Adımı unuttuğum bu yerde, kendimle çelişerek savaşa girdim. Çokça kan dökülen o harabe de sadece adımı unutmadığımı fark edeli çok olmadı. Seslerin yükselerek camların patlatlatmasından dolayı çokça çizik oluştu vücudumda. O harabenin bir mezarlıkla komşu oluşunun korkusunu atlatmıştım aslında ama bir türlü kalkan cenazelere, yakılan ağıtlara ve feryat figan ağlayışlara alışamamıştım. İlk zamanlar her ölünün arkasından ağıt yakılır sanmıştım fakat o öyle değilmiş, sessiz sedasız gömülen insanlarda varmış. Oysa bende Küçük Kızı öldüğü yerde bırakacaktım, onun ağıdı ölmeden önce yakıldı diyecektim öldükten sonra gerek yok. İnsanın ruhu ölünce toprak bile atamıyor üzerine.

Çok gereksizsin kusura bak

sizinde durup durup altaylardan tunaya dinleyesiniz geliyor mu

i just wanna thank all the gif makers on here. y'all really keep this site alive and we don't freaking deserve you. thank you for all your hard work. tumblr is nothing without you.

cart curt kafamin icinden cikar misin

Hayattaki şansım:

Adres verem biri gelip dövsün beni yav 2 3 ay hastanede yatam

:(

Ölmeden önce yapmak istediğim; yaşamak.

pisman oldum demeyelim de zaten pisman olacagımın bilinciyle yaptım diyelim

Tanrılar duymadığında anlamsız bütün dualar.

Bir Polat Alemdar değildik ama biz de çok yara alıp ölmedik be kardeşim.