Κι έλα να χαθούμε στην απέραντη θάλασσα χαζεύοντας το ηλιοβασίλεμα.

“Nobody can save you but yourself — and you’re worth saving. It’s a war not easily won but if anything is worth winning — this is it.” — Charles Bukowski

August 16, 1920 - March 9, 1994

Don’t spend another year doing the same shit.

Μπορούσα να σε πληγώσω και εγώ αν το ήθελα….

Αλλά δεν το ήθελα….

Αυτή είναι η διαφορά…

Κακο.

Ποσο ασχημο ειναι να εισαι 18 και να νιωθεις οτι δεν θελεις να ξαναγαπησεις; Αν υπαρχει αγαπη σε αυτη την ηλικια, φυσικα. Εγω το ενιωσα, το ξερω οτι το ενιωσα, και ειναι τοσο ασχημο το τελος που δεν θελω να το ξανανιωσω. Ή μαλλον οχι, δεν ειναι οτι δεν θελω. Φοβαμαι. Φοβαμαι να νιωσω. Αυτο ειναι το τραγικο γεγονος της ιστοριας. Φοβαμαι να νιωσω για να μην πληγωθω. Ειμαι η μονη αραγε; Ειμαι η μονη που στα 18 φοβαται να νιωσει; Ειτε αυτο λεγεται ερωτας, ειτε χαρα ειτε λυπη. Φοβαμαι να εμπιστευτω. Αναρωτιεμαι ξανα, μεσα στο σκοταδι του δωματιου μου, ειμαι η μονη που πληγωθηκε τοσο βαθια; Και γιατι σε εμενα ας πουμε; Υπηρχε καποιος λογος που επρεπε να πληγωθω με αυτον τον τροπο; Ξερω, δεν θα απαντησει ποτε κανεις σε αυτες τις ερωτησεις, μονο η εμπειρια θα με κανει ικανη να προσελκυσω την αληθεια. Ομως οχι, τωρα στα 18 μου θελω να γνωριζω αν πρεπει να τα αφησω ολα πισω και να αφησω τις εκλπηξεις τις ζωης να με γεμισουν. Θελω τοσο να αφεθω.. ειλικρινα. Νιωθω αδυναμη ομως να εμπιστευτω ξανα,νιωθω αδυναμη να νιωσω χωρις να σκεφτομαι αρνητικα. Εχω γινει τοσο καχυποπτη, που ακομα και το αλλο μου μισο να ερθει, δεν θα μπορεσω να τον αγαπησω ελευθερα. Διχως δευτερες σκεψεις, διχως καχυποψιες .. οχι. Δεν το αξιζω. Κανενας δεν το αξιζει σε καμια ηλικια. Και αυτος που σε εκανε να φοβασαι να ερωτευθεις, σου εκανε μεγαλο κακο.

Και κάτι για όλους εμάς που δίνουμε πανελλήνιες  : Μάρτιος

 Σε 3 μήνες ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα περάσουμε το πιο γαμάτο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι και σε 6 μήνες θα μαζεύουμε τα τελευταία πράγματα από το παιδικό μας δωμάτιο και θα κάνουμε βόλτες στα ΙΚΕΑ διαλέγοντας τα νέα μας έπιπλα!! Καλό κουράγιο 3 μήνες έμειναν!!

-Α.Ρ

Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ενα ονειρο κι ας ειναι η φωτιά του να σε κάψει.

I want to lay on top of him and kiss his forehead, his cheeks, his lips, his neck, his chest, just every inch of him. Feel his warm skin under my soft lips as I worship and love all of him. Massage his back and then cover it in kisses and soft bite marks. Leave hickeys on his neck and thighs. Suck his fingers while I run my hands through his hair and rub his shoulders. Lay between his strong legs and kiss his thighs and then make my way up. Suck his balls and then worship his cock until he cums twice. Feel his hands tangled in my hair, tugging and pulling while he trembles beneath me and swears. Then pin his hands above his head on the mattress and ride his cock until he can't even speak. Feel his cum flood my pussy. Then lay down and pull him onto me, playing with his hair and softly caressing his back as he falls asleep, face nestled into my neck. Hold him there and whisper to him sweet things until he falls asleep.

Then when he wakes up he can pin me down, choke me, and fuck me until I pass out.

Suits - Series Finale 09x10

Περίμενε με

Αν είναι κάτι που με τρελαίνει

Μια σκέψη που καθημερινά με τρώει

Είναι το πώς μπορούμε να κάνουμε τα πάντα και όμως επιλέγουμε να μην κάνουμε τίποτα

Έχουμε στα χέρια μας την νιότη και την αναλωνουμε σε ανούσιες παρέες , άσκοπους καφέδες και κυρίως στο ίντερνετ , σε εναν ψηφιακό κόσμο χαζεύοντας τα "επιτεύγματα" των άλλων την στιγμή που θα μπορούσαμε να κάνουμε τόσα

Και ο χρόνος δεν μας φτάνει

Και κυλάει γρήγορα

Και είναι λίγος

Και δεν συγχωρεί

Και έτσι ποτέ δεν πήγαμε εκείνο το ταξίδι,ποτέ δεν μάθαμε χορό, ποτέ δεν φτιάξαμε μια μπάντα...

from ‘from “The Ocean Always Looked Like You,” by Trista Mateer, in Honeybee