31 Mayıs 2014

1. Parklarda Buluşalım

Gezi'nin ağızlara sakız olmuş, içi boşaltılmış bir kavram olmasına izin vermeyelim. Onların oyununu oynamak yerine, geçen sene ne yapıyorduysak onu yapmaya devam edelim. Gezi'yi yeniden yaşamak illa da Taksim'de olmak demek değildir. Başka parklarda buluşalım. Yağmurda ıslanalım. Piknik yapalım. Geçtiğimiz seneden konuşalım. Yeni dostluklar kuralım. Özlediklerimizi bulalım. Kaybettiklerimizi analım.

2. Tencere Tava Çalalım

Biliyorsunuz hiç hoşlanmıyor sevgili bambaşbakanımız gürültü yapmamızdan. Ama insanlar ölürken susacak değiliz. Saat başı beş dakika çalsak, kulağına gider.

3. Duranadam

Kafana göre dur bir yerde. İstediğin kadar istediğin yerde.

4. Mahallenin forumlarını canlandıralım

Geçen sene Gezi'den yaka paça dışarı atılmamız sonrasında hepimiz kendi mahallemizin parklarına meydanlarına çekilip orada konuşmaya devam etmiştik. Hemen bir sonuç bekledik ama belli ki öyle kolay değil. Belli ki daha çok konuşmaya ihtiyacımız var. Ağır aksak değil ama yavaş yavaş. Cumhurbaşkanlığı seçim sandıklarına nasıl sahip çıkabileceğimiz iyi bir konu olabilir mesela bu yaz tartışmak ve organize etmek için.

5. Gezi seninle her an her yerde

Gezi'ye ağaçlarımızı, parkımızı kurtarmak için gittik. Cana değer vermek gezi demek, hakkını aramak gezi demek, saklanmadan, ezilmeden yaşamak istemek, örgütlenmek, özgürleşmek, başkasını anlamaya çalışmak gezi demek.

Ethem Sarısülük Abdullah Cömert Mehmet Ayvalıtaş Mustafa Sarı Medeni Yıldırım Ali İsmail Korkmaz Berkin Elvan gezi demek.

Cana değer veriyorsak, başka yollar aramalıyız. Gazdan boğulduk, dayak yedik, mermi yedik, yaralandık, öldürüldük. Sopayı tutan onu vurmaktan vazgeçmeyecek onu anladık. Bizim gücümüz başka, değerli canlarımızı polise meze etmeyelim. Birlikte duralım. Çalışalım. Gezi bizim için ne demekse onu bulup günlük hayatımızın içine alalım.

Büyüklerimizin Sözünü Niçin Dinlememeliyiz

bizi birleştiren, büyüten ve canlandıran 'ruhu' yeniden bulmak için bir yıl önce gezide ruhsatsız bir inşaatın kesmeye çalıştığı ağaçları savunmak için bir avuç eylemci toplandı. ardından "mesele üç beş ağaç olmaktan çıktı" ve yolsuzluğa, haksızlığa, baskıya karşı halkın biriken öfkesi boşalıverdi. taksimin havası tamamen değişmişti. 'defansa' gelen herkese o ortak cesareti tattıran, ayrılıkları eritip yoldaşlığı, güleryüzü hakim kılan bir rüzgar esiyordu. birlik içinde korku duvarını yıktık ve haklılığımızla bozduk bu oyunu. yığınla yolsuz proje arasında, gündelikleşmiş baskı altında büyük bir zafer sayılmazdı bu belki ama kadim bir ataleti üzerimizden atışımız tüm dünyaya örnek oldu. hükümeti alaya almamız bile yepyeni bir mizah dalgası yarattı. bir fikrin 'hangi siyasetten' geldiğine bakmadan omuz omuza yürüdük, sınıfların ortadan kalktığını iddia edenlere sınıflararası bir gol attık. çadır komşumuzun hassasiyetleriyle tanıştık, sermayenin üstümüze saldığı ağır çelişkilere birlikte bilendik. ezeli rakipler ilk kez kol kola slogan attı 'faşizme karşı'. çelişkilerden bir tanesini atlamıştık: çoğunluğu yirmi yaşına gelmemiş milyonlar adına, onlarca yılı devirmiş abiler ablalar gitti ankaraya. ilk üç gün yapılan forumlar da son üç güne kadar tekrarlanamadı bir türlü. boş bir anımıza geldi, günlerdir kaldırılması tartışılan barikatları polis süpürüverdi. büyüklerimizin sözünü niçin dinlememeliyiz taksim dayanışması otuzbir mayısta milyonları geziye çağırdı. yine bir sembolün biçiminin anlamını aşması durumuyla karşı karşıyayız: ülkenin tamamı rant tehdidi altındayken, geziyi taksimde sanan abileri üzmemek için binlerce genç istiklale çıkacak. bil bakalım en çok kim zarar görecek bu eylemde. oysa direnişin meşruiyeti, karşı çıktığı haksızlığa benzemedikçe devam eder. haklı bir davayı savunurken silahımızı seçme şansımız olmasına rağmen şiddete yönelmeyi ise hiç bir strateji açıklayamaz. kaybetmeye razıysan başka. gezi kepçeyle ağaç arasına girdiğimiz yerdir. başka yerde aramasın kimse, en yakınındaki haksızlığa karşı durduğunda komşunla göz göze geleceksin ve o rüzgar yeniden esmeye başlayacak. unutma, gücümüz gülümsememizde. cumartesi günü, halka ait olup da ranta kurban edilecek herhangi bir yere gittiğinde, gezidesin. hatta inşaat olmasa da olur - parkında çadırını kurup, sofranı serip komşuna #gezideyim diye seslendiğinde, gezidesin. çıkan güzel fikirleri internette de paylaşabilirsin. fazladan çarşaf da getir, dutlar şahane.