alikistenou
Aliki Stenou | Αλίκη Στενού
Actress and Theatre-maker | Studied at RADA
(Royal Academy of Dramatic Art)
24 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
Last Seen Blogs
808konalove
Konapunchlove
1doneway
One Direction, One Way
krneticz
In Transit
starspaces
filled with very soft soap
melodiesandmicroscopes
Brian Anthony Rodrigues
Text
VITA NOVA | Mpagkeion Hotel, Athens – November/December 2023
Text: Aliki Stenou, Simon Gleave
Direction - Set Design: Aliki Stenou
Live Music (percussion): Nikos Touliatos
Movement: Korina Kokkali
Costumes: Mary Limniou
Lighting Design: Thomas Oikonomakos
Assistant Directors: Dimitra Ntanti, Victoria Karakasoglou
Assistant Set Designer: Nikolas Rouvalis
Photography: Stefanos Tavakis
Communication: Chrysa Matsagani
Organization / Execution of Production: Aliki Stenou, Dimitra Ntanti
Performed by (in alphabetical order): Korina Kokkali, Dimitra Ntanti, Aliki Stenou, Nikos Touliatos
Description of project:
'Vita Nova' is a theatre performance narrating the day after a loss, the mixed emotions, and the thoughts that arise during a visit to the family home of the past. Memory, traces of a bygone era, and the need for a new beginning intertwine in a poetic stage composition where speech, movement, and music capture the nuances of a transition.
Reviews:
"I never expected what would follow. The art of illusions, sensations, and Art with a capital 'A' unfolded abundantly in front of me. […] The direction of the performance is magical. Excellent pace, full utilization of space, intensity in the atmosphere, and an exceptional blending of the protagonists' best qualities. Ms. K. Kokkali, D. Ntanti, A. Stenou transform into beings beyond the strict material world we experience. Their voices incredibly crafted, their movement ethereal. There are moments when you truly wonder watching them if they actually exist or if we project a fantasy, captivated by the work. Mr. N. Touliatos equally amazing and expressive, without even hearing him speak for a moment." (Elpiniki Ninou – θεατρο.gr)
"We watched the excellent 'Vita Nova' at Mpageion Hotel […] a work of beautiful images but, more importantly, beautiful meanings […] Korina Kokkali, Dimitra Ntanti, and Aliki Stenou, astonishing and moving in their roles, transform into Evmenides and Maenads, but also to the three Fates: Clotho, Lachesis, and Atropos. They speak within our protagonist's mind, weaving threads in a scene filled with dry leaves. They use the old sitting area as an arena of emotions and speech. […] Musician Nikos Touliatos breaks the silence with percussive sounds, who seem like from nightmares or pain, yet he remains silent. The three actors, with magnificent physicality and speech, with a wonderful use of space and lighting, manage to perfectly convey the essence of the play. The text shouts in favor of life, without forgetting the pain of loss and sorrow that we all carry, knowing that we are 'passing by'!" (Aris Gavrielatos – αθηΝΕΑ)
"Vita Nova / A performance-experience about loss and mourning […] Aliki Stenou directs in detail, creating through the actors' choreographed movements, the distinctive set with leaves, objects in space, and the sound of percussion played by Nikos Touliatos, a 'life-experience' performance. The atmosphere created, even by the
acoustic space, constantly challenges the viewer emotionally, who experiences the stages of the protagonist's grief to the fullest." (Dimitris Bamboulis – TVXS)
"The atmosphere of the performance is eerie and enchanting. The girls move like one under Korina Kokkali's wonderful choreography and, of course, the indisputably splendid direction of Aliki Stenou. The space seems as if it was created solely for this performance. And, of course, it harmonizes amazingly with Nikos Touliatos's music. You lose yourself and find yourself again (probably) in about an hour. Words are unnecessary to describe the emotions that arise." (Katerina Zygouraki – WeLoveTheater)
"The text by Simon Gleave and Aliki Stenou is the image of the seismic aftermath, which moves us, displaces us from our existential axis. The next moment of loss and the reminder of mortality become the foundations of the work. […] Aliki Stenou, who directs and is also responsible for the set design, knows that beauty must break the
shell of pain […] This beauty is what she has given us in the past and this is what she will give us again." (Alexandros Stergiopoulos – Gazzetta)
"Beauty intensifies the pain of loss. And 'Vita Nova' is very beautiful…" (Giorgos Voudiklaris)
1 note
·
View note
Text
VITA NOVA | Mpagkeion Hotel, Athens – November/December 2023
Text: Aliki Stenou, Simon Gleave
Direction - Set Design: Aliki Stenou
Live Music (percussion): Nikos Touliatos
Movement: Korina Kokkali
Costumes: Mary Limniou
Lighting Design: Thomas Oikonomakos
Assistant Directors: Dimitra Ntanti, Victoria Karakasoglou
Assistant Set Designer: Nikolas Rouvalis
Photography: Stefanos Tavakis
Communication: Chrysa Matsagani
Organization / Execution of Production: Aliki Stenou, Dimitra Ntanti
Performed by (in alphabetical order): Korina Kokkali, Dimitra Ntanti, Aliki Stenou, Nikos Touliatos
Description of project:
'Vita Nova' is a theatre performance narrating the day after a loss, the mixed emotions, and the thoughts that arise during a visit to the family home of the past. Memory, traces of a bygone era, and the need for a new beginning intertwine in a poetic stage composition where speech, movement, and music capture the nuances of a transition.
Reviews:
"I never expected what would follow. The art of illusions, sensations, and Art with a capital 'A' unfolded abundantly in front of me. […] The direction of the performance is magical. Excellent pace, full utilization of space, intensity in the atmosphere, and an exceptional blending of the protagonists' best qualities. Ms. K. Kokkali, D. Ntanti, A. Stenou transform into beings beyond the strict material world we experience. Their voices incredibly crafted, their movement ethereal. There are moments when you truly wonder watching them if they actually exist or if we project a fantasy, captivated by the work. Mr. N. Touliatos equally amazing and expressive, without even hearing him speak for a moment." (Elpiniki Ninou – θεατρο.gr)
"We watched the excellent 'Vita Nova' at Mpageion Hotel […] a work of beautiful images but, more importantly, beautiful meanings […] Korina Kokkali, Dimitra Ntanti, and Aliki Stenou, astonishing and moving in their roles, transform into Evmenides and Maenads, but also to the three Fates: Clotho, Lachesis, and Atropos. They speak within our protagonist's mind, weaving threads in a scene filled with dry leaves. They use the old sitting area as an arena of emotions and speech. […] Musician Nikos Touliatos breaks the silence with percussive sounds, who seem like from nightmares or pain, yet he remains silent. The three actors, with magnificent physicality and speech, with a wonderful use of space and lighting, manage to perfectly convey the essence of the play. The text shouts in favor of life, without forgetting the pain of loss and sorrow that we all carry, knowing that we are 'passing by'!" (Aris Gavrielatos – αθηΝΕΑ)
"Vita Nova / A performance-experience about loss and mourning […] Aliki Stenou directs in detail, creating through the actors' choreographed movements, the distinctive set with leaves, objects in space, and the sound of percussion played by Nikos Touliatos, a 'life-experience' performance. The atmosphere created, even by the
acoustic space, constantly challenges the viewer emotionally, who experiences the stages of the protagonist's grief to the fullest." (Dimitris Bamboulis – TVXS)
"The atmosphere of the performance is eerie and enchanting. The girls move like one under Korina Kokkali's wonderful choreography and, of course, the indisputably splendid direction of Aliki Stenou. The space seems as if it was created solely for this performance. And, of course, it harmonizes amazingly with Nikos Touliatos's music. You lose yourself and find yourself again (probably) in about an hour. Words are unnecessary to describe the emotions that arise." (Katerina Zygouraki – WeLoveTheater)
"The text by Simon Gleave and Aliki Stenou is the image of the seismic aftermath, which moves us, displaces us from our existential axis. The next moment of loss and the reminder of mortality become the foundations of the work. […] Aliki Stenou, who directs and is also responsible for the set design, knows that beauty must break the
shell of pain […] This beauty is what she has given us in the past and this is what she will give us again." (Alexandros Stergiopoulos – Gazzetta)
"Beauty intensifies the pain of loss. And 'Vita Nova' is very beautiful…" (Giorgos Voudiklaris)
0 notes
Photo
ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ του Δημήτρη Δημητριάδη
Bios - κεντρική σκηνή - Μάιος – Ιούνιος 2022 | Metropolitan Urban Theatre – Θεσσαλονίκη - Σεπτέμβριος 2022 | Πρώην Βιομηχανικό Πάρκο ΠΛΥΦΑ - Δεκέμβριος 2022 – Ιανουάριος 2023
Σκηνοθεσία: Αλίκη Στενού
Μουσικός επί σκηνής (κρουστά): Νίκος Τουλιάτος
Σύνθεση Ηλεκτρονικού Ηχοτοπίου: Τάκης Π.
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Νταντή
Κοστούμια/Σκηνικά: Σοφία Παπαγεωργίου
Κίνηση: Λίνα Κομνηνού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Θωμάς Οικονομάκος
Φωνητική Διδασκαλία: Γεωργία Κατσίβελου
Φωτογραφίες/Trailer: Κωνσταντίνος Καρδακάρης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: ομάδα ΚΝΟΤ
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Καραμάνος, Λίνα Κομνηνού, Συμεών Κωστάκογλου, Δήμητρα Νταντή, Αντώνης Σανιάνος, Αλίκη Στενού
… Θα ‘λεγε κανείς πως το αδιέξοδο της χώρας ήταν στις ψυχές των κατοίκων της ή πως η ψυχή όλων των κατοίκων της δεν ήταν παρά το δικό της αδιέξοδο...
Το έργο "Πεθαίνω σαν χώρα", γραμμένο το 1978 από τον Δημήτρη Δημητριάδη, μας κάνει μάρτυρες μιας χώρας που καταρρέει, σε έναν χρόνο όπου καμιά γυναίκα δεν φέρνει πια παιδί στον κόσμο. Μετά από χίλια χρόνια πολέμου και ενώ ο εχθρικός στρατός πρόκειται να περάσει από ώρα σε ώρα τα σύνορα, βλέπουμε το έθνος να διαλύεται, εξουθενωμένο από την ίδια του την ιστορία και ανίκανο πια να αντισταθεί. Τις στιγμές εκείνες επαληθεύονται οι πιο δυσοίωνες προβλέψεις και περνάμε σε έναν νέο ιστορικό κύκλο, όπου η ανελέητη φαντασία επανέρχεται θριαμβευτικά και δίνει χώρο σε κοσμοϊστορικές ανακατατάξεις. Το τέλος μιας εποχής έχει έρθει όπως ο προμελετημένος θάνατος μιας αθεράπευτης αρρώστιας.
Όταν όμως κάτι τελειώνει, κάτι νέο ξεκινά.
....................
Έγραψαν για την παράσταση:
"Το Πεθαίνω σαν Χώρα που σκηνοθετεί η Αλίκη Στενού με την ομάδα ΚΝΟΤ ήταν μια από τις μεγάλες εκπλήξεις της χρονιάς: Στο νήμα της σαιζόν, στη σκηνή του Bios, μια ομάδα πέντε ηθοποιών και ενός μουσικού επί σκηνής καταφέρνουν ένα μικρό θεατρικό θαύμα. Πρόκειται για μια παράσταση με έντονο το σωματικό στοιχείο, που πατά επάνω σε ένα απίστευτα δυνατό κείμενο για να το αναδείξει σε όλο του το μεγαλείο, και με την μουσική να ερμηνεύεται λάιβ από κρουστά και τυχαία καθημερινά αντικείμενα." (Ηρώ Κουνάδη, in2life)
"Μόνο χαρά μπορεί να μας δώσει το γεγονός πως η Αλίκη Στενού επέλεξε αυτό το έργο για την πρώτη της σκηνοθεσία, επικεφαλής της επίσης νεανικής ομάδας Knot. Κυρίως όταν διαπιστώνεται πως ούτε κάποιο συρμό ακολούθησαν, ούτε άγνοια κινδύνου είχαν όταν το αποφάσισαν [...] Όσο οι νέες θεατρικές ομάδες κάνουν τέτοιες επιλογές, κάτι καλό προμηνύεται για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου". (Γιώργος Βουδικλάρης, ελculture)
"Το οργισμένο και αλληγορικό κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη, που γράφτηκε το 1978, και αποτελεί πλέον ένα κλασικό θεατρικό μανιφέστο μέσα στην εύσχημη αντιθεατρικότητα του, αποτελεί πεδίο σκηνοθετικής αναμέτρησης. [...] Αναπάντεχα ξεκινάει η παράσταση, εν μέσω χαλαρότητας και αναπάντεχα εξελίσσεται μέσα από απροσδόκητους δραματουργικούς όρους, αποφεύγοντας εμφανώς τις ευκολίες της καταχρηστικής ευκαιριακής εκμετάλλευσης της τρέχουσας επικαιρότητας. [...] Ένα ρυθμισμένο υποκριτικό σύνολο, που είτε εξακοντίζονται ως ατομικότητες σε κάθε γωνία της σκηνής ζώντας το ατομικό δράμα, είτε συγκεντρώνονται στο μέσο της σκηνής βιώνοντας τα σ��λλογικά πάθη, ανάγουν τον θυμό σε Ελεγεία, και την απόγνωση σε Ωδή." (Κώστας B. Ζήσης, FRAGILE)
«...είναι συγκινητικό και τουλάχιστον παρήγορο να βλέπεις τόσο ταλαντούχα νέα παιδιά να δίνουν τόση προσοχή σε αυτό που κάνουν…» (Νόρα Ράλλη, Εφημερίδα των Συντακτών)
Παράσταση -αδιανόητη εμπειρία!- «Πεθαίνω σαν χώρα» στο «Bios». Εξαιρετική σκηνοθεσία, δυνατές ερμηνείες. [...] Αυτό το ασταμάτητο, αδιανόητο, σύμπαν παρουσιάστηκε στο «Bios» και σε μία ώρα οι εσωτερικές εκρήξεις ήταν απανωτές. Η παράσταση σε καθηλώνει, σε κάνει χίλια κομμάτια, σε απελευθερώνει και σου δείχνει αυτό που μόνο οι νεκροί βλέπουν: τον κόσμο να γεννιέται ξανά και ξανά [...] Το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό, μια ασταμάτητη δύναμη που σάρωνε τα πάντα στη σκηνή του «Bios». Η σκηνοθεσία της Αλίκης Στενού κινείται στην ίδια ταχύτητα με το κείμενο του Δημητριάδη και μας δίνει ένα εκθαμβωτικό αποτέλεσμα."! (Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, gazzetta.gr)
"Το «Πεθαίνω σαν Χώρα» στο ΒIOS δεν είναι απλά θέατρο, αλλά ένα βαρύ κατηγορώ που ακούγεται δυνατά. Η Αλίκη Στενού δεν φοβήθηκε καθόλου την κίνηση στην πρώτη της σκηνοθεσία. Τα σώματα των πέντε ηθοποιών είναι αεικίνητα, γεμάτα ένταση, την καλή φίλη του πάθους. Η σχέση της σκηνοθέτιδας με την αρχαία τραγωδία θεωρώ ότι εκφράζεται στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το έργο του Δημητριάδη, μια άχρονη τραγωδία άλλωστε και αυτό." (Άρης Γαβριελάτος, αθηΝΕΑ)
"Το κείμενο του Δημήτρη Δημητριάδη μας παρουσιάζεται επί σκηνής από την θεατρική ομάδα ΚΝΟΤ σε σκηνοθεσία της Αλίκης Στενού και μας ταράζει εναλλασσόμενα την ήρεμη, τακτοποιημένη αντίληψη του κόσμου μας. Πριν τα χειροκροτήματα προηγείται ολιγόλεπτη σιωπή, τόση όση να αναπροσαρμόσει ολoκληρωτικά το mindset του κοινού περί ιστορίας, πολιτικής, κοινωνίας, ανθρωπισμού, εντολών, επιταγών, σχέσεων, βούλησης ή και μοίρας". (Ειρήνη-Σοφία Λίτινα, ΕΘΝΟΣ)
«Ακόμα να συνέλθουμε από το ηλεκτροσόκ του "Πεθαίνω σαν Χώρα - Βγαίνεις "κουρέλι" από την παράσταση, αλλά θες να την ξαναδείς. [...] Είναι ντυμένοι με τα ίδια περίπου ρούχα. Είναι οι αφηγητές. Γιατί ο πρωταγωνιστής ο πραγματικός είναι ο κάθε άνθρωπος. Αυτό σου λένε. Σου περιγράφουν σκληρές εικόνες αλλά δεν τις βλέπεις πάνω στην σκηνή. Δεν σου προκαλούν με συναισθηματικούς εκβιασμούς τη συμπάθεια. Η Αλίκη Στενού κάνει εκπληκτική δουλειά με τα εργαλεία της ως ηθοποιός, το σώμα και τη φωνή» (Ζωή Δημητρίου, Provocateur)
«Εξαιρετική άσκηση επί χάρτου και επί του πρακτέου. Η ατάκα μετά από την ατάκα, ο συγχρονισμός στην εκφορά, η χορογραφία κινήσεων και στομάτων. Είχα να δω πολύ καιρό παρόμοια δουλειά και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. [...] Τρομερή πειθαρχία, άψογο κούμπωμα και ένα σύνολο ανθρώπων που υποδύονται χαρακτήρες χωρίς όνομα, που λένε γι' αυτά που φοβόμαστε να σκεφτούμε. Η πανέξυπνη σκηνοθεσία της κυρίας Αλίκης Στενού φρόντισε να περάσει σε πρώτο πλάνο η ανάσα και ο ιδρώτας του, φρόντισε να θορυβηθούμε από τα χτυπήματα στο έδαφος και τα έδρανα. Η ομάδα που λειτούργησε σαν ΟΜΑΔΑ, το υποσύνολο που ήταν πιο ΣΥΝΟΛΟ από κάθε άλλο.» (Κώστας Κούλης, noisy.gr)
«...Ένα αρμονικά δεμένο σύνολο, με συγχρονισμό και χημεία, με συγκινητική αφοσίωση και πίστη στο στόχο, με θαυμάσια δουλεμένα εκφραστικά μέσα σε υποκριτική, κινησιολογία, τραγούδι ή φωνητικά, με πάθος και ένταση, με αμεσότητα στην απεύθυνση στο κοινό, με σωστή άρθρωση που απαιτούσε ο χειμαρρώδης λόγος [...] Μια εκρηκτική παράσταση από μια άξια ομάδα, με δυνατό εγκεφαλικό κείμενο και θεαματική σκηνοθεσία...» (Πίτσα Στασινοπούλου, Κουλτουρόσουπα)
------------------------------------------------
DYING AS A COUNTRY by Dimitris Dimitriadis | Bios Exploring Urban Culture
Directed by: Aliki Stenou
Musician on stage (percussion): Nikos Touliatos
Electronic sound: Takis P.
Assistant director: Dimitra Ntanti
Costumes/Set design: Sophia Papageorgiou
Movement: Lina Komninou
Lighting design: Thomas Economacos
Singing teaching: Georgia Katsivelou
Photos/Trailer: Konstantinos Kardakaris
Communication: Chrysa Matsagani
Production: KNOT theatre group
Performers: Dimitris Karamanos, Lina Komninou, Simeon Kostakoglou, Dimitra Ntanti, Antonis Sanianos, Aliki Stenou
.........................................
They wrote about the play:
"Dying as a Country directed by Aliki Stenou was one of the big surprises of the year: At the end of the season, on the stage of Bios, a group of five actors and a musician on stage achieve a small theatrical miracle. It is a performance with a strong physical element, stepping on an incredibly powerful text to show it in all its glory, and with the music performed live from percussion and random
everyday objects." (Iro Kounadi, in2life)
"It can only give us joy the fact that Aliki Stenou chose to dorect this project, leading the young theatre group Knot. Especially when it is obvious that they neither followed any trend, nor were they ignorant of danger when they decided to do it [... ] As long as the new theater groups make such choices, something good is betoken for the future of the Greek theater". (George Voudiklaris, ελculture) "The angry and allegorical text of Dimitris Dimitriadis, written in 1978, which is now a classic theatrical manifesto in its graceful antitheatricality,
is a field of directorial confrontation. [...] Unexpectedly the performance begins, in the midst of relaxation, and unexpectedly evolves within unpredictable dramaturgical terms [...] A well orchεstrated ensemble, which either rushes as individuals to every corner of the stage living their individual drama, or gathers in the middle of the stage experiencing the collective passions, transform anger to Elegy, and despair to Ode." (Κostas B. Zisis, FRAGILE)
"...it's moving and very much comforting to see such talented young people paying so much attention to what they're doing..." (Nora Ralli, Newspaper Εφημερίδα των Συντακτών)
“Performance – unbelievable experience! - "Dying as a country" at Bios. Excellent direction, strong performances. [...] This unstoppable,
unbelievable universe was presented at Bios and within an hour the internal explosions were repeatedly taking place. The show captivates you, breaks you into a thousand pieces, frees you and shows you what only the dead can see: the world being born over and over again [...] The result was explosive, an unstoppable force that swept everything on the stage of Bios. The direction of Aliki Stenou moves at the same speed as the text of Dimitriadis and gives us a dazzling result."! (Alexandros Stergiopoulos, gazzetta.gr)
"Dying as a Country" at BIOS is not just theater, but a heavy accusation that sounds out loud. Aliki Stenou was not at all afraid of movement in her direction. The bodies of the five actors are motionless, full of tension, the good friend of passion. The director's relationship with ancient tragedy is expressed in the way she approaches the work of Dimitriadis, a timeless tragedy after all."
(Aris Gavrielatos, αθηΝΕΑ)
"The performance alternately shakes our calm, orderly perception of our world. Before the applause, there is a few minutes of silence, enough to completely readjust the mindset of the audience’s history, politics, society, humanity, orders, imperatives, relationships, will or even fate". (Irini-Sofia Litina, ETHNOS)
«Ακόμα να συνέλθουμε από το ηλεκτροσόκ του "Πεθαίνω σαν Χώρα - Βγαίνεις "κουρέλι" από την παράσταση, αλλά θες να την ξαναδείς. [...] Είναι ντυμένοι με τα ίδια περίπου ρούχα. Είναι οι αφηγητές. Γιατί ο πρωταγωνιστής ο πραγματικός είναι ο κάθε άνθρωπος. Αυτό σου λένε. Σου περιγράφουν σκληρές εικόνες αλλά δεν τις βλέπεις πάνω στην σκηνή. Δεν σου προκαλούν με συναισθηματικούς εκβιασμούς τη συμπάθεια. Η Αλίκη Στενού κάνει εκπληκτική δουλειά με τα εργαλεία της ως ηθοποιός, το σώμα και τη φωνή» (Ζωή Δημητρίου, Provocateur)
"It's been a long time since I've seen similar work and I was really impressed. [...]The brilliant direction of Mrs. Aliki Stenou made sure
that the breath and the sweat came to the fore, made sure that we were awoken by the hits on the ground and the seats.” (Kostas Koulis, noisy.gr)
"...A harmoniously bound ensemble, with movement synchronization and chemistry, with touching dedication and faith in the goal, with wonderfully worked expressive means in acting, kinesiology, singing or vocals, with passion and intensity, with immediacy in addressing the audience, with correct articulation required by the torrential speech [...] An explosive performance by a worthy group, with a strong text and spectacular direction..." (Pizza Stasinopoulou, Kulturosoupa)
#pethainosanchora#dimitriadis#bios#alikistenou#knot#theatre#stenou#athens#2022#directing#acting#πεθαίνω σαν χώρα#Αλίκη Στενού
0 notes
Photo
Halepas | Stegi Onassis Foundation (Athens) & Teatro Arena del Sole (Bologna)
Dir: Argyro Chioti
Libretto: The Boy
Music composition & sound design: Jan Van Angelopoulos
Scenic installation & costumes design: Efi Birba
Lighting design: Tasos Palaioroutas
With: Simos Kakalas, Chara Kotsali, Antonis Miriagos, Giorgos Nikopoulos, Dimitris Sotiriou, Aliki Stenou, Argyro Chioti, Georgina Chriskioti
1 note
·
View note
Photo
ALICE IN FLATLAND | Bloomsbury Festival London 2021
RADA Studios Theatre, London
Created and performed by: Aliki Stenou, Irina Kurbanova, Jack Parris, Jonny Aubrey-Bentley
Description of performance:
In an era of the so called ‘Great Spreading out’, where everything has fallen apart and keeps spreading, an ever growing distance has been established between people and things. Only water is left in the mid-ground, an ocean of tears, where Alice, a young girl, is floating alone on her mattress, searching for her sister.
Stimulated by the world of Maths and Physics, Alice in Flatland dwells in a place where imaginary numbers and quanta appear to explain what is unperceivable for our senses.
0 notes
Photo
ΙΧΝΕΥΤΑΙ του Σοφοκλή | Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και Ωδείο Ηρώδου του Αττικού
Σκην: Μιχαήλ Μαρμαρινός
κατά τη γερμανική μετάφραση και συμπλήρωση του Carl Robert
Ελεύθερη έμμετρη απόδοση Εμμανουήλ Δαυίδ (1933)
Επιστημονικός συνεργάτης: Σταύρος Τσιτσιρίδης
Καλλιτεχνική & Δραματουργική συνεργασία: Δηώ Καγγελάρη
Ειδικός συνεργάτης: Κωνσταντίνος Θωμαΐδης
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιώργος Σαπουντζής
Μουσική: Billy Bultheel
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Κίνηση - Χορογραφία: Τάσος Καραχάλιος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαριλένα Κατρανίδου, Αλίκη Στενού
Σχεδιασμός ήχου: Κώστας Μπώκος-Studio 19st σε συνεργασία με Billy Bultheel
Βοηθός σκηνογράφου Διδώ Γκόγκου
Βοηθός ενδυματολόγου Δάφνη Αηδόνη
Τα πρόσωπα Χάρης Φραγκούλης (Απόλλων), Σταμάτης Κραουνάκης (Σιληνός), Αμαλία Μουτούση (Κυλλήνη), Steve Katona (Ερμής)
Χορός Σατύρων (με αλφαβητική σειρά) Λάμπρος Γραμματικός, Adrian Frieling, Αλεξάνδρα Καζάζου, Τάσος Καραχάλιος, Χρήστος Κραγιόπουλος, Άγγελος Νεράντζης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μάνος Πετράκης, Θεοδώρα Τζήμου, Ανδρομάχη Φουντουλίδου
Μουσικοί: Μενέλαος Μωραΐτης (τούμπα), Σπύρος Βέργης (ευφώνιο), Δημήτρης Αλεξανδράκης (τούμπα), Λεωνίδας Παλαμιώτης (ευφώνιο)
Ηχοληψία: Ηλίας Φλάμμος
Διεύθυνση παραγωγής: Ρένα Ανδρεαδάκη, Ζωή Μουσχή
0 notes
Photo
Margot Monroe’s Nibelungenlied (Royal Academy of Dramatic Art, London, 2020)
Devised by RADA MA Lab in collaboration with David Glass
Dramaturgy: The Ensemble and David Glass
Working in part from an adaptation of the Nibelungenlied by Mike Alfreds
In devising this piece, the company wove together the myths of Hollywood and the ancient European myth of the Nibelungenlied.
Director: David Glass
Assistant Direction: Briony O’Callaghan, Shanez Pattni
Lighting Designer: Roberto Esquenazi Alkabes
Sound Designer: Florence Hand
Intimacy Support: Gabrielle Moleta
Producer: Ian Morgan
0 notes
Video
Dangling Man (short film, 2020)
** official selection at the London Independent Film Festival **
** official selection at the Montreal Independent Film Festival **
Created and performed by the BUNKUM ensemble: Aliki Stenou, Irina Kurbanova, Jack Parris, Jonny Aubrey-Bentley
When a small hole appears in his ceiling, a man with nothing better to do than dangle, climbs through it into a new room…
Devised, rehearsed and filmed by the ensemble during lockdown, this surreal short film explores the loneliness that lies just beyond our walls and the power of imagination and play in disconnected times.
Text: Jack Parris
Music: Jack Parris and the Marine Island Band
Film: Dino Kazamia
DOP: Sam Crook
Production Design: Mimi Vlaovic, Emily Roycroft
Producers: Nick Jessup & Jack Parris
0 notes
Photo
Dangling Man (short film, 2020) - Bloomsbury Festival London
Created and performed by the BUNKUM ensemble: Aliki Stenou, Irina Kurbanova, Jack Parris, Jonny Aubrey-Bentley
When a small hole appears in his ceiling, a man with nothing better to do than dangle, climbs through it into a new room…
Devised, rehearsed and filmed by the ensemble during lockdown, this surreal short film explores the loneliness that lies just beyond our walls and the power of imagination and play in disconnected times.
Text: Jack Parris
Music: Jack Parris and the Marine Island Band
Film: Dino Kazamia
DOP: Sam Crook
Production Design: Mimi Vlaovic, Emily Roycroft
Producers: Nick Jessup & Jack Parris
0 notes
Photo
Voice[i]s - Bloomsbury Festival 2020 (RADA Studios, London)
Created and performed by: Aliki Stenou, Lakeisha Houston and Irina Kurbanova
Three bodies on stage with a colour and a history of their own. As one, they step into the shoes of others, taking a deep dive into the unknown. Voice[i]s explores the complex conversation around skin colour and its impact. Take a breath, find your voice and choose what you leave behind.
0 notes
Video
The Suppliants by Aeschylus (Royal Academy of Dramatic Art, London, 2020)
Directed by: Aliki Stenou, Lane Paul-Stewart, Kristin Winters
In collaboration with the RADA MA Theatre Lab ensemble.
Created for the International Youth Festival of Ancient Drama in Messene, Greece.
The Suppliants flee from a forced marriage to their violent Egyptian cousins, they reach Argos and make a desperate plea for protection. The decision depends on the democratic vote of the Argive people, who decide in favour of the Suppliants and offer them shelter.
0 notes
Photo
Notes to Readiness - ENTER project (2020)
Commissioned by Stegi Onassis Foundation
Copyright owner: Kostis Stafylakis, Theo Triantafyllidis, Alexis Fidetzis
Credits/ Performers: Kostis Stafylakis, Theo Triantafyllidis, Alexis Fidetzis, Aliki Stenou
An immersive work that seeks to dissect the apocalyptic fantasies of preparedness, drawing on the reactionary cult of “preppers” (individuals and groups prepping for survival in scenarios of catastrophe and civil collapse).
This artwork was created in the context of ENTER project, an initiative of Onassis Foundation (2020).
The photos are shots from the character of ‘Oracle’, predicting the future, created and performed by Aliki Stenou.
0 notes
Video
The Lonesome West (Short Film, 2017)
Created and performed by: Aliki Stenou, Onisiforos Onisiforou
Stage Combat Coach/ Director: Thanos Dermatis Film: Alexandros Katsarlinos
Based on Martin McDonagh’s ‘Lonesome West’, this short film follows the violent relationship between two siblings, who love fighting with each other until they will regret it.
0 notes
Video
Weak Characters, persistent to find happiness (Αδύναμοι χαρακτήρες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν)
Funded by the Ministry of Culture (Theatre of National School of Fine Arts , Athens, 2019)
Dramaturgy and creation by Maria Savva in collaboration with the ensemble: Aliki Stenou, Ifigenia Karamitrou, Loukas Kyriazis, Dimitris Pagonis
A collage of stories - nuggets of reality. Young, everyday, random people, strange and different, scared and full of stubbornness, are the protagonists of these stories. Athens is the setting, with its familiar streets, its dirt and ugliness, but also with its small and rare moments of beauty.
Director: Maria Savva
Video art-Trailer: Konstantinos Oikonomou
Performers: Ifigenia Karamitrou, Loukas Kyriazis, Dimitris Pagonis, Aliki Stenou
Assistant director: Tina Papakonstantinou
0 notes
Photo
Weak Characters, persistent to find happiness (Αδύναμοι χαρακτήρες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν)
Funded by the Ministry of Culture (Theatre of National School of Fine Arts , Athens, 2019)
Dramaturgy and creation by Maria Savva in collaboration with the ensemble (Aliki Stenou, Ifigenia Karamitrou, Loukas Kyriazis, Dimitris Pagonis)
A collage of stories - nuggets of reality. Young, everyday, random people, strange and different, scared and full of stubbornness, are the protagonists of these stories. Athens is the setting, with its familiar streets, its dirt and ugliness, but also with its small and rare moments of beauty.
Director: Maria Savva
Video art-Trailer: Konstantinos Oikonomou
Performers: Ifigenia Karamitrou, Loukas Kyriazis, Dimitris Pagonis, Aliki Stenou
Assistant director: Tina Papakonstantinou
0 notes
Video
Walking for Bauhaus - 5 Theatrical Interventions
Commissioned by the German Embassy in Greece (Athens 2019)
Dir: Martin Scarnhorst (Maerzbuehne)
Performers: Aliki Stenou, Natasa Economopoulou
Flutist: George Holland
Organist: Cantor of the Evangelical Church Christos Paraskevopoulos
Set design: Marion Fisher
For the 100th anniversary of the Bauhaus, in cooperation with Open House Athens and the German Embassy in Athens, we presented “Walking in Athens for Bauhaus - 5 Theatrical Interventions”. Text excerpts by Hans Arp and Kurt Schwitters were theatrically implemented on, in and around five Bauhaus buildings located in the center of Athens. The two visual artists and poets were Bauhaus contemporaries. Aliki Stenou and Natassa Oikonomopoulou staged the texts in front of the architecturally impressive scenery, accompanied by the flutist Giorgos Holland and the cantor of the Evangelical Church, Christos Paraskevopoulos, on the organ.
0 notes
Photo
Walking for Bauhaus - 5 Theatrical Interventions
Commissioned by the German Embassy in Greece (Athens 2019)
Dir: Martin Scarnhorst (Maerzbuehne)
Performers: Aliki Stenou, Natasa Economopoulou
Flutist: George Holland
Organist: Cantor of the Evangelical Church Christos Paraskevopoulos
Set design: Marion Fisher
For the 100th anniversary of the Bauhaus, in cooperation with Open House Athens and the German Embassy in Athens, we presented “Walking in Athens for Bauhaus - 5 Theatrical Interventions”. Text excerpts by Hans Arp and Kurt Schwitters were theatrically implemented on, in and around five Bauhaus buildings located in the center of Athens. The two visual artists and poets were Bauhaus contemporaries. Aliki Stenou and Natassa Oikonomopoulou staged the texts in front of the architecturally impressive scenery, accompanied by the flutist Giorgos Holland and the cantor of the Evangelical Church, Christos Paraskevopoulos, on the organ.
0 notes