Yorgunsun. Uyudukça daha yorgun, uyudukça uykuya daha açsın. Solgun zamanların en soğuk, en sert yastığına başını yaslayıp günlerce öylece kalmak istiyorsun. Kimse sessizliğine dokunmadan, kimse seni aramadan öylece uyumak istiyorsun... Yatıştırmak istiyorsun paramparça düşlerini. Çözmek istiyorsun insandan daha çok can yakan hayatın ellerini.

En derin uykun alnına nefesini bıraktığında geceden kalanlara kulak kesiliyorsun. Sessizlikten daha derin sessizliği arıyorsun. Rüya değil beklediğin. Rüyasızlığı arzuluyorsun. Yarım kalan rüyaları tamamlamak için çat kapı kapadığın gözlerindeki heves bitti.

Sevgiye değil, uykuya özlemin. Yağmurun eskittiği balkondaki saksıların gibi su alıyor her bir yanından kirpiklerin.