Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Μήνυμα ενότητας της Εκκλησίας από το Άγιο Όρος

Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Μήνυμα ενότητας της Εκκλησίας από το Άγιο Όρος

Μήνυμα αγάπης και ενότητας της Εκκλησίας έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά τη διάρκεια της πανηγυρικής θείας λειτουργίας στον ιερό ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές. Ο κ. Βαρθολομαίος κάλεσε τους μοναχούς να επιτελούν το σημαντικό έργο τους για την εκκλησία και να διαφυλάττουν τις ιερές παραδόσεις και τους «αποκλίνοντες» από την εκκλησιαστική κανονικότητα να επιστρέψουν στους…

View On WordPress

Ένα καταπληκτικό αφήγημα για την αγάπη του γιου προς τον πατέρα.

“Το "Ένας καλός γιος" είναι η ιστορία ενός παιδιού με εύθραυστη υγεία που γεννιέται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε μια οικογένεια αυστριακής καταγωγής και γερμανικής παιδείας. Σε πολύ μικρή ηλικία το στέλνουν σ' ένα σανατόριο στην Αυστρία λόγω του προβλήματος των πνευμόνων του. Μέσα στο χιονισμένο τοπίο δοξάζει τον Θεό και προσεύχεται κάθε βράδυ να πεθάνει ο πατέρας του.

Ο πατέρας του, αντισημίτης και ρατσιστής, είναι ένας κακότροπος σύζυγος που δέρνει και εξευτελίζει τη γυναίκα του. Ο μοναχογιός του θα κάνει τα πάντα για να γίνει το αντίθετο απ' αυτόν. Θα υπάρξει αργότερα μαθητής του Γιανκέλεβιτς και του Ρολάν Μπαρτ και στη συνέχεια αναγνωρισμένος συγγραφέας, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους "Εβραίους διανοούμενους" με τους οποίους και θα ταυτιστεί, αν και δεν είναι Εβραίος.

Ως την τελευταία του ημέρα, θα συντροφέψει εντούτοις στον γολγοθά του αυτόν τον ξένο, τον πατέρα του, που του έδωσε τη ζωή και που δε λέει να παραδοθεί στον θάνατο. Διότι πέρα από την περιφρόνηση και την ένοχη οργή, το συγκλονιστικό αυτό αφήγημα είναι η ομολογία μιας αδιαφιλονίκητης αγάπης ενός γιου προς τον πατέρα του, στον οποίο, παραδόξως, οφείλει όλο του το έργο - όπου το θέατρο της σκληρότητας μετατρέπεται σε συμπόνια. Στον πατέρα του αφιερώνεται λοιπόν ετούτο το βιβλίο του φόβου και της συγχώρεσης.”

“Οι δημιουργικές δυνάμεις σπεύδουν ολοταχώς όποτε η ψυχή απειλείται.”

“Η μνήμη είναι ένα παράξενο κόσκινο. Για να επιζήσει κανείς πρέπει να ξεχάσει, να διώξει μακριά τις αναμνήσεις που δεν τον αφήνουν να προχωρήσει. Πολύ σύντομα έφτιαξα το δικό μου απαραβίαστο ιερό, ένα είδος ψυχικού οχυρού όπου έτρεχα να γλυτώσω από τις κραυγές και τις βιαιότητες των μεγάλων.”

“Οι βίαιοι πατεράδες έχουν ένα προσόν, δε σε αποκοιμίζουν με χάδια και γλύκες, δεν προσπαθούν να παραστήσουν τον μεγαλύτερο αδερφό ή τον φίλο. Σε ταρακουνούν σαν ηλεκτρική εκκένωση, σε μεταμορφώνουν είτε σε αιώνιο πολεμιστή, είτε σε αιώνιο καταπιεσμένο. Ο δικός μου ο πατέρας μου μετέδωσε την αγριότητά του, και του είμαι ευγνώμων για αυτό. Το μίσος που στάλαξε μέσα μου με έσωσε επίσης. Του το επέστρεψα σαν μπούμερανγκ.”

“Πως εξέρχεται κανείς από την παιδική του ηλικία; Με την επανάσταση και την φυγή, αλλά κυρίως μέσα π’ ότι τον έλκει, δηλαδή αγαπώντας με πάθος όλο και περισσότερα πράγματα που τον ωθούν να βγει στον κόσμο. Ελευθερία είναι να συσσωρευτεί κανείς τις εξαρτήσεις του, υποταγή, να περιορίζεται στον εαυτό του. Αποτίναξα το βάρος της οικογένειάς μου και φόρτωσα τον εαυτό μου με άλλα δεσμά που μ’ έκαναν πιο πλούσιο.”

“Προτού καν βγάλουμε την πρώτη μας λέξη, οι γονείς μας έχουν κιόλας «μιλήσει» για εμάς, παθητικά αντικείμενα των επιδιώξεών τους. Στη συνέχεια, χωρίς να το θέλουν, συντάσσουν τους νόμους που διέπουν την ύπαρξή μας, μας προσδίδουν το τάδε γούστο, το δείνα επάγγελμα, προβάλλοντας τις δικές τους επιθυμίες στου απογόνους τους.”

“Ένα καλό ψέμα αποτελείται πάντα από υλικά αλήθειας, πρέπει να είναι αληθοφανές. Η τακτική αυτή μια μέρα θα στρεφόταν εναντίον μου, έρχεται κάποια στιγμή που ο μυθομανής μπερδεύεται στα νήματα της ιστορίας που ο ίδιος ύφανε. Το ψέμα γίνεται ένας πολύ καλός λόγος για να μην αλλάξει κανείς τίποτα στη ζωή του, με τη διαφορά πως πρόκειται για μια πράξη προγραμματική που αφορά όχι το παρελθόν αλλά το μέλλον. Κράτησα από αυτό την τάση να ωραιοποιώ τα πάντα για να δίνω στο πέρασμα των ημερών μου μια μυθιστορηματική χροιά. Εξακολουθώ να υποβάλω τα γεγονότα στο καθεστώς της υπερβολής, η οποία, σε αντάλλαγμα, με αναγκάζει να προσαρμόζω την ύπαρξή μου στον τρόπο με τον οποίο τα αφηγούμαι. Σκαρώνω φανταστικέ ιστορίες για να αναρριχηθώ στο επίπεδό τους.”

“Δεν υπάρχει τίποτα πιο γαλήνιο από μια μεγάλη θρησκεία στο λυκόφως της, όταν πλέον έχει αποκηρύξει τη βία, τον προσηλυτισμό και δεν απονέμει παρά μονάχα το πνευματικό της μήνυμα, �� πίστη έχει μετουσιωθεί σε αισθητική συγκίνηση, σε νοσταλγία της παιδικής ηλικίας.”

“Φεύγει κανείς από την οικογένεια για να γλυτώσει απ’ τους γονείς του, αλλά κυρίως από τον ίδιο. Θέλουμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας για να τον ξαναφτιάξουμε αλλιώς. Γνώθι σαυτόν, για τους Έλληνες τούτη η προσταγή σήμαινε να συνειδητοποιήσει κανείς τα όριά του. Όμως γνωρίζουμε γρήγορα τον εαυτό μας, δεν είμαστε και τόσο ξένιοι μ’ εμάς. Πόσο θλιβερό είναι αργότερα το να μην μπορείς παρά να είσαι ο εαυτός σου και να μην έχει τη δυνατότητα να τον ξεχάσεις! Είναι σπουδαία τέχνη το να μπορείς κανείς να ξεπερνά τον εαυτό του, να τον εκπλήσσει. Μεγαλώνω σημαίνει πως αρχίζω και προδίδω, πως ξεπερνώ τα όρια, ανοίγω πανιά, αφήνω πίσω μου το μικρό μου χωριό, τη γλώσσα που μου είναι οικεία, τους δικούς μου, που έχουν εξημερωθεί και με το παραπάνω, σημαίνει πως επιλέγω τη φυλή μου, ένα πολιτισμό σε μια καινούρια πατρίδα.”

“Ο μόνος τρόπος για να αποδράσει κανείς από την οικογένειά του είναι να δοθεί σε άλλες οικογένειες και να δεθεί πνευματικά με καινούριες παραδόσεις.”

“Μεγαλώνοντας, συνειδητοποιώ το ολοένα αυξανόμενο εύρος της άγνοιάς μου, η οποία όχι μονάχα δε με πτοεί, αλλά με προδιαθέτει για να δω και άλλα θαυμαστά πράγματα.”

“Στο κάτω κάτω, είμαστε απλοί σαλτιμπάγκοι της σκέψης. Αν το πλοίο βυθίζεται, καλύτερα να τσουγκρίσουμε εύθυμα τα ποτήρια μας πίνοντας στο όνομα του ναυαγίου, παρά να βουλιάξουμε κλαίγοντας τη μοίρα μας.”

“Το χειρότερο στα γηρατειά δεν είναι πως καταπέφτεις σωματικά, είναι η αποστροφή που νοιώθεις για την ανθρωπότητα. Πόσοι και πόσοι δεν ξεκινούν τη ζωή τους ως ανατρεπτικοί, για να καταλήξουν δύστροποι! Επαναστάτες στα είκοσι, γκρινιάρικα μωρά στα εξήντα τους. Ο πατέρας μου με μεγάλωσε μαθαίνοντάς με να αποστρέφομαι τους άλλους, εγώ επέλεξα να τους εξυμνώ («Οι άνθρωποι είναι όμορφοι μπαμπά. Η ασχήμια είναι στη δική σου ματιά»), Η ομορφιά του κόσμου και των ανθρώπων δε θα πάψει ποτέ να με συγκινεί βαθιά.”

“Δημιουργούμε έγκλειστοι, αλλά υπάρχουμε μόνο διάσπαρτοι.”

“Είμαι η ήττα του, αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μου έκανε.”

“Ενώ τα περιθώρια στενεύουν, εγώ ακολουθώ τον δικό μου κανόνα συμπεριφοράς, να μην αλλάξω τίποτα στη ζωή μου, να επικυρώσω κάθε μου επιλογή. Θα φύγω από αυτόν τον κόσμο χωρίς να έχω μάθει τίποτα, πέρα από το ανεκτίμητο τίμημα της ύπαρξης. Ο κόσμος είναι ένα κάλεσμα, μια υπόσχεση, υπάρχουν παντού αξιοθαύμαστοι άνθρωποι και αριστουργήματα προς ανακάλυψη. Υπάρχουν πολλά που μπορεί να ποθήσει κανείς, πολλά που μπορεί να μάθει και πολλές σελίδες που μπορεί να γράψει. Όσο δημιουργούμε, όσο αγαπάμε, παραμένουμε ζωντανοί. Ελπίζω να μείνω αθάνατος ως τη στερνή μου ανάσα.”

“Μεγαλώνω σημαίνει δημιουργώ τη ζωή μου – γερνάω σημαίνει βγάζω συμπεράσματα για τη ζωή μου με βάση ορισμένες παλαιότερες αρχές. Αν οι επιλογές υπήρξαν λανθασμένες, τότε και τα γηρατειά θα είναι κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους.”

“Δεν υπάρχει δυσκολότερο απ’ το να είναι κανείς πατέρας. Αν είναι ήρωας, συντρίβει με τη δόξα του, αν είναι κάθαρμα, με την αχρειότητά του, κι αν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, με τη μετριότητα του. Μπορεί όμως να είναι και ενός μετρίου βεληνεκούς ήρωας ή ένα συγκινητικό κάθαρμα. Ό,τι και να κάνει, έχει άδικο, είτε είναι υπερβολικό, είτε δεν είναι αρκετό. Χθες η παρουσία του ήταν ασφυκτική για τους απογόνους του, σήμερα τον κατηγορούν για την απουσία του, όλοι οι άνδρες της δικής μου γενιάς υπήρξαν πατεράδες των οποίων η παρουσία ήταν ανεπαρκής.”

“Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας για να μας εγκαταλείψουν κάποια μέρα, κι αυτά μας εγκαταλείπουν όταν εμείς τα έχουμε περισσότερη ανάγκη απ’ ότι αυτά εμάς. Και τότε ο χωρισμός είναι ακόμα πιο σπαρακτικός.”

“Η εξέγερση δεν είναι τίποτα. Αυτό που θέλει μεγάλη τέχνη είναι να μην αναπαράγει κανείς τα ελαττώματα εκείνων που απορρίπτει. Κάθε αμφισβήτηση είναι ταυτόχρονα μια ακούσια μετάβαση εξουσίας. Δεν μεταβαίνει κανείς από την υποταγή στην ελευθερία, απλά αρκείται στο να αλλάζει τα δεσμά του. Απέναντι στον πατέρα του, ένας γιος έχει μόνο τρεις επιλογές: την υποταγή, τη φυγή ή την ανυπακοή. Μπορεί να υπάρξει μια μίξη και των τριών. Η επανάσταση πολύ συχνά δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένας γρήγορος τρόπος για να ταυτιστεί κανείς με τους γονείς του.”

Oira mel

Reading challenge 2020: 44 από 40

Βιβλία στη λίστα: 129

Βιβλία προς ανάγνωση: 7

Κάθε τόπος αλλά και κάθε χρόνος έχει τη δική του ιστορία αγάπης. Μία ιστορία εξιδανίκευσης που ξεπερνά τα όρια, υλικά και άυλα, καταρρίπτει σύνορα και όρια και καταλήγει στο αιώνιο δέσιμο των δύο ατόμων, είτε αυτό έρχεται με την ένωση είτε με το θάνατο.

Οι ιστορίες είναι πολλές, αμέτρητες. Η αγάπη που υπάρχει σε αυτές είναι παντοτινή και τα δάκρυα, συνήθως, ποτάμι. Από τον εγχώριο Ερωτόκριτο μέχρι τα εισαγόμενα που ξεπερνούν σε αριθμό τις παραδόσεις που κρύβουν μέσα τους.

Κλασσικότερο δείγμα γραφής στον κόσμο μας δεν είναι άλλο από το Ρωμαίος και Ιουλιέτα. Μία ερωτική ιστορία δύο νέων που... oh wait! Κάτσε, αλλιώς είναι τελικά αυτό. Τα λέει καλύτερα το meme:

Και δίκιο έχει! Αλλά, όπως και να το κάνεις, #stillabetterlovestorythantwilight!

Σε έναν άλλο, όμως, φανταστικό κόσμο, η μεγαλύτερη ιστορία αγάπης είναι αυτή του Μπέρεν και της Λούθιεν, όπως ειπώθηκε από τον τεράστιο J. R. R. Tolkien και ευοδώθηκε(;) στα μέρη της Μέσης Γης. Ο Tolkien, ίσως ο εξυπνότερος και ικανότερος παραμυθάς που γεννήθηκε ποτέ σε αυτόν τον πλανήτη, απέδωσε έναν επικό έρωτα που πέρασε τις Συμπληγάδες του, το Γολγοθά του και όλα τα άσχημα που εμπόδισαν την ευτυχία των δύο νέων(;) να στεριώσει για πάντα.

Οι σημειώσεις του Tolkien που εκτείνονται μέσα σε μία χρονική περίοδο 30-35 ετών αναδύουν διαφοροποιήσεις σχετικά με την προέλευση του ζευγαριού (ο Μπέρεν ήταν αρχικά Ξωτικό, αργότερα ήταν Άνθρωπος) αλλά και σχετικά με τα εμπόδια που βρήκαν μπροστά τους μέχρι να ενωθούν για πάντα. Ακόμη και το τέλος διαφοροποιείται, αν και νομίζω ότι ο γιος του Christopher έκανε τα αδύνατα δυνατά για να μας δώσει μία τελική μορφή που θα ταιριάζει καλύτερα στο πνεύμα του έργου.

Μεγάλη παρένθεση για να αποδώσω τα εύσημα σε έναν απ΄τους ελάχιστους απογόνους μεγάλων καλλιτεχνών που φέρουν πανάξια το όνομα των προγόνων τους και δυναμώνουν το μύθο τους, σε αντίθεση με άλλους που απλά τεμπελιάζουν πάνω στις δάφνες των παλαιότερων γενιών της οικογένειας.

Επίσης, να δηλώσω και το θαυμασμό μου για τον τρισμέγιστο Alan Lee που με τις ζωγραφιές του έδωσε ακόμη δυνατότερη πνοή στην εξαιρετική αυτή ιστορία. Ακόμα μία φορά.

Και, τέλος, να κλείσω με λίγα λόγια του ίδιου του Μπέρεν, όταν εγκατέλειψε την αγαπημένη του για να προσπαθήσει να πετύχει το ακατόρθωτο και να καταφέρει να την έχει για πάντα κοντά του:

“Έχετε γεια, φύλλα των δέντρων, που τραγουδάτε με την αύρα το πρωί! Έχετε γεια, φύλλα και άνθη και γρασίδι, που βλέπετε τις εποχές να αλλάζουν. Κι εσείς νερά που κελαρύζετε πάνω στα βότσαλα και λίμνες σιωπηλές κι ακίνητες! Έχετε γεια, βουνά, κοιλάδες και πεδιάδες! Γεια και σ’ εσένα, άνεμε, βροχή και παγετέ, ομίχλη, σύννεφο και του ουρανού αέρα. Κι εσείς αστέρια και φεγγάρι λαμπερό, εσείς που θ’ ατενίζετε αιώνια ψηλά απ’ τον ουρανό τη χώρα την πλατιά, είτε πεθαίνει ο Μπέρεν είτε ο Μπέρεν ζήσει. Κι όμως εκεί στα τρίσβαθα, απ’ όπου απόηχος ποτέ δεν ανεβαίνει αυτών που κλαίνε, βρίσκονται και πνίγονται στο αιώνιο σκοτάδι και καπνό. Έχετε γεια, όμορφη Γη και βόρειε ουρανέ, για πάντα ευλογημένοι, αφού εδώ κινήθηκε κι εδώ με μέλη ευλύγιστα έτρεξε στο σεληνόφωτο και κάτω από τον ήλιο η Λούθιεν Τινούβιελ, που γλώσσα καμιά την ομορφιά της δε μπορεί να περιγράψει. Ολόκληρος ο κόσμος κι αν χαθεί και διαλυθεί και πίσω πέσει και στην άβυσσο πνιγεί, γι’ αυτό έχει φτιαχτεί η αυγή, το δειλινό, η θάλασσα, η γη - μέσα στον χρόνο να φανεί η Λούθιεν!”  

Πάσχα και έθιμα: η ψυχολογική διάσταση της παράδοσης

Το Πάσχα, όπως και οι περισσότερες γιορτές, χαρακτηρίζεται από μια σειρά παραδόσεων κι εθίμων. Αποκορύφωμα όλων των εορτασμών είναι η μεγάλη γιορτή την Κυριακή του Πάσχα κατά την οποία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αναβιώνουν έθιμα για την Ανάσταση του Ιησού. Εκτός από το επίπεδο της κοινότητας, και η κάθε οικογένεια χωριστά δημιουργεί τα δικά της τελετουργικά. Οι ιδιαίτερες οικογενειακές αυτές παραδόσεις τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες. Πώς όμως επιδρούν όλα τα παραπάνω στην ψυχολογία μας ; Πασχαλινά έθιμα για την περίοδο του Πάσχα από διάφορα μέρη της χώρας μας μπορείτε να βρείτε εδώ  Ξεκινώντας από την παιδική ηλικία: Είναι αδιαμφισβήτητο πως όλες οι μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια, καταλήγουν σε ένα εορταστικό τραπέζι γύρω από το οποίο έχει μαζευτεί όλη η οικογένεια. Συγγενείς ανταλλάζουν ευχές, αναφωνώντας ''Χριστός Ανέστη'' και στη συνέχεια σπεύδουν να ''τσουγκρίσουν'' κόκκινα αυγά, για να δουν ποιος θα νικήσει τις ''μάχες''. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο παππούς μας έχει δώσει ένα υπέροχο γερό αυγό που όπως ανακαλύψαμε αργότερα ήταν... ξύλινο. Όλες αυτές οι στιγμές που μοιραστήκαμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε μας βοήθησαν να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία. Η αίσθηση της σιγουριάς πως κάθε χρόνο θα ανταμώνουμε για να δώσουμε ζωή στις παραδόσεις μας είναι έντονη. Και αυτό γιατί καταφέρνει να ενδυναμώνει τους οικογενειακούς δεσμούς. Τα ήθη και τα έθιμα, μεταλαμπαδεύονται από τους παλαιότερους στους νεώτερους. Η αίσθηση της συνέχειας προσδίδει ένα νομοτελειακό χαρακτήρα. Τα παιδιά, νιώθουν υπεύθυνα μεγαλώνοντας να ακολουθήσουν τα ήθη και τα έθιμα ,που τους δίδαξαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους, Έπειτα εκείνα με τη σειρά τους θα τα ''μεταφέρουν'' αναλλοίωτα στους απογόνους τους. Επομένως, η σύνδεση μεταξύ παρελθόντος και παρόντος συμβάλλει στην διατήρηση της εθνικής μας κληρονομιάς. Ταυτοχρόνως, βοηθά στην αναθέρμανση των διαπροσωπικών σχέσεων με τους οικείους μας. Ο εορτασμός του Πάσχα έχει καταφέρει να επιβιώσει στο πέρασμα των χρόνων όχι μόνο για το θεολογικό υπόβαθρο του. Σημαντική είναι και η συνεισφορά των παραδόσεων σε τοπικό και σε οικογενειακό επίπεδο. Οι παραδόσεις αυτές είναι πολύτιμες για κάθε ηλικιακή ομάδα καθώς συμβάλλουν ενεργά στη διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας των ατόμων. Εκτός όμως από τα παιδιά που απολαμβάνουν τις  πασχαλινές διακοπές και οι μεγαλύτεροι αποκομίζουν πολλαπλά οφέλη. Οι γονείς ως ενήλικες προσαρμόζουν μερικώς τα ήθη και τα έθιμα. Δίνοντας την δικιά τους πινελιά στις οικογενειακές παραδόσεις αποτελούν και αυτοί ένα σημαντικό κρίκο της αλυσίδας. Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την παρουσία των ηλικιωμένων ατόμων. Για αυτούς, η εορτή του Πάσχα είναι μια ευκαιρία για να προσεγγίσουν τη νέα γενιά. Παππούδες, γιαγιάδες και εγγόνια φαίνεται πως γύρω από το γιορτινό τραπέζι αμβλύνουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί. Οι μεγαλύτεροι μοιράζονται ιστορίες από τα δικά τους παιδικά χρόνια, εμπειρίες και βιώματα. Οι προφορικές αυτές παραδόσεις περνούν από τη μια γενιά στην επόμενη, συνιστώντας πολύτιμο ''ιστορικό κειμήλιο''. Θρησκευτικές παραδόσεις: πώς μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση Όπως αναφέρθηκε πρωτύτερα η κάθε οικογένεια διατηρεί το δικό τους τελετουργικά, το οποίο και μεταφέρεται ανά τις δεκαετίες. Παρόλα αυτά, μια ακόμη σημαντική παράμετρος αποτελούν οι θρησκευτικές παραδόσεις. Είναι γεγονός ότι τα πολιτιστικά έθιμα του Πάσχα ενέχουν το θρησκευτικό στοιχείο. Όμως, είναι φανερό πως και μόνο από την ανάγνωση των θρησκευτικών κειμένων, το άτομο μπορεί να βελτιωθεί. Καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα θρησκευτικά κείμενα και οι ομιλίες των ιερέων αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της ρητορικής τέχνης. Σύμφωνα με την επίσημη θρησκεία του κράτους μας, ο χριστιανισμός προβάλλει την αξία της αγάπης. Διαμέσου των μαρτυρίων που υπέστη ο Ιησούς, ο άνθρωπος λαμβάνει πλήθος μαθημάτων ζωής. Αρχικά, μυείται στην αξία της συγχώρεσης και μαθαίνει να την εντάσσει στις προσωπικές του σχέσεις. Ακόμη, υιοθετεί την υπομονή και την επιμονή ως αρετές προκειμένου να επιτύχει όλα όσα έχει σχεδιάσει. Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνούμε μια ίσως από τις πιο γνωστές φράσεις της θρησκείας μας, ''Αγαπάτε Αλλήλους''. Με αυτή τη σύντομη και περιεκτική φράση οφείλουμε να παραδειγματιστούμε. Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για όλα εκείνα που μας προσφέρονται, παρέχοντας την βοήθεια μας σε συνανθρώπους μας που την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς, γαληνεύει η ψυχή μας. Η ηρεμία που μας κατακλύζει τις ημέρες του Πάσχα φανερώνει την εσωτερική ανάγκη του ατόμου για πνευματική και ψυχική ανάταση. Έχοντας ως αφορμή τα πασχαλινά έθιμα, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια ενδοσκόπηση και να προσπαθήσουμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Βελτιώνοντας τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, συζητώντας με τους ανθρώπους που έχουμε κοντά μας όσα μας απασχολούν είμαστε σε θέση να λύσουμε τα προβλήματά μας. Τα έθιμα λοιπόν του Πάσχα μπορούν να επιδράσουν θετικά στη ψυχολογία μας και να επαναφέρουν την ψυχική μας ισορροπία. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι σημαντικό να διαφυλάσσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας , τα ήθη και τα έθιμά του. Μόνο μέσα από την αναβίωση αυτών και την σύνδεση τους με το θρησκευτικό στοιχείο θα αντιληφθούμε στο έπακρο την ψυχολογική διάσταση της εορτής του Πάσχα.   Πηγές: https://www.askitis.gr/psychichealth/ https://www.in.gr/ Πηγή εικόνας: https://proini.news/ Read the full article

Πάσχα και έθιμα: η ψυχολογική διάσταση της παράδοσης

Το Πάσχα, όπως και οι περισσότερες γιορτές, χαρακτηρίζεται από μια σειρά παραδόσεων κι εθίμων. Αποκορύφωμα όλων των εορτασμών είναι η μεγάλη γιορτή την Κυριακή του Πάσχα κατά την οποία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αναβιώνουν έθιμα για την Ανάσταση του Ιησού. Εκτός από το επίπεδο της κοινότητας, και η κάθε οικογένεια χωριστά δημιουργεί τα δικά της τελετουργικά. Οι ιδιαίτερες οικογενειακές αυτές παραδόσεις τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες. Πώς όμως επιδρούν όλα τα παραπάνω στην ψυχολογία μας ; Πασχαλινά έθιμα για την περίοδο του Πάσχα από διάφορα μέρη της χώρας μας μπορείτε να βρείτε εδώ  Ξεκινώντας από την παιδική ηλικία: Είναι αδιαμφισβήτητο πως όλες οι μνήμες από τα παιδικά μας χρόνια, καταλήγουν σε ένα εορταστικό τραπέζι γύρω από το οποίο έχει μαζευτεί όλη η οικογένεια. Συγγενείς ανταλλάζουν ευχές, αναφωνώντας ''Χριστός Ανέστη'' και στη συνέχεια σπεύδουν να ''τσουγκρίσουν'' κόκκινα αυγά, για να δουν ποιος θα νικήσει τις ''μάχες''. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο παππούς μας έχει δώσει ένα υπέροχο γερό αυγό που όπως ανακαλύψαμε αργότερα ήταν... ξύλινο. Όλες αυτές οι στιγμές που μοιραστήκαμε με τους ανθρώπους που αγαπάμε μας βοήθησαν να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία. Η αίσθηση της σιγουριάς πως κάθε χρόνο θα ανταμώνουμε για να δώσουμε ζωή στις παραδόσεις μας είναι έντονη. Και αυτό γιατί καταφέρνει να ενδυναμώνει τους οικογενειακούς δεσμούς. Τα ήθη και τα έθιμα, μεταλαμπαδεύονται από τους παλαιότερους στους νεώτερους. Η αίσθηση της συνέχειας προσδίδει ένα νομοτελειακό χαρακτήρα. Τα παιδιά, νιώθουν υπεύθυνα μεγαλώνοντας να ακολουθήσουν τα ήθη και τα έθιμα ,που τους δίδαξαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους, Έπειτα εκείνα με τη σειρά τους θα τα ''μεταφέρουν'' αναλλοίωτα στους απογόνους τους. Επομένως, η σύνδεση μεταξύ παρελθόντος και παρόντος συμβάλλει στην διατήρηση της εθνικής μας κληρονομιάς. Ταυτοχρόνως, βοηθά στην αναθέρμανση των διαπροσωπικών σχέσεων με τους οικείους μας. Ο εορτασμός του Πάσχα έχει καταφέρει να επιβιώσει στο πέρασμα των χρόνων όχι μόνο για το θεολογικό υπόβαθρο του. Σημαντική είναι και η συνεισφορά των παραδόσεων σε τοπικό και σε οικογενειακό επίπεδο. Οι παραδόσεις αυτές είναι πολύτιμες για κάθε ηλικιακή ομάδα καθώς συμβάλλουν ενεργά στη διατήρηση της ψυχικής ισορροπίας των ατόμων. Εκτός όμως από τα παιδιά που απολαμβάνουν τις  πασχαλινές διακοπές και οι μεγαλύτεροι αποκομίζουν πολλαπλά οφέλη. Οι γονείς ως ενήλικες προσαρμόζουν μερικώς τα ήθη και τα έθιμα. Δίνοντας την δικιά τους πινελιά στις οικογενειακές παραδόσεις αποτελούν και αυτοί ένα σημαντικό κρίκο της αλυσίδας. Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την παρουσία των ηλικιωμένων ατόμων. Για αυτούς, η εορτή του Πάσχα είναι μια ευκαιρία για να προσεγγίσουν τη νέα γενιά. Παππούδες, γιαγιάδες και εγγόνια φαίνεται πως γύρω από το γιορτινό τραπέζι αμβλύνουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί. Οι μεγαλύτεροι μοιράζονται ιστορίες από τα δικά τους παιδικά χρόνια, εμπειρίες και βιώματα. Οι προφορικές αυτές παραδόσεις περνούν από τη μια γενιά στην επόμενη, συνιστώντας πολύτιμο ''ιστορικό κειμήλιο''. Θρησκευτικές παραδόσεις: πώς μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση Όπως αναφέρθηκε πρωτύτερα η κάθε οικογένεια διατηρεί το δικό τους τελετουργικά, το οποίο και μεταφέρεται ανά τις δεκαετίες. Παρόλα αυτά, μια ακόμη σημαντική παράμετρος αποτελούν οι θρησκευτικές παραδόσεις. Είναι γεγονός ότι τα πολιτιστικά έθιμα του Πάσχα ενέχουν το θρησκευτικό στοιχείο. Όμως, είναι φανερό πως και μόνο από την ανάγνωση των θρησκευτικών κειμένων, το άτομο μπορεί να βελτιωθεί. Καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα θρησκευτικά κείμενα και οι ομιλίες των ιερέων αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της ρητορικής τέχνης. Σύμφωνα με την επίσημη θρησκεία του κράτους μας, ο χριστιανισμός προβάλλει την αξία της αγάπης. Διαμέσου των μαρτυρίων που υπέστη ο Ιησούς, ο άνθρωπος λαμβάνει πλήθος μαθημάτων ζωής. Αρχικά, μυείται στην αξία της συγχώρεσης και μαθαίνει να την εντάσσει στις προσωπικές του σχέσεις. Ακόμη, υιοθετεί την υπομονή και την επιμονή ως αρετές προκειμένου να επιτύχει όλα όσα έχει σχεδιάσει. Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνούμε μια ίσως από τις πιο γνωστές φράσεις της θρησκείας μας, ''Αγαπάτε Αλλήλους''. Με αυτή τη σύντομη και περιεκτική φράση οφείλουμε να παραδειγματιστούμε. Εκφράζοντας ευγνωμοσύνη για όλα εκείνα που μας προσφέρονται, παρέχοντας την βοήθεια μας σε συνανθρώπους μας που την έχουν ανάγκη, ανιδιοτελώς, γαληνεύει η ψυχή μας. Η ηρεμία που μας κατακλύζει τις ημέρες του Πάσχα φανερώνει την εσωτερική ανάγκη του ατόμου για πνευματική και ψυχική ανάταση. Έχοντας ως αφορμή τα πασχαλινά έθιμα, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια ενδοσκόπηση και να προσπαθήσουμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Βελτιώνοντας τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, συζητώντας με τους ανθρώπους που έχουμε κοντά μας όσα μας απασχολούν είμαστε σε θέση να λύσουμε τα προβλήματά μας. Τα έθιμα λοιπόν του Πάσχα μπορούν να επιδράσουν θετικά στη ψυχολογία μας και να επαναφέρουν την ψυχική μας ισορροπία. Για όλους αυτούς τους λόγους είναι σημαντικό να διαφυλάσσουμε τις παραδόσεις του τόπου μας , τα ήθη και τα έθιμά του. Μόνο μέσα από την αναβίωση αυτών και την σύνδεση τους με το θρησκευτικό στοιχείο θα αντιληφθούμε στο έπακρο την ψυχολογική διάσταση της εορτής του Πάσχα.   Πηγές: https://www.askitis.gr/psychichealth/ https://www.in.gr/ Πηγή εικόνας: https://proini.news/ Read the full article

Τα Χριστούγεννα σε όλη την Ελλάδα – Έθιμα και παραδόσεις Χριστούγεννα: Με έθιμα χαράς και αγάπης, που έχουν βαθιά τις ρίζες πίσω στο χρόνο και αναβιώνουν μέχρι σήμερα, θα υποδεχτού�� σε όλες τις περιοχές της ... Περισσότερα εδώ: https://www.elromio.gr/ta-christoygenna-se-oli-tin-ellada-ethima-kai-paradoseis/

Οι Ιερές Εικόνες της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου για πρώτη φορά στην Ιστορία ανταμώνουν και συνεορτάζουν μαζί (γράφει ο Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης) Το 2018 είναι ένα Ιστορικό έτος για τον Ποντιακό Ελληνισμό και για την Ορθοδοξία μας, αφού για πρώτη φορά στην Ιστορία συνεόρτασαν μαζί στις 22 & 23 Απριλίου 2018 στην Εορτή του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα στο Ροδοχώρι Ημαθίας, παρουσία πλήθους Πιστών και Προσκυνητών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας οι τρεις Ιερές Εικόνες του Πόντου, της Παναγίας Σουμελάς, του Αγίου Ιωάννη Βαζελώνος και του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα.Ποτέ στην Ιστορία των Μονών τόσο στον Πόντο, όσο και εδώ στην Ελλάδα δεν έχει γίνει  παρόμοιο αντάμωμα και συνεορτασμός των τριών Ιερών Εικόνων μαζί σε ένα Προσκύνημα. Οι τρεις Ιερές Εικόνες του Πόντου διασώθ��καν από τις σφαγές, τις ��αταστροφές, τις λεηλασίες και την βαρβαρότητα των Τούρκων και μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα μέχρι και το 1922 με τους πρόσφυγες προγόνους μας.Οι Εικόνες διασώθηκαν από τα αντίστοιχα Μοναστήρια του Πόντου και εκατό περίπου χρόνια πριν ήρθαν στην Ελλάδα όπου και οικοδομήθηκαν νέες Ιερές Μονές και Ναοί προς Τιμήν τους από τους παππούδες μας, κρατώντας ζωντανές τις Μνήμες, την Ιστορία, τις Παραδόσεις και την Πίστη μας.Η παλιότερη από τις εικόνες είναι αυτή του Αγίου Ιωάννη του Βαζελώνα, του 270 μ.Χ., η οποία σήμερα βρίσκεται στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη Βαζελώνος στον Άγιο Δημήτριο Ελλησπόντου Κοζάνης.Η εικόνα της Παναγίας Σουμελά είναι του 386 μ.Χ, η οποία βρίσκεται στην Καστανιά Ημαθίας και η εικόνα του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα του 752 μ.Χ., η οποία βρίσκεται στο Ροδοχώρι Ημαθίας. Ένας Ιερός συνεορτασμός όπου σύμφωνα και με τα τρία αντίστοιχα Σωματεία, στόχο έχει να αποτελέσει κομμάτι της χιλιόχρονης Ιστορίας των Ιερών Μονών του Πόντου και να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο σε κάθε αντίστοιχη Εορτή (Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα, Αγίου Ιωάννη Βαζελώνος, Παναγίας Σουμελά) στις Ιερές Μονές εδώ στην Ελλάδα.Επόμενος συνεορτασμός (αντάμωμα) των Ιερών Εικόνων για το 2018 στον Εορτασμό της Γεννήσεως του Τιμίου Προδρόμου, στις 23 και 24 Ιουνίου 2018, στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Βαζελώνος, στον Άγιο Δημήτριο Ελλησπόντου Κοζάνης και στις 14 και 15 Αυγούστου 2018 στην Παναγία Σουμελά στην Καστανιά Βεροίας για τον Εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.Μία κίνηση Ιερή και Συμβολική με ένα πολλαπλό μήνυμα.Μήνυμα Ενότητας, Αγάπης και Δύναμης για την Ορθοδοξία, για την Πατρίδα μας, για την Μακεδονία και για τον Ποντιακό Ελληνισμό !Είναι μεγάλη ευλογία για την περιοχή μας που στις 23 και 24 Ιουνίου, στην Εορτή της Γεννήσεως του Τιμίου Προδρόμου Προφήτου και Βαπτιστού του Χριστού Αγίου Ιωάννου Βαζελώνος, όπου είναι αφιερωμένο το Μοναστήρι, οι τρεις Ιερές Εικόνες θα συνεορτάσουν ξανά μαζί και για πρώτη φορά στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Βαζελώνος στον Άγιο Δημήτριο Ελλησπόντου Κοζάνης.Οι τρεις αυτές Ιστορικές Μονές εδώ στην Ελλάδα αποτελούν Ιερά Μνημεία της Ιστορίας του Πόντου, της Ορθοδοξίας και της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, τις οποίες οι πρόγονοι μας έσκαψαν και έχτισαν με τα ίδια τους τα χέρια για να ανιστορήσουν τις αντίστοιχες Ιερές Μονές και αν κάποιος θέλει να τιμήσει και να μνημονεύσει τους προγόνους του (μας), δεν υπάρχει πιο Ιερή τοποθεσία από αυτούς τους Ιερούς Τόπους για να το κάνει.Όπως παλαιότερα στον Πόντο (1917), έτσι και το Σάββατο 19 Μαΐου 2018 από τις 07:30 το πρωί, εδώ στην Ιερά Μόνη του Αγίου Ιωάννου Βαζελώνος στον Άγιο Δημήτριο Ελλησπόντου Κοζάνης, κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου, τελείται Όρθρος, Θεία Λειτουργία, επιμνημόσυνη δέηση, ομιλία και κατάθεση στεφάνων για την ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. (Η φωτογραφία είναι του Βασίλη Καρυοφυλλίδη από το trapezounta.gr  (   Παρασκευή 18 Μαΐου 2018, Άγιος Δημήτριος Ελλησπόντου Κοζάνης  Αλέξανδρος Κων. Κοκκινίδης

Άγιον Όρος: «Η Εκκλησία αναμένει, δεν παρεκκλίνει από τον ευθύ δρόμο της» είπε ο Βαρθολομαίος

Άγιον Όρος: «Η Εκκλησία αναμένει, δεν παρεκκλίνει από τον ευθύ δρόμο της» είπε ο Βαρθολομαίος

Μήνυμα αγάπης και ενότητας της Εκκλησίας έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατά τη διάρκεια της πανηγυρικής θείας λειτουργίας στον ιερό ναό του Πρωτάτου, στις Καρυές  του Αγίου Όρους. Ο κ. Βαρθολομαίος κάλεσε τους μοναχούς να επιτελούν το σημαντικό έργο τους για την εκκλησία και να διαφυλάττουν τις ιερές παραδόσεις και τους «αποκλίνοντες» από την εκκλησιαστική κανονικότητα να…

View On WordPress

Τουρκοπούλα. Ή γαρδέλι. Ή κοκκινοτσεμπερού. Μα και πεντάμορφο. Και γιαβρί. Και ζιγαρδέλι. Στραγαλίνι. Στην Κύπρο Σγαρτίλι ενώ η αρχαιοελληνική ονομασία της είναι ακανθίς ή ακανθυλλίς λόγω της προτίμησής της στους σπόρους των αγκαθιών. 

Στους βυζαντινούς χρόνους το πουλί με τα εξαίσια χρώματα στο πτέρωμά του, το μαγευτικό κελάηδημα και το κυματιστό πέταγμα, συμβόλιζε την αγάπη για τον Χριστό. Η καρδερίνα, πουλί από τα πιο αγαπητά και ωφέλιμα σε όλη την Ευρώπη, έχει δεθεί με μύθους και παραδόσεις, έχει τραγουδηθεί- ένας από τους μύθους αναφέρει ότι η Ακανθυλλίς ήταν μια από τις εννέα καλλίφωνες κόρες του βασιλιά της Ημαθίας Πιέρου και πως όταν κάποτε αυτές καυχήθηκαν ότι σε μουσικό αγώνα νίκησαν τις Μούσες, τιμωρήθηκαν και μεταμορφωμένες σε πτηνά, γυρνούν τα δάση και τα χωράφια τραγουδώντας.

Άλλη παράδοση θέλει τον Δημιουργό να την ξέχασε όταν έπλαθε τα πουλιά, μα άμα την είδε παραμελημένη, μάζεψε όσες μπογιές είχαν περισσέψει και τις στόλισε πάνω της κι έτσι απέκτησε αυτά τα θεσπέσια χρώματα. Οι Μικρασιάτες ισχυρίζονται – μεγάλοι θαυμαστές και γνώστες της καρδερίνας-ότι έχει την ικανότητα να μιμείται το αηδόνι, το τσιχλόνι, το τουρλί και την παπαδίτσα με αποτέλεσμα αυτό το μαγικό ηχητικό κορύφωμα.

Στις μεγαλουπόλεις δεν είναι πια περαστικές· το αστικό περιβάλλον έχει γίνει βιώσιμο για μεγάλο αιθμό πουλιών. Κι ετούτο το ζευγάρι καρδερινών που εγκαταστάθηκε στην καρυδιά μας, άλλο δεν κάνει παρά να γεμίζει ευφροσύνη τη γειτονιά και γλύκα την καρδιά μου. Η περίτεχνη η φωλιά τους, την άνοιξη φιλοξενεί 4-6 γαλαζοπράσινα αυγά. Στα γεννητούρια του καλοκαιριού η μαμά καρδερίνα ετοιμάζει άλλη φωλιά. Ο πατέρας διαρκώς σε εγρήγορση-τραγουδώντας. Κελαηδά κουνώντας το κορμάκι. Συμμετέχει στο πανηγύρι της αγάπης ολόκληρος. Πιο αλληλέγγυα και ειρηνικά πουλιά δεν υπάρχουν. Και πιο αφοσιωμένοι γονείς. Ευλογημένα να ‘ναι.

ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ

Στον Άγιο Γεώργιο στην Αντίπαρο αντάλλαξαν όρκους αγάπης και αιώνιας πίστης η Άννα Μπουσδούκου και ο Σταύρος Ιωαννίδης. Οι δύο δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ, που μετρούν αρκετά χρόνια σχέσης, αποφάσισαν να παντρευτούν σε στενό κύκλο. Ο γάμος τους έγινε τηρώντας όλες τις παραδόσεις με την όμορφη νύφη να έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τις προετοιμασίες. Το νησί που επέλεξαν για τον ρομαντικό γάμο τους είναι το αγαπημένο της Άννας Μπουσδούκου. Οι δυο τους έφτασαν λίγες μέρες νωρίτερα για να τακτοποιήσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες και να υποδεχτούν τους στενούς συγγενείς και φίλους που ήταν καλεσμένοι. Ο γάμος έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, κοντά στη δύση του ηλίου, με τη νύφη και τους καλεσμένους να φτάνουν με καραβάκι. Με τον ίδιο τρόπο έφυγαν στη συνέχεια από το εκκλησάκι. Η Άννα Μπουδούκου, που έλαμπε μέσα στο νυφικό της, συνοδευόταν από τρία παρανυφάκια. Δύο κορίτσια και ένα αγόρι.

Ιδιαίτερη συγκινημένος καθόλη τη διάρκεια της τελετής ήταν και ο πατέρας της Άννας, Νίκος Μπουσδούκος ενώ ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και η εγκυμονούσα Σία Κοσιώνη.

Τo προηγούμενο βράδυ της τελετής, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του TLIFE, οργάνωσαν beach party ενώ μετά το μυστήριο ακολούθησε το καθιερωμένο γαμήλιο γλέντι στο Beach House.

Από τις πολύ ωραίες λεπτομέρειες του γαμήλιου πάρτι ήταν το δώρο που πήραν οι καλεσμένοι μαζί με τις μπομπονιέρες. Πρόκειται για ένα μεταγιον με τα αρχικά του ζευγαριού σε σχήμα βότσαλου που ήταν δεμένο πάνω σε ένα πραγματικό βότσαλο.

Πηγή: http://ift.tt/2wUIpkF http://ift.tt/2jjA9WW

Ανατρεπτικό: Το λεξικό του οπαδού της ΑΕΚ!

…λέξεις και φράσεις που, είτε χρησιμοποιούμε συχνά στον γραπτό ή προφορικό μας λόγο ως οπαδοί της ΑΕΚ, είτε ειπώθηκαν σε μια συγκεκριμένη στιγμή της Ιστορίας μας και απέκτησαν φήμη, σημαδεύοντας την οπαδική μας κουλτούρα. Α ΕΚόμετρο: όργανο που εφευρέθηκε εντός του «οργανωμένου» οπαδικού κινήματος της ΑΕΚ και υπολογίζει πόσο «γνήσιος» είναι ο κάθε ΑΕΚτζής. Ενεργοποιείται από ερωτήσεις του τύπου «Έχεις πάει ποτέ στην x / y έδρα;», «Έχεις δώσει για την Ερασιτεχνική;», «Έχεις πάει γυναικείο βόλεϊ;». Ενδεικτικά, κάποιος που έχει ταξιδέψει 10 φορές σε εκτός έδρας ματς θεωρείται περισσότερο ΑΕΚτζής από έναν που έχει πάει σε 100 εντός. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εμπνευστές του οργάνου απέφυγαν να το ονοματοδοτήσουν και έτσι η πατρότητα του όρου μάλλον θα πρέπει να αναζητηθεί σε κάποιον από τους χιλιάδες που αναγκάστηκαν να «απολογηθούν» για το μέγεθος της αγάπης τους για την ομάδα, συνήθως με την αποστροφή «Βγάλατε τα ΑΕΚόμετρα πάλι;» Α ΕΚ ουίσκι και Iron Maiden δίσκοι: Μότο της δεκαετίας του ’80 που κατάφερε να επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας. Πανηγυρική εξαγγελία πως ο Ενωσίτης οπαδός δεν είναι κάνας «φλώρος», αλλά «σκληρός» και «ψαγμένος». Εναλλακτικές: «ΑΕΚ κρασί και AC/DC», «ΑΕΚ μπύρες και τη ζωή μας πήρες», «ΑΕΚ χαίτη αλητεία σκέτη». Α ΕΚ σημαίνει επίθεση: Τρεις λέξεις που σύμφωνα με τους ΑΕΚτζήδες περικλείουν την αγωνιστική φιλοσοφία που πρέπει να εφαρμόζει ο σύλλογος. Η ΑΕΚ άλλωστε ανέκαθεν διέθετε τους ικανότερους σκόρερ της χώρας και έπαιζε θεαματικό, επιθετικό ποδόσφαιρο. Παραδόσεις τέτοιες πρέπει να τηρούνται αδιαπραγμάτευτα. Α ΕΚ σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη: Σύνθημα που έγραψε στον τοίχο ενός σπιτιού στη Νέα Ιωνία, ο Ενωσίτης γιατρός Δημήτρης Ζαχαριάδης και εξελίχθηκε έκτοτε σε μια από τις πιο αγαπημένες και πολυχρησιμοποιημένες φράσεις των κιτρινόμαυρων οπαδών. Το κοινωνικό και πολιτισμικό υπόβαθρο του συλλόγου δε θα μπορούσε να συνοψιστεί καλύτερα. Α ΕΚ στα εύκολα, ΑΕΚάρα στα δύσκολα: Το κλασικό μοτίβο μετά από ήττες, αποκλεισμούς, υποβιβασμούς και γενικά πάσης φύσεως αποτυχίες. Όρκος αιώνιας πίστης και ταυτόχρονα το πρώτο μάθημα που οφείλει να παραδίδει ο ΑΕΚτζής γονιός στα παιδιά του. Το γεγονός ότι την περίοδο 2009-2013, το μότο αυτό χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλο στο κιτρινόμαυρο λεξικό, αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την παρακμή την οποία βίωσε ο σύλλογος. Β ατραχολάγνοι: «Κοσμητικό» επίθετο που αποδόθηκε από την R στους υποστηρικτές του Ντούσαν Μπάγιεβιτς, κατά τη διάρκεια της δεύτερης (2002-2004) και τρίτης (2008-2010) θητείας του στην ΑΕΚ. Ως γνωστόν ο «πρίγκιπας του Νερέτβα», με την προδοσία του το 1996, ακολούθησε διαδρομή αντίστροφη με αυτήν του παραμυθιού και μετατράπηκε σε «βάτραχο». Από το 2013, λόγω της ανάληψης της προεδρίας της ΑΕΚ από τον Δ. Μελισσανίδη, «κουμπάρου» του Μπάγιεβιτς, ο όρος έχει πέσει σε αχρηστία. Δ εν πάμε για πρωτάθλημα: Στο ξεκίνημα της σαιζόν 2004-05, η πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων θεωρούσε πως η ΑΕΚ δεν μπορούσε να ελπίζει σε κάτι περισσότερο από έξοδο στην Ευρώπη. Αγώνα με τον αγώνα όμως, αποδείχτηκε πως η Ένωση θα ήταν μια εκ των διεκδικητών του πρωταθλήματος. Έχοντας πάρει «γραμμή» από τη διοίκηση να κρατήσουν χαμηλό προφίλ, οι παίκτες της ομάδας απέφευγαν να απαντήσουν θετικά στις συνεχόμενες ερωτήσεις των δημοσιογράφων αν η ΑΕΚ «πάει για πρωτάθλημα»: «Κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά», «Είναι νωρίς ακόμα», «Σημαντικό είναι να χτίσουμε ομάδα»… Τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, το επίσημο περιοδικό της ΠΑΕ αποφάσισε με άκρως σαρκαστική -έναντι των δημοσιογράφων- διάθεση (καθώς η ομάδα φλέρταρε με την κορυφή) να κυκλοφορήσει με δώρο ένα μπλουζάκι στο οποίο αναγραφόταν η επίμαχη φράση. Η αλαζονεία όμως πάντα πληρώνεται: η ΑΕΚ υπέστη μια απροσδόκητη εντός έδρας ήττα από τον Ιωνικό και τελικά, όντως, δεν πήγε για πρωτάθλημα! Ακόμα χειρότερα, μερίδα των ΜΜΕ και των «οργανωμένων» (που η αλήθεια είναι ότι «ψάχνονταν» για να ανοίξουν μέτωπο με τη διοίκηση), εξέλαβαν τη φράση όχι […]

Το μήνυμα του δημάρχου Τεμπών Γιώργου Μανώλη για το Πάσχα

Το μήνυμα του δημάρχου Τεμπών Γιώργου Μανώλη για το Πάσχα

Μήνυμα για το Πάσχα από τον Δήμαρχο Τεμπών Γιώργο Μανώλη: «Τις ημέρες αυτές κάθε χρόνο τις περνάμε με συγγενείς και φίλους, τηρώντας τα έθιμα και τις παραδόσεις μας. Όμως για μία ακόμη χρονιά δεν θα μπορέσουμε να βρεθούμε αυτές τις Άγιες μέρες με όλα μας τα αγαπημένα Πρόσωπα. Το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης, το μήνυμα της ελπίδας, της αγάπης και της συνέπειας, πρέπει αυτή τη φορά να μετατραπεί…

View On WordPress

Μπρίζ: Η πανέμορφη, μεσαιωνική πόλη του Βελγίου

Πηγή εικόνας: travelstyle.gr Στα βορειοανατολικά του Βελγίου βρίσκεται  η πόλη Μπρίζ. Είναι η πρωτεύουσα της δυτικής Φλάνδρας και μία από τις 11 επαρχίες του Βελγίου. Συνορεύει με την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Βόρεια θάλασσα. Μαζί με τις Βρυξέλλες, την Αμβέρσα και τη Γάνδη κατατάσσεται στις πιο επισκέψιμες πόλεις. Οι επισκέπτες έρχονται στην Μπρίζ για να θαυμάσουν τα κανάλια της, να περιηγηθούν στα πλακόστρωτα δρομάκια ή να απολαύσουν ζεστή σοκολάτα ή μπύρα. Εάν σχεδιάζετε να ταξιδέψετε στη Δυτική Φλάνδρα, εδώ θα βρείτε κάποιες βασικές οδηγίες.

Πηγή εικόνας: arttravel.gr

Γενικά στοιχεία:

Η Μπρίζ, κράτησε ανέπαφη την μεσαιωνική αρχιτεκτονική της, καθιστώντας την μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις στην Ευρώπη. Το ιστορικό κέντρο της Μπρίζ, ανήκει από το 2000 στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Η Μπρίζ, διατήρησε τις θρησκευτικές και πολιτιστικές της παραδόσεις. Το πιο γνωστό είναι η Πομπή του Αγίου Αίματος. Η πομπή,  εγγράφεται από την UNESCO  στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας. Λαμβάνει χώρα κάθε άνοιξη, 40 ημέρες μετά το Πάσχα. Η Μπρίζ διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο γραμμών λεωφορείων, παρέχοντας πρόσβαση στο κέντρο της πόλης, στα προάστια, σε πολλές πόλεις και χωριά στην περιοχή γύρω από την πόλη. Για τη στήριξη της διαχείρισης της κυκλοφορίας στην κοινότητα, παρέχονται δωρεάν μέσα μαζικής μεταφοράς για όσους παρκάρoυν τα αυτοκίνητά τους στον κεντρικό χώρο στάθμευσης του σιδηροδρομικού σταθμού. Ο πύργος Bellfry είναι ένα εξαιρετικό σημείο αναφοράς για να κοιτάξετε προς τα πάνω και να βρείτε το δρόμο σας πίσω στο κέντρο της πόλης. Το 2000, η ​​Μπριζ ήταν μία από τις οκτώ πόλεις υποδοχής για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου της UEFA, που φιλοξένησε το Βέλγιο και η Ολλανδία. Το 2021, η Μπριζ, μαζί με το Leuven, θα φιλοξενήσει το UCI Road Racing Championship. Για να ενοικιάσει κανείς αυτοκίνητο, οφείλει να διαθέτει πιστωτική κάρτα στο όνομά του. Με χρεωστική κάρτα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η ενοικίαση.

Πηγή εικόνας: travelen.eu

Πώς να πάω:

Το κοντινότερο διεθνές αεροδρόμιο είναι το αεροδρόμιο των Βρυξελλών και απέχει 109 χιλιόμετρα από την Μπριζ, ενώ ��ίναι προσβάσιμο με λεωφορείο και με τρένο. Από το αεροδρόμιο θα φτάσετε στην Μπριζ μετά από περίπου 1:30 ώρα. Προσέχετε να μην χαθείτε στο σταθμό, γιατί οι ανακοινώσεις είναι στα γαλλικά και από ένα σημείο και μετά μόνο στα Φλαμανδικά. Αν διαλέξετε να πάτε με τρένο από την Ελλάδα, υπάρχουν δύο βασικές διαδρομές: Αθήνα - Πάτρα - Ανκόνα (Ιταλία) - Παρίσι (Γαλλία) - Βρυξέλλες (Βέλγιο). Για τη διαδρομή αυτή απαιτείται να αγοράσετε πάνω από 1 εισιτήριο. Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Βελιγράδι (Σερβία) - Βουδαπέστη (Ουγγαρία) - Βιέννη (Αυστρία) - Κολωνία (Γερμανία) - Βρυξέλλες (Βέλγιο). Για τη διαδρομή αυτή απαιτείται να αγοράσετε πάνω από 1 εισιτήριο. Το λιμάνι της Μπριζ είναι το Zeebrugge (Bruges-on-Sea). Έχει καταστεί ένα σημαντικό λιμάνι της Ευρώπης από τότε που πραγματοποιήθηκαν μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Βέβαια απευθείας δρομολόγια δεν υπάρχουν και μάλλον θα χρειαστεί να πάτε από Πειραιά και μέσω Ιταλίας. Η μετακίνηση στην Μπριζ διεξάγεται αποκλειστικά με το δίκτυο λεωφορείων. Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούν από 1.30€ και η ελάχιστη ταρίφα των ταξί είναι 2.40 €. Για να μη χαθείτε στην πόλη, μπορείτε να αγοράσετε χάρτες και από αυτόματους πωλητές που κοστίζουν περίπου 0,50€. Οι συνδέσεις λεωφορείων προς το κέντρο είναι συχνές, αν και ο σιδηροδρομικός σταθμός απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τους κύριους εμπορικούς δρόμους και 20 λεπτά με τα πόδια από την πλατεία της αγοράς.

Πηγή εικόνας: dinfo.gr

Πότε να πάω:

Εάν ελπίζετε να αποφύγετε τα πλήθη, επιλέξτε μια επίσκεψη το φθινόπωρο ή το χειμώνα (να είστε προετοιμασμένοι γιατί τον χειμώνα μπορεί να έχει πολύ κρύο και η υγρασία το κάνει χειρότερο). Αν την επισκεφθείτε το καλοκαίρι, να περιμένετε να δείτε πολλούς επισκέπτες. Βέβαια, η πόλη γίνεται πολύ λιγότερο γεμάτη νωρίς τα πρωινά και αργά το βράδυ. Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται την Μπρίζ μόνο ως ημερήσιο ταξίδι από τις Βρυξέλλες ή ακόμα και από το Παρίσι. Η άνοιξη είναι μια άλλη δημοφιλής εποχή, καθώς η φύση είναι στα καλύτερα της γεμίζοντας την πόλη με ζωή και πολλά χρώματα.

Πηγή εικόνας: checkincyprus.com

Τα κυριότερα σημεία της πόλης:

Groenerei Canal: Ως πλωτή πόλη, τα κανάλια αποτελούν τον πυρήνα της ταυτότητας της Μπριζ. Περιπλανηθείτε γύρω από τις υδάτινες οδούς της και βγάλτε όμορφες φωτογραφίες από το Peerdebrug (The Bridge Bridge) στο Peerdenstraat. Αν βρέχει, καλό θα ήταν να αποφύγετε την ξενάγηση με βάρκα, γιατί από τις πολλές ομπρέλες δεν θα δείτε τίποτα. Το Burg: Είναι η γοτθική πλατεία της Μπριζ . Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και αποτελεί  παράδειγμα της αρχιτεκτονικής, του φλαμανδικού πολιτισμού και σχεδιασμού. Περιηγηθείτε στο δημαρχείο (Stadhuis) και εντοπίστε την αρχική ξύλινη οροφή στον πρώτο όροφο, που χρονολογείται από το 1402 και τις τοιχογραφίες της που καταγράφουν γεγονότα στην ιστορία της πόλης από τους A και J de Vriendt. Η είσοδος κοστίζει 2 ευρώ. Minnewater Park: Αλλιώς ονομάζεται "Πάρκο της Αγάπης" και είναι το πιο ρομαντικό μέρος της πόλης. Βρίσκεται στην άκρη της Μπρίζ. Το θέαμα είναι τόσο χρωματιστό και όμορφο που θα πιστέψετε πως ζείτε σε παραμύθι. Το πιο διάσημο ορόσημο της Μπριζ είναι το καμπαναριό του του 13ου αιώνα, το οποίο στεγάζει ένα μουσικό όργανο που περιλαμβάνει 47 καμπάνες. Η πόλη έχει έναν Carillonneur πλήρους απασχόλησης ο οποίος δίνει δωρεάν συναυλίες σε τακτική βάση Ένα άλλο σημαντικό αξιοθέατο είναι η εκκλησία της Παναγίας (Onze Lieve Vrouwekerk), η οποία είναι η ψηλότερη στο Βέλγιο. Φιλοξενεί πολλούς θησαυρούς τέχνης, ανάμεσα στους οποίους είναι ένα εξαιρετικό γλυπτό από τον Μιχαήλ Άγγελο, "Παρθένο και Παιδί" που στέκεται στον ψηλό βωμό του παρεκκλησίου, στο τέλος του νότιου διαδρόμου.

Πηγή εικόνας: .manessistravel.gr

Τι άλλο αξίζει να δω:

Μόνο ένα δρόμο μακριά από την εκκλησία της Παναγίας, βρίσκεται το παλαιότερο κτίριο στη Μπριζ. Είναι ο καθεδρικός ναός Sint-Salvatorskathedraal. Χτίστηκε το 1834 και είναι ένα θεαματικό κομμάτι της τέχνης που περιλαμβάνει και ένα μουσείο. Γέφυρα Bonifacius: Υπάρχουν πολλές γέφυρες στη Μπριζ, αλλά αν έπρεπε να επιλέξετε μόνο μια, θα ήταν η Bonifacious. Η προσθήκη της Εκκλησίας της Παναγίας στο παρασκήνιο δίνει μια καταπληκτική ευκαιρία για φωτογραφίες. Belfry: Βρίσκεται στη κεντρική πλατεία την Markt. Ανεβείτε τα 366 στενά σκαλοπάτια της και δείτε ολόκληρη την Μπριζ. Έχει ύψος 83 μέτρα, ενώ το καμπαναριό της έχει λυγίσει κατά 1,5 μέτρο. Είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 9:00 έως τις 17:00. Η τιμή είναι 4 ευρώ για άτομα κάτω από 26 ετών, ενώ η γενική είσοδος κοστίζει 8 ευρώ. Μουσείο της Σοκολάτας: Δεν γίνεται να έρθετε και να μην το επισκεφτείτε το μουσείο της σοκολάτας. Είναι ένα οργανωμένο μουσείο, που θα σας πει τα πάντα για τις σοκολάτες.

Πηγή εικόνας: pinimg.com/

Φαγητό- Αγορές:

Η Βελγική κουζίνα, αν και πολύ νόστιμη, είναι αρκετά βαριά για το στομάχι. Τα περισσότερα εστιατόρια προσφέρουν ποιοτικό φαγητό, με προτεραιότητα τα ζεστά πιάτα, τις σούπες, τα φιλέτα ψαριών και τα κρέατα με διάφορες σως. Ο γνωστός οδηγός Michelin προτείνει όχι 1 ή 2, αλλά 39 εστιατόρια στην Μπρίζ. Όσοι θέλουν γρήγορο και φτηνό φαγητό δεν θα βρουν πολλά, εκτός από 2 καντίνες στη κεντρική πλατεία και 2-3 ταχυφαγεία που είναι διάσπαρτα στην πόλη. Οι βελγικές σοκολάτες πωλούνται παντού, σε όλη την πόλη και σε μεγάλη ποικιλία γεύσεων. Δεν έχετε παρά μόνο να βρείτε και να επιλέξετε την αγαπημένη σας. Βέβαια, μπορείτε να πιείτε ένα ζεστό φλιτζάνι σοκολάτα, που δεν έχει κακάο, αλλά σοκολάτα που λιώνει αργά στο φλιτζάνι με το γάλα που σας φέρνουν. Κάτι που επίσης πρέπει να δοκιμάσετε, όταν βρεθείτε στην Μπρίζ είναι οι βάφλες της. Η καλή ποιότητα και τα φρέσκα συνοδευτικά θα σας κάνουν να την αγαπήσετε από την πρώτη μπουκιά. Εκτός από τις σοκολάτες, η Μπρίζ είναι διάσημη και για τις δαντέλες της. Αγοράστε δαντέλες από την κεντρική λεωφόρο, που κατεβαίνει από το Markt, καθώς έχει πιο ποιοτικά προϊόντα. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε μπύρες, κούπες, πορσελάνινα πιάτα και διακοσμητικά. Φτάνοντας στην Μπρίζ, θα χρειαστείτε μια καλή φωτογραφική μηχανή, γιατί σε κάθε γωνιά κάτι θα σας περιμένει να το φωτογραφίσετε. Η Μπρίζ είναι μια μικρή πόλη, που ένα τριήμερο αρκεί για να τη γνωρίσετε αρκετά καλά. Σε ολόκληρη την πόλη απλώνεται μια γλυκιά μυρωδιά σοκολάτας και τουλίπας. Αν βρεθείτε εκεί Σάββατο ή Κυριακή, αξίζει μια επίσκεψη στο κέντρο της Μπρίζ, όπου στήνεται ένα παζάρι από παλαιά αντικείμενα και αντίκες της βελγικής τέχνης. Πηγές άρθρου: travelkiki.com travelstories.gr nationalgeographic.com worldofwanderlust.com .clickatlife.gr travelen.eu checkincyprus.com .manessistravel.gr dinfo.gr Read the full article

Μπρίζ: Η πανέμορφη, μεσαιωνική πόλη του Βελγίου

Πηγή εικόνας: travelstyle.gr Στα βορειοανατολικά του Βελγίου βρίσκεται  η πόλη Μπρίζ. Είναι η πρωτεύουσα της δυτικής Φλάνδρας και μία από τις 11 επαρχίες του Βελγίου. Συνορεύει με την Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Βόρεια θάλασσα. Μαζί με τις Βρυξέλλες, την Αμβέρσα και τη Γάνδη κατατάσσεται στις πιο επισκέψιμες πόλεις. Οι επισκέπτες έρχονται στην Μπρίζ για να θαυμάσουν τα κανάλια της, να περιηγηθούν στα πλακόστρωτα δρομάκια ή να απολαύσουν ζεστή σοκολάτα ή μπύρα. Εάν σχεδιάζετε να ταξιδέψετε στη Δυτική Φλάνδρα, εδώ θα βρείτε κάποιες βασικές οδηγίες.

Πηγή εικόνας: arttravel.gr

Γενικά στοιχεία:

Η Μπρίζ, κράτησε ανέπαφη την μεσαιωνική αρχιτεκτονική της, καθιστώντας την μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις στην Ευρώπη. Το ιστορικό κέντρο της Μπρίζ, ανήκει από το 2000 στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Η Μπρίζ, διατήρησε τις θρησκευτικές και πολιτιστικές της παραδόσεις. Το πιο γνωστό είναι η Πομπή του Αγίου Αίματος. Η πομπή,  εγγράφεται από την UNESCO  στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας. Λαμβάνει χώρα κάθε άνοιξη, 40 ημέρες μετά το Πάσχα. Η Μπρίζ διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο γραμμών λεωφορείων, παρέχοντας πρόσβαση στο κέντρο της πόλης, στα προάστια, σε πολλές πόλεις και χωριά στην περιοχή γύρω από την πόλη. Για τη στήριξη της διαχείρισης της κυκλοφορίας στην κοινότητα, παρέχονται δωρεάν μέσα μαζικής μεταφοράς για όσους παρκάρoυν τα αυτοκίνητά τους στον κεντρικό χώρο στάθμευσης του σιδηροδρομικού σταθμού. Ο πύργος Bellfry είναι ένα εξαιρετικό σημείο αναφοράς για να κοιτάξετε προς τα πάνω και να βρείτε το δρόμο σας πίσω στο κέντρο της πόλης. Το 2000, η ​​Μπριζ ήταν μία από τις οκτώ πόλεις υποδοχής για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου της UEFA, που φιλοξένησε το Βέλγιο και η Ολλανδία. Το 2021, η Μπριζ, μαζί με το Leuven, θα φιλοξενήσει το UCI Road Racing Championship. Για να ενοικιάσει κανείς αυτοκίνητο, οφείλει να διαθέτει πιστωτική κάρτα στο όνομά του. Με χρεωστική κάρτα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η ενοικίαση.

Πηγή εικόνας: travelen.eu

Πώς να πάω:

Το κοντινότερο διεθνές αεροδρόμιο είναι το αεροδρόμιο των Βρυξελλών και απέχει 109 χιλιόμετρα από την Μπριζ, ενώ είναι προσβάσιμο με λεωφορείο και με τρένο. Από το αεροδρόμιο θα φτάσετε στην Μπριζ μετά από περίπου 1:30 ώρα. Προσέχετε να μην χαθείτε στο σταθμό, γιατί οι ανα��οινώσεις είναι στα γαλλικά και από ένα σημείο και μετά μόνο στα Φλαμανδικά. Αν διαλέξετε να πάτε με τρένο από την Ελλάδα, υπάρχουν δύο βασικές διαδρομές: Αθήνα - Πάτρα - Ανκόνα (Ιταλία) - Παρίσι (Γαλλία) - Βρυξέλλες (Βέλγιο). Για τη διαδρομή αυτή απαιτείται να αγοράσετε πάνω από 1 εισιτήριο. Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Βελιγράδι (Σερβία) - Βουδαπέστη (Ουγγαρία) - Βιέννη (Αυστρία) - Κολωνία (Γερμανία) - Βρυξέλλες (Βέλγιο). Για τη διαδρομή αυτή απαιτείται να αγοράσετε πάνω από 1 εισιτήριο. Το λιμάνι της Μπριζ είναι το Zeebrugge (Bruges-on-Sea). Έχει καταστεί ένα σημαντικό λιμάνι της Ευρώπης από τότε που πραγματοποιήθηκαν μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Βέβαια απευθείας δρομολόγια δεν υπάρχουν και μάλλον θα χρειαστεί να πάτε από Πειραιά και μέσω Ιταλίας. Η μετακίνηση στην Μπριζ διεξάγεται αποκλειστικά με το δίκτυο λεωφορείων. Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούν από 1.30€ και η ελάχιστη ταρίφα των ταξί είναι 2.40 €. Για να μη χαθείτε στην πόλη, μπορείτε να αγοράσετε χάρτες και από αυτόματους πωλητές που κοστίζουν περίπου 0,50€. Οι συνδέσεις λεωφορείων προς το κέντρο είναι συχνές, αν και ο σιδηροδρομικός σταθμός απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από τους κύριους εμπορικούς δρόμους και 20 λεπτά με τα πόδια από την πλατεία της αγοράς.

Πηγή εικόνας: dinfo.gr

Πότε να πάω:

Εάν ελπίζετε να αποφύγετε τα πλήθη, επιλέξτε μια επίσκεψη το φθινόπωρο ή το χειμώνα (να είστε προετοιμασμένοι γιατί τον χειμώνα μπορεί να έχει πολύ κρύο και η υγρασία το κάνει χειρότερο). Αν την επισκεφθείτε το καλοκαίρι, να περιμένετε να δείτε πολλούς επισκέπτες. Βέβαια, η πόλη γίνεται πολύ λιγότερο γεμάτη νωρίς τα πρωινά και αργά το βράδυ. Πολλοί τουρίστες επισκέπτονται την Μπρίζ μόνο ως ημερήσιο ταξίδι από τις Βρυξέλλες ή ακόμα και από το Παρίσι. Η άνοιξη είναι μια άλλη δημοφιλής εποχή, καθώς η φύση είναι στα καλύτερα της γεμίζοντας την πόλη με ζωή και πολλά χρώματα.

Πηγή εικόνας: checkincyprus.com

Τα κυριότερα σημεία της πόλης:

Groenerei Canal: Ως πλωτή πόλη, τα κανάλια αποτελούν τον πυρήνα της ταυτότητας της Μπριζ. Περιπλανηθείτε γύρω από τις υδάτινες οδούς της και βγάλτε όμορφες φωτογραφίες από το Peerdebrug (The Bridge Bridge) στο Peerdenstraat. Αν βρέχει, καλό θα ήταν να αποφύγετε την ξενάγηση με βάρκα, γιατί από τις πολλές ομπρέλες δεν θα δείτε τίποτα. Το Burg: Είναι η γοτθική πλατεία της Μπριζ . Βρίσκεται στην καρδιά της πόλης και αποτελεί  παράδειγμα της αρχιτεκτονικής, του φλαμανδικού πολιτισμού και σχεδιασμού. Περιηγηθείτε στο δημαρχείο (Stadhuis) και εντοπίστε την αρχική ξύλινη οροφή στον πρώτο όροφο, που χρονολογείται από το 1402 και τις τοιχογραφίες της που καταγράφουν γεγονότα στην ιστορία της πόλης από τους A και J de Vriendt. Η είσοδος κοστίζει 2 ευρώ. Minnewater Park: Αλλιώς ονομάζεται "Πάρκο της Αγάπης" και είναι το πιο ρομαντικό μέρος της πόλης. Βρίσκεται στην άκρη της Μπρίζ. Το θέαμα είναι τόσο χρωματιστό και όμορφο που θα πιστέψετε πως ζείτε σε παραμύθι. Το πιο διάσημο ορόσημο της Μπριζ είναι το καμπαναριό του του 13ου αιώνα, το οποίο στεγάζει ένα μουσικό όργανο που περιλαμβάνει 47 καμπάνες. Η πόλη έχει έναν Carillonneur πλήρους απασχόλησης ο οποίος δίνει δωρεάν συναυλίες σε τακτική βάση Ένα άλλο σημαντικό αξιοθέατο είναι η εκκλησία της Παναγίας (Onze Lieve Vrouwekerk), η οποία είναι η ψηλότερη στο Βέλγιο. Φιλοξενεί πολλούς θησαυρούς τέχνης, ανάμεσα στους οποίους είναι ένα εξαιρετικό γλυπτό από τον Μιχαήλ Άγγελο, "Παρθένο και Παιδί" που στέκεται στον ψηλό βωμό του παρεκκλησίου, στο τέλος του νότιου διαδρόμου.

Πηγή εικόνας: .manessistravel.gr

Τι άλλο αξίζει να δω:

Μόνο ένα δρόμο μακριά από την εκκλησία της Παναγίας, βρίσκεται το παλαιότερο κτίριο στη Μπριζ. Είναι ο καθεδρικός ναός Sint-Salvatorskathedraal. Χτίστηκε το 1834 και είναι ένα θεαματικό κομμάτι της τέχνης που περιλαμβάνει και ένα μουσείο. Γέφυρα Bonifacius: Υπάρχουν πολλές γέφυρες στη Μπριζ, αλλά αν έπρεπε να επιλέξετε μόνο μια, θα ήταν η Bonifacious. Η προσθήκη της Εκκλησίας της Παναγίας στο παρασκήνιο δίνει μια καταπληκτική ευκαιρία για φωτογραφίες. Belfry: Βρίσκεται στη κεντρική πλατεία την Markt. Ανεβείτε τα 366 στενά σκαλοπάτια της και δείτε ολόκληρη την Μπριζ. Έχει ύψος 83 μέτρα, ενώ το καμπαναριό της έχει λυγίσει κατά 1,5 μέτρο. Είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 9:00 έως τις 17:00. Η τιμή είναι 4 ευρώ για άτομα κάτω από 26 ετών, ενώ η γενική είσοδος κοστίζει 8 ευρώ. Μουσείο της Σοκολάτας: Δεν γίνεται να έρθετε και να μην το επισκεφτείτε το μουσείο της σοκολάτας. Είναι ένα οργανωμένο μουσείο, που θα σας πει τα πάντα για τις σοκολάτες.

Πηγή εικόνας: pinimg.com/

Φαγητό- Αγορές:

Η Βελγική κουζίνα, αν και πολύ νόστιμη, είναι αρκετά βαριά για το στομάχι. Τα περισσότερα εστιατόρια προσφέρουν ποιοτικό φαγητό, με προτεραιότητα τα ζεστά πιάτα, τις σούπες, τα φιλέτα ψαριών και τα κρέατα με διάφορες σως. Ο γνωστός οδηγός Michelin προτείνει όχι 1 ή 2, αλλά 39 εστιατόρια στην Μπρίζ. Όσοι θέλουν γρήγορο και φτηνό φαγητό δεν θα βρουν πολλά, εκτός από 2 καντίνες στη κεντρική πλατεία και 2-3 ταχυφαγεία που είναι διάσπαρτα στην πόλη. Οι βελγικές σοκολάτες πωλούνται παντού, σε όλη την πόλη και σε μεγάλη ποικιλία γεύσεων. Δεν έχετε παρά μόνο να βρείτε και να επιλέξετε την αγαπημένη σας. Βέβαια, μπορείτε να πιείτε ένα ζεστό φλιτζάνι σοκολάτα, που δεν έχει κακάο, αλλά σοκολάτα που λιώνει αργά στο φλιτζάνι με το γάλα που σας φέρνουν. Κάτι που επίσης πρέπει να δοκιμάσετε, όταν βρεθείτε στην Μπρίζ είναι οι βάφλες της. Η καλή ποιότητα και τα φρέσκα συνοδευτικά θα σας κάνουν να την αγαπήσετε από την πρώτη μπουκιά. Εκτός από τις σοκολάτες, η Μπρίζ είναι διάσημη και για τις δαντέλες της. Αγοράστε δαντέλες από την κεντρική λεωφόρο, που κατεβαίνει από το Markt, καθώς έχει πιο ποιοτικά προϊόντα. Επίσης, μπορείτε να προμηθευτείτε μπύρες, κούπες, πορσελάνινα πιάτα και διακοσμητικά. Φτάνοντας στην Μπρίζ, θα χρειαστείτε μια καλή φωτογραφική μηχανή, γιατί σε κάθε γωνιά κάτι θα σας περιμένει να το φωτογραφίσετε. Η Μπρίζ είναι μια μικρή πόλη, που ένα τριήμερο αρκεί για να τη γνωρίσετε αρκετά καλά. Σε ολόκληρη την πόλη απλώνεται μια γλυκιά μυρωδιά σοκολάτας και τουλίπας. Αν βρεθείτε εκεί Σάββατο ή Κυριακή, αξίζει μια επίσκεψη στο κέντρο της Μπρίζ, όπου στήνεται ένα παζάρι από παλαιά αντικείμενα και αντίκες της βελγικής τέχνης. Πηγές άρθρου: travelkiki.com travelstories.gr nationalgeographic.com worldofwanderlust.com .clickatlife.gr travelen.eu checkincyprus.com .manessistravel.gr dinfo.gr Read the full article