Last Seen Blogs
aubracado
Le Fin
kryoongi
Kr_yoongi
sardonycal
ooha!
history-of-fashion
History of fashion
kdnna88
Untitled
Text
mode opdracht
https://2005947.tumblr.com/post/174623264679/mode-opdracht-voor-de-mode-opdracht-hebben-wij dit is onze mode opdracht. Hij staat op Liza haar tumblr en hier is de link.
0 notes
Text
Human Beeings
Game-opdracht
Liza van der Wel, Roos Remijn en Dide van Trigt, 5V
Wij hebben een concept bedacht voor een spel over een bij die haar nektar bij elkaar moet zoeken terwijl zij wordt aangevallen door vreselijke zwarte vogels. Inspiratie kwam in eerste instantie van het spel “G-Force”op de Wii waarin de speler een vlieg bestuurt als klein onderdeel van het spel. Wij hebben dit verder uitgebouwd en tot het hoofdonderwerp van onze game gemaakt. Het spel hebben wij dan ook Human Beeings genoemd
Wij zijn begonnen met het ontwerpen van het mood board (met behulp van de Adobe Spark website) en dat leidde tot het volgende resultaat.
Belangrijk voor ons was dat het een kleurrijk en vrolijk spel zou worden. De bij speelt natuurlijk de hoofdrol, maar de achtergrond moest steeds verschillende natuurlijke omgevingen laten zien. Soms zijn die heel erg geschikt voor een bij, terwijl ze op andere momenten juist erg vijandig voor bijen kunnen zijn. Het weer kan bijvoorbeeld plotseling mistig worden, of er kan sneeuw vallen, maar de bij kan ook per ongeluk in de grote stad terechtkomen. Goed navigeren is dus van levensbelang in dit spel.
De muziek was lastig om te kiezen. Er is veel muziek met of over bijen te vinden op YouTube, maar het meeste vonden wij niet geschikt. Tijdens de vliegscenes vonden wij het stuk “Flight of the Bumblebee” van Nikolai Rimsky-Korsakov het meest geschikt. Dit klassieke stuk is geschreven om het geluid van vliegende bijen na te bootsen. Het is erg snel en daardoor niet bepaald rustgevend. Daar paste dus andere ook onrustige muziek bij voor de andere scenes. Wij hebben gratis bruikbare muziek gevonden (royalty free) die “busy as a bee” heet en zijn naam eer aan doet.
Als contrast hebben wij nog wat hele rustige muziek geselecteerd voor de momenten dat de bij vrolijk en heel relaxed door een bloemenweide vliegt. Ook dit is gratis bruikbare muziek, namelijk “Morning Relaxing Music – Happy and Positive Energy (Diana)”. Het vormt een rustige basis voor de drukkere muziek op andere momenten in het spel.
https://www.youtube.com/watch?v=kAJcVR0n-ek
https://www.youtube.com/watch?v=R9CtCeqBgxU
https://www.youtube.com/watch?v=Eo9qB-vqSiQ
Als hoofdkarakter hebben wij natuurlijk de bij getekend:
Wij hebben bewust gekozen voor eenvoudige gestileerde tekeningen als contrast met de mooie natuurvideo’s die als achtergrond worden gebruikt in de games. Dat maakt het spel verrassend en is anders dan in de meeste andere games, waar alles heel realistisch is, of juist helemaal versimpeld. Wij wilden die twee stijlen mengen.
Dit zijn de bloemen die de bij moet zoeken. Zij zijn verdekt opgesteld tussen de echte bloemen en andere planten.
De bij moet zoveel mogelijk nektar verzamelen (sommige bloemen blijken dan ook nog leeg te zijn) en terugbrengen naar de bijenkorf. Die staat aan de rand van het bos en ziet er zo uit.
Natuurlijk loert overal het gevaar dat de grote zwarte vogel de bij onderweg vangt. Dan is de speler af en moet opnieuw beginnen. Na 5 bijen is de korf leeg en is het game over.
Als er meer nectar verzameld wordt dan komen er meer bijen in de korf en kun je uitdagender levels proberen te verslaan.
2 notes
·
View notes
Text
Kunstautobiografie Dide van Trigt, 5VE
Al heel jong ben ik met schilderkunst in contact gekomen door mijn opa die kunstschilder is. Hij kan erg goed tekenen en maakt soms aquarellen, maar hij maakt toch voornamelijk abstracte werken in de geest van De Stijl. Opa laat mij altijd zijn nieuwste schilderijen zien en vertelt dan waarom hij die zo heeft gemaakt. Die schilderijen stellen nooit iets concreets voor, maar gaan om eenheid en harmonie. Hij gebruikt bijvoorbeeld vaak de Gulden Snedeverhouding om lengte en breedte van vlakken harmonieus te laten zijn.
Als gezin gingen wij vroeger ook erg vaak naar musea van allerlei verschillende soorten. Natuurhistorisch, bijvoorbeeld, maar ook kunstmusea. Wij hadden een museumjaarkaart en veel weekenden gingen wij ergens kijken. Ook als wij op vakantie in het buitenland waren. Bovendien hebben wij twee jaar in de Verenigde Staten gewoond en ook daar hebben wij veel verschillende musea bezocht. De musea zijn daar vaak anders. Hier denken mensen vaak aan een stoffig gebouw waar oude mensen heen gaan, terwijl het in de VS allemaal wat hipper is. Musea zijn natuurlijk daar nóg meer voor de rijkere elite dan in Nederland, maar het laat wel zien dat er ook andere manieren zijn om naar musea te kijken. In Nederland gaat het wat dat betreft wel de goede kant op en het imago verandert langzaam een beetje denk ik.
Door de drukte op school is mijn museumbezoek wel enorm afgenomen, maar ik ben van plan om dat in de toekomst zeker weer op te pakken. De afgelopen twee jaar heb ik gedurende het schooljaar nauwelijks musea bezocht, en onze vakanties waren natuurkampeervakanties, dus ook daar hadden wij niet veel kans om kunst te bekijken.
In de afgelopen jaren is door het vak CKV mijn belangstelling voor andere soorten kunst dan de traditionele schilderkunst of beeldhouwen wel toegenomen. Ik denk dat ik heb geleerd dat er veel meer kunstuitingen zijn dan waar mensen aan denken bij Kunst. Kunst is niet alleen opera of een symfonieorkest, maar kan ook een popconcert zijn. Of fotografie, dat is niet altijd alleen maar functioneel. En ook boeken zie ik nu soms meer als kunst, ook als ze niet van de beroemde schrijvers zijn. En datzelfde geldt voor sommige films. Dat inzicht komt waarschijnlijk vanzelf ook wel met de jaren als je in aanraking komt met verschillende kunstvormen, maar een vak als CKV zorgt ervoor dat dat sneller gebeurt.
Ik vond het maken van de trailer voor de speelfilm “BRUNO de hond” (link) het leukste wat ik heb gedaan. Ook het maken van de opdracht over de “Life of Brian” (link) was erg leuk. Het is waarschijnlijk niet toevallig dat die allebei gerelateerd zijn aan films. Ik vind het scholierenfilmfestival ook altijd erg leuk, dus dat lijkt mijn belangstelling te hebben. Door het vak CKV ben ik mij daar dus een beetje in gaan verdiepen, ik denk niet dat ik dat anders ook zou hebben gedaan.
De opdrachten uit het smaakdossier vond ik eigenlijk té veel werk. Het was best leuk om al die verschillende kunstvormen beter te leren kennen, maar het kostte echt veel tijd. Het zou beter zijn om dat meer te verdelen, gewoon het hele jaar door één per maand bijvoorbeeld.
Onze huidige opdracht over mode vind ik niet zo interessant. Ik ben in het dagelijks leven ook niet zo bezig met kleding en vind het allemaal een beetje overdreven. Het is soms best mooi, maar ook ongelooflijk onpraktisch en ik vind het vaak ver gezocht. Echt duurzaam is het bovendien allemaal niet als we ieder seizoen weer nieuwe kleding moeten aanschaffen.
Ik hoop later weer een museumjaarkaart aan te schaffen zodat ik vaker en makkelijker even naar een museum kan gaan. Zelfs als ik het niet mooi vind dan kan het toch je blik een beetje verbreden. Mijn opa en oma gaan heel vaak en die vinden ook niet altijd mooi wat ze zien. Ik ben wel benieuwd naar andere soorten kunst.
Ook dit was een leuke opdracht: Chicago Cubs logo. Fly the “W”!
0 notes
Text
The Shape of Water
Scholierenfilmfestival woensdag 28 maart 2018
Dide van Trigt, 5VE
Deze beschouwing gaat over de film “The Shape of Water. Ik heb die film gezien in het Lido theater in Leiden tijdens het Scholierenfilmfestival 2018. De film is van 2017, de regisseur is Guillermo del Toro en de hoofdrolspeelster is Sally Hawkins. De film heeft al vele prijzen gewonnen en tijdens de meest recente Oscaruitreikingen heeft “The Shape of Water” er 4 gewonnen van de 13 nominaties. Daar was ook de Oscar voor beste film bij.
Spoiler alert: beschrijving van de inhoud volgt.
In het kort gaat het verhaal over Elisa, die niet kan praten. Het speelt zich af in 1962, de Koude Oorlog. Elisa is schoonmaakster in een bedrijf waar een monster uit de Amazone naar toe wordt gebracht voor onderzoek naar een verblijf in de ruimte. Er ontstaat een vriendschap tussen Elisa en het monster, deels omdat zij gebarentaal beheerst. Met behulp van een wetenschapper die ook een Russische spion blijkt te zijn ontvoeren ze het monster. Elisa en het monster ontsnappen samen en Elisa verandert in een zeewezen. De transformatie van Elisa tot een mens met kieuwen is volgens mij de belangrijkste gebeurtenis van de film. Daarmee kan zij samenblijven met het monster en loopt de film in ieder geval voor de hoofdrolspelers goed af.
Deze film was vooral heel bijzonder. Het leek niet op andere films die ik eerder had gezien. De titel is natuurlijk al bijzonder en die paste wat dat betreft goed bij de film. De acteurs waren goed in hun rol. Sally Hawkins heeft speciaal voor deze film gebarentaal geleerd en zij speelde dat heel overtuigend. Het monster vond ik minder realistisch, dat was té duidelijk een mens in een pak. De vriendschap die ontstaat tussen Elisa en het monster wordt versterkt omdat ze allebei het gevoel hebben anders te zijn dan anderen en dat wordt mooi uitgebeeld.
Deze film vond ik erg origineel. Het is heel anders dan andere films die ik kijk. Toen ik recensies ging lezen was er wel wat commentaar op overlapping met andere films (bijvoorbeeld The Creature from the Black Lagoon), of toneelstuk (Let Me Hear You Whisper). Ik weet niet of dat waar is, maar ik vond het in ieder geval origineel. Als ik er goed over nadenk zijn er wel overeenkomsten met de film Free Willy, maar dat verhaal is veel meer op een gewone manier verteld. The Shape of Waterheeft veel scenes die ik een beetje raar vond; soms was het een beetje langdradig, omdat Elisa niet kon praten.
Toen ik las over de film bleken er veel verwijzingen in te zitten naar historische gebeurtenissen, zoals homohaat in Amerika in de jaren zestig, maar ook naar Bijbelse verhalen. Het huis van Elisa is ook boven een bioscoop, wat een verband legt met oude films. Ook de kleur groen komt op verschillende plekken terug, als symbool voor mislukking en leegheid, in tegenstelling tot rood, de kleur van de liefde.
Deze film heeft mij best aangegrepen, omdat ik het zo intens heb beleefd. Ik liep de zaal uit met een gevoel van verwarring, omdat ik niet zo goed wist wat ik net had gezien. Ik was niet erg positief meteen na afloop, maar nu het een paar dagen later is begin ik er meer van te begrijpen. Zeker nu ik wat meer heb gelezen over alle verwijzingen die er in de film zitten.
Ik zou leeftijdsgenoten niet aanraden om naar deze film te gaan. Ik vond het erg verwarrend, soms vaag en onbegrijpelijk en soms langdradig. Toch begrijp ik dat mensen die ouder zijn er misschien anders naar kijken, want de film is erg mooi gemaakt en er zit veel meer achter dan je in eerste instantie denkt. Ik ga de film dus wel aanbevelen aan mijn oma en opa die filmliefhebbers zijn.
0 notes
Audio
Sambaballen
Als laatste hebben wij sambaballen gemaakt. Hiervoor hebben wij lege verpakkingen gebruikt zoals smintdoosjes, een autodropverpakking, een crackerverpakking en een leeg flesje. We hebben hier rijst in gedaan die over de datum was. De verpakkingen hebben we dicht gemaakt met tape. De verschillende verpakkingen maakten allemaal een ander geluid. Er was een verschil in hoogte en in toon. Sommige sambaballen klonken niet zo mooi. Het heeft wel bijna een kilo rijst gekost, dus dat is dan ook weer verspilling.
0 notes
Audio
Trompet
Voor de trompet hebben wij twee halve flesjes gebruikt. De onderkant van de flesjes hebben we eraf gesneden. De twee halve flesjes hebben we met de open kant in elkaar geschoven. Aan een kant hebben wij de onderkant van een plastic champagneglas bevestigd. Hiervoor hebben we tape gebruikt. De onderkant van het champagneglas leek echt op het uiteinde van een trompet. Er kwam ook echt geluid uit. Het leek op het geluid van een vuvuzela.
0 notes
Audio
Trommels
Wij hebben ook trommels gemaakt. Voor de ene trommel hebben we een leeg pak Taksi gebruikt en een oude sok. Voor de andere trommel hebben we de onderkant van een flesje afgesneden en daar een ballon overheen gespannen. De strakgespannen ballon maakte een mooier geluid dan de sok en het pak Taksi. De twee trommels hadden een verschillend geluid. De trommel met de ballon klonk hoger en had een ander soort geluid. De trommel met de sok klonk doffer. Het was erg moeilijk om de sok strak over het pak te spannen, omdat de sok sterker was dan het pak Taksi. Het was erg lastig om een goede geluidsopname te maken van de twee trommels, want het verschil is niet goed te horen.
0 notes
Audio
Gitaar
Wij hebben deze gitaar in elkaar gezet van verschillende soorten afval. De klankkast bestaat uit een kartonnen doos met daarin een plastic bakje. Aan deze doos zitten wc-rollen vast met aan het eind een leeg theedoosje. Op de wc-rollen zitten fretten gemaakt van ijzerdraadjes om een vuilniszak mee dicht te maken. Aan het theedoosje zitten blokjes piepschuim. De snaren zijn gemaakt van oude elastiekjes en de knoppen van een lege paracetamolstrip. Wij hebben alles aan elkaar gemaakt met tape en dit is het enige bouwmateriaal dat geen afval is. Het is verrassend dat sommige elastiekjes echt een geluid maakten dat op het geluid van een gitaar leek.
0 notes
Text
Wasteland
Roos en ik hebben gekozen om muziekinstrumenten te maken voor onze collectie. Samen met Liza, Jesca en Amparo wilden wij iets maken waar mensen mee kunnen spelen. Als groep hebben wij gekozen voor speelgoed. Helaas konden wij niet zoveel soorten speelgoed bedenken. Roos en ik hebben daarom voor muziekinstrumenten gekozen; dat zit in dezelfde categorie: mensen vermaken en alleen of samen laten spelen.
Wij hebben vier verschillende soorten instrumenten gebouwd: een gitaar, twee trommels met elk een verschillende toonhoogte, een trompet met het geluid van een vuvuzela en een reeks sambaballen die allemaal anders klinken.
Onderstaande foto is gemaakt tijdens het creatieve proces.
In de volgende posts geef ik een beschrijving van elk instrument met een aantal foto’s van het eindresultaat en ook een geluidsfragment van ieder instrument.
0 notes
Photo
Ad buster van Dide van Trigt voor opdracht CKV
Gemaakt in samenwerking met Roos Remijn en Amparo Blom
0 notes
Text
Parodie
The A Team
Ed Sheeran
A snowflake melts
Couplet:
Christmas weather
A slowly falling feather
The flames make it better
Christmas letters
Bring everyone together
Wearing sweaters
Refrain:
And they say that Santa Claus is coming
With presents for the next morning
He comes through the chimney
And maybe
He will bring dads whiskey
And maybe he will be busy
Making us a turkey
So tasty
We are always singing Christmas songs
Cause we are just under the mistletoe
when the frostbite takes our toes
We don’t want to go outside tonight
In his sleigh he flies over all the land
And all over the Netherlands
It is too cold outside for snowflakes to form
For snowflakes to fooooooooooooooorm
Couplet:
Red hats reindeer
Waiting for next year
There falls a tear
Loose change bank notes
Put away our winter coats
Working at home
Refrain:
And they say that Santa Clause came
With presents for the next day
He landed in our driveway
And he stayed
For his birthday
He turned 108
Then he went away
On Friday
We are always singing Christmas songs
Cause we are just under the mistletoe
when the frostbite takes our toes
We don’t want to go outside tonight
In his sleigh he flies over all the land
And all over the Netherlands
It is too cold outside for snowflakes to form
Bridge:
A snowflake will melt
Covered in white
Closed eyes
Not open for the climate change
This time
Reindeer won’t fly
Santa cries
Refrain:
And they say the north pole will melt
If we don’t hurry
Santa’s home will disappear
In an flurry
He worries
And moves to New Jersey
And he makes a turkey
So tasty
We were always singing Christmas songs
Cause we were just under the mistletoe
When the frostbite took our toes
We didn’t want to go outside that night
In his sleigh he flew over all the land
And all over the Netherlands
It is too warm outside for snowflakes to form
Roos Remijn en Dide van Trigt, 5V
0 notes
Photo
Opdracht Culturele Activiteit
Alphabetti theatre, Newcastle Upon Tyne, 7 oktober 2017
Tijdens de excursie naar noord Engeland, zijn wij met de hele groep naar het Alphabetti theatre gegaan in Newcastle Upon Tyne. Dit is een alternatief theater in het centrum van de stad. De meeste avonden zijn er voorstellingen van verschillende artiesten die door iemand aan elkaar worden gepraat.
Het theater wil een platform bieden voor opkomende artiesten in de podiumkunsten, zowel muziek, theater, komedie en poëzie. Volgens de website van het theater is de ambitie om “voorstellingen te creëren die iedereen kunnen vermaken.” Zij streven naar het maken van “toegankelijk theater waar mensen zich in kunnen inleven; het moet vermaak bieden en ook het publiek met vragen aan het einde achterlaten. Het is een doel om het publiek uit te dagen door de uitvoerenden uit te dagen” (vrije vertaling van mijzelf).
Bron: https://www.alphabettitheatre.co.uk/about-us-manu/about-us
Op zaterdagavond 7 oktober gingen wij naar een voorstelling. Ook op deze avond was de voorstelling samengesteld uit verschillende optredens. Er was een kort toneelstuk, cabaretiers, muziek en gedichten en cabaret met gedichten daarbij. De artiest die een gedicht voordroeg was ook de gastheer die de avond aan elkaar praatte. Sommige stukken waren lastig te volgen door het lokale Engelse accent. Ik spreek vrij goed Engels, maar had soms moeite om alles te begrijpen van de cabaretière die de eerste voorstelling van de avond gaf. Er werd echter hard gelachen door de andere aanwezigen.
De muziek werd verzorgd door 2 mannen, waarvan er één gitaar speelde. Hij was Nederlander. De andere had een soort schoenendoos bij zich op een krukje voor hem. Op deze doos zaten knoppen die hij kon gebruiken om geluiden op te nemen van hemzelf als beatboxer en percussionist en ook van de gitaar. Hij kon alles terugspelen en daarbij de snelheid en het volume veranderen of alles mixen. Alles wat zij speelden was geïmproviseerd. Wij vonden het jammer dat de elektrische gitaar steeds werd weggedraaid en overstemd door andere geluiden. Wij wisten niet precies waarom dat was en vonden het een beetje sneu voor de gitarist. Zij hebben ongeveer 4 liedjes gespeeld en het werd steeds een beetje hetzelfde. In eerste instantie was het bijzonder, want het was echt verrassend, maar na enige tijd wisten wij wel wat er zou gebeuren. Het zou interessanter kunnen zijn als er zang bij was geweest of nog een ander instrument. Wij vonden zelf dat een viool wel een goede aanvulling zou zijn geweest.
Mijn impressie van de hele avond was dat dit een heel bijzonder theater is. Zo heb ik bijvoorbeeld nog nooit eerder soep gekregen in de pauze. De combinatie van dingen die ik gezien heb was echt uniek, een hele leuke combinatie van verschillende podiumkunsten. Ik zou iedereen kunnen aanraden om naar het Alphabetti theatre te gaan als je ooit nog eens in Newcastle Upon Tyne bent.
Dide van Trigt, 5VE
0 notes
Photo
Nog een extra cartoon om het af te leren. Ik vond dit erg grappig. Deze cartoon geeft aan dat de aardolie schaars begint te worden. De dinosauriërs hadden daar best rekening mee kunnen houden! Daarnaast zou je de dino’s ook kunnen zien als gulzige mensen die alle voorraden in korte tijd opmaken.
http://groenleven.jouwweb.nl/groene-humor
Dide, 5VE
0 notes
Photo
Deze cartoon komt van deze website:
http://www.business-it.nl/files/tag-milieu.php
Het is een hele actuele cartoon waarin de aarde wordt voorgesteld als een levend wezen. Hij geeft duidelijk aan dat het gedrag van mensen niet slim is. Natuurlijk is dit gericht tegen de klimaatveranderingen en de manier hoe wij met ons milieu omgaan.
Dide, 5VE
0 notes
Photo
Deze cartoon heb ik op deze website gevonden: https://joop.bnnvara.nl/cartoons/allahu-akb
Ik vind dat dit op een hele grappige manier weergeeft dat de cartoonist vindt dat IS helemaal niet God op aarde vertegenwoordigt. Dit is een grappige manier om de mening te verkondigen dat God geweld afkeurt.
Dide, 5VE
0 notes
Photo
Deze prent uit de New Yorker drijft de spot met de bureaucratie. Ik heb met mijn gezin een paar jaar in Amerika gewoond en wij hebben daar toen zelf gezien hoe bureaucratisch en ouderwets dat land eigenlijk is. Daarom heb ik deze cartoon ook gekozen. Het laat goed zien hoe overdreven de papierwinkel vaak is en dat het onevenredig veel werk is om alles vast te leggen. Zelfs voor het doorknippen van een draadje uit mijn beugel bij de orthodontist moesten we al een hele stapel papieren invullen!
Dide, 5VE
0 notes