Tumgik
#dolor ante lucem
soracities · 2 months
Text
Tumblr media
Dunya Mikhail, from Diary of a wave outside the sea (trans. Elizabeth Winslow and Dunya Mikhail) [ID'd]
2K notes · View notes
lofilu · 5 years
Text
dolor ante lucem
15 notes · View notes
johnduffyasy · 2 years
Photo
Tumblr media
A whisper in the dark
Cito est illud tempus quo nemo non potest amplius currere et abscondere
Nullae altae cuniculis aut altis muris te servabunt Deus enim venit in lucem, quam semel dedit Nocentius verum pudoris ambulationem cognoscet Cum concentu detestabili clamores intentionum Ubi quisque bene servatum nomen suum clamat Nunc sanguine et dolore ablue Iustitia et poena soli erunt clamoribus qui implent aerem Animae vulneratae in ignominiam plangunt Hoc multoties ante factum est Et iterum hanc gloriosam ianuam tenebo Omnes nocentes grave pretium solvet Iis qui nummum aureum accipiunt in quacunque forma nova Munus vel quidlibet aliud, quod alios mittunt ad immolandum Corrupti acolythi aliquid tam vetus Quod non potest esse nisi unum judicium, quod semper praedictum est Omnes tristes animae, quae libenter AnitiChristo servire voluerunt Sub gladio Christi merentur poni Copyright John Duffy
Translation
That time is soon coming when no one can no longer run and hide No deep tunnels or high walls will save you For God is coming for a light he once gave you The guilty shall know the true walk of shame With a symphony of hateful cries of intent Where everyone shouts out their once well-kept name Now awash with blood and pain Justice and punishment will be the only screams that fill the air As their wounded souls lament in shame This has happened many times before And once more I'll hold open this glorious door All the guilty will pay a heavy price For those who take a golden coin in whatever new form A bribe or anything else as they send others out to be sacrificed Corrupted acolytes of something so old That there can only be one judgement as it's always been foretold That all those sad souls who willingly chose to serve The Antichrist Deserve to be put under the sharp sword of Christ Copyright John Duffy
0 notes
amrtanem · 3 years
Text
Dolor ante lucem
0 notes
mickwynn · 4 years
Photo
Tumblr media
(vía MEDITACIONES DE ADVIENTO DE SAN ALFONSO MARÍA DE LIGORIO: MEDITACIÓN XVI)
MEDITACIONES DE ADVIENTO DE SAN ALFONSO MARÍA DE LIGORIO:
MEDITACIÓN XVI
San Alfonso María de Ligorio
DIOS NOS DIÓ A SU UNIGENITO POR SALVADOR
Dedit te in lucem gentium, ut sis salus mea usque ad extremum terrae.
Te he constituido en luz de los gentiles, para que mi salvación llegue hasta el fin de la tierra.
Consideremos cómo el Eterno Padre dijo al Niño Jesús en el instante de su concepción estas palabras: Hijo, yo te he dado al mundo como luz y vida de las gentes, para que procures su salvación, que estimo tanto como si fuese la mía. Es necesario, pues que te emplees completamente en beneficio de los hombres. “Dado completamente a ellos y entregado por completo a sus menesteres”. Es necesario que al nacer padezcas extremada pobreza, para que el hombre se enriquezca; es necesario que seas vendido como esclavo, para que el hombre sea libre; es necesario que, como esclavo, seas azotado y crucificado, para satisfacer a mi justicia la pena debida por el hombre; es necesario que sacrifiques sangre y vida, para librar al hombre de la muerte eterna. Sábete, en suma, que ya no eres tuyo, sino del hombre. Pues un niño nos ha nacido, un hijo se nos ha dado. Así, querido Hijo mío, es como el hombre se rendirá a amarme y a ser mío, viendo que le doy por completo a ti, Hijo mío unigénito, y que ya no me resta más que darle.
Así amo Dios (¡Oh amor infinito, digno solamente de un Dios infinito!), así amo Dios al mundo, que entrego a su Hijo unigénito. El Niño Jesús no se contristó a esta propuesta, sino que se complació en ella, aceptándola con amor y regocijo: Salta cual gigante a correr la ruta. Y desde el primer momento de su encarnación se entrego por completo al hombre, y abrazó con gusto todos los dolores e ignominias que había de sufrir en la tierra por amor de los hombres. Estos fueron, expone San Bernardo, los montes y collados que había de atravesar Jesucristo con tanto apresuramiento para salvar a los hombres: Helo aquí que viene saltando por las montañas, brincando por las colinas.
Piensa aquí como el divino Padre, enviando a su Hijo para ser nuestro Redentor y sellar la paz entre Él y los hombres, se obligó en cierto modo a perdonarnos y amarnos, por razón del pacto que hizo de recibirnos en su gracia, puesto que el Hijo satisfacía por nosotros a la divina justicia. A su vez, el Verbo divino, habiendo aceptado la comisión del Padre, el cual (enviándolo a redimirnos) nos lo daba, se obligo también a amarnos, no ya por nuestro meritos, más para cumplir la piadosa voluntad del Padre.
Afectos y súplicas
Amado Jesús mío, si es verdad, como dice la ley, que el dominio se adquiere con la donación, vos sois mío, por haberos vuestro Padre entregado a mí: por mí nacisteis y por mí os habéis dado. Por eso puedo con razón exclamar: Dios mío y mi todo. Y ya que sois mío, mías son vuestras cosas, como me lo afirma vuestro Apóstol: ¿Cómo no juntamente con El nos dará de gracia todas las cosas? Mía es vuestra sangre, míos vuestros meritos, mía vuestra gracia, mío vuestro paraíso. Y si sois mío, ¿quién podrá nunca separaros de mí? Nadie podrá quitarme a Dios, exclamaba jubiloso San Antonio Abad. Así quiero yo exclamar en adelante. Tan sólo por culpa mía puedo perderos y separarme de vos; pero, Jesús mío, si en lo pasado os dejé y perdí, ahora me arrepiento con toda el alma y me resuelvo a perderlo todo, aun la vida, antes que perderos a vos, bien infinito y único amor de mi alma. Os doy gracias, Padre eterno, por haberme dado a vuestro Hijo, y a cambio de habérmelo dado por completo a mí, miserable, yo me entrego todo a vos. Por amor de este mismo Hijo, aceptadme y estrechadme con los lazos de amor a este mi Redentor, pero estrechadme de manera que pueda también exclamar: ¿Quién nos apartara del amor de Cristo? ¿Qué bien del mundo podrá separarme de mi Jesucristo? Salvador mío, pues sois todo mío, sabed que yo soy todo vuestro; disponed de mi y de mis cosas como os agradare. ¿Cómo podría negar nada a Dios, que no me negó nada, ni su sangre ni su vida?
María, Madre mía, custodiadme con vuestra protección. No quiero ya pertenecerme más, sino pertenecer por completo a mi Señor. Pensad en hacerme fiel; en vos confió.
radiocristiandad.wordpress.com
0 notes
zloizaya · 4 years
Video
Lucem Для Женщин Купить В Аптеке, Lucem Для Женщин Цена, Dolor Ante Luce...
0 notes
alblok-blog · 6 years
Link
Каждый вечер, лишьтолько погаснет заря, Я прощаюсь, желаниемсмерти горя, И опять, на рассветехолодного дня, Жизнь охватит меня иизмучит меня! Я прощаюсь и с
0 notes
Photo
Tumblr media
Dolor ante lucem by Alexander Blok
0 notes
soracities · 8 months
Text
Tumblr media Tumblr media
Clarice Lispector, Água Viva | Ethel Cain, "A House in Nebraska"
2K notes · View notes
soracities · 1 year
Text
Tumblr media
Mihail Sebastian, Women (trans. Phillip Ó Ceallaigh) [transcript in ALT]
5K notes · View notes
soracities · 7 months
Text
Tumblr media
Marina Tsvetaeva,from "As people listen intently", Selected Poems (trans. Elaine Feinstein, with Maxwell Shorter)
2K notes · View notes
soracities · 6 months
Text
Tumblr media
Marina Tsvetaeva, excerpt from Poem of the End, Selected Poems (trans. Elaine Feinstein, with Angela Livingstone) [ID'd]
1K notes · View notes
soracities · 2 years
Text
Tumblr media
Alain de Botton, Essays in Love [transcript in ALT]
12K notes · View notes
soracities · 8 months
Text
Tumblr media
Roland Barthes, A Lover's Discourse: Fragments (trans. Richard Howard) [ID in ALT]
832 notes · View notes
soracities · 6 months
Text
Tumblr media
Marina Tsvetaeva, excerpt from Poem of the End, Selected Poems (trans. Elaine Feinstein, with Angela Livingstone) [ID'd]
563 notes · View notes
soracities · 7 months
Text
Tumblr media
Roland Barthes, A Lover's Discourse: Fragments (trans. Richard Howard) [ID in ALT]
720 notes · View notes