"İnsan çünkü bazen iki gözü iki dünya sanır."

“Orada duruyorlar ve gülüyorlar; beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uyan ağız değilim.”

Bizden olur muydu olmaz mıydı bilmem. Sen şimdi yeni biriyle yaşama tutunduğunu sanacaksın, benim bir başkası tarafından sevilme çabam kalmayacak. Sen onların koynunda bile üşüyeceksin benim zifiri soğuklarda yürüdüğüm yollarda bile içim yanacak...

Senin omuzların geniş ama güçsüzdü. Boşver, ben senin taşıyamayacağın yükleride bindirdim omuzlarıma.

Sen yaraya dikiş attığını sanırsın, aynı günün gecesi balkonda ellerin uyuşana kadar oturursun, yanında olsam sigaranı ben tutardım.

Adımı unutmak istiyorum. Kendimi unutmak istiyorum. Herkes de beni unutsun. Ebesinden, eceline kadar herkes. Ben bir kazaydım. Oldum ve bittim.

Senin omuzların geniş ama güçsüzdü. Boşver, ben senin taşıyamayacağın yükleride bindirdim omuzlarıma.

Birhan Keskin'in 'Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata' dediği yerdeyim.

zişân, kurumuş güle su verilmez güzelim, gelmeyeceğini bildiğinin arkasından su dökülmez. kimse sevdasından ölmez, boşa kürek çekilmez. boğulmaktan korktuğun gözlere bakılmaz, yokluğa mektup yazılmaz.

piraye aşkından ölmüş, ama yine de nazım'a dönmemiş ve onunla ilgili tek bir kelime dahi etmemişti.

Güzel kızım, her acıya göğüs gerilmez.

Bir gülüşün var ki kaş çatar gibi

En sıcak sözlerin azarlar gibi

Eve gidiyorum sanıyordum ama evim başkasının göğüs kafesinde, bir çift yeşil gözlerinde kalmış.

Çok yorgunum, izin ver biraz gözlerini izleyeyim.

Bir gün gelir de yaşarım ben de yine.