Batman v Superman: Dawn of Justice

Badumtss. Wczoraj byłam na premierze i.. jestem mile zaskoczona. Film okazał się znacznie lepszy, niż mówiły opinie krytyków i kinomaniaków. Wydaje mi się że ten cały “zawód” jest spowodowany niedawną premierą Deadpoola, który nie jest jedynie filmem dla największych fanów komiksów, ale naprawdę może go spokojnie obejrzeć każdy. Ja osobiście, jeśli chodzi o Marvel, jestem zielona, ale film naprawdę przypadł mi do gustu i dobrze się na nim bawiłam. Szacunek dla Reynoldsa. Ale wróćmy do tematu długo wyczekiwanego Dawn of Justice. Co mogło się nie podobać? Brak humoru. W przeciwieństwie do Deadpoola, w całym filmie jest jeden, może dwa żarty. Ale nie oszukujmy się fani od początki wiedzieli, że nie będzie to komedia. Kolejny wada to zbyt wiele wątków przeplatających się ze sobą. Ja sama, mimo że oglądałam dała i czytałam dużo DC, musiałam mocno się skupić żeby wszystko ze sobą połączyć. I kolejna wada, którą zauważam, to Amy Adams. Jedna z najgorzej obsadzonych postaci w historii ekranizacji komiksów. Nie mogłam jej ścierpieć w Man of Steel, teraz było jeszcze gorzej, bo kobitka jest już po 40 i totalnie nie pasuje do roli seksownej Lois Lane. Chociaż jak dla mnie, nawet gdyby miała 20 lat nie pasowałaby do tej roli. Nie widać kompletnie chemii pomiędzy nią a Supermanem, przez co miłosne sceny stają się mdłe i po połowie filmu mamy już dość tych ckliwych momentów. Ciężko wyrazić swoją opinię na temat czegokolwiek więcej żeby nie spoilerować, więc postaram się ograniczyć swój monolog. Generalnie film oceniam na bardzo dobrze zrobiony. Może nie jest to najlepszy film DC, ale z pewnością nie najgorszy. Aktorzy oprócz Adams świetni (Alfred szczególnie), akcja dynamiczna, czego chcieć więcej? Mimo tylu negatywnych opinii polecam wszystkim fanom i nie tylko. 

Reżyseria: Zack Snyder

W rolach głównych: Ben Affleck, Henry Cavill, Amy Adams, Gal Gadot, Jeremy Irons

‘Cudowne tu i teraz’

Spokojny, chwilami nudnawy film. Typowe romansidło, jednak ma coś, co ciągnie żeby obejrzeć do końca. Nie przepadam za Woodley, aczkolwiek w tym filmie wypadła całkiem okej, chociaż rola nie była zbyt wymagająca. Zdziwiła mnie natomiast obecność tegorocznej zwyciężczyni Oscara- Brie Larson, i jej bardzo słaba rola w tym filmie. Tak cholernie źle obsadzona, że od początku do końca mi przeszkadzała. Aczkolwiek sam film nie jest taki zły, polecam wielbicielkom romantycznych historii. 

Reżyseria: James Ponsoldt

W rolach głównych: Miles Teller, Shailene Woodley, Brie Larson

‘Locke’

Wow. Chyba tyle mogę wydusić po obejrzeniu. Nigdy nie sądziłam że wciągnie mnie film, w którym facet przez 90 minut jedzie samochodem i rozmawia przez telefon. To niesamowite wyzwanie utrzymać widza rzez tak długi czas po prostu siedząc, ale Hardy zrobił to tak znakomicie, że jestem pod wrażeniem. Nawet pogadanki o betonie o którym nie mam pojęcia stały się ciekawe. Polecam oglądać wersję z napisami, bo jego brytyjski akcent jest nieziemski. Dla ludzi którzy lubią filmy inne od wszystkich, bo ta forma jest zdecydowanie oryginalna. 

Reżyseria: Steven Knight

W rolach głównych: Tom Hardy

‘Ojcowie i córki’

Zgodzę się z większością opinii- Rusell Crowe spisał się świetnie. Nie da się nie wkręcić w emocje bohaterów, cały czas chce się płakać. Film jest przepełniony tyloma nieszczęściami, że aż ciężko uwierzyć, że ktokolwiek mógłby to znieść. Mimo tragedii jaka spotkała główną bohaterkę, zaczęła mnie strasznie irytować. Nie chcę spoilerować, ale jej radzenie sobie ze strachem jest koszmarne. Poza tym pierwszy raz widziałam Pinkmana poza Breaking Bad i był całkiem niezły ;)

Jeśli szukasz przepełnionej emocjami psychologicznej huśtawki- to film dla ciebie. 

Reżyseria: Gabriele Muccino

W rolach głównych: Rusell Crowe, Amanda Seyfried, Aaron Paul

‘Zjawa’

I tutaj opinie są różne. Dla niektórych to 3h katorgi, dla niektórych dzieło sztuki. Ja zdecydowanie zaliczam się do tych drugich. Obsadzenie DiCaprio i Hardy’ego to najlepsze, co mogli zrobić. Nie wiem, czy jakikolwiek inny duet aktorski byłby w stanie zrobić to lepiej. Film jest ciężki, więc może z tego powodu ma tyle negatywnych opinii, bo nie jest to po prostu film dla każdego. Zdjęcia- mistrzostwo. Naprawdę. Uczta dla oka. Szacunek dla całej ekipy, bo ciężko sobie w ogóle wyobrazić, jaką męką musiało być kręcenie tych wszystkich scen. Jeśli ktoś się zastanawia, skąd te wszystkie nominacje do Oscara, to po prostu nie oglądał filmu lub go nie zrozumiał. W kategorii “najlepszy film” można się spierać, w pozostałych- ma duże szanse. No i w kategorii aktor pierwszoplanowy- jak dla mnie DiCaprio spisał się lepiej niż Redmayne, choć ich obydwu baardzo lubię :) Leonardo miał przed sobą chyba większe wyzwanie i mu podołał. Eddie.. chyba po prostu taki jest. Atmosfera filmu jest tak zimna i surowa, że marzłam razem z bohaterami, naprawdę. Jeden z najbardziej realistycznych filmów, jakie widziałam (no, może poza nieśmiertelnością głównego bohatera, ale skoro jest na podstawie prawdziwych wydarzeń, to widocznie jest to możliwe). Polecam osobom, które cenią sobie porządnie zrobiony film i piękną scenerię, miłośnikom komedii romantycznych lub zawiłej fabuły odradzam, mogą się nudzić. 

W niedzielę mocno trzymam kciuki, Iñárritu i cała ekipa zasłużyli jak cholera :)

Reżyseria:  Alejandro González Iñárritu

W rolach głównych: Leonardo DiCaprio, Tom Hardy, Will Poulter, Domhnall Gleeson

‘Don’s plum’

Film ciężko znaleźć, ale jest warty obejrzenia, także jak nie możesz sobie poradzić to daj znać, pomogę ;)

Magnetyzujący bohaterowie- każdy był tak interesujący, że naprawdę nie mogłam się zdecydować, na kogo patrzeć. Ciekawe jest też utrzymanie filmu w czerni i bieli. Przez to bardziej skupiamy się na bohaterach niż na otoczeniu, czyli tytułowym barze “Don’s plum”.  Brutalna rzeczywistość, która część widzów odepchnęła. Mi osobiście film bardzo się podobał, mimo braku efektów specjalnych i spektakularnych akcji. Polecam na nocne oglądanie, niepowtarzalny klimat. 

Reżyseria: RD Robb

W rolach głównych: Amber Benson, Scott Bloom, Kevin Connolly, Leonardo DiCaprio, Jenny Lewis, Tobey Maguire, Heather McComb, Meadow Sisto

‘LOL’

Oglądałam już kilka razy, ale wciąż bardzo lubię do niego wracać. Pewnie dlatego, że jestem nastolatką i lubię takie ckliwe historyjki. Miley, wbrew pozorm, świetnie tu gra, łatwo się utożsamić z jej postacią. Śliczna ona, śliczny on, czego chcieć więcej? Idealny film na babski wieczór. 

Reżyseria: Lisa Azuleos

W rolach głównych: Miley Cyrus, Douglas Booth, Demi Moore, Ashley Greene

‘Lot nad kukułczym gniazdem’

Absolutny klasyk. Zdecydowanie jeden z moich ulubionych filmów, ale co tu dużo mówić- każdy ma obowiązek go obejrzeć i wyciągnąć z niego jakieś wnioski. Warto z wielu powodów, jednym z nich jest spektakularna gra aktorska Jacka Nicholsona i Brada Dourifa. Nie podobała mi się natomiast gra aktorska, a być może jej brak, Louise Fletcher. Naprawdę liczyłam, że czymś się w tym filmie wykaże, ale niestety, mnie nie zachwyciła. Szpital psychiatryczny pewnie większości kojarzy się z typowm horrorem, ale w tym wypadku chodzi o coś zupełnie innego. 

Reżyseria: Miloš Forman

W rolach głównych: Jack Nicholson, Louise Fletcher, Danny DeVito, Michael Berryman 

‘Bling Ring’

Każdy z nas kiedyś marzył o tym, żeby żyć jak któryś z celebrytów. Istnieje jednak grupka osób, która postanowiła spełniać swoje marzenia. Włamywali się do domów gwiazd żeby chociaż chwile żyć tak, jak oni. Sam pomysł na film bardzo mi się podoba, zrealizowany też całkiem w porządku, także jeśli ktoś szuka jakiejś pozycji do kolacji, to można śmiało po to sięgnąć. 

Reżyseria: Sofia Coppola

W rolach głównych: Katie Chang, Israel Broussard, Emma Watson, Claire Julien, Taissa Farmiga

‘Teoria wszystkiego’

Po tym filmie tak naprawdę zainteresowałam się karierą Eddiego Redmayne i postacią Stevena Hawkinga. Tak mnie to zaintrygowało, że następnego dnia biegłam do biblioteki po “Krótką historię czasu” i aktualnie jestem w trakcie jej czytania. Film niezwykle poruszający. Wywołuje śmiech, podziw, gniew i głęboki smutek. Polecam każdemu i mam nadzieję, że dzięki temu filmowi nie zaginie pamięć o tym niesamowitym fizyku. 

Reżyseria: James Marsh

W rolach głównych: Eddie Redmayne, Felicity Jones, Charlie Cox

‘Niezasłane łóżka’

Kolejny film o dorastaniu, ale nieco bardziej abstrakcyjny. Lubię takie niezależne produkcje, których praktycznie nikt nie zna. Ten film jest jedną z nich. Nie ma żadnego wielkiego finału, ani niesamowitego przesłania, ale chwilami jest tak dziwny, że aż chce się oglądać. Idealny na odpoczynek dla mózgu (w dobrym znaczeniu).

Reżyseria: Alexis Dos Santos

W rolach głównych: Fernando Tielve,  Déborah François,  Michiel Huisman

‘Edward nożycoręki’

Wzruszająca i niezapomniana kreacja Johnn’ego Deppa. Porusza kwestię samotności, wyobcowania. Pokazuje, za co wszyscy uwielbiają Tima Burtona. Choć minęło tyle lat od premiery, wciąż wszyscy lubią do niego wracać. Ciężko opisać tą historię- trzeba ją po prostu obejrzeć :) Polecam na gorsze popołudni, przyjemnie się ogląda.

Reżyser: Tim Burton

W rolach głównych: Johnny Depp, Winona Ryder 

‘Atlas chmur’

Oglądałam ten film dwa lata temu ze znajomymi i niestety muszę przyznać, że ledwo wytrwaliśmy do końca. Chyba nikt z nas go nie zrozumiał, chociaż usilnie próbowaliśmy jakoś to wszystko poukładać. Spotkałam się z bardzo różnymi opiniami- niektórzy twierdzą, że to arcydzieło, niektórzy- tak jak na przykład ja, wciąż nie wiedzą, o co tak naprawdę chodzi. Może to jakaś wielka metafora którą rozumieją tylko nieliczni, może po prostu dziwna, pogmatwana historia której nikt nie musi rozumieć. Cokolwiek to jest, polecam dla cierpliwych- trzy godziny filmowej zagadki. 

Reżyseria: Tom Tykwer, Lana Wachowski, Andy Wachowski

W rolach głównych: Tom Hanks, Halle Berry, Jim Broadbent

‘Incepcja’

Ach, co tu dużo mówić. Od strony technicznej- mistrzostwo. Jeśli chodzi o dobór aktorów, to brawo, niezwykle przyjemnie się ich razem oglądało, aczkolwiek rola głównego bohatera- Cobba, zbyt słabo dopracowana, DiCaprio specjalnie się nie wykazał. Fabuła od razu wciąga, aczkolwiek żeby nadążyć za wydarzeniami i wszystko zrozumieć, trzeba się wysilić. Czas i sny to dwie tak abstrakcyjne rzeczy, że w połączeniu z zawiłą fabułą zmuszają do myślenia. To mi się własnie podobało- nie był to kolejny, banalny film. Idealny film na nudny, sobotni wieczór.

Reżyseria: Christopher Nolan

W rolach głównych: Leonardo DiCaprio, Tom Hardy, Ellen Page, Joseph Gordon-Levitt

‘Sztuka dorastania’

Film o wszystkim i o niczym. Nie wiem czemu, ale Freddie Highmore niemiłosiernie mnie irytował. Chwilami naprawdę mnie ciekawił, chwilami sprawdzałam ile zostało do końca. Można go sklasyfikować jako kolejny film o nastoletnim życiu. Nie wyróżnia się niczym specjalnym więc wątpię, że długo zostanie w pamięci, ale kiedy ma się ochotę na spokojny film- jak najbardziej polecam.

Reżyseria: Gavin Wiesen

W rolach głównych: Freddie Highmore, Emma Roberts

‘Przetrwać w Nowym Jorku”

Jedna z najlepszych ról DiCaprio. Był tak wiarygodny, że chwilami się zastanawiałam, czy to nie film dokumentalny. To kolejny film o narkotykach, ale nie odczułam tego przereklamowanego morału, który pada w większości tego typu produkcji. Cała droga głównego bohatera, Jima Carrolla, jego wzloty i upadki pokazują prawdziwe oblicze tego uzależnienia. To nie jest jednak destrukcyjne tylko dla niego- to niszczy również jego matkę. Jej postać jest tak realistyczna, że chwilami czułam ten ból, który czuła ona. Cała historia jest oparta na faktach.

Reżyseria: Scott Kalvert

W rolach głównych: Leonardo DiCaprio, Juliette Lewis, Mark Wahlberg

‘Keith’

Płakałam, płakałam, płakałam. Od połowy filmu co chwilę robiłam “stop” bo nic nie widziałam przez łzy. Oglądałam ten film dwukrotnie, dwa, może trzy latat etmu. Nie wiem, czy teraz wzruszyłabym się równie mocno, ale podejrzewam że tak. Dlatego jeśli szukasz filmu, żeby sobie popłakać- proszę bardzo. Chowam go gdzieś głęboko w środku, bo jest moim małym osobistym światem. Mam do niego wielki sentyment, dlatego Wam też bardzo serdecznie polecam. 

Reżyseria: Todd Kessler

W rolach głównych: Jesse McCartney, Elisabeth Harnois