bir kadın seni seviyorsa sana aittir. mutlaka bir fotoğrafın vardır bir yerinde odasının. onu kaldırtma!

bir kadın seni seviyorsa uyumadan önce dua ediyordur. senin adınla başlayan dualar ve biten senin adınla. onu susturma!

bir kadın seni seviyorsa sana zarar veremez. yalnız genç adam, kadınlar vazgeçtikleri adamlara da acımayı beceremez. bu da kalsın aklında.

bir kadın seni seviyorsa koklayarak öper seni. seni seven bir kadın sevdiği kadar sarılabilirse kemiklerin kırılır. ve bir kadın seni seviyorsa sen ne kadar güçlüysen o kadar güçlü hisseder. onu yanıltma!

ilk darbede yere çakılma oğlum, ilk imtihanda sınıftan kalma! ve asla, ama asla, araya umutsuzluğu sokma! orasıdır kadının şah damarı, umudu.. kesildiği an, vazgeçer kadın. sevmekten, beklemekten, özlemekten, hatta dua etmekten..

can havliyle kaçar, yakalayamazsın. artık o kadını üstüne de alınamazsın. sahip çıkamadığın kadına hesap da soramazsın.

kadınları bomba gibi düşün genç adam. yanlış kabloyu kesersen onunla birlikte sen de patlarsın. bak oğlum! bu hayatta her şeyi alırsın, yalnız seni seven kadının yoktur fiyatı. seni her şeye rağmen sevebilen kadını satın alamazsın. cüzdanın kilo kaybettikçe sevgileri eksilen sevgililerin olur en fazla. falan filan sonra.. bilirsin ya.. sen sen ol, o kadını satma!

bir kadın seni seviyorsa kavga eder. hem birazdan boğazına yapışacak sanırsın, hem görürsün gözlerindeki korkuyu. kadınlar susmaz genç adam. susmuş bir kadın, gitmiş kadındır. susmuş bir kadın için bitmiş bir adamsındır. bu kadınların değişmez ve değiştirilmesi teklif bile edilinemez olan maddelerinden biridir. kadın olmanın kuralıdır.

bir şey daha vardır ki, kuştur kadın. ve bir gökyüzü vardır her kadının. öyle bir havan olmalı ki adamım, senden göçmediği için onu dondurmamalısın.

bunu bir zamanlar seni gökyüzü ilan etmiş kadının, başka bir gökyüzünde kahkaha atışını duyunca anlarsın.

sen kötü biri değildin ki. sadece çocuktun, çocuktuk. ben kırılmış oyuncağından bile vazgeçemeyen aptal bir çocuk, sen bir sürü oyuncağı olduğu için hiçbirini kaybetmekten korkmayan vurdumduymaz bir çocuktun. hiç konuşmadığımız şeyler vardı. sen sürekli neden seni bu kadar çok sevdiğimi sorgulardın. birinin seni böylesine sevebileceğine inanamadın, sürekli düşündün sürekli kuşkulandın. kendini bu sevgiyi değecek biri olarak görmedin. sen bunları söylemesen bile seni anlayabiliyorum aslında. söylemek isteyip de toparlayamadığın bir sürü cümle düşüncelerinden atlayarak intihar ediyor, biliyorum. ama ben sen anla diye çabaladım. beni anla diye anlattım sana. belki de anlamak istemedin ve sonra yine o çocuk oldun. ama bu sefer korkak bir çocuktun. kaldıramayacağın sözlerin altına girdin ve kaçtın. bu sana ağır geldi, benim sevgimin de ağır geldiği gibi. hak etmediğini düşündün, belki de doğru düşünüyordun ama ben sen hak et diye de çabaladım. geç olmadan anla diye çok çabaladım. hayatın böylesine başındayken bir daha sevilemeyeceğin kadar çok sevildin ve ben, bir daha sevemeyeceğim kadar çok sevdim. gerektiğinden fazlaydı, ötesi yoktu. aşkı böyle harcamamalıydım belki de. şimdi bütün çocuklar defterlerini çıkartıp not alsınlar. aşkın ve acısının en temel iki kuralı bunlar. kimse kimseyi sevmek zorunda değil ve kimi sevececeğini seçemezsin.

güzel sihirbazdın. bir şeyleri kaybettirmekte üstüne yoktu. kendimi kaybederdim sana karşı, gururumu kaybederdim. ben sana sürekli kaybederdim, sürekli gardımı indirirdim. şimdi sen beni kaybettin.

içinde o kadar yağmur biriktirmişsin ki tek bir gözyaşın fırtınaya bedel.

sen beni o soğuk kaldırımda tek başıma bırakıp bana arkanı döndün. o an ne kaldırımın ne de bakışlarının soğukluğu etki etti kalbime. sırtından öpesim geldi.

ben uzun zamandır yıl başlarında ve doğum günlerimde seni diliyorum mesela, işe yaramıyor.

heyecandan değil ağlamaktan titredim, senin için, ilk defa.

benimde sahneler aklımda

seninkilerden farklı ama

artık kendini kandırma.

belki biraz büyüdüğümüzde ve zihnimiz daha az telaşlı olduğunda tekrar buluşacağız ve ben senin için doğru olacağım. sende benim için doğru olacaksın. ama şu anda düşüncelerin için kaosum, ve sen kalbim için zehirsin.

Oturduğun yerde nefes darlığı yaşamaya başlayınca anlarsın, hiçbir yere sığmayan şeyleri içine nasıl tıka basa sığdırdığını.

yerle bir oldum da senle bir olamadım.

senin suçun değil, ben o yolu çıkmaz olduğunu bile bile yürüdüm.

bir insan bir insanı ne kadar sevebilecekse o kadar sevdim. ötesi yoktu. ben ellerimle üstüme yıkılacağını bildiğim duvarı süsledim.

fazla gencim ve seni gereğinden fazla sevdim.

kimse senin gibi olmadı değil, kimseyi yerine koymadım ben.

seni benden silemediler de benim sende izim bile kalmadı, değil mi?

beni sevmeyeceğini kabullendim ama içimdeki umut eden tarafımı susturamıyorum.