kendi içimde bana yer kalmadı.

“büyümeyi beceremediğindendir belki, yaşamayı da beceremedin.”

kisisel sebeplerden dolayı hicbir seye inanmıyorum

savaşabilecek gücüm kalmadı içimdeki diğer benle.

kalbi atan biri için fazla ölü hissediyorum

kendi evimde hayaletmişim gibi hissediyorum.

tutturduğun dikişlerin bir önemi yok,deşmeye meyilliysen.

arkadaşlar

her gün

aynı

kişi

olamam

niye

anlamıyorsunuz ki

anlayamıyorum

Hayır hayır illaki bir mezarı olacak diye bir şey yok ben zihnimi mezarlığa çevirebilen biriyim

gecenin ikisi, sağ lobum patlayacak gibi ağrıyor. parmaklarım yaralanmış, saçlarım dökülmüş. tırnaklarımı yemişim, ağlamaktan kusmuşum dakikalarca. kimin umrunda. sanki uzaya doğru haraket ediyoruz terastaki salıncaktan. evimi özlüyorum bir yandan. bir yandan evin yolunu unutuyorum. yoktan varolmuş gibi bir aklım var saksıda. şimdi burada ve nefes alıyormuş gibi yapıyorum. delirmenin ne olduğunu pek bilmiyorum. sahteyim ve sahnedeyim. oradan baktığında gayet iyiyim. oradan bakmaya devam et.

“yağmur ıslak mazeretler yükledi büyüyen yangınıma” çok güzel cümlesin.

Darma dağınık gençliğimin yatak odası

Yalnızlıktan korkuyorsan fazla dürüst olma

Şuan için yeryüzünde ilgimi çeken hiçbir şey yok.

Sanırım güneş doğmayan bi yerdeyim bayadır

Palette tek bi renkle çizim yapmak gibi

Biraz kendimle muhabbet ettim durumumuz hiç iyi değil (Ruhsal sorunları varmış )