titlos akoma den exei vrethei, alla nomziw tha dextoume protaseis
oi stixoi apo mena, h mousiki kai h ermhneia apo tin kopela mou
(katerina suggnwmi pou anevazw kati diko mas xwris na se rwtisw alla an se rwtaga tha eleges oxi kai an eleges oxi, pos tha katalavainan oloi oti esu gia mena den eisai kati sunithismeno?)
Απόψε θέλω να πιούμε στη υγεία των στιγμών. Εκείνων που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια στο μυαλό στη ψυχή και στα κορμιά μας. Να πιούμε στις στιγμές που δε καταφέραμε ποτέ να χωρέσουμε σε λόγια, όχι γιατί δε υπήρχαν , αλλά γιατί δε έφταναν να περιγράψουν αυτά που αισθανθήκαμε. Να πιούμε στη υγεία εκείνων των ανθρώπων που ήρθαν και φώτισαν τη ψυχή και τα πρόσωπα μας από μεγάλα χαμόγελα. Άνθρωποι που μπορεί να μη μιλάμε πλέον η να βρίσκονται στη ζωή μας όμως είναι μέσα στη καρδιά μας. Να πιούμε και στη υγεία εκείνων όπου ήρθαν και τσάκισαν τη καρδιά μας αλλά μας έκαναν πιο δυνατούς ίσως όχι με τον καλύτερο τρόπο αλλά έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη ζωή μας και σε εμάς τους ίδιους. Στη υγεία τους λοιπόν. Στη υγεία όλων αυτών των στιγμών αλλά και των ανθρώπων που ήταν εκεί και τις νιώσαμε μαζί, που τις μοιραστήκαμε. Στη υγεία όλων αλλά και εκείνων που έρχονται. Στη υγεία μας και εμάς λοιπόν να ήμαστε καλά να τους υποδεχθούμε και να τους ζήσουμε στο έπακρο.
Να τον αγαπάς τον εαυτό σου. Να τον πηγαίνεις βόλτα, να του αγοράζεις όμορφα ρούχα και εμπνευσμένα βιβλία, να του μιλάς όμορφα, να τον πηγαίνεις ταξίδια, να τον θρέφεις σωστά. Κι όταν τον αγαπήσεις πραγματικά θα μάθεις να απαιτείς κοντά σου μόνο ανθρώπους που θα θρέφουν και την ψυχή του. Τίποτα λιγότερο από αυτό.