"saçının karangusuna şiir yazan, vahdet meyinin cürasına

hu desem dört güvercin gelirdi dört geceme, hay desem

haylanırdım

'ah' dedim, savaşa değil aşka ayırdılar beni farklıymış gibi"

İsmail Kılıçarslan - Ortaçağ Meslekler Atlası

02.11.19

06.07

"Bağban isen gonca gülün yoldurma

Aşık isen sırrın ele bildirme

Üç günlük dünyaya meyil aldırma

Gelir geçer hayal gibi düş gibi"

Aşık Daimî

2.11.10

04.45

01.11.19

02.53

Bir damlaydı ummanda

dile dökülse Leyla

dil yorulur...

Metin Kaplan

31.10.19

03.33

Ben bir gün ölürsem sana hasret yaşamakla

Hicranımı kalbinde inancın gibi sakla

Mahzun gönül, ümmid-İ visal gelmiyor akla

Mızrabımı göğsünde mücevher gibi sakla...

30.10.19

04.00

“Yazmayacaksın biliyorum, ama yazacak gibi olduğun zamanların olacak. O günlerinde aklından bana mektup yaz. Bana öyle mektuplar bir-iki defa gelmiştir.” Sait Faik

29.10.2019

04.40

Sessizlikte akıllı ruhların anlayacağı bir konuşma vardır.

Halil Cibran

28.10.19

05.15

"her neyi dilesek burada olmaz

en büyük erdemi bunun, susamak

yalar yarasını içte bir geyik

hepsi bu kadardır: adı yaşamak"

Süleyman Çobanoğlu

10:43

27.10.2019

Ey sevgili! En sevgili! Hani insaf, hani dostluk? Kimlerle berabersin acep ki beni anmazsın, aramazsın..

Leyla ile Mecnun, İskender Pala

04:47

Cânâna cân olan, bilmez cânının kıymetini. Cânân da bilmez, cânına cân olanın kıymetini... Cem Sultan

Kaknus güzel fakat acayip bir kuştur. Yeri yurdu da Hindistan’dadır. Uzun, kuvvetli bir gagası vardır. O gagada ney gibi birçok delik bulunur. 360 tane delik vardır. Sonra bu kuşun eşi de yoktur; tektir bu kuş! Her delikten başka türlü bir ses çıkar; her sesten de başka bir nağme duyulur. Bütün kuşlar susarlar. Onun sesinin güzelliğinden hepsinin de aklı başından gider. Bir filozof vardı; bir müddet onunla düştü kalktı ve müzik bilgisini onun sesini taklit ederek meydana getirdi. Bu kuşun ömrü bin yıla yakındır. Öleceği vakti bilir. Öleceğini anlayıp da kendisinden ümidi kesti mi çalı çırpı toplar, onları çepeçevre yığar. Tam ortasına da kendisi geçer, yüzlerce türlü nağmelerle feryada başlar. Âdeta ruhunun her deliğinden başka çeşit bir dertli nağme çıkar. Hem feryad eder, hem de ölüm derdinden gazel yaprağı gibi titrer. Onun feryadını duyup işiten bütün kuşlar, onun coşkunluğunu gören bütün yırtıcı hayvanlar, karşısında düşüp ölürler. Hepsi onun ağlamasına bakar, bir kısmı da dermansız takatsiz bir hale düşüp ölür gider. Onun bu ölüm günü acayip bir gündür. Gönüller yakan feryadından adeta gönüllerden kanlar damlar. Nihayet bir soluk ömrü kalınca şiddetle kanatlarını çırpar. Kanadından bir kıvılcım çıkar; alev alır, ateşlenir. O ateş çevresindeki çalı çırpıyı tutuşturur; bu suretle tamamıyla yanıp gider. Külde bir zerre bile ateş kalmayınca, o külden başka bir kaknus kuşu meydana gelir. Hiç kimseye böyle bir şey nasip olur mu? Öldükten sonra doğsun ya da doğursun! Feridüddin Attar

"Perîşanî-i gam menşûruna tuğra mıyım bilmem"