Önceki gece hüngür hüngür ağlayıp ertesi gün etrafındakilere “çocuk gibisin ya ne kadar neşelisin”dedirttiğinde olgunlaşıyorsun asıl.

“…Hiçbir şey demedi. Sustu. İnsanlar gerçekten üzüldüklerinde susar zaten.”

..

Sadece seni istiyorum. Hep benimle konuş, benimle ilgilen, beni sev istiyorum, sadece benim ol istiyorum herkesten sakınmak istiyorum ve bencilce geldiğini biliyorum. Sende benim gördüğümü başkası görür diye çok korkuyorum. Bilirsin, Seni seviyorum.

Çok güzel gülüyorsun, bu kadar acı çekmiş olmana tahammül edemiyorum.

yağmurlu bir günde buluşalım seninle. herkes yağmurdan kaçarken, biz yağmur damlaları yüzümüze düştükçe birbirimize bakıp gülümseyelim. elini ver yavaşça, tutayım elini. kendi etrafımızda dönelim el ele. ıslanalım, sırılsıklam olalım. herkes yağmurdan kaçarken, biz gökyüzüne bakıp gülelim. 'heyyy gökyüzü bak, herkes senden kaçıyor ama biz burdayız korkma' diye haykıralım. sonra, sonra sarılalım sımsıkı olur mu?

Sana olan hasretim dinmiyor. Geceler seni düşündüğüm kadar uzun olsaydı, dünya güneşe hasret kalırdı. Ne demiş Özdemir Asaf: "İnsanlar, insanların içinde, insana hasret yaşarlar..

-

Yüzün görebileceğim en güzel manzara,sesin duyabileceğim en güzel şarkı ve sen,sen tanıyabileceğim en güzel insansın

Bildiğim tüm güzellikler senin sokağından geçiyor. Işıkları aç; sokağından geçmek üzereyim.

loş bir ışığın altında sarılışımızı izlesin yıldızlar. güneş kıskansın güzelliğimizi.

Bir şeylere olan inancımı yitirdim.Sorsanız ne olduğunu söyleyemem. Her şey beni yordu ama tek tek sayamam.Güvenim yerle bir oldu ama toplamak istemiyorum.Birçok şeyden vazgeçtim ama bu vazgeçmeye neler dahil bilmiyorum. Kimseyi istemiyorum.Buna herkesin dahil olduğunu biliyorum.

bilirsin, insanın içinde biriktirdikleri koca bir dağ olmuş olsa bile bir kere kendini anlatmayı bırakmışsa bir daha anlatmak için sesi çıkmaz

- toprağından dönsün yüzüm ölünce sevemezsem seni

Benim hayatımın amacı ne ve onunla ne halt edeceğim? Bilmiyorum ve korkuyorum. Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım; olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım. Kendimi istediğim bütün becerileri edinecek kadar eğitemeyeceğim. Bunları neden istiyorum? Hayatımda mümkün olan zihinsel ve fiziksel tecrübelerin tüm renklerini, tonlarını ve çeşitlerini tatmak ve hissetmek istiyorum. Ve korkunç derecede sınırlıyım… Uğrunda yaşayacağım çok şey var, yine de anlaşılması mümkün olmayacak kadar hasta ve üzgünüm.