Ah kalbim çok acıyor da kimselere diyemez oldum bunu,

Mutluyum aslında,

Evet gülüyorum,

Ama konu sen olunca niye geliyor bu kara bulutlar ?

Unutmam gerek biliyorum,

Yine de seni yaşatmak istiyorum.

su sızmayan aramız şimdi deniz manzaralı

‘’Ah Milena; ne kadar şanslı olduğunu bir bilsen, senin kadar sevilemeden ölüp gideceğim.’’

🌼💛

Aylardan kasım ya da aralıktı.Öğlen saatlerinde bir parkta,salıncakta sallanarak seninle konuşuyordum.Her şey sıradandı oysa,benimle konuşma şeklin bile.Ama ben yine bu gece o ana takılı kaldım.

 Kırıldığım yerden yeşeririm sandım. Gel gör ki çölde ot bitmiyor be Veysel. Acılarıma tırmanır da büyürüm sandım. Gel gör ki her büyüklük hissi başlı başına çocuklukmuş be Veysel. 

Çünkü gel Çünkü gelmen gerek. Çünkü gelmezsen, gidecek her şey. Özdemir Asaf

— Milat Edebiyat (@Trt1Milat) September 20, 2019

Yasla başını omzuma,

Anlat tüm dertlerini,

Söz veriyorum seni hep dinleyeceğim.

Yüzünü ellerimin arasına alıp seni sevdiğimi fısıldayacağım her seferinde.

Gönlüm açıldı'🌺

🍃

Keşke sen ben olsan; Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan. Keşke ben sen olsam; Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.

“İçim ona hem yanık, hemde kızgın. O isteseydi hiçbir şey böyle olmazdı. Neden istemedin? Bir ömür iç güzelliği bile olsa sadece, yetinemez miydin? Ki ömür dediğin şey bengillerde çok uzun değil. İhtimallerden nefret ediyorum. Canımın yangınından. Bi görüntün var ya baktıkça içim eriyor, keşke şeffaf bir poşet olsaydın. İçinde de hiç pislik olmasaydı. Yol ki senin kaçacak yerlerinin olması demiştim, yol ki benim nefes alma mücadelem. Bizde olaylar her zaman böyle farklı işliyordu. İçimi göremedin demek istemiyorum. Sen içimi başka içlere tercih ettin. Canın sağolsun diyemeyeceğim, buralar hep enkaz. Oksijen tüpüm olur musun? Olma, öyle yalandan.”

— Raziye Tokgöz

       Beni sevmeden önce anlamanı isterdim Mathilda. Böylece, bir yabancıya kalbini kaptırmaz, yanlış yahut saçma görünen her davranışımın ve sözlerimin maksatını sezer, bana karşı duyduğun beklentileri ise arzularının doğrultusunda değil, benliğimi olduğu gibi bağrına basan bir şefkat ve hoşgörüyle şekillendirirdin. İnsan, sevmeden önce anlamalı Mathilda. Anlamak, sevgiyi beslemeli, yoksa sevgi, anlaşılamamanın zehriyle yitip gider.

Orhan Veli

Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda;

Dokunabilir misiniz, Gözyaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,

Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu

Bu derde düşmeden önce.

Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün;

Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;

Anlatamıyorum.

🌺

💜💜

Onu anlatmaya çalışmam unutmak istemeyişimdendir.

Küçük Prens