"Üzülme" dedi "bazen mecbur kalir insan"

Aci ne kadar derinde olsa da

Zamanla tüm çiçekler

Güneşe döner yüzünü

Kırgınım sana ben..

Yalnız beni deil,kendini de kandırmışsın.

Kimseyi sevmeye cesaretim yok...

İnsan sevdiğini unutur ama sevilmediğini asla.

Bana acımadı ama sever o beni...

Buluşsun artık gözlerinle gözlerim.

Aylardir görmüyorum yüzünü bakamiyorum gözlerine aklimdan siliniyo yavaş yavaş gülüsün ama ne mümkün tamamen silinsin gülüsün, gulerken kisilan yok olan gozlerin...Güzel gözlerin, güneşte bal rengi, karanlikta simsiyah ve ve karsimda oldugu zaman asla bakamadigim gözlerin

Seni sevmek en büyük cezam...

Lutfen bu bi kabus olsun ve ben bi an önce uyaniyim

Kalbimi kırıyor sonrada kırık kalbimle dalga geciyorlar

Yıldızlara ve yağmura zaafım var.

Gönlün var mı bende sarmaşık¿

Yoruldum. Söze hep ilk başlatmaktan,ben hallederim deyip tüm sorumluluğu ustume almaktan..Anlayamayan ,konuşamayan, hissedemeyen ,düşünemeyen ama her seyi bilen insanlardan. Her şeyi bilen ama haddini bi türlü bilmeyen insanlardan

Neden böyle oldu?Değer miydi bunca güzel anıyı hatırayı böyle iğrenç oyunlarla bitirmeye.Eskiden geceleri seninle konuşurdum yine seninle konuşuyorum hemde daha çok ama bu sefer bu sefer pişmanlıkla ,yüreğimde buruklukla, aklımdan .Kimselere belli etmeden söylemeden içimde sevdim icimde öldürüyorum seni. Hoscakal sevgili...

"Ben gökyüzünü tutamam yıldızları çalanlar var bu karanlığın sebebi onlar/ben sözlerimi tutamam hayalleri calanlar var bu vaz geçişimin suçlusu onlar" Gökyüzü verilen sözlere benzetilmis sonsuz ulaşılmaz .Yildızlar ise hayallerlere, baş döndürücü işıl isıl ama çok uzak. ve ve karanlık vaz geçişlere.. korkutucu ama gözleri alışır insanin bi süre sonra karanliga yurek de alisiyo hayal kırıklıklarına vaz geçişlere keybedişlere..