Nüvə enerjisi? Yox, təşəkkürlər

Qeyd: Nüvə enerjisindən istifadə – onun fayda və zərəri hələ də ciddi müzakirələrə səbəb olan mövzudur. Bu bloqda nüvə enerjisi haqqında hansısa fikir bəyan edilmir. Nolanın yeni filmi “Oppenheimer” haqqında müzakirələr davam edərkən (mən bu sözləri yazanda davam edirdi, amma mart ayından sizi bir daha salamlayıram və bildirmək istəyirəm ki, artıq heç kim bu filmi xatırlamır) sizi atom, nüvə…

View On WordPress

Sənsiz bu şəhərdə qəribdim, qərib,

Mənə bu şəhəri sən vətən etdin...

© Ramiz Rövşən

Bu postu adətən il sonunda atardım amma mən 2023-cü il üçün minnətdarlıq postunu yeni ildən sonra atmağa qərar verdim. Əvvəla onu deyim ki, 2023 mənim üçün doğurdan da xəyallarımın gerçək olduğu bir il oldu. Sevdiyim, qəlbən və ruhən bağlı olduğum insanla evləndim ilk növbədə. Daha sonra onunla xəyallarımın şəhəri İstanbula getdim. Galataya çıxdıq, doya-doya gəzdim, əyləndim. Dolu dolu qəşəng bir ilk keçirtdim. Sonda isə ili hamiləliklə yekunlaşdırdım. Balaca ailəmizi böyütməyə qərar verdik) İnsan yaşadığı an bəlkə o qədər də fərqində olmur amma dönüb keçən ilə baxanda görürsən ki nə qədər gözəl xatirələr anlar birikib. Nə qədər xoşbəxt insansan əslində.

Hər biri üçün evrenə tanrıya, ilahi qüvvəyə minnətdaram ki, layiq olduğum, arzuladığım şeylərə məni çatdırdı. Sırada bir neçə şey də var onları da 2024-də görəcəyimə ümid edirəm. Sevgi ilə qalın💋

Göydələnlər şəhəri, boğur kölgəsində köhnəni.

"Zöhd" bu deyil ki, Allah'dan başqasını sevməyəsən və ətrafındakı hər şeyi tərk edəsən. Allah buyurur ki, "de (Ya Peyğəmbər) kim, Allah'ın zinətlərini haram etmişdir?" "Zöhd" budur ki, "sevgililər şəhəri olan ürək"də Allah'ı sevgililərin şahı etməyi bacarasan. Başqa sevgililərini "Şah"a qurban verməyi bacarasan". Quran möminlərin tərifində buyurur: "Əşəddu hubbən lillah" - Allah'a olan sevgiləri daha şiddətlidir. - Demir ki, Allah'dan başqasını sevməzlər! Zöhd Allah'ı çox sevmək anlamındadır, digərlərini sevməmək deyil!". Məsələn insan "yuxu"nu sevir. Amma süph namazı üçün yuxudan durursa, artıq bu sevgilini Allah'a qurban vermişdir. İnsan övladını sevir, amma din o övladı insandan qurbanlıq istəyirsə və insan bunu bacarırsa, o həqiqətdə övladını deyil, "övlad sevgisi"ni qurban vermişdir. Çünkü övlad Allah'dan idi və Allah'ada qayıtdı.

Bir şəhəri sevdirən və darıxmağına səbəb olan şey dağ,daş,torpaq deyil.O şəhərdə yaşayan, sənə özəl olan insanıdır.Buna görə heç getmədiyi bir şəhəri belə sevib,ondan ötrü darıxa bilir insan.Çünki hər kəsin evi,qəlbində saxladığı insanın yanıdır.Çünki məsafə sadəcə anlamsız rəqəmlərdən ibarətdir.

Bir anda insan hər şeyini dəyişmək istəyir. Yaşadığı şəhəri, telefon nömrəsini, saçının rəngini, sosial medialarını...Dəyişməklə bütün düşüncələrimiz, yaşadıqlarımız,üzüntülərimiz, ilk sevgimiz,dostluqlarımız,bir sözlə həyatımız dəyişəcəkmi? Bir müddət...Sonra istəyirsən Bakıdan ən uzaq şəhərdə ol, bir külək belə insanın bütün yaşadıqlarını xatırlacaq gücə malikdir.

O nömrə dəyişəcək bəlkə də...Amma biz?

Mütləqdir ki, bəzi mahnıların qoxusu, məkanı, bir şəhəri, hətta bir dadı belə var, həqiqətən.

Bakı, sənə küləklər şəhəri dedik. Səncə bu qədərinə gərək varmı? Deyirəm, necədə yaraşırıq Bakının küləyi və mən.

Sənlə muzeyləri, kitabxanaları, parkları, bu şəhəri, bu dünyanı gəzək istəyirəm. Sənlə mahnılar oxumaq, gülmək, uşaqlaşmaq, bəzən ağlamaq, bəzən dərdləşmək, bəzənsə zamanın axışında ən xoşbəxt insan olaq istəyirəm. İtirdiyim ya da axtardığım şeyləri deyil də, səni tapmaq istəyirəm. Qəhqəhələrimiz bəzəsin sevgimizi. Gözlərin işıq saçsın solmuş qəlbimə. Gözlərimin işığı isitsin donmuş qəlbini. Mahnılar həsr edək bir-birimizə. Sən məni, mən səni tapım o sətirlərdə. Bəzənsə sükutumuz ən gözəl musiqi olsun bizə. Axı gözəl şeylər səssiz olduğunda qalıcı olur, gözəl qoxu kimi, eşidilməsin, görülməsin, amma hiss olunsun, xatırlansın :)

Yad gəlir daha mənə bu küləklər şəhəri… Qəribədi, xatirələrlə dolu bir şəhər necə yad gələ bilər ki? Bilmirəm, ama hər bir küçəsi artıq soyuyub, maraqsızlaşıb. Çox qırdı qəlbimi bu şəhər. Artıq illər öncəki o həvəs dolu baxışlarla baxa bilmirəm… Heçnə əvvəlki tək səmimi gəlmir artıq burda. Havası belə boğazımda düyünlənib qalır. Bir vaxtlar çıxmaq istəmədiyim şəhərə artıq geri dönməməyə çalışıram. Çox qəribədi, ama çox soyudum səndən Bakı….

Yağış yağarkən bu şəhəri daha çox sevirəm. Hər kəsin üzü yaş, hər kəsin başı aşağı. Sanki, hər kəs günahlarını qəbullanır.

Bu şəhəri ən çox yağış yağanda sevirəm. Hamının üzü yaş, başı qabağa əyilib. Sanki hər kəs öz günahını etiraf edib...

İnsana imtahan olaraq həsrət yetər. Bir şəhəri, bir səsi, bir nəfəsi.

biz səninlə nəyik? kimik? bəlkə də heçik. amma sən mənim həm hər şeyim, həm də heç bir kimsəm. qorxusuz qorxaqlığım, ağılsızca gələn cəsarətim, gözü qaralığım. səni hədsiz, hüdudsuz.. səni fərqində olaraq ya da fərqində olmayaraq. sevərək amma tez-tez tərk edərək, yerisəm də, qaçsam da çatamadığım o nöqtəsən. ən mərhəmətli olduğum tərəfim amma gözümü qırpmadan tərk etdiyim.. ağlımın içində səninlə birgə böyük bir şəhəri dağıtdıq, talan etdik sonra yenidən inşa etdik. hansı alov bu qədər yandırar? və mən sənə nə vaxt bu qədər tutuldum? amlamıram. günəş tutulması kimidir bəlkə də ay tutulmasıdır. bilmirəm amma bildiyim bir şey var ki, "səni sevirəm" cümləsi bütün bu kəlimələrimin yanında heç nədir.

Xəyallarımın şəhəri <3