Birinden özür bile beklemeyecek kadar kırılmak ve vazgeçmek, bak burası son, bundan daha kötüsü yok.

Şu sözde kendimi buldum;

"Benim hiç gönlümü almadılar. Ben hep kendi kendime bir köşede affettim herkesi."

Nasıl ölmek istersin?

-Çok ani, kimseye veda etmeden. Uzun vedalardan hoşlanmıyorum.

Güçlü görünüyorum ama, bir gün habersizce terk edersem bu dünyayı bilinsin ki herkese çok kırgınım.

Zor vazgeçen ama bir defa vazgeçince bir daha asla eskisi gibi olamayan o kişiyim.

İçin cayır cayır yanarken, buz gibi durmasınıda öğretecek hayat..

Ah benim dağ gibi durup,

dal gibi kırılan kalbim.

Seninle çok güzeldik,

Yarım kalmak yakışmadı bize..” 🥀

Solumda, sonsuzsun..” 🤍

Bağırıp çağırmak istedim, içimdeki kırgınlığı gör, biraz olsun sev istedim. Sonra bir kalbin olmadığını, çabalarımın boş yere olduğunu fark ettim. Bu fark ediş, senden vazgeçme eşiğim oldu.

"Kıymet bilene gönül de verilir ömür de."

Kocaman bir yalan karşıma oturmuşta, ben gülümseyerek kanmışım..

Bir yerin artık senin olmadığını hissettiğinde, veda et.

sildim, silmeye kıyamadığım ne varsa

"İkinci şans, ilkine ihanettir."

"Kalbi çok kırılmış her insan bir anda acımasız birine dönüşür.."

Mesela bir insan sizi cümleleriyle öldürebilir. Ve bu dünyanın hiçbir yerinde cinayet sayılmaz.