bazen bana, sahipsiz bir mezarın başında ağlıyormuşum gibi hissettiriyorsun.

bazen bana, sahipsiz bir mezarın başında ağlıyormuşum gibi hissettiriyorsun.

boğazımda takılı kalan jiletlerle, ben sana içimi delik deşik eden bu kurşunu, nasıl anlatayım?

boğazımda takılı kalan jiletlerle, ben sana içimi delik deşik eden bu kurşunu, nasıl anlatayım?

evinde bile yadırgama hissi, kendini oraya bile ait hissedememek, işte bu bir şeylerden sıyrılışının son evresi. buradan sonra artık ipler işe yaramıyor, baktın düşeceksin, tutacak, tutunacak kimse de yok, sen bir şekilde tutunup, halatlarla bağlıyorsun kendini hayata.

evinde bile yadırgama hissi, kendini oraya bile ait hissedememek, işte bu bir şeylerden sıyrılışının son evresi. buradan sonra artık ipler işe yaramıyor, baktın düşeceksin, tutacak, tutunacak kimse de yok, sen bir şekilde tutunup, halatlarla bağlıyorsun kendini hayata.

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

başını göğsüme yasladın, sonra dedin ki, "en son başımı annemin göğsüne yaslamıştım, ben senin yanında çocuk gibi oluyorum. annem gibi okşuyorsun saçlarımı."

sen karanlık bir odada acıdan kıvranırken, bir başka duvarın arkasında, bir başka kadının mutluluk kahkahalarını dinlersin. üzgünüm, ama hayat böyledir. bazılarına koca bir yangın, bazılarınaysa koca bir gül bahçesi.

sen karanlık bir odada acıdan kıvranırken, bir başka duvarın arkasında, bir başka kadının mutluluk kahkahalarını dinlersin. üzgünüm, ama hayat böyledir. bazılarına koca bir yangın, bazılarınaysa koca bir gül bahçesi.

sen karanlık bir odada acıdan kıvranırken, bir başka duvarın arkasında, bir başka kadının mutluluk kahkahalarını dinlersin. üzgünüm, ama hayat böyledir. bazılarına koca bir yangın, bazılarınaysa koca bir gül bahçesi.

bir yerden sonra insan anlamaya çalışmayı, adım atmayı veya anlam yüklemeyi bırakıyor. bu raddeye gelince de göz ardı edilen, önemsenmeyen her hareket ve davranış da artık itici ve rahatsız eder hala geliyor. sonuçta verdiğin emeğin ve ayırdığın zamanın ve uğraşın boşa gittiğini fark ettiğinle kalıyorsun.

bir yerden sonra insan anlamaya çalışmayı, adım atmayı veya anlam yüklemeyi bırakıyor. bu raddeye gelince de göz ardı edilen, önemsenmeyen her hareket ve davranış da artık itici ve rahatsız eder hala geliyor. sonuçta verdiğin emeğin ve ayırdığın zamanın ve uğraşın boşa gittiğini fark ettiğinle kalıyorsun.