Dört yıl öncesinden. #Facebook hatırlattı... İçimden gelmişti. Sevgilim karıma, Beni tam yapan Öbür yarıma... yazmıştım. Ben biçare, Umutsuz... Mutsuz... Ben avare, Dolaşırken kendimce... Bundan tam yirmi yıl önce. Yeniden hayat bulmuştum. O'nu görünce.. Sanki Yeşilcam'dan gelen, Bir artisti​. Gördüğümde onu ben, İçimdeki ilk histi... Mavi çiçekli fistanı. Zeytin karası gözleri. İnci dişleri vardı. Gözleriyle güler. Yüreğiyle bakardı... Uzattı elini, -Merhaba. dedi. Şaşırdım birden. Eli mi? Sesi mi? Daha kadifeydi... İşte, şimdi o an, aklıma geldi. Hazan mevsiminde, bir gündü. Sanki yıllar geçmemişti, dündü. İyi ki o gün bana, O boncuk gözleriyle güldü... Bir iken, iki olduk. Zaman geçti, dört olduk. Bazen görece mutluyduk. Çoğunlukla zor gördük. Verdik yaşamın kavgasını Sırt sırta, omuz omuza. Kendi kaderimizi Kendimiz ördük. Doksandokuz yılı haricinde Yaşamamıştık pek ayrı. Yârin yanağından gayrı... En çokta paylaşmayı sevdik. Almaya, vermeyi tercih ettik. Besledikçe büyüttük... Sevgilerimizle birlikte, Sevgililerimizi... Adı #Barış ve #Aslı olan Bebelerimizi... Zaman nasıl geçti? Hiç bilemedim... O benim, neyimi sevdi? Bilemem amma... Ben O'nun en çok, #İNSANl ığını sevdim... 26.05.2017 - Hızır İnan @hizir.inan @inanhizir @hizirinann @hizirinan @inansnm @sineminan06 @inanhizir @inanhzr #hızır #hizir #hızırinan #hızıröğretmen (Ankara, Turkey) https://www.instagram.com/p/CPUsFkcgyJ6/?utm_medium=tumblr