Londyn wiktoriański i edwardiański / 1868-1909 Rzadkie imponujące zdjęci...

256) United Patriots Front, Front Zjednoczonych Patriotów (UPF) - australijska skrajnie prawicową grupa ekstremistyczna, sprzeciwiała się imigracji, wielokulturowości i religii islamu. Utworzona w 2015 roku grupa była w dużej mierze uśpiona, odkąd ich strona na Facebooku została usunięta po strzelaninie w meczecie w Christchurch w 2019 roku. Z siedzibą w stanie Victoria, UPF była grupą nacjonalistyczną, która powstała po schizmie w grupie anty-Islamic Reclaim Australia. Grupa została opisana przez wiele mediów i dziennikarzy jako grupa nienawiści. Grupa miała również program antysemicki, a kilku członków było neonazistami. W 2015 roku jej przywódcy dyskutowali o żydowskich teoriach spiskowych, a Neil Erikson stwierdził, że „Moim osobistym zdaniem trzymaj się muzułmańskiego gówna i marksizmu kulturowego, aby uzyskać maksymalne wsparcie, zrób Żydów później. Nie musisz pokazywać pełnej ręki”. Blair Cottrell odpowiedział, że takie było również jego „obecne podejście. Przygotowanie problemu żydowskiego zajmie lata. Gdyby ktokolwiek z nas wyszedł z tym teraz, opinia publiczna by nas zamordowała”. W 2014 roku kilka osób, które później zostały UPF, wzięło udział w protestach w meczecie Bendigo, sprzeciwiając się budowie meczetu i islamskiego centrum społeczności w australijskim regionalnym mieście Bendigo. United Patriots Front powstał w maju 2015 r., kiedy członkowie założyciele oddzielili się od Reclaim Australia w wyniku sporu, który powiązania ze skrajnie prawicową grupą Australian Defense League dawały niechciany obraz Reclaim Australia. W maju 2015 członkowie UPF starli się z protestującymi przeciwko rasizmowi na schodach ratusza w Richmond w Melbourne, kiedy około 70 członków UPF spotkało się z kontrmanifestacją około 300 protestujących z grupy Campaign Against Racism and Fascism. Antyrasistowscy protestujący skandowali "Muslims are welcome, racists are not" („Muzułmanie są mile widziani, rasiści nie”), a jeden mężczyzna z UPF został oskarżony o przestępstwa związane z bronią. UPF protestowała przeciwko antyrasistowskiemu forum zorganizowanemu przez lokalnego radnego Stephena Jolly'ego z Partii Socjalistycznej. Protestujący z Kampanii Przeciwko Rasizmowi i Faszyzmowi nazywali członków UPF, nazistami. W czerwcu grupa protestowała przeciwko pojawieniu się Zaky'ego Mallaha w programie telewizyjnym Q&A, piecząc świnię przed biurem ABC w Melbourne, najwyraźniej próbując rozmyślnie zdenerwować muzułmanów. 23 lipca komisarz policji Wiktorii, Graham Ashton, potwierdził, że w Sydney przejęto broń palną od mężczyzny, który jechał na wiec 18 lipca. W sierpniu Fairfax Media poinformowało, że wobec Eriksona prowadzone jest śledztwo w sprawie rzekomych rozmów z nieznaną osobą grożącą radnemu Stephenowi Jolly'emu. We wrześniu grupa ogłosiła, że ​​zakwestionuje Senat w nadchodzących wyborach federalnych w 2016 roku. Grupa rozdawała również broszury przedstawicielom władz miejskich, stanowych i federalnych, które zaatakowały burmistrza Bendigo. Broszura została zinterpretowana jako groźba przez jednego urzędnika. W październiku Blair Cottrell zastąpił Burgessa na stanowisku przewodniczącego United Patriots Front. W październiku grupa ścięła głowę manekina przed salami Rady Miejskiej Bendigo, aby zaprotestować przeciwko strzelaninie w Parramatcie w 2015 roku i zatwierdzeniu budowy meczetu w Bendigo. Przywódca lokalnej grupy anty-meczetowej odłączył się od UPF. Później zorganizowali demonstrację w Rosalind Park, która przyciągnęła około 1000 zwolenników w połączeniu z World Wide Rally for Humanity, który był globalnym wiecem antyislamskim. Wiktoriański policjant powiedział, że większość protestujących, którzy przybyli na protest w Bendigo, przyjechała z innych stanów Australii. W przeddzień proponowanego wiecu 10 października w Bendigo grupa została zlekceważona przez wiktoriańskiego premiera Daniela Andrewsa, który powiedział, że większość z nich „nie byłaby w stanie przeliterować Bendigo”. W listopadzie grupa wyraziła zamiar założenia partii politycznej o nazwie Fortitude. Jednak nie udało się zarejestrować 500 członków potrzebnych do rejestracji. Autor John Safran powiedział, że członkowie klubu motocyklowego 19CC związali się z UPF. Naszywka klubu zawierała czerwony krucyfiks z napisem „No FGM”. „CC” w nazwie klubu podobno oznaczało Citizen Crusaders. Administrator strony grupy na Facebooku pojawił się w filmie z przewodniczącym Australia First Party, Jimem Saleamem. Cottrell powiedział Neilowi Mitchellowi, że jego organizacja „będzie brutalna tylko wtedy, gdy będą musieli się bronić”. W lutym 2016 przywódca Blair Cottrell został wyśmiany po tym, jak został sfotografowany podczas kupowania posiłku w restauracji typu fast-food z certyfikatem halal, pomimo jego głośnego sprzeciwu wobec certyfikacji halal i poparcia dla bojkotów certyfikowanych firm i produktów. 1 kwietnia United Patriots Front został skrytykowany za rozwinięcie transparentu z napisem „Stop the Mosques” podczas meczu Australian Football League na Melbourne Cricket Ground. Przedstawiciele futbolu potępili kibiców UPF za działania opisane jako „obraźliwe”, „obrzydliwe” i „rasistowskie” za ich zaangażowanie w sztandar. 10 kwietnia baner został wyeksponowany na kolejnym meczu Australian Football League w Perth. Członkowie UPF zostali usunięci z terenu, a sztandar skonfiskowany. We wrześniu 2017 r. członkowie Blair Cottrell, Neil Erikson i Chris Shortis zostali uznani przez sędziego za winnych podżegania do pogardy wobec muzułmanów po tym, jak uchwalili i nakręcili film przedstawiający fałszywe ścięcie, aby zaprotestować przeciwko budowie meczetu w Bendigo. Każdy został ukarany grzywną w wysokości 2000 USD. 5 września członkowie UPE zakłócili posiedzenie rady miasta Yarra w proteście przeciwko ich decyzji o zaprzestaniu nazywania 26 stycznia Dniem Australii. W styczniu 2018 UPF próbowała zorganizować patrole straży obywatelskiej po tym, jak polityk federalny Peter Dutton fałszywie twierdził, że ludzie w Melbourne „boją się wychodzić do restauracji” z powodu „przemocy afrykańskich gangów”. W sierpniu serwis informacyjny News Corp, Sky News Australia, został ostro skrytykowany za zapewnienie Cottrellowi platformy do indywidualnej dyskusji na temat imigracji. Reporterka Sky News, Laura Jayes, obraziła się za jego pojawienie się w programie, ponieważ wyrażał podziw dla Hitlera i twierdził, że manipulował kobietami „za pomocą przemocy i terroru”. Opisała Cottrella jako „faszystę” i „dupka”. Redaktor polityczny Sky News, David Speers, również krytycznie odniósł się do pojawienia się Cottrella w programie, stwierdzając: „Właśnie wróciłem dziś wieczorem do kraju, aby spotkać się ze zrozumiałym oburzeniem z tego powodu… jak mówi dyrektor wiadomości Greg Byrnes, to było złe mieć tego faceta w Sky News”. Komentator Sky News i były minister Partii Pracy, Craig Emerson, złożył rezygnację w proteście po wyemitowaniu wywiadu, stwierdzając, że „Mój ojciec walczył z nazistami podczas II wojny światowej i był internowany w niemieckim obozie jenieckim” oraz że decyzja o udostępnieniu Cottrellowi platformy w Sky News był „kolejnym krokiem na drodze do normalizacji rasizmu i bigoterii w naszym kraju” Podczas opadu i krytyki wywiadu Cottrell napisał na Twitterze o zgwałceniu reporterki Laury Jayes, mówiąc na Twitterze, że „Równie dobrze mogłem zgwałcić @ljayes (reporter polityczny Sky News Laura Jayes) na antenie, nie tylko byłaby z tego szczęśliwsza, ale reakcja byłaby taka sama”. Jayes odpowiedziała, stwierdzając, że Cottrell jest „nie tylko faszystą. Jest wręcz niebezpieczny”. Grupy aktywistów wezwały reklamodawców do wycofania kampanii reklamowych ze Sky News po wywiadzie kanału z Cottrellem. W styczniu 2019 r. przywódcy UPF, Erikson i Cottrell, obiecali rozpętać zamieszki wyścigowe w stylu Cronulla w Melbourne. W dniu 5 stycznia około 100 skrajnie prawicowych protestujących pojawiło się na plaży St Kilda, aby zorganizować wiec, i zostało skonfrontowanych z około 200 antyrasistowskimi protestującymi i silną obecnością policji. 16 marca kilku członków UPF zostało schwytanych na nagraniu wideo napaści na 17-letniego chłopca po tym, jak chłopiec zmiażdżył jajko z tyłu głowy senatora Anninga, gdy ten przemawiał na spotkaniu politycznym na przedmieściach Melbourne w Moorabbin. Nastolatek podobno obrzucił Anninga jajami w odpowiedzi na komentarze senatora na temat strzelaniny w meczecie w Christchurch w Nowej Zelandii, twierdząc, że imigracja muzułmańska doprowadziła do ataków. Anning zadał chłopcu dwa ciosy. Erikson i wielu innych członków UPF powaliło chłopca na ziemię, zakładając mu głowę i wielokrotnie kopiąc go i uderzając. Nastolatek został aresztowany, a następnie zwolniony w oczekiwaniu na dalsze dochodzenie. Victoria Police powiedziała, że ​​incydent będzie badany „w całości”, w tym działania Anninga. 23 marca, w następstwie ataku na meczet w Christchurch, wyszło na jaw, że domniemany sprawca, Brenton Tarrant, trzy lata wcześniej wychwalał Cottrella jako przywódcę ruchów skrajnie prawicowych. Zrobił ponad 30 komentarzy na stronach UPF i True Blue Crew na Facebooku, wyróżniając Cottrella za pochwałę i dyskredytując Eriksona i Burgessa jako „pożytecznych idiotów”. Scott Moerland, starsza postać w United Patriots Front, zakwestionował wybory federalne w 2019 roku jako kandydat byłego senatora Queensland, Frasera Anninga, Conservative National Party. Anning wcześniej oświadczył, że nie poprze nikogo związanego z UPF, jednak przemawiał na wiecu UPF w styczniu.

ahhh wiktoriańskie pocztówki my beloved

Cranachan

Cranachan – narodowy szkocki deser z malinami i płatkami owsianymi

Cranachan jest nazywany królem szkockich deserów. Gdyż jest on dla Szkotów tym samym czym dla nas Polaków makowiec na święta Bożego Narodzenia, czy mazurki na Wielkanoc. Tradycyjnie Cranachana sporządzało się podczas świętowania czerwcowych zbiorów malin, które przypadają właśnie w czerwcu.

Jego proweniencja jest bardzo stara.…

View On WordPress

SDW recommended: Simtopia City (by Simtopia.Pl forum) - Info / Download

(Eng)We recommend something special to you;Joint project of the community forum Simtopia.PlIn the city you will find a Gothic cathedral, train station and clock tower, and lots of stylish houses in a variety of styles from modernism to Victorian ...

Simtopia City project (DOWNLOAD!)

(PL)Polecamy wam coś specjalnego;Wspólny projekt społeczności forum Simtopia.PlW mieście znajdziecie gotycką katedrę, dworzec kolejowy i wieżę zegarową oraz mnóstwo stylowych domów w róznych stylach od modernizmu po styl wiktoriański...

Wiktoriańskie akwarium

Virginia Woolf

    Pamiętam stary wiktoriański dom z zacienionymi pokojami.Stację kolejową nieopodal.

    Jednak najbardziej pamiętam mocno rwący strumień.Most nad rzeką wydeptywany niespokojnym tętnem kobiety.

    Rzeka wdarła się oszalałą falą wgłąb i jeszcze dalej ...poprzez zakamarki duszy .....głębiej jeszcze nawet do utraty tętna.......po zamglone horyzonty i dotykany kosmos już na wieczność.

     Bo nie ma już nic dalej.

    Wedle powszechnych przekonań nim zaczniesz pisać cokolwiek najpierw wczytaj się całkowicie, bez opamiętania.

     Moje osobiste próby zmierzenia się z jej tekstami zawsze kończyły się fiaskiem.Ślizgałam się  po powierzchni jej wrażliwości. Właściwie czułam Ją dogłębnie. Jej strach. Lament. Jej wrażliwość.

     Nienamacalnie chłodna. Blada.Dłonie pokryte cienką, niemal przezroczystą warstwą skóry.

      Przerwane marzenia.......które podobno nie mają końca.......w bezustannej Pamięci.

1.Max Richter “THREE WORLDS:Music from WOOLF Works”

https://www.youtube.com/watch?v=WWKS1ws71eU

253) National Socialist Party of Australia (NSPA, Narodowo Socjalistyczna Partia Australii) - niewielka australijska partia neonazistowska, działała w latach 1967-1970. Powstała w 1967 roku jako bardziej umiarkowana ucieczka z Australian National Socialist Party (ANSP). NSPA była kierowana przez Teda Cawthrona. Cawthron i Frank Molnar założyli partię pod koniec 1967 roku, wyraźnie odrzucając „wizerunek nazistów„ kojarzonego z ANSP Arthura Smitha. Skupili się szczególnie na wyrokach skazujących Smitha z nalotu na kwaterę główną ANSP w 1965 roku. Chociaż było wiele prób ponownego zjednoczenia obu partii, NSPA ostatecznie przyciągnęła wielu innych australijskich narodowych socjalistów rozczarowanych przywództwem Smitha. W maju 1968 roku Smith zrezygnował z funkcji lidera ANSP, a jego następca, Eric Wenberg, połączył ANSP z NSPA. Wenberg został przyjęty na stanowisko kierownicze w partii, obok Molnara jako przewodniczącego, Cawthrona jako dyrektora publikacji, Lesa Ritchiego i Johna Stewarta. Jednak na początku 1969 roku Cawthron i Molnar pokłócili się, a Molnar oskarżył Cawthrona o bycie ukrytym bolszewikiem. Molnar został wyrzucony z partii. Na początku 1970 r. w trzecim kongresie partii w Canberze uczestniczyło około 30 członków. Później w tym roku Cawthron został pierwszym narodowym socjalistą w Australii, który kandydował na urząd publiczny, kwestionując wybory uzupełniające ACT z maja 1970 roku. Cawthron zajął ostatnie miejsce spośród siedmiu kandydatów, zdobywając 173 głosy (0,32%), ale twierdził, że jest zadowolony z wyniku, biorąc pod uwagę minimalny charakter kampanii NSPA. Partia prowadziła również trzy zespoły senackie w wyborach do Senatu w 1970 roku: John Stewart i Michael McCormick w Nowej Południowej Walii, Ken Gibbett i Kevin Thompson w Queensland oraz Cass i Katrina Young w Victorii. Zespół Queensland zdobył pierwsze miejsce na karcie do głosowania i skorzystał z głosowania osła i otrzymał ponad 10 000 głosów (1,51%), podczas gdy wyniki pozostałych drużyn były znikome. Krajowe głosowanie NSPA wyniosło 24 017 (0,43%). W 1972 roku partia upadała. Silna gałąź Queensland upadła w wyniku walk wewnętrznych i zaangażowania trzech członków partii w zamach bombowy w kwietniu na biura Komunistycznej Partii Australii w Queensland. Utworzenie oddziału w Sydney zostało udaremnione przez taktykę postoju byłych członków ANSP. Oddział w Australii Zachodniej upadł, a oddział ACT popadł w całkowite zaćmienie. Tylko oddziały wiktoriańskie i południowo-australijskie przetrwały przez pewien czas początkową schizmę, a nawet Australia Południowa musiała sprowadzić kandydata z Melbourne. Jim Saleam, wówczas zaledwie 17-letni, był zastępcą przewodniczącego partii w latach 1972-1975, po wyrzuceniu Molnara z partii pod przywództwem Cawthrona. Po upadku NSPA, Saleam był współzałożycielem National Action w 1982 roku, który istniał do 1991 roku. Następnie Saleam dołączył do Australia First Party w 2000 roku i ostatecznie objął przywództwo w tej organizacji.

04.10.2021

Zergabło Dźwięciadło Zgierciadło Wygłabło Zgrzebdziadło Zdziegdziadło

poboczne zdzierdła świateł. wznoszą się i brzuczują. przejeżdżają po zębach. drabiny tworzą wzięciste. wwiercają się

Znalazłem miejsce z widokiem na Notre Dame na nabrzeżu Wyspy Świętego Ludwika. Nie przypuszczałem, kiedy pierwszy raz siadałem na kamiennej ławie, odganiając pająka, że trzy dni później w tym samym miejscu będę dyskutować z M. D. na temat architektury socrealistycznej, Pałacu Kultury, źródłach mojej lewicowej wrażliwości, utopiach, cechach wspólnych gatunku ludzkiego, niemożności idealnego współ-odczuwania i zaletach egoizmu uwarunkowanych determinizmem fizyki kwantowej.

Dusiłem się w mokrym słońcu na cmentarzu Montparnasse, kapało z liści, ciekło mi z nosa, przechodziłem przez chmury muszek, co chwila zdejmowałem z pleców worek i urywałem po kawałku papierowego ręcznika, żeby wydmuchać nos. Starałem się omijać ludzi, nie iść głównymi alejami, żeby nie zwracać na siebie uwagi, choć i tak, myślałem sarkastycznie, lepszego miejsca niż cmentarz nie mogłem wybrać na zwiedzanie, będąc przeziębionym i nie chcąc nikogo zarazić. Znalazłem tylko grób Sartre'a i Beauvoir, Agnes Vardy i Baudelaire'a, po jednym okrążeniu stwierdziłem, że to nie ma sensu i że pójdę ulicą w stronę Saint-Germain-des-Prés.

Do byłego kościoła z Wahadłem Foucaulta wpadłem na sam koniec, gdy popołudnie nachyliło się ku wieczorowi i gdy ogłoszono, że za piętnaście minut będą zamykali. Spieszyłem się, czuć było, że muzeum jest zmęczone gośćmi i pragnie pozbyć się maruderów.

W 1900 r, gdy w Paryżu otwierano pierwszą linię metra i Wystawę Światową, gdy miasto oświetlały elektryczne latarnie, a eleganccy przechodnie korzystali z ruchomych chodników dyskutując o tym, czy Dreyfus jest winny czy nie, w innych częściach świata trwały tzw późne wiktoriańskie holokausty. Francja miała swoje własne holokausty, własne obszary wyzysku, własne jądra ciemności.

Wszystkie elementy fabuły zaczynają wreszcie ustawiać się w zrozumiałej konfiguracji. Polska za wszelką cenę chce korzystać ze swojej Belle Epoque. Robi to wbrew wszystkiemu, wbrew pandemii, wbrew sobie, wbrew śmierci, opancerzona dziesiątkami lat utwardzania, uzbrajania serc. Widać to po wyrafinowanym, straceńczym stylu imprez, po całkowicie ślepej na wszystko wokół kulturze jedzenia i picia, po weselach, grillach, urodzinach, rejsach i rejwach. Desperacko, straceńczo, rękami i nogami chwytają się Polacy wybrzmiewającego jeszcze cudu ekonomicznego. Z butelką poppersa przy nosie, żeby przedłużyć rozkosz. Dlatego nie chcą widzieć czegokolwiek, co rozkosz im tę zaburzy: oślepli nawet na ludobójstwo, które w ich imieniu rozpoczął rząd.

Nasze jądro ciemności znów jest tuż pod sercem: jest w lasach i na bagnach północno-wschodniej Polski.

Moją rolą było wzrosnąć w Pięknych Latach, doświadczyć ich do granic, a później doznać grozy i wykrzyczeć ją wszystkim w twarz.

Widziałem, jak na niewinnych uchodźcach odbija się klasowy resentyment, lata frustracji, jak odbija się pogarda, jakiej klasy ludowe doświadczały dekadami. Dlaczego postanowiły wściekłość i poniżenie odbić na tych słabych, umierających z zimna i głodu po lasach, a nie po tych sytych, aroganckich i możnych, którzy są prawdziwą przyczyną nieszczęść i poniżenia?

Ta naiwna zazdrość materialna: powtarzają kłamliwe i naiwne pytania, dlaczego uchodźcy mają smartfony, dlaczego ktoś gdzieś widział, że ktoś był w butach Louis Vuitton. Tak jakby nie istniały bazary z podróbkami. Naiwny legalizm: dlaczego nie mają kompletu dokumentów, dlaczego nie składają wniosku, dlaczego nie idą na oficjalne przejścia. Tak jakby nie wiedzieli, że polski rząd i służby łamią prawo krajowe i międzynarodowe, konwencje, ustawy, umowy. Tak jakby nie widzieli, że wnioski chcieli składać, ale im odmówiono, na oficjalnych przejściach się ich nie przepuszcza. I dodatkowo pyta to naród, który słynie z obchodzenia przepisów, z podrabiania certyfikatów sanitarnych, z nienawiści do biurokracji.

Te powtarzające się fantazje o "młodych, silnych mężczyznach". Tak, jakbyśmy w ostatnich latach nie przyjęli miliona młodych, silnych mężczyzn z kraju odmiennego wyznania ogarniętego wojną - Ukrainy. Te nagłe fantazje o geniuszu strategicznym Łukaszenki - nagle ten stary zwariowany dziad stał się najsubtelniejszym geniuszem polityki. Nagle wszyscy zapomnieli, jak wspieraliśmy Białorusinów w walce z reżimem, jak deklarowaliśmy, że przyjmiemy i ochronimy uciekinierów z białoruskiej dyktatury. Nagle powtarzają naiwnie, że Białoruś jest przecież bezpieczna dla uciekających przed wojną i torturami.

Argument z równi pochyłej, hiperbola, ad personam, argument z osobistej odpowiedzialności, czysty rasizm.

Tchórzostwo. Brak honoru.

Głuchota na argumenty etyczne i religijne.

Kłamstwa, hipokryzja i brak konsekwencji.

Tak jest najłatwiej: wyżyć się na najsłabszym. O najsłabszym najłatwiej zapomnieć.

Ziściły się moje przypuszczenia, które zaczęły kiełkować wśród kwiatów twierdzy Wisłoujścia: to, czego Polacy chcą, to własna symulacja raju na wyspie z dala od świata. Wisłoujście było próbką, próbą, wyrazem pragnienia tego zatwierdzonego raju, raju syntetycznego, którym nie podzielimy się z nikim, odfortecowani, oddzieleni, odgrodzeni murem, wodą.

Belle Epoque - przerwa pandemii - usilne chwycenie się pozostałości Pięknych Lat, bo jeszcze kwitną, jeszcze szczytowanie trwa - karnawał protestów, wyzwolenie energii - wypalenie - wiosna roku '21 - powrót w sen, w marzenie raju - Wisłoujście - Paryż - stan wyjątkowy - polskie ludobójstwo

Teraz wszystko jasne. Wszystko prowadziło do tego.

Czarność wkłuwała się w świat lśniącymi szpikulcami, osiadała powoli, rozpościerała swój nieprzenikniony namiot; gasły światła, wygasały gwiazdy. Siedziałem bez ruchu, wszystkie wydarzenia tego roku układały się w zrozumiałą całość; Polska właśnie coś traciła, traciliśmy kolory, straciliśmy ostatnie złudzenia, ostatnie usprawiedliwienia, ostatnie vouchery na pozory niewinności. I ja też coś traciłem, coś ze mnie schodziło, coś po mnie spływało, odłupywało się: ludzie i imprezy, kręgi towarzyskie, przyjaźnie, miejsca, zachwyty, związki, rodzina, znajomi, wszystko to bladło, znikała z nich krew i pozory życia, wszyscy ci ludzie i zdarzenia martwieli, nieruchomieli, kurczyli się, zmieniali się w niekształtne, woskowe i gumowe figurki bez podobieństwa, o gładkiej powierzchni, elastyczne, do zgniecenia, od wewnątrz wypełnione jedynie powietrzem.

Siedziałem po obiedzie przed ekranem z wyrazem lekkiego niedowierzania zastygłego na twarzy i próbowałem przyjąć to do wiadomości: żyję w kraju świeżej zbrodni, a wszyscy wokół mnie i ja sam są tej zbrodni współsprawcami poprzez zaniechanie.