#υγεια και προνοια | Explore Tumblr Posts and Blogs

anastasiaprot · 4 years

Text

Aυλη Συνταγοφραφηση. Διαδικασια. (Φιλοξενια ιστοσελιδος)

https://ellada.press/etsi-tha-lamvanete-tis-iatrikes-syntages-sto-kinito-sas-vima-vima-i-diadikasia/?subscriber_id=2212867045456534#

Τη δυνατότητα να λαμβάνουν τις ιατρικές τους συνταγές στο κινητό τους, χωρίς να χρειάζεται να τις προσκομίζουν τυπωμένες στον φapμakοποιό έχουν από σήμερα οι πολίτες, καθώς τίθεται σε δοκιμαστική λειτουργία η εφαρμογή για την άυλη συνταγογράφηση μέσω του gov.gr.

Π…

View On WordPress

#συνταγογραφηση #υγεια και προνοια #αυλη #ηλεκτρονικη

1 note · View note

xeimwniatiki-liakada · 5 years

Text

Δυο μερες θελω μοναχα

Δυο μερες

να ισιωσουνε τα ποδια μου

απο την ορθοστασια.

Δυο βδομαδες

και το μυαλο μου

τρεχει μανιωδώς

Να εξυπηρετήσει αγενείς

κι ανυπομονους πελάτες.

Και σαν τους προσφερω

τον καφε τους

Κι ευχομαι

να τον πιουν στην υγεια τους

Μουρμουριζω

απο μεσα μου

να μην σωσουν και τον καταπιουν .

Σαν φτανει

η πρωτη σταλα

στα χειλη τους

και τους παρατηρω

απο μακρυα

Εκλιπαρω

απο τα σωθικά μου

για

ενα εικοσαλεπτο

παραπανω.

Σαν τον ζητιανο που μπηκε στο κτελ

σημερα το πρωι

Και προφασιζοταν

οτι ειχε αρρωστο παιδι

Κι οδηγηθηκε

σε τετοια

ντροπη .

Οχι καλε μου

Δεν ειναι το αρρωστο παιδι

που σε οδηγησε να μας ζητας λεφτα .

Δεν ειναι ο πελατης

που μου φταιει να τον καταριεμαι πρωι πρωι.

Ειναι το γαμημενο αφεντικο μου

που με εχει να δουλευω

για ψιχουλα

τοσες μερες σερι.

Κι εσενα

το ανυπαρκτο αφεντικο

που η προνοια

δεν σου χρεωνει .

Δυο μερες θελω μοναχα

Να αντικρισω

τα πονεμενα ματια

της μανας μου.

Να μου φωναζει

για το ποσο αδυνατισα

Και εγω να της λεω

πως ολα κυλανε καλα.

Η ζωη μου ειναι σε ταξη

Κι οι σκεψεις μου σε αμηχανια .

Γιατι

νιωθω την υπαρξη σου

να με πληγωνει ξανα.

Σαν τα πληγωμενα

απο την ορθοστασία

ποδια μου.

Να με αδειαζει

τοσο ευκολα

Σαν τον δισκο

που θα ηθελα να αδειασω

στο κεφαλι του μπατσου

που ερχεται καθε πρωι

στην δουλεια.

Να με προδιδει

σαν τον ιδιο μου τον εαυτο

καθε φορα

που λεω πως

θα ξεκοψω.

"Δυο μερες μοναχα" μου λεει

με αυστηρο υφος

το αφεντικο

μου.

"Δεν μπορω παραπανω,δεν εχω ατομο".

Κι εμεις

που το ειχαμε

καναμε τα παντα

για να το διωξουμε .

Δυο μερες

μου ειναι αρκετες .

Παρα την ταλαιπωρία.

Να μην ξανα ακουσω αλλο

φρεντο εσπρέσο.

Να μην ξανα δω

το αφεντικο μου να γλυφει πελατες .

Δυο μερες αξιζουν ?

Ολη αυτη η ταλαιπωρία.

Να ακουσω ξανα

τον επιλογο της ιστορίας.

Να γραψω

αλλο ενα

κειμενο απογοητευσης .

"Εισαι αξια της μοιρας σου".

Και ειναι που

Δεν πιστευω στην μοιρα.

Νιωσε με

εστω για λιγο.

Γιατι

αυτο που νιωθω μεσα μου

καθε φορα που ακουω την φωνη του

Δεν συντονιζεται

απο καμια μοιρα

ουτε αλλη δυναμη.

Δυο μερες μοναχα .

Δυο μερες

για να τσακισω

παλι

τον εαυτο μου

για εσενα .

Και στο διαολο να πανε ολα μετα .

#ΤραύμαΒήτα

16 notes · View notes