Bazı zamanlar geliyor bagırmak istedigim, "İmdat, burda birinin ruhu ölüyor!" diye.. Sonra bir bakıyorum, etrafımda kimse yok.. ama ben nedense bağırmaya devam ediyorum. Birinin beni duyup, bulacağı umuduyla.
Bizim kalbimiz cam diye kırmak yerine koymaktan daha kolay geliyor. Onların kalbi biz ne desek etkilenmiyor. Ne demiş Juice WRLD, "You gave me your heart, it was made of plastic..."
Dinlerken huzur buluyorum, öneren kişiyle de daha huzurlu olurum umarım..
DAY6 - Love me or Leave me
Jeick Abrego - One Step Closer
Jeick Abrego - Sweet Heart
... 3 ay öncesi her acının nedeni olmadığını öğrendim. Geç öğrendim, farkındayım. Hayatımıza keyfi olarak, tamamen kendi istekleri yüzünden mahvetmek için girenler önce girdi hayatıma, sonra da masum hallere bürünenler.. Her seferinde anlattığım kötü anıları kullanarak sözde şaka ama kırıcı cümlelerle psikolojimi bozdular, arkamdan ne kuyular kazdılar. Ama saflık işte her seferinde affediyordum. Kendilerine beni o kadar bağlamışlardı ki her seferinde yolum onlara düşüyordu. Birileri beni dışladığında, dalga geçtiğinde ve bıraktığında. Anlatacak kimsem yoktu. Ama sonra hayatıma beni önemseyen, dertlerime ortak olan kişiler girince aklım başıma geldi. Hayatımdan çıkardım onları. Artık 2. şans alamazlardı çünkü artık beni gerçek hayatıma döndüren kişiler vardı. Onlara psikolojimi borçluyum. Öğrendiğim şey şu, hayatının merkezinde her zaman kendin olmalısın. Orası başkasına kalırsa hayatın kararır.