Bugün iyi değilim, Ağlarken buluyorum kendimi hep sebepsiz, Söylesene kaç sabah bu böyle devam edecek Kaç sabaha daha böyle yalnız ve hissiz uyanacağım Ne zaman seni hissedeceğim Söylesene daha kaç kere böyle berbat olacağım Bilmiyorum inan Bugün iyi değilim, İlk defa varlığın beni mutlu etmiyor sevgilim İlk defa bu kadar sarsıyor varlığın Sen ise bunun hiç farkında bile değilsin Sadece neden böyle buhranlı bir ruh halimdeyim bunu merak ediyorsun Merak etmekte haklısın sevgilim İnan bende bilmiyorum bunun sebebini Bu bilgisizlik daha da yoruyor beni Bugün iyi değilim sevgilim Yarın belki iyi olurum…

Kasvetli ruh hali beni içine çekti, boğuluyorum. Yetiş, yardım et bana. Burası benlik değil. Oltanın ucundaki balık gibi kıvranıyorum belki çıkarım buradan umuduyla ama daha da derine giriyorum, hissediyorum bunu. Sonra kıvranmayı bırakıyorum o balık gibi teslim oluyorum ve izin veriyorum bu kasvetli ruh haline. Diyorum al beni içine, sürükler. Nerelere sürükleyecek bilmeden teslim ediyorum kendimi. İzin veriyorum akmasına gözyaşlarımın ama onlar izin vermiyor herhalde. Hüngür hüngür, bağıra çağıra ağlamak istiyorum ama akmıyor gözyaşlarım oysa kendimi tutmuyorum bile. Bana inat yapıyorlar sanki. Ben izin verdikçe onlar geri gidiyor ve bomboş bir şekilde etrafa bakıyorlar. Duygularımı içimden atmak istiyorum, rahatlamak istiyorum ama yapamıyorum. İzin vermiyorlar. Oysa bağıra çağıra ağlasam belki kurtulucam bu kasvetli ruhtan ama o beni bırakmak istemiyor sanki. İzin vermiyor duygularımı atmama, ferahlamama. Ben kendimi kurtaramıyorum burdan. Sen gelip kurtarabilir misin beni buradan .Yapabilirsen lütfen yap olur mu? Ben beceremiyorum, olmuyor. Zaten neyi becerdim ki bunu da becerebileyim. Olmuyor, kurtulamıyorum. Ne olur yardım et bana. Bak senden bahsedince bile gözyaşlarım akmaya başladı, Lütfen, yalvarırım bana yardım et. Olmuyor işte olmuyor ne yaparsam ne edersem olmuyor kurtulamıyorum. Gülüyorum, konuşuyorum ama olmuyor. Hiçbiri sahici değil inan. Sen bakma benim böyle cümleler yazdığıma birazdan bir bahane bulurum bu kasvetli ruha; taa içime gömerim sanki hiç gelmemiş gibi yanıma, hiç girmemiş gibi ruhuma ... Arkaya attıklarımdan biri olur yaşarım onunla. Hem ben neler neleri attım arkaya bu mu beni darmaduman edecek. Hiç sanmıyorum. Bunu da arkaya atar varlığını bile unuturum devam ederim yaşantıma. Yardımına da gerek kalmaz hem. Öncekileri nasıl tek hallettiysem bunu da tek başıma halleder önüme bakarım. Yapmadığım şeyler sanki.