C A R L S B A D

created by @foreverlittleboy

''Yaşın ilerledikçe sevdiğin şeyler başkalaşıyor, sevdiğin insanlar azalıyor. Hayatın, şüphesiz en güzel öğretisi yaş aldıkça arınıyorsun; herkesten, her şeyden...'' 🖋️

kin.

“ birinə qarşı hiss edilən və intiqam həvəsini alovlandıran emosiya.”

Düşün. Səhər oyandın. Dərin bir nəfəs dərdin, yerindən durub gedib əlini üzünü yudun və balkona çıxdın. Günəş üzünə gülür, insanlar işə, dərsə gedir. bəziləri ev heyvanları bəziləri həyat yoldaşları ilə səhər idmanı edir. Həyat gözəldir. Ama.

ama.

sənin üzün gülmür. günəşə niftər etdiyin üçün içəri keçirsən. saatlıq loopları qoyub acı kofenlə öz işlərinlə məşğul olursan. çölə məcbur olmadıqca çıxmırsan. çünkü insanlara nifrət edirsən. gündüzlər özəlliklə çölə çıxmırsan çünkü insalarla yanaşı günəş də var. gecələr daha sakit və gözəldi. gecələr çox gündüzdən özəldi. sevdiyin tək tük şeydən biri gecədi. qalanı isə psixotroplar və yastığındı. evdə oturub işlərini həll edib maaşını alıb onlarla dərman və içki alırsan. qalanı ilə kirayə və komunal xərcləri ödəyirsən. ömrün bu dairədən kənara çıxmır. divarlar üstünə üstünə gəlir. sıxılırsan. evdə içməkdən bezirsən. Puba gedirsən. daha çox içirsən daha çox dərman atırsan. həyatından narazı deyilsən. ama divarlar sinənin üstündədi və daha da sıxır. rahat deyilsən. ama narahat da deyilsən. sadəcə nəfəs ala bilmirsən. telefonun galerisini açırsan. hamını görürsən. əsas da özünü görürsən. köhnə səni. gözlərinin altı indiki kimi göy deyil. və nə günə qaldığını görürsən. yüksək səslə ağız dolusu söyürsən. sonra oyananda pubun yanında tində uzanmısan. üstün başın qan içindədi. döyülmüsən. dünən gecə sən həyata söyəndə yanındakı qaqaşlar sözü öz üstləri götürüb payını vermişdilər. evə gedirsən. çimirsən. biraz yatıb sonra yenə işinin başına dönürsən. ağrıların kəssin deyə daha çox dərman atırsan.

işə getmirsən evdən işləri həll edirsən. çünkü işdəkilər səni narkoman yada dəli kimi görür. ama sən dəli deyilsən. narkoman da deyilsən. ama bu sənin üçün problem olan da deyil. 

ardı var.

Alışqanlıq

“Bir işi təkrarlarla sıradan bir hadisəyə çevirmək. digər şeylərə nəzərən daha asand və sadələşmək.”

Alışmaq insan oğlunun fərqli özəlliklərindəndi. kiminə hədiyyədi kiminə əziyyət. 

Məsələn çətin bir iş cədvəlinə alışmaq. O cədvələ alışmaqla sən daha az əziyyət çəkirsən. bəlkə hətta müdirin gözünə belə girmisən. ama tək alışmaq bu deyil. Atanın yoxluğuna alışmaq. Səhər duranda masada çayın ən dəmlisini, yumurtanın ən yaxşı soyulmuşunu hazırlamamağa alışmaq. Evin bütün işıqlarının yanmasına söz deyən birilərinin olmamasına alışmaq. Evdə kefin istəyəndə içki istəyəndə energetik içməyə evə ürəyin istəyəndə gəlməyə alışmaq. 

biraz da kökündən vurum?

Həyatın alçaqlığına alışmaq. Səhər duranda çörək almağa, əl üzünü yumağa, mahnıya qulaq asmağa həvəsinin olmamasına alışmaq. Özünü asan uşaqlara alışmaq. acından ölənlərə alışmaq. Ədalət deyə deyə sənin mənim üçün padvalda döyülüb öldürülənlərə alışmaq. Qız qalasının şəhərində zorlananlara alışmaq. Bu yerdən saat filandan sonra keçməsək daha yaxşıdı sözünə alışmaq. Yoxluğa alışmaq. 

Alışmaq bir nəbzə unutmaqdı. O qədər alışırsan ki bəzən unudursan. Unudursan ki sən azadsan. Unudursan ki sən insansan. Unutmamaq üçün nə edəsən? İnsansan da.... Unudursan. Edilən yaxşılığı unudursan. Gözünün içinə baxıb nə istədiyini hiss edəni unudursan. Yaxşılığını istəyəni unudursan. 

Bəzən uşaqlar da deyir ki, çağırmasaq yanımızdan düz keçərsən heç baxmırsan da. Baxmıram düzdü. Çünki artıq hər insana baxanda o qədər çox şeyə alışdığımı görüb özümə də nifrət edirəm. 

*İnsanlara hörmətimi itirməmək üçün onlardan uzaq dururam*

Dostoyevski

Biz unutmuruq sadecə öyrəşirik..

Insanlar heç bir hadisəni,duyğunu,qorxunu və anı unutmur..Buna ən sadə misalı özümdən verə bilərəm 3il bundan əvvəl kimi qaranlıq məni qorxudurdu sadecə bir gün qaranlıqda yatmağa məcbur qaldım sonra isə ,qaranlığa necə öyrəşdiyimin fərqinə vardım..1il bundan əvvəl məni narahat edən şeyləri düşünən də indi necə də mənasız gəldiyini hiss edə bilirəm.Insanoğlu sadecə özündə,beynində hər hadisəni böyütməklə məşğuldu..ən tanıdıq misalı isə 1ay bundan əvvələ dair çəksəm yeni bir sistem yeni insanlar bunlar mənə işgəncə və dözülməz gəlirdi o duyğunun üstündən isə tam bir ay keçdi heçnəyi unutmadım sadecə öyrəşdim.Çünki biz insanlarda ilk yarandığımız andan etibarən mühitə uyğunlaşma iç güdüsü var..Bu mənim həyatımda bir cümlə olaraq qalmadı praktik olaraq şahidi oldum..Bu hər insanda belədi hər insanın həyatında,ancaq bu reallıq bir fərqindəlikdir və qəbul etmək hər insana mənsub olmur..Indisə,özünə sual ver yaşadığın hadisələri unutdun yoxsa,öyrəşdin?..

"Farkında olmadan kabullenmişim seni, tıpkı farkında olmadan sevdiğim gibi.”

The Trick™