iyak pa

pasensya na kung papatulugin na muna ang pusong napagod kakahintay

kaya sa natitirang segundong kayakap ka maari bang magkunwarinh akin ka pa

mangangarap hanggang sa pagbalik

mangangarap pa rin kahit nasakit

baka sakali

makita kitang muli

pagsikat ng araw

paglipas ng gabi

kung di pipilitin ang di pa para sa kin

baka sakaling maibalik

malaya ka na malaya

susuko na ang sandata

aatras na sa laban

di dahil naduduwag kundi dahil mahal kita

mahirap ng labanan mga espada ng orasan

kung pipilitin pa lalo lang masasaktan

mangangarap hanggang sa pagbalik

mangangarap pa rin kahit masakit

baka sakali

makita kitang muli

pagsikat ng araw

paglipas ng gabi

kung di pipilitin ang hindi pa para sa akin

baka sakaling maibalik

malaya ka na malaya

malaya ka na

baka sakali makita kitang muli

pagsikat ng araw

paglipas ng gabi

baka sakaling maibalik

malaya ka na

malaya

susuko na ang sandata aatras na sa laban

kung pipilitin pa lalo lang masasaktan

mangangarap pa rin kahit masakit

baka sakali....

i still feel shit

i still feel shit... tae pa rin.. wla na yata epekto sakin ung mga sinasabi nila... ndi ko na alam kung anong ggwin ko..kau na magaling... kau na lahat... at ako... good for nothing.. wala kwenta. wla na... kung pwde lang sa higaan na lang ako lago. ayoko ng tumayo.. ayoko ng magsalita.. ayoko ng marinig yung mga sasabihin nila.. ayoko ng masaktan pa sa isang palpak na komento. ayoko ng marinig ung isa pang judgemental na advice. kung hindi nio ako maintindihan. hindi ko na ipipilit sa inio na intindihin ako... kung ayaw nio wag nio... ndi na lang ako magsasalita.. mas madali pala.. na hindi ko na lang sabihin ung nararamdaman ko.. na wala na lang akong ssvhin para wla na rin kaunh masabi.. pwde bang matulog na lang forever.. sv mo mas mahal ako ni Lord. bat ndi Nia na lang ako kunin? nahihirapan pa ako kung paano..

aYoko na

ayoko sana mag isa... kaso wla akong choice.. wla akong makausap... wla akong masabihan... hindi ko alam kung maiintindihan nila ako... hindi ko alam baka pagtatawanan lang nila ako.. hindi ko alam kung ijajudge lang nila ako.. gusto ko umiyak.. ung malakas.. ung with feelings.. kaso pinipigilan ko... hindi ko alam kung maiintindihan nila ako... hindi ko alam kung pagtatawanan nila ako... hindi ko alam kung ijajudge lang nila ako... gusto ko na lang umalis. magpakalayo layo minsan pa ung wlang nakakakilala sakin minsan pa ung mga bagong kakilala na hindi ka mahuhusgahan sa nakaraan mo.. minsan pa ung bagong lugar na walang gulo.. minsan pa malayo dito... mas magiging masaya siguro ang mundo kung wala ako. nacocornyhan na siguro sila sa ilang beses na suicide attempt ko. na kahit doon... kahit doon bigo ako.. nagsasawa na siguro sa drama ko na wlang endo.. sa mga hang ups ko na parang kambal ko... nagsasawa na din akong manood ng funny videos na sandaling nagtatago ng lungkot ko.. nagsasawa na akong magbasa ng article kung malungkot lang ba aq o depression na tong nararamdaman ko.. nagsasawa na akong maghanap ng gamot.. nagsasawa na akong maghanap ng sagot... nagsasawa na akong maging salot... delubyo.. pahirap.. sakit ng ulo... kung naging mas matapang lang ako.. kung mas kaya ko lang ung sakit na yun.. ung sakit na tatapos na sa lahat.. ung sakit para umayos na ang lahat. yung sakit na after ng konting saglit wla na lahat.. wlang kwenta... yun ung nararamdaman ko.. basura... gamit na pagkatapos pakinabangan ay itatapon na.. wlang kwenta.. lahat ng ginawa ko noon... basura.. abo na tinangay ng hangin ngayon wala na.. wlang kwenta... wlang kakwenta kwenta... ayoko ng magkulong sa kwartong maliit.. madilim.. mainit... pero di ako magkaroon ng lakas na tumayo.. magsaya.. makipagplastikan sa iba... wla akong enerhiyang ngumiti.. tumawa.. sumaya.. wla akong ganang makipag usap.. baka may magawa na nmn akong hindi maganda.. baka pag nabadtrip ako mabadtrip dn sila. play safe ka na lang... at least jan sa loob ng kwarto. wla kang masasaktan.. hindi ka na din nila masasaktan. kasi sakit na sakit ka na... aba kung may sasakit pa talagang ayaw ko na...