Ekstra nazende insanlar beni o kadar sinirlendiriyor ki, yani bu öfkeyi açıklayamıyorum. Hani maruz kalmadığım sürece bir sıkıntı yok ama benim o insanların nazını çekmem beklendiğinde içimde oluşan siniri ve hüznü anlatamam. Bu yolculukta bunu anladım mesela. Hâlâ çözebilmiş değilim tam altında yatan sebebi, yani normal bir insanın alması gereken sevgiyi almadığımı biliyorum zaten ama sanki o nazende, dünya kendi etrafında dönüyormuş gibi yaşayan insanlar diğer insanların mutluluk rızkını yiyormuş gibi geliyor... Halbuki hiçbir alakası yok yani biliyorum. Ama belki onların ekstra sevgi dolgulu Belçika çikolu hayatları benimkinin ne kadar boktan bir tadı olduğunu suratıma çarpıyordur, bilmiyorum. Is this jealousy? Ama kimsenin sahip oldukları sevgiden maruz kalmalarını istemiyorum.

Mesela ekstra zenginler de beni aşırı sinirlendiriyor, kimse zengin olmasın demiyorum ama bir yerden sonrası birilerinin hakkı yenmeden olamaz gibi geliyor... Sürekli pohpohlanmış her istediği olmuş, prems ve premsesler de işte öyle garip hüzün dolgulu bir öfke bırakıyor...