Αν δε σε πιανουν τα νευρα σου, μολις μυρισεις σε καποιον αλλο το αρρωμα του....

Ηταν ολα συμμαζεμενα στη ψυχη μου, ολα σε μια ταξη. Ωσπου σε ειδα ξανα μπροστα μου.Πρωτη μερα του χειμωνα που χιονιζε. Γυριζα σπιτι, μιλουσες στο κινητο και το εκλεισες βιαστικα οταν με ειδες. Παγωσες. Παγωσα κ εγω. Κοιταχτηκαμε λιγο κ σ αγκαλιασα. Δεν με αγκαλιασες εσυ, δεν ηξερες τι να κανεις. Μιλησαμε λιγακι, με ρωτησες πως παει και σε ρωτησα κ εγω. Δαγκωνες τα χειλη σου οσο με κοιτουσες και ηταν φανερο πως δεν μπορουσες να αντισταθεις στα χειλη μου. Ξερω τις σκεψεις σου. Γνωριζω καθε πραγμα που σου ηρθε στο μυαλο απο το δευτερολεπτο που με ειδες, μεχρι και που εφυγες. Τα ματια σου τα μαρτυρουν ολα. Ολοφανερη η ψυχη σου. Επρεπε να φυγω, σε χαιρετησα βιαστικα και ειπαμε πως θα βρεθουμε μια μερα να τα πουμε. Δεν ηρθε αυτη η μερα. Δεν θα ερθει. Δεν θα σ αφησω να κανεις ξανα μπουρδελο τη ζωη μου.

Τωρα που εφυγες, καθε μερα σ’ αγαπω και πιο πολυ. Μαλλον επρεπε να σε χασω για να νιωσω πως χωρις εσενα δεν ζουσα. Μαλλον η ζωη μου ηταν δυο γαμημενοι μηνες. Και μετα παλι σε χειμερεια ναρκη, μεχρι την επομενη φορα που θα σε δω.

Edessa, Greece

Αυτό…❤

Όταν θέλεις κάτι να το θες πολύ. Μην το αφήσεις για κανενα γαμημενο λογο. Και χεσε την γαμιοαξιοπρεπεια και κηνυγα τον αλλον μεχρι τελικής πτώσεως. Μην αφηνεις αυτο που θες για τιποτα στον κοσμο. Χάσε το μυαλο σου απ' τη καψούρα. Κανεις δεν έχασε ενω προσπαθησε πολυ.

Αυτό το έγραψα για όλους μας που έχουμε tumblr γιατί ξέρουμε πως ξεχωρίζει από κάθε άλλο διαδικτυακό μέσο . Για όλους τους πονεμένους ,ερωτευμένους ευτυχισμένους ,περίεργους . Ακόμη ένα ευχάριστω για την αγάπη που δείχνετε στο blog μου, σας αγαπώ όλους πάρα πολύ . Δεν έχω λόγια. Δημιουργική χρόνια σε όλους.

Τα χέρια μας το ένα μέσα στο άλλο, και παίζει απαλή μουσική στο αυτοκίνητο. Μέσα μας και οι δυο κομμάτια. Ο ένας πληρώνει τα σπασμένα του άλλου. Πληρώνουμε τις προηγούμενές μας σχέσεις. Γιατί αν πληγωθείς, μετά πληγώνεις και αν έχουν πληγωθεί και οι δυο, γίνεται όλεθρος και ο ένας κατασπαράζει την καρδιά του άλλου. Γιατί δεν αφήνεις τον άνθρωπό σου έτσι εύκολα κι ας πονάς μαζί με τα απωθημένα του. Κι αυτός ομοίως. Γιατί η φυγή είναι εύκολη, η επιστροφή ομως;

Μιά νύχτα.

Και ξαφνικά μετά από καιρό ξαναέρχεσαι στο μυαλό μου και το κορμί μου σε ζητάει απεγνωσμένα. Σε προσκαλεί να του δώσεις χάδια και τρυφερότητα, και μια αξέχαστη νύχτα όπως εκείνη που περάσαμε μαζι. Τόσες αναμνήσεις εκείνη την νύχτα. Τόσα φιλιά, τόσα τσιγάρα και η μυρωδιά του κορμιού σου αξέχαστη που ακόμα την λησμονώ. Γύρνα για ακόμα μια νύχτα. Μια τελευταία νύχτα.

Σε είδα σήμερα. Εσύ δεν με πρόσεξες αλλά σε παρατηρούσα καθώς περνούσες απέναντι στον δρόμο. Είπα να σε φωνάξω, να σου πω να έρθεις στη μεριά μου, να περπατήσουμε για λίγο μαζί κ μετά να φύγεις πάλι για όπου πήγαινες. Ξεχάστηκα στιγμιαία, δεν ανήκεις σε μένα πια. Άλλη την χαίρεται την αγκαλιά σου κ εγώ μόνο μπορω να κοιτώ να περνάς τον δρόμο.

Μιά νύχτα.

Και ξαφνικά μετά από καιρό ξαναέρχεσαι στο μυαλό μου και το κορμί μου σε ζητάει απεγνωσμένα. Σε προσκαλεί να του δώσεις χάδια και τρυφερότητα, και μια αξέχαστη νύχτα όπως εκείνη που περάσαμε μαζι. Τόσες αναμνήσεις εκείνη την νύχτα. Τόσα φιλιά, τόσα τσιγάρα και η μυρωδιά του κορμιού σου αξέχαστη που ακόμα την λησμονώ. Γύρνα για ακόμα μια νύχτα. Μια τελευταία νύχτα.

~λοβ~