"Tylko Narkotyki Potrafią Zabić Prawdziwe Uczucia Do Drugiej Osoby."

"Uwielbiam Ten Stan"

Wracając do tematu. 3 lata temu byłem na lekkim melanżu. Zacząłem się popisywać ile mogę na raz "zjeść" amfetaminy. No i skończyło się to tak, że szczur ogólnie na 1,5 metra. A ja dalej. Po około minucie już brakowało mi ciągu w nosie. I pomyślałem sobie : To na drugą. No i lecę na drugą. I tam dużo czasu nie trzeba było, żeby nos mi się zapchał. Około może 30 sekund. A że bardzo wtedy lubiłem fetę, to stwierdziłem że nie ma co się pierdolić. I zacząłem zlizywać to z podłogi. Kiedy skończyłem tego "mega szczura" podszedłem do szafki, żeby się napić wody. I nagle dosłownie wszystko mi zawirowało, aż upadłem na tą podłogę. Patrzyłem tylko (leżąc) na lampę. Zaczęła się oddalać ode mnie. I nagle światło, jakby zgasło. Obudziłem się w szpitalu. Zacząłem pod wpływem oszołomienia wyrywać sobie wenflon. Podbiegła do mnie pielęgniarka i złapała mnie za ręce. Zapytałem jej: Gdzie ja jestem? Odpowiedziała mi: Jest Pan w szpitalu. Dostał Pan zapaści po narkotykach. Kolega Pana przywiózł. I już wiedziałem, że odjebałem. Po wyjściu oczywiście obiecywałem sobie, że nigdy więcej nie wezmę nawet jednego szczura. Najgorsze jest to, że już przestało mi zależeć na czymkolwiek. W dalszym ciągu ćpam i w sumie tylko to daje mi siły do życia.

Ogólnie to ćpam, odkąd skończyłem 13 lat. Wtedy pojawiły się u mnie pierwsze oznaki depresji. Zacząłem spontanicznie. Chciałem się dowiedzieć czy to mi pomoże. I pomogło. Dzisiaj już mam takie stany, gdzie kiedy coś się dzieje to od razu walę szczura. Najgorsze jest to, że już przestało to tak na mnie działać. W sumie to nie jest żaden powód do dumy, ale około 3 lata temu dostałem zapaści poamfetaminowej. Obudziłem się po prostu w szpitalu. Wrócę do historii w drugim poście. Muszę iść walnąć szczura.