Eksik öykü...

Sakın, sakın yukarı bakma! Işıktan kork, ışık bilgesizliğin yansıması, kork ondan, kaç! Kaçsana budala, dedi... Nefes alıp verişleri odanın her yanını sarmıştı, affalamış gözlerle bakınırken cümlerelerine devam etti. - maldoror ne adammış be, sözcüklerini tartıdan geçirmeden şeytana kucak açmış, tanrının kalbine bıçağı saplamış... Neden bir ışık hüzmesinin bir kâinata faydası olmamış ki? Tanrılar göklere hükmetmek için onlarca kadının, erkeğin kalbini sökerken ışığın cazibesini kullanmış, ve siz budalaca düşünen bir avuç insan yukarı çıkmak için çırpınıyorsunuz... Sözlerimi işitin ve ışığı reddedin. Bırakın karanlık sizi de kucaklasın... Sözleri duvardan duvara yankılanırken suspuş olmuş kanepesinin kenarındaki karıncalar kaçışmaya başlamıştı. Aşağı yukarı durmadan hareket eden karıncalar bir an önce daha güvenli bir yere varmak için çırpınıyorlardı. Masadaki vazonun çaresiz bekleyişi, sessizlikle yankı arasındaki gerilimle daha bir çekilmez oluvermişti. -Maldoror sözcüklerini bize bahşetmeden önce babanıza durmadan saldırıyor ve babanızı daha da çaresiz bir duruma sokuyordu. Fark etmediniz mi, bakın gökyüzüne karanlık biraz daha sarıyor dünyanızı... ve rüyalarınızdaki cennetin renkleri bir bir solmaya başladı. Zaman durmuştu, muslukta asılı kalan su damlasının titrek hali bile zamanın tekrar canlanmasına gücü yetmemişti. Bir tek karıncalar vardı, iki boyut arasında sıkışmış kalmışlardı, ve kaçmak kaçabilmek pek de mümkün değildi. Oda birden karanlığa bürünmüş masa sandalye de suspus olur vermişti....

İnsan gerçeklere karşı durur: yaşar ve olduğu gibi olmayı sürdürür... Oğuz Atay Tutunamayanlar...

Serdar Ózbay'in objektifinden

Vivian maier

Stanley kubrick

evet bayım ben dartanyanım. bakma asil durduğuma, kılıcım paslı pelerinim ölü bir adam kokuyor. sorma bana bayım. adalet için savaşırken araklamıştım o pelerini. hala gülerim ahmaklığına insanların. daha fazla özgürlük için daha fazla insan öldürürler durmadan. ben bir akbaba gibi ölüleri hadesten önce bulur ve o altın dişlerini söker satarım. sonra mı bayım, gülerim elbette, şarabımı içer dalarım sefasına adaletin. birileri ölürken ben asil dururum...