"Anlatmak istemiyorum, anlattığım kadar kolay yaşamadım..."

"Yitirdim kendimi kendi içimde."

"Ne yani; böylesi korkunç bir dünyanın, bir de cehennemi mi var?"

"Hatıralar acımasızdır."

"Hayallerine bile hükmedemez mi insan?"

"Sanki hayatım boyunca yanlış melodiyle dans edip durmuşum."

"Onlar kalbini kırmadan önce kimdin sen?"

"Yaralar iyileşir miydi bilinmez ama hatırlanacaktı."

"Senin en büyük günahın, hiç değmeyecek kişiler için kendini yok etmen ve defalarca kendine ihanet etmendir. Günün sonunda yine kendinlesin, değil mi?"

Hiç sevilmemiş, sevginin ne olduğunu bilmeyen birine,bana kızamazsınız. Bu benim suçum değil. Belki de tüm hatalarımla beni kabul edip benim çabaladığım kadar çabalamanız yeterli olacaktır. Tabi kimse bununla uğraşmaz. Benden size tavsiye birinin sizi sevmesini istemeden önce ona sevgiyi,sıcaklığı öğretin. Sonra çok geç olabilir. Hissedemememiz bizim suçumuz değil kimsenin elimizden tutmayıp sevgiyi göstermemesidir.

"Herkese o hikaye bitti diyip geçiceksiniz ama o hikayenin bitmediğini sizden başkası bilmeyecek."

Bazen bir hiçe ya da yok birşeye kaç cümle, kaç gözyaşı,kaç çığlık, kaç yardım çağrısı sığdırdığımızı anlamalarını isteriz ama kimse anlamaz ya da anlamak istemez.

"Canımı çok yakmasına rağmen umursamıyormuş gibi yapmak zorunda olduğum anlardan nefret ediyorum."

Beni bırakma.

"Bir çiçeği büyüten sevgi, insanı değiştirmez mi sanıyorsun?"

"Toparlandım dedikçe her şey tekrar yerle bir oluyor ve ben tekrar aynı yere dönmekten çok yoruldum."