Bir bloğ yazmıştı tam hatırlamıyorum, o yüzden şimdi kendi cümlelerimle yazıcam :

Konuştuğun tek kişide seninle doğru düzgün konuşmadığında, anlarsın ; yalnızlığınız da bile nasıl yalnız kaldığını...

canı yansa bile gıkını çıkarmaktan çekinen o kız ; şimdi karşısındakine, iç sesi' şimdi söyleme daha sonra söyle daha etkili olur' demesine rağmen çenesini tutamaz olmuş...

terzi kendi söküğünü dikemiyomuş...

-Ölmüş insanlar birini öldürebilir mi emin misin

Sessizliği neden sevdiğimi daha iyi anladım hepinize bir kez daha, bir kez daha ve bir kez daha anladım topunuzdan Allah razı olsun...

bu kadar oyunun üstüne ininılmayı beklemek karşıdakine haksızlık olmazmı!

Minimal yaşama geçiş atmaya çalışmak, bu da bu yaşın getirisi herhal...

böyle didişmek,

- İki yabancı gibi, dedi seven adam, sevdiği kadının gözlerine bakarken.Oysa içten içe bu bile,beni umursadığını bilmeme ihtiyacım var, demekti...

Zehirlenmemişimdir inşallah

Moralinin bozuk olduğunu kimseye belli etmemeye çalışırken içten içe birinin anlamasını ve bir şey demeden sarılması

Çocukları büyüyen insanlar, çocuklarına düşüncesizlik yapmak zorunda değildirler, aksine büyüyen çocuklarının içinde ki küçük çocuğu mutlu etmek ve onların arkalarında durduklarını hissettirmelidirlerdir ki çocukları kendilerini yalnız hissetmesin.

parasızlık anlaşılabilir ama anlayışsızlık anlaşılamaz. anlayışsız, sizi anlamak, dinlemek istemeyen insanları zaafınız yaparken iki kere düşünün...

İçten içe yalzızdır belki...

niye hep böyle konacak bir dal arıyoruz hep uçacak bir gökyüzü içine dolacağımız bir anlam arıyoruz biz hep akıp geçen kelimeler arasında bizi ifade edecek bir şey ve ömür böyle geçip gidiyor

hiç bir zaman dinlenmek istemeyen birinin de anlatacağı çok şey vardır...

Şuan kafamda iki kişiyiz; biri güçlü olmak için çaba gösteriyor, diğeri hayatla bağlantısını kesmiş..