#lata 90 | Explore Tumblr Posts and Blogs

muzycznyszkicownik · 8 months

Text

Zagubione dusze z lat 90.*:

*Kobiece sylwetki solistek w muzyce lat 90., z którymi warto się zapoznać. Gdzieś (niesłusznie) w cieniu bardziej znanych koleżanek. Kolejność przypadkowa.

Liz Phair - "Supernova"

youtube

Sarah Maclachlan - "Sweet Surrender"

youtube

Abra Moore - "Four Leaf Clover"

youtube

Sophie B. Hawkins - "Damn I Wish I Was Your Lover

youtube

Lisa Germano - "You Make Me Want to Wear Dresses"

youtube

Meredith Brooks - "Bitch"

youtube

Paula Cole - "I Don't Want to Wait"

youtube

Juliana Hatfield - "Forever Baby"

youtube

Chantal Kreviazuk - "God Made Me"

youtube

Ani DiFranco - "Not A Pretty Girl"

youtube

Na koniec cytat z tekstu, kobiecego hymnu, expectations vs. reality:

I am not a pretty girl

That is not what I do

I ain't no damsel in distress

And I don't need to be rescued

So put me down, punk

Wouldn't you prefer a maiden fair?

Isn't there a kitten stuck up a tree somewhere?

I am not an angry girl

But it seems like I've got everyone fooled

Every time I say something they find hard to hear

They chalk it up to my anger

And never to their own fear

Imagine you're a girl

Just trying to finally come clean

Knowing full well they'd prefer you were dirty

And smiling

And I am sorry

But I am not a maiden fair

And I am not a kitten stuck up a tree somewhere

And generally, my generation

Wouldn't be caught dead working for the man

And generally I agree with them

Trouble is you gotta have youself

An alternate plan

And I have earned my disillusionment

I have been working all of my life

And I am a patriot

I have been fighting the good fight

And what if there are no damsels in distress

What if I knew that and I called your bluff?

Don't you think every kitten figures out how to get down,

Whether or not you ever show up?

I am not a pretty girl

I don't really want to be a pretty girl

No, I want to be more than a pretty girl

Edit:

Nie mogło zabraknąć na tej liście również tych wokalistek, chociaż są to głównie (niestety) one-hit-wonders:

Lene Marlin - "I'm Sitting Down Here"

Bettie Serveert - "Palomine"

Esthero - "That Girl"

Tara Maclean - "That's Me"

Natalie Merchant - "Kind and Generous"

Jewel - "Who Will Save Your Soul"

Amanda Marshall - "Beautiful Goodbye"

Bic Runga - "Sway"

Wyjątki:

Tanya Donelly - "Pretty Deep"

Heidi Berry - "Follow"

#muzyka #polska #music #lata 90 #90s #kobiety w muzyce #women in music #Youtube #Spotify

0 notes

warszawskiemozaiki · 7 months

Text

Warszawa, osiedle rządowe ul. Grzesiuka.

#warszawa #warsaw #warsaw architecture #warsawstreets #architektura #architecture #warsawarchitecture #bloki #lata 90.

17 notes · View notes

puppy--jam · 6 months

Text

Favourite series: 007

Prev || Next

directed by Maciej Wojtyszko, Maciej Strzembosz, Agnieszka Glińska, Wojciech Adamczyk, Rafał Sabara and Marcin Sosnowski (1998-2003)

#the honeymooners #polish honeymooners #miodowe lata is on licence from the honeymooners #favourite shows #my favourite #favourite tv shows #miodowe lata #tadeusz norek #karol krawczyk #90s sitcom #tv sitcom #sitcom #polsat #ipla

11 notes · View notes

i-am-just-a-girli · 3 months

Text

Mood rn for real. 💫

#Spotify #song of the day #song recommendation #retro #90s #lata mangeshkar #panchhi banoon udhti phiroon #aaj mai azaad hu #duniya ke chaman mein #panchi banoon udhti phiroon mast gagan mein #hilloriiiii #🎶🎶#🎶.txt #music 🎶#🎶

5 notes · View notes

kalkikarma · 11 months

Text

Have you ever slept listening to old Bollywood music on?

Like kishore kumar or burman or md.rafi or Lataji or alka yagnik or ashaji or the og old Bollywood singers stuff?

It feels like you are in literal heaven and those are some magnificent drugs you are on.

btw.That's actual music 🎶.

#cottagecore #oldschoolcool #old bollywood #asha bhosle #lata mangeshkar #kishorekumar #indian cinema #music #90s music #80s nostalgia #90s kid #mohammed rafi #r d burman #alka yagnik #music is love #music is therapy

6 notes · View notes

suryanshukedar · 2 years

Text

Idk girl, maybe you'd like to sit with me under a tree in the woods and we share wired earphones and listen to 'Lag jaa gale' while i make flower crown for you.

#lag jaa gale #lata mangeshkar #retro music #vintage #90's music #art #music #desi aesthetic #old songs

4 notes · View notes

k-i-l-l-e-r-b-e-e-6-9 · 1 year

Audio

Raimundos – Boca de lata

#Raimundos #Só No Forevis #Boca de lata #Format: CD Album #Released: 1999 #90s #1999 #90's #Alternative Rock Hardcore Punk #Brazil

1 note · View note

bollywoodproduct · 1 year

Text

Lyrics Mujhe Allah Ki Kasam

Mujhe Allah Ki Kasam-Song contents: Lyrics in English Hindi Lyrics YouTube Video Song Trivia More Lyrics in English | Mujhe Allah Ki Kasam | Sanam Bewafa (1991) | Salman Khan, Chandni | Lata Mangeshkar Mujhe Allah Ki KasamAllah Allah Ki KasamTum Se Pyar Ho GayaMujhe Allah Ki KasamAllah Allah Ki KasamTum Se Pyar Ho Gaya Bina Eid Ke HiChaand Ka Deedar Ho GayaBina Eid Ke HiChaand Ka Deedar…

View On WordPress

0 notes

doyoulikethissong-poll · 3 months

Text

Udit Narayan - Bholi Si Surat 1997

Dil To Pagal Hai (The Heart Is Crazy) is a 1997 Indian Hindi-language musical romance film directed by Yash Chopra. The film stars Shah Rukh Khan, Madhuri Dixit, Karisma Kapoor and Akshay Kumar. It was the third film to feature Shah Rukh Khan opposite Madhuri Dixit, with two more to come, including the international hit Devdas (2002).

Made on a budget of ₹90 million (US$2.48 million), which includes print and advertising costs, Dil To Pagal Hai grossed over ₹710 million (US$19.55 million) worldwide, becoming the highest-grossing film of the year. (But tbh, personally I think it's only watchable because of its soundtrack.)

The soundtrack of Dil To Pagal Hai includes 10 songs. The songs for the film were composed by Uttam Singh, while the lyrics were written by Anand Bakshi. Most of the songs were sung by Lata Mangeshkar and Udit Narayan. The music was a major hit among the audience, with the album becoming the best-selling Bollywood soundtrack of the year and second-most of the 1990s decade, with 12.5 million soundtrack album sales. In 2008, Chopra launched an unreleased song from the soundtrack, titled "Chanda Ki Chandni (Kitni Hai Bekarar Yeh)" sung by Lata Mangeshkar & Kumar Sanu.

"Bholi Si Surat" received a total of 71% yes votes!

youtube

#finished #high votes #high yes #90s #soundtracks #udit narayan

873 notes · View notes

adria-art · 2 years

Link

Varius Manx odpowiada za jedne z bardziej kultowych piosenek lat 90tych. Które z nich są najsłynniejsze?

#Varius Manx #Kasia Stankiewicz #lata 90-te #koncerty #bilety na koncerty #repertuar

0 notes

muzycznyszkicownik · 8 months

Text

TOP 10 teledysków, które zdefiniowały moje lata 90. (kolejność bez znaczenia):

1. Aerosmith - "Crazy":

Duet Liv Tyler i Alicia Silverstone na zawsze pozostanie w moim serduszku. Jako mała dziewczynka marzyłam by dorosnąć i być zbuntowaną, odważną i niezależną młodą kobietą, która umie o siebie zadbać. A przy okazji ma Thelmę dla swojej Louise.

youtube

2. Bon Jovi - "Always":

Zdecydowanie moje guilty pleasure lat dziecięcych. Było w tym coś zakazanego i dzikiego jednocześnie. Historia miłości i pożądania, pełna pasji, ognia i zdrady. Niebezpieczne połączenie.

youtube

3. Tom Petty & the Heartbreakers - "Into the Great Wide Open":

Sentyment do Johnny'ego Deppa karze mi umieścić w tym zestawieniu ten klip.

youtube

4. Sonic Youth - "Sunday":

Maculay Culkin przechodzi samego siebie. Jest sexy, brudno i nieprzyzwoicie.

youtube

5. Sinead O'Connor - "Nothing Compares 2 U": Prostota tego teledysku od zawsze mnie miażdży.

youtube

6. Fiona Apple - "Criminal":

Synonim niegrzecznej dziewczynki.

youtube

7. Nirvana - "Come as You Are":

Czerwone włosy, rozmyte kadry i dużo wody.

youtube

8. Suede - "Trash":

En vogue.

youtube

9. The Verve - "Bitter Sweet Symphony":

Mój nastoletni idol. Richard Ashcroft pokazał mi, jak się nie przejmować krytyką innych.

youtube

10. Pulp - "This is Hardcore":

Smaczek na deser. Stylowa melodrama z pin-upkami i Jarvisem Cockerem w jego najlepszych latach.

youtube

#muzyka #polska #music #polish #teledyski #90s #lata 90 #Youtube

1 note · View note

latinotiktok · 8 months

Text

Propaganda:

Jake el perro

- Jake el perro, porque YO APRENDÍ JERGA MEXICANA CON ÉL que se joda quien sea que mandó a cambiar su dialecto

- El perro de hora de aventura pq Ñ ay mamacita ahora estudia derecho

Jake The Dog because there's no way he's not a latino and his name isn't João/Juan. He's even a vira lata caramelo

Jake de Hora de Aventura, el doblaje en latino de las temp. 1-4 >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Jake el Perro, latinizo tan alto que los gringos le quitaron su acento hijos de perra alv

-Jake el perro porque es mexicano. Yo lo sé

Tortugas Ninja

-Miguel Ángel la tortuga ninja versión 2003 / es argentino pq yo lo digo (m identifico mucho con él es irreal) (also hizo una canción en español)

-April O'Neil de Rise of the TMNT es brasilera. ME CANSE DE QUE LOS GRINGOS TENGAN TODAS LAS TORTUGAS DENME A ALGUIEN. PONDRIA A CASEY PERO CREO QUE APRIL ES MAS "REALISTA"

-Leonardo Hamato (si, la tortuga ninja) ESPECÍFICAMENTE de la serie de 2012 mi evidencia es que se llama leo como messi y es la tortuga azul boludo obviamente es argentino es LA TORTUGA AZUL aparte ese insano tiene banda de cuchillos escondidos eso es re argentino a mi parecer, aparte es gay (delusion mia) y tiene psicosis (sorprendentemente canon, alucina a su viejo muerto a veces) aparte tiene 15 y mide 1.54 lol esta chiquito

-Michelangelo the ninja turtle. (any iteration tbh) SPECIFICALLY THE 2012 ONE THO. HE IS PERUVIAN. HE JUST IS

-Miguel Ángel, de las tortugas ninjas 2012. Ese pana es peruano.

-Las tortugas Ninja pero la nueva pelicula Mutant Mayhem pq hacen referencias a shakira y pura pendejada y media, tambien usan frases mexicanas te amo tanto toblaje de las tortugas ninja, tambien le dicen rafita a rafa MWAH

-Las tortugas ninja, son Japoneses y tambien son Latinos. Acaso necesito decir más???

-Las tortugas ninja. Porque si probaran la pizza de acá en comparación con la de NYC emigrarían de inmediato

-Casey Jones. Ya fue. Cual? El que parezca mas latino(EhemehemARGENTOehem), busquen en sus corazones... el de 2012 ya es mexicano asi que no cuenta pero necesito mas personajes de tmnt latinos

-Yo digo las tortugas ninja, que aunque yo preferiría que sean los 4 porque son gemelos/hermanos. Ya que la gente dicen específicamente a Miguel Ángel yo digo Leonardo porque si, y también porque en la nueva película "Caos Mutante" el actor de voz de el en el doblaje original, tiene raíces Mexicanas.

-eu también pongamos a raphael la tortuga ninja (serie 2003 y 2012) / es argento (<- proyectando). m da risa mi headcanon d q si se enoja t lanza 90 insultos como el meme ese "escuchame una cosa hijo d remil-" (no sé cómo era pero le habían hecho mod d friday night funkin AJDHIAAJAJ)

#canonize your blorbo as latino tournament #polls #round 2

507 notes · View notes

kasja93 · 1 year

Text

Moja historia czyli:

ED nie ma wieku i rozmiaru!

Przygotujcie sobie wygodną pozycje, coś do picia bo będzie sporo czytania. Opisze Wam tu moją historie z ED. Podzielę ją na dwie długie części i trzecią jako podsumowanie. Przed Wami part 1: o BED…

Kiedy zaczęła się moja choroba? Nie mam pojęcia. Jak może wiecie (albo i nie) mam aktualnie 29 lat.

Jako dziecko lat 90 wychowane przez rodziców żyjących za czasów komuny miałam więcej wszystkiego, niż oni. Nie byliśmy ani bogaci, ani biedni. Jako jedynaczka wszystko było dla mnie. Zaś małe pulchne dzieci budziły raczej wtedy ciepłe uczucia. W końcu takie to zdrowe a z nadmiarowego tłuszczyku dziecko wyrośnie! Tata pracował, mama zaś zajmowała się mną i domem. W domu nie brakowało jedzenia. Nikt najwyraźniej nie poinformował mojej mamy, że porcje jedzenia należy dostosować do wieku dziecka. W tamtych czasach nie było internetu ani żadnych poradników (a przynajmniej nie na tyle by były popularne takie publikacje).

Zatem na mój talerz lądowała taka sama porcja jaką jadła moja mama. I oczywiście jak nie zjadłam wszystkiego to była awantura i padały słowa w stylu „dzieci inne głodują”, „tata ciężko pracował na to jedzenie”, „to po co ja wam gotuje skoro nie jecie?” I wiele, wiele innych. Co by nie pojawiło się w domu do jedzenia musiało być zjedzone. Nie było przebacz. I tak lata leciały.

Ja byłam zaś chorowitym dzieckiem. Wieczne zapalenia płuc a na dodatek łamliwość kości. Wystarczył upadek bym zaliczyła złamanie. Nie zliczę miesięcy jakie spędziłam w gipsie. Przez osteoporozę (na szczęście szybko zdiagnozowaną z wdrążonym dobrym leczeniem została ona zahamowana) miałam permanentne zwolnienie z WFu. Niby fajnie, ale przy praktycznym braku ruchu, sporą ilością spożywanych kalorii z pulchnego dziecka zmieniłam się w ponadgabarytową nastolatkę. Żadne diety itp nie wchodziły w grę. W końcu jedzenie w domu było typowo polskie (dużo mięsa, węglowodanów etc).

Może i byłam większa od innych rówieśników nikt się nade mną nie znęcał. Nie mieli odwagi po tym jak jednego chłopaka co mnie zaczepiał znokautowałam. Nikt się tym zbytnio nie przejął z osób dorosłych. To było normalne, że dzieciaki załatwiały takie rzeczy miedzy sobą. Największym wstydem wtedy było nakablować do starych by interweniowali. Zawsze byłam samotnikiem zatem bliższe więzi zawiązałam dopiero w gimnazjum. Znalazłam sobie grupkę, której się trzymałam. Oceny miałam średnie, ale nie było ze mną problemów wychowawczych. Byłam wygadaną i pewną siebie nastolatką. Samotniczką, która tolerowała kilka osób obok siebie a jednocześnie „klejem” naszej ekipy. Jak nie było mnie w szkole grupa rozpadała się na mniejsze frakcje.

Mimo, że jako nastolatka chodziłam już w rozmiarach dla dorosłych kobiet byłam zawsze ładnie ubrana. Dbałam by ZAWSZE mieć czyste włosy, malowałam twarz tak by się nie świecić i starałam się mieć zawsze ładnie zrobione paznokcie. Koszulki nosiłam z reguły czarne by nie było widać potu pod pachami, aż odkryłam patent na przyklejanie sobie wkładek higienicznych pod pachy. Dzięki temu w technikum zawitały kolory do mojego życia.

Jak wspomniałam nikt nigdy mi nie dokuczał. Miałam chłopaka, któremu się podobałam. Sama siebie też lubiłam. Znałam swoją wartość i byłam zadowolona z tego jakim jestem człowiekiem. A że jadłam za dwóch dorosłych chłopów? To się nie liczyło.

To, że na śniadanie zjadałam trzy bułki z masłem, wędliną i żółtym serem. Wjeżdżało też dwa jajka na miękko i często kiełbasa na ciepło. Później szłam do szkoły. Tam jakiś sok, dwie bułki. Po szkole nie rzadko jakieś piwko. W domu talerz pełen po brzegi. Następnie jakaś przekąska. Ciasto albo jogurt. Następnie kolacja czyli powtórka menu ze śniadania. Naprawdę nie wiem gdzie mi się to mieściło… Najgorsze, że nie widziałam w tym żadnego problemu. Moi rodzice również. Chłopak miał ponad dwa metry wzrostu i był z niego kawał faceta. Nie był gruby po prostu był dobrze zbudowany. Ja zaś byłam kochana i wiedziałam, że jestem super taka jaka jestem.

Pomimo swojego rozmiaru XL miałam całkiem dobrą kondycję. Bez problemu nadążałam za innymi podczas wycieczek w góry. Nie przeszkadzało mi, że koleżanki najadały się kromką chleba i jajecznicą z dwóch jajek, gdy ja zjadałam 3x tyle. W końcu byłam większa od nich co nie? To normalne!

Lata leciały. Trzymałam średnio cały czas rozmiar 46/48 bo byłam dosyć aktywna zawodowo. Zaczęłam jeździć zawodowo i mojego ego wyjebało poza skale. W 2016 roku mało było kobiet za kołkiem i byłam rozchwytywana. Czułam się trochę jak celebrytka bo każdy chciał ze mną pogadać, wiele słyszałam słów podziwu. Zaczęłam jeździć na dalekie trasy i dobrze zarabiać. Mogłam sobie pozwolić by kupić fast foody nawet za granicą. Nie ograniczałam się w myśl zasady „zjem dziś pączka bo jutro mogę już nie żyć”. Mój zawód jest wysokiego ryzyka a na jednym pączku się nie kończyło. Zaczęłam odczuwać wstyd. Coraz większe ilości jedzenia zamawiane były na wynos… No bo jak? Gruba tyle żre… Tłumaczyłam się sama przed sobą, że w końcu ciężko pracuje.

Zdałam sobie sprawę, że mam problem, gdy pewnego dnia o 6 rano ugotowałam garnek spagethii na dwa dni i zjadłam całą zawartość w pół godziny… następnie poprawiłam zupką chińską i czekoladą. Potrafiłam nic nie jeść dzień bądź dwa a później zjeść na raz 30 skrzydełek z KFC, burgera, frytki i poprawić szejkiem. I nadal chcieć coś zjeść.

Byłam świadoma bycia workiem bez dna przez 5 lat. Zdawałam sobie sprawę, że coś jest nie tak, ale nie wiedziałam co to BED. Przytyłam więcej. Zaczęłam mieć problem kupić ubrania robocze. Nie mogłam już kupić ubrań w typowych sieciówkach chyba, że był tam dział SIZE PLUS. Zaczęłam głównie chodzić w męskich koszulkach rozmiar 2XL. Chciałam coś zmienić bo coraz częściej miałam wysokie ciśnienie, zatykały mi się uszy, zaczęłam sapać jak parowóz a po większym wysiłku zaczynało mi się robić ciemno przed oczami. Jedzenie na trzy tygodniową trasę przestawało mi się mieścić w bagażniku, gdy jechałam do pracy… Samo przepakowywanie go z osobówki do ciężarówki zajmowało mi prawie godzinę… Przez pół roku żywiłam się niemal wyłącznie Huel’em. Wpadało dziennie mniej więcej 1800 kalorii, co dwa trzy dni miałam napady gdzie wpadałam na stacje paliw bądź baru i brałam tyle ile zdołałam unieść po czym pożerałam wszystko w kilkadziesiąt minut. Udało mi się jednak schudnąć z rozmiaru 52 do 48. Jednak, gdy rzuciłam Huel bo miałam go już dość wróciłam do wcześniejszego rozmiaru w dwa miesiące choć zmieniłam prace na bardziej wysiłkową. Byłam jak w tym żarcie. Jestem na kilku dietach bo jedną się nie najadam.

Wtedy w moim życiu pojawiła się pani doktor z POZ, która po pół godzinnym wywiadzie skierowała mnie na badania. Wykryto u mnie stan przedcukrzycowy, insulinoodporność oraz BED. Wtedy po raz pierwszy o tym usłyszałam.

Zaburzenia odżywania dla mnie to była tylko anoreksja oraz bulimia. A jak wiadomo „anorektyczki są chude a bulimiczki rzygają” a ja nie należałam do żadnej grupy… O ile dwie pierwsze choroby udało się ustabilizować lekami i pomóc nieco dzięki temu z BED. Jednak farmakologia to nie było wszystko. Potrzebna była zmiana myślenia, przyzwyczajeń, nawyków, stylu życia. Obsesyjne myślenie o jedzeniu, kupowania go nadmiar, wyrzucanie go, wyciąganie go z kosza na śmieci i dojadanie… Wyrzuty sumienia… Chodzenie po sklepie i robienie czterech okrążeń z wózkiem pełnym zakupów by wytłumaczyć sobie, że nie jest mi ono potrzebne. Ucieczki ze sklepu, płacz w aucie… Odinstalowywanie i instalowanie ponownie aplikacji z dowodem jedzenia. Wtedy odkryłam lodówki społeczne. Potrafiłam rano przynieść mnóstwo produktów spożywczych, gotowych dań by przez cały dzień walczyć by tego nie zjeść, płakać i wpadać w histerie a później wieczorem wszystko pakować i rozhisteryzowanym zostawiać to w lodówkach społecznych na drugim końcu miasta. Po powrocie do domu wypijałam alkohol by nie móc wsiąść do samochodu (jazda po pijaku to coś czego bym w życiu nie zrobiła).

Zapowiedź cukrzycy odeszła. Tak samo insulinooporność. Przestałam brać stopniowo insulinę. Pojawiło się uczucie głodu i pełności. Zdałam sobie sprawę, że chyba nigdy wcześniej nie odczuwałam sytości. Wcześniej nigdy nie czułam się najedzona. Pojawiały się wciąż napady jednak nauczyłam się gryźć i wypluwać to co zjadałam… potrafiłam zapełnić tak worek na śmieci nawet 4 kg przeżutym jedzeniem nim poczułam się psychicznie najedzona… Obrzydlistwo, wiem…

Mijały kolejne miesiące. Pojawił się jadłowstręt i strach przed jedzeniem. Strach przed zakupami. Obsesyjne liczenie kalorii, odmawianie sobie wszystkiego. Jadłam tylko wtedy, gdy musiałam ze względu na swoją prace choć i tak szykowałam sobie za wiele. Jednak było to i tak mało względem tego co było wcześnie… limity po 1000 czy 1500 kalorii podczas napadu to było nic w porównaniu do wcześniejszych lat.

Tak we wrześniu 2021 roku uświadomiłam sobie, że zachorowałam na anoreksję z wagą 133 kg…

Ciąg dalszy w następnym poście.

#moja historia ed #ed nie ma wieku ani rozmiaru

83 notes · View notes