Kafamda susmaları için yalvardığım sesler var.

♡♡♡

Aşık olmak anlık bir şey. Birden her şeyin çok parlak göründüğü, birden en pastel renklerin bile ısınmaya başladığı... Birden tüm yemeklerin çok daha lezzetli olduğu bir an bu. İnsan karar vererek aşık olmaz. Sadece bir bakarsın, olmuş....

♡♡♡

Bir bakarsın, bitmiş... Bir varmış, bir yokmuş!

Sizce peki?

Sessizlik istiyorum. Biraz sakince durmak istiyorum. Hiç bir şey yapmadan sessizce durmak. Bu gürültüden kurtulmak istiyorum

𝐶̧𝑢̈𝑛𝑘𝑢̈ 𝑏𝑎𝑧𝑖 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑙𝑎𝑟 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖 𝑠𝑒𝑣𝑚𝑒𝑘 𝑐̧𝑜𝑘 𝑧𝑜𝑟𝑑𝑢𝑟. 𝐵𝑒𝑑𝑒𝑛𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑖 𝑘𝑎𝑏𝑢𝑙𝑙𝑒𝑛𝑚𝑒𝑘, 𝑘𝑎𝑣𝑟𝑎𝑚𝑎𝑘, 𝑜𝑛𝑙𝑎𝑟𝑖 𝑠𝑒𝑣𝑚𝑒𝑘; 𝑑𝑢𝑦𝑔𝑢𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑖 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑠̧𝑡𝑖𝑟𝑚𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑜̈𝑧𝑔𝑢̈𝑟𝑐𝑒 𝑎𝑛𝑙𝑎𝑡𝑚𝑎𝑘, 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑖𝑦𝑖 𝑜𝑙𝑎𝑛𝑖 𝑠𝑒𝑐̧𝑚𝑒𝑘, 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖 𝑖𝑙𝑘 𝑝𝑙𝑎𝑛𝑎 𝑘𝑜𝑦𝑚𝑎𝑘 𝑐̧𝑜𝑘 𝑧𝑜𝑟𝑑𝑢𝑟. 𝑂 𝑦𝑢̈𝑧𝑑𝑒𝑛 ℎ𝑒𝑝 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖 𝑠𝑒𝑣𝑒𝑛, 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑖 𝑖𝑙𝑘 𝑝𝑙𝑎𝑛𝑎 𝑘𝑜𝑦𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛 𝑎𝑙𝑡𝑖𝑛𝑑𝑎 𝑒𝑧𝑖𝑙𝑚𝑒𝑦𝑒 𝑚𝑎ℎ𝑘𝑢𝑚𝑙𝑎𝑟𝑑𝑖𝑟. 𝐾𝑒𝑛𝑑𝑖 𝑘𝑎𝑟𝑎𝑟𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑖 𝑣𝑒𝑟𝑒𝑛, 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑠𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑓𝑎𝑟𝑘𝑖𝑛𝑎 𝑣𝑎𝑟𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑙𝑎𝑟 𝑎𝑠𝑙𝑎 𝑓𝑒𝑑𝑎𝑘𝑎𝑟𝑙𝑖𝑘 𝑦𝑎𝑝𝑚𝑎𝑧𝑙𝑎𝑟 𝑐̧𝑢̈𝑛𝑘𝑢̈ 𝑜𝑛𝑙𝑎𝑟 𝑖𝑐̧𝑖𝑛 𝑏𝑢𝑛𝑢 𝑓𝑎𝑧𝑙𝑎𝑠𝑖𝑦𝑙𝑎 𝑦𝑎𝑝𝑎𝑛 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑙𝑎𝑟 𝑣𝑎𝑟𝑑𝑖𝑟. 𝑂 𝑦𝑢̈𝑧𝑑𝑒𝑛 𝑏𝑖𝑟𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑘𝑒𝑛𝑑𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑦𝑏𝑒𝑑𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛, 𝑏𝑖𝑟𝑖𝑙𝑒𝑟𝑖𝑑𝑒 𝑏𝑎𝑠̧𝑘𝑎𝑙𝑎𝑟𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑘𝑎𝑦𝑏𝑒𝑡𝑡𝑖𝑘𝑙𝑒𝑟𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑘𝑎𝑧𝑎𝑛𝑖𝑟 ℎ𝑒𝑝.

Ankara

Bende insanım anne

İnsanlar her gün bir şeylerini kaybeder,bir gün ise her şeylerini..

Hissetirmediğin sevginin de, saygının da, yokluğunun da hepsini sen varlığında arattın baba. Aynı evde bile başka insanlara ihtiyaç duymanın yoksunluğunda ve kahroluşluğunda büyüdüm. Senin yüzünden. Belki birazcık sevgini verseydin, birazcık güvenseydin. Kızım deseydin mesela, sen başarırsın inanıyorum ben sana deseydin belki de şuan bir sorunum olduğunda başka insanlara ihtiyaç duymadan sana gelirdim. Göğsümü gere gere derdim ki benim babam halleder. Ama ben hep babam duyarsa ne olur dedim. Herkes babası ile geçirdiği güzel günleri anlatırken ben bir köşede yüzümde buruk tebessüm ile sadece dinledim. Çünkü sen bizim anılarımızda olamadın, ne zaman gülmeye çalışsak ilk sen ağlattın. Belki de bundandır insanlara olan güvensizliğim. Çünkü diyorum ki kendime seni, senin baban bile sevemedi elalem niye sevsin. O yüzdendir ki baba, ben hiçbir zaman kimseye güvenemeyecegim bu da senin omuzlarında belki vicdan azabı olarak kalır. Vermediğin sevginin de şefkatinde içinde boğulman dileğiyle.

Hiçbir zaman sevemediğin kızın...

İyi geceler değerli kent dinleyenleri, kaybedenler kulübü burası.. Aşık olmak anlık bir şey; birden her şeyin çok parlak göründüğü, birden en pastel renklerin bile ısınmaya başladığı, birden tüm yemeklerin çok daha lezzetli olduğu bir an bu.. İnsan karar vererek aşık olmaz, sadece bir bakar olmuş..

Ağlamak istiyorum. Gerçekten artık ağlamak istiyorum. Sesimi bastırmak durumunda olmadan özgürce ağlamak istiyorum. Gece yastığıma sarılarak değil, senin göğsüne sığınarak ağlamak istiyorum. O kadar yoruldum ki ve ağlamayalı o kadar uzun zaman oldu ki. Belki de alıştım bilmiyorum. Böyle ifadesiz durmak çoğu zaman kendini açıklamak için paralamaktan daha rahat. Çünkü sen ne kadar kendini hırpalarsan hırpala insanlar kendi işine geleni anlıyor onu yapıyor. Ve bu da ister istemez beni biraz küstürdü. -bilmiyorum içimdekileri tam olarak ifade edebildim mi ama az çok anladığınızı düşünüyorum çevremdekilerin aksine- Artık uğraşmıyorum hiç bir şeyle. Umrunda olmuyor çoğu zaman. Kendi kabuğuma çekildim, insanlarla olabildiğince yüzeysel konulardan konuşuyorum, kimsenin içeri girmesine izin vermiyorum. Artık kendi işimi kendim hallediyorum, kendi problemimi kendim çözüyorum, kendi sırtımı kendim sıvazlıyorum. Kimsenin desteğine ihtiyacım yok bu saatten sonra. Ama önce bir göğsünde ağlamam lazım sonra kimsenin desteğini almam moduna girerim olur mu

+ naber?

- standart ..

+ nasılsın?

- standart ..

Allah standartdan ayırmasın

(Amin)