Günaydın bir yas gibi yeniden doğanlar, kula minnet eylemeyenler, sabahları acıkmayı kuşlardan öğrenenler, devrimi sessizce yapıp kendini okumaya başlayanlar, kurtulmak elinden gelmeyenler. Günaydın alnını silmek için terini beklediğim...

Hiç susmayan bir kafa, hiç konuşmayan bir kız.

Sonbaharda dökülen yapraklar gibiyim . Çiçeklerin arasında olan , baharın melteminde demlenen , huzurun hissiyatını yaşayan ve bunun hep böyle devam edeceğine inanan biriydim . Sonbahar geldi , huzuru bulduğum yer , baharın meltemi , çiçekler her biri terk etti beni daha sonra bağlandığım, hayata tutunduğum , hayat bildiğim tek yer - ağaç - bıraktı beni. Sonbaharın rüzgarında savruldum, yerlerde süründüm . Sonra da toz oldum , yok oldum .

Kime sorsan; Önemli olan insanın iç güzelliği der. Ama insanoğlu işte, Dışını beğenmediği insanın içini merak etmez✒️📖

"Mesele sevmek değil azizim, kime sorsam herkes seviyor zaten. Mühim olan güzel sevebilmek, kırmadan, dökmeden, yormadan, acıtmadan..."

"soğuk olan hava değil mahsun, insanlar soğuk, hayat çok soğuk. keşke bu kadar soğuk olmasaydı da dünya, sen de bu kadar üşümeseydin."

Her evin ışıklarının altında , kapının ardında saklı ölü bir ruh bulunur. Yediği yemek , içtiği su , dolaştığı odalar , uyuduğu yatak nefesini keser , zindandaymış gibi hissettirir. Yük hisseder , ölüm ister. Bela diye adlandırır kendini, varlığını yok sayar. Zaman kavramını bilmez , saniyeleri sayar , itilmeye boyun eğer. Gitse gidecek yeri , kalsa kalacak yeri yok. Bir çıkmaza girmiş , evini mezar bilmiş.

İlerdeki çocuğumun yakışıklılık seviyesi