Varsın hiç olmasın. Varsın gülmesin... Ama orada olduğunu biliyorsanız umudunuzu kaybetmeyin... İyi geceler dilemek zor olsa gerek, benim ki ütopik bir temenni... Belki iyi olur geceniz, belki renklenir rüyalar....

Fonda en eski Öncel şarkısı... Yeter de artar kendimi sevmeme!

Güzel şarkılara şahit olduğum dönemler gördüm elbette, umut vardı o yıllarda, hüzün de mutlulukta dibine kadar yaşanırdı... Oysa şimdi, anlamsızlaştırıldı şarkılar da şiirlerde , tıpkı sabitleşen fikirler gibi, güzeli yakalamak için her zaman ileri doğru koşmak gerekmiyor, az geride hırslarımız uğruna bıraktıklarımızı almak için iki üç adım geri de gidilmeli... Eski kitapları okuyun, eski şarkılar da kaybolun, Nazım'ın yüzüne bakın. Ahmed Arif şiirleri dinleyin kendi sesinden, sandığa kaldırdığınız dokunulmamaktan sararan fotoğraflarınıza bakın, aradığınız hayatın ipuçları oralarda gizli, hayatınız ektiğiniz tohumlarda saklı, hatırlayın onları....

Hadi! Yorgun düşlerini sarkıt pencerenden, Yoruldukları yerlerinden kopup gitsinler bırak...

Özgür bırak düşlerini, sınırsızca bağırsınlar en saçma şarkıları, en çocuk şiirleri... En korkunç sancıları... Özgür bırak düşlerini, korkmadan sevişmeyi ve belki sevişmeden sevmeyi denesinler...

Özgür bırak kendini, çamura aldırmadan atla suya, gözüne gelen tere aldırmadan dolaş güneşte... Hür ol, kuş ol... Kimine gölge, kimine ışık ol...

Yolunda gitmeyen birşey varsa üstelemeyin, bırakın arkadaş o yolunu bulur, çekiştirip durmayın zihinsel girdabınızda... Uğraşma arkadaş, yön verme! Bırak yolunu bulsun, olacağına varsın...

Tabu! En büyüğü nedir biliyor musunuz? Sevmek!

Sürekli dayatılan "sevmelisin" emiri!

Hayır! Mecbur değilim. Hiç sevmeyeceğim demiyorum... Çiçeği böceği nasıl hakkettiği kadar seviyorsam işte!

Ederi kadar, gereğinden fazlası boğar!

Gereğinden fazlasının kendine duyduğun açlığın, boşluğun, neden olduğunu anlamaz kimse!

Ederi kadar dostum! Yıpranmamak ve Yıpratmamak için ederi kadar!

Benden bu kadar!

Öldün mü kaldın mı diye sorasım geliyor!

İçime dönüyorum sonra...

Sonbahar kapıda, yaprak mevsimden önce sarı. Ha düştü ha düşecek...

Tanrı buyurdu günahı...

En büyük dualar öncesi yaşanır günahlar!

Dualar öncesidir pişmanlık....

Affedilmek , bağışlayana bağışlamasını dilemek; burnundayken henüz havaya sinen koku... ağzındayken nefes... ---------- Günler hızla geçiyor, hızlıca geçen günlere kapılmış savruluyorum(sun) dalından kaçarcasına kopan yaprak gibi.. ---------- Eve dönüyorum ... istemesem de!

çok mu yoruldun dercesine bakıyor duvarlar... yerim de hazır ... atıyorum bedenimi acımadan koltuğa......

Koltuğun bir tarafı yalnızlık, diğer tarafı kafamı yasladığım an kalabalık rüya...

Sesler , düşler, yaşanan pişmanlıklar... affedilmeyi hiç beklemedim .. istemiyorum da ... dua kapılarını kapatalı oldu bir hayli zaman...

hoyratça sevişmeyi, sevilmeyi beklemeden sevmeyi seviyorum..Dilimde pervasız küfürler, ağzımda en mekruhundan ucuz sigara.. Günah dolu kadeh... yudum yudum yalnızlık seramonisi...

Dua kapılarım kapalı... istediğim gibi yanıyorum kendi cehennemimde!

Eskimek ile ölmek ayrı konu azizim! Yaşlanmak kader ise en güzeli yaşanmalı, düne güzel anılar, yarına umutlar ekmeli!

Başlık atmaya ne gerek var?

hissettiğim eksikliğin doyumsuzluktan ibaret olduğunu söylediğin günden beri uzağım sana... ve sen bunu anlamayacak kadar uzaksın...koca bir duvar ve ben o duvar yüzünden sana ulaşamıyorum...  artık ulaşmakta istemiyorum, sana güvenmiyorum...

Kasvet! Tek adı bu dengesiz zamanın... Konuşurken, koşarken, konuşamadan otururken, karşındakinin gözlerin de aradığın umudu kovalarken esen kararsız rüzgar zaman...

Yaşam denen ağrının, nefes olan sancının adı...

Umutsuzlar anne! Beni kıyasladığın insanlar da umutsuz, mutsuz..

Sana anlatacak bir sürü hikayem olmasına rağmen ,susmayı neden seçiyorum... Neden anlatmıyorum? Neden susuyorum sohbetine? (ki su içmeyi dahi sevmezken) . . . .

Duvarlarımı fotoğraflar ile süsledim...

En çok senin yüzün var duvarımda, yorulduğum vakit ağrıdan ve sancılarım sıklaştığında duvara bakıyorum, yüzün ısıtıyor yalnızlığımı, gülümsüyorum.... Sadece senin gözlerinde görüyorum umudun rengini, esmer tenin umudum anne... gülüşün de gizli, baharım benim!

. . . . . Kaçıp gitme isteği hakim düşlerime yine, bu defa o kadar cesur değilim ama, bilirsin beni gözüm karardığında kendimle dahi nasıl inatlaştığımı... uslanmaz 35 yaşında bir çocuğum işte... İnat bir çocuğun elinde ki en büyük silahtır ... Ya silahımı kaybettim ya da çocukluğumu .... saklanmaya ihtiyacım var anne! Kimselerin ulaşamayacağı yerlerde gizlenmeye... ruhumu besleyen inadımı kazanabilmek için, içimde ki haylazı tekrar bulabilmek için gizlenmeye, kendime sarılmaya ve kendimi hırpalamaya ihtiyacım var, bir tek güvenli yer var anne, tek bir güvenli yer....

kirpiklerinin ardına gizle beni ANNE! .

Düşlerime düşmedin ya uzun zamandır; O yüzden bu ritim tutmaz haller!!! Kararsız bakışlar,temposu düşük nefes alışlar hep 'o' yüzden!!

Yasak ezgiler mırıldanıyorum sen aklıma düştügünde, yasak şiirler okuyorum ve bol bol küfür ediyorum en ayıbından dünüme,bugünüme,yarınıma

BÖYLE İŞTE; EN BÜYÜK SIRDAŞIM YALNIZLIM VAR YİNE YANIMDA .. UMARSIZ,KARARSIZ,GÜVENSİZ GEÇİP GİDİYOR ZAMAN! ŞARKILAR DAHİ SAMİMİYETİNİ YİTİRDİ BUGÜN; GÜZ SANCISI SARDI HÜCRELERİMİ, KOCA BİR TAŞ MİSALİ OTURDU İÇİME HASRET DENEN İLLET, ADINI KOYAMADIGIM YARI SİNİRLİ YARI PERİŞAN BİR İFADE YERLESTİ GÖZ BEBEKLERİMİN TAM ORTASINA, NEDENİ MÂLUM AYAZ KIRAN YANGININ..... SENSİZLİĞİN YIL DÖNÜMÜ YAKLAŞIYOR SEVGİLİ

Yİ YÜREK;KİM İÇİN? NE İÇİN? BEN DE BANA YETECEK İYİLİK DAHİ KALMAMIŞKEN SANA NASIL HARCAYAYIM Kİ ,SIKICI BİR SÜREÇ SONUNDA VAZGEÇTİM İYİ OLMAKTAN,CENNETİN SAYDIĞIN DÜNYANDAN AZAD ET BENİ,BIRAK GÜNAHA BULANAYIM UMARSIZCA,PERVASIZCA... YALNIZLIĞIMA MERHEM OLSUN HARAM,YALNIZLIĞIMI UNUTTURSUN MAHREM!

vuslatımı gözlersin,tepemde pervane olan bülbül_ü şeydam,bilmez misin vuslata erdiğinde efsun kaçar, gözün açılır... bilmez misin zafere erdiğinde şah sensindir, bilmez misin kazandığın ve kavuştuğun aslında esirindir

Beni görmezden gelmeye çalışma boşuna, biz birbirimize emanettik, sen kendi rızanla aldın emanetini benden... Ama ben sevgili; halâ emanetim sende.

Acıktım yârim, bir tabak ve iki kaşığın özlemine acıktım yine,bir avuç aşın iki kaşığa doluşuna , az aşla çok doyan ruhlarımıza acıktım..... yemekten sonra nefesini sigara eyleyip içime cekmeye acıktım