yaşamın bir anlamı var mı gerçekten yoksa bizler hayatta kalabilmek için bir şeylere anlam yüklemeye mi çalışıyoruz

gözlerim iki ayrı insan... sol gözüm benim değilmişçesine bir masumluğa,sağ gözüm ise kim olduğumu bilirmişçesine aynadaki bana karşı bir öfkeye sahip

ne iyi bir dost ne iyi bir öğrenci ne de iyi bir evlat olamadım hiçbir zaman

hbir zaman bir başkasının benden nefret etmesine ihtiyaç duymadım bunu ben fazlasıyla karşılıyorum zaten

eve dönmek istiyorum

tüm içtenliğimle ölmenizi o kadar çok isterdim ki

keşke ikiniz de ölseniz

keşke artık ölsen

çocuğuna hiçbir zaman unutamayacağı sözler söyleyip yeni travmalar açtıktan sonra diğer odada çekirdek çitleyen anneler xmxkkckckckckjxjdjxjjc

yine çok yediğim için pişman olduğum bir gün

çekip gidebileceğim bir yer bile yok

iki kişinin keyfi için dünyaya geldin ve onlar tarafından hiçbir zaman beğenilmedin....ne kadar acınası

sadece kurtulmayı isterdim her şeyden herkesten en çok da kendimden.zaten insan kendisine katlanamamaya başlayınca fark ediyor ki aslında herkes ona çok önceden katlanmayı bırakmış ama o yeni anlamış

ne kadar da iğrenç ve acınası bir hayat

daha önce nefesinde boğulmamış insanlar ne anlar gözyaşından

birkaç saat sonra 2022 bitecek ve geri dönüp bakınca hiçbir şeyin geçmediğini görüyorum.aslinda girmeden önce her şey iyi olacak diye beni kandirmasaydilar bu kadar ümitli olup darbe almazdım her şey onların suçu.benim buna inanıp bi ümit bi şeylerin değişmesini beklemem de suç ama insanım ya bazen hata yapabiliyorum.düşününce mutlu olduğum hiçbir anımı hatırlamıyorum bu da insan olduğumun en büyük kanıtı.insan unutandir demiş madak;ben de eklemek istiyorum insan mutluluğu unutandir,hüzün her daim kalbimizde her daim bizimle yaşıyor ve kendini hatırlatıyor.2023 için de çok umitliydim aslında ama sanırım evren hata yaptığımı hissettirmek istedi.neyse 2023 için de büyüklük bende kalsın ve iyi dilekler de bulunayım.

şu an uçurumun dibindeyiz