XTRM 1-11

This is the start of everything. Una, di ko talaga alam ang pinasok ko. Alam ko lang noon.. gusto ko magmove on. Gusto ko makalimot. Gusto ko ng ibang mapaglipasan ng oras. Pero I never thought na itong klase ng opportunity ang magbubukas sakin sa pagkawala niya. I'm still holding on sakanya.. pero utay-utay ko na nakikita ang worth no XTRM. Alam ko sasabihin ng iba. Ang baduy naman nyan. Uto-uto lang ang nasali dyan. Pero health was now my concern, money and now, real happiness!! Dito ko nakikita yung Darlene na gusto ko maging! On the way na talaga ako. :) Sabi ko nga.. XTRM NA ANG PINAKAMAGANDANG NANGYARE SA BUHAY KO.. kaya nga daw wag ko nang bibitawan. Wag ko nang iiwan. Sus. Di naman ako mang iiwan at bumibitaw e. ;) I never thought na ang pangarap kong ito ay matutupad talaga! :)

Darlene! You just have you're own copy. Time will come and you'll laugh about this one! :) just hope that he's still not the one who would hold you back from loving other people who loves you and deserves you.

Fun facts about your sign here

This was the last letter that I would actually give him after everything. Masakit pero wala akong pinagsisisihan. :)

After so many years, ahahaha!

I can relate to this

#tagaytayescapade #feb.19 The night before. Di pa kami sure kung makakaalis kami. Kasi naman, may nangyari na di inaasahan pero worth it naman! Walang pinagsisihan. HAHA! Nagkasundo kami na 7am aalis na kami. Unang stop, Mcdo. Ang walang kamatayang pancake nia. Haha! Tas byahe na sana kami daang talisay. But mas sinunod nia yung tip ko na sa calamba na lang kami. Tas ayun... Nagkandalito lito kami noon. Nabadtrip ako sa byahe pa lang pero masaya naman na patanong tanong kami. Ang daming sakay namin!!! Hahaha. Ewan ba! Until poooof! Nakarating din nmn kami sa tagaytay e. Una muna sa Picnic Grove. Wala sight seeing lang. Yung tipo na may mga tourist na inaalok kami ng room for rent. Tangina!!! Ano akala niyo samin dumayo para magchugchugan! Hahaha. Sobrang saya lang. Sobrang gusto nia mag adventure kami, but ako yung type na... Gusto ko lang maging at peace. Kumain kami, ganun lang. XD Next top... Nanawa na sa taal volcano sight. Sabi ko, alaaa may ferris wheel yata dun sa People's Park in the Sky. Lecheng google ya!!!msa SKYRANCH pala may Ferris wheel! Hahahah. But yun. Masaya lang din nmn sa people's park na dumayo pa ako ng pagtatae. Hahaha. Kainaman. Tas nagbalak na kami umuwi. Kakatakot. Wala na kami masakyan. Byaheng talisay na lang then kakainis kasi ang mahal nung pamasahe, parang pwerke turista. Hay pilipino nga nmn. Nanduga pa ng kapwa. Tas kung sa tagaytay nakita ko ang taal volcano from the top. Sa talisay naman nakita ko sya na kalevel ko lang meters away lang. Ganda grabe. Tas may sunset pa. Haaaaay.. Pagkauwi namin. Worth it ang pagod. Sobrang saya, sobrang first adventure to remember para samin. How could I even forget someone that has left me with so many memories to remember!!! Maiiyak na ako kapag nawala pa sya sakin after ng mga gantong nangyari sa undefined relationship namin. Haha

This is so me.

This text means a lot to me. After all the doubts that I have during this summer vacation, if he still loves me. Oh well, this says it all. I was even shocked that Derick (Daryll's Bro) was the one who texted this, but I was mistaken, he just used Derick's number. HAHA. This is what we call, CHECK OPERATOR problem!

HAPPY VALENTINES DAY. Minsan na nga lang ako makakatanggap ng flowers.. Nasa paso pa. Grabe ang impact non! Gabi pa lang before valentines ang desperada kong nagpaparamdam sakanya. Iniisip ko talaga, ano kaya ang pakana nito?? Pero tangina. Wala man lang naiisip o di man lang nagtatanong. Inintay ko lang ang midnight. Binati nia ko, ang pagkakasabi pa e. "Happy valentines, di na kita uli babatiin a." Tangina. Tas hinug lang ako tsaka nagkiss sa forehead. Ngali ngali kong sampalin e. Pero hindi pa rin ako nasuko na yun lang yon. Hahaha. Natulog ako at mas naging excited na magising para sa pinaka umaga ng feb. 14, 2015. Pagkagising ko, nagtxt lang ng good morning at iloveyou. Araykupo. Tas kinatok lang ako at sinabi na papasok na siya, di man lang ako inintay. Pero nkaporma siya, hindi sya naka orgshirt para sa intrams namin. Nagtatampo na ako noon. Iniisip ko na baka may ibang kadate. Pero wala e. Tanga. Umaasa pa rin ako hangga't di natatapos ang araw. Pauwi na kami ng tanghali wala pa ring nangyayari. Nagtxt pa siya na baka di matuloy sa pagsabay namin umuwi kasi pinauuwi na sya ng mas maaga ng mama niya. Tapos na. Wala na talaga.. Hanggang sa.... Pooof! Nag aayos na ako ng gamit ko nang makita ko siyang may dalang paso. Napairit ako. Sabi ko, baaat nasaaaaa pasooo!!!? Pero wala kinilig na ako. Syempre inihatid nia ako hanggang sa amin kasi mabigat yung paso. Alam ko, sobrang kabado talaga siya, alam ko, sobrang natatakot siya sa magulang ko. Bumili lang kami ng pizza sa pizza hut tas diretso na talaga sa amin. Kinabahan ako nung andon na sa amin. Baka kung ano sabihin ng magulang ko. Pero masaya at maayos nmn siyang tinanggap sa amin. Kahit para syang kinawawang tuta nung makita ang ama ko. Best valentines ever!!! Sobrang saya nia at saya ko. Iba talaga e. First time ko nagdaa ng lalaki sa bahay. Sobrang saya! Walang hihigit pa. Tas napaka meaningful pa ng mga regalo nia sakin. Haaay. Iloveyou so much ryan daryll nocom nitro.❤️😍😘

SECOND CHANCE

Para saan ba ang second chance, para magbago siya o parang magpakatanga na naman ako? Ilang linggo na akong wala sa aking sarili, masyadong nagpapaapekto sa nangyayari sa amin ng minamahal ko. Simula pa lang, sasabihin ko na kung sino, si Ryan Daryll Nitro, 1st year Engineering student. Hindi naman ako yung taong ikwekwento sa lahat ang nangyayari sa amin sapagkat nais naming maging pribado, pero hindi ko na alam ang gagawin ko kaya naisipan ko na ding ilabas ang lahat. Nagsimula ang pagkakaroon ng malabong usapan noong nakaraang ENGCAMP, akala ko kasalanan ko sapagkat ako ang lumapit sa isa kong kabarkada na sobrang pinagseselosan niya, pero hindi naman pala ako ang may pagkukulang. Inamin niya sa sarili niya na siya ang may pagkakamali sapagkat nanligaw siya sa akin kahit alam niyang hindi niya maitutuloy dahil ayaw pa ng magulang niya na magkaroon siya ng karelasyon habang nag-aaral pa lamang. Inintindi ko ang dahilan niyang iyon, pero hindi ko maintindihan kung bakit biglaan na lamang niya akong iniwan. Iniwan niya ako pero sabi niya babalik siya sa tamang panahon, naisip ko, ayaw kong mawala siya kasi alam kong maaaring doon na magsimula ang katapusan. Inaamin ko, ipinagpilitan kong maibalik ang dating kami, nagmumukha akong tanga na umaasa pang mayroon pang maibabalik, ipinagpipilitan ko ang aking sarili sa kanya. Gumagawa ako ng paraan para malaman niyang mahal ko pa siya, pero iniiwasan niya ako at pilit na pinalalayo. Sobrang tanga ko siguro na hindi ko pa rin tanggapin sa sarili ko na ako mismo ang humahanap ng ikasasakit sa sarili ko. Ilang beses ko siyang kinausap at kinompronta, ayaw rin naman niyang tapusin kung anong mayroon sa amin pero halata kong wala naman siyang ginagawang paraan para maramdaman kong mahalaga pa ako sa kanya. Hanggang sa napagtanto kong, BAKA MAYROON NA SIYANG IBA. Tinanong ko siya ilang beses kung may mahal na siyang iba, pero wala raw naman. Hindi ako nakuntento, nagtanong-tanong ako at nag-obserba hanggang sa marami na akong nalalaman pero kinikimkim ko lamang ang lahat sa aking sarili. Dumating ang punto na awang-awa na ako sa sarili ko at hinarap ko na siya. Tinanong ko muli kung sino si Lorilaine Mendoza, ang sabi niya sa akin, kaibigan niya kung saan siya nakakapaglabas ng sama ng loob tungkol sa nangyayari sa aming dalawa. Naniwala ako sa paliwanag niya kahit alam kong si Lori ang babaeng, ipinaggagawa niya ng project, sinasamahan sumimba at pinupuntahan sa bahay. Tanga na kung tanga pero mas pinili kong maniwala sa paliwanag niya kahit sinasampal na ako ng katotohanan. Akala ko makukuntento ako, hindi pa rin ako patulugin ng aking konsensya. January 30, 2015 kinausap ko muli siya noong gabi sa parking lot ng FAITH dahil pareho kaming dormers. Tinanong ko muli siya tungkol kay Lori, at tumanggi na naman siya. Ang sabi ko sa kanya, kung talagang wala siyang itinatago, gusto kong mabasa ang nasa cellphone niya. Nanlumo na lang ako sa isinagot niya sa akin, "Huwag na, hindi mo magugustuhan ang mababasa mo, ako na ang nagsasabi sa iyo!" Pero hindi ako pumayag hanggat hindi ako mismo ang nagbabasa, ibinigay niya ang cellphone niya at nabasa ko lahat. BABY ang tawagan nila, may ILOVEYOU at may :* pa silang nalalaman. Sobrang iyak ako at sobrang galit na galit ako. Hindi ko na alam ang sunod kong ginawa, tinawagan ko ang babae, galit na galit ako habang nagriring pa lamang ang cellphone pero noong kinausap ko na siya, nagpakilala ako at mahinahon na nagtanong sa kanya kung anong mayroon sa kanila ni Daryll, hanggang sa umiyak na naman ako at paulit-ulit kong sinabi na "Sorry Lori." Sobrang tanga ko daw sabi ng kaibigan kong nakita ang ginawa ko, ang sabi nila "Kung ako Darlene yon, baka hindi makain nung babae ang lalabas sa bibig ko, tapos nagsorry ka pa! TANGA KA? Bakit mo ibinaba ang sarili mo ng ganon? Nasaan ang Darlene na walang konsensya at laging palaban?" Ang nasa isip ko na lamang noon, bakit ko naman mumurahin si Lori, edi parang mas ibinaba ko ang sarili ko at gusto ko lamang magsorry kasi may kasalanan ako sa kanya kasi nagalit ako sa kanya nang hindi niya nalalaman. Hindi ako yung taong makikipagmataasan pero sa huli, mapapahiya sa ginawa. Ako yung tipong masasabi kong edukadong taong makipaglaban-- mahinahong makikipag-usap at hihingi ng tawad sa taong nasaktan. Alam kong TANGA ang depinisyon ng iba pero Edukadong Tao lamang ako. Pero tao lamang din ako na nagagalit, hindi siguro si Lori ang dapat kong awayin kahit na alam kong siya ang unang lumapit at sabihing na nating "lumandi" kahit alam niyang mayroon nang ibang nagmamay-ari sa taong kung saan niya ipinagpipilitan ang kanyang sarili. Inilabas ko ang galit ko kay Daryll, sinampal ko siya, tinulak-tulak at minura pero sa huli ako lang din ang nalugmok dahil ako rin ang nasasaktan kapag nasasaktan siya. Sapat na lamang na nailabas ko kahit papaano. Nag-usap kami ni Daryll na kami lamang dalawa. Binigyan ko siya ng pagkakataon na magpaliwanag at gawin na ang dapat. Humingi siya ng tawad sa akin dahil niloko niya ako dahil natakot lamang daw siyang hindi na niya masuklian ang ibinibigay kong pagmamahal. Binigyan ko siya ng pagkakataon na kausapin niya si Lori, pinatawagan ko sa kanya at sinabi niya na mas pinipili niya ako. (Sana nga, sana totoo!) Ang sabi ko lamang sa kanya, "Alam mo Daryll kung ano ang ipinagkaiba ko kay Lori? Nagbibigay pa ako ng SECOND CHANCE." Wala siyang naiimik pero niyapos na lamang niya ako at nangakong gagawin na niya ang dapat at papatunayan na karapat-dapat pa siya. Naiisip ko yung ginawa ko, kung ano ang iisipin ng mga taong nakapaligid sa akin. Isipin man ng kaibigan kong TANGA ako, masasabi kong <strong>NAGMAMAHAL LANG AKO</strong>. Isipin man ni Lori na LAMANG SIYA SA AKIN, masasabi kong <strong>malaki ang kaibahan ng DESPERADA sa MAY DELIKADESA</strong>. ISIPIN man ni Daryll na EASY-TO-GET ako, <strong>GAGAWIN KONG MAHIRAP SA KANYA ANG PAGPAPATUNAY NA KARAPAT-DAPAT PA SIYA SA SECOND CHANCE. </strong> Sa nakabasa nito, nais kong humingi ng tulong sa inyo, sa tingin ninyo ba, tama na o ipagpapatuloy ko pa? :'(

I cant wait until I can roll over at 2 a.m. to find your lips instead of a text

(via confusingmisery)

snarcissist

(via little-princess-taco-belle)

It's been a while now...

Everybody thinks that we're already in a relationship, but we're not.. We act like one, but we're not. Why is that? 'Cuz he's waiting for my father to arrive and ask permission wholeheartedly. Oh well, in my case, I'm still waiting for him to introduce me again to her mother not as a friend but someone special... Hahaha We've been through the challenge of distance since semestral break.. And I'm so proud that we've overcome that one. In the midst of my PITIKNESS. Hahaha. During the month of November and December... Officially he's courting me, according to him. LOL. I barely hold on in some cases, I tend to let him go, but my PITIKNESS didn't work. Haha. We're still good. And we still love each other.. One of the best moments in my life happened last December 18, 2014.. Oh yes, we're not partners during the christmas ball because Adi was my partner that time. I know it hurt him that time but i know the part that Adi didn't make it to the Ball eased his pain. Good for him. There was a moment that the boys would take her girl in the middle of the gym and dance with her beloved girl, oh yes, HE DID NOT TAKE THE RISK, he was too shy. He's really that type of man. We attended the debut party of Ruffa, with Janine, Mich, RJ, Veronica.. we slept together! That feeling sleeping beside him. That feeling hearing him snore. Haha. That LOVE WE BOTH FELT! Oh gosh! Best night, morning ever! That moment when I woke up, we were already sharing the same blanket, the same pillow, THAT CLOSENESS! I was so tempted to kiss him, but I just hold his face.. He woke up and smiled at me, he pulled me back to the floor and hug me tight. That was so KILIG!

RDNN 

sana wag ka na magbago, wag ka na mawala sakin. PLEASE LANG! :(

RDNN

about: BSECE student, 1st year. 17 years old, male. San Juan, Batangas. EA scholar. September 6, 1997.NGSB physical: tall, dark and WAHAHAHA! oi pogi naman! di lang katangusan ang ilong pero di rin naman pango ! haha! syempre, wala naman perpekto. tas yung pilik, a'ah. dinaig pa ako! sya na ang gifted! haha! yung mata, pag tumitig sayo. tunaw! yung labi, kissable, yung ilong XHET! XD 

ugali: sobrang bait, sobrang sweet, gusto lagi manlilibre.. asa pa naman! matalino, corny lang magjokes. kakasakit ng ulo pero natatawa ako sa ganon.

PAANO KO NGA BA NAKILALA? inalok namin sya noon ng monami sa dorm. tas kapal ng mukha na kumuha nga! XD tas umungkot pa samin. ininterview namin.. ganyan.. but I never felt anything pa naman. 

PAANO NADEVELOP? eh baka dahil nga lagi kami ang magkakasama. sinabi ko na crush ko sya through  jokes pero di naman niya pinatos. after the downfall pa talaga sya umamin. 

MAGKWENTO NA! 

okey sya yung first year na iniyakan ko nung malink sa iba. sya yung first year na pinagtripan kong hindi pansinin.. pero biruin mo nga naman sa huli.. kami pa din naman pala! :) oo natakot ako na baka masaktan lang ulit ako.. pero bakit naman... sabi nga nia, mamahalin naman nia ako at alam nia na ang consequences kapag sinaktan nia pa ulit ako.

nagsimula ulit ang lahat dahil dun sa black cat! sya yung umasikaso sa akin.. sya yung nagtetext lagi sakin.. kung okey lang ba daw ako.. so lagi na kami magkatext.. naglolokohan na YIIE CRUSH MO NAMAN AKO... kapalan laang ng mukha.. edi baka dun sa din nadevelop.. nagkapikunan ayun! tinotoo. hahaha! 

kapag magkasama kami masaya ako. kahit wala akong gawang assignments okey lang basta kasama mo sya. okey lang na magtiis ng gutom basta makasabay sya kumain. okey lang na makita ng ibang tao na magkasama kami.. kasi wala naman silang pake ah!  ayaw ko pa talagang ma-fall noon. pero there are certain things na nagpapafall sakin.. example, sinong lalaki ang willing magkwento ng buhay nia.. rare kaya yon.. tahimik ang boys. sinong lalaki ang nag-7 eleven para mag-ice cream kayo tapos bumili pa ng food para lang dun sa matandang pulubi sa labas? grabeee! :"> everytime ibubuka nia yung bibig nia at may sasabihin siya. hahanga ka naman or minsan sasabihin mo din naman..SHUT UP! CORNY! hahaha

sya yung unang lalaki na pinangalandakan ko, hindi ako nahiya na makita ng mga kaklase ko noong concert na kaholding hands ko.. first hug dor the reason to show affection of love and sya din ang first kiss sa cheeks na love talaga. tsaka basta! madami pang first :"> para sa malalaswa ang isip FYI i'm not deviginized! hahaha! 

alam ko good yung naidudulot nia sakin.. after lahat ng stress ko.. nawawala kapag nakikita ko sya. kahit na minsan ih di ko na nababalance ang school dahil sa kanya.. eh siguro di ko pa lang naayos masyado.. sya ang lalaki na unang nakapagpababa ng pride ko.. first time ko magsorry sa kanya ha! XD tinuturuan nia ako magluto, maglaba at mamalantsa.

ano na nga ba ang naibigay ni sakin.. FERRREO, BENCH TOWEL na pinahiram nia sakin tas di ko lang talaga binabalik! XD yung si PELLET! tsaka letter! at kung ano-anong mga pagkain! :D yung puso nia! yun yung the best! :D

kinikilig na lang ako bigla sa mga text nia, sa mga sinasabi nia kapag kami yung magkasama.. grabe! gabi-gabi iba ang trip. paano ka ba naman mananawa? :) happy! :D

the problem is.... LEGAL BA? yun na nga po.. hindi kami legal, hindi pa naman kami.. gusto nia manligaw, pero gusto nia magpaalam sa parents ko. first time talaga na may gusto magpaalam sa parents ko as in he really insist!! so dun pa lang alam ko.. napakalinis ng intention nia at talagang seryoso sya! :D masaya ako na nakatagpo din ako sa wakas ng lalaki na hindi gago. well, gago daw sya noong una, sa kwento pa lang nia.. napaka gago nga. pero nagbago naman eh! sana nga! 

first time ko sasabihin toh about sa isang lalaki pero "SANA SIYA NA NGA!" masyado na akong napagod noon masaktan ih. sana ih sya na talaga! :) kung hindi man siya. eh gawan natin ng paraan! XD