Im back.

กลับมาแล้วหลังจากเป็นเมนไปและก็รมณ์บ่จอย ไม่ค่อยอยากทำไรเท่าไหร่ แสนดราม่า แถมก็ไม่ได้ออกกำลังกายหงุดหงิดตนเองนิดหน่อย รอบนี้พอเมนมาแล้วไม่ได้ออกกำลัง แล้วก็อะไรก็ไม่เป็นดั่งใจไปสะหมด แต่ก็ผ่านมาและพอเมนเริ่มจะเข้าวันที่ 3 มันน้อยลงและวันนี้ก็ออกไปเดินได้จากที่กินกินเยอะเยอะมาเพราะอยู่กับแฟนด้วย เพลินเลยทั้งคู่ แต่ก็ไม่ไรไม่ซีขนาดนั้น ฝนตกด้วยแต่ดีมันหยุดเลยตัดสินใจออกตอนแรกจะออกที่บ้านและ ก็เดินอย่างเดียววันนี้แล้วก็กลับมาซื้อนมกับขนมมากิน วันนี้ก็โอเคนะ เรื่อยๆที่รู้สึกอยากกินเบียร์หน่ะ คิดถึงรสชาติเบียร์

เข้าออฟฟิตเจ้า กะว่าไปกินร้านหน้าออฟที่ให้เยอะแสนอร่อย สรุปวันนี้เข้าปิด เหมือนว่าจะรีโนเวทร้านเอาผ้าใบมาตั้ง ก็ทำงานไปสั่งข้าวมาแทน วันนี้หมิวมาที่ออฟก็ขึ้นไปหากับมัจ ก็ทำงานไปเล่นไปส่วนมากจะไปทางเล่นมากกว่าเรียงการ์ด เสร็จและก็กลับบ้านหารรถกับพี่พลอยพี่บูมไปลงใต้ดิน กลับบ้านมาก็ออกกำลังกายและก็กินของไหว้เหมือนเดิม

หงุดหงิด 1 ส่งของชอบไม่โทรมาบางที่กดกริ๊งไม่มีคนลงมารับและก็ชอบไปฝากรปภ. อิคนกะกลางวันก็รับพอกลับมาถามกะกลางคืนก็บอกไม่มีไม่รู้ไปอยู่ตึกเตยเพลสหมด กูเซงมาก น่าเบื่อของมันเอาไปไว้นั้นทำไม และส่งออกทำไมถึงไม่โทรหากูนะ เบอร์ก็ให้ไว้ตลอดมันจะอะไรนักหนาวะห๊ะ แม่งงง

อิจฉา 1 อยากไปญี่ปุ่นจังคนรอบตัวกำลังจะไปอีกแล้ว พอกลับมาคุยกับโบ้โบ้ก็พูดถึงเรื่องญี่ปุ่นได้ ก็เขาเคยไปแล้วหนิ ทำไมเราถึงไม่มีปัญญาจะได้ไปสักทีหรอ เงินไม่มีอะเนอะ อยากไปอะ อยากไปจัง บางครั้งก็อยากให้คนรอบข้างหยุดพูดด้วย บางครั้งก็เฉพาะแค่โบ้ก็ได้ ไม่ต้องพูดได้ไหมว่าเคยไปนั้นมานี้ อยากไปบ้าง กลับไปนึกเรื่องนั้นอีกแล้ว เสียใจได้ไหม อิจฉาได้รึเปล่าจะผิดมากไหม ต้องยินดีด้วยตลอดเลย ต้องทำไม่มีไร ต้องทำใจได้ทุกครั้ง แต่บางครั้งไม่ได้บ้างได้ไหม อยากไปหน่ะ อยากไป ...

วันไหว้จ้า วันแห่งการรวมตัวกันของสามพี่น้อง การพูดคุยกันแบบคนจีนและการทะเลาะโวกเวกโวยวายกันทุกเรื่องตั้งแต่การจัดโต๊ะไปจนการแบ่งกับข้าวกันหลังกินข้าเสร็จ ชินละ คนจีนก็เงี๊ย แม่มาพร้อมกับกระเพาะปลาหม้อยักเลยปราทับใจสุดสุด แฮปปี้ ก็ทำนั้นทำนี้ไปนั่งคุยกับป๊ากับกู๋เร���่องการเมืองบลาๆ ซึ้งก็ดีที่ยังพอแบบคิดได้ ไม่หัวแข็งแบบอี๊คือยังคิดว่าจะมาล้างสมองล้มล้างอะไรก็ไม่รู้ อันนี้กู่ไม่กลับหรอก ก็พอหมดช่วงบ่ายไปเรียบร้อยก็ขึ้นอาบน้ำพักผ่อน กะว่าจะออกไปวิ่งสะหน่อย ตอน 4 โมงครึ่งเตรียมตัวจะเวทก่อนออกปกติ.. แต่ก็ใช่ค่ะ ฝนตกลงมาก็เลยเซงเป็ด แบบเออช่างแม่งและกันอดออกไปเดินและ วันหยุดทั้งทีมันจะออกได้ไวฝนดันมาตก ก็เลยตัดสินใจออกกำลังกายที่ห้องเอาด้วย 4 คลิปติดกัน และทำได้ด้วยนะ ภูมิใจชะมัด และตอนออกคือแบบเหนื่อยชิบ (ระหว่างนั้นฝนก็หยุดตก เหมือนตกไม่ให้กุออกไปแค่นั้นแหละ) ตัวเปียกชุ่ม ลงไปอุ่นกระเพาะปลามากินแฮปปี้ฮะ อาบน้ำซักผ้า ทำนั้นนี้ พรุ่งนี้เตรียมไปทำงาน รู้สึกแบบตั้งแต่เริ่มออกกำลังกายมาก็ไม่มีเวลาแบบพวกนั่งคิดมากงอแงอะไรเท่าไหร่เหมือนแบบแปปๆแม่งเย็นและไปออกกำลังกาย กว่าจะกลับมานั้นนี้ มีเวลานอนบนเตียงน้อยลงเยอะเลย แต่ก็ดีมั้ง รู้สึกเหมือนว่าตัวเองตัวเบาลงแบบคล่องขึ้นไม่อิดอาดดดดด เก่งมากหมวย

cry walk คลอ.

ข้าวมื้อเช้าของวันนี้จะเป็นมื้อสุดท้ายและ เนื้อหมดผักหมด กินเสร็จก็อาบน้ำและมานั่งอ่านหนังสือแมวให้จบตั้งเป้าว่าหมดวันหยุดนี้ต้องอ่านให้จบให้จงได้ดองอ่านหนังสือไม่จบสักเรื่อง ไม่ใช่คนรักการอ่านจริงๆอะแหละ อ่านไปสักพักก็สามโมงละ ฟ้าดูครึ้มๆแบบมีแววจะตกแหล่ไม่ตกเลยหลอน รีบออกไปเดินเร็วเลยวันนี้ แถมพกร่มไปด้วยกลัวฝนจะตกตอนขาเดินกลับ ก็เลยเดินได้เยอะหน่อยเกือบ 7 โลได้ กลับมาเร็วเลยแวะกินส้มตำที่ร้าน แต่วันนี้คนก็ดันเยอะอีก แต่ก็รอได้ไม่รีบอะไร ในระหว่างรอ พี่หัวหน้าเก่าก็ดันโทรมาถามเรื่องรับงานไหม เสียงลำโพงก็ดันชิบหาย หวยมาขายก็อยากจะซื้อเพราะโบ้ฝากซื้อ 55555 วุ่นวายไปโหมดแต่ก็ผ่านมาได้กินเสร็จก็กลับบ้าน อาบน้ำเรียบร้อยก็ทำนั้นนี้ไปเรื่อย ✦ระหว่างเดินฟังเพลงลืมไป แล้วก็ดันจะร้องไห้เฉยเลย 'ลืมไปว่าทุกวันอาจไม่ได้มีเธอข้างกาย ลืมไปว่าชีวิตสำคัญขนาดไหน' น้ำตาคลอเลย

Angry Birds in the 80s...

Tomy Waterful Ring Toss (1976)

Source : Youtube/LGR

cafe' with prim ☕︎

ฉันและเพื่อนที่อยากลองเป็นคนชิคชิค ไปคาเฟ่แถวเอกมัยเนื่องด้วยเงินจะหมด แต่ปรากฎราคารวมพอกับไปกินข้าวเลยแถมก็ยังไม่ค่อยจะอิ่มเท่าไหร่ แต่ว่าไม่ได้ร้านมันสวยแต่ซื้ออะไรไม่ได้สักอย่างเสื้อผ้าเอยราคาพัน+++ เสร็จแล้วเดินเตาะแตะไปดองกี้ด้วยความคิดถึงได้มันหวานมา 1 แบบไซส์บิ๊ก 5 โมงกว่าแยกย้ายกลับบ้าน เพราะหาวสะบัด กลับมาทำกับข้าวเก็บผ้าใส่ตู้ สิ่งที่นึกขึ้นมาได้วันนี้คือคิดว่าอะไรนะที่ทำให้เริ่มออกกำลังกาย อาจจะเพราะว่าว่างมั้ง ไม่ได้ว่างขนาดนั้น แต่ว่างกว่าปกติ ก่อนหน้านั้นทำงานแบบที่ไม่เคยจะว่างเลยแต่งานตอนนี้มันชิลๆ เลยมีเวลาว่างมากพอที่จะไปออกกำลังกาย ถ้างานเยอะเหมือนที่เดิม ก็คงไม่ได้ออกหรอกจิงจิง ทำงานเยอะเยอะ แม่งก็เหนื่อยชะมัดแล้วอะ.

วันแรกของการบันทึก วันนี้เป็นวันศุกร์ที่เป็นวันหยุดตื่นสายเหมือนเดิมวันหยุดทั้งที สั่งกาแฟมาแล้วก็ลงมาทำกับข้าวที่มีของเตรียมไว้ละ ผัดผักใส่ไก่ใส่ไข่และเห็ด อร่อยดีเหมือนเดิม แล้วก็ขึ้นมาทำนั้นนี้ไม่ทันไร 4 โมงและ วันนี้กะว่าจะเริ่มออกกำลังการเร็วหน่อยเริ่มเวทดัมเบลที่บ้านเบาเบาก่อนแล้วก็ออกจากบ้านตอน 5 โมงวันนี้ลองใส่ขายาวซึ่งพบว่ามันดีแหะมันแบบเดินง่ายขึ้นไม่ต้องมานั่งจับขากางเกงที่เขาวินถ้าเป็นตัวขาสั้นแต่มีช่วงกกน.เข้าวินบ้าง กลับมาที่เส้นทางวันนี้มีเวลาก็เลยออกเร็วได้ไปสำรวจเส้นทางจะลองข้ามจากสวนเบญไปสวนลุมก็เดินมั่วๆไป ขึ้นสะพานเชื่อมซึ่งก็คนเยอะเหมือนกันคนมาถ่ายรูปนั่งสวน ก็คิดว่าคนไทยต้องการพื้นที่แบบนี้เยอะมากจริงๆแหละ ถ้ามีที่แบบนี้เยอะเยอะคงดี คนจะได้ออกมาเดินมาออกกำลังการมาเจอลม อากาศอาจจะไม่ดีมากแต่ลมดีนะตอนอยู่บนสะพาน ก็วนไปรอบนึงกลับมาวนสวนเบญอีกรอบ สนุกดีวันนี้เปิดแมพใหม่ ขากลับมากดเต่าบินที่ศูนย์สิริกิจได้เลือดจากการโดนหลอดบาด เจริญหล่ะกู แค่นี้เลือดออก ยังดีมีร้านขายยาก็ซื้อแปะไปก่อน แวะเว่นซื้อของทำกับข้าวไปเพิ่ม จะจ่ายไม่มีเงินสดอีก บัตรก็ไม่มี ดีนะออกไปกดเงินสดใกล้ๆได้ ถึงบ้านก็ทำสุกี้ตามเคย และก็ขึ้นมาจะอาบน้ำ ไบทร์ก็มาชวนคุย เล่าเรื่องธุรกิจที่นางไปทำ ดีนะ รู้สึกโตขึ้นจังเลยช่วงนี้ ออกกำลังกาย อยู่คนเดียวเก่งขึ้นนะทำไรคนเดียว .

Hi. This is my first blog.