Hep bu yüzden kaybettik zaten

Ben ayakta bile duramazken koşmuştum sana

kim gitmis, kim kalmis umrumda degil ben yolumdayım

Daha güçlenmek kavramı aslında daha da duygusuz birisi olmak. Hassas oldukça kırılıyorsun, duygusuzken bunu kimse başaramıyor.

samimi gelmiyor kimse

ben nasıl mutlu olunur bilmiyorum galiba

yalının şarkısında ki heyecanını kaybetmişsin dediği kişi benim

“Bir kalbimiz vardı,onu hatırlayın.”

Etrafında sayısız insan ama yalnızsın,bir şey eksik gibi,belki de bir çok şey eksiktir.

Sonuç hep aynıydı; ne kadar yazarsam yazayım, kendimle ne kadar konuşursam konuşayım, ne kadar yol yürürsem yürüyeyim anlatamamışlığımın verdiği yük hep sırtımda olacaktı.

Her zaman yanındayım ama uzaktan.

Evet çok düşünen biriyim, en küçük detayı bile günlerce düşünen, en çok da kendi kendine konuşan biri. Dağınığım, bazen en sevdiğimi bile itecek kadar sinirliyim. Çoğu zaman herkesten kaçmak için çabalayan, çok uyuyan biriyim. Ama bak.. bir yanım hep hayat dolu, hayal dolu. Gülmekten karnı ağrıyan, yağmurlu günleri seven, sabah kahvaltılarının delisi olan bir kız çocuğuyum aynı zamanda.. Ve bu kız çocuğu iki yanıyla da dizlerini karnına çekip oturacak yamacında kocaman gülümseyerek, kocaman gülümsemeni bekleyerek.

ben herşeyi içimde bitirmeye o kadar alışmışım ki her gün yıkılıp yeniden toparlanıyorum ve benden başka kimsenin haberi olmuyor.