Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε.

Περπατουσα στην Ερμου ξημερωματα Κυριακης. τα μαγαζια ηταν κλειστα, ο κοσμος ελαχιστος, μολις που αρχιζε να βγαινει ο ηλιος. Ειδα απο μακρια σε μια γωνια καπως σκοτεινη, εναν τυπο που εγραφε στον τοιχο με σπρει. Πλησιασα και ειδα εναν αλλοκοτο σαρανταρη με γκρι πουκαμισο και φθαρμενο τζιν . Τελειωσε το προχειρο γκραφιτι, γυρισε και με κοιταξε. Με καταλαβε αμεσως και, πριν προλαβω να ρωτησω το παραμικρο, αυτος μου απαντησε: “ Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε. Ειναι αντιπαραγωγικο. Οταν ερωτευεσαι, εισαι αναποτελεσματικος, αφηρημενος και ριχνεις τους δεικτες ανταγωνιστικοτητας. Ανοιγεις το excel και αντι για νουμερα βγαινουν νοτες, δαχτυλα και τα αποσπασματα του ερωτικου λογου. Ξεκινας για επαγγελματικο ραντεβου στο κεντρο και βρισκεσαι κατω απο μια πολυκατοικια να μαντευεις το σωστο κουδουνι. Βαζεις ξυπνητηρι στις 7 και σε ξυπναει στις 11 ενας αορατος, μα υπερβολικα πραγματικος βιολιστης που παιζει κατω απο τα σεντονια το αγαπημενο σου τραγουδι. Αυτο που δεν εχεις ξανακουσει.Τα ματια σου ειναι ενας ατομικος κινηματογραφος που παιζει ασταματητα ολα τα φιλια που γραφτηκαν ποτε σε φιλμ. Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε. Ειναι εντελως γραφικο. Οταν ερωτευεσαι, δεν μπορεις να εισαι κουλ, χαλαρος και ατσαλακωτος. Οδηγεις στην Κηφισιας, και η μονη playlist που καταλαβαινεις ειναι αυτη που μετα τους Joy Division, παιζει Στρατο Διονυσιου. Λες το ”love will tear us apart" στα ελληνικα και θεωρεις το “καλυτερα μαζι σου και τρελος”, καπως σπουδαιοτερο ποιημα απ'την “Ερημη Χωρα" του Τ.Σ. Ελιοτ. Σε περιμενει εξω απο το λεωφορειο και την ωρα που σε εντοπιζει να πλησιαζεις , σκονταφτεις στο πεζοδρομιο, φτερνιζεσαι, χτυπαει το κινητο και ειναι η μανα σου, αρχιζει να βρεχει. Θες να της πεις “ σ'εχω τοσο ονειρευτει που πια δεν εισαι αληθινη ” και την τελευταια στιγμη ακους το στομα σου να τραγουδαει, ναι να τραγουδαει, “ Oh my love you’re a cut above all the ones I’ve loved ”. Εισαι ομως εντελως παραφωνος. Ο γιακας (αν υπαρχει) εχει γυρισει απο μεσα, το κουμπι (αν υπαρχει) δεν ειναι κουμπωμενο και το μαλλι ειναι οπως δεν πρεπει να ειναι. Ολοκληρος εισαι η πιο αχτενιστη και αταιριαστη εκδοχη σου. Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε. Ειναι εντελως παραλογο. Χανεις το μετρο, δεν κρινεις σωστα, δεν σκεφτεσαι τι ειναι καλο για ‘σενα. Δινεις το τελευταιο μαθημα για πτυχιο, το προηγουμενο βραδυ στις δεκα πινεις τσαι ηρεμωντας, και στις τεσσερις βρισκεσαι να πινεις το εκτο ουισκι κανοντας παραπονα για τις τεκιλες που ολο αργουν. Χανεις τρεις μερες απο την δουλεια κι ας φοβασαι οτι θα σε απολυσουν. Σου εχει μεινει το ενα τεταρτο του ενος τεταρτου του μηνιακου και τσεκαρεις εισιτηρια online για Λισαβονα, Σαν Φρανσισκο και Αλεξανδρεια. Ειναι χειμωνας, ειναι ανοιξη, ειναι φθινοπωρο και της λες: ντυσου, φευγουμε για εκεινο το μυστικο νησι των μικρων Κυκλαδων. Δεν της λες πως δεν το ξερεις ακομη, αλλα δεν εχει σημασια. Αυτο το νησι υπαρχει κι εκει πηγαινετε κοντρα στους χαρτες, τα μποφορ και τα οργανωμενα ταξιδια.

Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε. Το λεει ο πρωθυπουργος, ο υπουργος οικονομικων, ο διευθυντης, η εφορια, ο παρουσιαστης των ειδησεων των 8, ο καθηγητης των μαθηματικων, η κυρια πισω απ'το γκισε. Ασφαλως και δεν πρεπει να ερωτευομαστε. Σταματηστε τις ματιες, τα φιλια και τις φανταστικες περιηγησεις. Πηγαινετε αμεσως να δουλεψετε, να σταθειτε στην ουρα, να κανετε καποια αιτηση” Κι αφου τα ειπε ολα αυτα με μια ανασα, ο αλλοκοτος τυπος μου εσφιξε το χερι, χαιρετησε και εφυγε..Ο τοιχος εγραφε «έρωτας ή τίποτα».

Κανείς δεν θα μπορέσει

Να ξέρεις,δεν θα σ’αγαπήσει κανένας περισσότερο από εμένα. Από εμένα που έχω μάθει να εκφράζω το κάθε τι σε ένα κομμάτι λευκού χαρτιού. Από εμένα που ακόμα και στις πιο άσχημες μας μέρες θα βρίσκω ποίηση και έμπνευση. Από εμένα που θα μεταμορφώνω την πιο άσχημη σου αντίδραση σε μια ρομαντική στιγμή και την πιο νευρική σου έξαψη στην πιο ονειρική. Κανένας δεν θα σ’αγαπήσει περισσότερο από εμένα γιατί κανένας δεν θα μπορέσει να δημιουργήσει τέχνη από την ιδιοσυγκρασία σου. Κανείς δεν θα μπορέσει να σε νιώσει περισσότερο από ‘μένα,όσο εγώ θα αποτυπώνω στο χαρτί την ψυχολογία σου. Κανείς δεν θα μπορέσει να κλέψει,μήτε καν να πλησιάσει τα αισθήματα μου για σένα όσο θα βρίσκω τρόπους να τα φυλάω κρυμμένα σε κάποιο άρθρο,κάποιο ποίημα,κάποια ζωγραφιά. Κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει και να αισθανθεί αυτά που νιώθω εγώ για ‘σένα. Κι αυτό γιατί κανένας δεν θα καταφέρει να ψάξει τόσο βαθιά μέσα του και να αφεθεί μέχρι και στο πιο μικρο κομμάτι του εαυτού σου.

Ωριμότητα

Πολλοί την θέλουν, λίγοι την έχουν. Βοηθάει,λένε, να πάρεις την σωστή απόφαση, να κάνεις τις σωστές επιλογές, Σε κάνει πιο ρεαλιστή. Σε κάνει να καταλαβαίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος. τι αλήθεια και τι ψέμα. Οι σχέσεις παίρνουν καλύτερο δρόμο. Όλες οι σχέσεις. Ερωτικές,φιλικές οικογενειακές. Χάνεται πια αυτό το παιδί μέσα σου και τη θέση του παίρνει ένα ώριμος ενήλικας. Αντιλαμβάνεσαι τις καταστάσεις με άλλο μάτι. Είσαι πιο σοβαρός, τα λόγια σου είναι πιο μετρημένα,τα συναισθήματα σου πιο συνετά και οι πράξεις σου πιο συγκρατημένες.

Πολλοί την θέλουν,λίγοι την έχουν. Δεν είσαι αρκετά ώριμος,λένε και τρέχουν μακριά σου. Δεν ξέρεις να μιλάς,φέρεσαι σαν παιδί. Είσαι πολύ παρορμητικός, πολύ αυθόρμητος.

Κι αν εγώ είμαι η μειονότητα? Αν εγώ δεν θέλω να ωριμάσω? Η ωριμότητα κάνει τα λόγια φθηνά, τα συναισθήματα μίζερα και τις πράξεις μικρές και άχαρες, Εμένα μ’αρέσει η παρορμητικότητα. Μ’αρέσει ο αυθορμητισμός. Η τάση να λες και να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σου και όχι το μυαλό. Εμένα με κούρασε η ωριμότητα. Κάνει τις μέρες να περνούν και να φεύγουν χωρίς νόημα,να κυλούν χωρίς ένταση. Κάθε μέρα είναι η ίδια με την προηγούμενη και κάθε επόμενη γνωστή και απαράλλαχτη.

Μου λείπουν οι μέρες εκείνες οι άδεις από ωριμότητα,μα γεμάτες από χαρά,αγάπη,έρωτα,κλάμα,φωνές. Εκείνες οι μέρες που ξημέρωναν και βράδιαζαν με όνειρα. Χάθηκαν τώρα κάτω από το πέπλο της ωριμότητας, Και μαζί χάθηκαν και τα κίνητρα της ευτυχίας.

Χάθηκαν τα έντονα συναισθήματα μέσα στις σχέσεις. Χάθηκαν τα εκ βαθέων σ’αγαπάω. Κανείς δεν συγκινείτε πια. Είναι ώριμος,βλέπεις. Τώρα ο ένας άνθρωπος αντικαθιστά τον άλλον με τέτοια ευκολία και η καρδιά παίρνει τον ρόλο λεωφορείου. “ Είσαι αρκετά ώριμος πια για να ασχολείσαι με αυτά”,λένε. Και μιλούν για τα συναισθήματα λες και είναι παιχνίδια. Και ποιο ξέρει? Ίσως και να είναι. Μιας και όσο πιο μικρή η ηλικία τόσο πιο μεγάλο το ενδιαφέρον σου για αυτά.