Bir adam tanıdım.

Koca yazımı kış edip, baharı bağrımdan 40 dönümlük aldı...

Bu gece biraz hüzün, biraz mutluluk var içimde sebebini bilmediğim. Biraz aşk, biraz masumiyet...

Herkes aşkı ararken aslında ben bulmuşum gibi bir his var içimde.

Biraz sarhoş, biraz ayık düşüncelerim var aklımda.

Kalbimde, henüz bulamadığım bir sevgi var bu gece.

aslında hep yanlızmışım da, sadece o boşluğu hep birileriyle doldurduğumu düşünmüşüm.

Bu sayfanın böyle başlamasını istemezdim sevgilim.

Bu sayfalar Seninle olan bütün güzel anılarla dolacaktı. Ama böyle olması gerekiyormuş. güzel anılarla değil de acılı satırlarla dolması gerekiyormuş. Bu kaçıncı beni terk edişin bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey var, o da hala seni çok seviyor oluşum.

Hayallerim, gerçeklerim; fikrim, zikrim; aklım, kalbim... Hepsi seninle doluydu hala seninle dolu. Sen her ne kadar şu an benden ayrı olsan da hala seni düşünüyorum. Unutmam lazım seninle ilgili bütün her şeyi, seni...

Aklım unutmam için kalbimle savaşta. Kalbimi dinlemek istemiyorum açıkçası. Çünkü Eğer onu dinlersem canım her geçen gün daha yanacak. Aklımı dinlemem lazım ama ben seni aklımda değil, kalbimle sevdim, Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok. Her gece içimdeki bu acıyı alması için Allah'a yalvarmaktan başka bir şey gelmiyor elimden. Ben seni bu kadar çok severken nasıl unuturum seni!

Gel!

Bak yokluğunda kalbimi almaya çalışıyorlar, kalbime koymaya çalışıyorlar kendilerini. Ama bilmiyorlar ki onu bir tek sen aldın, orda bir tek sen varsın.

Gel!

Bak bir tek seni sevdim, bir tek seninle varoldum ben. Çok özlediğim, hep istediğim bir tek sen oldun.

Gel lütfen gel!

Ben yapamıyorum böyle çaresiz. Sensiz, sessiz dayanamıyorum artık.