Olum burak bana taylor pl yapmis lan duygulandım anasini

Bugün 22 Şubat hayata karşı dik durmam gereken bir gün. Acılara boyun eğmeden her şeyi sineye çekmenin günü. 2 gün önce hayattan vazgeçerken bugün hayata tutunmamı sağlayan tek Dostum var ona bir can borçluyum onun sayesinde hayata yeniden başladım, hani derler ya yeni bir beyaz sayfa açtım geride bıraktım tüm herkesi en sevdiklerimi bile Canına yandığım kişi çoktan el olup gitti... Ben 18 yıllık hayatımda ilk defa intihara bu kadar yakın ölüm kadar ciddiydim. Ama geçti o fikir aklımdan çıkmasada ertelendi yarınlara ertelendi zamanla.. Evet çok sevdiğim biri var,herşeyimle onu sevdim. En güzel anlarımdan birisiydi an değil ânı olmak güzeldir derler ya ben onu da yaşadım. O kadar güzel şeyler yaşadık ki,14 ocaktan beri hayatıma doğallık samimiyet geldi.. Evet arkadaşlar başlıyım onu anlatmaya; 1 aydan fazladır konuşup mesajlaştık günde en az 15 defa arayan biriydi ben onunla hiç kimsede olmadıgım kadar doğaldım, kız konularını bile rahatlıkla oturup konusacagım birisiydi, her gün ayrılıp barışan bir çifttik ama ne denli olursa olsun kavganın şiddeti birbirimize bi o kadar güçlü sekilde dönüyorduk, ben onunla hayatı yaşamayı ögrendim, ben onunla evlilik hayalleri kurdum tam anlamıyla, ve büyük gün geldi çattı kapıya 18 Şubat cumartesi günü onunla ilk karşılaşmamdı, heyecandan kalbimin sesini duyacaklar diye korkuyordum ve gördüğümde onu Rüyamdaki gibiydi öyle güzel gülüşü varkii, birde kokusu tanıdıktı(ha başka erkekler felan değil) Rüyamda sarıldığımda kokunu bilmistim ve yine aynı kokuydu onca insan varken hiçe sayıp 2-3 saniye sarılabildim heycandan olsa gerek yoksa ömür boyu bırakmak istemeyeceğim kişiydi ama onun bundan haberi yoktu ve olmayacakta, çıktık Avm'nin üst katına terasta oturduk önce biraz ben saçmaladım çünkü daha 3 gün önce benden ayrılan biriydi ve şu an karşımdaydı ne yapacagımı bilmeden hareket ettim 40 dakika felan oturduk herşeyi konuştuk olmasını istegimiz tek bir şey vardı birbirimizin Her şeyi olmak halbuki o benim zaten hayatımın her şeyiydi. Daha sonra atış oynama gittik onunla o atış yaparken bende onun o birtek gözünü kırpıp atışına hayran kaldım ama maalesef oyuncak ayı kazanamadık, iyiki de kazanmadı çünkü bana dünyaları serse istemezdim benim istedigim tek Oydu. Daha sonra dısarı cıktık yürüdük inşaatlara doğru hadi gel oraya cıkıp atlayalım dedik birbirimize, yürüdük baya yokuşlarda koluna girdim sora etrafta kimse var diye çıktım ama hiç çıkmak istemezdim, ve işte kime bizi görmesin diye insaata doğru geldik. İste o zaman serbest hissettim kendimi ellerim ellerinde değdi bir kac saniye öyle kaldık yürürken, kimse yoktu ama arabalar geçiyordu ve zerre umurumda değildi amaaan dedim bir daha bu ânı yaşamayabilirim dedim. Birbirimize o kadar yakın olduk ki benim kokumla onun kokusu birlesti artık Biz kokuyorduk. Biz olmuştuk, sağ elimin avucundan öptüğünde dedi ki içimden bir ses bu senin Eşin olacak kişi evet dogru kişiyi bulmuştum,lakin ona söyleyemedim tabii. Ve yanagımdan o kadar sıkı öpüyordu ki sanki cok tatlıymışım gibi ki öylede değildim, ama hissetiğim tek şey 5 yıl gibi birlikteyiz kavuşmuşuz ilk defa. Ben onu çok seviyordum elimi bile ısırdı yara var diye naptın diye küçük bir ısırık ısırdı. İç çektim hiç bu kadar mükemmel bir insan olamaz derken karsımdaydın yanımdaydın ellerin ellerimdeydi, bana sarılışını hiç unutamam ha bu arada omuz omuza yürürken saçlarım elektrikten resmen kalkış moduna geçmişti elleriyle saçlarımı düzeltti evet o an kızdım saçımın haline bak dedim ama inanın ki hiç umurumda degildi çünkü o yanımdaydı bir nefes kadar yakınımda sonra geri döndük aşağı dogru ilerlerken parkta oturalım dedik geçtik, yan yana oturduk o montunu cıkartıp bacaklarımıza örttü ve sarıldı nefesi resmen saçlarımdaydı, o ân kadar mutluydum ki çekip gidesim vardı onunla birlikte başka şehire, ve ben kendimi bir anda ayrılık içinde buldum. Bir ses yükseldi içimden: Ve bugünden sonra hayatın degisecek dedim. Oda evet degisecek cok güzel olacak dedi dedigiyle kaldı ve ben hemen hayır bensiz güzel olacak dedim, ben seni üzüyorum mutsuz ediyorum dedim, o an ikimizde yıkıldık çünkü kalbimiz bir anda atarken bir anda durdu hissettim iliklerime kadar.. Sustu birşey demedi ilk sonra bana bunu neden yapıyorsun dedi, ben yapamam git dedim sadece dil başka kalp başka diyordu git derken bile gözümü ona çeviremiyordum yüzüne bakarsam diyemezdim cünkü hissettim ilerisinden üzecektim onu ve o an bitmesi daha hayırlı diye düsündüm. Ve oturdugumuz banktan kalkmadı kalkamadı. Yüzüme bakmıyordu hadi kalk tamam dedim halen cevap yoktu iki kolumu boynuna sardım hadi kalk dedim yine cevap yoktu. Ve bir anda kolundan tuttup cektim kalktı onu boynundan öptüm tamam dedi geçti burdayım unut dediklerimi derken halen sinirliydi o haklıydı ama elimden gelende buydu yapmak zorundaydım. Ve bana birsey dedi; senin kafanda birsey var onu yapıyorsun. Yok dedim ilk önce ama var dedim daha sonra evet vardı benim tek isteğim onu görüp yaşamaktı. Ve yine boynundan öptüm 2.ci kez oldu ellerimi beline götürdüm tamam gitmiyorum hersey devam etsin dedim, ve gitti. Arkasında koşup yine durdurdum yapma dedim elinde telefon vardı cebine koydum ellerini ellerima bağladım sanki gitmesini söylerken ellerini tutmak kadar manasız birsey yoktu. Ama böyle ayrılamazdık küser gibi değil. Ve otur dedi duvar kösesinde bir kac defa dedikten sonra oturdum oda gecti karsıma eğildi oturdu neden bunu yapıyorsun ki niye diye sorular yöneltirken benim elim yüzüne gitti tamam dedim bitmesin ama mutlu edemiyorum dedim,ve ben simdi mutluyum dedi elim cektim yanıma geçmesini istedim oturdu bacakları bacaklarıma değiyor ama yüzümüze bakamıyorduk iki yabancı gibi olduk sustuk ve ben yine ayrılık konuşması yaptım kalktım gittim ama gidemedim tabiii kostum tekrar ona caddedeydik herkes vardı ve ben yine onu kendimi çekip beni seviyormusun lafını 3 -4 kez sordum yanıt yoktu tamam git dedi gidemem böyle dedim sorumu yanıtla dedim hayır dedi ve ben o an yıkıldım ama haklıydı kim böyle birini severki dengesiz davranan birini. Tekrar sordu kalbinden mi diyorsun diye evet dedi.ben yıkıldım öylece elim göğsündeyken çektim gittim onu öylece bırakıp çünkü o an seviyorum deseydi dudaklarına yapışacaktım halbuki diyemedi ama sinirden mi gercek mi bilemeden sormadan gittim. Arkama dönüp bakmadıgımı sandı ama 2 kez dönüp baktım ve o coktan gitmisti ve bende çoktan yol almıştım. Masalımız böylece bitti. Ben o gün eve gidip agladım hastaydım zaten böbrek ağrısı öldürmüyor ama süründürüyordu ağrı üstüne ayrılığı kaldıramadı bedenim saat 7 gibi hastaneye gittik babamla acile serum koydular agrım biraz da olsa hafifledi ben kolumda serum varken bile onun aramasını bekliyodum ama asla olmazdi iste boş hayaller çünkü onun gününü zehir ettim sonda,eve geldigimde yorgunluk çöktü üzerimde evet mesaj attım cevap gelmedi kalktım aradım annemden konustuk ama baya mesafeliydi sanki bugün buluşan biz degildik gibi neyse ben o gün ona uzun uzun mesaj attım ses kaydı attım ve o gün ölme kararı aldım onada dedim ama ne saçmalıyorsun tek cevabını aldim bunu bile haketmiyodum ölümü bile. Evet pazar günü oldu telefonumu gün boyu açmadım kuzenim birsekilde ulasmış ona konusmuslar baya benim hakkımda. Evet o aradı kuzenimden beni istemis beni sormustu merak icinde kalmıstı ve ben neye ugradıgımı bilmeden efendim diyerek actım telefonu sanki ayrılan suçlu olan oymuş gibi beni sevdigini söyledi yemek yememi istedi. Ve ben ona tek diyebildigim eve gittigimde konusuruz ve bir saati bulur eve gitmem haberin olsun diyip kapattik. Eve geldigimde annesinden aradi konustuk yine normal yemek yedin mi diye sordu ve ben hayır dedim beni epeyce merak etmis gibiydi. Ve ben müsait degildim saat 10'a geldigi icin kapatmadan ona tek diyebildigim bende kal olurmu dedim sendeyim dedi kapattık. Ve ben ona wp den sifremi attım herseyim ondaydi bana güvensin diye lakin sonuç yine hüsran. Ben ettiğimle buldum oda geri kalan hayatına devam etmek zorunda kaldı ayrılığı kabullenirdim de "Ben seninle yapamam seni sevmedim kendine iyi bak Allaha emanet ol " diyisi aklımda çıkmıyor kulaklarımda çınlıyordu. Evet ben intihar ettigimle kaldım maalesef bir şey olmadı. Evet arkadaslar benim cektigim acı geçmez geçiriyor resmen affola.. Ben halen ondayım kalbimde hiç bitmeyen sevda gibi ilk gördüğüm an gibi seviyorum. Bir anne yavrusuna nasıl hem kızar hem döver sonra bir bakmışsın anneyle yavrusu kucak kucağa iste öyle bir merhametle bende seni böyle seviyorum. ben seni çok saf çok temiz bir Aşk"la sevdim aşık oldum be. Aşık! Şimdi gelde unut asla unutmam en guzel günlerimi asla unutmam her saniye hatırlıyorum hatırlatıyorum.. benim artık tey yapacagım şey 18 gün sonra Ygs sınavıma girip kazanıp gitmek.. başka bir şehir unutturur belki öyle derler ama hiç sanmıyorum senden başka ne kimseyi tanımaya gücüm ne de yeni hayata başlama gücü kaldı... Ama zorundayım hayallerim var Ögretmen olmak tüm çocuklara ablalık etmek Ve anaokul ögretmeni olmak tek hayalim bununla anca tutunabilirim hayata. Senden sonra hayatımda ki her şey çocuklardır benim.. evet bu masal böylelikle son buldu her masal mutlu sonla bitmez ve hayatın ne getireceği belli olmaz. Hoş'kal ponçiğim....