Ne yormak istedim seni Ne yormak istedim kendimi Çok çalıştım Gitmeye de, kalmaya da İkisi de aynı acı ikisi de rezil Daha önce de gitmiştim Ama böyle kalarak değil, Böyle kalarak değil...

Herkes sana sırtını dönse bile seni çok severim daha iyi biri olmana gerek yok.

Yok o şarkıcı yazmadı, bu oyuncu paylaşım yapmadı! Vatan işleri sosyal medyalarda yaparak olmuyor arkadaş!

İnsanın bir noktası var. O noktaya geldiğinde üzülmek istesen de üzülemiyor, duygulanmak istesen de duygulanamıyor, sevemiyorsun. Gün geçtikçe gerçek anlamda taş kalpli buz gibi bir insan olmak vicdan azabına sebep veriyor. İçsel çatışmalara bile girmiyorsun artık. Birine yakınlık duyuyorsun. Arkadaş veya özel biri. Fark etmez. En ufak bir hareketinde silip atıyorsun. Üstüne durmaya değer bulmuyorsun. Belki çok güzel olacak bir şeyi yok ediyorsun. Belki de zaten bok gibiydi bilemezsin. Herkesten uzak olmak, kendi alanında yaşamak istiyorsun. Leş gibi, sevemeyen, değer veremeyen robot gibi bir insan oluyorsun. Sevilmekten çok sevmek hayata bağlıyor insanı. Hissedebildiğim, safça sevebildiğim, tüm kötülükleri gördüğüm halde insanlardan vazgeçemediğim zamanları özledim. Sizi değil, kendimi özledim. Ben insanlardan vazgeçeli çok oldu. Hata yaptım belki bilmiyorum. Siz yapmayın. Sevin, kendinize engel olmayın.

Yüzlere bakıyorum, dinlemiyorum hiç Bir gece ben yokmuşum da korkmuşun Eve dönünce boynuma sarılışın Güvendiğim tek şey sensin ve kapının kilidi

Büyük Ev Ablukada - Hoşçakal Kadar

Kötü haber ise, seninle nasıl birlikte oluruz bilemiyorum. Bu beni çok korkutuyor. Çünkü, hemen şimdi seninle olmazsam, hayatın içinde bir yerlerde kaybolup gideceğimizi hissediyorum. Dönüşlerle, kıvrımlarla dolu kocaman kötü bir dünya bu. Ve insanlar bazı anıları yok sayarak, ıskalayarak geçiştirmenin yolunu bulmuşlar. Ama bazı anlar her şeyi değiştirebilir… Aramızda neler oluyor, bilmiyorum. Üstelik sana, benim gibilere neden yok yere bel bağlaman gerektiğine dair söyleyecek bir şeyim de yok. Ama kahretsin, öyle güzel kokuyorsun ki…

(via fungoliant)

Gözden ırak olan gönüle yük olur.

İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi ve kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların “tecrübe” dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kesmiş bir insana “tecrübeli” denir.

Sigmund Freud - Mutlu Olma İhtimalimiz

şeytan kulağıma fısıldayıp duruyor: bunca senedir dürüst bir insan olarak yaşadın ne işe yaradı? rüşvetçiler, tefeciler, kumarbazlar, meyhaneciler senden daha rahat bir hayat yaşıyor. hayır, sen dürüst olduğun için değil, beceriksiz olduğun için bu sefalete düştün. sürün, beceriksiz, sürün!

Dostoyevski - İnsancıklar

Beni hâlâ öldürüyorsun

Hayatta en acıklı şey, bir insanın problemin kendinden kaynaklandığını görememesidir.

Carl Gustave Jung

Tanrıların var olduğuna inanmıyorum. İnsan kendi kaderinin efendisidir, tanrılar değil. Tanrılar, insanların kendi kendilerine vermekten korktuğu cevapları vermek için insanlığın icadıdır.

Vikings, Ragnar Lodbrok