szymszylmon - Tumblr blog

szymszylmon · 2 years

Text

Królowa Sygryda

Henry Wadsworth Longfellow

Tłumaczenie: Szymon T. Cwen

Królowa Sygryda Dumna siadła doniośle, wysoko

W swej komnacie z widokiem na łąkę i zagrodę.

Najdroższe serce,

Czemu smucisz się tak?

Zroszona była podłoga z jodłowymi frędzlami,

Wypełniającymi pomieszczenie swym zapachem.

Słuchała śpiewu ptaków, widziała słońca blask,

Letnie powietrze było słodsze od wina.

Niczym nagi miecz jasna rzeka leżała

Między jej królestwem a Norroway.

Ale król Olaf poprosił o jej rękę,

Miecz zostanie schowany, brzegi rzeki spięte.

Jej damy siedziały wokół jej kolan,

Tworząc białe figury na gobelinie.

Pradawną runę jedna z nich śpiewała

O miłości Brynhildy i Gudruny gniewie.

I przez to, wokół tego, ponad tym wszystkim

Brzmiał wodospad nieustannie.

Królowa w ręce trzymała pierścień złoty,

Od drzwi Ladé Świątyni starej.

Król Olaf wysłał jej ten ślubny podarek,

Jednak jej myśli były rześkie i chyże.

Dała ona pierścień swym złotnikom dwóm,

Co się uśmiechnęli i oddali z powrotem.

I królowa Sygryda, na swój wyniosły sposób,

Powiedziała: "Czemu się uśmiechacie, złotnicy moi?"

A oni odrzekli: "Królowo! By nie skłamać,

Pierścień jest miedziany, a nie ze złota!"

Nagły błysk przemknął nad jej policzkiem i czołem,

Ona tylko szeptała, ona nie mówiła:

"Jeśli w swych darach ma być niewierny,

W jego miłości do mnie też nie będzie złota."

Kroki słyszano za ścianą na schodach,

I kroczył król Olaf z miną królewską.

Królowej rękę całował, szepnął o miłości,

I przysiągł, że to prawda, jak na niebie gwiazdy.

Ona się uśmiechnęła z pogardą, ripostując: "Królu,

Czy przysięgniesz, jak niegdyś Odyn, na pierścieniu?"

A na to król: "Nie mów mi o Odynie,

Żona Olafa króla ochrzczoną ma być."

Popatrzyła na niego pociemniała od zmroku,

A on wstał w swej złości i przeszedł przez pokój.

"Dlaczego więc miałbym się o ciebie troszczyć?" rzekł,–

"Wyblakła starucho, ty pogański babsztylu!

Jego zapał silniejszy od strachu czy miłości,

I rękawiczką uderzył w twarz dumnej królowej.

Królowa Sygryda Dumna mówiła pod nosem:

"Twa obraza, Olafie, będzie twą śmiercią!"

Najdroższe serce,

Czemu smucisz się tak?

#henry wadsworth longfellow #poem

1 note · View note