yaşarken bir şeylerin birbiriyle uyuşmasını seviyorum

neşe.

ben bu konuyu kendi içimde bile kelimelere dönüştüremiyorum, yazıya aktarmak ne mümkün ki.

sadece kibarlıktan olsa bile benim için yaptıkları en ufak güzel bir şeyi bile hep gözümün önünde ya da aklımda tutuyorum. çünkü o belirli anlar beni herkesten bağımsız güvende hissettiriyor ve gereğinden fazla önemsiyorum. mesela uyumadan önce pendikten kadıköye kadar bisiklet sürdüğümüz günü düşünüyorum. dimdik bir yokuştan inmek istemediğimde bir başkasına kendimi tamamen bırakırken hissettiğim güven, saçlarımın efil efil olması, çok terlemem, çok yorulmam, hadi maltepeden dönelim hadi kartaldan dönelim derken canımın çıkmasına rağmen inat etmem, yol boyu konuşmak.. bu etkinliğin küçükken evinin sokağı dışına adım atınca gerim gerim gerilen birisi için inanılmaz anlamlı olması dışında çok daha farklı bir anlamı daha olabiliyormuş işte. tren beklerken sırf ben seviyorum diye aldığı çikolatayı vermeyi unuttuğu için aramıştı. evde yapmam için bana 5li paket lahmacun vermişti. evime gidene kadarki 5 durak boyunca hem gülüp hem ağlamıştım bir de durmadan konuşmuştum oğluyla.

bunun gibi günler için hep fırsat kolluyorum ama bugün olduğu gibi bazen çok alakasız da denk geliyor ve bu alakasız denk gelişleri birine anlatmak istediğimden ama anlatamadığımdan içim içimi yiyor. ama biliyorum anneme gidip anne bak bugün ne oldu diye anlatsam olacakları, çok ukte bir his. aslında çok basit bir şey onlar için. yemeğe götürmek. ama ben neden büyüttüğümün sebebini de biliyorum bir gün bu iki insanın daha önce başkalarıyla olduğu gibi bu kadar önemli olmayacağını da. farkındayım. ama yine daha önce olduğu gibi saydığım bu anlar kalacak ve çok şanslıyım ki oldukça fazla şey var. ben bugün sadece bu insanın ben iki büklüm yatarken bana bir anne gibi sarılmasını istiyorum, belki bir gün başkasını isteyeceğim. ama bugün onu istiyorum işte. en somut böyle ifade edebiliyorum ama bu da pek yeterli değil. bu hiç bir erkeğin dolduramayacağı farklı bir boşluk. eğer ben bugün bir kişiyle konuşmazsam bu 2 insan benim için önemini kaybedecek. ama yaptıkları bu şeyler kalacak.

canım örgü çantam yastığım ve kalemliğim

çok zamir kullandim isim versem tuhaf olacakti