Tumgik
Text
“Znam ludzi, którym w sercach zgasło, lecz mówią: ciepło nam i jasno, i bardzo kłamią, gdy się śmieją…”
— Wisława Szymborska
5K notes · View notes
Text
I jest nam odmówiony
idiotyzm doskonałości.
Wisława Szymborska "Cebula"
0 notes
Text
inferno w nas interny
anatomia gwałtowna
Wisława Szymborska "Cebula"
0 notes
Text
W nas obczyzna i dzikość
ledwie skórą przykryta
Wisława Szymborska "Cebula"
1 note · View note
Text
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.
Wisława Szymborska "Kot w pustym mieszkaniu"
0 notes
Text
Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Wisława Szymborska "Kot w pustym mieszkaniu"
0 notes
Text
ryba kocha rybę,
twoje oczy - powiada - lśnią jak ryby w niebie,
chcę płynąć razem z tobą do wspólnego morza,
o najpiękniejsza z ławicy.
Wisława Szymborska "W rzece Heraklita"
0 notes
Text
Uśmiechnięci, wpółobjęci,
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.
Wisława Szymborska "Nic dwa razy"
0 notes
Text
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.
Wisława Szymborska "Nic dwa razy"
0 notes
Text
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Wisława Szymborska "Nic dwa razy"
0 notes
Text
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.
Wisława Szymborska "Nic dwa razy"
1 note · View note
Text
Ta próba dokonana być musi.
I będzie.
Wisława Szymborska "Mała dziewczynka ściąga obrus"
0 notes
Text
By każdy, patrząc na trawę,
Duszą, jak trawa, był prosty.
Leopold Staff "Ogród przedziwny"
0 notes
Text
Żywim rój ptaków, co budzi
Ze snu nas z rannym powiewem,
Ucząc nas iść między ludzi
Z dobrą nowiną i śpiewem
Leopold Staff "Ogród przedziwny"
0 notes
Text
Nas nauczono. Trzeba zapomnieć,
żeby nie umrzeć rojąc to wszystko.
Wstajemy nocą. Ciemno jest, ślisko.
Szukamy serca - bierzemy w rękę,
nasłuchujemy: wygaśnie męka,
ale zostanie kamień - tak - głaz.
Kamil Baczyński "Pokolenie"
0 notes
Text
Ziemię twardą ci przemienię
w mleczów miękkich płynny lot,
wyprowadzę z rzeczy cienie,
które prężą się jak kot
Kamil Baczyński "Niebo złote Ci otworzę"
1 note · View note
Text
Więc ma Barbara srebrne ciało.
W nim pręży się miękko
biała łasica milczenia
pod niewidzialną ręką.
Kamil Baczyński "Biała magia"
0 notes