Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım. Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile..                                   Çok değerli misafirlerimiz! Sizleri En güzel selam olan Allah'ın selamıyla selamlıyorum...

                                   Allah'ın Selamı Rahmeti ve Bereketi İslam'a gönül vermiş herkesin üzerinize' olsun.

     Hayatımda camilerle sıkı bir bağım oldu.Gönüllü olarak İhtiyaç halinde azda olsa hizmetlerinde bulundum.Şimdide Rabbim bu kitabı hazırlamayı nasip etti.

Yaptığım hizmetler denizden bir damla gibi.

İdealim sahabe gibi gönüllü olarak Kur’an öğretmek ve İslam dinine hizmet etmek.

Öyle insanlar arayın ki,onlarla sohbet iyi bir kitaba eşit olsun.                        

Öyle kitaplar da arayın ki, okuduğunuz zaman Manevi dünyanıza ışık olsun.

Kitab okuyucular tarafından bizzat okunabileceği gibi,vaaz,hutbe ve karşılıklı bir sohbet ortamı

şeklinde de okunabilir.

Bu kitab"Kur'an, sünnet, icma ve kıyas dahilinde İslam dinine ve ibedetlere teşvik gayesiyle    

yazılmıştır.Diğer dini bilgileri fıkıh, ilmihâl kitaplarından öğrenebilirsiniz. Kitabı okur çoğaltabilir;                                                       her yoldan bütün çevrenizle paylaşabilirsiniz.                                                                                            

Kitab’ın tanınmasına ve okunmasına katkıda bulunmak da büyük bir hizmet olacaktır.

Davası İslam olan Hz.İbrahim gibi yanlız da kalsa İslama hizmeti bırakmaz.

Hz. İbrahim, Hz. İsmail ile Kâbe’yi yapıp bitirince Rabbimiz, “Seslen ya İbrahim, insanlar Kâbe’yi tavaf etsin” (Hacc 22/27) deyince, Hz. İbrahim, “Ya Rabbi, ben seslensem bile ıssız çölde kim duyar?” der. Rabbimiz de, “Seslenmek senden, duyurmak bizden” der.                          Buradan esinlenerek okuduğum ve dinlediğim dini sohbetleri unutmamak ve din kardeşlerime paylaşmak için İbrahimî bir gayretle bu kitabı yazmaya başladım..Görelim mevlam neyler neylerse güzel eyler.

“İnsan öldüğü zaman onun ameli kesilir; amel defteri kapanır. Ancak üç şey hâriçtir: Sadaka-i câriye (vakıf gibi faydası devamlı olan hayır), kendisinden faydalanılan ilim ve kendisine duâ eden sâlih evlâd.” (Sahîh-i Müslim)

"Öldükten sonra yaşamak isterseniz kalıcı bir eser bırakınız. “Söz uçar,yazı kalır” misali.

Bu kitap, size Rabbimin seslenişi; size açtığı özel kapıdır!                                            

Size çok güzel bir gül demeti takdim ediyorum.

Konular yazılırken sade bir dille yazılmaya,çalışıldı.                                                                    Herkesin dini için hizmet etmesi gerektiğini bilelim ve ona göre çalışalım.

Dine hizmet ederken, sıkıntıyı nimet bil. Herkese nasip olmaz, hizmeti ganimet bil.

Allah’ım İslamı güzel anlatanlardan ve İslam dinini yaşayan ve hizmet edenlerden eylesin.

Kitabımın hayırlara vesile olmasını Cenab-ı haktan temenni ediyorum.Başarı yüce Allah’dandır.

Hazırlayan                      Fehmi AKKOYUN

           İ Ç İ N D E K İ L E R

 Amelsiz ilim, insanı kurtarmaz.……………………………………………………………………………………..

8

Abdest …………………………………………………………………………………………………………………………………

9

Adalet …………………………………………………………………………………………………………………………………..

17

Allah rızası…………………………………………………………………………………………………………………………..

21

Anne Baba hakkı…………………………………………………………………………………………………………………

24

Ayıp Araştırmayın ………………………………………………………………………………………………………………

26

Ayların fazileti ……………………………………………………………………………………………………………………

27

1- Muharrem ………………………………………………………………………………………………………………………

28

2- Safer………………………………………………………………………………………………………………………………..

30

3- Rebi-ül Evvel  Mevlid Kandili……………………………………………………………………………………

31

4- Rebi-ül Ahir…………………………………………………………………………………………………………………….

33

5- Cemaziyel Evvel ……………………………………………………………………………………………………………

33

6- Cemaziyel Ahir ………………………………………………………………………………………………………………

33

7- Receb Üç Aylar- Regaib- Mirac Kandili…………,,,,,…………………………………………………….

33

8- Şaban Berat Kandili……………………………………………………………………………………………………..

39

9- Ramazan Kadir Gecesi-Ramazan bayram hutbesi ………………………………………………

41

10- Şevval …………………………………………………………………………………………………………………………..

45

11- Zilkade ………………………………………………………………………………………………………………………..

46

12- Zilhicce Kurban bayramı  hutbesi ……………………………………………………………………………

46

Günlerin fazileti …………………………………………………………………………………………………..

49

Cuma gününün önemi…………………………………………………………………………………………………..

51

B

 Başarı …………………………………………………………………………………………………………………………………..

52

Bela ………………………………………………………………………………………………………………………………………

56

Bereket ………………………………………………………………………………………………………………………………..

59

Besmele ………………………………………………………………………………………………………………………………

60

Borç ………………………………………………………………………………………………………………………………………

62

Boşanma ……………………………………………………………………………………���……………………………………..

64

C

 Cami ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

66

Cemaat ………………………………………………………………………………………………………………………………..

68

Cennet …………………………………………………………………………………………………………………………………

70

Cehennem ………………………………………………………………………………………………………………………….

71

Cihad ……………………………………………………………………………………………………………………………………

73

Ç

 Çalışmak ……………………………………………………………………………………………………………………………..

75

Çocuk …………………………………………………………………………………………………………………………………..

78

D

 Davet ……………………………………………………………………………………………………………………………………

80

Din ……………………………………………………………………………………………………………………………...........

82

Dua………………………………………………………………………………………………………………………………………..

86

Düğün ………………………………………………………………………………………………………………………………..

92

E

 Ehl-i beyt …………………………………………………………………………………………………………………………..

96

Emanet ………………………………………………………………………………………………………………………………..

99

Engelliler ……………………………………………………………………………………………………………………………

101

Ertelemek ………………………………………………………………………………………………………………………….

103

Evlilik ……………………………………………………………………………………………………………………………………

105

Ev …………………………………………………………………………………………………………………………………………

109

Ezan …………………………………………………………………………………………………………………..………………..

111

F

 Farz ………………………………………………………………………………………………………………………..……………

114

Faiz ………………………………………………………………………………………………………………………………………

117

G

 Gençlik …………………………………………………………………………………………………………………………………

119

Gıybet ………………………………………………………………………………………………………………………………….

121

Gusül ……………………………………………………………………………………………………………………………………

123

Günah …………………………………………………………………………………………………………………………………..

125

H

 Hac rehberi…………………………………………………………………………………………………………………………

127

Hac ………………………………………………………………………………………………………………………………………

134

Haram ………………………………………………………………………………………………………………………………….

136

Hasta …………………………………………………………………………………………………………………………………..

137

Hased …………………………………………………………………………………………………………………………………..

140

Hayır ……………………………………………………………………………………………………………………………………

142

Helal …………………………………………………………………………………………………………………………………….

144

Hesap  ………………………………………………………………………………………………………………………………….

145

Hırsızlık ……………………………………………………………………………………………………………………………..

147

Hicret ……………………………………………………………………………………………………………………………………

148

Hizmet …………………………………………………………………………………………………………………………………

150

İ

 İbret………………………………………………………………………………………………………………………………………

151

İçki ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

153

İftira ………………………………………………………………………………………………………………………………….

154

İhlas…………………………………………………………………………………………………………………………………    

155

İlim……………………………………………………………………………………………………………………………………….

156

İlahiler……………………………………………………………………………………………………………………………  ….  

157

İman……………………………………………………………………………………………………………………………………..  

160

İmtihan……………………………………………………………………………………………………………………………….  

162

İntihar……………………………………………………………………………………………………………………………….  

164

İsraf…………………………………………………………………………………………………………………………………….  

166

İstişare………………………………………………………………………………………………………………  .…………..

167

İyilik………………………………………………………………………………………………………………………………………

168

K

 Kader ……………………………………………………………………………………………………………………………………

169

Kafir ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

171

Kaza namazı …………………………………………………………………��………………………………………………….

172

Kolaylaştırınız …………………………………………………………………………………………………………………..

175

Komşu ………………………………………………………………………………………………………………………………….

177

Kumar ………………………………………………………………………………………………………………………………..

178

Kurban …………………………………………………………………………………………………………………………………

179

Kur’an-ı Kerim  …………………………………………………………………………………………………………………

181

Küsmek ……………………………………………………………………………………………………………………………..

182

L

 Lâilâheillâllâh ……………………………………………………………………………………………………………………

184

Lanet ……………………………………………………………………………………………………………………………………

185

M

 Melekler ……………………………………………………………………………………………………………………………….

186

Merhamet ……………………………………………………………………………………………………………………………

187

Misafir ………………………………………………………………………………………………………………………………..

189

Müezzinlik ……………………………………………………………………………………………………………………………

190

Mükellef ……………………………………………………………………………………………………………………………..

185

Mümin……………………………………………………………………………………………………………………………

197

N

 Namaz ………………………………………………………………………………………………………………………………….

198

Nefs ……………………………………………………………………………………………………………………………………

218

Niyet ……………………………………………………………………………………………………………………………………

220

O

 Oku  ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

221

Oruç ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

223

Ö

 Öfke ………………………………………………………………………………………………………………………………………

228

Ölüm …………………………………………………………………………………………………………………………………..

230

Örnek ……………………………………………………………………………………………………………………………………

231

Özgürlük ………………………………………………………………………………………………………………………………

233

P

 Peygamberler …………………………………………………………………………………………………………………..

235

Pişmanlık …………………………………………………………………………………………………………………………..

237

R

 Rahmet  …………………………………………………………………………………………………………………………………

239

Rızık ……………………………………………………………………………………………………………………………………

241

Rüşvet ………………………………………………………………………………………………………………………………..

243

Rüya …………………………………………………………………………………………………………………………………..

244

S

 Sabır………………………………………………………………………………………………………………………………………

246

Sadaka …………………………………………………………………………………………………………………………………

247

Salavat  ……………………………………………………………………………………………………………………………..

249

Savaş ……………………………………………………………………………………………………………………………………

251

Secde ……………………………………………………………………………………………………………………………………

253

Selam ……………………………………………………………………………………………………………………………………

256

Sevab ……………………………………………………………………………………………………………………………………

258

Sevmek ………………………………………………………………………………………………………………………………..

261

Sıla-i Rahim …………………………………………………………………………………………………………………………

263

Sohbet …………………………………………………………………………………………………………………………………

264

Söz vermek …………………………………………………………………………………………………………………………

267

Susmak ………………………………………………………………………………………………………………………………..

268

Sünnet …………………………………………………………………………………………………………………………………

270

Ş

 Şahidlik …………………………………………………………………………………………………………………………..

271

Şaka ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

273

Şehit …………………………………………………………………………………………………………………………………..

274

Şefaat …………………………………………………………………………………………………………………………………..

277

Şeytan  …………………………………………………………………………………………………………………………………

278

Şükür ……………………………………………………………………………………………………………………………………

281

T

 Tatil ………………………………………………………………………………………………………………………………………

283

Tebliğ ……………………………………………………………………………………………………………………………………

284

Tecvid…………………………………………………………………………………………………………………………………..

286

Tedavi ………………………………………………………………………………………………………………………………….

290

Tesettür ………………………………………………………………………………………………………………………………

292

Tevbe …………………………………………………………………………………………………………………………………..

295

Tefekkür ………………………………………………………………………………………………………………………………

298

Tevekkül ………………………………………………………………………………………………………………………………

299

Teyemmüm …………………………………………………………………………………………………………………………

301

Ticaret ………………………………………………………………………………………………………………………………..

302

Tuvalet adabı ………………………………………………………………………………………………………………………

304

U

 Umre …………………………………………………………………………………………………………………………………….

305

Unutmak ……………………………………………………………………………………………………………………………..

310

Uyku …………………………………………………………………………………………………………………………………….  

312

Ü

 Ümit  ……………………………………………………………………………………………………………………………………..

315

Üzülmek  ……………………………………………………………………………………………………………………………

316

V

 Vakıf …………………………………………………………………………………………………………………………………..

318

Vakit …………………………………………………………………………………………………………………  …………………

319

Vesvese  ………………………………………………………………………………………………………………………………

320

Y

 Yalan  …………………………………………………………………………………………………………………………………..

322

Yaratılış ………………………………………………………………………………………………………………………………

323

Yardımlaşmak …………………………………………………………………………………………………………………….

325

Yaşlılık …………………………………………………………………………………………………………………………………

327

Yemin……………………………………………………………………………………………………………………………………

328

Yemek…………………………………………………………………………………………………………………………………..

330

Yetim…………………………………………………………………………………………………………………………………….

332

Yılbaşı……………………………………………………………………………………………………………………………………

333

Yolculuk………………………………………………………………………………………………………………………………..

335

Z

 Zalim ……………………………………………………………………………………………………………………………………

337

Zan    …………………………………………………………………………………………………………………………………….

338

Zekat ……………………………………………………………………………………………………………………………………

339

Zenginlik ………………………………………………………………………………………………………………………………

341

Zikir ………………………………………………………………………………………………………………………………………

342

Ziyaret …………………………………………………………………………………………………………………………………

343

 Amelsiz İman ve ilim, insanı kurtarmaz.

Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz.

İman itaat etmeyi gerektirir.

Bu dünya amel yeridir.Karşılık yeri ahirettir.

Amel ve ibadet, kalpteki imanın dili hükmündedir.

Dil ile ikrar ise başkalarının onu mü’min olarak tanımaları ve öldüğünde cenaze namazını               kılmaları ve müslüman mezarlığına defnetmeleri gibi İslâm hükümlerinin ona uygulanması                       için gereklidir.

İbadet demek, yalnız namaz kılmak, oruç tutmak değildir. İbadet demek, İslamiyet’in emirlerine uymak demektir.

Öldükten sonra Cenab-ı Allah yaptığın her amelini önüne koyacak. Beğendin mi? diyecek. ‘‘Beğenmedim. Beni geri gönder de, rızana uygun yaşayayım.’’

Deme şansın var mı?

Bu durum, karanlıkta yürürken elindeki feneri kullanmamaya benzer. Işığından faydalanılmadığı için fenerin varlığı ile yokluğu birdir.

Ey Âdemoğlu! Amelsiz ilim, peşinden yağmur gelmeyen şimşek ve yıldırıma benzer.

İlimsiz amel, meyvesiz ağaç gibidir.

Ameli olmayan âlim, oksuz yaya benzer (hedefine ulaşamaz).

Zekâtsız mal, taş üzerine tuz ekmeye benzer ...

Sahabeler Kur’an ayetlerinin içerdiği hükümleri öğrenmeden yeni ayetleri öğrenmezlerdi. Böylece hem ilmi hem de ameli gerçek anlamda kavramış olurlardı.

“Kulları içinde Allah’tan hakkıyla korkan, ancak âlimlerdir.” (Fâtır 35/ 28)

Kur'an'a gönül vermiş kişilere önemli bir görevi, yani İlim yolunda öncülük etmenin de Müslümanlığın gereklerinden olduğunu hatırlatmış olmaktadır.

Burada kasıt şudur: Allah’a isyan eden herkes cahildir.

Ey iman edenler, Allah’dan sakınılması gerektiği gibi sakının ve ancak müslüman olarak can verin.Al-imran 3/102

Abdullah İbni Mesud'a "Allahtan nasıl sakınılması gerekiyorsa öyle sakının" ayetinden ne anlıyorsun? demişler. "Allaha itaat edip isyan etmemek, Allahı zikredip unutmamak demiş.

Günahlar mü'min olarak ölmeyi engeller.

Çünkü günahları azaltıp iyilikleri çoğaltmak suretiyle mü'min olarak ölmeye gayret etmemiz gerekiyor. Sizinle beraber gidecek olanda amelinizdir. Yoksa ürettiğiniz, biriktirdiğiniz mallarınız bazan çok hayırlı evlatlarınıza kalabilir. Bazanda çok şerli evlatlarınıza kalabilir ve eyvah dersiniz, keşke o malları bırakmasaydım.

Yapılanlardan sizinde amel defteriniz kapanmıyor. İyiliklerde kapanmıyor, kötülüklerle arkadan devam ediyor. Birinin yaptığından öbürü sorumlu tutulmaz, ayeti kerime var.Enam 164

Kişi malı bırakırken biliyordu nerede kullanılacağını ve çocuğuda öyle yetiştirmişse onunda yaptıkları devam ediyor.

Sevgili Peygamberimiz (sav), Müslim’in Ebu Hureyre (r.a)’den rivayet ettiği bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmaktadır: “İnsanoğlu öldüğü zaman bütün amellerinin sevabı da sona erer. Şu üç şey bundan müstesnadır:

Sadaka-i cariye,

(devamlı kazandıran bir eser, köprü, cami gibi hayır) bırakanın,

istifade edilen ilim,

kendisine dua eden hayırlı evlat.”

(ruhu için dua edip hayır hasenatyapan bir evlat) bırakanın

(Müslim, Vasiyyet, 14. Ayrıca bkz., Ebu Dâvûd, Vasâya, 14; Tirmizî, Ahkâm, 36; Nesâî, Vasâyâ, 8.)

Rabbim bizi kötülük üretmekten, kötü çığır açmaktan muhafaza eylesin, bizlere baki iyilikler üretme imkanı nasip etsin.

 İmanın, ilim ve Salih amel ile korunma altına alınması gerekir.

İlim, dinimizin emirlerini ve yasaklarını öğrenmektir.

Amel, öğrendiklerini tatbik etmektir.

İhlâs, bunları yalnız Allah rızası için yapmaktır. Bu üçünü yapan İslamiyet’e uymuş olur. İlim ve ihlâs var; fakat o ilimle amel etmiyorsa ne kıymeti olur? Mesela ilacın hastalığına şifa verdiğini biliyor; ama ilacı kullanmıyor. O ilacın ne faydası olur? Amel yoksa, ilmin o kimseye faydası olmaz.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: İyi bil ki, amelsiz ilim, insanı kurtaramaz. Bir kimse, dağda bir aslana rastlasa, yanında tüfeği ve kılıcı bulunsa ve bunları kullanmasını iyi bilse ve ne kadar cesur olsa da, bu aletleri kullanmadıkça, aslandan kurtulabilir mi? İşte bunun gibi, bir kimse ne kadar ilim sahibi, olursa olsun, bildiğine göre hareket etmezse, ilminin faydası olmaz.

Mütehassıs bir doktor hastalansa, hastalığı da kendi branşında olsa, bunun en etkili ilacını da bilse ve bu ilaç hakikaten o hastalığa çok iyi gelse, ilacı kullanmadıkça, yalnız bilgisi onu iyi edemez. Bir insan da, ne kadar ilim edinse, ne kadar kitap okusa, bildiklerini yapmadıkça faydası olmaz. (Eyyühel-veled)

Kur’ân’da; Ey iman edenler! Rükû edin; secdeye kapanın; Rabbinize ibadet edin; hayır                işleyin ki kurtuluşa eresiniz. ” (Hac 22/77) buyurulmaktadır.

Alimlerimiz, kişi Allah'a en büyük ibadet olarak hangi ameli işlemeli? diye münazara yapmışlar               ve "namaz" olduğu kanatine varmışlar. Zira namazda hem Kur'an okuma hem de rüku ve                secde gibi hususlar vardır.

İnsanların, hayatları boyunca birçok zorluklarla karşılaşması bir yaratılış gereğidir. 

Ey iman edenler! Allah'a itaat edin, Peygamber'e itaat edin ve amellerinizi boşa çıkarmayın.        Muhammed 47/33

Ölümle bedenden ayrılan ruhlar berzah aleminde toplanırlar, orada dünya hayatında olduğu gibi faaliyetlerde bulunma, eksiklikleri tamamlama imkanı yoktur. Artık amel safhası bitmiş, hesap verme için bekleme dönemi başlamıştır.

"Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak hayır ile de şer ile de deniyoruz. Neticede bize döndürüleceksiniz." Enbiya 21/35. ayetinin açık anlamı bu gerçeği ifade etmektedir.

Davete icabet sünnettir.Allah davet ederse farzdır.

Rabbim bizleri Allahın ve resulüllahın davetine icabet edenlerden eylesin.Amin.

    Abdest

 İbretlik insan Kolları yoktur ayaklarıyla abdest alıyor.

(Ancak [kâmil] mümin, devamlı abdestli durabilir.) [İbni Mace]

(Abdest üzerine abdest, nur üzerine nurdur.) [İ.Gazali]

Abdest, namaz kılmak için gerekli olan temizliktir.

Namazın dışındaki şartlardan hadesten taharet kapsamına girmektedir. Namaz kılmak, Kur'anı Kerim okumak, Tilâvet secdesi yapmak, Cenaze namazı kılmak ve Kabe'yi tavaf etmek için abdest gereklidir.

Ezan ile yapılan ilahi çağrıya uyan Aziz Kardeşlerim! Abdest, Efendimiz (s.a.s)’in mirâc olarak nitelendirdiği namaza ön hazırlıktır. Kur’an-ı Kerim’de namaza yönelen kimsenin önce abdest alması istenir.

Farsça âb (su) ve dest (el) kelimelerinden oluşan ve "el suyu" anlamına gelen abdest, belirli ibadetlerin ifasının ön şartı olan ve kendisi de ibadet mahiyetinde görülen bir nevi hükmî temizliktir. Arapça karşılığı güzellik, temizlik ve parlaklık anlamına gelen "vudû"dur. Fıkıhta abdest, "belli uzuvları usulüne uygun olarak su ile yıkamak ve bazılarını da eldeki su ıslaklığı ile meshetmek" şeklindeki ibadet temizliği olarak tarif edilir. TDV. İslam İlmihali, c.I, s. 195

“Ey iman edenler! Namaza kalkacağınız zaman yüzlerinizi, dirseklere kadar ellerinizi ve -başlarınıza mesh edip- her iki topuğa kadar da ayaklarınızı yıkayın.” (Maide, 5/6)

Miraca çıkabilme ve huzuru ilahiye kabul edilme ümidiyle mümin abdestle hazırlanır bu kutsi yolculuğa.

Abdest maddi ve manevi kirlerden temizliktir.  Kişi abdest almakla maddi kirlerden temizlendigi gibi manevi kir olan günahlardan da temizlenmiş olur.

-Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:

“Bir Mü’min abdest aldığı zaman, yüzünü yıkarken gözleriyle işlediği günahlar abdest suyu ile dökülür gider. Ellerini yıkadığında elleri ile işlediği günahlar abdest suyu ile dökülür gider. (Öyle ki kişi bütün günahlardan arınır ve tertemiz olur).

Ayaklarını yıkadığında da ayakları ile işlediği günahlar abdest suyu ile akıp gider. Nihayet o Mü’min günahlarından tamamıyla arınmış olur.” Müslim, Taharet, 32                                            

-Peygamberimiz (sav) “Ümmetim kıyamet gününde, abdest dolayısıyla yüzleri parlak, elleri ve ayakları nurlu olarak haşr olacaklardır. Herkes gücünün yettiği kadar bu parlaklığı artırsın”Müslim, Taharet, 35 

Abdestle yıkanan ellerimiz helal kazanç için yorulsun;                                                             Ekmeğini, aşını yoksullarla, yoksunlarla paylaşsın.                                                                   Yetimin başını okşayan, düşeni tutup, kaldıran el olsun.

Abdestle meshedilen başımız, bütün kötü düşünce ve olumsuz fikirlerden bağını koparsın da aklımız, akl-ı selim olsun.

Abdestle yıkanan ayaklarımız sırattan geçercesine dikkatle yürüsün dünya yolculuğunda, ahrette varacağımız yer cennet olsun.

-Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Şüphesiz ki benim ümmetim, kıyamet gününde, abdest izlerinden dolayı yüzleri nurlu, elleri ve ayakları parlak olarak çağırılacaktır. Yüzünün nûrunu artırmaya gücü yeten kimse bunu yapsın”(Buhârî, Vudû‘ 3; Müslim, Tahâret 35)

"Öfke şeytandandır, şeytan ateşten yaratılmıştır. Ateş ancak su ile söndürülür, o halde öfkelendiğiniz zaman onu yenmek için abdest alınız." Ebu Davud, Edeb, 3.

Yüce Rabbim abdestimizi en güzel şekilde alıp ibadetlerimizi kendi rızasına uygun olarak yapmayı cümlemize nasip etsin.

Abdestli olmaya devam edene, Allahü teâlâ şunları ihsan eder:

1- Melekler onun yanından ayrılmaz.

2- Devamlı sevap yazarlar.

3- Bütün azaları tesbih eder.

4- Uyuyunca melekler, insan ve cin şerrinden korur.

5- Sekerat-ı mevti kolaylaşır.

6- Abdestli iken Allahü teâlânın emanında olur.

7- İftitah tekbirini kaçırmaz.

Evliya-i kiram, her zaman abdestli durabilmek için, az yiyip az içerlerdi. İmam-ı Malik hazretleri, üç günde bir yemek yerdi. Sebebi sorulunca, (Allahü teâlânın huzurunda sık sık helaya gidip gelmekten utanıyorum) buyurdu. (Envar-ül-Kudsiyye)

-Ubey bin Ka'b'in rivayetine göre Resulullah (a.s.m.) şöyle buyurmuştur: "Abdeste musallat olan bir şeytan vardır ki, ona velehan (şaşkınlık veren) derler. Onun için abdest ve gusülde su vesvesesinden korunun." Tirmizi, Taharet:43; İbni Mâce, Taharet:48.

Peygamberimiz (a.s.) “Yalan, gıybet, söz taşıma, şehvetli harama bakma ve yalan yere yemin abdestte hayır bırakmaz” buyurmuştur. (Ramuz el-Hadis:279/2)

Abdest mü’minin silahıdır. Abdestli olanlar için melekler dua eder, melekler korur.

Abdestin Farzları

Abdestin farzları, bir fiilin abdest sayılabilmesi için onda bulunması zorunlu olan ana unsurlar demektir. Abdestin farzları ilgili âyette (el-Mâide 5/6) zikredildiği üzere dörttür:

1. Yüzü yıkamak.

2. Kolları dirseklerle birlikte yıkamak.

3. Başı meshetmek.

4. Ayakları topukları ile beraber bir kere yıkamak.  

Abestin sünnetleri

Abdestin başlıca sünnetleri şunlardır: 1. Abdeste başlarken önce elleri bileklere kadar yıkamak. Eller temiz ise, yıkamak sünnettir. Temiz değil ise, bunları önceden yıkayıp temizlemek farzdır. Böylece diğer organlar kirletilmemiş olur. 2. Abdeste "Euzu" ve "Besmele" ile başlamak. Yani "Eûzu billahi mine'ş- şeytani'r-racîm. Bismillahi'r-Rahmani'r-Rahim" demek. 3. Niyet etmek. Niyet, kalb ile olur. Dil ile "Niyet ettim Allah rızası için abdest almaya" demek müstehaptır. 4. Abdeste başlarken veya daha önce dişlerini fırçalamak. Misvak veya fırça yoksa dişlerini parmaklarıyla ovmak da yeterlidir. Dişleri ve ağzı temizleyen misvak. sağlık yönünden faydalı olduğu gibi Allah'ın rızasının kazanılmasına da vesile olur. Diş fırçası olarak kullanılan misvak, Arabistan'da yetişen Erak ağacının dallarından yapılır. Güzel kokusu ve hafif acılığıyla antiseptik (mikrop öldürücü) özellikleri olan misvakın diş hastalıklarına karşı da faydalı olduğu bilinmektedir. Temiz maddelerden yapılan diş fırçaları ile de dişleri temizlemek misvak yerini tutar. Maksat dişlerin temizlenmesidir. 5. Ağzına üç kere su alıp her defasında boşaltmak. Ağza su almaya "Mazmaza" denir. 6. Burnuna üç defa su çekmek. Buna "İstinşak" denir. 7. Ağıza ve buruna suyu iyice çekmek. Şöyleki: Abdest alan kimse oruçlu değilse suyu ağzında çalkalar ve suyu burnuna iyice çeker. Eğer oruçlu ise boğazına su kaçıp orucun bozulma ihtimaline binaen ağzına ve burnuna su alırken mübalağa etmez. 8. Abdestte sıraya riayet etmek. Yani ayette bildirildiği gibi önce yüzü, sonra kolları yıkamak, sonra başı meshetmek ve sonra da ayakları yıkamak. 9. Kollarını ve ayaklarını yıkarken önce sağdan başlamak. Bu, yıkanması gereken çift organlar hakkındadır. Yüz, tek organ olduğu için bunda sağdan başlama söz konusu değildir. Ayaklara giyilen mestler meshedilirken sünnet olan, ikisini birden meshetmektir. Ancak ellerden birinin olmaması veya bir hastalık sebebiyle kullanılamayıp tek elle meshedilmesi halinde sağdan başlanır. 10. Yıkanan her organı üç kere yıkamak. Bu yıkayışların birincisi farz, diğer ikisi sünnettir. Üç defadan fazla yıkamak sünnete aykırı ise de sahihtir. Ancak abdest alan kimse bir kararsızlık içinde olduğu takdirde kalben mutmain olabilmek için üç defadan fazla da yıkayabilir. Suyun az olması halinde de üçten az yıkayabilir. Meshedilen organlar ise birden fazla meshedilmez. 11. Elleri ve ayakları yıkamaya parmak uçlarından başlamak. 12. Elleri ve ayakları yıkarken parmaklarını aralamak (hilallamak). Ellerin parmaklarının aralanması, parmakları birbirine geçirmekle, ayak parmaklarının aralanması ise el parmaklarından birini ayak parmaklarının arasına sokmakla olur. Şöyle ki: Sol elin küçük parmağı ile sağ ayağın küçük parmağının arasından başlanıp sıra ile devam edilerek sol ayağın küçük parmağında bitirilmesi müstehaptır. Ayak parmaklarını akar suya sokmak aralamak yerine geçer. 13. Yüzü üç kere yıkadıktan sonra (sakallı olan kimsenin) sık olan sakallarını parmakları ile aşağıdan yukarıya doğru aralaması. 14. Başın tamamını meshetmek. Buna "kaplama mesih" denir. Başın dörtte birini meshetmek farzdır, tamamını meshetmek ise sünnettir. Şöyle yapılır: Eller su ile ıslatılır. İki elini parmaklan ile beraber baş ın ön tarafına koyar ve arkaya doğru sıvayarak götütür. Kaplama meshin başka şekilleri varsa da en kolay olanı budur. 15. Kulakları meshetmek. Baş meshedildikten sonra ellerin yaşlığı devam ediyorsa yeni bir su almadan kulaklar meshedilir. Ancak eller yeniden ıslatıldıktan sonra kulakların meshedilmesi daha güzeldir. Ellerde yaşlık kalmamış ise, sünnetin yerine getirilmesi, ellerin yeniden ıslatılmasına bağlıdır. Kulakların içi şehadet parmakları ile dışı da baş parmaklar ile meshedilir. 16. Boynu meshetmek. Baş ve kulaklar meshedildikten sonra elleri yeniden ıslatmaya gerek olmadan iki elin arkası ile boyun meshedilir, boğaz meshedilmez. 17. Abdest organlarını yıkarken iyice ovmak. 18. Abdest organlarını ara vermeden yıkamak.Buna “Vilâ” denir.Yani bir organı yıkadıktan sonra o kurumadan diğerlerini yıkamak. Havanın kuru ve sıcak olması gibi sebeplerle yıkanan organın çabuk kuruması durumunda ise sünnet terkedilmiş olmaz.

Abdestin âdâbı

Adab, edeb'in çoğuludur.  Buna "Müstehap" ve "Mendub" da denir. Mendup olan şeyi yapan sevap kazanır, yapmayan kınanmaz. Abdestin başlıca edepleri şunlardır: 1. Abdest suyunun, üzerine sıçramaması için yüksekçe bir yerde durmak. 2. Abdest alırken kıbleye karşı durmak. 3. Abdestte başkasından yardım istememek.

Ancak bir özrü sebebiyle başkasından yardım istemesi veya başkasının kendi arzusu ile abdest suyunu hazırlaması, getirmesi ve dökmesi edebe aykırı değildir. 4. Bir ihtiyaç olmadıkça konuşmamak. 5. Ağza ve buruna suyu sağ el ile almak. 6. Sol el ile sümkürmek. 7. Özür sahipleri hariç, vakit girmeden önce abdest almak. (Özür sahibi olanlar ise vakit girdikten sonra abdest almak zorundadır.) 8. Kalb ile yapılan niyeti dil ile de söylemek. 9. Her organı yıkarken ve meshederken besmele çekmek. 10. Her organı yıkarken veya meshederken dua okumak. ll. Geniş olan yüzüğü hareket ettirmek. 12. Kulaklarını meshederken ellerinin küçük parmaklarını kulaklarının içine sokmak. 13. Ayaklarını sol eliyle yıkamak. 14. Abdestin sonunda kelime-i şehadet getirmek. 15. Abdesten sonra (oruçlu değilse) artan sudan içmek. 16. Temiz bir yerde abdest almak. 17. Abdestten sonra "Kadr" suresini okumak. 18. Abdestte kullanılan su damlalarından elbisesini korumak. 19. Suyu yüzüne çarpmamak. 20. Suyu ne israf etmek ne de çok kıt kullanmak. 21. Yüzü yıkamaya üst taraftan başlamak.

Abdestin Çeşitleri

Üç çeşit abdest vardır : 1. Farz Olan Abdest: Abdesti olmayan kimsenin; namaz kılmak, tilavet secdesi yapmak ve Kur'an-ı Kerim'i tutmak için abdest alması farzdır. 2. Vacip Olan Abdest: Abdesti olmayan kimsenin Kabeyi tavaf etmek için abdest alması vaciptir. 3. Mendup Olan Abdest: Daima abdestli bulunmak, her namaz vakti için abdest almak, abdestli olarak uyumak, abdesti varken tekrar abdest almak menduptur. Kur'an okumak, dini kitapları tutmak, hadis okumak, Peygamberimizin kabrini ziyaret etmek, Arafat'ta vakfe, Safa ile Merve arasında say 'etmek, ezan okumak, cenaze yıkamak için abdest almak mendup olduğu gibi bir hata yaptıktan,öfkelendikten, yalan söyledikten ve gıybet yaptıktan sonra da abdest almak menduptur.

Abdest Nasıl Alınır

Kollar dirseklerin yukarısına kadar sıvanır. Mümkünse yüksekçe bir yerde durulur ve                 kıbleye karşı dönülür. "Niyet ettim Allah rızası için abdest almaya" diye niyet edilir.                                                                   "Eûzu billahi mine' ş-şey tani 'r-racîm.  Bismillahi 'r-Rahmani 'r-Rahîm" diyerek eller bileklere                  kadar üç kere yıkanır. Eller yıkanırken parmak araları aralanır (hilallanır). Yüzük varsa yerinden                  hareket ettirilerek altının yıkanması sağlanır. Sonra sağ avuç ile ağzına üç kere su alınıp her defasında iyice çalkalanır. Sonra yine sağ avuca                   su alınarak buruna üç kere çekilir ve her defasında sol el ile sümkürülerek burun temizlenir. Sonra alnın üst tarafından başlanarak yüzün her tarafı üç kere yıkanır. Sakal varsa parmaklar ile             aralanır. Sakal seyrek ise suyun deriye ulaşması sağlanır. Bundan sonra sağ kol üç defa dirseklerle beraber yıkanır. Sonra aynı şekilde sol kol da üç kere               dirseklerle beraber yıkanır. Bundan sonra eller ıslatılır, sağ elin içi ve parmaklar başın üzerine konularak meshedilir. Yani elin                 iç tarafı ile başın dörtte biri sığanır. Bununla farz yerine getirilmiş olur. Sünnete uyarak başın tamamını meshetmek isteyen şöyle yapar: Islatılan iki elini parmakları ile             beraber başın ön tarafına koyup arkaya doğru sığayarak götürür. Böylece başın tamamı                     meshedilmiş olur. Baş meshedildikten sonra sağ elin şehadet parmağı ile sağ kulağın içi, başparmağı ile de kulağın               dışı; sol elin şehadet parmağı ile sol kulağın içi, başparmağı ile de kulağın dışı meshedilir. Başını meshettikten sonra elinin ıslaklığı devam ediyorsa ellerini yeniden ıslatmaya gerek                     kalmadan onlarla kulaklarını meshedebilir. Ellerinde ıslaklık kalmamış ise, sünnetin yerine                      gelmesi için eller yeniden ıslatılır. Sonra yeni bir suya ihtiyaç olmadan iki elin arkası ile boyun meshedilir. Bundan sonra evvela sağ ayak, sonra sol ayak topuklarla beraber üçer defa yıkanır. Ayakların yıkanmasına parmak uçlarından başlanır ve parmak araları iyice temizlenir. Parmak                 aralarının temizlenmesine sağ ayağın küçük parmağından başlanarak sol ayağın küçük                       parmağında bitirilir. Sonra kıbleye karşı Kelime-i Şehadet getirilir. Böylece abdest usulüne göre alınmış olur. Abdest alırken okunması mendup olan dualar vardır. Bunlar okunmadan da abdest tamamdır.               Ancak bu duaları bilen kimsenin okuması güzeldir.

Abdestin Mekruhları

Abdestin başlıca mekruhları şunlardır: 1. Suyu israf etmek. Yani suyu gereğinden fazla kullanmak ve bir organı üç defadan çok yıkamak. Peygamberimiz Ashab'dan Sa'd'ı abdest alırken gördü ve: -Bu israf nedir,ya Sa'd? dedi. Sa' d: - Abdestte de israf olur mu? deyince, Peygamberimiz: - Evet, bir akar suyun kenarında olsan bile israf olur, buyurdu. İbn Mace,Tahare,48 2. Suyu gayet az kullanmak. Suyu mesheder veya yağ sürer gibi az kullanmak veya üç kere                yıkanması gereken organı üç defadan az yıkamak. 3. Suyu yüzüne ve diğer organlarına hızlı çarpmak. 4. Bir ihtiyaç olmadıkça konuşmak. 5. İhtiyacı yokken abdestte başkasından yardım istemek. Bir özürden dolayı yardım istemek                     mekruh olmadığı gibi bir başkasının kendi isteğiyle abdest suyunu hazırlaması ve suyu dökmesi              mekruh olmaz. 6.Temiz olmayan yerde abdest almak.

Abdesti Bozan Şeyler

Abdestli olan kimsede aşağıdaki hallerden biri meydana gelirse abdesti bozulmuş olur: 1. Ön ve arkadan sidik ve pislik gelmesi ve arkadan yel çıkması. 2. Vücudun herhangi bir yerinden kan ve irin akması. Kan, ister kendiliğinden ister sıkılarak çıksın abdesti bozar. Ağızdan gelen kan tükrüğe eşit veya daha fazla ise abdesti bozar. Tükrükten az ise bozmaz. Bu,            tükrüğün renginden anlaşılır. Yara ve çıbandan akan irin ve sarı su da abdesti bozar. Bir hastalıktan dolayı göz, kulak ve                memelerden gelen akıntı da abdesti bozar. 3. Ağız dolusu kusmak. Ağız dolusu su, yemek, safra ve kan pıhtısı kusmak abdesti bozduğu gibi aynı bulantı sebebiyle              parça parça gelen kusuntunun toplamı ağız dolusu miktarı olursa yine abdesti bozar. 4. Yatarak, yaslanarak veya bir şeye dayanarak uyumak. Zira bu şekilde uyuyan kimseden                               "yel" çıkabilir. Bir şeye dayanarak uyumanın abdesti bozması için dayanılan şey alındığı takdirde uyuyanın                   düşmesi lazımdır. Yaslanılan şeyin çekilmesi halinde uyuyan kimse düşmüyorsa böyle bir uyku               abdesti bozmaz. 5. Bayılmak 6. Delirmek. Çıldırmak 7. Sarhoş olmak. 8. Namazda gülmek. Cenaze namazı ile tilavet secdesinde gülmekle abdest bozulmaz, sadece                  cenaze namazı ile tilavet secdesi bozulmuş olur. Yanındaki kimse işitecek derecede sesli gülerse hem abdesti hem de namazı bozulmuş olur.                     Kendi duyacağı kadar gülerse sadece namaz bozulur. Tebessüm etmek yani gülümsemek abdesti             ve namazı bozmaz. çocuğun namazda gülmesiyle sadece namazı bozulur, abdesti bozulmaz. Çünkü               mükellef değildir. 9. Fahiş mübaşeret. Yani erkekle kadının arada bir şey olmadan tenasül organlarının birbirine           dokunmasıdır. Bu durumda her hangi bir yaşlık meydana gelmese bile kadının da erkeğin de                   abdesti bozulmuş olur. Arada vücut sıcaklığının hissedilmesine mani olmayan ince bir şey                           bulunsa bile yine abdest bozulur.

Abdesti Bozmayan Şeyler

1. Ön ve arka hariç,vücudun herhangi bir yerinden çıkıp olduğu yerde kalan,etrafa                             yayılmayan kan. 2. Bir yaradan, kan akmaksızın et parçası düşmesi. 3. Yaradan, burun ve kulaktan kurt düşmesi. 4. Ağız dolusundan az kusmak. 5. Balgam tükürmek. 6. Pıhtı halinde kan parçası kusmak. 7. Kullanılan diş fırçasında, dişler arasına sokulan kürdanda veya ısırılan bir şeyde görülen                          fakat akmayan kan. 8. Bir hastalık sebebiyle olmayıp, ağlamak ve çok gülmekten dolayı akan göz yaşı. 9. Mayasıl yaşlığı ve parmak aralarındaki pişinti. 10. Diz üstü veya bağdaş kurarak oturup uyumak. 11. Namazda uyumak; Çünkü 10. ve ll. maddelerde açıklanan durumlarda abdesti bozacak                               bir halin meydana gelmeyeceği kabul edilir. Şayet bu durumlarda yellenmek gibi abdesti bozan                       bir hal meydana geldiği biliniyorsa abdest bozulmuş olur.

Abdestsiz yapılmayan İşler

1. Namaz kılmak 2. Kabe' yi tavaf etmek. Kabe' yi abdestli olarak tavaf etmek vaciptir. 3. Kur'an'a el sürmek. Kur'an-ı Kerim'e abdestsiz el sürülmez. Fakat ayrı bir kap veya kılıf ile               tutulabilir. Abdestsiz bir kimse ezbere Kur'an okuyabilir. Üzerindeki elbise yeni ile Kur'an'a tutmak                         mekruhtur.

Çocuklar abdestsiz olarak Kur'an-ı Kerim'i tutabilirler. Çünkü mükellef değillerdir. Ancak Kur'an'ı                  abdestli olarak tutmaya alıştırılmaları iyi olur. Abdestsiz olan çocuğun eline Kur'an-ı Kerim                        vermekte bir sakınca yoktur. Müslüman olmayan bir kimseye isteği halinde hidayete ermesi                         ümidi ile Kur'an-ı Kerim ve dini bilgiler öğretilebilir. Üzerinde Kur'an-ı Kerim'den bir parça veya Allah'ın isimlerinden biri yazılı olan parmağındaki                     yüzük ile helaya girmek mekruhtur. Üzerinde Kur'an yazılı olan  şey cepte olur veya bir şeye                          sarılı bulunursa bununla helâya girmek mekruh olmaz. Abdestsiz olan kimse kalem gibi bir şeyle Kur’an sayfalarını çevirebilir.Diyanet ilmihali

Özürlünün abdesti

Devamlı burun kanaması, idrarı tutamama, devamlı kusma, yaranın devamlı kanaması, kadınların akıntısı gibi abdesti bozan ve kısmen süreklilik taşıyan bedenî rahatsızlıklara ilmihal dilinde özür (mazeret), böyle kimselere de özürlü kimse (mâzur, mâzure) denilir. İslâm dini kolaylık ve rahmet dinidir. Namaz başta olmak üzere kişilerin ibadetlerini zamanında ve gerektiği şekilde yerine getirebilmeleri hem bir görev hem de bir haktır.                                             Bu sebeple İslâm dini kişiye gücünün üstünde yük yüklememiş, ibadet hayatı da dahil daima kolaylığın sağlanmasını, zorluk ve sıkıntının önlenmesini ilke edinmiştir. Bu sebepledir ki normal durumlarda abdesti bozan şeyler konusunda özürlü kimseler için özel hükümler getirilerek bu kimselerin ibadet etmesine fırsat tanınmıştır. Su bulunmadı- ğında veya suyun kullanımının sağlığa zararlı olduğu durumlarda teyemmüm imkânı, yaranın üstüne mesh hükümleri de yine İslâm'ın hem namazı ferdin aslî görevi ve dinin direği saymasının hem de kolaylık prensibinin birer örneğidir. Yukarıda sayılan türde olup en az bir namaz vakti süresince devam eden bedenî rahatsızlıklar özür hali sayılır. Özürlü kimse her namaz vakti için abdest alır, bu özür halinin abdesti bozmadığı var sayılarak o vakit içinde aldığı abdestle, onu bozan yeni bir durum meydana gelmedikçe, dilediği kadar farz, vâ- cip, sünnet, eda ve kazâ namazı, cuma ve bayram namazı kılabilir, Kâbe'yi tavaf edebilir, Mushaf’ı tutabilir. Namaz vaktinin çıkmasıyla özürlü kimsenin abdesti bozulmuş olur, yeni namaz vaktinde tekrar abdest alması gerekir.         Özürlü kimsenin abdesti özür hali dışında abdesti bozan ikinci bir sebeple de bozulur. Meselâ idrarını tutamayan kimsenin burnu kanamakla abdesti bozulur. İmam Şâfiî'ye göre özürlü kimsenin her namaz için ayrı abdest alması gerekir. Özürlü kimsenin bu sebeple elbisesine bulaşan idrar, kan özür devam ettiği sürece namazın sıhhatine engel olmaz. Kadınlar için aybaşı ve loğusalık hali farklı fıkhî hükümlere tâbi olup bunun dışında kalan kanamalar ve devamlı akıntılar (istihâze) özür hali sayılır. Mesh

İslâm dini namazın ifasını dinin temel vecîbelerinden saymış olmasının yanı sıra her türlü mükellefiyette zorluğu gidermeye ve kolaylığı temin etmeye de ayrı bir önem vermiştir. Bunun bir örneği de, mükellefler için mest ve sargı üzerine mesh yaparak abdest alma ve böylece üzerine düşen ibadetleri ifa etme imkânı getirmiş olmasıdır. Mesh, bir şey üzerinde eli gezdirmek, o şeyi elle silmek demektir. Fıkıhta mesh, bir nevi hükmî temizlik işlemi olup abdestte elin ıslaklığıyla bir uzuv, mest veya sargı üzerinde, teyemmümde ise yüz ve kollar üzerinde toprakla yapılan sembolik temizlik çeşididir. Abdest alırken baş, boyun ve kulakların meshedilmesi abdestin ilkten (aslî) hükmü, mest ve sargı üzerine mesh ise yıkama yerine geçen (bedel, halef) bir işlemdir.

a) Mest Üzerine

Mesh Dinimizin ibadetlerde kolaylığı tercih etmiş olması sebebiyle, ayaklara mest vb. giyildiğinde, abdest için bunun çıkarılması ve ayağın yıkanması istenmeyip mestin üzerine mesh yapma câiz görülmüştür. Mest deri ve benzeri maddelerden ayaklara giymek maksadıyla yapılan, ayakları topuklarla birlikte örten, içine su geçirmeyecek veya yere konduğunda kendi kendine dik durabilecek bir ayakkabı çeşididir. Ayakları aynı şekilde örten çizme, potin, kendisiyle yol yürünebilecek dayanıklılıkta çorap ve boğazlı terlikler ve benzerleri de Hanefîler'e göre mest hükmündedir. Devamlı olarak yerle temas halindeki çizme ve ayakkabılara meshetmek yeterli olmayıp altında veya üzerindeki necis maddelerin de temizlenmesi gerekir. Abdest alırken mestin üzerinde elin üç parmağı kadar yerin elin ıslaklı- ğıyla bir defa meshedilmesi gerekir ve yeterli olur. Bunun için mestin abdestli olarak giyilmiş, mestin ayağın abdestte yıkanması gereken yerlerini tamamen kaplamış, ayrıca dayanıklı ve sağlam bir maddeden yapılmış olması aranır. Mest ile yaklaşık 6 kilometre yürünebilmesi veya bırakıldı- ğında dik durabilmesi bu dayanıklılık ve sağlamlığın ölçüsü olarak zikredilir. Mestin topuktan aşağı kısmında, altında veya üstünde ayak parmaklardan üçü girecek şekilde bir deliğin, yarık veya yırtığın bulunmaması, mestin içine su almaması da gerekir. Üzerine deri kaplanmış veya altlarına pençe vurulmuş çorap üzerine mesh edilebilir. Hanefî fakihlerinden Ebû Yûsuf ve İmam Muhammed, altına pençe vurulmuş olması şartını aramaksızın kalın ve içini göstermeyen dayanıklı keçe ve yün çoraplar üzerine, bir grup fakih ise bu þartlarý da aramayarak çorap üzerine meshedilebileceği görüşündedir. İbadetlerin ve onlara hazırlık mahiyetindeki vecîbelerin yerine getirilmesinde bazı ölçüler belirlemeyi ve imkân dahilinde kolaylık sağlamayı hedefleyen fakihler arasındaki bu tür görüş farklılıkları mükellefe bu görüşlerden istediği tarzda bir kompozisyon oluşturma hakkını vermekten ziyade ihtiyaç halinde kullanılabilecek ruhsatları göstermesi yönüyle önem taşır. Abdesti bozan durumlar mest üzerine meshi de bozar. Üzerine meshedilen mestin ayaktan çıkması veya çıkarılması, mestin içine giren suyun bir ayağın yarıdan fazlasını ıslatması, mesh süresinin sona ermesi meshi bozar. Mest üzerine meshin süresi, yolcu olmayanlar için bir gün bir gece (24 saat), yolcular için üç gün üç gecedir (72 saat). Bu süre, mestin abdestli olarak giyilmesinden sonra ilk hadesten yani abdesti bozan ilk durumdan başlar. Bu süre dolduktan sonra, ayaklar su ile yıkanarak abdest alınıp gerekiyorsa mest tekrar giyilmelidir. Öte yandan, ayaklarını yıkamak suretiyle abdestli olan kimsenin bu abdesti devam ettiği sürece mestleri çıkarıp giymesiyle abdesti bozulmaz. Mestlerin üzerine meshetmek suretiyle abdestli olup mestlerini çıkaran kimse, sadece ayaklarını yıkayarak abdestini tamamlayabilir.

b) Sargı Üzerine Mesh

Üzerinde sargı bulunan bir organın abdest alırken su ile yıkanması sağ- lık açısından zararlı ise, bu sargı çözülmeyip üzerinin meshedilmesiyle yetinilir. Yapılan bu mesh o uzvu hükmen yıkama sayılır. Hatta mesh de zararlı ise ondan da vazgeçilebilir. Sargının çoğunluğunu sadece bir defa meshetmek yeterlidir. Sargının abdestsiz veya cünüp iken sarılmış olması meshe engel olmadığı gibi bu meshin süresi de yoktur. Özür hali devam ettiği sürece sargı üzerine meshedilebilir. Sargı üzerine ikinci bir sargı sarılsa bu sargıya ayrıca meshetmek gerekmez. Bir sargı üzerine mesh yapıldıktan sonra o sargı değiştirilirse hüküm yine aynı olmakla birlikte yeni sargının meshedilmesi müstehaptır. Üzerindeki ilâç, merhem bulunan yaraların meshi de sargı üzerine mesh hükmündedir. Yaranın iyileşip sargının çıkarılması halinde sargı üzerine yapılan mesh bozulmuş olur. Bu kimsenin şayet abdestli ise, sargı yerini yıkamakla iktifa etmesi mümkün ise de yeniden abdest alması daha yerinde bir davranış olur. Doldurulmuş veya kaplanmış dişler de sargılı veya merhemli yara –veya suyun deriye ulaşmasını engelleyen fakat çıkarılması zor olan boya vb.nin bulaştığı organ– gibidir. Suyun kaplama ve dolguya ulaşması yeterlidir.Diyaney Vakfı Yayınları

Abdest dualarını Arapçasını bilmeyen, Türkçesini okumalıdır.                                            Türkçesini de bilmeyen kelime-i şehadet getirir veya bildiği başka duaları okur. Mesela Rabbena âtina...yı okur.                                                                                                        Önce Euzü Besmele çekilir. “Bize İslam dinini veren, imanı ihsan eden ve suyu temizleyici, İslam’ı nur kılan Allahü teâlâya hamdü senalar olsun“ denir.

Her uzvu yıkarken aşağıdakiler gibi dualar okunur:

Ağza su verirken: Ya Rabbi, Kur'an okurken, seni anarken, sana şükrederken ve ibadet ederken bana yardım eyle!

Burna su verirken: Ya Rabbi, Cennet kokusunu nasip et, Cehennem kokusundan uzak tut!

Yüzü yıkarken: Ya Rabbi, bazı yüzlerin ağarıp, bazılarının karardığı günde yüzümü ağart.

Sağ kolu yıkarken: Ya Rabbi, amel defterimi sağ tarafımdan ver ve hesabımı kolay eyle!

Sol kolu yıkarken: Ya Rabbi, amel defterimi sol tarafımdan ve arkamdan verme ve hesabımı zor eyleme!

Başı meshederken: Ya Rabbi, beni arşının gölgesinde barındır.

Kulakları meshederken: Ya Rabbi, hak sözü dinleyenlerden ve en güzeline uyanlardan eyle. Boynu meshederken: Ya Rabbi, vücudumu Cehennem ateşinden azat eyle.

Sağ ayağı yıkarken: Ya Rabbi, Sırat köprüsünde ayaklar kaydığı günde, ayaklarımı kaydırma.

Sol ayağı yıkarken: Ya Rabbi, amelimi makbul eyle, günahımı affet!

 Abdest Aldıktan Sonra Okunacak Dualar

-“Sizden biriniz güzelce abdest alır, abdestini aldıktan sonra da:

“Eşhedü ellâ ilâhe illallâh ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resuluh:

Ben Allah’tan başka ilâh olmadığına, ortağı olmayıp tek oldu­ğuna ve Muhammed’in Allah’ın kulu ve Rasûlü olduğuna şahitlik ederim” derse, o kimseye cennetin sekiz kapısı (birden) açılır, istedi­ğinden girer” buyurdu, diye cevap verdi. (Müslim, Taharet 17 (234); Ebu Davud, Taharet, 65; Nesai, Taharet, 109)

Abdestten sonra Kadir sûresini, bir, iki veya üç defa okumak abdestin adablarındandır.

Adalet

İyiliğe iyilikle, kötülüğe adaletle muamele ediniz.

Allahın Güzel isimlerinden El-Adl: Çok adil olan, asla zulmetmeyen, hak ile hükmeden, adalet sahibi manalarına gelmektedir.

Siz, gül dikin, bülbülü dünyanın öbür tarafından gelir.

Adalet nedir? Ağaçları sulamak...Zulüm nedir? Dikenlere su vermek... (Mevlana)

“Hükümdar adaletli olursa, yeryüzünde Allah’ın; adalet ve şefkatten uzak olursa, şeytanın halifesi olur.” İmam Gazâlî

Terazinin dili, mutlaka denk olmalı ki, alan adam aldanmasın, kanmasın.

Allah'ın adaleti er ya da geç mutlaka tahakkuk eder, kimsenin yaptığı yanına kalmaz.

Sahabe kadrosuna dâhil herkes mutlak manada adildir.

Yalan ya da yanlış onların hayatında ne bin ne de bir şubesiyle vardır.

Hayatları Allah Teâlâ’nın rızasına ayarlı ve de o rıza ile çepeçevre kuşatılmıştır.

Böyle bir bünyeye harici unsurların girmesi ne mümkün.

Yanlış terazinin başına dünyanın en dürüst adamını koysanız, petrol istasyonundaki ayarı bozulmuş pompanın başına en sağlam adamı koysanız yanlış tartacak, yanlış dolduracaktır. Yanlış kanunların başına da en doğru adamı koysanız kararı yanlış olacaktır.

Tartıyı adaletle yapın, teraziyi eksik tutmayın.Rahman 55/9

“Kim zerre kadar iyilik yaparsa onun mükâfâtını görecek, kim de zerre kadar kötülük yaparsa onun cezâsını görecektir” Zilzâl Sûresi, 99/7,8 buyurmaktadır.

“Allah, insanlara zulmetmez fakat insanlar kendi nefislerine zulmederler.” (Yunus 10/44)

İslam Dini’nde adalet: Kültür, bilgi, mevki, cinsiyet, ırk, dil ve din farkı gözetmeden insanlara, insan olmaları yönünden eşit davranmak ve haklarını vermek demektir. Kur’an-ı Kerim’de adaletle ilgili olarak şöyle buyrulmaktadır: “Ey iman edennler! Adaleti titizlikle ayakta tutan ve Allah için şahitlik eden insanlar olun. Hükmünüz veya şahitliğiniz velev ki, kendiniz veya ananız, babanız, yakın hısımlarınızın aleyhine olsun. İsterse onlar, zengin veya fakir bulunsunlar.Nisa 4/35

“Şüphesiz ki Allah size emanetleri ehline vermenizi, insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder...” Nisa 4/58

Sevgili Peygamberimizin, hak ve ada¬letle ilgili birçok hadisleri vardır. Bunlardan birkaç örnek verelim. Birgün Kureyş kabilesinden asil bir kadın hırsızlık yapmıştı. 0 kadını cezalandırmaması için Ashabdan Üsameyi Peygamberimize gönderdiler. Bu duruma kızan ve üzülen Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdular : “Nasıl oluyor da bazı kimseler, Allah’ın kanunu karşısında aracı olmaya kalkışıyorlar. Sizden öncekilerin mahvolmasının sebebi şudur: İçlerinden asil, ileri gelen birisi hırsızlık yapınca, onu serbest bırakıyor, zayıf ve fakir bir kimse hırsızlık yapınca, onu cezalandırıyorlardı. Allah’a yemin ederim ki Muhammed’in kızı Fatıma hırsızlık yapsaydı, onun da cezasını verirdim.” Buhari Hudud 12, Müslim Hudud, 8-9.

Görüldüğü üzere, Hz. Peygamber, adalet konusunda aracı olmak isteyenleri çok yakını da olsa sert bir şekilde reddetmiş, suçluya layık olduğu cezasını vermekte en ufak bir tereddüt göstermemiştir. Konuyla ilgili olarak başka bir hadislerinde Peygamber Efendimiz (s.a.s.] şöyle buyururlar: “Adil, bilgili ve başarılı hükümdarlar; hısım, akraba ve Müslümanlara karşı yumuşak kalpli ve şefkatli olanlar; aile efradı kalabalık olduğu halde harama el uzatmayıp, haramdan uzak kalmaya çalışanlar cennet ehlidir.

Adalet dünyadan kalkarsa, insan hayatına değer verecek bir şey kalmaz. ülkeler kılıçla alınır, ancak adaletle korunur. Adaletin olmadığı yerde zulüm olur, mazlumun feryadı da arşı alayı titretir ve zalimi yakar…

Adaletin tecellîsi

İsbat edilmiştir ki, bazen zulüm içinde adalet tecellî eder.

Yani, insan bir sebeple bir haksızlığa, bir zulme mâruz kalır, başına bir felâket gelir, hapse de mahkûm olur, zindana da atılır. Bu sebeple haksız olur. Bu hüküm bir zulüm olur.

Fakat bu hadise adaletin tecellîsine bir vesile olur.

Kader-i İlâhî başka bir sebepten dolayı cezaya, mahkûmiyete istihkak kesb etmiş olan o kimseyi bu defa bir zâlim eliyle cezaya çarptırır, felâkete düşürür.

"İşte kazandıkları (günahları)ndan ötürü zâlimlerden bir kısmını diğer bir kısmının peşine böyle takarız." (Enâm 6/129)

Emaneti gözü gibi koruyan müminler olarak şöyle dua edelim: “Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah'a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle” Furkân, 25/74. Mevlânâ"nın işaret ettiği üzere, “adâlet” de “zulüm” de birer tohumdur. Vakti saati gelince muhakkak yeşerecektir. Binâenaleyh, iyiler sevinsin, kötüler de korksun. Çünkü gül diken gül derecek, rüzgar eken de fırtına biçecektir...

Allah bizleri adâletle iş görenlerden ve ibadetlerini yapanlardan eylesin.

Allah rızası

Mü’minin, yapacağı her amelde tek niyeti, Cenâb-ı Hakk’ın rızâsını kazanmak olmalıdır.

Bir iyilik yapacaksan yalnız Allah rızası için yap ve karşılığını insandan değil yalnız Allah'tan bekle.

Eğer yaptığımız işten Allah memnun ve razı ise gerisi hiç önemli değil. Ama Allah razı değilse, bütün dünya alkışlasa yine hiçbir önemi yok.

Müslüman sabah evinden çıktığında; bugün İslam için, Allah için ne yapabilirim? Hangi helal kazancı elde eder de, İslama ilmimle malımla bedenimle nasıl bir katkıda bulunabilirim düşüncesiyle hareket etmeli.

"Rabbinin rızasına ermek için sabret." Müddesir 74/7

Bu âyette Hz. Peygam­ber (asv)'in, insanlığı uyarma görevini yerine getirirken birçok sıkıntı ile karşı karşıya kalacağına işaret edilmiş ve Allah'ın rızasını kazanmak için bu sıkıntılara sabretmesi emredilmiştir.(İbn Âşûr, XXIX, 298)

Günahla karşı karşıya geldiğimizde de, sabrederek kazanıyoruz öyle değilmi? İbadetlerimize devamda da sabredeceğiz.

Sen Rabbine yakın olmaya ve O'nun rızasını kazanarak kendini kurtarmaya bak! Önce kendini kurtar ki başkalarının kurtuluşuna da vesile olabilesin...

Hadis-i şerifte, (İbadetlerin en kıymetlisi, hubb-ı fillah, buğd-i fillahtır) buyuruldu. Yani sevdiklerini yalnız Allah için sevmek, buğzettiklerine yalnız Allah rızası için buğzetmektir. (Ebu Davud)

           "Sizden bir ücret istemeyen, sizden hiç menfaat beklemeyen, dosdoğru yolda yürüyen bu kimselere uyun." Yasin, 36/21                                                                                                                İman ve Kur'ân'a hizmet yolunda çalışma, gayret gösterme, tamamen Allah rızası için olmalıdır.-Bu ayet bize şu mesajı verir. Tebliğimizde insanlardan bir şey istemiyeceğiz. Buna çok dikkat edeceğiz.

HİCRET

Yüce Allah tarafından Peygamberimize Mekke'den Medine'ye hicret izni verilmiş, Peygamberimiz de Hz. Ebu Bekir’e hazır olmasını ve bir iki gün içerisinde yolculuğa çıkacaklarını müjdelemiştir. Hz Ebu Bekir bu müjdeyi duyunca sevinç gözyaşları ile 4 aydır dışarıya bırakmayıp, ağaç yaprakları ile beslemekte olduğu iki cins devesini işaret ederek Yâ Rasûlulah! Dilediğini seç, dedi. Peygamber efendimiz ise deveyi ancak parasını ödemek suretiyle kabul edebileceğini söyledi ve bu develerden birisini aldı çünkü bu yola Allah rızası için çıkıyorum. Deve benim kendi malım olmalı.Kasvâ' adlı deve budur.

*Farz ibadetlerimizin dışında aşağıdakilerle kendimizi sorgulayalım bakalım her gün ALLAH' ın rızasını kazanmamız için yapmamız gereken kulluk görevlerimizden hangisini yapabiliyoruz.

Bu gün ALLAH' rızası için fakir doyurdun mu? Bu gün ALLAH rızası için küsleri barıştırdın mı? Bu gün ALLAH rızası için kaç kişi ile selamlaştın? Bu gün ALLAH rızası için düşküne sadaka verdin mi? Bu gün ALLAH rızası için kaç yardıma muhtaca el uzattın? Bu gün ALLAH rızası için sofrana, evine misafir davet ettin mi? Bu gün ALLAH rızası için akraba ziyaretlerinde bulundun mu? Bu gün ALLAH rızası için sana yapılan haksızlıkları affettin mi? Bu gün ALLAH rızası için tartıda, terazi de kul hakkını gözettin mi? Bu gün ALLAH rızası için tanıdık, tanımadık cenaze takip ettin mi? Bu gün ALLAH rızası için küçükte olsa birilerine hediyeler verdin mi? Bu gün ALLAH rızası için yerdeki taşı, poşeti çalı, çırpıyı topladın mı? Bu gün ALLAH rızası için tanıdık, tanımadık hasta ziyaretinde bulundun mu? Bu gün ALLAH rızası için elinden geldiğince ağaç dikip, yeşillikleri suladın mı ? Bu gün ALLAH rızası için ilim öğrenmeye veya bildiklerini öğretmeye çalıştın mı? Bu gün ALLAH rızası için başıboş hayvanları elinden geldiğince besleyebildin mi? Bu gün ALLAH rızası için çocuk yuvalarına uğrayıp sevgiye susamışları sevindirdin mi? Bu gün ALLAH rızası için otobüste, trende, vapurda yaşlıya, hastaya, yorguna yer verdin mi? Bu gün ALLAH rızası için insanların senden istediklerini yerine getirip onların gönüllerini aldın mı? Bu gün ALLAH rızası için huzur evlerini ziyaret edip yaşlıların ellerini öperek hayır dualarını aldın mı? Bu gün ALLAH rızası için hiç bir şey yapamadın ise gıybet veya dedikodu yapmayıp sükut etmeyi denedin mi?

“Onlar, Allah’ın ahdini yerine getirir, verdikleri sözü bozmaz, Rablerinin rızasını isteyip sabreder ve kötülüğü iyilikle savarlar.” Rad 13/20-22.

Yine insanlardan kimi de vardır ki, Allah'ın rızasına ermek için kendini feda eder. Allah ise kullarına çok merhametlidir.Bakara 2/207

Herkese karşı dürüst olunuz. Yalan söylemeyiniz. Emin biri olunuz. İslamı öyle yaşayınız ki; gayri müslimler bile, sizin güvenilir olduğunuza şahitlik etsinler.

Rabbim bizleri rızasını kazanan kullardan eylesin.Amin.

 Anne Baba hakkı

Bir baba yüz evlada bakar da, yüz evlat bir babaya bakamaz.

Anne Ve Babasına Hayrı Olmayandan Ne Hayır Beklenir?

Ana Baba hakkı ödenmez.. Ne kadar dua etsen yetmez..                                                           Sırtında Kabeye götürsen, Onların duasını alamayınca hak ödenmez ..!!! Hz. Şems Ve Hz. Mevlana

"Ey Rabbimiz,hesabın görüleceği kıyamet günü beni, annemi-babamı ve bütün müminleri bağışla!"İbrahim14/41

“Anne-babasına karşı gelenin ömrü bereketsiz ve kısa olur.” (İslam Ahlakı)

“Ana babayı ağlatmak (onlara) isyan etmektir ve büyük günahlardandır.” (İbn-i Ömer)

*“Allahü Teâlâ, anne babaya kötülük hariç dilediği her günahın cezasını Kıyamet gününe erteleyebilir. Allah anne babaya kötülük yapanın cezasını hayatta iken ve daha ölmeden önce dünyada verir.” (Münziri, a.g.e., 3/318)

Behz Bin Hâkim (ra) babası vasıtasıyla dedesinden rivayetle demiştir ki: “Ya Resulallah! Kime iyilik ve ihsanda bulunayım?” deyince, Resülullah (asm): “Annene, sonra annene, sonra annene, sonra babana ve sonra da sırasıyla yakınlarına” buyurdu. (Ebu Davud, Nesai, Tirmizi)                                                 

Uzakta iseler ziyâretlerine gitmek. Ana-baba ve mahrem akrabâları ziyâret etmek vâcibdir. Hiç olmazsa, selâm göndererek, telefon açarak bu günâhlardan kurtulmalıdır.                                      Ziyârette sıra, ana, baba, evlâd, dede, nine, kardeş, amca, hala, dayı ve teyze şeklindedir. Dostlarını, dost bilip da'vet ederek gönüllerini almak. Düşmanlarından da uzak durmaya çalışmak.

ALLAH, ANA-BABAYA BİR ÖMÜR BOYU İYİLİĞİ EMREDİYOR

"Bana ve ana-babana şükret" (Lokmân, 31/14).

(Evlâda önce namazdan, sonra ana-baba hakkından sorulur. ) [R.Nâsıhîn]

İki hakkı ödeyemeyiz. Birisi Allah'ın hakkı.Digeri anne hakkıdır.                                                 Allah hakından sonra Resulüllah hakkı gelir.Anneden sonra da,baba hakkı gelir.

Allah'ın hakkını ödeyemeyiz. Çünkü O bizi yoktan var etmiş, hayatı vermiş ve yaşatıyor, dünyayı ve âhireti de bizim için hazırlamış. Biz de sadece Ona olan şükrümüzü ifade etmek için kulluk görevini yaparak Rabbimize olan sevgimizi dile getiririz.

Evet Ey Dost! İbadet, yalnız ve yalnız Allah’ın hakkıdır. 

Önce Allah sonra anne baba, unutma Ne yaparsan yap, dünyada huzurun ahirette de cennetin annen ve babanın elindedir.. Onların üzüldüğü bir işi asla yapma. Onların ellerini ve ayaklarını öpmekten çekinme.Ölçün şudur:‘Sen ve malın babanınsın!’Annenin hakkının babanın üç katı olduğunu da bil.Onların yakınlarını da ihmal etmemen gerekir.

Allah’ım, anne ve babalarımızı bizlerden razı et; onlara hizmet etmeyi bizlere nasip eyle.

Anne babaya iyilik ve itaat etmek zaten tartışma götürmez bir gerçek. Fakat bunun da ölçüsü ve sınırı var. Sınırı Kur'ân getiriyor ve diyor ki: 

*"Eğer onlar ilahlığına dair hiçbir bilgi olmayan bir şeyi Bana ortak koşman için seni zorlayacak olurlarsa, o zaman onlara itaat etme." (Lokman 31/15)

Demek ki, dine aykırı olan, İslama ters düşen bir konuda anne babanın istekleri olursa onu yapmamak gerekir. Çünkü yapılırsa Allah'a isyan söz konusu olur. Allah'a isyan varsa, zaten kula itaat edilmez. Böyle bir durumda da âyetin devamında belirtildiği gibi, "Yine de dünyada onlarla iyi geçin" esası vardır. 

Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa kendilerine "öf!" bile deme, onları azarlama, ikisine de güzel söz söyle" buyurmuştur. (İsra 17/23)

Hz. Peygamber (asm), savaşa katılma hususunda kendisiyle istişare etmek üzere gelen birisine şöyle sordu: “Annen var mı?” “Evet!” “O halde onun hizmetinden ayrılma; çünkü cennet annenin ayakları dibindedir.” (Nesâî, İbn Mâce, Hâkim)

Bereket Büyüklerin Yanındadır                                                                                              Evde ne erkeğin dediği ne kadının dediği olsun.Allah’ın dediği olsun herkes mutlu olsun. ”

“Bereket büyüklerimizin yanındadır. Küçüklerimize şefkat, büyüklerimize hürmet göstermeyen bizden değildir.” (Münavi, Feyzüll-Kadir, 3/220)

Kur’an-ı Kerim, akrabalarıyla imtihan olan peygamberlerden bahseder… İbrahim (as), Yusuf (as), Lut (as), Nuh (as)… 

*Peygamberimiz (s.a.s.) ashabına; -"Size, büyük günahların en büyüğünü bildireyim mi?" diye üç defa sordu. Üç defasında da "evet bildir, Ey Allah'ın Resulü" diyen-ashab-ı kirâma bunların sırasıyla; "Allah'a ortak koşmak, ana-babaya karşı gelmek, haksız yere adam öldürmek ve yalan söylemek" olduğunu belirtir. (Buh ârî, Edeb, 6).

*Peygamberimiz (s.a.s.) çok öfkeli bir şekilde üç defa, "Yazıklar olsun o kimseye " dediğinde Ashab-ı Kiram; "Kimdir o? Ey Allah'ın Resulü! " diye sorunca;"Ana-babası veya bunlardan birisi yanında ihtiyarladığı hâlde, Cennet'e giremeyip Cehennem'i boylayan kimse" der. (Müslim, Birr, 9).

-(Allahü teâlâ, Kıyâmette üç zümreye rahmet nazarıyla bakmaz: Ana–babasına karşı gelen, içki içen ve yaptığı iyiliği başa kakan kimse.) [Buhârî]    

-Eskilerin hayırlı evlat hayırsız evlat ölçüsü ana–baba hakkıyla şekillenirdi. Eğer evlat ana–babaya saygılıysa hayırlı evlattı. Eğer insanlar ona “hayırsız evlat” diyordularsa mutlaka ana–babaya saygısızdı da o yüzden o vasıfla anılırdı.

-Hz.Muâz, Resûlullah efendimize sordu: - Minbere çıkarken üç kere âmin demenizin sebebi nedir? - Cebrâil aleyhisselâm geldi                                                                                  "Ramazan ayına yetiştiği halde [günahları] mağfiret olunmadan ölen kimse ateşe girsin" dedi. Ben de âmin dedim.                                                                                                          Sonra "yanında senin adın anıldığı halde sana salevât getirmiyen kimse ateşe girsin" dedi. Ben de âmin dedim.                                                                                                                  Daha sonra "ana-babasına veya ikisinden birine yetiştiği halde onların hakkını gözetmeden ölen, ateşe girsin " dedi. Ben de âmin dedim.) [İ.Neccâr]                                                                         Mevla'mız bizleri  Rabbimizin rızasını anne ve babasının rızası ve hayır dualarını alanlardan eylesin.

Ayıp araştırmayın

 Herkes başkasının ayıbını araştırırken, sen kendi ayıplarınla meşgul ol.

-Bal çanağının ağzı kapalı. Sen ise, üstünü, yanını yalayıp duruyorsun. Çanağı yere çal,Mevlana

Casusluk yapmak, merak etmek, kusur araştırmak, ayıpları örtmemek, kötü bir huydur. Ayıp ve kusur araştırmak günah ve haramdır. Şu kısacık dünya hayatında bizler de hata yapıyoruz, kusur işliyoruz. Bizlerin bu hali başkası tarafından aşikâr edilmesi bizi ne kadar üzecekse, kusurlarını araştırdığımız kimseyide bu denli üzer.

ALLAH(CC) AYIPLARI ÖRTER

Gaffar Kullarının günahlarını örten, günahlarını bağışlayan.

Allah settarul uyuptur. Ayıpları örtendir. İnsanları arkadaşları, eşine, dostuna karşı rezil etmez. Mahcup etmez.

Aynen bunun gibi, biz de Gaffar ismini ahlak edinerek başkalarının hatalarını örtmeli ve kimsenin ayıbını yüzüne vurmamalıyız.

Biz, Allâh’ın kullarını affedelim ki, O da en fazla muhtaç olduğumuz bir günde bizi affeylesin. Zira Cenâb-ı Hak, âyet-i kerîmede kullarına şöyle soruyor:

“…Allâh’ın sizi affetmesini istemez misiniz?..” (en-Nûr 24/22)

-"Ey iman edenler! Zannın çoğundan kaçının Çünkü zannın bir kısmı günahtır Birbirinizin kusurunu araştırmayın Biriniz diğerinizi arkasından çekiştirmesin Biriniz ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz O halde Allah'tan korkun Şüphesiz Allah tevbeyi çok kabul edendir çok esirgeyicidir "(el-Hucurât, 49/12).

Sui zan(kötü zan , kötü tahmin , kötüye yorumlamak) ederek casus gibi gizliden gizliye inceden inceye araştırmayın demektir.

Resulullah da bir hadiste: Birbirinizin özel ve mahrem hayatını araştırmayın" (Müslim, Birr ve Sıla, 30) diye buyurmaktadır.

KENDİ AYIBINI AÇIĞA VURMAK YASAKTIR

Müslümanlar sadece başkalarının kusur ve ayıplarını değil kendilerinin de gizli işledikleri ayıp ve kusurları açıklamaktan men edilmiştir. Dinimiz bunu da yasaklamıştır.

Hadisi şerifte ” Suçunu açığa çıkaranlardan başka ümmetimin hepsi bağışlanmıştır. Suçunu açığa çıkaran bir kişi geceleyin bir günah işler. Sonra sabahlar. Allah(cc) onu örttüğü halde sabahlar. Ey falan dün gece şöyle şöyle günah işledim diyerek gizli olarak işlediği günahı açığa çıkarır. Halbuki Rabbi onun günahını örtmüştü. Kendisi günahını açığa vurduğu için Allah’ta o günahı yazar.(Buhari- Müslim-Riyazüssalihin- 205) buyurmuştur.

AYIBI YAYAN CEHENNEMLİKTİR

Kuran-ı kerimde Rabbimiz buyuruyor ki. ”Kötü sözlerin iman edenlerin içinde yayılıp duyulmasını arzu edenler. yok mu? Dünyada da Ahirette de onlar için pek acıklı bir azap vardır. ”(Nur surasi ayet 19) buyurmuştur.

Resulullah (s.a.s.) bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır:

"Her kim bir müslüman kardeşinin ayıp ve kusurlarını, kimsenin görmediği ve görmesini istemediği şeylerini örterse, Allah'u Teâlâ da kıyamet gününde onun ayıplarını örter. Her kim müslüman kardeşinin meydana çıkmasını istemediği birşeyini ortaya çıkarır ve dile verirse; Allah da onun ayıplarını, kimsenin bilmesini istemediği hallerini meydana çıkarır. Bu suretle kendi evi içinde de olsa onu rezil eder. Müslüman kardeşinin ayıplarını örten, bir ölüyü diriltmiş gibidir. " (Buhârî, Mezâlim, 3; Müslim, Birr, 58; Tirmizî, Birr ve Sıla, 85)

Peygamberimiz ve ashabı, kimsenin ayıplarını araştırmamış ve araştıranları da şiddetle kınamıştır. Peygamberimiz'in: "Din kardeşini bir suçundan dolayı ayıplayan kimse, o suçu (günahı) kendisi de işlemedikçe ölmez. " (Tirmizî, Kıyâme, 53) uyarısını da hiç bir zaman unutmamak gerekir.

İnsanların gizli kalmış kusurlarını açıklamak herkese duyurmak onların utanma duygularının yok olmasına sosyal kontrolün azalmasına ve böylece ahlaksızlığın süratle yayılmasına sebep olur. Gizliden günahı işleyen kişi nasıl olsa herkes duydu diyerek alenen günah işlemeye başlar ve günahını arttırır. Aynı zamanda da başkalarına da cesaret verir. O nedenle başkalarının günahını açığa çıkaran kişi en az o günahı işleyen kadar günah kazanır.

AYIBI YAYMAYANLAR

"Müslüman kardeşinin ayıplarını örten, bir ölüyü diriltmiş gibidir" (Buhari)

(Kim, bir müslümanın dünya sıkıntılarından birini giderirse, Allahü teâlâ da onu kıyamet günü sıkıntılardan korur. Kim, müslümanın aybını örterse, Allahü teâlâ da onun dünya ve ahirette aybını örter. Kişi, arkadaşına yardımcı olduğu müddetçe, Allahü teâlâ da onun yardımcısı olur.) [Müslim]

Kişilerin ayıp ve kusurlarını bulmak yerine, tatlı dille nasihat etmek, çeşitli vesilerle bu ayıbı işleyip, günaha girmeside daha faydalı olur. Ancak, şahısları aşıp başkalarına ve topluma zararı dokunacak şekilde açığa çıkan ve insanlara zulüm getiren ayıplar, günahlar böyler değildir.

Ayıplarınızın örtülmesini, ayıplarımızın unutulmasını istiyor musunuz? Allah ayıplarımızı tamamen silsin, sevdiklerimize bizi rezil etmesin istiyor musunuz? İstiyorsak bizde Müslüman kardeşlerimizin ayıplarını görmemezlikten geleceğiz. Gördüklerimizi de unutacağız. Kimseye bir kelam etmeyeceğiz.

Rabbim bizlere biran evvel günahlarına bir daha islememek üzere tövbe edenlerden eylesin inşallah. Rabbim Müslümanların arasını bozmaya çalışan kafirlere, münafıklara ve hainlere fırsat vermesin. Âmin.

 Ayların fazileti

 1-MUHARREM: Arabi ayların başı, birincisi Haram edilmiş olan Bu muharrem ayında Müslümanlıktan evvel Arablar arasında muharebe yasaktı Bundan dolayı bu isim verilmiştir Haram kılınmış, tahrim olunmuş. 2- SAFER: Boş ve hâli olmak Arabi aylardan ikincisi. 3- REBİ-ÜL EVVEL: İlkbahar Çiçeklerin açıp otların bittiği mevsim. 4- REBİ-ÜL AHİR: Sonbahar. 5- CEMAZİYEL EVVEL: Arabi ayların beşincisidir İlk mazi, geçmişi. 6- CEMAZİYEL AHİR: Arabi ayların altıncısıdır Son mazi, geçmiş. 7- RECEB: Azametli, heybetli Ta'zim etmek Cennet'te bir nehir ismi Mübarek üç ayların birincisi ve Kamerî aylardan yedincisi. 8- ŞABAN: Aralık, fasıla Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı. 9- RAMAZAN: Yanmak demektir çünkü bu ayda oruç tutan ve tövbe edenlerin günahları yanar, yok olur. 10- ŞEVVAL: Şevval ayını, diğer Arabî aylardan ayıran en önemli hususiyet, ramazan bayramının bu ayın ilk üç gününde oluşudur. İslâm’da ilk ramazan bayramı, hicretin ikinci yılında şevval ayında gerçekleşmiştir.

11- ZİLKA'DE: Arabi ayların on birincisi Câhiliye devri Arapları tarafından hurmaların olgunlaşması ve mahsulün toplanması mânâsında kullanılmaktaydı. 12- ZİLHİCCE: Arabi ayların on ikincisi

 Kamerî aylar

Hicri Takvim Hazreti Muhammed'in (s.a.v.) Milattan sonra 622 senesinde Mekke'den Medine'ye hicreti ile başlamıştır. Hicri takvimin bir diğer adıda Kameri takvimdir.

Kamerî ayın hesaplanmasında, gökteki ayın dünyâmızın çevresindeki döndüğü zaman esas alınmıştır. Kamerî aylar bâzan 29, bâzan da 30 gün çeker. İslâm dîninde ibâdetlerin bu aylara göre yapılması emredilmiştir. Bunun sebeblerinden biri, Ramazan ayıdır. Zîrâ Ramazan ayı hicrî kamerî aylardandır. Mîlâdî seneye göre her yıl 10-11 gün evvel başlamaktadır. Onun için 33 senede tam bir devir yaparak senenin bütün günlerinde oruç tutulmuş olmaktadır.

1-Muharrem

Öncelikle İslâm aleminin hicrî yıllarını tebrik ediyorum. Bu yeni yılın hayırlara,barışa, kardeşliğe, birlik ve beraberliğimizin İslâm’a vesile olmasını Cenâb-ı Hak’tan niyaz ediyorum.                              - Muharrem; “hürmete layık” anlamına gelmektedir.Muharrem ayı, 12 ay ve 355 gün olan kameri yılın ilk ayıdır. Adından da anlaşılacağı üzere, kameri yılda güneşin değil ayın hareketleri esas alınmaktadır. Hicrî tarih, Hz. Muhammed (s.a.s.)' in Mekke'den Medine'ye göç etmesi ile başlar. Hicretin takvim başlangıcı olarak kabul edilmesi, Hz. Ömer devrinde olmuştur.Hz. Ömer devrinde, Hz. Peygamber’in Mekke’den Medine’ye hicret ettiği yıl (Miladi 622),İslâmî takvimin başlangıç yılı (Hicri) olarak, Muharrem ayı da bu takvimin ilk ayı olarak kabul edildi.Muharrem ayı insanlık tarihinde önemli bir yere sahiptir. 1)- Hicret, 2)- Hicri Yılbaşı, 3)- Aşure Günü, (On Muharrem-Oruç) 4)- İlk cum’a namazı ve hutbe’dir.  

Kerbela olayı:                                                                                                                -Hz. Hüseyin, Hz. Ali Efendimiz ile Hz. Fatıma validemizin ciğerparesi, sevgili Peygamberimizin dünyanın iki çiçeği, ahirette de “cennet çocuklarının efendileri” diye övdüğü Buhari, “Menakıb” 22  ve hakkında, “Allah’ım, ben onları seviyorum, sen de sev!” diye dua ederek Tirmizi, “Menakıb” 31, adını koyduğu torunudur.

Emeviler'in ikinci hükümdarı Yezid zamanında ve Hicri 61 yılı Muharrem ayının 10. Cuma günü, Sevgili Peygamberimizin torunu Hz. Hüseyin ve beraberinde Peygamberimizin soyundan gelen 70 sahabinin Kerbela'da hunharca şehit edilmesi olayı da muharrem ayında meydana gelmiştir.

Peygamber torunu Hz. Hüseyin ve ehli beytten olan 70 kişinin şehit edildiği Kerbela faciası, tarihe kara bir leke olarak sürülmüştür. Kerbela katliamını unutmak, yaşanmamış saymak mümkün değildir. Ancak Müslümanlara düşen görev; kinlenip hırslanmak değil, dersler almaktır. Kerbela katliamını unutmadan başta en büyük düşman olan nefisle mücadele, sonra da birliği ve dirliği bozan ne varsa, onlarla mücadele etmektir. Bakınız Kuran- ı Kerimde; "Hep birlikte Allah'ın ipine Kur'ân'a sımsıkı sarılın ve parçalanıp bölünmeyin" Al-i İmran,3/103 buyrulmuştur. Öyleyse parçalanıp bölünmemek için Allah’ın emir ve yasaklarına sımsıkı sarılmanın şart olduğu unutulmamalıdır. Tarihte yaşanmış ve geri dönüşü olmayan böylesi korkunç hadiselerden bize düşen bu olayları hatırlayarak gereken dersleri almaktır.  

Muharrem ayının onuncu gününe “Âşüre günü” denilmektedir.                                          Muharrem ayının 10. günü olan aşure gününün de diğer günlere nisbetle mübarek ve bereketli bir konumu vardır.Bu hikmetlerin başında Cenâb-ı Hak’ın, önceki peygamberlerden bazılarına değişik ikram ve ihsanlarda bulunmasıdır.                                                                                        1. Allah Hz. Musa’ya (a.s.) aşura gününde bir mucize ihsan etmiş denizi yararak Firavun ile ordusunu sulara gömmüştür. 2. Hz. Nuh (a.s.) gemisini Cûdi Dağı’nın üzerine aşure gününde demirlemiştir. 3. Hz. Yunus (a.s.) balığın karnından aşure günü kurtulmuştur. 4. Hz. Âdem’in (a.s.) tövbesi aşura günü kabul edilmiştir. 5. Hz. Yusuf (as) kardeşlerinin atmış olduğu kuyudan aşura günü çıkarılmıştır. 6. Hz. İsa (as) o gün dünyaya gelmiş ve o gün semâya yükseltilmiştir. 7. Hz. Davud’un (a.s) tevbesi o gün kabul edilmiştir. 8. Hz. İbrahim’in (a.s.) oğlu Hz. İsmail (as) doğmuştur. 9. Hz. Yakub’un (a.s.) oğlu Hz.Yusuf (as)’ın hasretinden dolayı kapanan gözleri o gün görmeye başlamıştır. 10. Hz. Eyyûb (a.s.) hastalığından o gün şifaya kavuşmuştur. (bk. Sahih-i Müslim Şerhi 6:140)  

Muharrem ayı ve aşure günü                                                                                                                 “Her kim aşure gününde ailesine ve ev halkına ikramda bulunursa; Cenab-ı Hak da senenin tamamında onun rızkına bereket ve genişlik ihsan eder.” (Terğib ve’t-Terhîb, 2, 116)

Muharrem ayı orucu                                                                                                                                    Aşure günü tutulan oruc sünnetmidir.                                                                                                    Bu günlerde tutulması uygun olan oruç ibadetinin yanında hayır, hasenat ve sadaka gibi ibadetlerin de yapılması güzel olur. Herkes imkanı ölçüsünde ailesine, akraba ve komşularına ikram eder ve ihsanda bulunursa, şüphesiz sevabını kat kat alacaktır.                                                       Bir zat Peygamberimiz (sav)’e geldi ve şöyle sordu: “Ramazan'dan sonra ne zaman oruç tutmamı tavsiye edersiniz?" Peygamberimiz, “Muharrem ayında oruç tut, çünkü o, Allah'ın ayıdır. Onda öyle bir gün vardır ki, Allah o günde bir kavmin tövbesini kabul etmiştir ve o günde başka bir kavmi de affedebilir, diye cevap vermiştir.” (Tirmizi, Savm, 40)                                                    -Peygamberimiz (sav)“Ramazan ayından sonra en faziletli oruç, Allah’ın ayı Muharrem’in orucudur. Farz namazlardan sonra en faziletli namaz da geceleyin kılınan namazdır.” Müslim, Siyam, 202-203; Tirmizî, Mevakit 207; Nesaî, Kıyâmü’1-Leyl 6.                                                                                   -Peygamberimiz (sav)Aşure Günü tutulan oruçtan sorulunca buyurmuştur ki: “Geçmiş senenin günahına kefarettir.” Müslim, Sıyam, 1162, İmam Nevevi, Riyaz’üs-Sâlihîn, 5/14.                         -“Aşûra günü hem Müslümanların hem de Yahudilerle Hıristiyanların saygı besledikleri bir gündür.” (Sünen-i Ebu Davud) İbn Abbas (ra)'dan rivayet olunduğuna göre o şöyle demiştir: “Resulullah (asm) Medine'ye gelince Yahudilerin Aşûra orucu tuttuklarını gördü: “Bu nedir?” diye sorunca, Yahudiler de: ”Bu gün iyi bir gündür, Allah Musa'yı ve Benî İsrail'i düşmanlarından bu günde kurtardı. Onun için Musa oruç tuttu.” dediler. Bunun üzerine Resulullah (asm): “Ben Musa'ya sizden daha çok bağlıyım.” dedi. Kendisi oruç tuttu ve tutulmasını emretti. (Buhari, Müslim)         - Ahmed b. Hanbe’in İbn Abbas’tan naklettiğine göre, resulullah(asm) şöyle buyurdu: “Aşure günü orucunu tutun, fakat -Aşure gününden bir gün önce veya bir gün sonra da (9-10, veya 10-11. günü) oruç tutmak suretiyle- Yahudilere muhalefet edin”(bk. İbn Hacer, 4/245).               -"Ramazan (farz olmazdan) önce Aşura orucu tutuluyordu. Ramazanın farziyeti indikten sonra onu dileyen tuttu, dileyen de tutmadı." (Buhari:2002, Müslim:1152, Muvatta:33, Ebu Dâvud: 2442, 2443, Tirmizi:753)

(Aşure Tatlısı)                                                                                                                                           Aşure tatlısının tarihi; İslami inanca göre Muharrem ayının onuncu günü, Hz. Nuh (a.s), Nuh tufanından sonra karaya ayak bastığında elinde kalan son malzemelerle bu tatlıyı (aşureyi) yapmıştır. Aşure genel olarak su, buğday, nohut, tozşeker, kuru fasulye, pirinç kullanılarak yapılır. İçine onlarca malzeme konulur. Konu komşuya, eşe dosta dağıtılarak günün anlam ve önemine münasip bir biçimde paylaşılır.

2- Safer

Safer ayı, Muharrem ayından sonra gelen12 hicrî aydan birisidir. Safer ayını uğursuz saymaya gelince, bu, Câhiliye arapları arasında bilinen bir inanç idi. Bu ayın diğer aylardan hiçbir farkı yoktur.

Belli ayları ilâhî musîbet ayı olarak ilân etmek doğru da değildir. Allah’ın iradesini aylarla veya günlerle sınırlamak mümkün olmadığı gibi; böyle bir sınırlama çabası kulluk terbiyesine de yakışmaz.

İlahi ikaz ve felaketler başka aylarda olmuyor mu? Kaldı ki, belli aylarda İlahi ikazların yoğunlaştığını farz etsek bile, o ayların musibet ve uğursuzluk ayı olarak ilan edilmesi Resulullah (asm) tarafından nehy edilmiştir.

-Ebû Hüreyre’nin (ra) rivâyetiyle Resûlullah (asm) Efendimiz şöyle buyurmuştur: “Hastalığın kendiliğinden sirâyeti yoktur; uğursuzluk ve baykuş ötüşünün olumsuz etkisi yoktur; Safer ayının hayır ve şerle bir alâkası yoktur; bunlar cahiliye hurafeleridir. Cüzzamlıdan, aslandan kaçtığınız gibi kaçınız!” Buhârî, Kitâbu’t-Tıp, H. No: 1927

Dinimizde uğursuz gün veya ay yoktur. Yani, Allahü teâlâ kulu da, günleri de, ayları da uğursuz olarak yaratmadı. Kul, dinimizin emrine uymayıp uğursuz şeyler yaparsa, uğursuz kimse olur. Bazı günlerde kötü şeyler yaparsa, o günler ona uğursuz gelmiş olur.

- Geçmişte olduğu gibi günümüzde de saadet ve refah çoğu zaman karıştırılıyor. Bu yanlış değerlendirme, istikbale de intikal edeceğe benzer.Bazıları, servet ve makamı, şan ve şöhreti, lüks ve debdebeyi saadetle aynı zannederler. Halbuki çevrelerinde nice insanlar görürler ki, dünyanın her türlü imkânına kavuşmuş ve diledikleri her zevki tatma gücüne sahiptirler, ama mesut değildirler. Kimi hanımıyla geçimsizdir, kimi oğlunun haylazlığından dertlidir. Kimi, annesinin amansız derdine şifa aramaktadır. Kiminin piyasada bir hayli alacağı vardır, ödenmemektedir; kimi ortağıyla problemlidir. Böyle binlerce, on binlerce sebep, insanoğluna dünyanın rahat yeri olmadığını aralıksız ders verir.İlâhi Ferman haber veriyor:

-*“Sizi, bir imtihan olarak, şer ve hayırla deneyeceğiz. Hepiniz de nihayet bize döndürüleceksiniz.”(Enbiya, 21/35)

* "Müminler sadece “İman ettik” demeleri sebebiyle kendi hallerine bırakılıvereceklerini, imtihana tâbi tutulmayacaklarını mı zannettiler? Biz elbette kendilerinden önce yaşamış olanları denedik. Allah elbette şimdiki müminleri de imtihan edip iman iddiasında sadık olanlarla, samimiyetsiz olanları elbette bilecektir."(Ankebut, 29/2/3)

Peygamber Efendimiz (s.a.s.)'in yaptığı günlük ibadet ve dualar, bu ayda da yapılır.                              (Bir şeyi uğursuz sayan, ona itibar etmesin ve işinden geri kalmasın!) [Taberani]                                                          - (La havle ve la kuvvete illa billah okumak, 99 derde devadır. Bunların en hafifi sıkıntıdır.) [Hakim] “Güç ve kuvvet, sadece Yüce ve Büyük olan Allah’ın yardımıyla elde edilir.” Bir kişi bu cümleyi söylediği anda “Allah’ım! Senin yardımın olmadan ben hiçbir şey başaramam. Ve senden başka dayanacak hiçbir şeyim yok” itirafında bulunmaktadır.

-İmam-ı Rabbani hazretleri, (Mektubat)da buyuruyor ki: (Dertlerin, belaların gelmesine sebep günah işlemektir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Size gelen bela, musibet, kabahatlerinizin, günahlarınızın cezasıdır. Bununla beraber Allahü teâlâ, bir çoğunu da affederek musibete maruz bırakmaz.) [Şura 30] Ayette hitap edilenler, günahkar müminlerdir. Günahı olmayan müminlerin başına gelen musibetlerin sebebleri başkadır. Mesela onların sabretmeleri ecirlerini arttıracak sebeblerden biri olarak sayılabilir.

Mümin bir hayatın inşası ve yaşanması için toplum olarak bize düşen cahiliye dönemine ait hurafelerden itikatlarımızı düzeltip Kur’an ve Sünnet rehberliğinde istikamet üzerinde yaşamaktır.

 3- Rebi-ül Evvel

                                                    Mevlid kandili hutbesi

İslamda Rebiülevvel ayı Kamerî ayların üçüncüsüdür.

Bu ay, adını, Arapça "bahar" demek olan "rebi" kelimesinden almıştır. Çiçeklerin açtığı zamana Rebiul-Evvel denilmekteydi.

Peygamber efendimiz Hazreti Muhammed (sav) 571 yılı Rebiülevvel ayının 12.pazartesi gecesi doğmuştur. 632 yılı Rebiülevvel ayının Pazartesi günü vefat etmiştir.

Mevlid Kandili'ni de içinde bulundurması gerekçesi ile Rebiülevvel Ayı biz Müslümanlar için bir başka önemli ay olarak karşımıza çıkıyor.                                                                                    

Hz. Muhammed (sav)’in babası, Kureyş’in Benî Hâşim kolundan Abdullah b. Abdülmuttalib, annesi ise Kureyş kabilesinin Benî Zühre koluna mensup Vehb b. Abdümenâf’ın kızı Âmine’dir. Hz. Peygamber onların evliliklerinden dünyaya gelen tek çocuklarıdır.

Peygamber Efendimiz Hazreti Muhammed S.A.V’in babası Hz. Abdullah,katıldığı ticaret kervanı dönüşünde yolda hasta düştü. Hz Abdullah hastalığı dolayısıyla mecburen bir ay Medine’de dayısı Beni Adiy bin Neccarin yanında kaldı. Ve orada vefat haber geldi. Hz. Muhammed S.A.V babası Hz. Abdullah’ın vefatı sırasında daha Anne karnında altı aylıktı.                       Rivayete göre Âmine Hz. Peygamber’e hamile olduğu sırada bir rüya görmüş, rüyada kendisine önemli bir kişiye hamile olduğuna işaret edilerek doğacak çocuğa Muhammed veya Ahmed adını vermesi söylenmiştir. Âmine’nin doğum sancısı çekmediği de bu rivayetler arasındadır. Peygamber Efendimizin doğumunda üç ebe vardır. Ayrıca gayb aleminden Hz. Meryem, Hz. Asiye ve cennet hurisi hazır bulunmşlardır. Odanın içi meleklerle dolmuştur. Kanatlarını açarak Hz. Amine’nin etrafını kuşatırlar. Diğer çocuklar gibi sürünerek gelmez. Başı göğe dönük gülümser. Sağ elinin işaret parmağını yükseltir. Ebeler konuştuğunu duyarlar. Şöyle demektedir: “Allah-u Ekber Kebira, Velhamdülillahi Kesira”. “Allah büyüklerin en büyüğüdür.Allah’a olan hamdimiz çoktur.”

Hz. Peygamber Göbeği kesik ve sünnetli olarak doğmuştu.

Ayrıca melekler tarafından yıkanmış ve sırtına peygamberlik mührü vurulmuştu.

Dede Abdülmuttalib torununun dünyaya geldiği müjdesini alınca onun şerefine bir ziyafet vermiş, ziyafette ona Muhammed adını koymuş, Allah’ın ve insanların onu hayırla anması için bu ismi verdiğini söylemiştir.

Dedesi Abdulmuttalip Muhammed’i kucağına alıp Kabe’ye gider. Birlikte Kabe’yi tavaf ederler. Ve şöyle der: “Şu tertemiz bebeği veren Allah’a hamdolsun. O’nu Kabe’nin Rabb’ine emanet ediyorum.” buyurur.

- Hz. Muhammed (SAV) 4 Yaşına kadar Sütannesi Halime , 4 Yaşından 6 Yaşına kadar Annesi Amine, 6 Yaşından 8 yaşına kadar Dedesi Abdülmüttalip, 8 Yaşından 25 yaşına kadar Amcası Ebu Talip’in yanında kalmıştır.

-Ey Peygamber! Biz seni hakikaten bir şahit, bir müjdeleyici ve bir uyarıcı olarak gönderdik.Ahzab 33/45

-Allah'ın izniyle, bir davetçi ve nûr saçan bir kandil olarak (gönderdik). Azhab 33/46

Bugün Mevlid Kandili; neşe, sevinç günü. Âlemlere rahmet olarak gönderilen Hâtemü’l-Enbiyâ Muhammed Mustafâ (s.a.s)’nın dünyayı teşriflerinin yıldönümü bugün.

Bugün, Âdemoğlunun efkârını kaplayan küfür ve cehalet bulutlarının bir kez daha dağılmaya mahkum olduğu gündür. Bugün, yerlerin ve göklerin Muhammedî nura gark olduğu gündür.

İnsanlık bugün doğusuyla batısıyla, kuzeyiyle güneyiyle topyekûn, çok çetin bir sınavdan geçmektedir. Bugün yaşanan amansız zulümler, yürekleri burkan şiddet, oluk oluk akan kan, dinmeyen gözyaşı, yitirilen umutlar, heba olan hayatlar, insanlığın zorlu bir vicdan imtihanından geçtiğini göstermektedir. Özellikle gönül coğrafyamızda aynı kitaba, aynı peygambere inanan, aynı duyguları paylaşan insanların birbirlerine karşı sergiledikleri acımasız tutumları hepimizi derinden yaralamaktadır. Unutmamak gerekir ki bu olumsuzluklar karşısında her birimizin yükümlülükleri vardır.

„Andolsun, Allah’ın Resulünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır.” [Ahzab suresi, ayet 21]

-“Bana itaat eden Allah’a itaat etmiş, bana karşı gelen Allah’a karşı gelmiş olur...” Buhârî, Cihâd, 110.

-Yüce Rabbimiz de bizlere Hz. Peygamberi örnek olarak takdim etmektedir. Onu örnek almak ise öncelikle onu sevmekle mümkündür. O halde, her Müslüman örnek edineceği Peygamberimizi, kendi canından, malından ve herkesten daha çok sevmelidir. Bir hadis-i şerifte şöyle buyrulmaktadır: ”Hiçbiriniz, beni kendisinden anne babasından, çocuğundan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe gerçek anlamda iman etmiş olmaz.” Buhari, İman,8

Peygamberimizi sevmek ve ona yakın olmak onun sünnetine sahip çıkmakla mümkündür. Bir hadiste Efendimiz bu gerçeği şöyle ifade etmektedir: “Kim benim sünnetimi ihya ederse beni sevmiş olur. Beni seven de cennette benimle beraber olur.” Tirmizi, İlim,39

Doğum günü sadece bir hatırlama değildi, yılın bir gününde anmak değildir. O hergün evimizde, aramızda anmalıyız. Bu gece; Allah'a layık kul, Peygambere layık olma niyazında bulunmalıyız. Namaz  boçlarımızla ilgili Allah'a söz vermemiz lazım. Şeytanın şerrinden Allah'a sığınmalı. Kur'an okumalı. Allah'ın bize verdiği nimetleri tefekkür etmeli ve Allah'ı çokça anmalı... Bu gece İstiğfar da etmek gerekir.

Bu gecenin gündüzünde de oruç tutmak müstehaptir.

Bu ay içinde mümkün oldugu kadar zikir ve selâtü selâm çok okunmalıdır.

“Allâh’ım! Kulun ve peygamberin Muhammed’e rahmetini dileriz İbrâhîm’e vaktiyle rahmet ettiğin gibi Allâh’ım! Muhammed ile Muhammed’in ümmeti üzerine bereket ihsân eyle Vaktiyle İbrâhîm ile ümmetine bereket ihsân ettiğin gibi” Sahih-i Buhari Tercemesi: Hadis no,1726    

Kişi kim olduğunu bilmek isterse, kimleri sevdiğine baksın.

Allah’ım kalbimizi senin aşkınla, sevgili resulün aşkıyla doldur.

O kadar doldur ki, orada başka sevgilere yer kalmasın.

Bizi Muhammed ümmeti olarak yaratan Allah’a hamdolsun.

Bizleri o güzel peygamberimizin şefaatlerine nail etsin.

Sevgili Peygamberimizin dünyayı şereflendirmesinin yıldönümü olan Mevlid kandilinin bütün insanlığa rahmet ve huzur getirmesini Yüce Mevlâ’dan niyaz eder ve bütün İslam âleminin Mevlid Kandilini tebrik ederim.” Allah a emanet olun.

 4- Rebi-ül Ahir

Rebîulâhir ayı, kamerî ayların dördüncüsüdür.Manası Sonbahar.

Rebîu’l-Âhir Arabi ayların hepsinde olduğu gibi ayın başında, ortasında, sonunda üç gün oruç tutulur. Hayırlı ömür, düşmana galebe ve kötü ölümden muhafaza için sabah aksam 3’er kere şu duâyı okumalıdır: “Sübhanallâhi mil el-Mizan ve müntehel ilmi ve meblegar-rıza ve zînetel-arş” (Duâ ve İbâdetler, Fazîlet Neşriyat)

“Allah-u Te’ala’yı mizan dolusunca,ilminin sonsuzluğunca,rızasına ulaşıncaya kadar ve Arş’ın tartısınca tesbih ederim.

Ne büyük anlamı var değil mi? İnşallah dualarımız uzun ve hayırlı bir ömür, mutlu ve müreffeh bir hayat, kabir azabından kurtulmaya ve Sırat Köprüsü'nden geçerek cennete vasıl olmaya vesile olur...

Zikir ve tesbihlere bu ay da devam etmeli. Şeytanın en çok boş vakitlerimizi sevdiğini unutmayalım. Zikirlerimizin kalb gözümüzü daima açık tuttuğunu, bizi fenalıklardan uzak tuttuğunu unutmayalım.

 5- Cemaziyel Evvel

Arabi ayların beşincisidir İlk mazi, geçmişi.

Bu ayda normal zikirlere devam etmelidir.

 6- Cemaziyel Ahir

Arabi ayların altıncısıdır Son mazi, geçmiş.

Bu ayda normal zikirlere devam etmelidir.

 7-Receb

Kamerî takvim aylarının yedincisi olan Receb,"üç aylar"ın ilkidir.

Recep ayı manen ramazan ayına hazırlıktır. "Receb" kelimesi; herhangi bir şeyden korkmak, utanmak veya bir kimseyi heybetinden dolayı ululamak ve tazim etmek manalarına gelir (M.Z. Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul 1983, III, 18-19).

Receb) Üçayların Başlangıcı: Üç aylar diye bilinen Receb, Şaban ve Ramazan ayları manevi bakımdan diğer aylardan daha üstün ve daha bereketlidir.Receb ve Şaban ayları Ramazan ayının müjdeleyicileridir.

Bu ayın ilk Cum’a gecesi, Regâib gecesidir.

Yırmiyedinci gecesi, Mi’raç gecesidir.Tevbe, ibâdet ve dualarla değerlendirilmelidir.

“Recep kelimesindeki ‘R’ Allah’ın rahmetine, ‘C’ Allah’ın cömertliğine ve yardımına, ‘B’ ise Allah’ın bir ve ihsanına işaret eder.” “Recep ‘ekme’ ayıdır, Şaban ‘sulama’ ayıdır, Ramazan ‘derleyip toplama’ ayıdır. Mısırlı Zünnun

Herkes ne ekerse onu biçer, ne yaparsa cezasını çeker. Bir kimse ekimi bırakırsa, hasat zamanı ekmediğine pişman olur. Kıyamet gününde ise çok kötü duruma düşer.”

Recep Ayı, yüce Allah’a kulluk ve ibadet aydır. Bu ay daha fazla ve daha iyi ibadet etmek için çok güzel bir fırsattır. Bu ay çok faziletli bir aydır.Recep Ayı tövbe ve Allah’a dönüş ayıdır. Allah’a yalvarış, yakarış, zikir ve dua ayıdır. İnşallah bu aydan gereği kadar yararlanırız.

Eski ümmetlere göre ömürlerinin kısa olması dolayısıyla iyiliklere kat kat sevapla karşılık verilmesi sadece Resulullah (asm) ümmetine verilmiş bir özelliktir.

Resulullah (asm) buyurdu ki: “Şüphesiz Recep, Allah-ü Teâlâ’nın kendisinde sevapları katladığı, tövbe edenlerden günahların silindiği, duaların kendisinde kabul edildiği ve sıkıntıların kendisinde açıldığı büyük bir aydır.” (Kenzül-Ummâl)

-İbn-i Abbas -radiyallahu anh- Hazretleri: “Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Recep ayında bazen o kadar çok oruç tutardı ki, biz O’nu hiç iftar etmeyecek zannederdik. Bazen de o kadar çok iftar ederdi ki, biz O’nu hiç oruç tutmayacak zannederdik.” buyurmuştur. (Müslim)

-Önce şunu belirtmek isteriz ki; kişinin en birinci vazifesi farz ibadetlerini noksansız bir şekilde yerine getirmeye çalışmaktır. Dolayısıyla farz ibadetlerde hususen namaz ibadetinde kazası olanlar için bu mübarek üç aylarda kazalarını ikmal etmelerini tavsiye ediyoruz. Nafile namazların kılınacağı vakitlerde aynı miktarda kaza namazı kılınabilir. Üç aylar ibadetlerimizdeki noksanları tamamlamak noktasında fırsat aylarıdır…

Fazileti yüksek. Affı ve mağfireti bol aylardan birisi Recep ayıdır. Recep ayında Allah-u Zülcelal insanları affetmek ve rahmeti ile muamele etmek için küçük bahaneleri arar.

Recep Ayı Girdiğince Yapılacak Dua "Allahumme barik lena fi recebe ve şa'ban ve belliğna ramazan" “Ey Allah’ım Recep ve Şaban’ı bize mübarek kıl ve bizi Ramazan'a kavuştur.” diye dua ederdi.(Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. l, s. 259)

Amin!.. Üç ayların ilki olan recep ayı girdiğinde bu duayı sıkça yapalım, Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem bu duayı yaparlardı ve ümmetinin de yapmasını istemiştir.

Yalnızca belli gün ve gecelerde ve belli ibadetler ne Allah'ın, ne de peygamber(sav)'in kabul edebileceği tarz bir müslümanlık değildir. Allah ve rasulü müslümanları hayatın tamamında, İslam’ın tamamından sorumlu tutmaktadır. Müslümanlık yalnızca belli gün ve gecelerde yapılan şeylerden ibaret değildir.  Bereketin, huzurun, rahmetin habercisi 3 aylarda geldi. Allah en güzel şekilde değerlendirebilmeyi nasip etsin hepimize.

Üç aylar hutbe

Üç Aylar Ve Mübarek Günler Muhasebe Ayıdır

Rahmet Sağanağı Üç Aylar -Müminlerin baharı üç aylar geldi ve hızla geçiyor.

Yüce Rabbimizin rahmetini insanlara bol bol ihsan ettiği belli vakitler ve belli mevsimler vardır. Kameri aylardan Recep, Şaban ve Ramazan ayları, manevi bereketi bol olan zaman dilimlerindendir.

Peygamber Efendimiz (s.a.s.) bu aylarda daha çok ibadet etmiş ve bizlere, bu aylarda ibadetlerimizi artırmamızı ve günahlardan kaçınmamızı tavsiye etmiştir.

………………………..   günü üç aylar başladı.

Üç aylar ve Mübarek geceler kulluğumuzu gözden geçirmek için iyi bir fırsat oluşturmalıdır.              

Bereketli Ve Feyizli Zaman Dilimi Üç Aylar

-Ey iman edenler! Allah'tan korkun, herkes yarın için ne hazırladığına bir baksın; Allah'tan sakının, çünkü Allah, işlediklerinizden haberdardır. (Haşr, 59/18)

-Allah(c.c).Herkes bir hazırlık yapmalı. Bu hazırlığın başı da Allah'tan korkmaktır. Allah'tan korkmak demek Allah'ın bu yurdunda yürürken, konuşurken yerken, içerken, her türlü faaliyetleri yürütürken Allah'ın kurallarına uyup uymadığına dikkat etmesi,ve uymaya özen göstermesidir.

"Üç Aylar'' olarak bilinen Recep, Şaban ve Ramazan aylarının feyizli ve bereketli maneviyat mevsimine bir defa daha kavuşmuş bulunuyoruz.

Bizleri bu mübarek aylara kavuşturan Yüce Rabbimize binlerce hamd-ü senalar olsun. Bu ayların rahmet, mağfiret ve bereketi hepimizin üzerine olsun.

Üç Aylar, Hicrı kamerî aylardan Recep,7 Şâban 8 ve Ramazan9’ncu aylarıdır.

-Bir yılda bulunan beş mübarek kandil gecesinin dört tanesinin bu üç aylarda bulunması, üç ayların ne kadar faziletli ve değerli olduğunu bizlere göstermektedir.

1-Regaib gecesi, Recep ayının ilk cuma gecesine, 2-Mirac gecesi, Recep ayının yirmi yedinci gecesine, 3-Berat gecesi, Şaban ayının on beşinci gecesine, 4-Kadir gecesi ise Ramazan ayının yirmi yedinci gecesine rastlar.

RECEB: Azametli, heybetli Ta'zim etmekCennet'te bir nehir ismi

Recep ayında bulunan iki kandil gecesi de Recep ayına ayrı bir değer ve fazilet katmaktadır. Recep ayının ilk Cuma gecesi, Mübarek Regaip Kandilidir. Her Cuma gecesi başlı başına kıymetli bir gecedir. Bu iki kıymetli gece bir araya gelince, çok daha kıymetli oluyor. Bu Kandil ile Müslümanlar üç aylara giriş yapmaktadır.

Yirmi yedinci gecesi ise Mübarek Miraç Kandilidir. Bilindiği gibi Miraç Kandili, beş vakit namazın mü’minlere farz kılındığı, Bakara suresinin son iki ayetinin indirildiği ve iman ile ölen mü’minlerin Cennete gireceğinin müjdelendiği mübarek bir gecedir.

ŞABAN: Aralık, fasıla

Şaban ayının tam ortasında ise çok kıymetli bir gece olan Mübarek Berat Kandili vardır. Bu gece ile ilgili Sevgili Peygamberimiz (s.a.v)bu geceyi ihya etmemizi tavsiye ederken şöyle buyurmaktadır:

“Şaban ayının on beşinci gecesini ibadetle geçirin. Gündüzünde de oruç tutun. Çünkü Yüce Allah, bu gece güneşin batmasıyla, dünya semasına rahmetiyle tecelli eder ve şafak sökene kadar: “Tevbe eden yok mu? Affedeyim. Rızık isteyen yok mu? Rızık vereyim. Hastalığına şifa isteyen yok mu? Şifa vereyim. Daha ne gibi istekleri varsa, istesinler vereyim. İbn Mace Tac C.2 S. 93

RAMAZAN: Yanmak demektir çünkü bu ayda oruç tutan ve tövbe edenlerin günahları yanar, yok olur.

Ramazan ayı ise baştan sona rahmet, mağfiret ve bereket ayıdır. On bir ayın sultanı, mü’minler için bulunmaz, eşsiz bir aydır. Bu ayda da bin aydan daha hayırlı olan Mübarek Kadir Gecesi vardır.

      Üç ayları ve mübarek kandilleri daha bereketli geçirmek için şu noktalara dikkat etmeliyiz:

 1. Öncelikle Kur'an-ı Kerim okumalı, Kur’an okuyanlar dinlenmeli. Kur'an okuma virdi edinerek günlük bir cüz veya en az bir hizb (5 sayfa) okuyarak devam etmeli. Şayet kuran okuma bilinmiyorsa, üç ayları fırsat bilerek acilen öğrenmelidir.

2. Peygamberimiz (s.a.v) Efendimize çokça salât ü selamlar getirilmeli. O’nun şefaatini ümit edip, sünnetleri ihya edilmeli ve ona gerçek manada ümmetinden bir fert olup olmadığı tefekkür edilmelidir.

3. Allah rızası için namaz kılarak, Kaza namazı, nafile namazlar kılınmalı, Kandil gecesi, özü itibariyle ibadetle ve ibadet şuuru ile geçirilmelidir.

4. Camide cemaatle namaz kılmayı yoğunlaştırılmalı. Camiye giderken çocuklarımızdan uygun yaşta olanları da beraberinde götürülmeli, Cami’nin adap ve faziletini anlatıp unutulmamalı ve Kandil gecesinin akşam, yatsı ve sabah namazlarını cemaatle ve camilerde kılınmalıdır.

5. Aile bireyleriyle birlikte bu gecelerin mana ve ehemmiyeti hakkında en az haftada bir sohbet edilmelidir. 

6. Günahlarımızın bağışlanması için Allah'tan af dileyerek, bol bol tövbe ve istiğfar edilmeli; idrak ettiğimiz bu kandil gecesini son fırsatımız bilerek pişmanlık duymalıyız.

7. Tefekkürde bulunulmalı. “Ben kimim, nerden geldim, nereye gidiyorum, Yüce Allah’ın benden istekleri nelerdir?” gibi konular başta olmak üzere hayati meselelerde derin düşüncelere girilmeli ve hayatımızın geçmiş günleri ve yılları hakkında muhasebe yapılarak, Geçmişin muhasebesi ve murakabesi yapılmalı, geleceğin plan ve programı çizilmelidir.

8. Dünya ve ahirete ait dileklerimiz için dua edilmeli, İslam coğrafyasında üzücü olayların durdurulması, gözyaşının dindirilmesi ve bilhassa zalim ve zalimlere destek verenlere karşı mücahit kardeşlerimize canı-gönülden dualar edilmelidir.

9. Mü’minlerle helalleşmeli, onlarla irtibatımız nispetinde rızaları alınmalıdır.

10.Dini toplantılar, konferanslar, panel ve sohbetler düzenlenmeli, yapılan vaaz ve nasihatler dinlenmelidir. Bu gibi faaliyetlere iştirak edilmelidir.

11. Pazartesi ve Perşembe günlerinde mümkün olduğunca oruç tutulmalı, zikire önem verilmeli.

Peygamberimiz (s.a.v.) Recep ayına ulaşınca şöyle dua ederdi: “Allah’ım! Recep ve Şaban aylarını bize mübarek kıl ve bizi Ramazan’a kavuştur.” [Ahmed b Hanbel, Müsned, I/259]             Bu bereketli günlerin bizler için bütün Müslümanlar ve insanlık için hayırlara vesile olmasını Yüce Rabbimizden niyaz ederim.

Regaib Kandili hutbe

 -Regaib, bir işe rağbet etmek, arzulamak, hayra yönelmek anlamına gelir.

Yüce Rabbimizin rahmetini insanlara bol bol ihsan ettiği belli vakitler ve belli mevsimler vardır. Rahmet, Mağfiret ve Bereket sıfatlarını mahlûkatının üzerinden hiçbir zaman eksik etmeyen Yüce Rabbimiz kimi zaman ve mekânlarda bu nimetlerini kullarının üzerine adeta yağdırır. Seher vakitleri, Cuma günleri, üç aylar işte bu önemli zaman dilimlerinin başında gelir.  Kameri aylardan Recep, Şaban ve Ramazan ayları, manevi bereketi bol olan zaman dilimlerindendir.                                

Regaip Kandili, Recep ayının başlangıcıdır. Bize Ramazan'ı müjdeler.

Bu ayın ilk Cum’a gecesi, Regâib gecesidir.

Yırmiyedinci gecesi, Mi’raç gecesidir.

Tevbe, ibâdet ve dualarla değerlendirilmelidir.

………….günü üç aylar başladı …………..Perşembe’yi Cuma’ya bağlayan gece de Regâib kandilini idrak edeceğiz. Üç aylar İslam ümmeti için sevinç, bereket ve mağfiret mevsimidir. Bu aylar içinde bulunan; Reğaib, Miraç, Beraat ve Kadir geceleri Rabbimizin Rahmetinin, affının ve lütfunun yağmur gibi insanlığa indiği zamanlardır. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v), bu üç aylarda her zamankinden daha fazla ibadet eder ve “Ey Allah’ım Recep ve Şaban’ı bize mübarek kıl ve bizi Ramazan'a kavuştur.” diye dua ederdi.(Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. l, s. 259)

Regâib kandili Yüce Rabbimizin, Rahmet ve mağfiretinin, feyiz ve bereketinin, lütuf ve ihsanının, samimi Müslümanlar üzerine, bolca tecelli ettiği, O’nun sınırsız rahmet ve mağfiretinin kazanıldığı değerli gecelerden birisidir. Bir ayet-i kerimede: “Rabbinizin affına, genişliği göklerle yer arası kadar olan ve Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan cennete koşun” Âl-i İmrân Sûresi 3/133 buyrulmaktadır.

               Peygamberimiz (s.a.v.)“Recep Allah’ın (c.c) ayı, Şaban benim ayım, Ramazan ümmetimin ayıdır” buyurmuştur. Sahihi Buhari      Peygamberimiz (s.a.v.) üç aylarda ibadetlerini daha da artırırdı. Efendimizin zevcesi ve müminlerin annesi Hz. Aişe (r.a) bu hususu şöyle nakletmektedir. Ben kendilerine: Ey Allah’ın Resulü, niçin bu kadar çok ibadet ediyorsunuz? dedim. Resul-i Ekrem “Çok şükreden bir kul olmayayım mı? Cevabını verdiler. Buhari, Teheccüd, 6.  Bir ayeti kerimede iyi mü’minler anlatılırken şöyle buyurulur: “Onlar yataklarından uzaklaşır, korku ve ümit içinde Rablerine dua ederler ve kendilerine verdiğimiz rızıklardan hayra sarf ederler.” Secde, 32/16

"Beş gece vardır ki onlarda yapılan dualar geriye çevrilmez. Recebin ilk (Cuma) gecesi, Şabanın ortasında bulunan gece, Cuma gecesi, Ramazan Bayramı ve Kurban Bayramı geceleridir( Beyhaki, Sünen, Şuabül-İman, 3/342). Bu sebeple Müslümanlar bu geceyi hep ihya etmişlerdir.

Enes b. Malik (r.a.) Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim dedi: “Allah Teâlâ şöyle buyurdu: Ey Âdemoğlu! Sen bana dua ettiğin ve benden affını umduğun sürece, işlediğin günahlar ne kadar çok olursa olsun, onların büyüklüğüne bakmadan seni bağışlarım. Ey Âdemoğlu! Günahların gökyüzünü kaplayacak kadar çok olsa, sonra da benden affını dilesen, seni affederim. Ey Âdemoğlu! Sen yeryüzünü dolduracak kadar günahla karşıma gelsen; fakat bana hiçbir şeyi ortak koşmamış olsan, şüphesiz ben de seni yeryüzü dolusu bağışla karşılarım.” Tirmizî, Sünen Daavât 98)

        -Kandil gecesi akşam namazından başlar sabah namazına kadar devam eder. Geceden önceki ve sonraki gündüz de oruçlu olmak en güzelidir. Ancak tek gün oruç tutulacaksa geceden sonraki gün oruç tutulması daha faziletlidir. Dini açıdan güneşin batmasıyla önceki gün sona erer ve yeni bir gün başlar. Gece gündüzden önce gelir. (Kurtubi, el-Cami’ li Ahkami’l-Kur’an, Riyad 2003, XIV, 15) -Hz.Hasan şöyle demiştir:Recep ayında oruç tutunuz. Zira tövbelerin kabulüne sebeptir.

Said İbn Cübeyr’den (r.a.) nakledildiğine göre: “Recep ayındaki oruçtan sordum. Bana şu cevabı verdi: İbn Abbas (r.a.)’yı dinledim şöyle demişti: “Rasulullah (s.a.v) Recep ayında bazı yıllarda öyle oruç tutardı ki biz; galiba hiç yemeyecek (ayın her gününde oruç tutacak) derdik. (Bazı yıllarda da öyle) yerdi (ki biz galiba hiç oruç) tutmayacak derdik (Ebu Davud, Sünen, K. Savm 56).

-Recep ekme ayıdır. Şaban sulama ayıdır. Ramazan ise toplama ayıdır.Mısırlı Zünnun

Neler yapılmalı bu akşam?                                                                                                                     Küsleri barıştırmak, babayı anneyi aramak, özellikle yoksulları, yetimleri doyurmak bu gecenin faziletlerindendir. Dilenen fakir vardır, dilenmeyen fakir vardır! Gidip onları arayıp bulmak lazım.. Anne ve babalar çok önemli! Bu geceler anne babalarımızın ellerini,öpmemiz gereken, onları hoş tutmamız gereken geceler... Bu özel günler barışmaya vesile olmalı, küslük üç gündür, üç günden sonra bunu sürdürmemek gerek, bu günleri barışmalara da vesile kılmak gerekir! İnsanlar bir araya gelip bol bol Allah'ı zikretmeliler, O'nu anmalılar bu akşam. Bunlar özel iklimler özel mevsimlerdir, bunları dua için tövbe için Allah'a yakarış için birer fırsat olarak görmek lazım!

Recep ayında idrak ettiğimiz ilk kandil olan Regaip Kandilinde işlediğimiz güzel amellere kandil sonrasında da devam etmeliyiz. Zira bu konuda Mesrûk (r.a.)’nın anlattığına göre: "Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) 'ye sordum: "Resullullah (aleyhissalâtu vesselâm) 'a göre hangi amel efdaldi ? '' Bana: "Devamlı olan !"diye cevap verdi. (Buhari, Rikâk 18), "

Regaib kandiliniz mübarek olsun.

 Miraç Kandili hutbe

İçinde bulunduğumuz mübarek üç aylara önem ve anlamını kazandıran Önümüzdeki ………………………….bağlayan gece İsra ve Miraç mucizesinin yaşandığı mübarek Miraç kandilidir. İsrâ, gece yolculuğu, Miraç ise yukarı çıkmak, yükselmek anlamlarına gelir.

(27. Receb Gecesi) İsra ve Mirac Gecesi:

Allah'ın dâveti üzerine sevgili Peygamberimiz bir gece      Mekke'deki Mescid-i Haramdan Kudüs'teki Mescid-i Aksa'ya götürülmüş, oradan Cebrâil ile birlikte bütün gökleri aşarak "Sidretül'münteha"denilen makama yükselmiştir. Peygamberimiz (s.a.s.) buradan daha ileriye gitmiş ve vasıtasız olarak Yüce Allah ile görüşmüştür. Bu mukaddes yolculuğun Mekke'den Kudüs'e kadar olan bölümüne İsra, Kudüs'ten itibaren devam eden bölümüne de Mi'rac denir. Peygamberimiz, beş vakit namazı ümmetine Mirac hediyesi olarak getirmiştir. Mirac olayı Peygamberimizin en büyük mucizelerinden biridir. Hicretten bir buçuk yıl önce Receb ayının 27. gecesinde meydana gelmiştir.

Müslümanlar üzerinde zulüm ve baskılar artmış, Efendimiz’in her sıkıntısında yanında olan amcası ve hanımı vefat etmişti. İşte bu dönemde İsra ve Miraç, Peygamber Efendimiz’e Rabbinden bir teselli oldu. Miraç gecesinde, mülk ve melekût âlemlerinin kapısı Efendimiz’e açılmış, Peygamberimiz bir kısım gaybın hakikatlerine şahit kılınmıştı.

 -Miraç hadisesi, Kur’ân-ı Kerim’de şöyle anlatılır:“Kendisine âyetlerimizden bir kısmını gösterelim diye kulu Muhammed’i bir gece Mescid-i Haram’dan, çevresini mübarek kıldığımız Mescid-i Aksâ’ya götüren Allah’ın şanı ne yücedir. Hiç şüphesiz O, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.İsra 17/1

Peygamberimiz ashabına (dost ve arkadaşlarına) namazda oturdukları vakit “ettahiyyâtü" okumalarını öğretti. Bu tahiyyât, Hz. Muhammed'in (s.a.v) Miraç gecesinde Yüce Allah ile yaptığı selâmlaşmasıdır.

Namazlarda Kadelerde okuduğumuz tahiyyat Efendimizin Miraç anını yaşama zamanımızdır.

Tahiyyat’ın anlamı şöyledir.

Et-tahıyyâtü lillâhi vessalevâtü vettayyibât.

Dil ile, beden ve mal ile yapılan bütün ibadetler Allah’a dır. Buhari, Ezân: 148, 150; demektir.Bu selamın üzerine Cenab-ı Hak da Resulüne (asm):

Esselâmü aleyke eyyühen-Nebiyyü ve rahmetullâhi ve berakâtüh

Ey Peygamber! Allah’ın selamı, rahmet ve bereketleri senin üzerine olsun. şeklinde mukabele de bulunmuştur. Bunun üzerine Allah Resulü (asm) de:

Esselâmü aleynâ ve alâ ibâdillâhis-sâlihîn.

Selam bizim üzerimize ve Allah’ın bütün iyi kulları üzerine olsun şeklinde cevap vermiştir. Bu konuşmaya sidretü’l-müntehada tanık olan Cebrail (as) da Allah’ın şahitlik etmesini emretmesi üzerine.

Eşhedü en lâ ilâhe illAllâh ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve Rasûlühü.

Şahitlik ederim ki, Allah’tan başka ilah yoktur. Yine şahitlik ederim ki, Muhammed, O’nun kulu ve Peygamberidir. diyerek şehadet etmiştir. On Beşinci Şua, s.642-646.

MİRACDA MÜMİNLERE VERİLEN ÜÇ HEDİYE

Allahu Tealâ, Mirac gecesi Rasulullah s.a.v. Efendimiz’i şu üç müjde ve hediye ile birlikte ümmetine göndermiştir: 1. Ümmetinden Allah’a ortak koşmadan ölen kimselerin affedileceği. 2. Beş vakit namaz. "Hz. Peygamber (s.a.s)'e İsrâ gecesi, namaz elli vakit olarak farz kılındı. Sonra azaltıldı ve beş vakte düşürüldü. Sonra şöyle seslenildi: Ey Muhammed, şüphesiz bizim nezdimizdeki söz bir değişikliğe uğramaz. Senin için bu beş vakit namaz, elli vakit namazın karşılığıdır" (Buhâri, Salat, 76, Enbiya, 5; Müslim, Iman, 263; Ahmed b. Hanbel, V,122,143) 3. Bakara Suresi’nin son iki ayeti. (Müslim, Tirmizî, Nesaî, Suyutî)

Evet Peygamber Efendimiz miraçtan ümmetine bu hediyelerle, bu müjdelerle dönmüştü. Ertesi gün hadiseyi duyan müşrikler peygamber efendimizi küçük düşürmek amacıyla ortalığı yaygaraya vermişler. Hz. Ebu Bekir efendimizin yanına giderek “senin arkadaşın mescidi haram ile mescidi aksaya gittiğini söylüyor. Ne dersin?” diye sormuşlar. Ebu Bekir efendimiz de “ vallahi bunu O söylüyorsa muhakkak doğrudur” diyerek SIDDIK makamına ulaşmıştır.

Dinimizin direği olan namaz, bize bir mirac hediyesidir. Nasıl ki, sevgili Peygamberimiz Mirac’da vasıtasız, Mevlası ile karşı karşıya geldi ise, mü’min de namazda vasıtasız olarak Allah’ın huzuruna çıkar; böylece Peygamberimizin, Mi’rac’da gerçekleşen Allah ile buluşma hâdisesi, namaz içinde sembolik olarak yaşanmış olur.

*“İnsanın, Rabbine en yakın olduğu hâl secdede bulunduğu hâldir.” Müslim, Salât, 215.

* Namazın cennetin anahtarı olduğu müjdelenmiştir. (Tirmizî, Ahmed)

*Mirâc, aynı zamanda bir imtihandır.                                                                                    *(Hâla) bilmediler mi ki, kim Allah ve Resûlüne karşı koyarsa elbette onun için, içinde ebedî kalacağı cehennem ateşi vardır. İşte bu büyük rüsvaylıktır. Tevbe, 9/63.

Her fırsatı manevi dirilişimize vesile kılalım. Düşenler bize tutunup kalksınlar, kalkanlar ötelere bizimle kanat açıp, uçsunlar. Bize gelenler bizde Hz. İbrahim’in aşkını, Hz. Eyyub’un sabrını, Hz. Yusuf’un affını, Hz. Musa’nın kelâmını ve kainatın medâr-ı iftiharı Hz. Muhammed Mustafâ’nın rahmet, şefkat, sehâvet, adalet, kanaat ve bil cümle güzel ahlakını bulsunlar.

Allah'in rahmeti, bereketi sizinle olsun, gönül güneşiniz hiç solmasin, yüzünüz aydın olsun, kabriniz nur dolsun, makaminiz Firdevs, dualarımız kabul olsun. Kandilimiz mübarek olsun..

 8- Şaban

Aralık, fasıla Hicri, Kameri ayların sekizincisi, üç ayların ikinci ayı.

ŞABANI ŞERİFİN FAZİLETİ VE BERAET GECESİ!

Şâban ayı, Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz’in ayıdır.

Peygamber Efendimiz, Berat gecesinin içinde bulunduğu Şaban ayında nafile oruç tutmaya özen gösterirdi. Bunun sebebini soranlara: Bu ayda ameller Alemlerin Rabbine yükseltilir. Ben amelimin, oruçlu bulunduğum bir halde arz olunmasını isterim; Nesai Sıyam 70. cevabını verirdi.

Bu Ay, Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem-Efendimize Salât ü Selâm Ayı “..Bu ay, hayır kapılarının açıldığı aydır. Bu ayda bereketler iner. Bu ayda hatalar işlenmez olur. Bu ayda günahlar silinir. Bu ayda yaratılmışların hayırlısı Muhammed Mustafâ -sallâllâhu aleyhi ve sellem- üzerine pek çok salât ü selâm getirilmelidir. Nitekim Allah Teâlâ yüce Kitabında: “Gerçekten Allah ve melekleri, Peygambere salât ederler (onun şeref ve şanını yüceltirler). Ey imân edenler!.. Siz de O’na salât edin (Allâhümme salli ala Muhammed, deyin) ve gönülden teslim olun.” (Ahzâb suresi 33 / 56) buyuruyor.

Hiçbir mümin, bu ayı gafletle geçirmemelidir. Bilakis günahlardan tevbe ederek, temizlenmek suretiyle Ramazan ayına hazırlanmalıdır.

İşte bu mukaddes ayda bizlerde mümkün olduğu kadar oruç tut malı, bol bol duâ ve niyazda bulunup, her fırsatta peygamber (SAV) Efendimize salât-ü selam okuyup tevbe istiğfarda bulunmalıyız. Günahlarımızdan ve kusurlarımızdan pişman olmalıyız ki bizlerin de amelleri yüce Rabbimize sunulurken Cenab-ı Allah biz mü’minlerden razı olsun ve bizleri bağışlayıp O’na sunulan amellerimiz makbul olsun.

Kur’an-ı Kerimde ise: “Doğrusu ben, tevbe edeni, inanıp yararlı iş işleyerek, doğru yola gireni bağışlarım.”(Taha Sûresi 82. Ayet) buyurmuşlardır.

 Berat kandili hutbe

Şaban ayının 14. gününü 15'ine bağlayan geceye Berat Gecesi denir.

Önümüzdeki …………………….. gününü…………….. bağlayan gece, mübarek Ramazan ayının müjdecisi olan Berat Kandili'dir.

“Berat” kelimesi; günah, suç, borç ve cezadan kurtulma demektir.                                             Berat ve kadir geceleri, Cuma ve bayram günleri gibi mübarek gün ve geceler; Müslümanların Allah’a yöneldikleri, çeşitli ibadetlerle meşgul oldukları, hayır ve hasenat yaptıkları; dua, tevbe ve istiğfar ile günahlarının bağışlanmasını niyaz ettikleri bereketli ve feyizli zaman dilimleridir.

[Rahman ve rahim Allah’ın adıyla] “Apaçık kitaba yemin olsun ki, biz Kur’an’ı mübarek bir gecede indirdik. Biz gerçekten uyarıcıyız. O mübarek gecede her hikmetli iş katımızdan bir emirle ayırt edilir.” [Duhan suresi, ayet 1-4]

Ayette geçen, “mübarek gece”den maksat; Berat veya Kadir gecesidir.

Yüce Rabbimiz, bu gecede kendisine samimiyetle yönelen kullarına rahmetini bol bol indirmekte, rızık ve şifâ kapılarını sonuna kadar açarak, bizleri sınırsız ikramlarına davet etmektedir. Bu konuda Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuşlardır: "Şaban ayının 15. gecesini ibadetle geçirin, gündüzünde de oruç tutun. Çünkü Yüce Allah, bu gece dünya semasına rahmetiyle tecelli eder ve 'Yok mu tövbe eden, tövbesini kabul edeyim! Yok mu rızık isteyen, rızık vereyim! Yok mu şifa isteyen, şifa vereyim!.. Yok mu başka isteği olan ona da istediğini vereyim" İbn Mâce, Sünen, "İkâmetü's-salât", 191          Bu itibarla, Berat Gecesi'ni idrak eden herkes, Yüce Allah'ın; "…Ey kendilerine kötülük edip aşırı giden kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Şüphesiz Allah bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir" Zümer, 39/53.müjdesinin farkına varmalıdır.  Bunun gereği olarak kendi özüne dönmeli, ümitlerini canlandırmalı, günah ve kusurlarından dolayı tövbe etmeli, bundan sonraki hayatını daha da güzelleştirme kararını vermelidir.        

Bu tür gecelerde, günahlarla kirlenen gönül dünyamızı temizleme gayretinde olalım. Unutmayalım ki tövbe, kendini bulma ve bilmenin, gönlü arındırmanın en güzel yoludur. Zira Yüce Mevla, ameli her ne olursa olsun istisnasız herkesi tövbeye davet etmektedir. Nûr, 24/31.      “Allah Teâlâ, Şabanın on besinci gecesi (Beraat gecesi) tecelli eder ve ana-babaya asî olanlarla Allah’a ortak koşanlar dışında bütün kullarını bağışlar” (Sünen, İkâmetü’s-Salât, 191)

Bünyesi zayıf olanın, Şabanın 15 inden sonra oruç tutmayıp, farz olan Ramazan-ı şerif orucuna hazırlanması iyi olur. Sağlığı yerinde olan ise, Şaban ayının çoğunu, hatta tamamını oruçlu geçirebilir.

Peygamber Efendimiz (as), bu gecenin özelliklerini Hz. Aişe (ra) validemize anlatırken şöyle buyurmuştur:“Bu gece Şaban ayının onbeşinci gecesidir. Allah Teâlâ bu gecede Benü Kelb kabilesinin (koyun sürülerinin çokluğu ile meşhur olan bir kabile) koyunlarının tüyleri sayısınca insanları Cehennem’den kurtarır. Ancak kendisine şirk koşanların,Müslümanlara karşı kin ve düşmanlık besleyenlerin, akrabaları ile münasebeti kesenlerin, gururlu ve kibirlilerin,ana-babasına asî olanların ve içki içmeye devam edenlerin yüzüne bakmaz.”(Buhârî, et-Tergîb ve’t-Terhib, II, 118).

*Alın yazısı iki türlüdür:  Birisi dua ile, sadaka vermekle, iyilik etmekle değişir. Birisi ise asla değişmez. Mesela evlenmemiz, iş sahibi olmamız ya değişen kısımdandır veya değişmeyen. Biz bilemeyiz. Onun için dua ederiz, iyilik ederiz, değişen kısımdan ise o değişir. Mesela birisine bir bela geleceği alın yazısında var ise, yine alın yazısında bu kimse dua edecek o beladan kurtulacak diye yazılır. Biz de dua ederiz o belayı önlemiş oluruz. Berat gecesinde yazılacak olanlar da yine ezelde bildirilmiş olanlardır. Ömrün uzaması kısalması da böyledir. Şu iyiliği yapacak ve ömrü uzayacak yahut şu kötülüğü yapacak ve ömrü kısalacak diye yazılıdır. Demek ki hep iyilik yapmaya çalışmalıyız. Yaptığımız şeyler alın yazımızdır.

-Hz. Aişe'den rivayete göre Resûlullah şöyle buyurmuştur:"Allah Teâlâ, hayrı şu dört gecede yazdırır:a) Kurban Bayramı gecesi,b) Ramazan Bayramı gecesi,c) Şaban ayının yarısı gecesi yani Berat gecesi. Bu gece, Allah Teâlâ, ecelleri ve rızkı yazar. Hacca gidecekler de bu gece yazılır. d) Sabah namazı vaktine kadar Arefe gecesi..." Diğer bir rivayete göre, "Onlar beş gece olup biri de: cuma gecesidir."Deylemî, "Firdevs", 5/274, no: 8165;Suyutî, "ed–Dürrü'l–Mensûr", 7/402 Mukadderatımızın tayin ve tesbit edildiği bu mübarek gecede, çok çok dua edelim.

-Kur'ân-ı Kerîm, Levh-i Mahfûz'a bu gece indi. Allahu Teâlâ, ezelde hiçbir şey yaratmadan önce, her şeyi takdîr etti, diledi. Bunlardan, bir yıl içinde olacak her şeyi, bu gece meleklere bildirir. Rahmet kapılarının açılıp, duâların kabul olacağı dört geceden biridir.Bu gece mahlukatın bir sene içindeki rızıklarına, zengin veya fakir, aziz veya zelil olacaklarına, doğup öleceklerine, ecellerine ve hacıların adetlerine dair Allah tarafından meleklere malumat verileceği beyan olunmaktadır. Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, s.208.

-Nurlu seherlerde kalkıp gönül perdelerini aralayanlar ve kalplerini rahmet ışığına açanlar, yürekten Allah’a tövbe ve iltica edebilenler, umduklarına kavuşacaklardır.Günahına arka çıkanlar, gönüllerine siyah perde çekenler ise rahmet ışıklarından istifade edebilirler mi? Kalbimizi bir yoklayalım. Tam da bu zamanlarda, oraya Kur’an ve Sünnet ışığının daha yoğun bir şekilde düşmesi gerekmez mi? Günahlardan dolayı pişmanlık duyup Adem misâli, yüreklerimizde bir pişmanlık, Yaratan’a karşı bir mahcubiyet hissediyor muyuz? Kendimizi dünya ve ahiret adına muhasebe edebiliyor muyuz? Yoksa dünyanın hengamesinde kendimizi kaybetmiş durumda mıyız?

Berat kandili, af ve mağfiret gecesidir.                                                                                               Sevgili Peygamberimiz, bu gece vesilesiyle pek çok kişinin Yüce Allah’ın af ve mağfiretine nail olacağı müjdesini vermiştir. Tirmizi, Savm, 39; İbn Mace, İkametu’s-salât, 191                                              -Ey Nefsim! Allah-u Zülcelal kullarını affetmek için bak Berat Gecesi’ni bir fırsat olarak vermiştir. Alemlerin Efendisi olmasına rağmen ve Allah-u Zülcelal’in kendisini günahlardan koruduğu halde, Peygamber Efendimiz bu gecede sabaha kadar ibadet ve taat etmiştir. Ey Nefsim! Sen kendi halini bir düşün... Bu kadar hata ve günahın içerisinde ve bu kadar acizliğinle senin bu gecelere ve bu gibi fırsatlara daha çok ihtiyacın yok mu?

Allah’ım Bizlere nasuh tövbesi etmeyi nasip eyle ve tövbemizi kabul eyle. Habibin ve Ümmeti Muhammed Aşkına affeyle İsmi Azamın ve Kur'an ı Azimüşşan hürmetine affeyle Cennette Cemalin aşkına affeyle. Geçmiş ve gelecek günahlarımızı affeyle bizlerin Amin

-Tüm Müslüman kardeşlerimizin Berat Kandilini kutlar, Berat Kandili gecesi yapılacak olan dua ve yakarışları Allah nezdinde kabul buyursun dilekleriyle, Allah’ın rahmet ve bereketi üzerinize olsun.

 Kaynak: http://www.sorusorcevapbul.com Berat Gecesi'nin Fazileti9- Ramazan

“Hayatı Ramazan olanın ahireti bayram olur”

Oruç İslam'ın beş esasından biri de Ramazan ayında oruç tutmaktır. Oruç, niyet ederek tan yerinin ağarmaya başlamasından (yani imsak vaktinden) itibaren güneş batıncaya kadar yememek, içmemek ve cinsi ilişkiden uzak durmak suretiyle yerine getirilen bir ibadettir. Oruç, bizi dünyada kötülüklerden sakındıran, ahirette cehennem ateşinden koruyan ve günahlarımızın bağışlanmasına vesile olan önemli bir ibadettir. Peygamberimiz şu müjdeyi veriyor: "Kim inanarak ve mükafatını Allah'tan bekleyerek Ramazan orucunu tutarsa, geçmiş günahları bağışlanır."Buhari,Savm,7

Allahu Teâla'ya sonsuz şükürler olsun ki bir Ramazan ayına daha eriştik. Ramazan ayına erişmeden evvel iki ay boyunca şöyle dua ediyorduk: Allahım! bize Recep ve Şaban ayını mübarek bereketli kıl ve bizi Ramazana ulaştır!"

Ve işte şimdi o arzu ettiğimiz, mübarek ve kutsal aya ulaşmış bulunmaktayız. Şükürler olsun Rabbimize ki bu berektli feyizli aya bizi eriştirdi. Allah cümlemizi Ramazan ayının bereketinden yararlananlardan eylesin.

-Ramazan deyinnce ilk aklımıza gelen elbette oruç ibadeti olacaktır. Gerçi Ramazan yalnız oruç ayı değildir. Kur'an'ın indiği aydır. Kadir gecesinin bulunduğu aydır. Hatimlerin indirildiği aydır. Teravihlerin kılındığı aydır, Vaaz ve sohbetlerin dinlenildiği, her türlü ibadetlerin ziyadesiyle yapıldığı aydır, İftar ziyafetlerinin verildiği aydır. Zekatın verildiği aydır. Nihayetinde fıtır sadakasının verildiği aydır. Ancak tabiki en belirgin özelliği oruç ayıdır. Oruç yani belirli bir süre nefsin arzu ve isteklerine dayanmak ve yapmamak....

Yani nefsi terbiye etmek...

Ey iman edenler! Oruç sizden önce gelip geçmiş ümmetlere farz kılındığı gibi size de farz kılındı. Umulur ki korunursunuz. (Bakara 2/183)

Orucun nefsi terbiye etmek ve Allah inancını güçlendirmek gibi manevi boyutunun yanında maddi boyutu da vardır. o da sağlık ile olan bağlantısıdır. Rasulü Ekrem (SAS) bir hadisinde bunu şöyle ifade ediyor:"Oruç tutan sıhhat bulur" (İbni Mace)

Peygamber efendimiz,(Her şeyin bir zekâtı vardır.Vücudun zekâtıysa oruçtur) buyurmuştur. (İbni Mace)

(Allah rızası için bir gün oruç tutan kimseyi Allahü teâlâ, bu bir günlük oruç sebebiyle Cehennem ateşinden 70 yıl uzak tutar.) [Buhari]

Orucun sevabı diğer ibadetlere göre daha fazladır. Hadis-i kudside, (Her iyiliğe, 10 mislinden 700 misline kadar sevab verilir; fakat oruç bana mahsustur, onun mükâfatını ben veririm, çünkü kulum, benim için şehvetini ve yeme içmesini bırakmıştır) buyuruldu. (Buhari)

İmam-ı Rabbani hazretleri, (Ramazanda nafile ibadetlere verilen sevap, başka aylarda yapılan farzlar gibidir. Bu ayda yapılan bir farz, başka aylarda yapılan yetmiş farz gibidir. Bu aya saygısızlık edenin, bu ayda günah işleyenin bütün senesi günah işlemekle geçer) buyurmaktadır.       -Meselâ oruç tutan bir ferdin hem Güneş, hem de Ay ile ve bu kürelerin varlığın genel âhengine uyumundan ortaya çıkan hareketler ile bir uyumu var. Oruç ibadetinin günlük başlangıç ve bitişlerini, Güneş’in konumları ile Ramazan ayının yıl içinde yerini, ayın pozisyonları ile belirleyen muhteşem bir nizam kurulmuş.Bu ahengin ferdin hem ruh, hem de beden sağlığı üzerinde çok olumlu etkilerinin olduğu, ruha kâinat genişliğinde bir ferahlık sağladığı ve varlıkla irtibatı çok güçlendirdiği gözleniyor. 

-Oruç, mü'minin duygu ve düşüncelerini inceltir, yardım duygularını artırır, şefkat ve merhamet ahlâkını geliştirir. Açlık çekmenin zorluğunu gösterir. Fakirleri, zorluk ve darlık çekenleri düşünmeyi sağlar. Kendini nimetlerde yüzdüren Rabbine şükrünü artırır. Oruç, günahlara karşı perde, Cehennem'e karşı kalkandır.

Oruç tut sıhhat bul…Oruç aynı zamanda bir tedavi metodu.

Aslında oruç çağımızda çok büyük öneme sahip. Bu gün sağlık sorunlarının % 80 i düzensiz beslenme alışkanlıkları ve hreketsiz yaşam kaynaklı, eskiden insanlar aldıkları enerjiy, bağda bahçede harcıyorlardı.günümüzde yaşam koşulları insanları tamamen hareketsizleştirdi, yaşamımızın büyük bir çoğunlu genelde tv karşısında geçiyor, dolayısıyla alınan enerji ile harcanan enerji arasında uçurumlar oluşuyor, buda vücudumuzda enerji rezervi olan yağa dönüşüyor, kullanılmayan stoklar zamanla vücudumuzda doluluğa ve tıkanmalara sebep oluyor ve sonunda kalp damar hastalıkları şeker, tansiyon denge bozuklukları gibi rahatsızlıklara neden olabiliyor, onun için aldığımız enerjiyi harcayabilecek hareket alanları kendimize oluşturamıyorsak ramazan haricinde de oruca sık sık baş vurmalıyız.

-Rabbimiz bize „Ölüm gelinceye kadar ibadet etmeyi“Hicr 15/99 emrettiği gibi, Efendimiz (a.s.m) da: „ “Allah katında amellerin en makbulü az da olsa devam üzere yapılanıdır.” ( Buhârî, İman 32; Müslim, Müsafirîn 215-218, Münafıkın, 78) “ buyurarak bizleri amellerde sürekliliğe davet etmektedir. Ne mutlu Ramazanda kazandığı güzellikleri bütün ömrüne aktararak, hakiki bayramı Allah`ın huzurunda yapmayı hedefleyenlere...

Müslüman haramlarla birlikte yaşayamaz.

 Kadir Gecesi hutbesi

Evveli rahmet, ortası mağfiret ve sonu da cehennem azabından kurtuluş ayı olan mübarek Ramazan ayınının son günlerine yaklaşmanın hüznünü taşırken, bir ömre bedel, bin aydan daha hayırlı olan Kadir Gecesi’ne kavuşuyor olmanın sevinç ve heyecanını yaşıyoruz………………….. gününü …………….’ya bağlayan gece olan Kadir Gecesini büyük bir heyecanla bekliyoruz.          Bin aydan hayırlıdır denmesinin hikmeti nedir "Bin ay" seksen üç sene dört aylık bir süreye tekabül eder. Geçmişteki salih kimselerin bir ömür boyu kazandıkları manevi mertebeyi bir gece içinde elde etme fırsatıdır.

Bir kere Resulüllah (s.a.v) Ashab-i Kirama İsrailogullarından birinin, silahini kusanarak Allah yolunda bin sene cihat ettigini bildirmisti. Ashabin buna hayret etmesi üzerine Cenabi Hak, Kadir suresini indirmistir (Tecrîd-Sarîh Tercemesi, VI, 313).                                                               Resulullah efendimize kendisinden önceki insanların ömürlerinin ne kadar olduğu bildirilince, kendi ümmetinin ömürlerini kısa buldu, uzun ömürlü olan diğerlerinin işledikleri salih amelleri işleyemezler diye düşününce, Allahü teâlâ Ona bin aydan hayırlı olan Kadir gecesini ihsan etti. (İ. Malik)

Kadir Suresi bu hadiseler üzerine nazil olmuştur. Bu sure, Sahabilerin üzüntüsünü hafifleten bir suredir.

-“Kim Allah’ın huzuruna bir iyilikle gelirse, kendisine on kat sevap vardır. Kim bir kötülükle gelirse, o da ancak o kötülüğün misliyle cezalandırılır. Onlar haksızlığa uğratılmazlar.” En’âm 6/160.

Cenâb-ı Hak şu ayette de iyilik yapanlara yedi yüz misli sevap verileceğini müjdeliyor: “Mallarını Allah yolunda harcayanların hâli bir daneye benzer ki, ondan yedi başak sümbüllenir. Her bir başakta da yüz dane bulunur. Allah dilediği kimseye yaptığı iyiliğin karşılığını böyle kat kat verir. Allah’ın lütfu geniştir ve ilmi her şeyi kaplar.” Bakara 2/261.

Her hasenenin (iyiliğin, ibadetin) sevabı başka vakitte on ise, Receb-i Şerifte yüzden geçer, Şâban-ı Muazzama'da üç yüzden ziyade ve Ramazan-ı Mübarekte bine çıkar ve Cuma gecelerinde binlere ve Leyle-i Kadirde (Kadir Gecesinde) otuz bine çıkar." (Şualar, 14. Şua)

Baliğ olarak 50 yıl yaşayan kimse, 50 tane Kadir gecesi geçirir. Bir gece, 80 yıl değerinde olunca, 50x80=4000 yıl eder. 4 bin yıl ibadet etmiş gibi sevaba kavuşur.

Kadir gecesinin gündüzü

(Dört gecenin gündüzü de gecesi gibi faziletlidir. Allahü teâlâ, o günlerde dua edenin isteğini geri çevirmez, onları mağfiret eder ve onlar bu günlerde bol ihsana nail olurlar. Bunlar, Kadir gecesi, Arefe gecesi, Berat gecesi, Cuma gecesi ve günleri.) [Deylemi]

-Cenab-ı Hakk, en büyük mucizesi olan Kur’an-ı Kerim’i, Peygamber Efendimize mübarek Kadir gecesinde indirmiştir. Kur’ân-ı Kerîm’de başlı başına bir sûre olan Kadir gecesi hakkında Yüce Rabimiz  şöyle buyurmaktadır: “Biz onu (Kur’an’ı) Kadir Gecesi’nde indirdik. Kadir Gecesi’nin ne olduğunu sen bilir misin? Kadir Gecesi bin aydan daha hayırlıdır. Melekler ve Ruh (Cebrail) o gecede, Rablerinin izniyle her iş için iner de iner. O gece, tan yerinin ağarmasına kadar bir esenliktir.” Kadr, 97/1-5.            

-Asıl itibari ile Kadir Gecesi’nin hangi gece olduğu kesin olarak bilinmemekle beraber,  genel olarak müminler, Ramazan’ın yirmi yedinci gecesinde olduğunda söz birlği etmişlerdir. Hz. Peygamber (sav): “Siz Kadir Gecesi’ni Ramazan’ın son on günü içerisindeki tek rakamlı gecelerde arayınız” buyurmuştur. (Buhârî, Leyletü’l-Kadir, 3; Müslim, Sıyam, 216)                                 Böyle olunca bir Müslüman olarak her gecemizi Kadir Gecesi bilerek bilinçli ve dikkatli bir şekilde salih amellerle değerlendirmeliyiz. Çünkü Kadir Gecesi’nin gizli tutulmasının hikmeti, müminlerin uyanık, dikkatli ve devamlı Allah’a ibadet ve taat içerisinde olmalarını sağlamaktır. -Kadir gecesi demek, büyüklük ve şeref gecesi demektir. Bu gecede yapılan ibadetler, içinde Kadir gecesi bulunmayan bin aydan daha hayırlıdır. 

Ebû Hüreyre (r.a)'ın rivâyet etmiş olduğu hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyurmuştur: "Kim Kadir gecesini, faziletine inanarak ve alacağı sevabı Allah'tan bekleyerek ibadet ve taatla geçirirse geçmiş günahları bağışlanır" Buhari, Kadir 1.

-Kadir gecesini tam bir gönül uyanıklığı ile Kur’an-ı Kerim okuyarak, namaz kılarak, tevbe ve istiğfar ederek, salâvatı şerife getirerek, büyüklerimizi, akraba ve yoksulları sevindirerek, geçmişlerimizi rahmetle anarak geçirmek her müslümanın görevidir.

“Kadir Gecesi’ni ihya sadedinde neler yapılırsa iyi olur?” sualine karşı şunları ifade edebiliriz:  

Kadir Gecemizde – inşaallah – önce yatsı namazımızı ve teravihimizi camilerimizde cemaatle eda etmeliyiz.

Namazdan sonra, cemaatle en az bir defa Kur’an-ı Kerim’i hatmetmeli, hatim duasından sonra, bir miktar tesbihat ve zikir yapmalı, daha sonra kaza ve nafile namazlar kılmalıyız. Bütün bunlardan önce de akşam camiye gelirken bu geceyi “camide itikafa girme” gecesi olarak niyetimize almalı ve öylece camiye girmeliyiz. Böylece itikaf sevabına da ereceğimizi unutmamalıyız. Tevbe ve istiğfar ederek, salâvatı şerife getirerek, büyüklerimizi, akraba ve yoksulları sevindirerek, geçmişlerimizi rahmetle anarak geçirmek her müslümanın görevidir.

Zira Allah’ın rahmetinin en çok tecelli ettiği bir gecedir Kadir gecesi…

Peygamber Efendimizin Hz. Aişe annemize bu gecede yapılmasını tavsiye ettiği duâyı bu akşam bol bol yapalım. “Allah’ım sen affedicisin, affetmeyi seversin, beni de affet” Tirmizî, “Deavât”, 84.

-Peygamberimiz (s.a.v.) bize şu müjdeyi veriyor. "Oruç ve Kur'an kıyamet günü kul için şefaat ederler. Oruç der ki: “Ey Rabbim, ben onun yemesine ve nefsani arzularına mani oldum. Şefaatimi ona kabul et.” Kur'an der ki: “Ben onun gece uykularına mani oldum. Ona şefaatimi kabul et.” Her ikisi de şefaat ederler." Ruhu’l Furkan: 2/278

-Cenab-ı  Hak bu geceyi hakkıyla ihya eden kullar arasına bizleri de ilhak eylesin ve bizi zatına kul ve Habine ümmet olma şerefinde daim eylesin. Mübarek Kadir Gecenizi tebrik eder, size ve bütün mü’minlere hayırlar getirmesini Yüce Mevlâmızdan niyaz ederim.

 Ramazan bayramı hutbesi

Allah’a sonsuz hamd-ü senalar olsun ki bir bayram sabahına daha kavuştuk. Ne mutlu bizlere ki 1 ay boyunca oruçlarımızı tuttuk,namazlarımızı kıldık, zekat ve fitrelerimizi verdik. Ve şimdi de bunların ecrini alacak olmanın mutluluğunu yaşıyoruz….

Ramazan Bayramı Müslümanların iki büyük bayramından biri.                                            Ramazan ayında tutulan bir aylık orucun bitiminde.Hicri takvime göre onuncu ay olan Şevval ayının ilk üç gününde müslümanların ramazan bayram günleridir.

Ramazan bayramına, o gün fıtır sadakası verilmesinden dolayı "Fıtır bayramı" adı da verilmektedir.

Resulullah (s.a.s) Medine'ye hicret ettiği zaman Medinelilerin eğlenip neşelendiği iki bayramları vardı. Hz. Peygamber Medinelilere özgü olan, cahiliye izleri taşıyan bu bayramların yerine bütün müslümanların sevinip eğleneceği İslâm'ın iki bayramını onlara haber verdi:

"Allahu Teâlâ size, kutladığınız bu iki bayramın yerine, daha hayırlısını,

Ramazan bayramı ile Kurban bayramını hediye etti". Sünen-i Ebû Dâvud, Salat, 239

Ramazan Bayramı'nın ilk günü aynı zamanda Şevval ayının birinci günüdür ve bu günde oruç tutulmaz.  

Yaklaşık olarak her 33 senede bir Ramazan Bayramı aynı günlere tekabül eder.

Ramazan Bayramı'nın ilk gününde camilerde bayram namazı kılınır.

Bayram namazından sonra ise hutbe okunur.

Ramazan ayı, İbadetlerimizle maneviyatımızı zenginleştirdiğimiz, oruçlarımızla maddi ve manevi sıhhate kavuştuğumuz, teravihlerimizle namazlarımıza daha farklı bir boyut kattığımız, Kur’an-ı Kerim okumalarımızla gönlümüzü sükûnete erdirdiğimiz, ihtiyaç sahiplerine zekâtlarımızı ve fıtır sadakalarımızı ulaştırmakla kardeşlerimizin sıkıntısına derman olmaya çalıştığımız bir aydı. Peygamberimizin dile getirdiği üzere, evveli rahmet, ortası mağfiret sonu ise cehennemden kurtuluş ayıydı. Bu ay ile İnşallah rahmete nail olduk, mağfiret üzerimize sağanak sağanak indi ve Cehennemden kurtuluşumuzu gerçekleştirdik. Böyle bir mübarek ayın feyiz ve bereketiyle hayat bulduktan sonra bu bayram sabahına bizleri kavuşturan Yüce Rabbimize sonsuz kez şükrediyor, O’nu habibine Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.)’e salat ve selam ediyoruz.

-Mü’minler ancak kardeştir. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin. Ve Allah’a karşı takva sahibi olun. Umulur ki, böylece siz rahmet olunursunuz.Hucurat 49/10

Bu bayram, müminlerin bir gaye etrafında toplandığı ve aynı şuurla bir safta Rablerine yöneldikleri, her biri Mescid-i Haram’ın, Mescid-i Nebevi’nin Mescid-i Aksa’nın şubeleri olan camilerin ve mescitlerin bayramıdır. Bu bayram yoksula, yetime, kimsesize ve çaresize karşı sorumluluk hissetmenin, imkânımız yoksa bile tebessüm etmenin, sadakanın, zekâtın, fitrenin, yardımlaşmanın,paylaşmanın bayramıdır.                                                                             Müslüman olarak Aynı ezan sesiyle iftarımızı açtık ve aynı kıbleye yöneldik. Aynı hizada saf olduk hiç birimizin makam ve mevkiine bakmadan. Hep birlikte secdeye vardık. Ve bayram namazı için şimdi burada buluştuk.                                                                                             Bizi burada neşe, sevinç ve huzur içinde toplayıp bir Ramazan Bayramına daha kavuşturan rabbimize şükürler olsun.

Biliyorum kalbiniz mahzun, Zira biz bayram yaparken, İslâm diyarlarında yerlerinden yurtlarından edilmiş, ölüm korkusuyla evlerini terk etmiş insanlar ve kimsesizler var…

Bayramlar sadece sevinçlerin paylaşıldığı günler değildir.

Sevinçlerimizi paylaştığımız gibi hüzünlerimizi ve acılarımızı da paylaşacağız.

-Aslolan Ebu Leheb’lere karşı daima Muhammed Mustafa (sas)’nın yanında yer almaktır.

Unutmayalım ki Ebu Leheb’in elleri kuruduğu gibi çağdaş Ebu Leheblerin elleri de kuruyacak. Ne malları ne kazançları onlara fayda vermeyecek… Onların yaktığı ateşe odun taşıyan işbirlikçiler de kendi ateşlerinde boğulacaklardır. Allah’ım dünyanın her yerinde darlık ve zorluk içinde olan tüm müminlere yardım eyle.

Can Bula Cananını Bayram O Bayram Ola Kul Bula Sultanını Bayram O Bayram Ola

“Arınan ve Rabbinin adını anıp, namaz kılan kimse mutlaka kurtuluşa erer. “A’la 87/14-15)

Ayetteki تَزَكَّى TEZEKKA-kelimesi 3 manaya gelir: a)Kalp temizliği:İbadetle olur b)Beden temizliği:Abdest-Gusül c)Malın temizliği:Zekat,sadaka,fitre vs. ile olur.Bu iki ayet kurtuluş reçetesi sunuyor.1-Temizlenen 2-Rabbini zikreden 3-Namazı kılan

Yunus Emre ne güzel söylemiştir:"Ben gelmedim dava için, benim işim sevgi için  Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmağa geldim..."

Bu vesile ile sevinç, mutluluk ve huzur günü olan bu bayram gününün hem kendimize, hem memleketimize ve hem de bütün İslam âlemine hayırlar getirmesini Rabbimizden niyaz eder, Ramazan Bayramınızı tebrik ederim. Yüce Rabbim sevdiklerimizle beraber mutlu ve huzurlu nice bayramlar geçirmemizi nasip etsin.

Gününüz aydınlık olsun. Bayramınız mübarek olsun. Allah’a emanet olun.

 10- Şevval

Şevval ayı, Hicri takviminde yer alan aylardan birisidir. Hicri takvimindeki ayların onuncusu (10.) olan Şevval ayının kelime kökü Arapça’dır. Şevval ayı İslam dininde mübarek aylardan sayılan üç aylardan sonraki aydır. Şevval ayından da oruç tutmak çok sevaptır. Ayrıca Şevval ayının ilk 3 günü Ramazan Bayramıdır.

Ramazan ayının peşinden gelen Şevval ayında altı gün oruç tutmak sünnet-i seniyyedir. Ebû Eyyüb el-Ensârî (ra) bildirmiştir: Resûl-i Ekrem Efendimiz (asm) buyurdu ki: “Her kim Ramazan orucunu tutar ve sonra onun ardı sıra, Şevval’den altı gün daha oruç tutarsa, bütün sene oruç tutmuş gibi olur.” ) Müslim, Sıyâm, 204; Câmiü’s-Sağîr, 3/3668;

Nitekim Cenâb-ı Hak, “Kim hasene (iyilik, ibâdet, sâlih amel) ile gelirse, onun için getirdiğinin on katı vardır. Kim de kötülükle gelirse, o ancak misliyle cezâlandırılır. Kimseye zulmedilmez.” En’am Sûresi, 6/160 buyurur.

Ramazan’da otuz gün, Ramazan sonrası gelen Şevval ayında da altı gün oruç tutan bir mü’min toplam otuz altı gün oruç tutmuş olmaktadır ki, bu rakamın on katı bir yıla denk düşmektedir. Cenâb-ı Erhamü’r-Râhimîn’in rahmeti ve ikrâmı ise sonsuzdur, sınırsızdır.

(Ramazan ayı orucu on aya Ramazandan sonra tutulan 6 gün oruç da iki aya mukabil olur ki böylece bir yıl oruç tutma sevabına kavuşulur.) [İbni Huzeyme]

Bu 6 gün orucun bayramdan sonra hemen tutulması iyidir. Aralıklı tutmak da caizdir. Kazaya niyet ederek tutmalı. Kaza veya nafile oruçları pazartesi ve perşembe günleri tutmak daha iyidir. Üç hadis-i şerif meali şöyledir:

1...(Ameller pazartesi ve perşembe günleri arz olunur. Ben de amelimin oruçluyken arz olunmasını isterim.) [Tirmizi]

2...(Pazartesi ve perşembe günahların affedildiği gün olduğu için oruç tutuyorum.) [Müslim] 3...(Cennetin kapıları pazartesi ve perşembe günleri açılır.) [Müslim]

(Ramazanda bir gün oruç tutmayan, onun yerine bütün yıl oruç tutsa, o bir günkü sevaba kavuşamaz.) [Tirmizi]

-(Bilindiği üzere) kıyâmet günü farz ibâdetlerde meydana gelmiş kusur ve noklanlıklar, nâfile ibâdetlerle telâfi edilecektir. Nitekim Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bu konuda şöyle buyurmuştur:

"Şüphesiz ki insanların kıyâmet günü amellerinden hesaba çekileceği ilk şey, namazdır. Rabbimiz azze ve celle -bildiği halde- meleklerine şöyle buyurur: -Kulumun farz namazına bakın! Tam ve doğru olarak mı, yoksa noksan olarak mı kılmıştır? Eğer tam ve doğru olarak kılmışsa, kendisi için tam kılmış olarak yazılır. Yok eğer namazından bir şeyi noksan olarak kılmışsa, (Allah -azze ve celle-) şöyle buyurur: -Kulumun nâfile namazları var mı ona bakın! Eğer nâfile namazları varsa, (Allah -azze ve celle-) şöyle buyurur: -Kulumun noksan olan farz namazını, nâfile olan namazıyla tamamlayın! Sonra diğer amelleri de noksan olarak yapmışsa, o ameller de nâfile amellerle tamamlanır." (Ebu Davud)

Şevvâl ayının birinci günü, fıtr (Ramazân) bayramının; Zilhicce'nin onuncu günü ise, Kurban bayramının birinci günleridir. Bu iki günde, güneş doğduktan ve kerâhat vakti (namaz kılmak haram olan vakit) çıktıktan sonra, yâni işrâk vaktinde, iki rek'at bayram namazı kılmak, erkeklere vâcibdir. Bayram namazlarının şartları, Cumâ namazının şartları gibidir. Fakat burada hutbe sünnettir ve namazdan sonra okunur. Fıtr bayramında, namazdan önce tatlı (hurma veya şeker) yemek, gusletmek, misvâk kullanmak, en iyi elbise giymek, fıtrayı namazdan önce vermek, yolda yavaşça tekbîr okumak müstehâbdır. (Enver Şah Keşmîrî)

Rabbim bizleri salih ameller yapabilmeye muvaffak eylesin, Şevval ayı orucunu da kolaylıkla tutabilmek nasip eylesin.

11- Zilka'de

Zilka'de ayı Şevval ayından sonra gelen aydır. Kamerî ayların on birincisi.

"Eşhürü'l-Hurum (Saygılı, hürmetli aylar)'un da birincisidir. Bu aylar üçü peş peşe biri ayrı olmak üzere dört tanedir: 1- Zülka'de, 2-Zülhicce, 3- Muharrem, 4- Receb

"Haram Aylardan (Muharrem, Zilkade, Zilhicce, Recep'den) üç gün oruç tutana, Allahü Teala dokuz yüz senelik oruç sevabı yazar"(Hadis-i Şerif,İhyau Ulumi'd-din)(Riyâzü's-salihîn,II,507)

Zilkade ayı, İslam düşmanlarıyla bile savaşmanın haram olduğu haram aylardan ilkidir. .Meğer Müslümanlar savaşa zorlanırsa o başka.

Büyük arif “Seyyid İbn Tavus” bu ayın fazileti hakkında şunları söylemiştir: “Zilkade Ayı, zorluk ve sıkıntı halinde dua etmek ve zulümden kurtulmak için dua etmek için çok güzel bir aydır.” Aynı şekilde şöyle demektedir: “Bu ay, duaların kabul olma ayı olarak adlandırılmıştır… Dolayısıyla vakitlerini ganimet olarak bilmeli ve onda hacet oruçları tutulmalıdır.”

-Bu ay da hac aylarından olması hasebiyle, geceleri zaman-zaman teheccüd namazına kalkmalı ve bilhassa cuma geceleri tesbih namazı kılmalıdır. Cemaatle kılınırsa İmam olacak kimse bu namazı kılmayı evvelâ nezreder ve namazı kıldırırken tesbihleri her yerde cehrî (sesli) okur. Cemaat ise sükût edip dinler.

-Kur’ân’ı yüzünden okumasını bilmiyorsak öğrenmek için, onu daha düzgün okuyabilmek için, onu anlayarak okuyabilmek için, onun ölçülerini hayatımıza taşıyabilmek için, Kur’ân ile olabilmek ve Kur’ân ile dolabilmek için iyi bir fırsat.. Günahlardan vazgeçip yeniden ve kararlı bir biçimde Rabbimize dönmek için iyi bir fırsat.. Bu mübarek ay ve geceler bizde herhangi bir değişiklik meydana getirmiyorsa, iman ve İslam rekoltemizi artırmıyorsa, bizim için diğer ay ve gecelerden ne farkı olur ki!? Onları sıradan gün ve geceler olarak tüketirsek, onların bereketi bizim hayatımıza bereketler getirmezse, onların mübarek olması ne ifade eder ki!? Önemli olan onların bereketinden istifade edebilmek, onların bereketini hayatımıza taşıyabilmektir.

12- Zilhicce

Zilhiccenin ilk 10 günü Zilhiccenin 1’inden 10’una kadar olan geceler, Kur”an-ı Kerim”de “leyâli-i aşere” diye tabir edilen on gecelerdendir. Diğer mübarek 10 geceler de, Ramzan-ı şerifin son 10 gecesi ile Muharrem ayının ilk on geceleridir. Rabbimizin, “On geceye yemin olsun ki...”  el-Fecr sûresi, 89/2.buyrurarak yeminle beyan ettiği bu mübarek zaman dilimi, bütün mü’minler için yepyeni bir manevi fırsat dönemidir.                                                                                                             1. Andolsun Fecre , (Fecr, tan yerinin ağarması ve şafak manasına gelir.) Burada Allâh’ü Teâlâ , doğru taraftan güneş ışınlarının ortaya çıktığı ilk an olan “fecr’e yemin etmektir. Nitekim başka bir ayeti kerimede “ Ağardığı zaman sabaha kasem olsun”(Tekvir-18) diye sabah vaktine yemin etmiştir. Zira sabah vaktinin girmesiyle güneş ışıkları meydana çıktığı için gece sona ermekte ve insanlar, kuşlar ve vahşi hayvanlar rızık aramak üzere dağılmaktadır. Bu durum, ölülerin dirilip kabirlerinden kalkmasına benzemektedir. 2. On geceye , 3. Çifte ve teke, 4. (her şeyi karanlığı ile) örttüğü an geceye 5. Bunlarda akıl sahibi için elbette birer yemin (değeri) vardır.Fecr 89/1-5

Kurban bayramının bulunduğu aya Zilhicce denir.

Zilhicce ayının ilk on gününde yapılan ibadetlerin kıymeti çoktur.

Zilhicce'nin ilk 10 gününü Ramazan'a dönüştürün.

Ayların on ikincisi ve savaşmanın haram kılındığı HARAM AYLARın (eşhürü'l-hurum: Zilkâde, Zilhicce, Muharrem, Receb) ikincisidir.

İçinde Kurban bayramının da bulunduğu ZiLHİCCE ayı, mübarek ayların en mühimleri arasında yer almaktadır.

Zilhicce'nin sekizinci gününe "terviye günü" dokuzuncusuna "Arefe günü"; Kurban bayramı gününe (onuncu güne) "nahr günü", ondan sonraki üç güne de "teşrik günleri" denilmiştir. "Arefe günü" burada, Kurban bayramından bir önceki gün anlamında değil, Arafat'ta vakfe gününü simgeleyen şer'î bir isimdir.

Zilhicce ayı, İslâm'ın beş esâsından biri olan hac farîzasının îfâ edildiği umûmî af ayıdır. Arafât'a çıkıldığı, Allâh için milyonlarca kurbanın kesildiği ve bir senelik hesapların görülüp amel defterlerinin kapandığı mukaddes bir aydır. Zilhiccenin ilk on gecesi "leyâlî-i aşere" yâni 10 mübârek gecedir. Bu ayda, noksanların tamamlanması için istiğfâr, salevât-ı şerîfe, diğer duâlar ve tesbîh namazına devamda hayır vardır. Hacca gidemeyen mü'minlerin bu günlerde oruç tutmaları çok büyük fazîlettir. O bakımdan Kurban bayramından evvel dokuz gün oruç tutmalı, 10. günü kurban kesilinceye kadar bir şey yemeyip kurban etinden yemelidir. Bu mendubdur. Hiç olmazsa 8'inci gün ile beraber 9'uncu günü (Arefe günü) oruçlu olmak lâzımdır. Arefe günü sabah namazından bayramın 4'üncü günü ikindi namazına kadar, bütün farznamazların arkasından Teşrîk tekbîri (Allâhü Ekber Allâhü Ekber, Lâ ilâhe ilallâhü vallâhü ekber, Allâhü Ekber ve lillâhil-hamd) okumak kadın-erkek her mükellef Müslümana vâciptir.

-Allah indinde Zilhiccenin ilk on gununde yapilan amellerden daha kiymetlisi yoktur. Bugunlerde tesbihi (Subhanallah), tahmidi (Elhamdulillah), tehlili (La ilahe illallah) ve tekbiri (Allahu ekber) çok soyleyin! (Abd b. Humeyd, Musned, 1-257)

"-İçinde Allâhü Teâlâ'ya ibadet olunan- günlerin en sevimlisi Zilhicce'nin (ilk) on günüdür. Her bir gününün orucu bir senelik oruca, her gecesinin ihyası da Kadir Gecesi'ni (ibâdetle) ihya etmeye denktir." (Sünen-i Tirmizî)

Demek ki, bugünlerde tutulan bir oruç, 360 gün oruca bedel olabilir. Rabbimizin rahmet ve bereketi o kadar coşmaktadır ki, bir günlük oruca bir yıllık oruç sevabı vermektedir. Böyle güzel ve tatlı bir müjdeye ilgisiz kalmak mümkün mü? Bu gecelerin Kadir Gecesine benzetilmesi ise, ayrı bir güzelliktir. Çünkü, Kadir Gecesi bin aydan hayırlıdır ve 83 yıllık ibadete bedeldir.

-Hafsa (r.anha) annemiz, Peygamberimizin (s.) dört şeyi terk etmediğini söyler: “Aşure günü orucu, Zilhicce'nin on günü orucu,her ay üç gün orucu ve sabahın iki rekât sünneti.” (Râmuzü’l-Ehâdîs, 557/4)

“Gelin hep birlikte küçük çaplı bir Ramazan havasına girelim. Gündüzlerini oruçla, namazla, infakla, dua ve zikirle geçirip her gecesini de Kadir Gecesi bilelim. Düşünerek ve anlayarak Kur’ân-ı Kerim okuyalım ve hayatımızı onun hayat veren ilkelerine göre yaşamaya gayret edelim.”

- Allahım! Günahımı bağışla, rızkımı bollaştır ve verdiğin rızkı hakkımda bereketli kıl.

Yarabbi bugün arafatta milyonlarca müslümanın `lebbeyk` diye iltica ettiği şu saatlerde,aciz kulun orada bulunamadı. Arafatta vakfe duran Müzdelif meş'aril haram Say-ı tavaf Haccı kıran Hürmetine bizleride affeyle Amin

    Kurban bayramı hutbe

Rabbimizin dost edindiği İbrahim aleyhisselâma, Allah için kurban olmaya razı olan İsmail aleyhisselâma ve her iki peygamberin sadakat ve teslimiyetini evrensel bir bayrama dönüştüren Muhammed aleyhisselâma sonsuz salât ve selâm olsun.

Kurban kesmek, ilk insanla beraber başlamıştır. Hz. Adem'in çocukları Allah için kurban kesmişlerdi, ama birisinin niyeti halis olmadığı için onun kurbanı kabul edilmemişti. Kardeşinin kurbanı ise kabul edilmişti. Diğeri de onu kıskanmış ve öldürmüştü. Bu olayı bize Kur'ân-ı Kerim nakleder. (Mâide 5/27). Buradan hareketle kurbanda asıl olanın Allah rızası için kesme olduğunu da anlıyoruz. 

Dün Arafat’ta dünyalıklardan,adeta ak kefenlere bürünmüş, milyonlarca Müslüman, Rabbimizin divânına durdu; ellerini açtı ve bütün insanlık için rahmet diledi.

Kurbanda Hz. İbrahim ve Hz. İsmail’in baba-oğul sevgisi ile hakka bağlılık duygularının harman olduğu engin bir dünya vardır. “Allah’a kurbanlarınızın ne etleri ulaşır, ne de kanları. Ona ulaşan takvanızdır...” (Hac, 22/37)

Bugün 10 Zilhicce, Bayram günü. Hacılarımız Müzdelife’den Mina’ya indi, şeytan taşladı ve ziyaret tavafı yapmakla meşguller. Her birini hacı olmanın huzur ve mutluluğu sardı. Biz de kurbanlarımızı Rabbimize sunacak olmanın heyecanı içerisinde yüzlerimiz Kâbe’ye dönük; gönüllerimiz ve zihinlerimiz onların dualarında... Bugün kurban günü.

Bizler kurban keserken iki türlü yakınlığı hedefliyoruz:                                                                 Birincisi; akraba, komşu ve dostlarımızla bayram vesilesi ile daha da yakınlaşıyor, varsa aradaki kin ve düşmanlık duygularını eritiyor ve dostluk bağlarını güçlendiriyoruz.                                             İkincisi, Allah için fedakarlık yaparak,Allah rızasını kazanmaya çalışıyoruz.                               Kurban; “inni karibûn” (muhakkak ben yakınım) Bakara Suresi : 186 buyuran Cenab-ı Hak’ka yakınlaşabilmenin bir yoludur. Onun için küçük kurbanları vererek, büyük kurbanlar verebileceğimizi göstermeliyiz. Kurbanı olduğumuz Allah’ımız canımızı bağışlıyor ve yerine takvamızı gösterebileceğimiz bir hayvanı kesmemizi istiyor. Bu isteğini Kevser suresinde: 1-(Resûlum!) Kuşkusuz biz sana Kevser'i verdik. 2- Şimdi sen Rabbine kulluk et ve kurban kes. 3- Asıl sonu kesik olan, şüphesiz sana hınç besleyendir.Kevser 108/1-3  buyurarak imkânı olanların kurban kesmesini emrediyor. İmkânı olup da kesmeyenlere ise, peygamberimiz (s.a.v.) şu dargın ifadeleri kullanıyor: “Kim ki kurban kesmeye gücü yeter de kurban kesmezse, o kimse namazgâhımıza sakın yaklaşmasın!” İbn-i Mace: C. 2 S. 1044 – Camiu-s Sağir: 2/152

Kurban kimlere vacibdir :             ��                                                                               Hanefi mezhebine göre buluğ çağına ermiş, akıllı, hür, mukîm (yolcu olmayan) ve zengin olan kadın erkek her müslümana kurban vacibdir. Zenginden maksat, temel ihtiyaçlarından başka, artıcı olsun olmasın, 85 gram altını ya da buna denk parası veya malı olan kimsedir.

Ramazan ve Kurban bayramı namazları kimlere vâcibdir.                                                   Kendilerine Cuma namazı farz olan kimselere, Ramazan ve Kurban bayramı namazları vâcibdir. Cuma namazı için lâzım olan bütün şartlar, Bayram namazları için de lâzımdır. Şu kadar var ki, bayram için hutbe sünnettir ve namazdan sonradır.

İslama göre kurban kesmek Kurban Nasıl Kesilir 

Hayvan incitilmeden kesilecek yere götürülür. Devenin dışındakiler kıbleye karşı sol tarafları üzerine yavaşça yatırılır. Kolaylık olması için üç ayağı da bağlanır. Sonra kesecek olan:Allahü ekber, Allahü ekber, lâ İlâhe illallahü vellahü ekber, Allahü ekber ve Lillahilhamd. Bismillâhi Allahü ekber” der, ara vermeden büyük ve keskin bir bıçakla keser.Sadece Bismillâhi Allahü ekber’ diye kesse de olur.Usulüne göre bir kesim yapmış olmak için, hayvanın yemek ve nefes boruları ile iki şah damarının kesilmesi gerekir.                                                                     Kurban kesildikten sonra sahibi, Allah rızası için iki rekat namaz kılar, sonra da dua ederek Cenâb-ı Hak’tan dileklerde bulunur.                                                                                    Kurban eti nasıl değerlendirilmelidir? Hz. Peygamber (s.a.s.) kurban etinin üçe taksim edilip, bir bölümünün kurban kesemeyen yoksullara dağıtılmasını, bir bölümünün akraba, tanıdık ve komşularla paylaşılmasını, bir kısmının da evde yenmesini tavsiye etmiştir. Ailenin fakir olması durumunda etin tamamı da evde bırakılabilir. Ancak durumu iyi olan Müslümanların, toplumda muhtaçların arttığı bir dönemde kurban etlerinin çoğunluğunu hatta tamamını dağıtmaları uygun olur.                                                                                        Bugün geçmişlerimiz için, şehitlerimiz için hayır duada bulanalım; onlar için Cenab-ı Hak’tan mağfiret ve rahmet dileyelim; unutmayalım ki ölülerimizin de üzerimizde hakları vardır.

Ne yazık ki, Müslüman toplumlar arasında bayram sevincini hissedemeyecek kadar acı çeken topluluklar vardır. Darda ve sıkıntıdaki bütün müminler, eza ve sıkıntıdaki tüm insanlar için bütün samimiyetimizle Rabbimize yönelip dua edelim.

“Acaba bizim bayram yapmaya hakkımız var mı?” diye düşünmeden edemiyoruz. Merhum Akif ne güzel uyarıyor bizleri:Hiç sıkılmaz mısınız Hazret-i Peygamberden?Ki uzaklardaki bir mü'mini incitse diken,Kalb-i pâkinde duyarmış o musibetten acı,Sizden elbette olur rûh-ı Nebî dâvâcı.

Cami çıkışında birbirimizin bayramını tebrik etmeyi ihmal etmeyelim; bayramımız mescitlerden başlasın, evlere taşınsın, bütün yeryüzüne yayılsın.

Evlerimizin canlı bayramları olan çocuklarımızı, yılda bir defa gerçekleşen Kurban ibadetinin coşkusuyla tanıştıralım ve bayramın coşkusunu eşlerimize ulaştıralım. Özellikle varlık sebebimiz olan anne ve babalarımızı unutmayalım ve hayır dualarını almaya çalışalım.

Bayramımız kutlu olsun. Cenab-ı Hak cümlemizi her iki dünyada aziz ve bahtiyar eylesin.

Faziletli gün ve geceler

Dinimizde uğursuz gün yok, ama uğurlu sayılan faziletli gün ve geceler vardır.

Kaç tane kandil vardır. Beş tane kandil vardır.                                                                                                  Mevlid Kandili : Peygamberimizin dünyaya geldiği gecedir. Regaib Kandili : Hz. Amine'nin Peygamberimize hamile olduğunu anladığı gecedir. Mirac Kandili : Peygamberimizin, ilahi saltanatı seyretmek üzere Allah'ın daveti ve gücü ile bir mucize olarak göklere ve daha nice alemlere seyahat ettiği gecedir. Berat Kandili : Kur'an-ı Kerim'in levh-i mahfuzdan sema-i dünyaya indirildiği, insanların bir senelik hayat ve rızıklarının gözden geçirildiği, müslümanların af ve lütuflara nail olduğu gecedir. Kadir Gecesi : Kur'an-ı Kerim'in dünya semasındanPeygamberimize indirilmeye başladığı gecedir.

Günlerin fazileti

Her bir günün ve gecenin kendisine mahsus bir fazilet ve önemi vardır.

Günlerin hepsi faziletlidir. Fakat günlerin içerisinde önemli olaylar vardır.

İslamda geceler, gündüzden önce gelir. Cuma gecesi Perşembe günü akşam ezanından sonra başlar, imsak vaktine kadar sürer. Aynı şekilde diğer günler içinde, akşam ezanından sonra bir sonraki günün gecesi başlamış olur.

MÜSLÜMANIN GÜNLÜK HAYAT ÇİZELGESİ ...

Günlük Ameller:  

1- Beş vakit namazı vaktinde cemaatle eda etmek.

2- Kuran'dan bir cüz okumak.

3- Gecenin bir kısmını ibadetle ihya etmek.

4- Rasulullah Efendimizin haber verdiği sabah-akşam zikrine devam etmek.

5- İşrak , kuşluk ve evvabin namazını kılmak.

6- Azda olsa günlük sadaka vermeye çalışmak.

7- Her an abdestli olmak.

8- Her işin başında niyeti tashih edip tefekkür ederek almak.

9- Azaları (özellikle dili gıybetten ve gözü harama bakmaktan) haramdan korumak.

10- Alınan evrad ve ezkara devam etmek.

11- Evden çıkarken hergün rızkının helal olması için Rabbine dua etmeli.

12- Gözün gördüğü her şeye ibretle bakabilmeli.

13- Ailesinden mesul olduğunu bilip kısa bile olsa evinde hayırlı sohbet meclisi oluşturmalı.

14- Günlük nefsinin muhasebesini yatağına yatınca yapmak.

15- Yatağına dualarla ve abdestli olarak girmeli.

16- Günlük takip ettiği basın ve yayına dikkat etmeli.

17- Televizyonun mudır yayınlarıyla gözlerini kirletmemeli , vaktini zayi etmemeli.

18- Her türlü taharete riayet etmek.Temizlikte itinalı olmak.

19- Güneş batarken o günün lehine mi , aleyhine mi şahit olacağı düşüncesiyle yarına daha riayetkar olmalı.

HAFTALIK ÇİZELGE

1- Cuma günleri Kehf suresi okumayı adet edinmeli

2- Cuma namazlarına özel hazırlık yaparak mü'minleri bayramı şuurunu kalbinde hissetmeli.

3- Haftalık dini sohbetleri aksatmamalı.

4- Yakın akraba ve arkadaşları ile irtibat sağlamalı.

5- Pazartesi – Perşembe günleri oruç tutmaya gayret etmeli.

6- Haftanın belli bir günü nefsini hesaba çekmek için nefsiyle baş başa kalmalı.

7- Haftalık tesbit edilen bir kitaptan belli bölümler okunmalı.(Akaid , Fıkıh , Hadis , Tefsir , İslam Tarihi )

8- Meclisi huzur veren hâl ehli bir zât ziyaret edilip duası alınmalı ahalinden ve ilminden istifade edilmeli.

Pazar

Pazartesi

Pazartesi günü; sevgili Peygamberimiz’in doğduğu gün.

İlk kez Cebrail’den (a.s) vahiy aldığı gün.

Hicret ettiğinde Medine’ye ayak bastığı gün.

Vefat ettiği gündür.

Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyuruyor: Ameller (ibâdetler) pazartesi ve perşembe günleri (Allah’a) arz olunur. Ben, oruçlu iken amellerimin (Allah’a) arz olunmasını isterim. (Tirmizî)

Salı

Çarşamba

Perşembe

Perşembe günü Cuma gecesi kadar kıymetli ve değerli bir gecedir. Perşembe gecesi Cuma günü kadar makbül ve hayırlı bir gecedir. Cuma gecesi de denilen bu gece boş geçirilmemeli bol dua ve ibadet edilmelidir.

Peygamber Efendimiz, “Ameller pazartesi ve perşembe günleri Allah Teâlâ’ya arzedilir. Ben amelimin oruçlu olduğum halde arz edilmesini severim.“ buyurmuştur. (Tirmizî)

"Allah Rasulü, pazartesi ve perşembe günleri oruç tutmaya çokça özen gösterirdi." ( Tirmizi, Savm,44; Nesai,sıyam, 36; İbn Mace, Sıyam, 42; Ahmed b. Hanbel 6/80.)

Cuma

Cuma günü günah işlemeden geçerse, diğer günler de selametle geçer. İmam-ı Gazali

Peygamber (s.a.v) Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurur: “Kim güzelce abdest alır sonra cumaya giderse, hutbeyi dinler ve sessiz durursa o Cuma ile diğer Cuma arasında ve fazladan üç gün içinde işlemiş olduğu günahları bağışlanır. Kim hutbe okunurken çakıl ve benzeri şeylerle oynarsa boşa emek çekmiş olur.” (Tirmizi)

                                                  Arafa günü                                                                                                                                                                                             "Günlerin en faziletlisi arefe günüdür. Faziletçe cumaya benzer. O, cuma günü dışında yapılan yetmiş hacdan faziletlidir. Duaların en faziletlisi de arefe günü yapılan duadır. Benim ve benden önceki peygamberlerin söylediği en faziletli söz de: Lailahe illallah vahdehu la şerike lehu. (Allah birdir, ondan başka ilah yoktur, O'nun ortağı da yoktur) sözüdür." (Muvatta, Hacc, 246)

Resulullah(sav): "Arefe gününe hürmet edin! Arefe, Allah'ın kıymet verdiği bir gündür." diyerek, Allah Teâlâ'nm kıymet verdiği günü hürmet ederek bilinçli bir şekilde yaşamaya gayret etmemizi istemiştir. Hürmet, verilen nimeti idrak etmekle ve verileni bilmekle, görebilmekle başlar. Arefe gününü günahlara girmeden oruçla, duayla, istiğfarla geçirmek kullarını arefe gününde bağışlayacağını müjdeleyen Allah Teâlâ'ya hürmetin ve şükrün bir ifadesidir. (Deylemi)

 Cumanın fazileti hutbe

Toplanma ve cemaat olma anlamına gelen cuma, Müslümanların haftalık bayramıdır.

Cuma günü Müslümanların bir araya geldikleri ve cemaatle haftalık ibadetlerini edâ ettikleri önemli bir gündür Aylar içinde Ramazan, geceler içinde Kadir Gecesi ne kadar önemli ise, günler içinde de Cuma günü o kadar önemlidir. Kur’ân-ı Kerim’de; “Ey iman edenler! Cuma günü namaz için çağrı yapıldığı zaman, hemen Allah’ı anmaya koşun ve alış-verişi bırakın. Eğer bilmiş olsanız, elbette bu, sizin için daha hayırlıdır. Cuma s. 62 / 9  buyrularak.

Cuma namazının farz oluşu ve bu esnada alış-verişin bırakılması uyarısında bulunulmuştur. Hanefilere göre; imam minbere çıkıp iç ezanın okunmasından itibâren, namaz kılınıncaya kadar alış-veriş ve benzeri bir dünya işiyle meşgul olmak tahrîmen (harama yakın) mekruh, çoğunluğu oluşturan diğer fukahâya göre ise haramdır. T.d.v. İslam Ans. C. 8 sh. 85

Haftanın en değerli gününün Cuma oluşu hakkında Peygamber (s.a.v) Efendimiz şöyle buyurmuştur. “Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün Cuma günüdür. Âdem (a.s) o gün yaratılmış, o gün cennete girmiş ve o gün cennetten çıkarılmıştır. Tevbesi o gün kabul edilmiş ve o günde vefat etmiştir. Kıyamet de Cuma günü kopacaktır. Müslim, Cuma, 18, Ebu Davud, Salât, 201

Cuma günü, müslümanların haftalık görüşme yaptıkları, ihtiyaçlarını tespit ettikleri, istişare edip meselelerini çözüme kavuşturdukları âdeta bir bayram günüdür.

Cuma namazı, Hz. Peygamberimiz (a.s) döneminden günümüze kadar bütün Müslümanlarca kılınmış ve bunun farz olduğu konusunda herhangi bir ihtilâfa düşülmemiştir. Allah resûlü şöyle buyurmuştur. “Cuma namazına gitmek, ergenlik çağına ulaşmış her müslümana farzdır.” Ebu Davud, Tahâret, 129

Cuma günü temizlik.                                                                                                                    

*Evs b. Evs’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Kim Cuma günü her türlü temizliğini yapar ve boy abdesti alırsa Cuma namazı için camiye erkenden gider imâma yakın olur hutbeyi susup dinlerse bu yolda attığı her bir adıma karşılık gündüzü oruçlu gecesi ibadetle geçirilen bir yıllık amelin sevâbı kazanılmış olur.” (Nesâî, Cuma: 8)   *Peygamberimiz (sas) Medine civarındaki köylerden toz ve ter kokusu ile cumaya gelenlere "Bari, bu gününüz için iyice yıkanıp temizlenseniz!" buyurmuştur. (Müslim, Cum'a, 9)

Bir kimsenin Cuma namazı kılabilmesi için; Müslüman, akıllı, büluğa ermiş olması, sağlıklı, mukîm ve erkek olması gerekir. “ Cuma namazı kılmak her müslümana farzdır. Ancak dört grup insana; köle, kadın, çocuk ve hastaya farz değildir.” Ebu Davud, salât, 215

Kendilerine Cuma namazı farz olmayan kimseler, Cuma namazı kılarlarsa namazları sahih olur, ayrıca o gün öğle namazı kılmazlar.

Cuma günü, Kur’an okumak, zikir ve tefekkür etmek, Peygamberimize salât ve selam getirmek, tevbe ve istiğfarda bulunmak, camiye erken varıp kimseyi rahatsız etmeden boş yere oturup sessiz bir şekilde vaaz ve hutbeyi dinlemek suretiyle, böyle önemli bir günün mânevî feyzinden yararlanılır. Bir hadiste “Cuma günü bir saat vardır ki Müslüman, bu saate isabet ederek (dua ve niyazda bulunup) hayırlı bir şey isterse, Allah(c.c) ona istediğini verir.” Müslim, Cuma, 15

buyrulur.

“Bir kimse güzelce abdest alır, sonra mescide gelir, susup okunacak hutbeyi dinlerse, gelecek Cumaya kadar ve ondan sonraki üç gün içinde işleyeceği (küçük) günahları affedilir.” Müslim, Cuma, 24 Kurban Bayramı'ndan önceki arefe günü Arafat'ta hac için bir araya gelen mü'minler topluluğu yılda bir kere tekrarlanmak kaydıyla bütün dünya üzerindeki Müslümanların en büyük toplantılarıdır. Bunun dışında mü'minlerin büyük kalabalıklar halinde ibadet ortamında kendiliğinden en çok bir araya geldiği günler bayram namazları ve cuma namazıdır. Bilhassa cuma namazının her hafta yeniden tekrarlanması, Müslümanların her hafta bir bayram sevinci içinde bir araya gelmeleri açısından ayrı bir önem taşımaktadır.                                             Yüce Rabbim, rahmetinin coştuğu ve bütün mü’minleri kapladığı bu mübarek ayları, bu özel gün ve geceleri idrak etmeyi, ihya etmeyi ve yaşamayı nasip eylesin.                                         Nasıl yaşarsan öyle ölürsün. Öyle bir yaşaki Rabbim, kulum senden razıyım desin...Hayırlı Cumalar!

Bereket

Haramın, hâyrı, bereketi olmaz.

Bereket büyüklerle beraberdir!

Nimete hakkıyla şükretmek, berekete bereket katar.

(Besmeleyle yenen yemek bereketli olur.) [İbni Mace]

Kur’an-ı Kerim okunan eve hayır ve bereket gelir.Melekler o evde toplanır,şeytanlar ise oradan kaçar.

Allah faizi tüketir (Faiz karışan malın bereketini giderir), sadakaları ise bereketlendirir.Bakara 2/276

Bereket, az parayla çok iş yapmaktır, bereketsizlik ise çok parayla hiç iş yapamamak...

Çifçi tarlasını eker ve bekler.Beklediği şey mahsuldür.Ne ekmiş,ne kadar ekmişse hasat zamanı o karşılığı alacaktır.Ahirette yüz ağartan bir hasat için de dünya tarlasında ilim,amel ve ihlas bulunmalıdır.                        

(Kıyametin gelmesi) iman edip ameli salîh işleyenleri mükafatlandırmak içindir.                                    İşte onlar için mağfiret ve güzel bir rızik vardır. Sebe 34/4

Kul tıpkı çiftçiye benzer. Dünya onun tarlası, iyilik ve kötülükler ekini, ahiret ise hasatıdır. Dünya tarlasına ektiği her şey ahiret mevsiminde önüne mahsul olarak konacaktır. Ne bir eksik ne bir fazla… “Kim zerre kadar hayır işlemişse onu görecektir. Kim de zerre kadar şer (kötülük) işlemişse onu görecektir.” (Zilzal, 7-8)                                                                                  Hasat mevsimi olan ahirette önüne konan mahsul, ebedi hayat için dönüm noktasıdır. Onunla ya çocuklar gibi sevinip mutlu olur yahut idamlıklar gibi perişan… Peki nedir bereketli, verimli hasadın sırrı? Yani dünyada neyi nasıl ekmeliyiz ki ahirette biçeceğimiz mahsul bizi mutlu mesut kılsın, bizi kurtarsın? -İmam Rabbanî k.s. Hazretleri ebedi kurtuluş için dünyadayken üç şeyin elde edilmesi şart, diyor. Bunlar ilim, amel ve ihlâs. Mektubat, 59. Mektup

*“Eğer şükrederseniz, Ben nimetlerimi daha da artırırım, ama nankörlük ederseniz haberiniz olsun ki azabım pek şiddetlidir!” İbrahim;14/7                                                                          “Kim Allah’a karşı gelmekten sakınırsa, Allah ona sıkıntılardan çıkış kapıları açar. Onu hiç ummadığı yerlerden rızıklandırır.” (Talâk, 65/2-3)    

Bereket, adı hayır olan her şeyin bir araya gelmesi ve nimetin çokluğudur.                                    

Evin bereketi genişliği, rahatlığı, huzuru ve sakinliğidir.                                                                 Gıdanın bereketi bolluğu, temizliği ve helalliğidir.                                                                              Aile fertlerinin bereketi çokluğu ve güzel ahlakıdır.                                                                  Aile müessesesinin bereketi eşlerin uyumlu, düzenli ve anlayışlı olmalarıdır.                                    Zamanın bereketi genişliği ve yapılması gereken işin vaktinde yerine getirilebilmesidir.                 Sağlığın bereketi güçlü bir beden ve mutlu bir hayattır.                                                                 Ömrün bereketi uzun olması ve iyi işlerle geçmiş olmasıdır.                                                             İlmin bereketi ise kapsam, beceri ve yetkinliktir.    

* Helâl rızka kavuşmak istiyen sebeplerine yapışmalıdır!                                        Bir kimse, Allahü teâlâ emrettiği için çalışır, rızkını helâl yoldan ararsa, ezelde belli olan rızkına kavuşur. Bu rızık, ona bereketli olur. Bu çalışmaları için de sevâb kazanır. Eğer, rızkını Allahü teâlânın yasak ettiği yerlerde ararsa, yine ezelde ayrılmış olan o belli rızka kavuşur. Fakat, bu rızık ona hayırsız, bereketsiz olur. Rızkına kavuşmak için kazandığı günâhlar da, onu felâketlere sürükler.İnsan, rızkını aradığı gibi, rızık da, sâhibini arar. Çok fakîrler vardır ki, zenginlerden daha iyi, daha mutlu yaşar. Allahü teâlâ kendisinden korkanlara, dînine sarılanlara, ummadıkları yerden rızık gönderir. Allahü teâlâ, insanları yaratırken, ömürleri gibi, rızıklarını da takdîr etmiştir. Bu konudaki hadîs-i şerîflerden ba’zıları şöyle:             (Rızık için üzülme, takdîr edilen [ezelde ayrılmış olan] rızık seni bulur.) [İsfehânî]  

Bereketsizliğin Sebepleri

Karun örneğinde olduğu gibi sayısal açıdan çok fazla olan servet, bırakın bereketli olmayı maalesef inkara götüren ve helaki getiren bir unsur olarak nazara verilmektedir. (Kasas 28/76-82) Bereketsizliğe sebep olan hususların başında da küfür, israf, nimetlere nankörlük gibi günahlar gelmektedir.

Bunların dışında yine ayetlerde ve hadislerde anlatılan bereketsizlik sebepleri olarak şunları sayabiliriz:

Allah’a ve peygamberlere karşı gelmek, nimetlere karşı nankörlük etmek, faiz yemek, israf, hırs ve tamah, şükürsüzlük, kanaatsizlik, ana-babaya isyan, yaşlılara hürmetsizlik, akrabalık bağlarını gözetmemek.  

Habibinin hatırına Biliyorsunuz Hazret-i Halime ve kocası, Mekke’ye topal bir merkeple gelmiş, geciktikleri için zengin çocuklarını alamamışlardı. Haz- ret-i Halime gülyüzlü Muhammedi (sav)görür görmez sevmiş süt anneliği kabul etmişti. Onun yetim olması, kaçırdığı büyük ücretler bahşişler umurunda bile değildi... Henüz dönüş yolunda şaşırtıcı şeylere şahit oldular, binekleri güçlendi hızlandı, diğerlerine yetiştiler hatta mesafe açıldı. O yıl Sâdoğulları yurduna kuraklık hâkimdi. Hayvanların yayılacağı otlak kalmamıştı ama onların koyunları akşam eve karınları doymuş; memeleri sütle dolmuş bir şekilde dönüyorlardı.  Bu durum kabile halkının da dikkatini çekti. Çobanlarına çıkıştılar: “Siz de koyunları, Halime’nin otlattığı yerde otlatsanız ya!” Oysa; Ot aynı ottu, sahra aynı sahra... 

Böyle izah eder Hz Mevlana seher vakti uykusunu.                                                                          -Sabahın nasıl bir bereket vakti olduğunu, sabahda uyanık olanların nasıl bir berekete nail olduklarını Hazret-i Mevlana verdiği bir cevapta şöyle ifade eder Biri sorar: Efendim der, koyun nesli hem kasaplık hem de kurbanlık olarak kesildiği halde bir türlü tükenmez, aksine daha da çoğalıp devam eder Ama köpek nesli hem de birkaç tane birden yavruladığı, kasaplık olarak kesilmeyip korunduğu halde bir türlü çoğalmaz, koyun gibi sürüler haline gelemez Neden acaba?Hazret-i Mevlana'nın cevabı şöyle olur:Sabaha karşı seher vakti bereket vaktidir Bu bereket vaktinde koyunlar asla uyumaz, hep uyanık olurlar Köpekler ise hiç uyanık olmaz hep uykuya dalar, gaflette olurlar Onun için koyun nesli seherin bereketine nail olur, köpekler ise bereketsizliğine maruz kalırlar.                                                                   Sahip olunan malların bereketli olabilmesi için bazı kriterler vardır: İlki helalinden kazanmaktır. İkinci olarak, israf etmemektir. Üçüncüsü de helal yollara harcamaktır. 

- Üzerimizdeki her nimetin için bir sadakası gerekmez mi?                                                 - Her nimetin sadakası kendi cinsindendir.                                                                                 Paranın nimet için vermekle, sıhhat ve afiyetin nimeti için ihtiyaç sahibine yardım etmekle, ilim nimeti için öğretmek sureti ile sadaka verilir. Hangi nimetin sadakasını verirsen ona bereket kazandırmış, ziyadeleştirmiş olursun.                                                                              -Sen, varını yoğunu, malını mülkünü ver de, bir gönül al, al da, o gönül mezarda, o kapkara gecede sana ışık olsun, nur versin! [Hz.Mevlana]

“Allah’ım, bize helâl ve bereketli rızık ver.

Besmele

Besmelesiz güne gün değil, gam denir. Yeni başlayan her güne; yeniden BİSMİLLÂH!

Her hayırlı işe Besmele, ya da diğer tabir ile ''Allah'ın adıyla başlamak", inanan insanlar için adeta her kapıyı açan bir anahtar gibidir.                                                                  “Lânetlenmiş, kovulmuş şeytanın şerrinden alemlerin Rabbi olan Allah’a sığınırım.” “Rahman ve rahim olan Allah’ın adı ile başlarım.”

İşine Besmele ile başlayan kulunu Allah-ü Teâlâ aciz de bırakmaz, yalnız da bırakmaz. Her işin ve sözün başlangıcında Yüce Allah’ın hatırlanması, o işin manevî değerinin ve bereketinin artmasına, ayrıca hayırlı ve güzel şekilde neticelenmesine vesile olur. Besmelenin okunmadığı işler ise, bereketten mahrum ve güzel sonuçlardan da uzak olur.

Şeytanın vesvesesi varsa Müslümanın da Besmelesi var.

Besmele, Hristiyan bir köle olan Addas'ın müslüman olmasına vesile olmuştur.                                           Allah (c.c.), bize ihsan buyurduğu nimetler için üç bedel istemektedir.

Zikir,Fikir ve Şükür üç önemli ilke.1-Başta Sofrada yemeğe ?Besmele? ile başlamak zikirdir. 2-Ortada Yediğimiz gıdaların önümüze sunanın Allah olduğunu düşünmek- fikir, 3-Sonda Yemekten sonra ?Elhamdülillah? diyerek kalkmak da şükürdür.                                         İbrahim suresinin, (Şükrederseniz elbette nimetimi artırırım) mealindeki 7.âyet-i kerimesi ile (Az-çok bir nimete kavuşan "Elhamdülillah" derse, Allahü teâlâ, o kimseye bu nimetten daha iyisini verir) ve (Yiyip içtikten sonra "Elhamdülillah" diyenden Allahü teâlâ razı olur) hadis-i şerifleri, nimete şükredince, hem eldeki nimetin yok olmaktan kurtulacağını, hem de yeni nimetlerin ele geçmesine sebep olacağını bildirmektedir. (T.Gafilin)                                O halde geliniz, bizler de otururken, kalkarken, evimize girip çıkarken, aracımıza binip inerken, işimize başlarken, uyurken ve uyanınca, kısacası hayatımızın her anında besmele çekelim.Bütün işlerimizi ve ömrümüzü besmele ile bereketlendirelim.

Hz. Mevlâna(k.s) bir sözünde; ` Bir doktor hastasını muayene etmeye başlarken besmele çekerse Allah o hastanın vücudu üzerinden manevi perdeleri kaldırır. Böylece doktor isabetli teşhis koyar. Aksi halde nişan almadan kurşun atan kimsenin durumuna döner isabet ettirinceye kadar kaç reçete yazar bozar.

Besmele; gücü, kuvveti ve kudreti sonsuz olan Allah’ı hatırlamak ve onu her zaman akılda tutmaktır. Besmele’de Yüce Rabbimizin isim ve sıfatlarından üç tanesi yer almaktadır. Bunlar: Allah, Rahmân ve Rahîm isimleridir. Allah ismi, yüce yaratıcının özel ismi olup başka hiçbir varlığa ve eşyaya verilemez. Rahmân ismi, mümin veya gayrimüslim olsun yüce yaratıcının ayırım yapmadan dünyada herkese nimet ve ikramda bulunmasını ifade ederken Rahîm ismi ise; nimetlerini ahirette sadece müminlere vereceği manasını taşır. Kur’an Yolu, I/58.

-Besmele Resûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:"Bilcümle semâvi kitâbların anahtarı "Rahman, rahîm Allah adı ile"dir; yani besmeledir." Râmûzû'l-ehâdîs, 241                                                                                            Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de: “Rabbinin adını an ve bütün benliğinle O’na yönel.” Müzzemmil, 73/8.buyurmuştur. Allah Resûlü (s.a.s) de her hayırlı işe başlarken Besmele ile başlanılmasını tavsiye etmiş ve şöyle demiştir: “Besmele ile başlanılmayan her iş bereketsizdir.” Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, II/174 Kur’an-ı Kerim’de iki türlü besmele vardır. Birisi, sûre başlarında yazılan ve sûreden bağımsız olarak bulunan besmele, diğeri Neml Suresi’nin 30. ayetindeki besmeledir. Kur'an-ı Kerîm'de Neml suresinin otuzuncu ayeti nazil olduktan sonra besmele son şeklini almıştır.Süleyman (a.s.) Yemen’de Sebe denilen bir kavmin kraliçesine yazdığı mektubuna, “Rahman ve Rahim” olan Allah’ın adıyla başlamıştır. Neml, 27-30.    

Kısaca besmele dediğimiz ve "Rahman, Rahim olan Allah'ın adıyla" anlamında gelen Bismi'llahi'r-Rahmani'r-Rahim'in Kur'aân-ı Kerîm'den bir ayet, yahut bir ayetin bir kısmı olduğu anlaşılmaktadır.                                                                                                                                                                 Besmelenin, yerine göre farz, vacip, sünnet, haram, ve mekruh gibi hükümleri vardır.

Hayvan keserken, Besmele çekmek farzdır. Besmelesiz kesileni yemek haramdır. (En’am:121)

Her Hayrın Anahtarı Besmele

İlk yazılan, Besmeledir. Âdem aleyhisselama ilk gelen, Besmeledir. Müminler, Besmele yardımı ile, Sırattan geçer. Cennet davetiyesinin imzası Besmeledir.Herşeyin başlangıcıdır.Her işin başıdır.Dua kapılarının anahtarıdır.. 

Besmele, yani “Bismillâhirrahmanirrahim” ifadesi, “işime, sözüme Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla başlıyorum” demektir. Besmele, her şeyden önce Allah’ın varlığına ve birliğine imanın samimi ifadesidir.

Besmele seni korur.

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA dedikoduya başlayamazsınız

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA hırsızlığa başlayamazsınız

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA harama el uzatamazsınız

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA harama göz atamazsınız

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA zulme başlayamazsınız

besmele çekerek ALLAHIN ADIYLA günah işleyemezsiniz

           - “Kim Rahman’ı zikretmekten gafil olursa; yanından ayrılmayan bir şeytanı ona musallat ederiz” (Zuhruf:36)                                                                                                                                                     - “Benim ihlaslı kullarım üzerinde şeytanın bir ağırlığı, hakimiyeti olmayacaktır” (İsra:65)                    Allahü teâlâ, (Kur’an-ı kerim okuyacağın zaman E’uzü… söyle) buyuruyor. (Nahl 16/98)           Yüce kitabımız Kur’ân-ı Kerim, surelere besmele ile başlar. İlk nazil olan ayette “Yaratan Rabbinin adıyla oku” buyurulur   Alak, 96/1.                                                                       Besmele her kitabın anahtarıdır.Hatib                                                                                          Besmeleyle yazı yazanın haceti kolaylaşır,Allahü teala da razı olur.Deylemi                                                                         “Euzu Besmele çeken, sabahtan akşama şeytanın şerrinden emin olur” (Ramuz’ul Ehadis: 433/5)  *Hz. Aişe Radiyallahü anha’dan rivayet oluduğuna göre, Resulullah, sallahü aleyhi ve selem efendimiz şöyle buyurdular:”Herhangi biriniz yemek yerken Allah’ın adını anmayı unutmuşsa o zaman Bismillahi evvelihi ve ahirihi (Başında ve sonunda Allah’ın adı ile) desin”..(Tirmizi)                                                                                                        “Besmele ile başlanmayan her iş bereketsiz ve neticesiz kalmaya mahkûmdur” (Ahmed bin Hanbel, el-Müsned, II, 359).                                                                                                        -Ebu Hüreyre anlatıyor: "Bir gün bir mü'minin şeytanı ile bir kâfirin şeytanı karşılaşırlar. Kâfirin şeytanı yağlı, semiz, parlak ve temizdir. Mü'minin şeytanı ise, zayıf, pis, kirli ve çıplaktır. Kâfirin şeytanı, mü'minin şeytanına: — Bu ne hâl? diye sorar. Mü'minin şeytanı: — Ne yapayım, bir adama düştüm ki, adam yiyeceği zaman besmeleyi okur, ben aç kalırım. İçeceği zaman besmeleyi okur, ben susuz kalırım. Giydiği zaman elbiseyi besmele ile giyer, çıplak kalırım. Temizlendiği zaman besmele ile temizlenir, ben de pis kalırım, der. Bunun üzerine kâfirin şeytanı da: — Ben öyle bir adam ile arkadaşım ki bunlardan hiçbirisine besmele getirmez. Yemesinde, içmesinde ve giymesinde ben kendisine ortak olurum, der." (Gazalî, İhyâ, III).                  Besmele çekince ve ezan okunurken şeytan kaçar.Fakat ezan bitince geri gelir.Yemekte Besmele çekince o yemeği yiyemez.Devamlı Allah zikredilirse,vesvese veremez,zikri bırakınca hemen gelir.Özetlemek gerekirse, İslâm dinine göre bir kimse her güzel ve hayırlı işe Allah adıyla başlar, bunu bilinçli bir şekilde ve samimiyetle yaparsa şu üç güzel sonuçla karşılaşacaktır:  Birincisi, bu kişiyi kötülükten uzak tutacaktır. Çünkü besmele, kişinin, kötü bir niyeti veya yanlış bir davranışı Allah’ın adına yapmaya hakkı olup olmadığı konusunda düşünmesini sağlayacaktır.  İkincisi, kişi meşru (dine uygun) bir işe başlarken Allah’ın adını anarsa, onun her hareketi tabiatıyla Allah’ın rızasına uygun yapılmış olur.  Son olarak da, o kişi Allah’ın yardım ve nimetiyle karşılaşacak ve şeytanın aldatmalarından korunacaktır. Çünkü kim Allah’a yönelirse Allah da ona yönelir. (Bkz. Mevdudî, Tefhim’ul-Kur’an, çev. Komisyon, İstanbul 1996, c.I, s.40) Besmele Her kapının girişinde Kalbimin her vuruşunda Dillerimiz söylemeli Bismillahirrahmanirrahim Onsuz adım atılır mı? İşe el uzatılır mı? Söylemeden yatılır mı? Bismillahirrahmanirrahim Onsuz açmaz hiç çiçekler Börtü böcek kelebekler Söyleyerek gelecekler Bismillahirrahmanirrahim                                                                            Rabbimiz, her hayırlı işinde “besmele”yi unutmayan müslümanlardan olmayı, “besmele”li nesiller yetiştirmeyi hepimize nasip eylesin.

Borç

            Borç tuzaktır adı ne olursa olsun hemde ne tuzak büyük felakettir.

Faizin adı:Kredi Kumarın adı:Şans Oyunları Cehennemin adı halen CEHENNEM

İktisat eden huzurlu yaşar.

Mutlu olmak istiyorsan,Sahip olduklarının farkında ol ve olduğun hale şükret…”Hz.Mevlana

Zalimlere, fâsıklara, ihtiyacı olmayana, malını lüzumsuz yere, harama harcayana ödünç verilmez. ...

Evdeki hesap çarşıya uymaz.Şartlar heran değişebilir.Müslüman ayagını yorganına göre uzatacak.

Borçlu borcunu ödemek için gayret gösterecektir.Aşırı lüks harcamadan kaçınacak.İş saatlerinden arta kalan zamanda gerekirse başka bir iş bulup çalışacak.

Borç verilecek kimselerde aranacak özellikler:

Borç gülerek gider ağlayarak gelir.

Gerçek ihtiyaç sahibi olmalı, parayı kullanacağı alan zaruri ihtiyaç sınıfına girmeli, parayı harcama ihtimali bulunan bir kötü alışkanlığı bulunmamalı, dürüst ve çalışkan olmalı, alacağı parayı zamanında ödeyeceği hususunda inandırıcı olmalı, sağlam kefili bulunmalı.Geri dönmeyen degil geri dönen para olmalı.                                                                         Borçlu Ödemezse Kefil Borcu Ödemek Zorundadır                                                                  Peygamber Efendimiz (sav.) “Ödünç alınan şey yerine verilecektir. Sütünden istifade etmek üzere verilen hayvan iade edilecektir. Alınan borç ödenecektir. Kefil olan (kefil olduğu şeyi) ödemekle mükelleftir.”Tirmizi ve Ebu Davut. et- Tac, II,223 buyurmuşlardır.                                           İhtiyac halinde borç almak                                                                                                 Kredi, faizli borç demektir. Faiz de İslam dininin en ağır yasaklarından biridir. Çok zor şartlar altında kalan bir Müslüman, nasıl ölmemek için domuz eti yiyebilirse faizden de ancak bu kadar kötü şart altında yararlanabilir.                                                                                   - "Ey iman edenler,muayyen bir zaman vaadiyle borclandıgınızda onu yazın.Aranızda bir kâtip de dogrulukla yazsın.Yazan Allah'ın kendisine ögrettigi gibi yazmaktan cekinmesin.Yazsın.Hak kendi uzerinde olan da yazdırsın. Şayet,borclu,sefih, kücük ve kendisi yazdıramıyacak durumda ise,velisi dosdogru yazdırsın.Erkeklerden iki de sahit yapın.Eger iki erkek bulunmazsa Sahitlerden razı olacagız bir erkek,biri unuttugunda digeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir.Şahitler çagırıldıklarında çekinmesinler. Borç,küçük veya büyük olsun onu muddeti ile beraber yazmaktan üşenmeyin.Bu Allah yanında adalete daha uygun, sahitlik için daha saglam,şüpheye düşmemenize de daha yakındır... "(el-Bakara, 2/282).

Kur’ana göre borç almanın usulü şöyledir:                                                                          1-Borç karşılığında mutlaka senet verilmeli.                                                                     2-Senette borcun ödeme tarihi yazılmalı.                                                                                3-Borç miktarı tam olarak belirtilmeli.                                                                                 4-En az iki erkek şahit veya bir erkek iki kadın şahit olmalı.                                            5-Herhangi bir ihtilaf çıktığında şahitler eğer hakemlik için çağırılırlarsa gelmekten kaçınmamalıdırlar.                                                                                                                 Buna göre ödeme tarihi veya para miktarı belli olmayan açık senet vermek veya vermeye zorlamak kesinlikle günahtır. Şahitlerin de çağrıldığında hakemlik için gelmemesi veya taraf tutması, yani yalancı şahitlik yapması büyük bir günah olarak bildirilmiştir.                           Bu usül, peşin alımlarda değil, veresiye mal alındığında veya elden borç alındığında kullanılır. Bu en sağlam, en adaletli ve kesin borç alma usulüdür. Bu şekilde hem borç veren, hem de borç alan korunmuş olur.                                                                                       Borç alan kişinin niyeti bozuk ise.

Allah Rasulu (asm)çok açık ve net;"Zenginin borcunu geciktirmesi zulümdür."(Buhari, Havale,1, 2) Başka yerden para gelecek diyor.İki gün diyor iki ay geçiyor .                                                           Bu kişinin ödeme gücünün çok üzerinde borcuda varsa, bu kişi yalan söylüyor.. Bu durumda olan borçlunun o ana kadar birikmiş bir sürü borcu vardır ve hemen hepsinin de vadesi çoktan geçmiştir. Böyle olunca da ne kadar alacaklısı varsa hepsi birden borçluya yükleniyor             Mecburen alacaklılar sıkıştırdığı zaman ödeyemeyeceğini bile bile şu zaman bu zaman deyip süre isteyecek, mümkün olduğu kadar borçlarını öteleyecektir.                                               Arefe günü yalan söyleyenin, bayram günü yüzü kara çıkar dedikleri gibi kendisine verilen süre bittiğinde yalanı ortaya çıkar, ama artık yalan söylemekte ustalaşmıştır. Tekrar, ortalıkta görünmeyen bir paradan bahsedip bu sefer kesin vereceğini söyler. Bu yalanların ardı arkası kesilmez.Söz verme, verdinse dönme! Mazeretsiz sözünde durmamak münafıklık alametidir. Ebû Katâde (r.a.) anlatıyor:

"Rasûlullah (s.a.s.)'a namazını kıldırıvermesi için bir adam(ın cenâzesi) getirildi. Rasûlullah (s.a.s.): "Onun üzerinde borç var, arkadaşınızın namazını siz kılın!" buyurdu. Ben: "(Borç) benim üzerime olsun, ey Allah'ın Rasûlü" dedim. "Sadâkatle mi?" dedi."Sadâkatle!" dedim. Bunun üzerine cenâzenin namazını kıldı." (Tirmizî, Cenâiz 69, hadis no: 1069; Nesâî, Cenâiz 67)

Borç Vermek Sevaptır, Verdiğinden Fazla Almak Haramdır.

Her Müslüman ölmeden önce, malı ve parasıyla ilgili konulara dair vasiyetini yazmalıdır. Bundan dolayı Hz. Peygamber “Bir Müslümanın vasiyeti yapılacak bir şeyi olmasına rağmen vasiyetsiz iki gece geçirmeye hakkı yoktur.” Demiş ve Hz. Ömer’de,” Hz. Peygamberden (s.a.v.) bu sözü işittikten sonra vasiyetsiz olarak hiçbir gece uyumadım.” (Buhari, 2738; Müslim, 1627) demiştir.

Ölen kimsenin geride bıraktığı malın tamamına -para, mücevher, menkul, gayr-i menkul, mülk, arazi, araba ne varsa- “tereke” denir. terekeden;

1. Önce ölen kimsenin teçhiz ve tekfin masrafları, yani kefeninden defin işlemine kadar yapılan masraflar karşılanır.

2. Sonra varsa borçları terekeden ödenir. Borçlar açık senetli veya şahitli olabileceği gibi, senetsiz ve kul hakkını gerektiren türden de olabilir. Araştırılır ve terekeden ödenir.

3. Daha sonra varsa vasiyeti karşılanır.

4. Bundan sonra mîras hükümleri Kur’ân, Sünnet ve İcmâ-i ümmetle; ölen kişinin, geride kalan yakınları üzerine hak olmuştur. Eğer borçlu olarak ölen kimsenin hiçbir şeyi yoksa, yapılacak bir şey yok demektir. Çünkü, zengin de olsa borucunu ödemek varisleri için zorunlu bir görev değildir. Oğlu dahi olsa bunu ödemek zorunda değildir. Varisler veya başkası isterlerse bunu öderler. Ödedikleri takdirde hem sevap kazanırlar hem de vefat eden borçtan kurtulmuş olur. Başkas�� için kendini borçlu duruma düşüren ve onunla Allah’ın huzuruna giden biz insanların durumu gerçekten acınacak bir haldir.

*Borç bir kul hakkıdır.Kul hakkı hak sahibine ödenmelidir.Yoksa mirascısına ödenmelidir.Bu da mümkün değilse bir yoksula sahibi adına sadaka olarak verilmelidir.                                           -Atalarımız ölecegi gün'ü düşünüp 'kimseye ağırlık yapmamak' için bir mendilin içinde 'kefen parası'nı saklardı,şimdi birçoğumuz 'yedi sülalenin ödeyemeyeceği' borçlar altına giriyoruz, hiç umrumuz olmadan!Ne zaman bozulduk ki biz bu kadar? Bu hırs, bu doymak bilmezlik bu savurganlık,kemiklerini sızlatıyor eski insanların Herkes biraz nenesine, dedesine benzese fena mı olur?

Haram bir iş yapanın yaptığı haramı teşvik etmemiz, tebrik etmemiz asla olamaz. Haram işledi diye de insanlarla bağımızı tamamen koparamayız. Böyle bir karar sıfır insanlı bir dünya denecek kadar yalnızlaştırabilir bizi. Ortasını bulmaya mecburuz. Etkilenmeden, hakkı söyleyerek komşuluk ilişkimizi, sosyal bağlarımızı sürdürürüz.

Allah kula muhtaç etmesin                                                                                                   Muhtaş ederse mahcup etmesin

     Boşanma

Hatasız dost arayan dostsuz kalır.

Evliliğiniz öğlene kadar değil, ölene kadar devam etsin.

Mesele Bir Sevgili Eli Tutmak Değildir.Mesele,Tuttuğun Eli Bir Ömür Bırakmamaktır.

Ne denilmiş:“Yüzü güzelden usanılır,huyu güzelden usanılmaz.”

Mutlu bir ailenin temeli nikâh ile atılır. Karşılıklı sevgi ve hoşgörü ile devam eder.

Mutsuz, geçimsiz ve ızdırap dolu ailelerin sonu da ayrılık ve boşanmadır.

Talak; lugatta, herhangi bir şeyin bağını çözmek, manasındadır. Istılahta talak; kadın ile erkek arsındaki bağın çözülmesi ve evlilik ilişkisinin sona ermesidir.

        Evlenecek adayların tanışırken yalan ve aldatmadan kaçınmalıdır.Her iki taraf da olduğu gibi gözükmeli,gözükdüğü gibi olmalı ve doğruyu söylemelidir.                                                Evlilikte esas, eşlerin ölünceye kadar, her şartta beraber olmalarıdır. Bu sebeple Anadolu'da gelin olan kıza ailesi tarafından "Duvakla gir, kefenle çık" nasihati yapılır.             Büyüklerimizin yeni evlenenlere yaptığı dua ne güzeldir; “Evliliğiniz öğlene kadar değil, ölene kadar devam etsin.” "Bir yastıkta kocasınlar" denir.  

“Önce yoldaş, sonra yol” diyenler ne güzel söylemişler. Ömür boyu sürecek bir yolculuğun sıkıntısı,seven ve sevilen birine sahip olmadan çekilebilir mi? Arzu edilen şartlara sahip olmadan bu yolculuğu sürdürenlerin bulunduğu da bir gerçektir. Ama siz gelin de bunun ne çetin, ne zor bir yolculuk olduğunu ona katlananlara sorun.

Boşanmak fazîlet midir?

Gelin bu sorunun cevabını Peygamberlerin hayatlarında arayalım.

“Allah katındaki en sevimsiz helal”: Boşanmak “Hanımlarınızla iyi ve güzel geçinin. Onlardan hoşlanmadınızsa, bilin ki, sizin hoşlanmadığınız bir şeye, Allah çok hayır koymuş olabilir” (Nisa Sûresi, [4:19])

“Evleniniz, boşanmayınız. Şüphesiz boşanma sebebiyle Arş-ı alâ titrer.” Camius sağir;  

"Evleniniz, fakat meşru bir sebep yokken boşanmayınız. Çünkü Allah zevklerine düşkün erkek ve kadınları sevmez." Feyzü'i-Kadîr, 3:242;

Hazret-i Nûh Aleyhisselâm kendisine inanmayan müşrik karısına tahammül etmiş, boşanmamıştı. Hazret-i Lût Aleyhisselâm Sodom ahlâksızları ile birlikte hareket eden hâin karısına tahammül etmiş, boşanmamıştı.                                                                                 Hazret-i Eyyûb Aleyhisselâm yıllarca hasta yattığı günlerde; muhtereme hanımı Rahmet kendisine sabretmiş, eksiksiz hizmet etmiş; bırakıp gitmemişti…

Şüphesiz karı ile koca aynı fıtratta, aynı karakterde, aynı yapıda ve aynı yaratılışta değillerdir. Şüphesiz boşanmak haram da değildir. Fakat boşanmak fazîlet de değildir.                  

Boşanmakla ulaşılması düşünülen huzur ve mutluluğa da, sabırla pekâlâ ulaşılabilir; ileriye de geçilebilir. Çünkü söz gelişi, boşanmakla hayâlî bir selâmete mi ermek istiyoruz; oysa sabrın sonu zaten selâmettir!

Bu Kur’ân’ın beyan ve taahhüdüdür. O halde soralım kendimize: Boşanmak mı fazîlettir? Sabır mı? Boşanmak mı hayırlıdır? Sabır mı?

Zulüm Sarayındaki Mücevher

Hz. Asiye!

Biliyordu ki, kocanın karısı üzerinde hakkı vardır; ancak bu hak Allah (c.c)`ın hakkının üzerinde değildir. Bu şuurla kocasına karşı gelmeyi Allah (c.c)`a karşı gelmeye tercih etmişti. İmanı kocasının zulmü karşısında susmasına daha fazla izin vermemişti.

Hz. Asiye! Tüm şefkatiyle Hz.Musa (a.s)’ı Firavun’un zulmünden korumuş,

Onun en güzel şekilde büyümesinde başrol olmuştu. 

Hz. Asiye! Asiyevari sabır ve sebat eden kadınlar elbette ki ya eşlerine örnek olup onların imanlarına vesile olacak ya da Hz. Asiye gibi sabırları karşılığında Allah (c.c)’ın kendilerine hazırlamış olduğu cennet köşklerine nail olacaklardır…

*Sevgili Peygamberimizin eğitiminden geçen annelerimiz bile Efendimizi üzmüşlerdir. Sevgili.Peygamberimiz sabretmiştir. Bir tokat vurmamıştır ve onları üzücü bir kelime de kullanmamıştır. Bizim örneğimizde O'dur. Bizde eşlerimize merhametli davranmak zorundayız.

Soru

Bir: O çocukların analı-babalı; öksüz-yetim bırakmanın vebali ne olacak?

İki: Annenin-babanın bu bencilliği yapmaya hakları var mı?

Üç: Boşanmakla rahata ereceğinize dair bir garantiniz var mı?

Parçalanmış ailelerin çocuklarında uyum ve davranış bozuklukları daha çok görülmekte, ruhsal ve duygusal çöküntüye uğrayan çocuklar suç işlemeye, zararlı maddeleri kullanmaya daha meyilli bir hale gelmektedirler.

Boşanma davasında hakim çocuğa ne sorar hakimler, akıl yürütme yetkisi gelişmiş çocuklara kim ile birlikte yaşayacağını sorabileceği gibi boşanmayı getiren olaylara tanıklık edip etmediğini ve boşanmayı getiren olayların nasıl gerçekleştiğini sorabilmektedir.

Barıştırmak

Allah u Teâlâ “Eğer karı kocanın aralarının açılmasından endişe ederseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden bir hakem gönderin. İki taraf arayı düzeltmek isterlerse, Allah da onları uzlaştırır. Şüphesiz Allah hakkıyla bilendir, hakkıyla haberdardır” Nisa Suresi,4/35. buyurarak ailelerin kurtarılması için her yolun denenmesini emretmektedir.

Boşama ne zaman son çaredir? Boşama, bazen bir zaruret, kaçınılmaz bir uygulama haline gelebilir. Şöyle ki:  a) Karı koca arasındaki geçimsizlik son sınıra gelir,  b) Karşılıklı bir kin ve nefret baş gösterir,  c) Can güvenliği tehlikeye düşer, d) Zina gibi namus meselesi söz konusu olursa, boşama artık son çaredir. Bu durumda boşama, tarafların huzur ve rahatını sağlayan bir kurtuluş yolu olur. Çünkü şiddetli geçimsizliğin yaşandığı bir ailede evliliği devam ettirmek, ileride önü alınamayacak felâketlerin ortaya çıkması sonucunu verir.                                                        Allah inançlı insanlara, Hakk yolunda birlikte yürüyebilecekleri “iyi eşler” nasip etsin.

                                                                            Cami                                                                            

Camiye Girerken Okunacak Dua (sağ ayakla girilir)

 "Allah'ın adıyla, Allah Resulune salat ve selam olsun. Allah'ım ,günahlarımı bağışla ve bana rahmet kapılarını aç."                                                                                   

 Camiden Çıkarken Okunacak Dua (sol ayakla çıkılır):

Allah'ın adıyla, Allah Resulune salat ve selam olsun. Allah'ım , Senden fazl-u (ihsanını) diliyorum. Allahım, beni rahmetinden uzaklaştırılmış şeytanın şerrinden koru.

İçi cemaatsiz camiler; boynu bükük, öksüz ve gariptir.

Peygamber (s.a.v.): "Cemâat rahmettir, tefrika ise azaptır" buyurmaktadır. (İbn Hanbel, IV,145).                                                                        

Caminin güzelliği sadeliğinde, süsü ise cemaatledir.Cemaatin süsüde takvadır.

Şu namazımızı kıldığımız, Kur’an öğrenip okuduğumuz camimiz bir nevi Allah’ın evidir. Allah’ın evi dediğimizde, hâşâ Allah’a mekân izafe etmeyi kastetmiyoruz. Bilakis, tıpkı Kâbe’ye Beytullah, yani Allah’ın evi denilmesi gibi, içinde Allah’ın adının anıldığı ve Allah’ın bizlere gönderdiği mesajı olan Kur’an’ın öğrenildiği yerler de bir nevi Allah’ın evidir.

 Yeryüzünde ilk yapılan cami, Kâbe-i Muazzama'yı dört tarafından kuşatan Mescid-i Haram'dır. Daha sonra Mescid-i Aksa yapılmış.                                                                              İslam tarihine baktığımızda. . Mekkede Erkam b. Ebi'l-Erkam'ın evinden sonra ilk mescid, Ammar b. Yâsir'in gizlice namaz kılmak maksadıyla evinin bir bölümünde bir yer ayırmasıyla gerçekleştirilmişti.İkinci mescid ise yine hicretten evvel Hz. Ebû Bekr es-Sıddık'ın kendi evinde inşa ettirdiği mescittir.                                                                                                      Hz. Peygamber Medine’ye göç ettiği sırada ilk mescidi Kubâ’da inşa etmiş, toplanmanın ne kadar önemli olduğunu belirtmeye çalışmıştır. Medine’ye gelmiş, ilk iş bir toplanma yeri yani Camîi inşa etmiştir.  Ve bütün işlerini burada çözüme kavuşturmaya çalışmıştır.Camiler, bir memleketin îslâmî tuğrasıdır.  

MESCİDLERİN ÎMÂRI  

İki türlüdür.1-Maddi imar 2-Manevi imar

1-Maddi imar:                                                                                                        Mescid yapmak, mescitleri onarmak, temizlemek ve sürekli ibadete açık tutmakla olur.

Kur’an-ı Kerimde Allah'ın mescitlerini ancak Allah'a ve ahiret gününe iman eden, namazı dosdoğru kılan, zekâtı veren ve Allah'tan başkasından korkmayan kimseler imar eder. İşte doğru yola ermişlerden olmaları umulanlar bunlardır. Tevbe 9/18.

Hz. Peygamber (sav), maddî îmâr hakkında:

“Her kim, Allah rızası için bir mescide bina ederse Allah da ona Cennette onun gibi bir köşk bina eder” Müslim, Mesâcid. buyurmuşlardır.                                    

“Allah'ın en çok sevdiği yerler mescidlerdir” (Müslim, Mesâcid 288) 

-Ebu Hüreyye (r.a)'ın rivayet ettiğine göre zaman-ı saâdet'te bir siyahi kadıncağız Mescid-i Nebi'yi düzenli olarak süpürürmüş. Peygamber Efendimiz (s.a.v) bir gün onu mescitte görememiş. Rasûlullah "Ona ne oldu?" diye soruyor. Vefat ettiğini söylüyorlar. Bunun üzerine Efendimiz "Bana haber vermeli değilmiydiniz?" diye çıkışıyor, sonra da "Bari kabrini gösterin." diyor. Kadıncağızın kabrinin başına varıp cenaze namazını kılıyor. Buhari Salat 72, Cenaiz 67;Ebu Davut Cenaiz 57, Müsned II 353-388.

-Allah’ın mescitlerinde onun adının anılmasını yasak eden ve onların yıkılması için çalışandan kim daha zalimdir. Böyleleri oralara (eğer girerlerse) ancak korka korka girebilmelidirler. Bunlar için dünyada rezillik, ahirette de büyük bir azap vardır.Bakara 2/114

2-Manevi imar:

               Camileri manevî îmâr etmek, onlarda ibadet yapmakla, onları ziyaret etmekle, oralarda itikafa girmekle, ilim okumakla; kısacası Allah Rızası için o mescitleri şenlendirmekle olur. Ama ne yazık ki, günümüzde bu manevî îmârı ihmal edilmiş, daha çok maddî îmârı ön plana çıkartılmaktadır. Şunu hiç unutmayalım ki; cemaatsiz, içinde ibadet ve zikir yapılmayan bir camiyi siz ne kadar süsleseniz de; gerçekte Allah indinde bu cami, harap olmuş bir camidir.

Kur’an-ı Kerim’de bu konuda: ‘Orada temizlenmeyi seven adamlar vardır. Allah tertemiz olanları sever.’ (Tevbe süresi,9/108)

Peygamber Efendimiz şöyle ifade buyurmuştur:

“Bir cemaat Allah’ın evlerinden bir evde toplanır, Allah’ın kitabını okur ve anlamak için ders yaparsa, üzerlerine huzur ve sekînet iner, onları rahmet kaplar ve melekler etraflarını kuşatır. Allah Teâlâ da o kimseleri kendi nezdinde bulunanların arasında anar.” Muslim, Zikr, 48; H. No: 2699/1

(Mescide devam edenin imanlı olduğuna şahitlik edin! Çünkü Allahü teâlâ, “Allah’ın mescitlerini ancak Allah’a ve ahirete inanan imar eder” buyurdu.) [İbni Mace] 

*(Şu beş şey ibadettendir: Az yiyip içmek, camide oturmak, Beytullaha bakmak, Mushaf’ı açıp okumadan bakmak ve salih âlimin yüzüne bakmak.) [Deylemi]

���Sizden biriniz, abdestini bozmadan namaz kıldığı yerde oturduğu müddetçe, melekler kendisine:– Allahım, Bunu bağışla, buna rahmetinle muamele et, diye dua ederler.” Buhârî, Ezan 36

CAMİ ADABI

1. Camiye giderken temiz giysiler giymek, kokulu yiyeceklerden ve sigara vb. gibi cemaate zarar verici rahatsız edici kokulardan sakınmak,

2. Camiye abdest alarak ve sükûnetle gitmek,

3. Ezanı müezzin okurken ona iştirak etmek (Ezan duyduğunuz zaman, müezzinin sesine iştirak edin. Ezana icabetin esas manası, o vaktin namazını kılmaktır. Ezana icabet de iki şekilde olur. Birincisi, “kavlî” icabettir. Bu ezanı dinlemek ve tekrar etmektir.İkincisi, “fiilî” icabettir. Bu da ezanı duyduğu zaman camiye gitmek ve cemaate iştirak etmektir                    Resulullah Efendimiz (sav):"Ezanı duyduğunuzda müezzinin dediği gibi deyin" buyurur.(Müslim, salat 7) 

4. Camiye girerken,okunacak dua Fatimatül-Kübrâ (r.anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir:“Rasûlullah (s.a.v.) mescide girdiği zaman salat ve selam getirir ve: Rabbim günahlarımı bağışla Rahmet kapılarını aç” derdi.  Yine mescidden çıkarken salat ve selam getirir ve: Rabbim günahlarımı bağışla tüm nimet kapılarını aç” diye dua ederdi. (Nesâî, Mesacid: 16; İbn Mâce, Mesacid: 13) 

5. Kerahet vakti değilse mescide girildiğinde selamlama anlamında "Tehıyyatül mescit" namazı kılmak. Mescite ilk girişte selâmlama anlamında Allah rızası için en az iki rekât "Tehıyyatül mescit" namazı kılınması sünnet olup, mescitin manevî havasına intibakı sağlar. Ebû Katade -radıyallahu anh- 'den rivayet edildiğine göre; Rasulullah -sallallahü aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: "Sizden her kim mescide girerse iki rekat namaz kılmadan oturmasın" (Buhari, Salat, 59) 

6. Cemiye girildiğinde arka tarafta değil de ön tarafta yer varsa, oralara oturup; safların düzenine riayet etmek, çünkü ön safın sevabı çoktur.

Peygamberimiz (s.a.s.), hem cemaatin faziletini hem de erkekler açısından ilk safın sevabını şöyle açıklamıştır: “İnsanlar ezan okumanın ve ilk safta yer almanın sevabını bilselerdi, ön safta durabilmek için kura çekmekten başka yol bulamazlardı. Namazı ilk vaktinde kılmanın sevabını bilselerdi bunun için yarışırlardı. Yatsı namazı ile sabah namazının faziletini bilselerdi, emekleyerek de olsa bu namazları cemaatle kılmaya gelirlerdi.”(Müslim, Salât, 129; Buhârî, Ezan, 9, 32) 

7. Camide Kur’ân okunuyor veya vaaz-u nasihat yapılıyorsa kemâl-i edeble dinlemek,

Kur'an okunduğu zaman onu dinleyin ve susun ki size merhamet edilsin. A‘râf, 7/204.

8. Camilerde Allah kelamının dışında dünya kelamı konuşmamak, konuşmak icab ettiğinde yüksek sesle konuşmamak,

9. Camilerde kayıp ilanı yapmamak,

10. Camiden çıkarken sol ayakla çıkmak.

İbni Ömer radıyallahu anhüma'dan rivayet edildiğine göre, Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "Cemaatle kılınan namaz, tek başına kılınan namazdan yirmi yedi derece daha faziletlidir." (Buhari, Ezan 30; Müslim, Mesacid 249. Ayrıca bk. Nesai, İmamet 42; İbni Mace, Mesacid 16)

Sevgili Peygamberimiz şöyle buyuruyor: “Kim evinde temizlenir sonra Allah’ın evlerinden birine, Allah’ın farzlarından birini eda etmek için giderse adımlarının her biri, bir günahı yok eder ve diğeri de onu bir derece yükseltir.” Müslim, Mescid, 282

CAMİYE GEL Ezan ile gelmezse' Sela ile gelirsin Dik gelmezsen Yatay gelrsin Elbiseyle gelmezsen Kefenle gelirsin Canlı gelmezsen Ölü gelirsin Anla artık mutlaka gelirsin Gel camiye canlı gel yoksa Mevta gelirsin                                                                                                                                                                                          ALLAH ' ım ! Sen Sana Edeple Geleni Geri Çevirmezsin , Dualarımızı Salihlerin Duası Eyle.

  Cemaat

 "Cemaat rahmettir, tefrika ise azaptır." İbn-i Hanbel 4/145

*Allah Resûlü, mü’minlerin birbirleri karşısındaki durumlarını, tuğlaları birbirine kenetlenmiş sağlam bir binaya benzetmiştir ki, (Buharî, salât, 88) böyle bir toplumun vücut bulmasında, baştaki âyet-i kerimede yer alan anne-baba hakkının gözetilmesi, akrabalık bağlarının güçlendirilmesi, düşkünlere sahip çıkılması ve komşuluk hukukuna riayet edilmesi gibi hususlar önem arz etmektedir.

Sevgili Peygamberimiz (sav), cemaatle namaz kılmaya çok önem vermiştir. Hayatı boyunca cemaate namaz kıldırmış, hastalandığında cemaate katılarak Hz. Ebu Bekir’in arkasında namaz kılmaktan geri durmamış ve savaşta dahi cemaatle namaz kılmayı terk etmemiştir. Nisa, 4/102.  

Cuma ve Bayram namazları ancak cemaatle kılınır. Bu da cemaatin ne kadar önemli olduğunu göstermektedir. Bir araya gelip cemaat olmada; tanışma, kaynaşma, yardımlaşma, sevinç ve kederleri paylaşma, fakir-zengin, makam-mevki ayırımı olmadan beraber yaşama vardır. Zira Allah’ın yardımı cemaat olanlarladır. Tirmizi, Fiten, 17.  

Cemaatle kılınan namaz, yalnız kılınan namazdan 27 derece daha faziletlidir. Buhari, Ezan,30; Müslim, Mesacid, 249.  

Abdest alıp camiye giden mü’minin her iki adımına Allah’tan bir karşılık vardır. Adımlarının birinde günahları af edilir, diğerinde de ona sevap verilir. Müslüman, camide abdestli ve cami adabına uygun olarak kaldığı müddetçe melekler onun af edilmesi ve ona namaz sevabı verilmesi için dua ederler. Buhari, Ezan, 30; Müslim, Mesacid, 245; Ahmed, 1/379,465

Karanlıkta, yani yatsı ve sabah namazları için camilere gidenlere kıyamet gününde bir nur verilecektir. Ebu davud, Salat,49; Tirmizi, Salat, 51.

Cemaate devam eden, şeytana galip gelmiştir. Cemaatten ayrılan ise, sürüden ayrılan koyun gibi mahvolmuştur. Ebu Davut, Salat, 46; Nesai, İmame, 48.  

Sabah ve yatsı namazlarını camide cemaatle kılana, bütün geceyi namaz kılarak geçirmiş gibi sevap verilir. Müslim, Mesacid, 260. I.454

Kalbi camilere bağlı olan kimse, kıyamet gününde arşın gölgesinde olacaktır. Buhari, Ezan, 36;Müslim, Zekat, 91.  

Cemaate iştirak edenlere bu müjdeler verilirken, cemaatten uzak olanlar da çok sert bir şekilde ikaz edilmişlerdir. Buhari, Ahkam,52; Ezan, 29;Tirmizi, Salat 48

Cemaatle namaz kılmanın hükmü.

Hz. Peygamber, farz kılınışından itibaren beş vakit namazı sürekli kendisi cemaate imam olarak kıldırmış, Müslümanları da namazları cemaatle kılmaya teşvik etmiştir (Ebû Dâvûd, Salât, 49).

*Hz. Peygamber "Üç kişi bir köyde veya sahrada bulunur ve cemaatle namaz kılınmazsa, şeytan onlara hâkim olur. Öyleyse cemaatten ayrılma. Çünkü kurt ancak sürüden ayrılan koyunu yer" buyurmaktadır (Ebû Dâvûd, "Salât", 47). özendirmek için cemaatle kılınan namazın sevabının, tek başına kılınandan 27 derece daha fazla olduğunu belirtmiştir (Buhârî, Ezan, 30; Müslim, Mesâcid, 249).

Cemaatle namaz en az kaç kişiyle kılınır.

Cemâatın teşekkül etmesi için en az iki kişi gereklidir. Bu da imamla birlikte bir kişinin daha bulunmasıyla olur. Peygamber (s.a.s.)'in "İki ve daha yukarısı cemâattır. " (Buhârî, Ezan 35) sözünden bunu anlıyoruz. Cemâatın gerçekleşmesi için bu iki kişiden birinin imam olması, diğerinin de buna uyması gerekir. İmama uyan şahıs ister erkek, ister kadın, isterse âkil çocuk olsun farketmez. Çünkü Peygamber (s.a.s.) iki kişiyi "cemâat" diye adlandırmıştır. Deli ve âkil olmayan çocuk cemâat olarak kabul edilmez. Zira bu ikisi namaz kılmakla yükümlü değildirler ve adetâ yok hükmündedirler. (el-Kâsânî, Bedâiu's-Sanayi, Beyrut 1394/1974, I, 156)

Kadınların kendi aralarında cemâatle namaz kılmaları caiz olmakla birlikte mekruhtur. Bu durumda imam olan kadın ön safın ortasında yer alır. (el-Mergînânî, a.g.e., I, 56).

İki kişi ile cemaat oluşur. Ondan sonra da ne kadar kalabalıklaşırsa ecir de o kadar çoğalır.

Mezheplere göre cuma namazı kılmak en az kaç kişilik bir cemaat bulunmalıdır? Cevap: Hanefî mezhebine göre cuma namazı için cemaatin en az miktarı, imam haricinde üç kişinin bulunmasıdır. İmam Ebû Yusuf’a göre imamdan başka en az iki kişi olması da yeterlidir.

Şâfiî ve Hanbelî mezheplerinin meşhur görüşüne göre cuma için en az kırk kişi bulunmalıdır. Mâlikîler imamdan başka en az on iki kişiden oluşan cemaatle cuma namazı kılınabileceği görüşüyle birlikte mezhebe hâkim olan kanaat cemaatin sayı ile değil asgari bir köy nüfusuna göre belirlenmesidir. (Hayreddin Karaman, “Cuma”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, c: 8, s: 86.)

Cemaate Gitmemek İçin Mazeret Sayılan Haller.                                                              Hastalık, Korku, Olumsuz hava şartları, Abdestin sıkışık durumda olması, Farz olan ilmî araştırma ve eğitim öğretimle meşguliyet, Bedenî ârızalar.

Bizler de Yüce Allah’ın ve Rasülünün emir ve ikazlarına kulak vererek namazlarımızı camilerde kılmaya gayret edelim. Basit gerekçelerle bunu ihmal etmeyelim ve kendimizi kandırmayalım. Hutbemi başta okuduğum ayetin mealiyle bitiriyorum:

“(Ey Mü’minler!) Namazı dosdoğru kılın, zekâtı verin ve rüku edenlerle beraber rüku edin.” Nisa,43

-Hendek savaşının zor anlarında Peygamberimiz müşriklere şöyle beddua etmiştir: "Onlar, nasıl güneş batıncaya kadar uğraştırıp bizi ikindi namazından alıkoymuşlarsa; Allah da onların evlerine, karınlarına ve kabirlerine ateş doldursun!" (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Nesai)

Bu namazın sonra kazasını kılmıştır.

«Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et!»İbrahim 14/40

                                                                      Cennet

Her nimetin bedeli olduğu gibi cenneti kazanmanın da bir bedeli vardır.

Kıyamet günü hesaptan sonra cennetlikler, Cennet’e; cehennemlikler de Cehennem’e sevk edilirler.

“Dininde ihlâslı ol ki, az amel sana yeterli olsun.” (İbn Kesir, Nisa Suresi Tefsiri, ayet 146)

Cennet, Yüce Allah’ın mümin kulları için hazırladığı ve çeşitli nimetlerle donattığı ebedî mutluluk yurdudur. Mutlak adalet sahibi olan Cenab-ı Hak, bu imtihan dünyasında başarılı olanları cennetiyle ödüllendirecek, yapılan hiçbir iyiliği karşılıksız bırakmayacaktır. Cennet ve Cehennem bu fani dünyayı anlamlı kılan ebedî mekânlardır.

Yüce Rabbimiz, cennete talip olan mü’minleri şöyle uyarmaktadır:

“Rabbinizin mağfiretini, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan ve genişliği gökler ve yerler kadar olan cennetini kazanmada yarışınız.”Âl-i İmran, 3/133  

“İman edip salih ameller işleyenleri, içlerinden ırmaklar akan, ebedi olarak kalacakları cennetlere koyacağız. Allah’ın va’di gerçektir. Allah’tan daha doğru sözlü kim vardır?”Nisâ, 4/122

Ra’d suresinde cennetliklerin vasıfları şöyle sıralanıyor:

“Onlar, Allah’a verdikleri sözü yerine getirenler ve sözleşmeyi bozmayanlardır.

Onlar, Allah’ın gözetilmesini emrettiği haklara riayet eden, Rablerine saygı besleyen ve kötü hesaptan korkan kimselerdir.

Onlar, Rablerinin rızasına ermek için sabreden, namazı dosdoğru kılan, kendilerine verdiğimiz rızıklardan gizli olarak ve açıktan Allah için harcayan ve kötülüğü iyilikle ortadan kaldıranlardır. İşte bunlar için, dünya yurdunun (güzel) sonucu vardır. Bu sonuç da Adın cennetleridir. Atalarından, eşlerinden ve çocuklarından salih olanlarla beraber oraya girerler, melekler de her bir kapıdan onların yanlarına varırlar ve ‘sabretmenize karşılık selam sizlere! Dünya yurdunun sonucu (cennet) ne güzeldir!’ (derler)” Ra’d, 13/20,21,22,23,24.

Mü’minûn suresinde de cennetlik mü’minler şöyle tanıtılıyor:

“Gerçekten mü’minler kurtuluşa ermişlerdir. Onlar namazlarında huşu içindedirler. Boş ve yararsız şeylerden yüz çevirirler, zekatı verir, iffetlerini korurlar. Onlar, emanetlerine ve ahidlerine riayet eder ve namazlarına devam ederler. İşte bunlar varis olanların ta kendileridir. Bunlar, firdevs cennetine varis olur ve onlar orada ebedî kalırlar.” Mü’minûn, 23/1-11.

Rasülüllah buyurdu ki: Allah Teâlâ buyurmuştur ki: “Sâlih kullarıma, hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın duymadığı ve hiçbir beşerin aklına gelmedik nimetler hazırladım.” Buhari c.4 s.118

Eli Boş Gidilmez Gidilen Yere 

İman edip salih ameller işleyenler, işte öyleleri de cennet ehlidirler ve orada ebedî kalıcıdırlar. (Bakara 2//82

Cennetin kapıları açılıyor, salih amel sahibi müminler her kapıdan davet ediliyor. Namaz kapısı, oruç kapısı, sadaka kapısı, cihad kapısı… Her birinde teşrifatçılar dizilmiş, ihlâslı amel sahiplerini davet ediyor.

Zübeyir der ki: (Uhud savaşı sırasında) Talha b. Ubeydullah (r.a.) yere çöküp (kayanın üzerine çıkmak isteyen) Resûlullah’ı (s.a.) sırtına aldığında Resûlullah’ın (s.a.) “Talha (cenneti) hak etti” buyurduğunu işittim. [Sahih] (Müsned, I, 165. Ayrıca bk. Tirmizî, 3/28, 4/332; Hâkim, Müstedrek, III, 421; İbn Sa‘d, Tabakât, III, 1 (155) (Tercüme, XIX, 16)

Cenab-ı Hakk, Mahşer günü hesabını kolay verip ,yüzü ak olarak cennete giren ve Yüce Rabbinin cemaliyle müşerref olan bahtiyar kulları zümresine, hepimizi dahil eylesin!

Cehennem

Cennet ucuz değil, cehennemde lüzumsuz değil.                                                                          

Ömür, su gibi akar gider. Ta ki son menzile (cennet veya cehenneme) varana dek.                Nefsine uyan kimse, cennetten vazgeçip cehennemi tercih etmiş demektir.                                                      Ya Allah’a itaat edeceksin ya da nefsine, gideceğin yer cennet veya cehennem bu işin ortası yok.                                                                                                                                                                           Cennetliklerin cennete, cehennemliklerin de cehenneme girmeleri, kendi amelleri sebebiyledir. Fakat onların orada ebedi kalmaları, niyetleri yüzündendir. Hasan-ı Basri                                           Dünya ahiretin tarlasıdır. Bu tarlanın mahsulleri, öte âlemde, cennet ya da cehennem olarak tezahür edecektir.                                                                                                                                                                           Allah’ü Teâlâ’dan uzaklaşan kimse,bâtıl yollara sapar, son varacağı menzil ise cehennem olur.               Ashâb-ı Kehf’in köpeği Kıtmîr, sadıklarla beraber olup onlara sadakat gösterdiği için büyük bir şeref kazandı, nâmı Kur’ân-ı Kerîm’e geçti. Nûh ve Lût (a.s)’ın hanımları ise, fâsıklarla beraber oldukları için cehenneme dûçâr oldular. Şeyh Sâdî-i Şîrâzî                                                     Cehennem nerededir?                                                                                                    Bizans İmparatoru Hrakl, Allah'ın Resûlü'ne (sav) bir mektup yazdı (ve şöyle sordu:)         "- Sen beni eni göklerle yer arası genişlikte olan Cennet'e çağırdın. Peki Cehennem nerededir? Allah'ın Resûlü (bu suali hayretle karşıladı ve mukabil bir sualle) cevaplandırdı.                          - Sübhanellah! Gündüz geldiği zaman gece nerededir?" İ. Kesîr, Âl-i İmran 3/133.                                                Ebu Hüreyre (R) rivayet ediyor: "Allah'ın Resûlü (S) şöyle buyurdu: - Cehennem'e ancak ve ancak "Şaki" olan girecektir. (Sahâbîler tarafından büyük bir alâka ile) soruldu: - "Şaki" kimdir ya Resulellah! - Şaki; Allah'a itâat etmiş olmak için her hangi bir amel yapmayan, O'na saygısından ötürü de günah olan her hangi bir ameli terk etmeyen kişidir." İ. Mace K. Zühd B. Ma Yürca Min Rahmetillah... Hn.4298, Müsned 2/349 * İ. Mace Hn.4197.Ayrıca bek. Leyl 15-16                                     Kâfirlerin ve günahkârların kâfirlik ve günahkârlık durumlarına göre cezalanmaları için Cehennem yedi büyük girişi olan yedi ayrı bölüme ayrılmıştır. Azabının şiddetine göre bu bölümler sırasıyla Cehennem, Leza, Hutama, Saîr, Sakar, Cehîm ve Hâviye'dir.                       * Azabı en hafif olan bölüm Cehennem adı verilen en üst bölümdür. Hz. Adem'den Kıyamet'e kadar her dönemin günahkâr mü'minleri bu bölümde azablanacaktır.                       Ne kadar büyük günahkâr olurlarsa olsunlar, mü'minler belirli sürelerde azab göreceklerdir. Kâfirlerin azabı ise ebedidir. Kur'ân'da Cehennem ve Azabı Cehennemi ve azabını tasvir eden Kur'ân âyetleri ve hadis-i şerifler çoktur. Biz burada Kur'ân âyetlerinden örnekler vereceğiz. "Kâfirler için hazırlanmış cehennem ateşinden sakının." Al-i İmran: 3/131                                              -"Amel defterleri sollarından verilenler, ne bedbaht insanlardır. Amel defterleri sollarından verilenler!... Onlar vücudun delikçiklerinden işleyen alevli bir ateş ve kaynar bir su içindedirler. Kapkara bir dumanın gölgesi altındadırlar. O gölge onlara ne bir serinlik verir, ne de bir fayda... Çünkü dünyada onlar refah içinde yüzerlerdi. Büyük günahı işlemede ısrar ediyorlardı. "Ölüp toprak ve kemik olduğumuz bir zaman mı, biz mi tekrar dirileceğiz!" derlerdi." Vakıa: 56/41-47                                                                                                        Toprağın altı olan kabir ya cennet bahçelerinden bir bahçe ya da cehennem çukurlarından bir çukurdur.Bu toprağın üzerinde edepli gezmelidir. Cennet de bu dünyada cehennem de.                                                                                                                   Kıyamet günü, bedenim, bedenim diyeceksin. Hz Muhammed, ümmetim, ümmetim diyecek. Cennet, hissem,hissem diyecek. Cehennem, payım, payım diyecek. Rabbu'l-İzzet, kulum, kulum diyecek. » ŞEMS-İ TEBRİZİ                                                                                                                       Dinde zorlama yoktur, herkes özgürdür elbette. İsteyen dünyada pişer, isteyen ahirette. » Necip Fazıl KISAKÜREK                                                                                                                       Cehennem yerinde hiçbir ateş yoktur, Herkes ateşinin beraberinde götürür. » KARACAOĞLAN "O gün cehenneme 'Doldun mu?' deriz. O da 'Daha yok mu? ." Kâf: 50/30                                              Cehennem, dünya hayatında iman etmeyenlerin sürekli olarak kalacağı, iman ettiği halde salih amel işlemeyen kimselerin günahları ölçüsünde cezalandırılacağı, pişmanlık ve azap yeridir. Cehennemin varlığı, Allahü Teala’nın ilahi adaletinin bir tecellisidir. İyilerle kötülerin, zalimle mazlumun eşit muamele görmesi adalete aykırıdır. Bu sebeple, herkes yaptığının karşılığını mutlaka görecektir. Bunun yeri de cennet veya cehennemdir.                                        Cehennem ve oradaki hayat Kur’an-ı Kerim’de şu şekilde tasvir edilmektedir;                               “Suçlular cehenneme vardıklarında, Cehennem onlara büyük kıvılcımlar saçar ( Mürselat,77/32),

İnkârcılar için bir zindan olan Cehennem(İsra,17/8)), ateşten örtü ve yataklarıyla(Araf,7/40), kızgın ateş dolu bir çukurdur.( Karia,101/11) Kişi ileride eziyet çekeceği için korkuyorsa, şu anda korkusundan ötürü eziyet çekmeye başlamış demektir.                                                            -” İnsan kul olmak için yaratılmıştır. Mesele kime kul olacağındadır. Ya Allah’a kul olursun yada nefsine kul olursun. Namazda kulluğun en açık göstergelerindendir. Eğer insan bundan eksik kalırsa fıtratsal olarak da eksik olur. Yani her varlığın bir amacı vardır. İnsan dışında hiçbir varlık amacından sapamaz. Mesela arı bal yapar. Amacı budur. Bunun dışında başka da bir şey yapmaz. Yapamaz. Ağaçtan elma çıkar, meyve çıkar yaradılışı budur, süt çıkmaz, patates çıkmaz, çıkamaz. Gibi… İşte bizimde Kur’anda geçen ifadesiyle salatı yani duayı, Allah’ı anmayı, namaz kılmayı ihmal etmemeliyiz.

Ayetlerimiz hakkında (onları tesirsiz kılmak için) birbirlerini geri bırakırcasına yarışanlara gelince, işte bunlar, cehennemliklerdir.Hac 22/51

Ateşin Derecesi:                                                                                                            Cehennem ateşi bizim bildiğimiz dünya ateşi gibi değildir. Dünyada en şiddetli azap bu ateşin azabı olduğu için cehennem ateşi onunla tarif olunmuştur.Cehennem ateşi dünya ateşinden yetmiş misli daha yoğundur.Ebu Hüreyre -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i şerif'lerinde Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:"Yaktığınız bu ateş var ya, cehennem ateşinin yetmiş parçasından bir parçadır." (Buhârî)                                                                                                                                 Hz Mevlana buyuruyor ki: “Akıllılar, önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar. İşin başlangıcında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.” O zamanki pişmanlık işe yaramaz. Hem kendini hem de evladını yakmış olursun.”                                                               Kim bir zerre miktarı hayır üretmişse onun karşılığını görür. Kim bir zerre miktarı şer üretmişse onun da karşılığını görür. (Zilzal 99/-7-8)                                                Biz kimseye zulmetmeyiz herkes kendi elinin ettiğini çeker. İyilik ve güzellikten sana ne gelirse hepsi Allah’tandır. Kötülük ve çirkinlikten de sana ne ulaşırsa bil ki o da senin nefsindendir. (Nisa 4//-79) Bunlar elinizin önceden gönderdiği şeylerdir. ALLAH kullarına asla zulmetmez. (Enfal 8/-51)

Herkes Kendi Ateşini Götürür (!) Abbasi'lerin ünlü halifesi Harun Reşid zamanında yaşamış olan Behlül Dana (VIII. yüzyıl) dönemin evliyasındandı. Zaman zaman aklından zoru olan kimselere has tavırlar takınır, herkes de bundan dolayı kendisini deli sanırdı. Ama bunu maksatlı yapardı. Behlül daima Harun Rediş'in yakınında bulunur, çeşitli sebepler hasıl ederek onu uyarırdı. Bir gün Behlül, üstü başı toz toprak içinde uzun bir yolculukan gelmiş olmanın belirtileri ile Harun Reşid'in huzuruna çıktı. Harun Reşid sordu: - Be ne hal Behlül, nereden geliyorsun? - Cehennemden geliyorum ey hükümdar. - Ne işin vardı cehennemde? - Ateş lazım oldu da ateş almaya gittim. - Peki, getirdin mi bari? - Hayır efendim getiremedim. Cehennemin bekçileriyle görüştüm, onlar "Sanıldığı gibi burada ateş bulunmaz, ateşi herkes dünyadan kendisi getirir" dediler.

*İmamı Azamın atının üzengisini tutuyor bir delikanlı diyor ki ;Ey İmam Allah’a  yakışır mı yarattığı bu aciz kulunu  Cehennemde yakmak , o da diyor ki  Allah kulunu Cehennemde yakmaz kul günah işledikçe Allah’tan uzaklaşır  bu uzaklaşma onun Cehennemi olur.

-Resulullah (s.a.v.) Hâris et-Temîmî ’ye şöyle buyurmuşlardır: “Akşam namazını kıldığın zaman yedi kere şöyle de: “Allahümme ecirni minennâr”(Allah ‘ım beni Cehennem azabından koru). Şayet bu duâyı okur, o gece de ölürsen, Cenab-ı Hak seni Cehennemden uzak kılar. Aynı şekilde sabah namazını kıldıktan sonra okur, o gün ölürsen, yine Cehennemden âzat kılınmış yazılırsın.” (Ebû Dâvud, Edeb: 110; Hadis No: 5079)

        -Peygamber Efendimiz (s.a.v)’in her zaman okumamızı tavsiye ettiği bir dua ile bitiriyorum. “Allah’ım! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi Cehennem azabından koru.” Bakara,2/201

 Cihad

Peygamberimiz (sav) “Ellerinizle, dillerinizle ve mallarınızla cihâd ediniz!” Nesâî, Cihâd, 48.

Allah’‘ın rızasına ulaşmak uğrunda hakkıyla cihad edin. Hac,22/ 78

İslam’ın hayat veren ilkelerini yeryüzünde yaymak, haksızlıkların sona ermesini sağlamak için yapılan cihâd, kimi zaman kalemle kimi zaman da kelâmla olur. Mümin, an gelir eliyle, gün olur malıyla Allah yolunda, kelime-i Hak için çalışır, çabalar.

Doğruyu anlatmak, iyiye davet etmek, güzelliklere vesile olmak için gecesini gündüzüne katar.

Allah'ı sevmek, O'nun yolunda cihad etmeyi gerektirir.İbni Teymiyye

Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz.Buhârî, İlm, 12; Müslim, Cihâd, 6

Ümmetin her ferdinin cihadla meşgul olması zor olduğundan, herkese farz değildir. Ümmet içinden bir topluluğun bu görevi ifa etmesi yeterlidir.

Geçmiş içtihatlarda şöyle dendiğini görüyoruz: "Eğer batıda bir İslâm beldesi işgale uğrarsa batılı Müslümanlar için savaşmak farzdır, doğudakiler müstesnadır. Ancak batıdaki Müslümanların gücü düşmanı defetmeye yetmiyorsa o zaman doğudaki Müslümanlara da savaş farz-ı ayn olur."

Düşman bir bölgeye saldırır ordaki müslümanların buna gücü yetmesse yakınındaki müslümanlara farz olur onlarında gücü yetmezse onların yakınıdakilere bu böyl devam eder.

Şu ayet, cihadın farziyetini bildirir: "Hoşunuza gitmese de, kıtal (savaş) size farz kılındı. Hoşunuza gitmeyen bir şey hakkınızda hayırlı olabilir. Hoşunuza giden bir şey de, hakkınızda şer olabilir. Allah bilir, siz bilmezsiniz." (Bakara, 2/216)

Cihadın zatı itibariyle değil, neticeleri yönüyle güzel olması, şifa için acı ilacı içmeye, kazanç ümidiyle yolculuğun zorluklarına katlanmaya benzer. Kurtubî, III, 27-28; Àlûsî, II, 106.

Acı ilacı içmeyen, sıhhat gibi tatlı bir neticeye ulaşamaz. Zorluklara katlanmayan muvaffak olamaz. Vücudu kurtarmak için kangren olmuş elin kesilmesi, içeride kalmış çocuğu kurtarmak için kapının kırılması nasıl zaruri ise savaş da toplumların hayatında böyle zaruret haline gelebilir. Din ve vicdan hürriyetini sağlamanın, zulmü ve fitneyi önlemenin, tecavüzlere son vermenin yolu savaştan geçebilir. İşte bu durumlarda savaşmak şüphesiz insanlık için daha hayırlı ve daha şerefli bir davranıştır.

Cihad etmeyen de, dünya ve ahiret mutluluğunu yakalayamaz; dünyada düşmanlarına mağlup olur, ahirette de İlahî emre muhalefetin cezasını çeker.

        - Allah müminlerden, mallarını ve canlarını, kendilerine (verilecek) cennet karşılığında satın almıştır. Çünkü onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler, ölürler. (Bu), Tevrat'ta, İncil'de ve Kur'an'da Allah üzerine hak bir vaaddir. Allah'tan daha çok sözünü yerine getiren kim vardır! O halde O'nunla yapmış olduğunuz bu alış verişinizden dolayı sevinin. İşte bu, (gerçekten) büyük kazançtır.Tevbe 9/111

 Müminler Allah yolunda savaşırlar. Ulvi değerler uğrunda cihad ederler. Rızay-ı İlahi yolunda gayret gösterirler. Müminlerin mücadele- si, bir fazilet mücadelesidir. Kur'an-ı Kerim'de, cihad ve kıtal (savaş) ifadelerinin geçtiği yerlerde, devamlı "fi sebilillah" (Allah yolunda) kaydının bulunması, son derece dikkat çekici bir durumdur. Allah yolunda olmayan bir mücadelenin, bir savaşın, hiçbir kıymeti yoktur. Nisa Suresi 4/141.

İlk cihad "Oku!"  Alak, 96/1-5 emriyle başlamıştır.

Günümüzde cihad vasıtaları nelerdir?

Günümüzün cihad vasıtaları kitap, gazete, video, televizyon, radyo gibi basın yayın vasıtaları, medlya araçlarıdır. En geçerli ve bu zamanda en lüzumlu vasıtalar bunlardır. Bunlara sahip ve hâkim olamayan bir millet tam manasıyla cihad veremez. Kuranda namaz 70 defa Cihad ise 300 defa geçmektedir, kuranda geçen 300 Cihad kelimesinin 185 tanesi kıtal yani savaş anlamındadır. Mü’min, hangi imkân ve nimetlere sahipse, onları Allah yolunda kullanarak cihad yapabilir. İlim sahibi ilmiyle, zengin parasıyla, bileği kuvvetli olan gücüyle, alınteriyle, lisanı veya kalemi güçlü olanlar, bu araçlarla cihad yapabilir/yapmalıdır.

Demek ki cihat demek, Allah’ın dinini dünyaya anlatmak demektir.

“ Dünya menfaati beklemeden Allah’ın adını üstün kılmaktır.”

 Cihad başlıca dört kısma ayrılır.                                                                1. Cehalete Karşı Cihad: Bu cihat, insanlara hakkı, doğruyu ve güzeli öğretmektir. Kur'an-ı Kerim'de Cenab-ı Hak, Peygamber Efendimize (asm) hitaben şöyle buyurur:                      “Rabbinin yoluna hikmetle, güzel öğütle çağır. Onlarla en güzel şekilde mücadele et.” (Nahl, 16/125)   Bir başka ayet-i kerime:      "Sizden hayra çağıran, iyiliği emreden ve fenalıktan men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erişenler onlardır.”(Âli İmran, 3/104)                    Ümmet-i Muhammed, “insanlık için” ortaya çıkarılmış “en hayırlı” ümmettir. Kur’an-ı Kerim bu gerçeği güçlü biçimde vurgulamaktadır: “Siz, insanlık için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. Ma’rufu emreder, münkerden sakındırır ve Allah’a iman edersiniz.” (Âl-i İmran, 110)

" Sizden her kim bir kötülük görürse, eğer gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin. Yetmezse, diliyle düzeltsin. Onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir." Tirmizi, Fiten, 11; İbnu Mace, Fiten, 20; Ebu Davud, Salat, 242                     *Toplumdaki kötülerle iyilerin mücadelesini Resulullah (asm.), aynı gemide yer alan iki grup yolcu temsiliyle anlatır. Bir grup yolcu geminin güvertesinde, diğer grup yolcular ise, geminin alt katındadır. Alt kattakiler güvertedekilerden su isterler. Üstekiler ise, ne su verirler ne de onların su almak için yukarı çıkmasına müsaade ederler. Bunun üzerine, alt kattakiler, su elde etmek niyetiyle gemiyi delmeye başlarlar. Üsttekiler, buna engel olurlarsa hepsi kurtulacaklar; onları kendi hallerine bırakırlarsa, beraber boğulacaklardır.  Tirmizi, Fiten,12 İşte toplum o gemidir. Tarihin her devrinde bu gemiyi batırmak isteyenler olmuştur. Günümüzde de, yaşadığımız toplum gemisini batırmaya çalışanlar az değildir. Bu menfi çalışanlara mukabil, müspet cephede yer alanlar, görevlerini yapmak zorundadırlar.                                          2. Nefisle Cihad: Bir ayet-i kerimede nefsin desiselerine karşı müminler şöyle ikaz edilirler: “Heva ve hevesine uyma, sonra seni Allah yolundan saptırır.” (Sad, 38/26)                     Peygamber Efendimiz (asm.) de;                                                                                “Cihadın en büyüğü nefisle cihattır.” ve “Senin en büyük düşmanın, içinde bulunan nefsindir.” (Aclûnî, Keşfü’l-Hafa, Beyrut, I, 143, Hadis No: 413)  hadis-i şerifleriyle bu cihadın önemine dikkatimizi çeker. Nitekim, bir harp dönüşünde,                                                                     “Küçük cihattan büyük cihada döndük.” (Kenzu’l-Ummal, IV / 430, Hadis No: 11260)  buyurmakla nefsi yenmenin düşmanla harp etmekten daha zor ve daha önemli olduğunu çok veciz bir şekilde dile getirir.  3. Şeytana Karşı Cihad: Kur'an-ı Kerim'de,“Şüphesiz ki şeytan sizin için bir düşmandır. Siz de onu düşman tutun,”(Fatır, 35/6) ayet-i kerimesiyle insanlara en büyük düşman olarak şeytan gösterilmiş, dolayısıyla da en büyük cihadın, bu en büyük düşmanla yapılan cihad olacağına dikkat çekilmiştir.  4. Silahla Harp Etmek: Bu cihat devamlı olmadığı gibi herkese de farz değildir. Devletin yeterli gücü bulunması halinde cihad farz-ı kifayedir; yani bir gurup insanın cihad etmesiyle diğer insanlardan bu vazife düşer.

İnancımızı yaşamak ve yaşatmak anlamına cihadı ferdî, âilevî ve sosyal cihad bölümlerine de ayırabiliriz:

İslam düşmanlarına  karşı ilk cihad izni hicretin birinci yılında (7. ayında) ""Kendilerine savaş açılan müminlere, zulme uğramaları sebebiyle cihad izni verildi. Şüphesiz ki Allah onlara yardım etmeye hakkıyla kadirdir. Onlar `Rabbimiz Allah'tır` demiş olmalarından başka hiçbir sebep olmaksızın, haksız yere yurtlarından çıkarılmışlardır…"" (Hac 39-40) ayetinin nazil olması ile verilmiştir.

"Sizinle savaşanlarla; Allah yolunda siz de savaşın. Fakat haksız yere saldırmayın." (el-Bakara, 2/190) Dünyada dikensiz gül bulmak mümkün olmadığından bülbül de zaman zaman “Gülü seven dikenine katlanır” diyerek teselli bulmaktadır. Bununla birlikte gül ile diken ayrıca şunu hatırlatmaktadır. İman ile küfür, iyilik ve kötülük, kolaylık ile zorluk, dost ile düşman devamlı bulunmakta ve hayat zıtlıklarla doludur.

-Bahçıvan bir gül için bin dikene hizmetkâr olur.” Demek ki iyi gül yetiştirmek onun dikenine, zahmetine katlanmaktır. Bu da gülün zamanında bakımı demektir. İnsan hayatındaki gülün dikenleri ise öncelikle nefsin arzuları ve hayattaki zorluklardır. Nitekim hadiste cennetin meşakkatlerle kuşatıldığı belirtilir. (Bkz. Buhari, Rikak, 28) Dolayısıyla günümüzdeki bu çorak iklimde iyi bir gül nesli yetiştirmek de ayrı bir meşakkat ve dikendir. Bu dikenlere katlanılabildiği, Kur’an ve sünnet ölçüsüne uyulabildiği takdirde güzel güller elbette yetiştirilebilir. Nitekim Hz. Peygamber saadet asrında bu gülleri yetiştirmiştir. Bu sevgi suyuyla yetişen güller o dönem insanlığı karanlıktan kurtarmış aydınlığa çıkarmıştır.

Çocuk

Bir ağaçta gül de biter, diken de.

Evlenecek hanımın sırf güzelliğine değil, temiz ailenin kızı olmasına dikkat edilmelidir: Bu hususta Peygamber Efendimiz (a.s.) Çöplükte biten gülden sakının. (İhya C. 2 S. 107)

Denmektedir. Çöplükte biten gülden maksat, kötü bir yerde yetişen güzel bir kadın demektir.

İyi bir evlilik iki şeye bağlıdır. Birincisi doğru insanı bulmaya, ikincisi doğru insan olmaya. (Mevlana)

Oyun ,görünüşte akla uymaz ama çocuk oyunla akıllanır.Mevlana                        

Küçük yaşlarından itibaren Peygamberimiz(s.a.s)’in yanında yetişen Enes (r.a)’in EbûUmeyr isminde bir kardeşi vardı. Kuşları çok seviyordu EbûUmeyr; serçe besliyordu. Bir gün bu küçük çocuğun mahzun hali Efendimizin dikkatini çekmişti. Nedenini sordu. EbûUmeyr’inserçesinin öldüğünü ve bundan dolayı çok üzüldüğünü öğrendi. Bunun üzerine Rahmet Elçisi, EbûUmeyr’inyanına gitti, şefkatli elleriyle onun başını okşadı ve onu teselli etti. Üstelik bununla da yetinmedi. Küçük arkadaşının evine taziyeye gidip onunla uzunca bir süre sohbet etme büyüklüğünü de gösterdi. Buhârî, Edeb, 112; EbûDâvûd, Edeb, 69.

Çocuk dünyaya geldiği zaman, Peygamber Efendimizden bize intikal eden bazı uygulamalar vardır. Bu uygulamalar şunlardır:

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) çocuğa gösterdiği özeni ana rahmine düşmeden evvel başlatır Buhari, Be’dü’l-halk, 11. doğum ile de devam ettirirdi. Yeni doğan bir çocuğun kulağına ezan okur, güzel bir isim verir, akika  kurbanı keser, başını tıraş ederek saçlarının ağırlığında gümüş tasadduk eder, onlar için hayır duada bulunurdu. Buhari, Buyu, 49; Tirmizi, Udhiyye, 15, 18; Ebu Davud, Edeb, 61;

1-Tahnik:

Yeni doğan bebeğin damağına, (ana sütü verilmeden) hurma vb.tatlı bir şeyle damağının ovulması işlemidir.

Hazret-i Âişe (ra) Validemiz der ki: "Yeni doğan çocuklar Resulullah'a (sallallahu aleyhi ve sellem) getirilirdi. O da onlara mübarek olmaları için dua eder ve ağzında yumuşattığı hurmanın suyunu çocuğun ağzına sıkardı." (Müslim: 2147)

2-Kulağa ezan okuma:

Bebeğin sağ kulağına ezan, sol kulağına da kamet okunur.

Resûlullah (asm), torunu Hasan'ın kulağına ezan okumuştur. (Ebu Davud, Tirmizi, Ahmed, Müsned)

3-İsim konulması:

Doğumun ilk günü ya da en geç yedinci gününe kadar çocuğa bir isim konulur. Rasulullah (sav) güzel isim koymanın önemini şöyle açıklıyor: “Sizler kıyamet günü isimlerinizle ve babalarınızın isimleriyle çağrılacaksınız. Öyleyse isimlerinizi güzel yapın.”  Ebu Davud, Edeb 69

4-Akika kurbanı:

Bebeğin doğumunun yedinci günü veya daha sonraki günlerde erkek çocuk için iki, kız çocuk için bir koyun olmak üzere kurban kesilir.

Hz. Aişe (r.a.)'den şöyle rivâyet edilmektedir. "Resul-i Ekrem (s.a.s.} bize erkek çocuklar için iki, kız çocukları için bir koyun "akîka" olarak kurban etmemizi emretti." (İbn Mâce hadis no: 3163, Zebâih, no: 1515).

5-Sünnet:

Doğumunun ilk gününden bulüğ yaşına kadarki herhangi bir zamanda çocuk sünnet ettirilir. Peygamberimiz (s.a.s)"Dört şey var ki, bunlar peygamberlerin sünnetlerindendir. Sünnet olmak, güzel koku sürünmek, misvak kullanmak ve evlenmek." (Tirmizî, Ahmed b. Hanbel, Müsned,).Sünnetle birlikte ziyafet ve eğlence merasimi yapılması Hz. Peygamber’den sonra adet halini almıştır .

6-Saçın tıraş edilmesi:

Doğumun yedinci günü çocuğun saçı tıraş edilir ve bunun ağırlığınca gümüş ya da altın değerinde bir şey fakirlere sadaka olarak verilir.

Ali bin Ebi Talib (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Hasan için akika kurbanı kesti ve: −‘Ey Fatıma! Hasan’ın başını tıraş yap ve ağırlığınca gümüş tasadduk et!’ buyurdu. Bunun üzerine Fatıma kesilen saçı tarttı. Saçın ağırlığı bir dirhem veya bir dirhemden daha az gelmişti.” Tirmizi 1556, Ahmed 6/390, Albani İrva 1175

-Her alandaki eğitim gibi, din eğitimi de insanın çocukluk yılarından itibaren verilmesi gereken bir eğitimdir. Çocuğun ruhsal ve zihinsel gelişimine uygun olarak verilmesi gereken din eğitimi ilgi, sevgi, kolaylık, yumuşaklık ve hoşgörü ilkeleri içerisinde verilirse bir kıymet ifade eder. Çocuklar bu eğitimi evden almaya başlar, okullarda devam eder. Bu sebeple evde bulunan bir seccade, evde okunan Kur’an-ı Kerim ve sofrada yapılan dua,  çocukta dini duygunun oluşmasına katkı sağlayacaktır. Her fidan aşılandığında güzel meyve verir. Ama aşılanmayan fidanlar ormanları, bahçeleri, odun veya kereste olacakları günü bekleyerek gölgelendirirler. Diğer taraftan insan fıtratında bulunan inanma ve ibadet etme arzusu doğru bir şekilde yönlendirilmez ise, gelecek neslin yanlış inanç ve fikirlere dalmasının önüne geçilemez.          Yarınlarımızın teminatı olan çocuklarımıza gereken değeri vermeliyiz Neslimizin dünya ve ahiret mutluluğumuza vesile olmalarını istiyorsak onları Rabbimizin bize emrettiği doğrultuda yetiştirmeliyiz. Allah herkese hayırlı evlat yetiştirmeyi nasip etsin.

Davet

Davete icabet sünnettir. Fakat davet Allah'tan gelince, icabet farz olur.

Ezan, başlı başına bir davettir, irşaddır.

Allah seni davet ettiğinde bütün randevularını iptal et ve orada Rabbimin emrinde ol!Fehmi Akkoyun

Allah’ın davetini ancak Allah’ın davetini dinleyenler kabul ederler. Fehmi Akkoyun

Allâhü Teâlâ “Allâh’a dâvet eden kimseden daha güzel sözlü kim olabilir.” (Fussılet 41/33) buyurmuştur. 

- Ey kavmimiz! Allah'ın davetçisine icabet edin. Ve O'na îmân edin ki, sizin günahlarınızı bağışlasın ve mağfiret etsin (sevaba çevirsin). Ve sizi elîm azaptan korusun.Ahkaf 46/31

Allah’u tela serbest iradeli kıldığı insanları ve cinleri dünya hayatında da ahiret hayatında da mutlu kılmak ister.Onlara Adem as’dan itibaren gönderdiği peygamberler vasıtasıyla onların mutluluk davetiyelerini,mutluluk recetelerini ve mutluluk garantilerini içeren kitapları göndermiş.

Allah'in daveti mutlulugu yaşamak, güzeli yaşamaktir. Allah'in daveti Kendisine, Sevgiye, Allah'in daveti kurtuluşa, cennete...

Şeytanin daveti ise huzursuzluk, mutsuzluk ve kurtuluşu olmayan bir yol; cehennem.

Çağrılan yere erinme, çağrılmayan yere görünme.

Davetsiz gelen (giden) döşeksiz oturur.

Bir yere çağrılmadan giden kimse, ağırlanmayı beklememelidir.

Sana yol göstermek isteyenden hâlini gizleme! Aksi takdirde kendini aldatırsın.

Cenab-ı Allah : “Doğrularla beraber olun” buyuruyor.(Tevbe Sûresi : 119)  Kötülük işlenen, Allah’a isyan edenlerin bulunduğu yerlere Allah’ın rahmeti yağmaz, gazabı yağar.

Bu davet herkese Allahü teâlâ kullarını Cennetine davet ediyor. İslamiyet, Cennet davetiyesinin adıdır. Bu davet herkese var. Müslüman, bu davete icabet edene, kâfir de red edene denir.

Davetçiye Düşen Apaçık Tebliğdir.

- Ey Peygamber, biz seni Şahid müjdeci ve uyarıcı olarak gönderdik. .” (Ahzab 33/45)

- Allah'ın izni ile Allah'a davetci ve ışık saçan bir lamba olarak (gönderdik) .” (Ahzab 33/46)

-Bil ki sen ölülere işittiremezsin, arkalarını dönüp giderlerken sağırlara da dâveti duyuramazsın. (Neml: 27/80)   -Sen körleri sapıklıklarından çevirip doğru yola getiremezsin. Ancak âyetlerimize inanıp da teslim olanlara duyurabilirsin. (Neml: 27/81)

Allah, ölmüş kimseleri işte böyle tanıtmaktadır. Onlar ölmüştür; hayatları yok. Sağırdırlar; kulakları yok. Kördürler; yol bulacakları yok. Bu, aslında hayvanca; hatta hayvanınkinden daha düşük ve daha beter bir hayattır. Çünkü hayvan, üzerinde yaratıldığı fıtratıyla yolunu bulur. Bu fıtratın kendisine ihanet etmesi, çok az rastlanan bir olaydır.

Ezan, aynı zamanda özgürlüğün sembolüdür, gür sedasıdır.

Ezan, okunduğu beldenin özgürlüğünü, bağımsızlığını da haykırır. Bu yüzdendir ki merhum Mehmet Akif: “Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli, Ebedi, yurdumun üstünde benim inlemeli” derken bu gerçeği dile getirmektedir.

Bununla birlikte gerçek özgürlük, imandadır.

Gerçek hürriyet, Allah’a kulluktadır.

Gerçek özgürlük, fâni olanın esiri değil, hâkimi olabilmektir.

İşte ezan, dünya üzerindeki herkesi her daim, Âlemlerin Rabbi’ne kulluğa ve hakiki özgürlüğe davettir.

Yüce Allah’ın; ‘’(Davete) ancak dinleyenler uyar’’ buyurduğu gibi, namazı hakkıyla eda etmek, ezanı gönülden dinlemekle başlar. Ecdadın da dediği gibi “Namazda gönlü olmayanın, kulağı ezanda olmaz”

O davetçinin davetinde, insanı “Ahsen-i Takvim” sınırından uzaklaştırıp; “Esfel-i safiline” düşürmek isteyen şeytan ve şeytanlaşanlarla mücadele vardır.

Gizli davet

"Gizli davet"genel hatları ile Resulullah a.s. a Allah'ın dinini bildiriyor.Özellikle "müzemmil"suresinde bildiriliyor.Bu aşamada "gizli davet"döneminde erdem sahibi insanlara anlatıyorlar ,kabul etmeseler dahi sözü dinleyecek saygılı insanlar seçilmeye çalışılıyordu. Bu dönem,Allah'ın bildirdiği (Önce) en yakın akrabanı uyar ve müzminlerden sana uyanlara kanadını indir (onlara karşı mütevazı ve şefkatli davran).Eğer sana (uymaz) karşı gelirlerse; ´Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım´ de. Galip ve esirgeyen (Allah)a tevekkül et." (Şuara: 214-217) Bu ayetten sonra 3 yıl gizli davet sürer taki;hicr suresi 94. ayet inene kadar Artık sen emredildiğin şeyi açıkla ve şirk koşanlardan yüz çevir.;ayeti iner,açık tebliğ başlar. Ondan önceki dönemde "gizli davet "sürer ,açık davet yoktur.O dönemden sonra ise açık davet başlar ancak gizli davet yine devam eder.Bazı tarihçiler,gizli davetin sona erdiğini yazarlar ama Resulullah a.s. Allah'ın dinini açıkça tebliğ yaparken muminler,gizli davette bulunuyorlardı.Güç yetiremiyenler,gizli davette bulunuyorlardı,gizli davet sona erme olayı yoktur.Değişik şartlarda "gizli davet"şartlara göre söz konusu olacaktır.

Gizli davet döneminde müslümanlar,eğitime ağırlık verdi eğer ilk anda açık davete başlasa idi bireysel eğitim kemale ermiyecekti.

İSLAMDA DAVETİN ÖNEMİ

Rasulullah (s.a.s.)'den şöyle rivayet olunuyor: "Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz; müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz." (Buhârî, Cihâd, 164)

Şu da bir gerçek ki bilmek tek başına yetmiyor. Önemli olan bildiğimizi hayatımızda uygulamamızdır. Peki öyle mi? İnsanlara dini uygulamanın en kolay halini mi, yoksa en zorlayıcı halini mi teklif ediyoruz?

Rasulullah (a.s.)"Bir kimse diğerlerini bir hidayete çağırsa, davetine uyan kimselerin sevabı kadar sevap kazanır. Davete icabet edenlerin ecirlerinden de zerre kadar eksilmez. Bir kimse bir başka kimseyi sapıklığa davet etse, aynı sapıklığa davet ettiği kişinin günahı kadar günah kazanmış olur. Davete icabet eden kişinin günahından da zerre kadar eksilmez" (Müslim, İlm: 16; Ebu Davud, Sünnet: 6; Tirmizi, İlm: 15)

Allah Teâlâ, Peygamberi'nin (s.a) bu özelliğini şöyle övmektedir: "(Ey Allah'ın Rasûlü) senin onlara yumuşak davranman Allah'ın rahmetinden idi. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın çevrenden dağılır, giderlerdi. Öyleyse onlar(ın kusurları) na bakma, onlar için mağfiret dile..." (Al-i İmran,3/ 159) .

-Firavun'a gidin. Çünkü o, iyiden iyiye azdı.Taha 20/43 -Ona yumuşak söz söyleyin. Belki o, aklını başına alır veya korkar. Taha 20/43

Davet, saçılacak bir tohum gibidir. Onu kalbe atmadan önce müsait bir ortam meydana getirmelidir.

Çiftçi, ekeceği tarla kuru olursa su verir; çamur ise, tava gelmesini bekler.

İslâma davette bulunacak kimse de karşısındaki şahsın ruh haletini dikkate almalı; kalp ve mefkuresi kuru bir halde ise, feyizli sözlerle sulama!»; hışır bir halde ise sevgi ve heyecanını teşvik ederek kalbini irşat tohumlarını saçacak hale getirmelidir.

-Allah Resulü, Muâz bin Cebel'i Yemen'e vali olarak gönderirken ona şu tavsiyede bulunmuştu: "Sen, kitap ehlinden (bulunan) bir kavme (idareci olarak) gidiyorsun. Onları, Allah'tan başka hiçbir ilâhın bulunmadığına ve benim de Allah'ın Resulü olduğuma şehadet etmeye çağır. Eğer onlar buna itaat ederlerse, Allah'ın onlara her gün ve gecede beş vakit namazı farz kıldığını bildir. Şayet onlar buna da itaat ederlerse zenginlerinden alınıp, fakirlerine verilecek sadakayı (zekâtı) Allah'ın onlar üzerine farz kıldığını da bildir. Eğer onlar zekât vermeye de itaat ederlerse mallarının en iyisini almaktan sakın"Müslim, c. 1, sh. 37-38.

Davetçilerin ma’rufu (İyiliği emretmek) emretmeden önce amellerinin ma’ruf olmaları, münkerden (kötülükten men etmek) sakındırmadan önce münkerden uzak durmuş olmaları gerekmektedir.

Rabbim kendi yolunda bizleri gereği gibi davet edenlerden eylesin.

Din

"Allah katında din, şüphesiz İslâmdır." (Al-i İmran Suresi, 3/19)

Nasihatın farz-ı kifâye olduğunu söyleyen pek çok İslâm âlimi vardır.

Doğrunun yardımcısı Allah’tır.Allah, dinini düzelten kişinin dünyasını da düzeltir. Hz.Ali r.a.

Din Nedir?

” Din , Allah’ın (c.c)insanların mutluluğu için gönderdiği sistemin adıdır.. ” Bu sistemle insanlar, hem dünya . hemde ahiret mutluluğunu kazanırlar.. Allah , kendi nizamı olan dini, peygamberleri aracılığı ile insanlara bildirmiştir.. Bu bildiriş , çoğu zaman CEBRAİL isimli büyük melek vasıtası ile olur.. Böylece insanlar, yaratıcılarına karşı asıl ibadet edeceklerini , kendi aralarında nasıl iyilikler yapacaklarını, dünya malı ve ahiret mutluluğunun hangi yolla kazanılacağını öğrenmiş olurlar..

Din aklı olanlara hitap eder. Aklı olmayanlar din ile dinin hükümleri ile yükümlü değillerdir.

Peygamberimiz (sav)buyuruyor:“Her doğan çocuk muhakkak İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra annesi ile babası onu yahudi, hristiyan yahutta mecusi yaparlar.” 5 Buhârî, “Cenâiz”, 80.

Peygamberimiz, her doğan çocuğun İslâm inancına yatkın olarak dünyaya geldiğini, sonra ailesinin etkisinde kalarak İslâm inancından saptığını bildirmektedir.                    

Din, insan aklının kendi kendine sorup durduğu, "Ben kimim, nereden gelip, nereye gidiyorum?" suâllerinin tatmîn edici yegâne cevab kaynağıdır.

Âlimlerle cahiller hiç bir olur mu Bunu ancak akl-ı selim sahipleri düşünürler. /Zümer,39/9

İmanı olmayanın hiçbir amelinin kıymeti yoktur. (Kâfir olarak ölenlerin yaptıkları işler, dünyada da, ahirette de boşa gider, Cehennemde devamlı kalırlar.) [Bekara 217]

İnsanın Peygamberlere ve kitaplara inanabilmesi için öncelikle yüce yaratıcıya inanması gerekir. Bu sebeble, Allah inancı oturmadan diğer maddelere geçmek doğru olmaz. Atomlardan güneşlere kadar, hatta kendi bedeni ve hayatı da dâhil her şey Allah’ın varlığını gösterdiği halde bir insanın, hususen bir İslam memleketinde, gerçekten inanmaması mümkün değildir. İşin aslı inanmak istememekte ve bunun için bahaneler aramaktadır.

Sevmek söz vermektir                                                                                                                             Sevmek, alamet ister netice ister; sevdiğiyle bütünleşmeyi ister.                                             Allah seviliyorsa emrine itaat ister.                                                                                   Kur’an seviliyorsa hükümleri baş ve gönül tacı olmayı ister.                                                     Peygamber seviliyorsa, hayatını örnek almayı, nesline muhabbeti ister.                                      İnsan tatlıyı severse yer,öğrenmeyi severse öğrenir.                                                                 Allah’ın sevdiklerini Sevmeyi becerenlere helal olsun.

İslam Dininin Kaynakları

İslam dininin ilk, en önemli ve birinci kaynağı "Kur'an-ı Kerim"'dir.

Dini bir konu öncelikle Kur'an-ı Kerim'de aranır.

İkinci kaynağımız, Peygamberimizin sünnetini oluşturan sözleri ve davranışlarıdır. Kur'an-ı Kerim'den sonra ikinci önemli dini kaynağımız "sünnet"tir.

Üçüncü dini kaynağımız Peygamberimizden sonra herhangi bir çağda yaşayan İslam bilginlerinin kendi zamanlarında dini bir konuda görüş birliğine varmış olmalarıdır. Buna "İcma" denir.

Dördüncü kaynağımız "Kıyas"tır. Kıyas, belirttiğimiz üç kaynakta hüküm bulunmayan bir dini hükmü başka bir dini hükme benzeterek, benzetme yolu ile sonuca varmaktır. O halde; dinimizin dört ana kaynağı vardır: KUR'AN, SÜNNET, İCMA ve KIYAS. Bunlardan birine dayanmayan dini görüşlere değer verilmez, güvenilmez ve bu tür dini görüşlere göre hareket edilmez.

"Kim İslâm'dan başka bir din ararsa ondan asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de zarara uğrayanlardandır." (Al-i İmran Suresi, 3/85)                          

İslâm Dini, Allah tarafından gönderildiği gibi hiçbir değişikliğe uğramadan ve bozulmadan günümüze kadar gelmiştir. Bundan sonra da bu özelliğini koruyacaktır. İslâm, Allah katında makbul olan tek dindir. Bazı insanlar tarafından ortaya konulan dinler de vardır, ancak bu dinler, batıl ve geçersizdir. Çünkü bunlar, Allah tarafından gönderilmemiş, insanlar tarafından uydurulmuştur.

Dini korumak Kim dinini korursa din onu ve onun her şeyini korur. Korumakla yükümlü olduğumuz beş ana esas vardır. Bu esaslar, en büyük servettir ve Allah'tan bize emanettir. Onlar da şunlardır: 1-Din, 2-Akıl, 3- Nefis, 4- Nesil, 5- Mal. Bunlar çok önemlidir. Hele dini koruma, sıralamada da görüldüğü gibi hepsinden önde gelir.

Allah’ım! İslam’a ve Müslümanlara yardım et. Dinimizi, diyanetimizi, milletimizi, memleketimizi, her türlü tehlikelerden koru. Bize dünyada ve ahirette nimetlerinin en güzellerini nasib eyle. Bizi, ana-babamızı ve bütün mü’minleri rahmetinle, merhametinle bağışla .Amin

    Dua

Ya Rabbi, bizi sabreden ve şükredenlerden eyle!

Allah’ım! Sen affedicisin affetmeyi seversin bizleri de affet. Tirmizî, “Deavât”, 84

Mahşerde de Peygamber Efendimizin sancağı altında toplanmayı

cennette komşusu olmayı nur cemâlini görmeyi bizlere nasip eyle.

Bana helâl rızık nasib ederek haramlardan koru! Lutfunla beni senden başkasına muhtaç etme!” Tirmizî, Daavât 111

Ya Rabbi, bildiğimiz-bilmediğimiz bütün iyilikleri ver, bildiğimiz-bilmediğimiz bütün kötülüklerden de koru!

Dualarımızı Kabede-Arafatta-Müzdelifede-Minada-Mescidi Nebevvide-Mescidi Aksada Seher vaktinde yapılan dualardan eyle,                                                                          

Senden cenneti ve rızanı istiyoruz.Bizleri belalarla ve sıkıntılarla imtihan etme rahmetinle imtihan et.

Yapmış olduğumuz dualarımızda hakkımızda hayırlı olanı bize nasib et.

“Allah’ım! Biz Peygamberin Hz.Muhammed (s.a.s.)’in Senden istediği hayırlı şeyleri istiyoruz. Yine Peygamberin Hz.Muhammed (s.a.s.)’in Sana sığındığı şeylerden biz de Sana sığınıyoruz.

Dertli kullarına deva, hasta kullarına şifa, borçlu kullarına eda ihsan eyle yarabbi

Yurdumuzu ve bütün İslam âlemini her türlü bela ve musibetlerden koru yarabbi

Bizi ve neslimizi İslam'a ve Kur'an'a hizmet eden kimselerden eyle

Namaz kılan gençlerimizin sayısını artır.

Allah'ım Ezanla uyanan Abdestle kendine gelen Namazla huzura varıp Secde ile yaklaşan, Dua ile kulluğunu anlayan mü'min olmayı nasip eyle.

Allah’ım vatanımıza milletimize ve dinimize hainlık edenlere sen fırsat verme.

Allah’ım sana açılan eller hürmetine.

Seni zikreden diller hürmetine.

Günahlarımızı affet.

Bize cenneti nasip et cehennem azabından koru.

“…Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır ve müslüman olarak bizim canımızı al.”Araf 7/126

Bizleri amel defterini sağ tarafından alanlardan eyle.

Ölüm anında imdadımıza yetiş yarabbi.

Kabir’in içine vardığımızda imdadımıza yetiş yarabbi.

Mahşer meydanında imdadımıza yetiş yarabbi.

Mizan terazisi başında imdadımıza yetiş yarabbi.

Son nefesimizde de Sağımızda Kur'an Kerim Kalbimizde İman,dilimizde

Söyleyerek.Abdestliyken Oruçlu ve namazda iken şehit olarak ölmeyi!

İman ile ruhumuzu teslim etmeyi nasip eyle.

                                    Arapça duanın meali.                                                                                                                   Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım.                                                                            Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile..( başlarım)                                                                          

Hamd, âlemlerin rabbi olan Allâh'a mahsustur. Salât ü selâm da Pey-aamber Efendimize, ehl-i beytine ve bütün ashabına olsun. .

La ilahe illallah Muhammedun Resulullah -“Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed aleyhissalatü vesselam da Onun Resulüdür”

Eşhedü ellâ ilâhe illallah, ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve rasülüh.- "Şehadet ederim ki Allah´tan başka ilah yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed (s.a.v.) onun kulu ve Peygamberidir".

Bizi affet, bizi bağışla, bize acı! Sen bizim Mevlâmızsın. Kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et.” Bakara 2/286                                                                                                                                 Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! Bakara, 2/201"Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et!" İbrahim 14/40                                                                                                                   "Ey Rabbimiz! (Amellerin) hesap olunacağı gün beni, ana-babamı ve müminleri bağışla!" İbrahim 14/41

Ey Allah'ın Resûlu Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Ey Allah'ın Habibi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Ey Öncekilerin ve Sonrakilerin Efendisi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Hamd Alemlerin Rabbi Olan Allah İçindir!                                                                                           Dua Rahmet Kapılarının Anahtarıdır  

Af dilemekten çekinmeyin, Hiç bir günah ALLAH'ın Rahmetinden büyük değildir.                                                                                                  

Senin cöller kadar günahın varsa, Yaradanın denizler kadar merhameti var. Yeter ki sen et duanı.

İsyan etme, dua et. Hz. Mevlana                                                                                                         Ey Allah’ım! Beni, bana nasip etmeyeceğin bir şeyin peşine düşürme!                                             "Olmadı diye sızlandığın duaya, gün gelir olmadı diye şükredersin." Şems                                         Allahım! Ben elimden geleni yaptım. Elimden gelmeyenler için ellerimi sana açtım!

Her Yerde Olmak Gibi Bir Duan Varsa, Gönüllere Gir; Çünkü Sevenler, Sevdiklerini Gönüllerinde Taşırlar. Hz. Mevlana

Gönlünü hoş tut sen, sabreden erer. Sevenlerin duası her yerde geçer.                                                         Mutsuzluk dediğin durmaz gider, dönecek devrandan şüphen mi var? Hz. Mevlana

Çaresizlik Allah'tan gelen en güzel işarettir. Duanın vaktinin geldiği gösterir. Süzülüyorsa gözünden yaşlar, hüzünlüyse güzel yüzün, Rabbin seni özlemiş, sesini duymak istemiş demektir. Hz. Mevlana

Dua kelime olarak, çağırmak, seslenmek, istemek, yardım talep etmek anlamlarına gelir. Dinimizde ise dua, Allah’ın yüceliği karşısında kulun aczini itiraf etmesini, sevgi ve tazim duyguları içinde lütuf ve yardımını dilemesini ifade eder. Dua, sınırlı ve aciz olan insanoğlunun; sınırsız ve sonsuz kudret sahibi Allah ile kurduğu diyalog ve köprüdür. Bu sebeple insan tarihin hiçbir döneminde duadan uzak kalmamıştır.

Peygamber Efendimiz (asm) “Dua ibadetin ta kendisidir. Dua, ibadetin özü ve iliğidir.”(Tirmizi) 

buyurmuştur.İbadetler, aslın da duanın çeşitli halleridirler. Zekât ibadeti servetle dua, oruç ibadeti bedenle dua, cihad ibadeti canla dua, iyiliği emir kötülükten nehiy ibadeti lisanla dua, ilim ibadeti zihinle duadır.

Dua iki çeşittir.Biri kavli diğeri ise fiili duadır.                                                                          

Kavli dua:Sözlü yada kalpten geçirilerek edilen duadır.                                                  Fiili dua:Bir işi başarmak adına sarfedilen gayrettir.                                                                   Fiili dua, kişinin herhangi bir arzusuna ulaşmak için elinden gelen herşeyi tamamen yapmasını ifade eder. Bir insanın üniversite imtihanına girmek için form doldurması,ders çalışması bir duadır. Bununla birlikte tüm bu işleri yaparken Allah'ın kendisine başarı vermesi için istekte bulunması da bir duadır. Fiili dua, sözlü dua ile birlikte yapılması gereken temel bir ibadettir.                           

-Medineli Müslümanlardan Ebû Ümâme adlı sahabîyi mescitte kederli bir şekilde otururken   gören Resulullah (a.s.), ona; 'Namaz vakti değil, niçin mescitte oturuyorsun? diye sorar. Sahâbî; “Üzüntülerim ve borçlarım sebebiyle buradayım, ey Allah'ın Resulü!'' diye cevap verir. Bunun üzerine Peygamberimiz (a.s.); "Söylediğin zaman, Allah'ın üzüntünü ve borçlarını gidereceği bir dua öğreteyim mi sana?'' der. Sahâbî; ''Evet, öğret ey Allah’ın Elçisi!” karşılığını verir. Peygamberimiz (a.s.) da ona, şu duayı öğretir ve akşam-sabah okumasını tavsiye eder: "Allah'ım! Kederden ve hüzünden Sana sığınırım, acizlikten ve tembellikten Sana sığınırım, korkaklıktan ve cimrilikten Sana sığınırım, borç altında ezilmekten ve insanların kahrından Sana sığınırım." Sahâbî; "Hz. Peygamberin öğrettiği duayı okudum; Allah da üzüntümü ve borçlarımı giderdi'' demiştir. (Ebû Dâvûd, Vitir, 32)            Sırf sözle yapılan bir dua ile çalışmadan borçlar nasıl ödenecek? Sahâbîye öğretilen duanın cümleleri arasında; “Âcizlikten ve tembellikten Allah’a sığınırım diye dua et” sözünün bulunması bir mesajdır. Bu mesaj ile; “Ey Ebû Umâme! Üzüntülerin ve üzüntülerine sebep olan borçların, mescitte de olsa, oturmakla ortadan kalkmaz, acizliği ve tembelliyi bırak, çalış, bu konuda Allah’tan yardım iste, harekete geç, borçlarını ödemenin yollarını ara, mescitte oturup beklemekle ne üzüntün, ne de borcun biter” demek istenmiştir.

Duaların Kabul Olduğu Zamanlar

Mübârek vakitlerde, günâhlardan titizlikle uzak durmalı, tâatları, ibâdetleri ve her çeşit hayratı artırmalıdır. Zîrâ Allahü teâlâ, sevdiği kulunu, fazîletli vakitlerde fazîletli amellerle meşgul eder. Buğzettiği kulunu ise; fazîletli vakitlerde kötü işlerle meşgul eder. Onun bu hareketi azâbının daha şiddetli olmasına ve Allahü teâlânın, ona daha çok buğzetmesine sebep olur. Çünkü o, böyle yapmakla vaktin bereketinden mahrûm kalmış ve onun hürmet ve şerefini çiğnemiş olur. (Mev'iza-i hasene)                                                                                                      

1.     Ezan ve ikamet arasındaki vakitler, (Ezanla kamet arasında dua makbuldür.) [Tirmizi]

2.Yolculukta (Ana babanın evladına duası, yolcunun, misafirin ve mazlumun duası makbuldür) buyuruldu. (Tirmizi)         3. Hastalıkta, Hastaya dua edilmeli, onun da duası istenmelidir. Peygamberimiz (s a.v,): "Bir hastayı ziyaret ettiğin zaman onun duasını iste. Çünkü onun duası meleklerin duası gibidir." buyurmuştur. Tergib Terc., 6/456 Hastalık, sabun gibi, günahların kirlerini yıkar, temizler.

"De ki: Duanız olmasa, Rabbim katında ne ehemmiyetiniz var?" Furkan Sûresi, 25/77.                  

4. Yağmur yağarken (Kur’an ve ezan okunurken, düşman ordusuyla karşılaşınca, yağmur yağarken, zulme uğrayınca dualar kabul olur.) [Taberani] 5. Kabe görülünce,

Ya Rabbi, bundan sonra, rızana uygun yapacağım her duamı kabul eyle!

"Allah'ım, es-selam olan Sensin. Sendendir selam. Ey Rabbimiz, bizi es-selam ile dirilt." (Bu duanın tamamı İmam Şafii'nin Müsned'inden 1/338 Said İbnü'l Müseyyeb'den rivayet edilmiştir.)

6. Arefe günü, (En efdal dua, Arefe günü yapılandır.) [Beyheki] 7. Recep ayının ilk gecesi, Enes b. Malik ( radyallahü anh)'dan şöyle rivayet edilir: Receb ayı girdiğinde Hazreti Peygamber aleyhisselatu ves selam şöyle derdi: ”ALLAHÜMME BARİK LENA Fİ RACEBE VE ŞA’BANE VE BELLIĞNA RAMEDAN” "ALLAHım! Recep ve Şaban'ı bize mübarek kıl ve bizi Ramazan'a ulaştır." Ahmed bin Hanbel, Müsned, 1/259 8. İftar vakti, “Oruçlunun duası geri çevrilmez.” buyurmuşlardır. İmam Ahmed, Müsned, 2, 305.     9. Gece yarısından sonra, Gündüz, imsak ile başlayan, akşam ezanına kadar olan zamandır. Oruç da bu vakitte tutulur. Gece ise, akşam ezanından imsak vaktine kadar olan zaman dilimidir.                        “(Geceleri ibâdet etmek için) yanlarını (tatlı) yataklarından ayırırlar. Rablerinin azâbından korkarak ve rahmetini umarak duâ ederler. Kendilerine verdiğimiz rızıklardan da hayır yollarına infâk ederler.” (es-Secde, 16)                                                                                               "Denildi ki: "Ey Allah'ın Resûlü! En ziyade dinlenmeye (ve kabule) mazhar olan dua hangisidir?""Gecenin sonunda yapılan dua ile farz namazların ardından yapılan dualardır!" diye cevap verdi." Tirmizî, Daavât 78, (V, 527)

"Rasülullah (s.a.v) buyurdular ki: "Her gece, Rabbimiz gecenin son üçte biri girince, dünya semasına iner ve:"Kim bana dua ediyorsa ona icabet edeyim. Kim benden bir şey istemişse onu vereyim, kim bana istiğfarda bulunursa ona mağfirette bulunayım" der." Müslim,Salâtu'l-Müsâfirin 168 (I, 521)                                                          

“Gecede bir an vardır ki, kişi ona rastlar da dünya ve ahiret için bir şey dilerse şüphesiz Allah dileğini yerine getirir. Bu an her gecede vardır” Müslim, Salâtü’l- Müsâfirîn, 23,  I, 521.Müslim, Salâtü’l- Müsâfirîn, 23,  I, 521. buyurmuştur.

10. Ramazan ayında, (Ramazanda Allah günahları affeder ve duaları kabul eder.) [Taberani]

l l. Oruçlu iken, Rasûlullah Efendimiz (s.a.v.) bir hadîs-i şeriflerinde: “Oruçlunun duası geri çevrilmez.” buyurmuşlardır. İmam Ahmed, Müsned, 2, 305.        

(Ramazanda Allah gunahlari affeder ve dualari kabul eder.) [Taberani]

12. Cuma gecesi (Cuma günlerinde bir an vardır ki, o anda edilen dua red olmaz.) [Buhari, Müslim, Tirmizi] 13. Harp meydanında, 14. Misafirlikte, Rasülullah (s.a.v) anlatıyor: "(Allah'ın kabul ettiği) üç müstecab dua vardır, bunların icâbete mazhariyetleri hususunda hiç bir şekk yoktur. Mazlumun duası, müsâfirin duası,  babanın evladına duası." Tirmizî, Birr 7, (1905) (IV, 314)

15. Kalp hüzünlü iken, (Sıkıntıda duasının kabul edilmesini isteyen, rahat zamanında çok dua etsin!) [Tirmizi]                                                                                                              

Rasülullah (s.a.v) buyurdular ki: "Kime dua kapısı açılmış ise ona rahmet kapıları açılmış demektir. Allah'a taleb edilen (dünyevî şeylerden) Allah'ın en çok sevdiği afiyettir. Dua, inen ve henüz inmeyen her çeşit (musibet) için faydalıdır. Kazayı sadece dua geri çevirir. Öyle ise sizlere dua etmek gerekir." Tirmizî, Daavât 101, (V, 552)

16-Kalbinde incelik hissettigi an. (Rikkat [incelik]  halinde duayı ganimet bilin.) [Deylemi]

Bu hal Rahmet kapisinin acik oldugunu gosterir) buyuruldu. 17. Secde anında, “Kul Rabbine en ziyade secdede iken yakın olur, öyle ise secdede duayı çok yapın.” (Müslim, Salât 215, (482); Ebû Dâvud, Salât 152.)

Nafile namazlarda, secdede iken dua edilir, farz namazlarda secdede dua edilmez. 18. Bayram geceleri, (Şu beş gecede yapılan dua red edilmez: Regaib gecesi, Şabanın 15. [Berat] gecesi, Cuma gecesi, Ramazan ve Kurban bayramı gecesi.) [İ.Asakir]

19. Kur'anı Kerim hatim edildiği vakit, (Kur'anı hatmedenin duası makbuldür.) [Beyheki]

(Kur’an ve ezan okunurken, düşman ordusuyla karşılaşınca, yağmur yağarken, zulme uğrayınca dualar kabul olur.) [Taberani]

20. Farz namazlardan sonra, (Beş vakit namazlardan sonra yapılan dua kabul olur.) [Buhari]

* Sevbân radıyallahu anh şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem selâm verip namazdan çıkınca üç defa istiğfâr eder ve “Allâhümme ente’s-selâm ve minke’s-selâm tebârekte yâ ze’l-celâli ve’l-ikrâm: Allahım selâm sensin. Selâmet ve esenlik sendendir. Ey azamet ve kerem sahibi Allahım, sen hayır ve bereketi çok olansın” derdi.Hadisin râvilerinden biri olan Evzâî’ye: - İstiğfâr nasıl yapılır? diye sorulunca: - Estağfirullah, estağfirullah demektir, dedi.Müslim, Mesâcid 135 21. Kandil gecelerinde, (Şu beş gecede yapılan dua kabul olur: Regaib, Berat ve Cuma gecesi ile Ramazan ve Kurban bayramının birinci gecesi.) [İbni Asakir]

22. Hacer-ül Esved'in yanında, (Hac yapanların, duaları kabul olur.) [Taberani] 23. Zemzem içilirken. Zemzem ne niyetle içilirse ona faydası olur. Bunun için, şifa için, sıkıntıdan kurtulmak için, son nefeste iman ile ölmek için...

Zemzem İçerken Okunan Dua Allahım! Senden faydalı ilim, bol rızık ve her türlü dert ve hastalığa karşı şifa niyaz ediyorum.

İbn Abbas (ra)’dan gelen bir rivayette, Peygamber (sav)’in zemzem suyunu ayakta olduğu halde içtiği rivayet edilir. İbni Abbas şöyle der: “Ben Resulullah (sav)’a zemzem ikram ettim, onu ayakta içti.” Müslim, Eşribe, 112. Ebu Davut, Eşribe,13.

Hanefi alimleri, İbn Abbas (ra)’ın rivayet ettiği hadise dayanarak Zemzemi ayakta içmenin müstehaplığına hükmetmişlerdir. Yine Hanefi alimlerine göre; Zemzem suyu ve abdest aldıktan sonra artan su saygıdan dolayı ayakta içilebilir. İbni Abidin, er-Reddü’l- Muhtar, 1,136.

24-Seher vaktinde.

Allahü teâlâ iyileri överken, (Onlar seher vaktinde istiğfar eder) buyuruyor. (Zariyat 51/18)  

(Allahü teâlâ, seher vakti, “İstiğfar eden yok mu, onu mağfiret edeyim. İsteyen yok mu, istediğini vereyim, duasını kabul edeyim” buyurur.) [Müslim]             Seher vakti yapılan dualar makbuldür.

Seher vakti, gecenin son altida biridir. Gecenin ikinci yarisindan sonra da dualar kabul olur. [Gece, aksam ile imsak vaktinin arasıdır.]

Cenabı hak bizleri duası makbul, ya zül celali vel ikram ismi şerifinin sırrına erdirdiği kullarından eylesin. Nefsin,şeytanın,cinlerin ve şerli insanların şerrinden muhafaza etsin. Rabbimizin rahmeti,bereketi,inayet ve hidayeti sizlerin ve bizlerin üzerine olsun. AMİN...

Kabul olan duaları üç kısımda ele alabiliriz:                                                          

1. Bazı kimselerin yaptığı dualar,

“(Ey Peygamberim!) Eyyûb’u da hatırla. Hani o Rabbine,‘Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen merhametlilerin en merhametlisisin’ diye yalvarmıştı.” (Enbiya, 21/83)              

2. Belirli zamanlarda yapılan dualar, Müslüman, her zaman dua yapabilir, ancak bazı ay, gün ve gecelerde mesela üç aylarda, özellikle Ramazan aylarında, Kadir, Berat, Regaip, cuma ve bayram gecelerinde, seher vakitlerinde, secde halinde, ezan ile kamet arasında, namazdan sonra yapılan duaların kabul olacağı ile ilgili hadisler vardır.*Bir gün Resûl-i Ekrem Efendimiz’e (asm) soruldu ki: “Ya Resûlallah! Hangi duâ makbuldür?” Peygamber Efendimiz (asm): “Gecenin son kısmında ve beş vakit namazların arkalarında yapılan duâlar makbuldür.” buyurdu.  El-Ezkâr, Nevevî, 66, 67.

* Peygamber Efendimiz (asm) bir diğer hadislerinde: “Bir farz namazı kılan kimsenin bir makbul duâ hakkı vardır. Kur’ân’ı hatmeden kimsenin de bir makbul duâ hakkı vardır.” Câmiü’s-Sağîr, 4/1576. buyurmuştur.                                                                                                   

3. Belirli mekânlarda yapılan dualar. Evde, caddede, sokakta, iş yerinde, tarlada kısaca, tuvalet gibi ibadete elverişli olmayan yerler ile kumarhane ve meyhane gibi günah işlenen mekânların dışında her yerde dua edilebilir. Bununla birlikte cami ve Kâbe gibi ibadet yerlerinde, Arafat ve Müzdelife gibi mübarek mekânlarda yapılan dualar daha faziletlidir. Mesela Peygamber Efendimiz (SAV), Medine’deki Mescid-i Nebevî’de kılınan bir rekât namazın, Mescid-i Haram dışındaki diğer mescitlerde kılınan bin vakit namaza denk olduğunu, Mescid-i Haram’da kılınan namazın ise diğer mescitlerde kılınan namazlardan yüz bin kat daha fazla sevap olduğunu bildirmiştir. Dua da bir ibadet olduğuna göre Mescid-i Haram’da, Mescid-i Nebevî’de yapılan dualar da daha faziletli ve makbul olur.

Kimlerin Duasi Kabul Olmaz                                                                                                                Mü’min olmayan insanların yaptığı ile usul ve adabına uymadan yapılan dualar kabul olmaz. Allah'tan dualarımızı kabul etmesini istiyorsak önce onun bizden istediklerini yerine getirmemiz gerekir.Onun bizden istedigi ibadet ve amelleri yerine getirmiyorsak,yaptıgımız iyilikleri arttırıp günahlardan kaçınmıyorsak Allah'tan bir sey istemeye nasıl yüzümüz olabilir ki? 

"Bir kimse (Hak yolunda) uzun sefere çıkar, saçları dağılmış, toza toprağa bulanmış bir hâlde ellerini semâya uzatarak: Yâ Rabbî, yâ Rabbî! diye duâ eder. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haram (hâsılı) kendisi haramla beslenmiş olursa, böyle bir kimsenin duası nasıl kabul edilir?” (Müslim, Zekât, 19; Tirmizî, Tefsir,3;  Ahmed b. Hanbel, 2/328)

Anne-babanın rızasını al Ey oğul! Anne-baban yaşlanınca elinden geldiği kadar onlara yardım et. Çünkü ebeveynin, sen küçükken türlü türlü zahmetini çektiler. Devamlı onların hayır duasını al. Beddua ederlerse dünyan da, âhiretin de yıkılır. Anne-babanın rızası Allah’ın rızasıdır. Onların öfkelenmesi Allah’ın gazabıdır.İ.Gazali

Duanın Karşılığı Var mı?                                                                                                     Şartlarına uygun olarak yapılan Dua asla karşılıksız kalmaz. Çünkü Rabbiniz buyurdu ki: Bana duâ edin, size icâbet edeyim (duânıza cevab vereyim)! Şübhesiz benim ibâdetimden (yüz çevirip) kibirlenenler, yakında zelîl olan kimseler olarak Cehenneme gireceklerdir![Mü’min 40/60]                              Rabbinize; boyun bükerek, gizlice/ürpererek yakarın. O, haddi aşanları/azmışları sevmez.Araf 55

-Sıkıntı anında Hani çırpınırken uzanacak bir dost eli ararsınız, fakat bulamazsınız bir türlü; ve kala kalırsınız ya hani dertlerinizle baş başa, kimsesiz, dostsuzOzaman bilin ki Allah kimsesizlerin kimsesidir Bilin ki Allah dosttur: "Dost istersiniz Allah yeter!"YALNIZ DEĞİLSİNİZ:Herkesin ve her şeyin bittiği anlarda da Allah var!

Sen Allah'ı seversen Allâh seni sevmezmi Emrine hizmet etsen Hakk ecrini vermezmi Sen rıza kapısında Aman Allah dersen O âlemler sultanı Lebbeyk kulum demezmi

Bizim için hayır dua, kılanlara selam olsun 

Duânın kabul edilmesi için bazı şartlar olduğu söylenir işte bu şartların bazıları şunlardır. 1- Duâya, Euzü Besmele, Allahü teâlâya hamdü sena ve Resulüne salâtü selam ile başlamalıdır!

Peygamberefendimiz (Sallalahu Aleyhi ve Sellem), duâya başlarken, (Sübhane Rabbiyel aliyyil alel vehhab) derdi. Allahü teâlâ, salevat-ı şerifeyi kabul eder. Duânın başı ve sonu kabul olunca, ortası da kabul olur. İki diz üzerine kıbleye karşı oturup, önce, günahları için istigfar okumalı, sadaka vermeli ve duâyı üçten fazla tekrar etmelidir!

2- İmanı doğru olmalıdır!

(Bidat ehlinin duâsı kabul olmaz) buyuruldu.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, 72’si cehenneme gider, yalnız bir fırkası kurtulur. Bu fırka, benim ve Eshabımın yolunda gidenlerdir.) [Tirmizi]

3- Farzları yapıp haramlardan sakınmalıdır!

"Bir kimse (Hak yolunda) uzun sefere çıkar, saçları dağılmış, toza toprağa bulanmış bir hâlde ellerini semâya uzatarak: Yâ Rabbî, yâ Rabbî! diye duâ eder. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haram (hâsılı) kendisi haramla beslenmiş olursa, böyle bir kimsenin duası nasıl kabul edilir?” (Müslim, Zekât, 19; Tirmizî, Tefsir,3; Ahmed b. Hanbel, 2/328)

Hadîs-i kudsîde, (Kulum bana ancak farzları yapmakla yaklaşır, nafile ibâdetleri de yapınca, onu çok sever, her istediğini verir, imdâdına yetişirim.) buyuruluyor. (Buhârî, Mevâhib)

4- Uyanık kalble duâ etmelidir!

Kur’ân-ı Kerîm uyanık olmayı, dâima Allah Teâlâ’yı anmayı ve gâfillerden olmamayı öğütler: “Rabbini, içinden, yalvararak ve O’ndan korkarak, yüksek olmayan bir sesle sabah ve akşam an. Gâfillerden olma!” (el-A’râf, 205) Gafletten kurtulmanın tek çaresi, Allah Teâlâ’yı gönülden anmaktır. Bu sayede kalb, gafletten uyanır ve îmân nûru ile dolar. Allah’ı zikretmekten gâfil olanlara şeytan musallat olur. 5- Acele etmeden, kabul olana kadar devam etmeli!

(Dua ettim, kabul olmadı diye acele etme! Allahtan çok iste! Çünkü kerem sahibinden istiyorsun.) [Buhârî]

(Acele edip, “Dua ettim de kabul olmadı” denmedikçe, edilen dua kabul olur.) [Müslim]

6- Belâ gelmeden önce duâ etmelidir!

Bir hadîs-i şerifte şöyle buyurulur: “Kim zor ve sıkıntılı zamanlarında dualarının kabul edilmesini istiyorsa, rahat zamanlarında çok dua yapsın.” Tirmizî, Daavât 9

7- Yalvararak duâ etmelidir!

Rabbinize yalvara yakara ve gizlice dua edin. Bilesiniz ki O, haddi aşanları sevmez. (A’raf, 7/55)

Abdullah Bin Cahş'ın Duası (?-624)                                                                               Onun Uhud harbinde gösterdiği kahramanlık dillere destan olmuştu. O gün Sad ibnı Ebı Vakkas (r a) ile aralarında şöyle bir konuşma geçmiştir. Sa'd (r.a.) bu konuşmayı şöyle nakleder: " Uhud günü çarpışmaların çok şiddetlendiği bir andı Abdullah ibnı Cahş yanıma sokuldu, elimden tuttu , beni bir kayanın dibine çekti ve "Şimdi burada sen dua et, ben amin diyeyim Ben dua edeyim, sen amin de'" dedi Ben de peki dedim. Ben şöyle dua ettim: "Allah'ım! benim karşıma çok kuvvetli çetin birini çıkar. Onunla kıyasıya çarpışayım, onu öldüreyim ve gazi olarak geri döneyim " dedim. O da amin dedi. Sonra kendisi dua etmeye başladı ve şöyle yalvardı: "Allah'ım! beni güçlü kuvvetli iyi vuruşan biriyle karşılaştır. Senin yolunda onunla kıyasıya vuruşayım ve onu öldüreyim. Sonra birisi beni şehit etsin, burnumu kulağımı kessin. Kanlar içinde senin huzuruna varayım. Sana kavuştuğumda. Sen bana " Abdullah! burnunu, kulaklarını ne yaptın'' diye sorasın. Ben de Ya Rabbı ben onlarla çok kusur işledim. Senin huzuruna getirmeye utandım. Senin ve Peygamberinin yolunda onlar kesildi. Toza toprağa bulanarak huzuruna geldim, diyeyim", dedi. Böyle bir duayı kendisi istediği ve önceden söz verdiğim için ben de amin dedim. Daha sonra kılıçlarımızı çektik, savaşa devam ettik. İkimiz de önümüze geleni öldürüyorduk. O yiğitçe çarpışarak düşman safları arasına daldı. Şehidlik özlemiyle hamle üstüne hamle yaptı. O kadar kahramanca çarpıştı ki, bir ara kılıcı kırıldı. Sevgili Peygamberimiz onu gördü ve hemen bir hurma dalı uzattı. Böylece savaşa devam etmesini istedi. O yiğit kahramanın elinde bu dal bir kılıç oldu, onunla vuruştu. Fakat kendisi de sayısız oklara maruz kaldı ve şehadet şerbetini içti. Kafirler onun cesedine hücum etti. Burnunu ve kulağını kesti. O, isteğine kavuşmuştu. Sevgili Peygamberimiz onu gözyaşları arasında "Şehidlerin efendisi" Hazreti Hamza (r a) ile birlikte aynı yere defnetti. Cenab-ı Hakk'tan onun gibi kahramanlık duygularıyla dolu olmayı ve şefaatlerine ermeyi niyaz ederiz. Amin.

Düğün

Açılış Konuşması

Kur'an-ı Kerim Tilaveti

Evlilik Sohbeti

İlahi

Kapanış Konuşması

Dua

Açılış Konuşması

        Kıymetli misafirlerimiz Düğün sahipleri adına hepinize hoş geldiniz der selam ve saygılarımızı sunarız. Bu merasimimiz, hayırlı ve mübarek olsun her iki aileye.

"Allah bu evliliği her iki kardeşimize ve ailelerine bereketli kılsın ve her iki aileyi de hayırda birleştirsin.

Kur'an-ı Kerim Tilaveti

Evlilik Sohbeti

SAKIN HA MÜKEMMELLİK TUZAĞINA DÜŞMEYİN.

Hani şeytan Hz. Havva ve Hz. Ademe iki Melek olmak veya ebedileşmek istemez misiniz demiş ve aldatmıştı ya.A’raf 7/20

Sizde şeytanın vesvesesine kulak vermeyin. Mükemmellik aramayın eşinizde. Hem sizde mükemmel değilsinizki. Mükemmellik sadece ve sadece Allaha ait bir sıfattır.

İnsan olduğunuzu dolayısıyla eksikliklerinizin olduğunu aklınızdan çıkarmayın.

-Söz söylediğiniz zaman, yakınlarınız dahi olsa adaletli olun, Allah'a verdiğiniz sözü tutun.En’am 6/152

Ve siz EŞLERİNİZİ ALLAHIN EMRİ, PEYGAMBERİ KAVLİ ile isteyip Allah adına bir sözleşme yaparak aldınız. Sözleşmenize sadık olun.

        Aile hayatı konusunda da en güzel örneği teşkil eden Peygamberimiz,(s.a.v.) hiçbir zaman hanımlarına sert muamelede bulunmamış ve onlara karşı daima iyi davranarak, şefkatle muamele etmiştir. Kadınlar, Yüce Allah’ın bizlere birer emanetidir. Nitekim, Sevgili Peygamberimiz Veda Hutbesinde; “Kadınlar size Allah’ın bir emanetidir.”[ Veda Hutbesi] buyurmuştur. Dolayısı ile bu emanete saygılı davranmak herkesin boynunun borcudur.

Yine Peygamber efendimiz buyuruyorlar ki “Sizin hayırlınız, kadınlarına hayırlı olan (iyi davranan)dır.” (Müslim, Birr 149)

Şair "gönül bir aynadır, toz istemez" demiş.

Eşler arasında sevgi ve merhamet, Allah’ın bir lütfüdür. Bu muhabbeti yüce Mevla yaratıyor: İki gönlü kavuşturan ve kaynaştıran Allah’tır.

Aile, kutsal bir çatıdır. Allah’ın tesis ettiği ve devamını istediği bir yuva. Dağılmasından arşın titrediği bir birlik…

Evlilik, insanın kendine denk bir hayat arkadaşı bularak maddi ve manevi huzur mücadelesine girişmesi, fakat bu mücadelede her şeye rağmen mutluluğu yakalayabilmesidir.

Evlenenle ev alana Allah yardım eder.

Düğünler, yörelere göre değiştiği için,herkes kendi örf ve adeti doğrultusunda düğün yapar. Burada önemli olan harama yönelmemek ve İslam'ın getirdiği usul ve kaidelere aykırı hareket etmemek gerekmektedir.

İmanın tadını almak istiyen, Sevdiği kişiyi ALLAH (c.c.) için sevsin..

İnsan evlenirken sonsuzluk umutlarıyla evlenmeli.. Demeli ki kişi: "Bu seçtiğim, benim hem dünya hayatında hem de ahiret hayatında eşim olacak!" Ve öylece değer vermeli.

Bir erkek veya kız dua eder, (Ya Rabbi, evlenmek hakkımda hayırlı ise, evlenmeyi bana nasip eyle) der. Duası kabul olursa evlenir. Evlenmek için tedbir almak ve sebeplere yapışmak lazımdır. Mesela kötü birisi ile evlenip de suçu kadere yüklemek doğru değildir.

Düğün tüm haramlara kapalı, tüm mübah tercihlere açık olmalıdır.

İnsanlar ne der’’ diye değil, Allah ne der diye düşünelim.                                               Ömrümüzde bir defa evleniyoruz diye mazeret aramayalım.

“Mümin, bütün davranışlarında ölçülü olmalı, evlenirken ve düğün yaparken de aynı özelliğini muhafaza etmeli, israftan, aşırılıktan ve meşru olmayan eğlencelerden uzak durmalıdır. 

Düğün asıl değil, asıl olan mutlu bir evliliğin temelinin atılmasıdır.                                                              

Evliliklerinin ömür boyu sürmesi dileğiyle çıktıkları bu yolda Allah mutluluklar nasib etsin. Bundan Sonraki yaşantılarında Evin içinde erkeğin sözü veya kadının sözü olmaz.                        "Allah'ın dediği olur.Söyleyenlerden Rabbim eylesin.

İstermisiniz düğüne rahmet melekler gelsin.

Peygamberimiz (s.a.v): “Evliliğin alâmeti nikâhın îlân edilmesidir.” Nesâî, Nikâh, 72  ifadesini kullanmıştır.

Yeni bir yuva kurulmasının aşamalarından bir tanesi de elbette nikahın ilan edildiği düğün merasimidir.

Resulullah Efendimiz; “ Evlenmenin en hayırlısı, en kolay ve külfetsiz olandır.” ( Ebu Davud Nikah:32 ,İbn Mâce, Sünen, Nikâh, 25 ) buyururken bize bir yol haritası çizmiştir.

Peygamber Efendimiz s.a.v.Düğünlerinizi mescitlerde yapınız.(Feyzü’l-Kadir,II/11;Hadis no:1198) buyurmuştur.         Demek ki,mescitte yepılması yasak olan şeyler düğün merasimlerinde de yasaktır..Diğer bir ifade ile,mescitlerde yapılamayan,düğün salonlarında da yapılmamalı.

Hz.Mevlana    Damadı “el oğlu”, gelini “el kızı” görmez, evladımız olarak görürsek, mesele hallolur. Zira iyi bir damat, iyi bir gelin, kazanılmış iyi bir evlattır.                                             Allah Resulü (sav) buyurdu:

“Zevcesi (eşi) olmayan adam yoksuldur, yoksul.” Sordular: “Çok malı olsa da mı?”“Çok malı olsa da.” diye cevap verdi Peygamber Efendimiz (sav).

Yine Rasulullah (sav) buyurdu ki: “Kocası olmayan kadın yoksuldur, yoksul!” “Çok malı olsa da mı?” diye sordu sahabe-i kiram. Peygamberimiz (sav): “Çok malı olsa da.” (Rudani, Cem’ul-fevaid, 2/231) diyerek cevap verdi yine.

Evet, Allah Resulü’nün bu manidar sözlerinden anlıyoruz ki, hayırlı bir eş dünyanın zenginliklerine denktir. İnsanın, huzurlu bir yuva kurabileceği bir eşi yoksa, dünyanın zenginlikleri ona ne huzur ne de fayda verir, mutlaka hayatında bir eksikliğin varlığı her zaman hissedilir.                    

        -Her müslümanın, bilhassa yeni evlilerin, ehl-i sünnet olan ve haramlardan sakınan, ibadetini yapan salih müslümanlar arasında ev araması gerekir.

İnsan için hem bu dünyada hem de ahirette iyi kimselerle beraber olmak mutluluk ve huzur vesilesi olur.

Peygamber Efendimiz (asm) hadis-i şeriflerinde buyurmuştur: "Ev almadan önce komşunuzu, yola çıkmadan önce arkadaşınızı araştırınız." Aclûni, Keşfül-Hafâ, 1/178.

Bir atasözümüzde bu hadis-i şerif, "Ev alma, komşu al" şeklinde ifade edilmiştir. Çünkü komşu evden daha önemlidir. Komşular kötü ise en güzel evde bile insan rahat edemez, huzuru kaçar. Bu nedenle Peygamber Efendimiz (asm), kötü komşudan Allah'a sığınmamızı emrederek şöyle buyurmuştur: "Devamlı ikamet ettiğiniz yerdeki kötü komşudan Allah'a sığınınız. Çünkü göçebelik anındaki kötü komşu geçicidir." Nesâî, İstiâze, 44; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 2/344.

        Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Tahrim 66/6

Evlenenlere yardımcı olmak.

Cenab-ı Hakk “Sizden bekar olanları evlendirin” (Nur 24/32) emri ile bizlere bir görev yüklemiş ve bunun yapılması içinde teşvikte bulunmuştur.“Kim iyi işte aracılık ederse onun da o işten bir nasibi olur. Kim kötü bir işe aracılık ederse onun da ondan bir payı olur. Allah her şeyin karşılığını vericidir.” (Nisa 4/85)

SÜNNET, NİŞAN VE DÜĞÜN MERASİMLERİ

İnancımıza uygun sınırları ve haddi aşmadan,davetlilerin hoşça vakit geçireceği bir dini düğün olmalı.

Bugün yapılan sünnet, nişan ve düğün merasimlerimizin çoğu İslam’dan ve İslam’ın esaslarından çok uzaktır. Adına sünnet diyoruz, adına düğün ve nişan diyoruz. Dinin emirlerini yapmaya çalışıyoruz. Ama kendimizi nefsin ve şeytanın isteklerine veya topluma giren yabancı adetlerine kaptırıyoruz. Bunun sonucunda ise haramlara dalıyoruz.

Neden Allah’ın emri, Peygamber (SAV)’in sünneti dururken şeytanın emirlerine, nefsin arzularına, nefis ve şeytanın esiri durumunda olan insanların isteklerine göre düğün yaparsınız?

Diyeceksiniz ki “Efendim çoğunluk böyle yapıyor.” Çoğunluk yaparsa yapsın, senin yapman gerekmez. Çünkü çoğunluğun yaptığı dine muhaliftir, haramdır, yasaktır. Bu hususta Yüce Allah (CC) bir ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır:“Yeryüzünde bulunanların çoğuna uyacak olursan, seni Allah’ın yolundan saptırırlar. Onlar zandan başka bir şeye tâbi olmaz, yalandan başka söz de söylemezler.” (En’am 6/116.)

Bugün elhamdülillah biz de Müslüman’ız diyenler, Müslüman gibi düğün yapmalıdır. Haramların bol bol işlendiği o düğünlere gitmek caiz değildir.

Yaşlı Birisi Anlattı Bak Evladım Diye Başladı Söze:

Çayın Alt Demliği Evdeki Kaynanadır ; Devamlı Kaynar Durur.Üst Demlik Evdeki Gelindir; Alt Demlik Kaynadıkça O Olgunlaşır, Demlenir.Gelinin Kocası İse Bardaktır ; Biraz Kaynana Doldurur Onu Biraz Da Gelin.Çocuklar Çayın Şekeridir ; Tat Verir.Görümce İse hepsi değil bazıları Çay Kaşığıdır ; Arada Bir Gelir Ve Karıştırır Gider.Kaynataya Gelince; O Da Bardak Altıdır; Dökülenleri Bir Araya Toplar.Çay Deyip De Geçmemek Lazım Demek Ki...

Evlerini cennetleri haline getiren aileler...

Rabb'imiz bir kutsi ikazında şöyle hitap ediyor kullarına:- Ey kullarım! Ben zulmü kendi nefsime de haram kıldım. Sakın siz de kendi aranızda birbirinize zulmetmeyiniz! Müslim, Birr 55, (2577); Tirmizî, Kıyamet 49, (2497).

Neden böyle ikazda bulunuyor? Çünkü Rabbimizin sevmediği yanlışların en başında zulüm gelmektedir. Bundan dolayı zalimin hep karşısında, mazlumun da hep yanındadır.

Bundan dolayı Efendimiz (sas) Hazretleri ikazını çok net şekilde yapmıştır:

- Sizin hayırlınız birlikte yaşadığı ailesine hayırlı davranandır. Şerliniz de şerli davranandır.

Bir defasında: Peygamberimiz (s.a.v):  'İnsanların hayırsızı ailesine baskı uygulayandır.' buyurunca dinleyenlerden biri soruyor:

- İnsanın ailesine baskı uyguladığı nasıl belli olur? Buyuruyor ki:

- Kendisi eve gelince ailede gerilim başlar, evden çıkınca gerilim biterse baskı uyguladığının işareti olur. Aynı tarif hanım için de geçerlidir:

- Hanımın hayırlısı da bey yanına gelince huzur duyar, mutluluk hisseder. İtici ve kaçırıcı değil çekici ve huzur verici olur.

Bu sebeple Tergib-i Terhib'deki hadis şöyle özetliyor aile hayatını:

- Müminin dünyadaki cenneti, içinde aile hayatını yaşadığı evidir. Demek ki taraflar takındıkları sevgi ve saygı tavırlarıyla dünyadaki evlerini bir bakıma cennetleri haline getirebilirler. Yeter ki itici değil çekici olsunlar, sevgi saygıyı hayatlarının vazgeçilmez vasıfları olarak bilsinler. İmanda kemale ermiş aile bireyleri örneği versinler.

Kadın ve erkek evlenmeden önce neye dikkat edecek denkliğe dikat edecek.                        Denklik nedir dindarlıktır.

Evlenmek isteyenler, eşlerinin dinimizin bildirdiği ahlâka sahip olmalarına önem vermelidir. Dış görünüşe aldanıp da yanlış karar vermekten sakınmalıdır. Çünkü evlilik hayatına başladıktan sonra, geri dönmek zordur ve kötü huylu kimsenin, bundan sonra düzeltilmesi de kolay değildir.

Peygamberimiz (s.a.v): “Salih olanları, saliha olanlarla evlendirin.” (Darimi, Nikâh, 10)                 Salih ve saliha olursanız, Allah karşınıza çıkaracaktır. “Allah kime saliha bir eş nasip etmişse, dininin yarısına yardım etmiş demektir. O halde o da dininin değer yarısını korumada Allah’tan korksun.” (Taberani, Mu’cemü’l-Evsat, 972; Beyhaki, Şu’abu’l-İman, 5072)

Hadis-i şerifde buyuruldu ki: (Kadın, malı, güzelliği, asaleti ve dindarlığı için nikah edilir. Sen dindar olanı seç ki, maddi ve manevi nimete kavuşasın!) [Buhari] Sen dindar olanı şekçi mesut olasın.

Erkek dindar eşi dindar degilse ahrette eşini kaybeder.Kadın dindar erkek dindar degilse ahrette beyini kaybeder.Sen cennete gitmezsen o gidecek eşin cennette başkasıyla evlenecek.Biri cennete biri cehenneme gidecek.Ne garipki ikiside Müslüman fakat bütün hayatları.Birbirine ateşe atılmasında yardım ediyorlar.Ne beyi nede eşi cennete gitmek için bir gayret göstrmiyorlar.

Bazı dindarların dünyada eşlerinden sıkıntı çekmeleri nedendir.

(Herkesin değeri, söylediği güzel sözlere, yaptığı iyi işlere göre ölçülür.) [M. Cami]

"Erkek, âilede yöneticidir ve yönetiminden sorumludur. Kadın da evinde yöneticidir ve elinin altındakilerden sorumludur." (Buhârî, Cum'a, 11; Müslim, İmâret, 20)

Dindar bir genç kızın güzelliginden dolayı etkileniyor ama alacagı kız serbest bana karışmayacaksın söylüyor rahat bir kardeş yani biz bununla dindarlık konusunda denkmiyiz hiç bu kısmını dikkate almıyor ve evleniyor.

Öyle serbest kadınların vastasıyla evlenmelerinin hatalarından O kadınların eliyle tokat yemelerine  kader müsaade etti. Tokatıda o alığı serbest kadına attırdı.

Hem Müslümansın hem dindar bir gençsin öyleyse öyle görsel güzellige kapılarak diyanetteki denkliği unutarak bir evlilik yapma.Yaparsan o aldıgın eşinden dolayı serbestliginden dolayı kader senin bu tokatı yemene müsaade edecek ve eşin yüzünden dünyada çok sıkıntılar çekeceksin artık gerisi sizin takdiriniz.

“Kişi sevdiği ile beraberdir.” “Bunların en hayırlısı, zikreden dil, şükreden kalb ve kocasının imanına/dinine yardımcı olan mümine bir eş.” (Tirmizi, Tefsir, 9)

Temeli sağlam atılmayan binaların yıkılması ne kadar kolaysa, dine ve fıtrata uygun olmayan evliliklerin yıkılması da o kadar kolaydır. Hayırla başlayan her iş hayırla devam eder, şerle başlayan her iş düzeltmedikçe şerle devam eder. Gömleğin ilk düğmesi yalnış iliklenmişse diğerleri de yalnış devam edecektir.

KIRK YILLIK KÂNİ, OLUR MU YÂNİ                                                                                    Kırk yaşına kadar evlenmeyen Kâni, Bükreş’te Ulah Beylerinin hizmetinde bulunduğu sıralarda bir kıza gönlünü kaptırmıştı. Güzelliği ile birlikte, dinine (Hıristiyanlığa) son derece bağlı olan kız, Kâni’ye şöyle der:Benim dinimi kabul edersen, seninle hemen evlenirim.               Kâni, derbeder bir hayatın içindedir, ama bu teklifi de kabul edemeyeceğini şu sözleriyle bildirir:Kırk yıllık Kâni, hiç olur mu Yâni…Mehmet Dikmen, “Tüm Zamanların Üçlüleri”, Sur Dergisi, Haziran 1997, Sayı:225, s.37.

EN ÇOK AYŞE'Yİ (r.anha)

Kalabalık bir grup içindedirler. Bir arkadaşı uzun bir zamandır merak ettiği bir soru sorar. "Ey Allah’ın Elçisi! En çok kimi seviyorsunuz?" Cevapta hiçbir çekingenlik ve kompleks yoktur. "Ayşe (r.anha)'yi." Aynı soru evliliklerinin başında Hz. Ayşe (r.anha) tarafından da sorulur. "Beni nasıl seviyorsun." "Kördüğüm gibi." Hz. Ayşe (r.anha) aldığı cevaptan o kadar hoşnut olur ki, ilerleyen yıllarda sık sık sorusunu yineler. "Ey Allah’ın Elçisi! Kördüğüm ne alemde?" "İlk günkü gibi!" M. Yusuf Kandehlevi, a.g.e., III/l00; Ataullah b.Fazlullah. a.g.e.

İlahi

AÇAN ÇİÇEKLERE MEYVE (DOGRU VERSİYON)

Açan çiçeklere meyve Verilmiyor Muhammed'siz

Hakk'tan gelen derde derman Bulunmuyor Muhammed'siz

Cok mesgul ol kur-an ile Seherlerde figan iyle Son nefeste îman ile Ölünmüyor Muhammed'siz Uzak Cennet'in yollari Gider muttaki kullari Cennette tugba dallari Egilmiyor Muhammed'siz Garip kulun sana âsi Silinmez kalbimin pasi Gönüllerde Allah aski Bulunmuyor Muhammed'siz

Kapanış Konuşması

Allah (C.C) bu mutluluğu herkese nasip etsin. Bize kıymetli vakitlerini ayıran tüm kardeşlerimize Düğünümüze katılan veya katılamayan herkese ayrı ayrı Teşekkür ediyoruz.

Gelin Evden Çıkarken Yapılacak Dua    

Elhamdulillâhi Rabbil alemîn Ves salâtü ves selâmü alâ Rasûlinâ Muhammedin ve âlihî ve sahbihî ecmeîn Allah’ım Senin emrine, Rasülü’nün sünnetine uymak amacıyla; hayatlarını birleştirme yolunda ilk adımlarını atmış bulunan bu kardeşlerimizin yuvasını                                                                     Bu düğünü tertip eden anasını babasını                                                                                  Davetine icabet eden dost ve akrabalarına bol rızıklar, hayırlı ömürler ve huzur dolu bir hayat nasip eyle ya rabbi.                                                                                                         Hz.adem ve Havva arasında, Hz. Muhammed (sav) ve Hz. Hatice arasında nasıl bir huzur ve muhabbet ihsan eylediysen, aynı huzur ve muhabbeti bu genç kardeşlerimize de nasip eyle ya rabbi. Hz Ali Efendimiz ile Fatıma validemiz gibi birbirlerini sevdir.Evini;kur'an okunan ,islam konuşulan ve meleklerin ziyaret ettiği bir yuva olmasını nasip eyle Eşini kendine bağlı ve vefalı eyle Eşiyle birlikte senin rızana uygun olarak hareket etmeyi nasip eyle.Bunlara namazını devamlı kılacak İslam dinine hizmet edecek Anne Babaya itaat edecek hayırlı evlatlar nasib et.Kötü arkadaş ve kötü komşudan uzak eyle.            

Rabbenâ âtinâ fid dünyâ haseneten ve fil âhirati haseneten ve ginâ azâben nâr. Bakara, 2/201                                                   Rabbic alnâ mugîmis salâti ve min zürriyyetina Rabbenâ ve tegabbel duâena. İbrahim 14/40                                 Rabbenâğfirlî ve li-vâlideyye ve lil-mü'minîne yevme yekumü'l hisâb. İbrahim 14/41 Birahmetike yâ Erhamerrahimîn. Açılan ellerimizi amin diyen dillerimizi boş çevirme ya Rabbi.                                                               Bizlere  Zikreden dil, şükreden kalb, sabreden beden ve hayırlı bir ömür nasip eyle.                       Dualarımızı Kabede-Arafatta-Müzdelifede-Minada-Mescidi Nebevvide-Mescidi Aksada Seher vaktinde yapılan dualardan eyle, Amin

Tekbir ve Salât ü Selâm getirilerek duaya son verilir.

           Ehl-i beyt

Her ağacın kökünden fışkıran filiz, o ağacın asaletini ve mahiyetini taşır.

Ey Peygamberin ev halkı! Allah, sizden ancak günah kirini gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor.Ahsab 33/33

Ehl-i Beyt Kavramı Hz. Peygamber (s.a.s.)'in ev halkı.Ehl-i Beyt, bir evde yaşayan aile fertleri, aile demektir.

Peygamber Efendimiz (s.a.s.)’in nesli Hz. Ali ve kızı Hz. Fatıma’nın oğulları olan Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin ile devam etmiş ve onlar vasıtasıyla sonraki devirlere intikal etmiştir

Îmân sahibi her insan, Allah’u Teâla’yı, O’nun yüce peygamberini, davasını, mücadelesini, Ehl-i Beytini sever ve kendisine örnek alır. Bunun aksini düşünmek bir Müslüman için mümkün olamaz.

Nuh (a.s)'ın Oğlu Ehl-i Beytten Sayılmadı

"Mal ve oğullar, dünya hayatının süsüdür. Bakî kalacak olan iyi ameller ise, Rabbinin katında, sevabca da hayırlıdır, ümid yönünden de daha hayırlıdır. (Kehf, 18/46)

"Nuh Rabbine niyaz edip dedi ki: "Ey Rabbim! Oğlum benim ehlimdendi senin vaadin de elbette haktır ve gerçektir. Ve sen hakimler hakimisin."

Allah: "Ey Nuh! O kesinlikle senin ehlin (âilen)'den değildir. Çünkü o salih olmayan bir amelin sahibidir. Hakkında bilgin olmayan bir şeyi benden isteme! Ben, seni, cahillerden olmaktan sakındırırım." (Hud, 11/45-46)

Lut (a.s)'ın Karısı da Ehl-i Sayılmadı

"Bunun üzerine onu ve ailesini kurtardık. Yalnız karısı müstesna; onun geride (azaba uğrayanların içinde) kalmasını takdir ettik"  (Neml, 27/57)

Ehl-i Beyt'e sahip çıkmanın önemi

Cenab-ı Hakk'ın; "(Habîbim, yâ Muhammed!) de ki: Vazifem karşılığında sizden bir ücret istemiyorum; sizden istediğim, ancak akrabaya sevgi ve Ehl-i Beyt'ime muhabbettir." (Şura, 42/23)

"Size iki şey bırakıyorum. Bunlara uyduğunuz müddetçe asla sapıtmayacaksınız: Allah'ın Kitab'ı ve Resûlünün sünneti". Muvatta, Kader 3

“Allah, sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. O, sadece sizin kalplerinize ve işlerinize bakar.” Müslim, Birr 33

“İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olmazsınız.” Müslim, İman 93

Taifli Sakîf heyeti namazdan affedilmeleri şartıyla îmâna gelip itaat edeceklerini bildirdiler. Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, onların bu tekliflerini: “Rükûsuz (namazsız) bir dinde hayır yoktur.” diyerek reddettiler. (Ebû Dâvûd, Harâc, 25-26/3026)

“Onlardan (Peygamberlerden) sonra öyle bir nesil geldi ki, namazı-niyazı terk ettiler, şehevi arzu ve isteklerine uydular. İşte bu yüzden onlar, çok kötü bir azap görecekler, cehennemin “Gayya” çukuruna atılacaklardır.” (Meryem Suresi: 19/59)

Cehennemde bulunduğu varsayılan bir kuyunun veya derenin adı.

Namaz kılmayanların ahirette yaşıyacagı sıkıntılar(Rabbim bizleri muhafaza etsin inşaallah)

Peygamber (s.a.v) buyurdular: “Kızım Fatıma! Kıyamet günü Allah’ın huzuruna salih amelle gel. Sakın bana ve nesebine güvenme! Çünkü orada herkes kendi ameliyle baş başa kalacaktır.” Buhari, Tefsir, 26.

İslam toplumunun bozulmasının başlangıcı namazı aksatmak, sonra terketmekle başlıyor. Sonra nefsin arzu ve isteklerinin ardı arkası kesilmiyor.

Namazlarda tahiyyattan sonra ehl-i beyte selam yollamak kuvvetli bir sünnettir.

Bu ayrılmaz iki duanın okunduğu yerler şöyledir:

1-Bütün namazların son oturuşlarında yani, Ettehıyyâtü duasından sonra okunur.

2-İkindi namazının sünneti ile yatsı namazının ilk sünnetinin birinci oturuşunda Ettehıyyâtü'den sonra okunur.

3-Cenaze namazında ikinci tekbirden sonra bu dualar okunur.

-Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in Ehl-i Beyt’ine duyduğumuz sevgiyi ifade eden ve namazlarda okuduğumuz salli-barik duasının meâlleri.

*“Allahım! İbrahim’e ve onun yakınlarına rahmet ettiğin gibi Muhammed’e ve onun yakınlarına da rahmet et. Şüphesiz övgüler Sanadır ve Sen çok yücesin. ”

(Rahmet:Allah’ın acıması, bağışlaması, yardımı).                      

*“Allahım! İbrahim’e ve onun yakınlarına bereket verdiğin gibi Muhammed’e ve onun yakınlarına da bereket ver. Şüphesiz övgüler Sanadır ve Sen çok yücesin.“

(Bereket, az malın çok faydası olması, çok işe yaraması demektir).

Allahım günlerimizin rahmet ve bereket içinde geçmesini nasip et Amin.

 Emanet

Sahipsiz meydanlar, kime emanet?

Emanet ata binen, tez iner.

Mağarada yılan olma, güvercin gibi vefalı ol,

Örümcek gibi tehlikelere perdedar ol!,

Çoban uyudu mu kurt emin olur.Mevlana

Kurda Kuzu Emanet Edilmez. Emanetler ehline verlmezse kurdu kuzuya çoban  yapmış,ehil olmayanlara görev verilmiş olur.

“Allah size emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder.”  Nisa suresi: 58

Emaneti güvendigin kimseye teslim et,sana hainlik edene sen de karşılık verme.

Emanet; korumak ve saklamak için insana verilen maddi ve mânevi şeyler demektir. Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime’sinde: “Bir kısmınız diğerlerine bir şey emanet ederse, güvenilen kimse kendisine emanet edileni yerine versin ve bu hususta Rabbi olan Allah’tan korksun.” buyuruyor. (Bakara 2/283)

İnsanoğlu henüz ruhlar âleminde iken, “kalu belâ” cevabıyla emaneti teslim almış ve onu koruyacağına söz vermiştir. Ve insan Kelime-i Tevhidi söylemekle; bu dinin tüm değerlerine sahip çıkıp, onu koruyacağına dair yemin etmiştir. Bu açıdan bakıldığında; dinin yaşanmayan ve hafife alınan her noktasında emanete ihanet vardır. Kur’an ve sünnetten habersiz yaşamak ve vurdum duymaz duygularla imani endişe taşımamak birer ihanettir.

-Bize verilen emaneti, yaratılış amacına uygun olarak koruduğumuz takdirde bizi mutlu eder; koruyamadığımız takdirde mutsuz eder.

Ebu Zerr-i Gıfârî -radiyallahu anh-: “Yâ Resulellah! Beni bir göreve tayin etmez misin?” diye sorduğunda, mübarek ellerini omuzuna koyarak şöyle buyurdular: “Yâ Ebu Zerr! Sen zayıfsın, vazife ise emanettir ve kıyamet gününde rüsvaylıktır ve pişmanlıktır. Ancak bu emaneti hakkıyla alıp yürütenler müstesnâ.” (Müslim)

Ehliyet ve salâhiyeti olmayan, yapacağı işe hakkıyla vakıf olamayan bir kimse, bir işi üzerine alıp da lâyıkıyla yapamazsa, bu da emanete hıyanettir.

Peygamberlerde bulunması gerekli beş nitelikten birisinin EMANET olması, emanetin mana ve önemini ifade etmektedir. Bu sıfat peygamberlerin her yönü ile güvenilir olduklarını ifade eder.

Emanette hıyanet

Fıkıhta bir kaidedir ki: Emaneti alan kişi, emanetten ancak sahibinin izni ve rızası dairesinde istifade edebilir. Onun izni olmayan yerlerde emaneti kullanamaz, eğer kullanırsa bundan mesul olur. Mesela emanet olarak bir at verilse ve emanetin sahibi: “Buna sadece sen binebilirsin!” dese, emaneti alan kişi o ata başka birisini bindiremez. İşte sahip olduğumuz her şey bizlere birer emanet olup ancak Cenab-ı Hakk’ın izni ve rızası dâhilinde kullanılabilir.

Allah-u Teâlâ göz ile neye bakmamızı emretmişse ancak ona bakabilir;

kulak ile neyi duymamızı istemişse ancak onu dinleyebilir;

dil ile neyi konuşmamızı emretmişse ancak onu konuşabilir;

ayak ile nereye gitmemizi emretmişse ancak oraya gidebiliriz ve hakeza…

Bu uzuvları izin verilmeyen yerlerde kullanmak, emanete ihanet etmek demektir.

İşte kendisine emanet edilen vücudu, azaları, duyguları ve diğer maddi ve manevi imkânları Allah’ın emrettiği makamlarda kullanmayan ve bu emanetleri sadece nefsinin tatmini için kullananlar, emanete ihanet etmiş olurlar ve bunun da cezasını ahirette çekerler.

İnsanın sorumluluk alanına giren her şey emanettir. Peygamberimiz (SAV) şöyle buyuruyor: Abdullah b. Ömer (ra)'in naklettiği bir hadiste Allah Rasûlu şöyle buyurdular: "Hepiniz çobansınız ve hepiniz elinizin altındakilerden sorumlusunuz. Yönetici bir çobandır. Erkek, aile halkının çobanıdır. Kadın, kocasının evi ve çocukları için çobandır. Hepiniz çobansınız ve hepiniz çobanlık yaptıklarınızdan sorumlusunuz." (Buharî, Nikah, 91)

-Emanet Sorumluluğu Ağırdır. Yüce Allah, “Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten kaçındılar. Zira sorumluluğundan korktular, ama onu insan yüklendi. İnsan (bu emanetin hakkını gözetmediğinden) cidden çok zalim, çok cahildir.” (Ahzab, 33/72) buyurmaktadır.

İnsanlık, isyanla değil, verilen emanetleri verildiği doğrultuda kullanarak dünyada gönül rahatlığı, ahrette Rabbın rızasını ve cennetini elde etmeye çalışmalıdır.185[23] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 1/65-67.

Münafığın alametleri şöyle sıralanır:

Sözlük anlamında münafık, dinî kurallara inanmadığı hâlde inanmış gibi görünen kişi olarak geçmektedir.

“İnsanlardan bazıları da vardır ki, inanmadıkları halde ‘Allah’a ve âhiret gününe inandık’ derler” (el-Bakara 2/8).

Münafık “Konuştuğunda yalan söyler. Vaadini yerine getirmez(sözünde durmaz). Emanete hıyanet eder.” (Müslim, İman,107)

-Bir başka hadiste ise, bu üçüncüye bir dördüncü özellik eklenir: “Hasımlaştığında zulmeder” denilir ve devamında şu hususa dikkat çekilir: “Her kimde bu dört özellik bulunursa, katışıksız münafıktır. Kimde de bunlardan herhangi birisi olsa, o kimse münafıklıktan bir özellik taşıyor demektir.” (Buhari, İman, 24)

Yüzde yüz bunlar bir insanda varsa yüzde yüz münafıktır.

Yüzde yetmiş varsa yüzde yüze yaklaşıyorsun demektir.

Bir kimse, yalan söylese münafık olmaz. Münafıkların işlediği bir işi işlemiş olur.

Bir âyette açıklandığı üzere cehennemin en alt tabakasında münafıklar bulunur: “Şüphe yok ki münafıklar, cehennemin en alt katındadırlar (derk-i esfel). Artık onlara asla bir yardımcı da bulamazsın” (en-Nisâ 4/145).

Müminler övülürken, emanetlerine (dinin emir ve yasaklarına) riayet ederler ve verdikleri sözleri yerine getirirler.(Müminun 23/8)

Dünya da muhatap olduğumuz her şey emaneti teşkil eder.

-Ya Rab, bizleri kendine kul, Resulüne ümmet kabul eyle!

Teslim etme vaktine kadar da bizleri tüm emanetlerinde emin kıl!.

Allah a emanet olun…

          Engelliler

Engelli olmak bir kusur değildir.

Zihin veya fizik engelli bir çocuğa sahip olmak, bir aile için en zor imtihanlardan biridir. Önemli olan özürden dolayı Allah’a isyan etmeden, şükür ve sabır içinde Allah’a kulluğa devam etmektir. Allah sevdiği kullarını bu imtahanla imtahan eder, sabredip, şükredenler için o çocuk cennetin anahtarıdır.

Erken teşhis, anne-babanın, özellikle ilk aylarda çocuğun gelişmesini ve hareketlerini dikkatli bir şekilde takip etmesiyle yapılabilir.

Hastalık sabreden için İbadet Hükmündedir.

Engellilik hâli de insanların sabretmesi gereken bir imtihan çeşididir.

Öğrenci sınıfı geçmek için öğretmen onu imtihana tabi tutar.

Öğrenci öğretmene; “Ne gerek var imtihana? Beni imtihan etmeden sınıftan geçir.” demesi ne kadar mantıksızsa, muhatabın “Neden Allah beni imtihan ediyor?” demesi de mantıksızdır. Çünkü bu dünya bir imtihan meydanıdır.

Allah ancak verdiginden sorumlu tutar. İslâm bize gücümüzü aşan bir şeyi yapmamızı teklif etmez; bu konuda bize kolaylık tanır. Yani özür ve mazeret sahibiysek eğer, yapabildiğimiz kadarından sorumluyuz.

Güç yettiği takdirde farz namazı ayakta kılmak.Yüce Allah şöyle buyurmaktadır: "Ayakta iken, otururken ve yanlarınız üzereyken Allah'ı anın." (en-Nisa, 4/103)

Bu rüknün delili, İmran b. Husayn´ın rivayet ettiği şu hadîstir: “Benim basurum vardı. Hz. Peygamber (sav)´e nasıl namaz kılacağımı sorduğumda ´Ayakta kıl. Eğer buna gücün yetmiyorsa oturarak kıl, buna da gücün yetmiyorsa bir tarafına uzanarak kıl´ dedi”. Buharî/l 066

Biliriz oysa bedene ait musibetlerin her türlüsü bizler içindir.

Kimine göre zulmet, kimine göre de nimettir.

Hayat bir imtihandır-sınavdır.

"Her işte hikmeti vardır / Abes fiil işlemez Allah"

En büyük nimet, bir insanın son nefesini imanla verebilmesidir.

"Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; bir de mallar, canlar ve ürünlerden eksilterek deneriz." (Bakara sûresi, 2/155) âyeti de bu dünyada imtihanın bir realite olduğunu hatırlatmakta ve imtihan çeşitlerine işaret etmektedir. Âyette bahsedilen "canlardan eksiltme" ifadesine engelli insanların da dahil olduğunu söylemek mümkündür. Dolayısıyla, engellilik hâli de insanların sabretmesi gereken bir imtihan çeşididir.

Nitekim Peygamber Efendimiz'in haber verdiğine göre, Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur: "Ben kulumu -iki gözünü kast ederek- iki sevgilisini almakla imtihan ettiğimde o buna sabrederse, iki göze bedel olarak ona Cennet'i veririm." (Buhârî, Merdâ, 7) Allah'tan bela, musibet ve sıkıntı istenmez. Ancak İlâhî takdirin bir tecellisi olarak başa gelen her türlü sıkıntıya da güzelce sabretmek bir mü'min tavrıdır.

-Peygamberimiz'in "Mü'min bir kişiye bir ağrı, bir yorgunluk, bir hastalık, bir üzüntü isabet etse, hatta ayağına bir diken batsa bile, bunlar mü'minin bir kısım günahlarına keffaret olur." (Müslim, Birr 52) hadisinde ifade buyurduğu gibi, sabır ve rızayla karşılanması durumunda manevî bir kazanç kapısına dönüşmektedir.

-Peygamber Efendimiz, engelli kimselere yapılacak her türlü iyilik ve yardımı sadaka olarak değerlendirerek şöyle buyurmaktadır:

"Âmâya rehberlik etmen, sağır ve dilsize anlayacakları bir şekilde anlatman, muhtaç bir kimseyi ihtiyacını tedarik etmesi için gerekli yere götürmen, derman arayan dertlinin imdadına koşman, koluna girip güçsüze yardım etmen, konuşmakta güçlük çekenin meramını ifade edivermen, bütün bunlar sadaka çeşitlerindendir..." (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5/168-169)

-Erzurumlu İbrahim Hakkı'nın "Harâbât ehline hor bakma şâkir / Defineye mâlik virâneler var" şiirinde ifade ettiği gibi, dış görünüşü itibariyle önemsenmeyen veya engelli pek çok kimse, zengin ve diri bir gönül yapısıyla Allah katında çok değerli olabilir. Hatta diğer insanlar, bu gibi kimselerin hürmetine bir kısım sıkıntılara maruz kalmaktan korunmuş bile olabilirler. "Şayet Allah'tan korkan gençleriniz, can taşıyan hayvanlarınız ve beli bükülmüş ihtiyarlarınız olmasaydı belâlar üzerinize sel gibi yağacaktı" (Aclûnî, Keşfu'l-hafâ, 2/212) hadisinde de ifade edildiği gibi, acziyet, ilahî rahmet ve merhamete bir vesiledir.

Rivayet edildiğine göre, İsa aleyhisselam bir gün, bir zenginin elinden tutarak, bir fakirin yanına götürdü ve ona dedi ki: “Bu senin bir din kardeşindir. Allah bu malı sana verdiği için şükretmen lazımdır.” Fakiri de elinden tutup bir hastanın yanına götürdü. Ona da dedi ki: “Sen her ne kadar fakirsen de bu da hastadır. Sen hasta olmadığın için şükretmen lazımdır.” Hastanın da elinden tutup bir kâfirin yanına götürdü ve ona dedi ki: “Sen hastasın ama bu da kâfirdir. Allah-u Zülcelâl ona iman vermemiş ve kıyamet gününde ebedi bir azap verecektir. Oysa sana iman vermiştir. Bunun için şükretmen lazımdır.”

“Allah (c.c.) sizin sûretlerinize ve mallarınıza bakmaz, lakin sizin kalplerinize ve amellerinize bakar.” (A.b. Hanbel, Musned, II. 285,539)

-Efendimiz buyurmuşlar ki: "Üç kimseden kalem kaldırıldı: Büluğ çağına erinceye kadar çocuktan, uyanıncaya kadar uyuyandan ve şifa buluncaya kadar akıl hastasından." Tirmizî, Hudûd,1

Yani bunlar yaptıklarından veya yapmadıklarından sorumlu tutulmayacaklardır. Bu demektir ki bunlar da cennetliktir.

Kaldı ki hayatta hiç kimsenin engelli olmayacağına dair bir garantisi yoktur. Engellilik olgusu bir kaderdir. Kadere iman etmek de imanın bir şartıdır.

Yeterki gönüller engelli olmasın.

İnsanların imtihan için yaratıldığı, peygamberlerin başlarından geçen acılar, sıkıntılar ve onların bu yaşadıklarını nasıl değerlendirdikleri ve nasıl davrandıkları anlatılabilir.

Yüce Kitabımızda, Musa gibi dilinde düğüm olanlar, Tâ-Hâ, 20/25-28. evlat hasretiyle döktüğü yaşlar sonucu gözlerini kaybeden Yakup’lar vardır. Yusuf 12/84.

Yakalandığı amansız hastalıktan dolayı bîçare hale gelen fakat yine de isyan etmeden Rabbine sığınan Eyüp’ler vardır. Enbiyâ, 21/83-84.

Bugün kendinize bir iyilik yapın.

Çevrenizdeki akraba, dost, komşulardan veya tanımasanızda evini bildiğiniz bir hasta veya engelliyi sevindirin. Hoş sohbetinizle ona moral verin ve eğer bir sıkıntınız varsa, ondan samimi bir dua isteyerek kendinize iyilik yapın.

Çok hadiste, hastaların duasının makbuluyeti haber veriliyor.

"Hastaların duasını alınız; onların duası makbuldür."(İbni Mâce, Cenâiz: 1; Deylemî, Müsnedü'l-Firdevs, I/280) Peygamber Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmuşlardır: "Bir hastanın yanına girdiğin zaman sana dua etmesini ondan iste. Zira hastaların duası meleklerin duası gibidir." İbn Mâce, İbn Ömer'den rivayet etmiştir.

Kur’ân-ı Kerim’de “Duânız olmazsa ne ehemmiyetiniz var.” (Furkan suresi, 77.ayet) diye buyuran Cenab-ı Hak, insanın yaradılış gayesinden birinin de duâ olduğunu beyan ediyor.

Peygamberimiz (s.a.s)’in dilinden ise şükür konusunda şu dua dökülüyor: “Allahım! Seni anıp zikretmek, nimetine şükretmek, sana en güzel şekilde kulluk etmek için bana yardım eyle!” Ebû Dâvûd, Vitir 26.

Rabbimiz verdiği nimetlere hakkıyla şükreden ve ona yakın olan ihlâslı kullardan olmamızı nasip eylesin.Amin

                                                                                            Evlilik

Göz göre göre geri dönüşü olmayan karanlık bir yola girmeyin.Seçecegin kişi dinde denkmi,yoksa sana bir ömür ya cenneti "yaşatır" ya da cehenemi. Evlenecek kız ve erkeğin dinde birbirine denk olması Allah’ın emridir, yani farzdır. Evliliğin denk olmasında din, birinci sırayı alır.

Her biriniz, şükreden bir kalp, zikreden bir dil, ahiret işinize yardımcı olacak mü’mine bir kadın edinsin.

Ticaret ve evlilik aracılığında kusurları saklamak vebaldir. Bir tarafın zarar göreceği belli ise uyarmak gerekiyor. Kusuru saklayarak aracı olmak ise daha büyük bir vebal.

Bu hususları göz önüne alarak bu mevzuda orta yolu seçmelidir.

Yani birbirleriyle görüşüp tanışmalılar.

Fakat nikâhtan önce birbirlerine el sürmemeliler ve baş başa kalmamalılar.

Evlenecek kimse, eşi olacak kişiyi tanımak için şu yollara başvurabilir:

Görmek, Konuşmak, Denetlemek, Soruşturmak, İstihare.

Akılsız, yüzü güzele ; Akıllı, gönlü güzele tâlip olur. Zaman yüz güzelliğini tüketir ama gönül güzelliğini artırır. (Hz Mevlana)

     Eğer, İlerde Birgün KEŞKE Demek İstemiyorsan, 3 Şeyi Doğru Seç! EŞİNİ, İŞİNİ, ARKADAŞINI

Kuranda evlilik.

Müşrik kadınları, iman etmedikçe nikâhlamayın. Bir müşrik kadın, sizin hoşunuza gitse bile, iman etmiş olan bir cariye herhalde ondan daha hayırlıdır.

Müşrik erkeklere de mümin kadınları nikâh ettirmeyin. Bir müşrik, sizin hoşunuza gitse bile, mümin bir köle elbette ondan daha hayırlıdır. Onlar sizi ateşe davet ederler, Allah ise, kendi izniyle cennete ve mağfirete davet ediyor ve âyetlerini insanlara açıklıyor. Umulur ki onlar hatırda tutup, öğüt alırlar.Bakara 2/221 Müşrik Allah’a ortak koşan.

"Beğendiğiniz kadınlardan (size helâl kılınanları) nikâhlayınız." (Nisâ 4/3)

Ehl-i kitap’tan olan gayri müslimlerin de büyük bir kısmında şirk vardır.Mü’min oluncaya kadar nikâhlamayın.

Hadislerde evlilik.

Peygamber efendimiz (sav) Bir kadın dört sebepten dolayı evlenilir:Malı,soyu,güzelliği ve dindarlığı.Fakat siz,dindar olanıyla evlenmeye bakınız ki,bereket bulup mesut olasınız. Tirmizi,nikah:4

-Size denk olan kadınlarla evleniniz. İbn Mace, Nikah 47

Evlilik denge ister.Erkek de kadında Allah'ı çok sevmeli,imanlı olmalı, Allah o zaman ikisinin kalbine sevgi nasip eder.

-Ey gençler topluluğu, evlenmeye gücü yeten evlensin. Çünkü gözü korur… Evlenmeye gücü yetmeyen oruç tutsun. Buhari, Nikah 3,60

-Allah Resulü; “Hadra-i dimenden sakınınız’’ buyurdu. Sahabe “hadra-i dimen” nedir Ya Rasulallah?” dediler. Hz Peygamber; ‘’Bataklıkta (kötü çevrede) yetişmiş güzel kadındır” buyurdu. (Aclûni, Keşfü’l Hafa, 1,319 -320)  

Bazı dindarların dünyada eşlerinden sıkıntı çekmeleri nedendir.

Dindar bir genç kızın güzelliginden dolayı etkileniyor ama alacagı kız serbest bana karışmayacaksın söylüyor rahat bir kardeş yani biz bununla dindarlık konusunda denkmiyiz hiç bu kısmını dikkate almıyor ve evleniyor.

Öyle serbest kadınların vastasıyla evlenmelerinin hatalarından O kadınların eliyle tokat yemelerine  kader müsaade etti. Tokatıda o alığı serbest kadına attırdı.

Hem Müslümansın hem dindar bir gençsin öyleyse öyle görsel güzellige kapılarak diyanetteki denkliği unutarak bir evlilik yapma.Yaparsan o aldıgın eşinden dolayı serbestliginden dolayı kader senin bu tokatı yemene müsaade edecek ve eşin yüzünden dünyada çok sıkıntılar çekeceksin artık gerisi sizin takdiriniz.

Evleneceklerin durumlarına göre evlenmenin hükmü farz, vacip, sünnet, haram ve mekruh olmak üzere beş kısma ayrılır:

1-Farz: Evlenmediği taktirde zinaya düşeceği kesin olan kimsenin -mehri verecek ve eşinin geçimini sağlayacak durumda ise- evlenmesi farzdır.(Vehbe Zuhayli, İslam Fıkhı, 9/29)

2-Vacip: Evlenmediğitakdirde zinaya düşüp düşmeyeceği kesin olmayan kimsenin evlenmesi vaciptir.(1)

3-Sünnet: Evlenmediğitakdirde zinaya düşmek korkusu bulunmayan normal insanın evlenmesi müekked sünnettir.(2)

4-Haram: Evlendiği takdirde karısına kötülük edeceğini, ona karşı kocalık görevini yapamayacağını kesin bilen kimsenin evlenmesi haramdır.

5-Mekruh: Evlendiği takdirde karsına zulüm yapma ihtimali bulanan kimsenin evlenmesi harama yakınmekruhtur.(3)

1-Şafiîlere göre farz ile vacip arasında aynıdır.

2-Şafiîlere göre bu durumda evlenmek müstehaptır.

3-İbnu Arabi,Ahkamu’l-Kur’an, 3/391; İbnu Abidin, Reddu’l-Muhtar, 3/6; Zuhaylî,el-Fıkhu’l-İslâmî, 7/31.

Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir.Nur 24/32

“(Ve o kullar): Rabbimiz! Bize gözümüzü aydınlatacak eşler ve zürriyetler bağışla ve bizi takvâ sahiplerine önder kıl!”Furkan 25/74

Kadın erkeğe, erkek kadına, birbirlerini günahlara kitleyen birer anahtar gibidir.

Mutluluğunuz daim olsun.

Allah herkese hayırlı evlilikler nasip etsin,yuvalarında Allah adı zikredilen,saadet dolu günler versin.

Bekarlara Besmele’li evlilikler,Kıble’li evler,Amentü’lü hayatlar nasip eyle Allah’ım. ”Allah mutluluğunuzu her iki cihanda da daim kılsın. Evliliğinizi kutlar bir ömür mutluluklar dilerim.”

                                                        Ev

Ev alma, komşu al.                                                                           Müslüman’ın evi ‘Darul isyan’ değil, Darul İslam’ olmalı.                                                                                     Faizle ev alan o evde huzurlu olamaz sabret faize bulaşmadan kirada otur dünyadada ahretdede rahat edersin. Haydan gelen huya gider (selden gelen suya gider)                        Allah, size evlerinizi huzur ve dinlenme yeri yaptı.Nahl 16/80 Allah evlerimizi huzurlu, bereketli sığınaklarımız yapsın inşaALLAH.Huzur ve mutluluk evde yaşanmazsa hiçbir yerde yaşanamaz.                                                                        Hz.Peyagamber efendimiz birkaç günlüğünü bize misafir olsa,yaşantımızda ne gibi değişiklikler olurdu.                                                                                                                                 Malın iyisi suya yakın,daha iyisi eve yakın.                                                                    İnsan, ahiretteki evini dünyada inşa eder. Hz. Ali (r.a)                                                              Hz. Enes (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: "Nafaka için harcananın hepsi Allah yolunda harcanmış gibidir, bina için harcanan müstesna, bunda hayır yoktur." Tirmizî, Kıyamet 41, (2484) Alimler bu konularda farklı görüşler ileri sürmüşlerdir.İhtiyaçtan fazla, gösteriş için yapıldığı takdirde mekruh olduğunda ittifak ederler.                                                                                    Müslüman Evi Nasıl Olmalı.                                                                                               Allah Teâlâ, Mısır’da, tevhit (Tevhid Allah'ın bir olduğuna ve ondan başka hiç bir yaratanın olmadığına inanmaktır) mücadelesini yürüten ve işe nereden başlayacağını bilemeyen Hz. Musa ve kardeşine, evden başlamalarını emrediyor.                                                                        Musa Aleyhisselâm'a karşı Firavun şiddetli bir düşmanlık gösterince Hak Teâlâ Musa Aleyhisselâm ile ona imân edenlere emretmiştir ki: Firavun gibi düşmanlara rağmen siz evlerinizi mescid edinerek oralarda namazlarınıza devam ediniz. Artık dışarda namaz kılarak düşmanların ezâ ve cefâsına, belâlarına mâruz kalmayınız.                                                                                          -Biz de Musa’ya ve kardeşine ‘Kavminiz için Mısır’da evler edinin’ diye vahyettik. Evlerinizi mescid haline getirin. Namazlarınızı dosdoğru kılın. Müjdele o müminleri.” (Yunus Suresi, 10/87) Nitekim müslümanlar da İslâm'ın başlangıcında Mekke'i Mükerreme'de böyle evlerinde namaz kılarlardı.                                                                                                                DARÜL ERKAM:                                                                                                               “Dârü’l-İslâm” diye de bilinen “Dârü’l-Erkam”, Mekke’de Safâ Tepesi’nin yanında bulunmaktaydı. Peygamber Efendimiz -aleyhissalâtü vesselâm- Kureyş müşriklerinden sakınarak bu mübârek evde bulunur,yanına gelenlere orada İslâm’ı anlatır, Kur’ân-ı Kerîm okur ve öğretirdi. Orada, berâberce namaz kılarlardı. Birçok insan İslâm ile burada tanışmıştır. Erkam -radıyallâhu anh- Dârü’l-Erkam’ı daha sonra vakfetmiştir. Dârü’l-Erkam yıkılarak Harem-i Şerîf’in arsasına katılmış, yâni aslına rücû etmiştir.                                                                                                         Efendimizin günlük hayatından evlerde Kuran okumanın ne denli önemli olduğunu da görüyoruz. Bir Hadis-i Şeriflerinde; ‘’Bir cemaat Allahın evlerinden bir evde toplanır, Allahın kitabını okur ve aralarında müzakere ederlerse, üzerlerine sekinet iner, onları rahmet kaplar ve melekler etraflarını kuşatır.’’ (Müslim, Zikr 38) Mescidlerin kapalı olduğu saatlerde mescidlerin uzak bulunduğu yerlerde bu fazîleti elde etmek için Müslümanların ev, dükkan, kır, bahçe gibi zamana zemine göre en uygun fırsatları değerlendirmeleri gerekir.                                             Evlerinizde namaz kılmayı ihmal etmeyin; bilmelisiniz ki, kişinin farz namazların dışındaki namazlarını evinde kılması daha faziletlidir” ve "Evlerinizi kabristana çevirmeyiniz. Şüphesiz şeytan, içinde Bakara sûresi okunan evden kaçar" (bk. Müslim, Salatü'l-Müsafirin, 212-213; Tirmizi, Fedail, 2) mealindeki hadis-i şerifler, evlerin de bir mescit haline getirilmesinin, Allah’ın aziz şanının orada da yüceltilmesinin önemine işaret edilmiştir.                                                                                                                                                            Yabancı eve girerken izin istemek.                                                                                  -Ey iman edenler! Kendinizi tanıtıp izin almadan ve içinde oturanlara selâm vermeden kendi evlerinizden başka evlere girmeyin. Sizin için daha iyi olanı budur; umulur ki düşünüp anlarsınız. Nur Suresi 24/27                                                                                                      -Eğer o evlerde bir kimse bulamazsanız -size izin verilmedikçe- oralara girmeyin. Size "Kabul edemiyoruz, dönün" denirse hemen dönün; bu sizin için daha nezih bir davranıştır. Allah bütün yaptıklarınızı bilmektedir. Nur Suresi 24/28                                                                     -İçinde kimsenin oturmadığı ve kendinize ait eşya bulunan evlere girmenizde sizin için bir sakınca yoktur. Allah açıkladığınızı da bilir, gizlediğinizi de! Nur Suresi 24/29                                              Anne- babalarınızın odalarına dahi izinle girilecek. Aynı evde otururken kız kardeşinizin veya erkek kardeşinizin odasına girerken izin isteyeceksiniz. Mesken dokunulmazlığına dikkatimizi çeken bu ayetler kişinin mahrem olan yerlerine, mektup, özel not, özel sırlarına da göz atmamamızı, izinsiz okumamamızı işaret etmektedir.                                                                 Eve girerken ve çıkarken okunacak dua.                                                                          Cabir bin Abdullah (r.anh) şöyle dedi: Kuşkusuz ki ben, Nebi (sas)’i işittim şöyle buyuruyordu: “Bir adam evine girerken ve yemek yerken ‘BİSMİLLAH’ dediğinde, şeytan (kendi arkadaşlarına ve avanesine) şöyle der: −‘Sizin için bu evde gecelemek ve akşam yemeği yoktur!’ Kişi evine girerken ‘BİSMİLLAH’ demezse, şeytan (kendi arkadaşlarına ve avanesine) şöyle der: −‘Geceleyecek eve idrak ettiniz.’ O kişi yemeğine başlarken ‘BİSMİLLAH’ demezse, şeytan (yine kendi arkadaşlarına ve avanesine): −‘Geceleyecek eve ve akşam yemeğine idrak ettiniz,’ der.” Müslim 2018/103                                                                                                       Evlerimize huzur, rızıklarımıza bereket ve iki cihanda saadet ihsan eyle Yarabbi                                                                                                                                                                            

Ezan

  Ezanın çağrısına uymak her mümin için farzdır.

Ezan, bir beldede müslümanların varlığının sembolüdür.

Namaza meyli olmayanın kulağı ezanda olmaz.

Sabah ezanlarının fakiri olduktan sonra,Neyin zengini olabilirki insan?

Ezan Müslümanlara neyi hatırlatır?

Ezan bize sevgili Peygamberimizi hatırlatır.Bilali Habeşi(r.a)'yi hatırlatır, namazı hatırlatır,haydi namaza kardeşler.

Hazret-i Mevlânâ ne güzel buyurur: "Aklını başına al!.. Madem ki Cenâb-ı Hak seni taleb ediyor, bu isteğe karşı sen başını bile ayak yap da koş!.."  "Zirâ O'nun gel demesi, insana yücelikler verir. Manevî coşkunluk verir, sonsuz ihsanlar bağışlar, ebedî yaygılar yayar, yüce sofralar kurar." 

Eflâkî'nin naklettiğine Mevlânâ, Hz. Ali'nin namaz vakti gelince titremeye başladı- ğını, renginin değiştiğini, 'Neyin var?' diye sorulduğu zaman da, 'Emânet vakti geldi. 'Biz emâneti göklere, yere ve dağlara arz ettik, onu yüklenmekten imtina ettiler ve ondan çekindiler. O emâneti insan yüklendi'.Ahzâb, 72.

         Ezan, sözlükte "bildirmek, duyurmak, çağrıda bulunmak, ilan etmek" anlamlarına gelir. Dini bir terim olarak ise, farz namazlarının vaktinin girdiğini belli sözlerle ve özel bir şekilde ilan etmek, bildirmek demektir. Ezan sünnet-i müekked (terk edilmemesi gereken bir sünnet) olmakla birlikte, müslümanlığın şiarı haline gelmiştir. Ezan aracılığıyla halka hem namaz vaktinin girdiği ilan edilmekte, hem de Allah'ın büyüklüğü, Peygamberimiz (s.a.v.)’in O'nun kulu ve elçisi olduğu ve namazın bir kurtuluş yolu olduğu ilan edilmektedir. Dini Kavramlar Sözlüğü, DİB yayınları, “ezan” bahsi.

         İslam’ın şiarı, tevhidin ilanı, ümmetin ortak dili olan ezan; Abdullah bin Zeyd’in ve Hz. Ömer’in rüyası, Rasulullah (as)’ın onayı ve Hz Bilal’in gür sesiyle Hicretin 1. Yılında Medine’de bir İslam Devleti kurulmasıyla beraber meşru kılınmıştır. 

Efendimiz (s.a.v.), anne ve babaya, yeni doğan çocuğunun kulaklarına ezan ve kamet okumalarını bir görev olarak emretmiştir. Tirmizi. Edaha,15.          

“Namaz için ezan okunduğu zaman, şeytan ezanı duymamak için arkasını dönüp yellenerek kaçar. Ezan bitince tekrar geri gelir. Namaz için kamet edilince yine arkasını dönüp kaçar. Kamet bittiğinde yine gelir ve kişi ile nefsi arasına sokulur ve ona: Filân şeyi hatırla, filân şeyi hatırla diyerek, namazdan önce aklında olmayan şeyleri hatırlatır da, neticede insan kaç rek’at namaz kıldığını bilemez olur.”  Riyazü’s-Salihin, Hadis No: 1038

             -Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“İnsanlar ezan okumanın ve namazda birinci safta bulunmanın ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, sonra bunları yapabilmek için kur’a çekmek zorunda kalsalardı kur’a çekerlerdi. Şayet camide cemaate erken yetişmenin ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, birbirleriyle yarışa girerlerdi. Eğer yatsı namazı ile sabah namazındaki fazileti bilselerdi, emekleyerek ve sürünerek de olsa bu iki namaza gelirlerdi.” Buhârî, Ezân 9, 32, Şehâdât 30; Müslim, Salât 129                                                                                                                                                                                  -Bir sahabi, Müezzinler çok sevab kazanıyor, bizim onlara yetişmemiz mümkün mü? Diye sorunca, Allah Resulü, Evet, Müezzinin sesini duyunca dediklerini tekrar et, sen de aynı sevaba nail olursun. buyurdu.Ezanı okuyana müezzin denir. Müezzinler, Peygamberimizin ifadesi ile Hakikatın tercümanıdırlar ve Cennete en uzun boylu kimseler müezzinler olacaktır. Müezzin, sesinin ulaştığı mesafe kadar, mağfiret edilir. Kuru ve yaş her varlık, onun lehine şahadet eder.(EbuDavut,Salat,31;Nesai, Ezan,14;İbn-i Mace,Ezan,5)

Peygamberimiz, şu beş şey için semanın kapısı açılır: Kur’an okunduğu an, düşmanla karşılaşıldığı an, yağmur yağdığı an, mazlum dua ettiği an ve ezan okunduğu an buyurmuşlardır. (Ebu Davut)              

“Ezanla kamet arasında yapılan dua geri çevrilmez.” (Ebu Davud, Tirmizi)Yani bu esnada yapılan dualar kabul olunur. Kamet getirilen an da böyledir. (Kenzü’l-Ummal ,II s.110)

          İlk ezan 622 yılında Bilal-i Habeşi tarafından sabah namazında, yüksekçe bir evin damında okundu.

Ezan farz olan namazlar için okunur. Camide okunan ezan duyuluyorsa evlerde kılınacak namaz için ayrıca ezan okunmaz. Ezanın duyulmadığı uzak bir mesafede veya yerleşim merkezleri dışında bulunanlar da ezan okurlar.

Cenaze namazı ile vitir, bayram, teravih, yağmur duası namazı ve farz-ı ayın olmayan diğer namazlar için ezan okunmaz.

Ezan okurken kıbleye yönelinir. Müezzin, Hayya ales-salah derken sağ tarafa, hayya alel-felah derken sol tarafa döner. Ezanda sesin yükselmesine yardımcı olsun diye iki parmağın uçları ile iki kulağın tıkandığı gözlenir. Ezanda, her cümle arasında bir bekleme yapılır. İkinci cümlelerde ses biraz daha yükseltilir. Buna teressül, irtisal denilir.

Araplardan farklı olarak Türklerde ezan her vakit farklı bir makamda okunur.Buna göre;

Sabah Ezanı: Sabâ makamında,

Öğle Ezanı: Uşşak makamında,

İkindi Ezanı: Rast makamında,

Akşam Ezanı: Segah makamında,

Yatsı Ezanı: Hicaz makamında okunur.

Cuma namazından önce verilen salâ da Hüseynî makamından söylenir.

                                      Ezanın sözleri ve anlamı:

"Allâh-ü Ekber" (Allah en büyüktür) (4 kere),

"Eşhedü en lâ ilâhe İllAllah" (Şahitlik ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur) (2 kere),             "Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah" (Şahitlik ederim ki Hz.Muhammed (sav) Allah'ın elçisidir) (2 kere),

"Hayye ale's-salâh" (Haydi namaza) (2 kere),

"Hayye ale'l-felâh" (Haydi kurtuluşa) (2 kere),

"As-salatu hayrun mine'n nevm" (Namaz uykudan hayırlıdır) (2 kere), (Sadece sabah ezanında),

"Allâh-ü Ekber" (Allah en büyüktür) (2 kere),

"Lâ ilâhe İllAllah" (Allah'tan başka ilâh yoktur) (1 kere).

          Cenab-ı Allah şöyle buyurur. Ey iman edenler! Cuma günü namaza çağırıldığı (ezan okunduğu) zaman, hemen Allah'ı anmaya koşun ve alışverişi bırakın. Eğer bilmiş olsanız, elbette bu, sizin için daha hayırlıdır.Cuma 62/9

-(Ezanla) “Siz namaza çağırdığınız vakit, onu alaya alıp eğlence yerine koyuyorlar. Bu şüphesiz onların akılları ermeyen bir toplum olmalarındandır."Maide 5/58

Ezana nasıl saygı göstereceğimizi ise, dinimiz adına her şeyde olduğu gibi Efendimiz (s.a.v.)’den öğreniyoruz: „Müezzin, ‘Allahu ekber Allahu ekber’ deyince sizden kim samimiyetle ‚Allahu ekber’ der ve devamını müezzinle tekrar ederse, sonra müezzin ‘Hayya ale’s-salah’ ve ‘Hayya ale’l-felah’ deyince, ‘La havle vela kuvvete illa billah’ deyip, müezzinle ezanı tamamlarsa cennete girer.” Müslim, Salat 12; Ebu Davud, Salat 36

(Ezanı işitince tekrar edip bana salevat getirin! ) [Buhari]  

                                                    Ezan duası

Ezan Duası Ezanın bitiminden sonra Hz. Peygamber’in (s.a.v) öğrettiği ve şefaatine vesile olacağını haber verdiği dua okunur.

Anlamı: (Ey bu tam davetin ve kılınmak üzere olan bu namazın Rabbi olan Allah’ım! Muhammed’e vesileyi, fazileti ihsan et. Bir de kendisine va’d ettiğin Makam-ı Mahmûd’u verip oraya ulaştır) derse, kıyamet gününde benim şefaatim ona vâcib olur.” (Buhârî, Ezan, 8)

Abdullah İbni Amr İbni Âs radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

Sela

Sela duyulduğu zaman Müslümanların manevi atmosfer içerisinde değişik duygular hissettiği bir güzel sesleniştir. Genel itibari ile Peygamber Efendimize yapılan medhu senalardan oluşmaktadır. Bu güzel sesleniş genellik ile müezzin tarafından bir Müslümanın cenaze duyurusundan önce veya her haftanın cuma günü Cuma namazının vaktinden kırk beş dakika kadar öncede insanları bir nevi uyarmak, haberdar etmek maksadı ile okunan güzel bir duadır.

 Esselatü Ve's-Selamü Aleyke Ya Rasullallah

Ey Allahın elçisi Salat Ve Selam Senin Üzerine Olsun

Esselatü Ve's-Selamü Aleyke Ya Habiballah

Ey Allahın Sevgilisi Salat ve Selam Senin Üzerine Olsun

Esselatü Ve's-Selamü Aleyke Ya Nure Arşillah

Ey Allahın Arşının Nuru Salat Ve Selam Senin Üzerine Olsun

Esselatü Ve's-Selamü Aleyke Ya Hayra Halgillah

Ey Allahın Yarıtılanlarının En hayırlısı Salat Ve Salam Senin Üzerine Olsun

Esselatü Ve's-Selamü Aleyke Ya Seyyidel Evveline Vel Ahirin

Ey Öncekilerin Ve Sonrakilerin Efendisi Salat Ve Selam Senin Üzerine Olsun

Vel Hamdü Lillahi Rabbil Alemin  

Hamd Alemlerin Rabbi Olan Allah içindir.

Bahçeler nasıl gök gürleyince sevinir.Ezan okununca Mümin’lerin gönülleride öyle neşelenir.Rabbimiz bizi, seni çok anan, senin çağrına uyan ve emirlerine itaat eden kullarından eyle. Allahım!!! Evlerimizi Kur’an’sız, camilerimizi cemaatsiz, ezansız bırakma.                        

 Farz

Dinine sadık olan farzları yapar.

Farz dediğimiz yükümülükler, Allah’ın emirleridir.

Bilmeyene yazıklar olsun, bilip de yapmayana yetmiş defa yazıklar olsun.(Ebu’d-Derdâ)

Kıyamet günü hesap evvela imandan, sonra namazdandır.

Öyle konuşki gören işte ümmet i desin.Öyle giyin ki gören işte MÜSLÜMAN desin.Öyle yaşa ki gören işte İSLAM desin.

Bilgisiz ne dünya olur, ne ahiret.Evvela ilim lazım.Farzdan evvel farz, ilim; farz içinde farz da ihlastır. (Mehmet Feyzi Efendi)

Müminin çalışması ibadettir. Fakat imansızın çalışması ibadet olamaz.

(Resûlüm!) Kur'an'ı (okumayı, tebliğ etmeyi ve ona uymayı) sana farz kılan Allah, elbette seni (yine) dönülecek yere döndürecektir. Kasas 28/85

Bir namazda 12 tane farz var.Bir günde 60 farz eder. Bir müslüman, beş vakit namazını kılmazsa, günde tam 60 kere Allahü teâlâya karşı gelmiş oluyor. Bu insan nasıl kurtulacak?

Bir farzı vaktinde yapmak, bin sene nâfile ibâdet yapmaktan daha çok faydalıdır. İmâm-ı Rabbânî

Farz, Allahü Teâlâ'nın kesin olarak yapılmasını ve yerine getirilmesini istediği, yapılması kat'i delillerle sabit olan emir ve emirlerdir. Fazları yapmak sevab kazandırır, terketmek ise günahtır. Farzları inkar etmek, yok saymak küfürdür, bunu söyleyen kimse dinden çıkar.

Farzlar, farz-ı ayn ve farz-ı kifâye kısımları olarak ikiye ayrılır.

Farz-ı Ayn: Mükellef olan her bir insanın yapması gerekli olan farzlardır.

Namaz kılmak, oruç tutmak vb.

Farz-ı Kifaye: Mükelleflerden bir kısmının yapmasıyla diğerlerinden sorumluluğun kalktığı farzdır. Bunlar, İslâm’ın topluma yüklediği görevlerdir. Farz-ı kifaye olan bir görev, mükelleflerden bir kısmı tarafından yerine getirildikten sonra diğerleri sorumluluktan kurtulurlar. Bu görevi hiç kimse yapmazsa mükelleflerden her biri bundan sorumlu olurlar. Cenaze namazının kılınması, cihad etmek ve fetva vermek vb. Sözlük anlamında farz ise: Müslümanlıkta, özür olmadıkça, yapılması zorunlu, yapılmaması günah sayılan Allan emri. Yapmak zorunda kalınan şey, boyun borcu. Olarak geçmektedir. Müslümanların yerine getirmesi gereken farzların 32 tane olduğu genel olarak bilinen bir gerçektir. İslam alimleri bu farzların akıllarda kolayca kalması için toplu halde bir araya getirmişlerdir. Bunlarda 32 Farz olarak bilinmektedir.

        Farzları yapmayanın hâli.

Sual: Amel imandan parça mıdır, yani bir farzı yapmayan veya bir haramı işleyen kâfir olur mu? CEVAP Hayır, kâfir olmaz. Amel imandan bir parça olsaydı, her günah işleyen kâfir olurdu. Hiç müslüman kalmazdı.

Fakat, bir farzı yapmayan müslüman, iki büyük günaha girer.

Birincisi, o farzın vaktini ibadetsiz geçirmek yani farzı geciktirmek günahıdır.

Bunun affolması için tevbe etmek, yani pişman olmak, üzülmek, bir daha geciktirmeyeceğine karar vermek ile olur.

İkincisi, bu farzı terk etmek, yapmamak günahıdır.

Bu büyük günahın affolması için, bu farzı hemen kaza etmek, yani vaktinden sonra hemen yapmak gerekir. Kazayı geciktirmek de, ayrıca büyük günah olur.

               İbadetleri dinimizin bildirdiği şekilde yapmak, mesela beş katlı bir İslam binasına sahip olmak için, önce bir iman arsası gerekir. Sonra, sıra ile katları çıkmak gerekir. Bu katlar; Haramlardan kaçma katı, Farzları ifa katı, Vacipleri ifa katı, Mekruhlardan kaçma katı, Sünnetleri [ve nafileleri] ifa katıdır.

MÜKELLEF

Mükellef Kime Denir? Erginlik çağına gelen akıllı insanlara mükellef denir. Mükellef, dinin emirlerini yapmak ve yasaklarından sakınmakla sorumludur. Mükellef sayılmak için insanda iki şartın bulunması gerekir; 1– Akıllı olmak, 2– Erginlik çağına gelmek. Akıllı olmayan deliler ile erginlik çağına gelmemiş çocuklar mükellef değildirler. Erginlik (büluğ) çağı, çocukların vücut yapılarına ve iklim şartlarına göre değişir. Erginlik erkek çocuklarında oniki ile onbeş, kız çocuklarında dokuz ile onbeş yaşları arasında olur. Onbeş yaşını bitirdiği halde kendisinde erginlik belirtileri görülmeyen çocuklar erkek olsun, kız olsun erginlik çağına gelmiş sayılır ve dinin emir ve yasaklarına uymakla sorumlu olurlar. Mükellefle ilgili hükümler sekizdir. Bunlara "Ef'al-i Mükellefin" denir: 1) Farz 2) Vacib 3) Sünnet 4) Müstehab 5) Mübah 6) Haram 7) Mekruh 8) Müfsid                

1- Farz: Dînimizin, yapılmasını açıkça ve kesin olarak emrettiği şeylere farz denir. Farzları terketmek harâmdır. İnkâr eden kâfir olur. Dinden çıkar. Farz iki çeşittir: Farz-ı ayın: Müslümanın bizzat kendisinin yapması lâzım olan farzdır. Meselâ, beş vakit namaz kılmak. Ramazan ayında oruç tutmak, zekât vermek, hacca gitmek farz-ı ayn'dır. Farz-ı kifâye: Müslümanlardan bir kaçının veya sadece birisinin yapması ile, diğerlerinin sorumluluktan kurtulduğu farzlardır. Meselâ, cenâze namazı kılmak, cihâd etmek farz-ı kifâyedir.

2- Vâcib: Yapılması farz gibi kesin olan emirlerdir. Fakat, bu emrin delili farz kadar açık değildir. Bayram namazı kılmak, kurban kesmek, vitir namazı, fitre vermek vâcibdir. Vâcibi terk etmek, tahrimen mekrûhtur.

3- Sünnet: Peygamber Efendimizin yapılmasını övdüğü, yâhut devam üzere kendisinin yaptığı veyâhut yapılırken görüp de mâni olmadığı şeylere denir. Sünnet iki çeşittir:

Sünnet-i müekkede: Peygamber Efendimizin devamlı yaptıkları, pek az terkettikleri kuvvetli sünnetlerdir. Sabah namazının sünneti, öğlenin dört rek'atlık ilk sünneti, akşam namazının sünneti, yatsı namazının son iki rek'at sünneti böyledir. Ezân okumak, kâmet getirmek, cemâ'ate devam etmek, abdest alırken misvak kullanmak müekked sünnetlerdendir.

Sünnet-i gayr-i müekkede: Peygamber efendimizin, ibâdet maksadı ile arasıra terkederek yaptıklarıdır. İkindi ve yatsı namazlarının dört rek'atlık ilk sünnetleri böyledir.

4- Müstehab: Buna mendûb da denir. Sünnet-i gayr-i müekkede hükmündedir. Peygamber Efendimizin ara sıra yaptıkları ve sevdikleri, beğendikleri hususlardır. Yeni doğan çocuğa yedinci günü isim koymak, erkek ve kız çocuğu için akika hayvanı kesmek, güzel giyinmek, güzel koku sürünmek müstehabtır. Bunları yapmak sevâbdır.

5- Mubah: Yapılması emir olunmayan ve yasak da edilmeyen şeylere mubâh denir. Ya'nî günâh veya ta'at olduğu bildirilmemiş olan işlerdir. Yapanın niyetine göre ta'at veya günâh olurlar. Yemek, içmek, uyumak, giyinmek gibi işler mubâhtır.

6- Harâm: Dînimizin, "yapmayınız" diye açıkça yasak ettiği şeylerdir. Harâma, helâl diyenin ve helâle, harâm diyenin îmânı gider, kâfir olur.

7- Mekrûh: Allahü teâlânın ve Muhammed aleyhisselâmın, beğenmediği ve ibâdetlerin sevâbını gideren şeylerdir. Mekrûh iki çeşittir: Tahrimen mekrûh: Harâma yakın olan mekrûhlardır. Bunları yapmak azâba sebep olur. Tenzihen mekrûh: Helâla yakın olan, yâhut, yapılmaması yapılmasından daha iyi olan işlerdir.

8- Müfsid: Dînimizde, meşru olan bir işi veya başlanmış olan bir ibâdeti bozan şeylerdir. Namazda gülmek, oruçlu iken bilerek birşey yemek ve içmek gibi. Bu yapılan fiiller, namazı ve orucu bozarlar.  

32 FARZ

İmanın şartları :6 İslamın şartları :5 Namazın farzları :12 Abdestin farzları :4 Guslün farzları:3 Teyemmümün farzları :2 Toplam : 32 Farz

İslam Alimleri tarafından akıllarda kolayca kalması için toplu halde bir araya getirilmişlerdir.

Bu farzların açıklamaları ayrıntılı bir şekilde aşağıdadır.

İmanın Şartları: 1- Allah'ın birliğine inanmak 2- Meleklere inanmak 3- Kitaplara inanmak 4- Peygamberlere inanmak 5- Ahiret hayatına inanmak 6- Kaderin, hayrın ve şerrin Allah'tan geldiğine inanmak

İslamın Şartları: 1- Kelime-i Şehadet getirmek 2- Namaz kılmak 3- Oruç tutmak 4- Zekat vermek 5- Hacca gitmek

Namazın Dışındaki Farzları: 1- Hadesten tahâret 2- Necâsetten tahâret 3- Setr-i avret 4- İstikbâl-i kıble 5- Vakit 6- Niyet

Namazın İçindeki Farzları: 1- İftitah tekbiri 2- Kıyam 3- Kıraat 4- Rükû 5- Secde 6- Ka'de-i ahîre Abdestin Fazları: 1- Yüzünü yıkamak 2- Ellerini dirsekleriyle beraber yıkamak 3- Başının dörtte birini meshetmek 4- Ayaklarını topuklarıyla beraber yıkamak

Guslün Fazları: 1- Ağzına su vermek 2- Burnuna su vermek 3- Bütün bedenini yıkamak Teyemmümün Fazları: 1- Niyet etmek 2- İki elin içini temiz toprağa sürüp, yüzün tamamını mesh etmek. Tekrar elleri temiz toprağa vurup, önce sağ ve sonra sol kolu mesh etmek.

Bir kul, bir emri yerine getirmeye güç yetirirse, kendisinden istenen emri yerine getirmesi gerekir. Buna güç yetiremezse, emir kendisinden düşer"Allah, hiç kimseye gücünün yeteceğinden fazlasını yüklemez." (Bakara 2/286).

Bu sebepten mü’min, “Allah’ın rızası neredeyse, arayıp bulmalıyım.” şuuruyla yaşamalıdır.Allah bizleri bu farzları en iyi bir şekilde yapanlardan eylesin.

 Faiz

Bugün faizin haram olduğunu bilmeyen müslüman yoktur.

Helal Kazanç El Emeği Göz Nuru Alın Teri. “İnsan için ancak çalıştığı vardır.”Necm 53/39

Helâl olmayan, haram ve şüpheli şeylerle beslenen kişide ibadet şevki ve kulluk aşkı olmaz.

Süfyân-ı Sevrî –kuddise sirruh-: “Kişinin dindarlığı, ekmeğinin helâlliği nisbetindedir.” buyurmuştur.

Faizde bereket yoktur. Hayır yoktur. Faiz yiyenin ve yedirenin organları itaat etmez.

Çocukları itaat etmez. Allah’ın emirlerine de zor boyun eğerler, ölürken de zor ölümle ölürler.

Büyüklerimiz, bankanın oturağına oturmazdı. Banka binasının gölgesinde durmazdı. Bankanın önünden hızlıca geçerlerdi. Şimdi ömürler banka kuyruğunda geçiyor. O banka, bu banka koşturuluyor.

-Bir zamanlar İmam Azam’ın,bir evin civarında güneşin sıcağı altında beklediğini gördüm.Kendisine “Niçin duvarın gölgesine girmeyip güneşin sıcağı altında duruyorsun? diye sorunca: “Bu evin sahibinde bir miktar alacağım vardır, eğer evin gölgesinde gölenirsem bir menfaat elde etmek düşüncesi akla gelebilir korku suyla gölgelenmiyorum, çünkü bunun faiz olmasından korkuyorum.” cevabını verdi.

Haram Yolda Huzur Arayana Huzur Haram Olur.

Huzur Allah’ın emirlerin içindedir. -Helal dairede Canabı Allah musade ederse bir şey alırım yoksa sabrederim harama girmeden faize bulaşmadan yirmi sene elli sene beklerim helal yolla.(…….ne) aldıysa mutlu olur haram yolla alan mutlu olamaz.

“Her türlüsü haram olan, insanları ve halkları birbirine düşman eden, faizin yerini, fakirle zengini dost eden, sınıf çatışmasını önleyen zekât ve sadaka almalıdır.

– “Ribâyı da rîbeyi (fâiz şüphesi olan şeyi) de terk ediniz.” (İbn Mâce, Ticârât, 58)

Faiz akıntısına kapılanın vay haline.Haram gelir, helali da götürür.Haramın binası olmaz.

Dini bir kavram olarak faiz ihtiyaç sahibi olan kişiye borç olarak verilen bir para veya malın belli bir süre sonunda belirli bir fazlalıkla geri ödenmesidir.

Rabbimiz, faizin esiri olmuş kişilerin ibretlik akıbetini Kur’an-ı Kerim’de şöyle haber vermektedir:

Faiz yiyenler

Allaha ve Resulüne SAVAŞ açtılar.

Allah onlara lanet etmiştir.

Rızıklarındaki bereket kaldırılır.

Kabirlerinden şeytanın çarpıp delirttiği gibi kalkarlar.

Cehenneme atılırlar. Karınları ev gibi büyüktür ve içlerinde yılanlar vardır.

Allah’a ve resulüne savaş açtılar…

“Ey iman edenler! Allah’tan korkun ve eğer müminlerseniz faizden kalanı bırakın. Eğer böyle yapmazsanız, o zaman Allah’a ve Resulüne karşı savaş açmış olduğunuzu bilin.”(Bakara 2/278-279)

Allah onlara lanet etmiştir…

Cabir İbni Abdullah hazretleri şöyle demiştir: Resulullah (s.a.v.) faiz yiyene, yedirene, kâtibine ve şahitlerine lanet etmiş ve “Onların hepsi günahında ve vebalinde eşittirler.” demiştir. (Müslim, Ebu Davud, Tırmizi, Nesei, İbni Mace) Cabir İbni Abdullah hazretleri şöyle demiştir: Resulullah (s.a.v.) faiz yiyene, yedirene, kâtibine ve şahitlerine lanet etmiş ve “Onların hepsi günahında ve vebalinde eşittirler.” demiştir. (Müslim, Ebu Davud, Tırmizi, Nesei, İbni Mace)

Rızıklarındaki bereket kaldırılır…

’Allah faizi tüketir (mahveder), sadakaları ise artırır. Allah, küfürde ileri giden, günahta ısrar eden hiç kimseyi sevmez.? (el-Bakara, 2/276)

Denmiştir ki: ’Faiz yiyen kimsenin malı, şu üç halden uzak değildir: O mal ya sahibinin elinden gider. Ya çocuğunun elinden gider. Ya da sahibi, onu doğru olmayan yönlere harcar.?

Kabirlerinden şeytanın çarpıp delirttiği kimse gibi kalkarlar…

-Faiz yiyenler, ancak şeytanın çarptığı kimsenin kalktığı gibi kalkarlar. Bu, onların, “Alışveriş de faiz gibidir” demelerinden dolayıdır. Oysa Allah, alışverişi helâl, faizi haram kılmıştır. Bundan böyle kime Rabbinden bir öğüt gelir de (o öğüte uyarak) faizden vazgeçerse, artık önceden aldığı onun olur. Durumu da Allah’a kalmıştır. (Allah, onu affeder.) Kim tekrar (faize) dönerse, işte onlar cehennemliklerdir. Orada ebedî kalacaklardır.Bakara 2/275

Faizle ilgili olarak ebedi cehennemde kalanlar, kâfir kimselerdir. Çünkü bunlar ayette belirtildiği üzere, “Alışveriş de faiz gibidir.” demişlerdir. Yani Faizin haramlığını inkâr etmişler. Bilindiği gibi, helali haram, haramı helal saymak küfürdür. Demek bunların cehennemde ebedi kalmalarının sebebi, faiz yemeleri değil, faizi helal saymalarıdır. (bk. Razî, Beydavî, Nesefî, ilgili ayetin tefsiri)

Cehenneme atılırlar… Karınları ev gibi büyüktür ve içlerinde yılanlar vardır…

Peygamber Efendimiz diğer bir hadis-i şerifinde de buyuruyor ki : " Ben İsra ve Miraç gecesinde , karınları evler kadar büyük olan bir topluluğun yanına vardım. Karınlarında yılanlar vardı. Bu yılanlar dışarıdan görünüyordu. Dedim ki : " Ey Cebrail , bunlar kimdir " dedi ki : " Bunlar, faiz yiyenlerdir. '' ( İbni Mace - Ahmed Bin Hanbel )

Ey faiz yiyen insan, şimdi sana soruyorum: Bu azaba dayanabilir misin?

Zarureti birkaç misal ile açıklayalım:

Bir günlük yiyeceği olanın dilenmesi haramdır.

Mesela susuzluktan ölecek kimsenin, şaraptan başka içecek bir şey bulamazsa, ölmeyecek kadar şarap içmesi caiz olur. Daha fazla içmesi caiz olmaz.                                             Çalışmaktan aciz olup açlıktan ölecek kimse, ödünç arar. Ödünç veren olmazsa dilenir. Dilendiği halde, kimse bir şey vermezse, leş yiyebilir.

(Allah) size, sadece ölü hayvanı, kanı, domuz etini ve Allah'tan başkası adına kesilen hayvanı haram kıldı. Ancak kim mecbur kalırsa (başkalarının haklarına) saldırmaksızın, sınırı da aşmadan (bunlardan yiyebilir). Çünkü Allah çok bağışlayan, pek esirgeyendir.Nahl 14/115

Sadece açlık değil tehdit altında bunları yemek zorunda kalma hali de bu cümleden sayılmıştır. Kurtubî, 2/225.

Bu ve benzeri durumlar haricinde faize helal denmez.

Peygamber Efendimiz (s.a.s), bir gün “Helâk edici yedi günahtan kaçınınız!” buyurdu. Sahâbîler, “Yâ Resûlallah! Bu yedi günah nedir?” diye sordular. Resûlullah şu cevabı verdi: “Helak edici bu yedi günah, Allah’a şirk koşmaktır. Büyü yapmaktır. Allah’ın zarar vermeyi yasakladığı bir cana kıymaktır. Faiz yemektir. Yetimin malına el uzatmaktır. Düşmanla karşılaşınca savaştan kaçmaktır. İffetli mümin kadınlara zina iftirasında bulunmaktır.” Buhârî, Vesâyâ, 23

Ey faize bulaşan kişi! Bil ki aldığın faiz mahvedilecektir. Yani malının bereketi gidecek ve elindekinden de olacaksın. Ama asıl mahv, ahirettedir. Gel aklını başına al, bugün tövbe et ve her türlü faizli muamelene bugün son ver.

Allah’ım Bu yazılarımızı faize bulaşanların tövbe etmesine ve faiz günahından vazgeçmelerine vesile kıl.

Gençlik

Gençlik hayatın en önemli zaman dilimidir ve ömrün baharıdır.

Gençlik, cemiyetin güç kaynağı ve toplumun devamını sağlayan ilahî bir emanettir.

Şu bir gerçektirki gençliğini eğlenmekle, boş emellerle, faydasız şeylerin peşinde koşturarak geçirenler, ihtiyarlıklarını ağlamakla geçireceklerdir.    

Peygamberimiz (s.a.v.)’in “Sen bendensin ben de sendenim.” dediği Hz. Ali on yaşında,

“Her peygamberin bir yardımcısı vardır, benim yardımcım da Zübeyr’dir.” buyurduğu Zübeyr b. Avvâm on iki yaşında,

Kur’an okumasıyla meşhur sahâbî Abdullah b. Mes’ûd on altı yaşında,

Peygamber’in sahabeye eğitim vermesi için evini açan Erkam b. Ebî Erkam on altı yaşında bir gençti. Kısacası, Peygamberimiz’in yanında buluşan ilk Müslümanların hemen hemen hepsi bu yaşlarda idi.

Bugünkü İsamla şereflenen gençlerimiz bu çalışmaların içerisinde bulunarak, hem kendilerini yetiştirecek hem de caminin manevi ikliminde yetişen gençlerden bir çevre kuracaktır.

“Allah Teâlâ, gençliğini Allah’a itaat yolunda geçiren genci sever.” Süyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr, I, 65/1867

Rasulullah (s.a.v) Allah’a ibadet içinde olan gence nasıl bir müjde vermiştir.                                                                                                                                

”Allah ,kendini ibadete vermiş olan genci meleklerine takdim eder.Bakın kulum benim için şehvetini bırakıyor,der.Kula hitaben de ,sen benim nazarımda bazı muhterem melekler gibisin buyurur.”Ramuz,92.

Peygamberimiz gençlerin haramlardan uzak durması için onlara tavsiyelerde bulunmuştur. Bu tavsiyelerin en önemlilerinden biri de onların evlenmeleri ile alakalıdır. “Ey Gençler! Sizden evlenmeye gücü yetenler evlensin. Çünkü bu; gözü (harama bakmaktan), iffeti (zina gibi şeylerden) daha iyi korur.” Nesâî, Savm, 150 H. No: 2239 buyurarak gençlerin haramdan uzak, fıtratlarına uygun bir hayat sürmeleri için, uygun olan zamanda ve geç kalmadan evlenmelerine vesile olmak gerektiğini vurgulamıştır.

İnsan, genç yaşında evlenirse, şeytanı: "Bana yazıklar olsun! Bu genç dinini benden korudu" diye bağırır. (Râmûz 179/1).

Hz. Ebu Hureyre (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:

*"Yedi kişi var, Allah onları hiçbir gölgenin olmadığı Kıyamet gününde kendi gölgesinde gölgeler:

-Adil imam, -Allah'a ibadet içinde yetişen genç, -Tekrar dönünceye kadar kalbi mescide bağlı olan kimse, -Allah için birbirlerini seven, Allah rızası için biraraya gelip, Allah rızası için ayrılan iki kişi, -Güzel ve makam sahibi bir kadın tarafından davet edildiği halde; "Ben Allah'tan korkarım" de(yip icabet etmey)en kimse, -Allah'ı tek başına zikrederken gözlerinden yaş boşanan kimse." (Nesâi, Kudât 2)

-Cenab-ı Hakk’ın indinde tövbekar gençlerden sevgili bir şey yoktur.(Camiu’s – sağıyr – Menavi)           Enes İbni Mâlik (r.a)’den rivayet edildiğine göre, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Allah Teâlâ, yaşından ötürü bir ihtiyara saygı gösteren gence, yaşlılığında hizmet edecek kimseler lutfeder.” (Tirmizî, Birr 75)

"Merhamet etmeyene merhamet olunmaz" buyurdu." (Buhari, Edep 18, Müslim, Fedail 65 (2318))

Ashab-ı Kehf.

-Rablerine iman eden birkaç genç idi. Biz de onların hidayetlerini artırdık. (Kehf, 18/13) Bugünün gençleri için Ashab-ı Kehf'i iyi anlamalıdırlar. Bütün zorluklara karşı onların tevhid mücadelesi her zaman diğer gençler için örnektir. Müslüman bir gencin yetişmesi için şu ortamların sağlıklı olması gerekir: 1- Aile ortamı 2- Okul ortamı 3- Çevre 4- Arkadaş ortamı 5- Çalışma ortamı. “Ebu Hüreyre (r.a) anlatıyor; Hz. Peygamber (s.a.v): "Her çocuk (İslam) fıtrat üzerine doğar, onu anne ve babası Yahudileştirir veya Hıristiyanlaştırır veya Mecusileştirir.” buyurdu. (Müslim, Kader 22, (2658)      

Sehl bin Abdullah Tüsteri kuddise sirruhu hazretleri şunları söylemiştir: “Haram yiyenlerin yedi azası, istese de istemese de günah işler.

Helal yiyenlerin azası ibadet eder, hayır işlemesi kolay ve tatlı gelir.”

-Bir hadisi şeriflerinde Allah Rasulü sallallahu aleyhi vesellem Efendimiz şöyle buyururlar; “Ey insanlar Allah’a karşı muttaki olun ve (rızık) talebinizde güzel davranın! Zira hiç kimse (Allah’ın kendisine takdir ettiği) rızkı eksiksiz olarak elde etmeden ölmez. Rızkı gecikse bile sonunda ona mutlaka kavuşacaktır. Öyleyse Allah’tan korkun ve (rızık) talebinizde güzel davranın, helal olanı alın, haram olanı terk edin!” (İbn-i Mâce, Ticârât, 2)                                                                                                                                                      

Ey genç,sen bu milleti tutup kaldıracaktın güyâ, Nasıl da dalıvermişsin o kalkılmaz uykuya.

Rabbim bizleri ve bizden sonraki Gençliği iman ehli olarak yetişmeyi ve yetiştirmeyi nasip etsin İNŞALLAH...

          Gıybet

Sana yapılmasını istemediğin şeyi sen de başkalarına yapma.

Dil kullanmasını bilmeyen insan için en büyük bela.

Dil kullanmasını bilen insana ne büyük fayda.

Şu küçücük organın ne büyük iş yaptığının ve nice günahların anahtarı olabildiğinin farkındamıyız.

Sır saklamasını bil. Sırrını herkesle paylaşma. Sana söylenen söz emanettir  onu koru,başkalarına aktarma günahların için ağla ve dilini tut sahip çık dedikodu yapma kazandıgın sevapları harcama. Kazandığın sevapların değerini bilmiyormusun?

Gıybet, dünyada da alında bir kara lekedir! Kendine dedikoducu dedirtmemelidir.

İnsanın gözü neyi görüyorsa değeri o kadardır.Mevlana Dili neyi söylüyorsa değeri o kadardır.

Bazı insanlarda başkalarının hata ve kusurlarını konuşma hastalığı vardır.

Taş taşı,kum taşı söz taşıma taşırsan.Yediğin ölmüş insan eti.

"Her gıybette bir sevabın gittiğini bil." sen sen ol gıybet etme.

Gıybet yapanın Ya sevabı çok, ya aklı yok!

Müminleri eleştirmek, onların gıybetini yapmak ve hatta bunu düşmanlık derecesine vardırmak, olsa olsa kendi kalesini topa tutmak, dış mihrakların ekmeğine yağ sürmek demektir.

Döner de döner yine kötülük sana döner…Laf getiren lafta götürür.Başka işin yokmu senin.

"Herkes kendi işine baksın" değil, "Herkes kendi içine baksın" daha güzel... [ Cahit Zarifoğlu ]

Duydum ki gıybetimi yapmışsın, yüzüme söylemekten kaçmışsın, benim gibi bir acizden korkmuş Allah'tan korkmamışsın. "Hz. Mevlana"

Âlemin ayıbını söyleyen daha fazla yol kaybeder.                              

Gıybetin tarifi.

Gıybetin tarifi Efendimiz (s.a.s.) şöyle yapmıştır: Hz. Ebu Hüreyre (r.a.) anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: ‘Gıybetin ne olduğunu biliyor musunuz?’ ‘Allah ve Resûlü daha iyi bilir!’ dediler. Bunun üzerine: ‘Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır!’ açıklamasını yaptı. Orada bulunan bir adam: ‘Ya benim söylediğim o kişide varsa, (Bu da mı gıybettir?)’ dedi. Aleyhissalatu vesselam: ‘Eğer söylediğin onda varsa gıybetini yapmış olursun. Eğer söylediğin onda yoksa bir de bühtanda (iftirada) bulundun demektir.’ .Ebu Davud, Edeb 40; Tirmizi, Birr 23; Müslim, Birr 70.

Sevgili Peygamber (a.s.m.) gıybeti “Birinizin, kardeşini hoşlanmayacağı şeyle anmasıdır!” Ebu Davud, Edeb 40, (4874) şeklinde tanımlamış; “Din kardeşinin yüzüne karşı söylemediğin şeyi ardından söylemen gıybettir.”Camiussağir, Hadis No:7972 demiştir.

Kur’ân-ı Kerim’de, gıybet, ölmüş kardeşinin etini yemeğe benzetilerek haram kılınmıştır.                    

*“Ey iman edenler! Zannın birçoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurlarını ve mahremiyetlerini araştırmayın. Birbirinizin gıybetini yapmayın. Herhangi biriniz ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz! O halde Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz Allah tövbeyi çok kabul edendir, çok merhamet edendir” Hucurat 49/12

Gıybet zaten kul hakkıdır hakkına girdiği kişi de ahrette ondan sevaplarını alacaktır. Kişinin sevabı kalmadıysa kendi günahlarını ona verecektir. Allah ben kul hakkına karışmam diyor kulla hesaplaşır diyor ve kıldığımız namazların, tuttuğumuz oruçların sevabı gıybetini ettiğimiz kişiye gidiyor.

Gıybet İftirâya da Neden Olur

Başkalarının yapıp ettiklerini sağda solda anlatanlar,çoğu kez anlattıklarına ilavede bulunurlar. Olayı daha vahim hâle getirmeye çalışırlar. Bu da gıybeti iftira boyuna taşır. Dolayısıyla bu iki günahı birden yüklenmektir. Birincisi arkadan konuşmak¸ diğeri de yalan isnâd etmek. Ancak bunu yapanda Allah korkusu zayıfladığı için yaptığının ve söylediklerinin nereye gittiğinin¸ sonunun ne olacağının hesabını yapmak işine gelmez.

KUSURLARI ÖRTMEK                                                                                                          İyiyi ara, güzeli ara, doğruyu ara; ama kusur arama.

Kusur bulmak için bakma birine, bulmak için bakarsan bulursun. Kusuru örtmeyi marifet edin ! işte o zaman kusursuz olursun.Hz.Mevlana

Büyüklerin bir diğer güzel ahlâkı da müslüman kardeşlerinin kusurlarını gizlemeleridir. Onlar, kimsenin ayıbının yayılmasını istemezler. Her halde başkasının değil kendi nefislerinin kusurları ile meşgul olurlar.        

Akıllı insan başkalarının değil kendi kusurlarını dert edinir.                    

Hz. Peygamber (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Kendi kusurlarıyla uğraşıp insanların ayıplarıyla uğraşmaya fırsat bulamayan kişiye ne mutlu!" Beyhakî, Şuabü'l-İmân, nr. 10563; Aclûnî, Keşfü'l-Hafâ, 2/42 (nr. 1671).

Râbia el-Adeviyye şöyle demiştir: "Kul, Allah sevgisini tattığında Allah Teâlâ ona kötü amellerini gösterir. O bundan sonra halkın ayıplarıyla uğraşmaya fırsat bulamaz." Ş a'rânî, Tenbîhü'l-Muğterrin, s. 334. 82 Şa'rânî, Tenbîhü'l-Muğterrin, s. 334.

Mümin gücü yettiği kadar din kardeşlerinin kusurlarını örtmelidir. Peygamber Efendimiz (s.a.v) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: "Kim bir kardeşinin ayıbını örterse yüce Allah da onun dünya ve âhirette ayıplarını örter,"96 94 Ebû Nuaym, Hilyetü'l-Evliyâ, 4/51.

KUSURLARI ARAŞTIRANIN HALİ

- "Ey kalbiyle değil, sadece diliyle iman edenler topluluğu! Müslümanların gıybetini yapmayınız, ayıplarını araştırmayınız. Zira kim kardeşinin ayıp ve kusurlarını araştırırsa Allah do onun kusurlarını araştırır. Allah, kimin kusurunu araştırırsa onu evinin içinde bile olsa rezil ve rüsva eder." (Ebû Dâvud, İbn Ebî Dünya)

Peygamberimiz ve ashabı, kimsenin ayıplarını araştırmamış ve araştıranları da şiddetle kınamıştır. Peygamberimiz’in: “Din kardeşini bir suçundan dolayı ayıplayan kimse, o suçu (günahı) kendisi de işlemedikçe ölmez. ” (Tirmizî, Kıyâme, 53) uyarısını da hiç bir zaman unutmamak gerekir.

Efendimiz "gıybet için yapılan söz denize karışsa bulandırır" buyurmuş. Ebu Davud Edeb 40, hadis

Gıybet rüzgârların kokusunu bile değiştireceğine işareten bir gün rüzgârda kötü bir koku hissedilince Efendimiz "Bu koku insanların gıybetini yapanların kokusudur" buyurmuş. Ahmed b. Hanbel Müsned 3/351  

Gıybete gıybetle karşılık verilmez.

Biri sizi gıybet ettiğinde kalkıp sizin de onu gıybet etmeye hakkınız yoktur. Ahirette bu gıybetin ve dilinizin hesabını vermeye mecbur kalırsınız.

Gıybet zinadan daha şiddetlidir.

“Gıybetten sakının; çünkü gıybet zinadan daha şiddetlidir. Kişi zina edip tevbe eder de, [bir daha yapmazsa],Allahü teâlâ onun tevbesini kabul eder. Gıybet edilen, gıybet edeni affetmedikçe, affolmaz.” (İbni Ebid)

Gıybet faizden daha şiddetlidir.

“Ribânın en kötüsü, haksız yere müslümanın ırzını (manevî şahsiyetini) rencide etmektir.” (Ebu Davud) buyurarak gıybetin pis bir günah olan faizden daha pis bir günah olduğuna dikkat çekmektedir. Rasulullah s.a.v. bu günahı işleyenlerin ahiretteki halini şöyle tasvir eder:

“Miraç gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Bunlarla yüzlerini tırmalıyorlardı. Ey Cebrail, bunlar da kim, diye sordum. Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını (şereflerini) payimal edenlerdir.” (Ebu Davud)

Gıybet sayılmayan Hususlar

Hz. Peygamber s.a.v. şöyle buyurur: “Üç grup vardır ki, gıybetlerini yapman sana haram değildir: Günahı açıkça işlemekten sıkılmayan, zalim idareci ve dinde olmayanı dine sokan bid’atçi.” (Camiu’s-Sağir) Ancak bunların gizledikleri başka günahlar varsa, onları teşhir etmek yine gıybet olur.                                                                                                                                                             Toplumu Etkileyecek Yanlışların Durumu                                                                                 Bir insanın yapıp ettikleri veya söyledikleri topluma zarar verecekse bunları konuşmak ve hatta yetkili mercilere haber vermek farklı bir durumdur. Meselâ birkaç kişinin baş başa verip bir hırsızlık planı yaptıklarını duyan insan bunu gizleyemez. Gidip ilgililere haber vermesi gerekir.

Müslüman kardeşlerimizin bir yanlışını gördüysek usulünce¸ kalbini kırmadan ve yalnız başınayken söylemek en güzelidir. Böylece hem hatâsının farkına varmasına dolayısıyla düzeltmesine yardımcı oluruz hem de kalbini kırmamış¸ samimi uyarımızdan dolayı aramızdaki arkadaşlık hukûkunu güçlendirmiş oluruz.

Gıybet'in çeşitleri nelerdir?

1- İnsanın bedeni ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kişi hakkında "Kördür, topaldır, keldir, şaşıdır, kısa boyludur, uzun boyludur, çirkindir.." gibi kişinin duyduğunda hoşlanmayacağı kusurlarını söylemek gıybettir. Mesela, iki kişi evlendiklerinde damat tarafı; "Damat güzeldir, gelin çok çirkindir." veya gelin tarafı; "Damat kısa boyludur veya geline layık değildir." gibi sözler sarf etmektedirler. Bu tür sözler gıybettir.

2- İnsanın elbisesiyle ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Pantolonu kısadır, eteği uzundur, elbisesi eskidir, ceketi kirlidir..." gibi kişinin duyduğunda hoşlanmayacağı ayıplarını söylemek gıybettir.

3- Dünya işleri ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Terbiyesizdir, çok yer, çok uyur, ailesi çok gezer, evi temiz değildir..." gibi kişinin duyduğunda rahatsız olacağı sözleri söylemek gıybettir.

4- Ahlakı ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kişi hakkında "Kötü huyludur, acizdir, zayıftır, korkaktır, cimridir, öfkelidir..." gibi kişiyi rencide edici şeyleri söylemek gıybettir.

5- Asaleti ile ilgili kusurlarını söylemek: "Annesi hizmetçidir, babası çöpçüdür, kapıcıdır, çiftçidir veya ayakkabı boyacısıdır..." gibi kişiyi küçük düşürücü sözleri söylemek gıybettir.

6- Dini işleri ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Fasıktır, yalancıdır,anne ve babasına itaat etmez, zalimdir, namaza tembeldir, daha Fatiha’yı bile düzgün okuyamıyor, üç kağıtçıdır, helal ve harama aldırmaz..." gibi duyduğunda kişiyi rahatsız edecek kusurlarını söylemek gıybettir.

7- Gıybet sadece dil ile yapılmaz: Dil ile söylemek, ancak başkasına  müslüman kardeşinin bir eksikliğini anlattığın ve hoşuna gitmeyen bir vasfını belirttiğin için  haram olmuştur. Bu bakımdan ta’rizen (gizlice) kendisinden bahsetmek, açıkça kendisinden bahsetmek gibidir. Bu hususta  fiil de söz gibidir. İşaret, ima, dudak bükme, göz kırpma, yazı, haraket ve maksadı belirten her türlü söz, açıkça söylemek gibidir. O halde bunların tümü gıybet ve haramdır. “Diliyle çekiştirip, yüzüyle de alay eden kimsenin vay haline!” Hümeze 104/1.                                     8- Gıybeti dinleyen de yapan gibidir: "Gıybeti dinleyen de gıybet edenlerden birisidir." (Taberani)  “Her duyduğunu anlatması, kişiye günah olarak yeter” Hucurat 49/12

Allah Resulu şöyle buyurur: "Bir kimse yanında hakarete maruz kalan bir mümine gücü yettiği halde yardım etmezse, Allah o kimseyi kıyâmet gününde insanların önünde rezil eder." (Tebarâni). - "Her kim gıyabında kardeşinin kusurlarını söyletmezse, kıyâmet gününde Allah da onun kusurlarını örtmeyi tekeffül eder." (İbn Ebi'd-Dünya).

Gıybetten kaçınmak lazım. Bir evde bir yazı gördüm. “Bu evde ölü eti yenmez.” Diyordu. Gıybet eden dinlenmemelidir. Gıybeti edilen savunulmalıdır. Eğer gıybet eden susmadıysa o yer terk edilmelidir.

Allah’ım! Bizi, tecessüs etmeyip (kusurları araştırmayıp) gıybet yapmayanlardan eyle!  “Allah’ım; hesap gününde (Ruz-i Mahşerde) beni ve hakkında iftira ettiğim veya kötü söz söyleyip çekiştirdiğim kimseyi anne ve babamı ve bütün mü’minleri afveyle. Ey merhametlilerin merhametlisi.”

 Gusül

Gusûl (Boy abdesti), bedenin her tarafını yıkamak demektir. Buna, "Taharet-i Kübra=Büyük temizlik,." bu temizliğin yapılmasını gerektiren hallere  de "Hades-i ekber=Büyük kirlilik" denir.

Gusül Yapmayı Gerektiren Haller

Gusûl yapmayı gerektiren haller şunlardır: 1. Dokunmak, bakmak, düşünmek ve ihtilam olmak (rüyada cinsel ilişkide bulunmak) suretiyle şehvetle (cinsel arzu ile) gelen meninin dışarı çıkması ve ergenlik çağında olan erkek ve kadının cinsel ilişkide bulunması hallerinde cünüplük meydana gelir ve yıkanmak farz olur.

(Cinsel ilişki halinde sünnet yerinin veya o kadar bir kısmın duhulü ile, buluğ çağına ermiş erkek ve kadının gusletmeleri gerekir. Meninin gelip gelmemesine bakılmaz.) Cinsel ilişkide bulunan erkek ve kadın, (bu ilişki çok az da olsa) meni gelmese bile her ikisi de cünüb olur ve gusül yapmaları gerekir. Meni, şehvetle gelen ve tenasul organı yoluyla dışarı çıkan beyaz ve koyu bir sıvıdır. İhtilam olan veya cinsel ilişkide bulunan kimse, idrar yapmadan veya epeyce yürümeden yahut da uyumadan yıkanıp da sonra kendisinden meninin kalanı çıkarsa tekrar gusül yapması gerekir. İdrar yaptıktan veya epeyce yürüdükten yahut da uyuduktan sonra yıkandığı takdirde kalan meninin sonradan şehvetsiz olarak çıkmasından dolayı tekrar yıkanması gerekmez. Bir kimse, uykudan uyanınca ihtilam olduğunu (yani, rüyada cinsel ilişkide bulunduğunu) hatırlar ve üzerinde de yaşlık görürse kendisine gusul lazım gelir. Uykudan uyanınca ihtilam olduğunu hatırlamayan fakat üzerinde yaşlık gören kimsenin de gusül yapması lazımdır. İhtilam olduğu halde bir yaşlık yoksa yani dışarıya meni çıkmamışsa yıkanması gerekmez. Yeni müslüman olan bir kimsenin (cünüp ise) gusûl yapması farzdır. Adet halinde veya lohusa iken müslüman olan bir kadının da adet (aybaşı) veya lohusalık halleri sona erince gusül yapması gerekir. Mezi: Tenasül organından şehvetsiz olarak çıkan beyaz ve ince bir sıvıdır. Kadınla oynaşma esnasında tenasul organından şehvetsiz olarak gelir ve insan, çoğu zaman bunun geldiğinin farkında olmaz. Mezi'nin gelmesi gusül yapmayı gerektirmez, fakat abdesti bozar. Vedi: idrarın peşinden tenasül organından çıkan koyu ve bulanık bir sıvıdır. Vedi'nin çıkmasından dolayı da gusül gerekmez. 2. Hayız akıntısı kesilince.Yani kadınların adet hali (aybaşı) sona erince, 3. Nifas kanı kesilince. Yani çocuk doğuran kadının loğusalık hali bitince, gusül yapmaları farz olur.

Guslün Farzları

Guslün Farzları üçtür : 1. Ağza su alıp çalkalamak. 2. Buruna su çekip yıkamak. 3. Bütün vücudu yıkamak. Gusülde suyun, saçların diplerine, sakal, bıyık ve kaşların altına ulaştırılması, göbek boşluğu ve kulakların iç kısmının da yıkanması gerekir. Küpe deliklerine de suyun ulaşması sağlanmalı, varsa, küpe hareket ettirilir, yoksa üzerinden yıkayarak küpe deliğine suyun ulaşması sağlanır. Küpe deliğine çöp sokulması gerekmez. Parmaklarda sık olan yüzük hareket ettirilerek altı yıkanır. Dişlerin arasında kalan yemek artıkları çıkarılarak dişlerin arası temizlenir. Vücuda yapışmış olan ve suyun vücuda nüfuz etmesine engel olan şeyler giderilir.

Guslün sünnetleri

1.Besmele ile başlamak,

2.Niyet etmek

3.Besmele ile niyeti,guslün evvelinde,elleri yıkarken söylemek.

4.Ellleri yıkamak ve bedenin herhangi bir yerinde pislik varsa önceden onları gidermek.

5.Edep yerlerini (pislik olmasa bile) yıkamak.

6.Gusülden önce abdest almak.

7.Abdestte (yıkandığı yerde su birikiyorsa) ayakların yıkanmasını sonraya bırakmak,su birikmiyorsa ayakları da yıkamak.

8.Bedene üç defa su dökmek ve her döküşte suyu bedenin her tarafına ulaştırmak.

9.Su dökmeye baştan başlamak,sonra sağ omuza,daha sonra da sol umuza dökmek.

10.Suyu ilk döküşte bedeni oğmak.

11.Gusülde suyu ısraf etmemek,az da kullanmamak.(Akarsuda yıkanırken israf söz konusu degildir.)

12.Yıkandıktan sonra bedeni havlu veya benzeri bir şeyle silmek.

13.Kimsenin görmiyeceği bir yerde yıkanmak.  

Guslün Edepleri

Abdestte edep olan şeyler gusülde de edeptir.Ancak gusülde kıbleye dönülmez.(Edep yerleri kapalı ise sakıncası yoktur.)

Guslün Mekruhları

Abdestte mekruh olan şeyler gusülde de mekruhtur. Fazla olarak gusülde dua okumak da mekruhtur.

Gusül Şöyle Yapılır

Önce Besmele okunarak  Niyet ettim cünüptükten temizlenmek için yıkanmaya" diye niyet edilir. Eller bileklere kadar yıkandıktan sonra bedenin herhangi bir yerinde pislik varsa onlar temizlenir, sonra edep yerleri yıkanır. Bundan sonra yukarıda tarif edildiği üzere namaz abdesti gibi abdest alınır. Abdest bitince evvela başa, sonra sağ omuza, sonra sol omuza. daha sonra da vücudun diğer taraflarına üçer defa su dökülerek vücut yıkanır. Her döküşte su bedenin her tarafına ulaştırılarak ovuşturulur. İğne ucu kadar kuru bir yer kalmamak üzere vücudun her tarafı üç defa iyice yıkanır. Yıkanırken suyun, saçların diplerine, sakal, bıyık ve kaşların altına, göbek boşluğuna, kulakların iç kısmına ve küpe deliklerine ulaştırılması sağlanır. Parmaklarda sık olan yüzükler yerinden oynatılarak altları yıkanır. Vücuda yapışmış olan ve suyun bedene ulaşmasına engel olan şeyler giderilir. Dişlerin arasında kalan yemek ve ekmek kırıntıları temizlenir. Gusül yaparken dua okunmaz, edep yerleri örtülü değilse kıbleye dönülmez ve gereksiz yere konuşulmaz.  Farzlarına, sünnet ve edeplerine riayet edilerek yapılan gusül budur. Gusül yapması gereken bir kimse, ağzına ve burnuna su alıp iyice yıkadıktan sonra akar bir suya, denize veya büyük bir havuza girerek vücudunun her tarafını ıslatırsa gusül yapmış olur.

Gusül Çeşitleri

Gusül Üç Çeşittir : 1. Farz olan gusül: Yukarıda anlatıldığı gibi ; a) Erkek ve kadının cünüp olması. b) Kadınların âdet (aybaşı) halinin bitmesi. c) Çocuk doğuran kadınların loğusalıklarının sona ermesi hallerinde gusül yapmak farzdır. 2. Sünnet olan gusül : Gusül yapmanın farz olduğu haller olmaksızın şu durumlarda gusül yapmak sünnettir: a) Cuma namazı için, b) Bayram namazları için, c) Hac ve Umre için ihrama girerken, d) Hac vazifesini yapan kimsenin zeval vaktinden sonra Arafat'ta. Baygınlıktan, çılgınlıktan ve sarhoşluktan ayılan, ölü yıkayan, günahından tevbe eden, temiz iken (önceden gusül yapmış olarak) Müslümanlığı kabul eden, yoldan gelen, bir topluluğa giden, yeni elbise giyen, yağmur duasına çıkan, Berat ve Kadir gecelerine kavuşan kimselerin gusül yapmaları da menduptur.Diyanet İlmihali

Guslün farzı üç müdür? Elbette a canım, elbette a canım, Gusül almak güç müdür? Kolaydır a canım, kolaydır a canım Ağza üç kere dolu dolu su vermek, Buruna üç kere dolu dolu dolu su çekmek, Sonra da bütün vücudu yıkamak, İşte budur temiz ve huzurlu olmak.

Günah

Vücudun rаhаtı аz yemekte; rûhun rаhаtı аz günаhtаdır.

Her sıkıntıya sebep günah işlemektir.

Hayırlı insanlara Canab-ı Hak hayırlı iş nanip eder.

Günahın küçüklüğüne bаkmа! Fakat kime isyаn ettiğine,kime karşı günah işlеdiğinе bak.BiIaI Bin Sa’d

Peygamber (sav): “Günahlardan kaçın. Hesaba çekildiğin zaman küçük görüp önemsemediğin günahlar seni helak eder.” Buyurur. (Ramuzu’l – Ehadis: 173/9) Günahtan kaçmak sevaptan önce gelir.

(Günah olan iş yapılırken kalbde çarpıntı olur.) [Beyheki] Kalp, her ne zaman sevdiği bir şeyi kaybettiğini hissederse elem ve acı duyar.

Hz. Peygamber (s.a.s) "Din kardeşini, bir suçundan dolayı ayıplayan kimse, o suçu kendisi de işlemedikçe ölmez" (Tirmizî, Kıyamet, 53) buyurmuştur.Günah çukuruna düşmüş ise elinden tut kurtarmaya çalış.

-Ebu Hureyre anlatıyor: Resulullah (a.s.m) şöyle buyurdu: “Mümin müminin aynasıdır, mümin müminin kardeşidir, (ihtiyaç duyduğunda) onun geçimini temin eder / zarardan-ziyandan korur ve arkasından da / gıyabında da elinden geldikçe onu savunur."(Ebu Davud, Edeb, 49).

Hadis-i şerifin birinci anlamı, “Birbirinizin kusurlarını başkaları fark etmeden görün ve ıslahı ve izalesi için birbirinize yardımcı olun…” şeklinde olmalıdır.

Yoksa, mümin kardeşinin her hatasını gördüğünde onu rencide etmeye teşvik değildir.

İkinci anlamı ise; Mümin kardeşiniz size kusurlarınızdan haber veriyorsa, ondan rencide olmayın, ona kızmayın, hatta ona teşekkür edin. Çünkü o size bir nevi ayna olmuş oluyor. Eğer o fark etmeseydi, o kusurunuz ya başkaları tarafından görülür ve ayıplanılırdı. Veya o kusur ileride size zarar verebilirdi.

-Günah bir kereden bir şey olmaz diye başlar aslında çok şey olur,unutmamalıyız ki, çeşidi ne olursa olsun günahın öncesi tatlı, sonu ise zehirdir.

Bir kereden bir şey olmaz, ayda bir kere, iki haftada bir kere derken bir bakmışsın bağımlı olmuşsun.Sigara 1-2-3-4 bizim için artık nomelleşiyor.

Kendilerine hainlik edenleri savunma. Zira Allah, hiçbir haini, hiçbir günahkârı sevmez.Nisa 4/107

Kur’an-ı Kerimin bir çok ayetinde günah işlemeyin demez günaha yaklaşmayın der. En büyük korunma yolu günah tehlikesi arz eden yerlerden, ortamlardan uzak durmaktır.

Yaklaşmazsanız kurtulmanız kolay olur. Yaklaştıktan sonraki gelişmelere dayanmanız zorlaşır, ateşe yaklaşanın içine düşmesi gibi bir sonuç çıkabilir.

Günah batağına batan insan önce ailesini, sevdiklerini kaybeder sonra işini. kariyerini ve günah işleye işleye Allah’la olan bağını kaybeder. Eğer ki tövbe nasip olmadan ölür ise Ebedi alemi olan ahiret alemini de kaybeder. En kötüsü de budur zaten. Hem bu dünya mutluluğumuz hem ahiret mutluluğumuz için tevbe etmeli.

Tevbeyi geciktirmek de büyük günahtır. Bunun için de, ayrıca tevbe etmek gerekir. (Allahü teâlâ, tevbe edenleri sever.) (Bekara 2/ 222)

Efendimiz, Hz. Ali’ye, “Ya Ali! (Harama karşı) bakışa bakış ekleme. Birincisi senin için (vebal yoktur; ama) ikincisi aleyhinedir” (Tirmizi, Edeb 28) demiştir

Günahkârın, günah işlemesine yardımcı olan, onun günahlarına ortak olur.

Sevabın genel anlamı, Cennet’e giden yol demektir.

Günahın genel anlamı, Cehennem’e giden yol demektir.

Aşırı umutsuzluk veya aşırı kurtuluş umudu:

Kimileri “zaten ben batmışım” tarzında umutsuzluğa düşerler. İstese de kimileri gibi ibadet edemeyeceğini zanneder. Bir anlamda hatalarına ve günahlarına bakarak kendileri için af yolunun kapalı olduğunu düşünür. Hâlbuki samimi olduktan sonra Allah herkesi affedebilir.

Günah günahı çeker.

Günah küçük olsa da kaçmaya çalışmalıdır. Bir günaha alışan, ötekilerini de işlemek isteyebilir. Bir günah öteki günahları davet eder. Günah demek, isyan demektir. Akıllı olan, Rabbine isyan sayısını hiç artırır mı? Aksine azaltmaya çalışır.

İnsanın eline diken bile batsa bir günah sebebi iledir. Günahın karşılığı dünyada veriliyorsa büyük nimettir. Ahirette verilirse felakettir.

Günah fıtratla zıtlaşmadır.

GÜNAH NEDİR?

Günah, dinde yasaklanan şeydir.

Günah emrolunanı yapmamaktır.

Günah, insanın vicdanını rahatsı eden kötü ve zararlı olan şeydir.

BÜYÜK GÜNAH NEDİR?

Allah’ın ve Peygamberin büyük günah olduğunu bildirdiği günahlar vardır ki, bunlara büyük günah denir. Bunların cezası da büyüktür.

Aslında günahları büyük küçük diye düşünmemek gerekir. Çünkü; bazı günahlar gözümüzde küçülür. Yavaş yavaş da benimsenmeye başlanır. Sonuçta küçük günahlar, büyük günahlara götürecektir. Kalpteki küçük lekeler büyüyecek, kısa zamanda kalp kararacaktır.

Mezhebimize göre büyük günah işleyen kimse, dinden çıkmaz, günahkar olur. ne zaman ki, günahı inkar ederse, o zaman dinden çıkar.

Kimseye günahtan kurtuluş yolu kapalı değildir. Her isteyene tevbe kapısı her zaman açıktır. Ölüm anına kadar herkes tevbe edebilir. Kul hakkı hariç günahlardan kurtulabilir. Kul hakkını da iade eder, helâllaşır, ondan da kurtulabilir.

Büyük günahlar yedidir.

1- Allah’a ortak koşmak. 2- Allah’ın haram kıldığı canı haksız yere öldürmek. 3- Namuslu kadına zina isnadında bulunmak. 4- Savaştan kaçmak. 5- Faiz yemek. 6- Yetim malı yemek. 7- Hicret ettikten sonra eski cahilliğe (günahlara) geri dönmek. (Camiu’s-Sağîr: 3/3065)

Küçük günahlar.

Büyük günahlar zina yapmak, adam öldürmek gibi çok ağır suçlardır. Bunların dışında kalan ve küçük hatalar ise küçük günahlardır.

"Eğer yasaklandığınız büyük günahlardan kaçı-nırsanız sizin, küçük günahlarınızı örteriz ve sizi şerefli bir yere sokarız."Nisa 4/31

HER GÜNAHTAN SONRA TEVBE VACİBTİR:

Hz. Peygamber: “Günahları küçük görmekten sakının” buyuruyor. (Ramuz-el-Ehadis: 173/9)

-“Kul, günah işlediği zaman kalbinde siyah bir nokta oluşur. Eğer tevbe ederse, o siyahlık yok olur. Günaha devam ederse, o siyahlık büyür, kalbini karartır.” (Age: 26/9)

Yalnız degilsiniz.

Dedim: Çok günahkârım, bu kadar günahla ben ne yaparım?

Dedin: ALLAH'ın, kullarının tövbesini kabul edeceğini.. ve ALLAH'ın tövbeyi çok kabul eden ve pek esirgeyen olduğunu hâlâ bilmezler mi? (Tevbe-104)

Dedim: Defalarca tövbe edip tövbemi bozdum, artık yüzüm kalmadı.

Dedin: ALLAH aziz ve bilendir, o günahları bağışlayan ve kullarının tövbesini kabul edendir. (Mumin-2/3)

Dedim: Bunca günahım var,hangisinin tövbesini yapayım?!

Dedin: ALLAH bütün günahları bağışlayandır. (Zümer 39/53)

Dedim: Yani yine gelsem yine beni bağışlar mısın?

Dedin: ALLAH'tan başka günahları bağışlayacak olan yoktur. (Ali İmran 3/135)

Günahların bağışlanması:

Günahları örtün ki Allah da örtsün!

(Günah işlediğin zaman, karşılığında onu mahvedecek sevap işle!) [İ. Gazali

"Allah kendisine şirk koşulmasını kesinlikle affetmez. Bunun dışındaki günâhları dilediği kimseler için affeder."(Nisâ, 4/48). Kur'an-ı Kerimde"Ancak tevbe ettikten sonra durumu düzeltenler" deniliyor. Abdullah b. Ömer bu âyet-i kerimenin nüzul sebebi hakkında şunlan soylemistir: Çünkü bu âyet beyan et­ti ki, her büyük günah işleyen, Allah’ın iradesine kalmıştır. Allah dilerse onu affeder dilerse azap eder. Yeter ki işlediği büyük günah, Allah’a ortak koşmak olmasın.

Ebu Hüreyre'den: "Kim her namazın peşinden 33 kere Subhanallah, 33 kere Elhamdülillah, 33 kere Allahü Ekber, 33 kere Lâ ilâhe illallâhü vahdehû lâ şerîke leh. Lehü'l mülkü ve lehü'l hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr." derse günahları denizlerin köpükleri kadar da olsa affedilir." (Müslim, Ezkâr: 68)    

“Bir kimse, günde yüz defa ‘subhânallâhi ve bi-hamdihi’ derse, onun günahları denizköpüğü kadar bile olsa hepsi bağışlanır.” (Buhari-Müslim)

-Enes radıyallahu anh, “Ben Resûlullah sallallâhu aleyhi vesellemi şöyle buyururken dinledim” diyor. “Allahu Teâlâ [buyurdu ki]: Ey Âdemoğlu! Sen bana dua ettiğin ve benden af umduğun sürece, işlediğin günahlar ne kadar çok olursa olsun, onların büyüklüğüne bakmadan seni bağışlarım. Ey Âdemoğlu! Günahların gökleri dolduracak kadar olsa, sen Benden bağışlanmanı dilersen, günahlarını affederim. Ey Âdemoğlu! Sen yeryüzünü dolduracak kadar günahla huzuruma gelsen, fakat Bana hiçbir şeyi ortak koşmamış, şirke bulaşmamış olsan, Ben de seni yeryüzü dolusu mağfiretle karşılarım.” Tirmizî, Daavât 98.

-Mümin, ne kadar günâh işlemiş isede korku ve ümid arasında olmalı, Rabbinden yüz çevirmemelidir. Bu iki durumu açıklayan ayetler vardır:

"Ey günâhta aşırı giderek nefislerine zulmetmiş kullarım, Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin; muhakkak ki Allah bütün günâhları bağışlar. Şüphe yok ki O, çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir." (Zümer, 39/53)

-Yunus peygamber Ninova şehrine uyarıcı olarak gönderildi. Yunus (as), burada 30 yıl kadar halkı imana davet etti. Bunca tebliğe rağmen ancak iki kişi Yunus peygamberin davetine uyup iman ettiler. Yunus(as) geri döndü. Tebliğ görevine devam etti. Halkı uyardı. Halk da hatasını anlamış Yunus’u dinlemediği için pişman olmuştu. Neticede Allah’a yalvardılar af dilediler. ( Yunus :98) Burada görevini terk eden Yunus(as)’ın cezalandırıldığını ve cezanın geleceğini anlayıp tevbe edip cezadan kurtulan halkı görüyoruz.

Günâh, düşünceden pratiğe geçmemişse cezası olmaz. Resulullah (s.a.s), " Allah Teâlâ ümmetimden nefislerinde yapmayı arzuladıkları şeyleri yapmadıkları ve konuşmadıkları müddetçe affetti." (Buhârî, VII, 59) buyurmuştur.

Bu ümmetin yaptığı kötülüklerin karşılığı -genellikle- bu dünyada -çeşitli sıkıntılar, ağır imtihanlar, musibetler şeklinde- verilir. Genel kural budur, ancak bazıları da ahirette cezalarını çekecekler. Yani kötülükler, yaptıklarınızın karşılığı olarak size gelmektedir. Ama Allah (cc) bunların bir çoğunu affeder.Rabbim cezalandırma ile ilgili ayetlerin hemen ardından affediciliğini bize hatırlatmaktadır.

Allah dilerse kul hakkını bile hak sahibini razı ederek affeder.

Hiç Kimseye Allah Seni Affetmez Diyemeyiz.

Allah bizi Fatır Suresi’nin 5. ayetinde şeytanın hilelerine karşı uyarmıştır. Biz de bunların farkında olmalı, şeytanın ”Allah çok affedicidir, seni de affeder. Çok kafana takma.” gibi vesveselerine kanmamalı, ”Allah beni nasıl olsa affeder.” gibi bir düşünceye takılıp günah işlemeye devam etmemeliyiz.

Düşmez, kalkmaz bir Allah.

Kişi kendisine dur demediği müddetçe günahın dibine kadar batar.Arı bala konar,sinek pisliğe.

Demek ki; 'Ya şükredensindir, ya da nankörlük eden!

-Hani sinek, balı tabakta görünce önce tedbir olsun diye bala değil de tasın kenarına konar. Yavaşça hortumunu bala uzatır. Biraz sonra balın tadı sineği kendinden geçirir ve önce ön ayakları sonra arka ayakları bala batar. Tam karnı doyunca uçmaya kalkar ama kanatlarını bağlayan bal, sineği esir alır ve balın içinde öldürür.

- Fakat Müslüman düşer kalkar, düşer kalkar ama düşüp kalmaz. Evet, kalktığı yerde bir daha düşmemesi gerekir ama yine de düşebilir; insandır. Tevbe etmesi mü'minin imanının aktif olduğunu gösterir.

Düşme, düşersen bayram eder düşmanların.

Hicret iki özellik taşır: Birincisi, günahları terk etmek; diğeri, Allah ve Resûlü'ne hicret etmektir.

Haydi biz de günahlarımızı birer birer gözden geçirelim; harama, günaha, isyana yeter artık diyelim. Bugüne kadar kuldan utandık, Allah’tan utanmadık, Allah’tan da utanalım da bitsin bu iş.

Rabbim hepimizi günahlarımızı fark etmemiz noktasında uyandırsın, hepimize samimi bir şekilde tövbe edebilmeyi nasip etsin inşaAllah.

 HACC REHBERİ                                                                                            

Bismillahirrahmanirrahim.

Hac; Allah'ın Davetine İcabettir.

Kul inşaAllah der, Yaradan inşa eder. Allah herkese haccı nasip etsin.

        "Ey Rahmân'ın misafirleri,merhabâ! Rahmân'ın misafirleriyiz,Yâni, Allah evine bizi çağırdı;biz de "lebbeyk""Emrindeyim, buyur!.diyerek geldik.Bir ibadet mevsimidir hac. Allah'ın rahmeti burda coşuyor.*Peygamberimiz(s.a.v) buyuruyor ki:(Günahdan ve noksanlıklardan uzak) makbul bir Haccın karşılığı, ancak cennettir” Buhari, Umre, 1. Müslim, Hacc, 437.Makbul bir hac yapabilmek için bu ibadetin iyi öğrenilmesi gerekir.Farzlarını,vaciplerini,sünnetlerini ve pratiğini bilmeden makbul bir hac yapmak mümkün değildir.                                                          Haccı önce sabır eğitimi alacak.*Cüneydi Bağdadi, Mescid-ül Haram'da,uygunsuz bir şekilde Kâbe'ye doğru oturan birini görüyor, içinden "Elimde yetki olsa bu adamı buradan kolundan tutup dışarı atarım" diyor.Cüneydi Bağdadi tavaf ederken adam Cüneyt'in omzuna dokunarak, "Sen buraya Bağdat'tan ibadet yapmaya mı geldin, yoksa insanların kusuruna araştırmayamı.

*Yunus Emre; “ Ak sakallı bir koca, Bilinmez hali nice, Emek vermesin hacca, Bir gönül yıkar ise” diyerek haccın bir edep ve irfan yolculuğu olduğunu söylüyor.

Dost kişi yolculukta veya sofrada belli olur.Peygamberimiz(s.a.v) buyuruyor ki: «İnsanların en hayırlısı, insanlara en faydalı olandır!» (Suyûtî, el-Câmiu’s-sağir, II, 8)

 HACCIN FARZLARI

1-İHRAM Haccı ihramlı yapmaktır.Zengin-fakir aynı kefen misali beyaz giysiler içinde mahşeri hatırlatır. 2-ARAFATTA VAKFE ...(Arefe günü, Arafat’ın, Vadi-yi Urene denilen yerinden başka herhangi bir yerinde, öğle ve ikindi namazlarından sonra vakfeye durulur.)                                            3-ZİYARET TAVAFI  Tavaf, MESİD-İ-i HARAM içinde , Hacer-i Esved’in hizasından başlayarak Kâ’be’yi sola almak suretiyle, yedi defa Kâ’be etrafında dönmek demektir. Dördü farz, üçü vacip olmak üzere yedi kere dönülür. Haccın farzlarından birisi yapılmazsa kaçırmış olur ve ertesi yıl yeniden hac yapar.

HACCIN VACİPLERİ

1 - Safâ ile Merve arasında yürümek (SA'Y ETMEK).

2 - MÜZDELİFE'de VAKFE YAPMAK. Bu vakfenin vakti, kurban bayramının birinci günü fecrin doğuşundan itibaren gün ağarıncaya kadar geçen süredir. Bu süre içinde az bir vakit dahi olsa Müzdelife'de bulunulursa vâcib yerine gelmiş olur.

3 -MİNA'da ŞEYTAN TAŞLAMAK, Mina'da taş atılacak üç tane yer vardır. Bunlara Cemre-i Akabe, Cemre-i Vusta ve Cemre-i Suğra denir. BİRİNCİ gün sadece Akabe Cemresine taş atılır.(BÜYÜK ŞEYTANA) Kurbanın ikinci, üçüncü ve dördüncü günleri ise, her üç cemre de taşlanır. Önce Cemre-i Suğra'dan başlanır,(KÜÇÜK ŞEYTAN) sonra Vusta'ya,(ORTA ŞEYTAN)sonra da Akabe'ye atılır.(BÜYÜK ŞEYTAN)Her bir cemreye,7 tane taş atılır.

4 - BAŞI TRAŞ ETMEK veyahut saçları kısaltmak.

5 - VEDA (Sader) TAVAFINI yapmak.

6 - MİKATLARDAN İHRAMA GİRMEK de VACİBDİR. Hacca niyet edip ihrama girmek farz ise de, bunun mikatlarda yapılması vâcibtir. Mîkatlarda ihrama girilmezse vâcib terkedilmiş olacağından kurban kesmek gerekir. Veya geri dönülüp mîkatta ihrama girmek gerekir.

7 - Arefe günü öğleden itibaren GÜNEŞ BATINCAYA KADAR ARAFAT’TA beklemek.

8 - Farz olan ziyaret tavafının farz olan dört şavtına ÜÇ ŞAVT daha ilâve ederek yediye tamamlamak. 9 - Ziyaret tavafını BAYRAM GÜNLERİ İÇİNDE yapmak.

10 - Tavafa HACER-İ EEVSD'den başlayıp Hacer-i Esved'i sola alarak HATİM DIŞINDAN yaya olarak Kâbe'yi tavâf etmek.

11 - Tavaflardan sonra, Harem-i Şerîf'te İKİ REK'at NAMAZ kılmak.

12 - Kıran ve Temett�� haccı yapanlar için, Harem dahilinde KURBAN KESMEK.Mehmet Dikmen İlmihali

*Vâcibi bir özür­den do­la­yı ter­ke­de­ne bir­şey ge­rek­mez.Ancak özürsüz Hac­cın vâciplerinden bi­ri­ni ter­ket­mek, hac­cın sih­ha­ti­ne mâni ol­maz. Bun­dan do­la­yı ce­za ola­rak yal­nız kur­ban kes­mek ge­re­kir. Kur­ba­nın eti Mek­ke -i Mü­ker­re­me yok­sul­la­rı­na da­ğı­tı­lır. Bu­nun­la bir­lik­te, ter­ke­di­len bir vâcib ye­ni­den ya­pı­lın­ca ce­za dü­şer. Ab­dest­siz ya­pı­lan bir tavâfı, ab­dest­li ola­rak ye­ni­den yap­mak gi­bi.

HACCIN SÜNNETLERİ

1 - İhrama niyet edileceği zaman gusletmek. 2 - İki parça hâlinde olan özel ihram örtüleriyle vücudunu örtmek. 3 - İki rek'at ihram namazı kılmak. 4 - İhrama girdikten sonra telbiye getirmek. 5 - Kudüm tavâfı yapmak. 6 - Farz ve vâcib tavaflar dışında çokca tavaf yapmak. 7 - Sa'y yaparken iki yeşil direk arasında koşmak. 8 - Zilhicce'nin 8. günü Mina'ya çıkıp orada gecelemek. 9 - Arefe günü güneş doğduktan sonra Arafat'a çıkmak. 10 - Müzdelife'den Mina'ya güneş doğmadan önce dönmek. 11 - Kurban bayramının gecelerini Mina'da geçirmek. 12 - Müzdelife'de gecelemek. 13 - Mina'da cemrelere taş atarken sırayı gözetmek 14 - Arafat'ta huzur ve huşu' içinde Allah'a dua edip yalvarmak. 15 - Kurban bayramının birinci günü Mina'da ilk taş atmayı güneşin doğuşu ile öğle vakti arasında yapmak. 16 - Tavaflardan sonra Zemzem kuyusuna gidip su içmek. 17 - Hacer-i Esved'i öpmek veya istilâmda bulunmak. Mehmet Dikmen İlmihali

Hac­cın sün­net­le­ri­ni ter­ke­den fa­zi­let ve se­va­bın­dan mah­rum ka­lır­sa da, ken­di­si­ne kur­ban ce­za­sı ge­rek­mez.

EDA BAKIMINDAN HAC ÇEŞİTLERİ                                                                                                      1-İFRAD HACCI: Umresiz yapılan hac çeşididir. Hac ayları içinde hacdan önce umre yapmayıp, sadece hac niyetiyle ihrama girerek hac menâsikini de yerine getirenler, İfrad haccı yapmış olurlar. İfrad haccında şükür kurbanı kesmek vacip değildir.                                2-TEMETTU HACCI: Aynı yılın hac ayları içinde, umre ve haccı ayrı ayrı niyet ve ihramla yapmaktır. Temettu haccında ihrama giren kimse önce umreye niyet eder,Umre yaptıktan sonra ihramdan çıkar. Hac günlerinde yeniden ihrama girerek hac vazifelerini yapar.Temettu haccı yapanların şükür kurbanı kesmeleri vaciptir.        

3-KIRAN HACCI: Aynı yılın hac ayları içinde umre ve hacca birlikte niyet ederek ikisini aynı ihramla yapmaktır.  Kıran haccı yapacak olanlar mikat sınırında umre ve haccın her ikisine birden niyet ederek ihrama girerler. Umre yaptıktan sonra ihramdan çıkmaz, aynı ihramla haccı da eda ederler. Kıran haccı yapanların şükür kurbanı kesmeleri vaciptir.  

1-HAZIRLIK:– Evdeki hazırlık:Koltuk altı ve benzer kılları gideririm.Tıraş olur, tırnaklarımı keser (bunlar müstehaptır) ve boy abdesti alırım. (sünnettir). Adetli bayanlar da boy abdesti alırlar.Yakınlarıınla helalleş.

2-İHRAM GİYME Farz Umre İçin İhrama Girmek – Doğrudan Mekke’ye gidecek ise hava alanlarında veya mîkat sınırlarını geçmeden günlük elbiseler çıkarılır “izâr” ve “ridâ”ya bürünülür.– Umreye niyet edilir ve telbiye getirilir.– İki rekat ihram namazı kılınır.

3-NİYET: Temettu Haccı yapacak isem; Niyet,umre yapacağının kalben belirlenmesi demektir. Niyetin,“Allah’ım! Umre yapmak istiyorum. Onu bana kolaylaştır ve onu kabul buyur” diyerek diliyle ifade edilmesi müstehaptır.Niyetten sonra telbiye getiririm. Böylece ihram yasakları başlamıştır

4-TELBİYE

”Lebbeyk Allahümme lebbeyk,lebbeyke la şerikeleke lebbeyk innel hamde ven nimete leke velmülk la şerikelek” "Buyur Allah'ım buyur, emrine itaate gel­dim. Senin eşin ve ortağın yoktur. Hamd da, nimet de, mülk de senindir Allah'ım. Senin hiçbir ortağın yoktur."Ebu Davud,Menasik,27;II,404.Tirmizi,Hac,13.III;187.

5-İHRAM YASAKLARI BAŞLADI : *Helal olan bazı şeylerin haram kılındığı nefis terbiyesi bir ibadettir.

İhramlı kimsenin "ihram yasakları" na uyması vaciptir.

Yasakları ihlal edenlere, yasağın çeşidine ve ihlal biçimine göre değişen cezalar gerekir.

1-Saç sakal tıraşı olmak,bıyıkları kesmek.

2-Kasık ve koltukaltı kılları ile vücudun diğer yerlerindeki kılları traş etmek,koparmak veya yolmak.

3-Tırnak kesmek

4-Süs için saç ,sakal ve bıyıkları yağlamak veya kına sürmek.Oje,ruj ve kokulu sabun kullanmak.

5-Güzel koku sürmek

6- Elbise giymek

7-Başı ve yüzü kapamak.  

8-Eldiven çorap veya topukları kapalı ayakkabı giymek.Giyim ile ilgili bu yasaklar sadece erkeklere aittir.Kadınlar ise normal elbiselerini giyerler.İhrama girdiklerinde sadece yüzlerini örtmezler.

9-Cinsi ilişkide bulunmak.

10-Şehevi duyguları tahrik edici sözler söylemek.

11-Haram olan şeyleri yapmak.

12-Başkalarıyla tartışmak,kavga etmek,sövüp saymak,kötü söz ve davranışlarda bulunmak.

13-Her türlü kara avını avlamak,göstermek veya avcıya yardım etmek.

Deniz hayvanlarının avlanması yasak olmadığı gibi koyun ve tavuk gibi evcil hayvanların kesilmeside ihramlıya yasak degildir.Mekke şehri çevresindeki Harem denilen bölgenin avının avlanması,bitkilerinin kesilmesi veya koparılması ihramlı ve ihramsız herkes için yasaktır.Diyanet İslam İlmihali

İhramlıya Yasak Olmayan Şeyler.

1- Yıkanmak, kokusuz sabun kullanmak.

2- İhram örtülerini değiştirmek ve yıkamak.

3- Dişleri fırçalamak, sürme çekmek.

4- Kırılan tırnağı ve zarar veren veya rahatsız eden kılı koparmak.

5- Diş çektirmek, kan aldırmak, iğne vurdurmak, yara üzerine sargı sarmak.

6- Silâh taşımak, bilezik, yüzük ve kol saati takmak.

7- Kemer kullanmak, omuza çanta asmak.

8- Yüzü ve başı örtmeden, yorgan ve battaniye gibi bir örtü ile örtünmek.

9- Palto, ceket gibi giyim eşyasını giymeden omuzlarına almak.

10- Şemsiye kullanmak, gölgede oturmak.

11- Balık vb. su ürünlerini avlamak.

12- İhramsız kişi tarafından avlanan kara avının etinden yemek.

13- Yılan, akrep, fare, sinek, pire, kene gibi zararlı hayvan ve haşareler ile saldırgan köpek, kurt ve kaplan gibi yırtıcı hayvanları öldürmek.

İlmihal 1.Cilt - İman ve İbadetler Sf.511-571 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları

6-CİDDE HAVALİMANI

Birkaç saat bekleme pasaportlar.MEKKE:Abdest,gusül ve ihramlısın unutma. 7-MESCİD-İ HARAM Mümkünse Babüs-selam kapısından içeri gir.Beytullah’ı görünce telbiyeyi keser, üçer defa "Allahü Ekber" ve "Lailahe illallah" denir.Benim için en önemli olan duayı (Ya Rabbi! Bundan evvel ve bundan sonraki bütün dualarımı kabul et.) “Allah’ım! Rahmet kapılarını bana aç ve beni kovulmuş şeytandan koru”gibi (Kadınlar adetli iken Kâbe’ye giremez ve tavaf yapamazlar).

8-TAVAF UMRENİN Tavafı – Niyet “Allah’ım! Senin rızan için yedi şavtlı umre tavafını yapmak istiyorum. Onu bana kolaylaştır ve benden kabul eyle” Hacer-i  Esved hizasına geldiğimde uzaktan ellerin içi taşa doğru gelmek üzere eller kaldırılır “Bismillâhi Allâhu Ekber” diyerek selamlar ve sağ elimin içini öperim.Tavafa başlarım.Selamlamayı her dönüşde yaparım.Hacer-ül Esved’i selamlamak sünnettir.Ka'be çevresinde bir defalık dönüşe Şavt adı veri­lir.Tavafların dördü farz, üçü vacip olmak üzere 7 yedi şavttır.

*Tavaf esnasında istenilen dua yapılabileceği gibi Kuran-ı Kerim de okunabilir.Ancak Peygamber efendimizin okumuş olduğu duaları okumak daha faziletlidir.Tavaf ederken ve sa’y ederken, ezan okunursa, bunlar bırakılıp, namazdan sonra tamamlanır. Tavaf esnasında abdesti bozulan kişi tavafı bırakıp abdest alarak kaldığı yerden tavafa devam eder, dilerse tavafı yeniden yapabilir.                                                                                                        

9-MAKAMI İBRAHİM Tavaftan sonra eğer kerahet vakti değilse arka taraf müsaitse iki rekat tavaf namazı kılınır.Müsait degilse Mescid-i Haram’ın her hangi bir yerinde kılınması daha uygun olur.                                        

10-MÜLTEZEME’DE DUA..Hacer-ül Esved ile Kâbe kapısı arasında kalan kısma “mültezem” denir.

11-BOL,BOL ZEMZEM Tavaftan Sonra Zemzem İçmek Zemzem içerken e’uzü besmele çekilir ve Allah’ım! Senden yararlı ilim,bol rızık,her türlü dert ve hastalıktan şifa istiyorum.Tirmizi,Hac,33.III,211.                                      

12-SAY Vacip Safaya gel, Kabe’ye dönüp Hacer-ül esvedi istilam et.“Allahım rızan için               SAFA ile MERVE arasında Umre Say’imi yapmak istiyorum.Bunun edasını bana kolay kıl ve benden kabul eyle. Safa’dan başlayıp Merve’de tamamlanmak üzere yedi defa gidip gelmektir.(Safa’dan Merve’ye 4 gidiş ve Merve’den Safa’ya 3 geliş) 13-TIRAŞ olmak..Vacip.. Sadece Temettu haccı yapan erkekler umre sa’yından sonra tıraş olup ihramdan çıkarlar.Kadınlar ise traş olmazlar,saçların ucundan parmak ucu kadar keserek ihramdan çıkarlar.                    

14-İHRAMDAN ÇIKILIR . Mekke’de zamanını Nafile tavaf yaparak.Namazlarını kabede kılarak değerlendir.                  

15-ZİLHİCCE 8.nci gün Terviye günü:Arefe’den bir gün önceki günün adıdır. Hacılardan bir kısmı bugün Mina’ya çıkar (sünnettir)ve geceyi burada geçirirler. Bir kısmı da doğrudan Arafat’a çıkarlar. 

16-HAC İÇİN İHRAMA GİRMEK Zilhicce 8.nci gün Temettu haccı yapıyorsam, İlk ihrama girdiğim gibi tekrar ihrama girer bu defa hacca niyet ettikten sonra telbiye (Lebbeyk…) getiririm. İki rekat ihram namazı kılarım. (Tekrar  ihram yasakları başlamıştır). İfrad veya Kıran haccı yapıyorsam zaten ihramda olduğumdan ayrıca yapacağım bir niyet yoktur.– Vakit müsait olursa nafile bir tavaftan sonra haccın sa’yi yapılabilir.

17-ZİLHİCCE 9.ncu gün AREFE GÜNÜ  

"Allahu ekber Allahu ekber, Lâ ilâhe illallahu vallahu ekber. Allahu ekber ve lillahi'l-hamd"

EYYAM-I TEŞRÎK Teşrîk günleri demektir. Zilhiccenin 9-13. günleridir. Bu günlerde Teşrîk tekbirleri alınır.

ARAFAT VAKFESİ: Farz.Arafat’a çıkamayan hacı olamaz.Terviye günü kafile ile birlikte Arafat’a hareket edilir.– (9 Zilhicce) Arefe günü Peygamberimiz (s.a.v) Arafat’ta öğle namazı ile ikindi namazını öğle vaktinde birleştirerek kılmıştır.Nesâî, Menâsik, 201. V, 254

– Namazdan sonra vakfe yapılır.– Güneş battıktan sonra kafile ile birlikte Müzdelife’ye hareket edilir. *Kıyametten bir sahneyi andıran milyonlarca insan bembeyaz izar ve rida içerisinde Hz. Âdem ile Hz. Havva validemizin buluştukları, Hz. İbrahim ile Cebrail’in görüştükleri, Sevgili Peygamberimizin ilk insan hakları evrensel beyannamesini îrat buyurdukları ve Yüce Allah’ın duaları kabul ettiği bir yer olan Arafat’ta,hacılar ellerini Allah’a açarak.İki gözleri iki çeşme olur,gözyaşlarını etrafa saçarak âdeta melekleşirler.

18-MÜZDELİFE VAKFESİ Vacip.Yatsı vakti girince akşam ve yatsı namazları “cem-i te’hîr”ile kılınır.–Akabe Cemresi’ne atılacak 70 taş toplanır. (Taşlar Müzdelife dışında bir yerden de toplanabilir)Bayramın birinci günü (10 Zihlhicce) Sabah namazı kılındıktan sonra Müzdelife vakfesi yapılır.–Vakfeden sonra Mina’ya hareket edilir.

19-ZİLHİCCE 10 ncu gün:......... Kurban Bayramı ilk günü                                                                20-MİNA Mina’daki Görevler– Bayramın birinci günü çadırlara yerleşilip dinlendikten sonra.

21-ŞEYTAN TAŞLAMA Vacip.Uygun zamanda gidip Akabe Cemresine (Büyük Şeytan’a) 7 taş atılır.

22-KURBAN .Vacip Kurbanı kıran ve temettu haccı yapanlar keser.Vekalet yolu ile kestirilmektedir.

23-SAÇLARIN TIRAŞ edilmesi.Vacip.Kurban kesildi haberi gelince;– Tıraş olup ihramdan çıkılır. Böylece cinsel ilişki hariç ihram yasaklarI sona erer.– Mina’daki çadırlarına dönülür veya Mekke’ye gidilir.

24-ZİYARET Tavafı (Farz)– Bayramın birinci günü uygun bir zamanda yapılır.

25-HACCIN SAY’I–Vacip.Önceden yapılmamış ise haccın sa’yi yapılır.Böylece cinsel ilişki yasağı da kalkar.

26-ZİLHİCCE 11.nci gün (Bayram 2.nci gün).Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Topl.21

27-ZİLHİCCE 12.nci gün (Bayram 3.ncü gün)Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Topl.21

28-ZİLHİCCE 13.ncü gün :(Bayram 4. Gün ).... Mina’da kalındığı takdirde Bayramın dördüncü günü de Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Kalınmaz ise üç günde toplam 49 taş atmış olur.Dördüncü günü atılacak taşlar toplanmış ise bu taşlar uygun bir yere bırakılır.

MEKKE’ye dönülür.

MEKKE’DEKİ ZİYARET YERLERİ:  ARAFAT: Mekke’nin yaklaşık 25 km. güneydoğusunda düz bir alanının adıdır. Hz. Adem (a.s.) ile Hz. Havva’nın Cennetten indirildikten sonra buluştukları yere “Arafat”, buluştukları güne de “Arefe” denilmiştir.

MÜZDELİFE: Arafat ile Mina arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Akşam vakti Arafat’tan ayrılan hacılar bu bölgeye gelir.Yatsı vaktinde.Akşam ve yatsı namazlarını burada “Cem-i Tehir” ile peş peşe kılarlar.

MİNA: Müzdelife ile Mekke arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Cemerat ismiyle bilinen şeytan taşlama yerleri ve hac kurbanlarının kesildiği mezbahalar bu bölgededir.

TENİM ve MESCİDİ.Mekke merkezine 8 km. kadar uzaklıkta,.Kabe'ye en yakın bir yeri olup, umre için ihrama girdikleri yerdir.  

AKABE BEYATLARININ YAPILDIĞI YER: Hz. Peygamber'in 621-622 M. yıllarında Medine'den ilk müslüman olanlarla görüştüğü yerin adıdır. Mekke'ye üç km. kadar uzaklıkta.

HİRA-NUR MAĞARASI: Hz. Peygamber'e ilk vahyin geldiği mağara olup, Mekke'nin 5 km. kadar kuzeydoğusundaki Hira dağının üst kısmında.İlk vahyin geldiği yer buraya "Cebelü'n-Nur (Nur Dağı)" da denir.

SEVR MAĞARASI:Hz. Muhammed (s.a.v.)'in Mekke'den Medine'ye hicreti sırasında, Hz. Ebû Bekir He birlikte müşriklerden gizlendikleri ve üç gün süreyle saklandıkları mağaradır. Sevr dağı, Mekke'nin güneyinde5 km.

PEYGAMBER EFENDİMİZ (s.a.s.)’in DOĞDUĞU EV: Kâbe’nin doğu tarafında.

CİN MESCİDİ: Cin suresinin indiği yerde inşa edilmiş olan bir mescittir. Bu mescit, Cennet-ül Mualla kabristanının yanındadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) burada cinlerle birkaç defa görüşmüştür.

CENNET-ÜL MUALLA MEZARLIĞI: Peygamberimiz (s.a.v.)’in dedeleri, öz dedesi Abdulmuttalip ile amcası Ebu Talip.Yine bu mezarlıkta Annemiz Hz. Hatice ve bir çok sahabî, tabiin kabri de bulunmaktadır.                            

CEBEL-İ EBİ KUBEYS: Cenab-ı Hak, İbrahim (a.s)’a "Ebu Kubeys dağına çık. “Seslen ya İbrahim, insanlar Kâbe’yi tavaf etsin” (Hacc 22/27) deyince, Hz. İbrahim, “Ya Rabbi, ben seslensem bile ıssız çölde kim duyar?” der. Rabbimiz de, “Seslenmek senden, duyurmak bizden” der. Hz. İbrâhîm, makamı üze­rinde —Hicr üzerinde, Safa üzerinde, Ey insanlar, Rabbınız bir Beyt edindi. Orayı haccediniz, demiş.                                                                                                                          *Hz. İsmail (a.s.) tarafından Ebu Kubeys dağından tavafa başlama noktasını belirtmek üzere getirilen taş ( Hacer-ül Esved), Hz.İbrahim (a.s.) tarafından bu günkü yerine konuldu.

29-VEDA TAVAFI.Hacca uzaklardan yani Mikat sınırları dışından gelmiş olanların (Afakîlerin) Mekke’den ayrılmadan önce VEDA TAVAFI YAPMALARI VACİPTİR. – Bu Tavaf  hacla ilgili olarak yapacağım en son görevdir. Tavaf tamamlandıktan sonra peşinden tavaf namazını da kılarım. İşte en zor saat bu saattir. Çünkü Allah’ın evinden ayrılmak zorundayım. Son bir defa Kâbetullah’a bütün his ve samimiyetimle bakarak, içimden gelen duayı yapar ve  Kâbetullah’dan ayrılırım.

MEDİNE’YE HAREKET  “Kim hac yapar da ölümümden sonra kabrimi ziyaret ederse,beni hayatımda ziyaret etmiş gibi olur.”423 Beyhaki, V, 403. “Kabrimi ziyaret eden şefaatimi hak eder” (Dare Kutni)                                

MEDİNE ZİYARET YERLERİ:    MESCİD-İ NEBEVİ- Peygamber Efendimizin yaptırıp namaz kıldırdığı mesciddir.İlk ziyaretinde Minberi Şerifin yanında 2 rekat tahiyyetül mescid ve 2 rekat şükür namazı kıl . Boş zamanlar Mescid-i Nebî'de kazâ namazı, Kur'ân-ı Kerîm kıraati, salâtü selâm, zikirle değerlendir.

          *Bu üç mescitte kılınacak namazın fazileti hakkında da Allah'ın Rasûlü şöyle buyurmuştur: "Başka yerlerde kılınan namaza göre, Mescid-i Haram'da kılınan bir namaz YÜZ BİN namaza, benim mescidimde kılınan bir namaz,BİN namaza, Beyt-i Makdis'te (Mescid-i Aksa) kılınan bir namaz da,BEŞ YÜZ namaza denktir." Askalânî, Bülûgu'l-Merâm, II, 574..*“Şu mescidimde, ara vermeden KIRK VAKİT NAMAZ kılan için cehennemden kurtuluş beratı yazılır.” (Tirmizî)

RAVZA-İ MUTAHHARA- Peygamberimiz (s.a.v) in kabri ile minberi arasındaki alana Ravza-i Mutahhara denilmektedir.“Evimle minberim arası,cennet bahçelerinden bir bahçedir”buyurmuştur.(Buhârî,Fadlü’s Salat.6). Peygamberimiz (s.a.v) ve iki büyük halifesi Hz. Ebubekir ile Hz. Ömer’in kabr-ı şerifleri bu mescitte yeşil kubbe altındadır.Senin vasıtan ile Resülüllah’a selam gönderilmiş ise; emanet selamları ilet.

CENNET-ÜL BAKİ-(BAKİ  MEZARLIĞI )Burada on bin civarında sahabi yatmaktadır.

KUBA MESCİDİ- Peygamberimiz (s.a.v.) İslâm’ın ilk mescidi’ni yapmış ve içinde namaz kılmıştır. Sehl İbnu Huneyf radıyallahu anh anlatıyor"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:"Kim evinden çıkıp Kuba mescidine gelir ve orada iki rek'at namaz kılarsa bu ona bir umreye bedel olur."Nesai, Mesaciid 9, (2, 37).    

MESCİD-İ KIBLETEYN-İslâm’ın ilk yıllarında namaz Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya doğru kılınıyordu.Hicretten 16 ay sonra Kıble’nin Mescidi Haram olması yönünde Peygamberimiz (s.a.v.) vahiy geldi ve kendisi ile birlikte namaz kılanlar yüzlerini ters yöne, yani Mekke’deki Mescid-i Haram’a çevirerek namazını böylece tamamladılar.          

UHUT ŞEHİTLERİ- Hz. Peygamber (s.a.v.) hicretin 3.yılında bu dağın eteklerinde Mekkeli müşriklerle savaşmış, bu savaşta Ashabı kiramdan 70 kişi şehit olmuş ve buraya defnedilmiştir.   MESCİD-İ Ömer (R.A)-Mescid-i EBU BEKR (R.A)- MESCİD-İ Ali (R.A)- CUMA MESCİD-İ- GAMAME MESCİD-İ- YEDİ MESCİDLER –HENDEK- BEDİR -Savaşlarının yapıldığı yerlerin ziyaretleri. Medine’den ayrılmak İşte en zor saat bu saattir. Resûlullah ziyaret edilerek vedâ edilir. Ravza-i Mutahhara'da iki rek`at şükür namazı kılınıp, dua ve niyazı ile Mescid-i Nebî'den çıkılır.Konular Hazılanırken Diyanet Hac İlmihalinden kısa bilgiler alınmıştır.Detaylı bilgi diyanet ve diger Hac İlmihallerinden alınabilir.

Hac farizasını yerine getiren kardeşimiz, Mekke çöllerine kulak kabartıp Bilal`in "Ehad ehad" sesine tanıklık edecek, anne ve babası işkence altında şehid olan Ammar b. Yasir'in duygularına ortak olup verilen bu ağır bedelin ne manaya geldiğini daha iyi anlayacaktır.

Habbab bin Eret'in vucudunun demirlerle dağlanmasına rağmen küfre karşı mücadelesinden taviz vermeyişini ve korku bilmez yüreğiyle nasıl cihad ettiğini müşahade edecektir. Mekke sokaklarında yol alırken Erkam b.Erkam'ın evine farklı sokaklardan gelen güzide sahabelerin yüzlerinde ışıldayan imani nura tanıklık edecek ve o sohbet halkasında olmayı canı gönulden arzulayacaktır.

Müşriklerin Hz. Ebu bekir (r.a)`e; ancak evinde namaz kılıp Kur`an okuyabilirsin dediklerinde, onun bu duruma daha fazla dayanamayıp,evinin dışında yüksek sesle, ağlaya ağlaya Kur`an okuduğuna şahitlik edecek ve bu manzara karşısında imanı artacaktır.              Giydiğimiz ihramla nefizlerimizi ilelebet öldürecek, "Ölmeden ölünüz" sedasıyla hayat bulacağız. Yedi şavt ile Kabe`yi tavaf ederek adeta yedi kat göğe çıkacağız, sonrasında kılacağımız iki rekat namaz ile mirac`ı anbean yaşayacağız.                                                      Allah cc`nun nişaneleri olan Safa ve Merve rasında yapacağımız say ile Hacerce bir imanı kuşanacak ismaill`lerimize ab-ı hayat olan İslamı ulaştıramanın kaygısını taşıyacağız.              Arafat`ta mahşeri yaşayacak, amellerimizin azlığı sebebiyle mahçup olup "Fefirru ilallah (Zariyat 50)" ayetiyle ibadetlerimize dört elle sarılmayı dileyeceğiz.                                  Kardeşlerimiz, Hac farizasını ifa ettikten sonra beldelerine pahalı hediyeleri değil, Hz. Ebu Bekir`in sıdkiyetini, Hz. Ömer`in adaletini, Hz. Hamza`nın küfre meydan okuyuşunu, Ebu Düccane`nin yiğitliğini getirmelidirler.                                                                            Bacılarımızın da hacdan getirecekleri en iyi azık, Hz Hatice`nin davaya olan bağlılığı, Hz. Aişe'nin iffet'i, Sümeyye annemizin şehadetidir.                                                                        Bu duygu ve düşünceler ışığında böyle bir hacı Rabbimiz bizlere nasib ve müyesser kılsın. Allahın Selamı Rahmeti Bereketi Üzerinize Olsun

          Haccı bir yazıya sığdırmak mümkün degil.Haccı anlatmakla olmaz anlamak için yaşamak lazım.Hazırladığım bu bilgiler Hacı Adaylarına faydalı olur inşallah. Rabbim Hacca gidenlere tekrarını gidememiş olanlara gidebilmeyi nasip eylesin inş.Allah’a emanet olun....(AMİN)                     Hazırlayan:Fehmi AKKOYUN

 Hac

                                Hac Allah’ın davetine icabettir.                                                                                   Kul inşaAllah der, Yaradan inşa eder.                                                                                Hac yolu, bir mahşer yürüyüşüdür.İhramınızı kefeniniz bilip, nefsinizi öldürüp kendinizi yeniden doğmuş gibi temizleyecek bir hac yapmak için yola çıkın.                                                  Allah herkese haccı nasip etsin.                                                                                          'Kur'anı Kerim -“Şüphesiz, âlemlere doğruluk kaynağı olarak insanlar için kurulan ilk ev (mabet), Mekke’deki (Kâbe)dir. (Al-i İmran S.3 / 96)                                                                            -Orada apaçık işaretler, (ayrıca) İbrahim’in makamı vardır. Oraya giren emniyette olur. Yoluna gücü yetenlerin o evi haccetmesi, Allah’ın insanlar üzerinde bir hakkıdır. Kim inkâr ederse bilmelidir ki, Allah yarattığı âlemlerden bağımsızdır, her bakımdan Kendine yeterlidir.” (Al-i İmran S.3 / 97)                                                                                               -İnsanlar arasında haccı ilân et ki, gerek yaya olarak, gerekse nice uzak yoldan gelen yorgun argın develer üzerinde, kendilerine ait bir takım yararları yakînen görmeleri, Allah'ın kendilerine rızık olarak verdiği kurbanlık hayvanlar üzerine belli günlerde Allah'ın ismini anmaları (kurban kesmeleri için) sana (Kâbe'ye) gelsinler. Artık ondan hem kendiniz yeyin, hem de yoksula, fakire yedirin.Hac 22/27-28                                                                                            -Hz. İbrahim: “Ya Rab! Benim sesimi kim duyar ki?” dedi. Cenabı Hak: “Sen davet et, duyurmak bana ait.” buyurdu. Hz. İbrahim Ebu Kubeys dağına çıkıp dört bir yana: “Ey insanlar! Bu kadim beyti (Kâbe’yi) hac ve ziyaret size farz kılındı.” diye seslendi. Bu sesi yerle gök arasında, ruh âleminde bulunan insanlar işiterek “Lebbeyk Allahümme Lebbeyk: Buyur Allahım, emrine amadeyim” diye cevap verdiler.                                                                         -Hz. İbrahim bu ilânı yaptıktan sonra Cebrail aleyhisselâm gelerek, kendisine "Safâ" ile "Merve"yi ve Harem-i Şerif'in sınırlarını göstermiş, ayırıcı alâmet olmak üzere de birer taş dikmesini önermişti. Daha sonra hac menâsikini (gerekli bilgilerini) öğreterek, ihramlı bir şekilde Mina'ya ve yollarda "tehlîl" ve "telbiye" getirilerek Arafat'a varıldı. Vakfe'den sonra Müzdelife'ye, oradan da Mina'ya getirdi, kurban kestirdi ve şeytan taşlama (remyu cimâr) yaptırdı. Kısaca haccın bütün menâsikini öğretti.                                                                                             Hz. İbrahim'in Allah adına yaptığı daveti duyup, “İşittik ve itaat ettik” diyen sevgili kullarına, Cenab-ı Hak mübarek bir sefer nasip edecek. Keşke onların yerinde olabilseydik. Bir bölümü de daveti duyduğu halde, dünyanın ayaklarına dolanması sebebiyle icabet edemeyecek.       Bu ibadet, ergenlik çağına gelmiş, akıllı, sağlıklı, hür ve gücü yeten her Müslümana farzdır. Namaz, oruç ve zekât gibi İslamın en temel ibadetlerinden biri olan Hac ibadeti Kameri bir ay olan Zilhicce ayının 8 – 13. günleri arasında yapılır. Nitekim, insan varlığının dünya hayatındaki başlangıç mekanı Arafat, Adem ile Havva’nın cennetten çıkartıldıktan sonra, dünyada ilk buluştukları mekan; Müzdelife ise geceledikleri yerdir.                                                                                       Safa ve Merve, Hacer validemizin, oğlu İsmail (as)’e su temin etmek için koşuştururken zemzem mucizesine; Mina mekânları ise, Allah’a imanın en büyük mücadelelerinden birini vermiş olan İbrahim ve İsmail Peygamberlerin tam bir teslimiyet örneğine şahitlik ettiği topraklardır.                                                                                                                                    Peygamber Efendimiz sallallah-u aleyhi ve sellem, “Hac edenler ve umre yapanlar Allah’ın misafirleridir. Allah’a dua eder ve bağışlanma dilerlerse Allah onların dualarını kabul eder ve onları bağışlar.” buyurmaktadır. (İbn-i Mace)                                                                                          -Karınca hacca gitmeye karar vermiş, ona demişlerki ömrün yeter mi, karıncanın cevabı çok güzel, Gidemesem bile hac yolunda ölürüm ya......o yola başını koymuş.. Hac yapmayan hacı olamaz. Ancak niyetine göre çok sevap alır. Çünkü hac yapmak niyetiyle yola çıkmıştır.      -Kulum bir kötülük yapmaya niyetlenirse, onu hemen yazmayın. Eğer o işi yaparsa onun adına tek bir kötülük yazın. Kulum iyi birişe niyetlenir de yapamaz ise, niyetini bir iyilik olarak yazın. Niyetini gerçekleştirir ise on iyilik yazın. (Müslim)                                                            -Bu üç mescitte kılınacak namazın fazileti hakkında da Allah'ın Rasûlü şöyle buyurmuştur: "Başka yerlerde kılınan namaza göre, Mescid-i Haram'da kılınan bir namaz YÜZ BİN namaza, benim mescidimde kılınan bir namaz,BİN namaza, Beyt-i Makdis'te (Mescid-i Aksa) kılınan bir namaz da,BEŞ YÜZ namaza denktir." Askalânî, Bülûgu'l-Merâm, II, 574..*“Hadis-i şerif’teki berekete, kara ve ticarete bakın.                                                                                                 -Ruhu’l Hadîs-i Şerîfte buyuruldu ki: (Kabul olan bir hac,geçmiş günâhları yok eder.)[Beyhekî ]                 (Haccedip, kötü söz söylemeyen ve doğruluktan ayrılmayan, anasından doğduğu günkü gibi günâhsız olur.) [Buhari]                                                                                                                              Beyan tefsirinde anlatıldığına göre, Ali bin Muvaffak ismindeki alim ve veli zata altmış kere hacca gitmek nasip olmuştu. Bir keresinde Kabe’de Hicr bölgesinde,”Defalarca Beytullah’ı ziyaret ettim ama yaptığım haclar kabul oldu mu?” diye düşünürken, orada uyuya kaldı. Rüyasında bir ses:”Ey Ali sen sevdiklerinden başkasını evine davet eder misin?” diye seslendi. Sevinçle yerinden kalkan İbn-i Muvaffak Hacıların Allah’ın seçip davet ettiği sevgili kulları olduğuna kanaat getirerek huzur buldu.                                                                                                Bu mübarek ibadeti yerine getirmek üzere Hacca gitmiş bulunan kardeşlerimize kolay ve kabule mazhar bir hac yapmalarını diliyor, gidemeyenlere de, yüce Rabbimizden nasip etmesini niyaz ediyorum.

Haram

 Haramlardan Kaçmak Büyük Hicrettir.

Haram Lokmalar Haram Konuşturur.

Haram mal bir getirir, üç götürür.Mevlana

Tarihten ibretler Ağaçtan meyve aldı parasını da ağaca astı.

Şu iki kimse elbet ölümü hatırlamaz Biri haramdan kaçmaz, biri de namaz kılmaz.

Helal ile beslersen çocuğunu" Hürmet " ile öder borcunu,                                                  "Haram " ile beslersen o'nu "Hakaret " ile öder borcunu... Necip Fazıl Kısakürek

Bir paranın nereden geldiğini görmek istiyorsan; nereye gittiğine bak.İmam-ı Azam (rh.a.)

Allah haram yenilmesinden razı olmaz ve haram yiyenleri sevmez.

Allah gıybeti haram kılmıştır, gıybetçileri sevmez.

Allah tecessüsü (insanların gizli ayıp ve günahlarını araştırmayı) haram kılmıştır, bu günahı işleyenleri sevmez.

Yiyin, için ama israf etmeyin. Allah israf edenleri sevmez.Araf 7/31

İmam Gazâlî, haram yiyip içen bir kadının sütüyle beslenen çocuğun, ileride habîs şeylere ve çirkin işlere meyledeceğini söyler.

Haram, insanın içini karartır.

Haram yiyen kişiden iyi işler beklemek boştur. Çünkü küpün içinde ne varsa dışına o sızar.  Helâl yiyenlerin ise içleri nûrlanır. Bu nûrdan hikmet husule gelir. Hikmet ehlinde en güzel iş ve icraatlar zuhur eder.

Haram, Allahü teâlânın, Kur’ân-ı kerîmde, "yapmayınız" diye açıkça yasak ettiğii şeylerdir. Haramların yapılması ve kullanılması kesinlikle yasaklanmıştır. Harama, helal diyenin ve helale, haram diyenin imanı gider, kafir olur. Haram olan şeyleri terk etmek, onlardan sakınmak farzdır ve çok sevabdır.

Helal, Allah’ın rızasına uygun söz, tutum ve davranışlardır.

Haram Rabbimizin gazabına ve insanların kınamasına neden olacak kötülüklerdir.

İnsan, helale ne kadar yaklaşırsa huzura da o kadar yaklaşır.

Harama doğru yürümenin sonu ise pişmanlık ve mutsuzluktur.

Üç kişi vardır ki, Kıyamet günü gözleri Cehennem ateşini görmez.

Muâviye bin Hayde (ra) rivayet ediyor. Resulullah (sav) buyurdular ki: Üç kişi vardır ki, Kıyamet günü gözleri Cehennem ateşini görmez: Allah korkusundan ağlayan göz, Allah yolunda nöbet tutan göz ve Allah'ın haram kıldığı şeylere bakmaktan sakınan göz.(Camiussağir - 3518)

        -Resulullah (sav) Veda Hutbesi’nde "Size iki şey bırakıyorum. Onlara sımsıkı sarıldıkça yolunuzu şaşırmazsınız. Bunlardan biri Allah'ın kitabı Kur'ân'ı Kerim, diğeri de Sünnetimdir" buyuran efendimizin (sav) sünnetine uygun olarak yaşayan kişi günlük hal ve hareketlerini ibadete ve inşallah sevaba dönüştürecektir.

Müslüman’ın en başta gelen vazifelerinden birisi de helal dairesinde yaşamak, helal yoldan kazanıp helal yolda harcamaktır. Yarattığı bütün mahlukatı insanoğlunun emir ve hizmetine sunan Yüce Rabbimiz, bir imtihanın gereği olarak bazı nimetleri helal, bazılarını da haram kılmıştır. Ancak haramlara muhtaç etmeyecek kadar helal dairesini de geniş tutmuştur.

İslam’da çalışma ve helal kazanç farz olarak görülmüş, kişinin kimseye muhtaç olmadan hayatını sürdürebilmesi ve çoluk çocuğunun nafakasını temin etmek maksadıyla meşru yolda çalışıp kazanması, ibadet ölçüsünde kutsal ve değerli bir davranış olarak kabul edilmiştir.

-Mümin öyle bir insandır ki; yetim malına el uzatamaz. Kul ve kamu hakkına giremez. Eş ve çocuklarına, anne ve babasına, komşu ve akrabasına kötü muamelede bulunamaz. Yalan, yalancı şahitlik, iftira ve kötü sözlerle dilini kirletemez. Emanete asla ihanet edemez, verdiği sözden dönemez. Fitne ve fesat peşinde koşamaz, bozgunculuk yapamaz.

        Harama düşmek korkusundan, yetmiş bab helali terk ederdim. Hz.Ebubekir

Haramın temeli (binası) olmaz. Haram kazanç, bir işe yaramadan telef olur gider. Haram mal yiyen insanın ne kendisi ne de ailesi ömür boyunca rahat edemez, ahirette de cezasını görür.  

"Allah’ın size temiz ve helal olarak verdiği rızıklardan yiyin. Kendisine iman ettiğiniz Allah’dan korkun helallerden kendinizi men etmeyin, yasaklarından da sakın!" Maide 5/88

-Efendimiz(s.a.s)’in ifadesiyle, “Allah bir millete bir şeyin yenmesini haram kıldı mı, onun parasını da haram etmiş demektir.” Ebu Dâvud, “Büyû”, 66.

-Haramın Çeşitleri: Haramlar; ya ‘liaynihi haram’, ya da ‘ligayrihi haram’ şeklinde olurlar

‘Liaynihi haram’; kendisinde bulunan bir zarar ve kötülük sebebiyle yasaklanmış şeydir Ölü hayvanın etini yemek, zina etmek, içki içmek, hırsızlık yapmak, yalan söylemek gibi

‘Ligayrihi haram’; kendisi esasen haram olmadığı halde başka bir sebep dolaysiyle yasaklanan şeylerdir Başkasının malını haksız yere yemek, cuma namazı saatinde çalışmak gibi Ekmek yemek haram değildir, ama başkasının ekmeğini çalarak yemek helal olmaz Çalışmak haram olmadığı halde Cuma saatinde erkek müslümanların çalışması haram sayılmıştır Çünkü o saat Cuma namazına aittir   ‘’ Kim Allah’ın sınırlarını aşarsa, şüphesiz kendine zulmetmiş olur.’’ Talak, 65/1

*Hz. Peygamber (s.a.v), inananların Allahın koymuş olduğu sınırlara riayet etmesi gerektiği ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır: ‘’Helaller apaçık bellidir, haramlar da apaçık bellidir. Bu ikisinin arasında birçok kişinin bilmediği şüpheli şeyler vardır. Kişi bunlardan sakınırsa dinini, onur ve haysiyetini korumuş olur. Şüpheli şeylerden kaçınmayanlar, koruluğun kenarında hayvanlarını otlatan kimse gibidir. Kolladığı hayvanların her an koruluğa girmesi mümkündür. Dikkat edin her hükümdarın bir koruluğu vardır, Allah’ın koruluğu da haram kıldığı şeylerdir.’’ Buhari, ‘İman’ , 39

*Bişr-i Hâfî'nin kızkardeşi, Ahmed b. Hanbel'e gelerek, "Ya İmam! Ben çok defa dam üstünde iplik büküyorum. Bazen devlet memurları ellerinde meş'aleler oradan geçiyorlar ve elimde olmayarak o ışıktan da istifade etmiş oluyorum. Bu ipliğe haram karışıyor mu?" deyince, koca İmam hıçkıra hıçkıra ağlamış ve "Bişr-i Hâfî'nin hanesine şüphenin bu kadarcığı bile bulaşmış bir şey girmemeli." fetvasını vermiştir.

*"Anne! Anne! Allah Bizi Görüyor"

Hazret-i Ömer, halifeliği sırasında bir gece asayişi kontrol için Medine sokaklarında dolaşıyordu. Gecenin karanlığında önünden geçmekte olduğu bir evden yüksek sesler işitti. Bir anne kızına şöyle diyordu;- Kızım, yarın satacağımız süte su karıştır! - Anne, Halife süte su karıştırmayı yasak etmedi mi? - Kızım, gecenin bu saatinde Halifenin nerden haberi olacak, o şimdi yatağında yatıyor. - Anne! Anne! Halife uyuyor, haberi olmaz diyorsun! Her şeyi bilen, gören ve her şeye kâdir olan Allahü teâlâ bizi görüyor, hâlimizi biliyor! Hilemizi insanlardan gizleyebiliriz, fakat her şeyi bilen ve gören Allah’tan nasıl gizlersin? Hazret-i Ömer, bu kızın güzel ahlakına çok hayran kaldı. Bu durumu hanımına da anlattı. Sonra da, o kızı oğlu Asım ile evlendirdi. Asım’ın bu kadından bir kızı oldu. Bu kızdan da âdil halifelerden Ömer bin Abdülaziz hazretleri doğdu. Menkıbe                                                        -Haram Yolda Huzur Arayana Huzur Haram Olur.Huzur Allah’ın emirlerin içindedir.Yaptığın işi Allah rızası için yap.İnsan rızka çok düşkün olduğu için rızka çalışmak bahanesini kulluğa mani zannedip kendine bir özür buluyor.                      

Rabbimiz cümlemize helallerle yetinmeyi, helal dairesinde yaşamayı ve haram kıldığı şeylerden de korunmayı nasip eylesin!

“Allah’ım! Doğu ile batı arasını uzaklaştırdığın gibi benimle günahlarımın arasını da uzaklaştır! Allah’ım! Beyaz elbisenin kirden arınması gibi beni de günahlarımdan arındır!” Buhârî, Ezân, 89.

 Hasta

Bu beden bize emanettir...

Bu Dünya Fanidir Dünya imtihan yeridir.

-Hz. Enes (ra) anlatıyor: “Resulullah (sav)Efendimiz buyurdular ki: “Mükâfatın büyüklüğü bela ve musibetin büyüklüğü ile orantılıdır. Allah bir cemaati sevdi mi? Onları musibete müptela eder. Kim bundan razı olursa Allah da ondan razı olur. Kim de razı olmazsa Allah da ondan razı olmaz.” Tirmizi, Zühd, 57.

" Sıkıntılar misafirdir, gelir ve gider. Önemli olan gönderenin hatırına misafire sabretmektir.."Hz.Mevlana

Allah kullarına neden hastalık verir ?

1. Bunlardan birisi işlediğimiz günahlar sebebiyledir.

"Size gelen musibet, işlediğiniz (günahlar) yüzündendir..." (Şura, 42/30)

"Sana gelen kötülük, kendindendir, (günahların yüzündendir)..." (Nisa, 4/79)

"...Bir millet, kendini bozmadıkça, Allah onların hallerini değiştirmez..." (Rad, 13/11)

2. Bela, hastalık ve musibetler, günahların kefareti (affolması) için gelir.

"Dünyada musibetlere maruz kalıp da güzelce sabreden kimse, ahirete günahsız gider veya günahları azalır." "Her musibet, affedilecek bir günah için gelir." (Ebu Nuaym)

"Mümine gelen her sıkıntı, günahlarına kefaret olur." (Buhari)

"Müminin günahları affoluncaya kadar bela ve hastalık gelir." (Hakim)

3. Cennette yüksek derecelere kavuşması için mümine musibet gelir.

Bunun için peygamberlere çok bela ve musibetler gelmiştir.

"En şiddetli bela, peygamberlere, velilere ve benzerlerine gelir." (Tirmizi)

"Nimete kavuşması için insana musibet gelir." (Buhari)

Mü'mine musibet olarak her ne isabet ederse günahlarına kefaret olur.

Mü'min hastalandığında, bu onu, tıpkı körüğün demirin pasını giderip temizlediği gibi tertemiz kılar." İbn Hibban, VII, 198.

"Mü'mine bir diken ve daha da küçüğü bile isabet etse, Allah onunla mutlaka bir derecesini artırır, bir günahını ise düşürür."( Müslim, IV, 1991.)

"Mü'min kişiye bir ağrı, bir yorgunluk, bir hastalık bir üzüntü hatta bir ufak tasa isabet edecek olsa, Allah bu sebeple onun günahından bir kısmını mağfiret buyurur."( Buharı, Marda, 1.)

Hasta ziyareti:                                                                                                                                       Kul, kimi ziyaret ettiğini değil, kimin emrini yerine getirdiğini düşünmelidir. Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: ''Müslümanın müslüman üzerinde beş hakkı vardır: Selamı almak, hastayı ziyaret etmek, cenazeyi takip etmek, davete icabet etmek ve aksırana Allah merhamet etsin demektir.'' Buhâri, Cenâiz, 2; Müslim, Selam, 3.                                     Hastaya dua edilmeli, onun da duası istenmelidir. Peygamberimiz (s a.v,): "Bir hastayı ziyaret ettiğin zaman sana dua etmesini kendisinden iste. Çünkü onun duası meleklerin duası gibidir." (İbn Mace, Cenaiz, 1)

*Hastanın yanına varınca; "Allah şifa versin", "Sizi iyi gördüm", "İyiye gidiyorsunuz" şeklinde güzel sözler söylenmelidir.

Peygamber Efendimizin yaptığı gibi, “Geçmiş olsun, hastalığın günahlarına keffâret olur inşallah” demelidir (Buhârî, Merdâ 10, 14).

Peygamberimiz (sav)“Bir müslüman, hasta olan bir müslüman kardeşini sabahleyin ziyarete giderse, yetmiş bin melek akşama kadar ona rahmet okur. Eğer akşamleyin ziyaret ederse, yine yetmiş bin melek onun için sabaha kadar istiğfar eder” (Tirmizî, Cenâiz 2).

Hasta namazı.                                                                                                               İmran b. Husayn’dan şöyle rivayet edilmiştir: Ben de hemoroit (basur) hastalığı vardı. Peygamberimize bu durumda nasıl kılacağımı sordum. O da şöyle buyurdu:“Namazı ayakta kıl. Eğer buna güç yetiremezsen oturarak kıl. Buna da güç yetiremezsen yan yatarak kıl.” (Buhari, Taksîru’s-Salât, 19, Ebû Dâvûd, Salât, 174)

Hastalık ve musibet Allah’a yaklaştırır.

Büyük bir ibadet olan dua kapısını açar. Biz insana nimet verdiğimizde o yüz çevirir, başını alır uzaklaşır. Fakat kendisine sıkıntı dokununca bir de bakarsın uzun uzun yalvarır durur! (Fussilet, 51) ayeti bu gerçeğe işaret eder. Böyle durumlarda gerçek mü’min, sadece Allah’tan yardım diler, O’na yalvarır. Şifa için derman aramakla beraber, falcıya, medyuma, üfürükçüye gitmez, mezardan, türbeden medet ummaz.                                                                       Malını ve servetini, hatta çoluk çocuğunu kaybeden, dil ve kalbi hariç bütün bedenini hastalık kaplayan, buna rağmen halini kimseye şikayet etmeyen, sonunda da şu samimi sözleriyle O’na seslenen Hz. Eyyûb gibi davranır: Rabb’im, zarar bana dokundu, Sen merhametlilerin en merhametlisisin (Enbiya, 83). Allah da, vazifesini bitirmiş hastalığını kaldırır ve onu över: Biz onu sabredici bulduk. Ne iyi kuldu o! Gerçekten Allah’a yönelirdi. (Sad,38/ 44).

Allah herkese kaldırabileceği bir yük verirmiş. Yapan ve yaptıran Allahtır, hastalıklar , sıkıntılar ,dertler , evlatlar , mallar hepsi birer imtihandır, Hz. İbrahimi hatırla ; ateşin bir gül bahçesine dönüşünü , Hz Eyüpü hatırla , kurtlanan bedeninin tekrar sağlığına kavuşmasını. Derdi veren O , dermanda onda gizli. İman edip tevekkül edenler başlarına gelen imtihanların hikmetini anlayabilirler. Asla ama asla “Allah’ım neden ben” demezler! "Deme niçin bu böyle, yerindedir o öyle, bak sonunu sabreyle, görelim Mevla neyler, neylerse güzel eyler"Hakkı İbrahim Erzurumi

“Hangi müslümana hastalık isâbet ederse ağacın hazan vakti yaprakları döküldüğü gibi, Allah onun hatâ günahlarını döker.” (Buhârî, Merdâ 13) Yapamadığımız iyilik ve ibadetlerimiz aynen yazılmaya devam eder.

Hastalıklar ikiye ayrılır. Birisi maddî hastalık, diğeri de manevî hastalıktır.

Biri kalplere, diğeri bedenlere mahsustur.

Manevî hastalıklar. Kalp hastalıkları... imana ve inanca dayalı rahatsızlıklardır.

Maddî hastalıklar.Tedavi olmanın kapsamına ilâç kullanmak, yarayı ameliyatla temizlemek girdiği gibi gerektiğinde kan nakli, bir uzvun kesilmesi ya da vücuttan ayrılması gereken bir uzvun çıkarılması gibi bütün tedavi yöntemleri girer.

Maddî hastalığa maddî tedbir, manevî hastalığa da manevî tedbir alınır.

Cenab-ı Hak sizlere şifa versin, hastalıklarınızı, günahlarınızın affına vesile kılsın, âmin.

 Haset

Bismillahirrahmanirrahim (Rahman ve rahim Allah’ın adıyla) “De ki:Yarattığı şeylerin kötülüğünden,…haset ettiği zaman hasetçinin kötülüğünden, sabah aydınlığının Rabbine sığınırım.” (Felak suresi, ayet 2, 5, 1)                                                                                                                                             Haset, bir kimsenin hayırlı bir işi veya evi, malı, mülkü, ilmi olsa, o kimseden bunların gitmesini, onda olmayıp, kendinde olmasını istemektir.                                                                     Onda olduğu gibi kendisinde de olmasını istemek haset olmaz. Buna gıpta etmek, imrenmek denir.Günah değildir.                                                                                                              “Ey insanoğlu! Niçin kardeşini çekemiyorsun? Ona verilen onun hakkı ise, Allah Teala’nın ikram ettiği kişiye kızmaya ne hakkın var? Şayet hakkı değilse, Cehenneme girecek adamın nesini çekememezlik edersin?” Hasan Basri                                                                                     Haset, bir kalb hastalığıdır. Kalb hastalıkları, ancak ilim ve amel ile tedavi edilir.                                                                        İnanan insan kıskanmaz. Ama hayırlarda yarışabilirler.                                                  Birbirlerinin iyi huylarını örnek alıp, birbirlerine gerçeği ve sabrı önerirler. (,Asr 103/3)                                                                                                              Yüce Rabbimiz, Felak suresinin beşinci ayetinde: “Haset ettiği zaman hasetçinin şerrinden Allah’a sığınmak’’ gerektiğini belirterek, bu kötü hasletten uzak durmamız gerektiğine dikkatimizi çekmektedir. Mümin, kendisi için arzu ettiğini başkaları için de isteyen, kendisi için arzu etmediğini diğer müminler için de arzu etmeyen kimsedir.                                    Ayrıca Kur’an’da, mü’minlerin zarara uğramaları halinde bundan en çok sevinenlerin kafirler olduğu beyan edilmektedir. Al-i İmran, 3/120; Bakara, 2/109; Nisa, 4/53, 54.                                                               Bir mü’min kardeşine haset eden kişinin de, kafirlerin bir özelliğini taşıması, hiç de küçümsenmeyecek suç ve günah işlediği anlamına gelir. Üstelik ahirette neden olacağı ceza da unutulmamalıdır.                                                                                                                                   Peygamber Efendimiz (sav): “Bir kulun kalbinde imanla haset bir arada bulunmaz.” Nesai, Cihad, 8. “Ateşin odunu yakıp bitirmesi gibi haset de iyilikleri mahveder” Ebu Davud, Edeb, 44; İbn Mace, Zühd, 22.  buyurarak, hasedin ne denli zararlı olduğunu açıkça ortaya koymuştur. Ayrıca, “Dedikodu yapmayın, başkalarının kusurlarını araştırmayın, birbirinize haset etmeyin, birbirinizle insani ilişkilerinizi kesmeyin, kin gütmeyin. Ey Allah’ın kulları kardeş olun!” Buhari, Edeb, 57, 58; Müslim, Birr, 24, 28, 30, 32. buyurarak, din kardeşliğinin ve toplumsal huzurun oluşması için öngörülen temel ilkeleri belirtmiştir.                                                                                                         -Ebu Hüreyre Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet eder: Allah Teâlâ, koruyucu meleklere 'Benim kulum herhangi bir günahı işlemeye kast ve teşebbüs ederse, onu yazmayın. Eğer onu bilfiil işlerse, o zaman bir günah olarak yazın. Eğer kulum bir sevabı işlemeyi kast ve teşebbüs ettiği halde bilfiil işlememişse, onu bir hasene (bir sevap) olarak yazın. Eğer bilfiil işlerse, o vakit on sevap yazın' buyurur.Buhârî, Müslim  “Bir kimseye karşı kalbine bir hased gelirse söz ve fiilinle bunu açığa çıkarma.” Hasan-ı Basrî (rahimehullâh): “Hased, üstü kapalı bir şeydir. Onu açığa çıkarmadıkça sana zarar vermez” buyurmuştur.                                          Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bir hadisinde açıklandığı üzere hased iki yerde caizdir:             “Ancak iki kişiye imrenilir, bunlardan biri Allah’ın kendisine mal verdiği ve bu malı Hak yolunda tüketme iradesine sahip kıldığı kişi, diğeri de Allah’ın kendisine ilim verdiği, hem bu ilimle amel eden hem de onu başkasına öğreten kişidir.” (Buhari, İlim, 15. Zekat, 5. Müsned, II/9, 36)                   İlk haset                                                                                                                                        Kıskançlık veya haset, birçok alime göre kalp hastalıklarının başında gelir çünkü Allah'a ilk başkaldırışın sebebidir. Öyle ki Hz. Adem yaratıldığında, şeytan kıskançlığından dolayı Allah'ın secde emrine uymamıştı ... çünkü Allah yeryüzüne halife olarak onu değil Hz. Adem'i tayin etmişti. Şeytan hasedi sebebiyle Allah'ı bildiği halde O'na karşı gelmek gibi saçma bir şey yaptı ve yaptığının yanlış olduğu söylendiğinde bile özür ve af dilemek yerine kafa tutmayı tercih etti. İşte kalplerinde kıskançlığa yer veren insanlar, belki de şeytanı taklit ettiklerinin farkında olmaksızın, zamanla öyle değişik bir kafa yapısı geliştirirler ki, yanlış düşündüklerini veya yanlış yaptıklarını kabul etmeleri imkansız hale gelir.                                                                                              İlk hased ve kibir, şeytanın Âdem -aleyhisselâm- karşısında benliğe kapılıp Allâh’ın emrini icrâ etmemesiyle vukû bulmuştur.                                                                          Ondan sonra, Âdem -aleyhisselâm-’ın âsî oğlu Kaabil’in, takvâ sâhibi olan sâlih kardeşi Hâbil’i katletmesi, Yâ’kûb -aleyhisselâm-’ın kanlı gözyaşları dökmesine sebep olan Hazret-i Yûsuf’un kardeşleri tarafından kuyuya atılması ve buna benzer hadiseler, gönüllerde alevlenen hasedin bir netîcesi olmuştur.Yusuf Peygamber kuyuda büyük bir sabır göstermiş; ama daha sonra da büyük bir devlete ermiştir. Sadece belâ ve eziyetlere karşı değil, her şeye karşı sabır göstermelidir.                                                                                                                 Mûsâ -aleyhisselâm-’dan sonra Tevrat’ı en iyi okuyan ve sâlih bir mü’min olan Kârun, âhir ömründe hasedi sebebiyle îmânını dahî kaybederek bu felâketin bâriz bir misâli olmuştur. Zîrâ o sâhib olduğu servet ve saltanata mağrûr olup şımararak, Hazret-i Mûsâ’nın mevkîine duyduğu hased netîcesinde ilâhî intikâma dûçâr oldu. O, güvendiği, sığındığı, dayandığı saray ve hazîneleriyle birlikte yerin dibine geçti. Ebedî âlemin fukarâsından oldu.                                   Kureyş’in ileri gelenlerinden birçoğunun, Resûlullah efendimizi inkâr etmelerinin sebebi, hased ve kibirleridir. Hased, hased edenin noksan olduğunu, hased edilenin ise kâmil olduğunu gösterir.                                                                                                                                                    Haset eden kimsenin şerrinden korunmak için bazı tedbirlerin alınması gerekir. Bir kısım âyetlere dayanarak bu tedbirlerden bazısını şöyle zikredebiliriz:                           1) Hasetçinin şerrinden Allah'a sığınmak:                                                                      -Peygamberimiz (s.a.v), sahabeden Abdullah ibn Hubeyb’e, “Akşam ve sabah olunca İhlas, Felak ve Nâs sûrelerini üçer kere oku, onlar her şeye karşı sana yeter.” buyurmuş (Tirmizî, Deavat, 117) Sahabeden Ukbe b. Amir, Hz. Peygamber (s.a.s.), bana her namazın arkasından Felak ve Nâs surelerini okumamı emretti” demiştir.(Tirmizî, Fedâilü’l-Kur’ân, 12; Ebu Dâvûd, Salât, 361)          2) Sabr etmek ve takvaya yönelmek:                                                                             Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:“Size bir iyilik dokunsa, bu onları tasalandırır. Başınıza bir musibet gelse, buna da sevinirler. Eğer sabreder ve takva sahibi olursanız, onların hilesi size hiçbir zarar vermez.” (Al-i İmrân, 3/120)                                                                                                            3) Mümkün olduğu kadar ihsan ve ikramda bulunarak hasetçinin zararından korunmak, hasetçi ve muzır kimselerin kalplerindeki kötülük ateşini onlara iyilik ederek söndürmek. Âyet-i kerîmelerde şöyle buyrulmaktadır:“…Onlar kötülüğü iylikle savarlar, kendilerine verdiğimiz rızıktan da Allah için harcarlar.” (el-Kasas, 28/54)                                                                                       İnsan bilmeli ki, haset, evvelâ haset edeni yer bitirir. Haset edilene ise, çok az zarar verir veya hiç vermez. Kişi kadere îmân, duânın kuvveti ölçüsünde hasetten kurtulur. Çünkü, “Her şeyi takdir eden Allah’tır” der, rahatlar.                                                                                                     Mal sahibi olmak güzel bir şeydir. Fakat unutmamak gerekir ki sahip olduğumuz her şey gibi, mal da bir sınav aracıdır.Helal kazanmak helal yerlere harcamak. Onun için ‘her nimetin bir de külfeti var’ demişlerdir.Rabbim bizleri her hasetçinin hasedinden, her şer sahibinin şerrinden korusun.

                                  Hayır

    Niyet hayırlı olunca akıbette hayırlı olur.

Hayrın sonu hayra çıkar.

Allah (C.C.) buyuruyor ki:Allah faizi eritir ve sadakayi artırır.(Bakara 2/276)

Bir Tuğla da Benim Olsun.

Ne verirsen elinle, o gider seninle.

Hayır, sözlükte; iyilik, iyi iş, iyi şey, karşılık gözetilmeden yapılan iyilik, yardım manalarına gelmektedir.

Genellikle yardım yapan zenginler geçmişte maddi sıkıntı yaşamış sonradan zengin olmuş insan olduğunu unutmamış insanlardır.

“ Ey İman Edenler, Temiz ve Helal olarak kazanmaya çalışın, Temiz ve Helal olarak Kazandıklarınızdan İnfak edin,” der,Bakara 2/267

Kur’an-ı Kerim de Rabbimiz, “Zenginlerin mallarında, yardım isteyen ve iffetinden dolayı isteyemeyip mahrum olanlar için bir hak vardır.”(Zariyat Suresi 51:19) buyurmaktadır. Zekatın verilmesi bu hakkın eda edilmesi demektir.

Bilelim ki, sizin vereceğiniz zekat ve sadakalar birbirine katılacak ve bereketlenecek, daha çok mazlum ve mağdurun yarasına ilaç olacaktır.

Sadaka sadece para vermek değildir. Dinimiz verme dinidir, sevgi, merhamet, paylaşma, iyilik ve yardım etme dinidir.Hadis-i şerif meali (Her iyilik sadakadır.) [Tirmizi]                             Hastalarınızı sadakayla tedavi edin. Sadaka, her hastalığı ve belâyı defeder. (Beyhaki)

Hayra vesile olan hayrı yapan gibidir.

-Peygamber Efendimiz (as) buyuruyor ki: “Hayra yol gösteren o hayırı işleyen gibidir; Şerli bir şeye yol gösteren de o şerli işi işleyen gibidir.” “insanların hayırlısı başka insanlara faydalı olanıdır” (Feyzu'l-Kadir, 3/480)

Yüce Hz. Allah (c.c ) Kuran-ı Kerimde Şöyle buyurmuştur. “Sizden, hayra dâvet eden, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (Âl-i İmrân, 104) ''

(Din kardeşinin bir işini yapana, melekler dua eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günahı af olur ve kıyamette çeşitli nimetlere kavuşur.) [İbni Mace)

Bir insanın İslam dinini yaşaması tamamen kendisi içindir. Ancak doğru yolda olmayan birini İslamla tanıştırmak hayra vesile olmak demektir. Yani büyük bir sevaptır.

Hayra ve hizmete koşan insanlar; îcâb ettiğinde fedâkârlıklarda bulunur.

Niyetlerimiz hayır, akıbetlerimiz hayır olsun inşaAllah.

-Ebu Hüreyre Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet eder: Allah Teâlâ, koruyucu meleklere 'Benim kulum herhangi bir günahı işlemeye kast ve teşebbüs ederse, onu yazmayın. Eğer onu bilfiil işlerse, o zaman bir günah olarak yazın. Eğer kulum bir sevabı işlemeyi kast ve teşebbüs ettiği halde bilfiil işlememişse, onu bir hasene (bir sevap) olarak yazın. Eğer bilfiil işlerse, o vakit on sevap yazın' buyurur.Buhârî, Müslim  

Hayırda yarışmak.

Dünyalıkta değil fazilette yarışmak.

"Öyle ise siz de (ey mü'minler) hayır işlerine koşun, birbîrinizle yarış edin". (Bakara 2/148)

Rabbinizin bağışına ve takvâ sahipleri için hazırlanmış olup genişliği gökler ve yer kadar olan cennete koşun! (Âl-i İmrân 3/133)[

-Peygamber Efendimiz (s.a.s.) hadis-i şeriflerinde Müslümanların en hayırlı olanlarının; “İyiliği beklenen, kötülük etmesinden korkulmayan” (Tirmizî, Fiten, 76);                                                           “Ömrü uzun, ameli güzel olan” (Tirmizî, Zühd, 21, 22);                                                          “Dostlarına ve komşularına hayrı dokunan” (Tirmizî, Birr, 28) kimseler olduğunu ifade etmişlerdir.

Ya hayır söyle ya da sus!

Gereksiz yere konuşmak kadar gerektiği yerde susmak da yanlıştır. Nitekim Hz. Peygamber'in bir hadiste "Kim Allah'a ve ahiret gününe iman ediyorsa, ya hayır söylesin yahut sussun" (Buhari, Kitabu'l-Edeb, 10/373) diyerek konuşmanın ölçüsünü belirtmiştir.

Arkadaş veya aile sohbetlerimizin konusu çoğunlukla hakkında yeterli bilgi sahibi olmadığımız şeylerdir. Tarımdan ekonomiye, siyasetten turizme, spora, diyetten çevreye, sağlıktan eğitime hemen her şeyi konuşur; her konuda ahkam keseriz. Bu konuların hepsi hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığımız için verdiğimiz hükümlerin çoğu da isabetsizdir.

Kesintisiz hayır çeşmesi.

Müslümanlar, infakı kalıcı hale getirmeye gayret etmiştir. Hem sahabiler hem de onları takip eden nesiller, vakıfların kesintisiz birer hayır çeşmesi olduğu bilinciyle hareket etmiştir. Böylece İslâm dünyasının dört bir köşesi, iyiliğin insanlığa ulaştığı en değerli kaynaklar olan vakıflarla donatılmıştır.

Peygamber Efendimizin (sav)“İnsan ölünce şu üçü dışında bütün amellerinin sevabı kesilir: Sadaka-i câriye yani faydası süregelen hayır, kendisinden istifade edilen ilim ve arkasından dua eden hayırlı evlât. Müslim, Vasiyye, 14

Gerçek kurtuluşa erenlerin kimler olduğunu bildiren şu ayeti kerime meali ile bitiriyorum: “Ey iman edenler, rükû edin, secde edin, Rabbinize kulluk edin ve hayır işleyin ki kurtuluşa eresiniz.”Hacc 22/77

İnsan vardır doğar, büyür ve ölür. İnsan vardır doğar, büyür fakat ölmez. Eserleriyle hizmetleriyle gönüllerde yaşar. İşte öldüğü halde ölmeyen insanların başında bu eserleri bizlere bırakanlar gelmektedir.

Allah bizleri ölümü düşünüp fâni dünyanın zevklerine dalmayan, kabir ve Cehennem azâbından kurtulan kullarından eylesin. -Rabbimiz hayırlı amellerle uğraşmayı, hayırlara vesile olmayı, hayırda yarışmayı ve bu yarışta kazanmayı bizlere nasip eylesin.

 Helal

Kazancınız az olsun, temiz olsun!

Helal Kazanç; Berekettir, Rahmettir.

Binada temel ne ise dinde de lokma odur.

Âlemler Sultanı -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir hadîs-i şerîflerinde mü’mini şöyle tarif etmektedir: “Mü’min bal arısına benzer. Temiz olanı yer, temiz olan şeyler ortaya koyar, temiz yerlere konar ve konduğu yeri ne kırar ne de bozar.” (Ahmed, II, 199; Hâkim, I, 147; Suyûtî, el-Câmi, h.no: 8147)

Fıkıhta bir kural vardır: “Harama götüren de haramdır.

İslam’ın yasakladığı bir iş, müslümanın uğraştığı bir iş olamaz, kazanç kapısı da olamaz. Rızık, helâl ve temiz yollardan temin edilecektir. Müslüman, kimseye zarar vermeyecektir. Faydalı iş yapacaktır.

Müslüman dünyası ve ahreti için çalışmak zorundadır. Şerefli bir surette çalışıp düzgün ve olgun bir hayat geçirmek boynunun borcudur.

Bir şeyin bana şüphe verip vermediğini nasıl anlayabilirim? diyen kişiye Hz. Peygamber şu tavsiyede bulunmuştur:  “Elini kalbinin üzerine koy. Çünkü kalp haramdan irkilir ve çırpınır, helalden de sükûn ve huzur bulur” (Heysemî, Mecme’u’z-zevâid, X, 294).

Allah-ü Teâlâ; Mülk Sûresinde: “O (Allah) hanginizin daha güzel davranacağını sınamak (imtihan etmek) için ölümü ve hayâtı yaratmıştır. O mutlak gâliptir, çok bağışlayıcıdır.” buyurmuştur.Mülk 67/2      

Çalışmak ve helâl kazanç.

Dinimizde yasak olan şeyleri yapmak günah/haram olduğu gibi, böyle şeylerin yapılmasına rıza göstermek ve yardımcı olmak da günah/haramdır. Hz. Peygamber, haram bir maddeyi kullanan ile birlikte onu imal eden, taşıyan, aracılığını ve sunumunu yapan kişilerin de aynı günaha girdiğini bildirmiştir. (Bkz. Ebû Dâvûd, Eşribe 2; İbn Mâce, Eşribe 6).

Bu itibarla, bir kimsenin helalinden kazanma konusunda alternatif imkanları bulunduğu sürece dinen yasaklanan şeylerin yapıldığı iş yerlerinde çalışması caiz olmaz. Ancak bütün çabalarına rağmen geçimini sağlayacak başka iş bulamadığı durumlarda zaruret sebebiyle bu tür iş yerlerinde çalışabilir. Zaruret durumu ortadan kalkması yani yapılması helal olan uygun bir iş veya iş yeri bulması halinde ise bu eski iş yerini terk etmesi gerekir. Diyanet Fetva Kurulu

NERELERDE ÇALIŞILMAZ?

Kazancın helâl olabilmesi için meşru işte ve uygun yerlerde çalışılmalıdır. Uygun olmayan yerler nelerdir? – Haram ve günah ortamlarında çalışılmaz. Meselâ; – Şarap fabrikasında, – Meyhanede, – Faizli muamele yapılan yerlerde, – Fuhuş yerlerinde, – Ahlâksızlık ortamlarında, – İnsanların aldatıldığı yerlerde, – Din düşmanlığı yapılan yerlerde, – Kumarhanede, – Haram olan şeylerin alınıp satıldığı yerlerde, – Ahlak bozucu eğlence yerlerinde, – Müstehcen yayın, basının faaliyet alanlarında, – İbadete izin verilmeyen yerlerde çalışmak uygun değildir. Çalışan, ibadetini yapabileceği iş arayışında olacaktır.

Helâlinden Yemeye Dikkat Etmek.

“Ey iman edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz ve helal olanlarından yiyin. Şayet ancak Allâh’a kulluk ediyorsanız O’na şükredin.” (Bakara 2/172)

Allah yolunda yürüyen ve O’na vuslatı arzu eden kimselerin yemelerinde, içmelerinde dikkat edecekleri birçok vazifeleri vardır. Kazancını helâlinden yaparak; helâl maldan başka ağzına bir şey almamaktır. Çünkü haram ve şüpheli şeyleri yemekle yapılan ibadetler buz üzerine bina kurmak gibidir.

-Helal de, haram da sahip oldukları husûsiyetler nisbetinde insanların fiillerine yansır. Nitekim, Ebû Bekir Varrak Hazretleri bir sohbetinde: “-Sabahları kalkınca insanlara bakarım; kimin helal, kimin ise haram yediğini anlarım.” Kendisine bunu nasıl anladığını sordular. Şöyle dedi: “-Her kim sabah kalkar kalkmaz dilini boş laf, gıybet ve sövüp saymakla meşgul ederse bilirim ki, bu hal, yediği haram gıdadan kaynaklanmaktadır. Her kim de sabahleyin kalktığında dilini Allâh Teâlâ’nın zikri, kelime-i tevhid ve istiğfarla meşgul ederse onun aldığı gıda da helal yoldandır.”

-Dinin kesin bir dille yasakladığı (haram) bir gıdanın, sağlık yönünden faydasının olup olmamasının bir Müslüman için hiçbir önemi yoktur. İşte bu noktada hangi gıdanın helal, hangisinin haram olduğunun çok iyi bilinmesine ihtiyaç vardır. Çünkü Allah Teâlâ: “Allah’ın size verdiği rızıkların helâl ve temiz olanından yiyin.” (Mâide, 5/88, Nahl, 16/114) buyurarak gıdaların mutlaka “helal” olmasını şart koşmuştur.”

Kısacası, Lokma tohumdur, mide topraktır, ameller de mahsullerdir. Mide toprağına hangi tohum atılırsa onun mahsulü alınır.

Eğer mide toprağına helâl lokma atılırsa ondan hayırlı ve güzel meyveler çıkar.

Şayet haram lokma atılırsa ondan da çirkin ve kötü mahsuller çıkar.

Buğday eken buğday, arpa eken de arpa alır. Hiç buğday ekip de arpa alan görülmüş müdür? Toprağa atılan tohum, tatlı bir meyve ağacının tohumu ise vereceği mahsulün meyvesi de tatlı ve güzel olur. Eğer o tohum acı veya zehirli bir ağacın tohumu ise onun mahsulü de acı olur, zehirli olur.

Allah Teâlâ, temiz tohumlarla, mide toprağından, ömür tarlasında hayırlı mahsuller almayı ve ilâhi rızayı kazanmayı bizlere nasip eylesin inşallah.

“Allahım! Bana helâl rızık nasib ederek haramlardan koru! Lutfunla beni senden başkasına muhtaç etme!” (Tirmizî, Daavât 111)

    Hesap

  Bugün iş günü, yarın iş yok, hesap günüdür.

Bu dünyada ne ekersek öbür dünyada onu biçeriz.

Cenab-ı Hak buyuruyor ki: “Ey inananlar, Allah’tan korkun ve kişi, yarın için ne (yapıp) gönderdiğine baksın. Allah’tan korkun; çünkü Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.” (Haşr Suresi, [59/18])

Hepimiz bir gün öleceğimize göre, ölmeden kendimizi hesaba çekelim.

Amel Defterlerinin Dağıtılması

İnsanlar hesaplarının görülmesi için toplandıktan sonra, kendilerine dünyada iken yaptıkları işlerin yazılı bulunduğu amel defterleri dağıtılır. Bu defterlerin mahiyeti bilinmemektedir. Onlar dünyadaki defterlere benzetilemez. Kirâmen Kâtibîn adı verilen melekler tarafından yazılan bu defterler hakkında Kur'an'da şöyle buyurulur: "Kitap ortaya konmuştur. Suçluların onda yazılı olanlardan korkmuş olduklarını görürsün. Vay halimize derler, bu nasıl kitapmış. Küçük büyük hiçbir şey bırakmaksızın hepsini sayıp dökmüş. Böylece yaptıklarını karşılarında bulmuşlardır. Senin Rabbin hiç kimseye zulmetmez" (el-Kehf 18/49).

Amel defterleri cennetliklere sağdan, cehennemliklere soldan veya arka­dan verilir. Defteri sağdan verilenlere "ashâb-ı yemîn", soldan veya arkadan verilenlere "ashâb-ı şimâl" adı verilir. Defterin sağdan verilmesi bir müjde, soldan verilmesi ise azabın habercisidir.

Hesap ve Sual

Mahşerde ilahi adaletin tecellisi için mahkeme kurulacak ve herkes yaptıklarından sorguya çekilecektir. Orada mutlak hakim olan Allah'ın huzurunda herkes hesap verecektir. Allah Tealâ aslında her şeyi bilmektedir. Amel defterlerini alan herkes de kendi yapıp ettiklerini en ince ayrıntılarına kadar görmüştür. Ancak Allah Tealâ, herkese suçlarını bir bir itiraf ettirmek, azabı hakkettiğini göstermek için daha doğrusu böyle istediği için kullarını bir bir hesaba çeker. Ancak, bir anda insanlardan birinin hesaba çekilmesi, diğerlerinin hesabının görülmesine engel olmaz. Ahirette insanların nelerden sorguya çekilecekleri bir hadis-i şerifte ana hatlarıyla açıklanır. Muaz b. Cebel’in anlattığına göre, Peygamberimiz (a.s.m) şöyle buyurmuştur: “Kıyamet gününde, bir kul şu dört şeyden sorguya çekilmeden bir tarafa adım atamaz:                  1-Ömrünü nerede tükettiğini,

2-Gençliğini nerede eskittiğini,

3-Malını nereden kazanıp nerede harcadığını,

4-Öğrendiği ilmiyle neler yaptığını...” (Krş. Tirmizi, Kıyamet, 1, IV, 612; Mecmau’z-zevaid, 10/346).

Hesap ve sual esnasında, melekler tarafından tutulan amel defterleri yanında, insanın elleri, ayakları ve derilerinin de şahitlik edeceği Kuran’da bildirilmiştir. (Fussilet /19-21; Yasin / 65) O gün, kendilerine Allah’ın bir lütfu ve dünyada yaptıklarına karşılık hesap ve sualden muaf tutulanlar da vardır.

Ahirette imanlı ve imansızların hâli nasıl olacaktır?

İmanlı olanlar hesaba çekilmeleri.

İmanlı olanların sevapları Mizan ve hesap ... günahları tartılacaktır. Sevabı fazla gelenler Cennete gidecek ve orada sonsuz kalacaktır.

Bir hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz şöyle buyururlar: "Bir kimse kardeşinin haysiyetine, yahut malına haksız olarak taarruz etmişse, iltimas olarak verilebilecek altın ve gümüşün bulunmadığı günden (Kıyamet) önce helâlleşsin. Aksi halde, yaptığı haksızlık nisbetinde onun iyi amellerinden alınıp hak sahibine verilir. İyiliği yoksa, hak sahibinin günahından alınıp haksızlık eden adama verilir." Buhari, Mezalim, 10 Günahkar bir müslüman Hesabı bittikten sonra Günahlarının cezasını çekmek için(Allah Affetmez ise) Cehenneme girecektir.Ve Cezasını çektikten sonra ordan çıkıp cennete girecektir...

Zalime yüklenen mazlumun günahı, zalim ona karşı kötülük ettiği ve suç işlediği için yüklenmekte; yani sonuç itibariyle zalim kendi günahının karşılığı olan cezayı çekmektedir.

Müminlerin hesaba gizli çekilmesi

Adamın biri İbn Ömer‘e (r.a), “Allah Teâlâ‘nın müminleri gizli hesaba çekeceği hakkında Resûlullah‘tan (s.a.v) ne duydun?“ diye sorduğunda İbn Ömer (r.a) Resûlullah‘ın (s.a.v) şu hadis-i şerifini anlatmıştır: “Sizden biriniz (hesap vermek üzere) Rabb‘ine yaklaşır. Allah (c.c) onu rahmetiyle kuşatarak insanlardan gizler. Sonra, ‘Şu şu işleri yaptın, öyle değil mi?‘, ‘Şu şu günahları işledin öyle değil mi?‘ diye mümin kuluna bütün yaptıklarını zikreder. Kul, ‘Evet‘ diyerek hepsini itiraf eder. Allah (c.c), ‘Ben senin yaptıklarını dünyada gizlemiştim, bugün de affediyorum‘ der.“ (Buhârî, Mezâlim, 2; Müslim, Tevbe, 52; Nesâî, es-Sünenü‘l-Kübrâ, nr. 7096; İbn Mâce, Mukaddime, 13; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 2/7‘4, 105.)

Resûlullah (s.a.v) bu husustaki bir diğer hadislerinde şöyle buyurmuştur: “Kim dünyada bir müminin hatasını, kusurunu gizlerse, Allah da kıyamet günü onun kusurlarını (diğer mahlûkattan) gizler.“ (Müslim, Zikir, 38; Tirmizî, Kıraat, 12; Ebû Davud, Edeb, 68; Nesâî, es-Sünenü‘l-Kübrâ, nr. 12462; Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, 4/153.)

İmanı olmayanlar hesaba çekilmeleri.

İmanı olmayanlar, yani bütün kâfirler, ölünce sonsuz Cehenneme gidecek ve orada sonsuz kalacaktır.

Şüphesiz, inkâr eden kitap ehli ile Allah’a ortak koşanlar, içinde ebedî kalmak üzere cehennem ateşindedirler. İşte onlar yaratıkların en kötüsüdürler.Beyyine/6                                                           Bu dünyadan imansız ayrıldıktan sonra Ahiret hayatında bize yardımcı olacak kimse yoktur.

“İşte onlar Rablerinin ayetlerini ve O’na kavuşmayı inkâr etmiş, bu yüzden de yaptıkları iyi işler boşa gitmiştir. Tartılacak şeyleri kalmadığından kıyamet günü onlar için artık tartı aleti koymayacağız.”(Kehf, 18/105) mealindeki ayette yer alan “kıyamet günü onlar için artık tartı koymayacağız” cümlesinden maksat, onlar için artık iyilikleri ağır basan ve kale alınan bir şeyleri yok, demektir. "Çünkü, iyi amelleri yok ki, onunla tartıları ağır gelsin”(Taberî, ilgili ayetin tefsiri).

Ahirette tek soru sorulacak iman varmı yokmu Allah(c.c) cevap bekliyor, şöyle ki: Yoksa-Ey kulum neden bana iman etmedin? (Bu küffara sorulacak) (Artık nasıl cevap vereceklerse!) iman yoksa u dönüşü yapacak sonsuz Cehenneme gidecek.

Hayvanlar her ne kadar mükellef varlık olmasalar da, onlar da belli nisbette haklaştırılacaklardır.

Hayvanların mahşerdeki hesaplarını iki açıdan değerlendirmek mümkündür. 1.Hayvanların kendi aralarında hesaplaşmaları.

Peygamberimiz (a.s.m) şöyle buyurmuştur: "Kıyamet günü Allah'ın adaleti öyle kapsamlı bir şekilde cereyan eder ki, boynuzsuz hayvanların boynuzlu olanlarından, hatta bir karınca ile diğer bir karınca arasında kısas uygulanır." (bk. Mecmau'z-zevaid, 10/352; Elmalılı Hamdi Yazır. Hak Dini Kur'an Dili, VIII/5599)

2. Hayvanların insanlarla olan hesaplaşmaları.

Bu hesaplaşma insanlar açısından önem arz etmektedir. Çünkü, hayvanlara iyi davranan kimseler sevap kazanacağı gibi, onlara kötülük yapanlar da ceza çekeceklerdir. Nitekim hadis-i şeriflerde şöyle ifade edilmiştir: "Bir kediyi aç bırakarak ölümüne sebep olan bir kadının bu yüzden cehenneme gittiği..."(Buhârî, Enbiyâ,50; Müslim, Bir,151)

"Susuz kalmış bir köpeğe su içiren bir adamın da affedilip cennete gittiği..." (Buhârî, Şirb, 9,Vudu, 33; Müslim, selam,153; Ebu Dâvud, cihad,47) ifade edilmiştir.

Rabbim imanla yaşayıp imanla bu dünyadan ayrılanlardan eylesin. Hesapsız, azapsız,sorgusuz,sualsiz o güzel cennetine girenlerden eylesin. .Amin.

     Hırsızlık

Ev alma, komşu al. Kapını kilitli tut, komşunu hırsız tutma.

İhtiyaçtan mı çalıyorsun, imkanın olduğu halde mi?

İsraflı harcamaya alışanlar örnek alınmamalı, imkan bakımından kendisinden aşağıda bulunanlar örnek alınmalı.

Annesi hırsızlık yapan çocuk utancından yüzünü kapattı.İbretlik bazen çocuk büyüklere ders verir.

Çocuk neye meylettirilirse, oraya yönelir.Yapacakları her kötülüğün günahı,iyiliğin sevabı ana-babaya da verilir. Erkek, hanımına ve çocuklarına dinî emirleri hatırlatmalı, iyi yönde eğitmelidir.

“Ağaç yaş iken eğilir” atasözünü hatırlayalım, bu değerleri kişi genellikle çocuk yaşta kazanır. Ya aile içi şiddet ve tutarsızlıklar, yada çevre faktörleri kişiliği şekillendirir. Hem boşuna mı demişler “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim”

"Evlilikle meşgul olmak kendini nâfile ibadetlere vermekten daha faziletlidir. Çünkü evlilikte nefsi haramdan koruma ve çocuk yetiştirme gibi önemli hususlar vardır" İbn-i Âbidin, III/3 kanâatine varılmıştır.

"Huzursuz bir âile, en çok çocukları yıpratır."

Saldım çayıra, Mevlâm kayıra. Hayvanların ya da çocukların kendi hallerine bırakıldığını belirtmek için söylenir.Meydanı boş bulan aç kurtlara denk gelirse sonunu siz düşünün.

Ey iman edenler! Birbirinizin malını haksız şekilde yemeyin.Nisa 4/29

Müminin rızkı helal olmalıdır. Helal rızıkda ticaret, ziraat, sanayi, veraset, bağış gibi İslam hukukuna uygun yollarla olur.

Hırsızlık,.rüşvet, faiz, aldatma, yalan söyleme yollarıyla birbirinizin mallarını yemeyiniz.

Haram kazanç bir gün elden uçup gider. hak edilmemiş servetten hayır gelmez.

Hırsızlık: Haksız yere bir başkasının malını, parasını veya varlık kabul edilen başka değerlerini ele geçirmek, çalmaktır.

"Zina eden kimse, mümin iken zina etmez, mümin iken hırsızlık yapmaz, mümin iken içki içmez... " (Buhârî, Mezalim 30; Müslim, İman 100,104; Ebû Davûd, Sünnet, 15; Tirmizî İman, 11).

Şeklinde varid olan hadisler, büyük günah işleyenlerin kâfir olduklarına delil değil; ancak imanlarının kâmil olmadığına delildir. Kâmil bir iman, büyük günahların işlenmesine engeldir.

Hanefîler, hırsızın çaldığı malı yakalanmadan önce iade edip tövbe etmesinin haddi düşürdüğü görüşündedirler. Çünkü hırsızlık haddinin yerine getirilmesinde gerekli olan şart dava açılmasıdır. Hırsız çalmış olduğu malı dava açılmadan önce iade edecek olursa dava açmaya imkân kalmaz.

Helalleşmek.

Kul hakkı ve paranın geçmediği yer.

Çalınmasaydı o malın hayır işlerinde kullanılacak olması, dolayısıyla buna engel olunması, mesela vakıf malının çalınması bu günahı daha da artırır.

Müminin kalbi, günah olan işlerde sıkılır ve hızlı çarpar.

Kul hakkıyla ilgili tövbenin en önemli iki şartı var:

Malı sahibine geri vermek veya ondan helallik almak..

(veya eline ulaşacağını bilmeniz şartıyla aldığınız yere koymanız) hatta kendisi anlamasa bile yeterlidir.

Biri de yaptıklarına ciddi pişmanlık duymak.. Bu kardeşimiz bu iki şartı da yerine getirmiştir. İmam Gazali’nin ifade ettiği gibi, şartlarına haiz sağlam bir tövbe yapılırsa mutlaka kabul olur.. Makbul bir tövbenin karşılığı günahların affedilmesidir.

Hasta olan hastaneden kaçar mı yoksa hemen gider mi? O zamanki hatırladığın borçlarını öde. Şimdi ödeyemezsen ödemeye karar ver. Bunu kimseye söyleme. Yaptığın için mükemmel bir tevbe yap.

Hz.Muhammed (Sav) : “Pişmanlık; tövbedir” (İbn Mâce, Zühd 30; Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/376, 423) buyuruyor.

"Allah kendisine şirk kovulmasını kesinlikle affetmez. Bunun dışındaki günâhları dilediği kimseler için affeder" (Nisâ 4/48).

Vicdanında, hatalarına kusurlarına tiksinti duyanlara

Tövbe ve istiğfar ilacını günahlarına sürenlere SELAM OLSUN.

“ Kimin üzerinde din kardeşinin ırzı, namusu ve malıyla ilgili bir haksızlık varsa, altın ve gümüşün geçmediği hesap günü gelmeden helalleşsin” Buhari mezalim 10

Sevgili Peygamberimiz (sav) de; “Bir kimsenin diğer bir kimsenin haysiyetine yahut malına tecavüzden dolayı üzerinde bir hak bulunursa, altın ve gümüşün geçmediği hesap günü gelmeden helalleşsin. Aksi takdirde, yaptığı haksızlık ölçüsünde, iyi amellerinden alınıp hak sahibine verilir, İyiliği yoksa hak sahibinin günahından alınıp haksızlık eden kimseye yüklenir“Sahîh-i Buhârî, Tecrid Terc.C.7 S.375. şeklindeki hadîsi ile kul hakkının önemine işaret etmiştir.

Peygamberimiz (s.a.v.) hayatının son günlerinde hastalığı esnasında mescitte minbere çıkarak “Ey insanlar! Belki yakında aranızdan ayrılacağım. Allah’ın huzuruna kul hakkı ile gitmekten daha ağır bir şey yoktur. Kimin bende bir alacağı varsa işte malım gelsin alsın. Kime yanlışlıkla veya kasten vurmuşsam işte sırtım gelsin vursun. Bu konuda asla çekinmeyin. Şunu bilin ki, içinizde bana en sevimli olan bende olan hakkını alan veya bana hakkını helal eden kişidir” İbn Sa’d, Tabakât, II, 255. buyurmuş, bu davranışıyla bizlere ayrıca toplum huzurunda kul hakkından helalleşmenin örnekliğini göstermiştir.

Üzerinde kul hakkı olan buna tevbe için, kul hakkını hemen ödemeli, onunla helalleşmeli, ona iyilik ve dua etmeli. Mal sahibi, hakkı olan ölmüş ise, ona dua, istiğfar edip vârislerine verip ödemeli, bunlara iyilik yapmalıdır. Çocukları, vârisleri bilinmiyorsa, o miktar parayı fakirlere sadaka verip, sevabını hak sahibine bağışlamalıdır.

        Hırsızlık çeşitleri                                                                                                     1-Başkasına ait bir malı (şeyi)çalmak.                                                                                 2-Bir malı ölçerken,tartarken eksik ölçüp tartmak.eksik vermek.                                                 3-Devlete ait bir malı kendi çıkarı için özelişinde kullanmak.                                                         4-Alışverişte hile yapıp müşteriyi kandırmak. 900 gr şekeri,1 kg etiketle satmak,                        5-Toplumun ihtiyaç duyduğu malı piyasadan çekmek,pahalanmasına sebep olmak;sonra yüksek fiyatla satmak.(Malın değerinin yükselmesi için piyasadan mal çekmek,stokçuluk)                                 6-Rüşvet,adam kayırma,makam ve mevkisini,otoritesini kullanarak,başkalarının malına konmak ve haksızlık yapmak                                                                                                                             7-Kap-kaç,haraç almak,yankesicilik,eli uzunluk,Gasp(hazine arazilerini yağmalamak)                               8-Başkalarının emek harcayarak yaptığı projenin altına kendi imzasını atmak,başkalarının bilimsel buluşlarını ,kendi buluşu olarak sunmak                                                                    9-Çalıştırdığı işçisinin hakkını vermemek,zamanında vermemek,yada onun mecbur olmasını bilerek fırsatçılık yapmak.

Hırsızlık Kur'an'da şirk, katillik ve zina gibi büyük günahlarla beraber zikredilmiştir. İnsan emeği ve malının dokunulmazlığı vardır. Kimse, başkasının malını çalamaz, gasb edemez. İslam, bu çirkin fiili ve büyük günahı önlemek için öncelikle fert, aile ve toplum hayatının her safhasında kardeşlik, kaynaşma ve sevgi bağlan kurar. Sonra zekat, sadaka, adak, vakıf ve şâir sosyal müesseseleriyle hırsızlığa giden yollan keser, bunlara rağmen hırsızlık yapanlan cezalandırır.

“Ey!.. Nefis; Bir ezan ile geldin./ Bir selâ ile gideceksin./ Ölüm senin peşinde, sen neyin peşindesin?.?

Allah ikrahını versin tövbe nasib etsin bu duruma düşen  kardeşlerimize.

'Allah'ım, çocukları koru kötülüğe yönelten anne babalardan. Onları hırsızlığa ve sokaklara salan büyüklerin kötülüğünden esirge.

... Allah'ım sen evimizden dirliği, birliği, güveni, saygıyı, sevgiyi eksik etme. Felaketlerden, belalardan, afetlerden, hırsızlardan koru bizi Ya Rabbim...

   Hicret

                                                              Hicret, imkanların tükendiği yerden imkanların üretileceği yere taşınmaktır.

Hicret edenler, günahlarını terk edenlerdir. Hz. Ömer r.a.

Bir hadiste, “Muhacir Allah’ın yasakladığı kötülük ve günahları terkeden kimsedir” denilmekte (Buhârî, Îmân, 4), başka bir hadiste de hicretin “kötü şeyleri terketmek” anlamına geldiği belirtilmektedir. (Müsned, IV, 114)

Hicretin ahlâk ve zühd (kendini ibadete vermek) ile ilgisine işaret eden âyet ve hadisleri dikkate alan bazı alimler, bu kavramı;

- "haramları terkedip kötülüklerden uzaklaşmak”,

- “nefsi terbiye etmek maksadıyla yolculuğa çıkmak”

- “kalben ve zihnen halkı terketmek” anlamında kullanmıştır.

(bk. Reşîdüddîn-i Meybüdî, Keşfü’l-esrâr, Tahran 1344 hş., I, 58)

-İman edip hicret eden ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihad eden kimselerin mertebeleri, Allah katında daha üstündür. İşte onlar,başarıya erenlerin ta kendileridir.Tevbe 9/20

Allah'ın Arzı Geniştir.

-Kendilerine yazık eden kimselere melekler, canlarını alırken: «Ne işde idiniz!» dediler. Bunlar: «Biz yeryüzünde çaresizdik» diye cevap verdiler. Melekler de: «Allah'ın yeri geniş değil miydi? Hicret etseydiniz ya!» dediler. İşte onların barınağı cehennemdir; orası ne kötü bir gidiş yeridir.Nisa 4/97

"Kendilerine zulmedildikten sonra Allah yolunda göç edenleri dünyada güzelce yerleştireceğiz. Ahiret mükafatı ise daha büyüktür. Keşke bilseler." (Nahl 16/41)

"Allah yolunda göç eden kimse, yeryüzünde çok bereketli yer ve genişlik bulur." (Nisa 4/100)

Peygamberlerin Ortak Kaderi: Hicret.

Vahiy temelli bir toplum oluşturmak büyük fedakârlık gerektirir. Hz. Âdem’den Efendimize kadar gelmiş geçmiş tüm peygamberler, bu fedakârlığı sonuna kadar göstermişlerdir.

Hicret, kalben ve bedenen bir yerden, başka bir yere göç etmek demektir. Genelde din ve iman uğruna yapılan yer değişikliğine hicret denir.

Özelde hicret, Hz. Peygamber (sav)’in 622 yılında Mekke’den Medine’ye gitmesinin adıdır.

Tarihte bütün Peygamberler hicret etmişlerdir.

Hz. Adem’in Cennetten dünyaya hicreti, Hz. Nuh’un gemiyle evinden ayrılması, Hz. Musa’nın anne kucağından Firavun’un evine gitmesi, Hz. İbrahim’in Mekke’ye gidişi, Hz. Yusuf’un da Mısıra gitmesi gibi. Hz. Muhammed (s) de önce Erkam’ın evine taşınmıştır. Müslümanları Habeşistan’a göndermiştir. M. 620 yılında Taife hicret etmiş, ancak gördüğü kötü muamele sebebiyle geri dönmek zorunda kalmıştır.

Sevgili Peygamberimiz (sav) İslam dinini tanıtma, yayma ve yaşama konusunda üç önemli metot izlemiştir. Birincisi sabır, ikincisi hicret, üçüncüsü de cihattır. Rasulullah ve ashabı on üç yıl boyunca sabır imtihanını kazandılar. Ancak tehdit ve zulüm artarak devam edince, ikinci plan olan hicrete başvurdular.

HZ. MUHAMMED (SAV)'İN MEKKE'DEN MEDİNEYE HİCRETİ                                        İslam tarihinde 622 yılında Peygamberimiz ve ona inanların Mekke’den Medine’ye göç etmesine hicret denir. Hicret, hicri takvimin başlangıcıdır. İslamiyet’in onüç yıl süren Mekke döneminde, putperestlerin işkence ve zulümlerine rağmen birçok kişi islam dinini seçmişti. işkence ve zulümler sonucunda peygamberliğin 5.ve 6. yılında Habeşistan’a iki grup halinde müslümanlar göç etmişlerdi. Bu arada Yüce Allah, Peygamberimizin Mekke’den Medine’ye (hicret) göç etmesine izin verdi. Bu sıradan bir göç değildi. Hz. Muhammed, Medine’de İslam’ı anlatmak ve yaymak için göç edecekti. Mekkeli Müslümanlar, evlerini, yurtlarını bırakıp, gizlice Medine’ye göç etmeye başladılar. Mekke’de sadece Hz. Ebu Bekir, Hz. Ali, Peygamberimiz ve çok az müslüman kalmıştı. Putperestler, Peygamberimizi öldürmek ve İslamiyet’i yok etmek için gizlice toplandılar. Her kabileden belirli kişiler, geceleyin gizlice Peygamberimizi yatağında iken öldüreceklerdi. Yüce Allah Peygamberimize bu olayı bildirince Hz. Muhammed tedbir aldı. Yatağına Hz. Ali’yi yatırarak, geceleyin gizlice Hz. Ebu Bekir ile birlikte Medine’ye doğru yola çıktı. Yatakta Hz. Ali’yi bulan müşrikler, Peygamberimizi yakalayana yüz deve ödül vereceklerini bildirdiler. Peygamberimiz Hz. Ebu Bekir, ile birlikte Müşriklerin kendilerini takip etmelerini engellemek ve yanıltmak için Medine’ye giden yolun ters istikametine doğru hareket ettiler. Müşrikler aralarına aldığı iz sürücüleri sayesinde peygamberimizin izini bularak bulundukları mağaranın kapısı önüne kadar geldiler. Burada mağaranın kapısı önünde içerisinde yumurtası bulunan bir güvercin yuvası ve üzerinde bekleyen bir güvercini gördüler. Bunu yanında mağara kapısı da bir örümcek ağıyla örülmüştü. Bunu gören putperestler, mağarada kimsenin olmadığını zannedip umutsuzca Mekke’ye döndüler. Peygamberimiz, hicret esnasında Medine’ye bir saatlik uzaklıkta bulunan Kuba’da bir mescit yaptırdı. Burada ilk cuma namazını kıldırdı. Bu mescid aynı zamanda islam tarihinin ilk mescididir. Medine’ye ulaştıklarında burada bulunan müslümanlar tarafından büyük bir sevinç ve coşkuyla karşılandılar. Medineli müslümanlar Peygamberimizi misafir edebilmek için birbirleriyle yarıştılar. Böylelikle Mekke devri bitmiş ve yeni bir dönem olan Medine dönemi başlamış oldu.

Hicret'in sonuçları                                                                                                                       1- İslamın yayılması için iyi bir ortam oluştu.                                                                                      2- Göç edenlere muhacir, Medine'de onları ağırlayan ve yardımcı olan Medine'li Müslümanlara ensar denildi.                                                                                                            3- Medine'de İslam Devleti'nin temelleri atıldı.

4- Medine'deki Yahudilerle Medine Antlaşması imzalandı.

5- Medine'ye Mescid-i nebi yapıldı.

6- Mekke Dönemi Sona ermiş Medine dönemi başlamıştır.                                                              

7- Mekke ve Medine halkları arasında kardeşlik tesis edilmiştir.                                                    

8- Hicri takvim başlamıştır.

ASHAB-I KEHF'İN HİCRETİ:                                                                                                            Eshab-ı kehf, mağara arkadaşları demektir. Kur'ân-i Kerîm Ashab-i Kehf'ten: "Rablerine inanan gençler" (el-Kehf, 18/13) olarak söz etmektedir.Bu mübarek kimselerin isimleri, Yemliha, Mekselina, Mislina, Mernuş, Debernuş, Şazenuş, Kefeştatayyuş ve köpekleri Kıtmir’dir. Hazret-i İsa’dan sonra, din düşmanları çoğalıp, her tarafı fitne kapladığı zaman, Eshab-ı kehf, sarayda görevli iken, dinlerini korumak için her şeylerini terk edip, Efsus=Tarsus’taki mağaraya hicret ettiler. Eshab-ı kehfin bu şerefe kavuşmaları hicret ettikleri içindir. (Mektubat-ı Rabbani c.2, m.68)          Onlar, zâlim bir toplum içinde yaşayıp, dinlerini açıga vuramamaktansa magaraya çekilip orada inançlarını yaşamayı tercih etmişler ve son derece az olduklari için, mevcut düzene karşı duramayacaklarını anlamış bulunuyorlardı.

Allah-ü Teala hazretleri, Muhacirîn’den ve onlara yardımcı olan Ensar’dan razı olsun.

Rabbimiz, insanlığın doğru yol rehberi olan peygamberlerin izinden gitmeyi ve hicret ruhunu yaşamayı nasip etsin.

       Hizmet

Hizmet, Allah için olmalıdır. Allah için yapılan her işe hizmet denir.

Ve Allah için yapılan hizmetin karşılığını yine Allah -celle celâlühû- verir. Allah için yapıldığından, O’nun rızâsını gözeterek îfâ edildiğinden dolayı, her işte olduğu gibi hizmette de ihlâs olmazsa olmaz bir şarttır.

Hizmet, hayra öncülük etmektir: “Bir hayra öncülük eden kimseye, o iyiliği yapan kişinin ecri gibi sevap verilir.” (Müslim, İmâre, 133)

Allah yolunda Sevdası hizmet olanın ukbası cennet olur.

“İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.” Buhârî, Mağâzî, 35.

Bir hadîs-i şerifte şöyle buyurulmuştur: “Bir adam yolda yürürken, yol üzerinde bir diken dalı gördü ve onu kenara aldı. Bu sebeple Allah ondan râzı olarak karşılığını verdi ve günahlarını affetti.” (Buhârî, Ezân, 32) Onun için Allah için yapılan en küçük bir şeyi bile küçümsememek gerekir. Çünkü yüce Allah azı çok eyler.

Müslüman'ın İki ideali Vardır.Birincisi Allah'ın dinine HİZMET Etmek, ikincisi imkan buldukça O'nun kullarına Faydalı olmaktır.“İnsanlığa hizmet, Hakk’ın rızasını kazanmaktır.

Hürmet Et ki Hürmet Göresin. Hizmet etki hizmet göresin.

Saygı göster ki, saygı göresin, hizmette yarış etki, takdir edilesin.

İslamiyet'e hizmet etmek, en hayırlı iştir ve en hayırlı insanlara nasip olur.

Dine hizmet ederken, sıkıntıyı nimet bil. Herkese nasip olmaz, hizmeti ganimet bil.

Dine yapılan hizmetleri devam ettirmek sağlıklı bünyeye; sağlıklı bünye de, helâl rızıkla beslenmeye bağlıdır.

Hizmet eden misin, hizmet edilen mi? Yoksa bana ne mi diyorsun?

Hizmet sırf Allah için olmalıdır. Her mümin Allah yolundaki hizmetlere bir şekilde katılmalıdır.              Malı ve canı ile bizzat hizmetin içinde olamayan kimseler, kalbi, niyeti, duası, sevgisi ve rızası ile hizmetlere destek vermelidir.

Allah yolunda hizmetin fazileti.

Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir. (Tirmizî )

Peygamber Efendimiz buyurmuşlardır ki: “Farzlardan sonra en kıymetli amel, müslüman kardeşini sevindirmektir.” (Taberânî)

“Din kardeşinin bir işini yapana binlerce melek duâ eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günahı affolur ve kendisine kıyâmette ni’metler verilir.” [İbn-i Mâce]

-Hz. Ali'nin (r.a) anlattığına göre; Peygamber Efendimiz (s.a.v), ashâb-ı kirâmdan biri olarak aralarında bulunurdu. Onların en fakiri olarak yer içer, en fakiri olarak giyinir, en fakiri olarak yaşar, onlarla birlikte çalışır, onlarla birlikte kumların üzerinde otururdu. Yine onlarla birliktte iken bir defasında bir bedevî gelmiş, "Bu topluluğun efendisi kimdir?" diye sormuştu. Peygamber Efendimiz (s.a.v), o esnada arkadaşlarına ikramda bulunuyordu. Hem kendini tanıttı, hem de hizmet ehlini insanlara tanıttı. Resûlullah Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurdu; "Bir topluluğun efendisi, onlara hizmet edendir." (Deylemî, Müsned, 2/ 324; Ali el-Müttakî, Kenzü'l-Ummâl, 6/ 710; Aclûnî, Keşfü'l Hafâ, 1/ 462)

“İman yetmiş küsur derecedir. En üstünü “Lâilâheillallah” sözüdür, en düşük derecesi de rahatsız edici bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Hayâ da imandandır.” (Buhari, İman, 3; Müslim, İman, 57, 58)  Kim ister ki doğduğu toprakları terk etmeyi. 

Onların tek bir gayesi oldu yaşamları boyunca; Allah rızası uğrunda, O’nun adını ve mesajını dünyanın dört bir tarafına ulaştırmak.

"Öyle ise siz de (ey mü'minler) hayır işlerine koşun, birbîrinizle yarış edin". Bakara, 2/148

“Bir (hayır) işini bitirince hemen(başka bir iş veya ibâdete)koyul ve yalnız Rabbine yönel.”(İnşirâh, 7-8)

"Ey inananlar, eğer siz Allah(ın dinin)e yardım ederseniz (Allah da) size yardım eder; ayaklarınızı (hakkı koruma yolunda) sağlam tutar" (Muhammed,47/ 7) buyurarak, dualarımızın kabulü için O'nun dinine hizmet etmemiz gerektiğini bildirmektedir. 

Sabret! Çünkü, Allah iyilik edenlerin mükâfatını zayi etmez. Hûd 11/115

Sevgili Peygamberimiz (SallAllahu Aleyhi Vesellem) Efendimiz'in mihmendârı, İstanbul’umuzun mânevî sultânı Ebû Eyyûbi’l-Ensârî (r.a.) hazretleri anlatıyor: “Resûlüllah (SallAllahu Aleyhi Vesellem) şöyle buyurdu: ‘Allah yolunda bir sabah ya da bir akşam yürüyüşü, Güneş’in, üzerine doğup battığı her şeyden daha hayırlıdır.” Buhârî, Sahîh, Cihad, 7, 73.      Ka‘b bin Ucre radıyallâhü anh anlatıyor: “Bir adam Nebiyy-i Muhterem sallallâhü aleyhi vesellem’e uğramıştı. Resûlüllah’ın (SallAllahu Aleyhi Vesellem) ashâbı, bu adamın kuvvet ve kabiliyetini görünce, − Yâ Resûlellah, bu adam Allah yolunda cihad etseydi ne güzel olurdu, dediler. Resûlüllah (SallAllahu Aleyhi Vesellem) şöyle buyurdu: − “Bu adam, küçük çocuklarının geçimini temin etmek için çıktı ise, Allah yolundadır. “Yaşlı anne ve babasına hizmet için evinden çıkmışsa, Allah yolundadır. “Çalışıp nefsini dilencilikten korumak için çıkmışsa, Allah yolundadır. “Âilesinin geçimini temin etmek için çıkmışsa, Allah yolundadır. (Çalışıp kazandığının) çokluğuyla övünmek, (zenginliğiyle gururlanmak) için çıkmışsa, tâğutun (şeytanın ve nefs-i emmârenin) yolundadır.” Taberânî, Mu‘cemü’s-Sağîr, (Terc.) 2, H. no: 650.

Vakıflar hizmetin devamlılığını sağlar.

Müslümanlar insanların ihtiyaçlarını gidermek için birçok farklı vakıf kurmuşlardır. Kurulan vakıfların birçok konuda ihtiyaçları giderecek mahiyetleri olmuştur. Bunlardan birkaçını şöyle zikredebiliriz. -Ordunun donatımına yardımcı olma -Fakir ve kimsesizlere barınak ve aş sağlama -Hastaları tedavi etmede hastane kurma ve hastaları tedavi ettirme -Öğrencilerin yetişmesine ve ilim sahibi olmasına yardımcı olma -İbadethaneleri inşa etme, bakım ve onarımların üstlenme -Kamu tesislerini inşa etme, bakım ve onarımlarını sağlama -İçme suyu teminini sağlama -Hayvanları koruma -Doğayı koruma -Sporsal faaliyetlerin sıhhatli bir şekilde devam ettirilmesi Vakıf alanları sadece bu saymış olduğumuz alanlarla sınırlı değildir. Devlet hizmetinin tamamlayıcı mahiyette her türlü vakıf hizmet etmektedir.

Kur’an-ı Kerim’de, “İnsanlardan öylesi vardır ki, Allah’ın rızasını kazanma uğrunda kendilerini ve mallarını feda ederler” (Bakara 2/207)

"İnsanoğlu öldüğü zaman bütün amellerinin sevabı da sona erer. Şu üç şey bundan müstesnadır: Sadaka-i câriye, istifade edilen ilim, kendisine dua eden hayırlı evlat. Müslim, Vasiyyet 14

Cenab-ı Hak, Bakara Suresi’nin 154. ayet-i kerimesinde “Allah yolunda ruhunu teslim edenlere ölüler demeyiniz. Bil-akis onlar hayattadırlar ancak siz farkında değilsiniz” buyurmaktadır.

GÜZEL HÂLLERİ ARTTIRAN ÜÇ ŞEY

Ahmed bin Ebû Verd –rahmetullâhi aleyh– buyurur ki: “Üç şey vardır ki, bir velî kulda arttıkça güzel hâlleri de artar: Makamı yükseldikçe tevâzuu artar. Ömrü uzadıkça hizmeti artar. Malı çoğaldıkça cömertliği artar.”

Allah için insanlara hizmet etmeli, büyüklere küçüklere hizmet etmeli, hayvanlara hizmet etmeli, darda kalanlara, ihtiyaç sahiplerine hizmet etmeliyiz. Neticede her mü’min; ama bedeniyle, ama parasıyla, ama duâsıyla bir şekilde hizmet yolunda olmaya gayret göstermeli ve O’nun has kulları arasına girmeye hak kazanmalıdır. Rabbimiz, bizlere Allah için hizmet etme aşkı lutfetsin! Rabbim, bizleri hizmette dâim eylesin! Rabbimiz, bizleri rızâsından ayırmasın,dinine hizmetkar eylesin.Amin.

              İçki

 Her bir günah başka günaha kapı açar.

İçki sinir ve sindirim sistemlerini bozar.

Aklın başına gelince pişman olacağın bir işi sakın yapma.Hz.Mevlana

Sarhoş, cinayeti yapar da sonra "özrüm vardı, kendimde değildim"der. Kendinde olmayış,kendiliğinden gelmedi sana,onu sen çağırdın. Hz.Mevlana

Bir kimseyi tanımak istiyorsan, düşüp kalktığı arkadaşlarına bak. Hz.Mevlana

Rakı tatlı değil ki tadına aldanasın. Vücuttaki beyindeki muvâzeneyi bozuyor ki sallanıyor."Ser-hoş" diyorlar. Rakı kafayı hoş eder mi? Ona şer doldurur. İnsanı "ser-hoş" ederdemiş. Rakı zevk veriyormuş... Ya rezâletini, kavgasını gürültüsünü neyapalım?

Bu tür alışkanlıklar başlangıçta küçük çapta başlar ve zamanla bağımlılık halini alarak fert ve toplumu büyük felaketlere sürükler.

Akla büyük bir önem veren İslam onun korunmasını da istemiştir. Bu nedenle akla zara veren alkol ve uyuşturucu gibi zararlı alışkanlıkları da yasaklamıştır.

İnsan içki ile akıl sağlığını yitirdiği zaman mantıklı düşünemez. Kontrolsüz bir güç gibi haram helal demeden başka kötülükleri de işlemeye başlar. Sonrada telafisi olmayan işler yapabilir.

Emaneti koruyalım.

Yüce Mevla bu bedenimizi ve sıhhatimizi lutfundan bir emanet olarak vermiştir ama bu emaneti de korumamızı emrederek bedene ve sıhhate gelecek zararlardan da korunmamızı istemiştir. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmaktadır:“Kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayın” (Bakara, 2/195)

Sevgili Peygamberimiz(sav) de;“Zarar vermek de zararı zararla karşılamak da yoktur.” (İbn Mace, Ahkam, 2331) Hadisinde kişinin hem kendine hem de başkalarına zarar vermesini yasaklamaktadır.

KORUMA AMAÇLI BEŞ ŞEYİN MUHAFAZASI

Dinimizin insanı korumayı amaçladığı ve muhafaza altına aldığı şu beş unsuru bizlere nimet olarak vermiştir. 1- Dini muhafaza, 2- Aklı muhafaza, 3- Nefsi muhafaza, 4- Nesli muhafaza, 5- Malı muhafazadır.

Dünya ve âhiret mutluluğu bunlara bağlıdır.

Can emniyeti olmazsa yaşam kalmaz, mal bulunmazsa, insanın geçimi kalmaz, din olmayınca hayatın mânası olmaz, akıl muhafaza edilmezse insanın yaşantısında güzellikler gerçekleşmez ve nesil muhafaza edilmezse, insanlığın devamı sağlanamaz.

Demek oluyor ki insanın insan olarak hayat sürmesi, bu beş maksadın gerçekleşmesine bağlıdır.

“İçki bütün kötülüklerin anasıdır. Günahların en büyüğüdür.” (Taberani)

Alkol içen birisi, iradesini kaybeder ve zamanla iradesine sahip olmakta ciddi sıkıntılar çeker. İradesine hakim olamayan kişi de ne yaptığını bilemez. İyiyi kötüyü ayırt edemez, helali haramı bilemez. Bu şekilde çeşitli kötülüklerde bulunur. Hırsızlık yapar, küfür eder, trafikte ise kaza yapar, toplumun huzurunu bozar. İşte bu şekilde alkol çeşitli kötülüklerin oluşmasına enden olur.

Kur'ân:"Ricsün min amelişşeytan" (Mâide 5/90) diyor. Şeytan amelinin insana faydası olur mu?

Gençlerimizi Koruyalım.

Çocukları ve gençleri bu kötü alışkanlıklara götüren sebepler arasında aile içi iletişim noksanlığı, sevgisizlik, şiddet, küçümseme, yanlış arkadaş seçimi gibi faktörler etkili olmaktadır. Çocuk yetişmesinde ihmal edilen sorumluluklar, gençlik dönemlerinde yukarıda anlatılan olumsuzluklara neden olmaktadır. Çocuklarımızı bu gibi kötü alışkanlıklardan uzak tutmanın en önemli yolu, aile olarak sorumluluklarımızın bilincinde olmak ve yerine getirmektir.

Çocuğun yaratılışında zaten var olan inanma duygusu aile ve diğer unsurlar tarafından beslenirse, çocuk dine ve Allah düşüncesine ilgi duyacaktır. Çocuğa erken dönemlerde verilecek iyi bir eğitim, çocukta Allah inancını güçlendirecek ve ileride öğreneceği konulara ışık tutacaktır. Çocuk kâinata ve bütün olaylara bu gözle bakacak, sağlıklı düşünmeyi öğrenecektir. Bunun neticesinde de İnşâallah iki dünya saadetini kazanmaya aday yeni bir nesil ortaya çıkacaktır.

İçkinin yasak olması.

Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır: “Ey iman edenler! şarap, kumar, dikili taşlar (putlar) ve şans okları birer şeytan işi pisliktir Onlardan uzak durun ki, kurtuluşa eresiniz Şeytan içki ve kumar yoluyla aranıza düşmanlık ve kin sokmak ve sizi Allah’ı anmaktan ve namaz kılmaktan alıkoymak ister Artık (bunlardan) vazgeçmez misiniz?” Mâide, 5/90–91.

„Sarhoşluk veren bütün içkiler haramdır.’’ Müslim, 3/1575.

„Çoğu sarhoşluk veren içkinin azı da haramdır.“ İbn-i Mace es-Sünen 2/124.  

Dolayısı ile sarhoşluk veren, aklı alan her madde, bu ister alkollü içki olsun, ister eroin, isterse kokain veya herhangi bir başka madde olsun, netice değişmeyecek, dinen haram olmuş olacaktır.

Günaha ortaklık.

Bir kimse, yardım ettiği yerlere, okuduğu gazeteye dikkat etmelidir. Para vererek aldığı gazete, iyi ise, o gazetenin iyiliğine ortak olur. Kötü ise, vebali vardır, kötülüğe ortak olmuş olur.

Peygamberimizin sarhoş edici şeylerle ilgili olarak on kişiye lanet ettiği rivayet edilmiştir:

“Sıkana, sıktırana, içene, taşıyana, taşıtana, sunana, satana, parasını yiyene, satın alana ve satın aldırana.” (Tirmizî, Büyû, 59; Ebû Dâvûd, Eşribe, 2)

'Sebep olan yapan gibidir.” Hayra vesile olan¸ hayrı yapan gibidir. Tirmizî¸ İlm¸ 14. 'Şerre vesile olan da şerri yapan gibidir… Zulme vesile olan da zulmü yapan gibidir… Kim neye vesile olur ve onun işlenmesine yardımcı olursa, onu yapan gibidir!..

Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa (SAV) "Sizden biri bir kötülük gördüğünde, gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin. Yetmezse diliyle düzeltsin. Onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir." (Tirmizi, Fiten, 11)

Allah'ın Rasülü (sav)«Allah'a ve ahiret gününe iman eden kimse, içki içilen sofraya oturmasın.» (eş-Şevkanî, Neylü'l-Evtar, II, 203.) buyurmuştur.

Bir ayet-i kerimede, “Eğer siz yasak edildiğiniz günahların büyüklerinden sakınırsanız, Biz de diğer günahlarınızı örter, sizi iyi bir hale ve tavra sokarız” (Nisa Suresi, 31) buyurulur.

Namaz kılacak oruç tutacak kimsenin ne dediğini ne yaptığını bilecek kadar ayık olması, aklının başında bulunması gerekir. Yüce Allâh Nisa suresinin 43. ayetinde, "Ey iman edenler! Sarhoşken ne dediğinizi bilene kadar namaza yaklaşmayın." buyurmuştur. Bu itibarla alkol alan kişi ne dediğini bilecek kadar sarhoş değilse namazlarını kılması gerekir. Aynı şekilde imsak vaktinde ne dediğini bilecek kadar ayık olan kişi orucunu tutması gerekir. Sarhoş olduğu için bu ibadetleri yerine getiremeyen kimsenin, işlemiş olduğu hem içki günahından hem de farzları zamanında yerine getirmeme günahından dolayı tövbe etmesi ve daha sonra da o ibadetleri kaza etmesi gerekir.

Allah (c.c.) rahman ve rahimdir. İçkiyi bırakırlarsa inşaallah hem affedilirler hem de sağlıklarına kavuşurlar.

Rabbimizden bizleri her türlü kötülükten ve kötü alışkanlıklardan korumasını Cenab-ı Hak’tan niyaz ederiz.

               İftira

Çalma elin kapısını, çalarlar kapını.

Çamur atma; hedefini saşırır, kirli ellerinle kalıverirsin.

İftira aslında yalanla yakın anlama gelmekle beraber, kısmen de ondan farklıdır. İşlemediği bir suçu isnat etmek demektir.

İnsanın dili; kimi zaman kişiyi felakete sürükler, kimi zaman da kurtuluşa erdirebilir. Dilin insanı felakete sürüklediği konulardan birisi de gıybet etmektir. Gıybet; insanlar arasındaki sevgi bağlarını kopartan, aynı zamanda konuşmanın güzelliğini ve tesirini yok eden kötü bir davranıştır. Hz. Peygambere, “Gıybet nedir?" diye sorulduğunda: “Kardeşini onun hoşlanmadığı bir şeyi ile hatırlayıp arkasından konuşmandır” diye cevap vermiş, "Ya söylenilen durum onda mevcut ise" denildiğinde ise: “Söylediğin şey onda var ise, zaten gıybet etmiş sayılırsın, yoksa eğer ona iftira etmiş olursun” buyurmuşlardır. Tirmizî, Birr, 23, no: 1934; Ebu Davud, Edeb, 35 no: 4874.

        İftira Allah katında büyük bir günahtır. Nitekim Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: "Mü’min erkekleri ve mü’min kadınları işlemedikleri şeyler yüzünden incitenler bir iftira ve apaçık bir günah yüklenmişlerdir. Ahzâb , 33/58.

" Değerli Kardeşlerim! Özellikle bir insanın namusuna atılan iftira, sadece iftiraya uğrayanı değil, onun yakın ve uzak çevresini de etkilemektedir. Bu sebeple Resûlûllah efendimiz, ashabını irşad ederken onlara, “kişiye her duyduğunu sağda solda anlatması günah olarak yeter” Ebu Davud, Edeb, 80. buyurmuşlardır.

Hz. Enes radıyallahu anh anlatıyor Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: Mirac gecesinde, bakır tırnakları olan bir kavme uğradım. Bunlarla yüzlerini (ve göğüslerini) tırmalıyorlardı. Ey Cebrail! Bunlar da kim?" diye sordum. Bunlar, dedi, insanların etlerini yiyenler ve ırzlarını (şereflerini) payimal edenlerdir. Ebu Davud, Edeb 40, (4878, 4879)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) de, yalan söylemenin ve yalan şahitlik yapmanın büyük günahlardan olduğunu ısrarla belirtmiştir [Riyazü's-Sâlihîn, III, 138].

Ayrıca yalanın münafıklık alâmetlerinden olduğunu haber vermiştir [Müslim, Sahih, İman, 107]         Peygamberimizin: “Her kim Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsa; ya hayır söylesin, ya sussun” Buhari, Edeb, 85 ; Müslim, İman, 74. sözüne kulak verelim ve kesinlikle bu iki büyük günahı işlemekten uzak kalalım.

Allah'ın yardımı her zaman doğruların ve dürüstlerin yanındadır. Hz. Yusuf kendisine atılan iftira sonucunda zindana atılmıştır ancak sonrasında, onun doğruluğu anlaşılmış ve Hz. Yusuf Mısır'da yönetici olarak Allah'ın nimetine kavuşmuştur.

Hz. Yusuf'a atılan bir başka iftira ise kardeşlerinden gelmiştir. Kardeşleri yıllar sonra Hz. Yusuf ile karşılaştıklarında onu tanımamışlar ve gıyabında onun hırsız olduğunu söylemişlerdir.

İftira bir topluluk hakkında olup da, aynı zamanda bunlar basın ve medya yoluyla yapıldığında ise, günah katlanmış, haklarında yalan söylenip iftira edilenlerin ve bu haberleri duyanların sayıları nispetinde günah da artmış olur.                                                            -Mümin, başkasının kusurlarını saymak veya söylemek yerine kendi kusurlarını gözünün önüne getirmelidir, başkalarının yanlışlarını ve kusurlarını söylemek ve anlatmak müminin görevi değildir. Bu günahlar, kalbimizi, aklımızı ve vicdanımızı kirletir, bizi suçlu yapar.

Müslüman,nefis muhasebesi yaparak kusurlarından dolayı tövbe etmelidir.

Rabbim cümlemizi gıybet ve iftiradan uzak kalan dürüst ve erdemli kullarından eylesin.

     İhlas

 İhlâs, karşılıksız olarak Allah'ın rızası için yapılan davranıştır.

Hz. Peygamber (sav) bu hususta şöyle buyurmuştur: "Müminlerin makamları sahip oldukları ihlaslara göre derecelendirilir.” (Mizanu'l Hikmet, c.3, s.57)

İhlâs, mal ve bedenle, farz ve nâfile şeklinde olan ibâdetleri yalnız Allahü teâlâya yaklaşmak için yapmaktır. Niyetine, nefsânî ve dünyevî bir arzu karıştırmamaktır. Başka arzular karıştırılırsa riyâ, gösteriş olur. Dünyâ faydalarını düşünmeyip, ibâdetlerini yalnız Allah rızâsı için yapmalıdır. İhlâs sâhibi, ibâdet yaparken başkalarına göstermeyi hiç düşünmez. Bunun ibâdetlerini başkalarının görmesi, ihlâsına zarar vermez.

Allah Rasülü (sas), "Dini hayatında ihlaslı ol, az amel yeter." (Münavi, Feyzul Kadir, I, 216) buyurur.

Şirkten uzak bir din ve imana sahip olan mü’min, ihlâslı bir mü’mindir.

İmanına şirk bulaştıran bir mü’min, ihlâslı bir mü’min değildir.

İhlâs ile yapılan bir iş, senelerle yapılan ibâdetlerin kazancını hâsıl eder. (İmâm-ı Rabbânî)

.           Dinin özü, ihlas ve samimiyete dayanır.

“Kurbanların ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşır. Allah’a sadece sizin ihlâs ve samimiyetiniz ulaşır.” Hac sûresi 22/37                                                                            

Bunun için müslümanın da her işinde samimi olması gerekir. Samimi olmayan iman, ibadet ve amellerin Allah yanında hiçbir değeri olmaz. Samimi olan insan öncelikle Allah`a, ardından da insanlara karşı dürüst olur. Çünkü Allah`ın herşeyi görüp, duyduğunu, O`nun karşısında bir gün tüm yaptıklarıyla hesap vereceğini bilir.

Tüm düşüncelerinden, her türlü konuşmalarından, her türlü davranışlarından sorumlu olacağının bilincindedir. İşte bu yüzden müminin yaşadığı dürüstlük ve samimiyet onun imanının en önemli göstergelerindendir.

-İhlâs sahibi ol Ey oğul! İlim ve irfan öğren ve ihlâs sahibi ol. Ta ki, nifak, ikiyüzlülük ve samimiyetsizlik tuzağından kurtulasın, ilim ve irfanı halkın teveccühünü kazanmak ve dünyalık top lamak için değil, Allah'ın rızası için öğren. İlim irfanı gerçekten Allah rızası için öğrendiysen Onun emirlerini sevgiyle yerine getirir ve Ona karşı huşu içinde bulunursun. Diğer insanlara karşı mütevazi olursun. Abdülkadir Geylânî Hz

*Buhârî ve Müslim’in Hz. Ömer (r.a.)’den rivayet etmiş oldukları ve “niyet hadisi” diye meşhur olmuş olan hadis-i şerifte Allah Rasulü şöyle buyurmaktadır: “Ameller niyetlere göredir. Herkese niyet ettiği şey vardır. Öyleyse kimin hicreti Allah’a ve Rasulüne ise, onun hicreti Allah ve Rasulünedir. Kimin hicreti de elde edeceği bir dünyalığa veya nikâhlayacağı bir kadına ise, onun hicreti de o hicret ettiği şeyedir.” (Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1, Eyman, 23; Müslim, İmaret, 155; Ebu Davud, Talak, 11; Tirmizî, Fedailu’l-Cihad, 16)

Yolculuk meşakat aynı fakat niyet farklı.

Kur'ân-ı Kerîm'de sırf gösteriş amacıyla namaz kılanlar, Nisâ suresi, 4/142; Mâûn suresi, 107/6  sadaka verenler, Bakara suresi, 2/264; Nisâ suresi, 4/38 bu maksatla savaşa katılanlar Enfâl suresi, 8/47  kınanmıştır.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) bir hadislerinde şöyle buyuruyor:

  “Kıyamet gününde aleyhinde ilk hükmedilen insanlar şunlardır:                                            

Birincisi şehîd edilen kimsedir.

O Allâh’ın huzûruna getirilir. Allâh kendisine olan nîmetlerini anlatır. O da, bunları îtiraf eder. Cenâb-ı Hakk: «–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorar. Adam: «–Yâ Rabbî! Senin uğrunda şehîd edildim.» der. Allâh buyurur ki: «–Yalan söyledin! Sen, yalnızca cür’etli ve cesur denilsin diye harbettin. Gerçekten öyle de denildi.» (Sonra) onun hakkında emredilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

İkincisi ilim öğrenen, başkalarına da öğreten, ayrıca Kur’ân okuyan adamdır. O huzûra getirilir. Allâh kendisine olan nîmetlerini anlatır. O da îtiraf eder. Cenâb-ı Hakk: «–Bunlara karşı ne yaptın?» diye sorar. Adam: «–İlim tahsîl ettim. Onu başkalarına da öğrettim. Senin uğrunda Kur’ân da okudum.» der. Allâh buyurur ki: «–Yalan söyledin! Sen ilim öğrendin, ancak âlim denilsin diye; Kur’ân okudun, ancak o kârîdir, yâni kırâat ehlidir denilsin diye. Hakîkat öyle de denildi.» Sonra hakkında emrolunur ve ateşe, yâni cehenneme atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.

Üçüncüsü Cenâb-ı Hakk’ın kendisini genişlettiği, malın her çeşidinden verdiği adamdır. O getirilir. Allâh ona olan nîmetlerini anlatır. O da bunları îtiraf eder. Cenâb-ı Hakk: «–Öyleyse bunlara karşı ne yaptın?» diye sorar. Adam: «–Hakkında infâk edilmesini emir buyurduğun hiçbir yol bırakmadım. Malımı ancak senin yolunda harcadım.» der. Cenâb-ı Hakk buyurur: «–Yalan söyledin! Onları ancak cömerttir denilesin diye yaptın. Nitekim öyle de denildi.» Sonra hakkında emredilir ve cehenneme atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir.” (Müslim, İmâre, 152)

Peygamber Efendimiz (as) buyuruyor ki: “Allah, sizin kalıbınıza ve süretinize değil, kalbinize bakar.” (Müslim, Birr 33)

Duâ aynı duâ; ama, okuyan ağız aynı değildir!

Şartlarına uygunsa dua kabul olur.(Rabbiniz kerimdir, kendine açılan eli boş çevirmekten haya eder, edilen duayı kabul eder) buyuruldu. (Tirmizi)

Duanın kabul olması için bazı hususlara dikkat etmek gerekir. Sebeplere yapışmadan istemek kuru bir temennidir.(Çalışmadan dua eden, silahsız harbe giden gibidir.) [Deylemi]

İhlasın sırrından dolayı inananlar birçok kez çok az sayıda inananlardan oluşan orduyla koskoca orduları yenmiştir. İslam tarihinde bunun örnekleri çoktur.

“Allah’ın izniyle büyük bir topluluğa galip gelen nice küçük topluluklar vardır. Allah, sabredenlerle beraberdir.”Bakara 2/249 Bu yol Kur’an ve Sünneti yaşamakla mümkün olur.

Ey Alemlerin Rabbi! Bizi İhlas ve Samimiyetten Ayırma…

Kendi rızasına uygun bir yaşam ve ölüm nasip et.

 İlim

Bin bilsen de, bir bilene sor.

Amelsiz ilim, meyvesiz ağaca benzer.Kurtuluş için, ilim, amel ve ihlâsın birlikte olması şarttır.

“Allah’tan gereği gibi korkanlar / ona saygı duyanlar ancak âlimlerdir.” (Fatır, 35/28)

Dünya ilmini dünya alimlerinden, âhiret ilmini de âhiret alimlerinden öğrenmemiz lazım.

İnsanlar ahirete çalıştıkları gibi dünyaya çalışsalardı açlıktan ölürlerdi.

Müslüman, beşikten mezara kadar ilim taliplisi olmalıdır.

İslam’ın ilk emri oku İslam bir ilim ve irfan dinidir. Öğrenmeye, öğretmeye, incelemeye ve araştırmaya büyük önem vermiştir.

En büyük ilim Allahın varlığını ve birliğini bilmektir. Bu konuda imanını arttıracak ilimleri okuması gerekir. Ayrıca farz olan ibadetleri yerine getirecek kadar ilim öğrenmek de farzdır.

İnsanlığa faydalı olan mesleklerde ilim tahsil etmek de farzı kifaye nevindendir.

Bu bakımdan kişi kendi mesleği ile ilgili ilimleri öğrenmesi gerekir.

Hz. Peygamber (s.a.s): “İlim tahsil etmek her müslüman erkek ve kadına farzdır” (İbn Mace, Mukaddime, 17) buyurmuştur.

İlmin faydası.

Bazı vahşi hayvanlar küçükken eğitildiği zaman evcilleşirler, değişirler, hayvan eğitilince değişiyorsa çocuk İslam ilmiyle eğitilince nasıl olur sen düşün.

Mesnevî'de ilme verilen önemi gösteren beyitler görülür. "Köpek dahi ilim öğrenince sapıklıktan kurtulur, ormanlarda helal av avlanır Mevlânâ, Mesnevî, II. 1363" ifadelerini kullanmaktadır.

'Tarladaki ot, saksıya alınıp bakım yapılırsa çiçek olur. Saksıdaki çiçek tarlaya bırakılıp ihmal edilirse ot haline gelir. Nice taşlar vardır ki işlenince, mücevher olur. Bu nedenle evlatlarımızı sağlıklı, bilgili, kültürlü, çalışkan, dürüst, milli ve dini duygularla dopdolu yetiştirmeliyiz. Bunun yolu da eğitimden geçer.

 İslâm Dîninde İlim

İslâmiyet, ilmin tâ kendisidir. Kur’ân-ı kerîm’in birçok yerinde, ilim emredilmekte, ilim adamları övülmektedir. “Bilenlerle bilmeyenler hiç bir olur mu? Bilenler elbette kıymetlidir!” Zümer sûresi 39/9 “Allah, içinizden inananların ve kendilerine ilim verilenlerin derecelerini yükseltir…” (Mücadele 58/11) buyruldu.

Her kim bir canı kurtarırsa bütün insanları kurtarmış gibi olur. Maide 5/32 bir gönlü ihyâ etmek ve bir kişinin mânevî hayâtını kurtarmak gibi mânevî hizmetlere Cenâb-ı Hak, kim bilir ne büyük mükâfatlar ihsân eder.

Resûlullah’ın (sallallahü aleyhi ve sellem), ilmi öven ve teşvik buyuran sözleri, o kadar çok ve meşhurdur.

Enes b. Malik (ra) Peygamberimizin şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: “Kim evinden ilim öğrenmek için çıkarsa, geriye dönünceye kadar o Allah yolundadır.” (Tirmizi)

-Ya âlim ol! Ya talebe ol! Ya dinleyen ol! Ya bunları seven ol! Beşinci olma helak olursun. İbni Mesud’un sözüdür Acluni 1/138

Peygamber Efendimiz (sav) “Sâdece şu iki kimseye gıpta edilir: Biri, Allâh’ın kendisine Kur’ân verdiği ve gece gündüz onunla meşgul olan (onunla yaşayıp tebliğ eden) kimse, diğeri de Allâh’ın kendisine mal verdiği ve bu malı gece gündüz O’nun yolunda infak eden kimse.” (Buhârî, İlim, 15; Müslim, Müsâfirîn, 266)

Gıpta, başkasında olanın kendinde de olmasını istemektir.

Dünyayı isteyen ilme sarılsın, ahireti isteyen ilme sarılsın; hem dünyayı hem ahireti isteyen gene ilme sarılsın. Aksekî,A.H,İslâm,1/508

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyuruyor: ''Yerlerde ve göklerde bulunan her şey hatta suyun içindeki balık bile ilim ehli olan bir kimsenin bağışlanması için af dilerler.'' (Ebu Davud)

''Âlimin sürekli ibadet edene olan üstünlüğü ayın yıldızlara olan üstünlüğü gibidir.'' (Tirmizi)

“Ameller, niyetlere göredir…

Ve herkese niyet ettiğinin karşılığı verilir.” (Buhâri, Müslim) Bu Sebeple Genç Kardeşlerim! Niyetlerinizi ihlaslı kılın ve Rabbimizin rızası için ilim öğrenin ki niyet etmiş olduğunuz şeyin karşılığı size dünyada ve ahirette verilsin. Eğer niyetiniz; Allâh Azze ve Celle’nin Dini’ni yaymak ve bu yolda insanların hidayete ulaşmasına vesile olmak ise; vallâhi Allâh sizlere yardım edecek! Daraldığınız noktada sizleri genişletecek! Görmediniz orduları ile sizleri koruyacak! Tâğûtların size zarar vermesini engelleyecek ve sizleri izzetli kılacak!

Niyetinizde ihlaslı olursanız yani Allâh’ın kelimesi yücelsin için ilim öğrenirseniz izzete kavuşursunuz. Mağaradaki gençlere nasip olunan lütuf ve ikram sizlere de nasip olur. “Şüphesiz onlar, Rablerine îmân eden bir kaç genç yiğitti. Biz de onların îmânlarını arttırmıştık.” (Kehf: 18/13)

Günde 5'er dakika ayırarak nasıl Alim olunur?

Sizden 5 dk istiyoruz. Her gün bir ilim için 5 dk. Evet bu alim olmak veya bu ilim alanını kavramak için yeterli bir süre değil ama 5 dakikayı da hiç küçümsemeyin. İnanın sonunda etkisini görünce siz de şaşıracaksınız. Efendimizin sallallahu aleyhi vessellem “Allah katında amellerin en makbulü az da olsa devam üzere yapılanıdır.” [Buhârî, İman 32] hadisi düsturunca, hayatınızda yeri olmayan ilimlere küçük küçük yer açmak istiyoruz.

Siz ister bir lise öğrencisi, ister üniversite öğrencisi veya çalışanı, ister işçi, ister emekli, ister ev hanımı olun. İşinizin hiçbir önemi yok, isteğinizin önemi var. Öyleyse başlayalım;

1-Namaz

Öncelikle namaz kılıyor olmanız gerekiyor.

Bizde planlarımızı namazlarımıza göre yapacağız. Namazlar ile günümüz otomatikmen beşe ayrılmış oluyor. Her namazın ardından ilim için 5 dk ayıracağız ve bunu verimli kullanacağız.

2-Bu 5 ilim nedir?

Namazlardan sonra 5 dk ayıracağımız ilimler şöyle; Kuran-ı Kerim tilaveti (yüzüne okuma), Tefsir, Hadis, Fıkıh, Akaid.

3-Nasıl?

Sabah namazından sonra 5 dk; Tefsir.

Öğle namazından sonra 5 dk; Kuran-ı Kerim tilaveti yani yüzüne okuma yapacağız.

İkindi namazından sonra 5 dk; Hadis.

Akşam namazından sonra 5 dk; Fıkıh.

Yatsı namazından sonra 5 dk; Akaid.

Gayret bizden, başarı Allah’tan…'' Rasülüllah (sav) bir duasında “Allahım, faydasız ilimden sana sığınırım.” Tirmizi, Da’avat, 38 İslam dinine emeği geçenlerden Allah razı olsun hizmet etmek isteyenlerede rabbim yardımcıları olsun.

 İlahiler

„Sözlerin en temiz ve en güzel olanı Allah’a yükselir.“ Fatır, 35/10.

İlahi Dinlemenin Güzelliği Bazen duygular kalplerimize dokunur ve bu sayede de Allah’ı daha çok anar ve dualar ederiz. Bu durumlara bizi bağlayacak olan güç ise bazı anlarda dinlediğimiz “İlahiler” olacaklardır.

A                                                                                                                                Açan çiçekler ilahi                                                                                                        Açan çiçeklere meyve, Verilmiyor Muhammedsiz,                                                        Haktan gelen derde deva, Bulunmuyor Muhammedsiz,                                                                 Çok meşgul ol Kur’an ile, Seherlerde figan ile,                                                                          Son nefesta iman ile, Ölünmüyor Muhammedsiz,                                                           Uzak Cennet’in yolları, Girer müttaki kullaları,                                                                     Cennette tuğba dalları, Salınmıyor Muhammedsiz,                                                              Son nefeste iman ile, Ölünmüyor Muhammedsiz                                                                   Hak’tan gelen derde deva, Bulunmuyor Muhammedsiz. Hasan Dursun                                            B                                                                                                                 Besmele İlahi                                                                                                                                            Surelerin başıdır Ayetelerin nakışıdır onunla başlar her şey müminler sırdaşıdır Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim

Besmelenin adı var dillerde hoş tadı var yedi kat göve çıkar görülmez kanadı var Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim

Kuran’ın anhtarı  besmeledir bağları cennete üç ırmak var bal süt kevser ırmağı Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim

Besmelesiz iş olmaz anadır düş olmaz imanı güçlendirir bunda şüpheniz olmaz  Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim

Kalbimizi daraltmaz  rumumuzu karaltmaz her kapıyı o açar başka kapı aratmaz Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim

Besmelede gerçek var söyle mevlaya yalvar her sofranın başında söyler hep Müslümanlar Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim. Fatih KOCA

G                                                                                                                                                   Getirdiler Burak’ı ilahi

Getirdiler Burak’ı bin Muhammed dediler Binmenem ya Cebrâil, ümmetim binmeyince.. Getirdiler sıratı geç Muhammed dediler Geçmenem Ya Cebrâil, ümmetim geçmeyince.. Getirdiler cennete gir Muhammed dediler Girmenem Ya Cebrâil, ümmetim girmeyince.. Getirdiler Kevsere iç Muhammed dediler İçmenem Ya Cebrâil, ümmetim içmeyince.. Hasan Dursun                                                                                       Seni görmeyen gözü neyleyim ilahi

Seni görmeyen gözü neyleyim,Seni bilmeyen aklı neyleyim, Seni özlemeyen kalbi neyleyim,Ya resulallah selamun aleyk... Ya resulallah muhtacız sana,Ya habib allah aşığız sana, Ya nebi allah hayranız sana,Ya resulallah selamun aleyk... Ya resulallah bağışla bizi,Sana layık ümmet olamadık ki, Hatamız,günahımız öyle çok ki,Huzuruna gelmeye yüzümüz yok ki... Annem hasretine dayanamadı,Bu ayrlık yüreğimi dağladı, Altı ay boyunca gülmedi ağladı,Fatımatı zehra ya resulallah... Musa'b bin umeyr sana benzerdi,Uhutta bu yüzden şehit edildi, Aşkından yandı yandı eridi,Ne güzel sahabe neyin var senin... Tüm işkencelere göğsünü gerdi,Cemalini bir kez göreyim derdi, Ravzanda ruhunu teslim ederdi,Aşkından yandı ahbabın senin... Aşkından küçükler bile inledi,Ona kimseler etki edemedi, Mübarek elin deyince dindi,Bir küçük kadar olamadık ki... Muzaffer YALÇIN

İ                                                                                                                                                       İbret ilahi                                                                                                                                        Gonca gonca açan güller misk ü anber saçan güller                                                                 Ağlar ağlar zikrederler boynu bükük solan güller                                                                       Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet                                                                        Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret                                                                                  Gül budanır gonca olur bağ budanır onca olur                                                                            Yunus’un odunu gibi budanan kul doğru olur                                                                            Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet                                                                               Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret                                                                                   Sen de budan gonca iken gözüne batmadan diken                                                               Pişman olur nadim olur budanmadan ömrü biten                                                                                 Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet                                                                                Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret  Kemal Erdoğan

M

Medine ilahisi

Medine medine can can

Yeşil kubbe ravza orda ona hasret gönül darda.-2

Uhud orda Hamza orda kalbimin şehri Medine.-2

Resul kokar dört bir yanı bunu sarmış tüm cihanı

Hasretin yakar bu canı kalbimin şehri Medine

Medine Medine can can

Yeşil kubbe ravza orda ona Hasret gönül darda

Uhud orda Hamza orda kalbimin şehri Medine

Medine Medine can can

Ravzasını bir kez görsem toprağına yüzler sürsem

Bende bu yerlerde ölsem kalbimin şehri Medine

Medine Medine can can

Yeşil kubbe ravza orda ona Hasret gönül darda

Uhud orda Hamza orda kalbimin şehri Medine

Aşkınla düşdüm dillere derdimi dökdüm güllere

Kurban olam o ellere Kalbimin şehri Medine

Medine Medine can can

Yeşil kubbe ravza orda ona Hasret gönül darda

Uhud orda Hamza orda kalbimin şehri Medine                                                                       Medine Medine can can   Hasan Dursun                                                                                                                                         S                                                                                                                               Sevdim seni Mabuduma, canan diye sevdim Bir ben değil alem sana hayran diye sevdim Evladı ıyalden geçerek ben ravzana geldim Ahlakını methetmede Kur'an diye sevdim Kurbanın olam şahı resul, kovma kapından Didarına müştak olan yezdan diye sevdim Mahşerde nebiler bile senden medet ister Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim... Mustafa Ceceli

R

Rabbim Allah diyeceğim                                                                                                               -İnse başıma bin yumruk, Rabbim Allah diyeceğim, Aksa kanım oluk, oluk, Rabbim Allah diyeceğim.                                                                                                                          -Yusuf gibi düşsem suya, Atsalar beni kuyuya, Nice şeref duya, duya, Rabbim Allah diyeceğim.  - Elekten süzseler beni, Taş ile ezseler beni, Haykırık gönülden yine, Rabbim Allah diyeceğim.    -Sürseler yaban eline, Atsalar zindan evine, Haykırıp gönülden yine, Rabbim Allah diyeceğim.     -Başkoymuşum ben bu yola, Ölüm bana düğün ola, Hem başında, hem sonunda, Rabbim Allah diyeceğim.                                                                                                                    -Ecel gelip öleceğim, Ben kabire gireceğim, Melekler sual sorunca, Rabbim Allah diyeceğim. Mehmet Emin Ay

Resulden söz edermisin                                                                                                                                             Ey seherin esen yeli medeninden esermisin? Hasretinden haz etmiyene Resulden söz edermisin? Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arinsin. Gönüller aşkına doymadi aglayan gönül sevinsin. Ol Resulun askina ben gönül verdim bilirmiisn? Medineden gelmiş isen Resulden söz edermisin? Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arinsin. Gönüller aşkına doymadi aglayan gönül sevinsin. Gercek haktır, dünya yalan, hakka dogru gidermisin? Tüm varlıga nebi olan Resulden söz edermisin? Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arınsın. Gönüller aşkına doymadı aglayan gönül sevinsin. Sadettin Yılmaz

Z

Subhanallah

Zikre dalmış bütün alem, daim söyler subhanallah

Arşı kürsü levhi kalem daim söyler subhanallah

Gökyüzünde uçan kuşlar, bulutlarda akan

Sıra sıra dağlar taşlar daim söyler subhanallah

Seher vakti esen yeller hak yolunda dönem diller

Güneşten kavrulan çöller daim söyler subhanallah

Toprak üstünde sümbüller bahçelerde gonca güller

Şakıyıp öten bülbüller daim söyler subhanallah Hüseyin GÖKKAYA

İman

Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.

“Mülk Allah’ındır” biz emanetçiyiz.

“İnsan önceden hiçbir şey değilken kendisini nasıl yarattığımızı düşünmüyor mu?” (Meryem, 19/67)

Sizlerin Allah'ı bırakıp taptıklarınız bir araya gelseler, bir sinek bile yaratamıyacaklardır.Hacc 22/73

-Andolsun ki onlara: «Gökleri ve yeri yaratan, güneşi ve ayı buyruğu altında tutan kimdir?» diye sorsan, mutlaka, «Allah» derler. O halde nasıl (haktan) çevrilip döndürülüyorlar?Ankebut 29/61

Demek ki, insanları islam'dan küfre bir döndürenler, bir de döndürülenler var. Döndürenlerin azabı iki kat, döndürülenlerinki de onlannkinin yansı kadar olacaktır.

“Biz ona iki göz, bir dil ve iki dudak vermedik mi? Biz ona eğri ve doğru iki yol göstermedik mi?” (Beled, 90/8-10)

Mehmet Akif ne güzel söylemiş: -Cehennem olsa gelen göğsümüzde söndürürüz. -Bu yol ki hak yoludur, dönme bilmeyiz yürürüz.

Afrika'nın ortalarından kalkan bülbülün İsparta'daki güllere doğru uçup gelirken, hiç kimsenin yolunu engelleyemediği gibi, mü'minin de cennete giden yolunu kimse engelleyemez. Ama biz zorluğa alışacağız.

Bizim önümüzde iki yol var." İki yoldan birisi iman, diğeri ise küfür yoludur.

Ve bunların sonunda varılacak iki menzil, biri Cennet diğeri Cehennem.

Hak ile batılın mücadelesi, bu dünya üzerinde yaşamın var olduğu günden bu yana başlayan ve kıyamete kadar devam edecek olan bir mücadeledir. Allah’u Teala insanı bu dünyaya imtihan etmek üzere göndermiştir. İnsanoğlu İslam fıtratı üzerine doğar. Orası muhakkak. Ama, fıtratını koruması için tercih ettiği yolda çok önemlidir. Mükellefiyet yaşına giren her insan bir takım seçeneklerle karşı karşıya kalır.

Ya islam davasında hidayet yolunu tercih ederek, menzili olan Cennete varır.

Ya da küfür davasında dalalet yolunu tercih ederek, menzili olan Cehenneme varır.

-İman edip salih ameller işleyenler, işte öyleleri de cennet ehlidirler ve orada ebedî kalıcıdırlar. (Bakara 2/82)

-(Allah, erkek kadın münafık ve kâfirlere ebedi kalacakları Cehennem ateşini hazırladı. O ateş onlara yeter. Allah onlara lanet etti. Onlara bitmez tükenmez bir azap vardır.) Tevbe 9/68

-Biz, yakın bir azap ile sizi uyardık. O gün kişi önceden yaptıklarına bakacak ve inkârcı kişi: «Keşke toprak olsaydım!» diyecektir.Nebe 78/40

Hayvanlarda yaratılacaklar ama toprak olacaklar. Hayvanların toprak olup gittiğini görünce kafir diyecek ki; "keşke ben de toprak olsaydım." Bu dünyada hayvan gibi yaşayanlar, ahirette hayvan muamelesi görmeyecekler.Çünkü hayvanların iradesi yok.

Ateşte yanmayı, aklı başında olan kimse istemez.

İMANIN HAYATA YANSIMASI

İman ne kadar güçlü olursa, amel de o doğrultuda güçlü olur. İman zayıflarsa amel de zayıflar.

Bir kimsenin iman et- tiği, ya kendisinin söylemesiyle veya cemaatle namaz kılmak gibi mümin olduğunu gösteren belli ibadetleri yapmasıyla anlaşılır. O zaman bu kimse mümin olarak tanınır, müslüman muamelesi görür, müslüman bir kadınla evlenebilir. Kestiği hayvanın eti yenir, zekât ve öşür gibi dinî vergilerle yü- kümlü tutulur. Ölünce de cenaze namazı kılınır, müslüman mezarlığına def- nedilir.

Eğer bir kimse inancını diliyle ikrar etmezse ona, müslümana özgü bu tür hükümler uygulanmaz. Dil ile ikrar (söyleme) in önemi şu Hadis-i Şerifte dile getirilmektedir. “Kalbinde buğday, arpa ve zerre ölçüsü iman olduğu halde Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed (as) O’nun elçisidir diyen kimse cehennemden çıkar” (Buhârî, “Îmân”, 33; Tirmizî, “Cehennem”, 9; İbn Mâce, “Zühd”, 37).

Hasan Basri şöyle der: “İman kuru bir iddiadan ibaret değildir. Bilakis iman kalplerde yerleşen ve amellerin kendisini tasdik ettiği şeydir.

“Biz, Allah’ın boyasıyla boyanmışızdır. Boyası Allah’ınkinden daha güzel olan kimdir? Biz ona ibadet edenleriz” (deyin).Bakara 2/138

İnançlı ve imanlı insan bir karınca gibi safını ve vazifesini bilen; BEN SEFERE MEMUR ZAFERE DEĞİL..ZAFER ALLAH'TANDIR.. DİYEN insandır..

Güneşten ısı, gülden koku saçıldığı gibi, imandan da ameller saçılmalıdır.

İman, ruhlar âleminde Rabbimiz’e verdiğimiz sözle başlayıp, ahiret hayatına kadar uzanan, kalbî bir kabulün ve yönelişin adıdır.

İman her ne kadar “dil ile ikrar, kalp ile tasdik” diye tarif edilse de, onun en büyük göstergesi pratik hayata yansıyan ameldir.

Çünkü insan, amel defterine kaydedilen iş ve davranışlara göre ahirette kıymet bulacak, dünyevi eylemlerine göre ahirette hesaba tabi tutulacaktır. Bu manada amel, insanın ahirete götürmek üzere nakış nakış, ilmek ilmek hazırladığı çeyiz sandığına benzer.

İMAN

İman; kalp ile tasdik, dil ile ikrardır.

İmanın olduğu yerde şüphenin barınması söz konusu olamaz.

Allah’a iman; kalp ile tasdik, dil ile ikrar ve gereğince amel etmek şeklindeki üç ana unsur bir araya gelince kemale erer.

Yeni Müslüman olan biri ilk önce neyi öğrenmeli?

Müslüman olmak isteyen önce kelime-i şehadeti ve manasını söyler.

Sonra gusül abdesti almayı, namazı ve lazım oldukça farzları ve haramları öğrenir.

Kelime-i Tevhid: (La ilahe illallah Muhammedün Resulüllah) demektir. Yeni Müslüman olacak kimsenin bu kelimeyi (Eşhedü…) ile başlayarak söylemesi lazımdır.

Kelime-i Şehadet “Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve resulühü” demektir.

“Şahitlik ederim ki Allah’tan başka ilâh yoktur ve yine şahitlik ederim ki Hz.Muhammed (s.a.v) O’nun kulu ve rasûlüdür” diye kelime-i şehâdet getirmek sûretiyle Allah’ın birliğini ve Hz. Muhammed ’in peygamberliğini kabul etmektir.

Bunun herhangi bir törenle veya dinî bir kurumun huzûrunda gerçekleştirilmesi gerekmez.

İmanın altı şartından birincisi Allah'a inanmaktır. Akıl sahibi olan ve erginlik çağına gelen her insanın ilk ve en önemli görevi, Allah'ın varlığına ve birliğine inanmaktır.

-Ömer bin Hattâb radîyallâhu anh’dan rivâyet edildiğine göre, Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Îmân; Allâh’a, meleklerine, kitâblarına, rasûllerine, âhiret gününe ve hayırlısıyla şerlisiyle kadere inanmandır.”Müslim (8); Tirmizî (2610)

-Efendimiz, Muaz bin Cebel’i Yemen’e vâli olarak atadığında ona şu emri vermiştir: "Onları Allah’tan başka (hak) bir ilâh bulunmadığına ve benim Allah’ın rasülü olduğuma iman etmeye dâvet et. Eğer bu hususta sana itaat ederlerse onlara Allah'ın kendilerine günde beş vakit namaz kılmalarını emrettiğini bildir.

Eğer bu konuda da sana itaat ederlerse kendilerine, zenginlerden alınıp fakirlere verilemek üzere mallarından zekât vermelerini farz kıldığını bildir.” Buhârî ve Müslim rivayet etmiştir.

Yeni Müslüman olan bir kimsenin kul hakkı dışındaki bütün günahları affedilir.

İman eden kişinin daha önce yaptığı iyilikler boşa gitmediği gibi, iman ettiği andan itibaren diğer (önceki) bütün günahları affolunur.

"Ancak şu var ki dönüş yapıp iman edenler güzel ve makbul işler işleyenler bundan müstesnadır. Allah onların kötülüklerini iyiliklere, günahlarını sevaplara çevirir. Çünkü Allah gafurdur, rahîmdir (çok affedicidir, merhamet ve ihsanı boldur)." (Furkan, 25/70)

Müslüman:

İslâm dinini kabul eden, Allah'a teslim olmuş kişidir.

İslam dinine göre; insanlar iman yönünden üç kısımdır.

MÜ'MİN : İman esaslarına İslam dininin öğrettiği şekilde inanan kimselere "Mü'min" denir.

KAFİR : İslam dininin öğrettiği iman esaslarını reddeden, kabul etmeyen kimselere "Kafir" denir.

MÜNAFIK : İslam dininin öğrettiği iman esaslarına inandığını sözleriyle söyleyerek "Mü'min" gibi, inanmış gibi göründüğü halde gerçekten, içten ve samimi olarak inanmayan, içi dışına uymayan kimselere "Münafık" denir.

-Sahâbîlerden Ammâr b. Yâsir, Kureyş müşriklerinin ağır baskılarına ve ölüm tehditlerine dayanamayarak kalben inanmakla birlikte, diliyle Müslüman olmadığını, Hz. Muhammed’in (s.a.v.) dininden çıktığını söylemiş, bu olay hakkında âyet-i kerîme inerek, Ammâr’ın mümin bir kimse olduğu belirtilmiştir: “Kalbi imanla dolu olduğu halde (inkâra) zorlanan kimse hariç, kim iman ettikten sonra Allah’ı inkâr ederse ve kim kalbini kâfirliğe açarsa, işte Allah’ın gazabı bunlaradır. Onlar için büyük bir azap vardır” (en-Nahl 16/106).

Kıyamet günü hesap evvela imandan, sonra namazdandır.

Ahirette tek soru sorulacak iman varmı yokmu Allah(c.c) cevap bekliyor, şöyle ki:

İman yoksa Ey kulum neden bana iman etmedin? (Bu küffara sorulacak)

(Artık nasıl cevap vereceklerse!) iman yoksa U dönüşü yapacak sonsuz Cehenneme gidecek.

İmanlıya amel yoksa neden amel etmedin soruları sorulacak.

Akıllılar önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar. İşin başında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.Mevlana

- Buhârî ve Müslim'in naklettiği bir hadise göre, Allah Resûlünün amcası Ebû Talib, Rasûlullah'ı (s.a.v) korur, ona yardım ederdi. Hz. Peygamber (s.a.v.) de onu tabiî bir sevgi ile severdi. Vefatına yakın, yanına gelerek şöyle demişti: "Ey amca, Allah katında kendisiyle senin lehinde şahadette bulunabileceğim bir kelimeyi; 'Allah'tan başka ilâh yoktur' kelimesini söyle" Ancak, Ebû Talib, bu kelimeleri söyleyemedi. İbn-i Kesir, Tefsir, 3:406  

Vefatından sonra, Hz. Peygamber'in (s.a.v.), onun hakkında istiğfarda bulunması üzerine hidayete ermeyenler için yapılacak duanın geri çevrileceği şu âyetle bildirilmiştir: "Ne Peygamberin ne de Mü'minlerin, cehennemlik oldukları belli olduktan sonra, yakın hısımları da olsa, müşrikler için af dilemeleri asla doğru olmaz." Tövbe, 9/113

Hz. Nuh (as)’ın oğlu ve Hz.Lut (as)’ın eşi, imtihana avantajlı hem de çok avantajlı başlamışlardı. Birisinin babası, diğerinin eşi peygamberdi. Ama onlar buna rağmen imtihanı başarıyla tamamlayamadılar. Yine Hz. Musa (as), Firavun’un sarayında yetişmiş, Firavun’un evlatlığı idi. Ancak Firavun, Hz. Musa (as)’dan istifade edemedi ve imansız öldü. Bununla birlikte aynı sarayda olan, Firavun’un eşi Asiye validemiz, imanını kurtardı.

İslam konusunda değişik şüphelerin izale edilmesi için yüz yüze konuşmak çok daha avantajlıdır. İslam dininin temel referans kaynağı Kur’an’dır.

- Ölüm geldiğine mal da gider mülk de gider, eş gider dost gider ama iman kabre bizimle beraber girer…

İMAN-I YEİS VE TEVBE-İ YEİS

Yeis iki kısımdır. Bir tevbe-i yeis, bir iman-ı yeis var.

Tevbe-i yeis, müminlere mahsus:

İmanı var, fakat hal-i isyanda. Dünyadan ümid kesince tevbe ederse de muteberdir. Bu kerem-i ilâhî, müminlere rahmettendir.

“Ey oğullarım! Gidin Yûsuf’u ve kardeşini araştırın. Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden ümidini kesmez.”Yusuf 12/87

İman-ı yeis:

Sağlığında iman etmemiş, her fenalığı işlemiş, ölüm anında hayattan ümid kesince iman etmeye başlamış. Batan gemilerde ve mutlak yok edici felâket anında olduğu gibi. Bu anda iman etmeye itibar olunmaz. Zira iman ölmek için değil Mevlâya ibâdet ve tâat içindir.

-İsrailoğullarını denizden geçirdik. Firavun da, askerleriyle birlikte zulmetmek ve saldırmak üzere, derhal onları takibe koyuldu. Nihayet boğulmak üzere iken, “İsrailoğulları’nın iman ettiğinden başka hiçbir ilâh olmadığına inandım. Ben de müslümanlardanım” dedi. Yunus 10/90

-'Şimdi mi iman ettin? Halbuki daha önce isyan etmiş ve bozgunculardan olmuştun.' denildi.Yunus 10/91

“Allah'ım, bizi Müslüman olarak öldür, Müslüman olarak haşret, sâlihlere kat.” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 424) !

Allah’ım imanla yaşamayı bizlere nasib-i müyesser eyle. Son nefesimizde Kelime-i Şahadet ki; (buyurun hep beraber) “Eşhedu ella ilâhe illallah ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve Resuluh” kelime-i mübinini söyleyerek imanla huzuruna varmayı cümlemize nasip eyle ya Rabbi.

Allah'ın Sıfatları: Allahü teâlânın sıfatları 14 tanedir. 6 tanesi Zati Sıfatları (Sıfât-ı zâtiyye), 8 tanesine de Subûti Sıfatları (Sıfât-ı sübûtiyye) denir. Her Müslümanın, Allah'ın bütün kemâl sıfatlarına sahip, noksan sıfatların hepsinden de uzak olduğuna inanması farzdır.

Allah'ın Zat-i sıfatları:

1) Vücut; Varolmak, Allah vardır ve yokluğu düşünülemez.

2) Kıdem; Allah"ın varlığının başlangıcı yoktur.

3) Beka; Ebediyyet, sonu bulunmamak.

4) Vahdaniyyet; Tek ve benzeri olmamak.

5) Muhalefetün Li'l-havadis; Sonradan yaratılanlara benzemez.

6) Kıyam Binefsihi; Allah hiçbir şeye muhtaç değildir. Herşey O'na muhtaçtır.

Allah'ın Sübut-i sıfatları:

1) Hayat; Allah daima diridir.

2) İlim; Bilmek, Allah geçmiş ve geleceği, gizli, açık her şeyi bilir.

3) Sem'i; İşitmek, Allah her şeyi işitir.

4) Basar; Görmek, Allah her şeyi görür.

5) İrade; Dilemek, Allah diler ve dilediğini yapar.

6) Kudret; Gücü yetmek, Allah sonsuz kudret sahibidir, her şeye gücü yeter.

7) Kelam; Söylemek, Allah söz sahibidir. Peygamberlerine duyurmuştur. Kur'an, Allah'ın sözüdür.

8) Tekvin; Yaratmak, Allah yaratıcıdır. Kainattaki her şeyi yaratan O'dur.

    İmtihan

İman ettikten sonra hepimiz bu sözleşmeye sadık kalıp kalmayacağımızın imtihanını yaşıyoruz.

Allah dağına göre kar verir.(verir kışı).Allah herkese dayanabileceği ölçüde yük,sıkıntı verir.

İmtihanlar, hakikaten iman edenler ile etmeyenleri birbirinden ayırır.

İnsanın görevi iman ve amel kalitesini artırmaktır. Dünyaya gelmekten maksat da budur. Hayatı değerli kılmak değerli işlerle mümkündür.

Cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır.Hz.Mevlana

Sabır kötülüklere karşı nefsini tutmak demektir.

İnsanın şer işlere karşı nefsine dur demesi de sabırdır.

Zümer Suresi 10. ayette, “İşte bu sabır derecesine göre Allah müminlere çok ecir verir” buyruluyor. Yani Allah, dağına göre kar verir. Her musibete hazırlıklı olmalıyız. Taşkınlık yapmamalıyız. İbrahim Aleyhisselam ve Yakup Aleyhisselam’ın duası ile “Fe sabrun cemil” diyerek yani, “Güzel sabır ver ya rabbi” diyerek dua etmeliyiz. Cenabı Mevla kimseyi zor şeylerle imtihan etmesin…

İnsan kendi iradesiyle kazandığından sorumludur.

İmtihan içinde imtihan vardır. Derlen toplan da, ufak bir imtihanda satma kendini! Hz.Mevlana

Bela imtihanı sabırla, nimet imtihanı şükürle kazanılır.

İmam ı azam Ebu Hanefi 8 yaşında iken Şükür nedir sorusuna şöyle bir cevap vermiş. Allah’ın bize verdiği tüm nimetleri onun rızası için kullanmak gerçek şükürdür.

Cennete giden yollar buralardan geçer Dünya hayatı bir imtihan yeri… Dünya hayatı, sonu âhiretle neticelenen yollar bütünü… Bu âhirete giden yolculukta, kişinin yaşayışı belirler sonunu…

“Allah hiçbir kimseye güç yetiremediği bir yük yüklemez!” (Bakara, 2/286)

Hz. Peygamber (s.a.v.) nasıl namaz kılacağını soran hasta bir sahabiye şöyle buyurmuştur: "Namazını ayakta kıl. Eğer gücün yetmezse oturarak, buna da gücün yetmezse yan üzere kıl." (Buhari, Taksiru's-Salat, 19) Zekât, fakire farz olmadığı gibi, hac da kendisine farz değildir.

Allah dağa göre kar, güle göre diken, güce göre yük, imana göre imtihan verirmiş.

İnanç arttıkça imtihan da artar.Hz.Mevlana

Zor diyorsun, Zor olacak ki imtihan olsun.Hz.Mevlana

İsyanlardayım dedi. Hayır, imtihanlardaydı. Fark etseydi, kurtulacaktı. Hz.Mevlana

İki hayatımız var.

Biri fânî, diğeri ebedî: Dünya ve âhiret…

Dünyada ortalama 60 yıllık ömrün en az 15 yılını okul dershane sıralarında geçiyor.İmtihanları hayati mesele kabul edip okula zamanımız yanında para harcıyoruz ortalama 45 yıl rahat bir hayat yaşamak için.Ya ebedi ahiret için.

Ölüm sadece bir sürenin dolmasıdır. Sınavın bittiğini belirten zilin çalması ve çıkış kapısının açılması gibi. Allah herkese dünyada ayrı bir sınav süresi vermiştir.

Kiminin süresi 30 yılda, kimininki ise 100 yılda bitebilir. Nasıl sizin dünyadaki sınavınızın başlangıcı olan doğumunuza siz değil Allah karar verdiyse, sürenin bitimine de Allah karar vermiştir. Yani kaç yaşında öleceğinizi yalnızca Allah bilir.

Ahirete Ne Hazırladın?

O gün insan ameliyle baş başa kalacak.

İyiliğe karşı iyilik yapmak, insanlık vazifesidir. Biz millet olarak bu hususa çok önem vermişizdir. Meşhur atasözümüzdür:

Bir Kahvenin Kırk Yıl Hatırı Var Derler! Ya o kahveyi yaratanın bize içmeyi nasip edenin hatırı kaç yıl olmalı varın siz düşünün.

Şükrün nasıl yapılacağını biz bilemeyiz. Rabbimiz, Peygamberleri vasıtası ile bize bildirmiştir. Bunlar üçe ayrılır:

Birincisi, bedenî olanlar. Namaz, oruç gibi...

İkincisi, mâli ibadetler. Hac ve zekat gibi...

Üçüncüsü, doğru itikâttır... Peygamberlerin vârisleri olan Ehl-i sünnet âlimleri bize bunları açık ve seçik bir şekilde bildirmişlerdir. Her müminin bunları öğrenmesi ve ona göre hareket etmesi lâzımdır...

İNSAN NİÇİN YARATILDI..?

İmtihan ediliyoruz…

“Ben cinleri ve insanları, ancak bana ibadet -kulluk- etsinler diye yarattım.” (Zâriyât, 51/56)

O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır. O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır.Mülk 67/2

Cenneti kazanabilmek için, insanın hayatı boyunca tâbi tutulacağı imtihanlarda cennete lâyık olduğunu ispatlaması lâzımdır.

İmtihanı başaranların imanı daha güçlenir, başaramayanlar ise sapkınlıklarında daha da ileri giderler.

Öldüren de dirilten de O’dur.Necm 53/44

İmtihan çeşitleri…

-Hastalıklar, Kazalar, Musibetler, Açlık ve Kuraklıklar, Yakınlarımızın vefatı, Kazancımızın azlığı, Zenginlik, Fakirlik, Güzellik, Çirkinlik, Bedensel ve Zihinsel engeller, Makam ve Mevkiler vs. hep imtihandır. Bu konuda yüce Allah kur’an-ı kerimde şöyle buyurmaktadır: "O, sizi yeryüzünün halifeleri yapan, verdiği nimetler konusunda sizi sınamak için bazınızı bazınıza üstün kılandır..." (En'am süresi 6/165)

Kur'an'da dikkatimi çeken 2 farklı şey var.

Şimdi Allah bize günahlarımız dolayısıyla mı bela ve musibetler veriyor yoksa bunları bize imtihan olarak mı veriyor.

Sözkonusu ayetler şunlar: Şura: 30 ile bakara 155. İnsanın başına gelen bela ve musibetlerin bir çok hikmeti vardır. Bazen bela ve musibet günahlardan dolayı gelir ve günahlara keffaret olur. Bazen de insanın manevi terakiyatı için ve onu imtihan etmek amacıyla gelir. Bu bakımdan tek yönlü düşünmemek gerekir. Biz mutlaka sizi biraz korku ile, biraz açlık ile, yahut mala, cana veya ürünlere gelecek noksanlıkla deneriz. Sen sabredenleri müjdele! (Bakara 2/155)

Sabır ve Şükür…

Bela ve musibetler karşısında sabretmek, yüce yaratıcıya isyan etmemek; nimetler karşında da şükretmek, olgun mü’minin vasıflarındandır.

Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem, bir hadis-i şerifinde mealen şöyle buyuruyor: “Mü’minin hayranlık verici bir hali vardır ki, başka hiç kimsede bulunmaz. O’nun her işi hayırdır. Eğer bir genişliğe (nimete) kavuşursa şükreder ve bu onun için bir hayır olur. Eğer bir darlığa (musibete) uğrarsa sabreder ve bu da onun için bir hayır olur. (Müslim, Zühd, 64)

Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm.

Ta ki, sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar.

Bir hamurun ekmek olması için pişmesi gerekir bu durum insan içinde aynıdır.

Altının kaç ayar olduğu ateşte belli olduğu gibi, insanın gerçek yüzü de sıkıntı anında ortaya çıkar.

İmtihan sırrı ile bilenler ve bilmeyenler, çalışanlar ve çalışmayanlar, Ebu Bekirler ve Ebu Cehiller belli olurlar.

İnsanların imanlarına göre sınıflandırılması ;

Mümin, münafık, kafir gibi vasıfların sayılması normaldir. Bu türden farklı inançlara sahip kişilerin her birinin ahiretteki durumlarını, neyi hak ettiklerini dini yönden söylemek de sakıncalı olmasa gerek.

Mümin:

Mümin, inanan demektir. İslam akaidine göre mümin Yüce Allah'a, Peygamberlerine, meleklerine, gönderdiği kitaplara, ahiret gününe, kaza ve kadere inanan, bu inancında hiç bir şüphe taşımayan ve inandığı bu hususları diliyle de açığa vuran kimsedir.

Sahabeden Sad, Allah'ın Resulü sallallahu aleyhi veselleme: ‘Ya Rasulallah, insanların belası/imtihanı en çetin olanı kimdir?” diye sordu. Bunun üzerine Allah'ın Resulü şöyle buyurdu: “Peygamberler ve sonra da derece derece müminlerdir. Kişi, dini oranında belâ görür/imtihan edilir. Dini kuvvetli ve sağlam ise belâsı ağır olur. Dininde zayıflık söz konusu ise, dini kadar bela görür/imtihana tâbi tutulur. Bela müminin yakasına öylesine yapışır ki, günahsız gezene kadar peşini bırakmaz.” (Tirmizi)

"Sizi huzurumuza yaklaştıracak olan ne mallarınız, ne de evlatlarınızdır. Ancak iman edip yararlı işler yapanlar müstesna! Onlara yaptıklarından kat kat fazla mükafat verilecek ve onlar en yüksek makamlarda kalacaklardır." (Sebe 34/37)

Allah kullarını cennet için sınava tabi tutuyor da direkt cennete koymuyor?

İlk insan ve ilk peygamber Hz. Âdem (a.s.) ve eşi Hz. Havva Cennet'te kendilerine yasak edilmiş ağacın meyvesinden yiyince Allah (c.c.) onları yeryüzüne indirdi: "Derken Şeytan onları(n ayağını) oradan kaydırdı, içinde bulundukları (nimet yurdu) ndan çıkardı.        

Hz. Âdem ebedilik arzusuyla sınanmıştır, ölümsüz olma isteği Hz. Âdem’in imtihanıdır.                        Hz. İbrahim, Hz. İsmail’le sınanmıştır, evlat sevgisi,

Hz. İbrahim’in imtihanıdır.                                  

Hz. İsmail, canıyla imtihan edilmiştir.                                                                                        Hz. Yakub, Hz. Yusuf’la sınanmıştır,                                                                                             Hz. Yusuf, Züleyha ile imtihan edilmiştir.                                                                                              Hz. Eyyüb taşları çatlatan bir sabır imtihanından geçmiştir.

Teslimiyetin, sabrın, cesaretin, iffetin, Rabbimize karşı samimiyetin timsali olan peygamberler, kulluk sınavının en güzel örneklerini sergilemişlerdir.

Ashâb-ı Kehf saraylarda bulamadıkları bu rahmeti mağarada buldular.                                                    Son peygamber, Hâtemü’l-Enbiyâ, Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) ise imtihanın her çeşidiyle sınanmıştır. Âlemlerin Efendisi, imtihanın ne demek olduğunu, bir beşerin tek başına musibetlerle nasıl mücadele edebildiğini örnek hayatıyla bizlere göstermiştir. Onun imtihanı, Mekke’de bir yetim olarak peygamberlik yükünü omuzlayabilmesiydi. Onun imtihanı, bir eline güneşi, diğerine ayı verseler dahi yolundan dönmemesiydi. Onun imtihanı, Taif’te taşlandığı halde dudaklarından muhataplarına rahmet dileyen dualar dökülmesiydi.

Bedir’de bir avuç müminle müşrik ordusunun karşısına çıktığında mübarek ellerini açıp Rabbine “Allah’ım! Şu bir avuç İslâm toplumunu helâk edersen (korkarım) yeryüzünde sana ibadet eden kimse kalmayacak.” Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân, 8.diye seslenmesiydi.

Cennet müminlerin buluşma yeridir.

-İman edip makbul ve güzel işler yapanlar ise, işte onlar da cennetliktir. Hem de orada ebedî kalacaklardır." (Bakara, 2/82)

Mü’minler, günahları mağfiret görmezse geçici bir süre cehenneme gireceklerdir. Sonra da cennete gireceklerdir.

Peygamberimiz’in hadislerinde de bildirildiği gibi, cezalarını çektikten sonra cennete konulacaklardır (Buhârî, “Rikak”, 51; “Tevhîd”, 19; Tirmizî, “Birr”, 61; İbn Mâce, “Mukaddime”, 9).

Münafık:

İnkar edenler dünyayı ahirete tercih ederler.

Müslüman olmadığı halde, müslümanları aldatmak için müslüman görünen kimselere münafık denir.

Münafıklık alametleri bazı hadislerde üç, bazılarında dört olarak da geçmektedir Ebû Hureyre’den (ra) rivâyete göre, Resûlullah (asm) şöyle buyurdu: “Münafığın alameti üçtür; konuştuğu zaman yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiğinde hainlik eder.” (Buhârî, Müslim, Tirmizi)

Abdullah b. Amr’den (ra) rivâyete göre, Resûlullah (asm) şöyle buyurmuştur: “Kendisinde dört özellik bulunan kişi mutlaka münafık olmuştur. Bu dört özellikten biri bulunursa o özelliği terk edinceye kadar o kimsede münafıklık özelliği bulunmuş olacaktır. Konuştuğu zaman yalan söyleyen, söz verdiği zaman sözünde durmayan, davalaştığında aşırı giden, anlaştığı zaman anlaşmasını bozan.” (Buhârî, Müslim, Tirmizi)

Şüphe yok ki münafıklar cehennemin en alt katındadırlar. Artık onlara asla bir yardımcı bulamazsın.Nisa 4/145

Cehennem münafıkların buluşma yeridir.

Evet, kötülük işleyip suçu benliğini kaplamış (ve böylece şirke düşmüş) olan kimseler var ya, işte onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedî kalacaklardır.Bakara 2/81

Kafir:

İnkar edenler dünyayı ahirete tercih ederler.

İslâmiyette inanılması lâzım olan şeylerin hepsine veya birine inanmayan, dînin emirlerini beğenmeyen, hafife alan, alay eden.

Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki: Kâfirler, Allahü teâlânın emirleri ile Peygamberlerin emirlerini birbirinden ayırmak istiyorlar. Bir kısmına inanırız, bir kısmına inanmayız diyorlar. Îmân ile küfür arasında bir yol açmak istiyorlar. Onların hepsi kâfirdir. Kâfirlerin hepsine Cehennem azâbını, çok acı azâbları hazırladık. (Nisâ sûresi 4/150-151)

İnkarcılıkta direnenler :

Kâfirler, ayrıntılı bir hesap görmeyeceklerdir. Ama neden iman etmediği sorgulanıp, küfrünün cezası olan cehenneme sevk edileceklerdir.

"Ne olurdu bir kere (dünyaya) dönmek imkanımız olsaydı da müminlerden olsaydık?" (Şuara, 26/102) gibi ayetlerde ifade edilen sözlerini söyleyecek olmalarıdır.

Cehennem kafirlerin buluşma yeridir.

Ölümle küçük kıyâmet kopar.

"Ey Rabbimiz, Onlara azabı iki kat ver ve onlara çokça la'net et". Ahzap 33/68

Ey rabbimiz! Biz, bizim ileri gelenlerimize, büyüklerimize itaat ettik, bizim yolumuzu sapıttılar.

Yani uyanlar uyulanlara, yönetici kadroya; "Yarabbi bunlar bizim yolumuzu sapıttılar." diyecek. Onlar da kendilerini savunacaklar. Yarabbi bana iki el, iki ayak verdin. Milyonlarca el ve ayak uymuşsa benim kabahatim ne?. Bu ayet, "yönetici kadronun azabının iki kat olacağına dair" ayet-i kerime'dir.

Allah adil ve hakimdir. Her kim zerre kadar bir iyilik işlemişse onun mükafatını görecek ve zerre kadar şer işlemişse onun cezasını çekecektir. Cennetteki mertebeler sonsuz olduğu gibi, cehennemdeki mertebeler de sonsuzdur. Kâfir de olsa hepsinin makamları eşit olmayacaktır. Bu dünyada musibete uğramış bir kâfirle uğramamış bir kâfirin ahiretteki azabı bir olmayacaktır; diğerine göre azabı çok hafif kalacaktır. Kâfir de olsa, eğer zulme ve haksızlığa uğramış ise Allah onun hakkını diğer insanlardan alacaktır...

İmtihanlarımıza sabretmek, Allah (cc)’tan dua ile yardım istemek ve sonucun hayırla bitmesi

Ya Rabbi’ Beni bir an dahi olsa nefsimin eline bırakma.

Yüce Rabbim imtihanımızı başarıyla tamamlayıp dünya ve ahiret huzurunu yakalamayı Sabırla her türlü zorlukların üstesinden gelmeyi cümlemize nasip etsin.

Allahım!!!Ayıplarımızı Ört; Kalplerimizi Pak Eyle;Rabbim hakkımızda hayırlısını ver imtihanımızı kolaylaştır. İmtihanlarımızı verip, huzuruna hayırlı amellerle, yüzümüzün akıyla çıkmayı nasip eyle.

İntihar

 Manevi Bunalım-İntihar.

Hastalık ve dünya sıkıntılarından kurtulmak için ölümü istemek caiz değildir.

Kendisini öldürmüş olsa da katildir. Çünkü kendisi hakkındaki hükmü, Yüce Allah'a bırakmalıydı.

Müslüman, intiharı düşünmez. Çünkü intihar, bir çare, bir kurtuluş değil, aksine tarifi imkansız azaplara kendini atmak demektir.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: (Ölmek felaket değil, öldükten sonra başına gelecekleri bilmemek, tedbirini almamak felakettir.)

Din insanların hayatına yansımadığı müddetce sorunlar devam edecektir.

Dinsizliğin ve inanç zayıflığının intihar üzerindeki etkisi büyüktür. Avrupa’da, hayat standardı yüksek olan yerlerde, intihar oranı daha yüksektir. Bu oran, kuzeye gidildikçe artıyor. Avrupa’daki intihar oranı Türkiye’dekinden 15-20 kat daha fazladır.

(Allah'ın koyduğu) helal haram sınırlarını aşmayın intiharı hatırına bile getirmez.

Zor olan,bu hayatta zorlukta sabır,bollukta şükür ile yaşamak..

“Zor diyorsun. Zor olacak ki imtihan olsun.” Hz. Mevlana

Demiyor mu Rabbin “Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır.” diye.İnşirah 94/5

Allah dağına göre kar verir (verir kışı).

‘’Allah, hiç kimseye güç yetireceğinden başkasını yüklemez.’’ Bakara suresi 2/286.

Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Çünkü kâfirler topluluğundan başkası Allah’ın rahmetinden ümit kesmez. (Yusuf 12/87)

Genel olarak imansız veya imanı zayıf olan intihar eder. Müslüman, intiharı düşünmez. Çünkü intihar, bir çare, bir kurtuluş değil, aksine tarifi imkansız azaplara kendini atmak demektir.

Son çare değildir. Bu seçilen yol yanlıştır. Her işe çözüm bulunur.

KUR’AN VE SÜNNETTE İNTİHAR YASAĞI.

Kur'an-ı Kerim'de haksız yere bir cana kıymış olanın, bütün insanları öldürmüş gibi olacağı bildirilmiştir.Maide 5/32

Âyetin bu ifadesine hangi sebeple olursa olsun intihar etmek isteyenler de dahil görünmektedir

"Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın," (Bakara, 2/195) mealindeki ayet de dikkate alınarak, kişinin kendi ölümüne yol açacak davranışlara girişmemesi vurgulanmıştır.

Kuzman isimli sahabînin durumu bu konuya çarpıcı bir örnektir. Hayber savaşında gösterdiği kahramanlıklar sebebiyle ashab-ı kirâm, Peygamberimizin huzurunda ondan övgüyle bahsetmiş, ancak Hz. Peygamber, bu kişinin cehennemlik olduğunu haber vermişti. Daha sonra onun savaşta aldığı yaraların acısına dayanamayarak kılıcı üzerine yatıp intihar ettiği görüldü. Buhârî, Cihad, 77, III, 226; Meğazî,38, V, 74.

İntihar, tövbe-si mümkün olmayan tek günahtır.

İster küçük ister büyük olsun bütün günahlar için tövbe imkanı söz konusu olabilirken, ölümle hayat artık son bulduğu için herhangi bir tövbe imkanından bahsetmek mümkün değildir..

Bir gün, acı ve alışılmadık bir haber ulaşır Konya’ya… Merkeze yakın köylerden birinde bir kişi, geçim darlığından dolayı intihar etmiştir. O gün için hiç alışılmadık olan bu acı haber, Hz. Mevlana’da bütün müminleri sarsan bir uyarıya dönüşür: “-Orada hiç Müslüman yok muymuş?” demişti.

Hiç arzu etmediğimiz ama son zamanlarda artış gösteren intihar vakalarının birçok nedeni vardır.

Yapılan araştırmalara göre ailevî problemler, iş hayatında başarısızlık, ekonomik sorunlar, ağır hastalıklar, psikolojik problemler ve duygusal ilişkilerde yaşanılan bazı olumsuzluklar intihar teşebbüslerine sebep gösterilmektedir. Bu tür durumlara düşmekten korunmanın elbette bazı yolları vardır.

1-Birincisi; inanç problemidir.

Müslüman inandığı değerlerle barışık yaşamalı.

Hayata aksetmeyen,inananı yönlendirmeyen din anlamlı sonuçlar vermeyecektir.

Kâmil bir imana sahip olmak için okumak, çalışmak, imanı kuvvetlendirmek ve amele dönüştürmek gerekir.

İntiharı önlemenin en önemli ve etkili yolu, sağlam bir iman ve dinî hayattır. Zira Allah'a ve Âhiret Günü'ne inanan insan, hayatın sıkıntı ve meşakkatlerine karşı sabırlı ve dayanıklı olur.

Nebi (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: ’Biriniz, kendisine isabet eden bir zarardan dolayı sakın ölümü temenni etmesin! Şayet mutlaka (temenni) etmek zorunda kalırsa:

Allah’ım! Yaşamak benim için (ölümden) daha hayırlı olduğu sürece beni yaşat. Ölmek benim için (yaşamaktan) daha hayırlı olduğu zaman da beni öldür!’ desin.’ Buhârî, Merdâ, 19.

’Hiçbiriniz ölümü temenni etmesin! (Zira kişi), iyilik (ihsan) sahibi ise umulur ki (yaşayıp) hayrı artırır. Günahkâr (bir kişi) ise, umulur ki (günahından) döner, (Allah’ın rızasını diler) Buhârî, Merdâ, 19

Darlandığın zamanlarda tecrübeli ve güvenilir kişilerle o konuyu istişare et, namaz kıl,kitap oku, tefekkür et ve dua et.

Birincisi; manevi destektir. İnsan, beden ve ruhtan müteşekkildir. Her ikisinin de dengeli beslenmeleri gerekir. Beden; hava, su ve besin gibi maddî gıdalara ihtiyaç duyarken, ruhumuz da manevî gıdalara muhtaçtır.

İnançsız toplumlarda intiharın günden güne artmakta olduğu görülmektedir.

2-İkincisi; aile değerlerinin yitirilmesi neticesinde insanların kendilerini yalnız hissetmeleridir.

Dinine bağlı kimselerde intihar oranının yok denecek kadar az olduğunu gösteriyor. Ailede manevi eğitime ağırlık verilmelidir.

Manevi değerlerin bozulması neticesinde aile içi iletişim kopukluğunun psikiyatrik sorunların ve suç oranlarının artmasına neden oluyor.

 3-Üçüncüsü; uyuşturucu, alkol ve kumar gibi kötü alışkanlıkların yaygınlaşmasıdır ki, bunlar insanın hem bedenine hem de ruhuna zarar vermektedir.

Dini inançlar, sıkı aile bağları, aile bütünlüğüne ve sosyal dayanışmaya saygı intihar oranının düşük olmasını getiren özellikler olarak sayılabilir.

Allah bana yeter.

Hz İbrahim ateşin içerisine atılınca sadece Allah bana yeter demiştir.

Yunus peygamber balığın karnında Allah bana yeter demiştir.

Yusuf peygamber zindanda ve kuyuda Allah bana yeter demiştir.

Eyüp peygamber yıllarca yaraları ile yaşamış ve yaraları kurtlandığı halde Allah bana yeter demiştir.

Musa peygamber firavunun zulmüne karşı Allah bana yeter demiştir.

Peygamber efendimiz uğradığı zulümlere karşı Allah bana yeter demiştir.Onlar Allah’ı kendilerine vekil tayin ettikleri için ona dayanıp itimat ettikleri için o zor ve kötü ve sıkıntılı haletlerden kurtulmuşlardır.Bizlerde başımıza gelen ne olursa olsun.Allah bize yeter demeliyiz.

Günah işleyen kullarına da:

– ‘‘Ey haddi aşanlar! Rahmetimden ümit kesmeyin (Zümer 39/53) diye emreder.

İnancı olan insan, hırslanmaz. Kendinden aşağıdakilere bakar haline şükreder.

Acı çeken insan, bununla Allah’ın imtihan ettiğini, çekilen acıların günahlara kefaret olduğunu düşünür.

Her şeye rağmen güzel sağlıklı bir bedeniniz var.

Yeni ayakkabı isterken, ayakkabıyı giyecek ayağı olmayan insanları düşünün. Şükredin!

Sadece 3 kuruş daha fazla paranız olmadığı için üzülücekseniz acınacak haldesinizdir.

Ey iman edenler! Karşılıklı rızaya dayanan ticaret olması hali müstesna, mallarınızı, bâtıl (haksız ve haram yollar) ile aranızda (alıp vererek) yemeyin. Ve kendinizi öldürmeyin. Şüphesiz Allah, sizi esirgeyecektir.Nisa 4/29 Kendi paranı yemezsin başkasının haram olan parasını ateşi karnına nasıl doldurursun.Hayvan dahi zehirli otu yemez ayırt eder.

Bir kişi intihardan bahsediyorsa ciddiye alıp yardım edilmelidir mutlaka.

Unutmayalım ki; bir insanı kurtaran bütün insanlığı kurtarmış gibi sevap kazanır.Maide 5/32

Bir kardeşimizi kurtarabilirsek ne mutlu, bir gönlü rahatlatabilirsek ne mutlu, bir derde derman olabilirsek ne mutlu bize… Nasıl yaşarsan öyle ölürsün. Öyle bir yaşaki Rabbim, kulum senden razıyım desin... Allah ölümünde hayırlısını versin.

 İsraf

 İsraf, gereksiz ve ölçüsüz harcamaktır.

En büyük israf, hayat israfıdır. Ve en büyük israf, sağlık israfıdır. Yine en büyük israf, iman nimetinin israfıdır. En büyük israf, ilim israfıdır; Allah’ın verdiklerini gereksiz ve boş yere harcamak, kullanmamak israftır.

Sağlık, Allah'ın bize bir lütfu, bir nimetidir. Zaman yine bir nimettir. Sağlığımıza dikkat etmemek, zamanımızı boşa harcamak israftır ve bunun hesabı bizden sorulacaktır. Gereksiz olarak musluktan akıtılan su, yakılan elektrik israftır. Bütün ümmete ait olan nimetlerin boşa harcanmasıdır.

Bir şeyin başlangıcı, sonunun habercisidir.

“Allah, israf edenleri sevmez.” (En’am 6/141)

İsraf Allahü teâlânın verdiği nimetleri yerli yerinde kullanmamaktır.

Sakla samanı gelecek zamanı.

Har vurup, harman savurma.Ayağını yorganına göre uzat.

Kısaca, haram yollarda kullanılan her şey israf edilmiş demektir.

En büyük israf, ömrün boş yere harcanmasıdır. Çünkü bir saatlik ömür, yüz bin dinarla geri çevrilemez. Hz.Mevlana

Dikkat edersek, batmayan işadamları daima israfa karşı olanlardır.

Bir insanin gösteriş için eşyanın esiri olması ne kadar acıdır.

Peygamberimiz (sav) “Tasarruf eden sıkıntı görmez” (Ramuz el – Ehadis: 174/7)                                        

Gideriyle geliri birbirine denk olanlar başkasına muhtaç olmazlar.

İsraf etmezsen bugün, yarın kara kara düşünmezsin.

Bir pirinç tanesinde kaç insanin göz nuru, alın teri, emeği, çilesi var biliyor musun?

İsraf, bir değeri, bir malı, bir başka tabirle kıymet ifade eden bir şeyi dinimizin ölçülerine aykırı olarak ve Allah’ın hoşlanmadığı şekil ve yerlere sarfetmektir.

Tutumlu olmak nasıl cimrilik değil ise, israf da cömertlik değildir.

“… Yiyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (A’râf suresi, 7/31

Sevgili Peygamberimiz (sav), bir defasında, abdest alırken suyu gerektiğinden fazla kullanan Sa’d (ra)’ın yanına uğradı. Ve O’na: “Bu israf nedir” dedi. Sa’d (ra) : “Abdestte de israf olur mu?” dedi. Efendimiz (as) şöyle cevap verdi: “Evet akan bir ırmağın kenarında da olsan, israftan sakın.”(İbn Mace, Taharet, 48,1; Ahmed b. Hanbel, 2, 221)

Bu nesil pek sıkıntı görmedi.                                                                                     Geven yemedi. Karnına taşda bağlamadı. “Açım” diye ağlamadı. Onun için israf ediyor. Sabahtan akşama akşamdan sabaha kahvelerde zaman geçiriyoruz.                                     Emekli olan, yatıp yangelmeyecek. İnancımızda bunlar yok. Elde sigara, elde kumanda; yat kalk, gez toz bu anlayış bizde olmayacak.Yaşlılık bilinirse en büyük nimettir. Tam hizmet için fırsattır. Yaşlılık, hayır kurumlarına muhtaçlara yardım zamanıdır. Kur’an öğrenme öğretme zamanıdır. Geçmişte yapılamamış eksik kalmış ibadetlerin telafi zamanıdır. Bir köşeye çekilme zamanı değil, ölüme daha güzel hazırlanma zamanıdır. Geçmişin günahlarını silip süpürme zamanıdır.                                                                                                                 Eskiden insanımız daha iktisatlıydı. Bir çok yiyeceğini kendi yapardı. (Tarhana, bulgur, salça vs.) Giyeceğini kendisi hazırlardı; dikerdi örerdi. Ekmek israf edilmez yumurtalı yapılırdı, çorbaya konurdu. İnsanımız bir şeyini atmazdı başka şeye dönüştürürdü. Büyüklerimiz sünnet üzerine yaşardı.

Ebû Hüreyre'den nakledildiğine göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: “Bir kimse iflas eder de (borçlu olduğu) biri, kendi malını (onun yanında) olduğu gibi bulursa, bu malı almaya (başkasından) daha fazla hak sahibidir. ” (M3990 Müslim, Müsâkât, 24)

Ebû Hüreyre'den nakledildiğine göre, bir gün Resûlullah (sav), “Müflis kimdir, biliyor musunuz?” diye sordu. Ashâbı, “Bize göre müflis, parası ve malı olmayan kimsedir.” dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber, “Şüphesiz ki ümmetimin müflisi, kıyamet günü namaz, oruç ve zekâtla gelir. Aynı zamanda şuna sövmüş, buna iftira etmiş, şunun malını yemiş, bunun kanını dökmüş ve şunu dövmüş bir hâlde gelir. Bunun üzerine iyiliklerinin sevabı şuna buna verilir. Üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları kendisine yüklenir. Sonra da cehenneme atılır.” buyurdu. (M6579 Müslim, Birr, 59)

“İki nimet vardır ki, insanların çoğu bunlarda aldanmıştır. Sağlık ve boş (müsait vakit).”(Buhari,rikak)

Bir senenin değerini anlamak için sınıfta kalmış bir öğrenciye sor.

Bir dakikanın değerini anlamak için, trenin kaçıran yolcuya sor.

Bir saniyenin değerini anlamak için, bir kazayı önleyemeyen sürücüye sor.

Kur’ân-ı Kerimde açıkça beyan etmiştir: “Ölümü ve hayatı, sizi sınamak, hanginiz iyi işler yapıyor (onu ortaya çıkarmak) için yaratan odur” (Mülk, 67/2). İnsanoğlu bu sermayeyi kullanırken her zaman isabetli davranmaz, bazen yanlış yerde kullandığı olur, hatalar yapar. Biz bunlara günah diyoruz.

Günahlardan kimisi küçük olur kimisi de büyük. Ancak her bir günah kalpte karartı meydana getirir, manevi hayatı tahrip eder. İnsanın ahiret için yaptığı ticarette kaybetmesine sebep olur.

     Sünnette istekler, arzular değil ihtiyaçlar asıldır.

     Öyle ise, hayatın dengesini bozan, insanı Allah’ın muhabbetinden mahrum bırakan, israftan kurtulmak için, yeniden hayatımızı, Kur’an ve Sünnete göre düzenleyelim. Allah’ın nimetlerini, Allah ve Resulü’nün koyduğu nizama göre kullanıp, O’na daima şükredelim. Ve Yüce Rabbimizden de israfın her çeşidinden biz kullarını muhafaza buyurmasını niyaz edelim.

        Allahım tutumlu kanaatkar ve gönül zengini kullarından eyle bizleri hem maddi hem manevi israf edenlerden eyleme.

   XXXX

 Peygamberimiz (sav) “Tasarruf eden sıkıntı görmez” (Ramuz el – Ehadis: 174/7)                                        Dikkat edersek, batmayan işadamları daima israfa karşı olanlardır.

Bir insanin gösteriş için eşyanın esiri olması ne kadar acıdır.

Bir mıh bir nalı kurtarır. Bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu bir ülkeyi kurtarır.

Neyin önemli olduğuna sadece şu andaki ihtiyaçlarımıza bakarak karar veremeyiz. Bugün bir gemide hiç kimsenin dikkatini çekmeyen basit bir ‘can simidi”nin, gemi batma tehlikesi geçirirken nasılda herkesin kapmak için hücum edeceği bir değer haline geleceği ortadadır. Çoğumuz can simitleri ile ilgilenmiyoruz.

“… Yiyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (A’râf suresi, 7/31)            

“Akrabaya, yoksula, yolcuya hakkını ver. Gereksiz yere saçıp savurma.” (İsra: 26)

Har vurup, harman savurma.Ayağını yorganına göre uzat.

Peygamber (s.a.s.) Sa’d’e uğradı. Sa’d bu esnada abdest alıyordu. Resûlullah (a.s.), (onun suyu aşırı kullandığını görünce);"Bu israf nedir"? diye sordu. Sa’d de,"Abdestte de israf olur mu?" dediğinde Hz. Peygamber (s.a.s) de ,“Evet, hatta akmakta olan bir nehirde abdest alsan bile” şeklinde cevap verdi.( İbn Mâce, Taharet, 48, I,.148)

Mümin denizden bile olsa aldığı abdest suyunu israf etmez. Her zerre ısrafın hesabını vereceğini bilir. Musluğu boşa akıtmaz, lüzumsuz lambayı söndürür. Ne kadar zengin olursa olsun, fazlasını muhtaca, fakire verir fakat yararsızca harcamaz.

Malı, İslâmiyyetin uygun görmediği yerlere, harcamaya isrâf denir.

Dünyadan cennete doğru uzanan sırat-ı müstakimden çıkıp, cehenneme doğru yol olması haddi aşmaktır, israftır.

Allah Rasulünün ifadesiyle: “İnsanın her canının çektiğini yiyip içmesi israftır.” (Ramuz el – Ehadis: 131/10)

İmam –ı Azam’a göre: “Hayır ve ihsanda dahi israf gereksizdir. İsrafta hayır yoktur. İsraf haramdır.”

Müsrif kimse, diliyle, gözüyle, düşünceleriyle, sevgisiyle, vakit ve nakdiyle haddi aşmış demektir. Dolayısıyla haram işlere bulaşan kişi de müsriftir. Yalan söyleyen bir dil sözü israf etmiş olur. İnsanlara haset ve hakaretle bakan bir göz nazarlarını israf etmiş olur. Haram iş ve eğlencelerde geçen ömür israf edilmiş olur. Hile ve hiyanet planları yapan akıl israf edilmiş olur. Kısaca, haram yollarda kullanılan her şey israf edilmiş demektir.

İsraf her türlü imkan ve varlığı boşuna harcama, saçıp savurma. Bütün nimetleri Allahü tealanın insanlara verdiği birer emanet sayan İslam dini, bunları, sadece O’nun rızasını elde etmeyi ve insanlara hizmete elverişli yerlerde kullanmayı emreder. Parayı, malı dinimizin uygun gördüğü yerlere vermemek cimrilik, uygun görmediği yerlere dağıtmak da israftır. İsrafın zıddı iktisattır.

Ömür sermayemizi ve nefeslerimizi, Allah yolunda, Allah-ın rızasını tahsil etmek için harcayalım.

İmam Râzi şöyle nakleder: “Buz satan birisi pazarda şöyle bağırıyordu: Sermayesi eriyen bu şahsa merhamet edin. Onun bu sözünü duyunca, bu söz: Asr suresinin anlamıdır” dedim. İnsana verilen ömür, bir buz gibi erimektedir. Eğer bunu ziyan eder veya yanlış yere harcarsa, insanın hüsranına neden olur. ( mevdudi,tefhimul kuran)

Nihayet o gün (dünyada yararlandığınız) nimetlerden elbette ve elbette hesaba çekileceksiniz. (Tekasür,102/8)

Peygamberimiz (sav) “Bir kulun, ömrünü nerede tükettiği, ilmiyle nasıl davrandığı, malını nasıl kazanıp nereye harcadığı, vücudunu nerede yıprattığı sorulmadıkça, onun ayakları kıyamet gününde Rabbinin huzurunda hesaba çekildiği yerden ayrılmayacaktır.”(tirmizi, kıyamet)

Diğer bir hadisi şerif; “İki nimet vardır ki, insanların çoğu bunlarda aldanmıştır. Sağlık ve boş (müsait vakit).”(Buhari,rikak)

Bir senenin değerini anlamak için sınıfta kalmış bir öğrenciye sor.

Bir dakikanın değerini anlamak için, trenin kaçıran yolcuya sor.

Bir saniyenin değerini anlamak için, bir kazayı önleyemeyen sürücüye sor.

 Kur’ân-ı Kerimde açıkça beyan etmiştir: “Ölümü ve hayatı, sizi sınamak, hanginiz iyi işler yapıyor (onu ortaya çıkarmak) için yaratan odur” (Mülk, 67/2). İnsanoğlu bu sermayeyi kullanırken her zaman isabetli davranmaz, bazen yanlış yerde kullandığı olur, hatalar yapar. Biz bunlara günah diyoruz.

Günahlardan kimisi küçük olur kimisi de büyük. Ancak her bir günah kalpte karartı meydana getirir, manevi hayatı tahrip eder. İnsanın ahiret için yaptığı ticarette kaybetmesine sebep olur.

 İstişare

Danışan asla pişman olmaz.

Eğer bilmiyorsanız bilenlere sorunuz. (Enbiyâ suresi, 7. ayet)

Akıllıya danışırsan, onun aklı senin olur.

Adam olana bir söz yeter.

Arabayla kaza yapınca yol gösteren çok olur.

İş işten geçtikten sonra verilen öğüdün değeri yoktur.

Akıllı düşmanla istişare kabildir; fakat cahil dostun reyinden kaçınmalıdır. Hz. Ali

Bir akıl iyidir, ama iki akıl daha iyidir. Öyleyse istişareyi hiç terk etmeyelim.

İşlerinde Allah'tan korkanla istişare et; selamet bulursun. Hz. Ebubekir (r.a.)

“Danışmayı terk eden doğru yolu bulamaz.” Hz. Ali

İstişare sünnettir, danışan dağı aşar, Danışmayan zavallı, düz yolda bile şaşar.

Bir konuda ehil ve bilgili kimselerle istişare (danışma) yapmak peygamberimizin bize önerdiği bir yoldur. Bilmediği şeyi bilene soran, en güç işlerin altından kalkar. Sormayan, güçlükler içinde yuvarlanır gider.

Bilmemek ayıp değil, sormamak ayıp olur, Ehline soran kişi, hakiki yolu bulur.

“İşleri, denemiş kişilere danış. Zira onlar kendilerine pahalıya mal olmuş doğru görüşleri sana bedava verirler.” Lokman Hekim

Bazı dünyevî konuları ise o konuları bilen kimselere sormak gerekir.

Herhangi bir önemli işinde öncelikle Allah’tan (c.c) hakkıyla korkan alimlerle istişare etmelisin.

Bir akıl iyidir, ama iki akıl daha iyidir. Öyleyse istişareyi hiç terk etmeyelim.

7 yaşına kadar olan çocuğunuzla oynayınız, 15 yaşına kadar arkadaşlık ediniz, 15 yaşından sonra istişare ediniz. Hz. Ali (r.a.)

Bir iş yaparken ehline sormaya "meşveret" veya "istişare" denir. İstişare sünnettir. Kur'an-ı kerimde mealen,                                                                                

“Ey Muhammed! İşlerde onlarla istişâre et.” (Âl-î İmran: 3/159) buyurarak istişare danışma prensibinin İslam daki önemini açıkça ortaya koymaktadır.

Hz. Muhammed (s.a.s.)'e, dolayısıyla bütün müminlere istişare emredilmiştir. Peygamberimiz (s.a.s.), bu emre uyarak yapacağı işleri ashabı ile görüşmüş, onların fikirlerini almış, alınan kararları uygulamıştır.

Nitekim Bedir savaşında ordunun konuşlandırılması ve savaşın sonunda alınan esirlerin fidye karşılığında serbest bırakılması, Uhud savaşında Medine dışına çıkılması ve Hendek savaşında hendek kazma fikri istişare neticesinde ortaya çıkmıştır. Peygamber Efendimizin vefatından sonra Devlet Başkanlığı seçimi yine istişare ile olmuş, dört halifenin tamamının seçimi hep istişareyle gerçekleşmiştir.

Araştıranlar göreceklerdir ki, insanların önderi olan Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem âyeti kerîme’de emrolunduğu üzere her konuda ashâbıyla istişâre etmiştir. Kaynaklarımız bizlere ashabının dilinden onu “en çok iştişâre eden kişi” olarak anlatmaktadırlar. Ebû Hureyre radîyallâhu anh bu konu hakkında şöyle demiştir. “Ben Rasûlullâh sallallâhu aleyhi ve sellem’den daha fazla arkadaşları ile istişâre eden birini görmedim.” (Kenzu’l Ummal)

“Biliniz ki Allah ve resulü, müşavereye muhtaç değildirler. Lakin Allah Teâlâ, bunu benim ümmetime bir rahmet kıldı. Onlardan her kim istişâre ederse doğru yoldan mahrum olmaz, her kim de terk ederse hatadan kurtulmaz.” [Âlûsî, Rûhu’l-Meânî, 4, 106 (Beyhakî, Şuabü’l-Îmân’den naklen) “(Onlar öyle iman edenlerdir ki bütün ortak meselelerini) aralarında danışma ile karara bağlarlar.” ”(Şura 42/38)                                                                                                                     Danışacağımız kişinin özellikleri nasıl olmalıdır? Güzel ahlaklı Samimi Doğru ve dürüst Keskin ve ileri görüşlü Yeterli bilgiye sahip Akıllı ve zekî Tecrübeli.

Herhangi bir konuda yetki ve sorumluluk alan kişilerin etrafında müsteşarlardan müşavirlerden geçilmiyor. Sivil toplum organizasyonları bile sık sık istişarî toplantılarla gündeme geliyor.

Kısaca belirtmek gerekirse, istişâreye yani danışmaya, Yüce Allah`ın emri, Peygamber Efendimizin sünneti olarak önem verilmelidir. Atalarımız da "Ulu sözü dinleyen, ulu dağlar aşar", "Akıl akıldan üstündür" diyerek, istişârenin gerekliliğini kısa ve öz bir şekilde ifade etmişlerdir. Rabbim bizleri istişâre şuuruyla hareket edenlerden eylesin.

                                                                                 Kader

Herkes kendine göre bir rol seçer iyi veya kötü,sonra sonucuna katlanır.

Kul doğru yolu seçerse Allah onu yaratır, Kul yanlışı seçerse Allah da onu engellemez.

“Sana gelen her iyilik Allah’tandır; her kötülük de nefsindendir.” Nisa, 79

“Biz insana yolu gösterdik; ya şükreder ya da nankörlük eder.” İnsan 76/3

Düşüncen konuşmana Konuşman hareketine Hareketin kaderine yansır Güzel düşün. güzel yaşa!Mevlana

Akıllı kimse ölümü düşünen ve kaderin getirdiğine razı olandır. Abdulkadir Geylani

“Musibetler dergâh-ı ilâhîye sevk etmek için birer kader kamçısıdır.”

Sana affedilemeyecek kadar büyük hata yapan birine, akıl sınırlarının bittiği. yerden başlayacak ceza vermek istiyorsan ; bütün samimiyetinle affet.Hissedilen her şeyi arşivleyen kader, kendisiyle en iyi biçimde ilgilenecektir. Şems-i Tebrizi

Hz. Mevlana der ki; ''Kaderimi ben secmedim; Rabbim ikram etti ... Elhamdülillah ! İyiyim desem yalan olur kötüyüm desem inancıma dokunur.. En iyisi şükre vurayım dilimi belki o zaman kalbim kurtulur..'' Duam belli duyan belli... Gerisi Takdir-i İlahi...

“İş olacağına varır!” diyen mantığa Allah, “İnsan için ancak çalıştığı vardır!” Necm suresi- 39 ile cevap veriyor.

Yapılan zulümlere kılıf olarak kullandıkları ayetlere karşı “Allah, kulları için zulüm dilemez!” Mümin- 21 ayeti cevap veriyor. Yine bir ayet; “Kuşkusuz Allah kötü ve çirkin olanı emretmez!” Araf suresi–28

Kader, Yüce Allah’ın olmuş olacak her şeyi önceden bilmesidir.

Buradaki ince nokta, Allah’ın bizim yapacaklarımızı önceden bilmesidir. Bizler Allah’ın takdiri olarak, zamana bağımlı olarak yaratılmış insanlarız. Ancak, Yüce Allah için zaman kavramı yoktur.

İnsanın hayatı boyunca alacağı nefese, içeceği suya, uyuyacağı dakikaya, atacağı adıma kadar Allah tarafından belirlenmiş olmasıdır. Allah bunu ayetinde şöyle bildirmiştir: Hiç şüphesiz, Biz herşeyi kader ile yarattık. (Kamer Suresi, 49)

Bir öğrenci üniversite sınavına hazırlanıyor olsun. Allah bu öğrencinin sınavda başarılı olup olmayacağını kaderinde belirlemiştir. Ancak bizler bilemeyiz. Öğrenci, zaten kaderimde ne yazıldıysa o olur, çalışmama gerek yok derse, bu tabii ki akılsızca bir tavır olur. Çünkü Allah hayatta her işi bir sebebe bağlamıştır. Kapıdan girmek için adım atmanız gerekir, bir şeyi almak için elinizi uzatmanız gerekir. Allah doğru ve yanlış yolu bize sunmuştur.. ALLAH buyuruyor: Biz insana doğru yolu gösterdik, isterse şükretmenin, isterse nankörlük etmenin yolunu seçsin.. (Dehr- 3 ayet ) Yani insan aklını kullanacak, doğru olanı tercih edecek..

İrade iki kısımdır: Külli irade ve cüzi irade

“Külli kaderi, Allah dışında kimse değiştiremez.

Cüz-i kader ise, insanın yaptığı seçim ve amellerle değişmesidir.

Külli irade  

İnsanın cüzi iradesinin rolü yoktur. Mesela, vücudumuzdaki kan dolaşımı ve hücrelerin çoğalıp ölmeleri gibi biyolojik faaliyetler ya da insanın ne zaman ve nerede doğacağı, cinsiyeti , anne-babasının kim olacağı gibi… Yine insan dışında kainatta olmuş ve olacak olan her şey Cenab-ı Hakk’ın külli iradesinin neticesidir. Kainattaki düzen, mevsimler, samanyolu, galaksiler, mevcudat vs. meydana gelen olaylar Cenab-ı Hakk'ın külli iradesiyle gerçekleşir.

İrade-i cüz'iyye:

İnsan, iradesini hayra sarf ederse Mevla hayrı, şerre sarf ederse şerri yaratır. Bu itibarla insan, Cenneti de, Cehennemi de bu irade ile kazanır.

-İnsana verilen irade-i cüz'iyye otomobilin direksiyonu gibidir . İnsan direksiyonu ne tarafa çevirirse otomobil o tarafa gider. Bu sebeple, isyan içinde olan bir kimse, “Ben ne yapayım Allah böyle dilemiş, böyle yaratmış” deyip mes'uliyeti üzerinden atıp sıyrılamaz.

-Ezelde Ahmed Cennetlik, Mehmed Cehennemlik diye zat ve şahıs üzerine bir hüküm yoktur. Ancak elbiseler biçilmiş; (İman elbisesi, itaat elbisesi, nur elbisesi) şu elbiseleri giyenler cennetliktir denilmiş; ayrıca küfür, isyan, zulmet elbiseleri biçilmiş, bunları giyenler de Cehennemliktir denilmiştir. Kul, irade-i cüz'iyyesiyle bu elbiseleri seçmekte tamamen serbest bırakılmıştır. Binaenaleyh, insan irade-i cüz'iyyesiyle bunlardan hangisini seçer ve giyerse oraya gider.

Kul bütün fiillerinden kendisi mes'ul olduğuna göre artık kula lazım gelen isyan etmek değil, mukadderata boyun eğmek ve başa gelene razı olmaktır. Bununla beraber görünür görünmez belalardan bizi koruması ve ömrümüzü sıhhat ve afiyet içinde geçirmemiz için Cenab-ı Hakk'a yalvarmak da üzerimize düşen mühim bir vazifedir. Peygamber Efendimiz (asm) bir hadis-i şeriflerinde "Sadaka belâyı def eder ve ömrü uzatır."(bk. Heysemi, Mecmaü’z-Zevaid, III/63) " buyurmuşlardır.

Burada değişen kader değil, kazadır.

(Hastalarınızı sadakayla tedavi edin. Sadaka, her hastalığı ve belayı defeder.) [Beyheki]

(İlmi olan ilminden, malı olan malından sadaka versin.) [İbni Sünni]

Her iyilik bir sadakadır.‎Her iyilik bir gün geri döner.

Sadakayı verirken sadece Allah rızası için verilmelidir. Allahu teala bu niyetle verilen sadakları kabul eder ve o kimseden bu vesile ile bir çok musibetleri geri çevirir veya daha hafif olanı ile geçiştirir.

Mesela, birisi insanın kafasına girer, onu yoldan çıkarmak ister, o da ona meyleder. Fakat Cenâb-ı Hak o insanın ya mazide işlediği güzel bir ameli sebebiyle ya da istikbalde yapacağı iyi amelleri vesilesiyle onun dalâletini murad etmez ve onun için o kötülüğü yaratmaz. Hatta bir engel çıkarır ve onu öyle bir kötülükten alıkor, kötü yere gitmesine meydan vermez.

İman esaslarından biri de KADERE iman etmektir.

Ehli sünnet itikadına göre kadere inanmak imanın şartlarındandır ve amentünün bir parçasıdır. Buna göre İslam anlayışındaki kadere inanmayan kişi İslam'dan çıkmış olur.

Her insanın amelini boynuna yükledik. Kıyamet günü kendisine, açılmış olarak karşılaşacağı bir kitap çıkaracağız.İsra 17/13

Sorumlu Olmak Sorumluluk:

Bir kimsenin üzerine aldığı, yaptığı ya da yapmadığı bir işten dolayı gerektiğinde hesap vermek zorunda olmasıdır. İnsan sorumlu bir varlıktır. İnsanı diğer varlıklardan ayıran temel özelliklerden biri de sorumlu olmasıdır. İnsanın sorumluluğu hür bir iradeye; seçme ve seçtiğini yapma gücüne sahip olmasının bir sonucudur. Bundan dolayıdır ki, Kur'an'a göre insan kendi yaşayışından sorumlu tek varlıktır. İnsanın özgür iradesiyle yaptığı her davranıştan sorumlu olması onun kaderidir.

Allah, insana akıl ve düşünme yeteneği vererek, onu iyiyi ve kötüyü, doğru ile yanlışı ayırt edebilecek bir özellikte yaratmıştır. Ayrıca kitaplar ve peygamberler göndererek insana iyiyi kötüyü, doğruyu yanlışı, faydalıyı zararlıyı açıklamış, onu seçimlerinde serbest bırakmıştır.      

Allahım gönlümde olanı hakkımda hayırlı eyle;hakkımda hayırlı olana gönlümü razı eyle..

  Kafir

KÂFİR İslâm’ı inkâr eden, nimete nankörlük eden ve imanı olmayan kimseleri kâfir diye tanımlar.

KÂFİR Bir şeyi örtmek, perdelemek, gizlemek, uzak durmak ve nimete nankörlük etmek anlamlarındaki “k-f-r” kökünden türeyen kâfir, sözlükte, bir şeyi örten, gizleyen ve nimete, iyiliğe nankörlük eden demektir. Bu kelimenin asıl anlamı bir şeyi örtmek, gizlemektir. Bu sebeple, gündüzü örtüp gizlediği için geceye, tohumu toprağa gömdüğü için çiftçiye ve kılıcı örttüğü için kınına kâfir denmiştir. Din ıstılahında ise, Hz.Peygamberi ve onun Allah’tan getirdiği kesinlikle sabit olan şeyleri yalanlayan, tevatür yoluyla bize ulaşmış bulunan hükümlerden birini ya da bir kaçını inkâr eden kişiye kâfir, bu eyleme ise küfür denir.

İslâm’a karşı küfrün; Müslümanlara karşı kâfirlerin safında olan, onların bekâsı ve düzenlerinin kuvvetlenmesi adına görev alan herkes İslâm ile bağını koparıp atmıştır.

Rolleri Rabbim Mümin-Kafir-Münafık olarak dağıtmış irademizide bize bırakmış. Sahne sona erdimi rollerde sona eriyor.

Mümin Allah'a, Hz. Peygamber'e ve O'nun haber verdiği şeylere yürekten inanıp, kabul ve tasdik eden kimseye mümin denir. Peygamberimiz (s.a.s) de “Kim kalbiyle tasdik ederek Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şahadet ederse Allah ona cehennemi haram kılar. Buhârî, İlim, 49.

Münafık kalben Allah'a inanmayan ama insanlara inanıyormuş gibi izlenim veren kişiye denir. Bir âyette açıklandığı üzere cehennemin en alt tabakasında münafıklar bulunur: "Şüphe yok ki münafıklar, cehennemin en alt katındadırlar (derk-i esfel). Artık onlara asla bir yardımcı da bulamazsın"(en-Nisâ 4/145). Kuzu postuna bürünerek dikkatsiz ve bilgisiz müslümanları yanlış yönlere sürüklerler.

Kafir Allah'a inanmayan kişiye denir.

Âhirette, günahla sevabın ölçülmesi müminler içindir. Kâfirlerinki ölçülmez. Yani kâfirin iyiliğine sevab verilmez. Çünkü bir âyette, (Biz kâfirlerin iyiliklerini yok ederiz. İyilikleriyle kötülüklerini ölçmeyiz) buyuruluyor. (Kehf 18/105)

Tevbe eden gibi, iman edenin de günahları silinir. Bir âyette, (Allahü teâlâ, kâfirken tevbe edip iman eden ve salih amel işleyenlerin günahlarını sevaplara çevirir) buyuruluyor. (Furkan 25/70)

Kâfir, Müslüman olmayan demektir. Hatta Müslüman olduğunu söylese, ama dinin bir emrini inkâr etse, yine kâfir olur. İmanı olmayanın hiçbir amelinin kıymeti yoktur. İmansız olan iyi işler, insanı, dünyada saadete kavuşturabilir. Ahirette faydası olamaz.

(De ki, ALLAH’a ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette ALLAH kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 32]

(Cennete sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim]

Müslüman olmayan herkes kâfirdir ve kâfir olarak ölenlerin hepsi Cehennemdedir.

 “Şüphesiz Allah katında din İslam’dır.” Âl-i İmrân, 3/19

: “Her kim İslam’dan başka bir din ararsa, bu kendisinden asla kabul edilmeyecektir. Ve o, ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır.” Âl-i İmrân, 3/85.

Ve meleklere: "Adem'e secde edin" dedik. İblis hariç (hepsi) secde ettiler. O ise, diretti ve kibirlendi, (böylece) kafirlerden oldu. Bakara2 /34

- Onlardanher birine ölüm gelip çatınca tekrar tekrar şöyle diyecektir. - Rabbim! Beni dünyaya geri gönder. Tâ ki ben zayi ettiğim ömrümmukabilinde iyi amel ve harekette bulunayım. Hayır, onun söylediği bu söz neticesiz boş bir lâf­tan ibarettir.» Mü'minun 23/99-100.

“Allah’ın mescitlerinde O’nun isminin anılmasını yasaklayandan ve onların harap olmasına çalışan kimseden daha zalim kim olabilir?”Bakara 2/114

Hz. Âdem daha yaratılır yaratılmaz, henüz tek başınayken, şeytanın kin ve nefret silahları Hz. Adem’in üzerine çevrilmiştir. Ve cennet yurdundan şeytanın hile ve aldatmasıyla sürgün edilmiştir.

Tarihte nice nice peygamberler ve ümmetler, küfredenlerin saldırılarına uğramışlar, zulüm ve işkence görmüş, öz yurtlarından çıkartılmışlardır.

-Onlar eğer güçleri yeterse, sizi dininizden döndürünceye kadar size karşı savaşa devam ederler. Sizden kim, dininden döner ve kâfir olarak ölürse, onların yaptıkları işler dünyada da ahirette de boşa gider. Onlar cehennemliktirler ve orada devamlı kalırlar. (Bakara 2/217)

Kafirlerin bir kısmı küfrün ve zulmün cezasını bu dünyada da tadarlar.Mekkeli müşrikler gibi,Firavun gibi,Karun gibi bu dünyada rüsvay olurlar ahirette de ebediyyen azap çekerler.

Kâfirler, "Keşke Müslüman olsaydık." (Hicr, 15/2.) ve "Keşke toprak olsaydık. "(Nebe, 78/40.) diye temenni ederler, pişman olurlar, ama pişmanlıkları kendilerine bir fayda vermez. Kâfirler için ahirette af ve mağfiret yoktur, cehennemde ebedî olarak kalırlar.

Yaptıkları her işde Allah'ın rızasını ararlar. Rüku ve secdeleriyle Allah'a boyun eğerek, yaratılmışlara boyun eğmezler.

Allah nurunu tamamlayacak. Rabbim bu inkarcıların ıslahı mümkünse ıslah eylesin, kafirlerin iman etmesi mümkün ise iman nasib etsin.

Kalb

Kalp Dili Denilir ki:

“Kalpten çıkan söz kalbe gider. Ağızdan çıkan söz ise, ancak kulağa varır.” Halk arasında “gönül ehli” denilen muhterem zatlar vardır. Bunların sükutu bile adeta konuşma gibidir. Bunlar “kalp diliyle” konuşurlar.

Bazı kimseler hiç ibadet etmediği ve her çeşit günahı işlediği halde, (Benim kalbim temizdir, sen kalbe bak) diyorlar.

Günahlar kalbi karartır. Günahkâr kimsede, ibadet etme isteği kalmaz.

Abdest: yok Namaz: yok Oruç: yok Zekat: yok Hac : yok Teslimiyet: yok Zikir: yok Tesettür: yok Edep haya yok AMA KALBİ TEMİZ !!!

Allah Resulü (asm.) buyururlar ki: "Her günah ile kalpte bir siyah nokta meydana gelir."(bk. İbn-i Mace, Zühd, 29)

Namaz kılmayan ve kendisine farz olan diğer ibadetleri yapmayan kimsenin kalbi temiz olmaz. Günah işleyenlerin kalbi temiz olmaz. Günah kalbi karartır.

Rasûl-i Ekrem (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Her insan birçok hatâ yapabilir. Fakat hatâ yapanların en hayırlısı çokça tevbe edenlerdir.” (Tirmizî, Kıyâmet, 49/2499; İbn-i Mâce, Zühd, 30)

Kalbi Saran Siyah Lekeler..

-“Kul bir hata işleyince kalbine siyah nokta düşer. Günah işlemekten vazgeçer, tevbe ve istiğfar ederse kalbi temizlenir. Günah işlemekte devam ederse nokta çoğalır, tamamen kalbini kaplar.” (Tirmizî)

Hata işleyenlere kabalık ve şiddetle değil, merhametle yaklaşmak gerekir. Zira maksat düzeltmek, cezalandırma değildir.

Gerçek şu ki, gözler kör olmaz; lâkin göğüsler içindeki kalpler kör olur.

"Ve her kim burada (hakikatları görmeyip kalben) kör oldu ise işte o, ahirette de kördür, yolca da daha sapıktır." İsra 17/72

Dünyadaki körlük ifadesi gerçek körlük değil manevi alandaki körlüktür.

Maneviyattan yoksun birisinin bakış açısı da madde olarak olacaktır.

Dünyada hakkı göremeyen, gerçeklere kör olan. İslamı özünü göremeyenler ahirette de Allah'ın nimetlerine kör olacaktır.. Yani cennet nimetlerini göremeyecektir.

Burada bir mecaz vardır. Dünyada topal olan ahirette de topal olarak yaşamayacaktır..

Dünyada özürlü olan ahirette özürlü olmayacaktır. Dünyadaki özürlü hali bizlerin dünyadaki imtihanımızdır. İmtihanda başarılı olan cennete girecektir. Bu imtihanı başaramayan ise ahirette hesap vereceklerdir.

Baş gözü dünyaya kapalı gönül gözü Allah'a açık Abdullah ibni Ümmü Mektum, Gufran'da.

(Cenab-ı Hakk'ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.)

Baş gözü dünyaya açık, gönül gözü Allah'a kapalı, Ebu Cehil ise Hüsran'da.(Zarar,ziyan,kayıp.)

Kalbin mühürlenmesi:

Kalp mühürlenmesi, bir kalbin küfür ve isyanla katılaşmak ve kararmak suretiyle imanı kabul edemez hale gelmesi şeklinde tarif edilir.

Kalbin mühürlendiğini herkes bilemez. İslam'ı tebliğ eden bir kimse bu ön yargıyla hareket edemez. Bir insan İslam dairesinden çıksa da kâfir de olsa, dünyada yaşadığı müddetçe Müslüman olması mümkündür.

Bir ayet-i kerimede de “Allah kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; bundan başkasını (sair günahları) dilediği kimse için bağışlar.” (Nisa, 4/48)

Tevbe:

Günahlardan dolayı tevbe etmek farzdır. Kur'ân'da tevbe ve türevleri seksen altı defa geçmektedir. Tevbe, Hz. Âdem'le başlar ve kulluğun bir göstergesidir.

Nasuh tevbesi nasıl yapılmalıdır? Tevbe-i Nasuh şu dört şeyin birleşmesiyle olur:

1- Lisan (dil) ile istiğfar, 2- Günahı işleyen aza ile günahı terk etmek, pişman olmak, 3- Bu günahı bir daha işlemeyeceğine kat’i olarak karar vermek, 4- İnsanı günah işlemeye sevk eden kötü arkadaşlardan uzaklaşmaktır.

Tevbede sağlam duruş nasıl olur:

Kalbin Tövbesi: Haram işleri yapmayı terk etmeye niyet etmek

Gözün Tövbesi: Harama bakmamak

Dilin Tövbesi: Haram olan şeyleri konuşmamak.

Kulakların Tövbesi: Haram şeyleri Dinlememek.

Karnın Tövbesi: Haram yememek ve ailesine yedirmemek

Ayakların Tövbesi: Harama gitmemek

“Bütün insanlar hata yapar, hata yapanların en hayırlısı ise hatasından dönendir.” (İbn Mâce, “ Zühd”, 30)

“Kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur.” (Ra’d, 13/28)

İnsan dünyadan göçüp giderken insanın elinde ya cennetin anahtarı ya da cehennemin ateşi vardır. Bunları o kazanmıştır. Dünya hayatı, sermayesi ömür olan bir ticarettir, bunlar da kulun elde ettiği kazanç veya uğradığı zarardır.

Allah’ım, kalbime, kulaklarıma, gözlerime, nurundan ihsan eyle, nurunla her tarafımı paklandır.

  Kaza namazı

 Emanete hiyanet ihanettir.

Zahmetsiz rahmet olmaz.

Müslümanın Kendisinin ve bakmakla mükellef olduğu kimselerin geçimini temin etmek için çalışması gibi zaruri işler dışında, kaza namazı kılması farzdır, boş oturması günah olur.

Hiçbir mazeret olmadan keyfi olarak namazı kazaya bırakmakta kesinlikle İslam'da yoktur. Yani; Kur'an'da böyle bir kaza namazından bahsedilmemektedir.

Efendimiz ve onun seçkin arkadaşlarının, keyfi olarak namaz kılmadıkları ve onları aylar, yıllar sonra kaza ederek ödedikleri vaki değildir.

Namaz kılmayan  Müslümanın bir portresini çizelim:Aklı başında, vakti bol, ama kırkına kadar namaz kılmamış, belki bayramdan bayrama veya cumadan cumaya kılmış.

Hz. Peygamber bizzat kendisi vaktinde kılamadığı namazları kaza etmiş ve ashabına da bunu tavsiye etmiştir.

Şunu da ifade edelim ki, faraza bir mümin kırk yaşına kadar namaz kılmamış, sonra pişman olup namaza başlamış olsun. O kimse bundan sonra her gün bir günlük kaza namazı kılmaya niyet edip, hiç aksatmadan on yıl kaza namazı kılmaya devam etse ve kaza namazlarını bitirmeden vefat etse, onun bu niyetinden dolayı sonsuz merhamet sahibi olan Yüce Allah, o kimsenin kılamadığı namaz borçlarını inşallah affeder. Çünkü Cenab-ı Hak ona ömür vermiş olsaydı, o kimse kılamadığı bütün namazlarını kaza etmiş olacaktı.

Hz. Peygamber'e hangi amelin daha faziletli olduğu sorulunca; "ilk vaktinde kılınan namazdır" cevabını vermiştir (bk. Ebû Dâvud, Salât, 9; Tirmizi, Mevârit, 13; Ahmed b. Hanbel, Müsned, VI, 374, 375, 440)

Bir özür olmaksızın namazın kazaya bırakılması büyük günahlardandır. Allah Teâlâ şöyle buyurur: "Güvene kavuştuğunuz zaman namazı kılın. Çünkü namaz mü'minlere vakitleri belirlenmiş olarak farz kılınmıştır." (en-Nisa, 4/103)

Namazı özürsüz kazaya bırakmanın günahı o namazı kaza etmekle kalkmaz, ayrıca tevbe etmek de gerekir.

Meşru bir özür sebebiyle namaz kazaya bırakılabilir.

Bu özürler: Uyumak, unutmak,Düşman korkusu, bir ebenin doğum yapacak kadının başından ayrılması halinde çocuğun veya annesinin öleceğinden korkması bu özürler arasında sayılabilir.Seferde veya savaşta olan bir kimse, edâ imkânı varsa fiilî savaş hali bile, namazı kazaya bırakmayı meşru kılan bir mazeret değildir. Çünkü namaz, kişiye daima ilahî mürakabe altında bulunduğunu hatırlatarak, onu her türlü kötü davranıştan koruduğu gibi; her durumda kolayca edâ edilebilen bir ibadettir. Abdest alamayanın teyemmümle, ayakta duramayan veya oturamayanın yattığı yerde, sadece başı ile ima ederek namazını edâ etmesi müınkündür. O halde, aklı başında ve edâ imkanı olan bir müslümana namazı kazaya bırakmak için meşru bir mazeret, söz konusu değildir.

Peygamberimiz Hendek savaşı sırasında harbin şiddetlenmesi nedeniyle ikindi namazını kılamamışlar; bunun üzerine “Bizi ikindi namazından alıkoydular. Allah onların evlerini ve kabirlerini ateşle doldursun” demiş ve ikindi namazini akşam ile yatsi arasinda kaza etmiştir (Müslim, Mesacid ve Mevadi’u’s-Salat, N. 627).

Kazaya kalan namazlar nasıl eda edilir?

Bir namazın eda şekli nasılsa kazası da aynı olur. Mesela seferde iken dört rekatlı bir namazı kaçıran kimse bunları ister seferde isterse asli vatanına döndükten sonra kaza ederken iki rekat olarak kaza eder. İkamet halinde tam olarak kılınması gereken namazları kazaya bırakan kimse de bunları hazarda veya seferde yine tam olarak kaza eder. Namaz kaza edilirken bir sıra gözetilmesi gerekir mi? Eğer namazı kaza edecek kişi tertip sahibi ise, kaza namazı ile vakit namazı arasındaki sıraya uymak gerekir. Tertip sahibi değilse, bu namazı kaza etmeden diğerlerini kılabilir. Bir kimsenin tertip sahibi sayılması için altı vakitten fazla namazı kaza kalmamış olmalıdır. Vitir namazı dahil altı vakit namazı kazaya kalınca tertip sahibi olmaktan çıkar. Bir kimse ne kadar namazının kazaya kalmış olduğunu bilmese, galip olan kanaate göre hareket eder. Eğer böyle bir karara varamazsa, borcundan kurtulduğuna kanaat getirinceye kadar kaza namazı kılması gerekir.

Kaza namazını evde kılmak daha uygundur. Çünkü bunu açığa vurmak Cenab-ı Hakka karşı bir cür'et sayılır ve başkaları için kötü örnek teşkil edebilir. Kaza namazları üç kerahet vakti dışında her vakitte kılınabilir. Bunlar: Güneşin doğma, batma ve zeval (güneş tam tepedeyken) vaktidir.  

Sahabiden Ukbe b. Amir Radiallahu Angum şöyle anlatmıştır: Resulullah Sallallahu aleyhi ve Sellem üç vakitte namaz kılmamızı ve cenazemizi defnetmemizi yasakladı. Bu vakitler: Güneş doğmaya başladığı andan yükselinceye kadar. Öğleyin güneş tepe noktasına gelince, batıya meyledinceye kadar. Güneş batmaya meylettiği andan batıncaya kadar.Müslim, Müsâfirîn 293; Ebû Dâvud, Cenâiz 55; Tirmizî, Cenâiz 41

Bu vakitlerde namaz kılmak caiz değildir. Bu vakitleri takvimlerdeki sembollere göre şeyle sıralayabiliriz: a- Takvimde yazan GÜNEŞ vaktinden sonra 40,45 dakika, b- Öğlen vaktine 40,45 dakika kala, c- Akşam vaktine 40,45 dakika kala. Sadece şöyle bir istisna vardır: İkindi namazını kılmayan akşam vaktine beş dakika kala bile olsa namazını kılar.

Sünnetleri terk ederek, bunların yerine kazaya niyet etmek uygun değildir. Prof. Dr. Hamdi DÖNDÜREN, Delilleriyle İslam İlmihali

Kazası olan sünnet, yalnızca sabah namazının sünnetidir. Eğer günün sabah namazı kazaya kalmış ise bilindiği üzere öğleye kadar kılınmalıdır ve farzıyla birlikte sünneti de kaza edilmelidir. Sabah namazı öğleden sonraya kalır ise sünnetin kazası kılınmaz, sadece farz kaza edilir.

Kaza Namazına Nasıl Niyet Edilir? “Niyet ettim Allah rızası için, vaktine yetişip de kılamadığım ilk öğle namazını”yahut “son öğle namazını kılmaya.”

Ve yahut “Üzerimde olan bir öğle veya ikindi namazını kaza ediyorum” şeklinde niyet etmek de kafidir. Şimdi ise diğer detaylara geçelim. Kaza Namazları Nasıl Kılınır? Bir vaktin namazını kaza edileceğimiz zaman önce bir ezan okumalıyız, sonra ise ikamet yani kamet getirilerek kılmalıyız. Birden fazla kaza namazı kılınacağı zaman da hepsi için bir kere ezan okumak kafi gelirken, her farz namazı için ayrı ayrı ikamet getirmek ise sünnettir. En önemli nokta ise normal günlük vakit namazlarımızı aksatmadan düzenli bir şekilde kılmalıyız.

Birçok insanın maalesef yaşadığı gibi uzun zamandır namazlarımızı kılmıyor isek ve samimiyet ile bu yükten kurtulmaya niyetlendiysek öncelikle sene hesabı yapmalıyız. Bu hesabı yapar iken de örneğin üç yıl kılmamış isek 365 i 3 ile çarpmalı ve çıkan sonuç olan 1095 i ana hesabımız olarak tutmalıyız. Sonra ise örneğin bir süre sabah namazı bir süre öğlen namazı kılmak yerine örneğin her gün bir günlük namazımızı kaza olarak kılmalı ve her gün 1095’ten bir çıkarmalıyız. Tabi bu bir örnek, zira bazen üç günde bir günlük namazımızı kılabileceğimiz gibi bir günde üç günlük namazımızı da kılabiliriz.

Burada önemli olan hesabımızı aklımızda tutmak yerine mutlaka yıllık kaza namaz çizelgesi yapmalıyız ki bir karışıklığa meydan vermeyelim. Namaz defteri de kaza namazlarınızı kıldıkça borçtan düşmenizi sağlayabilir.

  YILLIK  KAZA NAMAZI CETVELİ

                                           1  AY

 2  AY

 3  AY

 4  AY

 5  AY

 6  AY

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

1

                                         2

                                         3

                                         4

                                         5

                                         6

                                         7

                                         8

                                         9

                                         10

                                         11

                                         12

                                         13

                                         14

                                         15

                                         16

                                         17

                                         18

                                         19

                                         20

                                         21

                                         22

                                         23

                                         24

                                         25

                                         26

                                         27

                                         28

                                         29

                                         30

                                            YILLIK  KAZA NAMAZI CETVELİ

                                           7  AY

 8  AY

 9  AY

 10  AY

 11  AY

 12  AY

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 S

Ö

İ

A

Y

V

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

 2

4

4

3

4

3

1

                                         2

                                         3

                                         4

                                         5

                                         6

                                         7

                                         8

                                         9

                                         10

                                         11

                                         12

                                         13

                                         14

                                         15

                                         16

                                         17

                                         18

                                         19

                                         20

                                         21

                                         22

                                         23

                                         24

                                         25

                                         26

                                         27

                                         28

                                         29

                                         30

                                         31

                                          Haz.F/A

                                     Komşu

İslamla şereflenen ecdadımızın “ev alma komşu al” sözü büyük bir tecrübenin ürünüdür.

Sen neye nasıl bakarsan, O da sana öyle bakar. Hz.Mevlana

Ev alacak kimse için komşular evden daha önemlidir. Komşular kötü ise, en güzel bir evde bile rahat oturulamaz.

Hayır dile komşuna, hayır gele başına: sen başkaları için iyi şeyler dile ve yap ki başkaları da senin için iyi şeyler dilesin, yapsın.

"Anaya, babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya ve maliki bulunduğunuz kimselere iyilik edin...."  Nisa 4/36                         KOMŞULARIMIZIN ÜZERİMİZDE HANGİ HAKLARI VAR?                                               Hak olarak ilk tanımamız gereken, Allah’ın hakkıdır.

Rasûlullah sallâllâhu aleyhi ve sellem, üzerimizdeki hakları itibârrıyla komşuları üçe ayırmıştır: Komşu üç çeşittir:                                                                                                       1-"Bir komşu vardır, (onun, üzerinizde) tek hakkı vardır. Bu, müşrik/kafir komşudur. Bunun sadece komşuluk hakkı vardır.                                                                                           2-Komşu vardır, (üzerinizde) iki hakkı vardır. Bu müslüman olan komşudur. Bunun hem komşuluk, hem de müslümanlık hakkı vardır.                                                                        3-Diğer bir komşunun (üzerinizde) üç hakkı vardır. Bu, akraba olan komşudur. Bunun hem komşuluk hem müslümanlık, hem de akrabalık hakkı vardır." İ. Canan, Kutub-i Sitte Ter. ve Şerhi, Akçağ Yay. 10/206-207                                                                                                                 İslâm, insânî muâmeleleri yakından uzağa doğru tanzîm etmiştir. Bu sebeple daha yakın olanın daha fazla hakkı vardır ki insan tabiatının îcâbı da budur.( Buhârî, Şüf’a 3, Hibe 16, Edeb 32.)     -Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) komşunun komşu üzerindeki bazı haklarını şu hadiste sıralamıştır: “Muaviye b. Hayde şöyle anlatıyor:“Hz. Peygambere “Ey Allah’ın Resulü! Komşumun benim üzerimdeki hakları nelerdir?” diye sordu. Şöyle buyurdular: ‘Hastalandığı zaman onu ziyaret edeceksin, öldüğünde cenazesinde bulunacaksın, onun mezarına varıncaya dek teşyi edeceksin, senden borç istediği zaman verecek, ihtiyacı olduğumda karşılayacaksın. Kendisine bir iyilik dokunduğunda onu kutlayacak, başına bir felaket geldiğinde de baş sağlığı dileyip teselli edeceksin. Ayrıca onu evinin havasını bozmamak ve rüzgârına engel olmamak için evini onu kinden yüksek yapmacaksınız. Birde ona bir şeyler vermeyeceksen yemeğini kokusunu kendisine duyurmayacaksın.’ (Kandehlevi M. Yusuf, Hayâtü’--Sahabe, c.3 s.37-38)                                   İyi komşu:                                                                                                                                                   Ebedî mutluluğun anahtarını sunan hayırlı komşular.                                               Komşularına iyi komşuluk et ki gerçek müslüman olasın." İbn Mâce, Zühd, 24; II,1410                       İyi bir komşu, rahat bir binek, ve geniş bir ev insanı mutlu eden sebeplerdendir. Ahmed, Müsnedül Mekkiyyin, III, 407-408.

Komşunla münâkaşa etme, zîra Misafirler gider, o kalır. Hz. Ebu Bekir (R.A.)

Kendi seviyende olanı komşu edin. Nâsır-ı Hüsrev (Rah.A.)

“Hayırlı komşu, hayırsız akrabadan iyidir.” [Hz.Mevlana]

               Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Allah Teâlâ’ya göre arkadaşların hayırlısı, arkadaşına faydalı olandır. Yine Allah Teâlâ’ya göre komşuların hayırlısı, komşusuna faydalı olandır.” Tirmizî, Birr 28                                                                                   Komşusu için iyi şeyler düşünen ve her fırsatta ona faydalı olmaya çalışan, komşusuna zarar vermediği gibi, onun uğrayacağı fenalıkları elinden geldiği ölçüde uzaklaştırmaya çalışan kimse, hayırlı komşudur.                                                                                                 Kötü komşu: Kötü komşudan uzak dur.

Yaman komşu, komşun kötü ise başka bir yere göç, Edebim El Vermez Edepsizlik Edene... Susmak En Güzel Cevap, Edebi Elden Gidene... Yunus Emre.                                                                             Lokman (a.s.) buyurur: “Yavrucuğum! Taş da taşıdım demir de! Ancak kötü komşudan daha ağır bir şey görmedim!” (Ahmed, ez-Zühd, s. 86, no: 533)

Kurt komşusunu yemez: bir kişi ne kadar kötü niyetli de olsa yakınlarına dokunmaz.

Kötü komşudan evinizi, kötü arkadaştan ziyâretinizi uzak tutunuz. Hz. Ebu Bekir (R.A.)

Komşulardan av kapmak,aslana göre ayıp,köpeğe göre başarıdır. (Mevlana)

Fahr-i Kâinât Efendimiz:“Devamlı ikâmet ettiğiniz yerde kötü komşudan Allâh’a sığğınınız! Göçebe olduğunuz yerdeki komşu nasıl olsa bir müddet sonra sizden ayrılır.” buyurmuştur. (Nesâî, İstiâze, 44)

Peygamber Efendimiz (sav): "Şerrinden komşusunun güvende olmadığı kimse gerçek mü'min olamaz”. Buhârî, Edeb, 29; Müslim İman, 73; Tirmizî, Kıyame, 60."

Hz. Cebrâil (a.s) bana komşu hakkında o kadar çok tavsiyede bulundu ki, komşuyu komşuya mirasçı kılacağını zannettim.” Buhârî, Edeb 28; Müslim, Birr, 140/2624.buyurmuştur

“Ölülerinizi sâlih insanların arasına defnediniz.” (Deylemî, I, 102)                                                        Kimlerin komşu sayılamayacağı hususundaki tespit örfe bırakılmıştır. Bununla ilgi olarak Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) şöyle buyrulmuştur: “Komşunun hakkı, buradan, buradan, buradan, sağlı sollu, önlü arkalı, kırk hanedir. (Yani kırk haneye kadar komşu sayılır .)” (Rüdani, Büyük hadis Külliyatı. c.4 sh.317)                                                                                                               İyilikle kötülük bir olmaz. Sen (kötülüğü) en güzel bir şekilde önle. O zaman seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sanki candan bir dost olur.Fussilet 41/34                                    (Ya Rabbi, gece ve gündüz gelecek kötülüklerden, sıkıntılardan kötü arkadaştan ve kötü komşudan sana sığınırım.) Allahü teala salih komşularımızın sayısını artırsın...                     Yüce Rabbim komşuluk ilişkilerimizi kendi rızasına uygun bir hale getirmemizi nasip eylesin. Allah’ım son nefesimizi kabzetmeden önce kendisine ve kullarına olan tüm hakların ve borçların iadesini nasip etsin. Allah karşımıza iyi komşular çıkarsın,kötü komşuların şerrinden korusun.

Kumar

Kumar helal aşına haram katmaktır.Bir helaldir işimiz bir haram.                                               Kumar sen tam bir pisliksin Dinimizin şeytan işi pisliklerden dediği.                                                      Kumar oynayan servetinin, zamanının, hürriyetinin ve sağlığının kaybından suçludur. Kumarcının cebi delik, karnı açtır. İçki ve kumar, yuva yıkan iki arkadaştır.                                                                       ‘Kumar’, nasıl sonuçlanacağı önceden belli olmayan ihtimalli bir şeye bağlı kalarak mal vermek veya almak diye tarif edilir. Diğer bir anlamı ise, herhangi bir vasıta ile iki taraf arasında para ve­ya kıymet taşıyan bir şeyin verilmesi şart koşularak oynanan bir talih oyunudur. Adı ne olursa olsun bu özelliği taşıyan para veya mal karşılığı oynanan her oyun ve ortak bahis kumardır. Kolaylıkla mal çarpmak veya çarptırmak olduğu için Kur’an-ı Kerim’de ‘meysir’ denilen kumar, kolaylık anlamındaki ‘yûsr’ kökünden gelmektedir. Kumarda ya kolaylıkla zahmetsiz mal çarpmak veya çarptırmak vardır.                                                                                                                                                  Kumar, insana yaratıcısını unutturan, namaz kılmaktan alıkoyan, tembelliğe sürükleyen, çalışma gücünü yok edip insanlar arasına kin ve düşmanlık saçan haksız bir kazanç yoludur. Fert ve toplum hayatında unutulmaz yaralar açan kumarın her türlüsü İslâm dininde karam kılınmıştır. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulur: “Ey iman edenler! Şarap, kumar, dikili taşlar (putlar), fal ve şans okları birer şeytan işi pisliktir; bunlardan uzak durun ki kurtuluşa eresiniz.” Mâide, 5/90.  Bunların hepsi, Allah (c.c.)'ın helâl kıldığı “tertemiz nimetler” sıfatıyla uyuşmayan kirli işlerdir. Ve bunlar şeytan işidir. Şeytan ise insanın tarihi düşmanıdır.         Kumar oynayan veya oynatan servetinin, zamanının, hürriyetinin ve sağlığının kaybından suçludur. “ … Allah resulü s.a.v şöyle buyurur : Kim hayra vesile olursa hayrı işlemiş gibidir, her kim de şerre vesile olursa o da şerri işlemiş gibidir.”  Terğib : 1.c.171. - Tirmizi : 4.2808.n                                                                                                                                                                             Fıkıhta kaidedir, kim iyi ya da kötü bir eylem gerçekleştirirse, o eyleme sebep olan da aynı ölçüde ceza ya da mükafat alır.                                                                                                                                                 --Hayırlı iş Bir kimsenin iyi veya kötü olduğu yaptığı işlerden anlaşılır. Bir kimse, kötülüklerden kaçıyor, iyi işler yapıyorsa, o kişinin Cennete gitme ihtimali çoktur. Onun için iyi kimselerle beraber olmaya çalışmalıdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, bir kula hayır murat ettiği zaman, dinini kayıran kimseler yanında çalışmayı nasip eder. Şerri murat edilen kul da, dinini kayırmayan kötülerin yanında çalışır.) [Deylemi]                                                                Kumar ve diğer şans oyunları; âyette belirtilen “malı batıl ve haksız yolla elde etmek“ (Nisâ, 4/29) kavramı altına girmektedir. Bu yolla elde edilen her kazanç ise haramdır. Dinimizde yasak kılınan şeyleri yapmak günah olduğu gibi, böyle şeylerin yapılmasına rıza göstermek ve yardımcı olmak da günahtır. Haram yolla kazanılan ücret de haramdır.                   Oyun oynamak malayanidir, boş iştir. İnsan, dünyaya oyun ve eğlence için gelmemiştir. Dünya iş ve kazanç yeridir. Peygamber efendimiz,(Dünya ahiretin tarlasıdır) buyurmaktadır. (Deylemi) Allah doğrularla beraber olun diyor. Kötülerin yanında bulunmak kötülüğe iştiraktır. Kumar büyük günahlardandır. Kumardan ve kumar oynayanlardan uzak durulmazsa günaha bulaşılmış olur.                                                                                                           Haram para, hayır yolunda harcanırmı?                                                                 Kumar, faiz gibi bir haramdır; faizden kazanılan para ne ise kumardan kazanılan da odur. Kullanılması haramdır. Kumar oynamak haram kılınmıştır. Kumardan kazandığınız para sizin paranız değil ki onu hayır yoluna harcayasınız. O para, başkasına aittir ve ona iade edilmelidir. Kumar parasından hayır olmaz. Ancak, sahibini bulamadığınız, iade etme fırsatı bulamayacağınız bir kumar parası varsa elinizde, bu durumda zarurete dayanarak bu parayı fakirlere dağıtırsınız.Samimiyetinden dolayı Allah inşallah affeder.Ama bundan da bir sevap beklentisine girmemeniz gerekir.                                                                                                                                      Bir meclisin kalabalığını artıran o mecliste işlenen amellerin sevabına da günahına da ortaktır. Allah’ın ayetlerinin inkâr edildiği veya alaya alındığı meclislerde oturmak haramdır. (Nisa 4/140)           Allah’ın haram ettiği şeylerden birinin icra edildiği bir yerde ağır bir zaruret olmadığı sürece bulunmak, izlemek, şahit olmak caiz değildir. Tebliğ etmek, emri bilmaruf ve nehyi anilmünker gibi bir gerekçe ile bulunulabilir. Sorumluluk bilinciyle hareket ederek bu batağa saplanmış kardeşlerimizin ve gençlerimizin vazgeçenlerden olabilmeleri için elimizden geleni yaparak onlara yardımcı olalım. Yüce Mevlamız bizleri, evlatlarımızı ve bütün Müslümanları haramın her türlüsünden muhafaza eylesin. "Allah'ım şeytanın amelinden (işinden) ve kötü (korkulu) rüyalardan sana sığınırım."

Kurban

Kurban bayramı: Zilhicce ayının 10 - 13'ü arasında kurban kesmeye gücü yetenlerin Allah rızasını kazanmak için bu ibadetlerini yerine getirdikleri ve Müslümanların birbirleriyle bayramlaştıkları ve ziyaret ettikleri dini bayram.

Kurbanla İmtihanı (İnsanın) BİRİNCİSİ : Kabul ve Saâdet kurbanı. Hâbil’in kurbanı gibi.                                                          İKİNCİSİ : Red ve Şekaavet Kurbanı. Kaabil’in Kurbanı gibi. ÜÇÜNCÜSÜ : Kadr ve Menzile Kurbanıdır. Abdulmuttalib’in kurbanı gibi DÖRDÜNCÜSÜ : Rahmet Kurbanıdır. Hazret-i İsmâil gibi BEŞİNCİSİ : Kıyâmetteki Kahr-u Kudret Kurbanıdır.ÖLÜM, KOÇ ŞEKLİNDE KURBAN EDİLECEK ALTINCISI : Kerâmet Kurbanıdır. O da, mevzuumuz olan :                                                               “Rabbin için namaz kıl ve kurban kes” Kevser 108/2  

 Kurban Bayramında kurban kesmenin hükmü:

Kurban Bayramında kurban kesmek Hanefî mezhebine göre vâcip, diğer mezheplere göre ise müekked sünnet hükmünde bir emirdir.

“Kurbanlarınızın ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşacak değildir. Allah’a ulaşacak olan ancak sizin takvânızdır.” Hac Sûresi: 37.

Efendimiz (S.A.V.), Hicretin 2. yılından itibaren her sene kesmiştir. Buhari, Hac, 27.

Kurban kesmek, hicretin 2. yılında meşru kılınmıştır. Meşrûiyeti, Kitab, Sünnet ve İcma` ile sâbittir. Kurban kesmenin Kitaptan, yani, Kur`an`dan delîli, Kevser suresidir. Bu sûrede Cenâb-ı Hak, Resûlüllah Efendimize hitaben:"Rabbin için namaz kıl ve kurban kes"Kevser 108/2 buyurmaktadır. Hanefî fakîhler, bu âyetten, kurban kesmenin vâcib olduğu ve emir peygamber Efendimize ise de umum mü`minlere de şâmil bulunduğu hükmünü çıkarmışlardır.

Kurban kesmeyi şiddetle emreden bâzı hadîs-i şerîfler vardır. Ebû Hüreyre`nin şu rivayeti bu hususta ibretli ve düşündürücüdür: "Hâli vakti yerinde olup da kurban kesmeyen kimse bizim mescidimize yaklaşmasın..." Görüldüğü gibi, hadîs`te, maddî durumu müsait olanın kurban kesmesi şiddetle emredilmektedir.

Kimler Kurban Keser

Nisab, dinen zenginlik ölçüsü demektir. Kurban nisabı; kişinin temel ihtiyaçlarından (yani oturacak evi, evinin yeter derecede eşyası, binek için olan vasıtası, kullanacağı silahı, üç kat elbisesi, kendisinin ve geçimi üzerine borç olanların bir yıllık nafakaları) ve borcundan başka 20 miskal (yani 80.18 gr.) altın veya bunun değerinde para veya eşyaya sahip olmaktır. Bu nisaba sahip olan kimseye Kurban Bayramı'nda kurban kesmek vacip olur. Zekât nisabı ile kurban nisabı aynı olmakla beraber, zekât nisabında olduğu gibi kurban nisabında, malın artıcı olması şart olmadığı gibi, üzerinden bir yıl geçmiş olması da aranmaz. Daha önce fakir iken, kurban kesme günlerinde zengin olan kimseye kurban kesmek vacip olur.Diyanet İslam İlmihali

Kurban kesiminin vakti, kurban bayramının birinci, ikinci ve üçüncü günüdür. Üçüncü günün akşamından sonra kurban kesilmez.

Kurbanda niyet. Niyet hayır, akıbet hayır (selamet).

-Onlara, Âdem'in iki oğlunun haberini gerçek olarak anlat: Hani birer kurban takdim etmişlerdi de birisinden kabul edilmiş, diğerinden ise kabul edilmemişti. (Kurbanı kabul edilmeyen kardeş, kıskançlık yüzünden), «Andolsun seni öldüreceğim» dedi. Diğeri de «Allah ancak takvâ sahiplerinden kabul eder» dedi (ve ekledi:)Maide 5/27

Görülüyor ki, kurban kesenlerden biri iyi niyeti ve Allah'tan korkması sebebiyle sunduğu kurban kabul görmüş, diğeri ise kötü niyeti sebebiyle kurbanı kabul edilmemiştir. Sevgili Peygamberimiz de bu konuda şöyle buyurmuştur : "Amellerin kıymeti ancak niyetlere göredir. Herkesin niyet ettiği ne ise eline geçecek olan ancak odur.'' Buharî, Bedülvahiy, 1.

Kurban kesmeye nasıl niyet edilir?

“Yâ Rabbî, şu vücudum sana karşı o kadar isyan etti ki, affedilmem için bu vücudumu sana kurban etmem icabediyor. Fakat sen Kitab’ınla insanın kurban edilmesini haram kıldığından, vücuduma bedel olarak bu hayvanı senin rızan için kesiyorum. Kabul buyur Ya Rabbi” dedikten sonra üç defa “Allahü ekber, Allahü ekber, lailahe illallahü vallahü ekber, Allahü ekber velillahil hamd” diye tekbir alır ve “Bismillahi Allahü ekber“ der ve kurbanı keser.

Kurban eti nasıl degerlendirilir.

Hz. Peygamber (s.a.s.) kurban etinin üçe taksim edilip, bir bölümünün kurban kesemeyen yoksullara dağıtılmasını, bir bölümünün akraba, tanıdık ve komşularla paylaşılmasını, bir kısmının da evde yenmesini tavsiye etmiştir. Ailenin fakir olması durumunda etin tamamı da evde bırakılabilir

Kurbanın fazileti

Kurbanın fazileti hakkında Hz. Aişe Hz. Peygamberin (s.a.s) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Hiçbir kul, kurban günü, Allah indinde, kurban kanı ak‎ıtmaktan daha sevimli bir i‏ş yapamaz. Zira kesilen hayvan, kıyamet günü boynuzlar‎ıyla, kı‎lları‎yla tırnakları‎yla gelecektir. Kesilen kurbanın kanı‎ yere düş‏meden ِönce Allah nezdinde yüce bir mevkiye ulaşı‏‎r. O halde, gönül hoşluğu ile kurbanlarınızı kesin." (Tirmizi; Edahi, 1)

Kurbanın sevabı hakkında bir soruya Efendimiz "Her bir tüye karşılık bir hasene vardır." diye cevap vermiş, bunun üzerine maksadın daha iyi anlaşılması için kendisine "Ya Resülellah! Yün?" denmiş ve O da "Yünün her tüyüne karşılık bir hasene (iyilik)" demiştir. (İbni Mace; Edahi, 3)

“Kurbanlıklarınızı iyisinden seçiniz. Çünkü onlar sıratta sizin bineklerinizdir.” (Deylemi)

Allah bizleri İbrahim gibi kurban eden, İsmail gibi kurban olanlardan eylesin. 

Her ay bir miktar para ayırıp, biriktirerek kurban kesilebilir. Allah (c.c) kurban kesecek olanların kurbanlarını kabul eylesin. Kurban kesemeyenlerede Rabbim nasip etsin.

Kur’an-ı Kerim

Kur'an'ı ağır ağır, tane tane, tertil (tecvîdle) üzere oku! Müzemmil 73/4

Mü'minlerin salih amelleri terk etmeleri ya da işledikleri salih amellerin onları kötülüklerden alıkoymaması, çoğu zaman haram olan bu yiyecek, içecek ve giyeceklerin tesirinden kaynaklanmaktadır. İmam Gazâlî

İbn-i Mes'ud ( r.a) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.v) "Allah'ın kitabından bir harf okuyanın, okuduğu harfe karşılık sevabı vardır. Bir iyilik on katıyla değerlendirilir. Elif, Lâm, Mîm bir harftir demiyorum. Elif de harftir, lâm da harftir, mim de harftir." buyurmaktadır. (Tirmizî )

Kur'an-ı Kerim, en son ve en büyük peygamber Hz. Muhammed (s.a.s.)'e Allah tarafından gönderilen en büyük kutsal kitapdır. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.), kendisine peygamberlik görevi verilmeden önce bir süre Mekke yakınındaki Hira dağında bir mağaraya çekilir, Allah'ın büyüklüğünü düşünmekle meşgul olurdu. 610 yılının Ramazan ayında bir Pazartesi gecesi yine Hira'daki mağaraya çekilmiş, gönlü ve bütün varlığı ile Allah'a yönelmişti. İşte bu sırada meleklerin en büyüğü olan Cebrâil (a.s.), Allah'ın emriyle peygamberimize gelerek "Oku!" dedi ve bu emri üç defa tekrarladı.

Sevgili Peygamberimiz, "Ne okuyayım?" deyince Cebrâil (a.s.), Kur'an-ı Kerim'den beş âyeti tebliğ etti. Böylece ilk vahiy geldi ve Kur'an-ı Kerim nâzil olmaya başladı. Kur'an-ı Kerim, Peygamber Efendimize Cebrail adlı melek aracılığı ile indirilmiştir. İlk vahiy geldiği zaman Peygamberimiz (s.a.s.) 40 yaşında idi.

Kur'an'ın inmeye başlamasıyla Hz. Muhammed (s.a.s.)'in Peygamberlik görevi başlamış oldu. Kur'an-ı Kerim, bazen ayet-ayet, bazen de sûreler hâlinde parça-parça inerek 23 senede tamamlandı. Kur’an da toplam 30 cüz 6236 ayet 114 sure bulunmaktadır.

Kur'an-ı Kerim Peygamberimize indiği gibi hiç bir değişikliğe uğramadan bize kadar gelmiştir. Kıyamete kadar da bozulmadan devam edecektir.

Kuran'ın bir kısmı Mekke'de, bir kısmı medine'de indirilmiştir.

Hz. Ebu Bekir döneminde Zeyd b. Sabit başkanlığındaki heyet tarafından Kur'an-ı Kerim kitap haline getirilmiştir. Hz. Osman zamanında ise Kur’an, elde var olan asıl mushaf üzerinden çoğaltılarak Mekke, Basra, Kufe, Bahreyn ve Yemen gibi çeşitli merkezlere gönderilmiştir.

Kuran niçin indirilmiştir.

Allah’ı (c.c.) tanımamız için . ( İbrâhim 52 )Uygulamamız ve ona göre yaşamamız için . ( Mâide 68 , A’raf 3 , Zuhruf 44 , Furkan 30 )1.Okumamız,2.Anlamamız,3.Düşünmemiz,4.Doğru yolu bulmamız,5.yaşayıp mutlu olmamız için.

Görüldüğü gibi, Kur’an’ın gönderiliş amacıyla ilgili ayetlerde ve Hz. Peygamber’in sözlerinde vurgulanan ortak nokta, hidayet yani dünya ve âhiret mutluluğudur, kurtuluşa erme ve rahata kavuşmadır.

Kur’an öğrenmeyi geciktirmeyin!

Zararlı yolun neresinden dönülürse kârdır.

Kur'an okumayı öğrenemeyen 60 yaşındada Kur'an öğrenilir, öğrenmenin yaşı yoktur.

Yarına çıkacak garantimiz var mı? Kur’ân Allah’la (cc) olan irtibatımızdır.

Kur’ân’ı öğrenmek ibadettir. Kur’ân’ı yaşamak ibâdettir.

        Câmilerimiz, Kur’ân kurslarımız, dershanelerimiz hizmete hazır. Birbirinden değerli gönüllü Kur’ân öğreticilerimiz çocuklarımızı altın kalpleriyle kucaklayacaklar. Yeter ki biz gönderelim, ihmal etmeyelim, ilgimizi eksik etmeyelim.

Yarın mahşerde, “Annem veya babam bana dînimi öğretmedi, Kur’ân’ı öğretmedi. Allah’ım, senin kelâmını öğretmedi.” şikâyeti bizi mahcup eder. Mahşerin mahcubiyeti bizi perişan eder.

Spor kursuna, resim kursuna, yüzme kursuna, müzik kursuna, tiyatro kursuna zaman ayırıp imkân bulduğumuz gibi; daha bir ihtimamla Kur’ân kursunu da ihmal etmemeliyiz. Aksi takdirde yalnız mahşerde değil; dünyada bile zarar etmiş oluruz. Öyleyse, buyurun; Kur’ân öğrenmeyi ve öğretmeyi bir seferberlik haline getirelim.

Kur’an-ı kerimi tecvide uygun öğrenmeli ve her gün az da olsa, okumaya çalışmalı.

Kur’an okumasını bilmeyen.

Kur’an-ı kerimden uzaklaşmak, onun bereketinden, feyzinden mahrum kalmaktır.

“Kalbinde Kur’ân-ı Kerîm’den bir şey bulunmayan kimse, harap olmuş ev gibidir.” Sünen-i Tirmizî (Fazilet Takvimi 22/11/2011)

Hafızlık

Kur’an’ı Kerim’de Hicr Suresinde[15/9] “Muhakkak ki zikri (Kur'ân-ı Kerim'i), Biz indirdik. O'nun koruyucusu (da) mutlaka Biziz” diyor. Burada Kur’an’ı Kerim’i ahirete kadar korumak, korunmasına vesile olmak hafızlara nasip olmuştur.

Bir şair şöyle söylüyor; “Muhakkak ki sen Kur’anı korursan bil ki oda seni korumaktadır.”

"Kıyamet günü Kur’an, 'Ya Rabbi! Ben bu şahsı, beni okuduğu için gece uykusuz bıraktım, izin ver ona şefaat edeyim" diyecektir." [Ahmed ibn Hanbel, Müsned, 2, 174]

Kur’an-ı Kerim’den ibadetini yapacak kadar ayet ve sure okuyup ezberlemek, her Müslümanın üzerine farzdır. Allah (c.c.) Rasûlüne (s.a.v.), “Ey Muhammed! Rabbinin kitabından sana vahyedileni oku” [Kehf suresi, 27] buyuruyor… Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) de, “Sizin en hayırlınız Kur’an-ı Kerim’i öğrenen ve onu başkalarına öğretenlerinizdir” [Nevevî, Riyâzu’s-Sâlihîn, Hadis no: 995] buyurarak Kur’an-ı Kerim’i öğrenmeyi - öğretmeyi bizlere tavsiye ve teşvik etmişlerdir.Kuran okunan yere melekler gelip şeytanlar orayı terk ederken evinizi, kalbinizi, ev halkını Kuran’ın nurundan neden mahrum bırakıyorsunuz?

Şimdi nasıl öğrenebilirsiniz, nereden öğrenebilirsiniz gelin beraberce alternatifleri gözden geçirelim:

1- Bir Kuran kursu veya cami görevlilerinden öğrenebilirsiniz.

2- Kuran okumayı bilen bir gönüllü arkadaşınızdan size öğretmesini rica edebilirsiniz.

3- Kuran öğreniyorum setlerinden alıp evde cd yoluyla öğrenebilirsiniz.

4- Bazen yanımızda olan nimetleri es geçebiliyoruz. Evin içinde Kuran okumayı bilen varsa bu nimetten faydalanmayı ihmal etmeyin. Bu kişi sizin minicik evladınız bile olabilir.

5- Kuran elif-ba’sı alarak evde kendi kendinize öğrenmeyi deneyebilirsiniz.

6- İnternetten Kuran öğrenebileceğiniz siteleri araştırabilirsiniz.

Bu konuyu ertelemeyelim kardeşlerim.Yarına çıkacağımızın ne garantisi var. Herşeyi sonraya bırakarak şeytana bayram ettiriyoruz. Haydi, Eûzü Besmelemizi çekelim ve bu hayırlı yola adımımızı atalım inşallah. Allah yardımcınız olsun, kolaylıklar nasip etsin.

Rabbim cümlemize, bilcümle Ümmet-i Muhammed’e ve evladına Kur’an’ı hakkıyla okuyabilme, emir ve yasaklarına uyabilmeyi nasip eylesin. Kıyamet gününde de şefaatçımız kılsın. Amin

 Küsmek

Erkek olsun, kadın olsun, dünya işleri için, müminin mümine darılması, onu terk edip uzaklaşması, aradaki bağlılığı, ilgiyi kesmesi caiz değildir.                                                 Küstüm demek ne kolaydı çocukken, şimdi ise alttan alıyoruz istemden.                                    Dostuna Sahip Çık Küsmesin Dostunu iyi Seç Küstügü Zaman Arkandan Yaygara Yapmasın. “Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.” Mevlana Bir bahçeye giremezsen, durup seyran eyleme. Bir gönül yapamazsan,yıkıp viran eyleme.Yunus Emre Karşımızdaki bir başka mü’min çok hassastır.Küçük bir darbeyle kırılıverir.   Kırıldıktan sonra bantlamanın faydası olmaz.                                                                                         Kırılan dal rüzgarı affetse?                                                                                                                      Ağaca sıkıca sarılan dalı, hızla esen rüzgar kırdığında dal şöyle der; -Kaç kere uyardım seni yavaş es kırma beni dedim sen yine sert estin kırdın beni.:( Rüzgar defalarca özür diler.Dalı yerden kaldırır ağaca tutturmaya çalışır ama olmaz. Dal rüzgarın çabasını görünce affeder rüzgarı ama dal kırılmıştır bir kere affetse ne çare? Ne rüzgar dalı eski haline getirebilir, ne dal kırıldığı yerden yeniden ağaca tutunabilir. . Dal rüzgarala arkadaş olmakla zaten hata yapmış ... kırıldıktan sonra rüzgarın özür dilemesi de hiç bişey ifade etmeyecektir artık.                                                                 ÇİVİ ÇIKAR İZİ KALIR:                                                                                                       Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş. “Arkadaşlarınla tartışıp, kavga ettiğin her zaman bu tahtaya bir çivi çak” demiş. Genç, ilk gün tahtaya 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendini kontrol etmeye çalışmış ve geçen her gün daha az çivi çakmış. Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden tahtanın önüne götürmüş. Gence “Bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahtadan bir çivi çıkar sök” demiş. Günler geçmiş. Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona “Aferin iyi davrandın ama bu tahtaya dikkatli bak. Çok iz var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak” demiş.                                                                               KÜSLÜK ‘Küslük’, bir Müslümanın diğer bir Müslümanla konuşmaması, ilişkilerini kesmesi veya askıya alması, dargın durması ve bu dargınlığın devam etmesi halidir.                                             Çocukların çabuk küsmelerine, çabuk barışmalarına rağmen bazı büyükler belki kolay küsmezler ancak çocuklar kadar çabuk da barışmazlar.                                                                                                                    Hz. Peygamber (asm)’in, “Birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerine şefkat hususunda mü’minler âdeta tek bir beden gibidirler. Ondan bir uzuv şikayet ederse, uykusuzluk ve ateşle vücudun diğer uzuvları da ona iştirak ederler.” Buharî, Salât, 88; Müslim, Birr, 65.  “Mü’minin mü’mine bağlılığı, parçaları birbirine bağlayan bir tek bina gibidir.” Müslim, Birr, 18.               “İyilikle kötülük bir olmaz. Sen kötülüğü en güzel şekilde sav. O zaman aranızda düşmanlık bulunan kimse, sanki samimi bir dost gibi oluverir.” Fussilet, 34.                                               İnsanlar arasında meydana gelen küskünlükler, bir münakaşada öfke ve kızgınlık sebebiyle sarfedilen sözlerden kaynaklanabileceği gibi, kimi zaman da bir başkası tarafından taşınan sözler sebebiyle meydana gelmektedir. Müslümanlar, aralarında dargınlığa varacak söz ve davranışlardan sakınmalıdırlar.                                                                                                                                 Dargınların barıştırılmasının, dinî ve ahlâkî bir görev olduğu hatırdan uzak tutulmamalıdır. Kur’an-ı Kerim’de, “Sulh daima daha hayırlıdır.”                                                                       Nisâ, 128. Benzeri ayetler için bkz Bakara, 208;Nisâ, 114;Enfâl, 1, 61; Hucurât,9-10. âyetinin kapsamı özel bir olaya indirgense de verilen mesaj geneldir. Hemen her türlü anlaşmazlıkta İslâm’ın öncelikli tercihi, sulhtür, barıştır. Allah Teâlâ, başta aile hayatı olmak üzere, toplum hayatında barış ve anlaşmanın hayırlı bir iş olduğunu bildirmiştir. Nisâ, 128                                                              Kime küsülür:                                                                                                                                                                                     Mü'minler Allah için sever, Allah için buğzederler.                                                                      “Hatayı önce kendinde ara.Seni mutsuz huzursuz edenlerden uzak dur.                                                     Küsmenin (Yüz Çevirmenin) Yasak Olmadığı Kimseler Âsi, fâsık (günahkâr, itaatten çıkmış kimse) ve zâlim olan kimselere karşı yapılan dargınlık meşrû ve câiz görülmüştür. Çünkü umûmî olan yasak, küsmesi için meşrû bir sebebi olmayan kimselere mahsustur.                 Problemli insanlarla.                                                                                                                                   Mesafeli durabilirsiniz. Zorunlu insanî ilişkileri yerine getirir ileri gitmezsiniz.                                                          Bizim insanlara iyi davranmamız, iyilik sahibi olmamız görevimizdir. Ama bu görev nafile bir görevdir. Ailemize sahip çıkmamız, iffetimiz ve onurumuz ise korumamız farz olan şeylerdir. Farzı bırakıp nafileyi alabilir miyiz? Sizi huzursuz eden şeyi bırakın, kendi görevinize bakın. Küsmeniz de gerekmiyor. Seviye koyun, uzak durun, daha değerli olursunuz.             Küsmenin Âzamî Süresi:.                                                                                                                                                 *“Müslümanın kardeşiyle üç günden fazla konuşmaması helal değildir.” (Buhari Edep:57) Peygamberimiz -sallallâhu aleyhi ve sellem- dargınlığın en fazla süresini “üç gün” olarak belirtmiştir. Zamanın üç gün olarak geniş tutulması müslümanlara bir güçlük olmaması içindir. Çünkü gazap ve öfkelenmek insanoğlunun fıtratında vardır. Bundan ötürü, gazap hâlinin yatışması için kısa bir süre küsmeye müsamaha gösterilmiştir                                                                  *Komşu rahatsızlık verirse, sabredilir, nazik bir şekilde uyarılır.Ne zamanki, Allah’ı inkâr eder, din, Müslüman düşmanlığı yaparsa, ahlaksız ise, ilgi kesilir. Çünkü dostluk da düşmanlık da Allah içindir. Ama kötüde olsa kötülük yapılmaz. Cezalandırmak Allah’a mahsustur. Kul, sabreder sevap kazanır.Eğer küsmek Allah içinse küsülür. Ama eften püften meselelerle münakaşa etmek, kavga etmek küsüşmek, zarar vermek, bunlar olmaz.                                  Hayata küsmek.                                                                                                                                                                                           Allah’a hakikî kul olan bir mü’min, böyle bir sükût haline kendini bırakıvermez. Ümidini kesmez. Hayata küsmez. Evet, mü’min bilir ki, başına gelen her hadisede kaderin bir hükmü vardır. Kendi nefsinin bir payı vardır. Muhatabının nefsinin de payını ayırır. Zaten böyle bakınca, o kişide biraz da haklılık varsa, onu da bağışlar ve küslükten, kırgınlıktan, dargınlıktan kurtulur.                                                                                                                              Dargınları Barıştırmak                                                                                                            Hadislerde sıla-i rahim konusunda karşılık beklenmemesi, irtibâtı kesenlerle de akrabalık bağlarının sürdürülmesi gerektiği bildiriliyor. (Müsned, II, 160, 194; III, 437) Akrabalık bağlarını korumak “farz” olduğuna göre, kopması ile “haram” işleneceğinden; akrabalık bağının kesilmesine sebep olan her durum, ciddi bir fitnedir.                                                                                               “İçinizdeki bekârları evlendirin.” (en-Nûr, 32) âyeti gibi “İçinizdeki dargınları barıştırın.” (el-Hucurât, 10) âyeti de bu işin, onlara bırakılamayacak kadar hassas olduğunu, devreye kardeşlerinin girmesi gerektiğini bildiriyor. Kullarını en iyi tanıyan Rabbimiz, bu vazifeyi, bütün mü’minlerin üzerine yüklüyor. Bu sayede rahmetin bizi bulacağına işaret ediyor.                                    Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah'tan korkun ki esirgenesiniz.Hucurat 49/10                                                                                                                      “Allah ve Resulüne itaat edin, birbirinizle çekişmeyin; sonra korkuya kapılırsınız da kuvvetiniz gider. Bir de sabredin. Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir.”  Enfal, 46                                            “Hayırların en üstünü, seninle ilişkisini keseni, senin arayıp sorman, seni mahrum bırakana senin ihsanda bulunman ve sana haksızlık edeni senin affetmendir.” Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 158.                                                                                                                  Peygamberimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuşlardır: “Bir kimsenin kardeşine üç günden fazla küs kalması helal değildir. İki mü’min karşılaştıkları zaman birisi yüzünü şu tarafa, öbürü öte tarafa çevirir. Hâlbuki bu iki mü’minin hayırlısı önce selâm vermeye başlayandır.” (Buharî, Edeb, 62; Tirmîzî, Birr, 21)                                                                                            Siz sadece güzel bir niyet ile adım atın, neticeyi halk edecek olan Allah’tır. Yani insan hiç değilse, ömründe bir tane küs barıştırmalıdır. Bunun apayrı bir tadı vardır. Ve bir insanın böyle bir sıkıntısını gidermek hali, kendi sıkıntısının da giderilmesi anlamı taşır.                                 Evet, niyet hayır, akibet hayır. 'Allâh 'ım küsülü olduklarımızla Aramızı düzelt gönlümde olanı hakkımda hayırlı eyle, hakkımda hayırlı olana gönlümü razı eyle.                                               Ya Râb! Bize Senin sevdiklerini sevdir. Bizleri razı olduğun işlerle meşgul eyle.                         Allah cümlemize,kendisiyle Peygamberimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ile ve mü’minlerle görüşmeyi hiçbir zaman kesmeyenlerden olabilmeyi nasib etsin! (Âmin)

Lâilâheillallâh -Muhammedun Resulüllah

"Müminler Ancak O Kimselerdir ki, Allah'a ve Resul'üne İman Etmişlerdir." (Nûr:24/ 62)                             "Kim Allah'a ve Resul'üne İman Etmezse, Bilsin ki Biz Kâfirler İçin Çılgın Bir Ateş Hazırlamışızdır." (Fetih:48/ 13)                                                                                                           “La ilahe İllallah -Muhammed 47/19                                                                                                                            -Muhammedun Resulüllah” Fetih 48/29: İki bölümden oluşan Kelime-i Tevhid“                                  İslama girmiş olan bir kişi Sadece Allah’ı ilah olarak kabul etmiş ve ibadetlerin sadece Allah’a yapılması gerektiğine inanmıştır.                                                                                İslama girmekle hüküm verme yetkisinin bir ibadet olduğunu kabul etmiştir. Bunu kabul etmeyen kişi Allah’ı tam olarak birlememiş ve tevhid akidesine sahip olamamıştır.                                           Lâ ilâhe illallâh gerçek manada bir saf belirlemedir.                                                                                Kişinin, Adem (as) ile iblis arasında hangi taraftan olduğunu tespit etmesidir.                                         Lâ ilâhe illallâh Habil ile Kabil arasında kimden yana olduğunu seçmedir.                                                 Lâ ilâhe illallâh İbrahim (as) ile Nemrut arasında tercihte bulunmadır.                                                         Lâ ilâhe illallâh Musa (as) dan mı, yoksa Firavun dan mı yana olduğunu haykırmadır.                        Gerçek manada Lâ ilâhe illallâh demek; haktan yana; batıla karşı tavır belirleme ve bu tavrı sünnetullah üzere geliştirmedir.                                                                                                    Lâ ilâhe illallâh demek; Ebu Cehil’e karşı Muhammed (sav)in yanında saf tutmadır. !                             Lâ ilâhe illallâh’ı gereği gibi idrak etmek, yaşamak gerekir. Onun hakkını gereği gibi vermek gerekir. Birer Habbab gibi, birer Yasir gibi, birer Ebuzer gibi, birer Bilal gibi O’na sahiplenmek gerekir. Birer Ali gibi bütün benliğiyle Lâ ilâhe illallâh’ı yaşamak gerekir.                                Lâ ilâhe illallâh ile birlikte Muhammedün Rasûlullah ifadesi de yer alır. Bu hadislerden birinde; “Allah’tan başka ilah yoktur ve Muhammed Allah’ın resûlüdür diye şehâdet getiren kimseye Allah Teâlâ cehennemi haram kılar” (Müslim, Îmân, 47) buyurulur. Yine Rasûlullah (s.a) şöyle buyurur: “Direnenler hâriç ümmetimin hepsi cennete girer.” Dediler ki, “Ey Allah’ın Resûlü, kimler direnir? Peygamber (s.a.v.): “Bana itaat edenler cennete girer, bana isyan edenler de direnenlerdir” (Buhârî, İ’tisâm, 2; Ahmed b. Hanbel, II, 361) buyurdu. “                                                                         Rasulullah (s.a.v.) şöyle buyurur: “Zikrin en faziletlisi, ‘La ilahe illallah’tır.” Tirmizi, 3383.                                   La ilahe illallah kelimesinin Allah katında büyük bir yeri vardır. Bu kelime zikirlerin en faziletlisidir. Kişi onu telaffuz ederek Allah’ı andığı vakit zikirlerin en değerlisi ile Allah’ı zikretmiş olur. Son Nefeste Kelime-i Şehadet Getirmek Ölümü yaklaşmış olan kişiye kelîme-i tevhîd telkîn edilmesi sûnnettir [Müslim, "Cenaiz", 1].                                                                                      "Rabb'ini çok zikret, akşam sabah O'nu tesbih et!" (Âl-i imrân: 41)                                                                                          Akil olan fikreder Her haline şükreder Cümle mahluk zikreder La ilahe illallah                         Şükür, Allahü teâlânın verdiği nimetleri yerinde sarf etmek, günahlardan kaçınmaktır. İnsan, Rabbin verdiği nimetlerle günah işlerse, nankörlük etmiş olur. Şükür, nimeti değil, nimeti vereni görmektir. Nimeti vereni bilip gereğiyle amel etmektir. Bu amel, kalb, dil ve diğer azâlarla olur. Kalb ile iyiliğe niyet eder. Dil ile hamd eder, şükrünü açıklar. Uzuvlarla şükür ise, Allahü teâlânın verdiği nimetleri yerli yerinde kullanmaktır. Mesela gözün şükrü, müslümanların, arkadaşların kusurunu görmemektir. Kulağın şükrü, söylenilen ayıpları duymamış olmaktır. Şükür, Allahü teâlânın verdiği nimetleri Onun sevdiği yerlerde kullanmaktır.                                                                                 Allah Son nefeste kelimeyi Tevhid  ve kelimeyi şehadet söyleyerek imanla ölmeyi Ümmeti Muhammede nasib eylesin.Amin                    

Lanet

Lanet etmek, ister hayvana, ister cansız varlıklara, ister insana olsun hepsi de dinimizce kötü görülmüştür..                                                                                                        Şemseddin Sami, Kamus-u Türki’de “lanet” kelimesini açıklarken, bu kelimenin aynı zamanda “beddua” manasında kullanıldığını da belirtir. Bazı alimler ise, “Beddua, lanete yakın bir şeydir.” demişlerdir.Bazı hadislerde ise her iki kelime beraber zikredilmektedir.                                                                  Bu meseleye ışık tutması açısından bu hususta rivayet edilen bazı hadisleri nakledelim: “Allah’ın laneti, gazabı ve cehennemi ile lanetleşmeyin.” Timizi Birr:48.                                                              “Mü’min lanet edici olamaz.” et-Tergib ve't-Terhfb, 3:470.                                                                                 “Kamil bir mü’min kimseyi kötülemez, lanetlemez, aşırı gitmez ve hayasızlık etmez.” Tirmizi, Birr:48.                                                                                                                                                    Lanet Nedir?                                                                                                                  Sözlükte “kovma, hayırdan uzaklaştırma” anlamına gelen lânet, dini bir kavram olarak dünyada Allah’ın rahmet ve yardımını kesmesi, âhirette ise cezalandırması demektir.                 Laneti hak etmeyen bir kişiye lanet etmek lanetin o kişiye geri dönmesine sebeptir. "Kul herhangi bir şeyi lânetleyince, lânet semaya çıkar, ama önünde sema kapılarını kapanmış bularak geri döner, arza iner. Sağa sola gider, gidecek bir yer bulamazsa lânet edilene uğrar. O buna ehilse mesele yok, değilse, lâneti yapana döner." (Ebu Davud, Kütüb-i Sitte)         Görüldüğü gibi beddua iki ağızlı keskin bıçak gibidir. Haksız yapıldığında beddua eden kişiye geri döner.                                                                                                                                   Ey oğul! Hiç kimseye lânet etme. Zîrâ lânet eylediğin adam, lânete müstehak değil ise, yaptığın lânet sana döner. Hayvanlara dahi lânet etme. Zîrâ, melekler sana lânet ederler. (Süleymân bin Cezâ)                                                                                                                                           Allahü teâlâ da lanet etmiştir. İşte âyet-i kerimeler:                                                             (Allah’ın laneti inkâr edenlerine üzerine olsun.) [Bekara 89]                                                      (Allah ve Resulünü incitenlere Allah, dünyada ve ahirette lanet etmiştir.) [Ahzab 57]                       (Allah’ın laneti zalimlerin üzerine olsun!) [Araf 44]                                                                       Namuslu kadınlara zina iftira edenler ( Nisa 4/93 )                                                                          Hz. Peygamber’in lânetlediklerinden bir kısmı şunlardır:                                                    Faiz yiyenler (Buhârî, Libas, 86, 96), atışlarda canlıları hedef yapanlar (Müslim, Sayd, 60), hayvanların organlarını kesenler (müsle) (Buhârî, Zebaih, 25), kadına benzemeye çalışan erkeklerle, erkeğe benzemeye çalışan kadınlar (Buhârî, Libas, 61), vücutlarına dövme yapanlarla yaptıranlar (Buhârî, Libas, 82), ölünün arkasından ağıt yakıp üstünü başını yırtanlar, ağıt alameti olarak saçını kazıtanlar veya bağırıp çağıranlar. (M.C.)                                                                                *Peygamber Efendimiz (a.s.m)'in zaman zaman Allah düşmanlarına beddua ettiği de olmuştur. Bi'r-i Mâûne'de yetmiş İslâm davetçisini şehît eden Kilab kabîlesine Resulullah (a.s.m) bir ay süre ile beddua ve lânet etmişti. Kâbe'de namaz kılarken kendisiyle alay eden müşriklere de beddua etmiş, Bedir muharebesinde yere serildiklerini gözleriyle görmüştü. (Tecrîd-i Sarih Tercümesi, X; 43-45)                                                                                     Hendek muharebesinde Medine önlerinde toplanan düşmanın perişan olup dağılmaları için dua etmiş, bunun üzerine geceleyin ansızın doğudan kopan fırtına düşmanın altını üstüne çevirmişti. (Tecrîd-i Sarih Tercümesi, VIII, 342-343) Günahkar dinden çıkmadıkça lanet okunmaz. Günahı açıktan işlese de günah işleyene lanet edilmez. Belki tevbe edecektir. Ona öğüt verilir. “Allah ıslah etsin” denir. Allah’a havale edilirse, çok daha uygun olur. Bir de Allah kula cezalandırma yetkisi vermemiştir.Allh’ım bizleri lanetten koru.Amin.                                

Melekler

- Bir vakit meleklere: "Âdem(e hürmet) için secde edin" demiştik; İblis'ten başka hepsi secde etmiş, o çekinmişti.Taha 20/116

“Bazen halimize Melekler imrenir, bazen de halimizden Şeytan bile iğrenir.Mevlana                                Günümüzde melekler yazıyor diye lüzumsuz konuşmaları kesen, melekler görüyor diye davranışlarına çekidüzen veren mü’minlerin adedi maalesef pek azdır.                                                            Kur’an-ı Kerim okunan eve hayır ve bereket gelir. Melekler o evde toplanır, şeytanlar ise oradan kaçar.

İman esaslarından birisi de meleklere iman etmektir.                                                       Kur’ân-ı Kerim ve hadis-i şeriflerde çokça zikredilen melekler; yemeyen, içmeyen, erkeklik ve dişiliği olmayan, uyumayan, günah işlemeyen, gözle görülmeyen, nefsanî ve şehevî arzulara sahip olmayan nurani varlıklardır. Dini Kavramlar Sözlüğü, Komisyon, s. 421.

        Melekler sürekli Allah’a ibadet ederler. Kendilerine hangi görev verildiyse o görevle meşgul olurlar.Her meleğin ayrı bir vazifesi vardır. Mesela

Cebrail; Allah’tan aldığı vahyi peygamberlerine ulaştırmakla,

Azrail; Allah’ın emri ile insanların ruhunu kabzetmekle görevlidir.

Mikail tabiat olaylarını idare eden rızık ve rahmet meleğidir.

İsrafil ise kıyamet kopacağı ve insanların yeniden diriltileceği gün sur’a üflemekle görevlidir.  Bazı meleklerin görevi ise, insanları korumak, onlara hayrı ve iyiliği ilham etmek, namazda Fatiha suresi okununca “âmin” demek Müslim, Salât, 72.,

Kabre girdiğimiz zaman bizi karşılayacak olan Münker ve Nekir melekleri de bize; imanımızı, amellerimizi ve dünya hayatımızı nasıl geçirdiğimize dair sorular soracaklardır. Tirmizî, Cenâiz, 70.  

Diğer taraftan insanların iyi ve kötü bütün işlerini yazmakla görevlendirilmiş

Kiramen Kâtibin melekleri vardır. Kur’ân-ı Kerim’de bu melekler şu şekilde anlatılır: “Hâlbuki üzerinizde muhakkak bekçiler, değerli yazıcılar vardır. Onlar yapmakta olduklarınızı bilirler” İnfitâr, 82/10–12.

Kiramen Kâtibinin tuttuğu defterler mahkeme-i kübrâda bizlere verilecek ve “Oku kitabını! Bugün hesap sorucu olarak sana nefsin yeter!” İsrâ, 17/13–14. denilecektir.

Melekler kimlere dua eder:

“Kim ilim tahsil etmek için bir yola girerse, Allah o kişiye cennetin yolunu kolaylaştırır.”(Müslim, Zikir 39) “İlim tahsil etmek için yolculuğa çıkan kimse, evine dönünceye kadar Allah yolundadır.”(Tirmizî, İlim 2)                  

- "Allah evlerinden bir evde, Allah'ın kitabını okumak ve aralarında müzakere etmek için toplanan kimselerin üzerine sekine iner, onları rahmet kuşatır, melekler etraflarını sarar ve Allah onları kendi katında bulunanlara överek anlatır." (Ebû Davud, "Vitr", 14; Tirmizî, "Kur’ân", 10)

-Hz. Peygamber (a.s.m), Kur’ân okuyan mü'mini hem kokusu hem de tadı güzel olan bir "meyveye" benzeterek (Buharî, Et'ıme, 30; Müslim, Müsafirîn, 243), onun meleklerle beraber olacağını da buyurmuştur. (Buharî, "Fedailü'l-Kur’ân," 17)

Rivayet göre Hz. Peygamber (a.s.m) Ebu Hureyre’ye şu tavsiyede bulunmuştur: “Yatağına girdiğinde Ayete’l-Kürsiyi oku, Allah tarafından senin için (sabaha kadar) sürekli yanında kalan bir koruma verilir ve sabaha kadar şeytan sana yaklaşmaz.” (Buharî, Fezailu’l-Kur’an, 10)

Sağanak sağanak Rahmet yağsın yuvanıza, Hergün RESULLULAH girsin rüyanıza, Melekler AMİN desin dualarınıza. Yolunuz açık olsun,yol arkadaşınız melekler olsun.ALLAHA emanet olun.

Misafir

Misafirlikte helal ve haram ortamı büyük önem arzetmektedir.

Çok ziyaret usandırır, az ziyaret dostluğa zarar verir. Hz.Osman (R.A)

Ne denli candan olursa olsun, dostuna çok sık gitme. Sonra usanır, sana yüz vermez.

Köylü, misafir kabul etmeyiz demez, konacak konak yoktur der.

İnsan bu dünyada misafirdir.

İslâm size misafir geldi, onu iyi ağırlayın ki, âhirette de o sizi ağırlayacak. Mahmud Ustaosmanoğlu

-Azla yetin Ey oğul! Bir kimsenin davetinde bulunduğun vakit, azla yetin. Dalkavukluk edip de o yemeği övmekle başkalarının yemeğini kötüleyip tahkir etme. Misafirlikte gözlerine dikkat et Ey oğul!

Misafirlikte gözlerine dikkat et: Bir kimsenin evinde misafir kaldığın vakit gözlerine dikkat et. Her tarafa bakıp durma. Durumuna vakıf olduktan sonra dine aykırı da olsa sırrını ifşa etme.Lokman Hekim

Ziyarette Şu Hususlara Dikkat Edilmelidir:

1- Ziyaret için uygun bir zaman seçmek

2- Ziyaret, usandıracak şekilde çok sık olmamak

3- Ziyaret edilecek kimseye mümkünse önceden  haber vermek

4- Elbise temiz, kılık kıyafet düzgün olmak

5- İzin almadan kimsenin evine veya odasına girmemek

6- Kendisine ikram edilen yemeği kötülememek

7- Ev sahibinin sevinç ve kederine ortak olmak.

-Ey iman edenler! Kendi evinizden başka evlere, geldiğinizi farkettirip (izin alıp) ev halkına selâm vermedikçe girmeyin. Bu sizin için daha iyidir; herhalde (bunu) düşünüp anlarsınız.Nur 24/27

Misafirlere Karşı Başlıca Görevlerimiz Şunlardır:

1- Misafirleri güler yüz ve tatlı sözle karşılamak

2- İyi bir şekilde ağırlamak ve bir şeyler ikram etmek

3- Misafire karşı asık suratlı olmamak

4- Yanında çocukları ve hizmet edenleri azarlamamak

5- Misafir gideceği zaman onu güler yüzle uğurlamak.

“Şu üç kişinin duâsı kesinlikle geri çevrilmez: Mazlumun duâsı, misafirin duâsı ve ana-babanın evladına duası.” Dâvûd, Vitr 29.

Dinimize göre misafirlik süresi kaç gündür? 

MİSAFİRLİK ÜÇ GÜNDÜR

Dinî-şer’î hüküm itibariyle misafiri en fazla üç gün ağırlamak, İmam Ebû Hanîfe ve İmam Şâfiî’nin de içinde bulunduğu cumhura göre sünnettir / müstehaptır.

Efendimiz (asm) tarafından bizlere riayet etmemiz gereken belli ölçüler takdim edilmiştir. Huveylid bin Amr (ra)'ın naklettiği bir rivayete göre Resûlullah (asm) bir gün ashabına şöyle buyurmuştur: - Allah'a ve âhiret gününe iman eden kimse misafirine câizesini versin. Ashâb-ı kirâm: - Yâ Resûlallah! Misafirin câizesi nedir, diye sordular. Fahr-i Kâinât (asm) de: - Onu bir gün ve bir gece ağırlamaktır. Misafirlik üç gündür. Misafiri üç günden fazla ağırlamak ise sadakadır, buyurdular. (Buhârî, Edeb, 31, 85; Müslim, Lukata, 14)1

Hadiste geçen “câize”, bir evde misafir olarak kalan kimseye ikram edilen yiyecek-içecek demektir.

Gereğinden fazla kalarak ev sahibine yük olmamalıdır. Çünkü misafirini ağırlayabilmek için külfete giren ev sahibi, bazen borçlanıp huzuru kaçacağından “bu adam nereden çıktı, artık başımızın belası oldu” diyerek nefret duymasına, sıkıntı çekmesine ve günaha girmesine yol açabilir. Nitekim Peygamberimiz (s.a) şöyle buyurur: “Bir Müslümanın din kardeşinin yanında onu sıkıntıya / günaha sokacak kadar kalması helâl değildir”. Ashâb-ı kirâm: “Yâ Rasûlallah, insan din kardeşini nasıl sıkıntıya / günaha sokar?” diye sorunca Peygamber (s.a) “Misafirini ağırlayacak bir şeyi bulunmayan kimsenin yanında oturup kalmakla” diye cevap verir.(Müslim, Lukata 15-16).

*Nebi (sav), bir gün Sa'd İbni Ubâde'nin yanına geldi. Sa'd derhal bir parça ekmek ve zeytin çıkarıp Rasûlullah'a ikram etti. Nebî (sav) bunları yedikten sonra ona şöyle dua etti:"Evinizde hep oruçlular iftar etsin, yemeğinizi  iyiler yesin, melekler de duacınız olsun."(Ebû Dâvûd, Et'ime 54. İbni Mace, Siyam 45)

“Misafir, sofrada bulunduğu müddetçe, melekler, ev sahibine dua eder.[Taberani]

Kimlerin aynı odada oturabileceği, Ahzab 55. âyette düzenleniyor. Âyet şöyledir: “Onların üzerlerine bir vebal yoktur, ne babalarında ve ne oğullarında ve ne kardeşlerinde ve ne kardeşlerinin oğullarında ve ne kız kardeşlerinin oğullarında ve ne kendi kadınlarında ve ne de ellerinin malik olduklarında. (Bunlar ile görüşebilirler.) Allah’tan korkun. Şüphe yok ki, Allah her şey üzerine bir şahittir.” Ahzab Sûresi:33/ 55.

*Ebû Hüreyre'den (r. a.) rivayet edildiğine göre Resûlullah (a.s.m.) şöyle buyurmuştur: "Bir kimsenin, misafirini evin kapısına kadar çıkıp uğurlaması Sünnettendir." (İbni Mâce, Et'ıme: 55)

Davetsiz misafir : Çağrılmayan. Kısaca.Beklenmedik bir anda gelen kimse.

Cenabi Allah her ne verirse hayırlısını versin,Allah misafirin de hayırlısını versin.

     Müezzinlik

                                                             Ezan

                                                                                                                                                                                                                                                  Ezan duası

                .  

                                       Bütün namazların farzından sonra selam verilince

                                        Namazların bitiminde

                                       Salavat getirdikten sonra

Burada ayetel kürsi okunur

 Tesbihattan sonra

           Müezzinlik NASIL YAPILIR?

1. Ezan

Ezanın Anlamı: Allah en büyüktür (dört defa söylenir). Allah’tan başka ilâh olmadığına şehadet ederim (iki defa söylenir). Hz.Muhammed’in, Allah’ın elçisi olduğuna şehadet ederim (iki defa söylenir). Haydin namaza (iki defa söylenir). Haydin kurtuluşa (iki defa söylenir): Allah en büyüktür (iki defa söylenir): Allah’tan başka ilâh yoktur (bir defa söylenir). Beş vakit namazın (sabah, öğle, ikindi, akşam ve yatsı) her biri için zamanı geldiğinde ezan okunur.Ancak sabah namazının ezanı okunurken “hayya alelfelah” cümlesinden sonra iki defa “essalâtü hayrun minennevm” denir. Bunun anlamı da “namaz uykudan daha hayırlıdır” demektir.

2. Ezandan sonra ezan duası okunur:

"Allâh'ım! Ey bu tam dâvetin, yâni mübârek ezânın ve kılınmak üzere bulunan namazın mukaddes Rabbi. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.)'e vesîleyi ve fazîleti ihsan et ve O'nu, kendisine va'd buyurmuş olduğun Makâm-ı Muhmûd'a eriştir. Şüphe yok ki, sen va'dinden dönmezsin."

Anlamları:1-Tekbir: Allah en büyüktür.2-Rukü'da:Büyük olan rabbim her türlü kusurdan uzaktır.3-Rükudan kalkarken: Allah kendisine hamd edeni işitir.4-Rükudan kalkınca: Rabbim sana hamd olsun.5-Secdede: Yüce olan rabbim her türlü kusurdan uzaktır.6-Selam verirken: Huzur ve selamet, Allahü teâlânın rahmeti ve bereketi sizin üzerinize olsun.

3 - Farzdan önce ikamet (kamet) getirilir. İkametin sözleri de ezanın sözlerinin aynıdır. Yalnız, Hayye ale`l-Felâh dendikten sonra iki kere de "Kad kâmeti`s-Salâh" cümlesi söylenir. Mânası: "Namaza başlandı." demektir.

4 - Sonra imamla Birlikte farz namaz kılınır. İmam selam verince Müezzin şöyle der.

‘Estağfirullah ellezî lâ ilâhe illâ hüve’l-Hayye’l-Kayyûme ve etûbü ileyh. (Hayy ve Kayyum olan ve kendisinden başka ilâh olmayan Allah’tan mağfiret dilerim ve O’na tevbe ederim.) Riyâzu’s-Sâlihîn, 1871

-Allâhumme ente's-selâmü ve minke's-selâm, tebârekte yâ zelcelâli ve'l-ikrâm."

Allahım sen selamsın. Bütün noksanlardan berisin, uzaksın. Dünya ve ahiret selameti senin inayet ve yardımınla olur. Sen mukaddessin, tazime gerçekten layık olansın. Ey celal ve ikram sahibi olan yüce mabudum!"                                                                                          5 -Sonra (Varsa sünnet kılınır yoksa hemen) şu dua söylenir:

"Ala rasûlinâ salavat.

(Allahumme salli ala seyyidina muhammedin ve ala ali seyyidina Muhammed)

"Allahım (peygamberimiz) Hz.Muhammed'e ve aline (evladu iyaline) salatu selam ve esenlikler eyle."

Bilinen namaz tesbihatına devam edilir. "Subhanallahi vel hamdu lillahi ve la ilahe illellahu vallahu ekber. Ve la havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim." Denir.

Allah bütün noksan sıfatlardan münezzehtir, bütün hamdler ona mahsustur. Allah"tan başka ilah yoktur. Allah en büyüktür.

6 - Herkes İçinden besmele Çekerek Ayete'l-Kürsi'yi okur.

           Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle. Allah'dan başka hiç bir ilah yoktur. O, daima yaşayan, daima duran, bütün varlıkları ayakta tutandır. O'nu ne gaflet basar, ne de uyku. Göklerdeki ve yerdeki herşey O'nundur. O'nun izni olmadan huzurunda şefaat etmek kimin haddine! Onların önlerinde ve arkalarında ne varsa hepsini bilir. Onlar ise, O'nun dilediği kadarından başka ilminden hiçbir şey kavrayamazlar. O'nun hükümdarlığı, bütün gökleri ve yeri kucaklamıştır. Her ikisini görüp gözetmek, ona bir ağırlık da vermez. O, çok yüce, çok büyüktür.

7 - Ayete'l-Kürsi okunduktan Sonra tesbih çekilir:

-Zül-Celali Subhanallah (33 Sübhanallah) Anlamı: Allah noksan sıfatlardan uzaktır

-Zül-Kemali elhamdülillah (33 elhamdülillah) Anlamı: Hamd Allah'adır

-Zül-Kudreti Allahuekber (33 Allahuekber) Anlamı: Allah en büyüktür.

8 - Tesbihlerden Sonra müezzin :

"Lâ ilâhe illallâhü vahdehu lâ şerike leh, lehül-mülkü lehül-hamdu huve Alâ külli şeyin kadir denir,

"Allah Teala'dan başka ilah yoktur, tek ilah sadece odur, ortağı da yoktur. Bütün mülk ona aittir. Bütün hamdü senalar onadır. Her şeye kadirdir."

Sübhane rabbiyel-aliyyil a'lel-vehhab "denir. Anlamı: "Ali, a'la ve vehhab olan Rabbimi tesbih ederim" denir ve namazın duası yapılır.

Teravih Müezzinliği

1- Yatsı ezanından sonra Ezan duasını yapın. Ezan Duası

2- Hemen ardından yatsı namazının ilk sünneti için salavat-ı şerif getirin. Salavat-ı Şerif                3- Cemaat ve imam sünneti bitirince Yatsı namazı için Kamet getirin.  

4- Yatsı namazının farzı bitince, aşağıdaki duayı okuyun. Allahümme entesselamü ve minkes-selamü tebarekte ya zel-celali vel-ikram

5- Yatsı namazının son sünneti de bitince şu nakaratı okursunuz:

HABİBİMİZ MUHAMMEDE SALAT İLE SELAM OLSUN

ONA İZZET, İKRAM İLE TERAVİHE GIYAM OLSUN.

Diyin ve hemen ardından Allahümme salli ala seyyidine ve nebiyyine Muhammed,

Salati Teravihe niyet.

6- Her iki rekatta bir selam verilecek, bu selamlar arasında 2., 6., 10., 14. ve 18. selamlarda Allahümme salli ala seyyidine ve nebiyyine Muhammed denilir.

7- Her 4 rekatta da (4., 8., 12., 16. ve 20. rekatlar) şu salavat okunur;

ALLAHÜMME SALLİ ALA SEYYİDİNE MUHAMMEDİN İNNE BİL ÜMMİYYİ VE ALA ELİHİ VE SAHBİHİ VE SELLİM.

8- Teravihin sonunda bu salavat 3 kez daha yavaş bir makamda tekrar edilir, sonrasında ise Euzu Besmele çekiler ve bir dua ayeti okunur.

9- Hafi olarak kısa bir dua edilir ve Allahümme salli ala seyyidine ve nebiyyine Muhammed, Salati Vitre niyet. Denilerek Vitir namazına davet edilir.

10- Bundan sonrası ise diğer namazlarda olduğu gibidir.

MÜEZZİNLİĞİN FAZİLETİ

Müezzin, insanları Allah için namaz kılmaya ve Allah’ın emrini yerine getirmeye davet eder. Allâhü Teâlâ “Allâh’a dâvet eden kimseden daha güzel sözlü kim olabilir.” (Fussılet 41/33) buyurmuştur. Şüphesiz ezan da en güzel sözlerdendir. Allâh’a dâvet yalnız îmâna davet etmek değildir, mü’minleri amele dâvet de Allâh’a dâvettir.

Allah'a davet edeceğiz ama, kendimiz de o daveti yerine getireceğiz. "Ve amile Salihan" bunu ifade eder. Peygamber Efendimiz hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmaktadır: -Abdullah İbni Abdurrahman İbni Ebû Sa'saa'dan rivayet edildiğine göre, Ebû Saîd el-Hudrî radıyallahu anh ona şöyle dedi: "Ben senin koyunu ve kır hayatını sevdiğini görüyorum. Koyunlar arasında veya kırda iken, namaz için ezan okuduğunda sesini iyice yükselt. Çünkü müezzinin sesinin ulaştığı yere kadarki alanda olup da onu işiten cin, insan ve her varlık, kıyamet gününde ezan okuyanın lehine şahitlik yaparlar." Ebû Saîd: Ben bunu Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'den işittim, dedi. Buhârî, Ezân 5, Tevhîd 52, Bed'ü'l-halk 12. Ayrıca bk. Nesâî, Ezân 14

-Ebu Hûreyre (r.a.)'ın rivayetine göre Rasûlüllah (s.a.s) şöyle buyurdular: "Müezzinin günahları sesinin ulaştığı yerleri de doldursa affolunur. Kıyamet gününde yaş ve kuru sesini duyan her şey ona lehinde şahitlik eder." (Ebu Davûd, Tirmizi'den naklen et-Tac, I,161).

-Cennet içinde, müezzinlerin nail olacağı ilâhî ikramı Resûlullah Efendimiz şöyle açıklamaktadır: «Cennete girdim. Orada inciden yapılmış kubbeler gördüm. Top­rağı miskdîr. Yâ Cebrail, bunlar kimindir? dedim. O, "Yâ Muhammed, (o) ümmetinden müezzinler ve imamlar içindir", dedi» Feyzü'l-Kadir, c. 3, s. 519.

-Müezzin okuduğu ezân-ı Muhammedi'yi duyan bir mü'mîn, kayıtsız kalamaz. Bu ilâhî davet, dağlarda akisler yaparken, bize dü­şen vazifeyi Efendimiz; «Ezanı işittiğiniz vakit, Allah'ın dâvetçisine icabet ediniz» Taberânî., emirleryle açıklamış bulunmaktadır. -Okunan ezana icabet iki türlüdür. Fi'lî ve kavlî. Fi'lî icabet: Abdest alıp camiye koşmaktır. Allahü Teâlâ, kulları­nı huzuruna çağırırken onun kulu nasıl hissiz ve hareketsiz kalabi­lir? Hemen davetin yapıldığı -mescid istikametine yönelir. Sözle icabet: Müezzinin söylediklerini tekrarlamakla olur. «Hay-ye ales-salâhu da «Hayye alel-felâh» da «La havle velâ kuvvete illâ billâhil aüyyil-azîm» deyip diğerlerini aynen tekrarlar. Efendimiz bu hususla ilgili hadîs-i şeriflerinde şöyle buyurmuşlardır: «Kim müezzini dînler de onun söylediği kelâmın mislin söylerse ona cennet vardır» Taberânî.. Resûlullah (s.a.v.) Efendimiz’den bize ulaşan haberlerin hepsinde, bir tek namaz dahi olsa, Peygamberimiz (s.a.v.)’in tek başına farz namaz kıldığı görülmemiştir.

- Ebu'd-Derdâ radıyallahu anh şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'i: "Bir köy veya kırda üç kişi birlikte bulunur da namazı aralarında cemaatle kılmazlarsa, şeytan onları kuşatıp yener. Şu halde cemaate devam ediniz. Muhakkak ki sürüden ayrılan koyunu kurt yer" buyururken işittim. Ebû Dâvûd, Salât 46. Ayrıca bk. Nesâî, İmâmet 48

-Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivâyet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: "İnsanlar ezan okumanın ve namazda birinci safta bulunmanın ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, sonra bunları yapabilmek için kur'a çekmek zorunda kalsalardı kur'a çekerlerdi. Şayet camide cemaate erken yetişmenin ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, birbirleriyle yarışa girerlerdi. Eğer yatsı namazı ile sabah namazındaki fazileti bilselerdi, emekleyerek ve sürünerek de olsa bu iki namaza gelirlerdi." Buhârî, Ezân 9, 32, Şehâdât 30; Müslim, Salât 129. Ayrıca bk. Tirmizî, Mevâkît 52; Nesâî, Mevâkît 22, Ezân 31

-Sabah ezanlarında diğer vakitlerden farklı olarak söylenen "Namaz uykudan hayırlıdır" ibaresi de Bilal-i Habeşî tarafından ezana eklenmiştir. Hz. Bilal'in yaptığı bu eklemeyi Peygamber Efendimiz de beğenmiş ve sonraları bu uygulama devam etmiştir. Bilalin ezanindan cok durusu asil bize örnek olmalı. Allah, Resulullah'ın Bilal'ine rahmet etsin. Onu cennet­te Resulullah'tan ayırmasın. Bilal gibi yaşamayı ve Bilal gibi ölmeyi hepimize nasib eylesin. Âmin.

Mümin

 Namaz kılmak, yalnız Allahü teâlâdan korkan müminlere, kolay gelir.

Müslümanla Mümin Arasındaki Fark Nedir?

“Lâ İlâhe İllallah Muhammedun Resulullah” diyen herkes Müslümandır Müslümanım diyen herkes Müslümandır fakat sadece kurallara uyanlar Mümindir

Müslüman; ”Allah’a teslim olmaya söz veren” demektir.

Mümin; sözünde duran demektir. Allah’ın bütün şartlarını yerine getirmeye söz veren kişi, hayatının sonuna dek, sözünde durur ise, mümin sayılır.

İman eden kişiye Müslüman denir… İmana eren kişiye ise Mümin denir…

Müslümanın imanı dilindedir, imanına söz ile şahitlik eder…

Müminin imanı Yüreğindedir, imanına hali ile şahitlik eder…

Müslüman dil ile iddia eder… Mümin Hal ile ispat eder…

Cenab-ı Hakk, mü’minlere niyetlerine göre ikram eder. Gönenli Mehmet Efendi

Müminin dünyada birçok musibetlere müptela olması, günah kirinden temizlenmesi içindir. Ta ki ahirete tertemiz gidebilsin. Mümin Dertlere Tahammül Etmeye Söz Vermiş İnsandır.

Müminin kalbi Allâh ve Rasûlü’nün muhabbetiyle dolarsa, Mus’ab -radıyallâhu anh- gibi, dünyevî hazlarını İslâm için fedâ edebilir.

*Rasûlullah(s.a.v) Efendimiz buyurdu ki: “Dikkat,size hayırlılarınızı haber vereyim mi?” Sahabeler:”Evet,ey Allah’ın Rasûlü!”dediler. Rasûlullah(s.a.v)da:”Sizin hayırlılarınız,görüldükleri zaman Aziz ve Celil olan Allahu Teâlâ’yı hatırlatan kimselerdir”buyurdu.(Kenzü’l-Ummâl)                             Bu hadis-i şerifi Ahmed b. Hanbel de rivayet etmiştir.Bu hadis,bazı müminlerin görülmesinin Allah’ın hatırlanmasına vesile olduğunu bildirir.

-Allah, Kur’an-ı Kerim’de; mü’minlerin canları ve malları karşılığında cenneti onlara vermek suretiyle satın aldığını ifade etmektedir.Tevbe 9/111                                                                                   -"Allah ile bu alışverişi yapanlar, tevbe edenler, sırf Allah'a kulluk edenler, hamd edenler, Allah yolunda geziye çıkanlar, rükua varanlar, secde edenler, iyiyi emrederek kötülükten sakındıranlar, Allah'ın koyduğu sınırları gözetenlerdir. Mü'minleri müjdele! Tevbe 9/112                                                

Kuran'a göre yaşayan bir insan, sevgisini de Kuran'a göre yaşayanlara, yani müminlere yöneltecektir. Müminlerin, onları sevilmeye layık kılan ve Allah'a iman etmelerinden doğan bazı özellikleri vardır. Mümin, diğer müminlerde bu özellikleri arayacak, bunları gördüğü için onları sevecektir. Bu özellikler bir kişide ne kadar çok ortaya çıkarsa, ona olan sevgisi de o kadar artacaktır

Gerçek Mü’min in Özellikleri.

”Gerçekten müminler kurtuluşa ermiştir. Onlar ki, namazlarında huşu içindedirler. Onlar ki, boş ve yararsız şeylerden yüz çevirirler. Onlar ki, zekatı verirler. Onlar ki, iffetlerini korurlar. Ancak eşleri ve ellerinin sahip olduğu hariç. (Bunlarla ilişkilerinden dolayı) kınanmış değillerdir. Kim bunun ötesine gitmek isterse, işte bunlar, haddi aşan kimselerdir. Onlar ki, emanetlerine ve ahidlerine riayet ederler. İşte asıl bunlar varis olacaklardır. (Evet) Firdevs (Cennetin)’e varis olan bu kimseler orada ebedi kalıcıdırlar.” (Mü’minûn, 23/1-11 )

Ayetin başında belirtilen Kurtulan ‘Müminler’ Hz. Muhammed’in (s.a) mesajını kabul edip, Onu rehber edinerek gösterdiği yolda gidenlerdir. Bu ayetlerde anılan niteliklere sahip olanların dünyada ve ahirette kurtuluşa erecekleri ifade olunmaktadır..

Mümin müminin aynasıdır.

Müminler ancak, Allah anıldığı zaman yürekleri titreyen, kendilerine Allah'ın âyetleri okunduğunda imanlarını artıran ve yalnız Rablerine dayanıp güvenen kimselerdir.Enfal 8/2

Ebu Hureyre anlatıyor: Resulullah (a.s.m) şöyle buyurdu: “Mümin müminin aynasıdır, mümin müminin kardeşidir, (ihtiyaç duyduğunda) onun geçimini temin eder / zarardan-ziyandan korur ve arkasından da / gıyabında da elinden geldikçe onu savunur."(Ebu Davud, Edeb, 49). Hadis-i şerifin birinci anlamı, “Birbirinizin kusurlarını başkaları fark etmeden görün ve ıslahı ve izalesi için birbirinize yardımcı olun…” şeklinde olmalıdır. Yoksa, mümin kardeşinin her hatasını gördüğünde onu rencide etmeye teşvik değildir. İkinci anlamı ise; Mümin kardeşiniz size kusurlarınızdan haber veriyorsa, ondan rencide olmayın, ona kızmayın, hatta ona teşekkür edin. Çünkü o size bir nevi ayna olmuş oluyor. Eğer o fark etmeseydi, o kusurunuz ya başkaları tarafından görülür ve ayıplanılırdı. Veya o kusur ileride size zarar verebilirdi.                           Kişi -dış görünüşü itibariyle- yüzünün kir ve lekesini temiz bir ayna olmadan göremeyeceği gibi, manevî siması itibariyle de içyüzünün kusurlarını, kirlerini görüp temizleyebilmek için de mümin kardeşine ihtiyacı vardır.

"Üzülme, Allah bizimledir." (Bera Ibnu'l Azib r.a. Kütüb-i Sitte, 16. cilt, Sf. 200)

"Mümin kişinin durumu ne kadar şaşırtıcıdır ! Zira her işi onun için bir hayırdır Bu durum sadece mümine hastır, başkasına değil : Ona memnun olacağı birsey gelse şükreder, bu ise hayırdır: bir zarar gelse sabreder bu da hayırdır." (Suheyb Ibnu Sinan r.a. kutub-ı sıtte, 2. Cilt , Sf. 208)

        Allah Yanlış yolda olanları da doğru yola iletsin bizleri hakkı ile namaz kılan gerçek müminlerden eylesin.

Ya Rabbi Bizi Mü'min Kardeşlerimize Hakiki Dost, Hakiki Kardeş Eyle! Ya Rabbi bizleri, mümin kardeşlerinin hayrını ve iyiliğini isteyen, mümin kardeşlerinin arkasından hayırlı dualar eden kişiler eyle! Bizleri de, aynı zamanda mümin kardeşlerinin dualarını alan, haklarında her daim iyilik düşünülen, hüsnü zan beslenen kişiler olabilmeyi lutfeyle! Ya Rabbi, hesap günü, beni, anamı, babamı ve bütün müminleri rahmetinle bağışla. İbrahim 14/41

Namaz

Derdimiz yаlnızlık değil, Allаh’tаn uzаklıktır.

Emanete hiyanet ihanettir.

Enfal Suresi, 27. ayet: Ey iman edenler, Allah'a ve Resûlü'ne ihanet etmeyin, bile bile emanetlerinize de ihanet etmeyin.

Allah'a hıyanet emirlerini terkedip yasaklarını çiğnemekle olur. Rasulüne ihanet onun sünnetini terk edip başkalarını Örnek ve önder kabul edip onun izinden gitmekle olur.

Dünyaları verseler iki gözünü vermezsin, İki gözünü verene neden secde etmezsin? “ Necip Fazıl Kısakürek.

Atalarımız “Beş vakti olanın boş vakti olmaz!” demişlerdir.

Namaz, Cenab-ı Hakk'ın Manevi Huzuruna Bir Davettir.

Allah sana beş sefer randevu veriyor günde. Namaz kulun Allah'la konuşmasıdır. Bu fırsatı kaçırmamak lazımdır. "Namaz gözümün nurudur " diyor Resulullah.

Namazda gözü olanın ezanda kulağı olur.

Namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz.

Nasihat istersen tembele iş buyur.

Namaz kılan darda kalmaz, Allah diyen mahrum olmaz.

Namaz imanın alâmeti, vücudun selâmetidir.

Allah’a verilmiş namaz sözüm var diyen kardeşim neyi bekliyorsun.Namaz huzurdur erteleme.Namaz diriliştir üşenme.                                                                                     Namaz Kılan Yaşlıyı Severim Ama Namaz Kılan Gence Aşığım.Hz. Ömer

Zamansız gelen ölümden değil, Namazsız gelen ölümden korkalım.

Allah’ın bu davetine icabet farzdır. Namazı geciktirmek, tevbe istiğfar etmeyi gerektirir. Namazı terk ise, isyandır. Namaz, keffareti olmayan bir ibadettir.

Kıyamet günü hesap evvela imandan, sonra namazdandır.

Bilerek kılmadığın namaza kaza deme.

" Sabah yoklamasında “NAMAZ"da yazılanlara selam olsun"

Dış ülkede çalışan bir vatandaşa köylüleri: -“Sen kendini kurtardın; ev aldın, araban var… Dediler. Gurbetçi vatandaş biraz düşündükten sonra gözyaşları ile şu cevabı verdi: -“Namaz yok, ibadet yok, nasıl kurtulmak bu….?

NAMAZ TANSİYONA BUNAMAYA İYİ GELİR!

Onun için beş vakit namaz kılan buna-maz. Aynı zamanda tansiyonu da yükselmez. Belden yukarda olan kan namazda rükuyla aşağı indiği için tansiyon düşer. Görüyorsunuz namaz ibadetinde Cenab-ı Allah peşin fayda veriyor.

Göklerde ve yerde olanların hepsi Allah'ı tesbih etmektedir.Haşr 59/1

Benim istediğimi Allah istemiyorsa konu kapanmıştır. Necip Fazıl Kısakürek

Ey oğul! Horozdan daha geri kalma. Çünkü sen uykunun derinliklerinde iken, o dünyayı sese vererek insanları uykudan uyandırmaya çalışır.Hz.Lokman Horoz insanları uykudan uyandırmak, teheccüd ve fecir vakitlerini haber vermekle diğer hayvanlardan ayrı bir özelliğe sahiptir.

Kuşların büyük çoğunluğu da aynı saatlerde dallarda koro halinde ve kuvvetlice öterler.

Müslümanım diyen kişi, şartı nedir bilse gerek. Allah'ın buyruğun tutup beş vakit namazını kılsa gerek. (Yunus Emre hz.)

Yedi gök, yer ve bunların içinde bulunanlar Allah’ı tespih ederler. Her şey O’nu hamd ile tespih eder. Ancak, siz onların tespihlerini anlamazsınız. O, halîm’dir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir), çok bağışlayandır.İsra 17/44

-Hazret-i Mevlânâ ne güzel buyurur: "Aklını başına al!.. Madem ki Cenâb-ı Hak seni taleb ediyor, bu isteğe karşı sen başını bile ayak yap da koş!.." "Zirâ O'nun gel demesi, insana yücelikler verir. Manevî coşkunluk verir, sonsuz ihsanlar bağışlar, ebedî yaygılar yayar, yüce sofralar kurar." Yirmi dört saatte beş farz namazını kılan bir insan, Allah'ın davetine icabet etmiş olur.

-Neden namaz kılmıyorsun? Namaz kılmamak için bir sebebin mi var yoksa? Ne olabilir ki namazdan önemli olan sebep? Oraya gittiğinde ilk sorulacak soru ne biliyor musun? Yaa o zaman ne cevap vereceksin, vaktim yok diyemezsin, yer bulamadım diyemezsin, işim vardı diyemezsin değil mi? Şu 5 şarttan biri sana uyuyorsa NAMAZ dan mesul değilsin!

1 : ÖLÜ İSEN 2: DELİ İSEN 3: ÇOCUK İSEN 4: HAYVAN İSEN 5: KAFİR İSEN Bunların dışında bahaneler asla gecerli değildir..Ama yok, nasıl olur sen ölü veya deli değilsin, üstelik kocaman adamsın ve insansın, ALLAH korusun kafirde değilsin eee demek ki neymiş namazdan kurtulamazsın....

-Sahabelerden Ammar Bin Yasir -Radıyallahü anh- 'ın bildirdiğine göre, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Öyle durumlar olur ki, kişi namazını bitirince defterine kıldığı namazın sadece onda biri, dokuzda biri, sekizde biri, yedide biri, altıda biri, beşte biri, dörtte biri, üçte biri veya yarısı kadar sevap yazılır."(Darimi, Salat, 91)                              

İnsan niçin yaratıldı.

Rabbimiz ayeti kerimede ‘’ben cinleri ve insanları ancak bana ibadet etsinler diye yarattım’’ Zariyat, 51/56 buyurarak insanın dünyaya geliş gayesinin ne olduğunu bize bildirmektedir.Şüphesiz ki namaz, müminler üzerine vakitleri belli kesin bir farz olmuştur. Nisa, 4/103

Allah insanı kulluk ve ibadet etmek için dünyaya göndermiştir. Bu yüzden insanın fıtrat ve mahiyetini de ibadet ve kulluğa göre donatmıştır.

5 vakit namaz: Günde: 1 saat, Haftada: 7 saat, Ayda: 1 gün, Senede: 12 gün Bunları yapmayan insanın bütün enerji ve gayretini dünyaya sarf etmiş olur.

Dünyaya geliş amacımız bu olmakla beraber insanoğlu işini, zenginliğini ya da fakirliğini öne sürerek çoğu zaman kulluğunu ve ibadetini ihmal etmektedir.İbadetlere Ne Zaman Vakit Ayıracaksın?

İnsanlar dinini gündeminde üçüncü ve dördüncü plana düşerse bu insanlar ahireti tamamen ya unuttu ya da gereken değeri vermedi.

Hangi amel daha hayırlıdır.

Namaz imandan sonra, Allahı zikretmek için yapılan amellerin en faziletlisi ve kamilidir.

Peygamberimize ‘’hangi amelin daha hayırlı olduğu sorulduğunda az da olsa devamlı olandır’’ (Buhari, Libas, 43) buyurmuşlardır.Kişiyi ıslah edici namaz, ancak süreklilik ile kazanılabilir. Unutulmamalıdır ki taşı delen, suyun hızı değil, sürekliliğidir.

Namaz kılmamanın hiçbir özrü yoktur. Kim ne kadar güç yetiriyorsa o kadar kılacaktır. Ayakta durabilen ayakta, oturabilen oturarak, yatmak zorunda bulunan da yatarak namazı kılacaktır.

En çok sevap kazandıran ibadetler farz olanlar, sonra vacip olanlar, sonra da nafile olanlardır. Amellerde dikkat edilecek en önemli husus, sevap hesabı yapmak yerine Allah'ın rızasını kazanmak olmalıdır.

Namazsız bir dinde hayır yoktur.

- Efendimiz namazı amellerin en hayırlısı olarak bizlere bildirmektedir. Allah Rasulu namaz kılmanın kendilerine ağır geleceğini söyleyen Sakif kabilesinin temsilcilerine şöyle buyurmuşlardır.“Namazsız bir dinde hayır yoktur. ”Ebu Davud, Harac, 25-26 Namazın kişiye dünya ve ahrete yönelik bir çok faydası vardır.

Namaza mani olan işte hayır yoktur.

Dünyada asıl marifet, çok para kazanmak değil, çok sevap kazanmaktır.

İş oluştururken, bir yerde çalışmaya gireceğin zaman namazına göre hesap yap.

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Önce namazı kılmalıdır; çünkü (Namaza mani olan işte hayır yoktur) buyuruluyor. Namazın gecikmesine sebep olan işte de hayır yoktur.

Soru: Bir işletmede çalışan işçi, patronun haberi olmadan namazını kılacak olsa, kabul olur mu? Olursa sevabı patronun mu yoksa kılanın mı?                                                                                                Cevap: Namaz Allah'ın emri olup, kılınması başkasının iznine bağlı değildir. Patron müsaade etmese bile namazı gene de kılmak gerekir. Namazın sevabı elbette kılanındır .İş sahibi namazı kılmaya müsaade ve teşvik ediyorsa hayra delalet ettiğinden dolayı ona da sevap olur.

Namaz, bütün ibadetleri içine alır.

Meselâ İslâm'ın beş şartından biri olan şahadet kelimesi, her namazda getirilmektedir.                 Namaz kılarken yemek içmek namazı bozar. Böylece namaz içinde oruçta tutulmuş olur.                            Yine namaz kılan, bedeninin, sağlığının zekâtını vermiş olur. Böylece zekât ibadeti de yerine getirilmiş olur. Hac ibadetinde kâbeye teveccüh vardır. Namazda bu da yapılmak- tadır.

Allahım seni seviyorum demek yetmez Sevgi, yürek ister.. Sevgi, ispat ister.. Sevgi, namaz ister.. .  Sevgi, Tövbe ister, Sevgi, Dua ister.. .

Namaz dinin direği, ibadetlerin en üstünüdür. Yüce Allah'a karşı en önemli ibadet görevimiz günde beş defa kıldığımız namazlarımızdır. Akıl ve baliğ olan yani erginlik çağına gelen her müslümanın her gün beş vakit namaz kılması farzdır. Beş vakit namaz, kırk rek'at eder. Bunlardan onyedi rek’ati farzdır. Üç rek’ati vâciptir. Yirmi rek’ati sünnettir.

Kur’an-ı Kerimde doksandan fazla ayette zikredilir. Bütün peygamberler namaz kılmış ve namazı ümmetlerine tebliğ etmiştir. Hicretten bir buçuk yıl kadar önce Miraç gecesinde de müslümanlara beş vakit namaz farz kılınmıştır.

 Rabbimin iki hediyesi:

Sevdiğimiz bir insan bize bir hediye alsa ne kadar seviniriz öyle değil mi. Hediye sevdiğimiz birine verilir, tanımadığın, bilmediğin birine niye hediye verilsin ki. Demek ki, Rabbim beni görüyor, biliyor.. Rabbim beni tanıyor ve seviyor. ... İnsan kendisine verilen hediyeler ile sevildiğini anlar, değer verildiğini hisseder. Allah için olunca ve bakınca her şey güzel.. Her şeyi gören, göz olduğu halde, kendini göremez, nedendir? Gözümüz iki olduğu halde, bir görür nedendir? Soralım, düşünelim.. Şükredelim...

               Şimdi soruyorum size bu yazıyı okumamızı sağlayan , 576 megapiksel gözünüzü size kim hediye etti?Hiç bir fotoğraf makinesinde yok bu çözünürlük. Bir de o kadar büyük merhamet sahibi ki her saniye göz kırpışınızla gözünüzü temizliyor , uyurken açık bırakmıyor.

Herkese verilen bu hediyenin kıymetini herkes tam olarak bilebiliyor mu acaba?

Sahip olduklarımızın kıymetini bilmeyiz, hakkını verip şükretmelyiz. Her türlü şükrü ve teşekkürü hak ediyor Rabbimiz.. Allah için bir kere bakanlar unutur her şeyi, unutur derdi, kederi. Görür göz önündeki güzellikleri.. Göz denilen o iki hediyeyi kimin verdiğini anlar, bilir, şükreder.Rabbim bize de o gözleri onun yolunda kullanmayı nasip etsin.

Namaz kılanlar:

Hayrın Anahtarı Tefekkür “Onlar ayakta, oturarak ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde tefekkür ederler (düşünürler). Rabbimiz (derler), bunu boş yere yaratmadın, sen yücesin, bizi ateş azabından koru!”Al-İmran 3/191 Namaz tefekkürdür, tefekkür aklın varlık karşısındaki tepkisidir, nimetlere mukabelesidir. İnsan olan insanın Yaradanına borcudur.

*“Sabah namazının iki rekât sünneti dünyadan ve dünyada var olan şeylerden daha hayırlıdır.” (Müslim, Misâfirîn, 96, 97; Tirmizî, Salât, 190)                                                                                         -Günlük işler, sanat ve meslekler, aile fertlerinin geçimini sağlamak için yapılan çalışma ve yolculuklar namazın geriye bırakılması için özür sayılmaz. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: Onlar, ne ticaret ne de alış-verişin kendilerini Allah'ı anmaktan, namaz kılmaktan ve zekât vermekten alıkoyamadığı insanlardır. (en-Nur, 24/37).

Allah (c.c.)da kadın ve erkeklerden öyle er kişileri vardır ki almak, satmak, ticaret yapmak onları Allah'ın zikrinden, Kur'andan, namazdan, zekat vermekten alıkoyamaz. Onlar Allah'ın rızasını kazanıp cennetine girmeyi hedef kabul etmişler. Kırkbin metre koşucusunun koşarken hep ödülü düşündüğü, ayağına değen taşlara takılıp kalmadığı gibi O er kişiler de Allah'ın rızasına doğru yürürken gözlerine takılan haram yüzlere ve gözlere, eline bulaşan haram olan, başdöndüren, köşe döndüren paralara takılıp kalmazlar.

 Namaz kılmayanlar:

Allâh Teâlâ buyurdu ki; "Senin ümmetine beş vakit namazı farz kıldım. Kendi katımda verilmiş bir söz vardır. Kim o namazları tam vaktinde kılarsa, onu mutlaka cennete sokacağım. Kim de o namazları korumazsa, katımda ona verilmiş hiçbir söz yoktur."(İbn-i Mâce, İkâmetü's salât, 194),                  Peygamber Efendimiz, “Her kim bir namazı unutur veya ondan gaflet edip uyuya kalırsa, onu hatırladığında hemen kılsın. Onun bundan başka kefareti yoktur…” (Malik, Muvatta, II, 19, (35); Buhari, Mevakitu’s-Salati, 35) buyurmuştur.

Zâdül-mukvîn) kitâbında diyor ki; (Eski âlimler yazmış ki, beş şeyi yapmıyan, beş şeyden mahrûm olur:

1- Malının zekâtını vermeyen, malının hayrını görmez.                                                                   2- Uşrunu vermeyenin, tarlasında, kazancında bereket kalmaz.                                                          3- Sadaka vermeyenin, vücûdünde sıhhat kalmaz.                                                             4- Duâ etmeyen, arzûsuna kavuşamaz.                                                                                 5- Namâz vakti gelince, kılmak istemeyen, son nefesde kelime-i şehâdet getiremez.

Namâz kılmanın birinci vazîfe olduğuna inandığı hâlde, tenbellik ederek kılmıyan fâsıkdır. Sâliha kızın küfvü değildir. Ya'nî o kıza lâyık ve uygun değildir).

Çocuk ve namaz.                                                                                                                              Peygamberimiz (s.a.v.), bir hadislerinde şöyle buyurmuştur: “Çocuklarınız yedi yaşına ulaşınca, onlara namazı emrediniz...” (Ebû Davud, Salât, 26). siz de çocuğunuzun namaz kılıp kılmadığını kontrol ediniz. Yapmazlarsa gerekli önlemi alınız, kılıncaya kadar çaba sarf ediniz.”    Atalarımızın “Ağaç yaş iken eğilir” sözü, bir bakıma bu mübarek hadisin bir izahıdır. Çocuklar, küçükken eğitilip öğretilmediği, eğilip bükülmediği ve bir şeyin uygulamasına alıştırılmadığı takdirde, büyüdükleri zaman onları istikamete sokmak oldukça zordur.            *Cenâb-ı Hak, “Ey inananlar, kendinizi ve çoluk çocuğunuzu, yakıtı insanlar ve taşlar olan cehennem ateşinden koruyun!” (Tahrim/6) buyurmaktadır.

Hasta namazı.                                                                                                               İmran b. Husayn’dan şöyle rivayet edilmiştir: Ben de hemoroit (basur) hastalığı vardı. Peygamberimize bu durumda nasıl kılacağımı sordum. O da şöyle buyurdu:“Namazı ayakta kıl. Eğer buna güç yetiremezsen oturarak kıl. Buna da güç yetiremezsen yan yatarak kıl.” (Buhari, Taksîru’s-Salât, 19, Ebû Dâvûd, Salât, 174)

 Namazı kazaya bırkanlar

Kur’an ve sünnette namazın kazası diye bir şey yoktur.

Bir kişinin namazı; ya uykuda, ya unuttuğu için, ya da kılmasını imkânsız hale getiren fiziki şartlardan dolayı kazaya kalabilir. Bunların dışında namazı kazaya bırakmak haramdır.

        Vaktinde kilinamayan namazlari, kaza etmekle namaz borcundan kurtulunur, üzerinde ibâdet mükellefiyetinin yükü kalmaz. Lâkin, bu kaza namazlari, vaktinde kılınan namaz gibi sevaba vesile olmaz. Yâni, kaza namazinda sadece borçtan kurtulmak bahis mevzuu iken, vaktinde kilmakta, hem borçtan kurtulma, hem de sevabina nâil olma bahis mevzuudur. Ayrıca namazları kazaya birakmak da günah-i kebâirdendir. Yâni büyük günah.                                                               İhmal ve tembellik sebebi ile namazı vaktinde kılmayan kimse bu namazı kaza etmekle namaz borcundan kurtulur. Namazı ertelemiş olmanın vebalinden kurtulmak için kişinin tövbe etmesi gerekir (İbn Nüceym, el-Bahru’r-raik, II, 85; Kurtubi, el-Cami’ li ahkami’l-Kur’an, XI, 178).

Namaz kılmaya zamanım yok diyenlere.

İMKÂNIM YOKTU" deme.

Kendine doğruyu söyle. "Üşendim" de... "Tembellik ettim" de... "Canım istemedi" de... "Yapmak içimden gelmedi" de... Hiç değilse "yattım" de... Ne dersen de, ama "imkânım yoktu" deme. Unutma, iman en büyük imkândır. İmanı olanın imkânı tükenmez.

Namaz kılmamanın en büyük sebebi, önemini bilmemektir. Namazın ne büyük bir ehemmiyet ve kıymet taşıdığını bilmeyen nice Müslüman, “İşim var, sonra kıların”, “Neyse, sonra kaza ederim” gibi cümleler kullanırlar. Oysa namaz o kadar önemlidir ki, insanın yaratılış sebebinin en büyüğü budur. Düşünün bir kere: Rabbimiz Kur’an’da meâlen, “Ben cinleri ve insanları, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.” buyuruyor. (Zâriyât Sûresi: 56)                                                                                   Kimi insanlar, “Niçin namaz kılmıyorsun?” dendiğinde, “Zamanım yok” gibi kargaları güldüren bir bahane uydururlar. Şu saçmalığa bakın: Her şeye zaman var, ama yaratılış gayemiz olan namaz kılmak için zaman yok. Kim inanır buna?

Zamanım yok diye namaz kılmaktan kaçmayacaksın.

Allah 24 saat vermiş, 23'ü bize hediyeymiş, Geri kalan bir saat beş vakitlik namazmış Allah bizi seviyor, Bizden namaz istiyor, Bir saati verelim cennetine girelim Günde beş kere bir saat, Gönüller eder rahat.                                                                                                                        Diyelim bize özel olarak garanti verildi, 100 sene yaşayacağız. Namaza ne zaman başlayacağız? Ölçü nedir? 60 yaşında mı, 80 mi, 90 mı, yoksa ölmeden bir gün önce mi? Peki ergenlik çağından itibâren yaptıklarımızın hesabı sorulmayacak mı bize? Allah, “Ey yaşlılar, namaz kılın” mı diyor, yoksa “Ey iman edenler, namaz kılın” mı diyor?

Bazı verilere göre her gün ülkemizde yaklaşık bin kişi vefat ediyor.En iyi anket sonuçlarına göre ülkemizde düzenli olarak beş vakit namaz kılanların oranı % 30 civarında. Yani her gün yedi yüz kişi namazsız olarak Rabbine gidiyor.                                                                                     *Kimi insanlar vardır. Basit bir hastalıkta bile namazlarını aksatırlar. Ama öbür tarafta yoğun bakımda iken bile namazlarını aksatmayan insanlar vardır. Acaba hasta olunca dünyadaki işlerimizi bırakıyor muyuz? Hasta olup da işini terk etmeyen o kadar çok insan vardır ki... Çok duymuşuzdur, “Falanca müdür veya işadamının bir gün bile işe gelmediğini görmedim” sözünü. Acaba o kimse hayatında hiç hasta olmadı mı? Demek önem verdiğimiz işlere hiçbir engel tanımıyoruz.

         Ey nefsim! Şeytana yem olmak mı yoksa cennette gül olmak mı niyetin? Bırak yakamı secde edeyim. Sen huzura er, ben imanla öleyim. Rabbim hepimizi imanla ölen kullarından eylesin.

Hiçbir bahane ve hiçbir gerekçe namazı terketmeyi gerektirmez.

Su mu bulamadınız? O halde teyemmüm edeceksiniz. Cami veya mescid mi bulamadınız? İşte tüm yeryüzü! Yolculukta mısınız? O halde namazı kısaltacaksınız.Savaşta mısınız? O halde binekte, taşıtta, yahut yaya, yahut da nöbetleşe namaz kılacaksınız. Hasta mısınız? O halde oturarak, yahut başınızla,namaz kılacaksınız.

Özetle; bütün bu olumsuz durumlarda; Rabbimizi unutmamak, O’nu zikretmek, O’na şükretmek, duâ ve niyazda bulunmak ancak namazla mümkündür. Böylesi anlarda namaza devam edebilmek elbette bir sabır ve sebat işidir. Bu sebepledir ki Yüce Allah sadece namazı emretmekle yetinmemiş; ona devam etmeyi, onu muhafaza etmeyi ve onun güçlüklerine sabredip göğüs germeyi de emretmiştir Şu âyetler, namazla sabır arasındaki ilişkiyi ortaya koyması bakımından dikkate şayandır:“Ehline, ailene namazı emret, kendin de o(nun güçlükleri)ne sabret.” (Tâhâ, 20/132).

*Namaz kılmayı bu yöntemle sizde başarabilirsiniz

1-Bir şeyi bir insan yapabiliyorsa siz de yapabilirsiniz. Evet namaz kılan milyonlarca insan var. Bu insanlar namaz kılabildiklerine göre bunu siz de başarabilirsiniz.                                  

2- Şimdi kendi kendinize bir sorun bakalım gerçekten namaz kılmayı istiyor musunuz? % kaç istiyorsunuz? % 10 mu , % 20

mi , % 40 mı , % 70 mi yoksa % 100 mü? şunu unutmayınız ki bir şeyi başarabilmek için onu % 100 istemek gerekir.                                                                                                

3 -Başarabilmek için o yolda her türlü engeli aşmanız gerekir. Namaz kılmak için az bir zamanınızı veremeyecek misiniz?

4-Başarı yolunda meydana gelen bazı aksaklıklar sebebiyle başarı hedefinizden ASLA VAZGEÇMEYİNİZ. 5-Hedefinizi ASLA ERTELEMEYİN! Namaz kılmaya başlayacaktınız ama ertelediniz, ertelediniz ne oldu? Bir türlü namaza başlayamadınız. Ertelemek isteği öldürür ve başarının en büyük düşmanıdır. Namaza başlamak istiyorsanız HEMEN ŞİMDİ başlamalısınız. Eğer ben yarın başlayacağım, akşama başlayacağım, Cuma günü başlayacağım diyorsanız, ben size söyleyeyim KESİNLİKLE BAŞLAYAMACAKSINIZ! Hz. Peygamber ( s .a .v ) şöyle buyurdu: ERTELEYENLER HELAK OLMUŞTUR.

6-Başarıya ulaşmak için hedefinizi her zaman canlı tutunuz.

7-Hedefinize ulaşmak için çevrenizdekilere karşı sağır olunuz. Sen asla 5 vakit namaz kılamazsın. Tamam şimdi kılarsın ama gör bak 3 gün sürmez. gibi bir sürü laf işitebilirsiniz çevrenizden işte bütün bunlara karşı sağır olun hatta cevap bile vermeyin. Siz hedefinize yoğunlaşın boş verin böyle şeyleri. Siz hedefinizden ASLA AMA ASLA VAZGEÇMEYİN.

Arkanıza hiç bakmayın siz hedefinize yönelin. Araba arka cama bakılarak değil ön cama bakılarak sürülür.                                                                                                           Evet işte o tarihi an geldi. şimdi kendi kendimize söz vereceğiz ve böylelikle namaza başlamış olacağız bundan sonra söylediğimiz gibi Namaz kılma idealiniz için, ÜŞENMEYiN, ERTELEMEYiN ve ASLA VAZGEÇMEYiN. Şimdi kendi kendime söz veriyorum. Namaz kılacağım ve hiç bir zaman namazı bırakmayacağım. Hiçbir zaman namaz kılma hedefimden vazgeçmeyeceğim. Söz mü? SöZ. Ben inanıyorum ki SEN sözünü yerine getireceksin. çünkü SEN istedin mi YAPARSIN. Son bir gayret gösteremez misin?

İşe giderken geç kalmıyoruz neden belli bir ücreti var.

Namaz Kılmıyoruz acaba Ücreti (Cennet) Az mı Geldi?

Sayın insanoğlu, kılınmamış namaz borcunuz gözükmektedir.                                                        Amel defterinizin günahtan kapanmaması için, namaz BORCUNUZU ÖDEYİNİZ

Allah’tan Namazla yadım istemek.

Namaz kılmak o kadar önemlidir ki, eğer imkân varsa savaşta bile namazı terk etmemek gerekir.

Nitekim Peygamberimiz (asv) ve güzide sahabeleri Bedir Savaşı’nın en çetin anında bile cemaatle namaz kılmışlardı. Müşrik ordusu Müslümanlardan üç kattan daha fazlaydı. Tam bir ölüm kalım mücadelesi veriliyordu. Ama Allah Resulü (asv) ve ashabı canlarını kurtarmaktan ziyade, Allah’ın huzurunda yan yana, omuz omuza namaz kılmayı seçmişlerdi. Yarısı namaz kılarken diğerleri savaşmış, namaz kılanlar savaşırken diğerleri namazlarını cemaatle eda etmişlerdi. Bu husus, Kur’ân’da (Nisa, 4/102) anlatılmaktadır.

-Peygamber (sa.) Hendek savaşında harb ile meşgul olduğundan dört vakit namazı kılmadı. Bilahare kaza etti. Bu münasebetle şöyle buyurdu: "Salat-ı vusta'dan bizi alıkoydular. Allah kabir ve içlerini ateşle doldursun."

-Peygamberimiz (asv) Vefatlarına yakın hasta olduklarında, Hz Ali ve Hz Abbas -radıyallahü anhümâ-'nın koltuğuna girerek cemaate devam etmiş, ashabına ve ümmetine namazın ehemmiyetini, devam lüzumunu ve şiddetli hastalık halinde bile hiçbir suretle asla terki câiz olmayacağını fiilen talim ve irşat buyurmuşlardır.

Hz. Aişe (r.a) anlatıyor: Rasulullah bizimle konuşur, biz de onunla konuşurduk. Ama namaz vakti gelince sanki bizi tanımıyor gibi bir hale gelir, bütün varlığıyla Allah'a yönelirdi. (Fezail-i A'mal s. 303)

-Hazret-i Aişe -radıyallahü Anhâ-' Validemizin anlattığına göre, Hazret-i Peygamber -sallallahü aleyhi ve sellem- Efendimiz, geceleri mübarek ayakları şişinceye kadar uzun müddet teheccüde devam ederlerdi. Durumdan müteessir olan muhterem zevcesi: "-Ey Allah'ın resûlü, geçmiş ve gelecek günahların bağışlandığı halde niçin böyle yapıyorsun?" diye sorunca; "-Ey Âişe! Rabbime çok şükreden bir kul olmayayım mı?" karşılığını vermiştir. (Buhari, Teheccüd, 6)

NAMAZ ÇİZELGESi

Mahşerde Hesap ve Suâl O gün insana sorulacak ilk soru imânla ilgilidir. İmanı olan insana ise, amelinden soru açılır. Kişinin imânından sonra amelinden ilk önce sorulacağı şey Namazdır.

“Kıyâmet günü, kişi amelleri arasında önce namazın hesabını verecek. Bu hesap güzel olursa kurtuluşa erdi demektir. Bu hesap bozuk çıkarsa hüsrana düştü demektir. Farzda eksik çıkarsa Allah “Bakın, kulumun nafilesi var mı?” buyurur. Böylece farzın eksikleri nafile (namazları) ile tamamlanır. Sonra bu tarzda olmak üzere diğer amelleri hesaptan geçirilir.” (Tirmizî, Salat 305).

Ortaokul ders grubumuz için hazırladığımız namaz çizelgesini dileyen kardeşlerimizin istifade edebilmesi için bu formu veriyoruz.

Aslında 13-14 yaş namaza alıştırmak ve başlatmak için geç bir yaş grubu. Peygamberimiz (s.a.v)’in tavsiyesi üzerine 7 yaşında alıştırmaya başlanmalı 10 yaşına gelince de namazı devamlı kılması gerektiğini öğretmeliyiz. Ne yazık ki müslüman ailelerin de “henüz bluğa ermedi” bahanesi ile üzerinde çok durmadıkları bu mesele, ileride daha da zor bir hal alıyor.

Namaza alışmayan çocuk, gençlik dönemine girdiğinde tamamen bırakabiliyor. Bu anlamda çocuklarımıza, kardeşlerimize veya varsa etrafımızda ilgilendiğimiz çocuk gruplarına çizelge tutarak namaza başlatabiliriz.

Çizelge verilmeden önce niçin namaz kıldığımıza ve bunun önemine dair kısa bir açıklama yapılmalıdır.

1- Yeni namaza başlayacaklara 1 vakit görev olarak verilir. (Dilediği namaz vakti olabilir)

2- Düzenli namaz kılmayanlar için 2 veya 3 vakit verilebilir.

3- Her çocuğun durumuna göre 2-3 hafta veya 1 ay sonra vakit sayısı artırılabilir.

4- Haftalık olarak çizelge takip edilmelidir.

 AYLIK NAMAZ TAKİP ÇİZELGESi

VAKİTLER

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

  16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

SABAH

                                 ÖĞLEN

                                 İKİNDİ

                                 AKŞAM

                                 YATSI

                                 Kıldığımız her namazdan  sonra ilgili kutucuğu işaretleyebilirsiniz.

NAMAZIN FARZLARI 12                                                                                                     Dışında olanlar: 6                                                                                                                                   1- Hadesten taharet    (Abdest almak (cünüpse gusül etmek)                                                                                 2- Necasetten taharet (Bedeni, elbisesi, namaz kılacağı yer temiz olmalı)                             3- Setr-i avret Erkeklerde; örtünmesi farz olan yerler, göbek altından dizkapağına kadar olan kısmıdır. (Dizkapağı dahil) Kadınlarda; yüz, eller ve ayaklardan başka vücudun her tarafının örtünmesi farzdır.                                                                                                                     4- İstikbal-i Kıble          (Kıbleye karşı dönmek)                                                                                         5- Vakit                         (Vaktin girdiğini bilmek)                                                                                                  6- Niyet                            (Hangi namazı kılacağına niyet etmek)

İçinde olanlar: 6                                                                                                                               1- İftitah tekbiri (İftitah tekbiri almak( Allahüekber diyerek namaza başlamak)                                                     2- Kıyam            (Ayakta durmak)                                                                                                             3- Kırâet            (Kur'an okumak)                                                                                                                     4- Rükû             (Rukü etmek)                                                                                                             5- Secde            (Secde etmek)                                                                                                       6- Kaide-i ahire. Son rekatta(Ettehiyyatü) yü okuyacak kadar oturmak)

Namazın Vacipleri

Vacibin hükmü: Vacibi yerine getiren sevap kazanır, kasten terk eden azabı hak etmiş olur. Unutarak veya yanılarak terk edenin namazı eksik olduğu için sehv secdesi yapması gerekir. Vacibi kasten terk edenin namazı yeniden kılması gerekir. Yeniden kılmadığı takdirde namaz eksik olarak kılınmış olur. Namazın Başlıca Vacipleri Şunlardır: 1. Namaza "Allahü Ekber" sözü ile başlamak, 2. Namazda fatiha süresini okumak, 3. Fatiha süresini farz namazların ilk iki rek'atında, vitir ve nafile namazların her rek'atında okumak. 4. Farz namazların ilk iki rek' atında, vitir ve nafile namazların her rek'atında süre veya ayet okumak (Zamm-ı Sûre), 5. Fatihayı süreden önce okumak, 6. Secdede alın ile beraber burunu da yere koymak, 7. İki secdeyi birbiri ardınca yapmak, 8. Üç ve dört rek'atlı namazların ikinci rek'atında ettehiyyatü okuyacak kadar oturmak. Buna "Kade-i ala=birinci oturuş" denir. 9 . Birinci ve son oturuşlarda "Ettehiyyatü "yü okumak. 10. Birinci oturuşta "Ettehiyyatü"yü okuduktan sonra gecikmeden üçüncü rek' ate kalkmak. 11. Vitir namazında kunut tekbirini almak ve kunut duasını okumak. 12. Bayram namazlarına mahsus olan fazla tekbirleri almak. 13. Cemaatle kılındığı zaman, sabah, akşam, yatsı, cuma ve bayram namazlarının birinci ve ikinci rek'atlarında, teravih namazı ile Ramazanda teravihten sonra kılınan vitir namazının her rek'atında imamın fatiha ve süreyi açıktan okuması. 14. Öğle ve ikindi namazlarında bunları içinden okumak. 15. İmama uyan kişinin bu namazlarda fatiha ve süre okumayarak susması. 16. Ta'dili erkan: Yani ayakta iken dosdoğru, rükûda dümdüz olmak, (kadınlar biraz meyilli dururlar) ruküdan kalkınca iyice doğrulmak ve iki secde arasında tam oturmak. 17. Namazın sonunda selam vermek. 18. Namazda yanılırsa sehiv secdesi yapmak. 19. Namazda secde ayeti okursa secde etmek.

 Namazın Sünnetleri

Sünnetin hükmü: Namazda sünneti terk etmek, namazı bozmaz, sehiv secdesi yapmayı da gerektirmez, ancak mekruh olur. Namazın Başlıca Sünnetleri Şunlardır: 1. Beş vakit namaz ile cuma namazı için ezan ve ikamet erkekler için sünnettir. (kadınlara mekruhtur.) 2. Namazın iftitah tekbirinde, vitir namazının kunut tekbirinde ve bayram namazlarının zevaid tekbirlerinde elleri kulakların hizasına kaldırmak. (Kadınlar, parmak uçlan omuz hizasına gelecek şekilde ellerini kaldırırlar.) 3. Eller kaldırıldığı sırada parmaklan ne bitişik ne de fazla açık tutmamak, yani kendi halinde normal açıklıkta bulundurmak, ellerin ve parmakların içi kıbleye karşı gelmek. 4. İmama uyan kimsenin iftitah tekbiri, -imamı geçmemek üzere- imamın iftitah tekbirine yakın olmak. 5. Kıyamda elleri bağlamak. (Erkekler; sağ elin avucu sol elin üzerinde ve sağ elin baş ve küçük parmaklan sol elin bileğini kavramış olarak ellerini göbek altında bağlarlar.) (Kadınlar: Sağ el, sol elin üzerinde olacak şekilde ellerini göğüs üstüne koyarlar. Erkekler gibi sağ elin parmakları ile sol elin bileğini kavramazlar.) 6. Kıyamda iki ayağın arasını dört parmak kadar açık bulundurmak. 7. Sübhaneke okumak. 8. "Euzübilldhi mineşşeytanirracim" demek. 9. Her rek'atta fatihadan önce "Bismillahirrahmanirahim" demek. 10. Fatihanın sonunda imamın ve ona uyanların "Amin" demesi. 11. "Sübhaneke, Eûzü-Besmele ve Amin"i içinden okumak. 12. Sabah ve öğle namazlarında fatihadan sonra uzunca, ikindi ve yatsı namazlarında kısa, akşam namazında daha kısa sure okumak. Bu, misafir olmayanlar içindir. Yolcu olan veya vakti dar olan kimse dilediği ayet ve sûreyi okur. 13. Rukûa varırken ., Allahü Ekber" demek. 14. Rukûda dizlerini ellerin parmakları açık olarak tutmak. (Kadınlar parmaklarını açmaz ve dizlerini tutmazlar, sadece ellerini dizleri üzerine koyarlar.) 15. Rukûda dizlerini ve dirseklerini dik tutup bükmemek. (Kadınlar rukûda dizlerini bükük bulundururlar.) 16. Rukûda arkasını dümdüz yapmak. (Kadınlar arkalarını biraz meyilli bulundururlar.) 17. Başını, sırtı ile bir seviyede bulundurup yukarıya kaldırmamak ve aşağıya eğmemek. 18. Rukuda üç kere "Sübhane Rabbiye 'I-azîm" demek. 19. Rukudan kalkarken "Semiallahu limen hamideh" demek. 20. Rukudan doğrulunca "Rabbena leke'l-hamd" demek. 21. Secdeye varırken yere; önce dizlerini, sonra ellerini, daha sonra alın ve burnunu koymak. 22. Secdeden kalkarken önce başını sonra ellerini daha sonra dizleri üzerine ellerini koyarak dizlerini yerden kaldırmak. 23. Secdelere varırken "Allahü Ekber" demek. 24. Secdelerden kalkarken "Allahü Ekber" demek. 25. Secdelerde yüzünü iki elleri arasına almak, eller yüzden geri ve uzakta olmayıp yüze yakın ve yüzün hizasında bulunmak, ellerin parmakları birbirine bitişik olduğu halde kıbleye karşı el ayası ile yere yapışık olmak. 26. Secdelerde üçer kere "Sübhane Rabbiye 'I-âlâ  demek. 27. Erkeklerin, secdede karnını uyluklarından, dirseklerini yanlarından ve kollarını yerden uzak tutması. (Kadınlar, secdede kollarını yanlarına, karnını uyluklarına yapıştırıp yere doğru alçalırlar.) 28. İki secde arasında oturmak. 29. İki secde arasında, birinci oturuşta (Ka' de-i ûlâ) ve son oturuşta (Ka' de-i ahire) elleri uylukları üzerine koymak. 30. Otururken sol ayağını yere yayıp üstüne oturmak ve sağ ayağını dikerek parmaklarını kıbleye karşı getirmek. (Kadınlar, ayaklarını sağ tarafa yatık olarak çıkarıp sol kalçaları üzerine otururlar.) 31. Ettehi yyatü' nün kelime- i şehadetinde sağ elinin şehadet parmağı ile işaret etmek. işaret: Kelime-i  şehadette "La ilahe" derken sağ elin şehadet parmağını kaldırmak, "illellah" derken de indirmek suretiyle olur. 32. Ettehiyyatü'yü içinden okumak. 33. Üç ve dört rek'atli farzların üçüncü ve dördüncü rek'atlarında fatiha okumak. (İlk iki rek'atlarda fatiha okumak ise vaciptir.) 34. Son oturuşta "Ettehiyyatü"den sonra "Allahümme salli. Allahümme barik" ve bunlardan sonra da dua okumak. 35. Selam verirken başını evvela sağa, sonra sola çevirmek. 36. Selamda "Esselamü aleyküm ve Rahmetullah " demek. 37. İmam her iki tarafa selam verirken kendisine uyan cemaati ve hafeze meleklerini selamlamayı niyet etmek. 38. Cemaatle namaz kılınması halinde namaz sonunda selam verilirken bu selamı cemaat ve imama vermeye niyet etmek. 39. Tek başına kılan selamında melekleri niyet etmek. 40. İmam sol tarafa selam verirken sesini biraz alçaltmak. 41. İmama uyan kişinin selamı, imamın selamına yakın olmak. 42. İmama sonradan uyan kimse, yetişemediği rekatları kılmak için imamın  ikinci selamını beklemek.

Diyanet İslam İlmihali

 Yaptıklarımızı bilerek yapmak daha bir güzel.. Namazda Neler Farz Neler Vacib Neler Sünnet !! 1. Beş vakit namaz ile cuma namazı için ezan ve ikamet erkekler için sünnettir. (kadınlara mekruhtur.) SÜNNET

1. Namaza "Allahü Ekber" sözü ile başlamak, VACİP                                                                                

2- Kıyam (Ayakta durmak) FARZ                                                                                            2. Namazın iftitah tekbirinde, vitir namazının kunut tekbirinde ve bayram namazlarının zevaid tekbirlerinde elleri kulakların hizasına kaldırmak. (Kadınlar, parmak uçlan omuz hizasına gelecek şekilde ellerini kaldırırlar.) SÜNNET 3. Eller kaldırıldığı sırada parmaklan ne bitişik ne de fazla açık tutmamak, yani kendi halinde normal açıklıkta bulundurmak, ellerin ve parmakların içi kıbleye karşı gelmek. SÜNNET 4. İmama uyan kimsenin iftitah tekbiri, -imamı geçmemek üzere- imamın iftitah tekbirine yakın olmak. SÜNNET                                                                                                                                         5. Kıyamda elleri bağlamak. (Erkekler; sağ elin avucu sol elin üzerinde ve sağ elin baş ve küçük parmaklan sol elin bileğini kavramış olarak ellerini göbek altında bağlarlar.) (Kadınlar: Sağ el, sol elin üzerinde olacak şekilde ellerini göğüs üstüne koyarlar. Erkekler gibi sağ elin parmakları ile sol elin bileğini kavramazlar.) SÜNNET 6. Kıyamda iki ayağın arasını dört parmak kadar açık bulundurmak. SÜNNET 7. Sübhaneke okumak. SÜNNET 8. "Euzübilldhi mineşşeytanirracim" demek. SÜNNET 9. Her rek'atta fatihadan önce "Bismillahirrahmanirahim" demek. SÜNNET                                            3- Kırâet  (Kur'an okumak)  FARZ                                                                                               2. Namazda fatiha süresini okumak, VACİP 10. Fatihanın sonunda imamın ve ona uyanların "Amin" demesi. SÜNNET 11. "Sübhaneke, Eûzü-Besmele ve Amin"i içinden okumak. SÜNNET      

3. Fatiha süresini farz namazların ilk iki rek'atında, vitir ve nafile namazların her rek'atında okumak. VACİP                                                                                            

12. Sabah ve öğle namazlarında fatihadan sonra uzunca, ikindi ve yatsı namazlarında kısa, akşam namazında daha kısa sure okumak. Bu, misafir olmayanlar içindir. Yolcu olan veya vakti dar olan kimse dilediği ayet ve sûreyi okur. SÜNNET

4. Farz namazların ilk iki rek' atında, vitir ve nafile namazların her rek'atında süre veya ayet okumak (Zamm-ı Sûre), VACİP 5. Fatihayı süreden önce okumak, VACİP                                                                                                 4- Rükû (Rukü etmek)  FARZ                                                                                            13. Rukûa varırken ., Allahü Ekber" demek. SÜNNET 14. Rukûda dizlerini ellerin parmakları açık olarak tutmak. (Kadınlar parmaklarını açmaz ve dizlerini tutmazlar, sadece ellerini dizleri üzerine koyarlar.) SÜNNET 15. Rukûda dizlerini ve dirseklerini dik tutup bükmemek. (Kadınlar rukûda dizlerini bükük bulundururlar.) SÜNNET 16. Rukûda arkasını dümdüz yapmak. (Kadınlar arkalarını biraz meyilli bulundururlar.) SÜNNET 17. Başını, sırtı ile bir seviyede bulundurup yukarıya kaldırmamak ve aşağıya eğmemek. SÜNNET 18. Rukuda üç kere "Sübhane Rabbiye 'I-azîm" demek. SÜNNET                                                               19. Rukudan kalkarken "Semiallahu limen hamideh" demek. SÜNNET 20. Rukudan doğrulunca "Rabbena leke'l-hamd" demek. SÜNNET                                                             5- Secde (Secde etmek)  FARZ                                                                                               6. Secdede alın ile beraber burunu da yere koymak, VACİP 7. İki secdeyi birbiri ardınca yapmak, VACİP                                                                                         21. Secdeye varırken yere; önce dizlerini, sonra ellerini, daha sonra alın ve burnunu koymak. SÜNNET 22. Secdeden kalkarken önce başını sonra ellerini daha sonra dizleri üzerine ellerini koyarak dizlerini yerden kaldırmak. SÜNNET 23. Secdelere varırken "Allahü Ekber" demek. SÜNNET 24. Secdelerden kalkarken "Allahü Ekber" demek. SÜNNET 25. Secdelerde yüzünü iki elleri arasına almak, eller yüzden geri ve uzakta olmayıp yüze yakın ve yüzün hizasında bulunmak, ellerin parmakları birbirine bitişik olduğu halde kıbleye karşı el ayası ile yere yapışık olmak. SÜNNET 26. Secdelerde üçer kere "Sübhane Rabbiye 'I-âlâ  demek. SÜNNET 27. Erkeklerin, secdede karnını uyluklarından, dirseklerini yanlarından ve kollarını yerden uzak tutması. (Kadınlar, secdede kollarını yanlarına, karnını uyluklarına yapıştırıp yere doğru alçalırlar.) SÜNNET                                                                                                                   6- Kaide-i ahire. Son rekatta(Ettehiyyatü) yü okuyacak kadar oturmak) FARZ 8. Üç ve dört rek'atlı namazların ikinci rek'atında ettehiyyatü okuyacak kadar oturmak. Buna "Kade-i ala=birinci oturuş" denir. VACİP 9 . Birinci ve son oturuşlarda "Ettehiyyatü "yü okumak. VACİP 10. Birinci oturuşta "Ettehiyyatü"yü okuduktan sonra gecikmeden üçüncü rek' ate kalkmak. VACİP 28. İki secde arasında oturmak. SÜNNET 29. İki secde arasında, birinci oturuşta (Ka' de-i ûlâ) ve son oturuşta (Ka' de-i ahire) elleri uylukları üzerine koymak. SÜNNET 30. Otururken sol ayağını yere yayıp üstüne oturmak ve sağ ayağını dikerek parmaklarını kıbleye karşı getirmek. (Kadınlar, ayaklarını sağ tarafa yatık olarak çıkarıp sol kalçaları üzerine otururlar.) SÜNNET 31. Ettehi yyatü' nün kelime- i şehadetinde sağ elinin şehadet parmağı ile işaret etmek. işaret: Kelime-i  şehadette "La ilahe" derken sağ elin şehadet parmağını kaldırmak, "illellah" derken de indirmek suretiyle olur. SÜNNET 32. Ettehiyyatü'yü içinden okumak. SÜNNET 33. Üç ve dört rek'atli farzların üçüncü ve dördüncü rek'atlarında fatiha okumak. (İlk iki rek'atlarda fatiha okumak ise vaciptir.) SÜNNET 34. Son oturuşta "Ettehiyyatü"den sonra "Allahümme salli. Allahümme barik" ve bunlardan sonra da dua okumak. SÜNNET 11. Vitir namazında kunut tekbirini almak ve kunut duasını okumak. VACİP 12. Bayram namazlarına mahsus olan fazla tekbirleri almak. VACİP 13. Cemaatle kılındığı zaman, sabah, akşam, yatsı, cuma ve bayram namazlarının birinci ve ikinci rek'atlarında, teravih namazı ile Ramazanda teravihten sonra kılınan vitir namazının her rek'atında imamın fatiha ve süreyi açıktan okuması. VACİP 14. Öğle ve ikindi namazlarında bunları içinden okumak. VACİP 15. İmama uyan kişinin bu namazlarda fatiha ve süre okumayarak susması. VACİP 16. Ta'dili erkan: Yani ayakta iken dosdoğru, rükûda dümdüz olmak, (kadınlar biraz meyilli dururlar) ruküdan kalkınca iyice doğrulmak ve iki secde arasında tam oturmak. VACİP 17. Namazın sonunda selam vermek. VACİP 18. Namazda yanılırsa sehiv secdesi yapmak. VACİP 19. Namazda secde ayeti okursa secde etmek. VACİP

35. Selam verirken başını evvela sağa, sonra sola çevirmek. SÜNNET 36. Selamda "Esselamü aleyküm ve Rahmetullah " demek. SÜNNET 37. İmam her iki tarafa selam verirken kendisine uyan cemaati ve hafeze meleklerini selamlamayı niyet etmek. SÜNNET 38. Cemaatle namaz kılınması halinde namaz sonunda selam verilirken bu selamı cemaat ve imama vermeye niyet etmek. SÜNNET 39. Tek başına kılan selamında melekleri niyet etmek. SÜNNET 40. İmam sol tarafa selam verirken sesini biraz alçaltmak. SÜNNET 41. İmama uyan kişinin selamı, imamın selamına yakın olmak. SÜNNET 42. İmama sonradan uyan kimse, yetişemediği rekatları kılmak için imamın  ikinci selamını beklemek. SÜNNET

Diyanet İslam İlmihali

Namaz içindeki farzlardan birinin unutularak geciktirilmesi veya namaz içindeki vaciblerin terk edilmesi veya geciktirilmesi hallerinde (Sehiv secdesi) yapmak : Vacib

En hayırlı amel, vaktinde kılınan namaz.

İnsan için en lüzumlu şey iman, imandan sonra namazdır.

Resûlullah Efendimiz (asm) “Allah katında en hayırlı amel, vaktinde kılınan namazdır. Sonra anne babaya iyilik, sonra da Allah yolunda cihad etmektir.” (Buhari, Mevakiti’s-Salât: 5, Cihad: 1; Camiü's-Sağir-I, s. 81.)

Namazlar başlıca üç çeşittir:

1) Farz namazlar,

2) Vacib namazlar,

3) Nâfile namazlar.

A- Farz Namazlar:

1- Beş vakit namaz, (Beş vakit günlük namazların kılınışı)  

2- Cuma namazı

3- Cenaze namazı (Farz-ı Kifaye).

4-Yolcu Namazı.

B- Vacip Namazlar:

1- Vitir Namazı

2- Ramazan Bayramı Namazı

3- Kurban Bayramı Namazı

C- Nâfile Namazlar:

Farz ve vaciplerden başka kılınan namazlara "Nafile Namazlar" denir.

Nafile Namazlar İkiye Ayrılır:

1) Farz namazlarına bağlı olarak kılınan nafile namazlar:

Bunlar, farzlardan önce ve sonra kılınan sünnetler ile Ramazan gecelerinde kılınan ve Müekked bir sünnet olan teravih namazıdır.

2) Farz namazlarına bağlı olmadan kılınan nafile namazlar:

Bunlara Müstehab veya Mendup namazlar da denir.

Bunlar, bazı vakitlerde sevap kazanmak niyetiyle kılınan namazlardır.

Nafile namazlar

1. Teheccüd Namazı (Gece Namazı)

2. İşrak Namazı

3. Duhâ (Kuşluk) Namazı

4. Evvabin Namazı

5. Abdest Şükür Namazı

6. Tahiyyetü’l Mescid Namazı

7. Yolculuk Namazı

8. Küsûf Namazı

9. Husuf Namazı

9. Şükür Namazı

10. Tesbih Namazı

11. İstihâre Namazı

12. Tevbe Namazı

13. Hâcet Namazı

14. İstiska (Yağmur İsteme) namazı.

15. Korku namazı

 A- Farz Namazlar:

1- Beş vakit namaz, (Beş vakit günlük namazların kılınışı)  

2- Cuma namazı

3- Cenaze namazı (Farz-ı Kifaye).

1) Farz namazlar (Beş vakit günlük namazların kılınışı)

Günlük Namazların Kılınışı: Sabah, Öğle, İkindi, Akşam, Yatsı, Vitir

Günlük namazların kılınışı, sünnetleri, farzları, vacibleri, rekat sayıları. Sabah namazının kılınışı, öğle namazının kılınışı, ikindi namazının kılınışı, akşam namazının kılınışı, yatsı ve vitir namazlarının kılınışları. Kıyam bölümünde okunacak sureler ve dualar, oturuşta okunacak dualar, rükuda ve secdede söylenecek tesbihler...

SABAH NAMAZI

Sabah namazı iki rekat sünnet ve iki rekat farz olmak üzere toplam dört rekattır.

Sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü sabah namazının sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Farzın kılınışı:

1. REKAT - Kamet getirilir. - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü sabah namazının farzını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir.

ÖĞLE NAMAZI

Öğle namazı dört rekat ilk sünnet, dört rekat farz ve iki rekat son sünnet olmak üzere toplam on rekattır.

İlk sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü öğle namazının sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur.

- Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir.

- Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Farzın kılınışı:

1. REKAT - Kamet getirilir. - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü öğle namazının farzını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Son sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü öğle namazının son sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir.

İKİNDİ NAMAZI

İkindi namazı dört rekat sünnet, dört rekat farz olmak üzere toplam sekiz rekattır.

Sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü ikindi namazının sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası ve salli-barik duaları okunur. - Üçüncü rekata kalkılır. 3. REKAT - Sübhaneke okunur. - Euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. Farzın kılınışı:

1. REKAT - Kamet getirilir. - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü ikindi namazının farzını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir.

- Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir.

AKŞAM NAMAZI

Akşam namazı üç rekat farz, iki rekat sünnet olmak üzere toplam beş rekattır.

Farzın kılınışı:

1. REKAT - Kamet getirilir. - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü akşam namazının farzını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü akşam namazının sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir.

YATSI NAMAZI

Yatsı namazı dört rekat ilk sünnet, dört rekat farz ve iki rekat son sünnet olmak üzere toplam on rekattır.

İlk sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü yatsı namazının sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası ve salli-barik duaları okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Sübhaneke duası okunur. - Euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Farzın kılınışı:

1. REKAT - Kamet getirilir. - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü yatsı namazının farzını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Dördüncü rekata kalkılır.

4. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi okunur. (ek bir sure okunmaz) - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir.

Son sünnetin kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü yatsı namazının son sünnetini kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. - Sonra vitir namazına geçilir.

VİTİR NAMAZI

Vitir namazı, yatsı namazının hemen arkasından kılınan ve kılınması vacib olan bir namazdır. Vitir namazı üç rekattır. Vitir namazının kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü vitir namazını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Başlama tekbirine benzer şekilde ara tekbir alınır. - Eller bağlanır ve kunut duaları okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir. Ömer Nasuhi BİLMEN

 2-Cuma namazı

Cuma namazı, dördü ilk sünnet, ikisi farz ve dördü de son sünnet olmak üzere on rekattır.

Cuma günleri öğle vaktinde kılınır ve o günün öğle namazının yerine geçer.

Cuma namazının farzı cemaatle kılınır. Tek başına kılınmaz.

Cuma Namazı Kimlere Farzdır Cuma namazının bir kimseye farz olması için, Müslüman, akıllı ve ergenlik çağına gelmiş olmaktan başka altı şartın daha bulunması gerekir.

Cuma Namazının Farz Olmasının Şartları:

1-) Erkek olmak (Kadınlara farz değildir.)

2-) Hür ve serbest olmak.

3-) Mukim olmak. (Yani misafir olmamak)

4-) Sağlıklı olmak. (Cuma namazına gidemeyecek şekilde hasta olmamak)

5-) Kör olmamak.

6-) Ayakları sağlam olmak. Bu şartlar kendisinde olmayan kişiye cuma namazı farz değildir. Ancak bu durumda olan bir kimse camiye gidip cumayı kılarsa o günün öğle namazının yerine geçer. Cuma namazının sahih olması için de altı şart lazımdır.

Cuma Namazının Sahih Olmasının Şartları :

1-) Cumanın öğle vaktinde kılınması.

2-) Namazdan önce hutbe okunması.

3-) Cuma kılınan yerin herkese açık olması.

4-) İmamdan başka en az üç erkek cemaat bulunması.

5-) Cuma namazını kıldıranın, devletin (yetkili makamın) görevlendirdiği veya izin verdiği bir kişi olması.

6-) Cuma kılınacak yerin şehir veya şehir hükmünde olması.

Cuma Namazı Nasıl Kılınır:

Cuma günü öğle vakti ezan okunduktan sonra, önce dört rek’at olan ilk sünneti kılınır.

Bunun niyeti şöyledir: “Niyet ettim Allah rızası için bugünkü cuma namazının ilk sünnetini kılmaya.” Cumanın ilk sünnetinin kılınışı aynen öğle namazının dört rekat sünneti gibidir. Sünnet kılındıktan sonra caminin içinde bir ezan daha okunur ve imam minbere çıkarak hutbe okur. Hutbe bitince ikamet getirilir ve cumanın iki rekat farzı cemaatle kılınır. İmamın arkasındaki cemaat şöyle niyet eder: “Niyet ettim Allah rızası için bugünkü cuma namazının farzını kılmaya, uydum imama.” Farzdan sonra cumanın dört rekat son sünneti kılınır. Bunun kılınışı da cumanın ilk sünneti gibidir. Niyeti şöyledir:

“Niyet ettim Allah rızası için cumanın son sünnetini kılmaya.” Cuma namazı böylece tamamlanmış olur.

Bundan sonra dört rekat “Zuhri Ahir” ile iki rekat da “vakit sünneti” kılar.

“Niyet ettim Allah rızası için vaktine yetişip henüz kılamadığım son öğle namazını kılmaya” diye niyet edilir. Bu son öğle namazı, öğlenin dört rekat farzı gibi kılınmakla beraber sünnetlerde olduğu gibi dört rekatın hepsinde Fatiha’dan sonra sure okunması daha iyidir.

İki rekat vakit sünnetine de şöyle niyet edilir: “Niyet ettim Allah rızası için vaktin sünnetini kılmaya.” Bu namaz da sabah namazının sünneti gibi kılınır.

-Ey iman edenler! Cuma günü namaza çağırıldığı (ezan okunduğu) zaman, hemen Allah'ı anmaya koşun ve alışverişi bırakın. Eğer bilmiş olsanız, elbette bu, sizin için daha hayırlıdır.Cuma 62/9

 3- Cenaze namazı (Farz-ı Kifaye)

Cenaze namazı, vefat eden din kardeşlerimiz hakkında duâ olmak üzere bir farz-ı kifâyedir.

Cenaze namazının kılınması için aranan şartlar şunlardır:

Ölenin müslüman olması. Müslüman olduğu bilinmeyen, bu hususta hâli gizli olan kimsenin Cenaze namazı kılınmaz.

Ölenin müslüman olduğuna muteber şâhid ve delil lâzımdır .

Ölünün yıkanarak temiz kefene sarılmış olması.

Ölünün, imam ve cemaatin önünde olması.

Ölünün tamamının veya bedeninin çoğunun mevcut olması. Eğer bedeninin çoğu gitmiş veya başsız olarak yarısı varsa namazı kılınmaz, yıkanmaz. Bir beze sarılarak gömülür. Cenaze Namazının Kılınışı Cenaze namazı dört tekbir ve kıyâmla edâ edilir.

Bu namazda secde ve rükû yoktur. İmam, ölünün göğsü hizasında durur. Cemâat da arkasında saf tutar. Cemâata ölünün erkek veya kadın olduğu duyurulur, ona göre niyet edilir. Yâni "Allâh için namaza, meyyit için duâya, er kişi (veya hâtun kişi) niyetine uydum hâzır olan imâma" diye kalben niyet edip imamın arkasından tekbir alınır.

İlk tekbiri alırken eller kulak hizâsına kadar kaldırılıp göbek altında bağlanır, Sübhâneke, "ve celle senâüke" ile okunur.

Bundan sonra eller kaldırılmadan ikinci bir tekbir alınır. Bu tekbirleri imam âşikâr, cemâat ise gizli alır. "Allâhumme salli ve Allâhumme bârik..." okunur.

Bundan sonra üçüncü tekbir alınır ve Cenaze duâsı okunur. Cenaze duâsını bilmeyenler burada "Allâhumme innâ nesteıynüke..." yi yâni kunut duâsını veya duâ niyeti ile Fâtiha-i şerîfeyi okurlar.

Sonra dördüncü tekbir alınır ve sağa ve sola selâm verilir. Dördüncü tekbirden sonra namaz tamamlandığından, eller salıverilir.

Kur'an, münafıkların cenaze namazlarının kılınmayacağını beyan etmekte, Peygamber (sav)’i açıkça uyarmaktadır:

“Onlardan ölmüş olan hiçbirine asla namaz kılma; onun kabri başında da durma! Çünkü onlar Allah ve Rasulü’nü inkâr ettiler ve fasık olarak öldüler.” (Tevbe,9/84).

4-Yolcu Namazı.

Onbeş günden az oturmak niyetiyle, yaya veya orta yürüyüşte onsekiz saatlik (90 kilometrelik) veya daha uzak yolculuğa çıkanlar dinde "YOLCU" sayılır. 90 kilometrelik bu yolculuğu trenle, uçakla, vapurla yapanlar da yolcu sayılırlar. Dinimiz, yolcular için bazı kolaylıklar göstermiştir. Şöyle ki: a) Yolcular 4 rekatlı farz namazları iki rekat olarak kılar. b) Vakitte darlık varsa sünnetler kılınmayabilir. c) Ramazanda dilerlerse ramazan oruçlarını tutmayıp bir başka zamana bırakabilirler. d) Ayaklarına giydikleri "Mest"e 3 gün süre ile (72 saat) meshedebilirler. Dinimizde güçlük yoktur. Yüce Allah'a ibadeti gücümüz yettiğince yaparız. Yolculara, hastalara ve özürlülere tanınan kolaylıklar bu sebeptendir.Diyanet İlmihali

B- Vacip Namazlar:

1- Vitir Namazı

2- Ramazan Bayramı Namazı

3- Kurban Bayramı Namazı

1-Vitir Namazı

Vitir namazı, yatsı namazının hemen arkasından kılınan ve kılınması vacib olan bir namazdır. Vitir namazı üç rekattır. Vitir namazının kılınışı:

1. REKAT - Euzü besmele çekilip niyet edilir. "Niyet ettim Allah rızası için bugünkü vitir namazını kılmaya" - İftitah (başlama) tekbiri alınır. - Eller bağlanır, ayakta sübhaneke, euzü besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - İkinci rekata kalkılır.

2. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Birinci oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat duası okunur. - Üçüncü rekata kalkılır.

3. REKAT - Besmele ile birlikte fatiha suresi ve bir sure okunur. - Başlama tekbirine benzer şekilde ara tekbir alınır. - Eller bağlanır ve kunut duaları okunur. - Rükû yapılır. - Secdeye gidilir. - Son oturuş yapılır. Oturuşta tahiyyat, salli-barik, rabbena duaları okunur. - Selam verilir. En sonunda tesbih çekilir ve dua edilir, namaz bitirilir. Ömer Nasuhi BİLMEN

2- Ramazan Bayramı Namazı

3- Kurban Bayramı Namazı

Bayram sevinç günü demektir.

Topluca kılınan bayram namazları;

Müslümanlar arasındaki birlik ve beraberliğin güzel bir göstergesidir.

Bayramlar Müslümanları birbirine yaklaştıran, dargınlıkları ortadan kaldıran, kardeşlik duygularını kuvvetlendiren önemli günlerdir. Bayramlar, Allah'ın mü'min kullarına birer ziyafet günleridir. Bayram sabahı erkenden kalkmalı, yıkanıp temizlenmeli, en iyi ve temiz elbiseleri giyerek güzel kokular sürünmelidir.

Yılda iki dini bayramımız vardır:

2) Ramazan Bayramı.

3) Kurban Bayramı,

Cuma namazı farz olan kimselere, bayram namazlarını kılmak vaciptir.

Bayram namazı iki rekattır. Cemaatle kılınır. Bayram namazlarında ezan okumak, ikamet getirmek yoktur. Bayram hutbesi sünnettir ve namazdan sonra okunur. Cuma hutbesi ise farzdır, namazdan önce okunur. Diğer namazlardan farklı olarak bayram namazlarının birinci rek'atında üç, ikinci rek'atında da üç kere olmak üzere fazladan altı tekbir alınır. Bunlara "Zevaid" tekbirleri denir. Bayram Namazının Kılınışı Birinci Rek'at:

1) Cemaat düzgün sıralar halinde imamın arkasında yer alır ve "Niyet ettim Allah rızası için Ramazan yada Kurban Bayramı namazını kılmaya, uydum imama" diye niyet eder.

2) imam "Allahu Ekber" deyip ellerini yukarıya kaldırınca. Cemaat de "Allahu Ekber" diyerek ellerini yukarıya kaldırıp göbeği altına bağlar.

3) Hem imam, hem de cemaat gizlice "Sübhaneke"yi okur. Bundan sonra üç kere tekbir alınır. Tekbirlerin alınışı şöyledir: Birinci Tekbir: imam yüksek sesle, cemaat da onun peşinden gizlice "Allahu Ekber" diyerek (iftitah tekbirinde oldugu gibi) ellerini yukarıya kaldırıp sonra aşağıya salıverirler. Burada kısa bir süre durulur. ikinci Tekbir: ikinci defa "Allahu Ekber" denilerek eller yukarıya kaldırılıp yine aşağıya salıverilir ve burada da birincide oldugu kadar durulur. Üçüncü Tekbir: Sonra yine "Allahu Ekber" denilerek eller yukarıya kaldırılır ve aşağıya salıverilmeden bağlanır.

4) Bundan sonra imam, gizlice "Euzü Besmele", açıktan Fatiha ve bir sure okur .(Cemaat bir şey okumaz, imamı dinler)

5) Rüku ve secdeler yapılarak ayağa (ikinci rek'ata) kalkılır ve eller bağlanır. Bayram Namazının Kılınışı İkinci Rek'at:

6) imam gizlice Besmele, açıktan da Fatiha ve bir sure okur. Sure bitince imam yüksek sesle, cemaat da içinden (birinci rek'atta oldugu gibi) üç kere daha tekbir alır, üçüncü tekbirden sonra eller bağlanmadan, dördüncü tekbir ile rükua varılır,.sonra da secdeler yapılarak oturulur.

7) Oturuşta. İmam ve cemaat, Ettehiyyatü. Allahumme salli, Allahumme barik ve Rabbena atina... duasını okuyarak önce sağa, sonra sola selam verip namazı bitirirler. Namazdan sonra hutbe okunur. Kurban bayramı namazının kılınışı da bunun gibidir. Sadece niyeti değişiktir.

C- Nâfile Namazlar:

Farz ve vaciplerden başka kılınan namazlara "Nafile Namazlar" denir.

Nafile Namazlar İkiye Ayrılır:

1) Farz namazlarına bağlı olarak kılınan nafile namazlar:

Bunlar, farzlardan önce ve sonra kılınan sünnetler ile Ramazan gecelerinde kılınan ve Müekked bir sünnet olan teravih namazıdır.

TERAVİH NAMAZI

Yalnız Ramazan'da her gün yatsı namazından sonra kılınır. Ramazan'da teravih kılmak sünnettir. Teravihten sonra vitir namazı kılınır. Teravih namazı 20 rekattir. Yalnız veya cemaatle kılınabilir. 2 rekatte bir veya 4 rekatte bir selam verilerek kılınabilir. 2 rekatte bir selam vererek kılmak daha faziletlidir. Teravih naması 2 rekatta bir selam verilerek kılındığında aynen sabah namazının sünneti gibi kılınır. 4 rekatta bir selam verilerek kılındığında ikindi namazının sünneti gibi kılınır.Diyanet İlmihali

2) Farz namazlarına bağlı olmadan kılınan nafile namazlar:

Bunlara Müstehab veya Mendup namazlar da denir.

Bunlar, bazı vakitlerde sevap kazanmak niyetiyle kılınan namazlardır.

Nafile namazlar

1. Teheccüd Namazı (Gece Namazı)

2. İşrak Namazı

3. Duhâ (Kuşluk) Namazı

4. Evvabin Namazı

5. Abdest Şükür Namazı

6. Tahiyyetü’l Mescid Namazı

7. Yolculuk Namazı

8. Küsûf Namazı

9. Husuf Namazı

10. Şükür Namazı

11. Tesbih Namazı

12. İstihâre Namazı

13. Tevbe Namazı

14. Hâcet Namazı

15. İstiska (Yağmur İsteme) namazı.

16. Korku namazı

Bir kudsî hadîste Cenâb-ı Allah şöyle buyurur: “Kulum nafilelerle bana yaklaşır. Sonunda Ben onu severim ve onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli, yürüyen ayağı olurum. Kulum benden bir şey dileyecek olursa, mutlaka onu veririm. Bana sığınacak olursa, şüphesiz onu himayeme alırım. (Buharî, Rikâk 38)

Cemaatle namaza çok önem veren Müslümanların, evlerini namaz kılınmayan yerler hâline getirmemeleri de istenmektedir. Bu konuda mü’minleri uyaran Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve selem- şöyle buyurmuşlardır: “Namazınızın bir kısmını evlerinizde kılınız da oraları kabirlere çevirmeyiniz.” (Buhârî, Salât 52; Müslim, Müsâfirîn 208)

1-Teheccüd Namazı (Gece Namazı)

Teheccüd, uyuduktan sonra kalkıp namaz kılmaktır. Yine de uyanık iken de kılınmış olsa ecir kazanmak bakımından faydalıdır.

Yatsı namazından sonra, daha uyumadan veya bir miktar uyuduktan sonra, kılınacak nafile namaza "gece namazı" denir. Bir miktar uyuduktan sonra kalkılıp kılınırsa "Teheccüd" adını alır. Teheccüd namazı iki rekattan oniki rekata kadardır. İki rekatta bir selam verilmesi daha faziletlidir. (Muhammed Bin Abdullah Hanî, Âdâb, s. 264)

Suudi Arabistanda Teheccüd namazına çok önem verilir. Hacca veya Umreye giden hacı adaylarımız burada 5 vakit namaz için okunan ezanın yanında birde "Teheccüd Ezanı" olarak bir ezan okunduğunu farkedecekler. Bu ezan sabah namazı için okunacak ezandan yaklaşık 1 saat önce okunur. Hacı adayları bu Teheccüd Ezanı okunduğunda kalkarlar Medinedelerse Mescid-i Nebeviye , Mekkedelerse Mescid-i Harama giderek Teheccüd namazlarını kılarlar. Daha sonra da sabah namazı okunana kadar nafile ibadetlerini yaparlar veya Kuranı Kerim okurlar. Veya o zaman içerisine bir tavaf sığdırırlar.

Teheccüt namazı, gece boyunca fecrin doğuşuna kadar kılınabilir. Peki, fecir doğduğunda hâlâ kılınmamışsa?

-Hazret-i Âişe (ra) diyor ki: “Resûlullah Efendimiz (asm) ağrı, sızı veya başka bir sebeple gece namazını kılamadığında, gündüzün on iki rekât kılardı.” R. Sâlihîn, 1178

-“Abdullah B. Ebî Kays Hz. Aişe’nin (ra)  şöyle dediğini rivayet etmiş bulunmaktadır: “Geceleyin kalk ( ıp namaz kılma ) yı terk etme.Zîrâ Resûlüllah (s.a.v) onu terk etmezdi.Hasta veye yorgun olduğu zamanlarda bile oturarak kılardı.”(Ebû Davud ,c.2 ,s.32 )

Teheccüd Gece Namazına Nasıl Niyet Edilir?

“Niyet ettim Allah rızası için nafile namazını kılmaya” veya “Niyet ettim Allah rızası için teheccüt namazını kılmaya” diye niyet edilir.

Teheccüd Gece Namazı Kaç Rekattır?

Teheccüd namazı menduptur. İki ilâ on iki rekat arasında kılınabilir. En azı iki rekat, en çoğu on iki, ortası ise sekiz rekattır. Her iki rekatta selam verilmesi daha faziletlidir. (İslam Fıkıh Ansiklopedisi)

Teheccüd namazının vakti.

Ebû Hureyre’den rivayet edilen bir hadis-i şerifte Peygamberimiz, teheccüd namazının en faziletli vaktini şöyle belirtmiştir: “Farz namazdan sonra en faziletli namaz, gece namazıdır. Geceyi iki kısma bölersen son kısmı namaz için en faziletli vakittir.

Eğer geceyi üçe bölersen ortası en faziletli vakittir.” (Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi, c: 4, s: 16)

Gece, akşam güneş batımıyla başlar, imsak vaktinin girmesiyle son bulur.

Geceleyin dileklerin kabul edildiği bir saatle ilgili bir hadîsi de buraya almadan geçmeyelim. Cabir (ra) rivayet etmiştir ki: Allah Resulü (asm) şöyle buyurmuştur: “Gecede bir saat vardır ki, bir Müslüman o saate rastlar da Cenâb-ı Allah’tan dünya ve âhiret işinden bir hayır isterse, Allah o kimsenin dileğini muhakkak verir. Bu her gece böyledir.” (Müslim, Müsâfirîn, 166, 167)

Şakik-i Belhi şöyle der: – “Rızkın bereketini kuşluk namazında bulduk, Münker Nekire cevabı Kur’an okumakta bulduk, kabrin ışığını teheccüd namazında bulduk.”

Gece ibadetine kalkmayı kolaylaştıran zahiri sebepler dörttür:

1-Az yemek yemek 2-Gündüzleri vücudu fazla yormamak 3-Öğle vakti kaylüle (uyumak)yapmak 4-Gündüzleri Allaha isyan etmemektir.(ihya s.1031)

2-İşrak Namazı .

İşrak namazı, Güneş bir iki mızrak boyu yükseldikten, yani güneş doğduktan kırk-elli dakikalı zaman geçtikten sonra kılınır. Saati olmayan bir kimse, çenesini göğsüne yapıştırarak güneşe bakar, şayet güneşi bu vaziyetteyken göremiyorsa, kerahat vakti çıkmıştır. Bundan sonra artık İşrak namazı kılınabilir.

İşrak namazı iki rekatır. Bu namazın fazileti hakkında Fahr-ı Kainat -sallallahü aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurur. "Bir kimse sabah namazını cemâatle kıldıktan sonra oturup güneş doğuncaya kadar zikir ile meşgul olsa, güneş doğunca da iki rekat (İşrak) namaz kılsa, bir nafile hac ve umre sevabına nail olur." (İhyâ, I. 336)

Erken kuşlukta kılınan namaza özel manada “işrak” denmiş; kaba kuşlukta kılınan namaza ise duha (kuşluk) namazı denmiştir. İşrak vaktinde kuşluk namazı kılınabilirse de faziletli olanı kuşluk namazının kaba kuşluk vaktinde kılınmasıdır.

3-Duhâ (Kuşluk) Namazı

En az iki rekât olup, sağlam görüşe göre, dört veya sekize kadar kılınabilir. Mendup bir namazdır. Vakti, güneşin bir mızrak boyu yükselmesi ile başlayıp, zeval vaktine yirmi dakika veya yarım saat kalıncaya kadar devam eder. Hz. Âişe'den şöyle dediği nakledilmiştir: "Resulullah (asm) kuşluk namazını ikişer ikişer, dört rekât olarak kılar, birinci selâmdan sonra dünya sözleri konuşmazdı." (es-San'ânî) Diyanet Vakfı İlmihali

Ebû Zer-radıyallahü Anhâ-'den rivayete göre Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurdu: "Bir kimse kuşluk namazının iki rekatına devam etse, günahları deniz köpüğü kadar çok olsa bile affolunur." (Tirmizi, Vitr, 15)

"Cennetin bir Duha kapısı vardır. Bu kapıdan ancak kuşluk namazı kılanlar girer." (Taberani)

Kuşluk namazının kılınmasının en faziletli vakti, gündüzün dörtte biri geçtikten sonradır. Şöyle ki (şer’i güne göre) imsak ile güneşin batışı arasındaki zaman hesaplanır ve dörtte biri bulunur. İmsak vaktine bu dörtte birlik süre eklenir. Zaten ülkemizde genel uygulama böyledir. Yani güneş doğup kerahet vakti çıkınca (erken kuşluk) önce işrak namazı kılınmakta, gündüzün dörtte biri geçince (kaba kuşluk) de kuşluk namazı kılınmaktadır.

Erken kuşlukta kılınan namaza özel manada “işrak” denmiş; kaba kuşlukta kılınan namaza ise duha (kuşluk) namazı denmiştir. İşrak vaktinde kuşluk namazı kılınabilirse de faziletli olanı kuşluk namazının kaba kuşluk vaktinde kılınmasıdır.

4-Evvabin Namazı .

Evvâbîn, evvâb kelimesinin çoğulu olup, Allah Teâlâ'ya çokça yönelen kişi anlamına gelir. İki ilâ altı rekâta kadar kılınabilir. Bir, iki veya üç selâmla kılmak mümkündür. Hz. Peygamber, akşam namazından sonra altı rekât namaz kılınan evvâbînden sayılacağını bildirmiş ve arkasından şu ayeti okumuştur: " Rabbiniz içinizde olanı en iyi bilendir. Eğer salih kimseler olursanız, hiç şüphesiz ki O, çokça tevbe eden kimselere çok mağfiret edendir." (İsrâ, 25) (İbn Kesîr) Bunlar farz namazlara tabi olan nafile namazlardır. Diyanet Vakfı İlmihali

5-Abdest Şükür Namazı .

Abdestten veya gusül abdestinden sonra vakit elverişli ise, yaşlık kuruyacak kadar bir süre geçmeden iki rekât namaz kılınması menduptur. Hadiste şöyle buyrulmuştur:" Her kim abdest alır, abdesti güzel yapar, sonra kalkıp iki rekât namaz kılarsa ve bu iki rekâta kalbiyle yönelirse, o kimseye cennet vacip olur." (Buhârî, Müslim, Ebû Dâvûd) Diyanet Vakfı İlmihali

6-Tahiyyetü'l Mescid Namazı .

Tahiyye, selâm vermek demektir. Tahiyyetül-Mescid de; mescide selâm vermek anlamına gelir. Mescide ilk giren kimsenin, Mescidin Rabbine selâm vermek ve O'nu yüceltmek amacıyla iki rekât namaz kılması menduptur. Bir günde, talim, teallüm vb. sebeplerle bir kaç kere mescide girmek zorunda olan kimselerin bu namazı ilk girişte bir kere kılması yeterlidir. Diyanet Vakfı İlmihali

Kerahet vaktinde tahiyyetü'l-mescid namazı kılınmaz. Bir mescide girip de meşguliyetinden veya kerahet vakti olması yahut abdestsiz olması gibi sebeplerden dolayı tahiyyetü'l-mescid namazını kılamayan kimse, "Sübbanellâhi ve'l-hamdü li'l-lâhi ve lâ ilâhe illallahü ve'llâhü ekber" der. (Büyük İslam İlmihali, Ömer Nasuhi Bilmen)

Peygamberimiz şöyle der: -“Sizden biriniz mescide girince iki rekât namaz kılmadan oturmasın. Mescidin hakkı vardır. Onun hakkı iki rekât namazla selamlanmasıdır.”(Buhari, Salat:60)

Peygamberimiz mescide girip oturan Ebu Katade’ye: -“Oturmadan önce iki rekât namaz kılmana ne mani oldu? Der. (Müslim, Müsafirin:70) o kalkıp iki rekât namaz kılar.

7-Yolculuk Namazı .

Bir müslümanın yola çıkacağı veya yoldan döndüğü zaman iki rekât namaz kılması menduptur. Hz. Peygamber yolculuktan gündüz kuşluk vakti döner, Mescid-i Nebevî'ye giderek iki rekât namaz kılar, orada bir süre otururdu." (Buhârî) Diyanet Vakfı İlmihali

Peygamber (a.s) yola çıkmadan iki rekât yolcu namazı kılmış, dönüşte de iki rekât namaz kılmıştır. İki rekât namaz kılıp: “Ya Rabbi! Yolumu açık et. Kaza belalardan koru, yolculuğumu, işimi kolaylaştır. Hayırlı kimselerle karşılaştır ve beni sağ salim evime, aileme kavuştur.” diye dua edilir. Dönüşte de iki rekât şükür namazı kılıp: “Ya Rabbi! Sana şükürler olsun. Beni sağ salim evime döndürdün, aileme kavuşturdun.” diye dua edilir.

8-Küsuf namazı:

Güneş tutulmasına "küsuf", ay tutulmasına "husuf" denir. Güneş tutulduğu zaman, bir beldede cuma namazını kıldıran imam, ezansız ve kametsiz olarak en az iki rekât namaz kıldırır. Ebu Hanife'ye göre bu namaz gizli, Ebu Yusuf ve İmam Muhammed'e göre açıktan kıraatle kılınır. Diyanet Vakfı İlmihali

9-Husuf namazı:

Ay tutulduğu zaman müslümanların evlerinde teker teker bir halde ve küsuf namazı gibi gizli veya açıktan iki ya da dört rekât namaz kılmaları menduptur. Ebu Hanife’ye göre, bu namazın camide cemaatle kılınması sünnette yoktur. İmam Şâfiî ve Ahmed b. Hanbel ile bazı hadis bilginlerine göre, cemaatle kılınır. (Hamdi Döndüren) Bununla birlikte kişi bahsedilen vakit ve günlerin haricinde -eğer vakit, mekruh vakitlerden de değilse- istediği zaman nafile veya kaza namazı kılabilir. Diyanet Vakfı İlmihali

10-Şükür Namazı .

Allâh Teâlâ'nın ihsân etmiş olduğu sayısız nimetlere şükretmek bütün insanların yerine getirmesi gereken bir borçtur. Şükür, verilen nimeti artırdığı gibi, şükürsüzlük de onun zevâline ve hatta sâhibinin şiddetli bir azâba mâruz kalmasına sebeb olur. Peygamber Efendimiz -sallallâhu aleyhi ve selem- sevindiğinde veya sevindirici bir haber aldığı zaman Allâh'a şükretmek için secdeye kapanır ve namaz kılardı.

Enes bin Mâlik -radıyallâhu anh- de şöyle anlatmaktadır: "Nebiyy-i Ekrem -sallallâhu aleyhi ve selem-, bir ihtiyacının görüldüğü hususunda müjdelenmişti, bunun üzerine hemen secdeye kapandı." (İbn-i Mâce, İkâmetü's-salât, 192)

Şükür secdesi Şükür; nimeti bilip nimet vereni anmak ve övmek demektir. Şükür secdesi bir nimete kavuşmaktan veya bir sıkıntı ve musîbetten kurtulmaktan dolayı kıbleye yönelerek ve tekbir alınarak tilâvet secdesi gibi yapılan bir secdedir.

11-Tesbih Namazı .

Peygamber Efendimiz (a.s); amcası Hz. Abbas (r.a) hitaben şöyle buyurmuştur. “Bak amca sana on faydası olan bir şey öğreteyim; bunu yaparsan günahlarının ilki-sonu, eskisi-yenisi, bilmeyerek işlediğin-bilerek işlediğin, küçüğü-büyüğü ve gizli yaptığın-açıktan yaptığın on türlü günahını Allah bağışlar” diyerek bu namazı tavsiye etmiş ve öğretmiş, Hz. Abbas (r.a) bu namaza her gün buna güç yetiremeyiz. Diyince Peygamberimiz, bu namazın haftada bir, ayda bir, yılda bir veya ömürde bir defa kılınmasının yeterli olacağını belirtmiştir (Ebû Dâvûd, “Tatavvu’”, 14, “Salât”, 303; Tirmizî, “Salât”, 350, “Vitr”, 19).

Tesbih namazı 4 rek’attır olup şöyle kılınır: Allah rızâsı için namaz kılmaya niyet edilerek namaza başlanır. Sübhâneke’den sonra 15 kere Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber denir. Sonra eûzü besmele çekilir, Fâtiha ve sûre okunduktan sonra 10 kere daha tesbih edilir yani ‘Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber‘ denilir. Ayni tesbih, rükûa varınca 10 kere, Ayni tesbih, Rükûdan doğrulunca 10 kere, Ayni tesbih, Birinci secdede 10 kere, Ayni tesbih, Secdeden kalkınca 10 kere, Ayni tesbih, İkinci secdede 10 kere söylenir. Böylece her rek’atta 75 tesbih yapılmış olur. İkinci rek’ata kalkılınca yine 15 kere tesbih okunur, ardından geri kalan kısım yukardaki birinci rekata olduğu şekilde tekrarlanır ve böylece 4 rek’at kılınmış olur. Toplam 300 kere ”Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber” tesbihatı okunmuş olur. Doğru olan herkesin bu namazı tek başına kılmasıdır. Tesbih namazında sehiv secdesini gerektiren bir şey olursa, sehiv secdesi normal olarak yapılır, o secdelerde bu tesbih yapılmaz.Diyanet işleri başkanlığı (İlmihal 1. iman ve ibadetler)

12-İstihâre Namazı .

İstihare; bir şeyin hayırlı olanını istemek demektir. İstihare namazı, nasıl hareket edileceği bilinemeyen mübah işlerde manevi bir işarete nail olmak için kılınan iki rekâtlık bir namazdır. Cabir b. Abdullah (ra) şöyle demiştir: "Hz. Peygamber bütün işlerde bize Kuran’dan bir sure öğretir gibi istihareyi öğretir ve şöyle buyururdu: "Sizden biri bir iş yapmak istediği vakit, farz dışında iki rekât namaz kılsın ve istihare duasını okusun." (Buhârî, Tirmizî, İbn Mâce, Ahmed b. Hanbel)

İstihâre duasından sonra kıbleye yönelerek yatılır. Diyanet Vakfı İlmihali

Beyaz, yeşil renk hayırlı, siyah ve kırmızı renkler ise hayırlı olmadığına işarettir.

13-Tevbe Namazı .

Günah ve çirkin sayılan işleri yapmaktan kaçınmak dinimizin emridir. Bununla birlikte insanlar suç ve günah işleyebilirler.

Kur'ân-ı Kerîm ve hadîs-i şeriflerde bir günah işlenmesi durumunda, kişinin günahta ısrar etmeyerek hemen tövbe etmesi gerektiği ve Allah'ın içten yapılan tövbeleri kabul edeceği belirtilmiştir.

Esasen tövbe ve istiğfarda bulunmak için günah işlemiş olmak gerekmez. Peygamberimiz, geçmiş-gelecek günahlarının affolunduğu/affedileceği bildirildiği halde, günde yetmiş kere, yüz kere tövbe istiğfarda bulunmuştur. Özellikle mübârek gecelerde ve seher vakitlerinde olmak üzere, kıldığı namazların sonunda selâm vermeden önce ve selâmdan sonraki tesbîhatın ardından kulun tövbe ve istiğfarda bulunması durumunda, Cenâb-ı Allah'ın bağışlaması umulur.

Ayrıca Peygamberimiz tövbe namazına ilişkin olarak, "Bir kul günah işler de sonra kalkıp güzelce abdest alıp temizlenir ve iki rek‘at namaz kılarak Allah'tan bağışlanmak dilerse Allah onu mutlaka affeder" buyurmuş ve arkasından şu âyeti okumuştur: "Onlar çirkin bir iş yaptıklarında ya da kendilerine zulüm ve haksızlık ettikleri zaman hemen Allah'ı hatırlayıp, günahlarının affedilmesini isterler; zaten günahları Allah'tan başka kim affedebilir ki! Bunlar o günahı bile bile bir daha yapmazlar" (Âl-i İmrân 3/135).

Tövbe namazı iki rek‘at olarak kılınabileceği gibi daha fazla da kılınabilir. İlmihal 1.Cilt - İman ve İbadetler Sf.319 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları

14-Hâcet Namazı .

Dünyevî ve uhrevî isteği olan kimse abdest alır, yatsı namazından sonra iki veya dört rekât, başka bir görüşe göre on iki rekât namaz kılar, sonra Allah Teâlâ'ya senada ve Hz. Peygambere salat-ü selâmda bulunur, bundan sonra hacet duasını okuyup, isteğinin gerçekleşmesini Yüce Allah'dan ister. Diyanet Vakfı İlmihali

15-İstiska (Yağmur İsteme) namazı.

Şiddetli kuraklık hüküm süren zamanlarda yağmur duası yapılır. Çünkü Kuran'da Nuh, Musa ve Hud peygamberlerin kavimlerine su verilmesi için yaptıkları dualardan söz edilir. (Nuh, 10-12 / Bakara, 60)

Diyanet Vakfı İlmihali

16-Korku namazı

Korku anında kılınan iki rekât namazdır, bu namazdan sonra dua edilir.

Kur'ân-ı Kerîm’de Hz. Peygamber'in cephede namazı nasıl kıldıracağına ilişkin ayrıntılı açıklama getiren bir âyet ve bu konuda Hz. Peygamber'in uygulamasının bulunması sebebiyle fıkıh kitaplarında ve buna bağlı olarak ilmihal kitaplarında "korku namazı" adıyla bir bahis açılmıştır. Namazların kısaltılması hükmünü getiren âyetin (en-Nisâ 4/101) hemen devamındaki bu âyette yüce Allah Hz. Peygamber'e hitaben şöyle buyurmaktadır: "Sen aralarında olup onlara namaz kıldıracağın vakit, onların bir kısmı seninle namaza dursun ve silâhlarını da alsınlar. Secdeyi tamamladıkları zaman bunlar arkaya geçsinler; namaz kılmamış olan öteki grup gelsin ve seninle namaz kılsınlar; bunlar da silâhlarını alsınlar, tedbiri elden bırakmasınlar. Kâfirler sizi gafil avlamak için fırsat kolluyorlar ..." (en-Nisâ 4/102).

Bu âyetin hükmünün devam edip etmediği konusunda âlimler farklı görüşlere sahiptirler. Fakihlerin çoğunluğu bu âyetin hükmünün devam ettiğini, dolayısıyla böyle bir savaş durumunda aynı hükmün uygulanabileceğini ve âyetin önerdiği kılınış usulünün, aynı zamanda cemaatle namaz kılmanın önemini vurgulamayı amaçladığını ileri sürerler.Diyanet İlmihali 1

Nefs

Günahlar nefse tatlı gelir.Hal böyle olunca her Müslüman nefsine aldanarak zaman zaman günah işleyebilmektedir. Ancak bu noktada önemli olan günahlardan tövbe edebilmek ve nefis ile yapılan hataları gözden geçirebilmektir.İbadetler ise nefse zor gelir.

Her insanın bir nefsi vardır ve yaşadığımız şu imtihan dünyasında insanın en çetin imtihanı, nefsiyle olan imtihanıdır.

“Nefis her dâim kötülüğü emreder.” Yusuf Suresi 12/53.

Kim Allah’a karşı gelmekten sakınırsa, Allah ona bir çıkış yolu açar. Talak suresi, 65/2

Bu ayeti kerimeden anlaşıldığı üzere nefsi ile mücadele eden insanın yardımcısı yüce Mevla’mızdır.

“Nefsin, azgın bir binek atından daha çok şiddetle gemlenmeye muhtaçtır.” Hasan Basri

İsyanınız nefsinize, itaatiniz Rabbinize olsun. » ABDULKADİR GEYLANİ

Allahü teâlâ insanda üç şey yarattı: Akıl, kalb ve nefs. Bunların hiçbiri görülmez. Varlıklarını eserleri ile, yaptıkları işlerle ve dinimizin bildirmesi ile anlıyoruz. Akıl ve nefs dimağımızda, kalb, yüreğimizdedir. Bunlar, madde değildir, yer kaplamazlar. Buralarda bulunmaları, elektriğin ampulde bulunması gibidir. Peygamberler ve veliler hariç, herkesin nefsi, çok kötüdür. Bu kötü nefse, (nefs-i emmare) denir ki, kötülüklere sürükleyen nefs demektir. İnsanın en büyük düşmanı nefsidir. Daha sonra kötü arkadaş ve şeytan gelir. Kötü arkadaş ve şeytan da nefse tesir ederek insana zarar vermeye çalışırlar. Onun için nefsin, emmarelikten temizlenmesi gerekir. Çünkü nefs, kâfirdir, daima Allahü teâlâya isyan etmek ister. Şeytan, verdiği vesveseye insanın uymadığını görünce, bundan vazgeçer, başka bir vesvese verir. Âlimler, şeytanı köpeğe benzetmiştir. Köpek kovalanınca kaçar ise de, başka taraftan yine gelir. Nefs-i emmare ise kaplan gibidir, saldırması ancak öldürmekle biter. Nefsimiz de ölünceye kadar yakamızı bırakmaz. Bunun için nefsi tanımak ve zararlarından korunmak gerekir.

Şeytan ve nefis, insanın ALLAH katında mertebe kazanması için hem engeldirler, hem de vesile Bunu, Mevlâna'nın şu veciz ifadesinde şöyle görmekteyiz: "Su, geminin içine girerse onu batırır Altında bulunursa, onu yüzdürür" Mevlana, I, 76

Yani insan nefis ve şeytana hâkim olsa derecesi artar, sahil-i selamete ulaşır Fakat, o iki düşmana mahkum olursa, ilerleyemez, batar.

Hz. Yusuf (A.S.) sabrı sayesinde Mısır meliki oldu. Bu-na karşılık Züleyha, nefsinin azgın arzusu yüzünden, Hz. Yusuf'a (A.S.) karşı duyduğu aşkı gemleyemediği için zavallı, düşkün, yoksul, yaşlı ve gözlerinden mahrum bir duruma düştü.

Nefis terbiyesibir merdivenin basamakları gibi dir.

1) Nefs-i Emmare : Kötülükleri emredici olan nefis,

2) Nefs-i Levvame : Kendisini levmeden, kınayan nefis,

3) Nefs-i Mülhime : İlham alan nefis,

4) Nefs-i Mütmainne : Tatmin olmuş nefis,

5) Nefs-i Raziyye : Razı olmuş nefis,

6) Nefs-i Merdiyye : Allah’ın kendisinden razı olduğu nefis.

7) Nefs-i Kamil : Kemale ermiş nefis.

Nefsimizi nasıl terbiye edebiliriz; bunun bir reçetesi.

Nefis terbiyesinin en önemli başlıklarından biri yeme içmedir. Yeme içmede tıbbın önerdiğini ölçü alabiliriz. Bu zamanda diyet olarak adlandırılan bir sistemi ölçü almak yeterlidir. Bunu bir nefis terbiyesi sistemi olarak uygulayabiliriz.Arpası fazla gelen at yerinde duramaz.

"Gücü yeten evlensin gücü yetmeyende oruç tutsun" (Buhari) Ramazanda nefis tamamen bakıma alınıyor. Dikkat edin namaza başlayanlar, islamiyeti yaşamaya başlayanların çoğu ramazanda bunu hayatına koyuyor. Çünkü nefis kontrolü oruçtan dolayı kaybediyor.

Ham petrolün arıtılması gibi, nefsin de tezkiyesi (kötü sıfatlardan arındırılması) söz konusudur.

Bir tarladan iyi mahsul almanın yolu, tarlanın iyi işlenmesinden geçer. Eğer tarlaya iyi bir bakım yapılmazsa, yabani otlar ve dikenler her tarafı istila eder. İşte, insanın nefsi de tarla gibidir. Eğer terbiye edilmezse, kötü kabiliyetler boy gösterir. Eğer iyi bir terbiyeden geçse, ondan çok istifade edilir.

Nefis, terbiyeyi kabule müsaittir. Mesela, herkesin fıtratında cimrilik vardır. İslami bir terbiyeyle, cimri bir insanın çok cömert bir insan hâline gelmesi mümkündür.

Nefsin fıtri hâli, deli dolu akan bir nehre benzer. Terbiye edilmiş hâli ise, bu nehrin önüne bir baraj yapılıp, çevrenin hem aydınlatılması hem de sulanması gibidir.

Bilindiği gibi, sirklerde gösteride kullanılan aslanlar daha küçükten terbiye edilirler.

Kur’an’da bir ayette müminlerin üç kategoride ele alındığını görürüz.

Onlardan bir kısmı kendine zulmeder, bir kısmı ortada gider, bir kısmı da Allah'ın izniyle hayırlarda yarış yapar. İşte büyük lütuf budur. Fatır (35/32).

1-Nefislerine zulmedenler. Bu enaniyete bulaşma ve günah duygu, düşünce ve davranışlarıyla farklı şekillerde kirlenme olarak anlaşılabilir.

2-Denge kazananlar: Enaniyeti ve nefsi kontrol altında tutabilen, farzları yapıp haramları terk edenler diye düşünülebilir.

3-Hayırda koşturanlar: Bütün varlıklarıyla Hakka ve Hakka Hizmete kitlenmiş, başkaları için kendilerini unutmuş olanlar olabilir.

Araf suresi 164 üncü ayetinde mü'minleri iki guruba ayırır: Nemelazımcılar ve mücahitler.

Nefis tıpkı ölü ama potansiyeli olan bir arazi gibidir. Kim girer ihya ederse, onun malı gibi olur. Bir vadi boş sahipsiz kalırsa, (aslanlar uyurken) tilki gelir orda idareci olur.

Bazı kimseler, hiç ibadet yapmaz, haramlardan sakınmaz, yani İslamiyet'e uymaz. (Allah kerimdir, beni de affeder) der. Burada nefs ve şeytan kendilerini aldatmakta, isyana sürüklemektedir. Aklı olan kimse, bunlara aldanmaz. Allahü teâlâ, kerim olduğu gibi, azabı da şiddetlidir. Bu dünyada, çoklarını fakirlik ve sıkıntılar içinde yaşattığını görüyoruz. Nice kullarını, hiç çekinmeden azaplar içinde yaşatıyor. Herkesi yaşatan O olduğu halde, yiyip içmeyen insanı yaşatmıyor. İlaç kullanmayan hastaya şifa vermiyor. Yaşamak, hasta olmamak ve mal sahibi olabilmek gibi, dünya nimetlerinin hepsi için sebepler yaratmış, sebebine yapışmayanlara hiç acımayıp, dünya nimetlerinden mahrum bırakmıştır. Ahiret nimetlerine kavuşmak da böyledir.

        -Size bir hayır, iyilik, nimet, güzellik, mutluluk vs gelince mutlaka başınızı yukarı çevirip gözlerinizle gökyüzüne bakınız ve “El-Hamdülillah! Bunlar senden ya Rabbim!” deyiniz. Başınıza bir şer, kötü lük, günah, acı vs. isabet ederse başınızı önünüze eğiniz ve “Estağfirullah! Bunlar benden ya Rabbi! Yardım et!” deyiniz…Sonra aklınıza gelecek her günah, kötü düşünce, üzüntü, stres karşısında hep aynı hareketi yapıp aynı şeyleri düşününüz! Bilinçaltını hizmetkarlığından, melek ilhamından memnun kalacaksınız!.. (Sana gelen iyilik Allah‘tan, her kötülük ise nefsindendir.) [Nisa 4/79]

Nefsimden daha zor kimse ile mücadele etmedim. Mücadelem, bazen lehime ve bazen de aleyhine cereyan etti. Süfyan-ı Servi

Şoför direksiyona hakim olandır. Nefis, binek hayvanına benzetilir.

Mevlana şöyle der: "Eşeğin başını çek, onu yola sok, doğru yolu bilen ve görenlerin yoluna sür. Onu boş bırakma, yularını tut; çünkü o, yeşilliğe gitmeyi sever. Gaflet edip de bir an boş bıraktın mı çayırlara doğru fersahlarca yol alır. Eşek yol düşmanıdır, yeşillik görünce sarhoş olur. Onun yüzünden nice ona kul olanlar telef olup gitmişlerdir."

Ey Allahım! Senin rahmetini umuyorum, beni göz açıp kapayıncaya kadar (da olsa) nefsimle başbaşa bırakma. Halimi tümüyle düzelt, Senden başka ilâh yoktur. Ebu Dâvûd , Edeb,110

                                                                Niyet

Ne ekersen onu biçersin. Oturmakla varlık olmaz, Çalışana darlık olmaz.

Niyet hayır, akıbet hayır (selâmet)

Niyeti halis olunca kişinin, Hâyır olur, âkıbeti her işinin.

Niyet şer akıbet şer. Niyet hayırlı olmayınca akıbette hayırlı olmuyor maalesef…

Bir şeyin yapılması önceden iyi niyetle istenip düşünülmüşse, o şeyin sonu hayırlı olur. Kötü niyetle yapılan işten hayır gelmez.

Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyuruyor: “Dikkat edin! Vücutta öyle bir et parçası vardır ki, o salih yani iyi ve düzgün olursa bütün vücut salih yani iyi ve düzgün olur. O bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.” Buhari, İmân, 39.

Dünya da iki gram altın için iki ton toprak elenir. Ahirette de böyledir. Niyet altın gibidir. Çok amel değil, ihlâslı amel lazımdır. O kadar amelde hep niyet aranır, niyete bakılır, Allah için olanlar seçilir diğerleri atılır.

" Niyet Allah için olmazsa akıbet tehlikelidir " ( Gavs-ı Sani )

Niyet sağlam olursa hem dünyayı kazandırır, hem ahreti

Ameller niyetlere göredir

”Ve kalplerinizdekini ister gizleyin, ister meydana çıkarınız Allâh onu bilir.” Âl-i İmrân sûresi 3/ 29

‘Niyet hayır akıbet hayır’

‘Niyet şer akıbet şer’ Allah niyetimizi de akıbetimizi de hayırlı etsin.

Dinimize göre "Ameller niyetlere göredir". Kişiler bir işi hangi niyetle yaparsa sonuç da o niyete göre tecelli eder. Niyeti hayırlı olan iş mutlaka hayır ile sona erer. Bir aksaklık çıksa veya bizim için hayırsızmış gibi görünse bile, sonunda mutlaka hayra ulaşılır. İyi niyet ile yola çıkılan işten vazgeçmemek veya, iyi niyetli işin sonucundan korkmamak gerektiğini vurgulamak üzere söylenir.

Mü'minlerin emîri Ebü Hafs Ömer ibni Hattab radıyallahu anh, Resülullah sallallahu aleyhi ve sellem'i şöyle buyururken dinledim, dedi:"Yapılan işler niyetlere göre değerlenir. Herkes yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır. Kimin niyeti Allah'a ve Resülü'ne varmak, onlara hicret etmekse, eline geçecek sevap da Allah'a ve Resülü'ne hicret sevabıdır. Kim de elde edeceği bir dünyalığa veya evleneceği bir kadına kavuşmak için yola çıkmışsa, onun hicreti de hicret ettiği şeye göre değerlenir." Müslim, İmaret,155

-Resûlullah (s.a.v) buyurdular ki: "Kim, ödemek arzusu ile insanların malını alır ise, Allah (onun borcunu) ona bedel edâ eder. Kim de telef etmek niyetiyle halkın malını alırsa Allah onu telef eder." Buhârî, İstikrâz 2, (III, 82)                                                                                     -Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), Allah-u Teâlâ’dan şöyle rivayet etmiştir:“Hiç şüphesiz ki Allah, iyiliklerle kötülükleri yazmış, sonra da bunları açıklamıştır. Bu sebeple her kim, bir iyilik yapmaya niyetlenir de onu yapmazsa, Allah kendi katından ona bir tam sevap yazar. Eğer iyiliği yapmaya niyet eder de yaparsa, Allah kendi katından ona ondan yedi yüz katına kadar, hatta kat kat sevap yazar. Kim bir kötülük yapmaya niyet eder de onu yapmazsa, Allah kendi katından ona bir sevap yazar. Eğer o kötülüğü yapmaya niyet eder de yaparsa, Allah ona sadece bir günah yazar.” Buhari 6010, Müslim 187                                                                                          *Peygamberler tarihine baktığımızda da, onların tebliğ görevlerini derin bir ihlâs ve samimiyet içerisinde yerine getirdikleri ve insanlardan hiçbir karşılık beklemedikleri görülmektedir. Onlar bu durumu ümmetlerine şu ortak sözlerle ifade etmişlerdir: "Buna karşılık sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim mükâfatımı verecek olan, ancak âlemlerin Rabbi olan Allah'tır." Şuarâ, 26/109.                                                                                     *Peygamberimizin (s.a.v) “Allah sizin kalıbınıza ve suretinize değil, kalbinize ve amelinize bakar.” Müslim, Birr, 33.                                                                                                                               -Mesela; Kalbin ve dilin safiyeti ile manevi fonksiyonuna işaret eden şöyle bir hadise nakledilir: Bir gün Davud (a.s) Hz. Lokman’dan bir koyun kesip en iyi yerinden iki parça getirmesini istemiş. Hz. Lokman’da kestiği hayvanın “dilini ve kalbini” getirmişti. Birkaç gün sonra Davud (a.s) bu defa hayvanın en kötü yerinden iki parça getirmesini isteyince, O yine “dilini ve kalbini” getirmiş. Bu defa Davud (a.s) Hz. Lokman’a bunun sebebini sormuş, O da: “Bu iki uzuv iyi olursa bunlardan daha iyisi; kötü olursa daha kötüsü olmaz” şeklinde cevap vermiştir. Bkz. Mecmuatün min’et-Tefâsir, (Beyzâvî, Envârü’t-Tenzîl), Beyrut, trs. V, 59.                                               Niyetin yeri kalbdir. Dil ile de söylenmesi iyidir. Dil ile söylenmezse bir şey gerekmez. (El Kâfi, Fetava-i Hindiyye)                                                                                                                                           Sağlık istersen çok yeme, Saygı istersen çok deme. Oturmakla varlık olmaz, Çalışana darlık olmaz. Niyeti halis olunca kişinin, Hâyır olur, âkıbeti her işinin.                                                               Unutmayalım ki, dünya ve ahirette kazananlar, Allah’ı zikredenler, kaybedenler ise, O’nun zikrinden yüz çevirenler olacaktır.                                                                                                                        Ya Rabbim içimizden her geçen niyetleri hayra çevir..                                                   Allah hakkımızda hayırlı olanı nasip etsin.

 Oruç

Oruç derki; “Niyetim sizi aç bırakmak değil,size aç’ı anlatmak.”                                                                 Oruç Allah için açlığa susuzluğa kendi irademizle katlanmamızın adıdır.                                        Oruç Allah'ın emridir! Tam manasıyla bir oruç yalnızca mide ile değil, bütün azalarla tutulandır! Nasıl ki sadaka ve zekât, inananları günahlardan temizler, onları arındırıp, yüceltirse (Tevbe: 9/103) bedenin zekâtı olan oruç da (İbn Mâce, Sıyâm, 44) insanı nefsinin hâkimiyeti altında ezilmekten kurtarır.

Ebu Hureyre’den (ra) rivayetle: “Oruç, sabrın yarısıdır. Sabır da imanın yarısıdır.” (Ebu Nuaym)

Allah Resulü’nün “Sûmû tesıhhû” “oruç tutunuz ki sıhhat bulasınız” sözünü teyit edercesine bedenlerimiz sağlık bulur. (Taberani, Mu’cemu’l-Evsat, VIII, 174; Münzirî, et-Tergîb, 2/206)

        Allah’ın yapılmasını emrettiği namaz, oruç, hac, zekat, sadaka, tesettür vs. gibi vecibeleri yerine getirmek isteyen insana şeytan ve nefs mani olur. Daha gençsin, yaşlısın, hastasın, işin çok, işyeri müsaid değil, arkadaş, eş, ev, çocuk, misafir, o eskidenmiş, kalbim temiz, Allah affeder, daha neler neler.... Kul bahanelere aldırmaz.Allah'a itaatte ve ibadetlere devam ederse kazanır.

Oruç der ki : Gayem seni aç bırakmak değil,açın halinden anlamandır. Aç kalarak, hem Allah’ın bize bahşettiği nimetlerin kıymetini anlarız, hem de yoksullara yardım etmenin insânî bir görev olduğunu idrak ederiz.

Mevlâna’ya göre oruç, nefsi yenmek için en önemli silâhtır ve nefsi yendikten sonra ulaşılan bir manevi haz kaynağıdır.

Yemiyorsun ibadet, yiyorsun ibadet..İçmiyorsun ibadet, içiyorsun ibadet..Uyumuyorsun ibadet, uyuyorsun ibadet.. Oruç ne güzel bir ibadet.

Namaz kılmıyorum ama oruç tutuyorum diyen kardeşim. Namaz kişinin Mü'min, Müslüman olduğunun en ama en bariz alâmetidir. Öyleki, Müslüman bir beldede, bir yabancının cesedi bulunsa, o cesedin dizlerine ve ayaklarına bakılır. Namaz izi varsa İslâmi usûllere göre defnedilir. Yoksa, sûreta insan oluşuna hürmeten, bir yere gömülür.

İbadetleri insan vücudundaki organlara benzetecek olursak, Oruç el veya ayak ise Namaz baş, yani kafa gibidir. Elsiz veya ayaksız kalan baş yani kafa hareket kâbiliyetinden yoksun olur. Ama baş olmayınca, el ya da ayağın önemi ne kadar olur yorumu size bırakıyorum.

- Hz. Peygamber efendimiz (sav)Hiçbiriniz, oruçlu olduğu gün çirkin söz söylemesin ve kimse ile çekişmesin. Eğer biri kendisine söver veya çatarsa, ben oruçluyum desin *Buhârî, Savm 9

“Ramazan ayı girince cennet kapıları açılır, cehennem kapıları kapanır ve şeytanlar zincirlere vurulur.” (Buhari, Savm,)

- Hz. Peygamber efendimiz (sav)Ramazan ayında mümin kendisini cennete götürecek ibadetler ve iyi işler yaptığı için cennet kapıları ona açılmış, kendisini cehenneme sürükleyecek kötülüklerden uzaklaştığı için de cehennem kapıları onun için kapanmış olacaktır. Yine bu ayda münin, nefsinin kötü arzularına ve şeytanın isteklerine uymayacağı için, şeytan zincire vurulmuş gibi olacağından artık oruçluyu aldatamayacak ve ona olumsuz bir etki yapamayacaktır.            

Tuttuğumuz Orucun Makbul Olması İçin Nasıl Davranılmalı ve Neler Yapılmalıdır?

Oruç, belirli bir süre sadece yemeyi, içmeyi bırakmak değil, aynı zamanda her türlü kötülükten de uzaklaşmıştır. Helâl olan yiyecek ve içeceklerden uzak durduğumuz gibi; – Dilimiz, yalandan, – Ellerimiz, haram işlerden, – Midemiz, haram lokmadan, – Gözlerimiz, harama bakmaktan, – Kulaklarımız, yalan ve dedikodu dinlemekten, – Ayaklarımız kötü işler peşinde koşmaktan uzaklaşarak, oruçtan nasibini almalı ve ömür boyu böyle devam etmelidir.

İnsanı, nefsanî arzularının esiri olmaktan kurtarıp âdeta melekleştiren gerçek bir eğitimdir bu. Böyle bir eğitimden geçen mü’min; – Helâl olan şeylere bile elini sürmezken, nasıl olur da harama el uzatabilir? – Vücuda faydalı olan yiyecek ve içecekleri istediği zaman bırakabildiği halde, nasıl olur da vücuduna zararlı olan içkilerden ve kötü alışkanlıklardan vazgeçmez?

Orucun olumlu etkileri hayatımıza yansıdığı ölçüde oruç gayesine ulaşmış ve oruçludan beklenen gerçekleşmiş olacaktır.

Oruç

Ramazan ayında oruç tutmak, İslam’ın beş temel esasından biridir. Oruç, Peygamber efendimizin Medine’ye hicretinden bir buçuk sene sonra Şâban ayında farz kılınmıştır.            Oruç; İmsaktan iftara kadar yemekten, içmekten ve cinsi münasebetten nefsi men etmek demektir. Oruç Kimlere Farzdır Bir kimseye orucun farz olması için kendisinde üç şartın bulunması gerekir. Bunlar: 1. Müslüman olmak, 2. Akıllı olmak, 3. Ergenlik çağına gelmiş bulunmak. Dinen geçerli bir mazereti olmaksızın kasten orucu terk eden büyük günah işlemiş sayılır. Orucun farz oluşu kitap sünnet ve icma ile sabittir. Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: -“Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakınmanız için oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi, size de farz kılındı. (Bakara, 2/183)

-Resul-ü Ekrem (sav) şöyle buyurmuştur: “Cenab-ı Hak nefse demiş ki: "Ben neyim, sen nesin?" Nefis demiş: "Ben benim, sen sensin!" Azab vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş. Yine demiş: "Ene ene, ente ente." (Ben benim, sen sensin) Hangi nevi azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş. Sonra açlık ile azab vermiş, yani aç bırakmış. Yine sormuş: "Men ene vema ente?" (Ben kimim, sen kimsin) Nefis demiş: “Ente Rabbî’r Rahîm ve ene abduke’l âciz” Yani: “Sen benim Rabb-i Rahîmimsin, ben senin âciz bir abdinim.” Osmanlıca Mektubat, s. 248

Abdullah b. Zübeyr’in anlattığına göre Resûlullah (s.a.v) Sa’d b. Muaz’ın yanında iftarını açtı. Yemekten sonra şöyle dua etti: “Yanınızda oruçlular iftar açsın, yemeğinizi iyi kimseler yesin, melekler size dua etsin.” İbn Mâce, Sıyâm, 45; Dârimî, Savm, 51.

Allahım bize ramazan orucunu hakkıyla tutmayı nasip et.

Nitekim mârifet ehline göre oruç üç türlüdür:

1-Halkın orucu: Yeme, içme ve cinsî münâsebeti terkten ibârettir.                                            2-Hâsların orucu: El, ayak, göz, dudak ile diğer organların orucudur.                                       3-Hâsların hasının orucu: Allah'tan başka her şeyi terk etmek anlamına bâtınî gönül orucudur.

İftar Vaktinde Yapılacak Dua:

Muaz ibni Zühre Radiyallâhu Anh anlatıyor:Bana ulaştı ki, Resulullah Sallallâhu Aleyhi Vesellem iftar ettiği zaman şu duayı okurdu: (Ey Allah’ım, Senin rızan için Oruç tuttum ve Senin rızkınla orucumu açıyorum.)(Ebû Dâvud, Savm: 22)

*Allahım, senin rızan için oruç tuttum, sana inandım, sana güvendim, senin rızkınla orucumu açtım Ramazan ayının yarınki orucuna da niyet ettim Artık benim geçmiş ve gelecek günahlarımı bağışla!" (Diyanet İslam İlmihali 286)

Sahur Duası:Ey bu gecenin ve biraz sonra olacak sahurun Rabbi olan Allah’ımız.. Bizi iftarlara ulaştırırken günahlarımızdan arınmış olarak orucumuzu açmayı nasip eyle…

        *“Ey Allah’ım! Ramazan'da bizleri bereketlendir, onda oruç tutmayı ve kıyamda bulunmaya yardım et, harama bakmaktan ve haram konuşmaktan bizleri koru. Ey Merhametlilerin en merhametlisi bizleri orucu tamamlayanlardan eyle.

Orucu Bozan Şeyler

Oruca aykırı olan bir şeyin yapılması halinde oruç bozulur. Orucu bozan bazı şeyler hem kaza, hem de keffareti gerektirir. Orucu bozan bazı şeylerden dolayı da sadece kaza gerekir.

 Orucu Bozup Kaza ve Keffareti Gerektiren Şeyler

1. Mazeretsiz, oruçlu olduğunu bilerek yemek ve içmek, (yenilip içilen şey ister gıda, ister ilaç olsun) 2. Oruçlu olduğunu bile bile cinsel ilişkide bulunmak, Karı kocadan biri ötekine zorla cinsel ilişkide bulunduğu takdirde, zorla ilişkide bulunana kaza ve keffaret, kendisine zorla ilişkide bulunulan kişiye de kaza lâzım gelir,

3. Ağzına giren yağmur,kar ve doluyu kendi isteğiyle yutmak, 4. Sigara içmek, ödağacı veya anber ile tütsülenip dumanını içeri çekmek, 5. Enfiye çekmek, 6. Buğday ve arpa tanesi yutmak, 7. Dışardan bir susam tanesi kadar bir şeyi alıp yutmak 8. Az miktarda tuz yemek, 9. Kan aldırdıktan veya sadece karısını öptükten sonra orucu bozulduğu kanaatiyle bile bile orucunu bozmak. Ramazan ayında niyet ederek oruca başlayan kimse, saydığımız şeylerden birini bilerek ve özürsüz olarak yaparsa orucu bozulmuş olur. Bozulan bu orucu kaza etmesi ve kasten bozduğu için de keffaret tutması gerekir.

 Orucu Bozup, Yalnız Kazayı Gerektiren Şeyler

1. Çiğ pirinç, un, hamur, pamuk, bir defada çok miktarda tuz; kağıt, zeytin çekirdeği gibi yenilmesi ya da yutulması mutat olmayan şeyleri yemek veya yutmak. (Yenmesi ya da yutulması mutat olan şeyleri yemek veya yutmak orucu bozar ve kefareti gerektirir.) 2. Taş, toprak, demir, altın ve gümüş gibi şeyleri yutmak, 3. İçi olmayan ceviz ve badem yutmak, (Bunların içi olanları yenildiği takdirde keffaret gerekir) 4. Makattan ilaç ya da sıvı şırınga etmek, 5. Burnuna ilaç çekmek, 6. Kulağın içine yağ damlatmak, 7. Başta bulunan yaraya konulan ilacın dimağa (beyne), karındaki yaraya konulan ilacın içeriye ulaşması. Bu, Ebu Hanife'nin görüşüdür. Buna göre; iğne yaptırmak orucu bozar ve kazayı gerektirir. çünkü iğne vasıtasıyla vücuda verilen ilaç iç kısımlara kadar ulaşmaktadır. İmam Ebu Yusuf ve İmam Muhammed'e göre; tabii olmayan yollar dışında vücudun başka tarafından açılan bir yoldan içeri giden ilaç, orucu bozmadığı için iğne yaptırmakla oruç bozulmaz. Çünkü vücuda verilen ilaç, ağız gibi tabii bir yoldan değil, deriden açılan başka bir yoldan verilmektedir. Ancak, ibadetlerde ihtiyatlı hareket etmek esas olduğundan Ramazanda iğne yaptırmak zorunda olan kimse bunu mümkünse iftardan sonra yaptırmalıdır. Bu mümkün olmaz da gündüz iğne yaptırmak zorunda kalırsa, İmam Ebu Yusuf ile İmam Muhammed'in görüşlerini esas alarak orucuna devam eder ve bu orucunu daha sonra kaza etmesi gerekmez. 8. Ağzına aldığı boyalı iplik gibi şeylerin boyası ile rengi değişen tükürüğü yutmak, 9. Boğazına kaçan kar veya yağmuru kendi isteği olmayarak yutmak, (Kendi isteği ile yutarsa keffaret gerekir) 10. Zorlama ile oruç bozmak, 11. Dişleri arasında nohut tanesi kadar kalan yemek kırıntısını yutmak, 12. Abdest esnasında ağzına ve burnuna su alırken kendi elinde olmayarak boğazına su kaçmak, 13. Unutarak yiyip içtikten sonra orucunun bozulduğunu zannederek yiyip- içmek, 14. Ağız dolusu kusmak, (Kendi isteği ile) 15. Ağız dolusu gelen veya kendi isteğiyle getirdiği kusuntuyu mideye geri çevirmek, 16. Kendi isteği ile içine veya genzine duman çekmek. Kendi isteği ile olmazsa oruç bozulmaz, (içeri çekilen duman sigara dumanı olursa keffaret gerekir.) 17. Güneş batmadığı halde,battı zannederek iftar etmek, 18. imsak vakti geçtiği halde daha vakit vardır zannederek yemek, 19. Cinsel ilişki dışında kadına dokunmak veya öpmek sonucu boşalmak, 20. Ramazan orucundan başka bir orucu bozmak, (Ramazan orucundan başka bir orucu bilerek bozmak sadece kazayı gerektirir.) 21. Ramazan orucuna niyet etmiyerek yiyip içmek, (Keffaret, niyet edilerek başlanan orucu bilerek bozmaktan lazım gelir. Oruca niyet edilmeyerek yiyip içtiği takdirde sadece o günün orucunu kaza eder.) 22. Misafir iken oruca başlayıp ikamete niyet ettikten sonra yemek, 23. Mukim iken oruca başlayıp sefer mesafesi yolculuğa niyet ederek bulunduğu yerin sınırlarını geçtikten sonra orucu bozmak, 24. Kulağa yağ damlatmak. Sayılan bu şeylerden birini yapan kimsenin orucu bozulur ve bozulan orucun gününe gün kaza edilmesi gerekir. Bunlardan biri ile orucu bozulan kimsenin akşama kadar orucu bozacak bir şey yapmaması vaciptir. Gündüz iyileşen hasta, yolculuğu sona eren misafir, ayhali veya lohusalıktan temizlenen kadın, ergenlik çağına gelen çocuk ve müslüman olan gayr-i müslim, Ramazan ayına saygı için günün kalan kısmında oruçlu imiş gibi akşama kadar orucu bozacak şeylerden sakınmalan uygun olur. Oruca niyetlenen kadın, gündüz ayhali veya lohusa olursa, orucunu bozması lazımdır. Akşama kadar oruçlu gibi durması haramdır. Kadın, henüz ayhali olmadan adet günümdür diyerek orucunu bozmamalıdır. Hasta ve yolcu olup oruç tutmayan kimselerin yemeden, içmeden durmaları gerekmez. Ancak bunlar açıktan değil de gizli olarak yerler.

 Orucu Bozmayan Şeyler

1. Oruçlu olduğunu unutarak; yemek, içmek ve cinsel ilişkide bulunmak.   Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Bir kimse oruçlu olduğunu unutarak yer, içerse orucunu tamamlasın, (sakın) bozmasın. Çünkü onu, Allah yedirmiş, içirmiştir.Buhari,Savm,7 Unutarak yiyip içerken oruçlu olduğunu hatırlarsa hemen ağzını boşaltıp yıkar ve oruca devam eder. Oruçlu olduğunu hatırladıktan sonra boğazından aşağıya bir şey geçerse orucu bozulur. Bir kimse unutarak yiyen bir oruçluyu gördüğünde eğer güçlü kuvvetli olup, oruca dayanabilen bir kişi ise, oruçlu olduğunu kendisine hatırlatır, zayıf ve güçsüz bir kişi ise hatırlatmaz. 2. Bir suya dalıp kulağına su kaçmak. 3. Kendi isteği olmayarak boğazına toz ve duman girmek. 4. Kendi isteği olmayarak kusmak. 5. Kendiliğinden içeriden gelen kusuntu yine kendiliğinden içeriye gitmek. 6. Uyurken ihtilam olmak (yani uyurken cünüplük hali meydana gelmek.) 7. Dokunma ve öpme olmadan sadece bakmak veya düşünmek sebebiyle boşalmak. 8. Karısını sadece öpmek. 9. Geceleyin cünüp olduğu halde sabaha kadar yıkanmayıp gündüz yıkanmak. 10. Dişleri arasında sahur yemeğinden kalan ve nohut miktarından az olan kırıntıyı yutmak. 11. Ağzındaki tükürüğü yutmak. Ağzından dışarı çıkıp tamamen ayrılan tükürüğü tekrar yutmak orucu bozar. 12. Ağzına gelen balgamı yutmak. 13. Kafasından burnuna gelen akıntıyı içine çekip yutmak. 14. Ağzına aldığı (Mesela, dişine koyduğu) ilacın tadı boğazına varmak. 15. Erkeğin tenasül organına ilaç veya su akıtmak. 16. Göze ilaç dökmek. 17. Kan aldırmak. 18. Gözlerine sürme çekmek.  

Bu saydığımız şeylerin hiçbirisi orucu bozmaz.

 Oruçluya Mekruh Olan Şeyler

1. Bir şey tatmak. Mesela, kadının kocası yemeğin tuzunun az veya çok olmasından dolayı hanımını rahatsız ederse, kadın bir şey yutmadan diliyle yemeğin tuzuna bakabilir. Yemek pişiren ücretli de böyledir. 2. Gereksiz olarak bir şey çiğnemek. çocuğu için bir şey çiğnemesi gereken kadın, bu işi yapacak başka bir yol bulamazsa küçük çocuğunu korumak maksadıyla çiğneyebilir. 3. Kendine güveni olmayan kimsenin hanımını öpmesi ve kucaklaması. Bir boşalma olmaması durumunda böyledir. Eğer öpmek veya kucaklamakla boşalma meydana gelirse mekruh olmakla kalmaz, oruç bozulur. 4. Tükürüğünü ağzında biriktirip yutmak. 5. Kan aldırmak veya ağır bir işte çalışmak gibi kendisini zayıf düşüreceğine kanaat getirdiği bir iş yapmak. (Zayıf düşürmeyeceğine kanaat getirirse mekruh olmaz.)

  Oruçla ilgili Çeşitli Hükümler

Unutarak yiyip içen veya oruçlu iken kusan bir kimse, orucunun bozulduğunu zannederek yiyip içse, kaza lâzım gelir. Fakat kusmakla orucunun bozulmadığını bildiği halde yer ve içerse kendisine hem kaza hem de keffaret ge- rekir. Gündüz ihtilam olanın durumu da böyledir. Ramazanda gündüzleyin uyurken cünüp olan kimse, orucunun bozulduğunu zannederek yiyip içse, bundan dolayı orucun kaza edilmesi lazımdır. İhtilam olmanın orucu bozmadığını bildiği halde kasten yerse, kendisine kaza ve keffaret gerekir. Bir kadın Ramazanda (henüz ayhali olmadan) ayhali günümdür diyerek orucunu bozsa ve o gün ayhali olmasa; eğer o günün orucuna niyet etmemiş ise kendisine kaza lâzım gelir, eğer niyet edip oruca başladıktan sonra bozmuşsa keffaret gerekir. Dişler arasından çıkıp tükrüğe karışan kan, tükrükten fazla veya tükrüğe eşit olup yutulursa orucu bozar. Tükrükten az ise bozmaz. Dişlerini fırçalayan kimse, orucunun bozulduğunu zannederek bile bile yiyip içse kendisine keffaret gerekir. Abdest esnasında ağzına su alırken elinde olmayarak boğazına su kaçsa, eğer oruçlu olduğu hatırında ise orucu bozulur ve kazası gerekir. Eğer o esnada oruçlu olduğu hatırında değilse orucu bozulmaz. Mukim olan (misafir olmayan) bir kimse, geceleyin niyet edip oruca başladıktan sonra gündüz sefer mesafesi yolculuğa çıksa bile o günün orucunu tutması gerekir. Yola çıktıktan sonra orucunu bozduğu takdirde kaza lazım gelir. Yola çıkıp oturduğu yerleşim yerinin sınırlarını geçmeden orucunu bozarsa, kendisine keffaret gerekir. Misafir olan bir kimse, niyet edip oruca başladıktan sonra gündüz daha yolculuğu bitmeden veya yolculuğu sona erip memleketine döndükten sonra orucunu bozsa kendine kaza lâzım gelir.   Ramazan ayından oruç borcu olan bir kimse, bunları kaza etmeden öbür Ramazan gelse evvelâ, Ramazan orucunu tutar, sonra önceki Ramazandan kalan borçlarını tutar. Ramazan orucunu kaza ederken, bu oruçları isterse peş peşe, isterse aralıklı olarak tutar. Borçlarını bir an önce ödemesi bakımından peş peşe tutması daha iyidir. Bir kadın, oruçlu olduğu günde ayhali veya lohusa olsa, o günün orucunu kaza etmesi gerekir.

Bir kimse hasta olduğu için Ramazanda orucunu bozsa ve iyileşmeden ölse, kendisine bir şey gerekmez. Abdestten sonra ağızda kalan yaşlık, orucu bozmaz. Konuşurken tükürükle ıslanan dudaklarındaki tükrüğü yutmakla oruç bozulmaz. Ramazanda bayılan bir kimse, baygınlığı bir kaç gün devam ettiği takdirde, bayıldığı günü kaza etmez, çünkü niyet ederek o günün orucuna başlamıştır, Ondan sonraki günleri kaza eder. Nafile olarak tutulan orucu özürsüz olarak bozmak mekruhtur. Herhangi bir sebeple bozulan nafile orucun kaza edilmesi gerekir. Başlanan keffaret orucu bitmeden Ramazan ayı girerse, keffaretin yeniden tutulması gerekir.

Diyanet İslam İlmihali

Ölüm

 Ölüm nefes kadar yakındır.

Sevmek için Allah, arkadaş olmak için Kur’an, nasihat için de ölüm yeter. İbn-i Sirin

İnsanlarla öyle iyi geçininiz ki, düşmanınız bile ölümünüze ağlasın. Hz.Ali

Ölüm Neden Soguksun Öyle. Dünya dediğin bir handır,Biri gelir,biri gider.

Ey İnsan Kaf Dağı kadar yüksekte olsan da, kefene sığacak kadar küçüksün.

Herkes bedeninin ölümünü düşünüyor. Kalbinin ölümünü düşünen yok.

Asıl önemli olan, kalbin ölmesidir. Hz. Mevlânâ

           İnsan bu dünyada misafirdir. Er veya geç, istesek de istemesek de, ölüm kapımızı çalacak, gerçek vatanımız olan ahiret yurduna intikal edeceğiz.

Dikkatinizi çekerim ki; bir Adem peygamber vardı, bütün dünya sadece onundu. Bir Karun vardı, dünyanın en zenginiydi. Bir Fir'avun vardı "Ben yaratıcıyım, bana tapın" diyordu. Bir Süleyman peygamber vardı, dünya bütün varlığıyla onun emrine hizmet ediyordu. Ve bir Muhammed Mustafa (s.a.v.) vardı ki, dünyalar onun hatırı için yaratılmıştı. Sorarım size, dünyada şimdi hangisini görüyorsunuz?..

Sermayesini ölçüsüzce harcayan bir tüccar, bir süre aldatıcı bir sefa sürer. Ama bu sefanın sonu iflâsa varır..

İmtihanları unutmak, öğrenciye, geçici bir eğlence fırsatı verebilir. Ama bu gafletin neticesi; sıkıntılar, çileler ve ıstıraplar olur.

İmtihanı kazanmak için en kısa yol, derse çalışmaktır.

Ahiret dersi ise, “Ben cinleri ve insanları, ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.”Zariyat 51/56 Emri mucibince, Allah'a gerçek kul olma mücadelesi içinde olmak demektir. Bu süreçte, dünya hayatının tadı, güzelliği ve hoşluğu önümüze bir engel olarak çıkabilir, Allah yolundaki imtihanımızı veremememize yol açabilir. Bunun için de Allah (c.c.) bizleri şöyle uyarmakta ve dünya hayatının çekiciliğine kapılmamamızı istemektedir:

“Her ümmetin belli bir eceli vardır. Onların eceli geldi mi, ne bir an geri kalabilirler, ne de öne geçebilirler.” (A’raf Suresi 7/34)

-Rebi bin Heysem evinde bir mezar kazdırdı. Kalbi katılaştığı zaman kabre girer ve bir saat orada yatardı. Sonra şu ayeti okurdu: “Nihayet onlardan her birine ölüm gelip çatınca şöyle diyecektir: - Rabbim, beni dünyaya gönder.”Mü’minun 23/99

Sonra mezarından çıkar ve kendi kendine şöyle seslenirdi:

- Ey Rebi! Bak geri çevrildin. Geri çevrilmeyeceğin an gelmeden önce iyi amellerde bulun.” Ragıp Güzel, Perdelerin Ötesi, Güher Yayınları, İstanbul, 1989, s.36.

        Ömür bitmeyecek gibi görünse de inanın çok kısa.Ölüm var ,cennet-cehennem var.

"Akıllı kimse ölümü en çok hatırlayan ve ölümden sonrası için çalışandır." (İbn Mace, Zühd 31)

Gözlerimizi kapatınca mirasçılar “ne bıraktı?” derken melekler “ne getirdi” diyecek.

Gittigin yolu iyi seç. Özgürlük, insanın kendi haklarının sahibi olması demektir. Bunun ötesini aramak ise, başkasının hakkına göz dikmektir.

Ecel geldi cihana, baş ağrısı bahane.

Her canlı gibi insan da yaşar ve ölür. Her insanın da Yüce Allah tarafından takdir edilmiş bir ömrü vardır. İnsan bunu ne uzatabilir ne de kısaltabilir. Ecel saati gelen kimse bir nedenle ölür. Ancak ölüm nedeni olarak gösterilen hastalık, kaza gibi bir şeyler aslında bir bahanedir. Asıl neden kişinin kendisine takdir edilen yaşam süresinin dolmasıdır.

Ölmeden Önce Ölmek

Üzerinde yaşadığımız şu ihtiyar dünya nice insanlar gördü. Kimi peygamberdi bu insanların, kimi Ebu Cehil’di. Kimi mü’mindi, kimi kâfir... Kimisi Sıddık’tı, kimisi Nemrut... Evet, hepsi öldü. Ölüm onların hiç birini ayırmadı.                                                                                                      Allahü Teala Hazretleri Kur’an-ı Kerim’de: “Her nefis ölümü tadacaktır ve sonra bize döndürüleceksiniz.”Ankebut 29/57

"Sizi boş yere yarattığımızı ve bize geri döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?"(Müminun115 )Buyurulmuş ve insanın bir gün hesaba çekileceği bildirilmiştir. Öldükten sonra dirilip Allah'ın huzuruna getirileceğimiz bu güne "Hesap Günü" diyoruz. Bugün, insanın en dehşetli günlerinden bir gün­dür. Peygamberler bile bugünün dehşetinden Allah'a sığınmışlardır. İşte bu peygamberlerden biri, İbrahim aleyhi's-selâm'dır. Bakın 0, Allah Teâlâ'ya nasıl dua ediyor:

"(Ey Rabbim) İnsanların dirilecekleri (ve huzuruna gelip hesap verecekleri) gün, beni utandırma. O gün ne mal fayda verir, ne evlat. Ancak Allah'a temiz bir kalb ile gelenler başka.(şuara 87-89) Hz. İbrahim bu duası ile bize örnek oluyor,yol gösteriyor

Dünya pazarında hiçbir şey karşılıksız verilmezken, ebedî âlemde vaat edilen nimetler çalışmadan, hazırlanmadan kazanılır mı? Mademki ölüm var, ahiret var, hesap var, mizan var, sırat var, cennet var, cehennem var; öyleyse ölüme, ahirete ve hesaba hazır olalım!

Hesaba çekilmeden önce kendimizi hesaba çekelim!

Ölüme Hazırlanın!                                                                                                          Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve herkes, yarına ne hazırladığına baksın. Allah'tan korkun, çünkü Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.Haşr 59/18 Kur'ân-ı Kerim'de kastedilen yarın: "ahirettir." İnsan günlük hayatında hep yarınına göre kendisini ayarlar.Mesela çocuklarını hep yarına göre yetiştirir. Gençliğinizde ihtiyarlığınız için hazırlıklar yapıyorsunuz. Evim olsun, arabam olsun istiyorsunuz. Bütün ömrümüzde yaptığımız çalışmalar yarına yöneliktir. Ama bu dünyanın yarınları bitiyor. Bir sonu var.

Mü'minler ölürken yanlarına melekler gelir:                                                                      'Korkmayın, üzülmeyin, size vaad edilen Cennetle sevinin' diye onlara müjde verir. Allah'ın kendisinden hoşnut olacağını ve kendisini bağışlayacağını duyan mü'min son derece mutlu olur. Bir an önce Allah'a kavuşmayı, Allah da ona kavuşmayı ister.                                    Ölmek üzere olan inançsız kimseye de işkence göreceği hatırlatılır.                              O da ölümden nefret eder ve Allah'a kavuşmayı istemez; esasen Allah da ona kavuşmayı istemez. Melekler inançsız kimsenin yüzüne ve arkasına vurarak 'Tadın bakalım yakıcı azabı' diye canını alırlar. İnançsız olarak ölenlerin pis kokusu gök ehlini rahatsız edecek kadar berbattır.

Hiç bir kimse, geçici bir konak olan şu fani dünyada, bütün isteklerini elde etme kudretine sahip değildir. Müslüman, Yüce Allah’ın takdirine boyun eğmeli ve isyandan uzak durmalıdır.

Ebû Saîd el–Hudrî radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Ölü tabuta konulup da insanlar (veya erkekler) onu omuzladığı zaman, eğer iyi bir kişi ise “Beni çabuk götürünüz, beni çabuk götürünüz!” diye seslenir. Eğer iyi olmayan biri ise, “Eyvah!. Bu tabutu nereye götürüyorsunuz?” der. O cenâzenin sesini insandan başka her şey duyar. Eğer insan bu sesi duysaydı, bayılırdı.” Buhârî, Cenâiz 50, 53, 90. Ayrıca bk. Nesâî, Cenâiz 44

Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber, Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü Peygamber?

Rabbim bizleri ölümden sonrası için hazırlanan ve hesabını kolay verebilen kullarından eylesin. “Allah’ım! Ölüm anında şeytanın sırtımı yere getirmesinden Sana sığınıyorum.” (Nesâî, İstiâze, 56) Son nefesimizde de Sağımızda Kur'an Kerim Kalbimizde İman,dilimizde

La ilahe illallah  Muhammeden Resulullah- Eşhedu enlâ ilâhe illallah ve eşhedu enne Muhammeden abduhu ve resuluhu.Söyleyerek.Abdestliyken Oruçlu ve namazda iken şehit olarak ölmeyi! İman ile ruhumuzu teslim etmeyi nasip Eyle.

    Özgürlük

Asıl özgürlük ALLAH'a kul olmaktır.

İnsanın temel haklarından biri olan yaşam hakkı; dini, dili yada inancı yaşamasına hiç kimse engel koyamaz.

İman, bizatihi özgürlüktür.

İnsanın Özgürlüğü Allah’a İman Etmekle Başlar.

Özgürlük Allah’tan başka hiçbir varlığa kul ve köle olmamaktır.

Amirlerimizin bize çizdikleri sınırlar içinde görevimizi yapıyoruz.

ALLAH İNSANLARA SINIRI ÇİZER, SINIRLAR İÇERİSİNDE SERBEST BIRAKIR

Allah’ın verdiği özgürlük helal dairesi içinde yaşamaktır.

Allah`ın CC özgürlüğe müdahalesi, ancak kendisine söz verildiği halde sözünü yerine getirmeyene sonlarının nasıl olacağını söylemekten ibarettir. Bunun dışında başımıza gelen her kötülük kendi elimizle yaptıklarımızın sonucudur. Allah CC süprizle karşılaşmamamız için rehber ve akıl vermiştir.

“insanlar başı boş bırakıldıklarını mı sanıyorlar…” Kıyame 75/ 36

İnsan ya Allah'a (c.c.) kul olacak ya da nefsine. Başka bir alternatif yoktur. Çünkü ölümden sonra gidilecek yerler de ya cehennem ya da cennet olmaktadır. Başka bir yurt yoktur.

Allah’a kul olanlar gerçek özgürlüğe kavuşurlar.

Her bir varlık, Rabbilaleminin terbiyesine, proğramına aşkla uyup, alemde görevlerini şevkle yapmaktadır. Ya İNSAN! Sen, ben, o, ...  

-Andolsun, biz cinler ve insanlardan birçoğunu cehennem için yaratmışızdır. Onların kalpleri vardır, onlarla kavramazlar; gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır, onlarla işitmezler. İşte onlar hayvanlar gibidir; hatta daha da sapıktırlar. İşte asıl gafiller onlardır. Araf 7/179

Sapık kavramı,doğru yol üzerinde olmayanlara kuranın verdiği bir sıfattır. Doğru yol ise yine kurana göre, allah tarafından indirilen vahiylerdeki öğretilerin tamamıdır. Bu öğretilere uymayanlar ise doğru yolda olmadıkları için sapık olarak nitelendirilir Örnek olarak fatiha suresini verelim

1/5: Bizi doğru yola ilet; 1/6: Kendilerine nimet verdiklerinin yoluna* 1/7: Gazaba uğrayanların ve sapıklarınkine değil.

        Kafirlerin hayvanlardan daha şaşkın, sapık, aşağı olarak nitelendirilmesinin nedenini        Hz. Ali (k.v.) şöyle açıklar: Canlılar üç türdür: melekler, insanlar ve hayvanlar.

Allah meleklere sadece akıl vermiştir. Anlarlar, kavrarlar ve gereğini yerine getirirler. Bunlar; sadece itaat üzere yaratılmışlardır.

İnsanlara ise akıl ve bunun yanında nefis verilmiştir. İnsan akıl veya nefse göre yaşama arasında serbest bırakılmıştır.

Hayvanlar ise yalnız iç güdü özelliğine sahiptirler.

Şayet insan, nefsine değil de aklına uyarsa melekleşir. Hatta meleklerden de üstün olur. Çünkü; meleklerde nefis yoktur, ama insanoğlu nefsine ve ona bağlı değişik duygulara rağmen itaat ettiği için meleklerden de üstün olmuş olur.

Ama insan aklının değil de nefsinin adamı olursa hayvanlaşır,akıl nimetine sahip olmayan hayvanlara nisbetle bu emanate ihanet ettiği için hayvanlardan da aşağı bir derekeye düşer.

Böyle insanlardan kaçmak gerekir. Cansızlardan da aşağı olan bu kişiler yalnızca üzüntü kaynağıdır.İman insanı meleklerden daha üstün bir mertebeye getirirken,küfür insanı esfeli safiline atıp cehennemin derekelerine düşecek bir hale getirir.

"İnsan isterse meleklerden üstün yine isterse hayvanlardan aşağı bir yaratık haline gelebilir" Hz. Mevlana

Çünkü hayvanlar kendilerine iyilik edenleri tanırlar, iyilik edenle kötülük edenleri seçerler, iyilik edenlere yaklaşır, kötülük edenlerden uzaklaşırlar, ama kâfir bütün iyilikleri, rızıkları yaratan ve ihsanda bulunan Rabbından kaçıyor. Onun için Rabbımız onlar hayvanlardan da aşağıdır buyuruyor.

“Her çocuk fıtrat üzere doğar. Sonra ana babası onu yahudi, hıristiyan veya Mecûsî yapar” (Buhârî, “Cenâiz”, 80, 93; Müslim, “Kader”, 22-25).

Gerçek özgürlük insanın kendi nefsine karşı zafer elde etmesidir.

Özgürlük ve istediğini yapmak.

Allah namaz kıl, oruç tut, içki içme, zina etme gibi kurallar koymuş? Bu özgürlüğe,aykırı değil.

Allahü teâlânın kural koymadığı mahlukları da var.

Mesela aslan, geyik dağda özgürce gezip dolaşırlar.

Özgürlük ve doğallıktan kasıt, hayvan gibi başı boş, serbest yaşamak olmasa gerek. Önce sizi düşünelim. Küçük çocuğunuz, pis ve zararlı şeyleri yese, yeme o pistir, zararlıdır der misiniz? Ateşe uzansa, cızzz yakar o der misiniz? Yılana elini uzatsa, sakın dokunma sokar der misiniz? Derseniz, çocuk size baba benim özgürlüğüme karışma dese ne dersiniz? En azından ben babayım, çocuğumun iyiliğini düşünmem gerekir, onun için böyle söyledim dersiniz.

Özgürlük, her istediğini yapabilmek değildir.

Mesela uyuşturucu maddeleri, vücuda zararlı olan şeyleri yasaklamak, özgürlüğe zıt olarak vasıflandırılamaz.

İstediğini yapmak İnsan her istediğini yapabilir mi?                                           Yapılabilenler ve yapılamayanlar var:

1–Her devletin kanunları, tüzükleri vardır. O ülkenin vatandaşları bunlara uymak zorundadır. Uymayan cezalara çarptırılır.

2–Her şirketin prensipleri farklıdır. O şirkette çalışan, peşinen bunları kabul etmiş demektir. Orada çalışmak istiyorsa, bunlara uymaktan başka çaresi yoktur. Ya uyacak, ya da istediği yere gidecek.

3–Trafiğin düzeni için trafik kuralları konulmuştur. Herkes istediği gibi gidemez, istediği gibi araç sollayamaz, kırmızı ışıkta geçip gidemez. Bu kurallara uymayan ceza ödemek zorunda kalır. Bir kaza sonucu hayatından da olabilir.

4–İnsan istediğini yapabilseydi, dinlerin, peygamberlerin ve kitapların gönderilmesine lüzum olmazdı. Bu yüzden, insan, kul olarak yaratıcısının emir ve yasaklarına muhataptır. Bunu kabul etmeyen, istediğini yapabilen, sorumsuz mahlûkların yani hayvanların seviyesini tercih etmiş olur.

Demek ki, her istediğini yapmak doğru bir şey değildir.

Herkes istediğini yaparsa, ne düzen, ne hak hukuk, ne de huzur kalır.

Yusuf Peygamber gibi zindanlara atılmayı göze almak, fakat asla nefsin şehvet ve tutkularına esir olmamaktır. Onun kötülüğü emretmesine Yusuf, 12/53. imkân vermemektir.

Unutmayalım ki eğitilmeyen nefis ve iradeler, önce hevânın, arzu ve isteklerin, şeytanın, sonra da başkalarının esiri olmaya mahkûmdur.Nefsini temizleyen mutlaka kurtuldu.Şems, 91/9.

Kim de Allah’a ve Peygamberine isyan eder ve O’nun koyduğu sınırları aşarsa, Allah onu ebedî kalacağı cehennem ateşine sokar. Onun için alçaltıcı bir azap vardır.Nisa 4/14

“Allah’ım! Helâl olan nimetlerinle yetinmemi, haramlardan müstağni olmamı ihsan eyle! Fazlı kereminle beni senden başkasına muhtaç eyleme!” Hâkim, De’avât, No:1973

Hak yolda olanların Allah yar ve yardımcısı olsun. Bilmeden hataya düşenlere Allah uyanıklık ve hidayetler nasip etsin.

Yüce Mevlamız bizlere özgür irademiz ile samimi bir şekilde iman ile yaşamayı nasip eylesin.

           Peygamberler

İnsan bir yolcudur, yolcunun klavuzu rasulullah, haritası kur'an.

Vahiy meleği vasıtasıyla Yüce Allah tarafından gönderilen ilâhî emirleri ve yasakları insanlara bildirmekle vazifeli kimselere Kur’an-ı Kerîm’in dilinde "Nebî, resûl, beşir ve nezîr" adlari verilir. Bunlar her bakımdan üstün ve seçkin kimselerdir. Peygamberler, Allah'ın emirlerini yapanları cennetle müjdelemişler, yapmayanların ise cehennem azabı ile cezalandırılacaklarını haber vermişlerdir.

Peygamberlerin Sıfatları Nelerdir?

1-Sıdk: Peygamberler doğrudurlar. Asla yalan söylemezler.

2- Emânet: Emindirler. (Yani güvenilirdirler, her hususta kendilerine inanılır.)

3- Tebliğ: Hz. Allâh'ın emir ve yasaklarını hiç noksansız ve çekinmeden tebliğ ederler.

4- Fetânet: Son derece zekîdirler.

5-İsmet: Mâsumdurlar; günah işlemekten uzaktırlar.

Peygamberlerin bir kısmı bir kavme, bir bölgeye, bazıları da bütün âleme ve insanlığa gönderilmiştir.

        Hazret-i Âdem aleyhisselâmdan Peygamberimize kadar bir rivâyete göre 124 bin, diğer bir rivâyete göre ise 224 bin peygamber gelmiştir.

Hz. Âdem (a.s.) ile başlayan ve temel esaslarında aynı olan ilahi dinler, Hz. Muhammed (s.a.v.) ile son bulmuştur. Gönderilen peygamberlerin sayısı konusunda Kur'an-ı Kerim'de herhangi bir bilgi bulunmamaktadır.

Kur'an-ı Kerim'de isimleri geçen peygamberler 25 tanedir.                                                       1. Hz. Adem (a.s) İlk insan ve ilk peygamber.                                                                                             2. Hz. Idris (a.s) Dördüncü kat semâdadır. Şît aleyhisselâmın torunlarındandır.                                   3. Hz. Nuh (a.s.) Altı ulülazm peygamberden ikincisidir. Tûfan'ı ile meşhurdur.                                         4. Hz. Hûd (a.s) Yemen'de Âd kavmine gönderildi.                                                                                        5. Hz. Salih (a.s) Semud kavmine gönderilmiştir.                                                                                               6. Hz. Ibrahim (a.s) Urfa'da Nemrut ateşe attırdı. Fakat yanmadı.                                                         7. Hz. Lût (a.s) Ürdün ile Filistin arasındaki kavme peygamber gönderilmiştir.                             8. Hz. Ismail (a.s) İbrâhim aleyhisselâmın oğludur. Kurban edilmek istendi. Bıçak kesmedi.    9. Hz. Ishak (a.s) İbrâhim aleyhisselâmın oğludur. Filistin civarında yaşadı.                                      10. Hz. Yakûb (a.s) Diğer adı İsrâil'dir. Oğlu Yûsüf aleyhisselâmdan çok ayrı kaldı.                            11. Hz. Yusuf (a.s) Köle olarak satıldı. Sabretti, sultan oldu.                                                            12. Hz. şuayb (a.s) Mûsâ aleyhisselâmın kayınpederidir.                                                                  13. Hz. Musa (a.s) Allahü teâlâ ile Tûr dağında konuşmuştur.                                                            14. Hz. Harun (a.s) Mûsâ aleyhisselâmın âbisidir.                                                                          15. Hz. Davut (a.s) Süleyman aleyhisselâmın babasıdır. Sesi çok güzeldi.                                           16. Hz. Süleyman (a.s) Her hayvanın dilini bilirdi.                                                                           17. Hz. Eyyûb (a.s) Belâlara sabrı ile meşhurdur.                                                                            18. Hz. Zülkifl (a.s) İsrâiloğullarına gönderildi.                                                                                   19. Hz. Yunus (a.s) Balığın karnında 40 gün kaldı.                                                                            20. Hz. İlyas (a.s) İsrâiloğullarına gönderildi ve Hârun aleyhisselâmın torunlarındandır.                          21. Hz. El- Yesâ (a.s) İsrailoğulları'na gönderilen peygamberlerden biri.                                           22. Hz. Zekeriya (a.s) Oğlu Yahyâ'yı şehid eden yahudi Herod, bir kütük içinde gizlenen Zekeriyyâ aleyhisselâmı da kütükle birlikte testere ile ikiye biçerek şehid etti.                                                         23. Hz. Yahya (a.s) Zekeriyyâ aleyhisselâmın oğludur. Yahudi Herod şehid etti.                                     24. Hz. Isa (a.s) Babasız doğan bir peygamberdir.                                                                           25. Hz. Muhammet (s.a.v) Hak din olan İslâm'ın son peygamberi (Hicretten önce 53-H.11/571-632).Bunlardan başka Kur’an-ı Kerîmde isimleri geçen fakat peygamber olup olmadıkları hakkında kesin bilgi olmayanlar vardır ki; bunlar da şunlardır: 26- Üzeyir 27- Lokman 28- Zü’lkarneyn. İslâm dininin inanç esaslarında Allah’ın peygamberlerinden hiçbirisi diğerinden ayrılmaz. Hepsi peygamber olarak kabul edilir, her peygamberin getirdiği ve tebliğ ettiği dînin hak din olduğu benimsenir. Çünkü İslâm dininin îman esasına göre; gerçek din, semavî din tektir ve Allah tarafından elçiler aracılığı ile gönderilir.

Ulû’l-Azm (Azm Sahibi) Peygamberler:

Kur’an-ı Kerim’in azm sahibi olarak tanımladığı peygamberler vardır ki Allah (cc), Resulü Muhammed’e (asm) mücadelelerindeki sabırlarında onlara uymasını emretmiş ve şöyle buyurmuştur:

*“(Ey Resûlüm!) O hâlde, ülü’l-azm (sebat sâhibi) peygamberlerin sabrettiği gibi, (sen de) sabret! Ve onlar (o inkâr edenler) hakkında acele etme! Onlar va‘d olunup durdukları (azâbları)nı görecekleri gün, sanki (dünyada) sâdece gündüzün bir saati kadar kalmış gibidirler. (Bu) bir tebliğdir! Hiç fâsıklar topluluğundan başkası helâk edilir mi?” (Ahkâf,46/35)

Azmleri kuvvetli, imtihanları ağır ve mücadeleleri gayet zor olduğu için “Azm Sahibi Peygamberler” diye isimlendirilmişlerdir. Bunlar; Hz. Muhammed (asm) Hz. Nuh (as) Hz. İbrahim (as) Hz. Musa (as) Hz. İsa (as) Ayrıca Hz. İsmâîl, Hz. Ya‘kūb, Hz. Yûsuf ve Hz. Eyyûb (as) da ülü’l-azm peygamberler arasında sayılmaktadır. Bir başka görüşe göre de bütün peygamberler azim sâhibi, yani ülü’l-azm’dirler. (Râzî)

*Biz, sonra peygamberlerimizi ve aynı şekilde iman edenleri kurtarırız. İnananları üzerimize bir borç olarak kurtaracağız.Yunus 10/103

İlahî Kitaplar                                                                                                                                  İlahî kitaplar Allah kelamı olmak bakımından aralarında farklılık bulunmamasına rağmen, hacimleri ve hitap ettikleri kitlenin büyüklüğüne göre, suhuf ve kitap olmak üzere ikiye ayrılırlar. Kitap gönderilen peygambere Resul denir. Nebi, kendinden önce gelen Resulün dinini tebliğ eden peygamberdir.

Suhuf indirilen peygamberler

Suhuf sayfaların sayısı 100 olup şu peygamberlere indirilmiştir.

1- Âdem Peygamber'e 10 sahife.

2- Şit Peygamber'e 50 sahife.

4- İdris Peygamber'e 30 sahife.

5- İbrahim Peygamber'e 10 sahife.

Bu sufufların hiçbiri günümüze ulaşmamıştır. (bk. Süyütî, ed-Dürrü'l-mensür, VIII, 489; Alüsî, Rühu'l-meani, XV, 141-142).

Suhufların önemi ve muhtevası Suhuflar; her peygamberin getirdiği şeriatte temel esasların aynılığını, değişmezliğini göstermesi bakımından önemlidir: 1- Herkes, yaptıklarından mes'uldür. Bir şahsın yaptıklarından ancak kendisi sorumludur. 2- Hiç kimse, başkasının cezasıyla cezalandırılmaz. 3- Her şahıs, yaptığının karşılığını görecektir. 4- Başkasının yaptığı amellere kimse ortak olamaz. 5- Hiç kimse, yapmadığı amelin karşılığını alamaz.

4 BÜYÜK KİTAP HANGİ PEYGAMBERLERE GELDİ

1-Tevrat, Musa aleyhisselama,

2-Zebur, Davud aleyhisselama,

3-İncil, İsa aleyhisselama,

4-Kur' an-ı kerim,

 "Biz, içinde doğruya rehberlik ve nur olduğu halde Tevrat'ı indirdik..." (el-Maide 5/44). 

"...Gerçekten biz, peygamberlerin kimini kiminden üstün kıldık. Davud'a da Zebur'u, verdik" (el-İsra 17/55). "Ehl-i kitabı tasdik de etmeyin, tekzip de (yalanlamayın). Biz Allah'a, bize indirilene, İbrahim'e indirilene inandık deyin" (Buharî, "Tefsîr", süre: 2/11; "İ'tisam", 25).

*Hayır, hayır, O kur'ân kuşkusuz bir öğüttür. Dileyen onu düşünür. (Müddesir 74/54-55)

Peygamber efendimiz Muhammed aleyhisselama. Kur' an-ı kerimi Cebrail aleyhisselam getirmiştir. Kur' an-ı kerim, bütün ilahi kitapların hükümlerini nesh etmiş, yani yürürlükten kaldırmış ve bu hükümleri kendisinde toplamıştır. Bugün, bütün insanların Kur' an-ı kerime tâbi olmaları lazımdır. Şimdi, hiçbir memlekette, hakiki Tevrat ve İncil yoktur. Bozulmuş İnciller vardır. Bu kitaplar sonradan tahrif edilmiş, yani insanlar tarafından değiştirilmiştir. Bozulmamış olsaydı bile, geçerliliği yoktu, hepsi Allahü teâlâ tarafından nesh edilmiştir.

Kur' an-ı kerimin gelmesi âyet âyet olmuş ve 23 senede tamamlanmıştır. Kur' an-ı kerim, kıyamete kadar geçerlidir. Geçersiz olmaktan ve insanların değiştirmelerinden korunmuştur. Kur' an-ı kerimde eksiklik veya fazlalık olduğuna inanan, Allahü teâlâya inanmamış olur. Âyet-i kerimelerde mealen buyuruluyor ki: (Kur’anı biz indirdik, elbette yine onu biz koruyacağız.) [Hicr 15/ 9]

Peygamberlere iman:

Peygamber, Allah ile insanlar arasında elçi olarak görevlendirilen Allah'ın emirlerini bildiren doğru yolu gösteren Allah elçileridir. Peygamberler insanlara yol gösterici olarak gönderilmiştir. Allahü Tealanın peygamberlerine inanmak, iman etmek imanın 4. şartıdır. Müslümanlar, peygamberlerin hepsine inanarak iman eder. Peygamberlere iman etmek, aralarında hiçbir fark görmeyerek, hepsinin Allahü teala tarafından seçilmiş sadık, dogru sözlü olduklarına inanmak demekdir.                

*Ey iman edenler! Allah'a, Peygamberine, Peygamberine indirdiği Kitab'a ve daha önce indirdiği kitaba iman (da sebat) ediniz. Kim Allah'ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve kıyamet gününü inkâr ederse tam manasıyle sapıtmıştır.Nisa 4/136

*Peygamberimiz (sav) şöyle buyuruyor: “Bana iman etmeyen Allah'a iman etmemiş olur …” İbn Hanbel VI, 382

*Sevgili Peygamberimiz (sav), “Bana itaat eden Allah’a itaat etmiş, bana karşı gelen Allah’a karşı gelmiş olur...” * Buhârî, Cihâd, 110                                                                     *Rabbinizden olan bir mağfirete ve cennete (kavuşmak için) 'çaba gösterip-yarışın,' ki (o cennet) genişliği gök ile yerin genişliği gibi olup Allah'a ve Resûlü'ne iman edenler için hazırlanmıştır. İşte bu, Allah'ın fazlıdır ki, onu dilediğine verir. Allah büyük fazl sahibidir.Hadid 57/21

*Anne sevdalısı Veysel karani, Hz. Peygâmberimiz zamanında yaşamış bir çoban çocuk. Hz. Veysel Karani Müslüman olunca yüce peygamberin nurlu yüzünü görebilmek aşkıyla yanar tutuşur. Fakat bir türlü nasip olmaz. Hakkın habibin sevgili dostu Yemen ellerinde veysel karani Söylemez yalanı yemez haramı Yemen ellerinde veysel karani Anasından destur aldı durmadı, Kabe yollarını geçti boyladı  Geldi o Resulu evde bulmadı Yemen illerinde Veysel Karani Yunus Emre                                                                                     Rabbim bizleri Resulullah (s.a.v)'in ve ashabı kiram (ra)'ın izinden ayırmasın…

Rahmet

Zahmetsiz rahmet olmaz.

Acı imtihanı rahmet bil.

Hastalıklar kimine rahmet kimine zahmettir.

Rahmet çeşmesinden Su akarken testini doldur. İnsan eline geçen fırsatları değerlendirmeli. Rahmet gelmişken kapıya. Doldur testini sallanma!

Merhamet, Rahmeti Çeker Her insanda merhamet ve şefkat duygusu bulunmalıdır.

Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki: (Ey Resûlüm!) De ki: "Ey (günâh işlemekle) nefslerine karşı haddi aşmış kullarım! Allah'ın rahmetinden ümidi kesmeyiniz. Çünkü Allahü teâlâ (şirk ve küfürden başka dilediği kimselerden) bütün günâhları magfiret buyurur, bağışlar. Şüphesiz ki O, Gafûr'dur, Rahîm'dir. (Zümer sûresi 39/ 53)

Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik. (Enbiyâ sûresi: 21/107)

Yağmur nasıl ki bir rahmettir, yeryüzünün hayat bulmasına sebep olur, öyle de, Hz. Muhammed insanlığın manen hayat bulmasına sebep olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Onun getirdiği din ile insanlığın mühim bir kısmı puta tapmaktan, vahşetten, bedevilikten kurtulmuştur.

Bu âyet-i kerime Peygamber Efendimiz (S.A.V)‘in vasıfları hakkında bize önemli ipuçları verir: O zaman, Allah'tan bir rahmet sebebiyle onlara yumuşak davrandın. Ve eğer sen, kaba, katı yürekli olsaydın, mutlaka senin etrafından dağılırlardı.(Al-i İmran 3/159)

        Allahü teâlâ rahmeti yüz parçaya ayırmış, doksan dokuzunu kendisinde bırakmış, yeryüzüne bir parça indirmiştir. İşte bütün mahlûklar bu parça sebebiyle birbirlerine acırlar... (Hadîs-i şerîf-Müslim)

Cemaatte rahmet, ayrılıkta azap vardır.

Birlikten kuvvet, ayrılıktan felaket doğar. Birlik ve beraberlikten maksat, bedenlerin birlik ve beraberliği veya aynı yerde olmak değil, gönüllerin birliği, hedeflerin ortak olmasıdır.

Hedefi Birlik ve beraberlik içindeki toplum, ne kadar çoğalırsa o kadar rahmet de artar.

(İki kişi, bir kişiden; üç kişi, iki kişiden hayırlıdır. O halde birlik olun!) [İ. Asakir]

Kabe imamları kametten sonra tekbir almadan önce ? "İSTEV" deniyor. yani saflarınızı düzgün tutun anlamında...

İstevu ve egimu sufufeküm ve'tedilu rahimekumullah

- Safları sık ve düzgün tutunuz, Allahın rahmeti üzerinize olsun.

"Saflarınızı sık tutunuz. Safların arasını yanaştırınız. Boyunlarınızı bir hizaya getiriniz. Canımı elinde tutan Allah'a yemin ederim ki, saffın boş kalmış aralıklarından şeytanın bodur, kılsız siyah koyun gibi girdiğini görüyorum." (Ebu Davud, Salat 93)

Saflar düz tutulmadığı takdirde müslümanlar arasındaki birlik ve beraberlik şuurunun kaybolacağını, kalplerin, gönüllerin birbirinden kopacağı ifade buyurulmaktadır.

Hz. Cerir (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resülullah (aleyhissalatu vesselam) buyurdular ki: "Allah, insanlara merhamet etmeyene rahmette bulunmaz." (Buhâri, Tevhid 2, Edeb 27; Müslim, Fedail 66, Tirmizi, Birr 16) "İyiliğin karşılığı ancak iyilik değil midir?" (Rahmân, 55/60).

ALLAH KİMLERE RAHMET EDER?

1-Allah Müminlere Rahmet Eder

Allah'a iman edenleri ve O'na sarılanları; Allah rahmetine ve bol nimetine kavuşturacaktır. Onları, kendisine götüren doğru yola eriştirecektir. Nisa-4/175

2-Allah Dilediğine Rahmet Eder

Ne Kitap Ehlinin kâfirleri ve ne de puta tapanlar Rabbinizden size herhangi bir iyilik inmesini istemezler. Oysa Allah rahmetini dilediğine tahsis eder. Allah büyük lütuf sahibidir.Bakara-2/105

3-Allah Kendisine İtaat Edene Rahmet Eder

Allah'a ve Peygamber'e itaat ediniz ki rahmete kavuşabilesiniz. Ali İmran-3/132

4-Allah,Peygambere İtaat Edene Rahmet Eder

Bir de namazı kılın, zekatı verin ve peygambere itaat edin ki rahmete erdirilesiniz. Nur-24/56

5-Allah Namazı Kılana ve Zekatı Verene Rahmet Eder

Bir de namazı kılın, zekatı verin ve peygambere itaat edin ki rahmete erdirilesiniz. Nur-24/56

6-Allah,Kendi Yolunda Savaşanlara Rahmet Eder

Allah yolunda öldürülür veya ölürseniz, size Allah'tan onların topladıklarından hayırlı bir mağfiret ve rahmet vardır. Ali İmran-3/157

7-Allah Kendisinden Korkanlara Rahmet Eder

İşte bu (Kur'ân) da mübarek bir Kitap'tır. Onu biz indirdik. Ona uyun ve Allah'tan korkun ki, size rahmet edilsin.6/Enam-155

8-Allah İyilik Yapanlara Rahmet Eder

(Her iyilik sadakadır.) [Tirmizî]

Islah edilmesinden sonra yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Allah'a korkarak ve (rahmetini) umarak dua edin. Muhakkak ki iyilik edenlere Allah'ın rahmeti çok yakındır. Araf-7/56

9-Allah İnfak Edenlere Rahmet Eder

(Hastalarınızı sadaka ile tedâvi edin. Sadaka, her hastalığı ve belâyı defeder.) Beyhekî

Malı çok olup da zekât, sadaka vermeyen kimse, sıkıntı içinde yaşar. Az da olsa, her gün sadaka vermeye alışmalı! Peygamber efendimiz yemîn ederek, (Sadaka malı eksiltmez, sadaka vermekle mal eksilmez) buyuruyor. (Müslim)

Güzel söz ve bağışlama, arkasından incitme gelen sadakadan daha iyidir. Allah zengindir, acelesi de yoktur. Bakara 2/263

Bedevilerden öyleleri de vardır ki; Allah'a ve ahiret gününe inanır, infak ettiğini Allah katında yakınlığa ve peygamberin duasına nail olmaya vesile sayar. Bilin ki; bunlar kendileri için gerçek bir yakınlıktır. Allah, onları rahmetine girdirecektir. Muhakkak ki Allah; Gafur'dur, Rahim' dir. Tevbe-9/99

10-Allah Kur’an Okuyana,Dinleyene Rahmet Eder

Kur'an okunduğu zaman da hemen onu dinleyin ve susun gerek ki rahmete erdirilirsiniz. Araf-7/204

11-Allah Tevbe Edenlere-Mağfiret Dileyenlere Rahmet Eder

Salih dedi ki: «Ey benim kavmim, iyilikten önce niçin kötülüğe koşuyorsunuz? Ne olur Allah'a istiğfar etseniz, belki rahmetine ulaşırsınız.»Neml 27/46

"Ayetlerimize inananlar sana geldiğinde onlara de ki: Selâm size! Rabbiniz, sizden her kim bilmeyerek fenalık yapar da arkasından tövbe eder ve nefsini düzeltirse, ona rahmet etmeyi kendi üzerine almıştır. O, bağışlayan ve merhamet edendir" (En'am, 6/54)

12-Allah,Hicret Edip Cihad Edenlere Rahmet Eder

İnananlar, hicret edenler ve Allah yolunda cihad edenler Allah'ın rahmetini umarlar. Allah bağışlar ve merhamet eder.Bakara-2/218

Allahu Teala başka bir ayette “…Allah vadinden dönmez.” (Zümer 39/20) buyrulmaktadır. Dolayısıyla kafirlerin rahmetten nasipleri yoktur.

Allâh’ın rahmet ve bereketi üzerinize olsun!..” Âmîn!..

Rızık

Rızkından fazlasını yiyemezsin.

Ağır hasta, ya da dertli olan kimse, zengin olmuş neye yarar?Asıl zenginlik sıhhattir.

Helal kazanıp helal yersen Allah indinde daha makbul olur.

Ama haram kazanıp haram yersen günah işlersin.

Hazret-i Peygamber (sav) buyurur:– “Sizden biri kendinden üstün birini görünce, hemen kendinden aşağıda olana baksın.” (Buhari, Rikak: 30)

Eğer böyle yapılacak olursa insan rahatsız olmaz, günaha girmez. Toplumda fitne de çıkmaz. Yediğimiz içtiğimiz her şey Allah’ın ikramı ve ihsanıdır. Bunlar için “elhamdülillah” “Şükür Ya Rabbi!” demeliyiz ki nimet artsın.

Öyle ise siz beni (ibadetle) anın ki ben de sizi anayım.Bana şükredin; sakın bana nankörlük etmeyin! Bakara 2/152

Her nimetin şükrü de söz konusu nimetin cinsinden olmak gerektir.

Devler gibi eserler bırakmak için karıncalar gibi çalışmak lazım. Necip Fazıl Kısakürek

Ömrünü faydasız ve boş şeylerle geçiren, tarlaya tohum ekmek vaktini kaçırır, hasat zamanı geldiğinde pişman olur. (Hz. Ebû Bekir)

Kısmet ise gelir Hint'ten, Yemen'den, kısmet değilse ne gelir elden?

Allah bir şeyi size kısmet etmişse, Hint'ten,Yemen'den gelir, sizi bulur. Kısmet etmemişse neyapsanız onu elde edemezsiniz.

Rızık,Allah’ın canlılara verdiği maddî ve mânevî istifade ettiği şeylere denir. ...

Yiyip içilmezse, kullanılmazsa ve faydası görülmezse, bizim malımız ve mülkümüz olsa da rızka dâhil değildir. Diyelim ki,iki ekmek aldık, birini yedik, birini yemeden öldük. Sadece yediğimiz rızıktır. Bir ev satın aldık, içinde oturmadık veya kiraya verip parasını almadık, hatta parasını alsak bile, o parayı harcayıp faydalanmadıysak, o bizim rızkımız değildir.

“Er – Rezzak” (Esma’ül Hüsna – Allah’ın Güzel İsimleri) Er- Rezzak: Bütün mahlukatının rızıklarını veren ve ihtiyaçlarını karşılayan demektir.

Mânevî rızık.

Allah, peygamber ve din sevgisi, iman ve ibadet sevgisi de birer manevi rızıktır.

Mânevî rızık ruhun ve kalbin gıdası olan şeylerdir. Başta îman olmak üzere insanın mânevî hayatına ait bütün duygular ve o duyguların ihtiyacı olan şeyler, hep mânevî rızıktır.

Ancak rızıkların en güzeli bir kulun Allahın rahmetinden nasibini almasıdır.

Cenabı Hakk’ın insanların kimine madde rızkı verir. Kimine mana rızkı verir. Kimine sevgi rızkı verir. Kimine muhabbetten rızık verir. Kimine ilimden rızık verir. Kimine kanaatten rızık verir. Kimine sabırdan rızık verir. Örneğin rızık sayılamayacak kadar çok geniştir. Huzurda bir rızıktır. Sıhhatte bir rızıktır. O insana verilmiş rızıkların en güzeli. Mesela bir tarafınız sancılansa yemek, içmek haram gibi oluyor, sıhhat rızkı. Amelde bir rızıktır. Rızıkların en hayırlısı Salih amel!

Rızkın bolluğu da darlığı da bizler için Rabbimizden (c.c.) birer imtihandır. Bunu böyle bilip böyle inanıp ne zengilkte şımarmalı, ne de fakirlik halinde isyan etmelidir… 

Mü’min, her şeyden evvel varlıkta şükretmesini, darlıkta da sabretmesini bilmelidir.

Mümin olana itaat yakışır, isyan yakışmaz. Müslüman isyanı isyankarlara bırakmalıdır.

Maddî rızık.

Maddî rızık, her türlü yiyecek ve içecek, giyilecek ve kullanılacak eşya, para, mücevher, çoluk-çocuk, vücudun çalışma kudreti, bilgi, mal-mülk, servet vs. gibi şeylerdir.

“… Kim Allâh’dan (gereği gibi) korkar (takvâ sâhibi olur) sa, (Allâh) onun için bir çıkış yeri (kurtuluş çâresi) yaratır ve onu ummadığı yerden rızıklandırır…” (et-Talâk, 65/2-3)

Hadîs-i şerîfte de şöyle buyurulur: “Eğer siz Allâh’a gereği gibi tevekkül etseydiniz, (Allâh), kuşları doyurduğu gibi sizi de rızıklandırırdı. Kuşlar sabahları kursakları boş olarak çıktıkları halde akşam doymuş olarak dönerler.” (Tirmizî, Zühd, 33; İbn-i Mâce, Zühd, 14) Karınca gibi yazdan kışa yiyecek biriktiren mahlûk nâdirdir.

-Onlar ki gaybe iman edip namazı dürüst kılarlar ve kendilerine verdiğimiz rızıktan (Allah yolunda) harcarlar. Bakara 2/3

“İnsana, kendi çalışmasın (ın karşılığın) dan başka bir şey yoktur.” (en-Necm, 53/39)

Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem- buyurur: “Kişinin iplerini alıp dağa gitmesi, oradan sırtında bir deste odun getirip satması, onun için, insanlara gidip el açmasından daha hayırlıdır; insanlar, istediğini verseler de, vermeseler de…” (Buhârî, Zekât 50)

İbnü’I-Firâsî’nin anlattığına göre babası: “-Ey Allâh’ın Rasûlü! (İhtiyacımı başkasından) isteyeyim mi?” diye sormuş, aleyhi’s-salâtü ve’s-selâm Efendimiz de: “-Hayır isteme! Ancak istemek zorunda kalmışsan, bâri sâlihlerden iste!” buyurmuşlardır. (Ebû Dâvûd, Zekât 28)

HELAL KAZANÇTAKİ SIR

Parada bir sır vardır; o, geldiği yoldan gider. Yani helâl para, gerçek mânâda hayra sarf edilirken; şer yoldan gelen para ise, yine şerrin sermayesi olur.

Rabbimiz; “…Helal şeylerden yiyiniz ve salih ameller işleyiniz.” Mü’minun, 23/51. buyuruyor. Dolayısıyla salih amel işlemenin ancak helalinden kazanmak ve helal yemekle mümkün olabileceği bildiriliyor.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) “Mümin bal arısı gibidir. Bal arısı, hep güzel şeyler yer, hep güzel şeyler üretir. Her yere konar, ama hiçbir şeyi ne döker, ne kırar, ne de ifsat eder” Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 199. buyuruyor.

Helal Kazancı Artıran Bereketin Sırrı:

1. Sebep­lere sımsıkı sarılmak (yapışmak)Allah’tan korkana ummadığı yerden rızık gelir.(Talak 65/2,3)                                                                                                                                                                                               2. İşe yarar ve hayırlı bir işe sahip olmak: (Cebrail aleyhisselam her geldiğinde, “Allah’ım, bana helâl rızık ve iyi bir iş nasip et” diye dua etmemi söylerdi.) [Hâkim]                                                      3. Sa­daka vermek: Abdullah bin Amr’dan (RadiyALLAHu Anh): "Rızkınızın bollaşması için, sadaka vererek, ALLAH’tan yardım isteyin."(Deylemi)                                                                                          4. Akrabaları ziyaret etmek: :“Herkim rızkının genişletilmesini ve ecelinin geciktirilmesini (ömrünün uzamasını) isterse sıla-i rahim yapsın.”Buhari 5986, Müslim 2557/20, 21                                            5. Cömert olmak:   “Siz Allâh için ne verirseniz, Allâh onun yerine hemen yenisini verir. O, rızık verenlerin en hayırlısıdır.” buyurmaktaydı. (Sebe' 34/39)                                                                                                                                                                              6. Yemek yedir­mek: (Misafir, sofrada bulunduğu müddetçe, melekler, ev sahibine dua eder.) [Taberani]                                                                                                                                                                                                         7. Samimî tevbe istiğfar etmek: “Bir kimse istiğfârı dilinden düşürmezse, Allâh Teâlâ ona her darlıktan bir çıkış, her üzüntüden bir kurtuluş yolu gösterir ve ona ummadığı yerden rızık verir.”(Ebû Dâvûd, Vitir, 26/1518; İbn-i Mâce, Edeb, 57)                                                                                                8. Na­maza azamî riâyet : “Bir adamı namazın rüku ve secdesini hafifletir (tadili erkanı terk eder) görürseniz, onun çoluk çocuğuna acıyınız.”(Ruhul Beyan)                                                                                                       9. Hanımıyla iyi geçin­mek: (Hanımlarınızı üzmeyin. Onlar, Allahü teâlânın size emanetidir. Onlara yumuşak olun, iyilik edin!) [Müslim]                                                                                                                                     10. Günahlardan mümkün mertebe sakınmak, günaha giden yolları en baştan kapamak: (Günahtan nefret eden ve ibadetten lezzet alan, hakiki mümindir.) [Taberani] (Günahlardan çok korkan, Allah’a en çok ibadet edenlerden olur.) [İbni Mace] 11. Yalan söylememek:(Yalan söylemek rızkı azaltır.) [İsfehani]                                                                                 12. Zinaya yaklaşmamak: (Zina fakirlik getirir.) [Buhari]                                                                                   13. Erken kalkmak, seher vak­ti uyumamak: Maddî rızıkların dağılması sabah namazından sonra olur. Manevî rızıkların dağılması ise ikindi namazından sonradır. Bu iki vakitte uyumamaya dikkat etmelidir! (El-Envâr)                                                                                                                                     14-Zekat vermek: “Eğer nimetime şükrederseniz onu elbette ve elbette çoğaltırım…” İbrahim, 14/7                                                                                                                                    15-Misafir kabul etmek: Özellikle fakir ve muhtaçlara destek olmak bir yudum su da olsa ikramda bulunmak.

(Sofra misafirin önünde bulunduğu müddetçe, melekler ev sahibi için istiğfar ederler.) [Taberani]      16- Vakıa suresini okumaya devam etmek:“Kim ki vakıa süresini her gece okursa ona ebediyyen sefalet isabet etmez, kim ki bu sureyi her sabah okursa ona ebediyyen fakirlik yaklaşmaz.” (Havassul Kur'an, İmamı Ya’fi)

HARAM

Âdemin aleyhisselamın İlk İmtihanı Haram Gıda ile Olmuştur.

-Dedik ki: "Ey Âdem! Sen ve eşin cennete yerleşin. Orada dilediğiniz gibi bol bol yiyin ama şu ağaca yaklaşmayın, yoksa zalimlerden olursunuz." Bakara 2/35

Âdem aleyhisselamın ilk imtihanı kendisine helal olmayan bir gıda idi. Öyleyse Müslüman yediğine, içtiğine ve giydiğine çok dikkat edecektir.

Şimdi desem ki çok çalışıp çok kazanırsak çeşitli ve kaliteli rızıklar yiyebiliriz. Ama çok çalışıp sadece az ve bir çeşit rızık ile rızıklananlar var. Hatta hastane köşelerinde akrabalarımız belki de tanımadığımız bilmediğimiz binlerce insan var yemek yiyemeyecek durumdalar ama rahmeti geniş Allah onlara da serum yolu ile rızıklarını veriyor. Yani iş dönüyor dolaşıyor Allah’ın takdirini kalıyor ve zaten hazreti Allah rızık bana aittir diyor. Halk arasında da bir tabir vardır. Rızkı veren Allah’tır ve herkes kedine ait olan rızkını yer ve içer.

"Kanaatkâr ol ki, insanlar içerisinde Allah'a en çok şükreden olasın." İbn Mâce, Zühd, 24

“Ey Allah’ım! Bizi rızıklandır. Sen rızıklandıranların en hayırlısısın.” (Mâide, 5/114)

Ya Rezzat... Ya Razzak... Allahım! Senin helal rızıklarınla beni haramdan koru ve lütfunla senden başkasına muhtaç kılma (Tirmizi)

Rüşvet

Hak haklıya değil, parası ve gücü olana verilir.

Dolayısıyla güçsüzlere ve yoksullara zulmedilmiş olur.

Akarsu çukurunu kendi kazar.

Rüşvet, yaptırılmak istenilen bir işte kolaylık sağlanması için bir kimseye mal ve para olarak sağlanan çıkardır.

Aynı şekilde evrakta sahtecilik ihalelere fesat karıştırmak, yada etkili kişi ve mevkileri kullanmak suretiyle menfaat elde etmekte, kazanç sağlamakta yolsuzluktur ve haramdır.

Rüşvet ya birisine zulmetmek, onun hakkını yemek için verilir veya hakkı olan fakat verilmeyen bir şeyi elde etmek için yahut da ortada olan bir zulmü defetmek için verilir.

Rüşvet, kelime olarak yağcılık ve hedefe ulaşma manalarına gelir.

Rüşvet alan bir kimse adaletli, insaflı hareket edemez, hep rüşvet aldığı kimsenin tarafını tutar.

İslamiyet; faiz, karaborsacılık, rüşvet ve hırsızlık gibi haksız yollarla kazanç elde etmeyi şiddetle yasaklamıştır.

Rüşvet, hem ayetlerde hem de hadis-i şeriflerde büyük bir günah olarak zikredilmiş ve lanetlenmiştir.

Rüşvet verenler, alanlar ve buna aracılık yapanlar Efendimizin beyanlarında lanetlenmiştir. Allah Resulü bir hadislerinde şu tehditkâr beyanda bulunmuştur:

“Allah, rüşvet verene de alana da, ikisi arasında aracılık yapana da lanet etsin.”İbn Ebî Şeybe, Musannef, IV, 144.

Rüşvet ne demektir? Zararları nelerdir?

1. Rüşvet, maddi veya manevi olarak haksız bir kazanç sağlamak amacıyla, yetki ve makam sahibi bir insana teklif edilen bir menfaattir.

2. Rüşvet, kesinlikle haram olan, cezası dünyada rezillik, ahirette ateş olan ve Allah’ın lanetini celpeden çok kötü bir günahtır.

3. Rüşvet, Allah ve Resulü’nün müminleri en çok sakındırdığı cürümlerden biri olan kul hakkının ihlalidir.

4. Rüşvet, verilen görevin kötüye kullanılması, emanete ihanet edilmesi, fısk ve nifakın toplumda yayılmasının en önemli sebebidir.

5. Rüşvet, adalet terazisinin bozulması, haklının haksız, haksızın haklı duruma gelmesi ve insanların yozlaşmasının en etkili vesilesidir. Rüşvet, kesinlikle haram olan, cezası dünyada rezillik, ahirette ateş olan ve Allah’ın lanetini celpeden çok kötü bir günahtır.

-Ebû Hüreyre şöyle demiştir: “Resulullah (sas) mahkemede görüşülecek bir konu/dava için rüşvet verene de alana da lanet etmiştir.” (Tirmizi, Ahkâm, 9)

Abdullah b. Amr’ın naklettiğine göre, Resulullah (sas) şöyle buyurmuştur: ”Allah’ın laneti, rüşvet verenin ve rüşvet alanın üzerinedir.” (İbn Mace, Ahkâm, 2)

Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de: -“Birbirinizin mallarını haksız yere yemeyin. İnsanların mallarından bir kısmını bile bile günaha girerek yemek için yetki sahiplerine (rüşvet olarak) vermeyin” Bakara, 2/188  buyurarak bu konunun hassasiyetine dikkat çekmektedir.  

Allah Teâlâ tarafından her yerde görüldüğüne ve bir gün hesaba çekileceğine inanan fertler bu tür davranışlardan uzak durmalıdır. Ne kendisine ne de ailesine haram yedirmemelidir. Kul hakkına yol açan bu gibi davranışlardan sakınalım ve Yüce Rabbimizin beyan ettiği mutlu kullar arasında yerimizi alalım.

Dünya malının dünyada kalacağını, insanın alın teriyle kazandığının daha bereketli ve değerli olduğunu unutmayalım.

Yüce Rabbim helal kazançlar,helal lokmalar nasip eylesin.

Rabbimiz haramın her çeşidine karşı duyarlı olma basiretini ihsan etsin, rüşvetten ve kul hakkından arınmış bir kazanç nasip etsin.Amin.

Rüya

Rüyada çeşitli hikmetler vardır. Kimi için bir müjde, kimi için bir ikazdır.                                                    Er kalkan işine; geç kalkan düşüne.Aslında, bu dünya bir rüya gibidir.Hz.Mevlana                            (Peygamberlik müjdelerinden salih [iyi] rüyadan başka kalmadı. Mümin rüyayı, ya kendi görür veya başkaları onun için görür.) [Müslim]                                                                                           (Güzel rüya müjdedir.) [İbni Cerir]                                                                                                      (Salih rüya rahmani, karışık rüya şeytanidir.) Buhari                                                                       (En doğru rüya seher vakti görülendir.) [Beyheki]                                                                                     (Gündüz görülen rüyalar doğru çıkar.) [Hakim]                                                                                      Akıllı insan aklını kullanır. Daha akıllı olan başkalarının da aklını kullanır.                                                        Dört şeyi yapan, diğer dört şeyden mahrum kalmaz; Şükreden kişiler, nimetin artmasından, Tövbe eden kişiler, kabulden, İstihare eden kişiler, hayırdan, İstişare eden kişiler, hakikate ulaşmaktan ve doğruyu bulmaktan mahrum kalmazlar. İmam-ı Gazali                                                  Herhangi bir işe niyetlenildiğinde üzerine düşeni yerine getirmek, araştırmak ve istişare yapmak gerekir.                                                                                                                                                    İstihareden önce istişare edilmeli                                                                                                        Peygamber Efendimiz (sas)’in istihareyle ilgili “Allah’ım! Şu benim işim dinim için, dünyam ve ahiretim için Senin ilminde hayır diye yer almış ise onu bana nasip et, onu kolaylaştır ve uğurlu kıl… eğer kötü diye yazılmış ise onu benden beni ondan uzaklaştır. Hayr, nerede ise onu nasip et ve gönlümü ona yönelt.” duasını hatırlatarak istihareden önce istişareyi tavsiye ediyor.                                                                                                                   “Zira istişare emri Kur’an-ı Kerim’de geçmektedir.- Onlar, Rablerinin davetini kabul ederler ve namazı dosdoğru kılarlar. Onların işleri de kendi aralarında bir istişare iledir. Kendilerine verdiğimiz rızıktan onlar Allah yolunda harcarlar.Şura 42/38                                                 Dolayısıyla kişi istihareden önce gerekli bütün çabayı sarf etmeli, araştırma ve istişarelerini tamamladıktan sonra hakkında hayırlısını takdir etmesi için Allah’tan yardım dilemek adına istihareye başvurmalı.”                                                                                                       *İbni Abidin, istihare eden kimsenin dileğinin uygun olup olmadığına işaret olarak şöyle bir kayda yer verir: “Yatmadan önce dua okunur ve abdestli olarak kıbleye yönelerek yatılır. Rüyada beyaz veya yeşil görülürse o işin hayır olduğuna, siyah ve kırmızı görülürse de şer olduğuna işaret eder. Şerli olandan kaçınmak icap eder.” İbni Âbidin, 1:461.                                       Rasûlullah'tan (s.a.) şöyle rivayet edilmiştir: "Kime bir rüya anlatılır-sa, bu kimse, rüya görene; hayırdır, desin."                                                                                                                                           Rüya ile Amel edilir mi?                                                                                                  İnsanın sorumlu olduğu saha vardır. Bu da uyanıklık halidir. Yani insan uyanıklık halinde sorumludur, uyanıklık haricinde uyku ve baygınlık gibi yaptığı işlerden sorumlu tutulmamıştır. Dolayısıyla insan rüyasında yaptığı iş ve davranışlardan, söylediği sözlerden sorumlu değildir. Hatta bir insan rüyasında dinden çıkacak kelimeler söylese dinden çıkmış sayılmaz. Konuya bu açıdan baktığımızda…

Kur’ân-ı Kerîm’de; Hz. İbrahim, Hz. Yusuf ve Mısır hükümdarının gördüğü rüyalardan söz edilmekte (Yusuf 12/5, 43, 100; el-İsrâ 17/60; es-Sâffât 37/105),                                                                 Hz. Peygamber’in gördüğü bir rüyanın Yüce Allah tarafından doğru çıkarıldığı belirtilmektedir. (Feth 48/27). Hadislerde Resûlullah (s.a.v.)’ın rüyaları üç guruba ayırdığı ifade edilmektedir. Bunlar da; Allah tarafından ilham edilen sadık rüyalar, şeytanın vesvese ve korkutmalarından doğan ahlâm ve bir de nefsin hayal ve kuruntuları şeklinde vukua gelen rüyalardan ibarettir. Buhârî, Talih-, 26; Müslim, Ru’yâ, 6.Biz de Rasulullah (s.a.v.) efendimizin tasnifine göre rüyaları üçe ayırarak sınıflandıracağız:

İslam'a göre rüya üç çeşittir:                                                                                                      1- Rahmani rüya;                                                                                                               Allahü teâlânın, ihsân olarak, sevdiği kullarına gâibden (gizli olan şeylerden) gösterdiği mânevî zevk veren rüyâlardır. Bu çeşit rüyâlara rüyâ-ı sâliha (iyi rüyâ) veya rüyâ-i sâdıka (doğru rüyâ) denir. Peygamberlerin ve Peygamber efendimizin ve evliyânın, sâlihlerin rüyâları böyledir. (İmâm-ı Gazâlî)                                                                                                            2- Şeytani rüya;                                                                                                            Şeytanın insanı korkutmak, üzmek veya onunla oynamak için hayâline getirdiği şeyler, gösterdiği rüyâlar. Bu çeşit rüyâlar kötü ve karışık olup, guslü îcâb ettiren ihtilâm hâli, şeytanın insanla oynaması ve aldatması neticesinde meydana gelir.                                                               3- Bilinç altı rüya.                                                                                                                                                                                          İnsanın günlük işlerinin bilhassa arzu edip de kavuşamadığı bâzı isteklerinin uykuda ortaya çıkması ile gördüğü rüyâlar.Kim rüyasında hoşlanmadığı bir şey görürse, onu başkalarına anlatmasın; hemen kalkıp namaz kılsın… ” [Buhârî, Ta’bîr, 26]                                         Efendimiz'i rüyada görmek bir müjdenin ifadesidir.                                                             Andolsun ki Allah, elçisinin rüyasını doğru çıkardı.Fetih 48/27                                                       Resulallah: “Rüyada beni gören gerçekten beni görmüştür. Çünkü şeytan benim suretime giremez.” (Buhari, Ta’bir, 1, Müslim, Rüya) buyurmuştur.

Peygamber Efendimiz'i rüyada görmenin şartı, sünnetine uymaktır. Sünnetine uyduğu zaman, sünnetine hizmet ettiği zaman, Peygamber Efendimiz'in tavsiyelerini tutup hoşuna gidecek işler yaptığı zaman, Rasûlüllah Efendimiz görünür ona... Onları yapmadığı zaman görünmez. Bazen da azarlamak için görünür. Yine o da sevgidendir. Sevilen bir Müslüman bir günah, hatâ işlediği zaman görünür, azarlamak için... "Ben sana darıldım, niye böyle yapıyorsun?" der, kaş çatar. O da "Rasûlüllah bana darıldı, ben bu işi bırakayım." der, bırakır. Bazen da öyle olur. Öyle de olsa yine Rasûlüllah'ı görmek iyi bir şeydir. Onun görülmesi için üç esası söyleyebilirim: Sünnetine sarılmak, kendisine çok salât ü selâm getirmek, ümmetine güzel hizmet etmeğe çalışmak...M. Es'ad Coşan                                                                         (Güzel rüya gören, hemen Allahü teâlâya hamd ve şükretsin! Kötü rüya gören, Allahü teâlâya sığınsın, rüyasını kimseye anlatmasın! O zaman rüyanın ona zararı olmaz.) [Dare Kutni]                  

Hoşa giden rüya görünce elhamdulillahi rabbil alemin demek lazım. Hoşa gitmeyen rüya görünce Euzu billahi mineşşeytanirracim demeli, rüyayı kimseye söylememeli Güzel ve hayırlı rüya görmek isteyen kişi temizlenir mümkünse abdest alarak, şu duayı okur: Bismillahirrahmanirrahim Esirgeyen ve Bağışlayan Allah’ın adıyla Allah’ım, Senden iyi, doğru olup yalan çıkmayan, faydalı olup zararı bulunmayan bir rüya göstermeni istiyorum. Duayı okuyan kişi Allah’ın izniyle hayırlı ve güzel rüya görür.

Rabbim hepimize Rahmani rüyalar görmeyi nasip etsin..

Sabır

Sabır, şikâyeti terk edip, Allah’ın takdirine razı olmaktır.

Sabır; yüzünü ekşitmeden acıyı yudumlamaktır. Cüneyd-i Bağdadi

Çıkacağım merdivene sabırı merdiven yaparım. Mevlana

Allah sabırlı kulunu sever.

Sabır acıdır, ama tatIı meyvesi vardır (Sadi)

Sabır zor bir iştir ancak güzel sonuçları vardır.

Sabreyle işine, hayır gelsin başına.

Bir iş yapmaya giriştiğinde karşına çıkan zorluklar sebebiyle kızıp öfkeye kapılmaz, acele edip gevşemez, azmini yitirmezsen başarı da, hayırlı sonuç da senin olur.

Acele ile menzil alınmaz.

Telâşlanıp acele etmek, sabırsız davranmakla daha çabuk sonuç alacağımız, başarı kazanacağımız sanılmamalıdır. Bilinmelidir ki her işin bir süresi vardır.

Sabrın sonu selâmettir.

Sabrın ilâcı, ilim ve amelin karışımı iledir. Bu karışım kullanılarak nefsin aşırı istekleri engellenebilir. Bunun için: - Az yemek, az içmek.günaha girmemek.

Sabır kelime anlamı itibariyle dayanmak, katlanmak, tepki göstermemek sineye çekmek anlamlarına gelir. Terim olarak baktığımızda herhangi bir bela, musibet ve sıkıntı karşısında hemen karşılık vermeden acıyı içine atarak beklemek demektir.

Bir zorluk varsa o zorluğa dayanıldığı müddetçe, sabır gösterildiği müddetçe kolaylık elbette vardır. Yüce Allah (c.c.) ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır. “Şüphesiz güçlükle beraber bir kolaylık vardır. Gerçekten, güçlükle beraber bir kolaylık vardır. Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul. Ancak Rabbine yönel ve yalvar.” İnşirah, 94/5-8

Her güçlükle beraber bir kolaylık var ise o zaman güçlük başımıza geldiği zaman feryat figan etmeden sabır göstermek gerekir.

Sabır Kahramanıları.

Hz. Ya"kub da şikayetini şöyle arzetmiştir: "Ben üzüntü ve tasamı Allah"a şikayet ederim." Yusuf Suresi, 86.

Ama o, sabredicilerdendi ve bu şikayeti Allah"a yönelik değil, haklılığını savunmaya ve kendisini sıkıntıya sokanlara karşı çıkmaya yönelikti."

Hz. Eyyûb (as) Hz. İbrahim (as) soyundan gelen bir peygamber. Eyyûb (as)dan Kur'an'da dört yerde bahsedilir ve sabır örneği olarak takdim edilir (en-Nisa, 4/163; el-En'am, 6/84; el-Enbiya, 21/83; Sâd, 38/41).

Cenab-ı Hak, zamanla Hz. Eyyûb’un hastalığını daha da artırdı. Neticede yüce peygamber,dil ve kalbiyle yapabildiği kulluk vazifesini dahi yerine getiremez hale gelmişti. Bu durum onu üzmüş ve telaşlandırmıştı. Allah’a kulluk vazifesini yapamadıktan sonra yaşamanın ne manası olurdu ki? Bu yüzden ellerini açtı ve Rabbine şöyle yalvardı:

Eyyub'u da (an). Hani Rabbine: "Başıma bu dert geldi. Sen, merhametlilerin en merhametlisisin" diye niyaz etmişti. Enbiya, 21/83                                                                                                Yani "bu hastalığımı benden kaldır" demiyor da; "Ya Rabbi Sen merhametlilerin en merhametlisisin" diyerek Rabbimin rahmetiyle o hastalığını gidermesine işaret ediyor.

*Allah Resûlü’nün hayatını incelediğimiz zaman, özel hayatında ve ilâhî emirleri tebliğ anında, büyük bir sabır ve metânet içersinde olduğuna şahit oluruz. O (s.a.v.) felâketlere, hezimet ve musîbetlere sabreder ; lûtuf ve nimete erince de şükrederdi.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) ve ilk Müslümanların, yapılan işkence ve eziyetlere nasıl sabır ve tahammül gösterdikleri bilinen bir husustur.İbadetlerin nefsimize ağır gelen yönleri de sabırla hafifler. Böylece huzur içinde günde beş vakit namaz kılar, sıcak yaz günlerinde hiç bir sıkıntı duymadan oruç tutarız. Diğer ibadetler ve ahlâkî davranışlarda böyledir.

 Sabrın fazileti ve sabırlı insanların mükafatı.

Sabır başlıca üç kısma ayrılır: Belalara sabır, farzları yerine getirmekte karşılaştığımız güçlüklere sabır, şehvani arzulara uymama konusunda sabır.

“Ey iman edenler! Sabır ve namaz ile Allah’tan yardım isteyin. Çünkü Allah muhakkak sabredenlerle beraberdir.” Bakara 2/153                                                                                      Nitekim Lokman (as), oğluna vasiyet ederken: 

*Yavrucuğum! Namazı kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye çalış, başına gelenlere sabret. Doğrusu bunlar, azmedilmeye değer işlerdir.Lokman 31/17 Yani namazı kılıp, iyiliği emretmek kötülükten alıkoymak ve bunları yaparken de gelecek olan bela ve musibetlere sabretmek en büyük işlerdendir buyuruluyor.

Sabr-ı cemil.

Sabr-ı cemil, en güzel şekilde, feryat etmeden, insanlara şikayet etmeden sabretmek demektir.

Kuran'ı Kerim'de Yüce Rabbimiz sabr-ı cemili yani güzel sabrı emretmiştir. (Yusuf 12/18) Bunun gibi Kuran'da yetmişin üzerinde ayette sabrın önemi üzerinde durulmuştur. Sabır beklenmeyen olaylar karşısında, içine düşülen zor durumlarda tahammül göstermek ve paniğe kapılmamak gerekir. 

Başa gelen sıkıntı ve üzücü o olaylar ister makamın yükselmesi için gelsin, isterse günahın cezası olarak musallat olsun sonuçta sabreden kazanır.

“Allah bir kulunun iyiliğini isterse (yaptığı kötülüklerin) cezasını dünyada verir.” (Ahmed b. Hanbel)

“Bir müminin başına bir sıkıntı gelse hatta diken batsa bu vesileyle günahları silinir.” (Buharî)

"Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır, ayaklarımızın yere sağlam basmasını sağla ve kafirlere karşı bize yardımcı ol." Bakara 2/250

(Sana gelen her iyilik, Allahtan [bir ihsan olarak] gelmekte, her kötülük de [günahlarına karşılık] kendinden gelmektedir.) [Nisa 4/79]

(Melekler:) Sabrettiğinize karşılık size selam olsun! Dünya yurdunun sonu (cennet) ne güzeldir! (derler) Rad 13/24 Bu sabr etmenizin neticesi olarak size Allah'tan selam var.

Yüce Rabbim bu günlerde yapmış olduğumuz ibadetlerimizi kabul eylesin. Günahlarımızı affeylesin. Sabırla geçen bir hayatın sonunda selamete, cennet yurduna ulaşmayı bizlere nasip etsin.Ya Rabbi, bizi sabreden ve şükredenlerden eyle! AMİN…

Sadaka

Haram paradan asla sadaka olmaz.

Kapına geleni Hızır bil, ne verirsen hazır bil.

Az sadaka çok belâyı def eder.

Ne verirsen elinle, o gider seninle.

Atalarımız, “Mal, canın yongasıdır” demişler. Doğrudur ve gerçekten mal canın yongası yani bir parçasıdır. Çünkü zaman gelir, insan malını kurtarmak için canını verir ve yine zaman gelir insan canını kurtarmak için bütün malını ve servetini verir. Allah yolunda, din uğrunda harcama Yüce Allah buyuruyor: Mallarını Allah yolunda (din uğrunda) harcayanların örneği, yedi başak bitiren ve her başağında yüz tane (buğday) bulunan bir tek tane (tohum) gibidir. Allah dilediğine kat kat fazlasını da verir. Allah, rahmeti geniştir ve her şeyi bilendir. (Bakara, 2/261)

Hz. Peygamber Efendimiz(s.a.v), her sabah iki meleğin yeryüzüne indiğini; onlardan birinin, “Allahım! (Senin yolunda, hayırda) infak edip verene Sen de ver!” diğerinin ise: “Allah’ım! cimrilik yapıp vermeyene, elini sıkıca tutana Sen telef ver!” diye dua ettiklerini bildirmiştir. Buhârî, Zekât 27; Müslim, Zekât 57.

“Âdemoğlu ‘Malım, malım!’ deyip duruyor. Ey Âdemoğlu, senin yiyip tükettiğin, giyip eskittiğin ve sadaka verip önceden (âhirete) gönderdiğin dışında bir malın mı var?” Müslim, Zühd ve Rekâik, 3. buyurmuştur.

Peygamberimiz (s.a.v) de “Suyun ateşi söndürmesi gibi sadaka da günahları giderir…” Tirmizi İman 8 buyurmaktadır.

Her iyilik veya yardım sadaka olarak sayılabilir mi?

Yapılan herhangi bir yardım veya iyiliğin sadaka sayılabilmesi için şu üç özelliğin birlikte bulunması gerekmektedir.

1- Allah rızası için yapılmalıdır,

2- Özellikle fakir ve ihtiyacı olan kişilere yapılmalıdır,

3- Karşılıksız olarak yapılmalıdır.

Bu üç şart birlikte gerçekleşmezse verilen şey sadaka olarak değer kazanmaz.

Sadaka vermenin faydaları nelerdir.

“Sadaka vermekte acele ediniz. Çünkü belâ, sadakayı geçemez.” (Beyhakî, Sünen-i Kübrâ)

Bir hurma ile de olsa sadaka veriniz. Çünkü sadaka olarak verilen o hurma, açın ihtiyacını giderir. Suyun ateşi söndürmesi gibi günahı da söndürür. İbn Mübârek, (İkrime'den mürsel olarak)

Bir hurmanın yarısıyla olsa bile sadaka vererek ateşten korunun. Eğer yanınızda sadaka verecek birşey yoksa dilenciyi güzel bir sözle savuşturun.Buhârî ve Müslim, (Adiy b. Hâtim'den)

        “Her birinizin her bir eklemi (ve kemiği) için bir sadaka gerekir. Binaenaleyh her tesbih sadakadır, her hamd sadakadır, her tehlil sadakadır, her tekbir sadakadır. İyiliği tavsiye etmek sadakadır, kötülükten sakındırmak sadakadır. Kulun kuşluk vakti kılacağı iki rek’at namaz bütün bunları karşılar.” (Müslim, Müsâfirîn 84, Zekât 56)

Söylenecek her sübhânllah (tesbih), elhamdülillah (tahmid), lâ ilâhe illallah (tehlil) ve Allah ekber (tekbir) kelimeleri ayrı ayrı birer sadakadır. İyiliği emretmek, bir kötülükten sakındırmak.. evet bunların her biri ve hadislerde sayılan diğerlerini yapmak birer sadakadır.en büyük bir müjde: Bunları yapan o günü kendisini cehennemden uzaklaştırmış olarak geçirir.

           “Alllah, karşılık olarak cenneti vermek suretiyle müminlerden canlarını ve mallarını satın almıştır.” (Tevbe Suresi,9/111)    

Büyük ticaret yapmak istiyorsanız, Allah'la olsun. O'nunla ticaret nasıl olur? Onunla can ve mal verilip karşılığında cennet alınır. Peki bu verilen bizim sermayemiz mi? Yok. Rabbim can vermiş evvela, sonra mal vermiş, sonrada demiş ki bunları bana ver ben sana cennet vereyim. Onun için Allah (c.c.) ile alışveriş yapmaya gayret edelim. Allah (c.c). İşte büyük başarı büyük kazanç budur diyor.

Sadaka-i cariye nedir? Sadaka-i cariye, adından da anlaşılacağı üzere bir ırmağın akışı gibi akışı devam eden sadakalar için kullanılır. Vakıf kurma, cami, sebil, çeşme, köprü, medrese yaptırma vb., istifade ettikçe hayrı akmaya devam eden tasadduklar bu kabildendir.

Sadakai cariye ile ilgili hadisi şerif nasıldır? “Âdemoğlu öldüğünde şu üçü dışında amel defteri kapanır: 1) Devam eden sadaka (sadaka-i cariye) meydana getirenler, 2) Yararlanılan bilgi, 3) Kendisine dua eden hayırlı evlat.” (Müslim, Vasıyyet, 14, No. 1631; Ebu Davud, Vesâyâ, 14; Tirmizî, Ahkâm, 36)

Malımızın ne kadarını infak etmeliyiz?

İnfak, Allah’a ibadetin öyle bir parçasıdır ki, onsuz din olmaz. Cömertliğin göstergesi olan “infak” kavramı, Kur’an’da türevleriyle birlikte 73 yerde geçmektedir. “Sana hangi şeyi infak edeceklerini, nafaka vereceklerini sorarlar. De ki: İhtiyacınızdan artanı verin.” (Bakara, 2/219)

Kimlere infak edilmelidir?

Kimlere infak etmemiz gerektiğini, hangi infakın daha önemli olduğunu Kur’an bildiriyor: “Onlar hangi şeyden infak edeceklerini sana sorarlar. De ki: Maldan infak edeceğiniz şey annenin, babanın, akrabanın, yetimlerin, yoksulların, yolcunun hakkıdır.” (Bakara,2/215)

Sadaka” olarak adlandırılan davranışları Sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’in dilinden dinleyelim.

“Güzel söz sadakadır.” Ahmed b. Hanbel, II, 312.  

“Kardeşinin yüzüne tebessüm etmen sadakadır.” Tirmizi, Birr ve Sıla, 36.  

“Allah’ın kullarına selam vermen sadakadır.” Buhârî, Sulh, 11.  

“İnsanlara yol göstermen sadakadır.”; “Yolunu kaybedene yol göstermeniz sadakadır.” Ahmed b. Hanbel, II, 42, 154.

“Yolda insanlara eziyet veren bir şeyi kaldırıp atman sadakadır.” Buhârî, Mezâlim, 34.  

“Bir kimsenin bineğine binmesi için yardımcı olman sadakadır.”; “Bir kimsenin yükünü yüklemesi için yardımcı olman sadakadır.” Ahmed b. Hanbel, II, 316, 350

“Doldurduğun kovayı kardeşinin boş kovasına boşaltman sadakadır.” Tirmizî, Birr, 36.  

“Zayıf bir kimseye gücünle yardımcı olman sadakadır.”; “Sanat ehline yardımcı olmanız sadakadır.”; “İki kişinin arasını bulman, iki kişinin arasında adaletle hükmetmen sadakadır.” Buhârî, Sulh, 11.  

“Konuşma özürlü bir insanın kendisini ifade etmesine yardımcı olman sadakadır.”; “Hastaları ziyaret etmeniz sadakadır.”; “Toprağa diktiğiniz her bitki, her ağaç sizin için sadakadır.”; “İnsanın veya hayvanların ondan yedikleri sizin için sadakadır.”; “İnsanlarla iyi geçinmek sadakadır.”; “Çocuklarınıza yedirdiğiniz sadakadır.”; “Eşinize yedirdiğiniz sadakadır.”; “Yanınızda çalışanlara yedirdiğiniz sadakadır.” Ahmed b. Hanbel, IV, 121; V, 154; VI, 362.

“Kişinin kendi ailesi için nafaka temin etmesi sadakadır.” Buhârî, Îmân, 41.  

“En üstün sadaka kişinin ilim öğrenmesi ve öğrendiği ilmi Müslüman kardeşine de öğretmesidir.” İbn Mâce, İbn Mâce, Sunne, 20.  

“Cenazelere katılmanız sadakadır.”; “Emr’i bi’l-ma’rûf ve nehy-i ani’l-münker sadakadır.” Ebû Dâvûd, Tatavvu, 12.  

“Namaza attığınız her adım sadakadır.” Buhârî, Cihâd, 62.

“Şerden uzak olmanız sadakadır.”; “Maruf olan her şey sadakadır.” İbn Ebî’d-Dünyâ, Kitâbu’l-Havâric, s. 21, 179.

Rabbim kazancımızı bereketlendir sadakalarımızı kabul eyle.

 Salavat

 Peygamberle mânevî irtibatı kurabilen mü'min, dünyada Allah'la arasında bağlantıyı  kuvvetlendirirken, ahirette de o Peygamber'in şefaatini hak edecektir.

Salat kelimesinin çoğulu olan Salâvat ya da Salâvat-ı şerife, Hz. Muhammed’e (s.a.a) ve onun soyundan gelenlere (Ehl-i Beyt) saygı bildirmek için okunan dualara denir.                                     -Allah ve melekleri, Peygamber'e çok salevât getirirler. Ey müminler! Siz de ona salevât getirin ve tam bir teslimiyetle selam verin.Ahzab 33/56                                                                          Bu âyetteki "salât" kelimesi, Allah'tan "rahmet", meleklerden "istiğfar", mü'minlerden de "hayır dua" mânâsında yorumlanmaktadır. Bkz. Muhtasar İbn Kesir, III, 112.

Görüldüğü gibi, Resûlullaha salât yani salevat getirilmesini, bizzat Allahü teâlâ Kur’ân-ı kerîmde emretmektedir. Bunun için,Resulullah sallallahü aleyhi ve sellemin ismini işitenin ömründe bir defa salevat getirmesi farz, okuyunca, yazınca, söyleyince, işitince ilkinde söylemek vacip, tekrarında müstehaptır. (Redd-ül-muhtar)                                                                        

Peygambere salat ve selâm bir zikirdir.Bu ayetin asıl manası şudur:

Peygamberimiz "Kıyamet günü bana insanların en yakını, bana en çok salâvat okuyandır." Tirmizi, Salât, 357.  buyurmuş ve "Gerçek cimri, yanında ismim okunduğu halde bana salâvat okumayandır" Tirmizi, Deavat, 110.şeklinde ikaz etmişlerdir.

“Kim bana bir günde bin defa salât okursa, cennetten yerini görmedikçe ölmez.” Hafız el-Münzirî, Et-Terğîb ve’t-Terhîb, 2, 501.

-İbni Abbas’tan rivâyet olunur ki: “Cenâb-ı Hak, Havva validemizi Hazreti Adem’in sol kaburga kemiğinden yarattı. Adem aleyhisselâm o esnada uyumakta idi. Uyanıp yanında gonca gül gibi Havva’yı görünce kalbi ona aktı ve elini uzattı. Melekler: “Ya Adem! Ona dokunma, henüz nikâhın kıyılmadı!” dedi. Bundan sonra nikâhları kıyıldı.                                                        Mehrin şartı da üç kere Hazreti Muhammed Mustafa’ya salâ­vat-ı şerife getirilmesi olarak gerçekleşti. Bu, Allah celle celâlühu huzurunda ve Muhammedî hakikat önünde ilk nikâhın başlangıcı oldu. Nikâh böylece, Hazreti Muhammed Mustafa’ya (sav)salâvat ile ulvî bir mana kazandı. İnsanlık tarihi rahmet, bereket ve feyiz tecellileri ile böylece başladı.

“Beni anın ki bende sizi anayım.” (Bakara 2/152) Yani bizim bir zikrimizin, Allah katında çok büyük mükafatlara, rahmete vesile olacağını bu âyet-i kerîme ifade etmiş oluyor!

Hadis ilmiyle uğraşanlar, Hz. Peygamber (asv)'in hadislerini rivayet ederken, sözleriyle, halleriyle en büyük saygıyı göstermişler; öğretimi sırasında da Hz. Peygamber (asv)'in adı ne kadar çok anılırsa anılsın, her anıldıkça, "Sallallahü aleyhi ve sellem" diyerek saygılarını göstermişlerdir. (Tecrid-i Sarih Tercümesi, XI,164)

Bir mecliste bir konu konuşulur ya da bir kitap okunurken, Rasûllüllah'a bir defa "salât'ü selâm" okumak yeterlidir, diyenler vardır ama, en güzeli her defasında söylenmesidir. Suyûtî"yi vefatından sonra rüyasında cennette gören bir dostu, bu makama ne ile eriştiğini sorunca, "Şu kadar bin hadis yazdım Rasûlüllah'tan, ya da, Râsûlüllah buyurdu, denen her yerde ona salât ve selâmı ihmal etmedim. Işte bu makama erişmemin sebebi budur." dediği nakledilir.

Mümin’ler’in Namazda Ettehiyyatüden sonra okuduğu Salli Barikler de salevattır, namazdan sonraki dualarda, çeşitli dua törenlerinde ve Hz. Muhammed’in (s.a.a.) adını söyleyince ya da yazınca ona salat ve selam okurlar.

Salevât-ı Şerîfe kerâhet vakitleride dâhil her zaman okunabilir. Bilhâssa Cum’a gecesi ve gündüzünde salevât-ı şerîfe okumakla çok meşgul olunması tavsiye olunmaktadır.

Hergün ne kadar çok salavat getirseniz okadar sizin için iyidir.Yolda giderken,cami e giderken,işe giderken,okula giderken durmadan S.A.V EFENDIMIZE salavat getirin..

EY Rasullallah (sav)..Bizde seni özledik. Rüyalar da teselli bulan ümmetine şefaat eyle.

Salevat-ı şerife okumanın fazileti büyüktür.

İbni Âbidin hazretleri, salevat getirmenin müstehab olduğu yerlerden bazılarını şöyle bildiriyor: 1- Cuma günü ve gecesi, 2- Sabah akşam, 3- Peygamberimizin kabrini ziyaret ederken, 4- Safa ile Merve’de, 5- Ezan okunurken, 6- İkamet edilirken, 7- Duanın başında, ortasında ve sonunda, 8- Telbiyeyi bitirdikten sonra, 9- Bir yere toplanırken ve oradan dağılırken, 10- Abdest alırken, 11- Abdestten sonra, 12- Bir şey unutulduğu vakit, 13- Vaaz ederken, 14- Hadis okumaya başlarken, 15- Hadis okumayı bitirince, 16- Kulak çınlarken, 17- Dînî sual sorarken, 18- Fetva yazarken, 19- Kitap yazarken, 20- Hoca derse başlarken, 21- Talebe derse girince, 22- Kız istemeye gidilince, 23- Evlenirken ve evlendirirken, 24- Mühim işlerin başında, 25- Zikre başlarken, 26- Cenaze namazında ve namazda teşehhüdden sonra salevat okumak sünnettir. 27- Gül koklarken, [Resulullah’ın mübarek teri, gül gibi kokardı.] 28- Müsafeha ederken, 29- Pilav yerken, 30- Mescide girip çıkarken. 31- Resulullah'ın "sallallahü aleyhi ve sellem" ismini işitenin, ömründe bir defa salevat getirmesi farz, okuyunca, yazınca, söyleyince, işitince ilkinde söylemek vacib, tekrarında müstehabdır. (Redd-ül-muhtar)

Peygamber efendimizin ismi söylenince.

Kısaca, “Allâhümme salli alâ Muhammed” demek salât,

“es-Selâmü aleyke eyyühe'n-Nebiyyü” demek selâmdır.

“Sallallâhü aleyhi ve sellem” cümlesinde ise, hem salât hem de selâm mevcuttur.

Salavat Örnekleri.

-Aleyhisselam                     Manası: Allahın selamı, onun üzerine olsun.

-Aleyhissalatu vesselam      Manası: Allahın salatu selamı onun üzerine olsun.

-Sallallahu aleyhi ve sellem  Manası: Allahu Teala, Ona salatu selam etsin.

-Allahumme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed Allahım! (peygamberimiz) Hz.Muhammed'e ve aline (evladu iyaline) rahmet eyle.

-Allahumme Salli Ala Seyyidina Muhammedin Ve Ala Ali Seyyidina Muhammed

Manası: "Allahım (peygamberimiz) Hz.Muhammed'e ve aline (evladu iyaline) salatu selam ve esenlikler eyle."

Esselatü vesselamü aleyke ya RASULALLAH-Ey Allah'ın Resûlu Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Esselatü vesselamü aleyke ya HABİBALLAH-Ey Allah'ın Habibi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Esselatü vesselamü aleyke ya Seyyidel evveline vel'ahirin. Ve selamün alel mürselin.

Ey Öncekilerin ve Sonrakilerin Efendisi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

      Hamd Alemlerin Rabbi Olan Allah İçindir!

Bunları söylemekle Peygamber efendimize dua edilmiş, salevat getirilmiş olur.

Bunlardan başka Çok çeşitli salavatlar vardır.

Savaş

 Bu Vatan Allah Teâlâ’nın Bir Emanetidir.

Şehitler, canları ve kanları ile İslam davasını günümüze taşıdılar ve bize emanet bıraktılar. Bizlere düşen, şehitlerden geriye kalan bu emanetin hakkını vermek, İslam'ı yaşamak ve yaymak; gerekirse bedel ödeyerek, can vererek İslam'a sahip çıkmaktır. Aksi durumda, şehitlerin kanları bizden şikayetçi olacaktır.

Vatan bir emanettir emanete hiyanet ihanettir.

Zaferle değil seferle mükellefiz.Sefer bizden zafer Allah’tan.                                                    Çalışır, gayret eder, elimizden geleni yapar, sebeplere sarılırız ama neticeyi Rabbimizden bekleriz. Her şeye rağmen istediğimize ulaşamamışsak, “nasibimizde yokmuş” der, “hayırlısı böyleymiş” yahut “hak ettiğimiz buymuş” der, takdire teslim oluruz.

Su uyur, düşman uyumaz. Kimi akar sular vardır ki sanki akmıyormuş, ..

Çoban yatmazsa, sürüye kurt girmez.

Helalzade barıştırır, haramzade karıştırır.

Kurda merhamet Kuzulara zulümdür.Bir kurdamı yoksa yüz kuzuyamı acınır.

İyiler sessiz kaldıkçe kötüler kötülük yapmaya devam edecektir.

Sessiz kalmak sadece kötülüğe hizmet etmektir. Siz de iyi niyetli bir kötü olmayın.

Kenâr-ı Dicle'de bir kurt aşırsa bir koyunu, Gelir de adl-i İlâhî sorar Ömer'den onu!

"Delinin elinden silahını al da, adalet ve barış senden razı olsun. Mevlana

Savaşların en büyüğü kendi nefsimizle olandır. Bab-ı Esrar, Ahmet Ümit

Hz. Âdem ilk oğluna Kâbil ve ikinci oğluna da Hâbil adını verdi.                                                                -Nihâyet nefsinin kardeşini öldürme isteğine uyarak onu (Hâbil’i) öldürdü ve (dünyada, âhirette) zarara uğrayanlardan oldu. (Mâide 5/ 30)

Yeryüzünde kadın uğruna ilk cinayeti işleyen ve kardeş katili olan Kâbil, istediği kıza kavuşamadığı gibi dünyasına da, âhiretine de yazık oldu ve ölünceye kadar ıssız çöllerde çılgın gibi yaşadı.

1-“Sizinle savaşanlarla savaşın.”

Yani, sizinle savaşmayanla savaşmayın. Nitekim Hz. Peygamber, komutanlarına "Yaşlılara, kadınlara, çocuklara, kendisini ibadet-ü tâate vermiş ruhbanlara ve mabetlere ilişmeyiniz.! Ağaçları yakmayınız.! Hayvanlara dokunmayınız.! Ve servetleri heder etmeyiniz."

Ahmed b. Hanbel, Müsned, Beyrut 1985, 1/300; Ebû Davud, İstanbul ts., Cihad 90, 121. diye emirler vermişlerdir.

Size karşı savaş açanlara, siz de Allah yolunda savaş açın. Sakın aşırı gitmeyin, çünkü Allah aşırıları sevmez. Bakara 2/190

Savaş saldırıyı püskürtmek için yapılır. Bu konuda Kuran'ın şu ayetini görüyoruz. "Kim sizin üzerinize saldırırsa, sizde tıpkı onların saldırdıkları gibi (saldırılarına karşılık olarak) saldırın. Allah'tan sakının. Ve, Allah'ın sakınanlarla beraber olduğunu bilin." (Bakara 2/194)                             Allahû Tealâ, İslâm olanları başkalarına saldırmaktan men etmektedir. Başka bir grubun saldırısı üzerine İslâm harekete geçmelidir. Zulmün başlangıcı hiçbir zaman İslâm'a ait olmamalıdır. Zulme karşı aynı miktardaki bir cezayı uygulamak bir zulüm değildir, aksine Allah'ın emrini yerine getirmektir.                                                                                                                     

"Tamamen din Allah'ın dini oluncaya kadar fitne, zulüm, imansızlık yeryüzünden kalkıncaya kadar..." Bakara,2/193 buyrulmaktadır. "Kalkıncaya" dan maksat, imansız adam kalmayacak anlamında değil, onun hâkimiyeti ortadan kalkıncaya kadardır.

2- Yapılan savaş “fi sebilillah” yani “Allah yolunda” olmalıdır.

Cihad 3 bölüme ayrılır: 1-Nefse karşı cihad 2- Şeytana karşı cihad 3- Görünen düşmana karşı cihad Şer’i istılah (terim) olarak cihad “Allah yolunda düşmanla savaşmaktır” Allah yolunda demek, Allah’ın sözünün en üstün olması için yapılan cihad demektir. Allah yolunda cihad, imandan sonra amellerin ne üstünüdür.

Başkaları yeni ülkeler ele geçirmek, hammadde kaynaklarına sahip olmak gibi gayelerle savaşıyor olabilirler. Fakat bir müslüman ancak Allah yolunda savaşır. Bakara suresi 193, âyetinde de; "Tamamen din Allah'ın dini oluncaya kadar fitne, zulüm, imansızlık yeryüzünden kalkıncaya kadar..." buyrulmaktadır. "Kalkıncaya" dan maksat, imansız adam kalmayacak anlamında değil, onun hâkimiyeti ortadan kalkıncaya kadardır.

Can ve mallarını Allah’a satan bir Müslüman, bir mücahid için cihad, bir düğün şenliğidir.

3- Savaş esnasında veya sonrasında haddi aşmak, taşkınlık yapmak caiz değildir.

Bakara sûresi 2/190. âyette de "Sizinle harb edenlerle Allah yolunda harbedin ama haddi aşmayın..." yani misli iîe mukabele ediniz.

"Allah'ın haram kıldığı canı haksız yere öldürmeyin." (İsrâ 17/33)

Umutsuzluk yok, dua var. Acele etmek yok, sabretmek var.

İmkansız diye bir şey yok, çünkü Allah var.                        

Allah'ın, inananlara yardım örnekleri tarihde sayılamıyacak kadar çoktur. Roma'nın güçlü kuvvetli askerlerine karşı Hz. İsa (as)'ın üçbeş neferi, Roma'nın hıristiyan olmasına sebep olmuştur.

* Haksız yere bir cana kıymak çok büyük zulüm ve haksızlıktır. Nitekim yüce Allah, Kur’ân-ı Kerîm’de şöyle buyurur: “Haksız yere bir insanı öldürmek bütün insanları öldürmek gibi büyük zulümdür, bir insanı kurtarmak da bütün insanları kurtarmak gibidir.” (Maide, 5/32.)

Savaşın haklı sebepleri: Şahsa, millete ve dine karşı saldırıya karşılık meşru müdafaa, yakın ve uzak tehdidi bertaraf etme. Müslüman Allah için ölmekten ve öldürülmekten korkmaz. Bilir ki; savaşta ölürse şehit, sağ çıkarsa gazidir.

Şehitlik, Peygamberlikten sonra en yüksek manevi makamdır.

Şehit iki türlüdür: Hakiki ve hükmi şehit.

Hakiki şehit: Müslüman olan biri meşru bir savaşta ölürse..

Hükmi şehit: Savaştan sonra bir süre yaşayanlar, iş kazasında, yangında, deprem,sel vb felaketlerde, doğumda ölenler.

Şehitlerin 70 kişiye şefaat hakkı vardır Ebu’d-Derdâ’dan (ra) rivayetle; “Şehit, yakınlarından yetmiş kişiye şefaat eder.” (Ebû Davud)

"Ey iman edenler! Elem dolu azaptan kurtaracak bir ticareti size göstereyim mi? Allah'a ve Resûlüne iman edersiniz ve Allah yolunda mallarınızla, canlarınızla savaşırsınız. Eğer bilseniz, bu sizin için daha hayırlıdır." Saff, 61/11

Mallarınız ye canlarınızla Allah'ın dininin hakimiyeti için gayret gösteriniz, sizin için bu daha hayırlıdır. Çünkü malınızı, canınızı ve çocuklarınızı böylelikle kurtarmış olursunuz.

Eğer müminlerden iki gurup birbirleriyle vuruşurlarsa aralarını düzeltin. Şayet biri ötekine saldırırsa, Allah'ın buyruğuna dönünceye kadar saldıran tarafla savaşın. Eğer dönerse artık aralarını adaletle düzeltin ve (her işte) adaletli davranın. Şüphesiz ki Allah, âdil davrananları sever.Hucurat49/9

Müslüman Allah için bir araya gelerek deniz fenerinin kulesi gibi olmalı. Yolunu, limanını kaybedenlere yol göstermeli. Şehitlerden bize emanet kalan, sadece davaları değildir. Geride kalan aile efratları ve hatıraları da şehitlerin bizlere büyük emanetleridir. Bunlara sahip çıkmakla da sorumluyuz.Rabbim şehitlerin emanetlerine sahip çıkıp yollarından gidenlerden kılsın.

Allah yolun’da olki Allah’da senin yanında olsun.Ya Rabbi!  " Öldürenlere 'Kahhar' isminle, Şehitlerimize 'Rahman ve Rahim' isminle, yaralılara 'Şafi' isminle tecelli et YARABBİ."

Kur'an'ımızı, vatanımızı korumak için  yola çıkan askerlerimize yapılan duaları kabul eyle.Yolunuz açık olsun.Allah'a emanet olun.Amin

                                                                                               Secde

                                              Secde, Rabbin dâvetine bir icabettir.

Siz hiç secdede ölmek istediniz mi?

Eskiler, Hep Sevdiğinin Alnından Öperdi, Bilirlerdi O Alnın Secde'den Kalkmadığını..

Alnı secde görmemiş insanlar, aşkın ne demek olduğunu bilemezler..

“Seni Yaratan Rabbine sessizce, “Seni Seviyorum Allah’ım” demenin adıdır SECDE…“

“Ezan sesiyle seni çağırana gitmezsen Dua ile çağırdığın da sana gelmez..“ “Seni secdeye götürmeyen aşk cennete nasıl götürsün..“

Mecnun olup Leyla için çöller aşmıssın ne fayda.. Mûmîn olup Mevla için secdeye varmadıktan sonra.. - Necip Fazıl Kısakürek                                                                                                                                                            

"Göklerde ve yerde bulunanların hepsi,ister istemez Allah'a secde ederler"(Ra'd, 13/15) buyurmuştur. Bu ayette Allah (cc): "Yerde ve göktekilerin hepsi Allah'a secde eder." buyuruyor. "Yarabbi biz de o yerdekilerde-niz, bizde secde ediyoruz" diyoruz. Diğer bir ayette

"O kafirler secde etmekten kaçınırlar"Murselat 77/48 buyuruluyor. O ayet okunduğunda bizde diyoruz ki "onlar kaçınırsa, biz secde ederiz" Yarabbi diyerek secde ediyoruz.

Secde yapanlar:

-Namaz , mü'minin mîrâcıdır. Kulluk vazîfesinin en mühimlerindendir. Düşmanla muhârebe esnâsında dahî terk edilmez. Allâh - celle celâlühû-, kendisine secde edenleri, “Onların yüzlerinde secde alâmeti vardır!” Fetih 48/29 diye müjdeler. Diğer bir âyet-i kerîmede de; “Secde et ve yaklaş!” (el-Alak, 19) buyurur.

*Secdenin aynı zamanda cehennemden kurtuluş vesîlesi olduğu hadîs-i şerîfte şöyle beyan edilir: “…Kıyâmet günü Allah Teâlâ, cehennem ehlinden dilediklerine rahmet edecektir. Meleklerine, dünyadayken Allah’a ibâdet edenleri oradan çıkarmalarını emredecek, onlar da çıkaracaktır. Melekler onları secde izlerinden tanırlar. Allah, cehenneme, secde izlerini yemeyi haram kılmıştır. Ateş, insanın her tarafını yakar, sadece secde yerine dokunamaz.” (Buhârî, Ezân, 129) *“Ümmetimden hiçbir kimse yoktur ki Kıyamet gününde ben onu tanımış olmayayım. Kıyamet gününde benim ümmetim secde ettiklerinde dolayı alınları, abdest aldıklarından dolayı da abdest organları parlak olacaktır.” Tirmizi

*Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Kulun Rabbine en yakın olduğu hal secde halidir. İşte bu sebeple secdede çok dua etmeye bakın!” Müslim, Salât 215. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 148; Nesâî, Tatbîk 78                                                                                                                  (Bu alış verişi yapanlar), tevbe edenler, ibadet edenler, hamdedenler, oruç tutanlar, rükû edenler, secde edenler, iyiliği emredip kötülükten alıkoyanlar ve Allah'ın sınırlarını koruyanlardır. O müminleri müjdele!Tevbe 9/112

Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyuruyor: Kulun Rabbine en yakın olduğu hali, secde halidir. (Müslim-Nesâî-Ebû Dâvûd)

Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) buyuruyor: Sen çok secde etmeye devam et. Çünkü senin Allah için yaptığın her secdene karşılık, Allah seni bir derece yükseltir ve bir günahını siler. (Müslim-Tirmizî-Nesâî-Ebû Dâvûd)

Secde yapmayanlar:

Manevi hazlardan yoksun olan nefse en ağır gelen şey ise “secde” etmektir. ..

Cenâb-ı Hakk’ın huzurunda baş eğmek bir şükür, secde etmeyerek baş kaldırmak bir küfürdür.

           Hani biz meleklere (ve cinlere): Âdem'e secde edin, demiştik. İblis hariç hepsi secde ettiler. O yüz çevirdi ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.Bakara 2/34

*Şeytan secde etmediği için ilâhî huzurdan kovulmuş ve lânetlenmiştir. Allah’ın emrine itaat ederek Hz. Âdem’e secde etseydi hakîkatte Allah’a secde etmiş olacaktı. Kibre kapılarak secdeye kapanmaktan kaçındığı için ebedî bedbahtlığa uğradı. Rasûlullah (s.a.v) onun pişmanlığını şöyle haber verir: “Âdemoğlu secde âyeti okur ve secde ederse şeytan ağlayarak ayrılır ve: «Yazık bana, insanoğlu secdeyle emredildi ve secde etti, mukabilinde ona cennet var. Ben de secdeyle emrolundum ama itiraz ettim, bana da cehennem var» der.” (Müslim, İmân 133)                    

Secde etmeye mâni olan nedir?                                                                            Bunun muhasebesini insan kendisi yapacaktır.- Niye secde etmedin, sebep nedir? - Çok işim var!- Ya, işin o kadar çok var, peki işini bitirdin mi? İşini tamamladın mı?Yarıladın mı? Yarın bitireceğini ümit edermisin? - Yok, hayır.Demek secdeyi ihmal edene, niçin secde etmedin dediğin vakitte ne diyecek? İşim vardı da secde edemedim! - Ya ne işin vardı? - İşte ya hergünkü işimiz aynı.- Dünde vardı bu bitirmedinmi ki bugün gene yapıyorsun. - Ne yapalım dünkünü bitiremedik bugün yenisi geldi. - Demek ki senin işinin biteceği yok. İnsanın işi ne zaman biter? - Çenesi bağlandığı gün.                                                                                                                                     -Vefatımız geldiği zaman da dilimiz zikrinle meşgulken, alnımız secdede iken, Senin sevdiğin ve razı olduğun bir hal üzereyken ruhumuzu kabzeyle Allah’ım!        

 Secde çeşitleri:                                                                                                                  Namaz Secdesi:Namazın her rekâtında, Rükûdan doğrulduktan sonra 2 defa yapılır farzdır.                       Şükür Secdesi:

Her türlü sebepli - sebepsiz hâdiseden dolayı şükür secdesi yapılabilir.Örneğin beklediğiniz olayın gerçekleşmesinde, çok sevindiğiniz bir haberi aldığınızda, mal varlığınız arttığında vs. gibi hallerde şükür secdesi yapılabilir. Şükür secdesi yapmak müstehaptır.                                

Şükür, yapılan iyiliği anarak ihsan edeni övmektir. Yani dil ile teşekkür de şükürdür.

Şükür secdesi yapacak olan kimse abdestli olarak Kıbleye döner ve tilâvet secdesinde olduğu gibi ellerini kaldırmadan Allahu Ekber diye tekbir alır ve doğruca secdeye gider. Secde de önce Elhamdülillâh diye Allah’a (c.c.) hamdü senâ eder, sonra diğer secdelerde olduğu gibi Sübhâne Rabbiyel a’lâ (Yüce Rabbimi ulûhiyyetine yakışmayan sıfatlardan tenzih ederim) diye, dilediği kadar Allah’ı (Celle celaluhu) tesbih, tenzih eder. Sonra tekrar tekbir alıp ayağa kalkar.

Sehiv Secdesi:                                                                                                                                                    Bu secdeyi yapmak namazın vâciblerindendir. Namazda yapılması gereken şeyi unutmak, ek yapmak veya yapılan hatayı düzeltmek için bu secde yapılır. Sehiv secdesi gerektiren durumlar:                      * Namazın vâciblerinden herhangi birini geciktirmek veya terketmek.                                             * Namazın farzlarından herhangi birini geciktirmek. (Eğer terk edilirse namazın tekrar kılınması gerekir.) Diğer detaylar:                                                                                                   * Namazın sünnetlerinden herhangi birinin terk edilmesi "Sehiv Secdesi" 'nin yapılmasını gerektirmez.                                                                                                                      Sehiv Secdesinin Yapılışı:                                                                                                 Sehiv secdesi, son oturuşta Tehiyyât duâsından sonra (tek başınıza iseniz sağa-sola, imam ile beraberseniz sadece sağa) selam verilir. Daha sonra iki defa secde edilerek Tehiyyât ve sonraki duâlar okunarak tekrar sağa-sola selam verilir ve namazdan çıkılır. Eğer imam "Sehiv Secdesi" yapılacak bir durumda bulunduysa son oturuşta sadece sağa selam verir. Bunun nedeni cemaatin "Sehiv Secdesi" 'nin yapılacağını anlamasıdır. Eğer imam, iki tarafa selam verirse cemaat namazın bittiğini sanar.                                                                            Tilavet Secdesi:                                                                                                                            Kur’ân-ı Kerim'de ondört yerde, secde ayeti vardır. Kur'ân'da ondört yerde geçen secde ayetlerinin okunması veya işitilmesi halinde yapılan secdeye tilavet secdesi denir.

Bunlardan birini okuyanın veya işitenin, manasını anlamasa da, bir secde yapması (Hanefi mezhebine göre vaciptir) Secde ayetinin tamamını veya yarısını, ya da çoğunu "secde" kelimesiyle birlikte okuyan kimsenin secde etmesi keza vacib olur.

Tilavet secdesi ayetinin hecelenerek okunması ile veya yalnız yazılması ile veya telaffuz edilmeksizin yalnız yazısına bakmakla tilavet secdesi gerekmez. Çünkü bu hallerde okuyuş yoktur.

Bir oturumda, bir secde âyetini birkaç defa okuyan ve işiten, hepsi için bir secde eder.                   Bir oturumda ne kadar secde âyeti okunmuşsa, o kadar tilavet secdesi gerekir. Mesela üç secde âyeti okunursa, üç secde gerekir.

Tilavet secdesi yapmak için abdestli olunulur ve de kıbleye yönelinir.                                            Euzü besmele çekilir,tilavet secdesine niyet edilir.Niyet ettim Allah rızası için tilavet secdesi yapmaya denilir.Eller namazdaki gibi kaldırılmaksızın(buraya dikkat!) Allahu Ekber denilerek secdeye varılır.3 kere Sübhane Rabbiye’l-ala denilir.Allahu Ekber denilerek kalkılır. Dua gibi eller kaldırılarak;      ayeti celilesi okunarak eller yüze sürülür. Bunu bilmiyorsak,söylememiş olsak da secde yapılmış olur.

- SIKINTIdan kurtulmak icin, Allahu teâlâya kalbinden yalvararak, 14 secde âyetini [ezberden, ayakta] okuyup, her birinden sonra, hemen secde etmelidir. (Nur-ül-izah)

  Selam

 Selam vermek sünnet almak farzdır.Çünkü ayette:

Bir selam ile selamlandığınız zaman siz de ondan daha güzeli ile selamlayın; yahut aynı ile karşılık verin.Nisa 4/86 (selâma aynısıyla karşılık vermek), farzdır. Selâma ilâve etmek ise, müstehaptır. Selam verirken, selamın sünnet olduğunu düşünmeli ve o kimseye dua etmeye niyet etmelidir!

Diğer yandan Allah Rasulu Müslümanın Müslüman üzerindeki haklarını sayarken,ilkinin verilen selamı almak olduğunu belirtmiştir.(İbni Mace Cenaiz,1;A.b.Hanbel,II,332,VI,385.)

“Selamı yayar, açları doyurur, sıla-i rahimde bulunur, gece herkes uyurken namaz kılarsanız, selametle Cennete girersiniz.” (Tirmizi)

-Selam olsun iman edip salih amel işleyenlere (Tevbe, 9-10).

Selam olsun ahirette Allah’ın selam verdiği müminlere (Yasin, 36/58).

 Önce Selam Sonra Kelam. Selamla başlar muhabbet Selam vermek bir duadır..

Selam bir anahtardır, mü’min yüreklerin kapılarını açan…

Selamla biter ibadetlerimiz. Bizler sağımızdaki ve solumuzdaki insanlara, cinlere ve meleklere selâm vererek çıkarız namazdan. Sonra Allah’ın Selam olduğunu zikrederiz dualarımızda.

Selam göndermek midir zor olan yoksa vefa mıdır yok olan, yoksa dostluk mudur eksik olan, kimbilir belki hayattır bizi bu hale sokan.    

Selâm, kelime olarak; huzur, barış, sağlık ve iyi dileklerini sunma anlamlarına gelir. Selamlaşmak; insanların karşılıklı olarak birbirlerine sağlık, huzur, güven ve barış dileklerinde bulunmalarıdır.

Selâmın tarihçesine baktığımızda, Âdem aleyhisselâm’ın yaratıldığı günden beri Müslümanlar arasında var olduğunu görürüz.

“Bir topluluk bir yere vardıklarında, içlerinden birinin onlara selâm vermesi yeterli olur. Oturanlardan birisinin onlardan selâm alması yeterlidir.” (Ebû Dâvud)

Bir yere girerken de, çıkarken de selam verilir.

Peygamberimiz (s.a.s.) “Sizden biriniz meclise geldiği zaman selâm verdiği gibi, ayrılırken de selâm versin. Çünkü birinci selâm sonrakinden daha faziletli değildir.’’ Tirmizi, İstizan, 15.

Mü'minlerin cennette kavuşacakları en büyük nimet; Rabbimizin cemalini görmek, selamını almaktır. - Onlara merhametli Rabb'in söylediği selam vardır.Yasin 36/58

En güzel isimlerin sahibi, yüce Yaradan’ın bir adıdır selam. “O Allah ki, Kendisinden başka İlâh yoktur. Melik’tir, Kuddûs’tür, Selâm’dır.” (Haşr 59/23)

*Selamdan sonra”merhaba”demek,

Hz.Aişe (r.a.)dan rivayet edildiğine göre;”Hz.Fatıma,Hz.Peygamberimiz’in yürüyüşü gibi yürüyerek geldi de Hz.Peygamber O’na :”Merhaba kızım”dedi.Sonra onu sağına yahut soluna oturttu”buyurmuştur.”El-merhab”,genişliğe ve geniş yere denir ki,Araplar gelen misafire selamlaşmadan sonra”Merhaben ve sehlen”derler.Türkçemizde”Merhaba”olarak kullanılır.Bu taktirde manası,”Şen ve rahat bir yere geldiniz,güven içinde bulununuz.”demek olur.Merhabalaşma’nın bu Hadis-i Şeriften sünnet olduğu anlaşılmaktadır.(Edeb’ül Müfred Terc.ve Şerhi.C.2,S.400.)

Selam’ın mükafatı.

“Güleryüzle insanlara selam vermen sadakadır.” (Beyhaki)

Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyuruyor; “İnsanların Allah katında en makbul olanı, önce selâm verenlerdir.” Ebu Davud,Eeb, 144

Selamı yaymak kurtuluşa sebeptir.

“Selam Allah’ın isimlerinden yeryüzüne (insanların arasına) koyduğu bir isimdir.

-Siz İman etmedikçe cennete giremezsiniz.Birbirinizi sevmedikçede gerkeç mümin olamazsınız. size bir şey göstereyim mi ki, onu yapmadığınız zaman birbirinizi sevmiş olasınız: Aranızda selamı yayın.'Buhari

Abdullah b. Amr'dan -Allah ondan ve babasından râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre, o şöyle demiştir: "Bir adam, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'e: - İslâm'ın hangi haslet ve amelleri daha hayırlıdır (başkası için çok faydalıdır)? diye sordu. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-: - Yemek yedirmen, tanıdığın ve tanımadığın herkese selâm vermendir, buyurdu." Buhârî, hadis no: 6236. Müslim, hadis no: 39. Ebu Davud; hadis no: 5194

Selâm verme sırasına gelince de.

Rasulullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Binekli yayaya, yürüyen oturana, az çoğa selam verir.” (Buhari Müslim) Buhari’nin rivayetinde “küçük büyüğe selam verir” ilâvesi vardır.

Evine girerken selam vereni Allah (cc)himaye eder.

Besmele ve selam ile girilen ve çıkılan bir ev, barındırdıklarına her daim huzur, selamet ve mutluluk verir.

“Ey iman edenler! Kendi evlerinizden başka evlere izin almadan ve (o evin) halkına selam vermeden (içeri) girmeyin. Bu sizin için hayırlıdır. Olur ki ibret alırsınız.” Nur, 24/27

“Evine girerken selam veren kişi Allah’ın himaye ve garantisi altındadır.” (Ebu Davud)

*Eve girince, evdekilere selam vermeli, evde kimse yoksa, Esselamü aleynâ ve alâ ibadillahissalihin [Allah’ın selamı bizim ve salih kulların üzerine olsun] demelidir! Çünkü Müslümanın evinde rahmet melekleri bulunur. Kendimize de, onlara da selam verilmiş olur. Evine giren kimse, selam verince, şeytan, (Artık benim bu evde duracak yerim kalmadı) der. (B. Arifin)

Peygamberimiz (s.a.s.) Hz. Enes’e (ra.) şöyle buyurmuştur: “Ya Enes! Rastladığın Müslümanlara selâm ver ki ömrün uzasın. Evine girdiğinde selâm ver ki hayrın ve bereketin çok olsun.” Tirmizi, İstizan, 10.

Kimlere Selam Verilmez?

Cabir bin Abdullah (Radiyallahu Anhuma) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) küçük abdestini bozarken bir adam ona uğradı ve selam verdi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): –‘Beni buna benzer bir halde gördüğün vakit bir daha bana selam verme. Şayet selam verirsen selamını almam’ buyurdu.” İbni Mace 352, İbnu’l Carud 37, 38, Albani Sahiha 197

-Ehl-i Kitap’tan birisi selâm verdiği takdirde ise, yalnızca "Ve aleyküm! (size de)" denilir. [Buhârî, Sahih, İsti’zân 22, Mürteddîn 4; Müslim, Sahih, Selâm 6–9]

Maslahata binaen, müslüman olmayan kimselere "selâm" lafzını ifade etmeden ‘iyi günler, iyi akşamlar, merhaba’ gibi ifadeler kullanılabilir.

Günah işleyene selam verilirmi.

Cenab-ı Allah : “Doğrularla beraber olun” buyuruyor.(Tevbe Sûresi : 9/119)

Günah işlenen yerde Ya dilinizle belli edeceksiniz, ya elinizle belli edeceksiniz veya çıkıp gitmek suretiyle.çıkıp gitme imkanınız yoksa kalben buğz ediniz.

“Bir kötülük gördüğünüz zaman elinizle, gücünüz yetmezse dilinizle, ona da gücünüz yetmezse kalben buğz ediniz.” (Tirmizi, Fiten, 11; İbnu Mace, Fiten, 20)

Günah İşleyen Bir Müslümân , Nefsine Aldanıp Zevkine Şehvetine Şöhretine Servetine Aldanıpda Günahı İşlediği Esna'da Allah'ın Rahmetinden Mahrumdur . !

Bir mekânda Allah’a isyan olan bir şey varsa o esnada orada selam verilmesi caiz olmaz. Aynı mekânın bir köşesinin isyansız olması bu sonucu değiştirmez.

Açıktan günah işleyen fasıklara selam verilmez, mesela kumar oynayana ve içki içene selam verilmez. Yabancı kadınlara da selam verilmez. Fasıklara, günah işlerken, mesela kumar oynarken, tebliğ ve mani olmak niyeti ile selam vermekte mahzur yoktur.

MEKTUPLAR

Köyde mektuplar genel olarak asker zamanında yazılmaktadır. Son yıllarda telefonun çıkmasından sonra mektup yazma yok denecek kadar azalmıştır. Yinede mektuplara başlarken selamla başlanır. Selamdan sonra bütün ev ahalinin ve komşuların iyi oldukları belirtilir. Köyde olup bitenler anlatıldıktan sonra kendine iyi bakması söylenir. Havalardan da bahsedildikten sonra yine selam edilerek mektuba son verilir.

Selam olsun, davası Allah olana Selam olsun ,buralarda zamanını hizmet için geçirene.İmamı Gazali

Eskiden olduğu gibi bugün de Müslümanların yapması gereken şey; “selâm” sünnetini îfâ etmek, selâmı yaygınlaştırmaktır. Allâh’ın ilk insandan bugüne kadar bizlere hediye etmiş olduğu bu sünnete sahip çıkmaktır.

Selâm Allah ve Resulünün yolunda gidenlere olsun.Dilimizde selâm, gönlümüzde sevgi eksilmesin.

Allah’ın selâmı rahmeti ve bereketi üzerimize olsun.

Es-Selamu aleykum ve rahmetullahi ve berekâtuh…

 Sevab

 Peygamberimiz (sav) "Ameller niyetlere göredir." (Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1)  buyuruyor. İnsanın bir amelde niyeti ve ihlası önemlidir. Bazı zaman olur küçük gördüğümüz bir amel Allah'ın rızasına uygun olurken diğer taraftan çok büyük zannettiğimiz bir amel çeşitli sebeblerden dolayı insana hiç sevap getirmeyebilir.

-Amellerde dikkat edilecek en önemli husus, sevap hesabı yapmak yerine Allah'ın rızasını kazanmak olmalıdır. En çok sevap kazandıran ibadetler farz olanlar, sonra vacip olanlar, sonra da nafile olanlardır. Zor şartlarda nefsi zorlayarak yapılan ibadetlerin, özellikle gençlikteki ibadetlerin sevapları fazladır. Mübarek gecelerde, kutsal topraklarda ,mescitlerdeki dua ve ibadetlerin sevabıda fazladır.

İyilik etmek hiçbir zaman karşılıksız kalmaz ve mutlaka insana bir değer ve sevap olarak döner.

Allah (c.c.) Teala ibadetlerde orta yolu tutmamız için, ibadetleri kolaylaştırmıştır: Allâh sizin için kolaylık ister, güçlük istemez. (Bakara, 2/185)

Öyleyse, bir işi bitirdiğin zaman derhal başka bir işe giriş. İş bitti diye rahata düşüp kalma; bir görevi bitirir bitirmez, biraz dinlendikten sonra bir başkasına yönel! İşte ancak bu şekilde zorluklar kolaylığa, sıkıntılar rahmete dönüşür. Fakat bunu yaparken, Rabb’inle gönül bağını bir an olsun koparma:-“Kur’ân-ı Kerim’den tek bir harf okuyana bile bir sevap vardır. Her hasene on misliyle değerlendirilir. Ben “Elif lâm Mîm” bir harf demiyorum. Aksine “Elif” bir harf, “Lâm” bir harf, “Mîm” de bir harftir” (Tirmizî, Sevabü’l-Kur’an, 16);                                                            Allahu tealanın Kur’anın bir harfine en az 10 sevab verdiğini, hatta bazı ihlaslı kimse-ler için 700 de daha fazla sevab verdiğini bildiren hadisi şerifler ümidimizi artırmaktadır.                     -(Mallarını Allah yolunda harcayan kimselerin hâli, yedi başak bitiren ve her başağında yüz tane bulunan bir tohuma benzer.Allahü teâlâ, dilediğine daha fazla da verir.O vâsi ve âlimdir.)[Bekara 2/260] (Rabbiniz, rahimdir. Bir iyilik yapmak isteyip de yapamayana, bir sevap verir. Yapana on mislinden 700 misline kadar veya daha fazla sevap yazar. Kötülük yapmak isteyip de yapmayana bir sevap, yaparsa bir günah yazar.) [Taberani]                                                  Yapılan her iyilik, ne olursa olsun Allah’ın kullarına –şefkat ile– olmalı ve verildikten sonra asla başa kakılmamalıdır. Yoksa sevabı gider.                                                                         (Bir iyiliğe on mislinden 700 misline kadar sevap verilir. Allahü teâlâ, "Ancak oruç hariç, onun mükafatını ben veririm" buyurdu.) [İbni Huzeyme]                                                                                                  Aynı ameli işleyen kimseden Eshab-ı kiram daha çok sevap alır. Bir hadis-i şerif meali şöyledir: (Yemin ederim ki, bir kimse, Uhud dağı kadar altın sadaka verse, eshabımdan birinin bir avuç kadar arpa sadakasının sevabına kavuşamaz.) [Buhari]    

-Müslümanın iyilikleri kötülüklerini yani sevablar günahları siler.

Bir âyette mealen, (Elbette hasenat, seyyiatı yok eder) buyuruldu. (Hud 114)

Hasenat her çeşit iyilik, seyyiat ise her çeşit kötülük demektir. Sevab günahı yok edince, artık o günah silinir. Eğer günahlar çoksa, onlar da sevabları alıp götürür. Onun için çok sevab işlemeli. Bir hadiste, (Bir günah işleyince, arkasından bir iyilik et, bir sevab işle ki onu mahvetsin!) buyuruldu. (Beyhekî)

Âhirette, günahla sevabın ölçülmesi müminler içindir. Kâfirlerinki ölçülmez. Yani kâfirin iyiliğine sevab verilmez. Çünkü bir âyette, (Biz kâfirlerin iyiliklerini yok ederiz. İyilikleriyle kötülüklerini ölçmeyiz) buyuruluyor. (Kehf 18/105)

Tevbe eden gibi, iman edenin de günahları silinir. Bir âyette, (Allahü teâlâ, kâfirken tevbe edip iman eden ve salih amel işleyenlerin günahlarını sevaplara çevirir) buyuruluyor. (Furkan 70)

Bir hadiste de, (Allah’ı ananların günahları sevaba çevrilir) buyuruldu. (İ. Ahmed)

Uykudayken de yazılan sevab ve günahlar var.

Abdullah ibni Hars Radiyallâhu Anhın rivayetine göre Resul-i Ekrem Efendimiz Sallallâhu Aleyhi Vesellem şöyle buyurmuştur: “Oruç tutan insanın uykusu ibadettir, susması da tesbih sayılır. İyilik ve ibadetlerine kat kat sevap verilir. Duası kabul olunur, günahları da affedilerek silinir.” (Kenzü’l-Ummal, 3:327)

(Abdestli olarak yatan, uykudayken, gündüz saim [oruçlu], gece kaim [gece uyanıp ibadet eden] gibi sevaba kavuşur.) [Deylemi]

(Âlimlerin uykusu ibadettir.) [İ. Gazali]

Uykuda insana günah yazılmaz; çünkü şuurlu olarak bir günah işlemiyor.

Bir hadis-i şerif meali: (Şu üç kişiden kalem kaldırıldı: Uyuyan uyanana, çocuk büluğa erene ve deli olan iyileşinceye kadar.) [Ebu Davud]

-İnsan ölünce amel defterleri kapanır. Fakat iyi veya kötü işte önderlik edenlerin amel defterleri kapanmaz. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Dinimizde iyi bir çığır açana, bunun sevabı ile bununla amel edenlerin sevabı verilir, o çığırda [o yolda] gidenlerin sevabından da hiçbir şey eksilmez. Dinimizde kötü bir çığır açana da, bunun günahı ile, bununla amel edenlerin günahı verilir, o kötü yolda gidenlerin günahından da hiçbir şey eksilmez.) [Müslim]

"Bir ağaç dikersen, onun meyvelerinden her yiyen, sana sevap kazandıracak, gölgesinde oturan sana sevap kazandıracak, hatta onun tohumunu, meyvesini yiyen kuşlar bile sana sevap kazandıracak."

Hadis-i şerifte, (En iyiniz, borcunu bir an önce ödeyeninizdir) buyuruldu. Bir kimse, malı olduğu halde, borcunu ödemeyi bir saat geciktirirse, zalim ve asi olur. Namaz kılarken de, oruç tutarken de, uykuda da, yani her an, lanet altında bulunur. Borç ödememek öyle bir günahtır ki, uykuda bile durmadan yazılır. Malı olmak, parası olmak demek değildir. Satılık bir şeyi olup da, satmazsa, günah işlemiş olur. Buhari

İnsan ölünce amel defteri kapanır. Ancak şu üçü bundan müstesnadır:

Sadaka-i cariye, faydalı ilim ve kendisine dua eden salih evlat bırakan.) [Buhari]

Burada bildirilen üç amel:

Sadaka-i cariye, devam eden hayır hasenat demektir.

Cami, vakıf, çeşme, yol yapmak, ağaç dikmek, okul, su kanalları yapmak gibi, insanlara faydası olan her şey.

Faydalı eser bırakmak, dinimize dünyamıza faydalı olan her eser buna dahildir. Mushaf, fıkıh kitabı, tefsir kitabı, ilmihal kitabı, tıp kitabı, fizik, kimya kitabı faydalı kitaplardandır. Kasetler, CD’ler, filmler faydalı olmak şartı ile hepsi sadaka-i cariye hükmündedir. Faydalı bir radyo, faydalı televizyon, faydalı gazete, faydalı dergi, faydalı bir internet sitesi gibi her çeşit yayın, sadaka-i cariyeye dahildir.

Salih çocukların duası ve istiğfarları, birer sadaka-i cariyedir.

Yani ana babanın defterine hep sevap yazılmasına sebep olurlar. Çocuklar, ölmüş ana babaları için, kurban keserse, Fatiha okursa, sadaka verirse, yemek yedirirse, yahut dua ederse ana babasının günahları affolur, amel defterlerine sevap yazılır. Mesela İbrahim aleyhisselam (Ey Rabbimiz, [Kıyamette] hesaba çekildiği gün, beni, ana-babamı ve bütün müminleri mağfiret et) diye dua etmiştir. (İbrahim 41)

Aslında ölen kimselerin arkasından dua eden her müslümanın duası ölüye ulaşmaktadır.

İnsan sabrettiği zaman, büyük sevap kazanır. .... hastalık, üzüntü, sıkıntı, dert, gam, keder, elem geldiği zaman, Allah bizleri sabredip de sevap kazananlardan eylesin.                                                                 Cenabı Mevla yaptığımız ibadetlerimizi makbul eylesin,.Rızasını kazananlardan eylesin,                  

İbadetlerimizi Boşa Çıkarıcı İşlerden Koruyalım:                                                                    İpliğini kuvvetlice büktükten sonra çözen kadın gibi olmayınız. (Nahl, 16/ 92)                                                        Âyet, bir işi yapınca sağlam ama yerli yerinde yapmayı, emeği boşa gidermemeyi emrediyor. Kur’an’ın kıssasından bahsettiği bu kadını Mekke halkı biliyordu. Bu kadının adı Rayta Binti Sa’d idi. Gün boyu ip büker, sonra da onu bozardı. Dolayısıyla bütün vaktini boşa harcardı. Bundan dolayı darb-ı mesele konu olmuştur. Akıllı kimse bu hale düşmemelidir.                   -“Ve onlar ki, harcadıkları zaman, ne saçıp savururlar, ne de cimrilik yaparlar bu ikisi arasında dengeli bir yol tutarlar.” (Furkan: 25/67)

Allah bizleri kendisinin râzı olacağı ameller işleyenlerden eylesin. Allah bizleri Bu Dünya'da ve Ahiret te kazananlardan eylesin inşallah. Âmin ...              

 Sevmek

Sevdiğini Allah'a emanet et, Sevmediğini Allah'a havale et.

Kul Allah’ı ne kadar seviyorsa, Allah da kulu o kadar sever. Hz. Mevlâna

Seni Seveni Zehir Olsada Yut Seni Sevmeyeni Bal Olsada Unut Mevlana

Kuş darıyı, çiçek arıyı,sever. Allah kulu sever de..Ya sen?

Sevgi,Allah’ın her emrine boyun eğmenin adıdır!

Hakikatin Özü: Allah için sevmek - Allah İçin Buğzetmek.

Her şeyin bir helali, bir haramı vardır;Sevmeninde bir ölçüsü, bir sınırı vardır.

Ne okuduğumuz kitaplarda ve romanlarda, ne de seyrettiğimiz filmlerde bu ölçü varmı.

Gülü seven dikenine katlanır.Kurt dumanlı havayı sever.

Aba da bir diba da giyene, güzel de bir çirkin de sevene.

Kalp Kalbe Karşıdır: İnsan genellikle kendisini seven kişileri sever.

-Sevmek gonul işidir, sevmek her kişinin degil, er kisinin hakkıdır. Seven kişi her olaya sevgiyle, merhametle bakar. Her şeyde sevilebilecek bir guzellik görür.

Herkesi ama Rabbimin yarattıgi herkesi istisnasız sevmeli, tanıdıklarımıza ‘Seni seviyorum’, bunun için de arıyorum, önem verip ziyaretine geliyorum, seviyorum, sevdigim için de seccademde oturup Ganiyy olan Rabbimden isterken senin için de istiyorum” desek, hastalandıgında biz de onunla agrı çeksek, işlerin bir ucundan biz de tutsak. Mutlu oldugunda tebessümümüzle katkıda bulunsak, zor anlarında yemegimizi onlarla bölüşsek herhalde hayat bir başka olurdu.

Hz. Ali gibi şevdigimiz icin ölüm döşeklerine yatabiliyor muyuz? Hz. Ebu Bekir gibi yılan deliklerini ayagımızla tıkayabiliyor muyuz? Ensar gibi kardeşlerimiz için evimizin yarısını, aşımızın tamamını verebiliyor muyuz?

Bir gün Efendimiz’in yanında oturan bir adam, yoldan geçen şahsı Kâinâtın Efendisi’ne gösterdi: “Yâ Resûlallah! Ben şu adamı çok seviyorum” dedi. Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve selem: “Onu sevdiğini kendisine söyledin mi?” diye sordu. “Hayır, söylemedim” deyince: “Hemen git ve ona kendisini sevdiğini söyle!” buyurdu. Sahâbî yerinden kalktı; o zâtın arkasından yetişti ve: “Ben seni Allah rızâsı için seviyorum” dedi. O da ona şu nefis cevabı verdi: “Beni rızâsı için sevdiğin Allah da seni sevsin.” (Ebû Dâvûd, Edeb 112, 113; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 140-141, 150)

 Sevgi isbat ister.

Gülü gülene ver, kalbini sevene ver. Sevmek güzel şeydir kıymet bilene ver. Hz.Mevlana

-“Muhabbet edene muhabbet edilir. Seven sevilir. Unutmayan unutulmaz.”

Abdullah bin Mübarek Hazretleri, huzuruna gelen birine; “Allah-ü Teâlâ’ya isyan ederek, O’nu sevdiğini söylemen acâibdir. Eğer sevgin doğru olsaydı, O’na itaat ederdin; çünkü seven, sevdiğine itaat eder” buyurmuştur.

- Seviyorum demek başkadır.. Sabaha karşı seccadeyi yorgana tercih etmek ise bambaşka. - Müşriklerden çok keskin nişancı, attığını vuran bir okcu vardı. Bu Malik bin Zübeyr idi. Bu hain Peygamberimize nişan alıp bir ok attı. Resûlullahın başına doğru gelen bu oka başka hiçbir şekilde karşı koyamıyacağını anlayan Hz.Talha elini açarak oka karşı tuttu. Ok elini parçaladı. Parmaklarının bütün sinirleri kesildi. Elinin kemikleri kırıldı. Atılan oka elini tutması, candan çok ötelere yükselmiş bir aşkın, kemâle gelmiş bir imânın, muhabbet ile yanan, anlatılamayan hakikî bir sevginin fiili olarak ortaya çıkmasıdır.

-Allah sevgisini geliştirecek davranışların başında farz ibadetler gelir. Bunları nâfileler takip eder.

Bir hadis-i kudsîde şöyle buyurulmuştur: “Kulum, bana en iyi farz ibadetlerle yaklaşır. Nâfile ibadetlerle bu yakınlaşmasını sürdürür. Nihayet ben onu severim. Sevince de (adeta) onun işiten kulağı, gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum. Benden ne isterse mutlaka veririm, bana sığınırsa, onu kesinlikle korurum.” Buhari, Rikak, 38      

Sevileni Allah için sevmek, Sevilenden hiçbir karşılık beklememektir.

İyilik yapıldığı zaman artan, kötülük yapıldığı zaman azalan bir sevgi değildir Allah için sevmek. Allah için seven kişinin dudaklarından şu mısralar dökülür.

Gelse celâlinden cefâ,Yahut cemâlinden vefâ,İkiside cana safa:Kahrın da hoş, lûtfun da hoş.

- İmanın zevkine varabilmenin önemli şartlarından biri, sevdiği kimseyi Allah için sevmektir. (Buhârî, Îmân 9, 14)

Sevmediği kimseyi, başka bir sebeple değil, sırf Allah rızâsı için sevmemek de Cenâb-ı Hakk’ın değer verdiği erdemli bir davranıştır. (Ebû Dâvûd, Sünnet 3)

-Peygamber Efendimiz’in anlattığı şu canlı sevgi örneğini imrenerek dinleyelim: Vaktiyle adamın biri, bir başka köydeki din kardeşini ziyâret etmek için yola çıktı. Allah Teâlâ, onu gözetlemek ve kendisiyle konuşmak için bir meleği görevlendirdi. Melek, adamın geçeceği yol üzerinde onu beklemeye başladı. Yanına gelince: “Nereye gidiyorsun, kardeş?” diye sordu. “Şu ilerideki köyde bir din kardeşim var, onu ziyârete gidiyorum.” “O senin akraban mı?” “Hayır.” “Ondan elde etmek istediğin bir menfaatin mi var?” “Hayır. Ben onu sırf Allah rızâsı için seviyorum; ziyâretine de bu sebeple gidiyorum.” O zaman melek şunları söyledi: “Sen onu nasıl seviyorsan Allah da seni öyle seviyor. Ben, bu müjdeyi vermek için Allah Teâlâ’nın sana gönderdiği elçisiyim.” (Müslim, Birr 38; Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 462, 508)

-Şunu iyi bilmelidir: Kıyamet gününde, hiçbir gölgenin bulunmayacağı o korkunç mahşer yerinde, Cenâb-ı Hak yedi grup insana arşının gölgesini ikrâm edecektir. Bu bahtiyarlardan biri Allah rızâsı için birbirini sevenlerdir. (Buhâri, Ezan 36, Zekât 16, Rikak 24; Müslim, Zekât 91)

İnsan sevdiği kimseyi akrabası olduğu için, aralarında iş ve menfaat bağı bulunduğu için değil, Müslüman olduğu için sevmelidir.Menfaat için severse menfaat bittimi sevgide biter.                                                                                              

Hakiki sevgi.

Kişi sevdiği ile beraberdir. (Buhari, Edeb, 96; Müslim, Birr, 165)

Ebu Hureyre (ra) anlatıyor: Resulullah (asm) buyurdu ki: “Allah (cc) bir kulu sevdi mi, Cebrail’e (as) şöyle seslenir: “Ben falanca kişiyi seviyorum, sen de sev!” Bunun üzerine semada aynı şekilde nida edilir. Sonra, arz ehli arasına onun sevgisi indirilir. Bunu şu ayet ifade etmektedir:

İman edip, salih amel işleyenler var ya, Rahmân (olan Allah) onları (gönüllere) sevdirecektir.Meryem 19/96 Herkes neyi severse onun zikrini çok eder.

-Bir gün Peygamber Efendimiz (s.a.s)’e biri gelerek, “Kıyamet ne zaman kopacak?” diye sordu. Resûlullah (s.a.s), “Kıyamet için ne hazırladın?” karşılığını verdi. Adam, “Allah ile Resûlü’nün sevgisini!” dedi. Bunun üzerine Kutlu Elçi, “Sen sevdiklerinle berabersin!” buyurdu. Müslim, Birr ve Sıla, 161.

Allah’ın kullarından Allah’a en sevgili olanlar.

Hz. Ebu Hureyre (r.a.) rivayet etmiştir. Resulullah (sav) şöyle buyurdu: “Allah’ın kullarından Allah’a en sevgili olanlar: Güneşi ve ayı gözleyenler, Allah’ın kullarını Allah’a sevdirenler ve Allah’ı da kullarına sevdirenlerdir. (Beyhaki, es Sünenü-l Kübra)

“Güneşi ve ayı gözleyenler” tabiri ile kastedilenler müezzinlerdir. Zira onlar, namaz vakitleri ve diğer ibadetlerin vakitleri için güneşin ve ayın hareketlerini gözlemler ve insanlara o ibadetin vaktinin girdiğini haber verirler. Onlar adeta ibadetin davetçileridirler. Okudukları ezanlar ile insanları namaza davet ederler, ayın halini gözlemleyerek insanları oruca, hacca ve kurban kesmeye davet ederler ve diğer ibadetlerin vakitlerini haber verirler.

O halde kim, bir insanı Allah’ın emir ve yasaklarına uyması için irşad ederse ve o kişi de bu irşaddan istifade edip Allah’ın emir ve yasaklarına riayet ederse, işte o kişi Allah’ın bir kulunu Allah’a sevdirmiş olur.

 YA-VEDUD

İtaatkar kullarını çok seven,sevilmeye gerçekten layık olan.

Allah'ın 99 İsminden biridir. Kur'an'da iki sûrede (Hûd:90 ve Buruc:14) geçmektedir.

-Rabbinizden bağışlanma dileyin; sonra O'na tevbe edin. Muhakkak ki Rabbim çok merhametlidir, (müminleri) çok sever. (Hûd:11/90 ve O, çok ve çok sevendir.Buruc:85/14)

Bu esmaya devam edeni Allah sever, bütün alemlere de sevdirir.

İsmininin tesiri çok fazladır.Bu ismi,usulüne uygun olarak zikreden kimsenin gönlu nurla dolar,kalbi genişler ve ferahlar. bağışlayan

Allah onları sever, onlarda Allah’ı severler. (Maide 5/54)

-Ey huzura kavuşmuş insan! Fecr 89/27 Sen O'ndan hoşnut, O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. Fecr 89/28 (Seçkin) kullarım arasına katıl, Fecr 89/29 Ve cennetim gir.Fecr 89/30

Bir köşeye çekilen bir müslümandan, toplumun tam ortasına giren ve onlara yol göstermeye çalışan bir müslüman daha hayırlıdır.

“Ya Rabbi, bana kendi sevgini, seni sevenin sevgisini, beni sevgine yaklaştıracak şeylerin sevgisini nasib eyle ve kendi sevgini, bana (susuzluktan içi yanan kimsenin şiddetle arzuladığı) soğuk sudan daha sevgili kıl!”(Tirmizî)

-Allah Resulü (a.s.) şöyle buyurmuştur: “Şüphesiz Aziz ve Celil Allah şöyle buyurur: Ben kulumun beni zannettiği gibiyim. Kulum beni anarken ben muhakkak onunla beraber bulunurum. Eğer o beni gönlünde gizlice zikrederse, ben de onu gönlümde zikrederim. Eğer o beni bir cemaat içinde zikrederse, ben de onu o cemaatten daha hayırlı bir cemaat içinde zikrederim. Kulum bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım. Kulum bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. o bana yürüyerek gelirse, ben ona koşarak varırım.” Sahih-i Müslim’deki hadis numarası: 4832

Sözün kısası Allah’ın ona rahmetiyle yakın olmasını isteyen yüzünü O’na döndürmeli ve ilk adım kendisinden gelmeli…

-Allah’ım Sevgini diliyoruz Senden. Sevginle yaşayanlardan, sevgiyi karşılıksız sunanlardan, sevginle yoğrulanlardan eyle bizi. Sev bizi, sevdir bizi, sevindir bizi… Sevginle yaşat, sevginle öldür, sevginle dirilt bizi. Sevginle haşret bizi.

Sılaı-i rahim

Allah için ziyaret,ahiret için ticarettir.

Malın ve ömrün bereket vesilesi Sıla-i Rahim.

“Allah’tan korkun ve akrabalık bağlarını kesmekten sakının” en-Nisâ, 4/1                                                         (Önce) en yakın akrabanı uyar.Şuara 26/214                                                                                               Sıla-i rahim;gerek kan, gerekse evlilik vesilesiyle oluşan hısımlara, yakınlara iyilikte ve yardımda bulunma, onlarla ilgilenme, akrabalık bağlarını güçlendirip, koruma şeklinde tanımlanabilir. 

Peygamberimiz; (s.a.v) Yoksula bir şey vermek sadakadır. Akrabaya bir şey vermenin ise iki sevabı vardır. Birisi sadaka sevabı, diğeri de akrabayı görüp gözetme sevabıdır”  Tirmizi, Zekât 26. III, 46. buyuruyor.

Allah’a Olan Sıla                                                                                                                                        Sıla-i rahim denince ilk olarak  yakınlarımızla olan ilişkimizi sürdürme akla gelmekle birlikte insan, Yüce Yaratıcısı olan Allah ile de bağını devam ettirmelidir.                                                               “Allah’a verdikleri sözü, pekiştirilmesinden sonra bozanlar, Allah’ın korunmasını emrettiği şeyleri (akrabalık bağlarını) koparanlar ve yeryüzünde bozgunculuk çıkaranlar var ya; işte lanet onlara, yurdun kötüsü (cehennem) de onlaradır” (Ra’d, 13/25).                                                   Buna göre sıla-i rahimin çekirdeğini Allah ile olan kulluk ya da O’na olan imân bağı teşkil etmektedir. Başka bir ifadeyle Allah’a imân, sıla-i rahmin esasıdır. Allah’a verdikleri sözden dönenler, imandan dönmüş kimselerdir. İmanından dönenler ise, Rabbi ile kalbî bağını, yani “sılasını” kesenlerdir. Bu açıdan düşünüldüğünde imanın, namazın, orucun, haccın ve diğer bütün salih amellerin Allah’a olan sılanın göstergeleri olduğu söylenebilir.                                                   Allah’a sıla yapılır. İbadetler ve ibadetlerin en önemlilerinden namaz Allah’a bir sıladır. Bir kişi namaza durduğu zaman, mekândan münezzeh olan Allah’ı ziyaret etmiş oluyor.

Allah Resulü (s.a.v) Olan Sıla

Müslüman olan bir kimseye, ilk önce La ilahe illallah, Muhammedün resulullah kelimesinin manasını bilmek ve inanmak farzdır?

Bu kelimeye Kelime-i tevhid denir. Kısaca manası, (Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed aleyhisselam da Onun Resulüdür) demektir.                                                                   Peygamber (S.A.V.)e de sıla yapılır.Peygamberimize salat ü selam göndermek, sünnetini yaşamak ve yaşatmak peygamberimize sıladır. Özellikle hasta ziyaretleri çok önemli bir sıladır. Yaşlı ve hasta olanları sık sık ziyaret ederek onlara işlerinde yardımcı olmak gerekir.

Mevlânâ, Hz. Muhammed (sav)'i sevmeyi ve onun yolundan gitmeyi gerekli görür. Kendisi de, Hz. Muhammed (sav)'e candan bağlı biridir. Bunu düşünce ve yaşayışıyla ortaya koymuştur.Sevgi isbat ister. Senin yoluna canımız kurban olsun, Ya Resulallah!.. Bu yönüyle, sahabeler Peygamber Efendimizin (asv) manevi şahsiyetinin küçük bir modeli kahramanlarıdır.

Yakınlarla Olan Sıla

Akrabalık dereceleri nelerdir? Akrabalık iki türlüdür. Bir kan bağı olan akrabalarımız ikincisi ise evlilik yoluyla sonradan edindiğimiz akrabalardır.                                                     Öncelikle Kan bağı olan akrabalarımızın derecelerine göre bakalım;                                  1.Derece akrabalarımız kimlerdir? Anne Baba Çocuklar                                                       2.Derece Akrabalarımız kimlerdir? Dedeler Nineler Kardeşler Torunlar                                        3.Derece Akrabalarımız kimlerdir? Amca Hala Dayı Teyze Yeğenler (kardeşlerimizin çocukları) Eşimiz nedeniyle sonradan olan akrabalarımıza Sihri (Kayın) akrabaları denilir.                          1.Derece Kayın akrabaları Kayınana Kayınbaba                                                                  2.Derece Kayın Akrabalar Eşin kardeşleri Eşin dede ve ninesi                                                   3.Derece Kayın akrabalar Eşinizin Yeğenleri Eşin Dayısı Eşin Halası Eşin Amcası                          

Efendimiz (s.a.s) şöyle buyurmaktadır: “Kim rızkının bollaştırılmasını ve ecelinin geciktirilmesini arzu ederse, akraba ile irtibatını sürdürsün” Buhari, ‘Edeb’ 12.

Birgün bir sahâbi Resulullah (s.a.v)‘e gelerek: “Ey Allah’ın Resûlu! Beni cennete yaklaştıracak ve cehennemden uzaklaştıracak bir ameli haber verir misiniz“ dedi. Peygamberimiz: “Allah’a ibadet eder, O’na hiçbir şeyi ortak koşmaz, namazı doğru kılar, zekâtı verir, yakınlarını ziyaret edersin.“ cevabını verdi. Adam uzaklaşmaya başlayınca Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdular: “Emrolunduğu şeyleri yaparsa cennete girer.” Müslim iman 4

Unutulmamanın Yolu Unutmamaktan Geçer.

Bayramlar vesilesiyle yapılan ziyaretler, kalplerin yumuşamasına, sevginin paylaşılmasına ve bireysel bazdaki huzurun kitlesel boyutta hissedilmesine katkı sağlayan önemli günlerdir.

Akrabalık bağlarını koparanlar.

İslam alimleri akrabalık bağlarını koparmanın haram olduğunu ifade etmişlerdir. (İbnü'l-Arabî, I, 401)

Akrabalarla ilişkiyi kesmek günahın en kötüsüdür “Sevap yönünden hayrın en değerlisi, iyilik yapmak ve yakınlarla ilişki kurmaktır. Ceza yönünden şerrin en kötüsü de zulüm yapmak ve akrabalarla ilişkiyi kesmektir.” (İbn-i Mace)

Bir âyet "Müşrik bile olsa ana-babaya hürmet etme konusunu net olarak ifade etmiştir. "Eğer onlar seni, şerik olduğuna dair hiçbir bilgin olmadığı şeyleri, Bana ortak saymaya zorlarlarsa sakın onlara itaat etme! Ama o durumda da kendileriyle iyi geçin, makul bir tarzda onlara sahip çık! Bana yönelen olgun insanların yolunu tut! Sonunda hepinizin dönüşü Bana olacak ve Ben işlediklerinizi tek tek size bildirip karşılığını vereceğim" (Lokman 31/15)

Yardım Önce Akrabaya

-Behz Bin Hâkim (ra) babası vasıtasıyla dedesinden rivayetle demiştir ki:  “Ya Resulallah! Kime iyilik ve ihsanda bulunayım?” deyince, Resülullah (asm):  “Annene, sonra annene, sonra annene, sonra babana ve sonra da sırasıyla yakınlarına” buyurdu. (Ebu Davud, Nesai, Tirmizi) 

- Küleyb İbn-i Menfa’a (ra) dedi ki: Dedem (Bekir İbni’l-Haris) sordu: “Ya Resulullah! Kime iyilik edeyim?” Peygamber (asm):“Annene, sonra babana, kız kardeşine, erkek kardeşine ve bir de bunları takip eden akrabana (iyilik etmen) vacip bir haktır, yakınlarına da…” dedi. (Müslim, Tirmizi, Ebu Davud) 

Müminlerin aralarındaki bağları kuvvetlendirmelerinin imanın bir gereği olduğunu ifade eden hadis-i şerif mealleriyle bitirmek istiyorum: “İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de olgun mümin olamazsınız.” “Birbirini sevmede, birbirine acımada ve birbirine şefkat göstermede müminler bir vücut gibidir. Vücudun bir uzvu rahatsız olunca diğer uzuvları da ona ortak olur .” Müslim, Birr ve Sıla, 66.

Ziya-retlerin dünyadaki faydalarının yanı sıra bir de ahirette insana kazandırdıkları vardır. Ebu Hureyre (r.a.)'nin naklettiği bir hadisi şerifte Peygamber(s.a.v.) Efendimiz şöyle buyururlar: “Adamın biri, bir başka köydeki (din) kardeşini ziyaret etmek için yola çıktı. Allah Teâla, adamı gözetlemek için onun yolu üzerinde bir meleği görevlendirdi. Adam meleğin yanına gelince, melek: “Nereye gidiyorsun?” dedi. Adam: “Şu (ileriki) köyde bir din kardeşim var, onu ziyarete gidiyorum.” cevabını verdi. Melek: “O adamdan elde etmek istediğin bir menfaatin mi var?” dedi. Adam: “Yok hayır, ben onu sırf Allah rızası için severim, onun için ziyaretine gidiyorum.” dedi. Bunun üzerine melek: “Sen onu nasıl seviyorsan, Allah da seni öylece seviyor. Ben, bu müjdeyi vermek için Allah Teâla'nın sana gönderdiği elçisiyim, dedi.” Müslim, Birr 38.

Rabbim bizleri gereği gibi sıla-ı rahim yapanlardan eylesin.

 Sohbet

  Allah'ın Selamı Rahmeti, Bereketi üzerimize olsun! Kuran’ı en güzel bir şekilde anlatmayı ve anlamayı,yaşamayı  Yüce Rabbimiz bizlere nasip eylesin.

Bulunduğunuz her mekânda Allah'ın dinini tebliğ etmeye çalışınız. Bunun için de örnek Müslüman ve örnek şahsiyetler olunuz. Muameleniz düzgün, özünüzle sözünüz bir olsun.

Allah'ın adının anılmadığı topluluklardan uzak durmalı, malayanilikten ve vakti hoyratça tüketmekten sakınmalısınız.

Gönül ne çay ister ne kahve ne kahve hane gönül muhabbet ister çay kahve bahane...             Kalbinde bir katılaşma gördüğünde, sâlihlerle sohbet et, onlarla bulun, yemeği azalt, nefsinin isteklerini yapma ve onu sıkıntılara alıştır. (Ahmed bin Ebü'l-Havârî)

Söz insanları etkiler.Yeter ki sen bu işin dertlisi ol.

Allah ile olduktan sonra ölüm de hoştur ömür de... Hz.Mevlana

Sevgi yakınlık ister, kaçan mahrum kalırmış, Gözlerden ırak olan, gönülden de olurmuş.

Rasulullah'ın ahlâkı Kur'an'dı. Hepimiz ahlâkını güzelleştirmeli ve güzel huylarla bezenmeliyiz. Eskiden olduğu gibi evlerimizi Erkâm'ın evi haline getirmeliyiz. İnsana yatırım yapan kazanıyor. İnsanları kazanmadan, onları İslâm'a kazanmamız mümkün değildir.

“Evlerinizde namaz kılmayı ihmal etmeyin; bilmelisiniz ki, kişinin farz namazların dışındaki namazlarını evinde kılması daha faziletlidir” ve "Evlerinizi kabristana çevirmeyiniz. Şüphesiz şeytan, içinde Bakara sûresi okunan evden kaçar" (bk. Müslim, Salatü'l-Müsafirin, 212-213; Tirmizi, Fedail, 2) mealindeki hadis-i şerifler, evlerin de bir mescit haline getirilmesinin, Allah’ın aziz şanının orada da yüceltilmesinin önemine işaret edilmiştir.  

''Habibim! Haydi kullarımı müjdele! Onlar güzel, iyi sözü dinlerler. Sonra da en güzeliyle tatbik eder, tabi olurlar. İşte onlar Allah'ın hidayet verdiği kimselerdir. İşte temiz akıllılar, hakiki akıl sahipleri de onlardır.'' (Sure-i Zümer Ayet 17-18)

Allah Rasülü Efendimiz (s.a.v) Hadis-i Şerifinde; “İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.” Buhârî, Mağâzî, 35.  buyurmaktadır. Bu Hadis-i Şerifi kendisine düstur edinen müminin yapacağı faideli işler arasında sohbet, vaaz-ı nasihat büyük bir önem arzetmelidir. Çünkü Dinimiz İslam sohbet ve vaazdan ibarettir,

Kur'an-ı Kerimde tefsılatlı anlatılmayanları biz Peygamberimizin Hadis-i Şeriflerinden ve sohbetlerinden öğrenmekteyiz. Nitekim Rasülullah'a ''Din nedir?'' diye sorulduğunda üç defa “Din nasihatten ibarettir.” (Buhârî, ) '' buyurarak ehemmiyetine işaret etmiştir.              Lokman (a.s) oğluna verdiği öğütlerinde şöyle der: ''Ey oğul ! Eğer Allah'ı zikreden, kelamını okuyan, ilmini öğrenen bir topluluk görürsen, hemen onların arasına otur. Çünkü böyle yaptığın zaman eğer alimsen, ilmin ziyadeleşir, artar. Eğer cahilsen, onlardan bilmediklerini öğrenirsin ve onlar üzerine inen rahmetten, bereketten sen de istifade eder, pay alırsın. Fakat Allah'ı zikretmeyen, adını anmayan, hatta Allah'ın razı olmadığı kelamı konuşan bir cemaat gördüğünde hemen onlardan uzaklaş, aralarına oturma. Çünkü eğer alimsen, ilminin faydasını göremezsin. Eğer cahilsen, cehaletin daha da artar ve ola ki onlara inen musibetten, azaptan sen de pay alır, ortak olursun.''

-"Kim cennet bahçelerinde dolaşmak isterse, Allah Teâlâ'yı çokça zikret­sin." (İbnu Ebi Şeybe, Taberânî, Tirmizî) -“Bir topluluk Allâh’ı zikretmek üzere bir araya gelirse, melekler onların etrafını kuşatır. Allâh’ın rahmeti onları kaplar, üzerlerine sekînet iner ve Allah Tealâ; onları yanında bulunanlar arasında zikreder.” (Müslim, Zikir, 39)

İnsan hep iyilerle bulunmalı, iyilerle arkadaşlık yapmalıdır. İyilerle bulunmanın menfaati ebediyete kadar devam eder. İşte Eshabı Kehf’in köpeği.İyilerle kaldığı için, Allah-u Teâla onu beraber kaldığı iyilerin hürmetine cennetlik yaptı. Haram ve necisülayn olduğu halde cennetlik oldu ve cennette de iyilerle beraber bulunacak. Halbuki Nuh Peygamberin oğlu, Ulü’l-azm bir peygamber oğlu olduğu halde kâfirlerle arkadaşlık yapıp onlarla beraber bulunduğu için imanını kaybetti. “Sen bana bir adım atarsan ben sana on adım atarım...” (Müslim, “Zikir” 22)

Bak, Cenâb-ı Hak burada senden bir şey bekliyor. Yani ben oturayım, ‘(Allah) çeksin beni!’ Öyle iş yok!  “İnsan için ancak çalıştığı vardır.” (en-Necm, 53/39)

Sohbet öyle muazzam bir ibadettir ki peygamberlerden sonra en yüksek mertebe olan Sahabilik mertebesine Allah Rasülünün sohbetinde bulunmaları sebebiyle ulaşmışlardır. Onun içindir ki Peygamberimizin amcası Hz.Hamza'nın katili olan Hz.Vahşi müslüman olduktan sonra Sohbet-i Rasülullah'a en az katılan sahabi olmasına rağmen Tabiînin en faziletlisi olan Veysel Karanî Hz.lerinden daha faziletli olmuştur. Veysel Karanî Hz.leri Asr-ı Saadette yaşadığı halde bakıma muhtaç olan annesi gitmesine izin vermediği için Peygamberimiz'i iman gözüyle görememiştir.

Sohbette sözlü eğitim ve öğretimin yanı sıra, hal eğitimi ve manevi yansıma da vardır.

“İyilik ve takvâda birbirinizle yardımlaşınız.”  Mâide sûresi 5/2

“Sen onlara öğüt ver. Çünkü öğüt, müminlere fayda verir.” (Zariyat,51/ 55)

Ashab-ı Suffe'nin Önemi.

Suffe, İslam'ın ilk sistemli eğitim kurumudur. İlk İslam "üniversitesi"dir. Suffeliler de hayatlarını Peygamber medresesinden ilim ve irfan tahsil etmeye adamış seçkin kimselerdir. Suffe ehli, İslam'ın yayılmasında ve İslami ilimlerin öğretiminde önemli hizmetler vermiştir. Medine dışındaki, yeni Müslüman olan kabileler, Kur'ân ve diğer dinî bilgileri öğrenmek üzere muallimler istedikçe onlara Suffe Ehli'nden görevliler gönderilmiştir.

Eshâbımın her biri gökteki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsanız, Allahü teâlânın sevgisine kavuşursunuz. (Keşf-ül-Hafâ)

Sevgili Peygamberimiz ise bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır. "Ashâbıma sövmeyiniz. Nefsim kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, sizden biriniz Uhud dağı kadar altın infak etse, onların iki avuç veya bir avuç miktarındaki bağışına ulaşamaz” Müslim, Fedâilu's-Sahâbe, 54

Sohbetle sahabi oldular.

Efendimiz s.a.v.’i kendisini görüp, sohbetine katılan müminlere “ashabım” demiştir.

İstiyorsan Hakk’a varmayı, meslek edin gönül almayı, bırak saraylarda mermer olmayı, toprak ol, bağrında güller yetişsin.Hz.Mevlana  

Yolumuz sohbet yolu ola Çünkü Sohbet olmasa muhabbet olamaz. Muhabbetten Muhammed oldu hâsıl, Muhammed'siz muhabbetten ne hâsıl…

Rabbim dualarımızı ibadetlerimizi kabul buyursun guzel ameller işlemeyi cümlemize nasip etsin. Hayırlı İnsanlarla sohbet muhabbet dostluk kurmayı Nasip etsin. 

 Sohbetin başında okunan duaların meali.

Kovulmuş Şeytan’dan Allah’a sığınırım.Rahman Rahim Allah’ın adı ile.”

-Bütün hamdler alemlerin Rabbi olan Allah-ü Teala'ya mahsustur. Salat ve selam bizim efendimiz olan Muhammed (SAV)'in alinin ashabının ve cümlesinin üzerine olsun.

Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s.) selat getirin.

Kalplerin tabibi Hz. Muhammed (s.a.s.) selavat getirin.

Günahlarımızın şefaatçısı Hz. Muhammed (s.a.s.) selavat getirin.

Sohbetin sonunda okunan duaların meali.

-Ey Allah'ın Resûlu Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

-Ey Allah'ın Habibi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Ey Öncekilerin ve Sonrakilerin Efendisi Salat-u Selam Senin üzerine olsun!

Alemlerin Rabbi olan Allah'a da hamd olsun! Saffat 37/180

    Söz vermek

Sözünün eri olmak.

Verdiği sözü ne pahasına olursa olsun yerine getiren bir kişi olmak."Ona güvenin, o sözünün eri olan birisidir."Söz vermek Kolayda sözünün eri olmak yürek ister....

Doğruluk peygamberler şiarı, yalan ise kafir ve münafık sıfatıdır.

Terazi var tartı var,tartı var.Her işin bir hesabı var bir de vakti var.

Çocuklara söz verdiğinizde kesinlikle sözünüzde durunuz. Hz.Ali (r.a.)

Verilen söz, vaktinde verilmesi gereken bir borçtur. Hz.Ali (r.a.)                                                  İnsanda güzel olan yüzdür, yüzde güzel olan gözdür ama aslında insanı insan yapan ağzından çıkan sözdür..Mevlana Bir göz bir göze neler anlatır bilmem ama; bir söz bir gözü yıllarca ağlatır.

“Ne zamandan beri Rabbine karşı sorumlusun?“

İnsan’ın Allah’la yapılan sözleşmesi.

"Ey iman edenler! Akitlerin gereğini yerine getirin!" Mâide sûresi 5/1

Ahd veya akid belgeye bağlanmış sözlü veya yazılı taahhüd ve anlaşma demektir. Dikkate alınması ve uyulması gereken sözlere ve belgelere de ahid denir.

Allah Adem'i insanlığın atası ve temsilcisi olarak yarattığı zaman, gerek onun şahsında, gerekse kıyamete kadar gelecek tüm insanlardan tek tek "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" diye ahid almıştır (A'râf, 7/172).

Kur'an-ı Kerim'de geçen ahidleşmelerden birisi insanoğlunun yaratıcısını bilmesi ve O'na yönelip ibadet etmesidir. Bu tür bir ahid, fıtrî bir ahiddir. Allah'ın varlığına inanmak ihtiyacı, insan yaratılışında sürekli ve kalıcıdır. Yalnız bazen insan şaşırıp yolunu sapıtır. O zaman Allah'ın rasulleri aracılığıyla gönderdiği emir ve yasaklara uyarsa ahde uymuş olur.

Rabbimizin bu ayetini en güzel şekilde açıklayan Allah Resulu sallallahu aleyhi ve sellem’in şu hadisidir: “Her cocuk fıtrat üzere (hakki kabule yatkın) dünyaya gelir. Daha sonra annesi ve babasi onu ya Yahudilestirir veya Hıristiyanlastirir yahud da mecusilestirir. (Buhari, Müslim) Hadisin baska rivayetlerinde de kardeşlerim, müşrikleştirir, müslümanlaştırır diye gelmektedir.

“Onlar, Allah’a verdikleri sözü yerine getiren ve sözleşmeyi bozmayanlardır.” (Ra’d 13/20)

Allah'ın kullarına verdiği söz de vardır:

"Allah, karşılık olarak cenneti verip müminlerden canlarını ve mallarını satın almıştır. Onlar Allah yolunda mücadele ederler, öldürürler ve öldürülürler. Bu Allah'ın Tevrat'ta da, İncil'de de, Kur'an'da da üstlendiği gerçek bir vaaddir. Verdiği sözde Allah'tan daha sadık kim olabilir?”(Tevbe, 9/111) mealindeki ayette Allah'ın kullarına verdiği bir sözü, yerine getireceğinden asla şüphe olmayan bir ahdi, bir vaadi söz konusudur.

Allah bizleri islama karşııksız hizmet edenlerden eylesin.

Sözünde Durmak, Dürüsüt ve Güvenilir Olmak

Mu'minun suresinde ise müminlerin özelliklerinden bahsederken şöyle buyurmuştur: "Onlar ki emanetlerine ve verdikleri sözlere sahip çıkarlar." (Mu'minun,23/8)

Olgun yüce bir insanın en büyük özelliklerinden birisi, onun güvenilir olmasıdır. Sürekli yalan söyleyen, verdiği sözleri yerine getirmeyen insanlar, diğerlerinin güvenlerini yitirirler; sevilmeyen, daima kuşku ile bakılan biri olurlar.

“Sözünde durmak”, birine söz verildiğinde, söz verildiği gibi yerine getirmek demektir. Örneğin arkadaşına “Cuma günü saat onikide sizin mahalledeki camide olurum” diye söz vermişseniz; söz verdiğiniz gün ve saatte orada olmanız gerekir. Dinimiz verilen sözlerin mutlaka yerine getirilmesini emreder:

“Verdiğiniz sözü yerine getirin; çünkü verilen söz, sorumluluğu gerektirir.” ( İsra 17/34)

Yerine getirilmeyen akdin mutlaka bir bedeli olur.

Sözle birlikte yemin edilmişse, durum daha da ciddidir. Çünkü Allah adına yemin etmek, verilen sözde Allah’ı şahit göstermek demektir. Yeminine aykırı davranmak büyük günahlardandır. Bu konuda Yüce Allah şöyle buyurur:

“Allah’ı şahit tutarak yemin ettikten sonra yeminlerinizi bozmayın; Allah’ı kendinize şahit gösterdiğiniz halde yemininizi nasıl bozarsınız!” (Nahl 16/91-92)

Sözünde Durmakla İlgili Bazı İncelikler.

-Çok gerekmedikçe söz vermeyin.

Çünkü ileride duygu ve düşünceleriniz değişebilir; şartlar başkalaşabilir.

-Söz verirken, inşallah demeyi unutmayın; böylece içtenliğiniz oranında Allah’ın yardımını yanınıza almış olursunuz.

-Söz verirken kendinizi kısıtlamayın. Örneğin saat onikide orada olurum demek yerine oniki civarında orada olurum derseniz, sözünüzü tutma olasılığınız yükselir.

-Söz vermede kelime oyunları yapmak, sözünden dönmek gibidir. Çünkü söz vermede asıl olan karşıdakinin beklentisini yerine getirmektir.

-Söz verirken veya anlaşma yaparken durum iyice netleştirilmeli, taraflar birbirini tam olarak anlamalıdır. Önemli konularda anlaşmalar, detaylı bir şekilde yazılmalıdır.

Hz. Peygamber’in kısa süre içinde yüzbinlerce insanın sevgisini ve bağlılığını kazanmasındaki sırlardan birisi, onun güvenilir bir insan olmasıydı. Biz de Allah’ın ve insanların sevdiği biri olmak istediğimize göre, güvenilirliğimize gölge düşürecek davranışlardan uzak durmalıyız. Güvenilir ve dürüst olmak, kalp temizliğinin en önemli göstergelerinden biridir. İç dünyası temiz olan birinin ahlakı ve davranışları da düzgün olur.

Akdi bozmak.

Saf Suresindeki ayet ise şöyledir: "Yapmayacağınız sözü söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır." (Saf, 61/3)

Münâfıkların alâmetlerinden olduğu bildirilen akdi bozma, ahde vefâ göstermeme ve verilen sözden cayma demek olan gadrin bedelini, aşağıdaki hadisler açıklamaktadır.

Sözünde durmak mü'minin vasfıdır.

Sözünde durmamak ise münafıklığın alametlerindendir.

-"Münafığın alâmeti üçtür.

Söz söylerken yalan söyler.

Va'd ettiği, söz verdiği zaman sözünde durmaz.

Kendisine bir şey emanet edildiği zaman hiyanet eder."

(S. Buhâri, Tecrid-i Sarih, c. 1, s. 45, no: 31; Tirmizî, İman 14)

*"Bir kavim ahdinden dönerse, Allah onlara mutlaka düşmanlarını musallat eder."

(Muvatta, Cihad 26 -2/460-)

-Abdullah b Amir anlatıyor:’’Bir gün, Rasulullah (sav) evimizde otururken annem beni çağırdı ve; ’hele bir gel, sana ne vereceğim?’ dedi Peygamber (sav) Annem’e:’çocuğa ne vereceksin?’diye sordu’O’na bir hurma verecektim’deyince; Peygamber (sav): Dikkat et! Eğer ona bir şey vermeyecek olursan,üzerine bir yalan yazılır’buyurdu’’ (Ebu Davud, Edep,88)(3) Şaka da olsa yalan söylemeyiniz’’

Hakkı bilir, hakkı söyler, haktan yana yiğitler Yusuf yüzlü, sadık sözlü, Hamza yüreklidirler.

Rabbim sahip olduğumuz tüm donanımları en iyi şekilde değerlendirmeyi ve verdigimiz söze sadık kalabilmeyi bize nasip etsin. 

Rabbim bizleri sözünde duranlardan, emanete sahip çıkanlardan eylesin...

Sünnet

Sünnet nedir, kaça ayrılır.

Sözlükte sünnet; “tutulan yol, davranış, hüküm, âdet, kanun” gibi anlamlara gelir.

Kur’an’da yer alan şu ayet bu anlamları destekler: “Daha önce gelip geçenler hakkında da Allah’ın kanunu (sünnetullah) böyledir. Allah’ın kanununda asla değişme bulamazsın.” (Ahzab suresi, 62. ayet.)

Dinî bir terim olarak sünnet, Kuran’dan sonra dinî kaynakların ikincisi olup, Hz. Peygamber’in söz, fiil ve takrirleri/onaylarıdır. “Söz, haber, yeni şey” anlamlarına gelen hadis ise sünnetle eş anlamlı sayılabilir. Hadislerin bütünü sünneti oluşturmaktadır.

Sünnet kaça ayrılır? sünnet, üçe ayrılı Sözlü, fiili ve takriri sünnet.

Sözlü sünnet:

Hz. Peygamberin herhangi bir konuda yaptığı açıklamalardır. “Kâle Rasululah/Allah’ın elçisi şöyle dedi.” diye başlayan hadisler bu gruba girer. Örneğin “Ramazan hilâlini görünce orucu tutun, şevval hilalini görünce orucu yiyin.” (Buharî “Savm” 11; Müslim “Sıyâm” 4, 18.);

“Bir kimse uyuyarak ya da unutarak namazını geçirirse hatırlayınca kılsın.” (Ebu Davud “Salat” 11; Darimî “Salat” 26.) şeklindeki hadisler sözlü sünnete örnektir.

Fiilî sünnet:

Herhangi bir konuda Hz. Peygamberin yaptıklarının sahabe tarafından görülüp aktarıldığı haberlerdir. “Allah’ın elçisi abdesti şöyle alırdı.” şeklinde nakledilen ifade buna örnek olarak verilebilir. Sahabenin namazın kılınışı ve haccın yapılışı ile ilgili olarak Hz. Peygamberden naklettikleri şu haberler fiilî sünnete örnektir:

“Ben nasıl namaz kılıyorsam siz de öyle kılın!” (Buharî “Ezan” 18.),

“Hacla ilgili ibadetlerinizi benden öğrenin!” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, III, 318.)

Takrîrî sünnet:

Takrîrî Sünnet, Rasûlullah (s.a.v.)’in bir fiili gördüğü veya bir sözü işittiği ya da bir şeyi bildiği halde, buna karşı çıkmamasına denir. Efendimiz (s.a.v.) batıl olan bir şeyi onaylamaz, çirkin olan bir şey karşısında sessiz kalmaz. Meselâ; bir gün Efendimiz (s.a.v.) kabir başında ağlayan bir kadına rastlar. Ona; "Allah'tan kork ve sabret" der. Kadın Rasûlullah (s.a.v.)'ı tanımadan; "Benim başıma gelen, senin başına gelmediği için beni anlayamazsın" diye cevap verir. Daha sonra onun Allah elçisi olduğunu öğrenince de, evine giderek özür diler. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:

"Asıl sabır, olayla ilk karşılaşmada gösteren sabırdır." (Buhârî Cenâiz, 31)

Burada Allah'ın Rasûlünün kadının kabir ziyaretine ses çıkarmadığı görülmektedir. Bu, erkekler gibi kadınlar için de kabir ziyaretinin caiz olduğunu gösteren bir takrirdir.

Sünnet, Kur’an’ı açıklama konusunda çok önemli bir kaynaktır. Dinî bir konuda hüküm verirken hem Kur’an’a hem de sünnete bakılır. Çünkü Kur’an daha çok genel hükümler içerir. Bu hükümlerin geniş anlamda açıklaması ise sünnet sayesinde olmuştur.

Kur’an’ın lafzı ve manası Hz. Peygamber tarafından bize iletilmiş ve açıklanmıştır. Kur’an’da emredilen namaz, zekât, oruç vb. ibadetleri doğru bir biçimde ve eksiksiz yerine getirmek ancak sünnetle sağlanabilir.

-Allah'a itaat edin, Resûle de itaat edin ve (kötülüklerden) sakının. Eğer (itaatten) yüz çevirirseniz bilin ki Resûlümüzün vazifesi apaçık duyurmak ve bildirmektir.Maide 5/92

“Benim sünnetimi (sevip) yaşatan beni de sevmiş olur. Beni seven ise cennette benimle beraber olacaktır.” (Tirmizî, “İlim”, 16)

Bizi, iki cihan güneşinin sünneti seni yelerini yaşayanlardan eyle.

Şahitlik

Şahitlik yapmak bir insanlık görevidir. Mümin, acı da olsa gerçeği söyleyen ve kendi aleyhine bile olsa hakikat ve adaletten ayrılmayan insandır.''

Allah'a ve ahiret gününe inanan bir kimsenin, hatır ya da çıkar için hakimin huzurunda yalancı şahitlik yaparak haklıyı haksız, haksızı haklı çıkarmaya çalışması, büyük bir vebaldir.

“Şahitliği Allah için dosdoğru yapın…” (Talak, 65/ 2).                                                                                              

Şahitlikten çekinen yalancı şahitlik yapmış gibi olur.

“Şahitliğe çağrıldığında onu gizleyen -şahitlikten çekinen- kimse yalancı şahitliği yapmış gibi olur.” (Taberânî)

Yalan şahitlik yapmak Haramdır:                                                                                                                                      Yalancının mumu yatsıya kadar yanar ... Yarına kalır da yanına Kalmaz...Hz.Mevlana

(Münafığın üç alameti vardır: Yalan söyler, sözünde durmaz ve emanete hıyanet eder.) [Buhari]

Yalancı şahitlik en büyük günahlardandır Biz Resulüllah’ın (asm) yanındaydık, üç defa: “Size en büyük günahları haber vereyim mi?” diyerek şunları sıraladı:

1.Allah’a ortak koşmak

2. Ana babaya asi olmak

3.Yalancı şahitlik yapmak, Dikkat ediniz yalancı şahitlik ve yalan konuşmak birdir” dedi ve yaslandığı yerden doğrulup oturdu. Bunları tekrar tekrar söyledi. Nihayet biz -üzüntü ve acıdan dolayı- keşke sussa diye düşündük. (Buhari, Müslim, Tirmizi)

*Safvan İbnu Süleym (r.a.) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü! dedik, mü'min korkak olur mu?""Evet!" buyurdular. "Pekiyi cimri olur mu?" dedik, yine:"Evet!" buyurdular. Biz yine:"Pekiyi yalancı olur mu?" diye sorduk.Bu sefer: "Hayır! Buyurdular.” (Muvatta, Kelam, 19, (2, 990)

Peygamber (a.s.)   “Kalp, doğruluktan huzur, yalandan ızdırap duyar” Tirmizî, Kıyamet, 60.  IV, 668

Yalancı şâhitliğin keffareti yoktur. Tövbe etmekle de bunun manevi sorumluluğundan kurtulmak mümkün değildir. Çünkü bu, bir kul hakkıdır. Kul hakkı ihlâlinde bulunan kişi de, öncelikle mağdûrun zararını telâfî eder, kendisinden helâllik dileyip gönlünü alır ve bir daha yapmamak üzere tövbe edip Allah’tan af diledikten sonra O’nun affını ümit edebilir.                           Mümin, her zaman ve her yerde gerçeği söyleyen ve kendi aleyhine de olsa hak, adalet ve doğruluktan ayrılmayan insandır.

İnsanlara ahirette kimler şahitlik edecektir?                                                                                              Dünyada ki Şahitler Ve Ahirette ki Şikayetçiler.                                                                                                Yalancıların dünyada nasıl cezalandırıldıklarını itibar edilmediklerini ne hale düştüklerini biliyoruz."Bir suçlu kıyamet gününde yaptıklarını inkâr ettiğinde, Allah onun uzuvlarına emir verecek ve onlar onun yaptıklarına karşı şahitlik edecekler."                                                   “O gün ağızlarını mühürleriz. Bizimle elleri konuşur ve ayakları da yaptıklarını şahitlik eder.” Yâsîn Sûresi, 36/65. O gün dilleri, elleri ve ayakları, yapmış olduklarından dolayı aleyhlerinde şahitlik edecektir.Nur 24/24

Kendi derilerine dediler ki: "Niye aleyhimizde şahitlik ettiniz?" Dediler ki: "Her şeye nutku verip-konuşturan Allah, bizi konuşturdu.Sizi ilk defa O yarattı ve O'na döndürülmektesiniz"(Fussilet 41/21) Bundan, insanın sadece azalarının değil, her şeyin onun yaptıklarına şahitlik edeceği anlaşılmaktadır.                                                                                                             Veda hutbesinde.

Hz. Peygamber sözlerini bitirmişti. Arafat meydanına baktı ve sordu:

Ey insanlar! Yarın beni sizden soracaklar. Ne diyeceksiniz? Peygamberliğimi tebliğ ettim mi? İlahi vazifemi yaptım mı, diye soruyordu. Bütün ashab bir ağızdan: Evet, yemin ederiz. Allah'ın risaletini tebliğ ettin. Vazifeni yaptın. Bize vasiyet ve nasihatte bulundun. Böylece şehadet ederiz, dediler. Bütün arafat yüzbinlerce insanın bu samimi sözleriyle çalkalandı.

O zaman, Resul-i Ekrem, şehadet parmağını kaldırdı.

Üç defa: Şahid ol Ya Rabbi! Şahid ol Ya Rabbi! Şahid ol Ya Rabbi! dedi ve sözlerini bitirdi.

İnsanlar zalimin zulmüne şahit olup da ona mani olmazlarsa, Allah ın onlara umumi bir azap göndermesi pek yakındır. (Tirmizi Fiten 8; Ebu Davud Melahim 17)

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Mescide devam edenin imanlı olduğuna şahitlik edin! Çünkü Allahü teâlâ, “Allah’ın mescitlerini ancak Allah’a ve ahirete inanan imar eder” buyurdu.) [İbni Mace]              Bizler, dünyada gerçek anlamda hakkı, hukuku tesis etmiş, adaleti yüceltmiş bir medeniyetin mensuplarıyız. Biliyoruz ki, hiçbir haksızlık, hiçbir zulüm ebedi değildir. Ve yürekten inanıyoruz ki; hakkı tutup kaldırdığımız sürece batıl bize asla zarar veremeyecektir. Haklının yanında olduğumuz müddetçe Rabbimiz bizi yüceltecektir.Yeter ki bizler, hak ve hakikatin kaynağı olan Kur’an’ı Kerim’i ve Efendimiz (s.a.s)’in sünnetini kendimize rehber edinelim. Yeter ki, hak benim, hakikat yalnız benim elimdedir demeyelim. Dinimizin bize öğrettiği hak duyarlılığına sahip olalım ve bunu yaymak için çabalayalım.

“Allahım! Hakk’ı hak bilip Hakk’a uymayı, bâtılı bâtıl bilip bâtıldan kaçınmayı bizlere nasip eyle.”Rabbim bizleri dinine hizmet edenlerden, adaletle şahitlik yapanlardan eylesin. 

Şaka

Yalanın Şakası Olmaz.

Yalan,münafıklık alametidir.Buharî

İmanın Şakası Olmaz.

Nikahın Şakası Olmaz.

Boşanmanın Şakası Olmaz.

Yeminin Şakası Olmaz.

Silahın Şakası Olmaz.

İnsanları güldürmek için yalan söyleyenlere, yazıklar olsun!Ebu Davud

Yalandan sakının! Çünkü yalan günaha, günah da Cehenneme sürükler.Buharî

Soğuk şakalar insanın değerini düşürür. Nasır-ı Hüsrev

Kendin için hoş görmediğin şeyi başkalarına reva görme.Lokman Hekim

Yemekte tuzu şaka da ölçüyü sakın fazla kaçırma. İmam-ı Şafii

Oğlum büyüklerle şaka etme, sana kızarlar;adi kimselerle şaka etme,sana hakaret ederler.Ömer bin Abdülaziz   En yakın arkadaşına bile, şakaların zayıf olsun. Kaba şakadan hayvan bile hoşlanmaz. Ali Fuat Başgil

- “Onlar ki, yalan şahitlik etmezler, boş söz konuşanlara rastladıkları vakit vakarla, efendice oradan geçip, giderler. Onlar boş söz işittikleri zaman, ondan yüz çevirirler.” Kasas: 28/55

Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve doğru söz söyleyin.Ahzab 33/70                                            Muhatabı küçük düşürecek şekilde yapılan fiilî ve sözlü şakalar da Hz. Peygamber (asm)'in hadîsi ile yasaklanmıştır: "Kardeşinle mücadele ve şaka etme." (Tirmizî, Birr, 58).

İman konusunda dinimiz şaka kabul etmez.                                                                           Bir mümin şakadan da olsa, “Ben dinden çıktım!” diyemez. İman esaslarını şakayla da olsa inkar edemez, küçümseyemez, alaya alamaz. Bunlardan her zaman sakınmalı ve diline sahip olmalıdır. Çünkü bu işlerin şakası da ciddi kabul edilir. Yapanın hemen tövbe edip imanını tazelemesi gerekir.                                                                                                                                                                                     Kur’an, müminleri “...dininizi alay ve eğlence konusu yapanları dost edinmeyin”Maide 5/57 diye uyarıyor çünkü. Ayetlerin inkâr edildiği, hafife alındığı ortamlardan uzak durmamızı istiyor. Dinin ciddiye aldığı konuları hafife alarak bu konularda istenmeyen sözler söylemek veya tavırlar sergilemek şaka değil haramdır. Bu tip söz ve tavırlara rıza göstererek gülmekte haramdır. İnsanı iman dairesi dışına iter.

Bizim dinimizde üç şey şakaya gelmez.                                                                                                 Şaka ile söyledim dese de sahihtir. Onların ciddisi de ciddi, şakası da ciddidir.                            1-Evlenme.                                                                                                                                2-Boşanma.                                                                                                                             3- Yemin etme, Bunların şakası olmaz.                                                                                             (Sünen-i İbn-i Mace, Cild-5, Hadis No: 2039; Sünen-i Tirmizî, Cild-2, Hadis No: 1194; Sünen-i Ebû Davud, Cild-8, Hadis No: 2194; Ramuz’ul Ehadis, Hadis No: 3267-3268)                                                                                         1-Evlenme                                                                                                                  -Nikah ve boşanmakla ilgili sözlerin şakası olmaz. Ciddisi de ciddi, şakası da ciddi olarak kabul edilir. "Aldım-vardım" veya "Verdim-aldım" sözleri, iki şahidin huzurunda söylenince akit yerine gelmiş olur. "Ben şaka yapmıştım, latife olarak söylemiştim" sözlerinin bir kıymeti olmaz.                         2-Boşanma.                                                                                                                      -Boşanma’ kelimesinin şaka yollu bile olsa ağza alınmaması. Erkeğin hanımına şaka olarak söyleyeceği ‘ben seni boşadım’ cümlesi ona verilen üç boşama hakkından birinin düşmesine sebep oluyor.                                                                                                              3- Yemin etme, Bunların şakası olmaz.                                                                         -Allah sizi rast gele yeminlerinizden dolayı sorumlu tutmaz. Fakat bile bile yaptığınız yeminlerden ötürü sorumlu tutar. (Maide 5/89) buyurmuştur:                                                                Şakayla da olsa, Müslümanı korkutmak çok günahtır.                                                                Allah’a ve âhirete inanan, bir Müslümanı korkutmasın! Taberanî                                                                     -Abdullah bin Âmir anlatıyor: Birgün Resûlullah bizim evimizdeyken annem beni çağırarak: -Gel sana bir şey vereceğim, dedi. Resûlullah anneme: “- Ona ne vermek istemiştin? ” dedi. Annem: -Bir hurma vermek istemiştim, deyince Peygamberimiz şöyle buyurdu: “-Haberin olsun, eğer ona bir şey vermeyecek olsaydın, sana bir yalan (günahı) yazılırdı.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 80; İbn-i Hanbel, III, 447)

Peygamber Efendimiz’in (asm) şakalarından misal:                                                Hz. Peygamber (asm) şaka/latife yaparken belli ölçülere riayet ederdi: a. Şaka bile olsa sadece doğruyu söylerdi. b. Şaka da olsa, gereksiz yerde münakaşa etmezdi. c. İnsanları korkutmazdı. d. Alay ederek şakalaşmazdı.

Yaşlı bir kadın bir gün Hz. Peygamber'e (asm) geldi ve:  "Ey Allah Resulü! Benim için dua et de cennete gireyim." dedi. Hz. Peygamber (asm):  "Cennete yaşlı kadınlar girmeyecek" buyurdu. Yaşlı kadın neye uğradığını şaşırarak büyük bir üzüntü içinde ağlayarak geri döndü. Hz. Peygamber (asm) ashabına: "Ona söyleyin yaşlı kadınlar cennete yaşlı olarak değil, genç olarak girecekler." buyurdu. (İmam Tirmizi, Peygamberimiz'in Şemaili) 

‘‘Yalan ve yemin kazancın bereketini giderir.’’ (Müsned:11/235)

“Kul şaka ile de olsa yalanı, doğru bile de olsa mücadele ve münakaşayı terk etmedikçe, tam inanmış bir mümin olamaz.” (Taberânî)

Allah dogru söyleyenlerden eylesin hepimizi.

Şehit

Şehitlik de gazilik de nasip işidir.                                                                                   Şehit nurlanmış, Gazi onurlanmış askerdir.                                                                                 Senaryo aynı; hak batıl savaşı Tarih boyunca hak ehli olan Müslümanlarla, batıl ehli olan kâfir, münafık ve müşrikler arasındaki hak ve batıl savaşı sürüp gitmektedir. Bu savaş Habil ile kardeşi Kabil arasında başlamış ve yeryüzünde insanlar olduğu müddetçe kıyamet gününe kadar devam edecektir.                                                                                            “Oraya gitmeseydi ölmeyecekti” sözü Müslümanlara ait değildir. Bu sözü Medine’de kalıp Uhud harbine katılmayan Münafıklar söylemişler.                                                          İnsan kendisine tanınmış süreden ne bir saniye eksik ne de bir saniye fazla yaşayamaz.-Hiçbir kimse yok ki, ölümü Allah'ın iznine bağlı olmasın. (Ölüm), belli bir süreye göre yazılmıştır. (Al-i İmran Suresi, 145) Evet, öldürülen kimse, eceli geldiği için ölür; fakat bunu öldüren de, cezasını görür.                                                                                                       -Herkes savaşa hazır olsun.Su bulanlar abdest alsın, bulamayanlar teyemmüm etsin! namazlarınızı kılın. Şehitlik gazilik bir bedel ister. Arkadaşlarınızla helalleşin! Geri dönmek nasip mi bilinmez.                                                                                                         Resulullah, "atmak" hususunda ümmetini teşvik etmiştir. Mesela, şöyle buyurur: "Şüphesiz Allah, bir tek okla, üç kişiyi cennete alır: 1-Oku yapan, 2-Onu atan, 3-Atan kişiye uzatan."  Ebu Davud, Cihad, 23; Tirmizi, Fedailu'-Cihad, 11                                                                           Resulullah, kendi devrinin şartlarına göre ok-mızrak atımını teşvik etmiştir.                                               Bir elimde silah, birinde Kuran… Geldi diyorlar bak şehitlik sıran!                                                   Dün gece derin bir uykuya daldım, çok güzel bi rüyayla sabah uyandım.                                 Sen ise vatan derdindeymişsin MEHMEDİM şehit olmuşsun çok utandım…                                  Ey Şehit anası sakın ağlama, başın dik, gözün pak olsun, göz yaşı akıtma, senin yavrun toprak altında ama cennetin başköşesinde bunu unutma.. Şehidini vuran eller ağlasın.. Yavrun öldü yeri cennet, ana yavrunu vuran eller ağlasın, onların yatacak yeri yok onlar ağlasın!          Allah yolunda mücadele ederken öldürülen şehitlerin, peygamberlikten sonra en yüksek rütbeye eriştiklerini bilen atalarımız; ''Ölürsem şehîd, kalırsam gazi olurum" düşüncesiyle; vatanı, dini, bayrağı ve diğer kutsal değerleri için gerektiğinde savaşmaktan asla çekinmemişler, verebileceği en kıymetli şey olan canlarını seve seve vermişlerdir. Çünkü onlar Kur’an ve sünnetle aydınlandıkları bilgi yolunda; Allah için can vermenin karşılığının cennet olduğunu “Şüphesiz Allah, mü’minlerden canlarını ve mallarını, kendilerine vereceği cennet karşılığında satın almıştır..” Tevbe, 9/111. ayet-i kerimesiyle öğrenmişlerdi.                                   Sahabeden birisi Peygamberimiz (s.a.v)’e, “Allah yolunda öldürülürsem günahlarım affedilir mi?” diye sormuş, o da, “Evet, kul hakkı hariç, bütün günahların affedilecek. Zira Cebrail bu hususu bana haber verdi!” Müslim, İmaret,117. buyurmuştu.                                                                      Her zaman şehit olmayı arzulayan Sevgili Peygamberimiz (s.a.v); “Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, Allah yolunda savaşıp öldürülmeyi, sonra diriltilip yine öldürülmeyi, sonra diriltilip yine öldürülmeyi ne kadar çok isterdim." Buhârî, Cihad, 7. buyurduktan sonra şehitliğin önemine şöyle işaret buyurmuşlardı: "Cennete giren hiçbir kimse, yeryüzündeki her şey kendisinin olsa bile dünyaya dönmeyi arzu etmez. Sadece şehit, gördüğü aşırı itibar ve ikram sebebiyle tekrar dünyaya dönmeyi ve on defa şehit olmayı ister." Buhârî, Cihâd 21; Müslim, İmâre 109.                                                                                                     İslamiyet, hayatı mukaddes tanır.                                                                      "Ey insanlar ! Düşmanla karşılaşmayı istemeyin, Allah'tan afiyet dileyin. Onlarla karşılaştığınızda ise, sabredin.Biliniz ki, Cennet kılıçların gölgesi altındadır." Müslim, Cihad, 20; Ebu Davud, Cihad, 89                                                                                                                                                                                             İslamiyet, hayatı mukaddes tanır. Bir masumu öldürmeyi bütün insanları öldürmek gibi kabul eder.Bir hayata vesile olmayı da,bütün insanların hayatına vesile olmak gibi sayar.(Maide 5/32) Müslümanlar; doğulular, batılılar, dünyanın herhangi bir yerinde haksız yere birtek insan öldürüldüğünde bu saldırının bütün insanlara yapılmış olduğunu kabul ederler.                                    Gül, güzelliğini arz ederken güzel kokusu ile sinekleri yanına yaklaştırmaz. Ona zarar vermek isteyenlere karşı da dikenlerini kullanır. Müslüman gül gibidir. Amel çiçekleriyle iyi niyetli insanları kendine çeker. Art niyetliler ondan hoşlanmaz. Öldürmek için gelenlere karşı da cihadını yapar.                                                                                                                    Şehit kime denir.                                                                                                                                      Vatanını, malını, namusunu, dinini savunmak uğruna öldürülen kişi de Allah için şehit olur. Allah Resulü (sallallahu aleyhi vesellem) bir hadislerinde bu hususta şöyle buyurur: “Malı uğrunda öldürülen şehittir. Dinini savunurken öldürülen şehittir. Ailesi uğruna öldürülen şehittir. Nefsini savunmak için öldürülen şehittir.” (Nesai, Tahrim, 22, 24)“Allah yolunda öldürülenlere (şehitlere) ölüler demeyin. Bilakis onlar diridirler fakat siz onu anlayamazsınız.” Bakata 2/154                                                                                                                        Şehitle imtihan                                                                                                                                         İnsanın kendisi hayattayken Çocukları Annesi Babası yakınları şehit olabilir.                                     Allah şehitlerin şefaatine bizleri de nail etsin.                                                                                                                                 Evlatla imtihan                                                                                                              Peygamberimizin altı çocuğu kendisi hayatta iken vefat etmişlerdir. Yalnız bir çocuğu kendi vefatından altı ay sonra ahirete göç etmiştir.                                                                  Şehit olan ölüm acısı duyarmı.                                                                                         Efendimiz (sav) şöyle buyurur: “Kişi şehit olurken, yalnızca sizden birinizin çimdiklendiğinde duyduğu acı kadar acı hisseder.” (Tirmizi, Cihad, 25; Nesai, Cihad, 35)                                                                           Sevgili Peygamberimiz (s.a.v) şöyle bildirmektedir. “Sizden biriniz karınca ısırdığı zaman ne kadar acı duyarsa, şehit olan kimse de ölüm acısını ancak o kadar duyar.”( Riyazüs-salihin C.2,S.558,H.No:1328)                                                                                                         Az amel (ibâdet) etti ama çok kazandı”.                                                                                 -Berâ radıyallahu anhü diyor ki: Baştan aşağı silahlı bir kimse (Uhud’da) Nebî sallallahu aleyhi ve sellemin yanına geldi ve: Ya Resûlallah! Hemen savaşa mı katılayım ya da müslüman mı olayım? dedi. Peygamberimiz sallalahu aleyhi ve sellem: “Önce müslüman ol, sonra savaşa katıl” buyurdu. Bunun üzerine o kimse (kelime-i şehâdet getirip) önce müslüman oldu, sonra savaşa katıldı ve sonuçta şehit oldu. Resûlullah (s.a.v.) buyurdu: “Az amel (ibâdet) etti ama çok kazandı”. (Buhârî-Müslim)                                                                                                                  Gaziler                                                                                                                 Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurmaktadır: “Allah yolunda yaralanan bir kimse, kıyamet gününde yarasından kan akarak Allah’ın huzuruna gelir. Rengi kan rengi kokusu ise misk kokusudur.“( Buhari, Cihad, 10)

Rasül-i Ekrem Efendimiz şu müjdeyi veriyor: “Allah Teala’dan bütün kalbiyle şehitlik dileyen bir kimse, yatağında ölse bile, Allah onu şehitlik mertebesine ulaştırır.”( Müslim İmare-46) Çükü ameller niyetlere göre değerlendirilir.                                              

-“Şehitliği gönülden arzulayan, şehit olmasa bile, o sevaba nail olur,” buyrulur.(Müslim, İmare:156) Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v)’nın: “İki göz cehennem ateşinde yanmaz: Biri Allah korkusundan ağlayan göz, diğeri de Allah yolunda nöbet tutarken düşmanı gözetleyen göz.” Tirmizî, Fedâilü’l-Cihad, 12.  "Kim Allah yolunda cihada gidecek bir gaziyi donatır, cihad için gerekli olan ihtiyaçlarını karşılarsa, bizzat cihada gitmiş gibi sevap kazanır. Cihada giden gazinin ailesinin ihtiyaçlarını karşılayan da cihad yapmış gibi sevap kazanır." Buhârî, Cihâd 38; Müslim, İmâre 135-136. müjdesi, asker ocağının, peygamber ocağı olduğunu bizlere öğretmiştir.                                               Abdullah bin Cahş’ın duâsı pek meşhurdur.                                                                                 Hazret-i Abdullah bin Cahş, Resûlullah’ın halasının oğlu ve kayın birâderidir. Bedir Savaşında olduğu gibi, Uhud Savaşında da büyük fedakârlıklar göstermiştir. O, bu savaşta şehit olmak istiyordu. Arkadaşlarından Sa’d bin Ebi Vakkas hazretleri, bu arzusunu şöyle anlatmaktadır:  Uhud’da, savaşın çok şiddetli devam ettiği bir andı. Birdenbire yanıma sokuldu, elimden tuttu ve beni bir kayanın dibine çekti. Bana şunları söyledi: “Şimdi burada, sen duâ et, ben “âmin” diyeyim. Ben de duâ edeyim, sen “âmin” de!” Bunun üzerine “peki” dedim ve şöyle duâ ettim:

“Allah’ım, bana çok kuvvetli ve çetin kâfirleri gönder. Onlarla kıyasıya vuruşayım. Hepsini öldüreyim. Gâzi olarak geri döneyim! ”Benim yaptığım bu duâya, içten “âmin” dedi. Sonra da duâ etmeye başladı: “Allah’ım, bana zorlu kâfirler gönder. Kıyasıya onlarla vuruşayım. Cihadın hakkını vereyim. Hepsini öldüreyim. En sonunda bir tânesi de beni şehit etsin. Sonra, benim dudaklarımı, burnumu, kulaklarımı kessin. Ben kanlar içinde, senin huzûruna geleyim.

Sen bana: “Abdullah, dudaklarını, burnunu, kulaklarını ne yaptın?” diye sorduğunda, Allahım, ben onlarla çok kusur işledim, yerinde kullanamadım. Senin huzûruna getirmeye utandım.

Sevgili Peygamberimin de bulunduğu bir savaşta, toza toprağa bulandım da öyle geldim, diyeyim. Sa’d bin Ebi Vakkas; ”Gönlüm böyle bir duâya “âmin” demek arzu etmiyordu. Fakat o istediği ve önceden söz verdiğim için mecburen “âmin” dedim. Daha sonra, kılıçlarımızı alıp, savaşa devam ettik. Hakikaten savaş, Abdullah’ın arzu ettiği şekilde cereyan etti. İkimiz de önümüze geleni öldürüyorduk. Bir ara Abdullah’ın elindeki kılıç kırıldı. Resûl-i ekrem efendimiz, ona bir hurma dalı verdi. Bu dal, bir mucize olarak kılıç gibi önüne geleni kesmeye başladı. Birçok düşman öldürdü. Savaşın sonuna doğru, nihâyet istediği gibi, şehit düştü. Akşam üstü cesedinin yanına vardığımda, duâ ettiği gibi, dudakları, burnu ve kulakları kesilmiş halde kanlar içinde yatıyordu. Hazret-i Hamza ile berâber aynı kabre koyup defnettik. R.Salihin, 1357 nolu hadis.

Allahım, Kuranla yaşamayı, İmanla ölmeyi, Cennette Rasülünle komşu olmayı nasip eyle. Allahım Müslümanlarla savaşan kafirleri onlara destek verenleri Kahhar isminle kahret sen Müslümanları tek catı altında topla.Bedir ve Uhud savaşında Resulüne ve ordusuna yardım ettiğin gibi yardım eyle . Şehitlerimize Allah’tan Rahmet, Gazilerimize Acil Şifalar, Şehit Ve Gazilerimizin Ailelerine Sabırlar Dileriz.

Şehitlerimizin kabirlerinin nur,makamları cennet olsun Amin

    Şeytan

                                                                                                                                                        Allah'ı unuttuğun ve emrinden çıkdığın an;yoldaşın şeytan olur.

Alimler, “insanları günahlara sevk eden dört amel”den söz ederler. Bunlar; nefis, şeytan, dünyaya düşkünlük, kötü arkadaş ve kötü çevredir.

İmtihan dünyasında Allah, insanı yol gösteren bir melekle desteklediği gibi, onun yanına kendisine vesvese veren, kötülüğü süslü gösteren, Kötülük yapmaya teşvik eden, fitneye çağıran bir de şeytan vermiştir.

Cenab-ı Hak şeytanın vesveselerine karşı şu tavsiyede bulunur. 'Eğer şeytandan gelen kötü bir düşünce seni dürtecek olursa, hemen Allah'a sığın. Çünkü o hakkıyla işiten ve bilendir Fussilet (41/36)

Allah Teala ayrıca, görünen ve görünmeyen, bilinen ve bilinmeyen bütün korkunç ve zararlı şeylerden (Felak ve Nâs) sûrelerini okuyarak kendisine sığınmamızı emretmektedir.

Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım.Nahl 16/98

Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile..Neml 27/30

Allah Resûlü (s.a.s) de her hayırlı işe başlarken Besmele ile başlanılmasını tavsiye etmiş ve şöyle demiştir: “Besmele ile başlanılmayan her iş bereketsizdir.” Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, II/174

Atalarımız: – ‘‘Besmelesiz işe şeytan karışır’’ demiştir. Bil hassa çocuklarını yatırırken, kaldırırken, emzirirken anaların besmeleyi ihmal etmemeleri çok önemlidir.

Acele işe şeytan karışır.

Acele ve dikkatsizce yapılan işten iyi bir sonuç beklenemeyeceğini, o işin başarısızlıkla sonuçlanacağını anlatır.

Peygamber(s.a.v)"Acele,şeytandandır.Sabretmek Allah'tandır."Tirmizı:Birr, 66

Şeytanla kabak ekenin kabak başına patlar.

Hileci kimselerle iş yapanın, büyük bir hileye kurban gider.

Şeytanla ortak buğday eken samanını alır.                                                                             Ortağı kurnaz, düzenbaz olanın eline kârdan bir şey geçmez.

“Bazen halimize Melekler imrenir, bazen de halimizden.Şeytan bile iğrenir.” Hz.Mevlana

Yüce Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Ey Âdemoğulları! Ben size, Şeytana kulluk etmeyin. Çünkü o, sizin için apaçık bir düşmandır. Bana kulluk edin. İşte bu dosdoğru yoldur, diye emretmedim mi?” Yasin (36/60-61)

Hadis-i Şerifte ise Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor: “İblis, Rabbine; “Senin izzetin ve celalin üzerine yemin ederim ki yaşadıkları sürece âdemoğullarını saptırmaya devam edeceğim” demiş. Allah da (c.c.); “İzzetim ve celalim hakkı için onlar af diledikleri müddetçe ben de onları bağışlayacağım” İbni Hanbel III 29 karşılığını vermiştir.

“Ey insanlar! Yeryüzündeki şeylerin helal ve temiz olanlarından yiyin! Şeytanın izinden yürümeyin. Çünkü o sizin için apaçık bir düşmandır.” Bakara (2/168)

“Takvaya erenler var ya, onlara şeytandan bir vesvese geldiğinde Allah’ı hatırlar ve hemen gerçeği görürler.” Araf (7/201)

Şeytan daha çok, bizim zayıf olduğumuz noktaları yoklar ve buralardan sokulup kandırmayı hedef alır. Bu husus Kuran-ı Kerimde şöyle anlatılmaktadır:

“Ey Âdem oğulları! Şeytan, ana-babanızı, ayıp yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak cennetten çıkardığı gibi sizi de aldatmasın. Çünkü o ve yandaşları, sizin onları göremeyeceğiniz yerden sizi görürler. Şüphesiz biz şeytanları, inanmayanların dostları kıldık.” (A’raf, 7:27)

Allah’ım! Şeytanın ve şeytanlaşmış insanların şerrinden sana sığınıyoruz bizleri ahiret alemine imanla gitmeyi nasip et.Bizleri her türlü kötülükten koru.Amin.

Şeytanın Hileleri

Muhyiddin-i Arabi İbn-i Abbas (r.a) Hz.’ inden naklen Muaz b, Cebel rivayet ediyor :

– Bir gün Resullullah (s.a) ile beraberdik. Ensardan birinin evinde toplanmıştık. Tam bir cemaat olmuştuk. Sohbete dalmıştık. Bu arada, dışarıdan bir ses geldi : – Ev sahibi… içerdekiler… Eve girmem için bana izin verir misiniz? Benim sizden bir dileğim var. Bunun üzerine , herkes Resullullah (s.a)efendimizin yüzüne bakmaya başladı.Orda ve her zaman büyük oydu… İzin ondan çıkacaktı. Resullullah (s.a) Efendimiz, duruma vakıf oldu ve : – Bu seslenen kimdir bilir misiniz? buyurdu…. Biz hep birden şöyle dedik : – En iyi bilen ALLAH ve Resuludur. Bunun üzerine Resullullah (s.a) Efendimiz : – O, lain iblistir. –Şeytandır– Allah’ın laneti onun üzerine olsun.. Buyurunca; hemen Hz. Ömer : – Ya Resullullah , bana izin veriniz onu öldüreyim. dedi…. Resullullah (s.a) Efendimiz bu izni vermedi; şöyle buyurdu: – Dur ya Ömer , biliyomusun ki; ona belli bir vakte kadar mühlet verilmiştir… Öldürmeyi bırak. Sonra şöyle buyurdu: Bundan sonrasını yani Ravi’ den dinleyelim ; Kapıyı ona açtılar, içeri girdi ve bize göründü. Birde baktık ki, şekli şu : Bir ihtiyar, şaşı, aynı zamanda köse. Çenesinde altı veya yedi kadar kıl sallanıyor. At kılı gibi. Gözleri yukarı doğru açılmış. Kafası, büyük bir fil kafası gibi. Dudakları da, bir manda dudağına benziyordu. Sonra, şöyle bir selam verdi ; – Selam ya Muhammed ; selam size ey cemaat-i müslimin. Onun bu selamına Resullullah (s.a) Efendimiz şu mukabelede bulundu ; –Selam Allah’ındır ya lain.. Sonra şöyle buyurdu : – Bir iş için geldiğini duydum; nedir o iş? Şeytan şöyle anlattı ; –Benim buraya gelişim kendi arzumla olmadı. Mecburen geldim. Resullullah (s.a) Efendimiz sordu ; – Nedir o mecburiyetin ?. Şeytan anlattı ; – İzzet sahibi Rabbın katından bana bir melek geldi. Ve dedi ki ; Allah-ü Taâlâ sana emir veriyor, Muhammed ‘e gideceksin. Ama düşük ve zelil bir halde. Tevazu ile. Ona gideceksin ve ademoğullarını nasıl kandırdığını anlatacaksın. Onları nasıl aldattığını söyleyeceksin bir bir ona. Sonra o sana ne sorarsa doğrusunu diyeceksin. Sonra … Allah-ü Taâlâ buyurdu ki : – Söylediklerine bir yalan katarsan , doğruyu söylemezsen …. seni kül ederim; rüzgara savurur … Düşmanlarının önünde, seni rüsvay ederim. İşte … böyle; ya Muhammed , o emir üzerine sana geldim. Arzu ettiğini bana sor. Şayet bana sorduklarına doğru cevap vermezsem; düşmanlarım benimle eğlenecek. Şu muhakkak ki, düşmanlarımın eğlencesi olmaktan daha zor bir şey yoktur. Bundan sona Resullullah (s.a.) Efendimiz şöyle sordu: – Madem ki, sözlerinde doğru olacaksın. O halde bana anlat: Halk arasında en çok sevmediğin kimdir ? Şeytan şu cevabı verdi : – Sensin ya Muhammed. Allah’ ın yarattıkları arasında senden daha çok sevmediğim kimse yoktur. Sonra senin gibi kim olabilir ki ?. Resullullah (s.a.) Efendimiz sordu : – Benden sonra, en çok kimlere buğuzlusun ve sevmezsin? Şeytan anlattı : – Müttaki bir gence ki … varlığını Allah yoluna vermiştir. Bundan sonra, sual cevap aşğıdaki şekilde devam etti. Resullullah (s.a.) Efendimiz sordu; şeytan anlattı : – Sonra kimi sevmezsin ? – Kendisini sabırlı bildiğim, şüpheli işlerden sakınan alimi … – Sonra ? – Temizlik işinde.. yıkadığı yerleri üç defa yıkamayı adet eden kimseyi. – Sonra ? – Sabırlı olan bir fakiri ki; ihtiyacını kimseye anlatmaz… Halinden şikayet etmez. – Peki, bu fakirin sabırlı olduğunu nerden bilirsin ? – Ya Muhammed, ihtiyacını kendi gibi birine açmaz. Her kim ihtiyacını kendi gibi birine üç gün üst üste anlatırsa, Allah onu sabredenlerden yazmaz. Sabırlı kimselerin işi buna benzemez. Hasılı, onun sabrını; halinde, tavrından ve şikayet etmeyişinden anlarım. – Sonra kim ? – Şükreden zengin. – Peki, ama zenginin şükreden olduğunu nasıl anlarsın ? … – Onu görürsem ki, aldığını helal yoldan alıyor ve mahalline harcıyor. Bilirim ki: şükreden bir zengindir. Resullullah (s.a.) Efendimiz bu defa mevzuu değiştirdi ve ona başka bir sual sordu : – Peki, ümmetim namaza kalkınca, senin halin nice olur? .. – Ya Muhammed, beni bir sıtma tutar. Titrerim. – Neden böyle olursun; ya lain ? .. – Çünkü bir kul , Allah için secde edince bir derece yükselir. – Peki ya oruç tuttukları zaman nasıl olursun ?… – O zaman da bağlanırım. Taa, onlar iftar edinceye kadar. – Peki ya hac yaptıkları zaman nasıl olursun ? – O zaman da çıldırırım. – Peki, ya Kur’an okudukları zaman nasıl olursun ? .. – O zaman da, eririm. Tıpkı ateşte eriyen bir kurşun gibi eririm. – Peki ya sadaka verdikleri zaman halin nasıldır ? .. – Ha, işte.. o zaman halim pek yaman olur. Sanki sadaka veren, bir testere alır eline, ve beni ikiye böler. Resullullah (s.a.) Efendimiz sebebini sordu : – Neden öyle testere ile ikiye biçilirsin, ya Ebamürre ? Bunun üzerine iblis : – Onu da anlatayım .. Dedikten sonra anlatmaya başladı : Çünkü sadakada dört güzellik vardır. Şöyle ki; 1 – Allah-ü Teala, sadaka verenin malına bereket ihsan eyler. 2 – O, sadaka veren kimseyi halkına sevdirir. 3 – Allah-ü Teala, onun verdiği sadakayı, cehennemle arasında bir perde yapar. 4 – Allah-ü Teala, belayı sıkıntıyı ve ahları ondan defeder. Bundan sonra Resullullah (s.a.) Efendimiz ashabı hakkında bazı sorular sordu : – Ebubekir için ne dersin ? İblis ise şu cevabı verdi : – O bana cahiliyet devrinde bile itaat etmedi… İslam’a girdikten sonra nasıl bana itaat eder? – Peki, Ömer b. Hattab için ne dersin ? .. İblis ona da şu cevabı verdi : – Allah’a yemin ederim ki ; her gördüğüm yerde ondan kaçarım. – Peki , Osman b. Affan için ne dersin ? – Ondan utanırım … hem de çok … Nasıl ki , Rahman’ ın melekleri de ondan utanırlar.. – Peki, Ali b. Ebutalib için ne dersin ? İblis onun için de şöyle dedi : – Ah onun elinden bir kurtulsam… O, kendi başına kalsa ; ben kendi başıma kalsam… O beni bıraksa…. ben de onu bıraksam .. Ben onu bırakırım ; ama o beni bırakmaz. Resullullah (s.a.) Efendimiz, yukarıdaki soruları sorduktan ve şeytanın verdiği cevaplar kısmen bittikten sonra, şöyle buyurdu : – Ümmetime saadet ihsan eden; seni taa, belli bir vakte kadar şaki kılan Allah’a hamd olsun. Resullullah (s.a.) Efendimiz’ in o cümlesini duyan lain iblis şöyle dedi : – Heyhat, heyhat… Ümmetin saadeti nerede ? Ben, o belli vakte kadar diri kaldıkça, sen ümmetin için nasıl ferah duyarsın ?.. Ben, onların kan mecralarına girerim. Etlerine karışırım. Ama onlar, benim bu halimi göremez ve bilemezler. Beni yaradan ve baas gününe kadar bana mühlet veren Allah’a yemin ederim ki: Onların tümünü azdırırım. Cahillerini ve alimlerini.. Ümmilerini ve okumuşlarını.. Facirlerini ve abidlerini.. Hasılı, bunların hiçbiri elimden kurtulamaz. Fakat, Allah’ın halis kullarını.. Evet, bunları azdıramam. Bunun üzerine Resullullah (s.a.) Efendimiz sordu : – Sana göre ihlas sahibi olan muhlis kullar kimlerdir ? Bu suale İblis şu cevabı verdi : – Bilmez misin ya Muhammed, bir kimse ki, dirhemini ve dinarını sever.. O Allah için bir ihlasa sahip değildir. Bir kimseyi görürsem ki; dirhemini dinarını sevmez; övülmekten, medhedilmekten hoşlanmaz.. bilirim ki o: ihlâs sahibidir.. Hemen onu bırakır kaçarım. Bir kul malı ve övülmeyi sevdiği süre, kalbi de dünya arzularına bağlı kaldığı müddet, o size vasfını yaptığım kimseler arasında bana en çok itaat edendir. Bilmez misin ki : mal sevgisi, büyük günahların en büyüğüdür. Bilmez misin ki ya Muhammed , baş olma sevgisi yine büyük günahların en büyükleri arasındadır. İblis anlatmaya devam etti : – Ya Muhammed, bilmez misin?. Benim yetmiş bin tane çocuğum var. Bunların her birini bir başka yere tayin etmişimdir. Sonra.. o her çocuğumla birlikte yine yetmiş bin tane şeytan vardır. Onların bir kısmını ulemaya gönderdim. Bir kısmını gençlere yolladım.Bir kısmını da, meşayihe saldım. Bir kısmını da ihtiyar kadınlara musallat ettim. Gençlere gelince, aramızda hiçbir anlaşmazlık yoktur. Onlarla gayet iyi geçiniriz. Çocuklara gelince.. onlarla da, bizimkiler istedikleri gibi birlikte oynarlar. Bizimkilerin bir kısmını da abidlerin başına dert ettim. Bir kısmını da zahidlerin. Onlar bunların yanına girer; halden hale sokarlar. Bir tepeden öbürüne.. hep dolaştırıp dururlar. Öyle bir hal alırlar ki; başlarlar, sebeplerden herhangi birine sövmeye.. İşte.. böylece , onlardan ihlası alırım. Onlar bu halleri ile yaptıkları ibadeti, ihlassız yaparlar gayrı.. Ama , bu hallerin farkında olmazlar. İblis, bundan sonra , aldattığı bir rahibin hikayesini anlatmaya geçti. Ve şöyle dedi : – Bilmez misin; ya Muhammed, Rahip Borsisa: tam yetmiş yıl ihlas ile Allah ‘ a ibadet etti. Bu ibadetleri sonucunda ona öyle bir hal ihsan edilmişti ki; Her dua ettiği hasta, duası ve bereketi ile şifayap oluyordu. Onun peşine takıldım. Zina etti. Katil oldu. Sonunda da küfre girdi. Bu o kimsedir ki; Allah-ü Teala aziz kitabında, ona şöyle anlatır: “Şeytan hali gibidir ki; o insana; – Kafir ol .. Dedi. Vaktaki o kafir oldu, bu defa ona şöyle dedi : Ben senden uzağım.. Ben alemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım.“

                                                                                                                                                                  Şükür

Şükreden ve Allah’ın emrlerini yerine getiren bir kul stresten ve sıkıntıdan uzak olur.

Şükür¸kulun Allah'a yaklaşmasını ve rızasını kazanmasını sağlar.

Kendine verilen nimetleri görebilen kişi¸ kendisine nimetlerin ulaşmasında aracı olanları da bilip takdir eder. Sahip olduğu nimetleri paylaşmak ister. Böylece şükür¸ insanlar arasında kaynaşmayı sağlar.

Türkçede "teşekkür ve şükran" kelimeleri de bu anlamda kullanılmaktadır. Kul¸ Allah'ın lütuf ve nimetlerini dile getirir ve O'nu överse şükretmiş olur. Ancak esas şükür verilen nimetleri yerli yerince kullanmaktır.

Ellerin tutuyorsa,Ayağın yürüyorsa,Gözlerin görüyorsa,Şükretmelisin Allah’a.

Şükretmek için her zaman kendinden daha aşağıda olanlara bak… Yukarıdakilere bakarsan isyankar olursun….

Şükredemiyoruz diye özür beyan etmesi de şükürdür.

Allahü teâlâ, kusurlarımı örtüyor.demesi de şükürdür.

Şükür etmedikten sonra dünyaları yesen ne fayda! Şükür’le başladıktan sonra; bir kuru ekmek değmez mi dünyalara?. Şems-i Tebrizi

Mümin zenginliğini keyfi için değil, zillete düşmemek ve düşmüşlerin elinden tutmak için ister. Helalinden kazanıp eline geçene şükreder.

İsyanın faydası da yoktur.

Şikayet etmek ne haddimize şükürler olsun her halimize..

Şükürsüzlüğün ölçüsü: hırstır, israftır, hürmetsizliktir, haram helal demeyip rast geleni yemektir.

İnsanın her şeye sahip olması mümkün değildir.İnsan sahip olamadıklarına üzülüp dünyasını karartma yerine, sahip olduklarıyla mutlu olmalıdır.

İki körden ikisi de tedavi yollarından ümidi kesince birisi "Allah'a şükür ki kulağım duyuyor, halkın ve Hakkın kelamını işitiyorum. Gözlerimle haramı görmüyorum diyor ve rahat ediyor. Diğeri ise isyan ediyor ve iki dünyasını da karartıyor. Unutmamak gerekir ki; şükür, nimetleri artırır. İsyan ve nankörlük ise mahrumiyete sürükler.

“Üç çeşit şükür vardır. Dil ile kalp ile fiil ve davranışla yapılan şükürdür.

1-Birincisi: Dil ile şükür.

Rabbimiz,ayet-i kerimede şöyle buyuruyor: “Beni anın ki Ben de sizi anayım. Bana şükredin, nankörlük etmeyin.” Bakara 2/152.  

Nimet sahibini anmak, O’nu övmek,O’nun nimet sahibi olduğuna iman etmekle ve bunu Tevhid kelimesiyle ilan etmekle olur. Bu basit bir teşekkür ifadesi değil, dil ile ‘şehadeti’ getirmek, dil ile doğru sözlü olmak, dil ile Kur’an’ı tasdik etmek, dil ile İslâm’ı anlatma, Kur’an okuma ve dil ile Allah’ı çokca zikretmek ve buna benzer dil ile ilgili kulluk görevlerini yapmakla yerine getirilir. “Yediği yemeğe şükreden ,tuttuğu oruca sabreden gibidir” (ibn Mâce, Sıyam 55)

2-İkincisi, kalp ile yapılan şükürdür.

İmanı kalbe yerleştirdikten sonra nimet sahibinin Allah olduğunu kalp ile tasdik etmek ve kalbi onun sevgisiyle doldurmaktır.

Üçüncüsü fiil ve davranışla yapılan şükürdür.

Bu da nimet verene saygılı ve minnettar olmaktır ve Allah'ın verdiği nimeti veriliş amacına uygun olarak kullanmaktır.

Sadece dille şükreden kişinin şükrü az olur. Gözün şükrü bir hayır gördüğü zaman ibret almak. Şer gördüğü zaman örtmektir.Kulağın şükrü bir hayır işitirse onu ezberlemek,şer işitirse onu unutmaktır. Ellerin şükrü harama uzanmamaktır. Midenin şükrü helal yemek. Ayakların şükrü harama gitmemektir. Kim böyle yaparsa gerçek şükredenlerden olur.

Nimeti muhafaza ve artırmak için

Şu üç şeyi yapan tam şükretmiş olur:

1- Bir nimet gelince bunu Allahtan bilip şükretmek.

“Andolsun şükrederseniz elbette size nimetimi artırırım. Eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir.” İbrahim, 14/7.

Ve eğer siz, yalnız O’na kul olduysanız, Allah’ın nimetlerine şükredin! (Nahl Suresi, 16/114) Rabbimiz her şeyi bir amaç için yarattığı gibi, insana verdiği nimetleri de bir amaç için yaratmıştır. İnsanın sahip olduğu her şey; sağlık, iman, her gün edindiği rızık, yaşadığı her bir saniye, insanın Allah’a şükretmesi ve O’na yakınlaşması için bir yoldur.

En basitinden bir ihtiyacımızı gideren kişiye minnetimizi defalarca dile getirirken, sayısız ihtiyacımızı karşılayan Rabbimize şükrü hakkıyla yerine getirebiliyor muyuz? Mesela göz ameliyatımızı başarıyla gerçekleştiren doktora bu çabasından dolayı defalarca teşekkür ediyoruz. Aynı teşekkürü o gözü yoktan var eden Rabbimize karşı da yapmamız gerekmiyor mu?

2- Allahü teâlânın verdiği her şeye razı olmak.

Aza kanaat etmek, çoğu istememek değildir. Bulunduğu duruma razı olmak demektir.    Şüphesiz Allah-ü Teâlâ dilediğine dilediği kadar nimet verir. Şükredilmediği zaman ise verdiği nimetleri bu kişiler aleyhine azaba dönüştürür. Sıkıntı ve çile her ne kadar çok acı ise de sabredilince nimet olur. İnsanın eline diken bile batsa bu bir günah sebebi iledir. Günahın (suçun) karşılığı dünya da veriliyorsa bu kul için büyük nimettir. Ahirette verilirse büyük felakettir.

3- Verilen nimetten istifade edildiği müddetçe, Allahü teâlâya isyan etmemek.

İnsanoğlu parayı pulu çok gördü mü şaşırıveriyor. Hâlbuki şükrünü arttırması lazım

- Hoşunuza gitmediği halde savaş size farz kılındı.

"Olur ki hoşunuza gitmeyen bir şey, sizin için hayırlıdır ve olur ki, sevdiğiniz şey de sizin için bir şerdir. Allah bilir de siz bilmezsiniz." Bakara 2/216

Çaldığı mal için memnun olan hırsız her hırsızlık yaptığında derecat kaybeder. Malı çalınan kişi ise üzgündür. Çünkü ondan beklediği faydaya ulaşamamıştır. Böyle bir dizaynda malı çalınan kişi hayra üzülmektedir. Hırsız onun malını çaldığı için kaybettiği dereceler malı çalınana pozitif olarak kaydedilmiştir. Onu hayra ulaştırmıştır.

"Rabbim bana ikramda bulundu!" der, ama geçim vasıtalarını daraltarak onu denediği zaman ise "Rabbim beni küçük düşürdü!" diye sızlanır (Fecr 89/15-16)

Yunusun diliyle; -Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim -Aşkın ile öğünürüm, bana seni gerek seni.

Bu nimetlerin bedeli üç şeydir:

Biri zikir biri fikir biri şükürdür.

Başta bismillah zikirdir ortada bu nimetleri sana vereni d��şünmek fikirdir sonunda da elhamdülillah demek bir şükürdür.

Yemek yerken besmele çekmek zikir, yediğimiz gıdaların önümüze sunanın Allah olduğunu düşünmek fikir, yemeğin sonunda Yüce Mevlaya nimetlerinden dolayı teşekkür etmekde şükürdür.

Hz. Peygamber'in şükretme maksadıyla gece namaz kıldığı (Buhari, 48,2; Müslim, Münafikîn 81),

Sevineceği bir haber aldığında hemen şükür secdesine kapandığı (Ebu Davud, Cihad, 152) kaynaklarda belirtilmektedir.

Beterin Beteri Var

Rivayet edildiğine göre, İsa aleyhisselam bir gün, bir zenginin elinden tutarak, bir fakirin yanına götürdü ve ona dedi ki: “Bu senin bir din kardeşindir. Allah bu malı sana verdiği için şükretmen lazımdır.” Fakiri de elinden tutup bir hastanın yanına götürdü. Ona da dedi ki: “Sen her ne kadar fakirsen de bu da hastadır. Sen hasta olmadığın için şükretmen lazımdır.” Hastanın da elinden tutup bir kâfirin yanına götürdü ve ona dedi ki: “Sen hastasın ama bu da kâfirdir. Allah-u Zülcelâl ona iman vermemiş ve kıyamet gününde ebedi bir azap verecektir. Oysa sana iman vermiştir. Bunun için şükretmen lazımdır.”

Peygamberimiz (s.a.s)’in dilinden ise şükür konusunda şu dua dökülüyor: “Allahım! Seni anıp zikretmek, nimetine şükretmek, sana en güzel şekilde kulluk etmek için bana yardım eyle!” Ebû Dâvûd, Vitir 26. Rabbimiz verdiği nimetlere hakkıyla şükreden ve ona yakın olan ihlâslı kullardan olmamızı nasip eylesin.

  Tatil

Paran yok ise zaten senin neyine tatil.

Bu hayat ahiret hayatından önceki sınavdır.

Din ahlakını yaşamayan insanlar, herşey mükemmel de olsa memnun olamazlar.

Harama girmemek kaydı ile tatil yapmak haram değildir. Deniz, Allah’ın nimetlerinden biridir. Neden mü’mine haram olsun? Bilakis deniz de kara da mü’min içindir. İnsanın avretini teşhir etmesi haramdır. Temel vazifeleri ihmal edip denizde keyif sürmek yanlıştır.

Çok para insanı değiştirir mi? Erkek varlıkta, kadın yoklukta belli olur derler.

“Kışın ocak başı, yazın dağlar başı” sözünden ise atalarımızın kayak ve plajdan pek hoşlanmadığı anlaşılıyor.

Tatile gittiginde maneviyatınıda yanında götür.

Biz mü’miniz. Bizim örfümüz belli, dinimiz belli.

Tatil olsun fakat Kur’an’ı, İslam’ı unutmayan bir tati olsun.

Müslüman, her nereye giderse gitsin, yine Allah’ın rızasını gözetir ve orada da bütün gücü ile İslam’ı ve Kur’an’ı yayma çabasını sürdürür. İbadete hiçbir yerde ara vermez. 

“Allah sizin için meskenlerinizi huzur ve sükun yeri kıldı.” (Nahl 16/80).

        Resulullah (asm) buyurdular ki: "(Mirac sırasında) cennetin kapısında durup içeri baktım. Oraya girenlerin büyük çoğunluğunun miskinler(fakir)olduğunu gördüm. Dünyadaki imkân sahiplerinin (zengin) cehennemlikleri ateşe gitmeye emrolunmuşlardı, geri kalanlar da mahpus idiler. Cehennemin kapısında da durdum. Oraya girenlerin büyük çoğunluğu da kadınlardır." (Buhari, Müslim)

Lüksü bırakır, masraflarımızı kısar ve arttırdığımız para ile fakirlere, darda olanlara, dullara, yetimlere yardım ederiz. Müslüman için hakikî ticaret budur.

Denize girmenin iki sakıncası var:

Birincisi insanın kendisini namahreme göstermesi, ikincisi ise başkalarının mahrem yerlerini görmek. Denizlerde genellikle tesettüre riayet edilmediğinden, kadın olsun erkek olsun gidilmesini tavsiye edilmiyor.

“Ey Adem’in çocukları! Şeytan, avret yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak ana-babanızı cennetten çıkardığı gibi sizi de aldatmasın!” A’raf 7/27

Üzülerek ifade etmek gerekir ki,şeytan ilk insanlar olarak babamız Adem a.s. ile anamız Havva’yı aldattığı gibi, günümüzde de insanlığın büyük kısmını aldatmaktadır.

İrşad çalışmalarına yönelmeliyiz Yaz günleri, tatil, insanların bazıları gezmede, dinlenmede, eğlenmede. Sıcak, denizi;deniz günahları günahlar hayâsızlığı körüklüyor; şeytan ortada cirit atıyor; “Âdemoğlunu kandırdım, Allah’ın gazabına uğrayacak duruma getirdim. Oh! Oh!” diye melun sevincinden bayram etmede.

Ey ümmet-i Muhammed! Ehl-i küfre özenmeyin; onları boşu boşuna, körü körüne taklit etmeyin; yaşam, giyim kuşam, örf-âdet, zevk-safahat konularında onlara asla kapılmayın;                        

Biz, haram helal biliriz. Camimizden evimize, işimizden tatilimize bu iki kelime yön verir.

Boş kaldığında yeni bir işe sarıl.

Kısacası, Müslüman evinde sükûnet bulur, geceleri uyku için tahsis edilmiş zamanda uyuyarak dinlenir. İstirahat etmek adına tatil beldelerine gidip haftalarca, aylarca tembelleşmesi, en azından fıtrata aykırıdır. Kaldı ki “çalışma”yı sadece bedenî faaliyetlerden ibaret görmek de yanlıştır. İnşirah Sûresi’nin 7. âyetindeki “Bir işi bitirdiğinde (boş kaldığında, kalk, yeni bir işe sarılarak) yorul!” emri, Hz. Peygamber s.a.v.’in şahsında bütün Müslümanlar için geçerlidir. Âyetteki “yeniden ve yeni bir işe sarılarak yorul” Demek ki çalışmak “nasibimizi aramak”tır. Nasib ise hem maddî hem manevî olabilir. İster tatil zamanı olsun, ister mesai zamanı, maddî-manevî nasibimizi aramak, bunun için yorgunluğa, meşakkate talip olmak gerekir.

“Kıyâmet gününde dört şeyden sorgulanmadıkça, kulun ayakları yerinden kımıldamaz:  1. Ömründen; onu ne ile yok etti? 2. Gençliğinden; onu nerede çürüttü? 3. Malından; onu nereden kazandı ve nereye sarf etti? 4. İlminden; onunla ne yaptı?” (Tirmizî, Kıyâme, 1)

“İki nîmet vardır ki insanların çoğu bu nîmetleri kullanmakta aldanmıştır: Sıhhat ve boş vakit.” (Buhârî, Rikak, 1)

İmam Gazâlî Hazretleri’nin vakit isrâfına karşı şu îkâzı çok ibretlidir: “Oğul! Farzet ki bugün öldün. Hayâtında geçirdiğin gaflet anlarına ne kadar üzüleceksin. Âh, keşke diyeceksin. Lâkin heyhât!”

Cüneyd-i Bağdâdî Hazretleri de şöyle buyurur: “Dünyânın bir günü, âhiretin bin yılından hayırlıdır. Zîrâ kazanç ve kayıp keyfiyetleri bu dünyâya âittir. Âhirette artık kazanmak veya kaybetmek yoktur.”

Kadın ve erkekte örtünmesi gereken yerlere avret denir.

Dört çeşit avret vardır:

1. Erkeğin erkeğe nisbetle avreti,

2. Kadının kadına nisbetle avreti,

3. Erkeğin kadına nisbetle avreti,

4. Kadının erkeğe nisbetle avreti.

1. Erkeğin erkeğe nisbetle avreti: Diz ile göbeğin arasıdır. Diz ile göbeğin arasındaki yerlere bakmak haramdır. Cumhuru ulemaya göre böyledir.

2. Kadının kadına nisbetle avreti: Kadının kadına nisbetle avreti, yine diz ile göbeğin arasıdır. Ne hamamda ne başka yerde diz ile göbeğin arasındaki kısma bakmak caiz değildir.

3. Erkeğin kadına nisbetle avreti: Mahremi olduğu takdirde yine diz ile göbeğin arasıdır. Na mahrem, yani yabancı ise kimi diz ile göbeğin arası, kimi bütün vücudu avrettir, diyor. Şafiî mezhebi bu görüştedir. Yani nasıl erkeğin kadına bakması haram ise kadının da erkeğe bakması haramdır.

4. Kadının erkeğe nisbetle avreti: Şafiî ve Hanbeli'ye göre "yüz ve el dahil bütün vücut avrettir." Hanefi ve Malikî mezheblerine göre ise yüz ve el müstesna bütün vücut avrettir. Avret olan yerlere bakmak haram olduğu gibi mes etmek, yani dokunmak da haramdır. Doğum ve tedavi gibi bir zaruret varsa, ihtiyaç nisbetinde müsamaha edilir. (bk. Halil GÜNENÇ, Günümüz Meselelerine Fetvalar, II/167)

Yüce Rabbimiz, ömrümüzün kalan kısmını geçen kısmından daha hayırlı ve bereketli yaşayabilmeyi bizlere nasip eylesin. Hesabını veremeyeceğimiz bir hayat yaşamaktan hepimizi muhafaza eylesin.

Tebliğ

Cesaretin Yokmu Rabbini Anlatmaya.

Söz kalpten çıkarsa kalbe kadar gider, dilden çıkarsa kulağı aşamaz.

Hz.Peygamber, başkalarına dediklerini ilk önce kendi nefsinde yaşamış ve her zaman dediklerinin canlı bir misali olmuştur.

İlacı önce kendi kullanacak sonra başkalarına tavsiye edecek.Tebliğ öncelikle kendi nefislerimizden başlamamız gerekirki başkalarınada tesir etsin tebliğ metodu budur. Müminin tebliğ yapmak,yani Allah'ın dinini duyurup yaymaktaki tek amacı, Allah'ın kendisine farz kıldığı bir ibadeti yerine getirmektir.

Dua tebliğ vasıtalarından biridir.

Allah Resûlü (s.a.s.), insanların hidayeti için dine uygun olan her yolu denemiştir. Ama, duayı da hiçbir zaman elden bırakmamıştır. Mesela O, Hz. Ömer’in (r.a.) hidayeti için daima dua edip durmuş ve nihayet bir gün, hem de hiç ümit edilmeyen bir zamanda Allah (c.c.), Hz. Ömer’e (r.a.) hidayet nasip etmiştir.

Emri bil Maruf Nehyi anil Münker Nedir ve Herkes Yapabilir mi?

Emri bil maruf ve nehyi anil münker, farz-ı kifayedir.

Maruf, dinimizin emrettiği hususlardır.

Münker ise, dinimizin yasakladığı, yani Allahü teâlânın razı olmadığı işlerdir. Emri maruf çok mühimdir. Emri maruf yapılmazsa, ilim yok olur. Cehalet ve sapıklık yayılır. Fitne her tarafı kaplar.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: İslamiyet’in emirlerini bildirip yaymak için, keramet sahibi olmak gerekmez. Herkesin bilgisi ve gücü nispetinde çalışması şarttır. İmkânım yoktu diyerek, bahane ileri sürmek, kıyamette insanı azaptan kurtarmaz. (Mektubat-ı Rabbani)

Tebliğ ve İrşad.

Teblîğ, “hak dini bilmeyen kimselere onu ulaştırmak, doğru bilgi sahibi olmasını sağlamak, inanması için gayret göstermek” demektir.

İrşâd ise, “hak dini tam veya eksik olarak bilen ve ona inanan kimselerin ilim, amel, ihsan ve ihlâs konularındaki eksiklerini gidermek için gerekeni yapmak”tır.

Tebliğ.

Tebliğ faaliyetinin nasıl yapılacağı konusunda peygamberler en güzel örnektir.

Kur’an peygamberimize bunun nasıl yapılacağını özlü bir şekilde haber veriyor: “Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle dâvet et ve onlarla en güzel bir biçimde mücadele et. Şüphesiz senin Rabbin yolundan sapanı bilendir ve hidayete ereni de bilendir.” (Nahl,16/125)

Bu metodu bütün peygamberler uyguladığı gibi, dinin tebliğcisi her mü’min de uygulamalıdır. Unutulmamalıdır ki, her mü’min İslâm'ı yaşamaktan sorumlu olduğu gibi, İslâm'ı temsil etmekten de sorumludur. Onun güzel ve takva hayatı Din’e bir dâvet gibi olmalıdır.                    Bütün ibâdetler Allah rızâsı için olduğu gibi, tebliğ ve dâvet faaliyeti de Allah rızâsı için olmalıdır Yâsin,36/21. İslâmî tebliğin hedefi toprak kazanmak, dünyalık kazançlara ulaşmak, ya da birtakım makamlara ve saltanatlara ulaşmak değildir. Onun gayesi geçici dünya hayatını lezzetini elde etmek olamaz. Tebliğ’in amacı insanların yüreklerini fethetmektir. Yürekleri hakka, hidayete ve İslâm'ın aydınlığına (Kur’an’ın nuruna) açmaktır.

Peygamberimiz buyuruyor ki: “İnsanları dine dâvet edin, müjdeleyin, nefret ettirmeyin. Kolaylaştırın, zorlaştırmayın. Uyumlu olun, geçimsiz olmayın.” (Müslim, Cihad 3, Hadis no: 1733; Buhârî, Meğâzî 60, İcâre 8)

Tarihin en azılı kâfiri Firavun’a bile, Allah’ın emriyle yumuşak ve güzel sözle tebliğ yapan Hz. Musa ve Hz. Harun buna en güzel örnektir. "İkiniz Firavun'a gidin, çünkü o, azmış bulunuyor. Ona yumuşak söz söyleyin, umulur ki öğüt alıp-düşünür veya içi titrer-korkar." (Taha Suresi, 43-44) "Peygambere düşen, sadece tebliğ yapmaktır" (el-Mâide, 5/99)

Tebliğ vazifesini yapan peygamberler, bu vazifelerinde zorlayıcı herhangi bir yola başvurmamışlar, sadece tebliğ vazifelerini yerine getirmişler ve sonucu Allah'a bırakmışlardır:

        -Şu rivayet de bunu göstermektedir.Nuh as tufanında.Su yükselerek,yanında çocuğu bulunan bir kadına ulaştı.Kadın çocuğu kucağına aldı.Su,kucağına kadar yükselince omzuna aldı.Su omzuna yükselince,onu elleriyle yukarı kaldırdı Eğer Allah yeryüzündekilerden birine acısaydı,mutlaka bu kadına acırdı. 27 Ruhu’l-meani,12/62 Aafvetü’t-Tefasir Cilt 3 Sayfa 91 İnanmaktan başka çare yok.

(Resûlüm!) Onlar iman etmiyorlar diye neredeyse kendine kıyacaksın!Şuara 26/3

-Rabbini arayan ve O'na yönelen bir kul, Firavun kucağında bile olsa hidâyet nuruna kavuşur. Eğer bir kul hakka karşı kör olsa, peygamber oğlu veya peygamber babası olması dahi onu felâketten kurtaramaz. Bugün de İslâm memleketlerinde binlerce camiler, minareler, ezanlar, İslâmî örf ve âdetler, hattâ mezar taşları İslâm'ı telkin ederken, anlatırken hâlâ İslâm'dan uzak ve Allah'tan gafil nice insanlar yok mudur?

Tebliğe çıkanların altı temel prensibi benimsendi.

Buna "altı sıfat" veya "altı nokta" dendi. Bunları kısaca şöyle açıklayabiliriz;

1. İman:

İmanın ifadesi olarak devam­lı surette Allah'ı zikretmek ve kelime-i şehâdet getirmek, günlük hayatta Allah ve Resulü'ne tam itaat etmek.

2. Namaz.

Beş vakit namazı dosdoğru kılmak ve bu yolla kendini devamlı yenileyerek günlük hayatta namazın etkisini görmek; ayrıca nafile namazlara da devam ederek Allah'a yaklaşmaya çalışmak.

3. İlim ve zikir. Hz. peygamber'in insanlığa rehber olarak neler getirdiğini bilmeden dinin hakikati öğrenilemez. Bunları öğrenmek ve öğretmek her müslümanın görevidir. Bu sebeple sabah ve akşam saatlerinin bir kısmı İslâm'ın temel prensiplerini öğrenmekle ve zikir, namaz, istiğfarla geçirilmelidir. İlim ve zikir birbirini tamamlar. İlimsiz zikir etkili olmaz, zikirsiz ilim de boş bir kabuktur.

4. İkrâm-ı Müslim.

İnsanlara karşı saygılı ve yumuşak olmak yalnız dinî bir görev değil tebliğin etkili olması için gerekli bir şarttır. Başkalarının, özellikle yaşlıların, komşuların, yoksulların haklarına riayet edilmeli ve daima kendi haklarından fedakârlık yapmaya hazır olunmalıdır..

5-İhlâs-ı niyyet.

Davranışlar samimi ve Allah rızâsı için olmalı, dünyevî kazanç kaygısı taşımamalıdır.

6. Davet tebliğ:

Dünya işlerinden tebliğ çalışmaları için gönüllü olarak vakit ayırmak. Bu husus, Cemâat-i Teblîğ'in kendi buluşu ve en önemli ilkesidir. Bazen bu altı maddeye bir yedincisi eklenir ki o da gereksiz, faydasız, yasaklanmış konuşma ve davranışları terk etmek (terk-i mâlâya'nî), vakti manevî kazanç sağlamayan şeylerle geçirmemektir.

Tebliğ yapılmaz ise.

Allah Rasûlü sallâllâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurur: “Allah Teâlâ umûmun işlediği günahlar sebebiyle suçsuzları cezâlandırmaz. Fakat aralarında günahın işlendiğini görür ve bunu engellemeye güçleri yettiği hâlde mânî olmazlarsa müstesnâ.” (Ahmed, V, 192)

Hakkın söylenmediği yerde, ilmin hakim olmadığı yerde, zulüm hakim olur, haksızlık hakim olur. İnsanlar istismar olunur, din ihmal olunur, dindarlık geri planda kalır. Sonunda cemiyetler mahvolur.

        Bütün tarih boyunca ve bugün insanlık bu iki özellik içinde hareket etmiştir. Ya yüzünü tertemiz fıtratından yana çevirerek melekleri kıskandıracak mertebelere yükselmiş, ya da üzerinde yürüdüğü toprağı utandıracak derecelere, "hayvandan da aşağı"lara düşmüştür.

Allah’ım Her hal ve şartta dinini yaşamamızda ve tebliğ etmemizde bize yardım eyle.

 Tecvid

                                    Her müslümana namaz kılması, namazda  ayet sure okuması farzdır...

Kur´an´ı, manası bozulacak şekilde yanlış okumak. Namazı Bozar…

Harflerin doğru seslendirilmesi çok önemlidir.   "yaratmak" manasındadır. "tıraş etmek" manasına gelir. Bir nokta manayı degiştiriyor.

HARFLERİN ÇIKIŞ YERLERİ VE OKUNUŞLARI

: Boğazın sonunda göğse bitişik olan yerden çıkar.Harfimiz incedir. : İki dudağı birbirine vurarak kuvvetli bir ses ile çıkarılır.Harfimiz incedir

: Dil ucunu üst dişlerin ortasına vurarak çıkarılır.İnce bir harftir. : Dilin ucuna üst dişler hafif bastırılarak okunur. İnce ve peltek bir harftir. : Dil ortasını üst damağa vurarak çıkarılır.İncedir. : Boğazın tam ortası sıkılarak çıkarılır.Kalındır. : Boğazın biraz evvelinden hırıltılarak çıkarılır.Kalındır. : Dilin ucunu üst dişlerin ortasına vurularak çıkarılır.İncedir. : Dil ucuna üst dişler hafif bastırılarak çıkarılır.İnce ve peltektir. : Dil ucunun arkasını üst ön dişlerin içine hafif dokandırarak çıkarılır.Kalındır.(bazen ince okunur)

: Dil ucu ön dişlere değdirerek çıkarılır.İncedir. : Dil ucu ön alt dişlerin içine değdirilerek çıkarılır.İncedir. : Dilin ortasını üst damağa dayayarak çıkarılır.İncedir. : Dilin ucu ön alt dişlerin yarısına bastırılarak çıkar.Kalındır. : Dilin yan tarafını üst azı dişlere vurarak çıkarılır.Kalındır. : Dilin ucu üst dişlerin etlerine yakın yerden çıkar..Kalındır. : Dil ucuna üst dişler hafifçe bastırarak okunur.Kalındır. : Boğazın ortası hafif sıkılarak çıkarılır.Kalındır. : Boğazın evvelinden çıkarılır.Kalındır. : Üst dişler alt dudağın içine bastıraraktan çıkar.İncedir.

: Dilin sonunu damağa vurarak çıkarılır.Kalındır. : Gaf’ın aşağısından çıkarılır.İncedir. : Dil ucunu damağa dayamakla çıkarılır.İncedir. : Dudak içleri birbirine hafifçe bastırılarak çıkar.İncedir.

: Dil ucu ile üst dişlerin dibine yakın olan damaktan çıkarılır.İncedir. : Dudaklar büzülerek ileriye doğru uzatılması suretiyle çıkar.İncedir. : Boğazın göğüsle birleştiği noktadan çıkar.İncedir. : Lam ve Elif’in birleşmesinden meydana gelmiştir.

: Dilin ortası üst damağa vurarak çıkarılır.İncedir.

 Harflerin çıkış yerlerini gösteren şema.

 Kalın harfler

TENVİN Üç tanedir İki üstün İki esre İki ötre nun’u sakin

1) Tenvin veya nun’u sakin harfine uğrarsa iklâb olur.

   2) Tenvin veya nun’u sakinharflerine uğrarsa idgâm-ı bilâ gunne olur.

 3) Tenvin veya nun’u sakin harflerine uğrarsa idgâm-ı mea’l gunne olur.

4) Tenvin veya nun’u sakin harflerine uğrarsa izhâr olur.

5) Tenvin veya nun’u sakin

harflerine uğrarsa ihfâ olur.

1) MEDD-İ TABİÎ :(Bir elif uzatmak Vaciptir.) 2) MEDD-İ MUTTASIL : (Dört elif uzatmak vaciptir.) 3) MEDD-İ MUNFASIL : ( Dört elif uzatmak caizdir.) 4) MEDD-İ LÂZIM :( Dört elif uzatmak vaciptir.) 5) MEDD-İ ÂRIZ :(Dört elif uzatmak caizdir.) 6) MEDD- İ  LÎN :(Meddi lîn’in meddi caizdir.Duruma göre bazen Meddi lazım gibi bazende Meddi arız gibi okunur.)

7-KALKALE HARFLERİ: harfleri kelimenin ortasında veya sonunda sakin olarak (Cezzimli olarak) gelmeleri halinde ses olarak vurgulu okunmasına kalkale diyoruz.

8-LAFZATULLAH : Allah isminden önceki harfin harekesi ötre veya üstün ise kalın, esre olursa  o zamanda ince okunur.

-

9-HÜKMÜRRA : Ra harfi üstün veya ötre olduğu zaman kalın okunur esre olduğu zaman ince okunur.

-      

10-ZAMİR: Kendisinden önceki harf harekeli ise uzatılır uzatma harfi veya cezimli bir harf varsa uzatılmaz.

.       -    

11-İDĞAM-I MÜTECANİSEYN:

12-İDĞAMI MÜTEKARİBEYN:

İklâb-1 Bilâ gunne -2 Mea’l gunne -4 İzhâr -6 İhfâ -15=28 Harf

Kur’an-ı Kerimde Durak İşaretleri. Uzat Uzatılmaz

Durulur Birbirine yakın yerlerde birinde durulur. Nefes yetmezse durulur.Durulmaz

        Allah bildiklerimizle amel etmeyi, bilmediklerimizi öğrenmeyi cümlemize nasip etsin.Rabbim (c.c.) size kolaylıklar, talebelerinize de zihin açıklığı ihsan eylesin.  

Hazırlayan: Fehmi AKKOYUN      

Tesettür

Örtünenler,Rabbim emrin başım üstüne diyenlerdir.

Öyle konuşki gören işte ümmet i desin.Öyle giyin ki gören işte MÜSLÜMAN desin.Öyle yaşa ki gören işte İSLAM desin.

Emanete hiyanet ihanettir.

Enfal Suresi, 27. ayet: Ey iman edenler, Allah'a ve Resûlü'ne ihanet etmeyin, bile bile emanetlerinize de ihanet etmeyin.

Allah'a hıyanet emirlerini terkedip yasaklarını çiğnemekle olur. Rasulüne ihanet onun sünnetini terk edip başkalarını Örnek ve önder kabul edip onun izinden gitmekle olur.

“Ağaç yaş iken eğilir” ata sözüne istinaden deriz ki, ne kadar önce kapanırsanız, Allah katındaki değeriniz o oranda artar.

Benim istediğimi Allah istemiyorsa konu kapanmıştır. Necip Fazıl Kısakürek

Ey örtüm…!Madem ki Rabbim senin adını’ayet’koydu,başımın üstünde yerin var.

Samimi olmayanlara ise tek yol kalmıştır: Günaha bir mazaret kılıfı bulmak.Mazaret bulmaya çalışan kişi bunu alışkanlık haline getirir.                                                                             Allah’a verilmiş örtünme sözüm var diyen kardeşim neyi bekliyorsun.

Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun; martı sevdiği denizden asla vazgeçmez... Fırtınanın şiddetiyle kendine gelen martı denizine duyduğu sevgiyle daha sıkı sarılır.

Tesettür örtünmek hem Müslüman kadına,hem de Müslüman erkeğe namaz ve oruç gibi farz kılınmıştır.İslâm, insanı diğer canlılardan ayıran temel vasıflardan birisi olan “giyinme” ile ilgili de temel adap kaidelerini belirlemiştir.

Allah'ın daveti tesettüre,şeytanın daveti çıplaklığa Kadın ve erkeğe aynı mesaj.

Tesettürün farz olduğunu kabul etmekle birlikte ona riayet etmeyen bir kadının günahkar bir Müslüman olacağı ancak bu farzı inkar ederse, "İslâm'da böyle bir şey yoktur. Ben böyle bir şeyi kabul etmiyorum..." derse dinden çıkar Kâfir olur.…“Kur’an’ın haram kıldıklarını helal gören, Kur’an’a iman etmemiştir.” Beyhaki, Şuabül İman, I, 198; Heysemi, Mecmau'z Zevaid, I, 17

Tesettürlüyüm elhamdulillah diyebilmek ne kadar büyük bir kazanç.Tesettürsüz olmak ne kadar büyük bir kayıp..                                                      

TESETTÜR..! Mümin hanımları haram gözlerden koruyan en güzel 'Kalkan'dır'...!                                       Tesettürlü müyüz? Değil miyiz? Zararın neresinden dönersen kardır. Ne ekersen onu biçersin.                                            “Bir tohum nasıl kabuğunun içinde korunabiliyorsa, bir kadında ancak örtüsünün içinde korunabilir”

Erginlik çağına gelen ve akıllı olan Müslümanın mahrem yerlerini örtmesi farzdır, Şartlarını taşıdığı halde bu emri yapmamak büyük günahlardandır.

Tesettür, Rabb'ü-l Alemin'e karşı kulun itaat ölçülerinden biridir.                                                                        

-Dikkat edilirse Cenab-ı Hak’ın her şeyde bir muhafaza kanunu vardır. Bu kanunla kâinatı dahi rahmetinin bir parçası olan örtüyle korumaktadır. Dünyaya tesettür tabakaları giydirerek meteorların üzerimize düşmesini engellemiş, tabiri caizse dünyayı gök taşlarının tacizinden ozon tabakası ile korumuştur.Bir portakal, bir ceviz, bir ağaç düşünün ki, bunları dahi bir kabukla kaplamış, içlerindeki kaliteyi bunların örtüleriyle korumuştur. Bir elma, kabuğuyla aylarca sapasağlam dururken, üzerindeki kabuğunu soyduğunuzda, hemen solmaya, çürümeye başlar.

Gerçekten Allah’ı sevip itaat noktasında samimi olan bir mü’min, Rabbinden geldiğini bildiği bir isteği O’nun hatırı adına, hem vaad ettiği cenneti adına, hem o ebedi cennete layık olmak adına, herşeyden de önemlisi O’nun rızasını kazanmak adına yapmaz mı............

Örtünmek fıtridir.

Yani insanın yaradılışında örtünme duygusu var. İnsan, insan olarak örtünmek ister. Dünyanın bir ucundan öbür ucuna kadar gidin, her insanın vicdanına sorsanız hiçbirisi, çırılçıplak gezmek, tozmak istemez. İnsan, elinde olmadan ister istemez, örter, örtünür. İşte bundan anlıyoruz ki örtünmek, insanın fıtratında var, fıtratta olduğu için de bütün insanlar tarafından tamamen çıplak olmak hoş görülmemiştir. Sadece İslam toplumu değil, gerek Müslüman gerek gayri müslim her nerede olursa olsun, bütün insanlar örtünme ihtiyacı içerisindedir.

Müslüman Kadınlarda tesettür.

“Ey peygamber! Hanımlarına, kızlarına ve mü'minlerin kadınlarına (bir ihtiyaç için dışarı çıktıkları zaman), dış örtülerini üstlerine almalarını söyle. Onların (iffetli olarak) tanınması ve incitilmemesi için en elverişli olan budur. Allah bağışlayandır, esirgeyendir.” Ahzab Suresi 33/59                                                                                                                        

Fıkıh alimlerimiz diyor ki: “Mühim olan örtünmektir.” Örtünmenin şekli: Şeffaf olmayacak, altı görünmeyecek… Bol olacak, uzuvları belli olmayacak… Altı görünürse sayılmıyor, uzuvları belli olursa sayılmıyor.

-Nur sûresi'nin 31. ve Ahzab suresi'nin 33, 35 ve 59'uncu ayetlerinde kadınların örtünmeleri, vücutlarının zinet yerlerini yabancılara göstermemeleri emredilmektedir. Bu konuda birçok hadis de vardır.Kadının bütün vücudunun avret olup olmadığı hususu da mezhepler arasında ihtilaflıdır.

Şafiî ve Hanbelî mezheplerine göre kadının istisnasız tüm vücudu avret kabul edildiği halde

Hanefî ve Maliki mezheplerinde eller ve yüzün fitne korkusu olmadığı takdirde avret olmadığı belirtilmiştir.

-“Mümin kadınlara da söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar. (Yüz ve el gibi) görünen kısımlar müstesna, zînet (yer)lerini göstermesinler. Başörtülerini ta yakalarının üzerine kadar salsınlar.Ziynetlerini kocalarından yahut babalarından yahut kocalarının babalarından yahut oğullarından yahut üvey oğullarından yahut erkek kardeşlerinden yahut erkek kardeşlerinin oğullarından yahut kız kardeşlerinin oğullarından yahut Müslüman kadınlardan yahut sahip oldukları kölelerden yahut erkekliği kalmamış hizmetçilerden yahut da henüz kadınların mahrem yerlerine vakıf olmayan erkek çocuklardan başkalarına göstermesinler.Gizledikleri ziynetler bilinsin diye ayaklarını yere vurmasınlar. Ey müminler, hep birlikte tövbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz!”Nur 24/31

Zinetin sözlük anlamı "süs" olsada buradaki anlamı fıtrattan gelen güzelliklerdir.

-Hz. Âişe'nin rivayetine göre, kız kardeşi Hz. Esma bir gün Peygamberimizin huzuruna gitti. Üzerinde altını gösterecek şekilde ince bir elbise bulunuyordu. Resulullah (a.s.m.) onu görünce yüzünü çevirdi ve şöyle buyurdu: "Ya Esma, bir kadın büluğ çağına erince yüzünü ve ellerini göstererek bunlardan başka bir tarafının görünmesi sahih olmaz." (Ebû Dâvud, Libas 31)

-Kadın ne erkek elbisesi giymeli, ne de giydiği elbise erkek el­bisesine benzemelidir. Zira Ebu Hüreyre (ra), «Resulullah kadın elbisesi giyen erkekte erkek elbisesi giyen kadını lanetlemiştir.» demiştir. Ebu Davud, Nesai. Tahricüs-Sünen, C. 6. S. 57.

"Resûlullah (sav) hafif bir elbise giyip tamamen vücut hatlarını örtmeyen elbiseler giyen kadınlara ‘Onlar adı örtülü ama gerçekten çıplaktırlar’ buyurmuştur.” (Süyûtî, Tenvîru’l-Havâlif, c. 3, s.103)

Örtünmek imanın, edebin, hayânın açık bir ifadesidir. "Haya imandandır, iman ise cennete götürür. Ahlaksızlık ise cefadandır. Cefa ise sahibini cehenneme götürür." (Tirmizi, Birr, 2140)

Hayâ güzeldir, fakat kadınlarda olursa daha güzeldir.” (Deylemî, Müsnedü’l-Firdevs) buyurmuşlardır.

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: Kadınların, kızların, başı, saçı, kolları, bacakları açık olarak sokağa çıkmaları haram olduğu gibi, ince, süslü, dar, hoş kokulu elbise ile çıkmaları da haramdır. Böyle çıkmalarına izin veren, razı olan ana babası, kocası veya kardeşi de, onun günahına ve azabına ortak olurlar. (Kimya-yı saadet)

Tesettüre riayet etmemek ve ziynetlerini göstermek gibi günahlar, kadınlarda çok olduğu için, Resulullah efendimiz, (Mirac gecesi Cehennemi gösterdiler, çoğunun kadın olduğunu gördüm) buyurdu. (Tirmizi)

-Bir kadın veya bir genç kızın açık saçık sokağa çıkması durumunda, günah kazanır.

Açık gezmek, diğer haramlardan farklıdır. Çünkü adım başına işlenen bir günahtır. Yani, işlediği günahlar, kazandığı sevapları alır götürür.

-Cemiyette, çarşı-pazarda, sokakta açık-saçık gezen bir kadın, hem kendisi günaha girmekte hem de başkalarının günah işlemesine sebep olmaktadır. Bu itibarla, herkes kendi günahını yüklenmekle birlikte, o kadın, -kendi günahına ilaveten- günah işlemelerine/göz zinasına yol açtığı insanların vebâli kadar da ayrıca günah yüklenmiş olmaktadır. Ve yine tesettürsüz kadın, günahı alenen işlediği için, fâsık-ı mütecâhir günahı pişmanlık duymadan ve açıkça işlemekle Allah’a karşı manevî sorumluluk duygusunu kaybetmiş ve nefsinin arzularıyla baş başa kalmış, başıboş bir insandır.

Yani, günahını başkalarına da açıklamakla kötü örnek olmaktadır.

Müslüman Erkeklerde tesettür.                                                                                            

Erkeğin avreti diz ile göbek arasıdır.Müslüman erkeğe farz kılınmıştır.

Erkekler kadınlardan daha fazla örtünüyor.Daha az örtünme hakları varken.

Bozuk bir toplulukta kurtuluş ümidi olunmaz, toplumun bozukluğu da kadınlardan önce erkeklerin kusur ve hatalarındandır.

Mü'minlere söyle: "Gözlerini (harama bakmaktan) sakınsınlar, ırzlarını korusunlar. Bu (hareket) onlar için daha temiz (ve yararlı) dır. Şüphesiz Allâh, onların her yaptıklarını haber almaktadır.Nur 24/30                  

Gözü sakınmanın birçok faydaları vardır:.Allah (c.c)’ın emri tutulmuş olur. Bir ok gibi kalbi yaralayan manzaralardan korunulmuş olur. Kalb kuvvetlenir. Kalb kötü şeylerle meşgul olmaz. Karşı cinsten olanlara erkeklerin maksatlı bakması onları günaha sokar.

Kim haramdan gözünü sakınırsa Allah onu ibadetin tadıyla doyurur. (Müsned, 5: 264)

Tesettüre Allahın farz emrine uyanların kazandığı sevap.

-Bir kadın veya bir genç kız, çevresindeki insan şeytanlarına aldırmadan yalnızca Allah’ın emri olduğu için başını örterse, o kimse bir ihtiyaç sebebi ile sokağa çıkıpta evine dönünceye kadar veya örtünmesi gereken her durumda örtündüğü için kendisine farz sevabı yazılır. Bunun anlamı ise;

İmam-ı Rabbani hazretlerinin zekat ile sadakayı mukayese etmesi gibi, bir kız veya kadının başını Allah rızası için kapatmasının sevabı, milyarlarca lira sadaka vermekten, milyonlarca defa umre hacına gitmekten daha fazla sevaba gireceği manasına gelmektedir.                              Örtünmeyen her bayan Kur'andaki bir farzı terk etmenin günahını alır.          

Tesettüre Allahın farz emrine uymayanların kazandığı günah.

İnsanın örtünme ihtiyacının ilk insan Hz. Âdem ve Hz. Havva ile başladığı, çıplaklığın çirkin bir şey olduğu da ayette şöyle belirtilir: “Ey Âdemoğulları! Şeytan, ana ve babanızın kötü yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak nasıl cennetten çıkardıysa, sakın size de bir kötülük yapmasın.” Araf 7/27

Kur'an-ı Kerim uyarıyor; Ey insanlar! Şüphesiz Allah'ın vaadi gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın. Allahın affına güvendirerek şeytan sizi ayartmasın (Fatır Sûresi 35/5)

Bir bayan kardeşimiz buraları çok dikkatli düşünmesi gerekir.

Şimdi bir çift düşünün çiftin eşi tesettürlü degil o zaman ne oluyor o bayan tesettüre girmemiş olan o kardeşimiz canabı hakkın ona ihsan ettiği güzelliğini  kocasının haricindeki insanlarada gösteriyor onlarlada kocasıyla hariç insanlarla paylaşıyor.Şayet o erkek erkekligini bozmamışsa.Müslüman dinine bağlı olan o erkek darılır ve kıskanır.Kıskanmıyorsa evlilik hayatında problemler başlıyor.Kıskanmak erkelere verilen bir koruma içgüdüsüdür.

Bayan beyine benim güzelliğimi sadece sen görebilirsin başkasına benim güzelliklerim kapalı bunu yaparsa bu bir erkeke ne verir onur verir.Biz Müslüman erkelerden bahsediyoruz.Demekki kadın ve erkek evlenmeden önce neye dikkat edecek denkliğe dikat edecek denklik nedir dindarlıktır.

Hadis-i şerifde buyuruldu ki: (Kadın, malı, güzelliği, asaleti ve dindarlığı için nikah edilir. Sen dindar olanı seç ki, maddi ve manevi nimete kavuşasın!) [Buhari] Sen dindar olanı şeçki mesut olasın.

Erkek dindar eşi dindar degilse ahrette eşini kaybeder.Kadın dindar erkek dindar degilse ahrette beyini kaybeder.Sen cennete gitmezsen o gidecek eşin cennette başkasıyla evlenecek.Biri cennete biri cehenneme gidecek.Ne garipki ikiside Müslüman fakat bütün hayatları.Birbirine ateşe atılmasında yardım ediyorlar.Ne beyi nede eşi cennete gitmek için bir gayret göstrmiyorlar.Kişinin sahip olduklarının en hayırlısı: Allah'ı zikreden bir dil, ona şükreden bir kalp ve imanı doğrultusunda yaşamına yardımcı bir eştir.İbn Mace, Nikah 27 [10]

Bazı dindarların dünyada eşlerinden sıkıntı çekmeleri nedendir.

Dindar bir genç kızın güzelliginden dolayı etkileniyor ama alacagı kız serbest bana karışmayacaksın söylüyor rahat bir kardeş yani biz bununla dindarlık konusunda denkmiyiz hiç bu kısmını dikkate almıyor ve evleniyor.

Öyle serbest kadınların vastasıyla evlenmelerinin hatalarından O kadınların eliyle tokat yemelerine  kader müsaade etti. Tokatıda o alığı serbest kadına attırdı.

Hem Müslümansın hem dindar bir gençsin öyleyse öyle görsel güzellige kapılarak diyanetteki denkliği unutarak bir evlilik yapma.Yaparsan o aldıgın eşinden dolayı serbestliginden dolayı kader senin bu tokatı yemene müsaade edecek ve eşin yüzünden dünyada çok sıkıntılar çekeceksin artık gerisi sizin takdiriniz.

*İmam Ahmed’in şöyle dediği anlatılır: Bir toplulukla beraberdim. Su kenarındaydık. Onlar, soyunup suya girdiler. Ben de: “Kim Allah’a ve âhiret gününe iman ederse peştemalsiz hamama girmesin,” hadisiyle amel ederek soyunmadım. O gece bir rüya gördüm. Birisi bana: “Müjde ey Ahmed! Sünnetle amel etmen sebebiyle Allah seni affetti. Seni kendisine uyulan bir imam yaptı, diyordu. “Sen kimsin?” dedim, “Cibril”, dedi.

Rabbim hakkıyla örtünenlerden hakkıyla secde edenlerden eylesin. Rabbimizin rahmet ve bereketi üzerinize ve üzerimize olsun. Ya Rabbi, bu fitne zamanında kalbimize ihlâs ver, takva ver… İçimiz güzelleşirse, dışımız da güzelleşir Ya Rabbi… Ya Rabbi, Sen bizi sevdiklerine benzet… Onlar gibi yaşamayı bizlere nasib eyle… Razı olduğun tarzda giyinebilmeyi (tesettürlü olabilmeyi) bize sevdir ve kolaylaştır… Âmin..

Tevbe

 Günahlardan arınmak istiyor muyuz?

  "Ümmetimin tamamı affedilmiştir, ancak günahlarını ilan edenler müstesna."

xxx

Tevbe, günah işledikten sonra, pişman olup, Allahü teâlâdan korkmak, bir daha yapmamaya söz vermektir. -Ey iman edenler! Samimi bir tevbe ile Allah'a dönün. Umulur ki Rabbiniz sizin kötülüklerinizi örter.Tahrim 66/8  Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur: “Günahlarını açıklayanlar hariç bütün (samimi tevbe eden) insanlar affedilmiştir. İnsanlardan biri geceleyin bir günah işler, Allah-u Zülcelâl günahını örtmüştür. Ancak, sabaha çıkınca Allah-u Zülcelal’in örttüğü perdeyi açar ve günahını (insanlara) anlatırsa işte bu affedilmez.” (Buhari, Müslim)                                                                                                

Seni günahlara götüren bütün yollardan uzaklaş.                                                                     Verdigin sözü tut günahlarını başkasına anlatma.                                                                                                  Kur’an-ı Kerim'de, “Allah, kendisine şirk koşulmasının dışındaki istediği kimselerin bütün günahlarını bağışlar."(Nisa, 4/48,116) buyurarak, hangi günah olursa olsun affedebileceğini bildirmektedir.Ahirete kalan günahların da Allah Teâlâ’nın dilemesine göre muamele görür. Günahtan hemen sonra tevbe etmek farzdır. Tevbeyi geciktirmek de büyük günahtır. Bunun için de, ayrıca tevbe etmek gerekir.

Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:

(Allah’a tevbe edin!) [Nur 24/31]

(Allahü teâlâ, tevbe edenleri sever.) [Bekara 2/222]                                                                      Ey Âdemoğlu! Sen bana dua ettiğin ve benden af umduğun sürece, işlediğin günahlar ne kadar çok olursa olsun onların büyüklüğüne bakmadan seni bağışlar��m.                                                     Ey Âdemoğlu! Günahların gökleri dolduracak kadar olsa, sen Benden bağışlanmanı dilersen, günahlarını affederim.                                                                                                             Ey Âdemoğlu! Sen yeryüzünü dolduracak kadar günahla huzuruma gelsen, fakat bana hiçbir şeyi ortak koşmamış, şirke bulaşmamış olsan, ben de seni yeryüzü dolusu mağfiretle karşılarım.” (Tirmizî, Daavat: 98)

Rabb’imiz, Kendisinden asla ümit kesilmemesini emrederek, şöyle buyurur: “Ey günah işleyerek nefislerine zarar vermede haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Allah dilerse bütün günahları bağışlar. Çünkü O çok affedici ve çok merhametlidir.” (Zümer 39/53) Günahsız olarak doğan insan, ergenlik çağından sonra nefsine ve şeytana uyarak günah işleyebilir. Bu itibarla Allah'ın koruması altında bulunan Peygamberler hariç bütün insanların az çok günahı vardır Ashabı Kiram bile kendini günahsız görmemiştir. Cennetle müjdelendiği halde Aşere-i Mübeşşere bile korku ile ümit arasında olmuş, her an tevbe istiğfar etmekten geri kalmamıştır.

Rasulullah (s.a.v.) Efendimiz: “Bütün insanlar hata yapar, hata yapanların en hayırlısı ise hatasından dönendir.” (İbn Mâce, “ Zühd”, 30) buyurdu.

Gayret et, dişini sık, gevşek kul olma, sağlam niyetli ol, azimli ol; yine düşersen yine kalkarsın. Bin defa düşsen, kalksan, tevbeni Allah kabul eder. Ama içinden sağlam bir niyetle döneceksin. Pişmanlık duyacaksın. Günahından iğreneceksin. Kendine kızacaksın. “Nedir benim bu yaptığım?!” diyeceksin. “Bir daha yapmayacağım!” diyeceksin. “Söz!” diyeceksin.

“Pişmanlık tövbedir.”

“Eğer iyi kimseler olursanız, şüphesiz Allah tövbe edenleri bağışlayacaktır.” (İsra, 17/25)

Hz. Peygamber (s.a.v) "Pişmanlık Tevbedir" (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1, 376, 423, 433) buyurmuştur.

Sonra yaparım diyen helak olur.

Bugünün işini yarına bırakma.

Bir hadis-i şeriflte de: “Daha sonra yaparım diyenler helâk oldu.” (Riyazu’s-Sâlihîn) buyurulmuştur. Tevbe mi etmek istiyoruz, şimdi etmeliyiz. Hayır hasenat mı yapmak istiyoruz, şimdi yapmalıyız. Kur’an mı okumak istiyoruz, şimdi okumalıyız. Dua mı etmek istiyoruz, şimdi etmeliyiz. İçinde bulunduğumuz anı ganimet bilmeli, Rabbimizin razı olacağı işlerle değerlendirmeliyiz. Efendimiz s.a.v.: “Salih ameller işlemekte acele ediniz.” (Müslim) buyurarak ümmetini bu noktada teşvik etmektedir.

Velhâsıl dünyanın baharı her sene yeniden gelir. Lâkin ömrün baharı olan gençlik, aslâ geri dönmez. Eğer gençlik Kur’ân ve Sünnet muhtevâsında değerlendirilmezse, yarın elde sadece «âh ile vâh» kalır.

Araya sonra girdi mi, o iş kaldı demektir; çünkü unuturuz, bir mani çıkar, hastalık olur, ölüm olur, bir daha o işi yapamayız.

Mevlana Celaled’din Rumi böylelerinin tutarsızlığı için: “Yarın yaparım diyorsun kaç tane yarın geçti hayatında Kaç tane yarın geçti ne yaptın ki yarın yarın diyorsun “ demiştir. En önemli ibadetlerini yarına erteleyenler.

Son anda tevbe etmek mümkün mü? Böyle bir kişi affedilir mi?                                             Ölüm alametleri başladığı, hayattan ümit kesildiği zaman bile, Müslümanın tevbesi kabul olur; fakat kâfirin imana gelmesi kabul olmaz.                                                                                                                                    “Allah kulunun tevbesini can gırtlağa gelmedikçe kabul eder.” (Tırmizi Daavat:99) + (K.sitte:17/629)

"Kötülükleri yapıp yapıp da nihayet ölüm gelip çatınca: "Ben şimdi tevbe ettim" diyenler ile kafir olarak ölenler için (kabul edilecek) tevbe yoktur. Onlar için acıklı bir azap hazırladık."Nisa, 4/18 Firavun da tıpkı Yunus aleyhisselam gibi kendini kınamıştı. Ama Yunus aleyhisselam bunu, ölüm gelmeden önce, Firavun ise ölüp denizin dibini boyladıktan sonra yapmıştı. Allah Teâlâ şöyle buyurur: “Firavun’u ve ordularını yakaladık, denizin dibine attık. Bu sırada o, kendini kınıyordu.” (Zâriyat 51/40) Kendini kınama, kâfir olarak ölen her ruhun yapacağı iştir.

Ey nefsim, sonra tevbe ederim ve iyi şeyler yaparım diyorsan, ölüm daha önce gelebilir, pişman olup kalırsın. Yarın tövbe etmeyi, bugün tevbe etmekten kolay sanıyorsan aldanıyorsun... İmam Gazali (r.a)    

Kişi günah işlerse hemen ardından faydalı bir amel yapmalıdır.

“Ya Resulallah! Bana nasihat et” dedim: “Bir kötülük yapıp günah işleyince hemen peşinden güzel, faydalı işler yap ki günahını affettiresin” buyurdu: “Ya Rasûlullah! “ La ilahe illallah” iyiliklerden, güzel amellerden sayılır mı?” dedim: “O hasenelerin, güzel amellerin en üstünüdür” buyurdu. (Ebu’d-Derda) -Eğer sadakaları (zekât ve benzeri hayırları) açıktan verirseniz ne âlâ! Eğer onu fakirlere gizlice verirseniz, işte bu sizin için daha hayırlıdır. Allah da bu sebeple sizin günahlarınızı örter. Allah, yapmakta olduklarınızı bilir. (Bakara 2/271)

O ki Allah yolunda malını verir, temizlenir. Leyl 92/18

Bilal’in tevbesi                                                                                                               Bir sabah Peygamber Efendimiz sallallâhu aleyhi ve sellem müezzini Bilâl'i çağırdı ve ona: -"Bilâl! Hangi ameli yaparak benden önce cennete girdin? Dün gece cennette, senin ayakkabılarının tıkırtısını önümde duydum" diye sordu. Bilâl -radıyallâhu anh- de:

- Yâ Rasûlallâh! Ne zaman bir günah işlesem arkasından hemen kalkıp iki rek'at namaz kılarım, abdestim bozulduğunda da vakit geçirmeden hemen abdest alırım.

(Her abdest aldığımda da Allâh'ın üzerimde iki rek'ât namaz hakkı olduğunu düşünürüm ve kılarım. ) dedi. Bunun üzerine Rasûl-i Ekrem -aleyhi's-salâtü ve's-selâm-: - "İşte bunun sâyesinde" buyurdular. (İbn Huzeyme, Sahîh, II, 213 (1209)

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: “Dertlerin, belaların gelmesine sebep, günah işlemektir. Fakat, belalar, sıkıntılar, günahların affedilmesine sebep olur. Allahü teâlâ, sevdiklerinin günahlarını affetmek için, onlara dert, bela gönderiyor. Tövbe, istigfar edince de, günahlar affolur. Dert ve bela gelmesine lüzum kalmaz ve gelmiş dertler de gider. O halde, dert ve beladan kurtulmak için, çok istigfar okumalıdır. 

Hz Adem(as)'in tevbe Duası:

'Ey Rabbimiz! Biz kendimize haksızlık ettik. Sen bizi bağışlamaz ve bize rahmet etmezsen muhakkak ki zarar edenlerden oluruz' dediler. (Araf ,7/23)

Hz.Eyyup (as) ın tevbe duası:

“(Ey Peygamberim!) Eyyûb’u da hatırla. Hani o Rabbine,‘Şüphesiz ki ben derde uğradım, sen merhametlilerin en merhametlisisin’ diye yalvarmıştı.” (Enbiya, 21/83)

Ya Rabbi.. bizler günahları çok olan kullarınız senin merhametin bizim günahlarımızdan daha çok bizleri affet. amiinn ..!!

Hz.Yunus (as)ın tevbe duası:

Senden başka ilah yoktur, Sen tüm noksanlıklardan yücesin. Gerçekten ben, zalimlerden oldum. 'Enbiya 21/87

Hz. Yunus'un duâsındaki: "İnnî kuntu mine'z-zâlimîn." (Ben, zâlimlerden oldum) sözü, günahı "itiraf" olduğu gibi, aynı zamanda "istiğfar"dır.

Kadir gecesi duası:

Peygamberimizin saygıdeğer eşi Hz. Aişe (R.A.) diyor ki: "Peygamberimize.(sav) - Ey Allah'ın Rasûlü! Kadir gecesine rastlarsam nasıl dua edeyim" diye sordum. Peygamberimiz. .(sav)

-"Allahım! Sen affedicisin, affetmeyi seversin, beni de affet" diye dua et" buyurdu.Tirmizi,Da’avat 89,(3508)

"Settâr" (günah ve kusurları örten)

“Ğaffâr” kulların günah ve hatalarını tekrar tekrar affeden bağışlayan .Ya Settar Ya Gaffar.  

Mevlana : “Gel, gel, kafir olsan da gel, Putperest olsanda gel, Tevbeyi yüz defa, Bozmuş olsan da gel. Bizim kapımız ümitsizlik kapısı değil.” demiştir.

Mevlana'nın şu öğüdüne dikkat etmekte fayda var: "Akıllı kişiler, önceden ağlarlar. Bilgisizler ise işin sonunda başlarına vururlar. Sen, işin başlangıcında sonunu gör de kıyamet gününde pişman olma!" Son sözü yine Kur'an'a bırakalım. Tevbe, Allah'ı unutmama ve O'nu her an hatırda tutarak yaşamaktır. "Allah'ı unutanlar gibi olmayın..." Haşr 59/19

Tövbe nasıl edilir?

(Sağdaki melek, soldaki meleğin âmiridir. Kul, bir iyilik yapınca, on sevab yazar. Kötülük yapınca, sağdaki melek, soldaki meleğe "Bekle!" der; o da, altı saat bekler. Eğer kul, istigfar ederse, hiçbir şey yazmaz. İstigfar etmezse, tek bir günah yazar.) [Taberânî]

Tövbe etmek için önce aşağıdakileri yapmak gerekir.

1. Allah’a karşı günah işlediğini bilerek, bu günahtan dolayı Allah’a sığınmak ve pişman olmak. 2. Bu suçu işlediği için üzülmek, Yaratıcıya karşı böyle bir günah işlediğinden dolayı vicdanen rahatsız olmak.

3. Bir daha böyle bir suça dönmeyeceğine dair kesin bir karar içerisinde olmak.

4. Kul hakkını ilgilendiriyorsa onunla helalleşmek. Bu hususları yerine getirdikten sonra “Estağfirullah” demeyle tövbe edilebileceği gibi aşağıdaki duaları okuyarak da tövbe edilebilir.

“Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe’l-azîm el-kerîm, ellezî lâ ilâhe illâ hüve’l-hayyü’l-kayyûmü ve etûbü ileyhi, tevbete abdin zâlimin li-nefsihî, lâ yemlikü li-nefsihî mevten velâ hayâten velâ nüşûrâ. Ve es-elühü’t-tevbete ve’l-mağfirete ve’l-hidâyete lenâ, innehû, hüve’t-tevvâbü’r-rahîm.”

Ilâhi ya Rabbel alemin! Büluğ çağina erdiğimden bu âna gelinceye kadar bütün âzâlarımdan her nekadar günah işlemişsem, ben onların cümlesine tevbe ettim, pişman oldum, bir daha işlememek üzere söz verdim Tevbe yâ Rabbi estağfirullah Tevbe yâ Rabbi estağfirullah Tevbe yâ Rabbi estağfirullah Amentü billâhi ve melâiketihi ve kütübihi, ve rusülihi vel yevmil âhiri, vebil kaderi, hayrihi ve şerrihi minellâhi teâlâ vel bâsü bâdel mevt Hakkun; Eşhedü ellâ ilâhe illallah, ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve rasülüh.

" Bizi affet, bizi bağışla, bize merhamet et!" Bakara Suresi 2/285.

Allahım bügüne kadar bilipte veya bilmeyipte işlidiğimiz bütün günahlarımızı affet sen affedicisin affetmeyi seversin bizleride affet.

Tefekkür

Tefekkürsüz bakış, cansız bir nakış.

Tefekkür, herhangi bir mesele hakkında derin düşünme, zihni yorma ve işin şuuruna varma anlamlarına gelir.

Vesveseler Karşısında Müslümanın Sığınağı: Tefekkür.

İbrahim bin Edhem’e: Niçin çok düşünüyorsun? diye sorduklarında: Tefekkür, aklın sadakasıdır, cevabını vermiştir.

Kur’an-ı kerimde iyiler övülürken buyuruluyor ki: (Onlar ayakta iken, otururken, yanları üstüne yatarken hep Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışını inceden inceye düşünürler. “Ey Rabbimiz, sen bunları boşuna yaratmadın. Sen [boş, manasız şeyler yaratmaktan] münezzehsin. Bizi Cehennem azabından koru” derler.) [A. İmran 3/191]

Kendini görmek isteyen, tefekkür aynasına baksın.

Geceleri pek az uyurlardı.Zariyat 51/17                                                                                                                                          “Onlar ki geceyi Rab’lerine secde ve kıyam ile ibadetle geçirirler.” Müminin gecesi gündüzü gibidir. Mümin gündüzleri en hayırlı gündüz, geceleri ise en hayırlı gece hâline getirmeye çalışır.

Kamil bir müminin

" Resul-i Ekrem (sallahu aleyhi vesellem) Efendimiz'in "Müminin sükûtu tefekkür, bakışı ibret ve konuşması da hikmet olmalıdır." Bkz.: ed-Deylemî, el-Müsned, 1/421

"Ölmeden evvel ölmek" (bkz. Keşfu'l-Hafa, II, 291, hds. No: 2669)                                                          "Hesaba çekilmeden önce kendimizi hesaba çekmek (bkz. Tirmizi, Kıyame, 25                                                       Namazda tefekkür.(Tefekkür, ibadetin yarısıdır.) [İ. Gazali]

-Hz. Ebu Bekir (ra) tefekkür ederdi

Hz. Ebu Bekir, geceleri, yatsı namazından sonra bir-iki saat kadar ev halkıyla sohbet ederdi. Onlar yattıktan sonra kalkar, abdestini tazeler, iki rekât namaz kılıp seccadesi üzerinde oturarak, huşû içinde tefekküre dalardı. Geceleyin kalkar, on rekât teheccüd ve üç rekât vitr kılar ve ev halkını da uyandırırdı. Arkasından sabah sünnetini kılıp camiye giderdi.

İMAM AZAM VE TEFEKKÜR

İmam-ı A’zam Hazretleri bütün duygu ve lâtifeleriyle ümid ve korku içinde âdeta baştan aşağı İslâmi vecd ve haşyetle doluyordu. Bir yatsı namazında İmam, “Zilzâl” sûresini okumuş, o da namazdan sonra kendinden geçerek sürenin mânâsı etrafında tefekküre dalmıştı. O’nu kendi haline bırakan müezzin gidip sabah namazına geri gelince hâlen vecdinin devam ettiğini ve: “Ey hayrın da şerrin de zerresini zayi etmeyen!. Kulun Ebû Hanife’nin şer mesabesindeki hallerini affeyle!..” diye ağladığını gördü. Nihayet müezzin yağı tükenmekte olan kandile yağ koyarken Ebû Hanife vecd halinden sıyrılıp kendine geldi, müezzine hitaben: “Kandili mi söndüreceksin?” diye sordu. Müezzin de: -Efendim sabah namazı oldu, ezan okumaya geldim, yatsı değildir, cevabını verdi. Bundan sonra sabah namazını da cemaatla kılan Ebû Hanife oturup dersine devam etti ve müezzine de şöyle bir ricada bulundu:”Benim birtakım hallerim vardır ki bir kısmına sen muttali oluyorsun, istirham ediyorum, kimselere açma bunları, olur mu?”

Peki ya, Peygamberimiz Hz. Muhammed (S.a.v)’ın tefekkürü nasıldı?

O’nun tefekkürü de tıpkı atası Hz.İbrahim (a.s)’ın ki gibiydi. Kendisine nübüvvet gelmeden önce Hira (arayış) Mağara’sına gider, inzivaya çekilir ve orada yerlerin ve göklerin melekutu Ruhlar ve melekler âlemi. (izzet ve hükümranlık) hakkında düşünür ve Kabe’yi seyrederdi.                        Peygamberimiz (s.a.v.)’e nübüvvet geldikten sonra ise O’nu en çok etkileyen ayetlerden biri tefekkür hakkında olmuştur. İki kişi Hz. Aişe (r.an)’ı ziyaret etmişler. Onlardan biri: “Hz. Muhammed (S.a.v)’de gördüğünüz etkileyici bir şeyi bize anlatır mısınız?” deyince, Hz. Aişe (r.an) şöyle demiştir: ” Resulullah (s.a.v) bir gece namaza kalktı, abdest alıp namaz kıldı. Namazda çok ağladı. Gözlerinden akan yaşlar sakallarını ve secde esnasında yerleri ıslattı. Sabah ezanı için gelen Hz. Bilal (r.a): “Ya Resulullah! Geçmiş ve gelecek bütün günahlarınız affedildiği halde, sizi ağlatan nedir?” deyince, O: “Bu gece Yüce Allah bir ayet indirdi. Beni bu ayet ağlatmaktadır.” dedi ve ayeti okudu.

“Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde aklıselim sahipleri için gerçekten açık ibretler vardır.” (Al-i İmran 190)

Tefekkür etmeyenler.

(Hidayet çağrısına kulak vermeyen) kâfirlerin durumu, sadece çobanın bağırıp çağırmasını işiten hayvanların durumuna benzer. Çünkü onlar sağırlar, dilsizler ve körlerdir. Bu sebeple düşünmezler.Bakara 2/171

-Andolsun, cehennem için cinlerden ve insanlardan çok sayıda kişi yarattık (hazırladık.) Kalbleri vardır bununla kavrayıp anlamazlar, gözleri vardır bununla görmezler, kulakları vardır bununla işitmezler. Bunlar hayvanlar gibidir, hatta daha aşağılıktırlar. İşte bunlar gafil olanlardır.).Araf 7/179

Uzuv ve cihazlarını, ibadette değil, sefahat ve dalalette kullanırlar. Yani emanete ihanet ederler. O halde nerede kaldı kâfir için hayvana yetişmek!

        NEYİN TEFEKKÜRÜNDEYİZ?..                                                                                  Kalbin Rahmânî vitrinleri mi, şeytânî vitrinleri mi seyrettiğine dikkat etmelidir. Zira parmak izi nasıl ki maddî bir kimlik ise, insanın seyredip tefekkürüne mâl ettiği vitrinler de, kişinin mânevî kimliğini meydana getirir.                                                                     Simdi sormak istiyorum Acaba insan denilen bu mahlukat yani sen yani ben yani o Yani biz Bize verilen nimetleri hangi yönde kullanıyoruz. İnsanoğlu ne ekerse onu biçiyor ise Tefekkür ekip tefekkür biçmesi ona bir hayli faydalı olacaktır.

Rabbim hepimize hakkıyla tefekkür etmeyi imanımızı güçlendirecek birer hisse çıkarmayı nasib-i müyesser eylesin. Âmin.

Tevekkül

”Tedbir kuldan, takdir Allah’tandır.”

Tevekkül, her türlü tedbiri aldıktan sonra Allah’a güvenip, sonucu O’na bırakmaktır.

Deveni sağlam yere bağla, sonra Allaha ısmarla. “Eğer mü’min iseniz yalnız Allah’a tevekkül edin.” (Maide 5/23)

Tevekkül nedir?

Tevekkül, Allah’a teslim olmak, güvenmek, dayanmak, bağlanmak ve sığınmak anlamlarına gelmektedir.

Dini terim olarak tevekkül ne anlama gelmektedir?

Tevekkül’ün dini terim olarak anlamıysa, bir amaca ulaşmak için gerekli olan her türlü önlemi alarak; elinden gelen tüm gayreti gösterdikten sonra kalben Allah’a bağlanıp ona güvenmek, sonucu sadece ve sadece Allah’tan beklemek anlamına gelmektedir.

Tevekkül nedir? Örnek?

Tevekkül, iş yapmayıp tembel olmak için değildir. Bir işe başlamak ve başlanan işi başarmak için tevekkül olunur. Güç bir işi başaramamak korkusunu gidermek için tevekkül olunur. (S. Abdulhakîm Arvâsî)

Sınava çalışan öğrencinin yüksek not almak için dua etmesi ve sonucunu Allah’a bırakmasıdır. Çaşılmadan sınava girip sonucu beklemek tevekkül olmaz.

Hasta bir kişinin tüm ilaçlarını zamanında aldıktan sonra şifa istemesi.

Yolcuk sırasında emniyet kemeri takıldıktan sonra Allah’a sığınması.

Bir çiftçi tohum ekmeden ürün elde edemez. Çiftçi tarlasını zamanda sürmeli, ekmeli, gübrelemeli ve sulamalıdır. Sonra da bol ve iyi ürün alabilmek için Allah’tan yardım dilemelidir. Çalışmadan başarıya ulaşılamaz.Kısaca gerçek anlamda tevekkül eden kimse işinin gereğini yapar ve sonucu Allah’tan bekler.

Doğru Olmayan Tevekkül?

İnsanın çalışmayı bırakıp, tembellik ederek, kendisinin yapması gereken işleri Allah’a havale etmesi, doğru bir tevekkül anlayışı değildir. Örneğin bir öğrenci dersine çalışmadan “Ben Allah’ın yardımına güveniyorum, Allah bana yardım eder” diyerek sınava girmesi yanlış bir düşüncedir. Çalışmadan, hiçbir çaba göstermeden başarılı olmaya beklemek tembelliktir, miskinliktir.

"Falan kişi bir hazine bulmuş. Çalışmadan , dükkansız ben de bulsam" deme !

-Hz. Ömer (r.a.)”Biz, Allah’a mütevekkil insanlarız.” diyerek başkalarının ellerine bakan bazı Yemenlileri, ”Hayır, siz mütevekkil değil, müteekkil (hazır yiyici) kimselersiniz.”diyerek azarlamış ve ”Mütevekkil, ancak tohumu toprağa atıp Allah’a tevekkül edenlerdir.” İbn-i Receb,Cemiul Ulun,s.44 diyerek, tevekkülün nasıl olması gerektiğini izah etmiştir.

- Peygamberimiz (s.a.s.)’de:”Siz Allah’a hakkıyla tevekkül etmiş olsaydınız; O,sabah yuvalarından aç çıkıp akşam tok olarak dönen kuşları rızıklandırdığı gibi, sizi de rızıklandırırdı.” İbn-i Mace,Zühd 14  buyurarak, tevekkülün nasıl olması gerektiğini kuşları misal vererek ifade etmiştir.

Dikkat! edilirse anlaşılır ki hadiste kuşlar, yuvalarında durup rızıklarını beklerler denmiyor, rızıklarını aramak üzere çıkarlar, Allah rızkı aramakta olan, yani rızkın sebeplerine yapışan yaratıklarına rızık verir, deniyor Ne kadar ince ve hikmetli bir anlatış!

-Bundan dolayı Allah Rasulü, devesini bağlayarak mı yoksa bağlamadan mı Allah’a tevekkül etmesi gerektiğini soran bir sahabeye ‘Bağla ve öyle tevekkül et.’ Tirmizi,Sıfatü’l-Kıyame 60 buyurmuştur.

- İnsan iradesini kullanarak seçme sorumluluğunu doğru yapmalı, ölçülü hareket etmeli, tedbiri asla elden bırakmamalıdır. Zira insan, rüzgarın önünde sürüklenen bir yaprak gibi değildir..

- Hz. İbrahim’i yakmak için Nemrut çok büyük bir ateş yaktırmış. Bu ateşin söndürülmesi için bir karınca sırtına küçük bir su parçası koyup gitmeye başlamış. Karıncaya demişler; “Sen bu suyla Hz. İbrahim’in ateşini söndüremezsin” diye. Karınca “söndüremezsem bile ben bana düşen vazifeyi yerine getirmiş olurum” diye cevap vermiş. Yaşantımızda bir çok şeyi arzu etmekteyiz. Arzu ettiğimiz şeylerin ise kendimiz için hayırlımı şerlimi olduğunu bilmemekteyiz. Bu sebeple biz arzu ettiğimiz şeyler için çalışmalı çaba göstermeli ve işin nihayetini Allah’a (c.c.) bırakmalıyız. Sonucunda ise bize verilene razı olmalı, ele geçmeyenlerden dolayı Rabbimize asla isyan etmemeliyiz. Karınca misali biz bize düşeni yapalım. Gerisini en iyi Yaratanımız bilir.

-Bir zamanlar bir karınca varmış. ‘

Yel eserken harmanını savurmak ‘lazım deyip , kışa da yatırım yapmada , gelecek zor günleri sıkıntısız geçirebilme kaygısındaymış.

Masalın devamında ; bir de ağustos böceği varmış ki aman efendim. Eğlence, çalgı peşinde, bugününü yaşayan , yarınını dert etmeyen bir muhteremmiş. Nerede gece orada sabah. ‘Ye, iç, gez , oyna , bu dünyaya bir daha mı geleceksin , yaşamana bak.‘ da onun felsefesiymiş.Kış kapıya dayanmış.Bundan sonrasını anlatmaya gerek yok herhalde.

-Hani bazılarımızda vardır ya,yorganımızın büyüklüğünü görmeden,bilmeden ayağımızı uzattıkça uzatırız.                                                                                                                 -Bazılarımız da vardır , her şeyiyle düzen sahibidir. Planlıdır. Harcaması ve biriktirmesi ölçülüdür. Hayrını da verir, şerrini de düşünür. Bilmem ki ; bu da en büyük nimet olarak insana bahşedilen aklın tezahürü müdür?

-İman edenlere ilahi yardım mutlaka yetişecektir. Bazen kapıdaki bir dost, bazen mağara girişini ören bir örümcek, bazen de parkta uçan bir güvercin olarak…

Cenab-ı Allah bizleri kendisine hakkıyla tevekkül edenlerden eylesin..Amin. 

 Teyemmüm

Teyemmüm Nedir : Niyet ederek, temiz toprak veya toprak cinsinden bir şeye, ellerini vurup yüzünü ve kollarını meshetmeye teyemmün denir. Abdest almak veya gusül yapmak için su bulunmadığı veya su bulunsa bile kullanılması mümkün olmadığı zaman teyemmüm etmek, abdest ve gusül yerine geçer.

        -Yıkanmak için uygun su bulamayan veya soğukta gusül abdesti aldığı takdirde hastalanacağı kanaatinde olan ya da gusül abdesti alabileceği uygun bir yer bulamayan cünüp kimse, teyemmüm ederek namazını kılar. Çünkü bunda zaruret vardır (Merğinani, el-Hidaye, el-Mektebetü’l-İslamiyye, t. s. , I, 25).

-Teyemmüm abdest ve gusül yerine geçen bir bedel ve istisnaî hüküm olup ancak belli bir mazeretin bulunması halinde yapılabilir. Bu mazeretler de iki grupta toplanabilir:

1. Abdest veya gusle yetecek miktarda suyun bulunmaması.

2. Suyu kullanmayı engelleyen fiilî bir durumun veya suyu kullanmamak için dinen geçerli bir mazeretin/engelin bulunması. Abdest ve gusle yetecek suyun hiç bulunmaması, yürüyerek veya vasıtayla kolayca gidilip gelinebilecek bir mesafeden daha uzakta olması, su yolunda bir tehlikenin varlığı, parayla su satın alma imkânının olmayışı veya fiyatının rayiç bedelin çok üstünde olması, suyu kullanmanın sağlık açısından tehlikeli oluşu, suyu elde etme araç ve gerecinin bulunmayışı, havanın veya suyun aşırı derecede soğuk olması gibi durumlar da yukarıdaki iki mazeret halinin sık rastlanılan örnekleri olarak sayılabilir. Bu konuda mükellef kendi karar vermeli, haklı ve geçerli bir mazeretinin bulunduğuna kanaat getirdiğinde dinin bu ruhsatından yararlanmalıdır.Diyanet ilmihali

 -Abdestle ilgili olarak Kur'ân-ı Kerîm'de

Eğer su bulamazsanız temiz toprakla teyemmüm edin" (el-Mâide 5/6) buyurulur.                   -Teyemmüm ile ilgili bir diğer ayette de “... su da bulamazsanız o zaman temiz bir toprağa yönelip (niyet ederek onunla) yüzlerinizi ve ellerinizi mesh edin.” (Nisa, 4/43) buyrularak teyemmümün içeriği ve hangi şartlarda bu yönteme başvurulabileceği pekiştirilmiştir.

Hz. Peygamber de hicretin 5. yılında nâzil olan bu hükmü tatbikî olarak göstermiş ve açıklamış.

Teyemmümün Farzları :Teyemmümün farzları ikidir:

1) Niyet etmek,

2) Elleri temiz bir toprağa veya toprak cinsinden bir şeye iki defa vurup, birinci vuruşta yüzleri, ikincisinde kolları meshetmek.

Teyemmümün Sünnetleri

1. Teyemmüme başlarken besmele okumak. 2. Tertibe riayet etmek. Yani evvela yüzünü, sonra kollarını meshetmek. 3. Bunları ara vermeden birbiri ardınca yapmak. 4. Elleri yere koyunca evvela ileri sürmek. 5. Ondan sonra elleri geriye çekmek. 6. Parmaklarını açık bulundurmak. 7. Ellerini yerden kaldırınca birbirine vurarak silkelemek.

Teyemmüm Nasıl Yapılır :

Önce kollar dirseklerin yukarısına kadar sıvanır. Teyemmüm edecek kimse, ne için teyemmüm edeceğine de niyet eder. Eûzü Besmele çekilir. "Abdestsizlikten veya cünüplükten temizlenmeye" diyerek niyet edilir.Parmaklar açık bir halde eller temiz toprağa veya toprak cinsinden bir şeye bir defa vurulur.

Eller fazla tozlanmış ise yan yana getirilerek birbirine hafifçe vurulup tozlar silkelenir.

Sonra ellerin içi ile yüzün tamamı bir kere meshedilir.

Eller tekrar toprağa vurularak sol elinin içi ile sağ kol dirseklerle beraber; sağ elin içi ile de sol kol dirseklerle beraber meshedilir.

Teyemmümü Bozan Şeyler :

-1)Abdesti bozan ve guslü gerektiren durumlar teyemmümü de bozar. Çünkü teyemmüm abdesti bu ikisinden bedeldir. Cünüp olan kimse teyemmüm abdesti aldıktan sonra abdesti bozan bir durum meydana gelse, yalnız abdesti bozulmuş olur, cünüplük hali geri gelmez.

2) Abdest ve gusül için su bulunur ve bu suyu kullanmak mümkün olursa teyemmüm bozulur,

3) Hastalık, tehlike, şiddetli soğuk, suyu elde edecek araç ve gerecin yokluğu gibi teyemmümü mubah hale getiren bir mazeret sebebiyle teyemmüm yapılmış da bu mazeret hali ortadan kalkmışsa, teyemmüm abdesti bozulmuş olur. Aldığı teyemmüm abdesti ile namaz kılan kimse namaz esnasında suyu görürse veya su bulunursa, teyemmüm abdesti bozulmuş olur. Namazı teyemmümle kıldıktan sonra su bulunursa vakit çıkmamış bile olsa kılınan bu namazın iadesi gerekmez. Şâfiîler bu durumda iadeyi gerekli görür. Namaz vakti çıktıktan sonra ise iadenin gerekmediğinde görüş birliği vardır. Diyanet ilmihali

Ticaret

Ticarette bazen kar edersin bazen zarar.

Allah için çalışmakta ise iflas yoktur.

Bizim büyüklerin dedikleri ‘Ayağını yorganına göre uzat' atasözü ne kadar uyumlu.

-İşini bilmeyen kasap, ne bıçak kor ne masat.Önlemini almadan, ne yapıp edeceğini düşünmeden, bir iş girişiminde bulunan kişi, başarıya ulaşamaz; o iş için gerekli olan imkânları da yitirir. 

Allah ticareti helal kılmış 2 Bakara, 2/275  

Hz.Peygam-ber (s.a.v.), "Rızkın onda dokuzu ticarettedir." Münavi,, Feyzul-Kadir, 3/244.  ve yine "Bereket ticarettedir." MUnavi. a.g.e., 3/220. buyurarak, insanları ticarete teşvik etmişlerdir. Ancak bunu yaparken dikkat edilecek hususlar vardır.

Peygamber Efendimiz (S.A.V.)'de münafıklığın belirtilerini şöyle dile getirmiştir : “ Münafıklığın alemeti üçtür : Konuştuğu zaman yalan söyler , söz verdiği zaman sözünde durmaz , kendisine bir şey emanet edildiği zaman , emanete hıyanet eder ( onu korumaz ) .” Buhari ( İman ) Sayfa 24

Münafıklığa ait bir özellik olan yalandan uzak duralım . Mevlâna Hazretlerinin ifadesiyle : “ Ya olduğumuz gibi görünelim,ya da göründüğümüz gibi olalım .” Yalanın , kazancımızın bereketini yok ettiğini , yuvamızın huzurunu bozduğunu unutmayalım .

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Ticarette üç şart vardır: Kalite, fiyat ve tatlı dille güler yüz.

"Din hükümlerini bilmeden ticaret yapan kimse, faize batar."

Ayarı bozuk olanın tartısına güvenilmez. (Hakim Sinani)

Bir mal veya bir ticaret üzerine ısrarlı olmamalı. Şartlar değişmişse onu bırakmalı, başka şey yapmalı.

Haram Bulaştığı her şeye zarar verir. Mesela kazanca bulaşınca, bereketini yok eder; bedene bulaşınca, kişiyi harama meylettirir; gönle bulaşınca, onu hantallaştırır.

Nitekim Mevlânâ Hazretleri bu hakikati şöyle ifâde eder: “Bu seher benden ilham kesildi. Anladım ki vücuduma şüpheli birkaç lokma girdi. Bilgi de hikmet de helal lokmadan doğar. Aşk da merhamet de helal lokmadan doğar. Eğer bir lokmadan gaflet meydana gelirse bil ki o lokma şüpheli veya haramdır.”

Mü’minlere de: «Ey îmân edenler! Size verdiğimiz rızıkların temiz olanlarından yiyin!» (el-Bakara, 172) buyurmuştur.

Zira helâl, kişiyi helâle sevk eder. Ali Râmîtenî Hazretleri’nin buyurduğu gibi: “Helâl yemeyen kişi, kendinde Allâh’a itaat etme gücü bulamaz, hep isyâna meyleder. Helâl yiyen kişi de Allâh’a isyankâr olamaz.”

Aldatmak:

Ebû Hureyre’den (r.a.) rivayet edildiğine göre Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Bizi aldatan bizden değildir.” [Müslim, Îmân 164, Fiten 16]

“Ey iman edenler! Mallarınızı aranızda batıl yollarla yemeyiniz. Ancak, karşılıklı rızaya dayanan ticaret bunun dışındadır.” (Nisâ Sûresi, 4/29) Müminin rızkı helal olmalıdır. Helal rızıkda ticaret, ziraat, sanayi, veraset, bağış gibi İslam hukukuna uygun yollarla olur. Hırsızlık,.rüşvet, faiz, aldatma, yalan söyleme yollarıyla birbirinizin mallarını yemeyiniz.

Ticarette günahtan kaçmak

İmam-ı Gazali hazretleri buyuruyor ki: Her sanat ve her ticarette hile yapmamak farzdır.

Başlıca dört şey yapmamak lazımdır:

1-    Satılan malı, aşırı övmemelidir!

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Alışveriş yaparken, vallahi böyledir, billahi öyle değildir diye yemin eden kimseye ve “bugün git, yarın gel” diyerek sözünde durmayan sanatkâra yazıklar olsun!) [Deylemi]

İbn-i Ömer (r.a.) diyor ki : Bir satıcı, malını müşterilerine övüyordu. Rasulullah yanına vardı, övdüğü malı yokladı. Malın kalitesi düşüktü. Buyurdular ki : “Her malı kendi değerine göre satmalısın, bizi kandıran bizden değildir.” Keşfü’l Hafa, 2/266

2-    Malın kusurunu gizlememelidir!

(Malının kusurunu gizleyene Allahü teâlâ gazap eder, melekler de lanet eder.) [İ Mace]

Malın iyi tarafını göstermek, kötü tarafını gizlemek zulüm, hile olur. Resulullah efendimiz, buğday satan bir köylünün buğdayına, mübarek parmaklarını sokup, yaş olduğunu görünce, sebebini sordu. Köylü, yağmurun ıslattığını söyleyince, buyurdu ki: (Niçin ıslak yerini saklayıp göstermiyorsun? Hile eden bizden değildir.) [Müslim]

3-    Ölçüde, tartıda hile yapmamalıdır!

(Ölçü ve tartıda hile yapılınca, mahsullerde noksanlık baş gösterir.) [Taberânî]

Şunu iyi bilmeli ki hîle ile rızık artmaz. Aksine hile malın bereketini giderir. Hîle ile azar azar biriktirilen mallar, ansızın gelen bir felâketle, birden bire elden çıkar; hile yapanların yanına da sadece günâhları kalır.

Ebu Hureyre (r.a.) sütüne su katan bir süt satıcısını gördü. Yanına yaklaştı ve sordu: “Ey zavallı! Kıyamet günü sana, su katarak sattığın sütlerden şu suyu ayır bakalım, denildiğinde ne yapacaksın ?” Nüzhetün Nazirin, 146, Mısır.

4-    Satış fiyatında hile yapmamalıdır!

Peygamber efendimiz,(sav) (Müslümanların, şehre mal getiren köylüleri karşılayıp piyasa fiyatını gizleyerek, ucuz satın almalarını) yasakladı. (Müslim)

“Ölçüde ve tartıda hile yapanların vay haline! Onlar insanlardan bir şey ölçüp aldıkları zaman, tam ölçerler. Fakat, kendileri onlara bir şey ölçüp, yahut tartıp verdikleri zaman eksik ölçüp tartarlar. Bunlar, büyük bir günde tekrar dirileceklerini sanmıyorlar mı?” Mutaffifîn, 83/1-5.

-Hamdi Döndüren doktora tezinde şöyle demektedir: “İslam Hukukuna göre alış-verişlerde çeşitli mallara yüzde hesabıyla bir kâr haddi belirlenmemiştir. Genel olarak, arz ve talep kanunlarına bağlı serbest rekabet esasları içinde kendiliğinden oluşacak fiyatlar ölçü alınmıştır.        “Allâh’ım! Bana helâl rızık nasîb ederek haramlardan koru! Lûtfunla beni Sen’den başkasına muhtaç etme!” (Tirmizî, Daavât 111)                                                                                                                "Ya Rab! Doğru yoldaki tüccar kıyamette peygamberlerle, şehitlerle ve Sıddıklarla birliktedir." müjdesine ermeye, asla doğruluktan ayrılmamayı bizlere nasip eyle.                                                                    -Rabbim bizleri İmam-ı Azam gibi tüccarlardan, helale, harama hakkıyla riayet eden, kul hakkını bir an olsun zihninden çıkartmayan, ticaret yaparken de Rabbinin zikrinden gafil olmayan kullarından eylesin. Rabbim yar ve yardımcımız olsun. Âmin…

Tuvalet adabı

Tuvalete Girerken Okunacak Dua

Enes bin Malik (r.a)dan rivayet edildiğine göre Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem defi hacete (helaya, büyük veya küçük abdest ihtiyacına) girerlerken, şöyle dua buyurmuşlardır. 

        "Bismillâh. Allah'ım, hususi ve umumi bütün kötülükleri bünyesinde toplayan habislerden sana sığınırım.(İbni Mace,Taharet:9)

 Tuvaletten Çıkarken Okunacak Dua Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem biz ümmetine şöyle buyurmuşlardır. Sizden biriniz heladan çıkarken.

       (Allahım!) Senin mağfiretini dilerim.-Benden eza veren şeyleri gideren ve bana afiyet veren Allah'a hamdolsun. (İbni Mace, taharet 10)    

Tuvalet adabı                                                                                                                                                      1-Lafza-i Celâl yazılı yüzük ve Kur'an ayetleri ile tuvalete girilmez. Yüzük avuç içine çevrilebilir. Ayetler naylona sarılabilir.  2- Tuvalete girmeden önce duasını okumalı, çıkarkende duasının okumalı. 3- Tuvalete girmeden önce çoraplarımızı çıkarmalı, pantolonumuzu suyun sıçramayacağı kadar katlamalıyız.  4- Allah ve Peygamber ismi yazılı bir şey yanında bulundurmamalıdır.  5- Tuvalete sol ayakla girmeli sağ ayakla çıkmalıdır.  6- Kıbleye, aya, güneşe karşı önünü ve arkasını dönmemeli, konuşulmamalı, zikredilmemeli.  7- Tuvalete tükürülmez ve sümkürülmez.  8- Def-i hacet yaparken avret mahalline ve pisliğe bakılmaz.  9- Otururken sol tarafa meyletmelidir.  10 Tuvalet taşına dışkı ya da sidik gibi şeyleri bulaştırmamalı; tuvalet taşını ve tuvaletin kirli taraflarını temizlemelidir. 11- Taharet yaparken su ile temizlenmelidir.  12- Ayakta bevl (idrar) edilmemelidir.İstibra, küçük abdest sonrasında akıntı ve sızıntının kesilmesini beklemektir. 13-  Def-i hacet anında mukaddes şeyler düşünülmemlidir                                                                                      Bir Müslüman Tuvalet İhtiyacından Dolayı Dahi Sevap Kazanabilmektedir                             Yüce dinimiz İslâm’ın taharet ve temizliğe verdiği önem her müminin malûmudur.                          *Ebû Mâlik el-Eş'arî radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:"Temizlik imanın yarısıdır."Müslim, Tahâret 1. Ayrıca bk. Tirmizî, Daavât 86 *Peygamber efendimiz söyle buyuruyor: Müslümanın işi hayret vericidir. Onun tüm işleri hayırdır. Kendisine bir iyilik dokundugunda (sevindiginde) şükreder, bu onun için hayırdır. Başına bir felaket geldiginde sabreder, bu da onun için hayırdır. Ve bu yalnızca müslümana hasdır. Müslim Zühd 13                        

Bir damla dahi olsa vücuttan çıkan idrar abdesti bozar. Ancak Hanefi mezhebine göre elbiseye veya bedene bulaşan idrar el ayası kadar bir alandan az bir yere yayılmışsa bu namaza mani değildir. El ayasından fazla bir alana yayılan idrar namaza manidir. Katı pislikten de üç gramdan fazlası elbise veya bedende bulunursa namaza manidir.

Namaza mâni olmayacak miktardaki pisliği temizlemek vâcibdir.

Namazın altı şartından ikisi (hadesten taharet ve necasetten taharet) temizliğin temin edilmesine yöneliktir

Fakat bir kimse Efendimizin sünneti üzerine yukarıda zikrettiğimiz dualar ile hela adabı ile defni hacetini görür ise İslam dinin adabına ve dolayısı ile Efendimizin de sünnetine tabi olduğundan dolayı sevap kazanmaktadır.

 UMRE REHBERİ

                            Bismillahirrahmanirrahim.

Umre Belirli bir zamana bağlı olmaksızın ihrama gire­rek Kâbe’yi tavaf etmek, Safâ ile Merve arasında sa’y yapmak ve tıraş olup ihramdan çıkmak suretiyle yerine getirilen ibadettir.Hanefi Mezhebine göre gücü yeten Müslümanların ömründe bir defa Haccetmek farz, Umre yapmak ise Sünnet-i Müekkede’dir.Umre Arefe günü ile Kurban Bayramının dört gününde yapılmaz.Bunun dışında her zaman yapılır.Makbul bir umre yapabilmek için bu ibadetin iyi öğrenilmesi gerekir. Farzlarını,vaciplerini,sünnetlerini ve pratiğini bilmeden makbul bir umre yapmak mümkün  değildir.Umreci önce sabır eğitimi alacak.*Cüneydi Bağdadi, Mescid-ül Haram'da,uygunsuz bir şekilde Kâbe'ye doğru oturan birini görüyor, içinden "Elimde yetki olsa bu adamı buradan kolundan tutup dışarı atarım" diyor.Cüneydi Bağdadi tavaf ederken adam Cüneyt'in omzuna dokunarak, "Sen buraya Bağdat'tan ibadet yapmaya mı geldin, yoksa insanların kusuruna araştırmayamı.

 UMRE’NİN FARZLARI:  Umrenin iki farzı vardır:

1.İhrama girmek          Umrenin farzlarından Biri yapılmazsa umre geçerli olmaz

2.Kabe’yi tavaf etmek

UMRE’NİN VACİPLERİ:  Umrenin iki vacibi vardır:

1.Safa ile Merve arasında sa’y yapmak

2.Saçları tıraş ettirmek veya kısaltmak Vaciplerden biri terk edilirse umre geçerli olur ancak terkinden dolayı ceza gerekir, telafi edilirse ceza düşer.

UMRE’NİN SÜNNETLERİ: 1. Umre’ye niyet edileceği zaman gusul etmek 2. İki parça olan ihram havlularını sarmak 3. İki rekat ihram namazı kılmak 4. Niyet ettikten sonra “Lebbeyk” okumak                                                                                

Umrenin farz ve vâcipler dışında kalan diğer menâsik umrenin sünnetleridir. Sünnetlerin yerine getirilmesi umrenin sevabını arttırır. Mazeretsiz terki mekruhtur. Fakat sünnetlerin terkinde herhangi bir maddî ceza gerekmez.

1-HAZIRLIK:– Evdeki hazırlık:Koltuk altı ve benzer kılları gideririm.Tıraş olur, tırnaklarımı keser (bunlar müstehaptır) ve boy abdesti alırım. (sünnettir). Adetli bayanlar da boy abdesti alırlar.Yakınlarıınla helalleş.

2-İHRAM GİYME Farz.Umre İçin İhrama Girmek – Doğrudan Mekke’ye gidecek ise hava alanlarında veya mîkat sınırlarını geçmeden günlük elbiseler çıkarılır “izâr” ve “ridâ”ya bürünülür.

3-İHRAM NAMAZI Sünnet.Mekruh bir vakit değilse, iki rekât “ihram namazı” kılınır. Namazın ilk rekâtında, Fatiha’dan sonra “Kâfirûn”, ikinci rekâtında “İhlâs” sûrelerinin okunması güzel olur.

4-NİYET: Umre yapacağının kalben belirlenmesi demektir. Niyetin,“Allah’ım! Umre yapmak istiyorum.Onu bana kolaylaştır ve onu kabul buyur”diyerek diliyle ifade edilmesi müstehaptır.

5-TELBİYE Telbiyeyi bir defa söylemek farz, zaman zaman yüksek sesle tekrarlamak ise sünnettir.

     ”Lebbeyk Allahümme lebbeyk,lebbeyke la şerikeleke lebbeyk innel hamde ven nimete leke velmülk la şerikelek” "Buyur Allah'ım buyur, emrine itaate gel­dim. Senin eşin ve ortağın yoktur. Hamd da, nimet de, mülk de senindir Allah'ım. Senin hiçbir ortağın yoktur."Ebu Davud,Menasik,27;II,404.Tirmizi,Hac,13.III;187. Telbiye namazdaki iftitah tekbiri mesabesindedir;

6-İHRAM YASAKLARI BAŞLADI :

İhramın Vacipleri

1. Mîkât sınırını ihramsız geçmemek.

2. İhram yasaklarından sakınmak.

Yasakları ihlal edenlere, yasağın çeşidine ve ihlal biçimine göre değişen cezalar gerekir.

İhram Yasakları  İhrama giren kimselere, ihramdan çıkıncaya kadar yasak olan “ihram yasakları”

1. Vücutla İlgili Yasaklar

1. Saç veya sakal tıraşı olmak, bıyıkları kesmek.2. Kasık ve koltuk altı kılları ile vücudun diğer yerlerindeki kılları tıraş etmek, yolmak veya koparmak.3. Tırnak kesmek.4. Süslenme amacıyla saç, sakal ve bıyıkları yağlamak, boyamak, saçlara biryantin veya jöle sürmek, kadınlar oje ve ruj kullanmak. Vücuda veya ihram örtüsüne güzel koku sürmek; güzel kokulu sabun kullanmak.

2. Giyim Ve Giyim Eşyası İle İlgili Yasaklar

Giyimle ilgili yasaklar sadece erkeklere yöneliktir. Kadınlar normal elbi­selerini giyerler, sadece ihram süresince yüzlerini örtmezler.

1. Dikişli elbise ve iç çamaşırı türü giyim eşyası giymek. Normal şekilde giymeksizin, palto, pardesü gibi giyim eşyasını üzerine örtmek veya omuzuna almak yasak değildir. Bele kuşanılan kemerde, omuza asılan çan­tada, ayaklara giyilen üzeri ve topukları açık ayakkabı veya terlikte dikiş bulunabilir. Çünkü yasak olan dikiş değil; giyim eşyası olarak dikilmiş şey­lerin giyilmesidir. Omuzlara örtülen ridânın uçlarını birbirine bağlamak veya iğne ile tutturmak ceza gerektirmez ise de mekruhtur.

2. Başı ve yüzü örtmek, takke ve benzeri şeyler giymek, başa sarık sar­mak.3. Eldiven, çorap ve topukları kapatan ayakkabı giymek.Nalın gibi, mümkün olduğunca üzeri açık ayakkabı giymek müstehaptır. Üzeri açık ayakkabı giymek mümkün olduğu halde, sadece topukları açık ayakkabı giymek mekruhtur. Ayak bileğine bitişen ve topukları örten ayak­kabı giymek ise yasaktır, ceza gerektirir.

3. Cinsel Konularla İlgili Yasaklar

1. Cinsel ilişki ve genellikle cinsel ilişkiye götüren öpme, oynaşma, şeh­vetle tutma gibi davranışlarda bulunmak. 2. Şehevî duyguları tahrik edici sözler söylemek.

4. Av Yasağı

Gerek Harem bölgesi içinde, gerek dışında eti ister yensin ister yenmesin her türlü kara avını avlamak, avcıya avını göstermek ve avlanmasına yar­dımcı olmak, av hayvanlarına zarar vermek yasaktır.Yaratılışı itibariyle vahşî, ürkek ve insandan kaçan hayvanlara av hay­vanı denir. Suda yaşasa bile, doğup üremesi karada olan hayvanlar kara hayvanı sayılır. Deniz hayvanlarının avlanması yasak olmadığı gibi tavuk ve koyun gibi evcil hayvanların kesilmesi de ihramlıya yasak değildir.

5. Harem Bölgesiyle İlgili Yasaklar

Mekke şehri ve etrafındaki Harem denilen bölgedeki av hayvanlarının avlanması, bitkilerin kesilmesi veya koparılması ister ihramlı, ister ihramsız, herkes için yasaktır.

6. Yapılması Günah Olan Ve Başkalarına Zarar Veren Konular­daki Yasaklar

1. Füsûk: Taatten ayrılıp mâsiyet sayılan şeyleri yapmak.

2. Cidal: Başkalarıyla tartışmak, hakaret ve kavga etmek. Her zaman yasak olan bu tür davranışlardan, ihramlı iken daha çok sakınmak gerekir.

İhramlıya Yasak Olmayan Şeyler.

1- Yıkanmak, kokusuz sabun kullanmak.

2- İhram örtülerini değiştirmek ve yıkamak.

3- Dişleri fırçalamak, sürme çekmek.

4- Kırılan tırnağı ve zarar veren veya rahatsız eden kılı koparmak.

5- Diş çektirmek, kan aldırmak, iğne vurdurmak, yara üzerine sargı sarmak.

6- Silâh taşımak, bilezik, yüzük ve kol saati takmak.

7- Kemer kullanmak, omuza çanta asmak.

8- Yüzü ve başı örtmeden, yorgan ve battaniye gibi bir örtü ile örtünmek.

9- Palto, ceket gibi giyim eşyasını giymeden omuzlarına almak.

10- Şemsiye kullanmak, gölgede oturmak.

11- Balık vb. su ürünlerini avlamak.

12- İhramsız kişi tarafından avlanan kara avının etinden yemek.

13- Yılan, akrep, fare, sinek, pire, kene gibi zararlı hayvan ve haşareler ile saldırgan köpek, kurt ve kaplan gibi yırtıcı hayvanları öldürmek.

İlmihal 1.Cilt - İman ve İbadetler Sf.511-571 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları

7-CİDDE HAVALİMANI Birkaç saat bekleme pasaportlar.MEKKE:Abdest,gusül ve ihramlısın unutma.

8-MESCİD-İ HARAM Mümkünse Babüs-selam kapısından içeri gir.Beytullah’ı görünce telbiyeyi keser, üçer defa "Allahü Ekber" ve "Lailahe illallah" denir.Benim için en önemli olan duayı (Ya Rabbi! Bundan evvel ve bundan sonraki bütün dualarımı kabul et.) “Allah’ım! Rahmet kapılarını bana aç ve beni kovulmuş şeytandan koru”gibi (Kadınlar adetli iken Kâbe’ye giremez ve tavaf yapamazlar).

9-UMRENİN Tavafı

– Niyet “Allah’ım, senin rızânı ka­zanmak için umre tavafını yapmak istiyorum. Onu bana kolay eyle ve kabul buyur!” diye niyet edilir.  Hacer-i  Esved hizasına geldiğimde uzaktan ellerin içi taşa doğru gelmek üzere eller kaldırılır “Bismillâhi Allâhu Ekber” diyerek selamlar ve sağ elimin içini öperim.Tavafa başlarım.Selamlamayı her dönüşde yaparım. Tavafların dördü farz, üçü vacip olmak üzere 7 yedi şavttır.

Tavafın Vacipleri:

1. Abdestli olmak.  2. Avret sayılan uzuvları örtmek.  3.Tavaf yaparken Kabe’yi sol tarafa alarak yürümek.  4.Tavafa Hacer’ül Esved hizasından başlamak.  5. Tavafı, hatîmin dışından dolaşarak yapmak. 6. Farz ve vacip tavafları yedi şavta tamamlamak.

7.Gücü yetenlerin tavafı yürüyerek yapması  8.Her tavaftan sonra iki rekat “tavaf namazı” kılmak.

Tavafın Sünnetleri:

1. Bedende ve ihramda namaza engel pislik bulun­maması. 2. Tavafa başlarken, Hacerülesved'e veya hizasına, Rüknülyemânî yö­nünden gelmek.

3. Tavafa başlarken ve her şavtın sonunda Hacer’ül Esved’i öpmek veya uzaktan istilam etmek

4. Ardından sa'y yapılacak tavafların ilk üç şavtında Erkeklerin sağ kol ve omuzlarını açmaları 5. Müsait ise erkeklerin Umre tavaflarında ilk üç şavtında remel yapmaları.( koşmaksızın çalımlı ve süratli bir şekilde yürümektir.)

6. Tavafın bütün şartlarını ara vermeden peşpeşe yapmak

7. Erkeklerin mümkün olduğu kadar Kabe'ye yakın; kadınların ise er­kekler arasına karışıp sıkışmayacak bir uzaklıktan tavaf etmeleri.

*Tavaf esnasında istenilen dua yapılabileceği gibi Kuran-ı Kerim de okunabilir.Ancak Peygamber efendimizin okumuş olduğu duaları okumak daha faziletlidir.Tavaf ederken ve sa’y ederken, ezan okunursa, bunlar bırakılıp, namazdan sonra tamamlanır. Tavaf esnasında abdesti bozulan kişi tavafı bırakıp abdest alarak kaldığı yerden tavafa devam eder, dilerse tavafı yeniden yapabilir.                    

10-MAKAMI İBRAHİM Tavaftan sonra eğer kerahet vakti değilse arka taraf müsaitse iki rekat tavaf namazı kılınır.Müsait degilse Mescid-i Haram’ın her hangi bir yerinde kılınır.

11-MÜLTEZEME’DE DUA..Hacer-ül Esved ile Kâbe kapısı arasında kalan kısma “mültezem” denir.

12-BOL,BOL ZEMZEM Tavaftan Sonra Zemzem İçmek Zemzem içerken e’uzü besmele çekilir ve Allah’ım! Senden yararlı ilim,bol rızık,her türlü dert ve hastalıktan şifa istiyorum.Tirmizi,Hac,33.III,211.                                                                                               13-SAY Vacip Niyet “Allah’ım, senin rızânı kazanmak için um­renin sa'yini yapmak istiyorum. Bana kolaylık ver ve onu ben­den kabul eyle!” diye niyet edilir. Safa’dan başlayıp Merve’de tamamlanmak üzere yedi defa gidip gelmektir.(Safa’dan Merve’ye 4 gidiş ve Merve’den Safa’ya 3 geliş)Sa’y ve Vacipleri:

1.Gücü yetenlerin sa’yi yürüyerek yapması 2.Sa’yı yedi şavt olarak yapmak  

Sa’yin Sünnetleri:

1. Tavaf ile sa’yi ara vermeden peşpeşe yapmak 2. Sa’ya başlamadan önce Hacer’ül Esved’i istilam etmek 3. Sa’yi abdestli olarak yapmak 4. Vucudunda ve elbisesinde namaza mani pislik bulunmaması

5. Safa ve Merve tepelerinde yüzünü Kabe’ye dönüp tekbir ve tehlil getirmek6. Mümkünse bütün şavtları ara vermeden yapmak 7. Erkeklerin yeşil direkler arasında kısa adımlarla süratli ve çalımlı yürümeleri 8. Sa’y esnasında tekbir, tehlil ve dualarla meşgul olmak 9. Niyet etmek

14-TIRAŞ olmak..Vacip.. Sadece erkekler umre sa’yından sonra tıraş olup ihramdan çıkarlar.Kadınlar ise saçların ucundan parmak ucu kadar keserek ihramdan çıkarlar.                    

15-İHRAMDAN ÇIKILIR . Mekke’de zamanını Nafile tavaf yaparak.Namazlarını kabede kılarak değerlendir.Vaktin hakkını ver.                                                                               MEKKE’DEKİ ZİYARET YERLERİ:  

ARAFAT: Mekke’nin yaklaşık 25 km. güneydoğusunda düz bir alanının adıdır. Hz. Adem (a.s.) ile Hz. Havva’nın Cennetten indirildikten sonra buluştukları yere “Arafat”, buluştukları güne de “Arefe” denilmiştir.

MÜZDELİFE: Arafat ile Mina arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Akşam vakti Arafat’tan ayrılan hacılar bu bölgeye gelir.Yatsı vaktinde.Akşam ve yatsı namazlarını burada “Cem-i Tehir” ile peş peşe kılarlar.

MİNA: Müzdelife ile Mekke arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Cemerat ismiyle bilinen şeytan taşlama yerleri ve hac kurbanlarının kesildiği mezbahalar bu bölgededir.

TENİM ve MESCİDİ.Mekke merkezine 8 km. kadar uzaklıkta,.Kabe'ye en yakın bir yeri olup, umre için ihrama girdikleri yerdir.  

AKABE BEYATLARININ YAPILDIĞI YER: Hz. Peygamber'in 621-622 M. yıllarında Medine'den ilk müslüman olanlarla görüştüğü yerin adıdır. Mekke'ye üç km. kadar uzaklıkta.

HİRA-NUR MAĞARASI: Hz. Peygamber'e ilk vahyin geldiği mağara olup, Mekke'nin 5 km. kadar kuzeydoğusundaki Hira dağının üst kısmında.İlk vahyin geldiği yer buraya "Cebelü'n-Nur (Nur Dağı)" da denir.

SEVR MAĞARASI:Hz. Muhammed (s.a.v.)'in Mekke'den Medine'ye hicreti sırasında, Hz. Ebû Bekir He birlikte müşriklerden gizlendikleri ve üç gün süreyle saklandıkları mağaradır. Sevr dağı, Mekke'nin güneyinde5 km.

PEYGAMBER EFENDİMİZ (s.a.s.)’in DOĞDUĞU EV: Kâbe’nin doğu tarafında.

CİN MESCİDİ: Cin suresinin indiği yerde inşa edilmiş olan bir mescittir. Bu mescit, Cennet-ül Mualla kabristanının yanındadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) burada cinlerle birkaç defa görüşmüştür.

CENNET-ÜL MUALLA MEZARLIĞI: Peygamberimiz (s.a.v.)’in dedeleri, öz dedesi Abdulmuttalip ile amcası Ebu Talip.Yine bu mezarlıkta Annemiz Hz. Hatice ve bir çok sahabî, tabiin kabri de bulunmaktadır.                            

CEBEL-İ EBİ KUBEYS: Cenab-ı Hak, İbrahim (a.s)’a "Ebu Kubeys dağına çık. “Seslen ya İbrahim, insanlar Kâbe’yi tavaf etsin” (Hacc 22/27) deyince, Hz. İbrahim, “Ya Rabbi, ben seslensem bile ıssız çölde kim duyar?” der. Rabbimiz de, “Seslenmek senden, duyurmak bizden” der. Hz. İbrâhîm, makamı üze­rinde —Hicr üzerinde, Safa üzerinde, Ey insanlar, Rabbınız bir Beyt edindi. Orayı haccediniz, demiş.*Hz. İsmail (a.s.) tarafından Ebu Kubeys dağından tavafa başlama noktasını belirtmek üzere getirilen taş ( Hacer-ül Esved), Hz.İbrahim (a.s.) tarafından bu günkü yerine konuldu.

*MEDİNE’YE HAREKET

“Kim hac yapar da ölümümden sonra kabrimi ziyaret ederse,beni hayatımda ziyaret etmiş gibi olur.”423 Beyhaki, V, 403. “Kabrimi ziyaret eden şefaatimi hak eder” (Dare Kutni)                            

MEDİNE ZİYARET YERLERİ:    

MESCİD-İ NEBEVİ- Peygamber Efendimizin yaptırıp namaz kıldırdığı mesciddir.İlk ziyaretinde Minberi Şerifin yanında 2 rekat tahiyyetül mescid ve 2 rekat şükür namazı kıl . Boş zamanlar Mescid-i Nebî'de kazâ namazı, Kur'ân-ı Kerîm kıraati, salâtü selâm, zikirle değerlendir.

          *Bu üç mescitte kılınacak namazın fazileti hakkında da Allah'ın Rasûlü şöyle buyurmuştur: "Başka yerlerde kılınan namaza göre, Mescid-i Haram'da kılınan bir namaz YÜZ BİN namaza, benim mescidimde kılınan bir namaz,BİN namaza, Beyt-i Makdis'te (Mescid-i Aksa) kılınan bir namaz da,BEŞ YÜZ namaza denktir." Askalânî, Bülûgu'l-Merâm, II, 574..

Peygamber Efendimiz (sav) şöyle buyurmuştur: "(İbâdet için) şu üç mescidden başkasına yolculuk edilmez: el-Mescidu 'l-Harem, Mescidu'r-Rasûl ve Mescidu'l-Aksâ." (Buharî, Enbiyâ 8; Müslim, Mesâcid 2)

*“Şu mescidimde, ara vermeden KIRK VAKİT NAMAZ kılan için cehennemden kurtuluş beratı yazılır.” (Tirmizî)

RAVZA-İ MUTAHHARA- Peygamberimiz (s.a.v) in kabri ile minberi arasındaki alana Ravza-i Mutahhara denilmektedir.“Evimle minberim arası,cennet bahçelerinden bir bahçedir”buyurmuştur.(Buhârî,Fadlü’s Salat.6).

Peygamberimiz (s.a.v) ve iki büyük halifesi Hz. Ebubekir ile Hz. Ömer’in kabr-ı şerifleri bu mescitte yeşil kubbe altındadır.

Senin vasıtan ile Resülüllah’a selam gönderilmiş ise; emanet selamları ilet.

CENNET-ÜL BAKİ-(BAKİ  MEZARLIĞI )Burada on bin civarında sahabi yatmaktadır.

KUBA MESCİDİ- Peygamberimiz (s.a.v.) İslâm’ın ilk mescidi’ni yapmış ve içinde namaz kılmıştır. Sehl İbnu Huneyf radıyallahu anh anlatıyor"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:"Kim evinden çıkıp Kuba mescidine gelir ve orada iki rek'at namaz kılarsa bu ona bir umreye bedel olur."Nesai, Mesaciid 9, (2, 37).    

MESCİD-İ KIBLETEYN-İslâm’ın ilk yıllarında namaz Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya doğru kılınıyordu.Hicretten 16 ay sonra Kıble’nin Mescidi Haram olması yönünde Peygamberimiz (s.a.v.) vahiy geldi ve kendisi ile birlikte namaz kılanlar yüzlerini ters yöne, yani Mekke’deki Mescid-i Haram’a çevirerek namazını böylece tamamladılar.          

UHUT ŞEHİTLERİ- Hz. Peygamber (s.a.v.) hicretin 3.yılında bu dağın eteklerinde Mekkeli müşriklerle savaşmış, bu savaşta Ashabı kiramdan 70 kişi şehit olmuş ve buraya defnedilmiştir.

MESCİD-İ Ömer (R.A)-Mescid-i EBU BEKR (R.A)- MESCİD-İ Ali (R.A)- CUMA MESCİD-İ- GAMAME MESCİD-İ- YEDİ MESCİDLER –HENDEK- BEDİR -Savaşlarının yapıldığı yerlerin ziyaretleri. Medine’den ayrılmak İşte en zor saat bu saattir. Resûlullah ziyaret edilerek vedâ edilir. Ravza-i Mutahhara'da iki rek`at şükür namazı kılınıp, dua ve niyazı ile Mescid-i Nebî'den çıkılır.

“Umre, diğer bir umre ile arasındaki günahları siler.” Müslim, Hac, 437 (Hadis No:1349)

“Ramazan’da yapılan umrenin sevabı bir haccın sevabına denktir.” İbn-i Mace, Menasik, 45 (Hadis No:2991) İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olan; malın en hayırlısı, Allah yolunda harcanan; Hazırladığım bu bilgiler.Umreci Adaylarına faydalı olur inşallah. Rabbim Umrenizi makbül eylesin.Konular Hazılanırken Diyanet Vakfı ve Hac İlmihalinden kısa bilgiler alınmıştır.

Detaylı bilgi İlmihallerden ve görevlilerden alınabilir.Hazırladığım bu bilgiler.Umreci Adaylarına faydalı olur inşallah.

Allah umrenizi kabul etsin ,karşılığı cennet olur inşallah.Allah’a emanet olun.                   Hazırlayan:Fehmi AKKOYUN

Üzülmek

İnsan, endişe etse de üzülse de kaderinde yaşayacakları bellidir.

İstediğin Bir şey; Olursa Bir Hayır, Olmazsa Bin Hayır Ara… (Mevlana)

Üzülmek istemiyorsan Allah'tan başkasına bağlanmayacaksın..!

Sahip olduklarına şükretmeyen kaybetdiklerine isyan etmeye hakkı yoktur.

Dünya malı için üzülmek kalbe zulmet, ahiret için üzülmek ise kalbe nurdur.Hz. Osman (r.a)

ÜZÜLME ! Ayağına batan dikenler, aradığın gülün habercisidir...

Mazlum ol zalim olma! Üzülsen de üzen olma.

Üzdüğün kadar üzülürsün.

Ey İnsan kaf dağı kadar yüksekte olsanda, kefene sığacak kadar küçüksün. Unutma ...herşeyin bir hesabı var üzdüğün kadar üzülürsün. Şems-i Tebrizi

Kendinizden aşağı olanlara bakınız.Üstün olanlara bakmayınız.

Bu elinizde olan nimeti hor görmenize sebeptir.

Her inişin bir yükselişi olduğu gibi her yükselişin de bir inişi var.

İnsan,nefsine tâbi olduğu müddetçe,hiçbir şeyden memnun ve razı olmaz daha doğrusu olamaz.

Ayakkabım yok diye üzülüyorsan, ta ki ayakları olmayan birine bak.

“Eğer ayağına giyecek bir şeyin olmadığı için üzülüyorsan, ayakları olmayanları düşün. O zaman sana ayak veren Allah Tealaya şükredersin.”

Moralin niye bozuk kardeşim?

Hz. Adem a.s gibi 200 sene tevbe mi ettin?

Moralin niye bozuk? Hz İbrahim a.s gibi ateşe mi atıldın?

Moralin niye bozuk? Hz.Zekeriyya a.s gibi testere ile mi kesildin?

Moralin niye bozuk? Hz Yusuf a.s gibi kuyuya mı atıldın?

Moralin niye bozuk ? Hz.Yunus peygamber (as) gibi denize mi atıldın?

Moralin niye bozuk? Hz. Eyüp peygamber (as) gibi vücudunu yaralar mı kapladı?

Moralin niye bozuk?Hz. Muhammed (sav) gibi Hicrete mi zorlandın? Sevdiklerinden mi ayrıldın?

Üzüleceksen, namazını kazaya bıraktığın için, teheccüde kalkamadığın için, birinin kalbini kırdığın, pazartesi perşembe orucunu tutamadığın için üzül!

Üzüleceksen, bugün ALLAH için bir şey yapamadığın için, ALLAH ve Rasulü (sav)’i memnun edemediğin için üzül!

Üzüleceksen dünyanın dört bir yanında zulüm gören, işkence edilen,öldürülen din kardeşlerin için üzül! Üzüleceksen, bir fakire yardım edemediğin için, yetimin elinden tutamadığın için üzül!

Üzüleceksen, Kur’an’ı yeterince okuyup, hayatına tatbik edemediğin için üzül

“Gevşemeyin, üzülmeyin; eğer (gerçekten) iman etmişseniz en üstün olan sizlersiniz.” (Al-i imran Suresi, 3/139)

- Üzülünce, konular çözüme kavuşuyor mu?

Bu gün elinde olmayan sebeplerden dolayı her isteyenin hacca gidemediği malumdur. Şunu unutmayalım ki; hacca gidebilmenin sevinci ile gidememenin üzüntüsü arasında Allah katında, hiçbir fark yoktur. Öyle hüzünler vardır ki o hüzünler, kimi zaman Allah katında nice sevinçlerden daha üstündür. Peygamberimiz (s.a.s), “Ameller, niyetlere göredir. Herkese ancak niyet ettiğinin karşılığı vardır” Buhârî, Bedü’l-vahy, 1.

Üzül.

İki kişiye üzülmek gerekir: Her gün vebal yüklenen kimse ile, hiçbir hayır işlenmeyen kimseye.

Zâlimler (ya’nî müslümanlara ve İslâmiyete eli ile, dili ile, kalemi ile zarar yapanlar) ölünce üzülmek günahtır.

Lâ tahzen! (Üzülme!)

Bir şey olmuyorsa: Ya daha iyisi olacağı için, Ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur. Şu uçan kuşlara bak! Ne ekerler, ne biçerler… Onların rızkına kefil olan Allah; seni mi ihmal edecek sanırsın! Yeter ki sen istemeyi bil.. Mevlana

Lâ tahzen! (Üzülme!)

Üzülme! Dert etme can! Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan, Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset can!…Mevlana

LA TAHZEN / ÜZÜLME

Sevr mağarasında Allah Rasulü s.a.v.’den “La tahzen innallahe meana” sözlerini işiten Hz. Ebu Bekir’in tüm endişeleri bir anda yok olup uçmuştu.

"Üzülme Allah (cc) bizimle beraberdir"(Tevbe9/40)

Altın,ateş ile;iyi kul da bela ve musibet ile tecrübe edilir.

Netice olarak şunu unutmamak gerekir ki, bu dünya imtihan dünyasıdır.

1. Başa gelen her belâ ve sıkıntı, mutlaka bir cezâ değildir.

2. Müslüman belâ ve musibetlere sabretmek suretiyle Allah katındaki derecesini yükseltebilir.

Eğer günah işlediysen;tövbe ve istiğfar et Yanlış yaptıysan düzelt Allah’ın rahmeti sonsuz,kapısı ise hep açıktır.

-Resulullah sav buyurdular ki… İstiğfara devam edeni, çok okuyanı, Allahü teâlâ, dertlerden, sıkıntılardan kurtarır. Onu, hiç ummadığı yerden rızıklandırır Beyhaki

İmam-ı Rabbanî (ks) Hazretleri, din ve dünya zararlarından kurtulmak için her gün 500 defa “Lâ havle velâ kuvvete illâ billah” okurdu. Okumaya başlarken ve okuyunca yüzer defa Salevat getirirdi. (Tefsir-i Mazherî)]

Allahım! Bizi affet.. Üzüntü ve sıkıntılarımızı gider... Bizi sevdiğin kullardan eyle..

 Vakıf

Vakıflar şefkat pınarlarımızdır. Dünya malı dünyada kalır.                                                                 "Yaptığın hayrı ancak Allah'a sat, insana değil."Hz.Mevlana                                                                 (İnsan ölünce amel defteri kapanır. Ancak şu üçü bundan müstesnadır: Sadaka-i cariye, faydalı ilim ve kendisine dua eden salih evlat bırakan.) [Buhari]                                                                               Vakıf; yorgunu dinlendiren misafirhane, yetimi barındıran yurt, yoksulu güldüren yuvadır.                  Vakıf; cahili öğreten okul, açı doyuran aşevi, hastayı tedavi eden hastanedir.                                       Vakıf tarafından yardım alan kişilerin adları, kurum tarafından açıklanmaz.                                  Vakıfların Hizmetleri şunlardır:                                                                                1. Dini vakıflar 2. Sağlık vakıfları 3. Eğitim ve öğretim vakıfları 4. Aş evi vakıfları 5. Sosyal hizmetler veren vakıflar 6. Sanat ve kültür vakıfları. 7. Para yardımı vakıfları 8. Milli savunma 9. İktisadi vakıflar 10. Ulaştırma vakıfları hizmeti 11. Spor vakıfları                       Kendini Allah’a Vakfetmek.                                                                                                                                                     ABDULLAH: Allah’ın adamı- Allah’a ait olan, onun yolundan giden kişi.                                                      -O halde bir işi bitirince hemen (başka işe) sarıl. İnşirah Suresi 94/7                                Durmak Yok, yorulmak yok, başardım deyip bayram etmek yok. "Bir işi başarınca hemen yeni bir hizmete kalk" diyor Allah (c.c). Şahsınla ilgili dünyevi zaruri ihtiyaçlarını bitirdin mi, hemen islami hizmetlere koş, manası da vardır.                                                                                                                  Yorulduğunuzda yürüyerek dinleneceksiniz veya koşarak dinleneceksiniz. Yalnız Rabbimin rızasını isteyiniz,Çocuklarımız oynarken kilometrelerce yol alır da yinede yorulduğunu bilmez. Ama istemediği bir yere gönderecek olursanız, hemen yorulur. Büyüklerde de öyle değil mi? Bir ata sözümüzde;Gönülsüzü yol kocatır" denilmiştir.                                                             Hz.İsmail.                                                                                                                        Hz. İbrahim, en değerli olan oğlu Hz.İsmail’i ALLAH yolunda adadı. Peki, bizim İsmail’imiz ne? Bizim ALLAH için adağımız ne? İsmail gibi canımızı adayamıyorsak da Hz. İbrahim gibi en değerli şeyleri adayalım. Mesela zevklerimizi, vaktimizi ya da en önemlisi gençliğimizi… Evet, evet gençliğimizi adayalım. Bizim İsmail’imiz gençliğimiz olsun ve ALLAH’ın istediği bir hayat yaşama amacıyla adayalım.                                                                                         Hz.Meryem                                                                                                                        Hanne gibi adayanlara, Meryem gibi adananlara ne mutlu.                                                            Kur’an-ı Kerim 2 büyük sûrede ve 34 ayette kendisinden övgüyle bahsedilmiştir...         Kur’an-ı Kerim’in Meryem ve Al’i İmran Sûreleri başta olmak üzere pek çok ayet, kadın-erkek hepimize Hz. Meryem’in Allah yoluna vakfedilmiş üstün kişiliğinden bahseder... Müslüman kadın Hz.Hatice, Hz. Ayşe, Sümeyye ve Hz.Meryem'leri kendine örnek almalı ve kendini Rabbine adamalı ve bu bilinçle yaşamalıdır.                                                                                           Ashab-ı Kehf…                                                                                                              Onlar Allah’a inanan gençlerdi. Onlar kendi kavimlerinin şirk dininden vazgeçip tevhid dinine inanan yiğitlerdi. Kendilerine kurulan tuzağı duyunca makam, mevki, mal ve ailelerini bırakıp dağdaki mağaraya sığındılar. Allah ise onları orada uzun bir süre uyuttu. Kendi kavimlerinin dinlerini yaşarlarsa şehirde, saraylarda yaşayacaklardı. Ama onlar Allah’ın dinini tercih ederek dağları ve mağarayı saray hayatına tercih ettiler.                                                 -Hani o delikanlılar mağaraya sığınmışlar ve "Ey Rabbimiz bize tarafından bir rahmet ver ve şu işimizde bize bir kurtuluş yolu hazırla"Kehf 18/10 demişlerdi.                                         Dua önce, sebeplere sarılıp ondan sonra Allah'ın azametine sığınarak kişinin aczini itiraf ederek istek ve hacetini bildirmesidir. Bu âyet'te bu yiğit delikanlı gençler zâlim hükümdara baş kaldırmışlar, karşılıklı mücadele verilmiş. Allahın mesajını da o adama ulaştırmışlar. Ondan sonra da şehirden çıkıp mağaraya sığınıp, sonunda da Allah'a dua edip ve Allah'dan çıkış yolu istemişler.                                                                                                                 Sahabe izinde olmak                                                                                                              Sahabe izinde olmak kim, biz kim? Şöyle bir düşünelim bakalım; Onlar, Hz Muhammed'in adı anıldığında ellerini yüreklerinin üzerine bastırıyorlardı, çünkü yürekleri yerinden çıkacak gibi oluyordu. ''Anam babam sana feda olsun Ya Resulullah'' diyorlardı, bî hakkın..Biz, başkasına değil kendimize sessizce itiraf edelim; neleri feda edebiliriz?..                                                                           Ne ücret istediler nede sigorta.Tüm hayatlarını Allah yolunda vakfetmişlerdi. Müslüman olan kabilelere Kuran ve Sünnet’i öğretmek için gönderilirlerdi.                                                                                                             "Sevdiğiniz şeylerden Allah için harcamadıkça tam hayra erişemezsiniz" Alî İmran, 3/92  Hz.Mus'ab Bin Umeyr (R.A.) Daha 19-20 yaşında Hz.Peygamber’in insanları İslam’a davet ettiğini öğrendi. Yaşadığı bütün saltanatı bir çırpıda elinin tersiyle itip,Allah Rasuluna biat etti. Medine’ye ilk hicret edenlerdendir.Birinci Akabe bîatında müslüman olan oniki kişi, Resûlullah’dan (s.a.v.) dînî hükümleri ve Kur’ân-ı kerîm öğretmesi için bir öğretmen istediler. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.) tarafından Medinelilere Kur’an öğretmesi için gönderdi.                                 Her mü'min ve özellikle her ihlâslı genç Mus'ab b. Umeyr gibi bir öğretmen olmakla mükellef olduğunu bilecek, bulunduğu köye, sehire,okula, fabrikaya, iş yerıne Hz. Peygamber tarafından İslâm Dini'ni tebliğ edip öğretmek için seçilip tayin edilmiş bir öğretmen olduğuna inanacaktır. Şimdiyse tam tersi değil mi kardeşlerim? Zenginlik, güzellik ön planda ve adanış ilk önce bunlara. Oysa Musab da gençti.                                                                                                                                                    “Göz oldur ki Hakk’ı göre, yol oldur ki doğru vara, kulak oldur ki Hakk’ı duya..” Yûnus Emre “Allah’a güzel bir borç takdiminde bulunacak kim var? Ki, Allah ona kat kat fazlasını versin.” (Bakara 2/ 245) Allah Malımızı, zamanımızı, sağlığımızı Allah yolunda hayra sebep olacak şekilde harcamayı ve bizlere de vakıf hizmetlerinde canı gönülden görev almayı nasib eylesin…

Vesvese

Vesvese iman varsa gelir imansıza gelmez.

İşsize (boş gezene) şeytan iş bulur.

Biliyor musun, vesvesen neye benzer? Musibete benzer. Ehemmiyet verdikçe şişer; ehemmiyet vermezsen söner.

Şeytan, edep dışı fena ve çirkin sözleri, şehvete dair bir kısım hayal ve hatıraları da kalbe atar. Dine, Allah‘a, peygamberlere ve mukaddesata dair çirkin sözler fısıldar. Bazen de, “Namazı kaç rekât kıldım, abdest alırken kolumu yıkadım mı, guslederken kuru yer kaldı mı“, şeklinde ardı arkası kesilmeyen vesvese (kuruntu) verir.

Abdestin, taharetin ve namazın şartlarını, sünnetlerini, mekruhlarını bilmeyen, vesvese hastalığına yakalanır.

Bunları bilip, yerine getirince, şüpheye düşmemeli, iyi ve tamam yaptığına inanmalıdır!

Bir kimse namazda, *üc rekat mı, dört rekat mı kıldım* diye tereddüt ederek bir rükün eda edecek kadar düsünse veya Fatihadan sonra hangi sureyi okuyacagını bir rükün miktarı yani, allahümme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed* diyecek kadar düsünse sehiv secdesi yapması vaciptir.

Ancak bütün bu durumlarda, eger bu süphe kendisine ömründe ilk defa arız olmussa, o namazı yeniden kılar. Fakat birkac defa arız olmus ise, araştırır ve kanaatine göre hükmeder, ona göre hareket eder, namazı yeniden kılması icap etmez. Araştırma ve karar verme hususunda kalbin şehadeti kafidir.

Bir insan, abdest uzvunu yıkayıp yıkamadığından devamlı şüpheye düşüyorsa, hiç vesveseye meydan vermeden o uzvunu yıkadığını kabul ederek namaza durmalıdır.

Hem nefsin hem de şeytanın vesvesesi, Kur'an-ı Kerim'de ayrı ayrı zikredilir. "Andolsun ki, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne gibi vesveseler verdiğini biliyoruz ve biz ona şah damarından daha yakınız." (Kâf, 50/16) ayeti, nefsin vesvesesine işaret ederken; "Şeytan Adem'e vesvese verdi." (A'raf, 7/20; Tâha, 20/120) manasına gelen bir çok ayet de şeytanın vesvesesine delalet etmektedir.

-İblis şöyle dedi: “İzzet ve kudretine yemin olsun ki, onlardan ihlaslı kullar müstesna onların tamamını azdıracağım.” (Sad suresi 38/82-83)

Kişinin kalbine vesvese geldiğinde öncelikle ''euzu besmele'' çekmelidir.

Unutmayın ki sıkıntı veren her şeyi def etmeye Allah’ın gücü yeter. O halde yalnız ona dayanmak ve yalnız ondan yardım istemek gerekmektedir.

Vesveseye maruz kalb, içine kötülerin çer-çöp attığı pınara benzer O toz, toprak akıp gidecek ve sizin menba'ınız her zaman temiz kalacaktır.

Elimizdeki aynadaki görüntü mesela pislik veya ateş süreti elimizi nasıl yakmazsa zihnimize gelen hiçbir görüntü ve düşünce de kalbimize zarar veremez.

Evet var ama, yok gibidir şeytanın hilesi. Meselâ, iki duvar arasından geçmek istiyorsunuz; bakıyorsunuz ki, bir örümcek, ağlarını gerip yolunuzu kapatmış; döner misiniz, devam mı edersiniz? Örümcek ağı sizin ilerlemenize mâni olabilir mi gerçekten? Şüphesiz hayır; onu bir engel olarak görmez ve hiçbir şey yokmuş gibi yolunuza devam edersiniz.

"İnsan kalbine iki yönden baskı ve telkin gelir. Birisi melektendir ki, hayırı söyler, hakkı tasdik eder. Kalbinde bunu bulan kimse bilsin ki, bu, Allah'tandır. Ve Allah Teâlâ'ya hamdetsin.

Diğer telkin ise, Şeytandan gelir; şerri teşvik eder, hakkı yalanlar ve insanı hayırdan meneder. Kalbinde bunu bulan kimse, derhal Şeytanın şerrinden Allah'a sığınsın."(İbn-i Mes'ud)

Vesvese kelimesi Kuran-ı Kerim’de dört yerde geçmektedir. Vesvesecinin (vesvas) şerrinden ALLAH’a sığınılması emredilmiş (Nas, 114/1-6).

Cenab-ı Hak şeytanın vesveselerine karşı şu tavsiyede bulunur.

'Eğer şeytandan gelen kötü bir düşünce seni dürtecek olursa, hemen Allah'a sığın. Çünkü o hakkıyla işiten ve bilendir Fussilet (41/36)

-Allah Teala ayrıca, görünen ve görünmeyen, bilinen ve bilinmeyen bütün korkunç ve zararlı şeylerden (Felak ve Nâs) sûrelerini okuyarak kendisini sığınmamızı emretmektedir.

”De ki:“Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvese verenin kötülüğünden,insanların Rabbine, insanların Melik’ine ve insanların İlah’ına sığınırım!Nas,(114/1-6)

İnsan ile iblisin serüveni çok eski bir hadiseyle başlamıştır. Bu hadise ve gelişen olaylar Kur’an’da birçok yerde anlatılır. Allah Tealâ Âdemi yaratmış, ona şekil vermiş ve ruhundan üflemiş, sonra meleklere onun önünde secde etmelerini emretmişti. Melekler bu emre itaat ederek secde etmişler, ancak iblis kibirlenerek bu emri yerine getirmemişti. Yüce Allah da onu cennetten kovmuştu. Hz. Âdem’in de cennetten yeryüzüne indirilmesinde, Âdem ile Havva’yı aldatan da o olmuştu. Hadislerle İslam C:I S:272

Yaptığı yanlışın farkına varan, hata ettiğinde Allah’ın af ve mağfiretine sığınan,

Hz. Adem gibi: “Rabbimiz! Biz kendimize zulüm ettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz.” Araf (7/23) diye dua ve istiğfar edenler, ihlas ile Rabbine yönelip kulluk bilincine erenler, şeytanın vesvese ve tuzaklarından emin olurlar.

-Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in ashabından bir kısmı ona sordular: "Bazılarımızın aklından bir kısım vesveseler geçiyor, normalde bunu söylemenin günah olacağına kaniyiz." Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam): "Gerçekten böyle bir korku duyuyor musunuz?" diye sordu. Oradakiler "Evet!" deyince: "İşte bu (korku) imandan gelir (vesvese zarar vermez) dedi." Müslim, İman 209 (132); Ebu Davud, Edeb 118 (5110).

İmam-ı Gazalî hazretleri buyurdu ki: Her insana musallat olan en az bir şeytan vardır. Şeytanın vereceği vesveselerden korunmaya çalışmalıdır!

Şeytan cahillere daha çok musallat olur. Dinini iyi bilene vesvese veremez.

İbadetlerimizi düzenli yerine getirdikçe, şeytanın kötülüklerine karşı direnme gücümüz artar.

Allah'a dua eder, şeytana uymama konusunda Allah'tan yardım dileriz.

Bir günah işlediğimizde hemen tövbe eder, bir daha yapmamaya söz veririz.

Şeytanın en çok etki ettiği kıskançlık, öfke, kin gibi duygularımızı kontrol altına almaya çalışırız.

İçki, kumar ve zararlı alışkanlıklara özenmeyiz. Çünkü bunlara özenen, şeytanın tuzağına düşer ve bu alışkanlıklar nedeniyle diğer kötülükleri de yapar.

Hayalimize gelen şekiller manalar görüntüler bizim KALBİMİZİN MALI İRADEMİZİN TALEBİ VE DAVETİ DEĞİLDİR diye düşünülmelidir. Çünkü irademizden ve inançlarımızdan BAĞIMSIZ HAREKET EDEN bir zihin yapımız vardır ve elimizde olmadan gelenlerden rahatsız olmamız onların bize zarar vermediğini gösterir.

-İbnu Abbas (ra) anlatıyor: “Resûlullah (asm) buyurdular ki: “Şeytan insanoğlunun kalbinin üzerinde tünemiş vaziyette bekler. Allah'ı zikredince siner, çekilir, gaflet etse vesvese verir.” (Buhârî)

ŞEYTANIN DÜŞMANLARI:

1)Çok sadaka veren müslüman 2)Tövbesinde sabit kalan tövbekarlar 3)Adil idareciler 4)Dürüst ve doğru sözlü tütcarlar 5)Nasihat eden müslüman 6)ALLAH'dan korkan alimler 7)Mütevazi zengin 8)Gece namazı kılan müminler 9)Daima abdestli olan müminler 10)Daima Kur'an okuyan hafızlar 11)Merhametli müminler 12)Haramdan sakınan müminler 13)Güzel huylu müminler 14)İnsanlara faydalı olan müminler.

ŞEYTANIN DOSTLARI

1)Namaza tembel olan ve ağır davrananlar 2)Hile yapan, aldatan tüccarlar 3)Zekata engel olan kişiler 4)Yetim malı yiyenler 5)Zina yapanlar 6)Uzun emeli olan insanlar 7)Şarkı söyleyen kadınlar 8)Zalim idareciler 9)Kibirli zengin 10)İçki içen kişiler

“Ey Rabbim, şeytanların vesveselerinden Sana sığınırım. Onların yanımda bulunmalarından da, ey Rabbim, Sana sığınırım.” Mü’minûn Sûresi, 23/97-98.

Yüce Rabbim, bizlere şeytanın vesveselerine uymadan bir hayat tamamlatsın. Rabbimizin ve inananların rızasını kazanarak İman ile bu dünyadan ayrılmayı nasip etsin.

 Yalan

Doğruluk Emanet, Yalancılık Hıyanettir. Hz.Ebubekir ra.

Allah (yalanı ve) yalancıları sevmez.

Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

Yalan söylemek büyük günahtır.

Yalan, kişinin gerçeği gizleyip, bildiğinin aksini söylemesidir.

Sözünde durmamak.

Allah (CC) şöyle buyurmaktadır:“Ey iman edenler! Yapmayacağınız şeyleri niçin söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır.” (Saff 61/ 2–3)

Kur’an müminlerin vasıfları sayarken şöyle buyurur:“Yine (o müminler) ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riayet ederler (sahip çıkarlar).” (Müminun 23/ 8)

Yalan söylemek münafıklığı alâmetidir:

Ebu Hüreyre r.a. den rivayete göre Peygamberimiz s.a.v. şöyle buyurmuştur:“Münafığın belirtisi üçtür: Konuştuğu zaman yalan söyler, söz verdiği zaman sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiği zaman hıyanet eder” Buhari, İman, 2/24, (I,14

İbnu Amr İbni'l-As (r.a.) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki:"Dört haslet vardır; kimde bu hasletler bulunursa o kimse halis münafıktır. Kimde de bunlardan biri bulunursa, onu bırakıncaya kadar kendinde nifaktan bir haslet var demektir: Emanet edilince hıyanet eder, konuşunca yalan söyler, söz verince sözünde durmaz, husumet edince haddi aşar." Buharî, İman,2/ 24, (I,14)

En fazla yalanı kim söyler.

"Yalanı, yalnızca Allah'ın ayetlerine inanmayanlar uydurur..." (Nahl Suresi, 105)

İnsanları Güldürmek için Yalan Söylemek

Rasûlullah: "İnsanları güldürmek için yalan söyleyene yazıklar olsun." (Ebû Dâvud) buyurmuştur.

Şakada olsa yalan söylemek.

Ebu Umame (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): ‘…Şaka da olsa yalan söylemeyi terk eden kimse için cennetin ortasında bir eve kefilim…’ buyurdu.” Ebu Davud 4800

- Peygamberimiz Şaka Yapardı, Ama Gerçeği Söylerdi: Ebu Hüreyre'den rivâyet edildiğine göre; "Sahabe şöyle sordu: 'Ey Allah'ın Rasûlü! Sen bize şaka mı yapıyorsun?' Rasûlullah: 'Evet, ama ben (şaka da olsa) ancak doğruyu söylerim." (Tirmizî, Müsned-i Ahmed) buyurdular.

Mümin yalancı olurmu.

-Safvan İbnu Süleym (r.a.) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü! dedik, mü'min korkak olur mu?" "Evet!" buyurdular. "Pekiyi cimri olur mu?" dedik, yine: "Evet!" buyurdular. Biz yine: "Pekiyi yalancı olur mu?" diye sorduk. Bu sefer: "Hayır! buyurdular." Muvatta, Kelam 19, (2, 990)

Şâhitlik’i gizlemek.

Peygamberimiz bir Hadis-i Şeriflerinde; ''Şâhitlik için çağırıldığı halde, bildiğini gizleyerek şâhitlikten kaçınan kimse, yalancı şâhitlik yapmış gibidir.'' buyurmuşlardır. [Taberânî, Mecmeu’z-Zeva’d IV, 200]

Yalancı şahitlik.

Yalancı şahitlik yapmak hem yalan söylemek hem de dolaylı olarak iftira etmektir. Yalancı şahitlik ile kul hakkının ihlal edilmesine ve zulüm yapılmasına sebep olunmuş olur. Bu büyük günahlardan biridir.

-“Yalan sözden (yalan yere şâhitlik yapmaktan)kaçının” Hac 22/30

Yüce Allah “Allah için adaletle şahitlik edenler olun” (Mâide, 5/8) buyurmuş, bırakın yalancı şahitlik yapmayı, şahitlik yapmamamın bile günah olduğunu bildirmiştir:

Çocuklara yalan söylemek.

Abdullah b. Amr (r.a.) diyor ki; Peygamberimizin evimizde bulunduğu bir günde, annem, “yavrum gel, sana bir şey vereceğim” diye beni çağırdı. Peygamberimiz anneme: “Çocuğa ne vermek istedin” diye sordu. Annem: Hurma vermek istedim, dedi. Bunun üzerine Peygamberimiz: “Eğer bir şey vermeseydin sana bir yalan günah yazılırdı” buyurdu. Ebu Davud, Edeb, 45/80, (V,265)

Hayvanlara yalan söylemek.

- Peygamber Efendimiz'in (asm) "Bir sahabenin elinde boş bir külahla, sanki içinde bir şey varmış gibi davranarak atını yanına getirmeye çalışması Allah Resulünü öyle rahatsız etmiştir ki, o sahabeyi çağırmış ve hayvanı aldattığı için azarlamıştır." (Buhârî, İman, 24; Müslim, İman, 107)

“Meşhur bir hadisçi, kendisinden hadis naklettiği bir kişiyi görmek için onun bulunduğu yere seyahat etmiş. O yere vardığında, bu kişinin atına yiyecek verecekmiş gibi yapıp atı çağırdığını ve sonunda ata yiyecek vermediğini görmüş.

Atı kandıran insanları da kandırabilir diye onun naklettiği hadisi almamış.”

Yalan Söylemenin Caiz Olduğu Durumlar.

Ümmü Külsûm şöyle dedi: “Ben Rasûlullah (s.a.s.)’ın şu üç hal dışında, halkın yalan söylemesine ruhsat verdiğini hatırlamıyorum: Harpte, kişilerin arasını düzeltmekte ve (aile dirliğini sağlamak için) kocanın hanımına, hanımın kocasına söylediği sözlerde.” (Müslim, Birr 101).

Son nefesinde; keşke yapmasaydım deme… Güzeli, çirkini, yalanı, gerçeği tartacak terazi yaşarken elindeydi.

Yarabbi dilimizi yalandan kazancımızı haramdan vucudumuzu tüm gunahlardan uzak eyle.Amin..

                                                                                             Yemin

Doğru söz yemin istemez.

Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.

Müslüman gereksiz yere yemin etmemeli.

İmam-ı Şafiî (r.a.) hazretleri yalan yere yemin etmek şöyle dursun, doğru yere bile yemin etmeyecek kadar büyük bir hassasiyet sahibi bir veli idi.

Yemin, yalan olduğu düşünülebilen sözün doğruluğuna inandırmak içindir.                                 Sözün doğruluğunda kuşku yoksa yemine gereklik yoktur.

Zira sözlerini yemin ile kuvvetlendirmek isteyen kişilere şüpheyle bakılır.

Yemin yalnız Allah adıyla yapılır. Mesela (Vallahi) demek, (Allah adıyla yemin ediyorum) demektir. Sadece (Yemin ediyorum) demek de yemin olur. O da Allah için yemin olur.

Üç şeye yemin ederim ki!

Abdurrahman ibni Avf hazretleri, Peygamberimiz(sav)'dan iştirek buyurdu ki, üç şeye yemin ederim:

1-Zekat vermekle mal eksilmez, çoğalır.

2-Zulüm edilen kimse, zalime hakkını bağışlarsa, Hak Teala kıyamet gününde bu kulun derecesini yükseltir.

3- Daima isteyici olan kimseyi, Hak Teala fakirlikten kurtarmaz.

-İblis Hz.Ademi kandırıyor.

"Ben size nasihat edenlerdenim" diye onlara yemin etti.A’raf 7/21

Ey Adem! Sana, seni burada ebedî kılacak bir devleti haber vereyim mi? Diyerek, Allahü Teâlânın yaklaşmamalarını emrettiği ağacı gösterdi. Hz. Adem, Şeytanın bu sözlerine aldırış etmedi, ancak şeytan da vesvesesinde yılgınlık göstermedi ve:                                              Rabbimiz sizi bu ağaçtan başka bir sebeple değil, ancak iki Melek olacağınız veya bu Cennette ebedî kalacağınızdan dolayı nehyetti. Yani bundan yerseniz ya Melekler gibi yemek, içmek ihtiyacından müstağni olursunuz, yahut ölüm yüzü görmez burada ebedî kalırsınız, dedi. Kendisine inanmaları için de yemîn ederek, «ben sizin nasihatçınız ve hayrınızı isteyicinizim» diye emîn olmalarını istedi. Hz. Adem ve Havva hiç bir kimsenin yalan yere Allaha yemin etmeyeceğini düşünerek yanıldılar ve bu ağaca meylettiler.

-Peygamber efendimiz bir hadisinde ''Bir kimse bir şey için yemin eder, sonra da ondan hayırlısını görürse yeminini bozsun ve kefâret versin"Müslim, "Eymân", 15-16  buyurmuştur.

- Yemin bazen bir ihtiyaç haline gelebilir. Yargılama hukukunda bir ispat vasıtası veya tezkiye unsuru olarak yemine başvurulması bunun örneklerindendir. Kur’ân-ı Kerim’de vasiyet edecek kişinin şahit tutarken şahitlerin nasıl yemin edeceklerini açıkça zikretmesi de ihtiyaca binaen yemine başvurulabileceğini göstermektedir (Maide 5/106-108)

-Yemin'in Çeşitleri Yemin, üç çeşittir. Bunlar boş yemin (yemin-i lağv), yalan yemin (yemin-i ğamus) ve söz yemini (yemin-i mün’akide) dir.                                                                                -Boş Yemin (Yemin-i lağv)    

Yemin-i lağv yalan kastı olmaksızın ve doğru zannedilerek yapılan yeminlerdir. Kur’an-ı Kerimde Allah’u Teala “Allah kasıtsız olarak ağzınızdan çıkıveren yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutmaz” Bakara, 2/225, Maide, 5/89 buyurmuştur. Ancak kendi sözünü daha değerli kılmak için sıkça yemin etmek uygun bir davranış değildir.

Yalan Yemin (Yemin-i Gâmus) Yalan yemin (Yemin-i Gâmus), kasten yalan yere yapılan yemindir. "Kim yalan yere yemin ederse bu yemini sebebiyle cehennemdeki yerini hazırlamış olur." (Ebu Davud, 3242)

Bu yemin büyük günah olup, sahibini günaha daldırdığı için bu isim verilmiştir. Yalan yere yemin edipte daha sonra bu yaptığından dolayı pişman olan kişinin samimi olarak tevbe edip mağfiret dilemesi gerekir. Zira bu tür bir yeminin kefareti yoktur. Ayrıca eğer bu yeminden dolayı birileri zarar görmüşse bu zararında giderilmesi gerekir.

Söz Yemini (Yemin-i Mün’akide)                                                                                              Söz yemini (Yemin-i Mün'akide), mümkün bulunan ve geleceğe ait olan bir şey hakkında yapılan yemindir. ‘Vallahi ben yarın borcumu vereceğim, vallahi ben falan kimse ile konuşmayacağım’ denilmesi gibi.Söz yemininde aslolan yemine bağlı kalmaktır. Böyle bir yemine riayet edildiği takdirde keffaret gerekmez. Fakat yemin bozulursa, keffaret gerekir.                                                                                                                            

Yemin kefâreti ise şöyledir:                                                                                                 -Normalde keffaret, yemin bozulduktan sonra ödenir. Söz gelimi ‘Allah’a yemin olsun, şu işi yapacağım veya yapmayacağım’ şeklinde yemin ettikten sonra herhangi bir sebeple bu yeminini tutamayan ve bozan kimsenin yemin keffareti ödemesi gerekir.                      

         -Allah, kasıtsız olarak ağzınızdan çıkıveren yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutmaz, fakat bilerek yaptığınız yeminlerden dolayı sizi sorumlu tutar. Bunun da keffâreti, ailenize yedirdiğiniz yemeğin orta hallisinden on fakire yedirmek, yahut onları giydirmek, yahut da bir köle azat etmektir. Bunları bulamıyan üç gün oruç tutmalıdır. Yemin ettiğiniz takdirde yeminlerinizin keffâreti işte budur. Yeminlerinizi koruyun (onlara riayet edin). Allah size âyetlerini açıklıyor; umulur ki şükredersiniz! Maide 5/89                                                                                            

          Günümüzde yemînin keffâreti, on fakiri sabah akşam günde iki öğün doyurmak yahut bir fıtır sadakası miktarından az olmamak üzere, yiyecek bedelini kendilerine vermek veya on fakiri giydirmektir. Bunlardan birini yapmaya gücü yetmeyenler ise, yemin keffareti olarak, ardarda üç gün oruç tutarlar.

Keffaretler, bir yönüyle dünyevi açıdan bir cezadır. Uhrevi açıdan da yemini bozmaktan dolayı Ahirette karşılaşılacak cezadan kurtuluş için bir ibadettir.

Yüce Allah bizleri adaklarını yerine getiren ve yeminlerine sadık olan kullarından eylesin.

 Yemek

     Besmele bereketin anahtarıdır.

Yemeğe başlamadan önce besmele çekip, yemek bittikten sonra da sofra duası okuması sünnettir.Besmele ile bereket evlerimizden ve sofralarımızdan eksik olmaz.

(Besmele ile yenen yemek bereketli olur.) [İbni Mace]

Böylece Allahü teâlâyı hatırlamış ve bu nimetlerin devamlılığını ve hayrını elde etmiş oluruz.                                                                                                

“Besmele ile başlanmayan her iş bereketsiz ve güdüktür.” (Camiu’s-Sağir,6284) O iş Rahman’ın rahmetinden kopuktur.

-Hz. Aişe'den rivayetle Peygamber s.a.v. "sizden biriniz yemeğe başlarken bismillah demeyi unutursa bismillah vel evveli, vel ahiri (başı­na ve sonuna bismillah) desin" buyurmuştur (Tirmizi ve Ebû Davud).              

Hz. Peygamber s.a.v.: "Yemeğe baslarken Allah c.c.’in adını anın, sağ elinizle ve önünüzden yiyin' buyurmuştur (Buhari ve Müslim).                                                                         -İbn-i Abbas'tan gelen bir rivayette Pey­gamber s.a.v. "develer gibi hiç durmaksızın içmeyin, iki veya üç kerede için. İçmeye baş­larken bismillah, içtikten sonra elhamdülil­lah deyin" buyurmuştur (Tirmizi).

Yemek duasının fazileti.

Okunan bu dualar sayesinde yani ettiğmiz şükürler sayesinde evimizin bereketi de artmaktadır. Aile ortamlarında okunacak olan bu güzel dualar sayesinde soframızda bulunan çocuklarımızın da bu tür güzel alışkanlıklar kazanmasına vesile oluruz.

-Hz. Enes (Radıyallahu Anh)’dem rivayetle Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Şüphesiz ki, Allah, kulunun yemeğini yeyip sonra yediğine karşılık kendisine hamddetmesinden, yahut içeceğini içip içtiğine mukabil kendisine şükretmesinden çok hoşnut olur.” Müslim, no. 2734

Yemek duasının Meali:

Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım. Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile..                                   "Bizi yediren, içiren ve müslüman kılan Allâh'a hamdolsun." (Ebû Dâvûd, Et'ime, 52)

-Bütün hamdler alemlerin Rabbi olan Allah-ü Teala'ya mahsustur. Salat ve selam bizim efendimiz olan Muhammed (SAV)'in alinin ashabının ve cümlesinin üzerine olsun.

-Bizi affet! Bizi bağışla! Bize acı! Sen bizim mevlâmızsın. Kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et! Bakara 2/286  

Yeyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez. Araf 7/31

Hiç kimse kendi rızkını yiyip bitirmeden ölmez.

Bir kimse, Allahü teâlâ emrettiği için çalışır, rızkını helal yoldan ararsa, ezelde belli olan rızkına kavuşur. Bu rızk, ona bereketli olur. Eğer, rızkını Allahü teâlânın yasak ettiği yerlerde ararsa, yine ezelde ayrılmış olan o belli rızka kavuşur. Fakat, bu rızk ona hayırsız, bereketsiz olur. Rızkına kavuşmak için kazandığı günahlar da, onu felaketlere sürükler.

Zikir Fikir Şükür ...                                                                                          

Zikir: Mesela yemek yerken besmele çekmek zikir.

Kulluk görevi de ibadet ile olur. İbadet geniş bir kavramdır, sadece günün bir bölümünü değil, bütün zamanı kapsar. Kısaca şöyle tarif edebiliriz: Allah’ın istediği yerde olmak, istemediği yerde olmamaktır. İbadetler Allah’ı bize hatırlatıyorsa makbuldur.

Kur’an da Bana kulluk et; beni anmak için namaz kıl.Taha 20/14 buyrularak ibadetin amacı Allah’ı bilmek ve gereğini yapmak olduğunu bizlere hatırlatıyor.

Fikir: Yediğimiz gıdaları ikram edenin Allah olduğunu düşünmek fikir.

Yüce Allah?ın şu ayeti üzerinde de düşünür.

İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır(Kıyame,75/36 )

Şükür:Yemeğin sonunda Yüce Mevla’ya nimetlerinden dolayı teşekkür etmekse şükür.

Yüce Rabbimiz bu konuda şöyle buyuruyor:

Hatırlayınız ki Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size(nimetimi) artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir, diye bildirmişti (İbrahim-14/7).

"Verdiği bütün nimetler için Allah'a hamdolsun. Hatta, hamd etmeye muvaffak kıldığı için yine hamd olsun." İmâm-ı Gazalî (r.a)

Helal rızık helal yolda harcanır.

Haram rızık haram yolda harcanır.

Helal lokma salih amelin işlenmesine katkı sağlar. Kendisi haram lokmayla beslenip, çoluk çocuğuna haram yediren kimse de büyük günaha girer ve haram lokma kötülüklerin ve günahların kapısını açar.

Bir ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır, “Sizden birine ölüm gelip de, ‘Ey Rabbim, ne olurdu bana biraz daha mühlet verseydin de salihlerden olsaydım.’ demeden önce size rızık olarak verdiğimiz şeylerden bağışta bulunun.” (Münafikun, 10)

Yüce Allah (c.c.) ahiret gününde, verdiği bütün nimetler için, sadece bir kez kulunu sorgularken, mal için iki kez hesaba çekmektedir. Birinci kez, malın kaynağı ile ilgili sorguya tâbi tutar, helal veya haram oluşunun hesabını sorar; ardından da nereye harcandığının hayırda mı, şerde mi, helal yolda mı, haram yolda mı sarf edildiğinin sorgulamasını yapar. Önce nasıl kazanıldığını sonra da nasıl harcandığını soracaktır.

Hazret-i Peygamber (sav.) şöyle buyuruyor, “Kıyamet günü kul, şu dört şeyin hesabını vermedikçe hiçbir yere kımıldayamaz; Ömrünü nerede tükettiği, gençliğini nasıl geçirdiği, malını nerede kazandığı, nereye harcadığı, bildiklerini uygulayıp uygulamadığı (Tirmizî, “Kıyâmet”, 1).sorulacak.

Müslüman'ın Diyeti: Az, öz ve akıllı beslenme.

''Vücudun rahatı az yemekte; ruhun rahatı az günahtadır.'' İmam- ı Gazali Hz. (Rh. A)

“Bereket büyüklerimizin yanındadır.Küçüklerimize şefkat, büyüklerimize hürmet göstermeyen bizden değildir.” (Münavi, Feyzüll-Kadir, 3/220)

Azıcık aşım, kaygısız (ağrısız) başım.

Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz.

Allah’ım bizleri Besmelei şerifle başlayıp yemekten sonra bir şükran duası yapılan müslümanlardan olmayı nasib eyle. Amin…

  Yetim

Yoksul ve yetimler topluma emanettir.

Suça karışmış insanların büyük bir kısmı, çocukluk devresinde şefkatten, merhametten, sıcak bir aile ortamından mahrum kalmış ve ilgisizlik yüzünden yalnızlığa itilmiş kişilerden oluşmaktadır. Kur’ân-ı Kerîm’de yirmi iki yerde yetimlerden bahsedilmiş ve onlara iyi davranılması emredilmiştir.

Anne baba tercihi, doğum ve ölüm insanın elinde değildir ve tamamıyla takdiri ilahidir. Yeryüzünde rızkı taksim eden, bazı kullara az bazı kullara çok veren de Allah-u Teala’dır. O halde yetim, fakir, yoksul olmak sabır gerektiren bir imtihandır.

Sıcak, huzurlu bir yuva, zenginlik Yüce Rabbimizin ihsanıdır ve bu nimetlere şükür gerekir. İmtihan sadece o kişiyle de sınırlı değildir. Toplumdaki varlıklı insanlarda yoksul, kimsesiz ve yetimle imtihan olunmaktadır.

Unutmamalıyız ki sahip çıktığımız her yetim kazanılmış en büyük değer olarak geleceğimize değer katacaktır.

Allah’ın rızasını kazanmak isteyen yetimle ilgilensin.

Yetimi doyurmak, yetimle ilgilenmek bir tür cihattır, infakın en güzel çeşitlerinden birisidir.

“Müminler ancak kardeştirler.” (Hucurat,49/10)

Sözlük yetimi tarif ederken “yalnız olmak, tek başına kalmak” diye ifade etmiş.

Yetimlik zor bir süreçtir. Bu süreçte ilk yapılacak olan baba yerine geçebilecek biriyle yetimin hayatını ayakta tutmak, sonrasında ise anneyi psikolojik olarak desteklemektir.

Tek Yürek Olursak Neden Olmasın?

Gönüllü İyilik yapmaya ayda az bir parayla siz de Katılın.

Yetimim binasına bir tuğla da senden olsun.

Yaşadığımız her dem evlerden evlere, gönüllerden gönüllere iyilik taşımak için seferber olmalıyız.

Unutulmamalıdır ki, iyilik sadece bir fakirin eline üç beş kuruş para sıkıştırmak değildir. İyilik aynı zamanda yalnıza arkadaş, yorguna dayanak, garibe sığınak, muhtaca imdat olmaktır. Hiçbir çocuk sokakta kalmasın, hiçbir yetim himayesiz kalmasın, hiçbir mülteci, muhacir aç açık kalmasın diyerek başkaları için koşturabilmektir iyilik. “Kardeşimi ne kadar düşünürsem, kendime o kadar iyilik etmiş olurum” bilinciyle dünyayı birbirimize yaşanılır kılmaktır iyilik.

Yetim duası almak istersen.                                                        

Bu gün öksüzler için dua ettiniz mi?

İçinde saklıdır gönül yarası Hem duası tutar, hem bedduası.

Tertemiz yürekleriyle söyledikleri her “Allah razı olsun” duası bizi kâinatın Rabbinin rızasına kavuşturacaktır.

Hiçbir hayırlı işi küçümsemeden her vesileyi değerlendirmek gerekir.Başkalarına dua etmeli,ettirmeli ve istemeliyiz.

Günümüzde anneli babalı yetimler var.

Bir de günümüzde anne-babası var olduğu halde, onların görüp gözetmesinden ve sevgisinden mahrum kalıpta ahiretleri itibarıyla öksüzlük ve yetimlik çeken o kadar çok çocuk var ki, bunlara dense dense "ebedî yetimler" denir.

Aile sorumluluğunu yerine getirmediği takdirde çocuklar yanlış yollara sapabilirler. Onların temiz fıtratı bozulabilir. Fıtratı bozulduktan sonra telafisi zor olabilir. Peygamber Efendimiz; “her doğan İslam fıtratı üzerine doğar, sonra ebeveyni onu Hıristiyanlaştırır, Yahudileştirir veya Mecusileştirir.” (Buhari, Cenaiz, 80) buyurarak, çocuğun değişimi ve yanlış inançlara sapmasında anne babanın ne kadar etkili olduğu vurgulanmaktadır.

Yetime kötülük yapma.

"Sakın yetime kötü davranma. Duha 93/9

El açıp isteyeni de sakın azarlama.Duha 93/10

İslâm dini, yetimlere iyi davranılmasını, onların mallarının korunmasına son derece önem vermiştir.

"Gerçek, yetimlerin mallarını haksız (ve haram) olarak yiyenler, karınlarına ancak bir ateş yemiş olurlar. Onlar çılgın bir ateşe gireceklerdir". (Nisâ, 4/10).

Bu âyetteki yetim malı yemekten maksat; onların mallarına sahip çıkmak, haklarını yemektir. Yoksa, içerisinde yetim bulunan bir aileyi ziyarete gidildiğinde onların ikram ettiği bir şekeri almamak değildir.

Yedi büyük günah şunlardır: Hz. Peygamber (s,a.s.) şöyle buyurmuşlardır: 1- Allah’a şirk, ortak koşmak. 2- Büyücülük 3- Katillik 4- Harpten kaçmak 5- Yetim malı yemek 6- Faizcilik 7- Namuslu kadına iftira etmek. (Buhari, Müslim) Başka bir hadis-i şerifte de, yedi büyük günah içinde Müslüman olan ana babaya asi olmak ifadesi geçiyor.

Kimsenin kimseye fayda vermediği, her ferdin yalnız, kimsesiz, tek başına kaldığı ve yardıma muhtaç olduğu o zorlu günde yetimden de sorulacaktı.

Ellerimiz… Bir yetimin başını okşadı mı, kalbimizin katılığına şifa bulmak için? Ayaklarımız... Bir yetimin ihtiyacını karşılamak, sıkıntısını gidermek için koştu mu?

Yüzlerimiz… Kabul olmuş bir sadaka gibi tebessüm sundu mu, yetimin gözündeki yaşı silmek için? Evlerimiz… Kanadı kırık kuş misali yuvasız kalan bir masum yavruya barınak, sığınak ve liman oldu mu; yuva sıcaklığını tattırmak için? Sofralarımız… Bir yetime yer açıldı mı sofralarımızda, en sevdiğimiz yiyecek ve içecekler yetimi buyur etmekle bereketlendi mi; karnını doyurmak için bir yetimle paylaşıldı mı ekmeğimiz? Yüreklerimiz… Bir yetimin derdini yüklendi mi, yüreğine dokundu mu, mahzun bir yavrunun gönlünü almak için? Sevgimiz, İlgimiz, Şefkatimiz, Yetime yetimliğini unutturdu mu?

Sehl İbnu Sa'd (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu ve’s-selâm) buyurdu ki: "Ben ve yetime bakan kimse cennette şöyleyiz" Orta parmağı ile baş parmağını yan yana getirip aralarını açıp kapayarak işaret eti." Tirmizî, Birr, 14, (IV, 321)

Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Bir kimse sırf Allah rızası için bir yetimin başını okşarsa, elinin dokunduğu her saç teline karşılık ona sevap vardır” Ahmed İbn Hanbel, Müsned, V, 250

Bir yetim gülüyorsa, başına şefkat eli değdiği içindir.

Bir yetim gülüyorsa, bütün bir toplum gülüyor demektir.

Herkes maddi ve manevi gücü oranında yardım etmeli. bu hizmet kendimize yapılmış bir hizmettir… Ve böyle bir hizmet şükrü gerektirir…Allah son nefese kadar hizmet kapılarını açsın.

Allah c.c bize ve neslimize de islama ,insanlığa-kardeşliğe yetimlere faydası olanlardan eylesin. Allah’ım tüm yetim ve öksuzleri koru.

 Yılbaşı

Yılbaşında ne var kumar haram,içki haram,ısraf haram haram haram haram.                                        İslam dininin emri Evvela haramları red, sonra helal dairede yaşamak!

Müslüman Neden Başkalarının Yılbaşını Kutlamaz?

Müslüman Müslüman gibi yaşar. Müslüman kesinlikle kâfirler gibi hayat süremez, onları taklit edemez.

Müslüman ne yapmalı her gece ne yapıyorsa onu yapmalı. Sanki mübarek geceymiş gibi bu geceye değer veriyormuş gibi hareket etmek doğru değildir.

Gayrimüslim adetinin taklidiyle yılbaşı kutlamak, çok büyük bir vebale neden olur. Allah muhafaza etsin, imani bakımdan çok tehlikeli işlerdir.Mü’mini mânevî uçurumlara sürükler!.. İslâm dışı dinlerin törenlerine iştirak edip, dinî merasimlerine katılmak imanı zedeleyecek bir davranıştır. (Fetava-i Hindiyye)

Bir insan hem Müslüman hem de Hıristiyan olamaz. Müslümanlar gafil olmaz.

Meselâ ilim ve teknikte kullanılan metodlardaki taklitler-benzeşmeler... O alandaki gelişme ve değişmeleri tâkip etmek... Bunlar günah değil mubahtır, hatta teşvik edilmiştir.

Ben sadece yılbaşını kutluyorum diyen Müslümanlara da bakıyorsunuz çam ağacı süslüyor, Noel Baba denilen şahsın giysileri gibi giysiler giyiyor, hindi kesiyor bunun yanında içki, kumar gibi şeyleri de ekliyor. İşte böyle yaptığı zaman da haram oluyor.

-Bu güne kadar genelde milli piyangodan büyük ikramiye kazananların çoğunun o para ile iflah olmadıklarını, mutluluğu yakalayamadıklarını basında görüyor ve öğreniyoruz..Çünkü Müslüman hiçbir şekilde, Allahın haram kıldığı bir kazançla mutlu olamaz.Bu sadece milli Piyango biletinde değil, kumar, aldatma ve hile yolu ile olan kazanç da hayır görmek ve huzuru bulmak mümkün değildir.

Allah-u Teâlâ biz Müslümanlara, kâfirlere benzememeyi emretmektedir.

-Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurur: "Kim, (giyindikleri gibi giyinmek, onların gittikleri yoldan gitmek ve bazı fiillerinde onları taklit etmek suretiyle) bir topluluğa benzerse, o da onlardan olur." (Ebu Dâvud)

Yılbaşı neyimiz olur. Ramazan bayramımız mı? Kurban bayramımız mı? Kandilimiz mi? Muharrem ayının birimi.Ey Müslüman senin yılbaşıyla ne işin var.

“Allah’a ve ahiret gününe inanan bir milletin; babaları, oğulları, kardeşleri veya akrabaları da olsa, Allah’a ve Peygamberine muhalefet eden kimselere sevgi beslediklerini göremezsin.” (Mücâdele 58/22)

Yılbaşı ne bizim bir bayramımızdır, ne de Allah’ın razı olduğu bir şeydir.

Allah (c.c.) Ali imran süresinde:“Kim İslam’dan başka bir dine yönelirse, bilsin ki onunki kabul edilmeyecektir. Ve o, ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır.” (Âli İmrân 3/85) buyurmaktadır.

Müslümanlar tarih başlangıcı olarak hicreti kullanırlar.

Peygamber efendimiz Hz.Muhammed aleyhisselam, miladi 571’de 20 Nisana rastlayan, Rebiul-evvel ayının on ikinci Pazartesi sabahı, Mekke’de doğdu.622’de Mekke’den Medine’ye hicret etti. 20 Eylül Pazartesi günü, Medine’nin Kuba köyüne geldi. Bu tarih Müslümanların Şemsi yılbaşı oldu. O yılın Muharrem ayının birinci günü de, hicri [kameri] yılbaşı oldu. Muharrem ayının birinci gecesi Müslümanların kameri yılbaşı gecesidir.

Bu geceyi ihya etmeli ve saygı göstermeli. Saygı göstermek, günah işlememekle olur.     Oturup geçen 365 günün muhasebesi yapalım, bu geçen günlerde: - Kaç vakit namazı vaktinde,- Kaç vakit namazı cemaatle,- Kaç vakiti kazaya bıraktık. - Kaç vakit namazı hiç kılamadık?- Oruçlarımızı ne kadar tutabildik?- Zekatlar tam olarak ödendimi? - Allah yolunda ne kadar harcama yaptık?- Allah younda na kadar zaman harcadık? - Dine ve insanlığa ne gibi faydalı işler yaptık?- Haramlarda ne kadar uzak durabildik?

Bir kagıt alalım Kısacası elimizdeki kağıdın bir tarafına sevaplarımızı diğer tarafına günahlarımızı yazalım, sonunda bir mukayese yapalım geçen seneyi karlımı zararlımı kapattık. Seneyı kazançlı kapatanlar güzelce bir abdest alıp şükür namazı kılıp seviç gözyaşları dökmeli! Gelecek senedede başarıların devamı için Allah c.c.tan yardım dilenmeli!

Günahları sevaplarından çok çıkanlara gelince! Onlarda yeıse kapılmamalı, güzelce abdest alıp tevbeye oturmalı! Pişmanlık gözyaşları dökmeli! Hareket ve davranışlarının düzelmesi ve daha iyi bir mümin olmak için Allah c.c. a yalvarmalı!

-Hazreti Ömer in her gün kendisine sorduğu şu soruyu Ey Ömer; Bu gün Allah için ne yaptın? Sorusunu hiç değilse kendi kendimize; geride bıraktığım koca bir yılda, koca bir ömürde Allah için ne yapabildim? Olmalı ve bu soruya gerçekten cevap verebiliyorsak bize ne mutlu. Ama cevap veremiyorsak nedenini de iyi araştırmalıyız.

Bizleri Ahirette senin huzurunda Müslümanlarla bu dine hizmet edenlerle beraber haşrolanlardan eyle...

Rabbim günahlarımıza tövbeyi sevablarımıza şükretmeyi bizlere nasib etsin! Yüce Rabbimiz, ömrümüzün kalan kısmını geçen kısmından daha hayırlı ve bereketli yaşayabilmeyi bizlere nasip eylesin. Hesabını veremeyeceğimiz bir hayat yaşamaktan hepimizi muhafaza eylesin.

      Zan

Suizan ile kalbini ve aklını kirletip meşgul etme. Bunlar şeytanın bir vesvesesi bilip üzerinde fazla durma. Vesvese, dua ederek, zikrederek azalır ve yok olur.

Zan işin aslını bilmeden yorum yapmaktır.

Zannı kendine yol edinirsen sonun dedikodu ve gıybet yolu olur.

Atalarımız, “Kapını kilitle, komşunu hırsız tutma!” demişlerdir. Yani kapını kilitlemezsen ve hırsızlık olursa, komşuna sû-i zan edebilirsin.

Şüphe Uyandırmamalı Başkalarının sui zannına sebep olacak hareketlerden kaçmalıdır.

Tıp aleminde teşhis hatalarının çoğu dikkatsizlikten doğar. Bir hastalığın belirtisi başka bir hastalığında belirtisidir. Benzerlikler yanıltır…

Agacın iyisi özünden İnsanın iyisi Sözünden ve kalpteki niyetten belli olur.

"Bilmediğin şeyin ardına düşme; doğrusu kulak, göz ve kalp, bunların hepsi o şeyden sorumlu olur."(İsra, 17/36)

Oraya geldiklerinde kulakları, gözleri ve derileri; yaptıkları hakkında aleyhde şahidlik yapacaklar. (Fussilet 41/20)

Müslüman başkalarının aleyhinde konuşmaz. Zira kalben inanır ki, konuştuğu her kelime bir melek tarafından kaydedilmektedir: "Sağında ve solunda onunla beraber oturan iki alıcı melek, yanında hazır birer gözcü olarak söylediği her sözü zapteder" (Kâf, 50/17, 18).

Ey iman etmiş olan kimseler! Eğer fasıkın biri size bir haber getirirse hemen araştırın. Yoksa bilmeden bir topluluğa sataşırsınız [zarar getirirsiniz] da yaptığınıza pişman olanlar olursunuz. (Hucurat 49/6)

Tahmine göre herhangi biri için maddî veya manevî zarara yol açacak şekilde konuşması ve hareket etmesi yasaklanmaktadır. İnsan ya duyduğu ya gördüğü ile veya akıl ve vicdanıyla hareket eder; yani bilgilerimiz ya habere ya gözleme ya da akla dayanır.

"Ey iman edenler, zannın birçoğundan sakının. Çünkü zannın bazısı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın, birbirinizin gıybetini yapmayın. Sizden biri, ölü kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? Ondan tiksinirsiniz. Allah'tan korkun. Şüphesiz ki Allah, tövbeleri daima kabul eder, çok merhametlidir."(Hucurat, 49/12)

Bir hadisi şerifte de şöyle buyurulmaktadır: "Görmediği bir şeyi iki gözüyle görmüş gibi göstermek, iftiraların en büyüklerindendir."(Buharî, K. et-Ta'ber, bab: 45)

Elimizde delil olmadığı hâlde onu kötüye yorumlamamız, sû-i zan etmemiz, Kur’ân ve sünnet tarafından yasaklanmıştır.

“Kötü insanlarla arkadaşlık yapmak, hayırlı insanlara sû-i zanda bulunmaya sebep olur.” Zan ile, başkasının kötü olduğunu kabul eden, onu gıybet eder, ona dil uzatır. Onu kötü, kendini iyi bilir. Bu da, helâkine sebep olur. (İhya)

Su-i Zann.

“Tecessüs” bir müminin eksiğini, kusurunu, ayıbını, gizlediği bir işini, davranışını ve halini araştırmaktır.

Müslümanın Müslümana su-i zan etmesi yasaklanmıştır.

Kuran-ı Kerimde ise bu konu şöyle geçer; “Ey mü’minler! Zannın bir çoğundan sakının Çünkü zannın bazısı günahtır” (Hucûrât, 49/12).

Peygamberimiz (sav) “Birbirinizin eksikliğini görmeye ve işitmeye çalışmayın, birbirinizin özel ve mahrem hayatını araştırmayın.” Müslim, Birr, 28

“Kim Müslüman bir kardeşinin bir ayıbını deşifre ederse Allah da onun bir ayıbını/kusurunu deşifre eder ve onu evinde bile olsa rezil eder.” İbn Mâce, Hudûd, 5  

Anlamındaki sözleriyle tecessüs yapmamaları gerektiği konusunda müminleri uyarmıştır. Çünkü "Müslümanların ayıplarının, gizli durumlarının peşine düşer, araştırmaya kalkışırsan, onların ahlâkını bozarsın veya onları buna zorlamış olursun.” Ebu Dâvud, Edeb, 37 Özel hayatın gizliliği temel insan hakları arasında yer alır.

(Sui zan etmeyiniz! Sui zan, yanlış karar vermeye sebep olur.

Bir müminin günah işlediğini zannetmek, sui zan olur. Kalbe gelen düşünce, sui zan olmaz. Eğer kalb o tarafa meylederse, sui zan olur.

Hüsnü zann.

Hüsnü zan yani iyi zandır ve günah değildir. İyi zan, sözleri, olayları ve davranışları iyiye yormak, iyi düşünmek ve iyi görmektir.

Şair der ki: “İnsanların gizledikleri fenalıkları araştırma ki Allah da senin ayıplarını ortaya atmasın. İnsanların güzelliklerini anlat; ayıplarını anlatma! İhtimal ki senin de ayıpların vardır.” Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor: “Kendisini ilgilendirmeyen şeyleri terk etmesi, kişinin iyi bir Müslüman olduğunun işaretidir.” Tirmizi, İbn-i Mace

Nitekim Kur’ân buyuruyor ki: “Sana ne iyilik gelirse Allah’tandır. Sana ne kötülük gelirse kendindendir.” Nisa Suresi:4/79

Sâlih müslümanın sıfatlarından biri de insanlara su-i zann da bulunmamasıdır. Olaylar hakkında değerlendirmelerde bulunurken, olabildiğince iyi niyetli davranır ve hayra yorar.

İnsanların iyiliğini isteme, onları iyiliğe ve güzelliğe sevketme temelde müslümanın aslî vazifelerindendir. Hz. Peygamber buna dikkat çekmek için, "Bütün müslümanlara karşı iyi niyetli olmak" üzere insanlardan bey'at almıştır (Buhârî, İmân, 42).

Ancak burada unutulmaması gereken Hz. Peygamber'in "bütün müslümanlara" ifadesidir.

Müslümanın hüsnü zannı şöyle olmalıdır:

Bir çocuk görünce, bunun günahı yoktur, benim günahım vardır. O halde bu çocuk benden daha faziletlidir. Bir yaşlı Müslüman görünce, bunun ibadeti benden daha fazladır, o halde benden daha faziletlidir. Bir İslam âlimi görünce, ben cahilim, bu benden ziyade âlimdir, öyle ise, benden daha faziletlidir. Bir cahil görünce, bu bilmeden günah işler. Ama ben bilerek işlerim, öyle ise, bu benden efdaldir. Bir kâfir görünce, olur ki, dünyadan iman ile gider. Benim imanla gidip gitmeyeceğim ise, belli değildir. Şu halde, benden daha faziletli olabilir diye düşünmeli!

Benzerlikler Yanıltır.

Tıp aleminde teşhis hatalarının çoğu dikkatsizlikten doğar. Bir hastalığın belirtisi başka bir hastalığında belirtisidir. Benzerlikler yanıltır…

ZANNEDEN ZANNEDENE..!

"..Bekar, mutluluğu evlilikte zanneder. Hasta, mutluluğu sağlıkta zanneder. Mahküm, mutluluğu af'ta zanneder. İşsiz, mutluluğu çalışmakta zanneder. Fakir, mutluluğu zenginlikte zanneder.

Sonuç olarak; tahlil ettiğimiz ayette,müminler üç şeyden men edilmektedir:

Birincisi; zanla hareket ederek bilmediğiniz şeyleri biliriz demeyin, kesin bilmediğiniz şeylerle müminleri itham etmeyin,kötü zanda bulunmayın.

İkincisi; bir kimse hakkında bilmediğiniz bir şeyi araştırarak ona zarar vermek rencide etmek amacıyla gizli olan kusurlarını ortaya çıkarmaya çalışmayın.

Üçüncüsü; bir kimse hakkında bildiğiniz sırrı ifşa etmeyin ki bu kimse halk arasında rezil ve rüsva olmasın, dedikodu ve gıybet etmeyin. Allah’a karşı gelmekten sakının, bu yasakları işlerseniz tövbe etmeniz gerekir, tövbe ederseniz Allah tövbelerinizi kabul eder.

“Günahların en büyüklerinden biri de,kişinin haksız yere bir Müslümanın onuru ve haysiyetine dil uzatmaktır.” Ebu Dâvud,Edeb, 40

Şâir ne güzel söyler:    Harâbât ehline hor bakma zâhid,    Defîneye mâlik vîrâneler var!

Su-i zan etmekten ve hakkımızda edilmesinden Allah’a sığınırız.

 Zekât

Gideceğin Yere malını götür.                                                                                                                                                                Yılda bir, malının kırkta birini Dinimiz İslam diyor ; Ver zekâtı, sevindir fakiri. Zekat sayesinde dilencilerin sayısı azalır. Namaz dinin temeli, zekat da dinin köprüsüdür.                                                                    -Onların mallarında dilenip isteyen (ve iffetinden dolayı istemeyip de) yoksul olan için de bir hak vardı.Zariyat 51/19 Zekat, zenginin malına karışmış fukara hakkıdır.Bir zenginin sürüsüne karışan fakir koyunu hükmen ne ise, zenginin cebindeki fakir hakkı yani zekat da o'dur.Zekatı vermemek, kul hakkına girmektir.                                                                                                           Rızkın aslının aslı Allah"tır, rızkı O vermekte ve bereketi O indirmektedir. Sâdece malı görüp infâkın bereketini görmezden gelmek mânevî körlüktür. Verdiğin zekât, kasana ve kesene bekçilik yapar, onu korur. Kıldığın namaz da sana çobanlık eder; seni kötülüklerden kurtarır.Hz.Mevlana                                                                                                                             Zekât,Kur’ân-ı Kerîm’de 27 yerde namazla birlikte zikredilir. Bu kadar çok zikredilmesi, ona atfedilen ehemmiyeti gösterir. Malı zarar ve ziyandan korumanın en etkili formülü zekât ve sadaka vermektir. Zekât; lügatte bereket, temizlik, artış, saflık, duruluk anlamlarına gelir.. Istılahi manası ise; İslam’ın beş şartından biri olan mali bir ibadetin ifadesidir.                         Zekât, mal ve servetin şükür ifâdesidir. Şükrün de, nîmeti artıracağı va’d-i ilâhî îcâbıdır. Allâh Teâlâ buyurur:“Eğer siz şükrederseniz, size olan nîmetlerimi artırırım..” (İbrâhîm, 14/7) Nitekim Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, infâk etmeyi çok severlerdi. Bir hadîs-i şerîflerinde:“İnfâk et ey insanoğlu! Ki sana da infâk edilsin…” (Buhârî ve Müslim) buyurmuşlardır.Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, cömertliğin, bir müslümanın tabîat-i asliyyesi hâline gelmesini çok arzu ederlerdi.                                                            -Buyururdu ki:“Yalnız iki kişiye gıpta edilir. Biri, Allâh’ın, mal verip hak yolunda harcamağa muvaffak kıldığı kişi; diğeri de, Allâh’ın, kendisine ilim verip de onunla amel eden ve bunları başkasına öğreten (yâni ilmini infâk eden) kimsedir.” (Buhârî ve Müslim) Hatâsını bilip istiğfâr edeceği yerde, kalbinin kararması dolayısıyla, ilâhî takdîri unutarak “Ben çalıştım, ben kazandım” kanâatiyle fakîrleri hor ve hakîr görenlere ne yazık! Onların bedbaht Kârûn gibi helâke dûçâr olacakları muhakkaktır.Görülüyor ki, malı, zararsız bir hâle getirmek için onu ilâhî emirlere uygun bir istikâmette kullanmak mecbûriyeti vardır. Bu, ferd ve toplumun dünyâ ve âhıret selâmeti için zarûrîdir. Bir de zekât, kamerî seneye göre, yâni 355 güne göre yüzde 2.5 verilir. Fakat bugün ticârî müesseseler şemsî yıla göre hesap yapmaktadırlar. Şemsî yıl ise 365 gün olduğundan aradaki 10 günlük farkı da zekâta ilâve etmek lâzımdır. Yâni zekât, yüzde 2.5 ise yüzde 2.6’ya yaklaşmaktadır.                                                                                             -Zekât vermek farzdır. Peygamberimizin hicretlerinin ikin­ci yılında, oruçtan önce farz kılınmıştır. İslâm’ın şartlarından birini teşkil etmektedir. Belli miktarda bulunan nakid paraların ve ticaret mallarının üzerinden bir yıl geçince, zekâtlarını geciktirmeden hemen vermek gerekir. Çünkü bu zekât mallarına yoksulların hakkı geçmiş oluyor. Artık bu hakkı özürsüz olarak geciktirmek caiz olmaz. Zekât sayesinde mallar korunmuş olur. Sadakalar ise, maddî ve manevî hastalıklar için birer ilâçtır.  Yüce Allah “Namazı kılın; zekâtı verin; Peygamber'e itaat edin ki merhamet göresiniz. Nur 24/56…” buyuruyor. Başka bir Âyet-i Kerime’de Yüce Allah, Peygamber (s.a.v.)’e hitaben şöyle buyurmaktadır: “Onların mallarından sadaka al ki, bununla kendilerini (günahlarından) temizlen­miş, onunla (iyiliklerini) bereketlendirmiş olasın” (Tevbe 9/103) ZEKÂTIN VERİLECEĞİ KİMSELER:                                                                                               -Sadakalar (zekâtlar) Allah'tan bir farz olarak ancak, yoksullara, düşkünlere, (zekât toplayan) memurlara, gönülleri (İslâm'a) ısındırılacak olanlara, (hürriyetlerini satın almaya çalışan) kölelere, borçlulara, Allah yolunda çalışıp cihad edenlere, yolcuya mahsustur. Allah pek iyi bilendir, hikmet sahibidir.Tevbe 9/60                                                                                                  -Bir kimse, kendi zekâtını fakir bulunan zevcesine, usulûna (babasına, dedesine, anasına ninesine…) ve füruuna (çocukları­na, çocuklarının çocuklarına…) veremez. (Onlara bakmak zaten görevidir.) Zekâtı akrabaya vermek daha faziletlidir. Şöyle ki: Önce muhtaç olan erkek veya kız kardeşlere, yeğenlere, sonra amca­lara, halalara, sonra bunların çocuklarına, sonra dayılara, teyze­lere ve bunların çocuklarına, daha diğer yakınlara vermek daha faziletlidir. Sonra da fakir komşulara ve meslek arkadaşlarına vermekte fazilet vardır. İmam Azam (r.a.)’a göre, bir kadın da zekâtını, fakir bulunan kocasına veremez. Çünkü âdete göre, aralarında bir menfaat ortaklığı vardır. Temel ihtiyaçlarından başka nisab miktarı bir mala sahib olana da zekât verilemez; çünkü bu kimse zengin sayılır. Zekât, müslüman olmayanlara verilemez. (Fetâvayi Hindiyye, 1.c., 631-650.s.)                                                                                                                               Mal sâhibi, mülk sâhibi, Hani bunun ilk sâhibi? Mal da yalan, mülk de yalan Var biraz da sen oyalan!Yûnus Emre  Islam´in köprüsü olan zekat ibadetini Rabbim hakkıyla verenlerden eylesin.

Zikir

Ey iman edenler! Allahu teâlâ' yı çok zikredin.Ahzab 33/41                                                                                     Ey kalbim. Allah de.Vakit zikretme vakti.                                                                                                                                        Seher vakti esen yeller hak yolunda dönen diller daim söyler sübhanallah.                                      “Yunus sen bu dünyaya niye geldin, gece gündüz Hakkı zikretsin dilin”. Yunus Emre                                                      Zikir şükretme, hatırda tutma.Bakara 2/40-47                                                                                   Kimi, bu dünyada, nefes aldıkça, Allah’ı zikreder kalbi vurdukça, Kimisi de, yalnız darda kaldıkça, Allah’ı hatırlar, farkında mısın ? “                                                                           “Rabbini zikredenle etmeyenin farkı, diriyle ölünün farkı gibidir.” (Buhârî, Daavât 66)                                                                                                                                      İmâm-ı Rabbânî; "Her vakit, Allah'ı zikr etmek lâzımdır. Kalpte başka hiçbir şeye yer vermemelidir. Yerken, içerken, uyurken, gelirken, giderken hep zikir yapmalıdır."                                                                      Zikreden insan kolay kolay günah işlemez, nefsine uymaz, şeytana aldanmaz.                               Çünkü Zikir insanı ihsan mertebesine yükseltip, insanı kamil yapar .                                          Zikir, dil, kalp ve beden ile olmak üzere üç çeşittir.                                             1-Dil ile zikir, Allah’ı güzel isimleri ile anmak, O’na hamdetmek, tesbihte bulunmak, dua etmek ve Kur’an okumaktır. Tesbih: Sübhanallah demektir. Tehlil: La İlahe İllallah demektir. Tahmid: Elhamdü lillah demektir. Tekbir: Allahü Ekber demektir                                                                  2-Beden ile zikir, bütün organların Allah’ın emirlerine uyması ve yasaklarından kaçınması ile olur.                                                                                                                                 3-Kalp ile zikir ise Allah’ı gönülden çıkarmamaktır. Kalb zikrine devam et. Yolda giderken de olsa onu bırakma. Her işinde Allah'ın kuvvet ve kudretine sığın.                                                                                             Kalpler ancak Allah’ın zikriyle mutmain olur (Allah’ı anmakla sükûnet bulur).”Ra’d 13/28                                                                                Zikir, kalbin hayatıdır. Kalbin kirini ve pasını silerek, kalbi cilalayıp parlatır.Her şeyin pası olduğu gibi, kalbin pası da gaflet ve hevâdır. Kalbin cilası da zikir, tevbe ve istiğfardır.                   Allah’ı (cc) her daim zikredenlerden ol. Allah (cc) kendisinin çokça zikredilmesini emretmektedir. Kuran’ı keriminde "Öyle ise siz Beni zikredin. Ben de sizi zikredeyim” Bakara  2/152 buyrulmuştur. “Öyle ise Beni zikredin” bir emirdir.

"Zikir Allah Rasulünün Hz Ebu Bekir ile hicretlerinde sevr mağarasında Ebubekir es Sıddika tavsiye ettiği -YA Eba Bekr dilini üst damağına yapıştır ve ALLAH ALLAH ALLAH de. Hasan Basri K.S. (Rabbini içinden zikret!) [Araf 7/204] “Zikrin en hayırlısı gizli olandır, rızkın en hayırlısı da yeterli olandır” (Ahmed ibni Hanbel, el-Müsned, no: 1477, 3/76)        

Allah’ı zikretmek, elbette en büyük ibadettir.” (Ankebut 29/45)                                                         -Allah (C.C.) yarattığı her varlığa, kendini zikretme görevi ve kabiliyeti vermiştir: “Yedi gök, yer ve bunların içindekilerin hepsi Allah’ı tesbih ederler. O’nu övgü ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Fakat siz onların tesbihini anlayamazsınız.” İsra 17/44  

“Göklerde ve yerde bulunanlarla dizi dizi kuşların Allah’ı tesbih ettiğini görmez misiniz? Her biri kendi duasını ve tesbihini bilmiştir.” Nur 24/41 buyuran yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim bütün kâinatın Allah (CC)’ı zikrettiğini haber vermektedir.

Hangi durumda Hangi zikir yapılır?                                                                                                                                         Bizden istenen zikir, tıpkı namaz, oruç, hac gibi müstakil bir ameldir. Elbette namaz ve Kur’an okumak başta olmak üzere bütün ibadetler bir çeşit zikirdir. Ancak, Yüce Rabbimiz bunlardan ayrı olarak kendisini zikretmemizi de emretmektedir.                                                                                  Bu durumu şu ayetlerden anlayabiliriz:                                                                                             “ Namazı bitirince, ayakta, otururken ve yanınız üzerinde yatarken Allah’ı zikredin. ” (Nisa 4/103)            “ Hac ibadetlerinizi bitirdiğinizde Allah’ı zikredin. ” (Bakara 2/200)                                                            “ Düşmanla karşılaştığınız vakit sabredin ve Allah'ı çokça zikredin ki kurtuluşa eresiniz.”(Enfal 8/45)

Her meşru işin başında; “Bismillahirrahmanirrahim” demelidir.

Her işin sonunda “Elhamdülillah” demelidir.

Bir şeye hayret ettiğinde “Subhanellah!”;

hoşumuza giden bir şey gördüğümüzde “Maşaallah”;

ne dünyasına nede ahiretine hiçbir faydası olmayan bir iş yaptığında ya da bir söz söylediğinde “Estağfirullah”;

herhangi bir işi daha sonra yapacaksa “İnşaallah” demelidir.

Başına bir bela veya musibet geldiğinde; “La havle vela kuvvete illa billahi’l aliyyi’l azim”;

bir musibet veya vefat haberi duyulduğu zaman “İnna lillahi ve inna ileyhi raciun” (Biz Allah içiniz, Allah’a döneceğiz) demelidir.

Gece gündüz, nerede olursa ve ne yaparsa yapsın; “La ilahe illallah Muhammedun Resulullah” demelidir.

"İşte insan, bunları yapmak suretiyle, Allah’ın zikrini kalbine ve ruhuna yerleştirebilir.       Hz. Peygamber (s.a.s.) de zikrin en faziletlisinin la ilahe illallah olduğunu (İbn Mace, Edeb, 25) söyleyerek tevhid kelimesi ile zikirde bulunmanın önemine dikkat çekilmiştir.                         -Ey Hak Yolcusu.! Bu ilahi ölçüyü aklından çıkarmayasın: “ Kul Allah’ı zikrettikçe Allah’da kulunu zikreder.” Evet Cenab-ı Allah kullarını zikrinde görmek istiyor,” Beni zikreden kullarımı, ben de zikrederim” buyuruyor Cenab-ı Allah. Evet Ey Dost.! Bir kul neyi çok severse, onu çok anar, Kişinin içindeki düşüncesi ne ise, dilinden çıkan da odur.                                                 -"Kim cennet bahçelerinde dolaşmak isterse, Allah Teâlâ'yı çokça zikret­sin." (İbnu Ebi Şeybe, Taberânî, Tirmizî) -“Bir topluluk Allâh’ı zikretmek üzere bir araya gelirse, melekler onların etrafını kuşatır. Allâh’ın rahmeti onları kaplar, üzerlerine sekînet iner ve Allah Tealâ; onları yanında bulunanlar arasında zikreder.” (Müslim, Zikir, 39)                                                               İbadetlerin en kıymetlisi namazdır.

Çünkü her gün Allahü teâlâyı hatırlatıyor. Allahü teâlâyı hatırlamak zikretmektir. 5 vakit namaz, 5 defa hatırlatmıyor ki. Ne kadar var namaza, bir saat var, yarım saat var, 10 dakika var, hep bunları böyle hatırladıkça, Allahü teâlâ günde 5 defa, fakat herbirinde kaç defa hatırlanıyor. Ha abdest alacağım, ha kılacağım, vakit geliyor, vakit geçiyor derken, hep Allahü teâlâ hatırlanıyor. Allahü teâlâyı zikretmeye sebep oluyor namaz.

           Allah (cc) bu ümmeti Muhammed'i daima kendini zikredenlerden eylesin.

SON

Allah'ın rızası için daha neler yapabilirim?

Allah bundan sonra’da İslam dinine hizmet etmeyi nasib etsin .

Bizim size tavsiye ettiğimiz bu kitabı siz de çevrenize tavsiye ediniz.

Kul için ilmin yanında mutlaka ibadet de gereklidir. Benzetmek gerekirse; ilim ağaca, ibadet ise onun pek çok meyvesinden bir meyveye benzer. Yani kulun, bunların her ikisinden de payı ve nasibi olmak zorundadır.

-Ömer İbni Hattâb radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Hz. Peygamber aleyhissalatü vesselam şöyle buyurdu: “Allah şu Kur’an’la bazı kavimleri yükseltir; bazılarını da alçaltır.” (Müslim, Müsâfirîn 269; Ayrıca bk. İbni Mâce, Mukaddime 16)

Bu hadiste Asr-ı saadetten kıyamete kadar geçerli olan bir prensibe vurgu yapılmıştır: Kur’ân’la amel eden müslüman kişi ve toplumları Allah yükseltir; onunla amel etmeyenleri ise alçaltır. Hadiste kastedilen yükselme ve alçalmayı hem zahiri (görünen) hem de manevi (görünmeyen) anlamda anlamak mümkündür.

-(Fırsat ganîmetdir. Ömrün temâmını fâidesiz işlerle telef ve sarf etmemek lâzımdır.

Belki temâm ömrü, Hak celle ve a’lânın rızâsına uygun şeylere sarf etmek lâzımdır.)İmam-ı Rabbani

Rabbim Sizi O Kadar Çok Sevsin Ki, İlk Sözü “Kulum Senden Razıyım” Olsun İNŞALLAH…!! Kişi sevdiğini Allah’a emanet ederse, onu bir daha görmeden ölmezmiş. “öyleyse Allah’a emanet olun.

Allah’ın selâmı rahmeti ve bereketi üzerimize olsun.

Es-Selamu aleykum ve rahmetullahi ve b

erekâtuh…

Üzülmek İnsan, endişe etse de üzülse de kaderinde yaşayacakları bellidir. İstediğin Bir şey; Olursa Bir Hayır, Olmazsa Bin Hayır Ara… (Mevlana) Üzülmek istemiyorsan Allah'tan başkasına bağlanmayacaksın..! Sahip olduklarına şükretmeyen kaybetdiklerine isyan etmeye hakkı yoktur. Dünya malı için üzülmek kalbe zulmet, ahiret için üzülmek ise kalbe nurdur.Hz. Osman (r.a) ÜZÜLME ! Ayağına batan dikenler, aradığın gülün habercisidir... Mazlum ol zalim olma! Üzülsen de üzen olma. Üzdüğün kadar üzülürsün. Ey İnsan kaf dağı kadar yüksekte olsanda, kefene sığacak kadar küçüksün. Unutma ...herşeyin bir hesabı var üzdüğün kadar üzülürsün. Şems-i Tebrizi Kendinizden aşağı olanlara bakınız.Üstün olanlara bakmayınız. Bu elinizde olan nimeti hor görmenize sebeptir. Her inişin bir yükselişi olduğu gibi her yükselişin de bir inişi var. İnsan,nefsine tâbi olduğu müddetçe,hiçbir şeyden memnun ve razı olmaz daha doğrusu olamaz. Ayakkabım yok diye üzülüyorsan, ta ki ayakları olmayan birine bak. “Eğer ayağına giyecek bir şeyin olmadığı için üzülüyorsan, ayakları olmayanları düşün. O zaman sana ayak veren Allah Tealaya şükredersin.” Moralin niye bozuk kardeşim? Hz. Adem a.s gibi 200 sene tevbe mi ettin? Moralin niye bozuk? Hz İbrahim a.s gibi ateşe mi atıldın? Moralin niye bozuk? Hz.Zekeriyya a.s gibi testere ile mi kesildin? Moralin niye bozuk? Hz Yusuf a.s gibi kuyuya mı atıldın? Moralin niye bozuk ? Hz.Yunus peygamber (as) gibi denize mi atıldın? Moralin niye bozuk? Hz. Eyüp peygamber (as) gibi vücudunu yaralar mı kapladı? Moralin niye bozuk?Hz. Muhammed (sav) gibi Hicrete mi zorlandın? Sevdiklerinden mi ayrıldın? Üzüleceksen, namazını kazaya bıraktığın için, teheccüde kalkamadığın için, birinin kalbini kırdığın, pazartesi perşembe orucunu tutamadığın için üzül! Üzüleceksen, bugün ALLAH için bir şey yapamadığın için, ALLAH ve Rasulü (sav)’i memnun edemediğin için üzül! Üzüleceksen dünyanın dört bir yanında zulüm gören, işkence edilen,öldürülen din kardeşlerin için üzül! Üzüleceksen, bir fakire yardım edemediğin için, yetimin elinden tutamadığın için üzül! Üzüleceksen, Kur’an’ı yeterince okuyup, hayatına tatbik edemediğin için üzül “Gevşemeyin, üzülmeyin; eğer (gerçekten) iman etmişseniz en üstün olan sizlersiniz.” (Al-i imran Suresi, 3/139) - Üzülünce, konular çözüme kavuşuyor mu? Bu gün elinde olmayan sebeplerden dolayı her isteyenin hacca gidemediği malumdur. Şunu unutmayalım ki; hacca gidebilmenin sevinci ile gidememenin üzüntüsü arasında Allah katında, hiçbir fark yoktur. Öyle hüzünler vardır ki o hüzünler, kimi zaman Allah katında nice sevinçlerden daha üstündür. Peygamberimiz (s.a.s), “Ameller, niyetlere göredir. Herkese ancak niyet ettiğinin karşılığı vardır” Buhârî, Bedü’l-vahy, 1. Üzül. İki kişiye üzülmek gerekir: Her gün vebal yüklenen kimse ile, hiçbir hayır işlenmeyen kimseye. Zâlimler (ya’nî müslümanlara ve İslâmiyete eli ile, dili ile, kalemi ile zarar yapanlar) ölünce üzülmek günahtır. Lâ tahzen! (Üzülme!) Bir şey olmuyorsa: Ya daha iyisi olacağı için, Ya da gerçekten olmaması gerektiği için olmuyordur. Şu uçan kuşlara bak! Ne ekerler, ne biçerler… Onların rızkına kefil olan Allah; seni mi ihmal edecek sanırsın! Yeter ki sen istemeyi bil.. Mevlana Lâ tahzen! (Üzülme!) Üzülme! Dert etme can! Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan, Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset can!…Mevlana LA TAHZEN / ÜZÜLME Sevr mağarasında Allah Rasulü s.a.v.’den “La tahzen innallahe meana” sözlerini işiten Hz. Ebu Bekir’in tüm endişeleri bir anda yok olup uçmuştu. "Üzülme Allah (cc) bizimle beraberdir"(Tevbe9/40) Altın,ateş ile;iyi kul da bela ve musibet ile tecrübe edilir. Netice olarak şunu unutmamak gerekir ki, bu dünya imtihan dünyasıdır. 1. Başa gelen her belâ ve sıkıntı, mutlaka bir cezâ değildir. 2. Müslüman belâ ve musibetlere sabretmek suretiyle Allah katındaki derecesini yükseltebilir. Eğer günah işlediysen;tövbe ve istiğfar et Yanlış yaptıysan düzelt Allah’ın rahmeti sonsuz,kapısı ise hep açıktır. -Resulullah sav buyurdular ki… İstiğfara devam edeni, çok okuyanı, Allahü teâlâ, dertlerden, sıkıntılardan kurtarır. Onu, hiç ummadığı yerden rızıklandırır Beyhaki İmam-ı Rabbanî (ks) Hazretleri, din ve dünya zararlarından kurtulmak için her gün 500 defa “Lâ havle velâ kuvvete illâ billah” okurdu. Okumaya başlarken ve okuyunca yüzer defa Salevat getirirdi. (Tefsir-i Mazherî)] Allahım! Bizi affet.. Üzüntü ve sıkıntılarımızı gider... Bizi sevdiğin kullardan eyle.. Vakıf Vakıflar şefkat pınarlarımızdır. Dünya malı dünyada kalır.                                              "Yaptığın hayrı ancak Allah'a sat, insana değil."Hz.Mevlana                                                                  (İnsan ölünce amel defteri kapanır. Ancak şu üçü bundan müstesnadır: Sadaka-i cariye, faydalı ilim ve kendisine dua eden salih evlat bırakan.) [Buhari]                                Vakıf; yorgunu dinlendiren misafirhane, yetimi barındıran yurt, yoksulu güldüren yuvadır.                  Vakıf; cahili öğreten okul, açı doyuran aşevi, hastayı tedavi eden hastanedir.                                       Vakıf tarafından yardım alan kişilerin adları, kurum tarafından açıklanmaz.                                  Vakıfların Hizmetleri şunlardır: 1. Dini vakıflar 2. Sağlık vakıfları 3. Eğitim ve öğretim vakıfları 4. Aş evi vakıfları 5. Sosyal hizmetler veren vakıflar 6. Sanat ve kültür vakıfları. 7. Para yardımı vakıfları 8. Milli savunma 9. İktisadi vakıflar 10. Ulaştırma vakıfları hizmeti 11. Spor vakıfları                       Kendini Allah’a Vakfetmek.                       ABDULLAH: Allah’ın adamı- Allah’a ait olan, onun yolundan giden kişi. -O halde bir işi bitirince hemen (başka işe) sarıl. İnşirah Suresi 94/7 Durmak Yok, yorulmak yok, başardım deyip bayram etmek yok. "Bir işi başarınca hemen yeni bir hizmete kalk" diyor Allah (c.c). Şahsınla ilgili dünyevi zaruri ihtiyaçlarını bitirdin mi, hemen islami hizmetlere koş, manası da vardır.                                                                 Yorulduğunuzda yürüyerek dinleneceksiniz veya koşarak dinleneceksiniz. Yalnız Rabbimin rızasını isteyiniz,Çocuklarımız oynarken kilometrelerce yol alır da yinede yorulduğunu bilmez. Ama istemediği bir yere gönderecek olursanız, hemen yorulur. Büyüklerde de öyle değil mi? Bir ata sözümüzde;Gönülsüzü yol kocatır" denilmiştir.                               Hz.İsmail. Hz. İbrahim, en değerli olan oğlu Hz.İsmail’i ALLAH yolunda adadı. Peki, bizim İsmail’imiz ne? Bizim ALLAH için adağımız ne? İsmail gibi canımızı adayamıyorsak da Hz. İbrahim gibi en değerli şeyleri adayalım. Mesela zevklerimizi, vaktimizi ya da en önemlisi gençliğimizi… Evet, evet gençliğimizi adayalım. Bizim İsmail’imiz gençliğimiz olsun ve ALLAH’ın istediği bir hayat yaşama amacıyla adayalım.                                                                                         Hz.Meryem              Hanne gibi adayanlara, Meryem gibi adananlara ne mutlu.             Kur’an-ı Kerim 2 büyük sûrede ve 34 ayette kendisinden övgüyle bahsedilmiştir... Kur’an-ı Kerim’in Meryem ve Al’i İmran Sûreleri başta olmak üzere pek çok ayet, kadın-erkek hepimize Hz. Meryem’in Allah yoluna vakfedilmiş üstün kişiliğinden bahseder... Müslüman kadın Hz.Hatice, Hz. Ayşe, Sümeyye ve Hz.Meryem'leri kendine örnek almalı ve kendini Rabbine adamalı ve bu bilinçle yaşamalıdır.                         Ashab-ı Kehf… Onlar Allah’a inanan gençlerdi. Onlar kendi kavimlerinin şirk dininden vazgeçip tevhid dinine inanan yiğitlerdi. Kendilerine kurulan tuzağı duyunca makam, mevki, mal ve ailelerini bırakıp dağdaki mağaraya sığındılar. Allah ise onları orada uzun bir süre uyuttu. Kendi kavimlerinin dinlerini yaşarlarsa şehirde, saraylarda yaşayacaklardı. Ama onlar Allah’ın dinini tercih ederek dağları ve mağarayı saray hayatına tercih ettiler. -Hani o delikanlılar mağaraya sığınmışlar ve "Ey Rabbimiz bize tarafından bir rahmet ver ve şu işimizde bize bir kurtuluş yolu hazırla"Kehf 18/10 demişlerdi. Dua önce, sebeplere sarılıp ondan sonra Allah'ın azametine sığınarak kişinin aczini itiraf ederek istek ve hacetini bildirmesidir. Bu âyet'te bu yiğit delikanlı gençler zâlim hükümdara baş kaldırmışlar, karşılıklı mücadele verilmiş. Allahın mesajını da o adama ulaştırmışlar. Ondan sonra da şehirden çıkıp mağaraya sığınıp, sonunda da Allah'a dua edip ve Allah'dan çıkış yolu istemişler.              Sahabe izinde olmak                 Sahabe izinde olmak kim, biz kim? Şöyle bir düşünelim bakalım; Onlar, Hz Muhammed'in adı anıldığında ellerini yüreklerinin üzerine bastırıyorlardı, çünkü yürekleri yerinden çıkacak gibi oluyordu. ''Anam babam sana feda olsun Ya Resulullah'' diyorlardı, bî hakkın..Biz, başkasına değil kendimize sessizce itiraf edelim; neleri feda edebiliriz?..                                     Ne ücret istediler nede sigorta.Tüm hayatlarını Allah yolunda vakfetmişlerdi. Müslüman olan kabilelere Kuran ve Sünnet’i öğretmek için gönderilirlerdi.                                                                "Sevdiğiniz şeylerden Allah için harcamadıkça tam hayra erişemezsiniz" Alî İmran, 3/92 Hz.Mus'ab Bin Umeyr (R.A.) Daha 19-20 yaşında Hz.Peygamber’in insanları İslam’a davet ettiğini öğrendi. Yaşadığı bütün saltanatı bir çırpıda elinin tersiyle itip,Allah Rasuluna biat etti. Medine’ye ilk hicret edenlerdendir.Birinci Akabe bîatında müslüman olan oniki kişi, Resûlullah’dan (s.a.v.) dînî hükümleri ve Kur’ân-ı kerîm öğretmesi için bir öğretmen istediler. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.v.) tarafından Medinelilere Kur’an öğretmesi için gönderdi.                                 Her mü'min ve özellikle her ihlâslı genç Mus'ab b. Umeyr gibi bir öğretmen olmakla mükellef olduğunu bilecek, bulunduğu köye, sehire,okula, fabrikaya, iş yerıne Hz. Peygamber tarafından İslâm Dini'ni tebliğ edip öğretmek için seçilip tayin edilmiş bir öğretmen olduğuna inanacaktır. Şimdiyse tam tersi değil mi kardeşlerim? Zenginlik, güzellik ön planda ve adanış ilk önce bunlara. Oysa Musab da gençti. “Göz oldur ki Hakk’ı göre, yol oldur ki doğru vara, kulak oldur ki Hakk’ı duya..” Yûnus Emre “Allah’a güzel bir borç takdiminde bulunacak kim var? Ki, Allah ona kat kat fazlasını versin.” (Bakara 2/ 245) Allah Malımızı, zamanımızı, sağlığımızı Allah yolunda hayra sebep olacak şekilde harcamayı ve bizlere de vakıf hizmetlerinde canı gönülden görev almayı nasib eylesin… Vakit İnsan Vaktini Allah Rızası İçin Kullanmalıdır. Atalarımız “Beş vakti olanın boş vakti olmaz!” demişlerdir. Basit bir insan zamanını nasıl öldüreceğini, değerli bir insan zamanını nasıl kazanacağını düşünür. Yazın gölge hoş kışın çuval boş. Boşa harcadığın bir dakika, ömründen çaldığın bin dakika. Terazi var, tartı var; her şeyin bir vakti var. Hayat, bir saniyesi bile heba edilemeyecek kadar kısa ve kıymetli bir nimettir. Vakit, bizlere emanet edilen eşsiz bir hazinedir. Ve bir gün her bir emanetin, her bir nimetin hesabı Rabbimiz tarafından eksiksiz sorulacaktır. Yerinde, fuzuli bir konuşma, tek bir kelime dahi insanın helakine, kayıp gitmesine sebebiyet verebilir. Mü'minin sözünün hikmet, sükûtunun da tefekkür olması gerektiği tavsiyesinde bulunmuyor mu? O hâlde ağzımızı açıp bir şey konuştuğumuzda ya din-diyanet adına, ülke ve ülkümüz hesabına bir fayda sağlayacak, bir mânâ ifade edecek şeyler konuşmalı veya bu faydaları temin edecek meseleleri tefekküre dalarak sükûtumuzu bir tefekkür zemini hâline getirmeliyiz. Fırsat her vakit ele geçmez. Acaba sırf dünya için mi yaratılmışsın ki bütün vaktini ona sarfediyorsun? Bugünün işini yarına bırakma. İşler günü gününe yapılmalıdır. Gününde yapılmayan bir iş önemini yitirir.Üst üste biriken işlerin altından kalkmak güçleşebilir.Namaz gibi. Zamanın kıymetini bilmek. Kaybedilen mal, mülk, servet zamanla kazanılabilir; fakat kaybedilen ömür sermayemizi geri getirmemiz asla mümkün değildir. Yüce Allah 1. Asra yemin ederim ki 2. İnsan gerçekten ziyan içindedir. 3. Bundan ancak iman edip iyi ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler müstesnadır. Asr suresi ;103/1-2 -3 buyuruyor. Allah Resûlü (sav)’de;“ İki nimet vardır ki, insanların birçoğu bunların kıymeti hakkında aldanmıştır: sıhhat ve boş vakit.” Buhari,”Rikak”,1,Tirmizi,”Zühd”,1 Peygamber Efendimiz (s a v) “ Beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetini bilin; ölüm gelmeden önce hayatın, hastalık gelmeden önce sağlığın, meşguliyet gelmeden önce boş vaktin, ihtiyarlık gelmeden önce gençliğin, fakirlik gelmeden önce zenginliğin.” Buhari,”Rikak”,3,Tirmizi,”Zühd”,25 buyurmaktadır. Peygamber Efendimiz (s a v) "Âhirette insan şu beş şeyden sorguya çekilmedikçe Allah'ın huzurundan ayrılamaz; ömrünü nerede tükettiğinden, gençliğini ne şekilde yıprattığından, malını (servetini) nereden kazanıp nerelere harcadığından ve bildikleriyle amel edip etmediğinden" Tirmizi, Kıyâmet, 1(3531) Beş vaktin kıymeti. Müslüman zamanın kıymetini çok iyi bilip değerlendirmelidir. Çünkü bütün ibadetler, özellikle beş vakit namaz müminlere vaktin kıymetini telkin etmektedir. Ayrıca yapacağı işlerin, hayatında planlı ve düzenli yaşamasını öğrettiği gibi boş zamanının olmadığını göstermektedir. Bu nedenle müslümanın Allah’a kulluk görevini yaparak boş ve faydasız şeylerle meşgul olması düşünülemez. Allah-u Teala “Onlar ki, faydasız işlerden ve boş uğraşlardan yüz çevirirler” Mü’minun, 23/3  buyurmaktadır. Hz. Peygamber (sav) ‘de ; “Akıllı insan dünyada iken ahireti için hazırlık yapandır.” Kütüb-i Site Terc.17/598 buyurmaktadır. Ağla ey nefsim ağla..Herşeye vakit bulup... Şu Beş Vakit Namaz'a vakit bulamadığına ağla.. Vaktini boşa geçirip pişman olanlar. Bu büyük zaman sermayesinin kıymetini dünyada iken anlayamayanlar, ahirette “Ne olur Allah'ım beni dünyaya tekrar gönder; taki boşa geçirdiğim dünyada iyi iş yapayım.“ Mu’minun 99-100 diyerek yalvarırlar. Fakat ahirete giden bir daha geri dönemeyecektir. Eğer lüzumsuz ve faydasız işler peşinde koşuşturursak, önem arz eden işleri yapmaya zaman kalmayacaktır. Zamanımızı kahvehane köşelerinde, içki masasında, kumarhanede, televizyon ve internet başında boş yere geçirmeyelim. En büyük israf, zaman yani ömür israfıdır. Zamanını israf edenlerin ahirette hüsrana uğrayanlar olacaklarını da unutmayalım. - Sonra o gun, size verilmis olan her nimetten sorguya cekileceksiniz.Tekasür 102/8 Allah’ın nimetlerini, Allah ve Rasülünün koyduğu ölçülere göre kullanan, O’na daima şükreden kullarından bizleri eylesin. Vesvese Vesvese iman varsa gelir imansıza gelmez. İşsize (boş gezene) şeytan iş bulur. Biliyor musun, vesvesen neye benzer? Musibete benzer. Ehemmiyet verdikçe şişer; ehemmiyet vermezsen söner. Şeytan, edep dışı fena ve çirkin sözleri, şehvete dair bir kısım hayal ve hatıraları da kalbe atar. Dine, Allah‘a, peygamberlere ve mukaddesata dair çirkin sözler fısıldar. Bazen de, “Namazı kaç rekât kıldım, abdest alırken kolumu yıkadım mı, guslederken kuru yer kaldı mı“, şeklinde ardı arkası kesilmeyen vesvese (kuruntu) verir. Abdestin, taharetin ve namazın şartlarını, sünnetlerini, mekruhlarını bilmeyen, vesvese hastalığına yakalanır. Bunları bilip, yerine getirince, şüpheye düşmemeli, iyi ve tamam yaptığına inanmalıdır! Bir kimse namazda, *üc rekat mı, dört rekat mı kıldım* diye tereddüt ederek bir rükün eda edecek kadar düsünse veya Fatihadan sonra hangi sureyi okuyacagını bir rükün miktarı yani, allahümme salli ala Muhammedin ve ala ali Muhammed* diyecek kadar düsünse sehiv secdesi yapması vaciptir. Ancak bütün bu durumlarda, eger bu süphe kendisine ömründe ilk defa arız olmussa, o namazı yeniden kılar. Fakat birkac defa arız olmus ise, araştırır ve kanaatine göre hükmeder, ona göre hareket eder, namazı yeniden kılması icap etmez. Araştırma ve karar verme hususunda kalbin şehadeti kafidir. Bir insan, abdest uzvunu yıkayıp yıkamadığından devamlı şüpheye düşüyorsa, hiç vesveseye meydan vermeden o uzvunu yıkadığını kabul ederek namaza durmalıdır. Hem nefsin hem de şeytanın vesvesesi, Kur'an-ı Kerim'de ayrı ayrı zikredilir. "Andolsun ki, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne gibi vesveseler verdiğini biliyoruz ve biz ona şah damarından daha yakınız." (Kâf, 50/16) ayeti, nefsin vesvesesine işaret ederken; "Şeytan Adem'e vesvese verdi." (A'raf, 7/20; Tâha, 20/120) manasına gelen bir çok ayet de şeytanın vesvesesine delalet etmektedir. -İblis şöyle dedi: “İzzet ve kudretine yemin olsun ki, onlardan ihlaslı kullar müstesna onların tamamını azdıracağım.” (Sad suresi 38/82-83) Kişinin kalbine vesvese geldiğinde öncelikle ''euzu besmele'' çekmelidir. Unutmayın ki sıkıntı veren her şeyi def etmeye Allah’ın gücü yeter. O halde yalnız ona dayanmak ve yalnız ondan yardım istemek gerekmektedir. Vesveseye maruz kalb, içine kötülerin çer-çöp attığı pınara benzer O toz, toprak akıp gidecek ve sizin menba'ınız her zaman temiz kalacaktır. Elimizdeki aynadaki görüntü mesela pislik veya ateş süreti elimizi nasıl yakmazsa zihnimize gelen hiçbir görüntü ve düşünce de kalbimize zarar veremez. Evet var ama, yok gibidir şeytanın hilesi. Meselâ, iki duvar arasından geçmek istiyorsunuz; bakıyorsunuz ki, bir örümcek, ağlarını gerip yolunuzu kapatmış; döner misiniz, devam mı edersiniz? Örümcek ağı sizin ilerlemenize mâni olabilir mi gerçekten? Şüphesiz hayır; onu bir engel olarak görmez ve hiçbir şey yokmuş gibi yolunuza devam edersiniz. "İnsan kalbine iki yönden baskı ve telkin gelir. Birisi melektendir ki, hayırı söyler, hakkı tasdik eder. Kalbinde bunu bulan kimse bilsin ki, bu, Allah'tandır. Ve Allah Teâlâ'ya hamdetsin. Diğer telkin ise, Şeytandan gelir; şerri teşvik eder, hakkı yalanlar ve insanı hayırdan meneder. Kalbinde bunu bulan kimse, derhal Şeytanın şerrinden Allah'a sığınsın."(İbn-i Mes'ud) Vesvese kelimesi Kuran-ı Kerim’de dört yerde geçmektedir. Vesvesecinin (vesvas) şerrinden ALLAH’a sığınılması emredilmiş (Nas, 114/1-6). Cenab-ı Hak şeytanın vesveselerine karşı şu tavsiyede bulunur. 'Eğer şeytandan gelen kötü bir düşünce seni dürtecek olursa, hemen Allah'a sığın. Çünkü o hakkıyla işiten ve bilendir Fussilet (41/36) -Allah Teala ayrıca, görünen ve görünmeyen, bilinen ve bilinmeyen bütün korkunç ve zararlı şeylerden (Felak ve Nâs) sûrelerini okuyarak kendisini sığınmamızı emretmektedir. ”De ki:“Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvese verenin kötülüğünden,insanların Rabbine, insanların Melik’ine ve insanların İlah’ına sığınırım!Nas,(114/1-6) İnsan ile iblisin serüveni çok eski bir hadiseyle başlamıştır. Bu hadise ve gelişen olaylar Kur’an’da birçok yerde anlatılır. Allah Tealâ Âdemi yaratmış, ona şekil vermiş ve ruhundan üflemiş, sonra meleklere onun önünde secde etmelerini emretmişti. Melekler bu emre itaat ederek secde etmişler, ancak iblis kibirlenerek bu emri yerine getirmemişti. Yüce Allah da onu cennetten kovmuştu. Hz. Âdem’in de cennetten yeryüzüne indirilmesinde, Âdem ile Havva’yı aldatan da o olmuştu. Hadislerle İslam C:I S:272 Yaptığı yanlışın farkına varan, hata ettiğinde Allah’ın af ve mağfiretine sığınan, Hz. Adem gibi: “Rabbimiz! Biz kendimize zulüm ettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz.” Araf (7/23) diye dua ve istiğfar edenler, ihlas ile Rabbine yönelip kulluk bilincine erenler, şeytanın vesvese ve tuzaklarından emin olurlar. -Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam)'in ashabından bir kısmı ona sordular: "Bazılarımızın aklından bir kısım vesveseler geçiyor, normalde bunu söylemenin günah olacağına kaniyiz." Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam): "Gerçekten böyle bir korku duyuyor musunuz?" diye sordu. Oradakiler "Evet!" deyince: "İşte bu (korku) imandan gelir (vesvese zarar vermez) dedi." Müslim, İman 209 (132); Ebu Davud, Edeb 118 (5110). İmam-ı Gazalî hazretleri buyurdu ki: Her insana musallat olan en az bir şeytan vardır. Şeytanın vereceği vesveselerden korunmaya çalışmalıdır! Şeytan cahillere daha çok musallat olur. Dinini iyi bilene vesvese veremez. İbadetlerimizi düzenli yerine getirdikçe, şeytanın kötülüklerine karşı direnme gücümüz artar. Allah'a dua eder, şeytana uymama konusunda Allah'tan yardım dileriz. Bir günah işlediğimizde hemen tövbe eder, bir daha yapmamaya söz veririz. Şeytanın en çok etki ettiği kıskançlık, öfke, kin gibi duygularımızı kontrol altına almaya çalışırız. İçki, kumar ve zararlı alışkanlıklara özenmeyiz. Çünkü bunlara özenen, şeytanın tuzağına düşer ve bu alışkanlıklar nedeniyle diğer kötülükleri de yapar. Hayalimize gelen şekiller manalar görüntüler bizim KALBİMİZİN MALI İRADEMİZİN TALEBİ VE DAVETİ DEĞİLDİR diye düşünülmelidir. Çünkü irademizden ve inançlarımızdan BAĞIMSIZ HAREKET EDEN bir zihin yapımız vardır ve elimizde olmadan gelenlerden rahatsız olmamız onların bize zarar vermediğini gösterir. -İbnu Abbas (ra) anlatıyor: “Resûlullah (asm) buyurdular ki: “Şeytan insanoğlunun kalbinin üzerinde tünemiş vaziyette bekler. Allah'ı zikredince siner, çekilir, gaflet etse vesvese verir.” (Buhârî) ŞEYTANIN DÜŞMANLARI: 1)Çok sadaka veren müslüman 2)Tövbesinde sabit kalan tövbekarlar 3)Adil idareciler 4)Dürüst ve doğru sözlü tütcarlar 5)Nasihat eden müslüman 6)ALLAH'dan korkan alimler 7)Mütevazi zengin 8)Gece namazı kılan müminler 9)Daima abdestli olan müminler 10)Daima Kur'an okuyan hafızlar 11)Merhametli müminler 12)Haramdan sakınan müminler 13)Güzel huylu müminler 14)İnsanlara faydalı olan müminler ŞEYTANIN DOSTLARI 1)Namaza tembel olan ve ağır davrananlar 2)Hile yapan, aldatan tüccarlar 3)Zekata engel olan kişiler 4)Yetim malı yiyenler 5)Zina yapanlar 6)Uzun emeli olan insanlar 7)Şarkı söyleyen kadınlar 8)Zalim idareciler 9)Kibirli zengin 10)İçki içen kişiler “Ey Rabbim, şeytanların vesveselerinden Sana sığınırım. Onların yanımda bulunmalarından da, ey Rabbim, Sana sığınırım.” Mü’minûn Sûresi, 23/97-98. Yüce Rabbim, bizlere şeytanın vesveselerine uymadan bir hayat tamamlatsın. Rabbimizin ve inananların rızasını kazanarak İman ile bu dünyadan ayrılmayı nasip etsin. Yalan Allah (yalanı ve) yalancıları sevmez. Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. Yalan söylemek büyük günahtır. Yalan, kişinin gerçeği gizleyip, bildiğinin aksini söylemesidir. Sözünde durmamak. Allah (CC) şöyle buyurmaktadır:“Ey iman edenler! Yapmayacağınız şeyleri niçin söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz, Allah katında büyük bir günahtır.” (Saff 61/ 2–3) Kur’an müminlerin vasıfları sayarken şöyle buyurur:“Yine (o müminler) ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riayet ederler (sahip çıkarlar).” (Müminun 23/ 8) Yalan söylemek münafıklığı alâmetidir: Ebu Hüreyre r.a. den rivayete göre Peygamberimiz s.a.v. şöyle buyurmuştur:“Münafığın belirtisi üçtür: Konuştuğu zaman yalan söyler, söz verdiği zaman sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiği zaman hıyanet eder” Buhari, İman, 2/24, (I,14 İbnu Amr İbni'l-As (r.a.) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki:"Dört haslet vardır; kimde bu hasletler bulunursa o kimse halis münafıktır. Kimde de bunlardan biri bulunursa, onu bırakıncaya kadar kendinde nifaktan bir haslet var demektir: Emanet edilince hıyanet eder, konuşunca yalan söyler, söz verince sözünde durmaz, husumet edince haddi aşar." Buharî, İman,2/ 24, (I,14) En fazla yalanı kim söyler. "Yalanı, yalnızca Allah'ın ayetlerine inanmayanlar uydurur..." (Nahl Suresi, 105) İnsanları Güldürmek için Yalan Söylemek Rasûlullah: "İnsanları güldürmek için yalan söyleyene yazıklar olsun." (Ebû Dâvud) buyurmuştur. Şakada olsa yalan söylemek. Ebu Umame (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): ‘…Şaka da olsa yalan söylemeyi terk eden kimse için cennetin ortasında bir eve kefilim…’ buyurdu.” Ebu Davud 4800 - Peygamberimiz Şaka Yapardı, Ama Gerçeği Söylerdi: Ebu Hüreyre'den rivâyet edildiğine göre; "Sahabe şöyle sordu: 'Ey Allah'ın Rasûlü! Sen bize şaka mı yapıyorsun?' Rasûlullah: 'Evet, ama ben (şaka da olsa) ancak doğruyu söylerim." (Tirmizî, Müsned-i Ahmed) buyurdular. Mümin yalancı olurmu. -Safvan İbnu Süleym (r.a.) anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulü! dedik, mü'min korkak olur mu?" "Evet!" buyurdular. "Pekiyi cimri olur mu?" dedik, yine: "Evet!" buyurdular. Biz yine: "Pekiyi yalancı olur mu?" diye sorduk. Bu sefer: "Hayır! buyurdular." Muvatta, Kelam 19, (2, 990) Şâhitlik’i gizlemek. Peygamberimiz bir Hadis-i Şeriflerinde; ''Şâhitlik için çağırıldığı halde, bildiğini gizleyerek şâhitlikten kaçınan kimse, yalancı şâhitlik yapmış gibidir.'' buyurmuşlardır. [Taberânî, Mecmeu’z-Zeva’d IV, 200] Yalancı şahitlik. Yalancı şahitlik yapmak hem yalan söylemek hem de dolaylı olarak iftira etmektir. Yalancı şahitlik ile kul hakkının ihlal edilmesine ve zulüm yapılmasına sebep olunmuş olur. Bu büyük günahlardan biridir. -“Yalan sözden (yalan yere şâhitlik yapmaktan)kaçının” Hac 22/30 Yüce Allah “Allah için adaletle şahitlik edenler olun” (Mâide, 5/8) buyurmuş, bırakın yalancı şahitlik yapmayı, şahitlik yapmamamın bile günah olduğunu bildirmiştir: Çocuklara yalan söylemek. Abdullah b. Amr (r.a.) diyor ki; Peygamberimizin evimizde bulunduğu bir günde, annem, “yavrum gel, sana bir şey vereceğim” diye beni çağırdı. Peygamberimiz anneme: “Çocuğa ne vermek istedin” diye sordu. Annem: Hurma vermek istedim, dedi. Bunun üzerine Peygamberimiz: “Eğer bir şey vermeseydin sana bir yalan günah yazılırdı” buyurdu. Ebu Davud, Edeb, 45/80, (V,265) Hayvanlara yalan söylemek. - Peygamber Efendimiz'in (asm) "Bir sahabenin elinde boş bir külahla, sanki içinde bir şey varmış gibi davranarak atını yanına getirmeye çalışması Allah Resulünü öyle rahatsız etmiştir ki, o sahabeyi çağırmış ve hayvanı aldattığı için azarlamıştır." (Buhârî, İman, 24; Müslim, İman, 107) “Meşhur bir hadisçi, kendisinden hadis naklettiği bir kişiyi görmek için onun bulunduğu yere seyahat etmiş. O yere vardığında, bu kişinin atına yiyecek verecekmiş gibi yapıp atı çağırdığını ve sonunda ata yiyecek vermediğini görmüş. Atı kandıran insanları da kandırabilir diye onun naklettiği hadisi almamış.” Yalan Söylemenin Caiz Olduğu Durumlar. Ümmü Külsûm şöyle dedi: “Ben Rasûlullah (s.a.s.)’ın şu üç hal dışında, halkın yalan söylemesine ruhsat verdiğini hatırlamıyorum: Harpte, kişilerin arasını düzeltmekte ve (aile dirliğini sağlamak için) kocanın hanımına, hanımın kocasına söylediği sözlerde.” (Müslim, Birr 101). Son nefesinde; keşke yapmasaydım deme… Güzeli, çirkini, yalanı, gerçeği tartacak terazi yaşarken elindeydi. Yarabbi dilimizi yalandan kazancımızı haramdan vucudumuzu tüm gunahlardan uzak eyle.Amin.. Yaratılış “İnsan niçin yaratılmış?” sorusuna sıkça muhatap oluruz. 'Neden yaratıldık?' sorusunu sormak, akıl sahibi olmanın bir alametidir. Çünkü insana aklın verilmesinin bir amacı da; 'Nereden geldim, niçin yaratıldım, nereye gidiyorum?' sorularını sorup, cevap araması içindir. Fakat bu sorulara ancak 'bir insan olarak kainattaki vazifelerimizi öğrenmek' amacıyla sorulabilir. Nereden geldim. Ruhlar aleminde yapılan Allah-kul sözleşmesi. Allah’ın, sizin üzerinizdeki nimetini ve: “İşittik ve itaat ettik” dediğiniz zaman, onunla sizi bağladığı misâkınızı hatırlayın.Maide 5/7 Bütün insanlar, nefsleri, ruhları, ve fizik vücutları ile ezelde Allah'a verilen üç yeminle Allah’a taahhütte bulunmuştur. Her vücut kendisi ile alâkalı yemini vermiştir. Bütün fizik vücutlar, dünya hayatını yaşarken Allah’a kul olacaklarına, şeytana kul olmayacaklarına dair ahd vermişlerdir. O sabredenler, kendilerine bir belâ geldiği zaman: İnna lillah ve inna ileyhi raciun... Biz Allah'tan geldik ve O'na döneceğiz.Bakara 2/156 derler. Bu Ayet genelde bir ölüm haberi alındıktan sonra söylenir. Yani ölen kişinin ardından söylenebilecek sözlerden birtanesidir. Mümin nasıl ki karşılıksız olarak nimetlendirilmektedir işte bazı zamanlar da belalara giriftar olabilir. bu durumda asi olmak yerine, bunda da rabbimin bir hikmeti var, şu ana kadar aldığım nimetler uğradığım belalardan muhakkak ki daha çoktur, 'veren de o'dur alan da' inancını taşımalıdır. işte bu güzel inanç insana hem teselli olur hem de güzel inancına delalet eder,böyle düşünen bir mübarek, ihlâslı, imanı sağlam insan bunalıma düşmez, intihar etmez, sabr-ı cemîl gösterir, sevap kazanır, toplumu birbirine karıştırmaz, feryâd ü figân edip hem kendisini hem başkalarını üzmez. Her şey güzel olur. İnsan niçin yaratıldı, vazifesi nedir? İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Bütün varlıkların hülasası, özü olan insan, eğlence için, oyun için, yiyip içmek, gezmek, yatmak keyf sürmek için yaratılmadı. Kulluk vazifelerini yapmak için, Rabbine itaat, tevazu, kuvvetsizliğini, ihtiyacını göstermek, Ona sığınmak ve yalvarmak için yaratıldı. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Ölmek felaket değil, öldükten sonra başa gelecekleri düşünmemek felakettir. “Sizi boş yere mi yarattık?” Bir insan bir alet, bir makine yapınca bunun nasıl ve nerelerde kullanılacağına dair bir prospektüsünü [tarifesini] de yanına koyar. Yine de anlaşılması zor ise, kullanması için kurslar açar. Bir makine yanlış kullanılırsa elden çıkar. (Sizi boş yere yarattığımızı mı sandınız?) [Müminun 23/115] Başıboş yaratılmayan insanın, ne yapması gerektiğini Peygamberleri vasıtası ile, kitaplar göndererek bildirmiştir. Son Peygamber olan Muhammed aleyhisselama gönderilen kitabı ise Kur'an-ı kerimdir. Kur'an-ı kerim çok veciz olduğu için, Peygamber efendimiz bunu hadis-i şerifleri ile açıklamıştır. (Dünya sizin için yaratıldı. Siz de ahiret için yaratıldınız! Ahirette ise, Cennet ve Cehennemden başka yer yoktur.) Samimi inananlar Allah’a geregi gibi kulluk yaparlar. Huzur, fıtrata uygun yaşamakla bulunur. Her arı, bal yapmaz. Her çiçek koklanmaz. Herkes dünyaya temiz ve günahsız olarak gelmiş, iman edecek fıtrat ve kabiliyette yaratılmıştır. Buna göre iman normal, inkar ise anormaldir. İnkar bir bakıma fıtratın bozulmasıdır. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) bir gün, Muâz b. Cebel’e, “Allah’ın kulları üzerindeki, kulların da Allah üzerindeki hakkı nedir, biliyor musun?” diye sordu. O da; “Allah ve Resûlü daha iyi bilir” dedi. Bunun üzerine Efendimiz şöyle buyurdu: “Allah’ın kulları üzerindeki hakkı, onların Allah’a ibadet edip kulluk yapmaları ve hiçbir şeyi O’na ortak koşmamalarıdır. Kulların Allah üzerindeki hakkı ise, kendisine ortak koşmayanlara Allah’ın azâb etmemesidir.” Buhârî, Tevhid, 1. Bütün varlıkların bir görevi var?.. Yaratılış Amacımız: Kulluk/İbadet İnekler süt veriyor, arı bal yapıyor, tavuk yumurtluyor, balık bize et yetiştiriyor Hatta lüzumsuz sandığımız bazı varlıklar bile hizmet ediyor Yılanın zehirinden ilâç yapılıyor, karıncalar çıkardıkları gazla güneşin zararlı ışınlarını süzen ozon tabakasını güçlendiriyor, solucanlar fosforla toprağı besliyor Gereksiz, hikmetsiz, boş ve zararlı hiçbir varlık yok Bunların hepsi insan için çalışıyorlar İnsan da bütün varlıklardan yararlanıyor,Ama, hiçbir varlığa insanın etini yeme, sütünü içme veya sırtına binip gezme yetkisi verilmemiş İnsanın kullandığı bazı haklar hiçbir varlıkta yok Peki bunca emek çekilen, masraf yapılan, özenilen, yetkilerle donatılan insan niçin yaratılmış? Eti yenmez, sütü içilmez, derisi işe yaramaz, ölüsü bir an evvel toprağa gömülür Acaba Rabbimiz bir solucana bile bir yaratılış hikmeti taksın, insanı başıboş bıraksın ve 60-70 yıl yeyip içip yatması ve sonunda ölmesi için yaratsın Bu, mümkün mü? Kesinlikle mümkün değil Şu âyet meallerine bakın, aklımıza gelen sorulara ne güzel de cevap veriyorlar: “Göğü, yeri ve bunların arasında bulunan şeyleri boş yere yaratmadık” (Sâd:38/ 27) “Bizim sizi, boş yere, bir oyun ve eğlence olarak yarattığımızı ve sizin gerçekten bize döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?” (Mü’minûn: 23/115) “İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanıyor?” (Kıyamet: 75/36) “Ben cinleri ve insanları, ancak bana ibadet -kulluk- etsinler diye yarattım.” (Zâriyât, 51/56) Allaha kul olmak demek cenabı hakkın farz kıldığı herşeyi yapmak demektir yasakladılklarına yapmamak emretdigini yapmaktır. KUR’AN’A GÖRE İNSANIN YARATILIŞ HİKMETİ VE SORUMLULUĞU İslam alimlerine göre, sorumlu organların korunması ve gözetim altında tutulması zorunludur. Çünkü organlar serbest ve başıboş bırakılırsa kalbin yorulmasına neden olur. İşte bu ve benzeri nedenlerden dolayı Allah bize organların kontrol altında tutulmasını emretmiştir. Sorumlu organlar ve bu organların yapması gereken şeyler; Göz; haram olan şeylere ve avret yerlerine bakmamalıdır. Kulak; ilim meclislerine devam ederek hayırlı şeyleri dinlemelidir. Dil; mümkün mertebe az konuşmalı, Kuran, Hadis kitapları, İslami kitaplar okumalı ve anladıklarını anlatmalıdır. Ayrıca, doğru konuşmalı, yalandan uzak durmalı, zikir ve tespih çekmelidir. İki El; helal olmayan kadınlara veya erkeklere dokunmamalı, adam öldürmemeli, birine tokat atmamalı veya vurmamalı, hırsızlık yapmamalı, bevl ve istincada sağ eli kullanmamalıdır. Mide; haram lokmadan uzak tutulmalı, helal lokma ile beslenmeli ve tıka basa doldurulmamalıdır. Cinsel organ; helal olan haricinde herkesten uzak tutulmalıdır. İki Ayak; kardeşlerinin ihtiyaçlarına koşuşturmalı, nafakasına çalışmalı, camiye ve sohbetlere gitmelidir. Kalp; Ayine-i Samed olduğu için masivayı batın-ı kalbe sokmamalıdır. İnsanoğlu,Allah’ın kendisine verdiği yaratılış kabiliyeti gereği, Allah’a inanç ve diğer iman esaslarını kabul edip, Kur’an-ı Kerim ve Hz. Peygamberin sünnetine göre hareket ederek, nefsinin heva ve heveslerini kontrol altına alabilirse, Allah’ın dilediği bir insan tipi ortaya çıkar ve istediği mertebeye de ulaşabilir. -İbn Vazzah rivayet ettiği bir hadisde :İnsanın ömrü kırkına vardığı hâlde günahlarına tevbe etmezse şeytan eli ile yüzünü mesheder ve  bu iflâh olmayan bir yüzdür der. İhya 3 cilt say 62-63-64. Bazı insanlar yedisinde ne ise, yetmişinde de odur.Madenler gibidir. Madeni iyi olan insan, doğuştan bazı meziyetler taşıyan insan her yaşta iyidir. Madeni kötü olanda öyle. Kişinin çocukluğundaki özellikleri değişmez; ihtiyarlığında da sürer. ALLAH' ım! Yaratılışımı güzelleştirdiğin gibi ahlâkımı da güzelleştir... (İbn-i Hanbel, el-Müsned, I, 403 ) Bizleri kendine kul habibine layık ümmet olmakla şereflendir Allahım. Rabbim bize kulluğumuzun farkına varmayı ve en güzel şekilde yerine getirmeyi nasip etsin. Yardımlaşmak                                                                        Hakikî dost, dostunun en sıkışık zamanında yardımına koşmaya hazır durumda bekler. Doğrunun yardımcısı Allah’tır. Allah yardım ederse kuluna her iş girer yoluna.                         Yanlışı gören ve önlemek için eli uzatmayan yanlışı yapan kadar suçludur.                            Değirmen iki taştan, muhabbet iki baştan.                          Çoban, kurdun işine razı olursa, köpek yabancıya havlamaz. Ebu ÜMAME                                                Bir mahalle de birisi açlık sebebiyle ölürse, o mahallenin hepsi onun katili olur. Cenabı Hak şöyle buyuruyor:İyilik ve (Allah'ın yasaklarından) sakınma üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerine yardımlaşmayın. Allah'tan korkun; çünkü Allah'ın cezası çetindir.Maide 5/2 “Allah'a kulluk edin ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anne babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya, elinizin altında bulunanlara iyi davranın.” Nisâ, 4/36. Peygamber Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyuruyor: “Müslüman Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu düşmana teslim etmez. Din kardeşinin ihtiyacını karşılayanın, Allah da ihtiyacını karşılar. Müslüman’dan bir sıkıntıyı giderenin Allah da kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir.” Buhârî, Mezâlim 3; Peygamber efendimiz(s.a.v)de “mü’min müminin aynası ve kardeşidir.Kardeşinin nafakasını temin etmesine yardımcı olur.onu gıyabında korur ve gözetir.” Keşfül Hafa-2687 buyurmaktadır.        Tarihden kalan yüzlerce vakıf  aşhane ve sadaka taşları vardı.                Vakıf, bir kişinin, belirli bir hizmetin yerine getirilmesi ya da başkalarının yarar­lanması için malını ya da parasını ya da mülkünün bağışlaya­rak oluşturmuş olduğu kuruluştur. Vakfın amacı; Hukuka uygun, belirli, anlaşılabilir olmalı ve süreklilik arz etmelidi.                            Aşhane Yoksullara parasız yemek yedirilen veya dağıtılan yer.                                                          Sadaka taşları Sadakayı verenle alanın birbirini görmemesini derd‏ini‏ ki‏mseye anlatamayan fak‏irler ‏iht‏yacı olduğunda gecen‏in geç saatler‏inde sadaka taşının yanına gel‏irdi. Bu taştan parayı aldıktan sonra, kalanını kend‏isi‏ g‏ibi‏ i‏ht‏yacı olanları düşünerek bırakır ve sadakayı bırakana kalbi‏nden dua ederdi. Peygamber efendimize inanan Müslümanların Hicret etmeleri sonucu onlara yardım eden Medinelilere ENSAR denir.Ensar peygamberimize onunla birlikte olanlara oldukça iyi davranmış mallarının ve yiyeceklerinin yarısını onlara verip yurtlarını aratmayacak hizmette bulunmuşlardı. Bu konuda bize en güzel örnek asrı saadet döneminde Mekkeli Müslümanlarla Medineli Müslümanlar arasında gerçekleştirilen Ensar Muhacir kardeşliğidir.   “ Mallarını Allah yolunda harcayanların durumu, yedi başak bitiren ve her başakta yüz tane bulunan bir tohum gibidir. Allah dilediğine kat kat verir. Allah lütfü geniş olandır, hakkıyla bilendir.”Bakara 2/261 -Ey iman edenler, eğer siz Allah'a (Allah adına İslama ve müslümanlara) yardım ederseniz, O da size yardım eder ve sizin ayaklarınızı sağlamlaştırır.Muhammed 47/7   Unutmamalıyız ki , maddi çıkarlar üzerine kurulmayıp, sırf Allah rızası için tesis edilen dostluk, kardeşlik, yardımlaşma ve dayanışma, fertlerin dünya ve ahirette mutlu olmalarına vesile olacaktır.                                  VERECEK BİR ŞEYİNİZ YOKSA GÖNÜL ALICI SÖZ SÖYLEYİN Bir mü’minin, muhtaca infâk edecek hiçbir imkânı yoksa, en azından onu tesellî etmelidir. Zira Cenâb-ı Hak âyet-i kerîmede buyuruyor. Yani hiçbir şey veremiyorsan, hiç olmazsa tatlı bir dille, gönül alacak, tesellî edecek birkaç söz söylemeyi emrediyor. (Bkz. el-İsrâ, 28) -Hanım sahâbîlerden Ümmü Büceyd -radıyallahu anha- Peygamber Efendimiz’e gelerek: “–Yâ Rasûlâllah, Allâh’ın salât ü selâmı sizin üzerinize olsun! Bâzen fakir biri gelip kapımın önünde duruyor da, ona verecek bir şey bulamıyorum…” demişti. Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- kendisine: “–Ona vermek için bir koyunun yanmış tırnağından başka bir şey bulamasan bile (yani yanında kıymetsiz bir şey bile olsa), onu fakirin eline ver! (Onu boş çevirme!)” buyurmuştu. (Ebû Dâvûd, Zekât, 33/1667; Tirmizî, Zekât, 29/665; Nesâî, Zekât, 70/2566; Ahmed, VI, 383) -Asr-ı Saâdet toplumu, Allah yolunda infakta bulunup sadaka vermenin kişiyi pek çok tehlike ve belâlardan muhâfaza edeceğini, buna ilâveten sahibini muhabbetullâh’a nâil eyleyeceğini çok iyi idrâk etmişlerdi. Zira Cenâb-ı Hak şöyle buyurmuştur: “Allah yolunda ne harcarsanız size eksiksiz ödenir; siz asla haksızlığa uğratılmazsınız.Enfal 8/60        İNFÂKTA ACELE TMEK “Sadaka vermekte acele edin. Çünkü belâ, sadakanın önüne geçemez.” (Heysemî, Mecmau’z-Zevâid, III, 110) Nasıl ki namazın fazîleti ilk vaktinde edâ edilmesinde ise, infâkın fazîleti de geciktirilmeden ilk fırsatta yapılmasındadır.   -Muhacirler, “Ensar kardeşlerimiz, bize mal mülk verdi, iaşemizi temin etti” diyerek boş oturmuyorlardı. Bu, imanlarından gelen gayrete zıttı. Her biri elin­den gelen gayreti göstererek, mümkün oldukça kimseye yük olmamaya çalışı­yordu. Bunun en canlı örneği, Sa’d b. Rebî’in yaptığı teklife, cennetle müjdelenen on sahabeden biri olan Abdurrahman b. Avf’ın verdiği ce­vaptır. Resûl-i Ekrem tarafından birbirlerine kardeş tayin edilen Sa’d b. Rebî’, Ab­durrahman b. Avf’a, “Ben, mal cihetiyle Medineli Müslümanların en zengi­ni­yim. Malımın yarısı­nı sana ayırdım!” demişti. Büyük sahabe Abdurrahman b. Avf’ın verdiği cevap, yapılan teklif kadar ibretliydi: “Allah, sana malını hayırlı kılsın! Benim onlara ihtiyacım yok. Bana yapacağın en büyük iyilik, içinde alış veriş yaptığınız çarşının yolunu gös­ter­mendir.”İbn Sa’d, Tabakat, c. 3, s. 125. Din kardeşinin bir işini yapana, melekler dua eder. O işi yapmaya giderken, her adımı için bir günahı af olur.! {İbni Mace} Peygamber Efendimiz (sav) de konu ile alakalı olarak şöyle buyuruyor : “Bazı kimseler, başkalarının ihtiyaçlarını karşılamak, onlara yardımcı olmak için yaratılmıştır. İhtiyaç sahipleri bunlara başvurur. Bunlar için ahirette azap korkusu olmaz.” (Taberani)                                   “Allahım! Seni anıp zikretmek, nimetine şükretmek, sana en güzel şekilde ibadet etmek için bana yardım eyle!” Ebû Dâvûd, Vitir, 26.                                                                                                                             Ya Rabbi. zikrinle dolup taşanlardan, senin yolunda ölenlerden eyle.                                                  Ya Rabbi., cennetine girenlerden, cehenneminden azad olanlardan eyle.                                     Ya Rabbi. Kur’an-a hizmet ve yardım edenlere sen de yardım et.                                                  Ya Rabbi. İslam’a ve Müslümanlara hizmet ve yardım edenlere sen de yardım et.Amin Yaşlılık Gençler ümitleriyle, ihtiyarlar hayal ve hatıralarıyla yaşarlar.                                                  Yaşlıların Yeri “Huzur Evi” Değil, Huzurlu Yaşadığı “Evi”dir!                                                            Öyle gelinler vardır ki, kayınvaldelerini çok hoş tuttukları gibi, onların bilgisinden, kalan enerjisinden de çok iyi yararlanırlar. Bunun tersi de doğrudur. Şimdi, yaşlıları, yaşlandıkları andan itibaren “Huzur Evleri”ne gönderiyorlar. Eskiden geniş aile halinde yaşanırdı, nineler dedeler torunların eğitimini yüklenirdi. Şimdi miniklerin eğitimini çocuk bakıcıları yükleniyor. Nasıl yetiştikleri de belli! Aslında gençlik terbiye zamanıdır; yani eğitim zamanı. İnsanlar bu süre içinde iyi ve doğru bir eğitim alırlarsa; bütün hayatları boyunca bunun semeresini görürler ve eğitimlerinden, bilgilerinden diğer insanları yararlandırırlar. Oysa çocukluk ve gençlik boşa geçirilmiş ve bu yaşta olanlar “insanlık”tan nasiplerini almamışlarsa , vay gelsin onların yaşlılığına. Hem sözleri dinlenmez, her şeyi yanlış yaparlar. Ve kendi hayatlarını berbat ettikleri gibi başkalarının hayatını da berbat etmek için ellerinden geleni yaparlar.                                      Ağaç Yaş İken Eğilir.                Çocuklar mutlaka küçük yaşta eğitilmelidirler. Bu yaşlarda işlenmeye, her türlü bilgiyle donatılmaya elverişlidirler. Zaman geçip de büyüdükçe eğitilmeleri zorlaşır. Yaşlı insan kolay kolay eğitilmez. Onlar tıpkı kuru bir ağaç gibidirler. Eğilmezler, buna zorlanırlarsa kırılırlar. Bu sebeple onlara yeni bir davranış kazandırmak imkansız gibidir.                                                         Bazı İnsan yedisinde ne ise, yetmişinde de odur:                 İnsanlar madenler gibidir. Madeni iyi olan insan, doğuştan bazı meziyetler taşıyan insan her yaşta iyidir. Madeni kötü olanda öyle. Kişinin çocukluğundaki özellikleri değişmez; ihtiyarlığında da sürer.En yoğun öğrenme 0-7 yaş arasında gerçekleşir.                                                                      Huzur Evi                                       İnsan hayatının 65 yaştan sonraki dönemi yaşlılık dönemi olarak adlandırılır. Belirli bir yaşın üzerindeki kimsesiz veya bakılmak istenmeyen yaşlıların barındığı kurumdur.Özellikte bayramları ziyaret edilmesi mutluluk katar.Huzur evinde pek çok yaşlı bulunmaktadır kimi yersiz yurtsuz. Avrupa’da yaşlılar huzurevlerinde bakılıyor. Anne babasını evinde bakan evlat sayısı bir hayli az... Oysa biz onlardan farklıyız. Bizim inancımızda “Cennet annelerin ayakları altındadır”. Anaya, babaya, yaşlılara hizmet ve hürmet etmek Müslümanlıkta ibadet hükmündedir. Onun için ecdadımız anne babalarını el üstünde tutmuş; yaşarlarken onlara adeta ‘öf’ bile dedirtmemişlerdir. Fakat son yıllarda biz de Batının çirkef yoluna girdik. Gelinler kocalarını zorlayarak elden ayaktan düşmüş anne babaları huzurevlerine gönderiyorlar. Fakat bu devran böyle gitmez. Onlar da bir gün elden ayaktan düşeceklerdir. Kendileri de aynı şeylerle karşılaşınca o zaman yanlış yaptıklarını anlayacaklardır. Fakat o zaman da ne yazık ki iş işten geçmiş olacaktır.                                                                                                                     Dinimize göre genç bir insan yaşlılara gençliğinde hizmet ederse Yüce Allah da yaşlılığında ona hürmet edecek kimseler nasip eder.                                    Bugünün genci -Allah ömür verirse- kendisi de yaşlanacak ve yaptığı hizmetin karşılığını mutlaka görecektir. Efendimiz -sallallâhu aleyhi ve sellem- buyuruyor ki: “Allah Teâlâ, yaşından ötürü bir ihtiyara saygı gösteren gence, yaşlılığında hizmet edecek kimseler lutfeder . ” (Tirmizî, Birr, 75)                                                            Peygamber efendimiz (sav) buyuruyor: “Bir kimse Müslüman kardeşinin ihtiyacını yerine getirirse; Allah da ona yardım eder. Bir kimse Müslüman kardeşinin sıkıntısını giderirse; Allah da ona mukabil kıyamet sıkıntılarından birini giderir.” Yasin Suresi 36/68                     Peygamber Efendimizin (sav)“Merhamet edenlere Allah da merhamet eder. Allah’ın yarattıklarına merhamet ediniz ki, Allah da size merhamet etsin.” Ebu Davut, Edep, bab, 66, Hd: 4941 Bereketin sırrı. Her gün sana dua eden bir anne babaya sahip olman bile, Elhamdülillah' demen için ne büyük bir sebep.                     Düşkünleri görüp gözetiniz, zira siz ancak düşkünleriniz sayesinde yardım görür ve rızıklanırsınız (Tirmizî, "Cihad," 24; Ebu Davud, "Cihad," 70)                                                                                 Bereket, büyüklerinizin yanındadır (Münavi, Feyzu'l-Kadir, 3/220)                                                 Beli bükülmüş ihtiyarlar, süt emen bebekler, otlayan hayvanlar olmasaydı belâlar sel gibi üstünüze dökülecekti (Acluni, Keşfü'l-Hafâ, 2/230)                                                                                             Allah yolunda ayakları tozlanan bir kula cehennem ateşi dokunmaz ... (Buhârî, "Cihâd", 16)                (Hak teâlâ, müslüman olarak ihtiyarlayana azap etmekten haya eder.) [Hatib]                                                                                       Kur’an-ı Kerimde yaşlılıktan bahseden bir ayette (Ömrün en zor/en güç çağı)(Hac 22/ 5) tabiri kullanılmakta. Sevgili Peygamberimiz (sav) (Allah’ım, tembellikten, cimrilikten, korkaklıktan, düşkün ihtiyarlıktan sana sığınırım.) [Hâkim] Allah bizleri düşkün ihtiyarlıktan korusun.Elden ayaktan düşmeden kimseye muhtaç olmadan Rabbimin verdigi ömür kadar yaşamayı son nefesimde kelime şahadet getirerek iman ile ruhumuzu teslim etmeyi Rabbim nasip etsin. Allah hepimizin yar ve yardımcısı olsun. O zor günlerde, o son günlerde yapayalnız ölmeyi inanın hiçbirimiz istemeyiz… Allah kalplerimizden merhameti eksik etmesin… Yemin Doğru söz yemin istemez. Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. Müslüman gereksiz yere yemin etmemeli. İmam-ı Şafiî (r.a.) hazretleri yalan yere yemin etmek şöyle dursun, doğru yere bile yemin etmeyecek kadar büyük bir hassasiyet sahibi bir veli idi. Yemin, yalan olduğu düşünülebilen sözün doğruluğuna inandırmak içindir.                                 Sözün doğruluğunda kuşku yoksa yemine gereklik yoktur. Zira sözlerini yemin ile kuvvetlendirmek isteyen kişilere şüpheyle bakılır. Yemin yalnız Allah adıyla yapılır. Mesela (Vallahi) demek, (Allah adıyla yemin ediyorum) demektir. Sadece (Yemin ediyorum) demek de yemin olur. O da Allah için yemin olur. Üç şeye yemin ederim ki! Abdurrahman ibni Avf hazretleri, Peygamberimiz(sav)'dan iştirek buyurdu ki, üç şeye yemin ederim: 1-Zekat vermekle mal eksilmez, çoğalır. 2-Zulüm edilen kimse, zalime hakkını bağışlarsa, Hak Teala kıyamet gününde bu kulun derecesini yükseltir. 3- Daima isteyici olan kimseyi, Hak Teala fakirlikten kurtarmaz. -İblis Hz.Ademi kandırıyor. "Ben size nasihat edenlerdenim" diye onlara yemin etti.A’raf 7/21 Ey Adem! Sana, seni burada ebedî kılacak bir devleti haber vereyim mi? Diyerek, Allahü Teâlânın yaklaşmamalarını emrettiği ağacı gösterdi. Hz. Adem, Şeytanın bu sözlerine aldırış etmedi, ancak şeytan da vesvesesinde yılgınlık göstermedi ve: Rabbimiz sizi bu ağaçtan başka bir sebeple değil, ancak iki Melek olacağınız veya bu Cennette ebedî kalacağınızdan dolayı nehyetti. Yani bundan yerseniz ya Melekler gibi yemek, içmek ihtiyacından müstağni olursunuz, yahut ölüm yüzü görmez burada ebedî kalırsınız, dedi. Kendisine inanmaları için de yemîn ederek, «ben sizin nasihatçınız ve hayrınızı isteyicinizim» diye emîn olmalarını istedi. Hz. Adem ve Havva hiç bir kimsenin yalan yere Allaha yemin etmeyeceğini düşünerek yanıldılar ve bu ağaca meylettiler. -Peygamber efendimiz bir hadisinde ''Bir kimse bir şey için yemin eder, sonra da ondan hayırlısını görürse yeminini bozsun ve kefâret versin"Müslim, "Eymân", 15-16  buyurmuştur. - Yemin bazen bir ihtiyaç haline gelebilir. Yargılama hukukunda bir ispat vasıtası veya tezkiye unsuru olarak yemine başvurulması bunun örneklerindendir. Kur’ân-ı Kerim’de vasiyet edecek kişinin şahit tutarken şahitlerin nasıl yemin edeceklerini açıkça zikretmesi de ihtiyaca binaen yemine başvurulabileceğini göstermektedir (Maide 5/106-108) -Yemin'in Çeşitleri Yemin, üç çeşittir. Bunlar boş yemin (yemin-i lağv), yalan yemin (yemin-i ğamus) ve söz yemini (yemin-i mün’akide) dir.                                                                                -Boş Yemin (Yemin-i lağv)     Yemin-i lağv yalan kastı olmaksızın ve doğru zannedilerek yapılan yeminlerdir. Kur’an-ı Kerimde Allah’u Teala “Allah kasıtsız olarak ağzınızdan çıkıveren yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutmaz” Bakara, 2/225, Maide, 5/89 buyurmuştur. Ancak kendi sözünü daha değerli kılmak için sıkça yemin etmek uygun bir davranış değildir. Yalan Yemin (Yemin-i Gâmus) Yalan yemin (Yemin-i Gâmus), kasten yalan yere yapılan yemindir. "Kim yalan yere yemin ederse bu yemini sebebiyle cehennemdeki yerini hazırlamış olur." (Ebu Davud, 3242) Bu yemin büyük günah olup, sahibini günaha daldırdığı için bu isim verilmiştir. Yalan yere yemin edipte daha sonra bu yaptığından dolayı pişman olan kişinin samimi olarak tevbe edip mağfiret dilemesi gerekir. Zira bu tür bir yeminin kefareti yoktur. Ayrıca eğer bu yeminden dolayı birileri zarar görmüşse bu zararında giderilmesi gerekir. Söz Yemini (Yemin-i Mün’akide)                  Söz yemini (Yemin-i Mün'akide), mümkün bulunan ve geleceğe ait olan bir şey hakkında yapılan yemindir. ‘Vallahi ben yarın borcumu vereceğim, vallahi ben falan kimse ile konuşmayacağım’ denilmesi gibi.Söz yemininde aslolan yemine bağlı kalmaktır. Böyle bir yemine riayet edildiği takdirde keffaret gerekmez. Fakat yemin bozulursa, keffaret gerekir.                       Yemin kefâreti ise şöyledir:                                                                                                 -Normalde keffaret, yemin bozulduktan sonra ödenir. Söz gelimi ‘Allah’a yemin olsun, şu işi yapacağım veya yapmayacağım’ şeklinde yemin ettikten sonra herhangi bir sebeple bu yeminini tutamayan ve bozan kimsenin yemin keffareti ödemesi gerekir.                                -Allah, kasıtsız olarak ağzınızdan çıkıveren yeminlerinizden dolayı sizi sorumlu tutmaz, fakat bilerek yaptığınız yeminlerden dolayı sizi sorumlu tutar. Bunun da keffâreti, ailenize yedirdiğiniz yemeğin orta hallisinden on fakire yedirmek, yahut onları giydirmek, yahut da bir köle azat etmektir. Bunları bulamıyan üç gün oruç tutmalıdır. Yemin ettiğiniz takdirde yeminlerinizin keffâreti işte budur. Yeminlerinizi koruyun (onlara riayet edin). Allah size âyetlerini açıklıyor; umulur ki şükredersiniz! Maide 5/89                                                                                                       Günümüzde yemînin keffâreti, on fakiri sabah akşam günde iki öğün doyurmak yahut bir fıtır sadakası miktarından az olmamak üzere, yiyecek bedelini kendilerine vermek veya on fakiri giydirmektir. Bunlardan birini yapmaya gücü yetmeyenler ise, yemin keffareti olarak, ardarda üç gün oruç tutarlar. Keffaretler, bir yönüyle dünyevi açıdan bir cezadır. Uhrevi açıdan da yemini bozmaktan dolayı Ahirette karşılaşılacak cezadan kurtuluş için bir ibadettir. Yüce Allah bizleri adaklarını yerine getiren ve yeminlerine sadık olan kullarından eylesin. Yemek       Besmele bereketin anahtarıdır. Yemeğe başlamadan önce besmele çekip, yemek bittikten sonra da sofra duası okuması sünnettir.Besmele ile bereket evlerimizden ve sofralarımızdan eksik olmaz. (Besmele ile yenen yemek bereketli olur.) [İbni Mace] Böylece Allahü teâlâyı hatırlamış ve bu nimetlerin devamlılığını ve hayrını elde etmiş oluruz.                                                                                                 “Besmele ile başlanmayan her iş bereketsiz ve güdüktür.” (Camiu’s-Sağir,6284) O iş Rahman’ın rahmetinden kopuktur. -Hz. Aişe'den rivayetle Peygamber s.a.v. "sizden biriniz yemeğe başlarken bismillah demeyi unutursa bismillah vel evveli, vel ahiri (başı­na ve sonuna bismillah) desin" buyurmuştur (Tirmizi ve Ebû Davud). Hz. Peygamber s.a.v.: "Yemeğe baslarken Allah c.c.’in adını anın, sağ elinizle ve önünüzden yiyin' buyurmuştur (Buhari ve Müslim). -İbn-i Abbas'tan gelen bir rivayette Pey­gamber s.a.v. "develer gibi hiç durmaksızın içmeyin, iki veya üç kerede için. İçmeye baş­larken bismillah, içtikten sonra elhamdülil­lah deyin" buyurmuştur (Tirmizi). Yemek duasının fazileti. Okunan bu dualar sayesinde yani ettiğmiz şükürler sayesinde evimizin bereketi de artmaktadır. Aile ortamlarında okunacak olan bu güzel dualar sayesinde soframızda bulunan çocuklarımızın da bu tür güzel alışkanlıklar kazanmasına vesile oluruz. -Hz. Enes (Radıyallahu Anh)’dem rivayetle Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): “Şüphesiz ki, Allah, kulunun yemeğini yeyip sonra yediğine karşılık kendisine hamddetmesinden, yahut içeceğini içip içtiğine mukabil kendisine şükretmesinden çok hoşnut olur.” Müslim, no. 2734 Yemek duasının Meali: Kovulmuş Şeytan’ın şerrinden Allah’a sığınırım. Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adı ile..                                    "Bizi yediren, içiren ve müslüman kılan Allâh'a hamdolsun." (Ebû Dâvûd, Et'ime, 52) -Bütün hamdler alemlerin Rabbi olan Allah-ü Teala'ya mahsustur. Salat ve selam bizim efendimiz olan Muhammed (SAV)'in alinin ashabının ve cümlesinin üzerine olsun. -Bizi affet! Bizi bağışla! Bize acı! Sen bizim mevlâmızsın. Kâfirler topluluğuna karşı bize yardım et! Bakara 2/286   Yeyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez. Araf 7/31 Hiç kimse kendi rızkını yiyip bitirmeden ölmez. Bir kimse, Allahü teâlâ emrettiği için çalışır, rızkını helal yoldan ararsa, ezelde belli olan rızkına kavuşur. Bu rızk, ona bereketli olur. Eğer, rızkını Allahü teâlânın yasak ettiği yerlerde ararsa, yine ezelde ayrılmış olan o belli rızka kavuşur. Fakat, bu rızk ona hayırsız, bereketsiz olur. Rızkına kavuşmak için kazandığı günahlar da, onu felaketlere sürükler. Zikir Fikir Şükür ... Zikir: Mesela yemek yerken besmele çekmek zikir. Kulluk görevi de ibadet ile olur. İbadet geniş bir kavramdır, sadece günün bir bölümünü değil, bütün zamanı kapsar. Kısaca şöyle tarif edebiliriz: Allah’ın istediği yerde olmak, istemediği yerde olmamaktır. İbadetler Allah’ı bize hatırlatıyorsa makbuldur. Kur’an da Bana kulluk et; beni anmak için namaz kıl.Taha 20/14 buyrularak ibadetin amacı Allah’ı bilmek ve gereğini yapmak olduğunu bizlere hatırlatıyor. Fikir: Yediğimiz gıdaları ikram edenin Allah olduğunu düşünmek fikir. Yüce Allah?ın şu ayeti üzerinde de düşünür. İnsan kendisinin başıboş bırakılacağını mı sanır(Kıyame,75/36 ) Şükür:Yemeğin sonunda Yüce Mevla’ya nimetlerinden dolayı teşekkür etmekse şükür. Yüce Rabbimiz bu konuda şöyle buyuruyor: Hatırlayınız ki Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size(nimetimi) artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir, diye bildirmişti (İbrahim-14/7). "Verdiği bütün nimetler için Allah'a hamdolsun. Hatta, hamd etmeye muvaffak kıldığı için yine hamd olsun." İmâm-ı Gazalî (r.a) Helal rızık helal yolda harcanır. Haram rızık haram yolda harcanır. Helal lokma salih amelin işlenmesine katkı sağlar. Kendisi haram lokmayla beslenip, çoluk çocuğuna haram yediren kimse de büyük günaha girer ve haram lokma kötülüklerin ve günahların kapısını açar. Bir ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır, “Sizden birine ölüm gelip de, ‘Ey Rabbim, ne olurdu bana biraz daha mühlet verseydin de salihlerden olsaydım.’ demeden önce size rızık olarak verdiğimiz şeylerden bağışta bulunun.” (Münafikun, 10) Yüce Allah (c.c.) ahiret gününde, verdiği bütün nimetler için, sadece bir kez kulunu sorgularken, mal için iki kez hesaba çekmektedir. Birinci kez, malın kaynağı ile ilgili sorguya tâbi tutar, helal veya haram oluşunun hesabını sorar; ardından da nereye harcandığının hayırda mı, şerde mi, helal yolda mı, haram yolda mı sarf edildiğinin sorgulamasını yapar. Önce nasıl kazanıldığını sonra da nasıl harcandığını soracaktır. Hazret-i Peygamber (sav.) şöyle buyuruyor, “Kıyamet günü kul, şu dört şeyin hesabını vermedikçe hiçbir yere kımıldayamaz; Ömrünü nerede tükettiği, gençliğini nasıl geçirdiği, malını nerede kazandığı, nereye harcadığı, bildiklerini uygulayıp uygulamadığı (Tirmizî, “Kıyâmet”, 1).sorulacak. Müslüman'ın Diyeti: Az, öz ve akıllı beslenme. ''Vücudun rahatı az yemekte; ruhun rahatı az günahtadır.'' İmam- ı Gazali Hz. (Rh. A) “Bereket büyüklerimizin yanındadır.Küçüklerimize şefkat, büyüklerimize hürmet göstermeyen bizden değildir.” (Münavi, Feyzüll-Kadir, 3/220) Azıcık aşım, kaygısız (ağrısız) başım. Aza kanaat etmeyen çoğu hiç bulamaz. Allah’ım bizleri Besmelei şerifle başlayıp yemekten sonra bir şükran duası yapılan müslümanlardan olmayı nasib eyle. Amin… Yetim Yoksul ve yetimler topluma emanettir. Suça karışmış insanların büyük bir kısmı, çocukluk devresinde şefkatten, merhametten, sıcak bir aile ortamından mahrum kalmış ve ilgisizlik yüzünden yalnızlığa itilmiş kişilerden oluşmaktadır. Kur’ân-ı Kerîm’de yirmi iki yerde yetimlerden bahsedilmiş ve onlara iyi davranılması emredilmiştir. Anne baba tercihi, doğum ve ölüm insanın elinde değildir ve tamamıyla takdiri ilahidir. Yeryüzünde rızkı taksim eden, bazı kullara az bazı kullara çok veren de Allah-u Teala’dır. O halde yetim, fakir, yoksul olmak sabır gerektiren bir imtihandır. Sıcak, huzurlu bir yuva, zenginlik Yüce Rabbimizin ihsanıdır ve bu nimetlere şükür gerekir. İmtihan sadece o kişiyle de sınırlı değildir. Toplumdaki varlıklı insanlarda yoksul, kimsesiz ve yetimle imtihan olunmaktadır. Unutmamalıyız ki sahip çıktığımız her yetim kazanılmış en büyük değer olarak geleceğimize değer katacaktır. Allah’ın rızasını kazanmak isteyen yetimle ilgilensin. Yetimi doyurmak, yetimle ilgilenmek bir tür cihattır, infakın en güzel çeşitlerinden birisidir. “Müminler ancak kardeştirler.” (Hucurat,49/10) Sözlük yetimi tarif ederken “yalnız olmak, tek başına kalmak” diye ifade etmiş. Yetimlik zor bir süreçtir. Bu süreçte ilk yapılacak olan baba yerine geçebilecek biriyle yetimin hayatını ayakta tutmak, sonrasında ise anneyi psikolojik olarak desteklemektir. Tek Yürek Olursak Neden Olmasın? Gönüllü İyilik yapmaya ayda az bir parayla siz de Katılın. Yetimim binasına bir tuğla da senden olsun. Yaşadığımız her dem evlerden evlere, gönüllerden gönüllere iyilik taşımak için seferber olmalıyız. Unutulmamalıdır ki, iyilik sadece bir fakirin eline üç beş kuruş para sıkıştırmak değildir. İyilik aynı zamanda yalnıza arkadaş, yorguna dayanak, garibe sığınak, muhtaca imdat olmaktır. Hiçbir çocuk sokakta kalmasın, hiçbir yetim himayesiz kalmasın, hiçbir mülteci, muhacir aç açık kalmasın diyerek başkaları için koşturabilmektir iyilik. “Kardeşimi ne kadar düşünürsem, kendime o kadar iyilik etmiş olurum” bilinciyle dünyayı birbirimize yaşanılır kılmaktır iyilik. Yetim duası almak istersen. Bu gün öksüzler için dua ettiniz mi? İçinde saklıdır gönül yarası Hem duası tutar, hem bedduası. Tertemiz yürekleriyle söyledikleri her “Allah razı olsun” duası bizi kâinatın Rabbinin rızasına kavuşturacaktır. Hiçbir hayırlı işi küçümsemeden her vesileyi değerlendirmek gerekir.Başkalarına dua etmeli,ettirmeli ve istemeliyiz. Günümüzde anneli babalı yetimler var. Bir de günümüzde anne-babası var olduğu halde, onların görüp gözetmesinden ve sevgisinden mahrum kalıpta ahiretleri itibarıyla öksüzlük ve yetimlik çeken o kadar çok çocuk var ki, bunlara dense dense "ebedî yetimler" denir. Aile sorumluluğunu yerine getirmediği takdirde çocuklar yanlış yollara sapabilirler. Onların temiz fıtratı bozulabilir. Fıtratı bozulduktan sonra telafisi zor olabilir. Peygamber Efendimiz; “her doğan İslam fıtratı üzerine doğar, sonra ebeveyni onu Hıristiyanlaştırır, Yahudileştirir veya Mecusileştirir.” (Buhari, Cenaiz, 80) buyurarak, çocuğun değişimi ve yanlış inançlara sapmasında anne babanın ne kadar etkili olduğu vurgulanmaktadır. Yetime kötülük yapma. "Sakın yetime kötü davranma. Duha 93/9 El açıp isteyeni de sakın azarlama.Duha 93/10 İslâm dini, yetimlere iyi davranılmasını, onların mallarının korunmasına son derece önem vermiştir. "Gerçek, yetimlerin mallarını haksız (ve haram) olarak yiyenler, karınlarına ancak bir ateş yemiş olurlar. Onlar çılgın bir ateşe gireceklerdir". (Nisâ, 4/10). Bu âyetteki yetim malı yemekten maksat; onların mallarına sahip çıkmak, haklarını yemektir. Yoksa, içerisinde yetim bulunan bir aileyi ziyarete gidildiğinde onların ikram ettiği bir şekeri almamak değildir. Yedi büyük günah şunlardır: Hz. Peygamber (s,a.s.) şöyle buyurmuşlardır: 1- Allah’a şirk, ortak koşmak. 2- Büyücülük 3- Katillik 4- Harpten kaçmak 5- Yetim malı yemek 6- Faizcilik 7- Namuslu kadına iftira etmek. (Buhari, Müslim) Başka bir hadis-i şerifte de, yedi büyük günah içinde Müslüman olan ana babaya asi olmak ifadesi geçiyor. Kimsenin kimseye fayda vermediği, her ferdin yalnız, kimsesiz, tek başına kaldığı ve yardıma muhtaç olduğu o zorlu günde yetimden de sorulacaktı. Ellerimiz… Bir yetimin başını okşadı mı, kalbimizin katılığına şifa bulmak için? Ayaklarımız... Bir yetimin ihtiyacını karşılamak, sıkıntısını gidermek için koştu mu? Yüzlerimiz… Kabul olmuş bir sadaka gibi tebessüm sundu mu, yetimin gözündeki yaşı silmek için? Evlerimiz… Kanadı kırık kuş misali yuvasız kalan bir masum yavruya barınak, sığınak ve liman oldu mu; yuva sıcaklığını tattırmak için? Sofralarımız… Bir yetime yer açıldı mı sofralarımızda, en sevdiğimiz yiyecek ve içecekler yetimi buyur etmekle bereketlendi mi; karnını doyurmak için bir yetimle paylaşıldı mı ekmeğimiz? Yüreklerimiz… Bir yetimin derdini yüklendi mi, yüreğine dokundu mu, mahzun bir yavrunun gönlünü almak için? Sevgimiz, İlgimiz, Şefkatimiz, Yetime yetimliğini unutturdu mu? Sehl İbnu Sa'd (radıyallahu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu ve’s-selâm) buyurdu ki: "Ben ve yetime bakan kimse cennette şöyleyiz" Orta parmağı ile baş parmağını yan yana getirip aralarını açıp kapayarak işaret eti." Tirmizî, Birr, 14, (IV, 321) Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Bir kimse sırf Allah rızası için bir yetimin başını okşarsa, elinin dokunduğu her saç teline karşılık ona sevap vardır” Ahmed İbn Hanbel, Müsned, V, 250 Bir yetim gülüyorsa, başına şefkat eli değdiği içindir. Bir yetim gülüyorsa, bütün bir toplum gülüyor demektir. Herkes maddi ve manevi gücü oranında yardım etmeli. bu hizmet kendimize yapılmış bir hizmettir… Ve böyle bir hizmet şükrü gerektirir…Allah son nefese kadar hizmet kapılarını açsın. Allah c.c bize ve neslimize de islama ,insanlığa-kardeşliğe yetimlere faydası olanlardan eylesin. Allah’ım tüm yetim ve öksuzleri koru. Yılbaşı Müslüman Neden Başkalarının Yılbaşını Kutlamaz? Müslüman Müslüman gibi yaşar. Müslüman kesinlikle kâfirler gibi hayat süremez, onları taklit edemez. Müslüman ne yapmalı her gece ne yapıyorsa onu yapmalı. Sanki mübarek geceymiş gibi bu geceye değer veriyormuş gibi hareket etmek doğru değildir. Gayrimüslim adetinin taklidiyle yılbaşı kutlamak, çok büyük bir vebale neden olur. Allah muhafaza etsin, imani bakımdan çok tehlikeli işlerdir.Mü’mini mânevî uçurumlara sürükler!.. İslâm dışı dinlerin törenlerine iştirak edip, dinî merasimlerine katılmak imanı zedeleyecek bir davranıştır. (Fetava-i Hindiyye) Bir insan hem Müslüman hem de Hıristiyan olamaz. Müslümanlar gafil olmaz. Meselâ ilim ve teknikte kullanılan metodlardaki taklitler-benzeşmeler... O alandaki gelişme ve değişmeleri tâkip etmek... Bunlar günah değil mubahtır, hatta teşvik edilmiştir. Ben sadece yılbaşını kutluyorum diyen Müslümanlara da bakıyorsunuz çam ağacı süslüyor, Noel Baba denilen şahsın giysileri gibi giysiler giyiyor, hindi kesiyor bunun yanında içki, kumar gibi şeyleri de ekliyor. İşte böyle yaptığı zaman da haram oluyor. -Bu güne kadar genelde milli piyangodan büyük ikramiye kazananların çoğunun o para ile iflah olmadıklarını, mutluluğu yakalayamadıklarını basında görüyor ve öğreniyoruz..Çünkü Müslüman hiçbir şekilde, Allahın haram kıldığı bir kazançla mutlu olamaz.Bu sadece milli Piyango biletinde değil, kumar, aldatma ve hile yolu ile olan kazanç da hayır görmek ve huzuru bulmak mümkün değildir. Allah-u Teâlâ biz Müslümanlara, kâfirlere benzememeyi emretmektedir. -Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurur: "Kim, (giyindikleri gibi giyinmek, onların gittikleri yoldan gitmek ve bazı fiillerinde onları taklit etmek suretiyle) bir topluluğa benzerse, o da onlardan olur." (Ebu Dâvud) Yılbaşı neyimiz olur. Ramazan bayramımız mı? Kurban bayramımız mı? Kandilimiz mi? Muharrem ayının birimi.Ey Müslüman senin yılbaşıyla ne işin var. “Allah’a ve ahiret gününe inanan bir milletin; babaları, oğulları, kardeşleri veya akrabaları da olsa, Allah’a ve Peygamberine muhalefet eden kimselere sevgi beslediklerini göremezsin.” (Mücâdele 58/22) Yılbaşı ne bizim bir bayramımızdır, ne de Allah’ın razı olduğu bir şeydir. Allah (c.c.) Ali imran süresinde:“Kim İslam’dan başka bir dine yönelirse, bilsin ki onunki kabul edilmeyecektir. Ve o, ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır.” (Âli İmrân 3/85) buyurmaktadır. Müslümanlar tarih başlangıcı olarak hicreti kullanırlar. Peygamber efendimiz Hz.Muhammed aleyhisselam, miladi 571’de 20 Nisana rastlayan, Rebiul-evvel ayının on ikinci Pazartesi sabahı, Mekke’de doğdu.622’de Mekke’den Medine’ye hicret etti. 20 Eylül Pazartesi günü, Medine’nin Kuba köyüne geldi. Bu tarih Müslümanların Şemsi yılbaşı oldu. O yılın Muharrem ayının birinci günü de, hicri [kameri] yılbaşı oldu. Muharrem ayının birinci gecesi Müslümanların kameri yılbaşı gecesidir. Bu geceyi ihya etmeli ve saygı göstermeli. Saygı göstermek, günah işlememekle olur.     Oturup geçen 365 günün muhasebesi yapalım, bu geçen günlerde: - Kaç vakit namazı vaktinde,- Kaç vakit namazı cemaatle,- Kaç vakiti kazaya bıraktık. - Kaç vakit namazı hiç kılamadık?- Oruçlarımızı ne kadar tutabildik?- Zekatlar tam olarak ödendimi? - Allah yolunda ne kadar harcama yaptık?- Allah younda na kadar zaman harcadık? - Dine ve insanlığa ne gibi faydalı işler yaptık?- Haramlarda ne kadar uzak durabildik? Bir kagıt alalım Kısacası elimizdeki kağıdın bir tarafına sevaplarımızı diğer tarafına günahlarımızı yazalım, sonunda bir mukayese yapalım geçen seneyi karlımı zararlımı kapattık. Seneyı kazançlı kapatanlar güzelce bir abdest alıp şükür namazı kılıp seviç gözyaşları dökmeli! Gelecek senedede başarıların devamı için Allah c.c.tan yardım dilenmeli! Günahları sevaplarından çok çıkanlara gelince! Onlarda yeıse kapılmamalı, güzelce abdest alıp tevbeye oturmalı! Pişmanlık gözyaşları dökmeli! Hareket ve davranışlarının düzelmesi ve daha iyi bir mümin olmak için Allah c.c. a yalvarmalı! -Hazreti Ömer in her gün kendisine sorduğu şu soruyu Ey Ömer; Bu gün Allah için ne yaptın? Sorusunu hiç değilse kendi kendimize; geride bıraktığım koca bir yılda, koca bir ömürde Allah için ne yapabildim? Olmalı ve bu soruya gerçekten cevap verebiliyorsak bize ne mutlu. Ama cevap veremiyorsak nedenini de iyi araştırmalıyız. Bizleri Ahirette senin huzurunda Müslümanlarla bu dine hizmet edenlerle beraber haşrolanlardan eyle... Rabbim günahlarımıza tövbeyi sevablarımıza şükretmeyi bizlere nasib etsin! Yüce Rabbimiz, ömrümüzün kalan kısmını geçen kısmından daha hayırlı ve bereketli yaşayabilmeyi bizlere nasip eylesin. Hesabını veremeyeceğimiz bir hayat yaşamaktan hepimizi muhafaza eylesin. Yolculuk Her insan bir yolcudur. İnsan ya nefis ve şeytan yolundadır, ya da Allah yolunda. Allah yolunda olmayı hedefleyen kişinin yapacağı iş de Allah’ın ve Resûlünün emir ve tavsiyeleri doğrultusunda hayatını şekillendiren Allah yolundadır. Allah yolunda olmayan kimse maddeten ve manen tehlikelerle başbaşadır. İnsan, bu dünyaya uğrayıp geçecek bir misafir gibidir. İnsan dönüşü olmayan yolculuğun bir yolcusudur. Kıyamet günü nereye gitmek istiyorsanız hazırlığınızı ona göre yapın.Ömer bin Abdulaziz. Cennete giden yollar dikenli ve engebeli sedlerle örülü, cehenneme giden bütün kapılarsa ardına kadar açık.. Sahipmiş gibi göründüğü şeyler,elinde hep emanettir. Evet,insan bu dünyada geçici olarak vardır.Emanetçidir.Ve asla mal sahibi değildir. Büyük şehirlerde emanetçiler vardır. Genellikle yabancılar,yolcular,yanlarında taşıyamayacakları eşyalarını,belli bir ücret karşılığı,belli bir zaman için,onlara bırakırlar.Sonra da, bıraktıkları sürenin ücretini ödeyip,emanete bıraktıkları mallarını geri alırlar. Emanetçi, belli bir ücret karşılığı,kendisine bırakılan malı muhafaza eder.Mal sahibi istediği anda da,teslim aldığı gibi,aynen geri verir. Biz de bu dünyada,Yüce Yaratıcı’nın emanetçileriyiz.Şu anda bize sunulmuş olan dünya nimetlerini, belli bir süre kullanacak;mal sahibi istediğinde ise,hemen bırakıp ebedi aleme göçeceğiz. Acaba biz, bu dünyada gerçekten emanetçi gibi mi yaşıyoruz,yoksa mal sahibi gibi mi? Sonunda, zenginle fakir de eşitlenecek,ahiret yolculuğuna ikisi de, sadece bir kefenle çıkacaklardır.Bu gerçek gönülde yer etmişse,insanda kıskançlık kalır mı? “Onda var da, bende niçin yok” krizi yaşanır mı? Kendisini emanetçi gibi hisseden;mal hırsında boğulup kalır mı? Bu uzun yolculukta,dünya sadece bir uğrak yeri…Bir mola mekanı,bir durak… Uzun bir seyahatte,otobüsün yemek ve ihtiyaç molası verdiği yerde sürekli kalacağını sanan adam gibi olmayalım. Abdullah İbni Mes’ûd radıyallahu anh şöyle dedi: Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir hasır üzerinde yatıp uyumuştu. Uykudan uyandığında, hasır vücudunun yan tarafında iz bırakmıştı. Biz: –Yâ Resûlallah! Sizin için bir döşek edinsek, dedik. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem: “Benim dünya ile ilgim ne kadar ki? Ben bu dünyada bir ağacın altında gölgelenen, sonra da oradan kalkıp giden binitli bir yolcu gibiyim” buyurdular. Tirmizî, Zühd 44 İnsan ruhlar aleminde yaratılışıyla bir yolculuğa çıkmıştır ki bu yolun sonunda iki durak vardır. Bu duraklar Cennet ve Cehennemdir. Ruhlar alemi, dünya alemi, kabir alemi, mahşer alemi gibi insanı bekleyen bir çok aşama vardır. Peygamber Efendimiz tamda bu noktaya işaret etmektedir. Bizlere adeta ey ümmetin kendinizi bu dünyadan ibaret sanmayın. Bu dünyanın öncesi olduğu gibi sonrasında da belli duraklarda duracaksınız. Bu dünya ise insanın cennette varma yolunda bir ağacın altında gölgelenerek beklemesi gibidir. Bu nedenle ağacın yeşilliğine ve gölgesine aldanmayın. Dünya için çalıştığınız gibi Ahiret içinde çalışın buyurmaktadır. Genç ve tecrübesiz bir adam,uğradığı şehirde,ününü duyduğu bilge bir zatı ziyaret eder.Kafası ve kalbiyle insanların saygısını kazanmış olan bu değerli kişinin yaşadığı ortam,delikanlının dikkatini çeker… Çünkü,bu bilge adam,fakir sayılacak derecede yaşıyormuş ve çok az eşyaya sahipmiş…Evinin fark edilen tek varlığı, fevkalade zengin olan kütüphanesiymiş. Genç Adam, büyük bir merak ve yadırgama duygusuyla, sormaktan kendini alamamış: “-Efendim,ortalık bomboş görünüyor,eşyalarınız nerede? Bilge Adam,soruyu boş bulmuş ve bir soruyla karşılık vermiş: “-Peki, sizinkiler nerede?” “-Ben bir yolcuyum” demiş Genç Adam… “-Ben de…” demiş bilge kişi. Peki biz? Biz de yolcu değil miyiz şu dünyada? Öyleyse neden yolcu gibi davranmıyoruz. Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurur: “Kimin Allah yolunda bir tek saçı ağarırsa, bu, kıyâmet günü onun için bir nûr olur.” (Tirmizî, Fedâilü’l-Cihâd, 9/1635; Nesâî, Cihâd, 26) “Sabah veya akşam Allah yolunda birazcık yürümek, dünya ve içindekilerden daha hayırlıdır…” (Buhârî, Cihâd, 6) -Ka‘b bin Ucre radıyallâhü anh anlatıyor: “Bir adam Nebiyy-i Muhterem sallallâhü aleyhi vesellem’e uğramıştı. Resûlüllah’ın (SallAllahu Aleyhi Vesellem) ashâbı, bu adamın kuvvet ve kabiliyetini görünce, − Yâ Resûlellah, bu adam Allah yolunda cihad etseydi ne güzel olurdu, dediler. Resûlüllah (SallAllahu Aleyhi Vesellem) şöyle buyurdu: − “Bu adam, küçük çocuklarının geçimini temin etmek için çıktı ise, Allah yolundadır. “Yaşlı anne ve babasına hizmet için evinden çıkmışsa, Allah yolundadır. “Çalışıp nefsini dilencilikten korumak için çıkmışsa, Allah yolundadır. “Âilesinin geçimini temin etmek için çıkmışsa, Allah yolundadır. (Çalışıp kazandığının) çokluğuyla övünmek, (zenginliğiyle gururlanmak) için çıkmışsa, tâğutun (şeytanın ve nefs-i emmârenin) yolundadır.” Taberânî, Mu‘cemü’s-Sağîr, (Terc.) 2, H. no: 650. İman edip de (kötülüklerden) sakınanlar için ahiret mükâfatı daha hayırlıdır.Yusuf 12/57 Her işi vaktinde ve saatinde yapmak müslümanın prensibi olmalıdır. Mü’min dünyaya aşırı derecede meyletmemeli ve gönül bağlamamalıdır. -Hacca giderken hac yoldaşı ara. Ama ha Hintli olmuş, ha Türk, ha Arap. Onun şekline, rengine bakma; azmine ve maksadına bak. Rengi kara bile olsa değil mi ki seninle aynı maksadı güdüyor, aynı senin rengindedir,sen ona beyaz de.Hz.Mevlana Hak bellediğin bir yolda yalnız da kalsan sonuna kadar yürümeye devam edeceksin.                           Allah hepimizi kendi yolunda olanlardan eylesin. Zalim Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste. Kurda Merhamet kuzuya zulümdür. Bir gül kadar güzel ol; ama dikeni kadar zalim olma. Mazlum insan zaten bir şey yapacak durumda değildir, böyle insanlara zulmetmenin bir mantığı olamaz. Mazluma yardım etmek ve kişinin erdemini göstermek varken, zulmetmek elbette karşılıksız kalmıyacaktır. Bin kere mazlum olmak, bir kere zalim olmaktan iyidir. Hz.Ali (r.a.) Kalbinde merhamet olmayan insanlara,sevginizi israf etmeyin. Şüphe yoktur ki, zulmü ancak kalplerinde Allah korkusu olmayanlar ve ahiret hesabına çekileceğini düşünmekten mahrum olanlar yaparlar. Ey Mümin, bil ki zalimden yana olmak, Allah’a karşı olmak demektir. Zalimi desteklemek şöyle dursun, ona ve fiiline kalben destek olmak bile azap sebebidir. “Zalimlere en ufak meyil göstermeyin, yoksa size de ateş dokunur.” Hûd suresi, 11/113 buyurarak, Allah bizlere öğüt verir. Destek olmak bir tarafa zulüm ve zalime karşı cephe almamak bile büyük suçtur. Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurur: “Allah’a yemin ederim ki; ya iyiliği emreder, kötülükten nehyeder, zalimin elini tutup zulmüne mani olur, onu hakka döndürür ve hak üzerinde tutarsınız; ya da Allah Teâlâ kalplerinizi o zalimlerin kalbi gibi yapar.” Ebû Dâvûd, Melahim, H. No: 4336 Rasulullah (sas) şöyle buyurmaktadır: “İnsanlar zalimi görür de ona engel olmazlarsa, Allah’ın onları genel bir cezalandırma ile cezalandırması yakındır.” (Tirmizi, Ebu Davud, Nesaî) Yaratıcımızın sakınmamızı istediği zulüm, Kur’an’ın en çok üzerin de durduğu kavramlardan biridir. Zulüm; hak yemek, eziyet, işkence, adaletsizlik, baskı altında bırakmak, haddi aşmak, söz ve fiilde aşırı gitmek, karanlık ve azgınlık gibi manalara gelir. İnsanoğlunun yaşadığı sosyal ortamlarda, her an ve her zaman zulümle karşılaşmak mümkündür. Zulümden kurtulma reçeteleri yazan alimlerimiz, zulmü üç temel başlık altında toplamışlardır. Birincisi; İnsanın Allah’a karşı işlediği zulümdür ki; bu da şirk ve küfürdür. Kur’an, konuyu te’yid ederek şöyle buyurur: “...Şüphesiz şirk çok büyük bir zulümdür...” Lokman 31/13 İmanın gereklerinden bir tanesini dahi hafife almak veya inkâr etmek; başlı başına küfür ve başlı başına zulümdür. İkincisi; insanın, insana ve tabiata karşı işlediği zulümdür. Bu da, insanların insanlara ve yaşadıkları çevreye karşı işlemiş oldukları, yanlış ve zararlı davranışlardır. Yalan söylemek ve yalan yere şahitlik etmek, haksız yere adam öldürmek, hırsızlık etmek, eşcinsellik, zina yapmak, suçluları koruyup suçsuzları cezalandırmak, Allah’ın hükümleriyle hükmetmemek... gibi ana maddeler Kur’an’ımızın özellikle üzerinde durduğu zulüm şekilleridir. Canlı-cansız tabiata, hayvanata ve yaşadığı çevreye karşı işlediği zulümlerle, insanoğlu her zaman başrolde yerini almıştır. Kâinatta hiçbir varlık yaratılış gayesinin dışına çıkmazken, şeytanla bir olan insanoğlu, isyanı ve küfrü sebebiyle; kâinatın düzenini bozan tek mahlûk olmuştur. Göklerin ve yerin kabul etmeyeceği hareketlerde bulunarak, tabiatın, tabii dengesini bozmuş ve dünyayı yaşanmaz hale getirmiştir. Zulmün üçüncü temel başlığı ise; insanın kendisine karşı işlediği zulümdür. Kur’an-ı Kerim: “Biz onlara zulmetmedik, lâkin onlar kendilerine zulmettiler...“Zuhruf 43/76 ayetiyle, insanın kendisine bile, zulmettiğini ifade ediyor. İnsanoğlu; kendisine faydalı olan ilâhi emirleri görmezlikten gelir, kendi elleriyle kendisini cehenneme hazırlar, kendi amelleriyle kendisini azaba sürükler. Allah Teâlâ, suçluları cezalandırmada acele davranmaz. Onların suçlarından, zulümlerinden ve kötülüklerinden pişmanlık duyup tövbeye yönelmeleri için kendilerine mühlet verir; onlara süre tanır. Kâfirler, küfürden imana; zalimler, zulümden adâlete, âsiler isyandan ibadete; günahkârlar, günahtan tövbeye; sapıklar, dalâletten hidayete yönelebilirler. Bu sebeple Allah Teâlâ cezaları tehir eder, hatta birçoğunu ahirete bırakır. Zulme uğrayıp hakları gaspedilenler, zalimlerden haklarını almadan onlardan ayrılmazlar. Öyle ki, zalimlerin ellerinde, mazlumlara ödeye ödeye iyiliklerinden hiçbir şey kalmaz. Ellerinde mazlumlara ödeyecek iyilikleri bitince; mazlumların günahları onlardan alınıp zalimlere yüklenmeye başlar. (Ta hak yerini buluncaya kadar). Zalim, Allah’ın lânetlediği kimsedir. Zulmü de haram kılmıştır. Zalim cezasız kalmaz. Zalim, daha dünyada başka bir zalimin zulmüne uğramdan ölmez. Zalimin zulmü varsa mazlumun allahı var. Ahiretteki cezası ise çok acıdır. Allah'ım! Zalimlerin şerrinden bizi koru ve münafıkların hilesinden bizleri uzak tut Zan Suizan ile kalbini ve aklını kirletip meşgul etme. Bunlar şeytanın bir vesvesesi bilip üzerinde fazla durma. Vesvese, dua ederek, zikrederek azalır ve yok olur. Zan işin aslını bilmeden yorum yapmaktır. Zannı kendine yol edinirsen sonun dedikodu ve gıybet yolu olur. Atalarımız, “Kapını kilitle, komşunu hırsız tutma!” demişlerdir. Yani kapını kilitlemezsen ve hırsızlık olursa, komşuna sû-i zan edebilirsin. Şüphe Uyandırmamalı Başkalarının sui zannına sebep olacak hareketlerden kaçmalıdır. Tıp aleminde teşhis hatalarının çoğu dikkatsizlikten doğar. Bir hastalığın belirtisi başka bir hastalığında belirtisidir. Benzerlikler yanıltır… Agacın iyisi özünden İnsanın iyisi Sözünden ve kalpteki niyetten belli olur. "Bilmediğin şeyin ardına düşme; doğrusu kulak, göz ve kalp, bunların hepsi o şeyden sorumlu olur."(İsra, 17/36) Oraya geldiklerinde kulakları, gözleri ve derileri; yaptıkları hakkında aleyhde şahidlik yapacaklar. (Fussilet 41/20) Müslüman başkalarının aleyhinde konuşmaz. Zira kalben inanır ki, konuştuğu her kelime bir melek tarafından kaydedilmektedir: "Sağında ve solunda onunla beraber oturan iki alıcı melek, yanında hazır birer gözcü olarak söylediği her sözü zapteder" (Kâf, 50/17, 18). Ey iman etmiş olan kimseler! Eğer fasıkın biri size bir haber getirirse hemen araştırın. Yoksa bilmeden bir topluluğa sataşırsınız [zarar getirirsiniz] da yaptığınıza pişman olanlar olursunuz. (Hucurat 49/6) Tahmine göre herhangi biri için maddî veya manevî zarara yol açacak şekilde konuşması ve hareket etmesi yasaklanmaktadır. İnsan ya duyduğu ya gördüğü ile veya akıl ve vicdanıyla hareket eder; yani bilgilerimiz ya habere ya gözleme ya da akla dayanır. "Ey iman edenler, zannın birçoğundan sakının. Çünkü zannın bazısı günahtır. Birbirinizin kusurunu araştırmayın, birbirinizin gıybetini yapmayın. Sizden biri, ölü kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? Ondan tiksinirsiniz. Allah'tan korkun. Şüphesiz ki Allah, tövbeleri daima kabul eder, çok merhametlidir."(Hucurat, 49/12) Bir hadisi şerifte de şöyle buyurulmaktadır: "Görmediği bir şeyi iki gözüyle görmüş gibi göstermek, iftiraların en büyüklerindendir."(Buharî, K. et-Ta'ber, bab: 45) Elimizde delil olmadığı hâlde onu kötüye yorumlamamız, sû-i zan etmemiz, Kur’ân ve sünnet tarafından yasaklanmıştır. “Kötü insanlarla arkadaşlık yapmak, hayırlı insanlara sû-i zanda bulunmaya sebep olur.” Zan ile, başkasının kötü olduğunu kabul eden, onu gıybet eder, ona dil uzatır. Onu kötü, kendini iyi bilir. Bu da, helâkine sebep olur. (İhya) Su-i Zann. “Tecessüs” bir müminin eksiğini, kusurunu, ayıbını, gizlediği bir işini, davranışını ve halini araştırmaktır. Müslümanın Müslümana su-i zan etmesi yasaklanmıştır. Kuran-ı Kerimde ise bu konu şöyle geçer; “Ey mü’minler! Zannın bir çoğundan sakının Çünkü zannın bazısı günahtır” (Hucûrât, 49/12). Peygamberimiz (sav) “Birbirinizin eksikliğini görmeye ve işitmeye çalışmayın, birbirinizin özel ve mahrem hayatını araştırmayın.” Müslim, Birr, 28 “Kim Müslüman bir kardeşinin bir ayıbını deşifre ederse Allah da onun bir ayıbını/kusurunu deşifre eder ve onu evinde bile olsa rezil eder.” İbn Mâce, Hudûd, 5   Anlamındaki sözleriyle tecessüs yapmamaları gerektiği konusunda müminleri uyarmıştır. Çünkü "Müslümanların ayıplarının, gizli durumlarının peşine düşer, araştırmaya kalkışırsan, onların ahlâkını bozarsın veya onları buna zorlamış olursun.” Ebu Dâvud, Edeb, 37 Özel hayatın gizliliği temel insan hakları arasında yer alır. (Sui zan etmeyiniz! Sui zan, yanlış karar vermeye sebep olur. Bir müminin günah işlediğini zannetmek, sui zan olur. Kalbe gelen düşünce, sui zan olmaz. Eğer kalb o tarafa meylederse, sui zan olur. Hüsnü zann. Hüsnü zan yani iyi zandır ve günah değildir. İyi zan, sözleri, olayları ve davranışları iyiye yormak, iyi düşünmek ve iyi görmektir. Şair der ki: “İnsanların gizledikleri fenalıkları araştırma ki Allah da senin ayıplarını ortaya atmasın. İnsanların güzelliklerini anlat; ayıplarını anlatma! İhtimal ki senin de ayıpların vardır.” Peygamber Efendimiz şöyle buyuruyor: “Kendisini ilgilendirmeyen şeyleri terk etmesi, kişinin iyi bir Müslüman olduğunun işaretidir.” Tirmizi, İbn-i Mace Nitekim Kur’ân buyuruyor ki: “Sana ne iyilik gelirse Allah’tandır. Sana ne kötülük gelirse kendindendir.” Nisa Suresi:4/79 Sâlih müslümanın sıfatlarından biri de insanlara su-i zann da bulunmamasıdır. Olaylar hakkında değerlendirmelerde bulunurken, olabildiğince iyi niyetli davranır ve hayra yorar. İnsanların iyiliğini isteme, onları iyiliğe ve güzelliğe sevketme temelde müslümanın aslî vazifelerindendir. Hz. Peygamber buna dikkat çekmek için, "Bütün müslümanlara karşı iyi niyetli olmak" üzere insanlardan bey'at almıştır (Buhârî, İmân, 42). Ancak burada unutulmaması gereken Hz. Peygamber'in "bütün müslümanlara" ifadesidir. Müslümanın hüsnü zannı şöyle olmalıdır: Bir çocuk görünce, bunun günahı yoktur, benim günahım vardır. O halde bu çocuk benden daha faziletlidir. Bir yaşlı Müslüman görünce, bunun ibadeti benden daha fazladır, o halde benden daha faziletlidir. Bir İslam âlimi görünce, ben cahilim, bu benden ziyade âlimdir, öyle ise, benden daha faziletlidir. Bir cahil görünce, bu bilmeden günah işler. Ama ben bilerek işlerim, öyle ise, bu benden efdaldir. Bir kâfir görünce, olur ki, dünyadan iman ile gider. Benim imanla gidip gitmeyeceğim ise, belli değildir. Şu halde, benden daha faziletli olabilir diye düşünmeli! Benzerlikler Yanıltır. Tıp aleminde teşhis hatalarının çoğu dikkatsizlikten doğar. Bir hastalığın belirtisi başka bir hastalığında belirtisidir. Benzerlikler yanıltır… ZANNEDEN ZANNEDENE..! "..Bekar, mutluluğu evlilikte zanneder. Hasta, mutluluğu sağlıkta zanneder. Mahküm, mutluluğu af'ta zanneder. İşsiz, mutluluğu çalışmakta zanneder. Fakir, mutluluğu zenginlikte zanneder. Sonuç olarak; tahlil ettiğimiz ayette,müminler üç şeyden men edilmektedir: Birincisi; zanla hareket ederek bilmediğiniz şeyleri biliriz demeyin, kesin bilmediğiniz şeylerle müminleri itham etmeyin,kötü zanda bulunmayın. İkincisi; bir kimse hakkında bilmediğiniz bir şeyi araştırarak ona zarar vermek rencide etmek amacıyla gizli olan kusurlarını ortaya çıkarmaya çalışmayın. Üçüncüsü; bir kimse hakkında bildiğiniz sırrı ifşa etmeyin ki bu kimse halk arasında rezil ve rüsva olmasın, dedikodu ve gıybet etmeyin. Allah’a karşı gelmekten sakının, bu yasakları işlerseniz tövbe etmeniz gerekir, tövbe ederseniz Allah tövbelerinizi kabul eder. “Günahların en büyüklerinden biri de,kişinin haksız yere bir Müslümanın onuru ve haysiyetine dil uzatmaktır.” Ebu Dâvud,Edeb, 40 Şâir ne güzel söyler:   Harâbât ehline hor bakma zâhid,   Defîneye mâlik vîrâneler var! Su-i zan etmekten ve hakkımızda edilmesinden Allah’a sığınırız. Zekât Gideceğin Yere malını götür.                                 Yılda bir, malının kırkta birini Dinimiz İslam diyor ; Ver zekâtı, sevindir fakiri. Zekat sayesinde dilencilerin sayısı azalır. Namaz dinin temeli, zekat da dinin köprüsüdür.                                                                    -Onların mallarında dilenip isteyen (ve iffetinden dolayı istemeyip de) yoksul olan için de bir hak vardı.Zariyat 51/19 Zekat, zenginin malına karışmış fukara hakkıdır.Bir zenginin sürüsüne karışan fakir koyunu hükmen ne ise, zenginin cebindeki fakir hakkı yani zekat da o'dur.Zekatı vermemek, kul hakkına girmektir.                                                           Rızkın aslının aslı Allah"tır, rızkı O vermekte ve bereketi O indirmektedir. Sâdece malı görüp infâkın bereketini görmezden gelmek mânevî körlüktür. Verdiğin zekât, kasana ve kesene bekçilik yapar, onu korur. Kıldığın namaz da sana çobanlık eder; seni kötülüklerden kurtarır.Hz.Mevlana                                                                                                                              Zekât,Kur’ân-ı Kerîm’de 27 yerde namazla birlikte zikredilir. Bu kadar çok zikredilmesi, ona atfedilen ehemmiyeti gösterir. Malı zarar ve ziyandan korumanın en etkili formülü zekât ve sadaka vermektir. Zekât; lügatte bereket, temizlik, artış, saflık, duruluk anlamlarına gelir.. Istılahi manası ise; İslam’ın beş şartından biri olan mali bir ibadetin ifadesidir. Zekât, mal ve servetin şükür ifâdesidir. Şükrün de, nîmeti artıracağı va’d-i ilâhî îcâbıdır. Allâh Teâlâ buyurur:“Eğer siz şükrederseniz, size olan nîmetlerimi artırırım..” (İbrâhîm, 14/7) Nitekim Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, infâk etmeyi çok severlerdi. Bir hadîs-i şerîflerinde:“İnfâk et ey insanoğlu! Ki sana da infâk edilsin…” (Buhârî ve Müslim) buyurmuşlardır.Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, cömertliğin, bir müslümanın tabîat-i asliyyesi hâline gelmesini çok arzu ederlerdi. -Buyururdu ki:“Yalnız iki kişiye gıpta edilir. Biri, Allâh’ın, mal verip hak yolunda harcamağa muvaffak kıldığı kişi; diğeri de, Allâh’ın, kendisine ilim verip de onunla amel eden ve bunları başkasına öğreten (yâni ilmini infâk eden) kimsedir.” (Buhârî ve Müslim) Hatâsını bilip istiğfâr edeceği yerde, kalbinin kararması dolayısıyla, ilâhî takdîri unutarak “Ben çalıştım, ben kazandım” kanâatiyle fakîrleri hor ve hakîr görenlere ne yazık! Onların bedbaht Kârûn gibi helâke dûçâr olacakları muhakkaktır.Görülüyor ki, malı, zararsız bir hâle getirmek için onu ilâhî emirlere uygun bir istikâmette kullanmak mecbûriyeti vardır. Bu, ferd ve toplumun dünyâ ve âhıret selâmeti için zarûrîdir. Bir de zekât, kamerî seneye göre, yâni 355 güne göre yüzde 2.5 verilir. Fakat bugün ticârî müesseseler şemsî yıla göre hesap yapmaktadırlar. Şemsî yıl ise 365 gün olduğundan aradaki 10 günlük farkı da zekâta ilâve etmek lâzımdır. Yâni zekât, yüzde 2.5 ise yüzde 2.6’ya yaklaşmaktadır. -Zekât vermek farzdır. Peygamberimizin hicretlerinin ikin­ci yılında, oruçtan önce farz kılınmıştır. İslâm’ın şartlarından birini teşkil etmektedir. Belli miktarda bulunan nakid paraların ve ticaret mallarının üzerinden bir yıl geçince, zekâtlarını geciktirmeden hemen vermek gerekir. Çünkü bu zekât mallarına yoksulların hakkı geçmiş oluyor. Artık bu hakkı özürsüz olarak geciktirmek caiz olmaz. Zekât sayesinde mallar korunmuş olur. Sadakalar ise, maddî ve manevî hastalıklar için birer ilâçtır. Yüce Allah “Namazı kılın; zekâtı verin; Peygamber'e itaat edin ki merhamet göresiniz. Nur 24/56…” buyuruyor. Başka bir Âyet-i Kerime’de Yüce Allah, Peygamber (s.a.v.)’e hitaben şöyle buyurmaktadır: “Onların mallarından sadaka al ki, bununla kendilerini (günahlarından) temizlen­miş, onunla (iyiliklerini) bereketlendirmiş olasın” (Tevbe 9/103) ZEKÂTIN VERİLECEĞİ KİMSELER: -Sadakalar (zekâtlar) Allah'tan bir farz olarak ancak, yoksullara, düşkünlere, (zekât toplayan) memurlara, gönülleri (İslâm'a) ısındırılacak olanlara, (hürriyetlerini satın almaya çalışan) kölelere, borçlulara, Allah yolunda çalışıp cihad edenlere, yolcuya mahsustur. Allah pek iyi bilendir, hikmet sahibidir.Tevbe 9/60         -Bir kimse, kendi zekâtını fakir bulunan zevcesine, usulûna (babasına, dedesine, anasına ninesine…) ve füruuna (çocukları­na, çocuklarının çocuklarına…) veremez. (Onlara bakmak zaten görevidir.) Zekâtı akrabaya vermek daha faziletlidir. Şöyle ki: Önce muhtaç olan erkek veya kız kardeşlere, yeğenlere, sonra amca­lara, halalara, sonra bunların çocuklarına, sonra dayılara, teyze­lere ve bunların çocuklarına, daha diğer yakınlara vermek daha faziletlidir. Sonra da fakir komşulara ve meslek arkadaşlarına vermekte fazilet vardır. İmam Azam (r.a.)’a göre, bir kadın da zekâtını, fakir bulunan kocasına veremez. Çünkü âdete göre, aralarında bir menfaat ortaklığı vardır. Temel ihtiyaçlarından başka nisab miktarı bir mala sahib olana da zekât verilemez; çünkü bu kimse zengin sayılır. Zekât, müslüman olmayanlara verilemez. (Fetâvayi Hindiyye, 1.c., 631-650.s.)                                                                                                                         Mal sâhibi, mülk sâhibi, Hani bunun ilk sâhibi? Mal da yalan, mülk de yalan Var biraz da sen oyalan!Yûnus Emre  Islam´in köprüsü olan zekat ibadetini Rabbim hakkıyla verenlerden eylesin. Zenginlik Hazıra Dağ Dayanmaz Peygamberimiz (sav) ''Ahir zamanda müminler için zenginlik saadettir.''(İ. Rafii) “Allah, sizin dış görünüşünüze değil, kalplerinize bakar” Riyazü’s-Salihîn, C.l, Hadis No:7 Zenginlik derken elbette helal yoldan kazanılan zenginlik. -Sular hep aktı geçti Kurudu vakti geçti Nice han, nice sultan Tahtı bıraktı geçti Dünya bir penceredir Her gelen baktı geçti.Emeksiz zengin olanın, kitapsız bilgin olanın, sermayesi din olanın; rehberi şeytan olmuştur. Yunus Emre -Ne kadar zengin olsan, ancak yiyebileceğin kadar yersin. Denize testiyi daldırsan, alabileceği kadar su alır, gerisi kalır. » Hz.Mevlana -Aslî ihtiyaçların dışında, zekât nisabı kadar mala mâlik olmayan veya nisaptan daha fazla mala sahip olduğu halde, bunlar ihtiyaçlarına yeterli bulunmayan kimseye "fakir?', hiçbir şeyi bulunmayan yoksula da "miskin" denir. Yoksulluk problemi ve zenginle yoksul arasında denge sağlanması, eski çağlardan beri toplu yaşayışın en önde gelen problemleri arasındadır. Zenginlik nimet ve imtihandır "Şüphesiz, Allah katında sizin en üstün olanınız, takvaca en ileride olanınızdır." (Hucurat 49/13) “Sizden birinize ölüm (alametleri) gelip de: “Ey Rabbim, beni yakın bir zamana kadar geciktirsen de, sadaka versem ve salihlerden olsam.” demeden önce, size rızık olarak verdiğimiz şeylerden (Allah yolunda) harcayın.” (Münâfikûn suresi, 63/10) Her ne kadar aramızda fakir insanlar bulunsa da, dünyanın refah seviyesinin yüksek olduğu coğrafyalarında yaşıyoruz. Ancak bizler nispeten zengin bir hayat sürerken, dünyanın başka beldelerinde açlık, hastalık ve felaketler sonucu milyonlarca insan hayatını kaybediyor veya çaresiz kalıyor. TÜKENMEYEN ZENGİNLİK: KANAAT Peygamberimiz (sav) kanaatkârlığı tok gözlülük ve gönül zenginliği olarak kabul etmiş, şükrün en yüksek derecesi olarak değerlendirmiş ve şöyle buyurmuştur: “Gerçek zenginlik mal çokluğu ile değil gönül tokluğu iledir.” 9 Buhari”Rikak” ,15;Müslim, “Zekat”,120;Tirmizi “Zühd” 46 İbn Mace, Zühd          -Bir adam Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi vesellem)’e gelerek; “Size dünya ve âhiretle alakalı soracak sorularım var” dedi. Bunun üzerine Efendimiz (sallallâhu aleyhi vesellem) ona, “Ne istiyorsan sor” buyurdular. O zat da sorularına başladı:                      1. Ey Allahın Peygamberi! Ben insanların en âlimi olmak istiyorum. Ne yapmalıyım? Allah Rasulü (sallallâhu aleyhi vesellem) cevap verdi: Allahtan çok korkup takva dairesi içine girersen insanların en âlimi olursun.                            2. İnsanların en zengini olmak istiyorum. Allah Rasulü (sallallâhu aleyhi vesellem) cevap verdi: Kanaatkâr olursan insanların en zengini olursun…(Kaynak: Ali el-Müttakî, Kenzu’l-Ummâl, s. 16/127) -Peygamberimiz (sav) “İnsanoğlunun bir vadi dolu malı olsa bir ikincisini ister. İnsanın gözünü topraktan başka bir şey doyurmaz. Fakat Allah tövbe edenin tövbesini kabul eder.” Müslim, zekat, 39.                                                              -Şüphesiz ki iman edip salih ameller işleyenler, namazı hakkıyla eda edenler ve zekatı verenler var ya, onların Rableri katında mükafatları vardır. Hem onlara hiçbir korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar.” (Bakara, 2/177) -Aşere-i mübeşşere'den ''Cennete gidecekleri ismen müjdelenen on kişiden'' Hazret-i Zübeyr bin Avvam tüccar idi. Medine'de, Basra'da, Kufe'de ve Mısır'da mülkleri, geniş arazisi ve bin hizmetçisi vardı. Fakat, bütün gelirini fakirlere dağıtırdı.         -Yine o, on kişiden Hazret-i Abdurrahman bin Avf, vefatında iki milyon altın miras bırakmıştı. Cennetle müjdelenenlerden Hazret-i Talha da zengindi. Şık giyinir, süslü gezerdi. Yüzüğünde kıymetli yakut taşı vardı. Yine Cennetliklerden Hazret-i Osman da zengin tüccardı. Tebük gazasında on bin altın ve mal yüklü bin deve verip Resulullah efendimizin duasını aldı.                    -Mal ve çocuklar, Allahü teâlâyı anmaktan alıkoyarsa, hüsrana sebep olur. (Münafikun 63/9)                Zenginliğin kötü yönleri Sadece zenginliğin değil, fakirliğin de, hatta her işin iyi ve kötü yönü olur. Mesela evlilik, bazıları için dünya ve ahiret saadetine sebep olurken, bazılarının da felaketine sebep olur. Zenginlik-fakirlik de böyledir. ZANNEDEN ZANNEDENE..! "..Bekar, mutluluğu evlilikte zanneder. Hasta, mutluluğu sağlıkta zanneder. Mahküm, mutluluğu af'ta zanneder. İşsiz, mutluluğu çalışmakta zanneder. Fakir, mutluluğu zenginlikte zanneder. Onun için Peygamber efendimiz; "Ya Rabbi, azdıran fakirlik ve azdıran zenginlikten, bunların vereceği fitneden sana sığınırım.." (Buhari, Müslim) buyurmuştur.                                                     Ne mutlu Allah'ın rızasını kazanabilenlere, müjdeler olsun gerçek müminlere." Rabbim helalinden rızık ver rızkımızı artır kimseye muhtaç ettirme borçlarımızı kapattır hakkımızda hayırlı olanı bize nasib et.Amin Zikir Ey iman edenler! Allahu teâlâ' yı çok zikredin.Ahzab 33/41                                                                                     Ey kalbim. Allah de.Vakit zikretme vakti.                    Seher vakti esen yeller hak yolunda dönen diller daim söyler sübhanallah.                                      “Yunus sen bu dünyaya niye geldin, gece gündüz Hakkı zikretsin dilin”. Yunus Emre                             Allah’ın muhabbetinde samimi olan, ne ayıp işitir, ne de kulağına ayıp gider.Abdülkadir Geylani                         Zikir şükretme, hatırda tutma.Bakara 2/40-47                                                                                    Kimi, bu dünyada, nefes aldıkça, Allah’ı zikreder kalbi vurdukça, Kimisi de, yalnız darda kaldıkça, Allah’ı hatırlar, farkında mısın ? “ “Rabbini zikredenle etmeyenin farkı, diriyle ölünün farkı gibidir.” (Buhârî, Daavât 66)                                                                                                                                      İmâm-ı Rabbânî; "Her vakit, Allah'ı zikr etmek lâzımdır. Kalpte başka hiçbir şeye yer vermemelidir. Yerken, içerken, uyurken, gelirken, giderken hep zikir yapmalıdır."                                                                      Zikreden insan kolay kolay günah işlemez, nefsine uymaz, şeytana aldanmaz.             Çünkü Zikir insanı ihsan mertebesine yükseltip, insanı kamil yapar .                                          Zikir, dil, kalp ve beden ile olmak üzere üç çeşittir.     1-Dil ile zikir, Allah’ı güzel isimleri ile anmak, O’na hamdetmek, tesbihte bulunmak, dua etmek ve Kur’an okumaktır. Tesbih: Sübhanallah demektir. Tehlil: La İlahe İllallah demektir. Tahmid: Elhamdü lillah demektir. Tekbir: Allahü Ekber demektir           2-Beden ile zikir, bütün organların Allah’ın emirlerine uyması ve yasaklarından kaçınması ile olur.                 3-Kalp ile zikir ise Allah’ı gönülden çıkarmamaktır. Kalb zikrine devam et. Yolda giderken de olsa onu bırakma. Her işinde Allah'ın kuvvet ve kudretine sığın.                                                                                             Kalpler ancak Allah’ın zikriyle mutmain olur (Allah’ı anmakla sükûnet bulur).”Ra’d 13/28                                                                            Zikir, kalbin hayatıdır. Kalbin kirini ve pasını silerek, kalbi cilalayıp parlatır.Her şeyin pası olduğu gibi, kalbin pası da gaflet ve hevâdır. Kalbin cilası da zikir, tevbe ve istiğfardır.             Allah’ı (cc) her daim zikredenlerden ol. Allah (cc) kendisinin çokça zikredilmesini emretmektedir. Kuran’ı keriminde "Öyle ise siz Beni zikredin. Ben de sizi zikredeyim” Bakara  2/152 buyrulmuştur. “Öyle ise Beni zikredin” bir emirdir. "Zikir Allah Rasulünün Hz Ebu Bekir ile hicretlerinde sevr mağarasında Ebubekir es Sıddika tavsiye ettiği -YA Eba Bekr dilini üst damağına yapıştır ve ALLAH ALLAH ALLAH de. Hasan Basri K.S. (Rabbini  içinden zikret!) [Araf 7/204] “Zikrin en hayırlısı gizli olandır, rızkın en hayırlısı da yeterli olandır” (Ahmed ibni Hanbel, el-Müsned, no: 1477, 3/76) Allah’ı zikretmek, elbette en büyük ibadettir.” (Ankebut 29/45)                        -Allah (C.C.) yarattığı her varlığa, kendini zikretme görevi ve kabiliyeti vermiştir: “Yedi gök, yer ve bunların içindekilerin hepsi Allah’ı tesbih ederler. O’nu övgü ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Fakat siz onların tesbihini anlayamazsınız.” İsra 17/44   “Göklerde ve yerde bulunanlarla dizi dizi kuşların Allah’ı tesbih ettiğini görmez misiniz? Her biri kendi duasını ve tesbihini bilmiştir.” Nur 24/41 buyuran yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim bütün kâinatın Allah (CC)’ı zikrettiğini haber vermektedir. Hangi durumda Hangi zikir yapılır? Bizden istenen zikir, tıpkı namaz, oruç, hac gibi müstakil bir ameldir. Elbette namaz ve Kur’an okumak başta olmak üzere bütün ibadetler bir çeşit zikirdir. Ancak, Yüce Rabbimiz bunlardan ayrı olarak kendisini zikretmemizi de emretmektedir.                                                                                  Bu durumu şu ayetlerden anlayabiliriz:                                                                                             “ Namazı bitirince, ayakta, otururken ve yanınız üzerinde yatarken Allah’ı zikredin. ” (Nisa 4/103)            “ Hac ibadetlerinizi bitirdiğinizde Allah’ı zikredin. ” (Bakara 2/200)                                                            “ Düşmanla karşılaştığınız vakit sabredin ve Allah'ı çokça zikredin ki kurtuluşa eresiniz.”(Enfal 8/45) Her meşru işin başında; “Bismillahirrahmanirrahim” demelidir. Her işin sonunda “Elhamdülillah” demelidir. Bir şeye hayret ettiğinde “Subhanellah!”; hoşumuza giden bir şey gördüğümüzde “Maşaallah”; ne dünyasına nede ahiretine hiçbir faydası olmayan bir iş yaptığında ya da bir söz söylediğinde “Estağfirullah”; herhangi bir işi daha sonra yapacaksa “İnşaallah” demelidir. Başına bir bela veya musibet geldiğinde; “La havle vela kuvvete illa billahi’l aliyyi’l azim”; bir musibet veya vefat haberi duyulduğu zaman “İnna lillahi ve inna ileyhi raciun” (Biz Allah içiniz, Allah’a döneceğiz) demelidir. Gece gündüz, nerede olursa ve ne yaparsa yapsın; “La ilahe illallah Muhammedun Resulullah” demelidir. "İşte insan, bunları yapmak suretiyle, Allah’ın zikrini kalbine ve ruhuna yerleştirebilir.    Hz. Peygamber (s.a.s.) de zikrin en faziletlisinin la ilahe illallah olduğunu (İbn Mace, Edeb, 25) söyleyerek tevhid kelimesi ile zikirde bulunmanın önemine dikkat çekilmiştir. -Ey Hak Yolcusu.! Bu ilahi ölçüyü aklından çıkarmayasın: “ Kul Allah’ı zikrettikçe Allah’da kulunu zikreder.” Evet Cenab-ı Allah kullarını zikrinde görmek istiyor,” Beni zikreden kullarımı, ben de zikrederim” buyuruyor Cenab-ı Allah. Evet Ey Dost.! Bir kul neyi çok severse, onu çok anar, Kişinin içindeki düşüncesi ne ise, dilinden çıkan da odur. -"Kim cennet bahçelerinde dolaşmak isterse, Allah Teâlâ'yı çokça zikret¬sin." (İbnu Ebi Şeybe, Taberânî, Tirmizî) -“Bir topluluk Allâh’ı zikretmek üzere bir araya gelirse, melekler onların etrafını kuşatır. Allâh’ın rahmeti onları kaplar, üzerlerine sekînet iner ve Allah Tealâ; onları yanında bulunanlar arasında zikreder.” (Müslim, Zikir, 39) Allah (cc) bu ümmeti Muhammed'i daima kendini zikredenlerden eylesin. Ziyaret Allah için ziyaret,ahiret için ticarettir. Mevlânâ Hazretleri buyurur: “Dostlarınızı sıkça ziyaret ediniz. Çünkü üzerinde yürünmeyen yollar, diken ve çalılarla kaplanır.” Dinimiz akraba ilişkilerini “sıla-i rahim” kavramıyla ifade etmiştir. Sıla-i rahmi gözetmeyi emretmiş, akrabalarla ilişkiyi kesmeyi günah saymıştır. Yüce dinimiz İslam, Müslümanları birbirlerinin kardeşleri olarak ilan etmiş ve onlara bu kardeşlik-lerini pekiştirecek, aralarındaki sevgi ve saygıyı artıracak şeyleri emir ve tavsiye buyurmuştur. İnsanlar arasındaki sevgi ve saygının artışına sebep olan en önemli şeylerden birisi de ziyaretleşmelerdir. Kuran-ı Kerim’de bu husus şöyle ifade edilmiştir:-Allah'a verdikleri sözü kuvvetle pekiştirdikten sonra bozanlar, Allah'ın riayet edilmesini emrettiği şeyleri (akrabalık bağlarını) terk edenler ve yeryüzünde fesat çıkaranlar; işte lânet onlar içindir. Ve kötü yurt (cehennem) onlarındır.Rad 13/25 Allah Resûlü (s.a.v) de bir hadisinde şöyle buyurmuştur: “Rahim (akrabalık) Allah’ın rahmetinin eserlerindendir. Kim bu bağı korursa, Allah ona merhamet eder. Kim onu koparırsa Allah ondan ihsan ve rahmetini keser.” Buhârî, Edeb, 13. “Kim, rızkının  genişletilmesini, ecelinin uzatılmasını isterse sıla-i rahim yapsın.” Buhari, Edeb 12. VII, 72. Ziyaretlerin dünyadaki faydalarının yanı sıra bir de ahirette insana kazandırdıkları vardır. Ebu Hureyre (r.a.)'nin naklettiği bir hadis-i şerifte Peygamber(s.a.v.) Efendimiz şöyle buyururlar: “Adamın biri, bir başka köydeki (din) kardeşini ziyaret etmek için yola çıktı. Allah Teâla, adamı gözetlemek için onun yolu üzerinde bir meleği görevlendirdi. Adam meleğin yanına gelince, melek: “Nereye gidiyorsun?” dedi. Adam: “Şu (ileriki) köyde bir din kardeşim var, onu ziyarete gidiyorum.” cevabını verdi. Melek: “O adamdan elde etmek istediğin bir menfaatin mi var?” dedi. Adam: “Yok hayır, ben onu sırf Allah rızası için severim, onun için ziyaretine gidiyorum.” dedi. Bunun üzerine melek: “Sen onu nasıl seviyorsan, Allah da seni öylece seviyor. Ben, bu müjdeyi vermek için Allah Teâla'nın sana gönderdiği elçisiyim, dedi.” Müslim, Birr 38. (Seni ziyaret etmeyeni ziyaret et! Sana hediye vermeyene hediye ver!) [Buhari] (Camiler Allah’ın evleridir ve müminler de Allah'ın ziyaretçileridir. Ziyaretçisine ikram etmesi, ziyaret edilen üzerine haktır.) Ziyaretler yalnız Allah rızası için olmalıdır! Ana- babaya ve yakınlara iyilik yapın. (Bakara-2/83) Önce ana-baba ve daha sonra diğerleri ziyaret edilir.                     1- Kâfir olan ana-babaya da hizmet etmek, nafakalarını vermek, ziyaretlerine gitmek gerekir. Küfre sebep olan şey yaptıracaklarsa, ziyaretlerine gidilmez. Ana-baba ölmüşse kabirlerini ve dostlarını ziyaret etmeli. (Ana-babanın kabrini, Cuma günleri ziyaret edenin günahları affolur, haklarını ödemiş olur.) [Tirmizi] (Ana-babası öldükten sonra, onun dostlarını ziyaret eden, iyiliklerin en iyisini yapmış olur.) [Müslim] 2- Günah işlemeye sebep olacak akrabayı ziyaret gerekmez. Fakat salih olan akrabayı ziyaret gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Sıla-i rahm, gelmeyen akrabayı arayıp ziyaret ve iyilik etmektir.) [Tirmizi] 3- Salih arkadaşları, din kardeşlerini, komşuları ziyaretin önemi de büyüktür. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Arkadaşını Allah rızası için ziyaret edene, bir melek, (Ne güzel oldu, Cenneti hak ettin) der. Allahü teâlâ da, (Kulum beni ziyaret etti. Ağırlaması bana aittir. Ona, Cennetten başka bir ziyafete razı olmam) buyurur.) [İ. Ebiddünya] 4- Her müslümanı ziyaret önemli ise de, bilhassa âlimi ve fakiri ziyaret daha önemlidir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Âlimi ziyaret eden, beni ziyaret etmiş gibi sevaba kavuşur.) [Taberani] 5- Ziyaret aralıklı olmalıdır! Hikmet ehli, (Ziyareti terk etme, seni unuturlar. Pek sık da gitme, senden bıkarlar) diyor. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Ziyareti aralıklı yapınız ki, sevgiyi artırasınız!) [Bezzar] 6- Ev sahibinden izin almadan kalkmamalıdır! Bir hadis-i şerifte buyuruluyor ki: (Ziyarete gelen kimse, izin almadan kalkıp gitmesin!) [Deylemi] Ziyaretlerde uyulması gereken kurallar: Gerek hastaları, gerek başkalarını ziyaret ederken bazı hususlara dikkat etmek, ziyaret kurallarını titizlikle yerine getirmek gerekir. Bunlara uyulmaması durumunda çoğu zaman ziyaretten beklenen yararlar elde edilemez. Memnun edilmek istenilen insanların üzüntü ve sıkıntıyâ sokulmasına sebep olunur. Bunun için ziyaret kurallarına titizlikle uyulmalıdır.                                       1- Ziyaret için uygun bir zaman seçilir. Uyku, yemek ve iş saatlerinde ziyarete gidilmez.                          2- Temiz ve derli toplu bir kıyafet giyilir, kir-pas içinde, dağınık elbiselerle ziyarete gidip başkaları rahatsız edilmez.                                                                                                                               3- Mümkünse önceden ziyarete gidileceği haber verilir ve bildirilen saatte mutlaka gidilir.                         4- Ziyarete gidilen eve kapı çalınarak, selâm verilerek girilir. Ev sahibinin hal ve hatırı sorulur, sevinç ve kederi paylaşılır.                                                                                                                           5- Ziyaret fazla uzatılmaz. Ziyaret edilen yaşlılar sabırla dinlenir. Onları sıkacak ve üzecek söz ve davranışlardan sakınılır, onları sevindirecek haberler verilir, güler yüz ve tatlı sözle gönülleri alınır. -“Mü’min hastalandığı veya yolculuk yaptığı sırada tıpkı sıhhatli ve mukim iken yaptığı ibadetlerin sevabını alır.” (Buhârî, Cihad 134) Hastaları Ziyaret Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu: “Müslümanın, müslüman üzerindeki hakkı beştir: Selâm almak, hasta ziyaret etmek, cenâzenin arkasından yürümek, davete icâbet etmek ve aksırana “yerhamükellah” demek.” Buhârî, Cenâîz 2; Müslim, Selâm 4. Ayrıca bk. İbni Mâce, Cenâiz 1 -Ali radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken işittim demiştir: “Bir müslüman, hasta olan bir müslüman kardeşini sabahleyin ziyarete giderse, yetmiş bin melek akşama kadar ona rahmet okur. Eğer akşamleyin ziyaret ederse, yetmiş bin melek onun için sabaha kadar istiğfar eder. Ve o kişi için cennette toplanmış meyveler de vardır.” Tirmizî, Cenâiz 2. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cenâiz 3; İbni Mâce, Cenâiz 2 Rabbim ziyaretlerini hakkıyla yapan bu hayır kervanında yer alanlardan eylesin bizleri  İnşallah. SON Allah'ın rızası için daha neler yapabilirim? Allah bundan sonra’da İslam dinine hizmet etmeyi nasib etsin . Bizim size tavsiye ettiğimiz bu kitabı siz de çevrenize tavsiye ediniz. Kul için ilmin yanında mutlaka ibadet de gereklidir. Benzetmek gerekirse; ilim ağaca, ibadet ise onun pek çok meyvesinden bir meyveye benzer. Yani kulun, bunların her ikisinden de payı ve nasibi olmak zorundadır. -Ömer İbni Hattâb radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Hz. Peygamber aleyhissalatü vesselam şöyle buyurdu: “Allah şu Kur’an’la bazı kavimleri yükseltir; bazılarını da alçaltır.” (Müslim, Müsâfirîn 269; Ayrıca bk. İbni Mâce, Mukaddime 16) Bu hadiste Asr-ı saadetten kıyamete kadar geçerli olan bir prensibe vurgu yapılmıştır: Kur’ân’la amel eden müslüman kişi ve toplumları Allah yükseltir; onunla amel etmeyenleri ise alçaltır. Hadiste kastedilen yükselme ve alçalmayı hem zahiri (görünen) hem de manevi (görünmeyen) anlamda anlamak mümkündür. -(Fırsat ganîmetdir. Ömrün temâmını fâidesiz işlerle telef ve sarf etmemek lâzımdır. Belki temâm ömrü, Hak celle ve a’lânın rızâsına uygun şeylere sarf etmek lâzımdır.)İmam-ı Rabbani Rabbim Sizi O Kadar Çok Sevsin Ki, İlk Sözü “Kulum Senden Razıyım” Olsun İNŞALLAH…!! Kişi sevdiğini Allah’a emanet ederse, onu bir daha görmeden ölmezmiş. “öyleyse Allah’a emanet olun. Allah’ın selâmı rahmeti ve bereketi üzerimize olsun. Es-Selamu aleykum ve rahmetullahi ve berekâtuh…

İ

İ İbret İçki İftira İhlas İlim İlahiler İman İmtihan İsraf İstişare İşkence İrade İtikaf İyilik İbret İbret Kötü bir olaydan ders alıp davranışlarını buna göre düzenlemek demektir. Gören göze ibret vardır her şeyde. İbret almak, değişmekle olur. Bazı şeyleri değiştirmekle olur. Kainatta ibret alınacak çok şeyler var hersabah güneşin doğması birbebe gin dünyaya gelmesi kıştanson ra kurumuş agacın yeşermesi enönem liside dünya dönerken bizi üzerinden düşürme mesi daha bunun gibi kitaplar dolusu ibretetler. Gece ile gündüzün peşpeşe gelişi (Nûr, 24/44) “Zararın neresinden dönersen kardır” diyerek daha fazla dibe çökmeden plan programında değişiklik yaparak kendine yeni bir yol çizer. Çünkü her gün daha da kötüye giden bir işe bir yerde nokta koyabilmek de zararı önleyerek bizim için bir kar anlamına gelir. Böyle zamanlarda bu kararı alarak vazgeçmeyi bilmek bize hem maddi hem de manevi anlamda büyük kazançlar sağlar. Bu sıkıntının vermiş olduğu huzursuzluktan kurtulmuş olmak bile başlı başına büyük bir kazançtır. Allah Dilediğini Yardımıyla Destekler *(Bedir'de) karşı karşıya gelen şu iki gurubun halinde sizin için büyük bir ibret vardır. Biri Allah yolunda çarpışan bir gurup, diğeri ise bunları apaçık kendilerinin iki misli gören kâfir bir gurup. Allah dilediğini yardımı ile destekler. Elbette bunda basiret sahipleri için büyük bir ibret vardır. (Âl-i İmrân, 3/13 Bedir Savaşında sayıca az oldukları halde galip gelmeleri hatırlatılarak mü'minlerin bundan ibret almaları istenmiş. Tarih boyunca gelip geçmiş birçok peygamber'e ve onların yolundan yürüyenlere Rabbimizinyardımettiğini Kur'an-ı Kerim haber veriyor.Firavun gibi yeryüzünün tek hakimi kabul edilen zalimin saltanatına iki peygamber (Musa ve Harun S.A.V.) son vermiştir. Nemrud'un zulmünü Hz. İbrahim kaldırmıştır.Peki Allah'ın yardımının gelmesi için ne lâzımdır? Solan çiçeklere, susayan çimenlere, kavrulan yapraklara, yanan ormanlara yağar yağmur. Çöllere yağmurun düştüğü çok azdır.. Yağmur da cendisini isteyenlere doğru gider ve yağar.Rabbimiz yardımını isteyene yardım eder.Bu istemek yalnız dille yakılan istek değildir. Müslüman insan gücü oranında üzerine düşeni yaparsa Alîah da ona yardım edeceğini,«Eğer siz Allah’ın dinine yardım ederdeniz Allah da size yardım eder.»548[28] K.Kerim Muhammed 47/7 «Eğer Allah size yardım ederse size galip gelecek yoktur.»549[29] Kerim ali İmran 3/160 ayetleriyle bildirir.Bunda görebilenler için ibret vardır. Güçlü bir ekonomiye, dünyanın en büyük ordusuna,ehramları yapan ilim adamlarına, yüzbinlerce köleye kan kusturan cellatlarına sahip olan Firavun'un, ordusuyla danışmanlarıyla beraber yok olup gitmesi, iki peygambere mağlup olması ibret alınacak olaydır. Anlayana, gözü ve gönlü açık olana."Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zuma az" *"Düşünüp ibret alırsınız diye her şeyden çiftler yarattık." (Zariyat, 51/49) Çift mânasına geldiği gibi çeşit ve kısım mânasına da gelir. Allah'ın bütün çeşit ve sınıflarıyla âlemi yarattığını ifade eder. Bu âyet, çift kavramının insanlar gibi bitkilerde de erkek ve dişi unsurlar ile câri olduğunu, hatta insanların çeşitli dönemlerde bilmedikleri birçok şeylerde de çift unsurun bulunduğunu ifade eder: elektrikte artı ve eksi yük, cisimler arasında itme ve çekme kuvveti, maddenin temeli olan atomlarda pozitif ve negatif elektronlar, bu âyetin mûcizevî olarak haber verdiği şeyler arasındadır. Bütün bunlardan maksat da, her şeyi çift yaratan, bunca çeşitliliği ile kâinatı yaratan Allah'ın tek olup eş ve ortaktan münezzeh olduğunu vurgulamaktır. Gerçekten de, bugün, maddenin çiftler halinde yaratıldığı biliniyor. Bir toz zerresinden yıldızlara kadar bildiğimiz ne varsa, hepsinin yapı taşlarını teşkil eden atom parçacıkları ve onlardan daha aşağı seviyedeki parçacıklar, yaratılırken daima antimaddeleriyle birlikte çift olarak yaratılırlar. Müfessirler “her şeyden çift çift yaratma”nın anlamını açıklarken daha çok“gece-gündüz, erkek-dişi, yer-gök, insan-cin, iman-küfür, ay-güneş”gibi karşıtlık örnekleri üzerinde durmuşlardır. Taberî’nin izahına göre burada esas amaç Yüce Allah’ın yaratma sıfatına dikkat çekmektir. * Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah'ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. "Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru" derler.Al-imran 3/191 * Ey iman edenler! Sizden olmayanlardan hiçbir sırdaş edinmeyin. Onlar size fenalık etmekten asla geri kalmazlar. Hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Onların kinleri konuşmalarından apaçık ortaya çıkmıştır. Kalplerinde gizledikleri ise daha büyüktür. Eğer düşünürseniz size âyetleri açıkladık.Al-imran 3/118 Hz. Peygamber de ibret alınması için kabirlerin ziyaret edilmesini tavsiye etmiştir (Ahmed, V, 356.). Kur'an'da Peygamberimiz için "Allah'ın Resulünde sizin için güzel bir örnek vardır "(33 Ahzâb, 21) Bir musîbet, bin nasihatten daha müessirdir. Fakat şuursuz kişi için musıbetin de kârı yoktur. "(Akıllı ve olgun) Mü'min aynı delikten iki defa sokulmaz, ısırılmaz."(Buhârî, Edeb, 83; Müslim, Zühd, 63) buyurmuştur. Tabiplere; “Devanın en şifalısı nedir?” diye sormuşlar. Onlar da cevap vermişler; “az yemektir, az uyumaktır, az konuşmaktır.” “Eğer düşünebiliyorsan insansın , yoksa et ve kemikten ibaret olursun” Mevlana “İnsan gözdür, görüştür, gerisi ettir insanın gözü neyi görüyorsa değeri o kadardır”Mevlana Yunus Emre, bir ilahisinde sarı çiçekle ne güzel konuşur. Dertli dolaba niçin inilediğini meraklı meraklı nasıl sorar? Cûşa gelerek nasıl; Dağlar ile taşlar ile çağırayım Mevlâm seni Seherlerde kuşlar ile çağırayım Mevlâm seni Deryalarda mâhî ile sahralarda âhû ile Derviş olup “Yâ Hû” ile çağırayım Mevlâm seni.118 diye seslenir. Bilmeliyiz ki buradan bir gün biz de mutlaka ayrılacağız. Çünkü dünyada bir misafir ve yolcu gibiyiz. Bir ağacın gölgesinde biraz dinlenip devam edecek olan kişiye benzeriz. Dünya bir köprüdür, geçip âhirete varacağız. Orada Rabbimiz’in huzuruna varıp bu dünyada yaptıklarımızın hesabını vereceğiz. Bizim asıl ana yurdumuz âhiret, özlediğimiz makamımız cennettir. Orayı kazanmaya çalışmalı, yalnızca burayı değil asıl orayı imar etmeliyiz. Her işimizi, hesap günü mahşer halkına mahçup düşmeyecek şekilde yapmalı, cehennemden şiddetle sakınmalı ve korunmalıyız. Tüm insanlara iyilikler yaparak cennete girmeyi, Allah’ın lütfuyla hak etmeliyiz. Hayatımızı, Rabbimiz’in rıza ve hoşnutluğunu kazanacak, Peygamber Efendimiz’in komşuluğuna ve yüce sohbetine erecek şekilde düzenlemeliyiz. Değerli kardeşlerim, kişilerin yaptıkları kötü amelleri kendisini bulduğu gibi kesinlikle iyi amelleri de kendilerini bulur. Yaşarken yapılan kötü ameller, kişilere işkence ve sıkıntı verir. Yapılan iyi amelller de, huzur ve rahatlık getirir. Yüce Rabbim aleme ibret nazarıyla bakarak imanımızı kamil hale getirmeyi, verdiği nimetleri verilme gayesine göre kullanmayı bizlere nasip etsin. Unutmayalım ki, geçmişten ibret almayan, geleceğe ibret olur. Yaşarken vakit geç olmadan Cenabı Hak hepimize güzel ameller yapmayı nasip etsin AMİN…. İçki İçki İçinde alkol bulunan içecek Kur'ân:"Ricsün min amelişşeytan" (Mâide 5/90) diyor. Şeytan amelinin insana faydası olur mu? "Sarhoşluk veren şeyler, devâ değil bilakis derttir” Müslim, Eşribe, “İçkiden sakının. Çünkü o bütün kötülüklerin anasıdır” Nesâi, Eşribe, 44. Allah yolunda harcayın. Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın. Her türlü hareketinizde dürüst davranın. Çünkü Allah dürüstleri sever.Bakara 2/195 Allah'ın Rasülü mü'minin içki içilen sofrada oturmaması gerektiğini açıkça ifade buyurmuştur. «Allah'a ve ahiret gününe iman eden kimse, içki içilen sofraya oturmasın.» (eş-Şevkanî, Neylü'l-Evtar, II, 203.) *Rakı tatlı değil ki tadına aldanasın. Vücuttaki beyindeki muvâzeneyi bozuyor ki sallanıyor. Sonra ona verilecek parayı biriktirip, çolğumuza, çocuğumuza sarfetsek olmaz mı? "Ser-hoş" diyorlar. Rakı kafayı hoş eder mi? Ona şer doldurur. İnsanı "ser-hoş" ederdemiş. Rakı zevk veriyormuş... Ya rezâletini, kavgasını gürültüsünü neyapalım? Başkalarını AlkoleTeşvik Etmek Ateşle Oynamaktır. Birinci derece akrabalarında alkol bağımlılığı olanlarda alkolizm riski 7 kat artmaktadır. Çünkü genetik olarak alkole yakınlığı olan bireyler tek alkol kullanımıyla bile alkolizme yakalanabiliyorlar.Alkolün sebep olduğu fiziksel hastalıklar. Sigaranın dumanını yel alır,parasını el alır belası sana kalır. Sigara ve alkol insanı yavaş yavaş öldürüyormuş, kimin acelesi var ki. Zararlı alışkanlıklar, bazen taklit, özenti ve kötü çevre, bazen de merak ve kişilik zafiyeti sebebiyle oluşmaktadır. Bundan dolayı gençlerin eğitim, yetişme ve çevreden etkilenme dönemlerinde anne babaların çok dikkatli olmaları gerekir. Önemle belirtelim ki uyuşturucu ve sigara gibi maddelerin en belirgin özelliklerinden biri, az miktarda kullanılsalar bile zamanla bağımlılık yapmalarıdır. Alkol ve uyuşturucu batağına saplanmış kişilerin hemen hemen hepsinin zararlı alışkanlıklara bu şekilde başladıkları bilinmektedir. Kur’an-ı Kerim ve Sevgili Peygamberimizin Hadisleri incelendiği zaman görülecektir ki; İslam Dininde hükümler beş gayeyle konulmuştur. Hükümlerde, kulların mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmeleri için şu beş şey hedef tutulmuştur: Koruma. Bu sayılan beş hususun korunması itibariyle insan varlığının korunmasıdır. Hayatın devamı ve saygın olan insan unsurunun saygınlığını korunmasını; bunlara bağlı olarak görmüştür. 1– Canın Muhafazası, 2– Malın Muhafazası, 3– Dinin Muhafazası, 4– Aklın Muhafazası, 5– Neslin Muhafazası. 1– Canın Muhafazası: “Kim, bir insanı, bir can karşılığı veya yeryüzünde bir bozgunculuk çıkarmak karşılığı olmaksızın öldürürse, o sanki bütün insanları öldürmüştür. Her kim de birini (hayatını kurtararak) yaşatırsa, sanki bütün insanları yaşatmıştır.” Maide, 5/32 2– Malın Muhafazası: “Ey iman edenler! Karşılıklı rızaya dayanan ticaret olması hali müstesna, mallarınızı, batıl (haksız ve haram yollar) ile aranızda (alıp vererek) yemeyin. Ve kendinizi öldürmeyin. Şüphesiz Allah, sizi esirgeyecektir.” Nisa, 4/29 3– Dinin Muhafazası: İslâmiyet nazarında din, en mukaddestir. Din hürriyeti; esas olarak kabûl edilmiştir. Kur’an-ı Kerimde ifade edildiği üzere “Dinde zorlama yoktur” Bakara, 2/256 4– Aklın Muhafazası: "Ey iman edenler! İçki, kumar, (tapınmaya mahsus) dikili taşlar, fal okları ancak şeytanın amelinden birer murdardır. Onun için bunlardan kaçının ki muradınıza eresiniz.”Maide, 5/90 Yukarıda zikrettiğimiz ayet-i kerimede geçen içki yasağı, sarhoşluk veren, insanın akli ve ruhi dengesini bozan bütün katı ve sıvı maddeleri kapsar. Bu manada uyuşturucu maddelerde yasak kapsamına alınmıştır. 5– Neslin Muhafazası: İslam Dinide insanları evliliğe teşvik etmiştir. Sevgili Peygamberimiz bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır. “Sizden kimin evlenmeye gücü yeterse evlensin. Çünkü evlenmek gözü (haramdan) en çok men eder, iffet ve namusu muhafaza eder” Buhari, Nikah, 2 “Ey iman edenler! İçki, kumar, dikili taşlar, kısmet, ok ve zarları (piyango) şeytanın işinden birer pisliktir. Bunlardan kaçınınız ki, kurtuluşa eresiniz.” (Maide, 3/90) Sevgili Peygamberimiz Hazret-i Muhammed Mustafa (SAV) de bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: “Sarhoşluk veren her şey şaraptır. Ve her şarap da (içki de) haramdır.” (Tergib ve Terhib, c.3, s.253 İslam dini korunması gereken beş şeyden biri olan aklın korunmasına özellikle içkiyi yasaklayarak başlamıştır. Allah’ın çeşitli nimetlerinden istifade etmekteyiz. Sayısız nimetler arasında birkaç maddenin haram olduğunu düşündüğümüz zaman, bu haram olanların da insanlığın sıhhat ve sağlığı için haram kılındığını rahatça anlayabiliriz. İnsan sağlığına zararı, toplum hayatına verdiği ızdırabı dolayısıyla haram kılınan maddelerden biri de içkidir. Yıllardır lehine bir tek kelime dahi söylenmemiş olan içkinin yuvaları yıktığı, nesilleri bozduğu herkes tarafından bilinmektedir. Yüce Peygamberimizin her fenalığın anası olarak nitelendirdiği içkinin insanı dünya ve ahirette rezil rüsvay ettiği bir gerçektir. Allah’ın nimetleri o kadar çok, alanı o kadar geniştir ki içkiye gerek bırakmayacak çeşitli nimetler içinde yüzülmektedir. Sevgili Peygamberimiz Hazreti Muhammed Mustafa (SAV) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: "Sizden biri bir kötülük gördüğünde, gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin. Yetmezse diliyle düzeltsin. Onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir." (Tirmizi, Fiten, 11) Toplum inançlı, ruhen ve bedenen sıhhatli ve dinamik gençlerle ayakta durur. Fikren ve bedenen olgun bir nesil bir milletin en sağlam dayanağıdır. Beyni uyuşturulmuş, böylece enerji ve gençlik heyecanı, hizmet gayret ve azmini yitirmiş bir nesil ise o milletin yok edilmesi demektir. Nefse uymaktan sakınalım. Allah’ın ve Peygamberin emirlerine uyalım. Emirleri ışığında dünyamıza renk katalım. İçki ve uyuşturucu gibi zararlı şeyleri kullanmamakla birlikte kullananları uyaralım. Kötülükten uzak, haramlardan arınmış tertemiz, örnek bir cemiyet oluşturalım. İçki ocak söndürür. Alkol tedavisinde neler uygulanmaktadır? Alkolde, bağımlılık tedavisi uzun sürelidir. Kişinin tedavide kaldığı süre arttıkça, tedavinin başarılı olma ihtimali artar. Tedavinin süresi kişiden kişiye değişir. Kişinin 6 ay alkol kullanmamasına tıbbi literatürde “kısmi düzelme” adı verilmektedir. Bu nedenle tedavinin aralıklı da olsa en az 6 ay sürmesinde yarar vardır. Ancak tedavi süreci bir yıl kadar devam etmelidir. Bir yılın sonunda da gerekli durumlarda tedaviye devam edilmesi gerektiği bildirilmektedir. Bağımlılıkta tedavinin ömür boyu sürmesi gerektiğini ileri süren çalışmalarda vardır. “Şüphesiz Allah kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz.” (Nisa, 116) Yeter ki kul haramı helâl, helâlı haram saymasın ve hiçbir şeyi ortak koşmayarak O’na dönsün, tevbe etsin; yerle gök arası günahları da olsa, Allah affeder. İçki müptelasından kurtulmak için kişi elini açıp içinden geldiği gibi dua edebilir. İçki bırakmak irade ve şuur işidir. Bir insan kul olma bilincini anlar ve Allah'ın emir ve yasaklarının önem ve mahiyetini bilirse, böyle büyük bir günaha girmesi mümkün olmaz. Bu bakımdan bu kişiye İslami bir şuur vermek gerekir. "Her kim duâlarının kabûlünü, gam ve üzüntülerinin def olup kaldırılmasını arzu ederse sıkıntıda bulunanların imdâdına yetişsin." (Müslim, Müsakat, 32; İbn Hanbel, Müsned, 3/32.) Rabbimiz,zor durumda olan kardeşlerimizin yardımcısı olsun ve bu illetten kurtulabilmesi için kuvvetli bir irade ve muvaffakiyet ihsan eylesin.. Ailesi ile birlikte huzurlu bir ömür ve her iki dünya saadeti ikram eylesin.. AMİN AMİN AMİN İftira İftira Bir kimseye kasıtlı ve asılsız suç yükleme, kara çalma, bühtan. Dinimize göre iftiranın her türlüsü haramdır. Çamur atma; hedefini saşırır, kirli ellerinle kalıverirsin. Birine çamur atmadan önce düşün ve sakın unutma; ilk önce senin ellerin kirlenecek. “Kim bir hata ve günah işler de sonra onu bir suçsuza atarsa muhakkak ki o iftira etmiş ve apaçık bir günah yüklenmiştir” (Nisa 4/112) Suçu işleyip itirafdan kaçınan, daha sonra onu bir başkasının üzerine atan kişi kendi sırtına iki kat yük yüklemiş demektir. İşlediği suçun yanında bir de suçu başkasına yükleme günahını yüklenmiş olur.910[135] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 2/304. Fert ve toplumu tehdit eden, salih amelleri yok eden manevi rahatsızlıklarımızın başında yalan, dedikodu ve iftira gelmektedir. Kişilik ve karakter zaafı olan bazı insanlar, başkalarının aleyhinde, bilmedikleri şeyleri, ileri geri konuşarak hak ihlallerinde bulunurlar. Rabbimiz,bütün Müslümanları kardeş ilan etmiş ve kardeşliğe zarar verecek her şeyi de yasaklamıştır.Gıybet,iftira,koğuculuk..v.b hastalıklar da kardeşliğe zarar veren davranışlardandır.Çoğu insan, söylediği şey doğruysa, gıybet olmayacağını zannediyor.Halbuki kişinin arkasından söylenenler doğruysa bu gıybettir.Doğru değil de yalansa, zaten bu iftiradır. *Hem yalan hem de iftira, İslam’ın büyük bir günah olarak gördüğü ve tabilerini bundan kaçınmaya davet ettiği kötü bir davranış şeklidir. Zira ikisinde de, insanın şerefiyle, değeriyle oynama, onu zedeleme ve toplumda mahcup bir konuma getirme söz konusudur. Yalanla mü’minin aynı karede bulunmasına İslam Peygamberi de asla cevaz vermemiştir. Nitekim ashaptan birinin; “Ya Resûlallah! Mü’min korkak olabilir mi?” sorusuna “Evet” olabilir. “Cimri olabilir mi?” sorusuna “Evet” olabilir demesine rağmen, “Peki yalancı olabilir mi?” sorusuna ise; “Hayır! Asla yalancı olamaz!” şeklinde cevap vermiştir. (Muvatta, Kelam 19) *“Doğruluktan ayrılmayınız. Doğruluk sizi iyiliğe, o da sizi cennete ulaştırır. Kişi doğru olur ve dâima doğruyu araştırırsa Allah katında sıddıklardan yazılır. Yalandan sakının. Yalan in¬sanı günaha, o da cehenneme götürür. Kişi durmadan yalan söyler ve yalan araştırırsa Allah katında yalancılardan ya¬zılır.” (Buhari, Edeb 69), “Dâima doğruluğu araştırın! Doğrulukta helâkinizi görseniz bile, muhakkak onda sizin için kurtuluş vardır.” (Münavi, Feyzü’l-Kadir, 3/232), “Doğruluk, insanın içinde güven ve iç huzuru meydana getirir. Yalana gelince o, burkuntudur, bulantıdır.” (Tirmizi, Kıyame 60) sözleri, bunlardan sadece birkaçını teşkil etmektedir. Hem yalan hem de iftirada, aracılık yapan dil olduğu için, bütün organların ondan çekindiklerini de şu Nebevi sözler haber vermektedir: “Âdemoğlu sabaha erdi mi, bütün organları, dile yalvararak; “Bizim hakkımızda Allah’tan kork. Zira biz sana tabiyiz. Sen istikamette olursan biz de istikâmette oluruz, sen sapıtırsan biz de sapıtırız!” derler. (Tirmizi, Zühd 61). Yalan ve iftira, bir kişi hakkında yapıldığında, sadece bir kişinin hakkını ihlal söz konusu iken, böyle bir günah, bir topluluk hakkında olup da, aynı zamanda bunlar basın ve medya yoluyla yapıldığında ise, günah katlanmış, haklarında yalan söylenip iftira edilenlerin ve bu haberleri duyanların sayıları nispetinde günah da artmış olur. Kendisine karşı işlenen günahları affedebileceğini beyan eden Yüce Mevla, insanlara ait hukuk ihlallerine karışmayacağını, kıyamet günü hesap anında, davalı olanların kendi aralarında hesaplaşacaklarını, şehidlik gibi yüce bir mertebeye ermiş olanların bile, kul hakkından sorumlu olacağını da yine Allah Resûlü mü’minlere haber vermiştir. (Müslim, İmaret 117, 119,120) * E b u H ü r e y r e (r.a.)’den Resulullah (s.a.v.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edildi: “Büyük günahlar yedi tanedir : 1-Allah’a ortak koşmak 2-Haksız yere bir şahsı öldürmek. 3-Faiz yemek 4-Yetim malı yemek . 5-Harpten kaçmak 6-Namuslu kadınlara zina isnat edip iftirada bulunmak. 7-(İslam yurduna) hicret ettikten sonra tekrar gayri Müslim ülkesine dönmek.” Bezzar,Amr b.Ebi Şeybe’den rivayet etmiştir.Tergib ve Terhib Cilt 4 Sayfa 141 *Ancak bundan sonra tevbe edip ıslah olanlar müstesnadır. Allah çok bağışlayıcı ve merhametlidir.Nur 5 *Ey iman edenler! Eğer bir fâsık size bir haber getirirse onun doğruluğunu araştırın. Yoksa bilmeden bir topluluğa kötülük edersiniz de sonra yaptığınıza pişman olursunuz.Hucurat 6 *Arkadan çekiştirmeyi, yüze karşı eğlenmeyi âdet edinen herkesin vay haline!Hümeze 1 Görülüyor ki dil küçük olmasına rağmen, yanlış kullanıldığı zaman günahı çok büyüktür.Bu yüzdendir ki Efendimiz(sav), şöyle buyurmuştur: “Allah’a ve ahiret gününe iman eden,ya hayır söylesin yada sussun” (Buhari) İhlas İhlas Temiz sevgi ve yürekten bağlılık. Bir şeyi saf temiz ve arıtılmış hale getirmek. Kalbi saf etmek, çıkar ve şöhret amacı güdülmeyen, içten, riyasız, samimi sevgi ve bağlılık. “Ameller niyetlere göredir.” (Buhârî, Bedü’l-Vahy, 1) İnsan hayatında en önemli değer imandır. “İmandan sonra en önemli şey nedir?” sorusuna cevaben “niyet” desek herhâlde yanlış söylemiş olmayız. Amellerde Allah’ın rızası olmadıkça görünüşte Allah yolunda ölmek, ilim tahsil etmek ve infakta bulunmak gibi en makbul olan ameller bile sahibine hiçbir fayda sağlamamaktadır. Samimi olmayan iman, ibadet ve amellerin Allah yanında hiçbir değeri olmaz. İhlas olmadan yapılacak ameller, dünyaları doldursa bile hiçbir kıymeti yoktur. Kulluk Sınavımız: İhlas Ve Samimiyet ‘Kulumun en çok sevdiğim ibadeti, bana karşı samimi olmasıdır.” Ahmed b. Hanbel, V/254 Samimiyetle Bağdaşmayan Bazı Nitelikler Samimiyetin zıttı olan riya, ikiyüzlülük, münafıklık, yalan, aldatma ve kandırma gibi niteliklerin samimiyetle bağdaşmayacağı izah edilebilir. Bütün bu kötü niteliklerin Kur’an ve Sünnette nasıl yerildiği örneklerle anlatılır.Netice itibariyle dinin özünün samimiyete dayandığı Müslümanın da her işinde samimi olması gerektiği vurgulanır. İhlazsız işler boşuna emek De ki: “Şüphesiz bana, dini Allah’a has kılarak O’na ibadet etmem emredildi.”Zümer,39/11 Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) bir hadislerinde şöyle buyuruyor: “Kıyamet gününde aleyhinde ilk hükmedilen insanlar şunlardır: Birincisi şehitedilen kimsedir. O, Allah’ın huzuruna getirilir. Allah kendisine olan nimetlerini anlatır. O da bunları itiraf eder. Yüce Allah; “Öyleyse bu nimetlerime karşılık ne yaptın’’? diyerek sorar. Adam: “Ya Rabbi! Senin uğrunda şehit oldum” der. Allah şöyle buyurur: “Yalan söyledin! Sen yalnızca cesur denilsin diye savaştın. Sana da (cesur) denildi.” Onun hakkında emir verilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir. İkincisi ilim öğrenen, başkalarına öğreten, ayrıca Kur’an-ı Kerim okuyan adamdır. O, Allah’ın huzuruna getirilir. Allah kendisine olan nimetlerini anlatır. O da bunları itiraf eder. Yüce Allah; “Öyleyse bu nimetlerime karşılık ne yaptın?” diyerek sorar. Adam: “İlim tahsil ettim. İlmi başkalarına öğrettim ve senin uğrunda Kur’an okudum” der. Allah şöyle buyurur: “Yalan söyledin! Sen yalnızca alim denilmesi için ilim elde ettin, kari denilmesi için Kur’an okudun. Sana da bunlar denildi.” Onun hakkında emir verilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir. Üçüncüsü Cenab-ı Hakk’ın kendisine mal verdiği adamdır. O da getirilir. Allah kendisine olan nimetlerini anlatır. O’da bunları itiraf eder. Yüce Allah; “Öyleyse bu nimetlerime karşılık ne yaptın?” diyerek sorar. Adam: “Malımın tamamını yalnızca Senin yolunda harcadım” der. Allah şöyle buyurur: “Yalan söyledin! Sen yalnızca cömert denilmesi için malını infak ettin. Sana da bu denildi.” Onun hakkında emir verilir ve ateşe atılıncaya kadar yüzüstü sürüklenir. (Müslim, İmare 152) *Buhârî ve Müslim’in Hz. Ömer (r.a.)’den rivayet etmiş oldukları ve “niyet hadisi” diye meşhur olmuş olan hadis-i şerifte Allah Rasulü şöyle buyurmaktadır: “Ameller niyetlere göredir. Herkese niyet ettiği şey vardır. Öyleyse kimin hicreti Allah’a ve Rasulüne ise, onun hicreti Allah ve Rasulünedir. Kimin hicreti de elde edeceği bir dünyalığa veya nikâhlayacağı bir kadına ise, onun hicreti de o hicret ettiği şeyedir.” (Buhârî, Bed’ü’l-Vahy, 1, Eyman, 23; Müslim, İmaret, 155; Ebu Davud, Talak, 11; Tirmizî, Fedailu’l-Cihad, 16) İhlasın önemi (İslamiyet’e tam uyabilmek, ilim, amel ve ihlâsla olur) Üçünü ayrı ayrı açıklayalım: İlim, dinimizin emirlerini ve yasaklarını öğrenmektir. Amel, öğrendiklerini tatbik etmektir İhlâs, bunları yalnız Allah rızası için yapmaktır. Bu üçünü yapan İslamiyet’e uymuş olur. İmam-ı Rabbanî hazretleri, sonsuz kurtuluşa erişmek için ilim, amel ve ihlasın şart olduğunu bildiriyor. Bunlardan birisi olmazsa, diğerlerinin kıymeti olmaz. Yani ilimsiz amel, ihlaslı da olsa kıymetli olmaz. Çünkü ilmi olmadığı için yaptığı kötü bir şeyi Allah rızasına uygun zanneder. İlimle işlenen amelde ihlas yoksa, yine o ibâdet kıymetsizdir. İlim ve ihlas olsa, amel olmazsa, zaten ortada yapılan bir şey yoktur. İlim ve ihlasla yapılan amel, imanın parlayıp kuvvetlenmesine sebep olur. Buyuruldu ki: Âlimler hariç, insanlar helak olabilir. İlmiyle amel edenler hariç, âlimler de helak olabilir. İhlas sahipleri hariç, ilmi ile amel eden âlimler de aldanabilir. Kur’an-ı kerimde, salih [ihlaslı] amel övülüyor. Salihler için de buyuruluyor ki: (Onlar, kendi canları çekerken yemeği yoksula, yetime ve esire yedirirler. Biz bunları Allah rızası için veriyoruz; sizden ne bir karşılık ne de bir teşekkür bekliyoruz” derler.) [İnsan 76/8-9] İhlâssız amel içi boş çekirdeğe benzer. Ahirette herkese, bunu niçin yaptın diye sorulacak. Cevabı Allah için olanlar kabul edilecek, diğerleri atılacaktır. Hadis-i şeriflerde de buyuruldu ki: (Allahü teâlâ, ancak ihlâsla yapılan ameli kabul eder.) [Dâre Kutnî] İhlas 1- Yapılan işlerden sevap kazanabilmek için o işlere iyi niyetle başlamak gerekir. 2- Niyetin kalben yapılması önemli olduğu için, bunu ayrıca dille söylemek şart değildir. 3- Allah rızası gözetilmeden yapılan işlerden sevap kazanılamaz. 4- İnsan göründüğü gibi olmalı, dünyevî bir çıkar için dini kullanmamalıdır. 5- İhlas, niyet sağlamlığı demektir. *"İhlâsla bir dirhem amel, ihlâssız batmanlarla amellere râcih olması" ne demektir? Fiil ve davranışlarımız Allah rızası için olursa bir değer ifade eder. Aksi takdirde hiç bir anlamı olmadığı ifade edilmektedir. Şöyle bir benzetme yapılabilir: Başında bir rakamı olmayan sıfırların hiç bir değeri yoktur (000000000000001 gibi). Ama başında bir rakamı bulunması halinde her sıfır binlerce milyonlarca değer ifade eder. (1.000.000.000.000 gibi). İhlas adeta bir rakamını temsil eder. Yani yalnızca bir olan Allah rızası için yapılan her amel ibadet sayılır ve amelimize değer katar. *Hz. Peygamber s.a.v. Efendimiz de bizi şöyle uyarır: “Her zaman amellerinizde ihlâsı gözetin, zira Allah, sadece amelin halis olanını kabul eder.” (Münavî, Feyzu’l-Kadr) *Bu yüzden nefisle mücahede edilerek ihlâsla yapılan beş dakikalık amel, ihlâssız yapılan elli senelik amelden daha hayırlıdır. Efendimiz s.a.v.’in “vazifelerinde ihlâslı ol, az amel yeter” (Münavî, Feyzu’l-Kadir) ifadeleri de bu manaya işarettir. Bu niyet hadisinden şöyle bir sonuç da çıkmaktadır: Aslında ibadet olmayan bazı işler, iyi niyetle yapıldığı takdirde ibadete dönüşebilir. Mesela yemek yiyen kimse, bu gıdalardan elde edeceği kuvvetle ibadet edeceğini düşünürse, yemek yerken bile sevap kazanmış olur. Normal ticaretini yapan kimse, işini en iyi şekilde yaparak insanlara hizmet etmeyi, onları aldatmamayı düşünürse, hem para hem de sevap kazanabilir. *İhlâs, fenalığa ve kötülüklere karşı bir engeldir. Nitekim Allah (cc), tuzağa düşürerek onu fenalık ve fuhşa sürüklemeye çalışan Züleyha’ya, ihlası ile karşı koyan Yusuf (as)’ı bize örnek olarak göstermiştir ve şöyle buyurmuştur: “İşte biz ondan (Yûsuf’tan), fenalığı ve fuhşu gidermek için böyle yaparız. Çünkü o, bizim ihlâslı kullarımızdandır.” (Yûsuf Suresi, 12/24)Buradan anlıyoruz ki, haramlara düşmemek için gayret göstermek te ihlastır ve Allah tarafından övülen bir sıfattır. Ey Alemlerin Rabbi! Bizi İhlas ve Samimiyetten Ayırma… Kendi rızasına uygun bir yaşam ve ölüm nasip etsin. İlim İlim Allahü teâlânın subûtî sıfatlarından. Her şeyi bilmesi. İlim, tıpkı bir adres gibidir. Onu elinize alın ki cennete giden yolu kolayca bulabilesiniz. Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de hoştur.Mevlana İlim üç şeydir:Zikreden dil,şükreden kalp,sbreden beden …(Şems-i Tebrizi) Ya alim ol, ya talebe ol, ya dinleyen ol, ya bunları seven ol, beşinci olma helak olursun, (İbn Mesud’ un sözüdür): El Acluni; 1c. 138, Ebu Hanife :Farz ibadetlerden sonra en efdal ibadet ilimle meşgul olmaktır der. "Kıyamet gününde âlimlerin mürekkebi ile şehitlerin kanı tartılır, âlimlerin mürekkebi şehitlerin kanından ağır gelir." (Suyûti, el Câmiu’s Sağir, nr 10026; İbn Abdilberr, Câmiu Beyâni’l- İlm, nr. 139.) En büyük ilim Allahın varlığını ve birliğini bilmektir. Bu konuda imanını arttıracak ilimleri okuması gerekir. Ayrıca farz olan ibadetleri yerine getirecek kadar ilim öğrenmek de farzdır. İnsanlığa faydalı olan mesleklerde ilim tahsil etmek de farzı kifaye nevindendir. Bu bakımdan kişi kendi mesleği ile ilgili ilimleri öğrenmesi gerekir. *Kur'an-i Kerim yeryüzünün; insanların faydalanmalarına hazır ve uygun bir durumda yaratıldığını ifade etmiş, "...yeryüzünde dolaşın ve Allah'ın rızkından yeyin..."(Mülk 15) emrini vermiştir. Bu da ancak ziraat vb. ilimlerde ihtisas görmekle olur. Öyle ise ziraat ilmini tahsil etmek de dini ilimdir. Cenâb- Hak düşmana üstünlük sağlayacak her çeşit kuvveti hazırlamamızı emretmektedir. (Enfal, 60) Bu kuvveti hazırlamak ancak iktisad, fizik, matematik, kimya gibi ilimleri iyi bilmekle mümkündür. *“Müminlerin hepsinin topyekün sefere / savaşa çıkmaları uygun değildir. Öyleyse her topluluktan büyük kısmı savaşa çıkarken, bir grup da din hususunda sağlam bilgi sahibi olmak, dinî hükümleri öğrenmek için çalışmalı ve savaşa çıkanlar geri döndüklerinde kötülüklerden sakınmaları ümidiyle (onlara bu bilgilerini aktararak) onları uyarmalıdır.” (Tevbe, 9/122) *Hz Peygamber (s.a.v.)'e inen ilk vahiyde okumaktan, kalemden, eğitim ve öğretimden bahsedilir: "Oku, Yaratan Rabbinin adıyla oku! (el-Alak, 96/1) Ancak okumaya başlarken, Allah'ın adını anarak O'ndan yardım dileyerek başlanılması emrediliyor. Besmele, her işimizin başında bir anahtar görevi görür. "Bismillâhi'r-Rahmani'r-Rahim" demeden, Allah'ın adını anmadan başlanılan her hangi bir işte başarıya erişilemeyeceği Peygamberimiz tarafından bildirilmiştir. Onun için okumaya bizi yaratan Allah'ın adı ile başlamak gerekir. Okumak, bizi yaratan Rabbimizin adıyla okumak, aynı zamanda Allah'ın varlığını, birliğini bilerek ve tanıyarak, O'na iman ederek okumak demektir. Derviş Yunus'un dediği gibi: "Okumaktan mana ne Kişi Hakkı bilmektir Çün okudun bilmezsin Ha bir kuru emektir." Yunus Emre'nin de dediği gibi bilmek için okumak gerekir. Okuyan insanın da ilk önce kendi yaratanını bilmesi gerekir. “İlim öğrenmek kadın erkek her Müslümana farzdır.” (İbn Mâce, Mukaddime, 17) Hadis, farz-ı ayn ilimden bahsetmektedir. Farz-ı ayn ilim, her müslümanın bizzat öğrenmesi ve bilmesi gereken ilimdir. Bu ilmi ona farz kılan Allahu Teâlâ ve O’nun Rasulü’dür. Akıllı olup büluğ yaşına ulaşan her müslüman bu ilimlerden sorumludur. Çünkü bu durumdaki bir insan, iman ve ibadetle yükümlüdür. Helâl ve harama dikkat etmesi gerekmektedir. Görevli melekler tarafından amelleri yazılmaya başlanmıştır. Amele yükümlü olan bir kimseye ilk gereken iş, yapacağı işin ilmini öğrenmektir.Temel kaide şudur: Yapılması farz olan bir şeyin ilmini bilmek de farzdır. Bu şeyleri temelde üç ana gruba ayırabiliriz: (Gazâli, İhyâ, I, 25) 1- İnanılması şart olan esaslar. 2- Yapılması icap eden farzlar. 3- Terkedilmesi gereken haramlar. Bunlarla birlikte vacip, sünnet, mendub, müstehab, mübah, mekruh ve müfsid olan ameller mevcuttur ki, onların bilinmesi farzlardan sonra gelir. Hadis, farz-ı ayn ilimden bahsetmektedir. Farz-ı ayn ilim, her müslümanın bizzat öğrenmesi ve bilmesi gereken ilimdir. Bu ilmi ona farz kılan Allahu Teâlâ ve O’nun Rasulü’dür. Akıllı olup büluğ yaşına ulaşan her müslüman bu ilimlerden sorumludur. Çünkü bu durumdaki bir insan, iman ve ibadetle yükümlüdür. Helâl ve harama dikkat etmesi gerekmektedir. Görevli melekler tarafından amelleri yazılmaya başlanmıştır. Amele yükümlü olan bir kimseye ilk gereken iş, yapacağı işin ilmini öğrenmektir.Temel kaide şudur: Yapılması farz olan bir şeyin ilmini bilmek de farzdır. Bu şeyleri temelde üç ana gruba ayırabiliriz: (Gazâli, İhyâ, I, 25) *“Hikmet (faydalı bilgi) Müminin yitik malıdır; nerede bulursa alır” (Keşfu’l Hafa, H. No: 1157) buyurarak, ilmin, Müslüman üzerine bir fariza ve yitik bir mal gibi olduğunu vurgulamış ve onu nerede bulursa devşirmelidir, demiştir. İlmin fazileti Yüce dinimiz; ilme ve ilim ehline çok büyük değer vermiştir. Yüce Rabbimiz ilim ehli olanları Kuran-ı Kerim’de şöyle methediyor: Yoksa geceleyin secde ederek ve kıyamda durarak ibadet eden, ahiretten çekinen ve Rabbinin rahmetini dileyen kimse (o inkarcı gibi) midir? (Resûlüm!) De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Doğrusu ancak akıl sahipleri bunları hakkıyla düşünür.Zümer, 39/9. *Dinimize göre; ilimden asıl maksat, Allah’ı bilmek suretiyle ahlaklı ve adaletli birey ve toplum oluşturmaktır. Bu bağlamda ilim mücerret bilmekten ibaret kalmayıp uygulamaya dönüşürse, maddi olduğu kadar manevi üstünlük sebebi de olur. Ebu Ümâme (ra) anlatıyor: “Resûlullah (sav)’a biri âbid diğeri âlim iki kişiden bahsedilmişti. Bunun üzerine Hz. Peygamber: “Âlimin âbide üstünlüğü, benim sizden herhangi birinize olan üstünlüğüm gibidir”. Tirmizî, İlim 19 (2688) Buyurarak ilim tahsil eden kimsenin Allah katında üstün bir rütbeye sahip olduğunu müjdelemiştir. Değerli müminler! İlimle ilgilenmek ve ilim yolunda olmak büyük bir kazançtır. Bu konuyla ilgili Peygamberimiz şöyle buyurdu: “Kim ilim öğrenmek için bir yol tutarsa, Allah da onu cennete giden yollardan birine dahil eder. Melekler, ilim öğrenmesinden hoşnut olarak o kimseyi korurlar. İlim öğrenen için göklerde ve yerde olanlar, hatta denizdeki canlılar bile istiğfar ederler. Âlimin ibadet edene üstünlüğü, dolunaylı gecede ayın diğer yıldızlara olan üstünlüğü gibidir. Âlimler peygamberlerin vârisleridir. Peygamberler, ne dinar ne de dirhem miras bırakırlar, ama ilim miras bırakırlar. Kim ilme sahip çıkarsa, büyük bir nasip elde etmiş olur.” Ebû Davûd, İlim 1(3641); Tirmizî, İlim, 19. İslâm’da ilim ve ilmi araştırmalar her zaman teşvik edilmiştir. Ancak Kur’ân, hayatı sadece maddî ve tek boyutlu bir olgu olarak görmediğinden bilgi edinme yoluyla elde edilen kazanımın da sadece maddi bir menfaat ve üstünlükten ibaret olmadığını da hatırlatır. Hz. Peygamber efendimiz: “İlim talebi için yola çıkan kimse dönünceye kadar Allah yolundadır.” Tirmizî, İlim 2 (2649), İbnu Mâce, Mukaddime 17, (227). Buyurarak ilim öğrenmenin ibadet olduğunu müjdelemiştir. İlim ve ilmi buluşlar insanı hayra sevk ediyorsa faydalıdır. Aksi takdirde şerre ve kötülüğe götürüyorsa zararlıdır İlmin zekatı: (Rabbinin yoluna hikmet ile, güzel öğütlerle çağır! Onlarla en güzel şekilde tartış!) [Nahl 125] İlmin zekâtı, öğrendiğimiz ilmi önce kendi hayatımızda yaşayıp daha sonra bu ilmi inanlara anlatmakla olur. Bildiğimiz iyi ve doğru şeyleri, bilmeyenlere, en güzel tarzda öğretmek gerekir. Çünkü ilmin zekâtı, bilmeyenlere ilmi öğretmekle ödenir. Emr-i maruf ve nehy-i münker yapan, tavsiye ettiği iyi şeyleri kendi yapmalı, kötü olarak bildirdiği şeyleri kendisi işlememelidir! İşlerse sözü tesirli olmaz. Kur’an-ı kerim'de mealen buyuruluyor ki: (İnsanlara iyiliği emreder de, kendinizi unutur musunuz!) [Bekara 2/44] İlmiyle amel etmeyeneni, bülbül gibi ötse de kargayla bir tut. *{ ….. Ebu Hureyre r.a dan. Resulullah s.a.v şöyle derdi : Allah’ım şu dört şeyden sana sığınırım ; Hayrı olmayan ilimden, huşu duymayan kalpten, doymak bilmeyen nefisten ve icabet edilmeyen dua’dan. " EBU DAVUD : 2.C.1548.N İslam dinine emeği geçenlerden Allah razı olsun hizmet etmek isteyenlerede rabbim yardımcıları olsun İlahiler A İlahi Sözleri Açan çiçeklere meyve, Verilmiyor Muhammedsiz, Hakk’dan gelen derde derman, Verilmiyor Muhammedsiz, Çok meşgul ol Kur’an ile, Seherlerde figan ile, Son nefeste iman ile, Ölünmüyor Muhammedsiz, Aciz kulun sana asi, Silinmiyor kalpten pası, Gönüllere Allah aşkı, Verilmiyor Muhammedsiz. “sallallahü aleyhi ve sellem” B BESMELE Surelerin başıdır Ayetelerin nakışıdır onunla başlar her şey müminler sırdaşıdır Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Besmelenin adı var dillerde hoş tadı var yedi kat göve çıkar görülmez kanadı var Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Kuran’ın anhtarı besmeledir bağları cennete üç ırmak var bal süt kevser ırmağı Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Besmelesiz iş olmaz anadır düş olmaz imanı güçlendirir bunda şüpheniz olmaz Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Kalbimizi daraltmaz rumumuzu karaltmaz her kapıyı o açar başka kapı aratmaz Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Besmelede gerçek var söyle mevlaya yalvar her sofranın başında söyler hep Müslümanlar Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim Bismillahirrahmanirrahim G Seni görmeyen gözü neyleyim, Seni bilmeyen aklı neyleyim, Seni özlemeyen kalbi neyleyim, Ya resulallah selamun aleyk... Ya resulallah muhtacız sana, Ya habib allah aşığız sana, Ya nebi allah hayranız sana, Ya resulallah selamun aleyk... Ya resulallah bağışla bizi, Sana layık ümmet olamadık ki, Hatamız,günahımız öyle çok ki, Huzuruna gelmeye yüzümüz yok ki... Annem hasretine dayanamadı, Bu ayrlık yüreğimi dağladı, Altı ay boyunca gülmedi ağladı, Fatımatı zehra ya resulallah... Musa'b bin umeyr sana benzerdi, Uhutta bu yüzden şehit edildi, Aşkından yandı yandı eridi, Ne güzel sahabe neyin var senin... Tüm işkencelere göğsünü gerdi, Cemalini bir kez göreyim derdi, Ravzanda ruhunu teslim ederdi, Aşkından yandı ahbabın senin... Aşkından küçükler bile inledi, Ona kimseler etki edemedi, Mübarek elin deyince dindi, Bir küçük kadar olamadık ki... H PERVANE PERVANE Kâbe’de tüm hacılar döner pervane pervane Hem analar hem bacılar döner pervane pervane Yüz binlerce insan döner hepsi aynı yöne gider Cennete cemalin ister döner pervane pervane Dünya döner insan döner kâinatta her şey döner On sekiz bin âlem döner döner pervane pervane Tavaf yapar Zemzem içer Âşıklar kendinden geçer Lebbeyk Allah deyip döner döner pervane pervane İ İBRET Gonca gonca açan güller misk ü anber saçan güller Ağlar ağlar zikrederler boynu bükük solan güller Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret Gül budanır gonca olur bağ budanır onca olur Yunus’un odunu gibi budanan kul doğru olur Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret Sen de budan gonca iken gözüne batmadan diken Pişman olur nadim olur budanmadan ömrü biten Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret K S Sevdim seni Mabuduma, canan diye sevdim Bir ben değil alem sana hayran diye sevdim Evladı ıyalden geçerek ben ravzana geldim Ahlakını methetmede Kur'an diye sevdim Kurbanın olam şahı resul, kovma kapından Didarına müştak olan yezdan diye sevdim Mahşerde nebiler bile senden medet ister Gül yüzlü melekler sana hayran diye sevdim... R RABBİM ALLAH DİYECEĞİM İnse başıma bin yumruk Rabbim Allah diyeceğim. Aksa kanım oluk oluk Rabbim Allah diyeceğim. Yusuf gibi düşsem suya Atsalar beni kuyuya Nice şeref duya duya Rabbim Allah diyeceğim. Sürseler yaban eline Atsalar zindan evine Haykırıp zindan evine Rabbim Allah diyeceğim. Elekten süzseler beni Taş ile ezseler beni Haykırıp gönülden yine Rabbim Allah diyeceğim. Ecelden gelip öleceğim Ben kabre gireceğim Melekler sual sorunca Rabbim Allah diyeceğim. Baş koymuşum ben bu yola Ölüm bana düğün ola Hem başında hem sonunda Rabbim Allah diyeceğim. R RESULDEN SÖZ EDERMİSİN Ey seherin esen yeli medeninden esermisin? 2 Hasretinden haz etmiyene Resulden söz edermisin? 2 Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arinsin. 2 Gönüller aşkına doymadi aglayan gönül sevinsin. 2 Ol Resulun askina ben gönül verdim bilirmiisn? 2 Medineden gelmis isen Resulden söz edermisin? 2 Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arinsin. 2 Gönüller aşkına doymadi aglayan gönül sevinsin. 2 Gercek haktır, dünya yalan, hakka dogru gidermisin? 2 Tüm varlıga nebi olan Resulden söz edermisin? 2 Anlat durma Muhammedi anlat nefisler arınsın. 2 Gönüller aşkına doymadı aglayan gönül sevinsin. 2 Y Z SUBHANALLAH Zikre dalmış bütün alem, daim söyler subhanallah Arşı kürsü levhi kalem daim söyler subhanallah Gökyüzünde uçan kuşlar, bulutlarda akan Sıra sıra dağlar taşlar daim söyler subhanallah --ooo--- Seher vakti esen yeller hak yolunda dönem diller Güneşten kavrulan çöller daim söyler subhanallah Toprak üstünde sümbüller bahçelerde gonca güller Şakıyıp öten bülbüller daim söyler subhanallah İman *Allah'ın (verdiği) rengiyle boyandık. Allah'tan daha güzel rengi kim verebilir? Biz ancak O'na kulluk ederiz (deyin). Bakara 2/138. İnsan İman edip Allah'ın Kitabına göre kendini yönlendirecek olursa, Allah'ın boyasıyle boyanmış demektir.Çiçeklerde renklerini topraktan alırlar. *Îman, ateş ile insan arasında bir duvardır; yakmasın diye… *İman sadece inandım demek değildir. 1-Dil 2-Kalp 3-Fiil,yani icraat birleşmelidir.Biri eksikse iman olmaz. Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz. * Arıyı duman, insanı iman yola getirir. Hedefe varmak için inanmak yetmez, yürümek de gerek. * İman nedir ? diye akıldan sordum; Akıl, kalbimin kulağına söyleyerek, iman: Edeb'tir, dedi. MEVLÂNA Celâleddin Rûmî ( K.S.) İmanın amelle ilişkisi vardır. Bir kişi iman esaslarına inanıyorsa artık hayatını Allah’ın rızası yönünde düzenlemelidir. İmanımızın gücü buna yetmelidir. Eğer inancımız ibadetlerimizi yerine getirmemize yetecek derecede güçlü değilse, kendimizi mutlaka bir muhasebeye çekmeliyiz. İmanın Kelime Anlamı Nedir ? Sevgili Müslüman Kardeşlerim İman Hakkında Bilgiler Verelim.İman’ın Lugat Manası : Tasdiklemek ve İnanmak Anlamına Gelmektedir. İman’ın Şer’i Anlamı Nedir ? Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’in Allahü Teala’dan Getirdiği Tüm Hükümlere İnanmak ve Dilimiz İle Zikretmektir.2 Şekilde Açıklanabilir ; * İcmali İman ve Tafsili İman.. İcmali İman Nedir ? İcmali İman Lailahe İllallah Muhammedün Rasulallah Kelimesi İle Özet Şekline Getirilebilir, Peygamber Efendimizin Tebliğ Ettiği Herşeydir, Allahü Teala’dan Başka İlah Yok ve Hz.Muhammed (s.a.v) Onun Rasulüdür. Bakara sûresinin 285.âyetinde yer alan “Biz peygamberler arasında ayrım yapmayız. İfadesi sevgili Peygamberimizin Miraç hediyesi olarak insanlığa getirdiği evrensel bir mesajdır. Biz Müslümanlar, bu mesajla, insanlığın yolunu aydınlatan, onlara huzur ve barış önderliği yapan bütün peygamberlere iman ederiz. *Peygamberimiz (sas) şöyle buyuruyor: “Bana iman etmeyen Allah'a iman etmemiş olur … İbn Hanbel VI, 382. * Rasûlullah (sav) buyurdular: “Allah’ı rab, İslâm’ı din, Muhammed’i peygamber olarak benimseyip onlardan râzı olan kimse imanın tadını tatmıştır” (Müslim, İmân 56) Tafsili İman Nedir ? Lailahe İllallah Muhammedün Rasulallah Kelime-i Tevhidini Tüm Kalbi İle İnanarak Zikrettikten Sonra, Dinimiz Üzerinde Bulunan Tüm hususları Araştırıp Hepsine Birden İnanmak Demektir. "Eshedu en lâ ilâhe illellâh ve eshedü enne Muhammeden abdühü ve Rasûlüh."Anlami: "Ben sahitlik ederim ki, Allah'tan baska İlah yoktur. Yine sahitlik ederim ki Hazreti Muhammed (s.a.s.) Allah'in kulu ve Peygamberidir."Ikinci sekilde iman, inanilacak seylere ayri ayri, teker teker, her bir iman konusunda genis bilgi sahibi olarak yapilan imandir. Buna "Tafsili Iman = Genis Bir Sekilde Iman" denir. Peygamber Efendimiz İman’ı Nasıl Tarif Etmiştir ? Peygamber efendimizin (s.a.v.)İman,Amentü’de bildirilen altı esasa inanmaktır. Amentü olarak bildirilen hadis-i şerifin Türkçe’si şöyledir: (İman; Allah’a, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe,[yani Kıyamete, Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana], kadere, hayrın ve şerrin Allah’tan olduğuna, ölüme, öldükten sonra dirilmeye, inanmaktır. Allah’tan başka ilah olmadığına ve benim Onun kulu ve resulü olduğuma şehadet etmektir.) [Buhari, Müslim, Nesai] İman’lı İnsan Güçsüz’e Zulmetmez, İman’lı İnsan Mahremi Olmayan Kadınlara Yan Gözle Bakmaz, İman’lı İnsan Etrafındaki İnsanların Arkasından Kuyu Kazmaz, İman’lı İnsan Gıybet Etmez (Edilen Yerde Durmaz), İman’lı İnsan Çalıp Çırpmaz,Özü Sözü Birdir, İman’lı İnsan Allahü Teala’nın Emir Ve Yasaklarından Dışarı Çıkmaz… Örnek insan gerekli. Size bir ateist gelse ve "Ben müslümanlığı kitaplardan okudum. Bir de şahıslardaki yaşantısını görmek istiyorum. Bana bir müslüman göster ve ben onu uzaktan takip edeyim. Yürüyüşünü,selamlaşmasını, oturuşunu, ticaretini, konuşmasını,insanlarla, ailesiyle olan münasebetlerini gözleyeyim" dese kimi gösterebilirsiniz.Hep bindörtyüz sene öncesinin ,o görmedikleri insanlarını (Ashab-ı. Kiram'ı) göstermek yeterli değildir.Rabbimiz "İnsanların iman ettiği gibi iman edin" derken o günüh müşriğine örnek insan sahabe idi. Bugünün müşriğine örnek insan biz olmalıyız. Çocuklarımıza Allah’ı Nasıl Anlatalım? Çocuklar ve Çiçekler Çocuk hâneye yollanmış ilâhî armağan, emânet-i ilâhi. “Dünyâda bir bebek gülüşünden daha tatlı birşey ne görülmüş, ne işitilmiştir.” Çocuk cennetin güzel kokulu çiçeği , ailenin neşesidir. İslâm’da din eğitimi, bir açıdan bakılırsa çocuk doğduktan itibaren, bir açıdan bakarsanız ondan da önce, eş seçimiyle birlikte başlar. Bu eğitimi eş seçimiyle başlatan din âlimleri, uygun bir eş seçilmediği takdirde çocuğun ilk ve temel okulu olan evde taşların hiçbir zaman yerli yerine oturmayacağını haklı olarak öne sürerler. Çocuk mahremiyeti annesinin davranışlarıyla taa doğmadan önce öğrenir.İmam –ı Gazali’ ye 8 aylık bebeğini getiren bir anne, bebeğini ne zaman terbiye etmesi gerektiğini sorar. İmam-ı Gazali’nin verdiği cevap hamilelik evresinin önemini vurgulamak adına çok önemlidir: “Çok geç kaldın!” Enes İbnu Malik (ra) anlatıyor: "Rasulullah (asm) Ensar'ı ziyaret eder, onların çocuklarına selam verir, onların başlarını okşar ve onlara dua ederdi." (Nesai) Hiç haram lokma yemeyen annenin çocuğu başka olur, hep abdestli dolaşan annenin çocuğu başka olur. Bütün evliyaya bakıyorsunuz, annesinin karnında iken “benim yavrum hamile iken şüpheli lokma yedim mi, karnımı teperdi” diyor. Loğusa kadın da, cünüp kadın da çocuğunu emzirebilir, haram değil. Ama tabi sütünü besmelesiz vermemesi lazım. Haram olmaz da, besmelesiz verdiği zaman şeytan ortak olur. Peygamberimiz (as) telafi yolunu şöyle göstermiştir. ‘‘Sizden kim bir şey yerse, bismillahirrahmanirrahim’’ desin. Başta bunu söylemeyi unutursa, aklına gelince veya sonunda ‘‘bismilahi evvelihi ve ahirihi’’ desin. (R.Salihin:732+ Hadis Ans:10/398) Okulda öğretmenlerden önce evde anne baba, çocuk için en önemli “eğitici” olduklarının farkında olmalıdırlar. Uzmanlar, çocuğun 0-7 yaş arasındaki eğitiminin asla ihmal edilmemesi gerektiğini belirtmektedirler. Hele hele “el kadar çocuk ne anlar” anlayışı çok yanlış. Anne baba ve eğiticiler açısından kaba bir tasnifle ifade edilirse, 0-6 yaş dönemi “telkin,” 7-10 yaş dönemi “teşvik,” çocuk, yedi yaşına geldiğinde, ciddi ciddi, namaza ve diğer mükellefiyetlerine yönlendirilmelidir.“Bin öğüt bir örneğin yerini tutmaz” derler. Bu sözde aşırılık olabilir ama, bir gerçeği yansıttığı da muhakkak: Çocuğun eğitiminde âile, okul, çevre çok önemlidir. Şâir Arif Nihat Asya “Biz abdest almayı kitaplardan okuyarak değil, abdest alanların eline su dökerek öğrendik” der. Bu, görerek eğitim ve öğretimdir ve âile içi eğitimin özüdür. Bu dönemde çocuk Allah, Peygamber ve Kur’an sevgisiyle buluşmalıdır. Bu, terbiyenin temelidir, rûhun ana gıdasıdır. 10-14 yaş dönemi “ikaz,” 14 yaş üzeri üzeri ise “müsamaha dönemi” olarak isimlendirilebilir. Buna göre çocuğa ilk önce dini açıdan önemli ve en temel telkinler yapılır. Çocuğun kulağına ezan ve kamet okunması, konuşmaya başladığında “La ilahe illallah” sözünün söyletilmesi, telkin faaliyetleri arasında sayılabilir. Teşvik döneminde ise çocuğun namaz kılmaya özendirilmesi, doğru davranışları yapmaya yönlendirilmesi, az yemek yemeye veya arkadaşlarıyla paylaşmaya ikna edilmesi, teşvik döneminde yapılabileceklere örnek olarak verilebilir. İkaz dönemi ise, çocuğun ergenlikten önceki son virajdır. * Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Tahrîm, 66/6 Bu dönemde çocuk bir hamurdur, yoğrulur, bir fidandır; eğersen eğilir, eğmezsen doğru büyür. *Kendisine ölüm geldiği zaman Yakub, oğullarına şöyle dedi: “Benden sonra kime kulluk edeceksiniz? Onlar da; senin ve atalarının İbrâhim, İsmâil ve İshâk’ın ilâhı olan tek Allah’a kulluk edeceğiz, biz ancak O’na teslim olmuşuzdur” dediler. Bakara 2/133. Bütün müslümanların da en büyük endişesi olmalıdır. Bu âyet-i kerimeden bu mesajı almamız gerekir, diye düşünüyorum. “ Çocuk aklı ermeğe başladıktan sonra, çevresini tanırken, içinde yaşadığı dünyâyı öğrenirken, onu aynen Allah ve Rasûlü’nün tarif ettiği, şekilde öğrenmelidir. Güneşe baktığı zaman, orada Allah’ın astığı kandili görmeli, yere baktığı zaman, kendisi için Rabbi tarafından hazırlanmış bir yuva bulmalı, başının üstündeki kuşları kimin uçurduğunu, yıldızları semâya inci tâneleri gibi kimin dizdiğini, dünyâsını renk renk kimin süslediğini bilmelidir. Bence günümüzde en çok eksik bırakılan tarafı burasıdır. Üç şeyi sevmeyen gönül karanlıktadır: Çocuğu, tabiatı, itâatı” Küçük çocukların meseleleri asla küçük değildir. Allah hepimizin çocuğunun bizler için yüz akı olmasını ve ölümümüzden sonra amel defterimizi açık bırakacak evlat olmalarını nasip eylesin.Amin Son nefeste iman ile ölmek En büyük felaket imansız ölmektir. İmansız, yani kâfir olarak ölmemek için, ilim sahibi olmak, ihlâsla amel etmek, haramlardan kaçıp ibadetleri yapmak şarttır. İnsan nasıl yaşarsa öyle ölür. O hâlde, imanlı yaşamak lazımdır. İmanlı yaşamak için de, haramlardan sakınmak ve ibadetleri yapmak gerekir. Kâfirin son nefesteki imanı makbul değildir. Bunun için, Firavun’un son nefesteki imanı muteber değildir. Bir âyet-i kerime meali: (Firavun boğulacağı an, “İsrailoğullarının inandığından başka ilah olmadığına inandım, artık ben de Müslüman oldum” dedi. Ona, “Şimdi mi inandın, daha önce başkaldırmış ve bozgunculuk etmiştin” dendi.) [Yunus 90, 91] Ölürken, ahiret hallerini gördükten sonra kâfirin imanı muteber olmaz. Fakat o anda da, Müslümanın günahlardan tevbesi kabul olur. Aşık Yunus neyler iki cihânı sensiz, Sen Hak Peygambersin şeksiz, gümânsız Sana uymayanlar gider imânsız, Adı güzel, kendi güzel Muhammed. İmtihan Allah’ın İnsanları İmtihanı… Hayat bir imtihandır. İmtihansız Bir Dünya Yok Dünya hayatı geçici, Ahiret hayatı kalıcıdır. Kişi Dinine Bağlılığı Oranında İmtihan Edilir Dünyanın geçici bir imtihan yeri olduğunu sakın unutma Bu dünya öyle bir imtihan ve deneme yeridir ki, her hayrın önünde bir şer engeli vardır. Kuran’a göre dünya hayatı ölüm sonrası hayat için bir imtihan yeridir. Hanginizin daha güzel iş yapacağını belirlemek için sizi imtihana çekmek üzere ölümü ve hayatı yaratan O’dur. Azîz’dir O, Gafûr’dur.Mülk 67/2 İnsan hayatının her anında karşısına çıkabilecek durumlar ile yapması gereken tercihler ile aslında Allah tarafından imtihan ediliyor olabileceğini aklından çıkarmamalıdır. Bu imtihanlarda doğru tercihleri yapabilmek için gaflet ve şeytanın dürtüklemelerine karşı uyanık olmalıdır. Sahabelerden Sa’d(r.a)rivayet ediyor: Dedim ki: Ya RasulALLAH , insanların belâsı/imtihanı en çetin olanı kimdir? Buyurdu ki: “Peygamberler ve sonra da derece derece müminlerdir. Kişi, dini oranında belâ görür/imtihan edilir. Dini kuvvetli ve sağlam ise belâsı ağır olur. Dininde zayıflık söz konusu ise, dini kadar belâ görür/imtihana tâbi tutulur. Bela o kimseyi devamlı takib eder. Nihayet onu bırakıncaya kadar, böylece kul, yeryüzünde hatası olmadığı halde yürür."( Sünen İbn-i Mâce 3249) Adamın birisi Resulullah’ın(s.a.v)yanına gelerek, Ya RasulALLAH (s.a.v)ben seni çok seviyorum dedi. Allah resulü(s.a.v): Eğer beni seviyorsan, belaya sabırla hazırlan. Yemin ederim ki, Beni sevene bela, tepeden dereye gelen sudan hızlı gelir dedi.(Silsile Sahiha 1586) Hz.Adem ve Hz.Havva Cennette bir meyveyle imtihana tabi tutulmuş: Emir ve yasak cennette başlamış ve Hz. Adem'le Hz. Havva cennette eğitimden geçirilmiş.Âyette, ikiniz yiyiniz, ikiniz cennete yerleşiniz, ikiniz şu ağaca yaklaşmayınız emirleri iki kişi olduğunu gösteriyor.Bakara 2/35 Emir ve yasaklar karşısında erkeklerle kadınların eşit olduğunu da göstermektedir.Şeytan her ikisininde ayağını kaydırdı ve onların cennetten çıkmalarina sebeb oldu.Şeytanın aldatmasıyla bu imtihanı kaybeden ve sonucunda cennetten dünyaya gönderilen insanlar, bu dünya hayatlarında karşılaşacakları başka imtihanları başarıyla geçerlerse, asıl yurtlarına geri dönebileceklerdi. İmtihanında başarısız olunca yeryüzüne gönderilmiş, hatasını anlayınca Rabbine niyazda bulunmuş hatasından dönmüş, dünya ve Ahiret için kazananlardan olmuştur. Şeytanla olan düşmanlığımız kıyamete kadar devam edecektir. Aziz Kardeşlerim! Rabbimiz, en çok sevdiği kullarını en büyük musibetlerle imtihan etmiştir. Bu sebeple geçmişte en büyük sıkıntılarla imtihan edilen kişiler, O’nun en çok sevdiği kulları olan peygamberler olmuştur. Zira Rabbimiz, dostluğuna talip kullarını böyle çetin imtihanlara tabi tutar. Hz. Âdem ebedilik arzusuyla sınanmıştır, ölümsüz olma isteği Hz. Âdem’in imtihanıdır. Hz. İbrahim, Hz. İsmail’le sınanmıştır, evlat sevgisi, Hz. İbrahim’in imtihanıdır. Hz. İsmail, canıyla imtihan edilmiştir. Hz. Yakub, Hz. Yusuf’la sınanmıştır, Hz. Yusuf, Züleyha ile imtihan edilmiştir. Hz. Eyyüb taşları çatlatan bir sabır imtihanından geçmiştir. Teslimiyetin, sabrın, cesaretin, iffetin, Rabbimize karşı samimiyetin timsali olan peygamberler, kulluk sınavının en güzel örneklerini sergilemişlerdir. Ashâb-ı Kehf saraylarda bulamadıkları bu rahmeti mağarada buldular. Son peygamber, Hâtemü’l-Enbiyâ, Sevgili Peygamberimiz (s.a.s) ise imtihanın her çeşidiyle sınanmıştır. Âlemlerin Efendisi, imtihanın ne demek olduğunu, bir beşerin tek başına musibetlerle na mücadele edebildiğini örnek hayatıyla bizlere göstermiştir. Onun imtihanı, Mekke’de bir yetim olarak peygamberlik yükünü omuzlayabilmesiydi. Onun imtihanı, bir eline güneşi, diğerine ayı verseler dahi yolundan dönmemesiydi. Onun imtihanı, Taif’te taşlandığı halde dudaklarından muhataplarına rahmet dileyen dualar dökülmesiydi. Bedir’de bir avuç müminle müşrik ordusunun karşısına çıktığında mübarek ellerini açıp Rabbine “Allah’ım! Şu bir avuç İslâm toplumunu helâk edersen (korkarım) yeryüzünde sana ibadet eden kimse kalmayacak.” Tirmizî, Tefsîru’l-Kur’ân, 8.diye seslenmesiydi. Aziz Kardeşlerim! Şunu bilmeliyiz ki Rabbimiz, mümin kullarını kendilerine azap etmek için değil, ancak arınmaları için imtihan eder. Müminin görevi varlıkta şımarmamak, yoklukta isyan etmemektir. Müminin görevi, nimetlere şükretmek, musibetlere sabretmektir. Marifet, acıyı bal eylemede, belayı lütuf bilmededir. Marifet, “kahrın da hoş, lütfun da hoş” diyebilme olgunluğunu gösterebilmektedir. Ebû Yahyâ Suheyb İbni Sinân (ra)dan rivâyet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle buyurdu: “Mü’minin durumu gıbta ve hayranlığa değer. Çünkü her hâli kendisi için bir hayır sebebidir. Böylesi bir özellik sadece mü’minde vardır: Sevinecek olsa, şükreder; bu onun için hayır olur. Başına bir belâ gelecek olsa, sabreder; bu da onun için hayır olur. ” Müslim, Zühd 64. ( III, 2295) *Âişe radıyallahu anhâ'dan rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:"Sabah namazının iki rek`at sünneti, dünya ve dünyadaki her şeyden daha hayırlıdır."Müslim, Müsâfirîn 96 Herkes kendi seçiminden sorumludur. Her insanın ebedi hayatı, kendi amelleriyle şekillenir.(Necm, 39) Müslümanlar dünya hayatının bir imtihandan ibaret olduğu bilincine varıp hayatlarını ona göre düzenlemelidir. Çünkü şu uzun gibi görünen altmış yetmiş yıllık hayat ahiret hayatının yanında bir gün ya da bir günün yarısı gibidir. Rabbim bizi imtihanlara sabır gösterenlerden eylesin. Âmin… İsraf Sonra o gün, size verilmiş olan her nimetten sorguya çekileceksiniz.Tekasur 102/8 (Şükrederseniz, verdiğim nimetleri artırırım) buyuruyor. (İbrahim 14/7) Nimetleri verenin Allah olduğu bilincini taşımak suretiyle israftan kaçınmalı, hamd ve şükrü elden ve dilden düşürmemelidir. İsraf nedir? İsraf, gereksiz ve ölçüsüz harcamaktır. Biz her ne kadar israfı, suyun fazla akıtılması, ekmek kırıntılarının çöpe akıtılması, pastanın yarısının yenip yarısının çöpe atılması olarak görüyorsak da asıl israf gereksiz ve yersiz harcanan her şey için söylenebilir. En büyük israf ekmek ve su üzerinden değildir. Ekmek ve su, israfı da değerlendirilen nimetlerdir. Ekmek atıldığında kuşlara, kedilere, köpeklere yem olur. Bu bir tür israftan kurtulmuş olabilir. Su ne kadar dökülürse dökülsün, denizlerde tekrar buharlaşıp su olarak gelebilir. İhtimal de olsa insanın ömrü israf edildiğinde geri dönüşümü yok, en büyük israf hayat israfıdır ve en büyük israf sağlık israfıdır. Yine en büyük israf iman nimetinin israfıdır, en büyük israf ilim israfıdır. Allah’ın verdiği ilmi gereksiz yere, boş yere harcamak ve kullanmamak israftır. Allah neyi nimet olarak kuluna lütfetmişse o muhakkak gerekli ve dengeli bir şekilde kullanılmalıdır. Mü’min bir cemaatin içinde olmak da bir nimettir. Anne, baba, kardeşler nimettirler, asla çarçur edilmemelidirler. Bir Müslüman’ın kardeşlik mefhumunu zedelemesi de israftır. Allah israf edenleri asla sevmez. Allah’ın sevmediği işlerdendir israf. Ama israf sadece suyun boşa akıtılması değildir. Boşa akan hayat, boşa geçen her dakika israftır. *Mü'min, meşru-helâl malından ancak Allah'ın ve Peygamberin koyduğu ölçülere göre harcayabilir. Şah­sî ve ailevî ihtiyaçlarını karşılar. Zekât, nafaka ve Fitre gibi mâlî vecîbelerini îfa eder ve bir de cemiyete fayda­lı hizmetler yapabilmek ve hayırlı eserler kazandıra­bilmek için tüketimde bulunur. *“… Yiyin, için, fakat israf etmeyin; çünkü Allah israf edenleri sevmez.” (A’râf suresi, 7/31) Yemek yemekten maksat, zevk ve lezzet alarak nefsin boyunduruğu altına girmek değil, Allâh'a kulluk ve ibâdete güç kazanmak olmalıdır. Yani yemek bizzat gâye değil, hedefe giden yolda bir vâsıta olarak görülmelidir. Yeme ve içmede tehlikeli olan şey, tokluk sebebiyle günâha düşmektir. *“İnkâr edenler, dünyada sâdece zevk u safâ ederler ve hayvanların yediği gibi yerler! Onların varacağı yer cehennemdir.” (Muhammed 47/12) Kâfirlerin bütün ihtimamları midelerine ve şehvetlerinedir. Âhirete dönüp bakmazlar bile. Dünyaya harîstirler ve âkibetten gâfildirler. Dolayısıyla mü'min, onlardan farklı olarak yeme içmede ölçülü olmalı, dünyaya ve nimetlerine karşı ihtiyaç nispetinde rağbet etmelidir. *Saçıp savuranlar, şüphesiz şeytanlarla kardeş olmuş olurlar; şeytan ise Rabbine karşı pek nankördür.Isra 17/27 Yakın akrabalara sevgi, saygı ve yardımlarımız esirgenmemelidir.Fakirlere, yolda kalmışlara yardım edilmeli. Allah'ın kulu ve Hz. Adem'in çocuğu diye bakmalı ve iman ettiğimiz peygamberin çocuğu yolda bırakılmamalı.Saçıp savuranlar yani malvarlığını haram yollarda harcayanlar şeytanın kardeşi olurlar. Bu tür insanlardan birine sormuşlar. Ençok duymak istediğin haber hangisidir? Bu şeytanın kardeşi cevap vermiş. "Babamın öldürülüp,katilinin yakalanması. Hem diyet alırım, hemde mirası yerim" demiş. 2561[29] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 4/418. Israf toplum olarak üzerinde durmamız gerektiğini düşündüğüm bir mesele. Ayet-i kerimeler icabı israf haram, israf etmemek ise farzdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (İktisat eden zenginleşir, israf eden fakirleşir) [Bezzar] (Kıyamette herkes, şu dört suale cevap vermedikçe hesaptan kurtulamaz: 1- Ömrünü nasıl geçirdi? 2- İlmi ile nasıl amel etti? 3- Malını nereden, nasıl kazandı ve nerelere harcadı? 4- Cismini, bedenini nerede yordu, hırpaladı?) Tirmizi *İnsan dünyaya bir alışveriş için gelmiştir. Bunu o, ahiret adına yapacaktır, dünya adına değil. Bu alışverişten dünyalık olarak götüreceği sadece kefendir. Yunus Emre bunu; Her alışveriş bir sermayeyi gerektirir. Ahiret adına yapılan bu alışverişin sermayesi hayattır. Kur’ân-ı Kerim bu hakikati, “Allah müminlerden nefislerini ve mallarını cennet karşılığında satın almıştır” (Tevbe, 9/111) ayetiyle açıkça dile getirmiştir. Ancak bu sermayeyi de Allah’tan aldığımız için, bunu nasıl harcadığımız, harcarken nasıl davrandığımız önem kazanır. Elimize verilen hayat sermayesi aynı zamanda bizler için bir imtihandır. Kur’ân-ı Kerimde açık��a beyan etmiştir: “Ölümü ve hayatı, sizi sınamak, hanginiz iyi işler yapıyor (onu ortaya çıkarmak) için yaratan odur” (Mülk, 67/2). İnsanoğlu bu sermayeyi kullanırken her zaman isabetli davranmaz, bazen yanlış yerde kullandığı olur, hatalar yapar. Biz bunlara günah diyoruz. Günahlardan kimisi küçük olur kimisi de büyük. Ancak her bir günah kalpte karartı meydana getirir, manevi hayatı tahrip eder. İnsanın ahiret için yaptığı ticarette kaybetmesine sebep olur. İsrafın Ölçüsü Nedir? Rabbimiz israf etmemek için dikkat edilmesi gereken ölçüyü Kuran'da şöyle bildirmiştir: "Onlar, harcadıkları zaman, ne israf ederler, ne kısarlar; (harcamaları,) ikisi arasında orta bir yoldur." (Furkan Suresi, 67) İnananlar bu dünyada Allah'ın nimetlerinden yararlanıp zevk aldıkları gibi, kendilerine verilenleri Allah rızası için harcamaktan da çok büyük zevk alırlar. Bu gözle bakıldığında mal, mülk, servet ve bunlara sahip olmak için dua etmek samimi müminler için bir ibadettir, ecir kaynağıdır. Allah, şükrü yapılan ve Allah için sarf edilen malı artıracağını vaat etmektedir. Bunun aksi bir tavır, yani "mal biriktirmek"se müminler için söz konusu olamaz. Çünkü "mal biriktiren" kişilerin, "... Altını ve gümüşü biriktirip de Allah yolunda harcamayanlar... Onlara acı bir azabı müjdele." (Tevbe Suresi, 34) ayetinin hükmüne girmesi söz konusudur. Günümüzde israfın en yaygın olduğu alanlardan biri de, nişan ve düğünlerde yapılan israftır. Abdest alırken bile su israf edilmeyecektir. Büyüklerimize göre hayırda bile israf edilmez. Çünkü israfta hayır yoktur Bu nesil pek sıkıntı görmedi.Geven yemedi. Karnına taşda bağlamadı. “Açım” diye ağlamadı. Onun için israf ediyor. Sabahtan akşama akşamdan sabaha kahve-lerde zaman geçiriyoruz. “Vakit nakittir” yani para gibi değerlidir. Günde 1 saat boşuna geçiren kimse 1 yılda 365 saat boşa geçirmiş oluyor. Bu saatlerin telafisi mümkün mü? İslam dininin emir ve yasaklarına, vakit vakit yapılacak ibadetlere bakılırsa, hayat için bir plan bir program çizildiği görülecektir. Yani hayatta başıboş yaşanmayacak, ömür boşa geçirilmeyecektir. *Cahilin boş vakti çoktur. Geri kalmış ülkenin tatili boldur. Gaflet içinde olanın uykusu boldur. Kendini bilen insanın boş sözü, boş vakti yoktur. Devamlı bir şeyle meşgul olur. Çünkü o bilir ki hayatını her anının, her saniyesinin hesabını verecek. Boş geçirdiği zaman, kendisinden davacı olacak. Boşa harcadığı zamanlar için “keşke!” diyecek. Küçük sanılan şeyler, yan yana geldiği zaman büyük rakamlar, değerler ortaya çıkar. Damlaya damlaya göl olur, atasözünü duymuşuzdur. Dakikada on damla kaçıran bir musluk ayda 170 litre su akıtıyormuş. Mevlana soruyor:Yel, kopardığı tozdan anlaşılır. Ambarında hırsız fare yoksa, kırk yıllık ömrün buğdayı nerede?80 yıllık insan ömrü bakın nerelerde tü-keniyor:4 yıl eğitim öğretimde,4 yıl yemek – içmekte,3 yıl tuvalette,2 yıl araçlarda,3 yıl sağda solda beklemede,13 yıl işte çalışmada,10 yıl tatilde,4 yıl hastalıkta,4 yıl eğlencede,28 yıl uykuda. *Emekli olan, yatıp yangelmeyecek. İnancımızda bunlar yok. Elde sigara, elde kumanda; yat kalk, gez toz bu anlayış bizde olmayacak.Yaşlılık bilinirse en büyük nimettir. Tam hizmet için fırsattır. Yaşlılık, hayır kurumlarına muhtaçlara yardım zamanıdır. Kur’an öğrenme öğretme zamanıdır. Geçmişte yapılamamış eksik kalmış ibadetlerin telafi zamanıdır. Bir köşeye çekilme zamanı değil, ölüme daha güzel hazırlanma zamanıdır. Geçmişin günahlarını silip süpürme zamanıdır. DÜNYA İNSANLIĞIN ORTAK MALIDIR. Allahım tutumlu kanaatkar ve gönül zengini kullarından eyle bizleri hem maddi hem manevi israf edenlerden eyleme Rabbim bizi. İstişare İstişare :Sözlükte "birine bir konuyu danışmak, görüşünü sormak" demektir. "Şûra" ve "müşâvere" kelimeleri ile eş anlamdadır. İnsan, her konuyu bütün incelikleriyle bilme imkânına sahip değildir. Bu sebeple yanılma ve başarısızlığı en alt seviyeye indirmenin, başarıyı elde etmenin en önemli yolu istişaredir. Kendisiyle istişare edilecek kimsenin akıllı, tecrübeli, sağlam fikirli, ihlâslı ve dost insan olması gerekir. Akılsız, tecrübesiz, bozuk fikirli, sahtekâr ve düşman insandan danışman olmaz. Dini Kavramla Sözlüğü, DİB. Yayınları, “İstişare” md. Rabbimiz’in emri, Peygamberimiz’in sünnetlerinden birisi olan istişare Her şey ehlinde bulunur. İlim âlimde bulunduğu gibi isabetli görüş de ilim ve irfan sahibi, tecrübeli ve basiretli kimselerde bulunur. *“İstişare pişmanlığa karşı bir kaledir” (İ. Maverdi) *"Akıllı olanlardan fikir alın ki, doğruyu bulasınız" İbn Hacer, Metâlibü'l-Âliye, 3/17. *”Her ilim sahibinin üstünde daha iyi bir bilen vardır.” Yusuf Suresi, 12/76 *"Kendisiyle istişare edilen, güvenilir bir kimse olmalıdır." İbn Mâce, Edeb 37; Tirmizi, Zühd 39. *"Kim bir işe girişmek ister de o hususta Müslüman biri ile müşavere ederse Allah onu işlerin en doğrusunda muvaffak kılar." Ali el-Muttakî, Kenzü'l-Ummâl, 3/409. İşleri danışarak yapmak İslâm'ın temel ilkelerinden biridir. Kur’an-ı Kerimde biz inananları istişareye yönlendirmekte ve Şura süresinde şöyle buyurmaktadır. “Müminlerin işleri aralarında danışma iledir” Şûrâ, 42/38 Allah Teala Ali İmran suresinde “iş hakkında onlarla müşavere et, danışıp kararını verdiğin zamanda artık Allah’a güven, çünkü Allah kendisine dayanıp güvenenleri sever” Al-i İmran 3/159 buyurarak istişare danışma prensibinin İslam daki önemini açıkça ortaya koymaktadır. Hz. Muhammed (s.a.s.)'e, dolayısıyla bütün müminlere istişare emredilmiştir. Peygamberimiz (s.a.s.), bu emre uyarak yapacağı işleri ashabı ile görüşmüş, onların fikirlerini almış, alınan kararları uygulamıştır. Nitekim Bedir savaşında ordunun konuşlandırılması ve savaşın sonunda alınan esirlerin fidye karşılığında serbest bırakılması, Uhud savaşında Medine dışına çıkılması ve Hendek savaşında hendek kazma fikri istişare neticesinde ortaya çıkmıştır. Peygamber Efendimizin vefatından sonra Devlet Başkanlığı seçimi yine istişare ile olmuş, dört halifenin tamamının seçimi hep istişareyle gerçekleşmiştir. * Ebû Hureyre (r.a.): “Ben, Hz. Peygamber (s.a.v.)’den ashabı ile daha çok istişare eden kimseyi görmedim.” diyordu. Tirmizî, Cihad, 34 *“Biliniz ki Allah ve resulü, müşavereye muhtaç değildirler. Lakin Allah Teâlâ, bunu benim ümmetime bir rahmet kıldı. Onlardan her kim istişâre ederse doğru yoldan mahrum olmaz, her kim de terk ederse hatadan kurtulmaz.” [Âlûsî, Rûhu’l-Meânî, 4, 106 (Beyhakî, Şuabü’l-Îmân’den naklen)] *Bugün artık müslüman olsun olmasın herkes istişarenin gerekliliğine inanmış görünüyor. Neredeyse bütün devletlerin meclisleri, senatoları var. Şirketler kadrolu danışmanlar istihdam ediyor. Herhangi bir konuda yetki ve sorumluluk alan kişilerin etrafında müsteşarlardan müşavirlerden geçilmiyor. Sivil toplum organizasyonları bile sık sık istişarî toplantılarla gündeme geliyor. Fakat istişarenin bu kadar yaygınlık kazanmış ve benimsenmiş olması, yanlışlıkları her geçen gün biraz daha azaltıp yapılan işleri daha güzel, daha hayırlı, daha verimli kılıyor mu, orası şüpheli.Çünkü Allah’ın rızası daıresi içinde olmalı. Atalarımızın deyimiyle “Danışan dağlar aşmış, danışmayan düz yolda şaşmış" "Ulu sözü dinleyen, ulu dağlar aşar” “akıl akıldan üstündür” her meselede başkalarına danışılması, başkalarının bilgi fikir tecrübelerinden faydalanılmasını onlarda bizlere tavsiye etmiştir. Lokman Hekimin oğluna istişare ile ilgili tavsiyesinde; “yapacağın işi daha önce bunu denemiş tecrübeli kimseye danış, çünkü o kendisine pahalıya mal olmuş doğru görüşleri sana bedavaya bedelsiz takdim eder demiştir. Gerek aile içinde gerekse toplumda bir karar verirken eş ve arkadaşlarımızla istişare edip onların görüşlerini almak kararlarımızın daha isabetli olmasına vesile olacaktır. Aklın varsa bir başka akılla dost ol da, işlerini danışarak yap.Mevlana Sonuç olarak; istişare her halükarda başvurmamız gereken bir yoldur. Danışarak iş yapmayı prensip haline getirmeliyiz. Yüce rabbimiz bizleri hak ve hakikatten ayırmasın! İşkence İşkence Bir kimseye maddi veya manevi olarak yapılan aşırı eziyet İşkence, maddî ve mânevî olmak üzere iki kısma ayrılır. Maddî işkence, insanın vücuduna bizzat uygulanan işkencedir: yakmak, dağlamak, askıya almak, zincire vurmak, elektrik vermek... gibi. Mânevî işkence, fizikî olmayan ancak insanı etkileyen, ruhî yapının bozulmasına sebep olan işkencedir: hakaret etmek, kişinin kendisine veya sevdiği bir kişiye sövmek, sövdürmek, kişiye, inandığını inkâr ettirmek, kişinin, özellikle kadının çocuğunu elinden almak gibi. Hz. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), peygamberliğinin ilk yıllarında birçok işkence türüne maruz kalmış; taşlanmış, ibadet ederken üzerine işkembe atılmış, kendisini koruyan Abdulmuttalib ailesi ile birlikte tecrit edilerek ambargoya maruz bırakılmış ve sonunda kendi öz yurdundan Medine’ye hicret etmeye zorlanmıştır.Bilal-i Habeşî gibi birçok sahabi, Allah’a iman ettikleri için ağır işkencelere uğramışlar, defalarca hicret etmek zorunda bırakılmışlardır. İslâm, insanın sadece bedenî varlığını korumakla kalmamış onun mânevî şahsiyetini de koruma altına almış, onurunu, kişiliğini zedeleyen tavır ve davranışları önlemeye yönelik caydırıcı somut müeyyideler koymuştur. Nitekim zina iftirasında (kazif) bulunan kişiye 80 kırbaç vurulması Kur’ân-ı Kerîm’de açıkça emredilmiştirNur suresi 24/4 ki hiçbir hukuk sisteminde böyle bir ceza türüne yer verilmemiştir. *Şüphesiz inanmış erkeklerle inanmış kadınlara işkence edip sonra tevbe de etmeyenlere cehennem azabı ve (orada) yanma cezası vardır.Buruc 85/10 *Firavun (işkence etmek ve öldürmek suretiyle) o yerden onların kökünü kazımak istedi. Biz de onu ve beraberindekileri hep birden suda boğduk.Isra 17/103 *"Allah her şeyin üzerine güzellik yazmıştır. Bir şeyi öldürdüğünüz zaman güzel öldürün; bu şeyi boğazladığınız zaman güzel boğazlayın, eziyet vermemek için bıçağı bileyin ve hayvanın kolay ölmesini sağlayın." (Ebû Dâvud, Edâhî, 12; Tirmizî, Diyât, 14; Muslim, Sayd, 12) *"Bir kadın evindeki kediyi hapsetti, yedirmedi, içirmedi, hayvanın kendi kendine yiyecek bulması için onu salıvermedi, böylece ölümüne sebep oldu. İşle bu kadın, bu yüzden Cehennem'e gitti." (Buharî, Enbiyâ, 54; Müslim, Sayd, 11). *Hayvanlara karşı iyi bir davranış da kötü bir insanı sonsuz mutluluğa, Cennet'e götürebilir. Hz. Peygamber (asm) bunu da şöyle dile getirir: "Bir fahişe, dilini çıkarmış solur vaziyette kuyunun çevresinde dolaşan bir köpeğe pabucuyla kuyudan su çıkarıp içirdiği için Cennet'e gitti." (Müslim, Selâm, 14). Ateşte yakmak * Ebû Hüreyre radıyallahu anh şöyle dedi:Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem bir keresinde bizi bir seriyye içinde savaşa gönderdi. Kureyşlilerden iki kişinin adını vererek:- "Falan ve falanı ele geçirirseniz ateşte yakınız!" buyurdu.Sonra yola çıkacağımız sırada:- "Ben daha önce size falan ve falanı ele geçirdiğinizde ateşte yakmanızı emretmiştim. Halbuki ateşle ancak Allah azâb eder. Bu sebeple siz o iki kişiyi ele geçirdiğinizde (yakmayın) öldürün!" buyurdu. Buhârî, Cihâd 107, 149. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cihâd 112; Tirmizî, Siyer 20 Hadislerden Öğrendiklerimiz 1- Dinimizde herhangi bir canlıyı ateşle yakarak öldürmek yasaktır. 2- Ateşle cezalandırmak sadece Allah'a aittir. 3-Tarla veya orman yakmak, bir çok canlıyı ateşle cezalandırmak demek olduğu için çok büyük bir sorumluluk doğurur. Hayvanlara İşkence Yapan: “Rasûlullah (s.a.s.), kendisinde rûh (can) bulunan herhangi bir şeyi atış hedefi yapan kimseye lânet etti.” (Müslim, 6/73) “Peygamber (s.a.s.), canlı bir hayvana (kulağını, kuyruğunu keserek veya silâh atışına hedef yaparak) işkence yapan kimseye lânet etti.” (Buhârî, 6/228) Öldürülmeyi hak eden hayvanlar yakılarak ve değişik işkencelerle değil en uygun yolla öldürülmelidir. Çünkü yakarak öldürmek ancak Allah'a mahsustur. Tarla ve orman yakmak bir çok canlıyı da ateşte yakmak ve cezalandırmak demek olduğu için çok büyük bir sorumluluk doğurur. Dinimiz her alanda şefkatli ve merhametli olmayı emreder. Abdullah Parlıyan, Açıklamalı Tam Riyazu’s-Salihin Tercümesi: 471 Kim, bir cana veya yeryüzünde bozgunculuk çıkarmaya karşılık olmaksızın (haksız yere) bir cana kıyarsa bütün insanları öldürmüş gibi olur.Maide 5/32 Çocukken hayvanlara yapılan işkenceler. Her ne kadar yapılmış olması şuan için saçma gelsede her çocuğun bir işkence anısı vardır. Çocukluğun verdiği cahillikten gelir diye düşünür insan. "Yaradılanı Sev Yaradandan Ötürü" Yunus Emre. İnsanlara iyiliğin dünyada da ahrette de verilecek olması: Allah’ın verdiği nimetlere şu örnekle daha iyi anlatabiliriz. Anne-baba çocuğuna der ki, eğer ödevini bitirirsen, sana bisiklet alırız. Aslında, bisikletin ders çalışmakla birinci dereceden bir yakınlığı olmadığı gibi, bisikletin ne fiyatı ne de karşılığıdır, ödevi yapmak. Ancak, Allah buna karşılık, bu cömertlikte bulunabilir aile. İnsanın hayatında da, yaşadığı güzellikler, yaptıklarının karşılığı olmasa bile, Allah’ın insanın yaptıklarına ödülleridir. Zulme uğradıktan sonra Allah yolunda hicret edenlere gelince, elbette onları dünyada güzel bir şekilde yerleştiririz. Ahiret mükâfatı ise daha büyüktür. (Nahl 16/41) Ceza konusunda da aynı şekilde düşünmeliyiz. “Bu bela neden başıma geldi?” diye. Çünkü bizzat Kuran bunun üzerinden ilahi adaleti inşa ediyor. “Başınıza her ne musibet gelirse, kendi yaptıklarınız yüzündendir. O, yine de çoğunu affeder.” (Şura 42/30) Nemrut Hz İbrahimi kendini ilah olarak görmemesinden dolayı ateşe atmıştı. Sonrasında Nemruta sarayda ufacık bir sinek musallat oldu. Ufacık bir sinek sonu olmuştu. Hiçbir şey hiç kimsenin yanında kar kalmaz. Eken, en sonunda ektiğini biçer. Er ya da geç olması gereken olur ve ilahi adalet, kusursuz düzen yerini bulur..! Kimseye zulmedip, işkence etme, Zararlı yerlerde sakın sen bitme. Helallık almadan dünyadan gitme, Karıncayı bile incitme oğul. İrade İrade Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü, istenç. İrade, küllî ve cüz’î olmak üzere ikiye ayrılır: Cenâb-ı Hak yarattığı her mahlûkata kaderî bir program vermiştir. İnsanın kaderi, iyilik ve kötülük işleyecek bir yapıda yaratılması, kendisine akıl ve irade gücünün verilmiş olmasıdır. Bunun için de insanın bu dünyaya ne için geldiğini, nereden gelip nereye gideceğini bilmesi şarttır. Dünya hayatı ise onun yolculuğunun akibetini belirleyecek kadar önemlidir. İrade ise işte bu uzun yolculukta dünya durağında kullanılan bir özelliktir. İnsan, küçük yaşlarda ailede başlayıp, sonra okulda ve hayatın her karesinde iradesini eğitmeli ve güçlendirmelidir. Zira insanı büyüten veya küçülten, kazandıran veya kaybettiren iradesidir. Küllî irade: Allah’ın mutlak iradesi demektir. Allah’ın sübutî sıfatlarından biri de irade sıfatıdır. Allâh diledi¬ğini, dilediği zaman, dilediği şekilde yapar. O, bir şeyin olmasını istediğinde, kendisine engel olacak hiçbir güç yoktur. Bir şeyin olmasını dilediği zaman ona “ol” der, o da hemen oluverir. Yâsin 36/82. Kur’an’da Allah’ın iradesiyle ilgili olarak “Allah dilediğini yaratır.” Âl-i İmrân 3/47. denilmiştir. Hz. Peygamber de “Allah’ın dilediği olur, dilemediği olmaz.” buyurmuştur (Ebû Dâvûd, Edeb, 110.). Külli irade de insanın cüzi iradesinin rolü yoktur. Mesela, vücudumuzdaki kan dolaşımı ve hücrelerin çoğalıp ölmeleri gibi biyolojik faaliyetler ya da insanın ne zaman ve nerede doğacağı, cinsiyeti , anne-babasının kim olacağı gibi… Yine insan dışında kainatta olmuş ve olacak olan her şey Cenab-ı Hakk’ın külli iradesinin neticesidir. Kainattaki düzen, mevsimler, samanyolu, galaksiler, mevcudat vs. meydana gelen olaylar Cenab-ı Hakk'ın külli iradesiyle gerçekleşir. Buna “sünnetullah” da denir. Cüzi irade ise: Allah’ın kula verdiği, seçme yeteneği ve özelliğidir. İnsanı sorumlu kılan da budur. Eğer Allah insana irade özgürlüğü vermemiş olmasaydı kullarını yaptıklarından sorumlu kılmazdı. Nitekim irade sahibi olmayan melekler sorumlu değildir. Allah insana okuma, yazma, koşma, yemek yeme, içme, oturma gibi birçok kabiliyetler vermiştir. Mesela insanda yemek yeme kabiliyeti vardır. Bu “külli iradedir.” İnsan bu kabiliyeti ile simit yemeğe başladığında artık bu kabiliyeti cüzileşmiş olur. Artık insan kendindeki külli iradeyi belli bir yönde kullanmış ve simit yemeğe başlamıştır. İşte buna cüz-i irade denilir. İnsan burada serbesttir. Simit yiyebileceği gibi, bir haramı yemeği de tercih edebilir. Zaten onu mesul eden, ona bu tercih yetkisinin verilmesidir. İnsanın mesleğini, çevresini, eş ve arkadaşlarını seçmesi bu kısma girer. Yüce Allah Kur’an’da, insanın irade sahibi bir varlık olduğundan söz etmektedir. “Ey peygam¬ber! De ki: Rabbinizden hak ve hidayet gelmiştir. Öyle ise dileyen iman etsin, dileyen de inkâr etsin!” (Kehf suresi, 29. ayet.) ayeti bunu açıkça ortaya koymaktadır. O hâlde hiç kimse, kendisini kaderin mahkûmu olarak düşünüp yaptığı kötülük ve yanlışları kadere fatura etmemelidir. Değerli kardeşlerim Küllî irade , sonsuz işleri birlikte dileyebilen ilâhî iradedir. Cüz’i irade ise bir anda ancak bir şey dileyebilen, iki şeye birlikte taallûk edemeyen insan iradesidir. İnsan bedeninde yüz trilyon kadar hücre olduğu söyleniyor. Her hücrenin de nice fonksiyonları var. İnsan, bir anda iki şey irade edemezken, bedenindeki bu sayısız faaliyetleri nasıl izah edecektir? Demek ki, insan kendine malik değil. O bir kuldur. Bedeni, küllî bir irade ile tanzim ve idare ediliyor. Gafletten kurtulup gerçeği bulan bahtiyar kullar ise şöyle düşünürler: “Madem ki, hiçbir organım, hiçbir hücrem başıboş değil, öyle ise ben de başıboş olamam! İç âlemimde cereyan eden bütün işler hikmetli ve faydalı. O halde ben, irademi doğru kullanarak ne dünyama ne de âhiretime fayda sağlamayan boş işlerin peşinde koşmamalıyım. Bedenimdeki her hücre, semadaki her yıldız ve kâinattaki her sistem küllî bir irade ile hareket ettiklerine göre, ben de cüz’i irademi o küllî iradeye uygun olarak kullanmalıyım. Kulluk görevimi aksatmamalı, ibadetimi eksiksiz yerine getirmeliyim. ” Sonra, düşüncesini genelleştirir: Ben kendi iç âlemime karışamadığım gibi, ağaç da kendi içinde işleyen fabrikanın gerçek sahibi değil. Ve o tezgahın muntazam çalışması onun kendi hüneri değil. Şu ağacı elma, bunu da armut verecek şekilde programlayan bir hikmet, bir kudret, bir ilim var. Ve yine, ben kan nehrimde akan alyuvarlardan ve akyuvarlardan habersiz olduğum gibi, deniz de içindeki balıklardan habersiz. Sema da yıldızlarını tanımıyor. Saçımı kendim yapmadığım gibi, ağaçlar da yapraklarını kendileri takmıyorlar. Ormanlar, dağın hüneri değil. Güneş de gezegenlerine sahip çıkamaz. İşte kâinatta meydana gelen bu sonsuz işler, birlikte nazara alındığında, küllî ve mutlak bir iradeyi açıkça gösterirler. İşte insan o cüz’i iradesini ölçü tutarak ve onun aczine, noksanlığına bakarak bu sonsuz icraatları hayret ve hayranlıkla düşünür; imanı kemâle erer. Sağlam bir iman, yıkılmaz bir irade sahibi olmak; çok ama çok ibadet etmek, çok çalışmak ve çok okumak gerekir. Kul olduğunu bilen ve bunun şuuruna eren insan, kendi cüz’i iradesini Rabbinin küllî iradesine tâbi kılar. Yâni, O neden razı oluyorsa onu yapar; neye rızası yoksa ondan kaçar. Cenâb-ı Hakk bu irade imtihanını başarabilen kullarını ebedî Cennetle lütuflandıracaktır Rabbim, senin iraden sonsuz ,bize irade imtihanını başarmayı nasip eyle... İtikaf İtikaf Nedir? İtikaf Ne Demektir? İtikafın Hükmü Nedir? İtikafın Şartları Nedir? İtikafa Girmek Nedir? İtikaf Nasıl Yapılır? İtikafı Bozan Şeyler Nelerdir? Kadınlar İtikaf Yapabilir mi? İtikafa Ne Zaman Girilir? İtikaftan Ne Zaman Çıkılır? Bir yerde bekleme, durma ve kendini orada hapsetme. Akıl baliğ veya temyiz kudretine sahip bir Müslüman’ın beş vakit namaz kılınan bir mescitte ibadet niyetiyle bir süre durması anlamında bir fıkıh terimi.İtikaf: Hıra'yı yeniden yaşamak İtikaf, nefis terbiyesinin zirvesidir.Hakkını vererek itikâfın yapıldığı En güzel yer Mekke ve Medine’dir. İtikâf, Kur’an ve sünnetle sabittir. Kur’an’da Ramazan ayının gecelerinden söz edilirken; “… Camilerde itikâfta iken de hanımlarınıza yaklaşmayın…” (el-Bakara, 2/ 187) buyrulur. Başka bir ayette itikâf ibadetinin daha önceki ümmetlerde de yapıldığına işaret edilir (bk. el-Bakara, 2/125). Hz. Peygamber’in özellikle Ramazan içinde ve Ramazanın son on gününde itikâf yaptığını bildiren çeşitli hadis-i şerifler vardır. Hz. Âîşe’nin şöyle dediği nakledilmiştir: “Resulullah (s.a.s) Ramazan’ın son on gününde itikâf yaparlardı. Bu durum vefat zamanına kadar bu şekilde devam etmiştir. Daha sonra Hz. Peygamber’in zevceleri itikâfı sürdürmüşlerdir” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 67, 129; bk. Buhârî, İtikâf, 1-18; Ezan, 12, 135; Hayız 10; Müslim, İtikâf, 1-6; Ebu Dâvud, Ramazan, 3; Savm, 77). Ebu Hanife’ye göre içinde beş vakit namaz kılman her mescidde itikâfta bulunmak caizdir. Ebu Hanife ve İmam Mâlik’e göre itikâfın nâfile olarak en azı bir gündür. Ebû Yusuf en az süreyi, bir günün yarıdan çoğu olarak belirlerken İmam Muhammed itikâf için bir saati de yeterli bulur. Mesciddeki itikâf erkeklere mahsustur. Kadınlar evde mescit edindikleri bir yerde itikâfta bulunabilir (ez-Zebîdî, Tecrîd-i”Sarîh, Terc. Kamil Miras, Ankara 1984, VI, 323-326). O davranışlarınızdan sonra (akıllanıp) şükredersiniz diye sizi affettik.Bakara 2/52 İtikafa giren kimseye gerekir ki : Kendisini Cenab-ı Hakk'a yaklaştıran amellerle meşgul ola.Mesela : Kur'an okuya, tesbih çeke, Kelim-i Tevhid okuya ve manen tefekküre dala. Sözde, işte ve amelde yaramaz şeylerden kendisini koruya. Allah-ü Teala'yı anmak dışında susmayı tercih ede. İtikafa giren kimse, iyi yoldan ders vereceği gibi, Kur'an da okutabilir.Bu yapacağı işlerin iyiliği, başkalarına da yarar ki, kendi nefsine ait işlerle meşgul olma sevabından daha fazla sevab alır. İtikaf üçe ayrılır: a. Vacip olan itikâf: Adak olan itikâf vaciptir. Bu, en az bir gün olur ve gündüz oruçla geçirilir. Hz. Ömer, Resulullah (s.a.s)’den, “Cahiliyye devrinde Mescid-i Haram’da bir gece itikâfta bulunmayı adamıştım; ne yapayım” diye sormuş Resulullah (s.a.s); “Adağını yerine getir” buyurmuştur (Buhârı, i’tikâf, 16; Ahmed b. Hanbel, ll, 10). b- Sünnet olan itikâf: Ramazan’ın son on gününde itikâfa girmek sünnettir. Hz. Âîşe’nin rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (s.a.s) orucun farz kılınmasından ömrünün sonuna kadar Ramazan aylarının son on gününde itikâfa girmiştir (Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 67, 129). Bir yerleşim merkezinde bulunan müslümanlardan birisi bu sünneti yerine getirirse, diğerleri üzerinden bu görev düşer. Bu duruma göre, her yerleşim birimi için itikâf sünnet-i kifâye hükmündedir. Bir kişinin bunu yapması o beldedeki diğer müslümanları sorumluluktan kurtardığı gibi Cenâb-ı Hakk’ın, itikâf yapanın ecrini diğer belde müslümanlarına da vereceği umulur. c- Müstehab (mendub) olan itikâf: Vacip ve sünnet olan itikâfların dışında itikâfa girmek müstehabdır. Bunun belirli bir vakti yoktur. Hatta mescide giren kimse çıkıncaya kadar itikâfa niyet ederse orada kaldığı sürece itikâfta sayılır. Bu itikâfda oruç şart değildir. Bazı müctehidlerin, itikâf süresinin bir saat bile olabileceği görüsünde bulunduklarını yukarıda zikretmiştik. İtikâfın Şartları 1- Niyet; Niyetsiz itikâf olmaz. Nezredilen itikâfda niyetin ayrıca dil ile ifade edilmesi gerekir. 2- Mescid: Erkeğin, itikafı cemaatle beş vakit namaz kılman mescidde olmalıdır. İtikâfın en faziletlisi Mescid-i Haram’da, sonra Mescid-i Nebevî’de ve sonra da Mescid-i Aksa’da olandır. Diğer mescidlerdeki fazilet cemaatin çokluğuna göre değişir. 3- Oruç: Daha önce de belirttiğimiz gibi vacip olan itikâf için oruç şarttır. Sünnet itikâf Ramazan ayında olduğu için zaten oruçlu bulunma şart vardır. 4- Temizlik: Kadınların hayız ve nifastan temiz olmaları gerekir. Cünüplük oruca mani olmadığı gibi, itikafı da bozmaz. itikâfa giren cami içinde iken ihtilâm olursa, dışarı çıkarak gusül abdesti alır ve yeniden itikâfa devam eder.İtikâfta erginlik çağına gelmiş olmak şart değildir. Bu nedenle mümeyyiz bir çocuğun itikâfı da geçerlidir.Kadının itikâfa girebilmesi için kocasının iznini alması şarttır. İtikâf sırasında kötü ve çirkin söz söylememek, Ramazanın son on gününü ve cemaatı kalabalık olan mescidi tercih etmek, itikâf günlerinde Kur’an, hadis, Allah’ı zikir ve ibadetle meşgul olmak ve temiz elbise giyip güzel kokular sürünmek itikâfın adabındandır. İtikâfı bozan şeyler a- Cinsi ilişkide bulunmak. Kur’an-ı Kerimde; “Mescidlerde itikafa çekildiğinizde kadınlarınıza yaklaşmayın ” (el-Bakara, 2/187) buyurulur. Öpmek ve kucaklamak gibi şeylerden dolay inzal vaki olursa yine itikâf bozulur.b- Herhangi bir ihtiyaç yokken mescidden dışarı çıkmak.c- Bayılmak. İtikâfa giren kimse mescidden ancak şer’î, zaruri ve tabiî ihtiyaçları için çıkabilir.İtikâfa giren kimsenin bulunduğu mescidde cuma namazı kılınmıyorsa, cuma namazını kılmak üzere başka bir mescide gitmesi, küçük ve büyük abdest bozmak için mescidden dışarı çıkması tabiî bir ihtiyaçtır. İçerisinde bulunduğu mescidden zorla çıkarılması ya da şahsı ve eşyası hakkında korkusu sebebiyle başka bir mescide taşınmak için çıkması ise zarûrî ihtiyaç sebebiyle çıkıştır. Bunların dışında mescidden çıkmak itikâfı bozar. İtikâfda olan kimsenin yemesi, içmesi, uyuması ve ihtiyacı olan şeyleri satın alması mescidde olur (bk. İbn Âbidîn, Reddü’l-Muhtâr, İstanbul 1984, II, 440 vd.; ez-Zebîdî, a.g.e., VI, 323 vd.; Mehmed Zihnî, Ni’met-i İslâm, İstanbul 1328, s. 98 vd.). Allahu Teâlâ itikafa giren kardeşlerimizin itikâflarını kabul eylesin. Ömrümüzde daha nice kereler itikâfa girmeyi bizlere nasip eylesin. İyilik İslam iyilik dinidir İyilik eken iyilik biçer. Yeryüzüne iyilik ve güzellik tohumu saçalım "Hayırlı mal, Allah yolunda harcanan maldır." R.Salihin Terc.,5.H Cenab-ı Hakk’ın insanlık için en büyük ihsanı ve ikramı, Din-i Celil-i İslam’dır. Bu dünyada en büyük nimet İslam ile müşerref olup onun bize bildirdiği hususlara iman etmek, emirlerini yerine getirmek, nehiylerinden sakınmak; İslam’ı bize tebliğ eden Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in sünnetine tam manasıyla sarılmak; Kur’an-ı Azîmü’ş-Şân’ı öğrenmek, yaşamak, başkalarının öğrenmesine ve yaşamasına vesile olmaktır. Yani Allah’ın rızasına muvafık bir hayat yaşayıp, öbür âleme iman-ı hakîkî ile gidebilmektir. Hayırlı işlerde birbirinizle yarışın.Bakara 2/148 Benim verecek hiçbir şeyim yok, demeyin! Küçücük birşey dahi verseniz ALLAH Teâlâ onu bilir, buyuruyor. Sahabeden birtanesi elinde hurma yiyormuş da, hurmanın yarısını vermiş ve öylelikle cenneti hakedenlerden olmuş. O var olan sermayesinin yarısını vermiş. İyi bilelim ki, infak etmeye sadece zenginler değil, gücü yeten herkes imkan ve ihtiyaç nisbetinde infak etmelidir. Adiy b. Hatim (R.A.) den rivayete göre Hz. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz: "Yarım hurma vermek suretiyle de olsa, cehennem ateşinden, kendinizi koruyun, bunu da bulamayan tatlı sözle kendini ateşten korusun" (Buhari, Zekat:8; No:1347; 2/512, Rikak:49; Müslim; Zekat:20) buyurmuşlardır. “İyilik ve takvada birbirinizle yardımlaşınız” Maide 5/2 İslâmın sesini duyurmada, insanlarımız arasındaki sevgiyi geliştirmede, maddi imkanlarımızı dağıtmada yarışalım. “Mümin, insanların canları ve malları hakkında kendisine güvendiği kimsedir.”Tirmizî, iman, 12. Davamız İslam olsun, önderimiz peygamber, Allah'a giden yolda yürüyelim beraber. Sizin en hayırlınız Yüce dinimiz İslam, “Siz insanlar için çıkarılmış en hayırlı bir ümmetsiniz, iyiligi emreder, kötülükten vazgeçirmeye çalışır ve Allah’a inanırsınız.” Al-i İmran, 110. ayet-i kerimesinin mealince, iyi işler yapıp Allah’ın rızasını kazanmamızı bizlere emretmiştir. Sadakanın en üstünü: Kendi ailesinin nafakasını temin etmeden de, başkasına sadaka verilmez. Sadaka verirken, kendi ailesinden sonra, salih olan fakir akrabalara öncelik vermelidir. Birkaç hadis-i şerif meali de şöyledir: (Fakire verilen sadaka, bir sadakayken, akrabaya verilen sadaka, hem sadaka ve hem de sıla-i rahim olmak üzere, iki sadakadır.) [Nesai]. (Yakın akraba ve komşuya verilen sadakanın sevabı iki misli fazladır.) [Taberani] “Din kardeşine güler yüz göstermek, iyi şeyler öğretmek, kötülük yapmasını önlemek, sorana yol göstermek, sokaktaki pis ve zararlı şeyleri temizlemek, birer sadakadır.”(Tirmizi) Sadaka-i cariye: Öldükten sonra da, amel defterimize sevap yazdıran sadakadır. *Allah'ın Rasülü (s.a.v.) buyururlar ki: “Olgun bir mümin, sonu cennet oluncaya kadar hiçbir hayra doymaz, hiçbir hayırdan geri kalmaz.” R.Salihin terc. 3,6 HADİSTE ŞÖYLE YER VERİLİR "Kim iyi bir çığır açarsa, bununla amel edenlerin ecri kadar ecri bu çığırı açan alır. Kötü bir çığır açan da, bununla amel edenlerin günahı kadar günahı yüklenir" (Müslim, *Peygamber Efendimiz (s.a.v.) "Bir insan öldüğünde amel defteri kapanır. Ancak sadaka-i cariyesi veya ilmi bir eseri ya da kendisine dua eden hayırlı bir evladı olan kimsenin amel defteri kapanmaz." R.Salihin terc. 3,5 1. Sadaka-i Cariye, (hayrı devam eden iyilikler) 2. Yararlanılan ilim. 3. Kendisine dua eden hayırlı evlat" 1.Sadaka-i Cariye, (hayrı devam eden iyilikler) Cami,yol,su ,okul,hastane,vb gibi kurumları inşa etmek veya onlara yardımda katkıda bulunmak Herkes cari sadaka olarak cami yaptıramaz, ilmi eser yazamaz. Ama kolayı var. Faydalı bir eserin dağılmasına sebep olmak da, sevap getirir. 2. Yararlanılan ilim. (Mümine, öğrenip yaydığı ilmin sevabı, ölümünden sonra da devam eder.) [İbni Mace] Faydalı eserden maksat, dinimize dünyamıza faydalı olan her eser buna dahildir. Fıkıh kitabı, tefsir kitabı, ilmihal kitabı, tıp, fizik, kimya kitabı faydalı kitaplardandır. Kasetler, CD’ler, filmler faydalı olmak şartı ile hepsi sadaka-i cariye hükmündedir. Faydalı olmak şartı ile bir radyo, bir televizyon, bir gazete, bir dergi, bir internet sitesi gibi her çeşit yayın, sadaka-i cariyeye dahildir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:(Unutulmuş bir sünnetimi meydana çıkarana yüz şehid sevabı vardır.) [Hakim] 3. Kendisine dua eden hayırlı evlat Ey rabbimiz kıyamette hesaba çekildiği gün beni iana-babamı ve bütün mü’minleri mağfiret et Diye dua etmiştir.(İbrahim 41) “Allah’a dayan, sâye sarıl, hikmete râm ol! Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol!” “İyilikleri Allah’tan, kötülükleri nefsinden bil” (Nisa, 4/79) *Ömer b. Abdülaziz, yoksullara bol miktarda şeker dağıtır ve sebebini soranlara da şu cevabı verirdi: Çünkü ben en çok şekeri severim. Demekki sevdiğimiz malları ALLAH Teâlâ için bir başkasına verebiliyorsak, işte gerçek yiğitlik odur. *Abdullah b. Ömer (R.A.) için anlatılır. Hastalık anında canı taze üzüm istemiş ve onu da hanımı satın almış, tam yiyeceği zaman kapıya biri gelmiş, benim de canım ondan istedi demiş ve kaldırmış onu ona vermiş. *İşte bu durumda vermek zordur. Eski elbiselerimizi vermek kolay. Eski mallarımızı dağıtmak kolay. Yeni koltuk aldığımızda eski koltukları mahalledeki fakirlere vermek kolay. Ama koltukcudan yenice aldınız geldiniz, tam eve koyacaksınız, öbürünü atacaksınız, o arada:- Yahu bu eskiyi biz kullanalım da o yenileri verelim o komşuya! İşte bunu demek çok zordur. Demek ki, yapılan yardım, en iyi ve en kaliteli mallardan seçilmelidir. Bu konuda ALLAH Teâlâ şöyle buyurdu: "Ey iman edenler! Kazandıklarınızın iyilerinden ve rızık olarak yerden size çıkardıklarımızdan hayra harcayın. Size verilse, gözünüzü yummadan alamayacağınız kötü malı, hayır diye vermeye kalkışmayın. Biliniz ki ALLAH Teâlâ zengindir, övgüye lâyıktır." (7 Bakara sûresi:267) “Sizin en hayırlınız Kuran’ı öğrenen ve öğretendir.” (Buharî, Ebu Dâvud) “İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.” Buhârî, Mağâzî, 35. “Sizin en hayırlınız ahlakı en güzel olandır.” Buhârî, Edeb, 39. Başarı Allah’tandır, ama çalışmak, gayret etmek bizdendir. Rabbim cümlemizi iyilik ve güzellikleri yaygınlaştırmak için çaba sarf eden ihlaslı kullarından eylesin.

H

H Hac Hafız Hak Haksızlık Haram Hasta Hased Havariler Hayâ Hayel Hayır Helal Hesap Hediye Helak Hırs Hırsız Hicret Hidayet Hizmet Huşu Hutbe Hürmet Hüsnüzan Hacc Hac, sözlükte yönelmek, ziyaret etmek anlamına gelir. Hac ibadeti,en kısa ifadeyle Yüce Allah’a kulluk maksadıyla, belirli zamanda ihramlı olarak Arafat’ta vakfe yapmak, sonra Ka’be-i Muazzama’yı usulüne uygun ziyaret ve tavaf etmektir. İslam dininin beş temel esasından biridir. Hem mal hem de bedenle yapılan bir ibadettir. Bu ibadet, ergenlik çağına gelmiş, akıllı, sağlıklı, hür ve gücü yeten her Müslümana farzdır. Dünyanın her tarafından gelen dilleri, ırkları, renkleri, kültürel ve ekonomik durumları farklı müminler, ortak inanç ve duygularla beyaz ihramlar içinde aynı zikir ve hareketlerde İslam’ın tevhit inancını birlikte yaşarlar. Hac, Hz.Adem (a.s.) den itibaren Peygamberlerin ve özellikle Hz. İbrahim’in hatırasını benliğimizde yaşamaktır.Hicretin 9. yılında nazil olan Âl-i İmrân suresinin 97.ayeti ile hac Müslümanlara farz kılınmıştır. İnancın hayata yansıması olan ibadetlerimiz, Yüce Yaratıcımız ile aramızdaki en sağlam ve en güzel bağdır. Bu ibadetlerden birisi de hac ibadetidir. Yüce Allah (c.c.): "Gitmeye gücü yetenlerin Kâbe'yi ziyaret etmeleri, Allâh'ın insanlar üzerinde bir hakkıdır" buyurulmuştur (Al-i İmran, 3/97). Bu yıl, Hz. Ebûbekir’i hac emîri olarak görevlendiren Hz. Pey gamber (s.a.s.), hicretin 10. yılında yüz bini aşan sahâbî ile birlikte hac yapmıştır. Peygamberimizin yaptığı bu hacca, son haccı olduğu ve sahabîlerle vedalaştığı için “Veda Haccı”denmiştir. Hac niçin yapılır? İslâm'ın beş esasından biri olan hac.Kur’an-ı Kerim’in ifadesiyle: İbrahim (a.s) Kabe’nin inşasını tamamladığında Allah Teâlâ O’na şöyle emretti. “İnsanlara haccı ilan et. Gerek yaya olarak, gerekse binekler üzerinde uzak yoldan senin çağrına koşup gelsinler.” Hac 22/27 Bu çağrıyı alan müminler, dün olduğu gibi bu gün de Dünyanın dört bir yanından Kâbe’ye akın ederler ve bu yolda her türlü fedakarlığa katlanırlar. Ailelerinden ve vatanlarından uzak kalsalar da, hac günleri hayatlarının en mutlu anları olur. Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: "İslâm beş esas üzerine kurulmuştur: Allâh'tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed'in O'nun Elçisi olduğuna şahitlik etmek, namaz kılmak, zekat vermek, Kâbe'yi ziyaret etmek ve Ramazan orucunu tutmaktır." buyurmuştur (Buharî, Îmân, 2; Müslim, Îmân, 5). “Hac ve umre yapanlar Allah’ın misafirleridir. O’na dua ettiklerinde dualarını kabul eder, O’ndan bağışlanma dilediklerinde kendilerini bağışlar.” İbni Mâce, Menâsik, 5. *Hacca gidecek kişi, yola çıkmadan önce oralarda nasıl davranması gerektiğini ve haccın hükümlerini öğrenmeli, akraba ve çevresiyle helalleşmelidir. Hac Müslümanın hayatında derin izler bırakan bir ibadettir. Kutsal topraklara ayak basan kişi, oraların vahyin indiği, Efendimiz ve ashabının üzerinde yaşadığı beldeler olduğunu unutmamalıdır. Hacı adayı, arkadaşlarına karşı şefkatli, merhametli ve tatlı sözlü olmalı, onlara hüsnü zan ile davranmalı, öfkesine hâkim olmalı, kabalık ve şiddetten uzak durmalıdır. Bulunduğu yerin değerini bilmeli, Kur’an okumalı, çok dua etmeli, dilini gıybet ve boş sözden korumalı, münakaşadan kaçınmalı, kıymetli vakitlerini çarşı pazarda zayi etmemelidir. Haccını noksansız yapabilmesi için verilen talimatlara uymalıdır. Hac ibadeti kişi için bir dönüm noktası olmalıdır. Hacdan sonra en güzel huylarla vatanına geri dönmeli, güzel bir örnek olmaya çalışmalıdır. Rahman’nın Misafirlerine Hac Hediyesi Hacda, Allah’ın onlara hazırladığı hedyeleri şimdiden anlatalım ki o ödüle layık olmak ve başarmaları için ciddi bir müsabaka ve gayrete girsinler.Sadece bir örnek olarak bir ticaretten elde ettikleri karın çizelgesi ve cetvelini paylaşmak istedim. *Bu üç mescitte kılınacak namazın fazileti hakkında da Allah'ın Rasûlü şöyle buyurmuştur: "Başka yerlerde kılınan namaza göre, Mescid-i Haram'da kılınan bir namaz YÜZ BİN namaza, benim mescidimde kılınan bir namaz,BİN namaza, Beyt-i Makdis'te (Mescid-i Aksa) kılınan bir namaz da,BEŞ YÜZ namaza denktir." Askalânî, Bülûgu'l-Merâm, II, 574..*“Hadis-i şerif’teki berekete, kara ve ticarete bakın. Bire karşı bin. Bire karşı yüzbin.Kabe’de kılınan bir vakit namaz, diğer camilerde kılınan 56 yıl 5 ay 28 günlük namaza tekabül eder.Kabe’de kılınan bir günlük namaz, diğer camilerde kılınan 282 yıl 5 ay 20 gün, 18 vakit namaz,1000 yıllık Namaza tekabül eder.Bir hafta namaz,1977 yıl 3 ay 20 gün. Bir ay 8474 yıl 2 ay,36 günde kılınan namaz, 20 bin yıllık namaza tekabül eder. Mescid-i Nebevi’de kılınan namazın sevabı. Mescid-i Nebevi‘de kılınan bir vakit namaz,diğer camilerde kılınan 6 ay 20 günlük namaza tekabül eder.Bir günlük namaz 2 yıl 9 ay 20 güne..,,Bir haftalık namaz 19 yıl 5 ay 10 güne…,, Bir aylık namaz 83 yıl 4 aylık namaza tekabül eder. *Kabe’de kılınan bir vakit namaz, Mescid-i Nebevi’de kılınan 20 günlük namaza tekabül eder. Kabe’de kılınan birgünlük namaz , Mescid-i Nebevi’de kılınan 3 ay 10 gün..,, Kabede kılınan bir haftalık namaz, Mescid-i Nebevi’de kılınan 1 yıl 11 ay 10 günlük namaza tekabül eder. Bu cetvelde sadece namaz örneğini verdik. Bu bütün ibadetler için geçerlidir. Bir sadakanın karşılığı Medine’de bin Mekke’de yüzbindir “Bir kimse Allah için hacceder, kötü sözlerden ve fenalıklardan uzak kalırsa, o kimse (kul hakkı hariç) anasından doğduğu günkü kadar temiz ve günahsız olur.” Buhari, Hac 4; Müslim, Hac 438 “Allah katında makbul haccın karşılığı ancak cennettir.” Buhari, Umre 1; Müslim, Hac 437 Rabbimiz Hac’a giden kardeşlerimizin haccını kabul buyursun, sağlık ve sıhhat içinde ailelerine dönmeyi müyesser eylesin, bu ibedet için hasret ile bekleyenlere mebrur bir hac nasib eylesin. Salih bir zat Mescid-ül Haram'a gelmiş, ağlamış sızlamış, bir beşaret, bir işaret görememiş. Sonra Hatim kısmında, altınoluğun altında, Kabeye sarılmış "Ya Rab! sen bilirsin? tarzında yalvarmış, o anda uyanık uyku arasında "Ey kulum, ev sahibi hoşlanmadığı bir kimseyi evine alır mı? diye bir nida işitmiş.MENKIBE Bilmeyen ne bilsin bizi,Bilenlere selâm olsun!.. dediği gibi Yunus Emre'nin... Bilmeyenler bildi. Bilenlere de hatırlatmış olduk. Yüce Mevlâmızdan, gidenlerin tekrar, gitmeyenlerin de yakın bir zamanda gitmelerini temenni ve niyaz ederim. --- *Hz. Peygamber hicretin onuncu yılının Zilkade ayında Hac için hazırlanmaya başladı. Bunu Müslümanlara duyurarak onların da hazırlanmalarını istedi. Onunla birlikte haccetmek isteyenler Medine’de toplandılar. Hz. Peygamber 26 Zilkade 10 / 22 Şubat 632 Cumartesi günü yanında hanımları ve kızı Fâtıma da olduğu halde, muhacir, ensar ve diğer Arap kabilelerinden oluşan Müslümanlarla birlikte Medine’den hareket etti. Yanına kurbanlık yüz deve aldı. Zülhuleyfe denilen yere vardığında öğle namazını seferî olarak iki rekat kıldı ve aynı gün burada ihrama girdi. Hz. Peygamber, 4 Zilhicce Pazar günü kuşluk vakti Kasvâ adlı devesinin üzerinde olduğu halde Mekke’ye ulaştı. Kabe’yi tavaf edip iki rekat namaz kıldı ve Safâ ile Merve arasında sa’y etti. Veda Haccı süresince Mekke’nin Ebtah mevkiinde kendisi için kurulan çadırda konakladı. Perşembe gününe kadar Mekke’de kaldı. Aynı gün (Terviye günü) Mina’ya hareket etti. Öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazlarını orada kıldı. Geceyi de burada geçirdi. Ertesi sabah, namazı kıldıktan sonra güneş doğuncaya kadar burada kaldı. Arafat’taki Nemire mevkiinde çadır kurulmasını emretti. Sonra Mina’dan hareket edip Müzdelife’den geçerek Cuma günü, Arafat’ta hazırlanan çadıra varıp konakladı. Zeval vaktinden sonra çadırından çıkıp devesine binerek Arafat vadisinin ortasına geldi. Urane vadisinde meşhur Veda Hutbe’sini okudu. Bir ezan okutarak ayrı ayrı ikametle öğle ile ikindiyi birlikte kıldırdıktan (cem’i takdim) sonra devesinin üzerinde Arafat’a çıktı. Kıbleye dönüp akşama kadar dua ile meşgul oldu. Arafat’ta iken, kendisine, ilâhî tebliğ görevinin tamamlandığını bildiren şu ayet-i kerime nazil oldu: “Bugün size dininizi ikmal ettim, üzerinize nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslam’a razı oldum” (Mâide, 5/3). Hz. Peygamber güneş battıktan Arafat’tan ayrıldı ve Müzdelife’ye geldi. Yatsı vaktinde, akşam namazıyla birlikte yatsı namazını birleştirerek (cem’i te’hir), akşamı üç, yatsıyı da iki rekat olarak, tek ezan ve iki ayrı ikâmetle kıldırdı. Geceyi Müzdelife’de geçirdi. Ertesi sabah, yani Cumartesi (bayramın birinci) günü sabah namazını Müzdelife’de kıldıktan sonra Meş’ar-i Haram’a geldi. Cemre-i Akabe’ye (büyük şeytan) ufak taşlardan yedi tane attıktan sonra Mina’ya gitti. Burada yine deve üstünde bir konuşma yaptı. Kurbanlık olarak hazırladığı yüz deveden altmış üçünü, ömrünün her yılı için bir deve hesabıyla bizzat kendisi kurban olarak kesti. Diğer develeri de Hz.Ali kesti. Kurban etinden bir parça yiyen Peygamberimiz, geri kalanını Müslümanlara dağıttı. Daha sonra tıraş olup ihramdan çıktı. Sonra Kabe’ye gidip tavaf yaptı ve öğle namazını kıldı. Tekrar Mina’ya dönerek bayram günlerini burada geçirdi. Bayramın ikinci, üçüncü ve dördüncü günleri taşlamalarını tamamladı. Bayram’ın ikinci günü Mina’da Müslümanlara üçüncü konuşmasını yaptı. Bayramın beşinci günü Mina’dan tekrar Mekke’ye gelip vedâ tavafını yaptıktan sonra 29 Zilhicce 10 / 26 Mart 632 tarihinde Medine’ye döndü. İbrahim Sarıçam, Hz. Muhammed ve Evrensel Mesajı, s.386-388. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, Ankara – 2003. HACC REHBERİ Bismillahirrahmanirrahim. "Ey Rahmân'ın misafirleri,merhabâ! Rahmân'ın misafirleriyiz,Yâni, Allah evine bizi çağırdı;biz de "lebbeyk""Emrindeyim, buyur!.diyerek geldik.Bir ibadet mevsimidir hac. Allah'ın rahmeti burda coşuyor.*Peygamberimiz(s.a.v) buyuruyor ki:(Günahdan ve noksanlıklardan uzak) makbul bir Haccın karşılığı, ancak cennettir” Buhari, Umre, 1. Müslim, Hacc, 437.Makbul bir hac yapabilmek için bu ibadetin iyi öğrenilmesi gerekir.Farzlarını,vaciplerini,sünnetlerini ve pratiğini bilmeden makbul bir hac yapmak mümkün değildir. Haccı önce sabır eğitimi alacak.*Cüneydi Bağdadi, Mescid-ül Haram'da,uygunsuz bir şekilde Kâbe'ye doğru oturan birini görüyor, içinden "Elimde yetki olsa bu adamı buradan kolundan tutup dışarı atarım" diyor.Cüneydi Bağdadi tavaf ederken adam Cüneyt'in omzuna dokunarak, "Sen buraya Bağdat'tan ibadet yapmaya mı geldin, yoksa insanların kusuruna araştırmayamı. *Yunus Emre; “ Ak sakallı bir koca, Bilinmez hali nice, Emek vermesin hacca, Bir gönül yıkar ise” diyerek haccın bir edep ve irfan yolculuğu olduğunu söylüyor. Dost kişi yolculukta veya sofrada belli olur.Peygamberimiz(s.a.v) buyuruyor ki: «İnsanların en hayırlısı, insanlara en faydalı olandır!» (Suyûtî, el-Câmiu’s-sağir, II, 8) HACCIN FARZLARI 1-İHRAM Haccı ihramlı yapmaktır.Zengin-fakir aynı kefen misali beyaz giysiler içinde mahşeri hatırlatır. 2-ARAFATTA VAKFE ...(Arefe günü, Arafat’ın, Vadi-yi Urene denilen yerinden başka herhangi bir yerinde, öğle ve ikindi namazlarından sonra vakfeye durulur.) 3-ZİYARET TAVAFI Tavaf, MESİD-İ-i HARAM içinde , Hacer-i Esved’in hizasından başlayarak Kâ’be’yi sola almak suretiyle, yedi defa Kâ’be etrafında dönmek demektir. Dördü farz, üçü vacip olmak üzere yedi kere dönülür. Haccın farzlarından birisi yapılmazsa kaçırmış olur ve ertesi yıl yeniden hac yapar. HACCIN VACİPLERİ 1 - Safâ ile Merve arasında yürümek (SA'Y ETMEK). 2 - MÜZDELİFE'de VAKFE YAPMAK. Bu vakfenin vakti, kurban bayramının birinci günü fecrin doğuşundan itibaren gün ağarıncaya kadar geçen süredir. Bu süre içinde az bir vakit dahi olsa Müzdelife'de bulunulursa vâcib yerine gelmiş olur. 3 -MİNA'da ŞEYTAN TAŞLAMAK, Mina'da taş atılacak üç tane yer vardır. Bunlara Cemre-i Akabe, Cemre-i Vusta ve Cemre-i Suğra denir. BİRİNCİ gün sadece Akabe Cemresine taş atılır.(BÜYÜK ŞEYTANA) Kurbanın ikinci, üçüncü ve dördüncü günleri ise, her üç cemre de taşlanır. Önce Cemre-i Suğra'dan başlanır,(KÜÇÜK ŞEYTAN) sonra Vusta'ya,(ORTA ŞEYTAN)sonra da Akabe'ye atılır.(BÜYÜK ŞEYTAN)Her bir cemreye,7 tane taş atılır. 4 - BAŞI TRAŞ ETMEK veyahut saçları kısaltmak. 5 - VEDA (Sader) TAVAFINI yapmak.6 - MİKATLARDAN İHRAMA GİRMEK de VACİBDİR. Hacca niyet edip ihrama girmek farz ise de, bunun mikatlarda yapılması vâcibtir. Mîkatlarda ihrama girilmezse vâcib terkedilmiş olacağından kurban kesmek gerekir. Veya geri dönülüp mîkatta ihrama girmek gerekir.7 - Arefe günü öğleden itibaren GÜNEŞ BATINCAYA KADAR ARAFAT’TA beklemek. 8 - Farz olan ziyaret tavafının farz olan dört şavtına ÜÇ ŞAVT daha ilâve ederek yediye tamamlamak. 9 - Ziyaret tavafını BAYRAM GÜNLERİ İÇİNDE yapmak. 10 - Tavafa HACER-İ EEVSD'den başlayıp Hacer-i Esved'i sola alarak HATİM DIŞINDAN yaya olarak Kâbe'yi tavâf etmek. 11 - Tavaflardan sonra, Harem-i Şerîf'te İKİ REK'at NAMAZ kılmak. 12 - Kıran ve Temettü haccı yapanlar için, Harem dahilinde KURBAN KESMEK.Mehmet Dikmen İlmihali *Vâcibi bir özür¬den do¬la¬yı ter¬ke¬de¬ne bir¬şey ge¬rek¬mez.Ancak özürsüz Hac¬cın vâciplerinden bi¬ri¬ni ter¬ket¬mek, hac¬cın sih¬ha¬ti¬ne mâni ol¬maz. Bun¬dan do¬la¬yı ce¬za ola¬rak yal¬nız kur¬ban kes¬mek ge¬re¬kir. Kur¬ba¬nın eti Mek¬ke -i Mü¬ker¬re¬me yok¬sul¬la¬rı¬na da¬ğı¬tı¬lır. Bu¬nun¬la bir¬lik¬te, ter¬ke¬di¬len bir vâcib ye¬ni¬den ya¬pı¬lın¬ca ce¬za dü¬şer. Ab¬dest¬siz ya¬pı¬lan bir tavâfı, ab¬dest¬li ola¬rak ye¬ni¬den yap¬mak gi¬bi. HACCIN SÜNNETLERİ 1 - İhrama niyet edileceği zaman gusletmek. 2 - İki parça hâlinde olan özel ihram örtüleriyle vücudunu örtmek. 3 - İki rek'at ihram namazı kılmak. 4 - İhrama girdikten sonra telbiye getirmek. 5 - Kudüm tavâfı yapmak. 6 - Farz ve vâcib tavaflar dışında çokca tavaf yapmak. 7 - Sa'y yaparken iki yeşil direk arasında koşmak. 8 - Zilhicce'nin 8. günü Mina'ya çıkıp orada gecelemek. 9 - Arefe günü güneş doğduktan sonra Arafat'a çıkmak. 10 - Müzdelife'den Mina'ya güneş doğmadan önce dönmek. 11 - Kurban bayramının gecelerini Mina'da geçirmek. 12 - Müzdelife'de gecelemek. 13 - Mina'da cemrelere taş atarken sırayı gözetmek 14 - Arafat'ta huzur ve huşu' içinde Allah'a dua edip yalvarmak. 15 - Kurban bayramının birinci günü Mina'da ilk taş atmayı güneşin doğuşu ile öğle vakti arasında yapmak. 16 - Tavaflardan sonra Zemzem kuyusuna gidip su içmek. 17 - Hacer-i Esved'i öpmek veya istilâmda bulunmak. Mehmet Dikmen İlmihali Hac¬cın sün¬net¬le¬ri¬ni ter¬ke¬den fa¬zi¬let ve se¬va¬bın¬dan mah¬rum ka¬lır¬sa da, ken¬di¬si¬ne kur¬ban ce¬za¬sı ge¬rek¬mez. EDA BAKIMINDAN HAC ÇEŞİTLERİ 1-İFRAD HACCI: Umresiz yapılan hac çeşididir. Hac ayları içinde hacdan önce umre yapmayıp, sadece hac niyetiyle ihrama girerek hac menâsikini de yerine getirenler, İfrad haccı yapmış olurlar. İfrad haccında şükür kurbanı kesmek vacip değildir. 2-TEMETTU HACCI: Aynı yılın hac ayları içinde, umre ve haccı ayrı ayrı niyet ve ihramla yapmaktır. Temettu haccında ihrama giren kimse önce umreye niyet eder,Umre yaptıktan sonra ihramdan çıkar. Hac günlerinde yeniden ihrama girerek hac vazifelerini yapar.Temettu haccı yapanların şükür kurbanı kesmeleri vaciptir. 3-KIRAN HACCI: Aynı yılın hac ayları içinde umre ve hacca birlikte niyet ederek ikisini aynı ihramla yapmaktır. Kıran haccı yapacak olanlar mikat sınırında umre ve haccın her ikisine birden niyet ederek ihrama girerler. Umre yaptıktan sonra ihramdan çıkmaz, aynı ihramla haccı da eda ederler. Kıran haccı yapanların şükür kurbanı kesmeleri vaciptir. 1-HAZIRLIK:– Evdeki hazırlık:Koltuk altı ve benzer kılları gideririm.Tıraş olur, tırnaklarımı keser (bunlar müstehaptır) ve boy abdesti alırım. (sünnettir). Adetli bayanlar da boy abdesti alırlar.Yakınlarıınla helalleş. 2-İHRAM GİYME Farz Umre İçin İhrama Girmek – Doğrudan Mekke’ye gidecek ise hava alanlarında veya mîkat sınırlarını geçmeden günlük elbiseler çıkarılır “izâr” ve “ridâ”ya bürünülür. – Umreye niyet edilir ve telbiye getirilir.– İki rekat ihram namazı kılınır. 3-NİYET: Temettu Haccı yapacak isem; Niyet,umre yapacağının kalben belirlenmesi demektir. Niyetin,“Allah’ım! Umre yapmak istiyorum. Onu bana kolaylaştır ve onu kabul buyur” diyerek diliyle ifade edilmesi müstehaptır.Niyetten sonra telbiye getiririm. Böylece ihram yasakları başlamıştır 4-TELBİYE ”Lebbeyk Allahümme lebbeyk,lebbeyke la şerikeleke lebbeyk innel hamde ven nimete leke velmülk la şerikelek” "Buyur Allah'ım buyur, emrine itaate gel¬dim. Senin eşin ve ortağın yoktur. Hamd da, nimet de, mülk de senindir Allah'ım. Senin hiçbir ortağın yoktur."Ebu Davud,Menasik,27;II,404.Tirmizi,Hac,13.III;187. 5-İHRAM YASAKLARI BAŞLADI : *Helal olan bazı şeylerin haram kılındığı nefis terbiyesi bir ibadettir. İhramlı kimsenin "ihram yasakları" na uyması vaciptir. Yasakları ihlal edenlere, yasağın çeşidine ve ihlal biçimine göre değişen cezalar gerekir.1-Saç sakal tıraşı olmak,bıyıkları kesmek.2-Kasık ve koltukaltı kılları ile vücudun diğer yerlerindeki kılları traş etmek,koparmak veya yolmak.3-Tırnak kesmek 4-Süs için saç ,sakal ve bıyıkları yağlamak veya kına sürmek.Oje,ruj ve kokulu sabun kullanmak.5-Güzel koku sürmek 6- Elbise giymek 7-Başı ve yüzü kapamak. 8-Eldiven çorap veya topukları kapalı ayakkabı giymek.Giyim ile ilgili bu yasaklar sadece erkeklere aittir.Kadınlar ise normal elbiselerini giyerler.İhrama girdiklerinde sadece yüzlerini örtmezler.9-Cinsi ilişkide bulunmak.10-Şehevi duyguları tahrik edici sözler söylemek.11-Haram olan şeyleri yapmak.12-Başkalarıyla tartışmak,kavga etmek,sövüp saymak,kötü söz ve davranışlarda bulunmak.13-Her türlü kara avını avlamak,göstermek veya avcıya yardım etmek. Deniz hayvanlarının avlanması yasak olmadığı gibi koyun ve tavuk gibi evcil hayvanların kesilmeside ihramlıya yasak degildir.Mekke şehri çevresindeki Harem denilen bölgenin avının avlanması,bitkilerinin kesilmesi veya koparılması ihramlı ve ihramsız herkes için yasaktır.Diyanet İslam İlmihali 6-CİDDE HAVALİMANI Birkaç saat bekleme pasaportlar.MEKKE:Abdest,gusül ve ihramlısın unutma . 7-MESCİD-İ HARAM Mümkünse Babüs-selam kapısından içeri gir.Beytullah’ı görünce telbiyeyi keser, üçer defa "Allahü Ekber" ve "Lailahe illallah" denir.Benim için en önemli olan duayı (Ya Rabbi! Bundan evvel ve bundan sonraki bütün dualarımı kabul et.) “Allah’ım! Rahmet kapılarını bana aç ve beni kovulmuş şeytandan koru”gibi (Kadınlar adetli iken Kâbe’ye giremez ve tavaf yapamazlar). 8-TAVAF UMRENİN Tavafı – Niyet “Allah’ım! Senin rızan için yedi şavtlı umre tavafını yapmak istiyorum. Onu bana kolaylaştır ve benden kabul eyle” Hacer-i Esved hizasına geldiğimde uzaktan ellerin içi taşa doğru gelmek üzere eller kaldırılır “Bismillâhi Allâhu Ekber” diyerek selamlar ve sağ elimin içini öperim.Tavafa başlarım.Selamlamayı her dönüşde yaparım.Hacer-ül Esved’i selamlamak sünnettir.Ka'be çevresinde bir defalık dönüşe Şavt adı veri¬lir.Tavafların dördü farz, üçü vacip olmak üzere 7 yedi şavttır. *Tavaf esnasında istenilen dua yapılabileceği gibi Kuran-ı Kerim de okunabilir.Ancak Peygamber efendimizin okumuş olduğu duaları okumak daha faziletlidir.Tavaf ederken ve sa’y ederken, ezan okunursa, bunlar bırakılıp, namazdan sonra tamamlanır. Tavaf esnasında abdesti bozulan kişi tavafı bırakıp abdest alarak kaldığı yerden tavafa devam eder, dilerse tavafı yeniden yapabilir. 9-MAKAMI İBRAHİM Tavaftan sonra eğer kerahet vakti değilse arka taraf müsaitse iki rekat tavaf namazı kılınır.Müsait degilse Mescid-i Haram’ın her hangi bir yerinde kılınması daha uygun olur. 10-MÜLTEZEME’DE DUA..Hacer-ül Esved ile Kâbe kapısı arasında kalan kısma “mültezem” denir. 11-BOL,BOL ZEMZEM Tavaftan Sonra Zemzem İçmek Zemzem içerken e’uzü besmele çekilir ve Allah’ım! Senden yararlı ilim,bol rızık,her türlü dert ve hastalıktan şifa istiyorum.Tirmizi,Hac,33.III,211. 12-SAY Vacip Safaya gel, Kabe’ye dönüp Hacer-ül esvedi istilam et.“Allahım rızan için SAFA ile MERVE arasında Umre Say’imi yapmak istiyorum.Bunun edasını bana kolay kıl ve benden kabul eyle. Safa’dan başlayıp Merve’de tamamlanmak üzere yedi defa gidip gelmektir.(Safa’dan Merve’ye 4 gidiş ve Merve’den Safa’ya 3 geliş) 13-TIRAŞ olmak..Vacip.. Sadece Temettu haccı yapan erkekler umre sa’yından sonra tıraş olup ihramdan çıkarlar.Kadınlar ise traş olmazlar,saçların ucundan parmak ucu kadar keserek ihramdan çıkarlar. 14-İHRAMDAN ÇIKILIR . Mekke’de zamanını Nafile tavaf yaparak.Namazlarını kabede kılarak değerlendir. 15-ZİLHİCCE 8.nci gün Terviye günü:Arefe’den bir gün önceki günün adıdır. Hacılardan bir kısmı bugün Mina’ya çıkar (sünnettir)ve geceyi burada geçirirler. Bir kısmı da doğrudan Arafat’a çıkarlar. 16-HAC İÇİN İHRAMA GİRMEK Zilhicce 8.nci gün Temettu haccı yapıyorsam, İlk ihrama girdiğim gibi tekrar ihrama girer bu defa hacca niyet ettikten sonra telbiye (Lebbeyk…) getiririm. İki rekat ihram namazı kılarım. (Tekrar ihram yasakları başlamıştır). İfrad veya Kıran haccı yapıyorsam zaten ihramda olduğumdan ayrıca yapacağım bir niyet yoktur.– Vakit müsait olursa nafile bir tavaftan sonra haccın sa’yi yapılabilir. 17-ZİLHİCCE 9.ncu gün AREFE GÜNÜ EYYAM-I TEŞRÎK Teşrîk günleri demektir. Zilhiccenin 9-13. günleridir. Bu günlerde teşrîk tekbirleri alınır. ARAFAT VAKFESİ: Farz.Arafat’a çıkamayan hacı olamaz.Terviye günü kafile ile birlikte Arafat’a hareket edilir.– (9 Zilhicce) Arefe günü Peygamberimiz (s.a.v) Arafat’ta öğle namazı ile ikindi namazını öğle vaktinde birleştirerek kılmıştır.Nesâî, Menâsik, 201. V, 254 – Namazdan sonra vakfe yapılır.– Güneş battıktan sonra kafile ile birlikte Müzdelife’ye hareket edilir. *Kıyametten bir sahneyi andıran milyonlarca insan bembeyaz izar ve rida içerisinde Hz. Âdem ile Hz. Havva validemizin buluştukları, Hz. İbrahim ile Cebrail’in görüştükleri, Sevgili Peygamberimizin ilk insan hakları evrensel beyannamesini îrat buyurdukları ve Yüce Allah’ın duaları kabul ettiği bir yer olan Arafat’ta,hacılar ellerini Allah’a açarak.İki gözleri iki çeşme olur,gözyaşlarını etrafa saçarak âdeta melekleşirler. 18-MÜZDELİFE VAKFESİ Vacip.Yatsı vakti girince akşam ve yatsı namazları “cem-i te’hîr”ile kılınır.–Akabe Cemresi’ne atılacak 70 taş toplanır. (Taşlar Müzdelife dışında bir yerden de toplanabilir)Bayramın birinci günü (10 Zihlhicce) Sabah namazı kılındıktan sonra Müzdelife vakfesi yapılır.–Vakfeden sonra Mina’ya hareket edilir. 19-ZİLHİCCE 10 ncu gün:......... Kurban Bayramı ilk günü 20-MİNA Mina’daki Görevler– Bayramın birinci günü çadırlara yerleşilip dinlendikten sonra. 21-ŞEYTAN TAŞLAMA Vacip.Uygun zamanda gidip Akabe Cemresine (Büyük Şeytan’a) 7 taş atılır. 22-KURBAN .Vacip Kurbanı kıran ve temettu haccı yapanlar keser.Vekalet yolu ile kestirilmektedir. 23-SAÇLARIN TIRAŞ edilmesi.Vacip.Kurban kesildi haberi gelince;– Tıraş olup ihramdan çıkılır. Böylece cinsel ilişki hariç ihram yasaklarI sona erer.– Mina’daki çadırlarına dönülür veya Mekke’ye gidilir. 24-ZİYARET Tavafı (Farz)– Bayramın birinci günü uygun bir zamanda yapılır. 25-HACCIN SAY’I–Vacip.Önceden yapılmamış ise haccın sa’yi yapılır.Böylece cinsel ilişki yasağı da kalkar. 26-ZİLHİCCE 11.nci gün(Bayram 2.nci gün).Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Topl.21 27-ZİLHİCCE 12.nci gün(Bayram 3.ncü gün)Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Topl.21 28-ZİLHİCCE 13.ncü gün :.(Bayram 4. Gün ).... Mina’da kalındığı takdirde Bayramın dördüncü günü de Küçük, Orta ve Büyük Cemrelere 7 yedişer taş atılır.Kalınmaz ise üç günde toplam 49 taş atmış olur.Dördüncü günü atılacak taşlar toplanmış ise bu taşlar uygun bir yere bırakılır. MEKKE’ye dönülür. MEKKE’DEKİ ZİYARET YERLERİ: ARAFAT: Mekke’nin yaklaşık 25 km. güneydoğusunda d��z bir alanının adıdır. Hz. Adem (a.s.) ile Hz. Havva’nın Cennetten indirildikten sonra buluştukları yere “Arafat”, buluştukları güne de “Arefe” denilmiştir.MÜZDELİFE: Arafat ile Mina arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Akşam vakti Arafat’tan ayrılan hacılar bu bölgeye gelir.Yatsı vaktinde.Akşam ve yatsı namazlarını burada “Cem-i Tehir” ile peş peşe kılarlar.MİNA: Müzdelife ile Mekke arasında Harem sınırları içinde bir bölgenin adıdır. Cemerat ismiyle bilinen şeytan taşlama yerleri ve hac kurbanlarının kesildiği mezbahalar bu bölgededir. TENİM ve MESCİDİ.Mekke merkezine 8 km. kadar uzaklıkta,.Kabe'ye en yakın bir yeri olup, umre için ihrama girdikleri yerdir. AKABE BEYATLARININ YAPILDIĞI YER: Hz. Peygamber'in 621-622 M. yıllarında Medine'den ilk müslüman olanlarla görüştüğü yerin adıdır. Mekke'ye üç km. kadar uzaklıkta. HİRA-NUR MAĞARASI: Hz. Peygamber'e ilk vahyin geldiği mağara olup, Mekke'nin 5 km. kadar kuzeydoğusundaki Hira dağının üst kısmında.İlk vahyin geldiği yer buraya "Cebelü'n-Nur (Nur Dağı)" da denir. SEVR MAĞARASI:Hz. Muhammed (s.a.v.)'in Mekke'den Medine'ye hicreti sırasında, Hz. Ebû Bekir He birlikte müşriklerden gizlendikleri ve üç gün süreyle saklandıkları mağaradır. Sevr dağı, Mekke'nin güneyinde5 km. PEYGAMBER EFENDİMİZ (s.a.s.)’in DOĞDUĞU EV: Kâbe’nin doğu tarafında. CİN MESCİDİ: Cin suresinin indiği yerde inşa edilmiş olan bir mescittir. Bu mescit, Cennet-ül Mualla kabristanının yanındadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) burada cinlerle birkaç defa görüşmüştür. CENNET-ÜL MUALLA MEZARLIĞI: Peygamberimiz (s.a.v.)’in dedeleri, öz dedesi Abdulmuttalip ile amcası Ebu Talip.Yine bu mezarlıkta Annemiz Hz. Hatice ve bir çok sahabî, tabiin kabri de bulunmaktadır. CEBEL-İ EBİ KUBEYS: Cenab-ı Hak, İbrahim (a.s)’a "Ebu Kubeys dağına çık. “Seslen ya İbrahim, insanlar Kâbe’yi tavaf etsin” (Hacc 22/27) deyince, Hz. İbrahim, “Ya Rabbi, ben seslensem bile ıssız çölde kim duyar?” der. Rabbimiz de, “Seslenmek senden, duyurmak bizden” der. Hz. İbrâhîm, makamı üze¬rinde —Hicr üzerinde, Safa üzerinde, Ey insanlar, Rabbınız bir Beyt edindi. Orayı haccediniz, demiş. *Hz. İsmail (a.s.) tarafından Ebu Kubeys dağından tavafa başlama noktasını belirtmek üzere getirilen taş ( Hacer-ül Esved), Hz.İbrahim (a.s.) tarafından bu günkü yerine konuldu. 29-VEDA TAVAFI.Hacca uzaklardan yani Mikat sınırları dışından gelmiş olanların (Afakîlerin) Mekke’den ayrılmadan önce VEDA TAVAFI YAPMALARI VACİPTİR. – Bu Tavaf hacla ilgili olarak yapacağım en son görevdir. Tavaf tamamlandıktan sonra peşinden tavaf namazını da kılarım. İşte en zor saat bu saattir. Çünkü Allah’ın evinden ayrılmak zorundayım. Son bir defa Kâbetullah’a bütün his ve samimiyetimle bakarak, içimden gelen duayı yapar ve Kâbetullah’dan ayrılırım. MEDİNE’YE HAREKET “Kim hac yapar da ölümümden sonra kabrimi ziyaret ederse,beni hayatımda ziyaret etmiş gibi olur.”423 Beyhaki, V, 403. “Kabrimi ziyaret eden şefaatimi hak eder” (Dare Kutni) MEDİNE ZİYARET YERLERİ: MESCİD-İ NEBEVİ- Peygamber Efendimizin yaptırıp namaz kıldırdığı mesciddir.İlk ziyaretinde Minberi Şerifin yanında 2 rekat tahiyyetül mescid ve 2 rekat şükür namazı kıl . Boş zamanlar Mescid-i Nebî'de kazâ namazı, Kur'ân-ı Kerîm kıraati, salâtü selâm, zikirle değerlendir. *Bu üç mescitte kılınacak namazın fazileti hakkında da Allah'ın Rasûlü şöyle buyurmuştur: "Başka yerlerde kılınan namaza göre, Mescid-i Haram'da kılınan bir namaz YÜZ BİN namaza, benim mescidimde kılınan bir namaz,BİN namaza, Beyt-i Makdis'te (Mescid-i Aksa) kılınan bir namaz da,BEŞ YÜZ namaza denktir." Askalânî, Bülûgu'l-Merâm, II, 574..*“Şu mescidimde, ara vermeden KIRK VAKİT NAMAZ kılan için cehennemden kurtuluş beratı yazılır.” (Tirmizî) RAVZA-İ MUTAHHARA- Peygamberimiz (s.a.v) in kabri ile minberi arasındaki alana Ravza-i Mutahhara denilmektedir.“Evimle minberim arası,cennet bahçelerinden bir bahçedir”buyurmuştur.(Buhârî,Fadlü’s Salat.6). Peygamberimiz (s.a.v) ve iki büyük halifesi Hz. Ebubekir ile Hz. Ömer’in kabr-ı şerifleri bu mescitte yeşil kubbe altındadır.Senin vasıtan ile Resülüllah’a selam gönderilmiş ise; emanet selamları ilet. CENNET-ÜL BAKİ-(BAKİ MEZARLIĞI )Burada on bin civarında sahabi yatmaktadır. KUBA MESCİDİ- Peygamberimiz (s.a.v.) İslâm’ın ilk mescidi’ni yapmış ve içinde namaz kılmıştır. Sehl İbnu Huneyf radıyallahu anh anlatıyor"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:"Kim evinden çıkıp Kuba mescidine gelir ve orada iki rek'at namaz kılarsa bu ona bir umreye bedel olur."Nesai, Mesaciid 9, (2, 37). MESCİD-İ KIBLETEYN-İslâm’ın ilk yıllarında namaz Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya doğru kılınıyordu.Hicretten 16 ay sonra Kıble’nin Mescidi Haram olması yönünde Peygamberimiz (s.a.v.) vahiy geldi ve kendisi ile birlikte namaz kılanlar yüzlerini ters yöne, yani Mekke’deki Mescid-i Haram’a çevirerek namazını böylece tamamladılar. UHUT ŞEHİTLERİ- Hz. Peygamber (s.a.v.) hicretin 3.yılında bu dağın eteklerinde Mekkeli müşriklerle savaşmış, bu savaşta Ashabı kiramdan 70 kişi şehit olmuş ve buraya defnedilmiştir. MESCİD-İ Ömer (R.A)-Mescid-i EBU BEKR (R.A)- MESCİD-İ Ali (R.A)- CUMA MESCİD-İ- GAMAME MESCİD-İ- YEDİ MESCİDLER –HENDEK- BEDİR -Savaşlarının yapıldığı yerlerin ziyaretleri. Medine’den ayrılmak İşte en zor saat bu saattir. Resûlullah ziyaret edilerek vedâ edilir. Ravza-i Mutahhara'da iki rek`at şükür namazı kılınıp, dua ve niyazı ile Mescid-i Nebî'den çıkılır.Konular Hazılanırken Diyanet Hac İlmihalinden kısa bilgiler alınmıştır.Detaylı bilgi diyanet ve diger Hac İlmihallerinden alınabilir. Haccı bir yazıya sığdırmak mümkün degil.Haccı anlatmakla olmaz anlamak için yaşamak lazım. Hazırladığım bu bilgiler Hacı Adaylarına faydalı olur inşallah. Rabbimiz Haccınızı makbül eylesin. Hazırlayan:Fehmi AKKOYUN Hafız Kur an'ı kesinlikle biz indirdik; elbette onu yine biz koruyacağız.Hicr 15/9 Bu ayet açıkça göstermektedir ki, Kur’an-ı Kerim Allah’ın koruması altındadır ve kaybolmaksızın, en ufak bir tahrife uğramaksızın kıyamete kadar aslını muhafaza edecektir. Rabbim "biz koruyucuyuz" diyor ama, kimlerle korur,yarattığı kullarla korur. Korumak demek belirli yerde onu muhafaza altına almak demek değildir. Bu ümmetin içinden buna önem verecek insanların çıkması onların Kur'an-ı öğrenip başkalarına öğretmesidir. Sahabeden 400 tanesi Ashabı suffede Kur'an-ı devamlı okumak ve onu öğrenmekle meşgul olmuş Ezberlemek, zihinde tutmak, saklamak, korumak anlamındaki "h-f-z" kökünden türeyen hâfız, ezberleyen, zihninde tutan, saklayan, koruyan demektir. Koruyan ve esirgeyen anlamında Allah'ın güzel isimlerinden biridir. Hafızlara emanet Hafız "eman" demektir. Hafız Rabbin muştusu Hafız cennet kokusu Hafız Kur'an yolcusu Hafız "Kur'an" demektir. Dili Kur'an gönlü nur kalbinde sonsuz huzur Bir bülbül ki nefesi aşk şakıyan demektir. Hâfız olmanın belli bir yaşı yoktur. Tâbiin ulemasın-dan Süfyan bin Uyeyne gibi 4 yaşında hâfız olanlar olduğu gibi, 60-70 yaşında hıfzını tamamlayanlar da olmaktadır. . Bir talebenin hafız olabilmesi için ortalama 2-3 sene gibi bir zaman gerekmektedir. *Hz. Muhammed Mustafa’nın (sav) Sünnet-i Seniyyeleri istikametinde hayatına yön veren bir müminin “iyi ki yapmışım” diyerek iftihar edebileceği en faziletli ameldir hafızlık. Sevgili Peygamberimiz’in, “Sizin en hayırlılarınız, Kur’an’ı öğrenen ve öğretenlerinizdir.” (Buhari, Fezailü’l Kur’an,21) Hadis-i Şerifinin muhatabı olmak elbet de iftihar edilmeye değer bir duygu, kazanılması zor bir şereftir... *Canlı Kur’an misali, Kur’an Azimüşşanı kalplerinde ve ezberlerinde koruyarak taşıyanlardır. Bu bir nimettir ama, herşeyden önce bir nasip kısmet meselesidir tabii... Hadisi Şerifte, hafız olup gereği üzere amel edenler şöyle övülmüştür: “Ümmetimin en şereflisi Kur’an-ı Kerim’i ezberleyen ve onu yaşayanlardır.” (Münavi, Feyzu’l-Kadir, 1, 522). *Resulullah Efendimiz (sav) “Kur’an’ı hıfzedip onunla amel edenlerin” tıpkı peygamberler, şehitler ve Allah dostları gibi şefaat makamına sahip olacağını müjdelemektedir: “Kim Kur’an okur, onu ezberler, helalini helal bilir yapışırsa, haramını haram bilir sakınırsa, Allah onu cennetine sokar ve ailesinden cehenneme girmeyi hak etmiş on kişiye şefaat edip kurtarma hakkı tanır”. (İbn-i Mace, 1,78 - Tirmizi). "Cennette Kur'an-ı Kerim'in ayetleri sayısınca derece vardır. (Binaen aleyh Rabbimiz) Hafızlar için Ey Kulum Oku ve Yüksel" buyuracak (Tirmizi, c.1 s,37) *Ebû Ümâme radıyallahu anh rivayet ediyor: “Ben, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellemi: ‘Kur’an okuyunuz. Çünkü Kur’an, kıyamet gününde kendisini okuyanlara şefaatçi olarak gelecektir’ buyururken işittim” demiştir. (Müslim, Müsâfirîn 252. Ayrıca bk. Ahmed İbni Hanbel, Müsned, V, 249, 251). *Fudayl b. İyaz hazretleri “Kur’an'ın taşıyıcısı, İslam bayrağının taşıyıcısıdır”der. Süfyan-ı Sevri hazretleri ise “Bir kişi Kuran okuduğu zaman, melekler onun iki gözü arasını öper. Okuyana hürmet ve okuduğuna tazim için melekler Ademoğlundan Kur’an dinlemeye en ziyade aşıktır” der (İmam-ı Gazali, İhya 1/281). *"Benim İçin En Kötü Gün, İçinde Kuran'a Hiç Bakmadığım Gündür."(Hz.Osman "r.a") *Sahabe-i Kiramdan Hz. İkrime, Kur'ân'ı öyle bir şuûr içinde okurdu ki, “Bu benim Rabbimin kelâmıdır, bu benim Rabbimin kelâmıdır” der, Rabbine muhatap olmanın hazzını yaşardı. *Kur'ân okurken bir rahmet âyeti geldiği zaman Allah'ın rahmetine el açmalı; azap âyeti geçince de Allah'a sığınmalıdır. Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih eden âyetler gelince de, “Sübhânallah, Celle Celâlühü” gibi ifadelerle Cenâb-ı Hakkı tenzih ve takdis etmelidir. Peygamber Efendimiz (a.s.m.) Kur'ân okurken bu şekilde hareket ederdi. *Kur'ân okumak için mümkünse sâkin bir vakti seçmelidir. Yorgun argın bir vaziyette okunan Kur'ân'dan fazla zevk alınmaz. Bunun için erken vakitte, bilhassa sabah namazından sonra okunması tavsiye edilmektedir. Bu vakit hakkında Peygamberimizin (a.s.m.) hususi bir duası da bulunmaktadır: “Allah'ım, ümmetim için erken vakitleri mübarek kıl.” Tirmizî, Büyû: 6 *Okumayı kesmek veya tamamlamak gerektiğinde Cenâb-ı Hakkın yüce kelâmını tasdik mânâsında, “Sadakallâhü'l-azîm (Yüce Allah doğru söyledi)” denmeli; “Ve belleğa Resûlühü'l-Kerîm (Şerefli Resulü de onu tebliğ etti)” sözü ile de Peygamberimizin (a.s.m.) tebliğinin hak olduğuna şehâdette bulunmalı ve sonunda da dua ederek Fâtiha okunmalıdır. *Hz. Peygamber (sav) ile Abdullah b. Amr arasında geçen şu konuşma buna ışık tutmaktadır: - Peygamber (sav) bana Kur’an’ı bir ayda hatmet, dedi. - Ben, kendimde bundan daha fazlasına güç buluyorum, dedim. - O hâlde on günde hatmet, dedi. - Kendimde bundan da daha fazlasına güç buluyorum, karşılığını verdim. Bunun üzerine Hz.Peygamber şöyle dedi: - Yedi günde hatmet, daha az bir müddette hatmetme. Buhârî, Savm, 54,55,56,57; Fazâilu'l-Kur’an, 34; Müslim, Savm, 35; Ebû Dâvud, Salat,8; Tirmizî, Kıraât, 13; Nesâî, Sıyâm, 6; İbn Mâce, İkametu's-Salat, 187; Ahmed b.Hanbel, el-Müsned, II,162. *Kur'an okumasını bilmeyenin de, bereket için evde Mushaf bulundurması çok iyidir Açıp sayfasına bakmak sevaptır Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Beş şey ibadettir: Az yemek, camide oturmak, Kâbe’ye, Mushafa ve âlimin yüzüne bakmak) [Deylemi] *Habibullah Efendimiz (sav) “Gözlerinize ibadetten nasibini veriniz” dedi.“Gözlerin nasibi nedir, ey Allah’ın Resulü?” diye sorulunca Resulullah (sav); “Mushafa bakmak, (Kur’an ayetlerini) tefekkür etmek ve inceliklerinden ibret almaktır.” buyurdu. (Ayni , Umdet-ül Kari, IX,336). *İmkân varsa Kur'ân'ı her gün en az bir kere açıp bakmalıdır. Çünkü Kur'ân okunmasa bile, kapağını açıp yazılarına bakmak dahi bir ibadettir. Bu davranış, insanın Kur'ân'la olan yakınlığını arttırır.Bu hususu Peygamberimiz (a.s.m.) de teşvik etmektedir. Bir seferinde Sahabe-i Kirama şöyle buyurdular:“Gözlerinize ibadetten nasibini veriniz.”Sahabiler sordular: “Gözlerin ibadetten nasibi nasıl olur, yâ Resulallah?”Peygamber Efendimiz (a.s.m.) cevap verdi:“Mushafa bakmak, içindekileri düşünmek ve inceliklerinden ibret almaktır.”Bir başka hadiste de, “Ümmetimin en faziletli ibadeti, yüzüne bakarak Kur'ân okumasıdır” buyururlar. Tefsîrü'l-Kurtûbî, 1:28 *Kamil bir hafız olmak için ne kadar çok meşgul olunursa, maddi ve manevi o kadar çok fayda elde edilir. Zira bir hadis-i şerifte şöyle buyurulmaktadır: “Sadece şu iki kimseye gıpta edilir: Biri Allah’ın kendisine Kur’an’ı verdiği ve gece gündüz onunla meşgul olan kimse; diğeri de Allah’ın kendisine mal verdiği ve bu malı gece gündüz Allah yolunda harcayan kimse.” (Sahih-i Buhari, İlim 15; Sahih-i Müslim, Müsafirîn 266-268). Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuşlardır: “Kur’an’ı ezberleyerek okuyan hafız kişi Es-Seferetül Kiram (vahiy getiren) meleklerle bebaberdir. Kendisine zor geldiği halde Kur’an okuyana ise iki kat ecir vardır”. (Buhari, Kitabüt Tefsir, 458). Ve yine benzer bir manaya işaretle, “Bir cemaat Allah’ın evlerinden bir evde toplanır, Allah'ın kitabını okur ve aralarında müzakere ederlerse, üzerlerine sekinet iner, onları rahmet kaplar ve melekler etraflarını kuşatır. Allah (cc) onları kendi nezdindekiler arasında anar.”buyrulmuştur (Sahih-i Müslim, Zikr 38; Ebû Davut, Vitir 14; Tirmizi, Kıraat 12) . *Bir adam: "Ey Allah’ın Resulü, Allah’a hangi amel daha sevimlidir?" diye sordu. Resulullah (sav): "Yolculuğu bitirince tekrar yola başlayan" cevabını verdi. "Yolculuğu bitirip tekrar başlamak nedir ya Resulallah?" diye ikinci kez sorunca: "Kur’an’ı başından sonuna okur, (hatmeder), bitirdikçe yeniden başlar" cevabını verdi. (Sahih-i Buhari, Hadis No: 421). *Habibullah (sav) buyurdular ki: “Evlerinizi namaz ve Kur’an okumakla süsleyiniz.” (El-İtkan, 1, 105). *Hz. Muhammed Mustafa (sav) Efendimiz, şöyle buyurdular: “Ümmetimin ibadetinin en faziletlisi Kur’an okumaktır.” (El-İtkan, 1,105) *Peygamber Efendimiz (sav), buyurdular ki "Kur`an-ı Kerim`i sesinizle güzelleştirin." (Kütübü Sitte Hadis No: 906). *Âlemlere Rahmet (sav) şöyle buyurdular: "Hafızasında Kur`an`dan hiçbir ezber bulunmayan kişi harab olmuş bir ev gibidir." (Kütübü Sitte Hadis No: 431). Hâfızların Değeri Bir gün hâfızların sultanı Hâfız İshak, Mevlâna’nın yanına gelmişti Mevlâna büyük bir saygı gösterip ayağa kalktı; üst başa oturmasını söyledi ve: –Mushafı nasıl aziz tutmak, nasıl rahle ve kürsülerin üzerine koymak lâzımsa, hâfızları da o şekilde aziz tutmak ve üst başa oturtmak lâzımdır İçinde Kur’an’ın nuru bulunan bir gönlün Cehennemin yüzünü görmesi uygun düşmez Bir kağıt parçasına Kur’an yazılı olsa onu ateşe atmazlar; ona hürmet gösterirler ve onda Kur’an yazılıdır, derler O halde bir kalpte bütün bir Kur’an bulunursa onu nasıl Cehenneme atarlar, buyurdu Bu müjdenin minnettarlı��ı olmak üzere şehrin bütün hâfızları Mevlâna’ya mürit oldular (I, 336) Peygamberimiz s.a.v buyuruyor ki: “Yaşlanmış bir müslümana, aşırı gitmeyen ve Kur’ân’ın ahkâmıyla amel etmekten geri durmayan hâfıza ve âdil hükümdara saygı göstermek, Allâh’a duyulan saygı ve tâzimden neş’et eder.” (Ebû Dâvûd) Çünkü ezberlediği ahkâm ile âmil, ahlâk ile kâmil bir hâfız, hadîs-i şerifte de buyurulduğu gibi, canlı bir Kur’ândır. Etiyle, kanıyla da bir mânâda Kur’ân’ın gördüğü hürmete lâyıktır. Öyle ki, böyle hâfızlara vefatlarından sonra emânet edildikleri kabirde toprağın bile hürmet ettiği ve bu mübârek tenleri çürütmediği nice şahidiyle malûmdur. Seyrî de ne güzel ifade ediyor: Çekerek besmele Kur’ân’a, eğer bir kimse, Genç iken aşk ile her sûreyi ezberlerse, Eti Kur’an, kanı Kur’an, canı Kur’an kesilir, Ona mahşerde düşen hisse, sekiz cennettir! Böyle hâfız, nice mânâyı da âmilse hele, Bir de Kur’andaki hikmet ile kâmilse hele... Rûhu, hattâ teni kabrinde de aslā çürümez, Sönse gökler, onu âlemde karanlık bürümez. KARACAOĞLAN der ki her sözüm haktır, Yiğit olmayanın yalanı çoktur, Cehennem yerinde hiç ateş yoktur, Herkes ateşini burdan götürür. KARACAOĞLAN Cenâb-ı Hak, evlâtlarımıza hâfız olabilmeyi, son nefese kadar da hâfız kalabilmeyi nasip eylesin. Olamayanlara da Kur’ân ahkâmıyla yaşamayı ihsan eylesin. Âmîn... Hak Usül alemleri genellikle hakları : a- Halis Allah hakkı (Allah’a iman gibi.) Allah hakkı, hakların en başında gelir. Çünkü bizi yaratan, yaşatan, rızık veren, canlı cansız her şeyi bizim için yaratıp, bizim faydamıza sunan yüce Allah’tır. Allah’ın hakkını yerine getirmeyen, Allah’ın kullarının hakkına riayet edemez. “Ben temizim”, “Benim kalbim temiz” bunlar, züğürt tesellisi. Hiçbir değeri olmayan sözler. Allah’a itaat etmeyen temiz mi olur. Sen iyi bir insan olsan, önce Allah’a inanmak, O’na kul olmak nasib olurdu.Hukuk Allah’a riayet etmeyenin amelleri boşa gider. Çünkü Allah’ın ihsanı, ikramı ve nimetleri, inanan kulları içindir. ...Allah, Hak'dır. (Müşriklerin) Allahü teâlâdan başka taptıkları bâtıldır (yok olucudur). (Hac sûresi: 62) Hak gelince, bâtıl (şirk, puta tapmak) gider. Bâtıl, her zaman gidicidir. (İsrâ sûresi: 81) "Kim İslam'dan başka bir din ararsa, bilsin ki, (o din) ondan kabul edilmeyecek ve o, ahirette kaybedenlerden olacaktır." (Al-i İmran: 3/85) Ben cinleri ve insanları sadece ve sadece bana ibadet etsinler diye yarattım.Zariyat 56 İbadet, kul üzerinde Allah’ın hakkı olduğundan fiilen ve bizzat ibadet edilmedikçe bu hak ödenmez. “Şüphesiz Allah, kendisine şirk koşulmasını asla bağışlamaz. Bunun dışında kalan günahları ise dilediği kimseler için bağışlar. Allah'a şirk koşan kimse, büyük bir günah işleyerek iftira etmiş olur.” (Nisa, 48) Kur’an-ı Kerim’e bütün olarak baktığımız zaman, Allah’ın tövbe edildiği zaman dünyada küçük-büyük bütün günahları affedebileceğini, ancak “müşrik”, “kâfir” ve “münafık” olarak ölen kimseleri affetmeyeceğini öğreniyoruz. Şu ayetler bu gerçeğin açık delilidir: b- Halis kul hakkı (satın alınan malın bedelini ödemek gibi.) Satın alınan bir malın bedeli sahibine teslim edilince kulun hakkı ödenir. Kul hakkı nasıl öenir? Üzerinde kul hakkı olan buna tevbe için, kul hakkını hemen ödemeli, onunla helalleşmeli, ona iyilik ve dua etmeli. Mal sahibi, hakkı olan ölmüş ise, ona dua, istiğfar edip vârislerine verip ödemeli, bunlara iyilik yapmalıdır. Çocukları, vârisleri bilinmiyorsa, o miktar parayı fakirlere sadaka verip, sevabını hak sahibine bağışlamalıdır. (Sefer-i Ahiret) Kul hakkı nedir ve nasıl ödenir? Beş türlü kul hakkı vardır: 1- Mali 2- Nefsî (hayati yönden) 3- Irzî (Haysiyetle ilgili) 4- Mahremî (Namusla ilgili) 5- Dini. 1- Mali olan kul hakları: Yetim malı yemek, hırsızlık, gasp, aldatarak, yalan söyleyerek mal satmak veya almak, sahte para vermek, başkasının malına zarar vermek, yalancı şahitlik, rüşvet almak gibi. Bu haklar için sahibi ile helalleşmek gerekir. Dünyada helalleşmezse, ahirette sevapları ona verilerek helalleştirilecektir. Mal sahibi ölmüş ise, vârisine ödenir. Vârisi yoksa veya mal sahibi bilinmiyorsa, salih bir fakire hediye olarak verilip, sevabı sahibine gönderilir. Salih fakir yoksa, İslamiyet’e hizmet eden hayır kurumlarına, vakıflara verilir. Kendi salih akrabasına, fakir olan ana babalarına, çocuklarına hediye olarak vermesi de, caiz olur. Bunları yapmak imkanını bulamazsa, mal sahibinin ve kendisinin af olunmaları için dua eder. Kâfirin hakkı için de, onunla helalleşmek gerekir. Eğer ölmüşse onun varislerine verilir. Buna da imkan yoksa ahirete kalır, ahirette af olunması ise, çok zor olur. 2- Nefsi, yani hayati günah olan kul hakları: Adam öldürmek, bir uzvunu kesmek, sakat bırakmak gibi şeylerdir. Önce tevbe eder. Adam ölmüş ise, velisi ile helalleşmek gerekir. Velisi isterse af eder. İsterse belli bir mal ister. İsterse, mahkemeye verip, hakimden cezalandırılmasını (kısas gibi)ister. İslamiyet’te kan davası yoktur. 3- Irza dokunan kul hakları: Dedikodu, iftira, alay, sövmek gibi haysiyetle, şerefle ilgili şeylerdir. Tevbe etmek ve helalleşmek lazımdır. Bunlarda vârisleri ile helalleşmek olmaz. Müslüman ölmüş ise gıyabına çok çok dua etmek gerekir. 4- Mahremi olan kul hakları: Başkasının çoluk çocuğuna hıyanet etmek gibi şeylerdir. Tevbe ve istiğfar eder. Fitne ihtimali göz önüne alınarak helalleşmek yerine, ona dua etmek ve onun için sadakalar vermek gerekir. Yaptığı ibadetlerin sevaplarını ona bağışlar. Fitne ihtimali olunca, helalleşirken işlediği günahları bildirmeyip, bendeki bütün haklarını af et demekle yetinir. 5- Dini olan kul hakları: Akrabasına ve emri altında olanlara doğru din bilgisi vermeyi terk etmek, insanların din bilgisi öğrenmelerine ve ibadetlerine mani olmak, onlara kâfir, fâsık demek. Bid’at çıkarıp veya mevcut bid’atleri savunup Müslümanların yanlış inanmalarına ve yanlış ibadet etmelerine sebep olmak. Açıktan oruç yiyerek veya açıktan başka haram işleyerek kötü örnek olmak. Bu günahlar için de tevbe etmek, hak sahipleri ile helalleşmek gerekir. "Ümmetimden müflis odur ki, kıyamet günü namaz ve zekâtla gelir. Ama, bu arada sövdüğü şu kimse, dövdüğü bir başka kimse dahi gelir. Bunun üzerine kendisinin hasenatından şuna verilir, buna verilir. Üzerinde haklar bitmeden kendi hasenatı tükenirse, o zaman onların hatalarından alınır kendisine yüklenir. Daha sonra cehenneme atılır." Müslim, Tirmizî *Müslümanın müslüman üzerine beş hakkı vardır: Selâmına cevap vermek, hastalığında arayıp sormak, cenâzesinde bulunmak, dâvetine gitmek, aksırıp elhamdülillah deyince, yerhamükellah diye karşılık vermek. (Buhârî, Müslim) Büyük duruşmada kul hakkı: Mahkeme-i Kübra duruşmasının en çetin hesabının kul hakkı ve hukuku ile ilgili olacağında şüphe yoktur. Boynuzsuz koyunun hakkının boynuzlu koyundan alınacağı çetin bir gün olan büyük duruşma günü, kul hakkının affının, ilgili kulun elinde olacağı; bunun için iyiliklerinden bir kısmının, hakkını yediği kula verileceği, iyilikleri bittiği halde hâlâ üzerinde kul hakkı varsa, bu defa üzerinde hakkı bulunan kimselerin günahlarının alınıp bunun üzerine yükleneceği ve böylece adaletin eksiksiz sağlanacağı hadislerde bildirilmiştir. * Bir adam sordu: “Ey Allah’ın Resûlü, Allah yolunda öldürüldüğüm takdirde, bütün günahlarım bağışlanır mı?”Resûlullah Aleyhissalâtu Vesselâm: “Evet, sen sabreder, mükâfaât bekler, geri kaçmadan ileri atılır vaziyette olduğun halde öldürülürsen bağışlanır!” buyurdu.Peygamberimiz (asm) az sonra adama tekrar:“Nasıl sormuştun?” buyurdu. Adam, sorusunu aynen tekrarladı. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtu Vesselâm: “Evet, kul borcu hariç, bütün günahların affedilir. Cebrail bunu bana şimdi bildirdi!” buyurdu. Müslim, İmâret 117, (1885); Muvatta, Cihad 31, (2, 461); Nesâî, Cihâd 32, (2, 33) *Eğer evde devamlı Kur'an tefsiri konuşulursa, çocuk gözünde onu büyütür. Fatih Sultan Mehmet gibi bir evlat yetiştirmek için Fatih'in annesi ve babası gibi olmalı. Hayırlı evlat yetiştirmenin sırrı, çocuğa haram yedirmemekte gizli. Evlatlarına haram yedirmeme konusunda hassas davranan anne babanın çocukları da, fikirleriyle tüm dünyayı aydınlatır. *Hz Ömer’in kul hakkıyla ilgili güzel bir Kıssası; Hz Ömer halife iken, bir gece makamına ashaptan biri gelir. Selam verip oturur.Fakat selamı alınmaz. Hz Ömer işiyle meşguldür ve sahabe bekler..Sahabenin yüzüne bakmayan Hz Ömer işini bitirip mumu söndürür. Bir başka mumu yakar ve o anda sahabenin selamını alır, konuşmaya başlar.Sahabe sorar;-Ya Ömer, niçin hemen selamımı almadın ve bir mumu söndürüp diğer mumu yaktıktan sonra konuşmaya başladın?Hz Ömer cevap verir;Evvelki mum devletin hazinesinden alınmıştı. O yanarken özel işlerimle meşgul olsaydım Allah indinde mesul olurdum. Seninle devlet işi konuşmayacağımız için, kendi cebimden almış olduğum mumu yaktım, ondan sonra senine konuşmaya başladım.Sahabenin gözleri yaşarır, ellerini kaldırarak şöyle dua eder;-Ya Rabbi! Hz Ömer’i bizim başımızdan eksik etme.Müslüman ya da değil, hiçbir insanın hakkını yemek caiz değildir ve çok günahtır. c- Hem Allah’ın hem de kulun hakkı (kısas gibi) şeklinde üçe ayrılırlar. Allah’ın hakkı olan hususlarda niyet şarttır. Kul hakkı için niyet şart değildir. Kısasta her iki hak da mevcut olduğundan hem maktulün varislerinin affı, hem de keffaret şart koşulmuştur. Bu husus da dini hükümler üzerinde aklın faaliyet gösterip gösteremeyeceği sahaları tayin etmesi bakımından önemlidir. Bagışlanacak kimseler İslâm yolunun samîmî ve muttakî yolcuları, bir ömür kul hakkı hassasiyeti içinde yaşamışlar... Üzerlerine en ufak bir tozun dahî sıçramamasına dikkat etmişlerdir. *Şükür, kalp, dil ve bedenle olursa, anlamı olur. Dil söyler, organlar isyanda olursa, şükredilmiş olmaz. Dil ile şükür: Gönülden dil ile hamd etmektir. Şükür elhamdülillah demektir Kalb ile şükür: Nimetin Allah’tan olduğunu bilmek, O’nu tasdik etmektir. Bedenle Şükür: Organların yerinde kullanılması, haram kılınan şeylerden, günah olduğu bildirilen şeylerden ve şüpheli olanlardan korunması, sakındırılmasıdır.Ayrıca organların Allah’ın rızasına uygun kullanılmasıdır. İbadetler yoksa, itaat yoksa, dil boşuna söyler. Mal ile şükür: Malın şükrü, onu yerinde ölçülü kullanmaktır, israf etmemek, günah ve haram yollarda harcamamaktır.Malın şükrü, sadaka ile zekat ile ve hayra harcamakla olur. Cennet ehli (Cennet'e girince) Cehennem ehline; "Biz Rabbimizin bize vâdettiğini (sevâbı) hak bulduk. Siz de Rabbimizin size vâdettiğini (azâbı) hak buldunuz mu? diye seslenir. (Onlar da) evet derler. (A'râf sûresi: 44) *Muaz bin Cebel radiyallahu anh diyor ki: “Rasulullah’ın sallahu aleyhi vesellem bindiği merkebin terkisinde bulunuyordum. Bana dedi ki: ‘Ey Muaz! Allah’ın kulları üzerindeki ve kulların da Allah üzerindeki hakkı nedir, biliyor musun?‘ Dedim ki: ‘Allah ve Rasulü daha iyi bilir.‘ Buyurdular ki:‘Allah’ın kulları üzerindeki hakkı: Yalnız O’na ibadet etmeleri ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmamalarıdır. Kulların Allah üzerindeki hakkı ise, kendisine hiçbir şeyi ortak koşmayan kullarına azap etmemesidir.‘ Dedim ki:‘Ey Allah’ın Rasulü! Bunu herkese müjdeleyeyim mi?‘ Buyurdu ki:‘Hayır, müjdeleme! Sonra buna güvenirler (salih amelleri terkederler).‘“ (Buhari ve Müslim *De ki: Ey kendi nefisleri aleyhine haddi aşan kullarım! Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah bütün günahları bağışlar. Şüphesiz ki O, çok bağışlayan, çok esirgeyendir.Zumer 39/53 *Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; ondan başka günahları dilediği kimse için bağışlar. Kim Allah'a ortak koşarsa büsbütün sapıtmıştır.Nisa 4/116 RABBİM ONUN YOLUNDA ÖLMEYİ HEPİMİZE NASİP ETSİN İNŞALLAH *Gel, Gel, Ne Olursan Ol Yine Gel,İster Kafir, Ister Mecusi, Ister Puta Tapan Ol Yine Gel, Bizim Dergahımız, Umitsizlik Dergahı Değildir,Yüz Kere Tövbeni Bozmuş Olsan Da Yine Gel...Mevlana İmam-ı Azam Hz nin babası Sabit Hz nin elma hadisesi kul hakkı için nelere katlandığının yine başka bir misalidir. Bağışlanmayacak kimseler “Şüphesiz Allah, kendisine şirk koşulmasını asla bağışlamaz. Bunun dışında kalan günahları ise dilediği kimseler için bağışlar. Allah'a şirk koşan kimse, büyük bir günah işleyerek iftira etmiş olur.” (Nisa, 48) *Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; ondan başka günahları dilediği kimse için bağışlar. Kim Allah'a ortak koşarsa büsbütün sapıtmıştır.Nisa 4/116 “Şüphesiz Allah kendisine ortak koşulmasını bağışlamaz.” (Nisa, 116) “İnkâr eden ve (insanları) Allah yolundan alıkoyan, sonra da inkârcılar olarak ölenler var ya, Allah onları asla bağışlamayacaktır.” (Muhammed, 34) Kur’an-ı Kerim’e bütün olarak baktığımız zaman, Allah’ın tövbe edildiği zaman dünyada küçük-büyük bütün günahları affedebileceğini, ancak “müşrik”, “kâfir” ve “münafık” olarak ölen kimseleri affetmeyeceğini öğreniyoruz. Şu ayetler bu gerçeğin açık delilidir: Dua *Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem; "Yâ Rabbî! Senden isteyip de verdiğin kimselerin hakkı için, senden istiyorum, derdi ve böyle duâ ediniz!" buyururdu. (İbn-i Mâce) *Hz. Ömer anlatıyor: Hz. Peygamber (a.s.m) şöyle buyurdu: “Âdem hata işlediği zaman. ‘Ya Rabbi! Muhammed’in hakkı için beni affetmeni istiyorum’ diye yalvardı.” Hadisi, Beyhakî, Taberanî, Hakim rivayet etmiştir.(bk. Hâkim, Mustedrek, II/615; Yususf Nebhanî, Hucetullahi ale’l-âlemin, s. 210). Haksızlık Davası, iddiası, davranışı, düşüncesi doğru ve yerinde olmayan (kimse). *Ey iman edenler! Eğer siz Allah'a (Allah'ın dinine) yardım ederseniz O da size yardım eder, ayaklarınızı kaydırmaz. Muhammed 47/7 *Her kim de mümin olarak salih amelleri işlerse, artık o, ne bir haksızlıktan ve ne de çiğnenmekden korkar. Taha 20/112 Mesela Rabbim Edison'u mahşer günü hesaba çekerken sorar; "Dünyadayken ne yaptın?" "Elektriği icad ettim Ya Rabbi." Rabbim tekrar sorar; "Kimin için yaptın, benim için mi yaptın?" "Sana inanınıyordum ki ya Rabbi, senin için yapmadım" Bu halde ne olur.? Zaten, "inanıyorum, senin için yaptım" derse mesele yok.Bu şuna benzer; hani yan komşunuzda akşama kadar çalışan bir işçiye, akşam olunca ücretini siz verirmisiniz? Kim için çalıştı ise parasını da onun vermesi gerekir değil mi?Allah'tan başka ilah kabul edenleri de Allah (c.c.) korumayacaktır. "(İyi amel yapan ve mü'min olanlar.Ahirette) bir zulme de uğratılmazlar." Yani yaptığı kötülük 5 gramlık ise 5 gramlık azap görür, daha fazlasını mümkün değil görmez. 2728[52] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/96-98. *Kim yaptığı haksızlıktan sonra tevbe eder, halini düzeltirse, şüphesiz Allah, onun tevbesini kabul eder. Çünkü Allah bağışlayan, merhamet edendir. Maide 5/39 Zulümden sonra pişman olan, pişman olmakla yetinmeyip bozduklarını düzelten, kırdıklarını tamir edenleri Allah afveder. 1023[46] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 2/431. *Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bir yiyecek yığınına uğradı ve elini o yığına soktu. Parmaklarına ıslaklık isabet etti. Bunun üzerine Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):−‘Ey yiyecek sahibi, bu nedir?’ buyurdu. Mal sahibi:−Ya Rasulallah, ona yağmur isabet etti dedi. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):−‘İnsanların görebilmesi için onu yiyeceğin üzerine koymalı değil miydin? Bizi kandıran bizden değildir’ buyurdu.” Müslim (102/164) Ebu Avane (157) Ebu Davud (3452) Tirmizi (1330) İbni Mace (2224) İbnu’l-Carud (562) İbni Hibban (4905) Ebu Yağla (6520) Begavi (2120-2121) Ahmed (2/242) Albani (1319-İrva) *“Sizden biriniz bir başkasına haksızlık etmişse, dinar ve dirhem bulunmayan kıyamet gününden önce, yani bugün helalleşsin. Kıyamet günü, haksızlık yapan kimsenin sevaplarından, haksızlık yaptığı kadarı alınır ve haksızlığa uğrayana verilir. Şayet sevabı yoksa, haksızlığa uğrayanın günahlarından alınır, haksızlık yapana yüklenir.” (Buhari) *(Müflis, şu kimsedir ki, kıyamette, amel defterinde pek çok namaz, oruç ve zekat sevabı bulunur. Fakat, bazılarına çeşitli yönden zararı dokunmuştur. Sevapları, bu hak sahiplerine verilir. Hakları ödenmeden önce sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları, bunun üzerine yükletilip Cehenneme atılır.) [Müslim] İnsan dünyada bir Hak'dan. bir de haksız olmaktan korkmalıdır. Allah'ın bize helal kıldıgı herşey haktır. Bize helal kılınanlardan mahrum kalmakda haksızlıktır. Kimseye Haksızlık etmemek gerek 10 sefer 100 sefer düşünüp öyle konuşmak ve hareket etmek gerek. Birbiri ile konuşmanın bile kişiler üzerinde hakkı olur. "Kul hakkı, mü'minin ayıbı, kusûrudur." [Ebû Nuaym] Zulüm ve haksızlık edenlere de sakın meyletmeyin/güvenip dayanmayın! Sonra size de ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka dostunuz yoktur, sonra size yardım da edilmez. (11/Hud, 113) Haklar, kıyamet gününde sahiplerine geri verilecektir. Hatta boynuzlu koyundan boynuzsuz koyunun öcü alınacaktır (hesabı sorulacaktır). (Riyazü’s Salihin, I / 202 “Haksızlıklar”a karşı Çıkmak erdemliliktir. Haksızlık, insanoğlunun “Hâbil” ve “Kâbil”den beri içine düştüğü kötü bir anlayışın adıdır. Ne yazık ki haksızlık yapanlar, yani başkalarına ait kazanılmış değerlere saldıranlar ; yaptıkları ahlak dışı işleri beğenerek yaparlar. Yasalar ve toplumsal baskılar bir tarafa, haksızlıkta ileri gidenleri ; Allah korkusu bile frenleyemez. Bu ahlak ve iman yoksunlarına karşı Çıkmak ve onları etkisizleştirmek için Hz. Muhammed (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır : *Sizden her kim, bir kötülük (haksızlık) görürse onu eliyle değiştirsin. Eğer eli ile değiştirmeye gücü yetmezse, diliyle değiştirsin. Dili ile değiştirmeye de gücü yetmezse, kalbiyle buğz etsin (reddetsin) ki, bu imanın en zayıf derecesidir. (Müslim, İman, 78) Bu hadisin yorumundan “El ile değiştirme”nin kanun ve devlet tarafından yapılacağı, “Dil ile değiştirme”nin ilim adamları ve eğitim yoluyla yapılacağı, “Kalb ile buğz etme”nin ise kişisel olarak yapılacağı anlaşılmaktadır. Ne olursa olsun, sonuçta haksızlar kaybedecek, haksızlıklara karşı çıkanlar kazanacaktır. Her gün birçok zulüm, haksızlık, kötülükle karşı karşıyız. Bunları elimizle düzeltme imkanı aramalıyız. Elimizle düzeltme imkanı bulana kadar dilimizle bunun yanlış olduğunu her platformda haykırmalıyız. Günümüzde bu elhamdulillah mümkün. Tabi bütün bunların yanında bütün bu yaşananlar bizim içimize sıkıntı da vermiyorsa efendimizin hadisinde buyrulan imanın en zayıf halini bile yaşayamıyoruz anlamına gelir (Allah korusun). “Nemelazımcılık Anlayışı” hesaba Çekilir mi ? Nemelazımcılık, yok oluş sürecine giren, kargaşa içinde çırpınan kişi ve toplumların yakalandığı bir hastalık türüdür. Bu hastalık yeryüzünde adaletin yok olduğu, zorbalığın her yere yayıldığı ve eşkıyalığın hüküm sürdüğü dönemlerde salgın haline gelir. Herkes çıkar peşinde koşar, can derdine düşer, bakarkör olup haksızlıkları görmezden gelir. İnsanların üzerine ölü toprağı serpilir. İşte böyle dönemlerde insan kendi kabuğuna çekilir, “Etliye, sütlüye karışmaz”, kendi köşelerinde olan-biteni seyreder. Böyle yaptıkları için ne yazık ki ; bilerek veya bilmeyerek içlerinden çıkan “Haramizadeler”in kulu kölesi olurlar. Bu konuda Hz. Peygamber Efendimizin şu hadisi nemelazımcılığın ne kadar kötü bir anlayış olduğunu işaret etmektedir. Hz. Muhammed buyuruyor ki *Kimse, “Nemelazım, ben kendime bakarım” demesin. Allah’a yemin ederim ki, ya iyilikleri emreder, kötülüklerden men edersiniz, ya da Allah sizin üzerinize şer olanlarınızı kullanır da onlar size en kötü azapları (haksızlıkları) getirirler. Sonra içinizdeki iyiler dua eder de duanız kabul edilmez. (Tirmizi, Fiten, 11) “Nemelazım, ben kendime bakarım” diyenlerin hâli ne yazık ki budur. (Gün gelir nemelazımcıların kapıları da çalınır.) Haksızlığa sebep olanlar: *Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem içindekilerin azap gördüğü iki kabre uğradı ve şöyle dedi:"Bu iki kişi azap görmektedirler, fakat büyük bir şeyden dolayı değil. O ikisinden birisi bevl (idrar)'dan sakınmazdı. Diğeri ise insanlar arasında fesadı yaymak için laf getirip götürürdü." (Nesei) *İbni Ömer radiyallahu anh'den Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:"Haksız yere düşmanlıkta yardımlaşanlar vazgeçinceye kadar Allah'ın gazabı üzerinedirler." (Hakim ve Zehebi rivayet etti ve sahih dedi.) *Hayvanlarda sizin için (insanlar için), elbette ibret (dersler) vardır. (Mü’minun 23/21) *Bir benzetme yapılırsa : “Hak, balarısının yaptığı bal, haksızlık ise, bu balın eşekarısı ve sinekler tarafından yağmalanmasıdır” diyebiliriz. Bir başka değişle : “Eşekarısı “hak yiyen” zorba, balarısı “hakkı yenen” mazlumdur.” Hak, genel bir tasnife göre : “Allah hakkı”, “İnsan hakkı” ve “Toplum hakkı” olarak sınıflandırılmaktadır. Bu hakların sınırları aşılırsa ; hak ihlali, yani haksızlık yapılmış olur. *Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol. (Hz. MEVLANA) *Bir kimseyi tanımak istiyorsan arkadaşına bak. (Hz. Mevlana) *Haksızlığın önünde eğilmeyiniz zira hakkınızla beraber şerefinizi de kaybedersiniz. (Hz. ALİ r.a.) *Gerçek dost arkadaşının kusurunu görünce onu uyarır. Fakat bu kusurları baskalarına açıklamaz. (İmam Safiî) Peygamberler de haksızlığa uğradılar, zulme uğradılar. Ama sabırda, tevekkülde, Allah’a teslimiyette ve insanları incitmemekte bütün dünyaya rehber oldular. Hazret-i Yusuf kardeşleri tarafından haksız yere kuyuya atılıp ölüme terk edilmişti. *Peygamber Efendimiz (asm) işkencelere ve hakaretlere uğradığı Mekke günlerinde kimseye bedduâ etmedi. Taif dönüşünde kendisini taşlayıp mübarek ayaklarını kanatan Taif halkını helâk etmek üzere gelen meleklere, “Ben rahmet için gönderildim. Umulur ki onların sulbünden Allah’ın dinini anlayan nesiller yaratılır!” diyerek Taif halkının helâkine razı olmadı ve geri gönderdi. *Onlara bir saldırı olduğunda, onlar yardimlaşırlar.Şura 42/39 Birisi bize vurmaya kalksa, iki elimiz birden müdafa için harekete geçer. Peygamber efendimiz'," Bütün mü'minler bir vücudun organları gibidirler" buyurmuş.4013[42] Buharı Edep-38, Müslim Birr-66 Kendi başımızı, eli-mizi,ayağımızı koruduğumuz gibi dünyanın öbür ucundaki kardeşimizin ayağına diken batsa bizim de yüreğimiz sızlamalı ve yardıma koşmalıyız. Yine bir hadiste;"Bir müslümanın ırz ve namusuna el uzatıldığında,yardım etmeyene, Allah da yardım etmez."buyrulmuştur.4014[43] Ebu Davud Edepbab4l-Hadis4883 Rabbimiz bizi günahlara karşı uyanık tutsun, bizi günaha alışmaktan, haramı normal görmekten muhafaza etsin. Haram *"Allah’ın size temiz ve helal olarak verdiği rızıklardan yiyin. Kendisine iman ettiğiniz Allah’dan korkun helallerden kendinizi men etmeyin, yasaklarından da sakını!" Maide 5/88 Haram dinen yapılması ve yenilip içilmesi kesin olarak yasaklanmış şeylerdir. "Haram Lokmalar Haram Konuşturur" Kaliteli insan işiyle,boş insan kişiyle uğraşır. Sakın aklından çıkmasın…! Açtığın her yaradan,Hesap soracak’ yaradan. Ehl-i insaf, nereden nasıl gelirse gelsin, yeter ki gelsin, demez. Gelecekse hayırla, güzellikle gelsin, der.Haram mal bir getirir, üç götürür.Mevlana Helal ile beslersen çocuğunu" Hürmet " ile öder borcunu, "Haram " ile beslersen o'nu "Hakaret " ile öder borcunu... Necip Fazıl Kısakürek Bir paranın nereden geldiğini görmek istiyorsan; nereye gittiğine bak.İmam-ı Azam (rh.a.) Haramdan gelen, harama gider. Müslüman kimliği helal-haram ayrımında ortaya çıkar Haram sahalar, mayınlı araziler gibidir. Böyle arazilerin yakınında "Dikkat! Girilmez!"levhası olduğu gibi, haramların yanında da "Yasak!" levhası vardır. Haram, Allah Teala’nın çiğnenmesini kesinlikle yasaklamış olduğu hududunu ifade eder ki Allah (c.c) bu hususu Kur’an’ı Kerimde şöyle izah etmektedir. ‘’ Kim Allah’ın sınırlarını aşarsa, şüphesiz kendine zulmetmiş olur.’’ Talak, 65/1 *Hz. Peygamber (s.a.v), inananların Allahın koymuş olduğu sınırlara riayet etmesi gerektiği ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır: ‘’Helaller apaçık bellidir, haramlar da apaçık bellidir. Bu ikisinin arasında birçok kişinin bilmediği şüpheli şeyler vardır. Kişi bunlardan sakınırsa dinini, onur ve haysiyetini korumuş olur. Şüpheli şeylerden kaçınmayanlar, koruluğun kenarında hayvanlarını otlatan kimse gibidir. Kolladığı hayvanların her an koruluğa girmesi mümkündür. Dikkat edin her hükümdarın bir koruluğu vardır, Allah’ın koruluğu da haram kıldığı şeylerdir.’’ Buhari, ‘İman’ , 39 Hz. Peygamber, helal-haram hassasiyetini ashabına, Arap hükümdarların korularından hareketle anlatmaya çalışmıştır. Çünkü Arap hükümdarları kendi hayvanlarının otladığı özel koruya başkalarını yaklaştırmazlardı. Yaklaşmaya cesaret edenlere ağır cezalar verirlerdi. Bunu ifade eden Hz. Peygamber, Allah’ın da bir yasak arazisi yani haramları olduğunu beyan etmiştir. Dolayısıyla faiz alıp verme, ticarette insanları aldatma, yalan söyleme, ana-babaya asi olma, zina etme, hırsızlık ve daha bir çok husus Allah’ın yasak arazisine girmektedir. O halde Allah’ın hududuna riayet etmeyen, saygı göstermeyen bir mü’min kamil manada bir mü’min olamaz. Kamil mü’min Allah’ın murakabesini yalnız iken veya kalabalıklar içerisinde hisseden, hayatını buna göre inşa eden kişidir. *Allah Teâlâ; iyi, temiz ve insana faydalı olan şeyleri helal; kötü, pis ve zararlı olan şeyleri de haram kılmıştır. Dinimizin koyduğu haramlar ve yasaklar hayatı zorlaştırmayı değil, kolaylaştırmayı amaçlamıştır. “Allah size kolaylık diler, zorluk dilemez” Bakara, 2/185 ayeti bu gerçeği ifade etmektedir. Bile bile haram işlemek, haramlarda ısrar etmek büyük günahtır. İşlenen haramdan derhal vazgeçmeli, pişman olup, tövbe edilmelidir. *Helal-haram duyarlılığı; Allah’ın çizdiği sınırları aşmamayı, her işimizde Rabbimizin rızasına uygun davranmayı gerektirir. Yediklerimiz ve içtiklerimizin helal olmasına dikkat etmek de bu hassasiyetin bir parçasıdır. Dinimizce haram kılınan yiyecek ve içecekler arasında; İslamî usullere uygun kesilmemiş hayvan etleri, leş, akıcı kan, domuz ürünleri, Allah’tan başkası adına kesilmiş hayvanlar, alkollü içkiler, pis ve sağlığa zararlı olan maddeler bulunmaktadır. Bunların yanında, hırsızlık, gasp, faiz ve kumar gibi dinen gayri meşru sayılan işlerden elde edilenler de haram kapsamındadır. Ayrıca, yenmesi haram olan şeylerin kazancı da haramdır. Efendimiz(s.a.s)’in ifadesiyle, “Allah bir millete bir şeyin yenmesini haram kıldı mı, onun parasını da haram etmiş demektir.” Ebu Dâvud, “Büyû”, 66. *Her alanda en güzel örnek olan Resûl-i Ekrem Efendimiz, şöyle bir örnek vererek helal-haram konusuna dikkatlerimizi çekmektedir: “Bir kimse uzun bir sefere çıkar. Saç­ları dağılmış, toza toprağa bulanmış bir hâldedir. Ellerini semâya kaldırarak: Yâ Rabbî, Yâ Rabbî! diyerek duâ eder. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haramdır. Böyle birinin duası nasıl kabul edilir?” Müslim, “Zekat”, 65. *Haramı helal saymak ne kadar tehlikeli ise helali haram saymak da, aynı oranda tehlikelidir. ‘’ Ey iman edenler! Allah’ın size helal ettiği temiz ve güzel şeyleri kendinize haram kılmayın. Haddi aşmayın. Çünkü Allah haddi aşanları sevmez.’’Maide 5/87 Resulullah (asm) faizden şiddetle sakındırmaktadır “Faizden kazanılan bir dirhem para, Allah'ın nezdinde günah bakımından otuz altı kere yapılan zinadan daha kötüdür.” (Cami’üs Sağir) Ebu Hüreyre'den (ra) rivayet edilmiştir ki, Nebi (asm) şöyle buyurmuştur: "Şu yedi helak edici şeyden kaçınınız!" Ashab; “Onlar nelerdir Ya Resulullah?" dediler. Resulullah (asm); "Allah'a şirk koşmak, sihir, Allah'ın, haram kıldığı cana haksız yere kıymak, faiz yemek, yetim malı yemek, harp günü (düşmandan) kaçmak, kötülükten habersiz iffetli Mümin kadınlara iftira etmektir." (Buhari, Müslim, Ebu Davud) *Hz Mevlana’nın şu sözlerine kulak verelim; “İlim de hikmet de helal lokmadan doğar; aşk da, merhamet de helal lokmayla meydana gelir. Bir lokma, haset ve hileyi netice verirse, cehalete ve gaflete sebep olursa, bilelim ki, o lokma haramdır. Hiç buğday ekilip de arpa hasat edildiğini gördünüz mü?” “Helalin hesabı, haramın azabı vardır.” Hz. Ali “Rabbin rızası, haramlardan sakınmaktadır.” Yahya bin Muaz Ağza alınan helâl lokmadan, gönülden kulluğa bir akış, Allah'a hizmet ve öteki âleme gitme arzusu doğar.Mevlana *Ey İnsan kaf dağı kadar yüksekte olsanda, kefene sığacak kadar küçüksün. Unutma ...herşeyin bir hesabı var üzdüğün kadar üzülürsün. Şems-i Tebrizi Bir kuruş haramı terketmek; yüz bir kuruş sadaka vermekten daha iyidir. Abdullah b. Mübarek (r.a.) Efendimizin terbiyesinden geçmiş olan sahâbe bu konuda oldukça hassastı. Hz. Ebû Bekir, hizmetçisinin getirmiş olduğu hurmayı yedikten sonra, hurmanın harâm yoldan kazanıldığını öğrenince, gözleri kan çanağına dönene kadar midesinden çıkarmak için uğraşmıştır. Buhârî, Menâkibu‘l-Ensâr 26. Mü‘mine hanımlar da eşlerine: “Bizim için Allah’tan korkun da bize harâm lokma, rızık yedirmeyin. Biz açlığa sabrederiz de harâ ma, ateşe sabredemeyiz.” Haris el-Muhasibi Risaletü‘l Müsterşidin, Halep S: 153.diyerek eşlerini işe yolcu ederlerdi. *“Kıyamet gününde insan, malını nereden kazanıp nereye harcadığının hesabını vermedikçe Allah’ın huzurundan ayrılamaz.” Tirmizî, Sıfatu‘l-Kiyâme 1, Hadîs No: 2416. *Bişr-i Hâfî'nin kızkardeşi, Ahmed b. Hanbel'e gelerek, "Ya İmam! Ben çok defa dam üstünde iplik büküyorum. Bazen devlet memurları ellerinde meş'aleler oradan geçiyorlar ve elimde olmayarak o ışıktan da istifade etmiş oluyorum. Bu ipliğe haram karışıyor mu?" deyince, koca İmam hıçkıra hıçkıra ağlamış ve "Bişr-i Hâfî'nin hanesine şüphenin bu kadarcığı bile bulaşmış bir şey girmemeli." fetvasını vermiştir. *"Anne! Anne! Allah Bizi Görüyor" Hazret-i Ömer, halifeliği sırasında bir gece asayişi kontrol için Medine sokaklarında dolaşıyordu. Gecenin karanlığında önünden geçmekte olduğu bir evden yüksek sesler işitti. Bir anne kızına şöyle diyordu; - Kızım, yarın satacağımız süte su karıştır! - Anne, Halife süte su karıştırmayı yasak etmedi mi? - Kızım, gecenin bu saatinde Halifenin nerden haberi olacak, o şimdi yatağında yatıyor. - Anne! Anne! Halife uyuyor, haberi olmaz diyorsun! Her şeyi bilen, gören ve her şeye kâdir olan Allahü teâlâ bizi görüyor, hâlimizi biliyor! Hilemizi insanlardan gizleyebiliriz, fakat her şeyi bilen ve gören Allah’tan nasıl gizlersin? Hazret-i Ömer, bu kızın güzel ahlakına çok hayran kaldı. Bu durumu hanımına da anlattı. Sonra da, o kızı oğlu Asım ile evlendirdi. Asım’ın bu kadından bir kızı oldu. Bu kızdan da âdil halifelerden Ömer bin Abdülaziz hazretleri doğdu. Menkıbe Rabbimiz cümlemize helallerle yetinmeyi, helal dairesinde yaşamayı ve haram kıldığı şeylerden de korunmayı nasip eylesin! Hasta “Sana gelen her iyilik Allah’tandır. Başına gelen her kötülük de nefsindendir.” (Nisâ, 4/79) Kur’an-ı Kerim’de: ‘’Kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayınız’’(el-Bakara,2/195) buyrulur. Doğuştan,insan gayet temiz ve güzel yaratılmıştır. Bizim hayatımız bir yolculuk,hastalıkta bir imtihan. ‘Allah, hayır dilediği kimseyi musîbetlerle imtihan eder.’Buhâri, Merdâ 1 “Sevâbın çokluğu, belânın büyüklüğüyle berâberdir. *Her hastalığın bir tedavisi vardır. İnsanlar, doğrudan veya dolaylı yollarla sebep oldukları hastalıkların tedavisini araştırmakla sorumludur. Çünkü vücudumuz, sağlığımız bize emanettir. Emaneti koruyup şifaya kavuşmamız gerekir. Bir hadiste Hz. Peygamber: ‘’Allah hastalığı ve ilacı yaratmıştır. Ey insanlar; tedavi olunuz (şifa bulunuz)’’(İbn Mace, Tıb,1), "Maddi" ve "manevi" hastalıklar... İnsanda iki çeşit hastalık vardır. Birisi bedenimizde meydana gelen "maddi"hastalıklardır. Diğeri ise "manevi" kalp hastalıklarıdır... Nitekim İbn Mes'ud (r.a) şöyle demiştir: "İman iki şıktır, biri sabır, öbürü şükürdür." Bu söz, Hz. Peygamber (asm)'e de izafe edilir.Beyhâkî ve Deylemî. Maddi hastalıklar: Maddî hastalığa maddî tedbir, manevî hastalığa da manevî tedbir...Özet olarak diyebiliriz ki, maddî tedbir alınmalı, doktorların teşhisine değer verip gereği yapılmalı, ama bu sırada da her derdin devasını yaratan Allah’ü Azimüşşan'dan ümid kesilmemeli, dua da edilmelidir. Bedenî hastalığımızı çabuk fark ederiz ve hemen vakit geçirmeden tedavi olmaya çalışırız.Herhangi maddi ve manevi bir zarara müptela olan kişi, dertlerinden afiyet bulmak için şu mübarek ayet-i virt haline getirmelidir."Rabbim! Benim başıma dert geldi, Sen merhametlilerin merhametlisisin.Enbiya 21/83 *“Allah, bir kimseye hayır dilerse, onu musibete uğratır” ve “ bir müslümanın başına hastalık, bela, diken batmasına varıncaya kadar her ne gelirse, Allah bunları o müslümanın hatalarına keffaret kılar” (Buhari, Müslim) mealindeki hadisler de, musibet konusunda tek yolun Sabr olduğunu ve sonuçta müminin bundan kazançlı çıkacağını hatırlatmaktadır. Manevi hastalıklar: İmtihanın en çetini şüphesiz iman noktasında olanıdır. Çünkü bu, ebedi mutluluğu kaybetme veya kazanma sınavıdır. Müslüman küçük, büyük bütün günahlardan dikkatle kaçınmak zorundadır. Çünkü dini vecibelerden uzak kalış, bu tür hastalıkların uzamasına ve bazı durumlarda tedavinin imkansızlaşmasına neden olur. 1. Gıybet: “Herhangi bir kimsenin arkasından, duyduğu zaman hoşuna gitmeyeceği sözler söylemek” Cürcanî, trs: 163; Rağıb el-İsfahanî, 617; Gazalî, 1974: III, 321; Ateş, İslam Tasavvufu, trs: 364; Toksarı, 1997: 264. 2. Haset: “Kıskanmak, çekememek, başkasında olan sağlık, zenginlik ve benzeri nimetlerden dolayı rahatsız olarak o kişiden o nimetin gitmesini istemek” Rifat Paşa, 1275: 8; Erdem, 1996: 175. 3. Yalan: “Sözün gerçeğe uygun olmaması” Cürcanî, trs: 183. 4. İftira: Arapça sözlükte, “uydurmak, yalan söylemek, asılsız isnatta bulunmak” Cevherî, 1979: VI, 2454; İbn Manzur, 1994: XV, 154. 5. Gurur ve Kibir: Manevî hastalıklarından biri de insanın imana girmesine engel olan gurur ve kibirdir. Kibir, “büyüklenmek, büyüklük taslamak, ululuk iddia etmek, kendini başkalarından yüksek görerek onları aşağılamak” Firuzabadî, 1994: 602. 6. Riya/gösteriş: Riya, “iş, söz ve davranışlarda gösterişe yer verme; bir iyiliği veya salih bir ameli Allah‟ın rızasını kazanmak niyetiyle değil, insanların beğenisi için yapmaktır.” Tahanevî, 1984: I, 607; Şâmil İslam Ans., “Riya” mad., 2000: VII, 50; Ece, 2000: 541. 7. Zan: “Sanma, farz ve tahmin etme, ihtimale göre hükmetme, şüphe, tereddüt, şek” gibi anlamlara gelmektedir. Tahanevî, 1984: II, 939. 8. İsraf: Arapça sözlükte, “haddi aşma, hata, cehalet, gaflet” İbn Manzur, 1994: IX, 148; Rağıb el-İsfahanî, 1992: 407. 9. Cimrilik: Ve onlar ki, harcadıklarında ne israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar.Furkan 25/67 Hastalıklar kimine rahmet kimine zahmettir İmamı Gazali rahmetullahi aleyh, insanların başına musibet görünümünde gelen şeyleri 3’e ayırır: 1- Münafığın hastalık ve musibeti: Cezâ içindir. 2- Mü’minin hastalık ve musibeti:Günahlarına keffarettir. 3-Şükür makamında olan mü’minin musibeti: Derecesinin yükselmesine sebep olur. (Tecrid-i Sarih Terc. C/12, Sf: 63) İmtihan ve Sabır Hz. Âdem ile Hz. Havva`nın imtihanı, Yüce Allah`ın yasakladığı ağacın meyvesinden yememeleriydi. Şeytanın aldatmasıyla bu imtihanı kaybeden ve sonucunda cennetten dünyaya gönderilen insanlar, bu dünya hayatlarında karşılaşacakları başka imtihanları başarıyla geçerlerse, asıl yurtlarına geri dönebileceklerdi. Dünya hayatı demek, çalışıp didinmek, sıkıntılara göğüs germek, mücadele etmek kısaca imtihan demektir. Derdi sabırla karşıla Ey oğul! Sana herhangi bir dert geldiği zaman onu sabır eliyle karşıla ve devası gelinceye kadar sakin ol. Deva gelince de onu şükürle karşıla. Bu hale geldiğin zaman peşinen ebedi zevkli safalı bir hayatta olursun. Hz. Peygamber kalbin diri ve temiz tutulmasını buyurur. Allah'ı anmak kalbe huzur verir. Kul ibadet etmeyip Allah'a eğilmeyince kalp hasta kabul edilir.A.Kadir Geylani Hz. "Şüphesiz Allah Teâlâ sabredenlerle beraberdir" (el-Bakara, 2/153, 155). Hz. Peygamber (s.a.s); "Sabır, acı bir olayın yaptığı sarsıntıya karşı ilk anda gösterilen tahammüldür" (Buhârî, Cenâiz, 32) Rasulullah (s.a.s); Ya Rabbi! Acizlikten ve tenbellikten sana sığınırım" (Buhari, Cihad, 25) diye dua etmiştir. Cenab-ı Allah Kuran-ı Kerimde sabr-ı cemili (güzel sabır) emretmektedir. (Yusuf, 12/18). Hz. Peygamber şöyle buyuruyor:"Mü'minin işi hayrete şayandır. Zira işinin hepsi onun için hayırlıdır. Bu özellik yalnız mü'mine özgüdür. Zira sevinirse şükreder. Bu ise onun için hayırlıdır. Başına belâ gelirse sabreder. Bu da onun için hayırlıdır" (Riyâzüs-Sâlihin, 1, 54). Hasta ziyareti: Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmuştur: ''Müslümanın müslüman üzerinde beş hakkı vardır: Selamı almak, hastayı ziyaret etmek, cenazeyi takip etmek, davete icabet etmek ve aksırana Allah merhamet etsin demektir.'' Buhâri, Cenâiz, 2; Müslim, Selam, 3. Hastaya dua edilmeli, onun da duası istenmelidir. Peygamberimiz (s a.v,): "Bir hastayı ziyaret ettiğin zaman sana dua etmesini kendisinden iste. Çünkü onun duası meleklerin duası gibidir." (İbn Mace, Cenaiz, 1) *Hastanın yanına varınca; "Allah şifa versin", "Sizi iyi gördüm", "İyiye gidiyorsunuz" şeklinde güzel sözler söylenmelidir. Nitekim Peygamber Efendimiz (sav) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmuştur: “Bir hastanın yanına girince, ona sağlık ve uzun ömür temennisiyle onu rahatlatın. Zira böyle yapmak onun gönlünü hoş eder.” (Tirmizi, Tıbb, 35) Hastalıkta dua: Şİfa bekleyen Tüm Hastalara Mevlam "Şafi"ismi hürmetine sifa ihsan etsin" Rasulullah (s.a.s) bir hastayı ziyaret ettiğinde ona şöyle derdi: “Sabret! İnşeallah bir şey yoktur ve bu hastalık senin günahlarını temizler.” (Buhari Fethu’l-Bari Şerhi 1/118) *Ey merhametlilerin en Merhametlisi olan Allah’ım!Eyyüb’ün (a.s) diliyle dua ediyorum Sana: “Bu hastalık beni sarıverdi. Sen ise merhametlilerin en merhametli olanısın! ” (Enbiya Suresi 83. Ayet Meali) Bize merhamet et! Bizi bağışla! Şifa ver bize Allah’ım! Hastalıkta şükür: Şükür: Allah'ın (C. C.) nimetlerine karşı memnunluk göstermek ve Allah'a karşı bu nimet ve ihsanlarından dolayı iman ve ibadet ile teşekkür etmek anlamına geliyor. Ey âhiretini düşünen hasta! Hastalık, sabun gibi, günahların kirlerini yıkar, temizler. "De ki: Duanız olmasa, Rabbim katında ne ehemmiyetiniz var?" Furkan Sûresi, 25:77. *Eyyûb (aleyhisselâm) Günlerini bu üç dostla geçiriyordu. Hastalık, fakirlik ve yalnızlık. Fakat o alternatif bir üçgen üretmişti. Sabır, şükür ve ibadet…*Gerçekten biz Eyyub’u sabırlı (bir kul) bulmuştuk. O, ne iyi kuldu! Daima Allah’a yönelirdi. Sad 38/44 "Mü'min erkek ve kadının kendisinde, çocuğunda, malında bela eksik olmaz. Ta ki günahsız olarak Allah'a kavuşsun."( Muvatta, Cenaiz, 40.) “Hangi müslümana hastalık isâbet ederse ağacın hazan vakti yaprakları döküldüğü gibi, Allah onun hatâ günahlarını döker.” (Buhârî, Merdâ 13) Cenâb-ı Hak bâzen de kendi isimlerinin tecellilerini göstermek istediği için o hastalığı veya sakatlık hâlini kullarına verebilir. Meselâ Rabb’i kulunun ‘Şâfi’ ismi şerifine sıkı sarılmasını, ‘Rezzak’ ismi şerifinin mânâsını iyi anlamasını murad ettiği için kişilere o hastalık ya da sakatlık durumlarını verebilir. İnsan bu durumlara üzülüp kendini helâk etme yerine, ‘bu da geçer ya hû’ demelidir. Kişi kendisine isâbet eden o musibetin arka boyutundaki hikmete nazar etmeli ve o durumdan sevap kazanmaya bakmalıdır. Yunus Emre bunu ne güzel ifade etmiş! Bir hastaya vardın ise Bir içim su verdin ise Yarın anda karşı gele Hak şarabın içmiş gibi İnanmayanlar, inananların nasıl inandıklarını anlamazlar. Hasta olmayanlar, hastanelerde yatanların halini anlamaz. Özel arabası olan, olmayanının hâlini, ancak dolmuşa bindiğinde anlar. Fakirin halinden ancak fakirler anlar.Onlarında elinden hiçbirşey gelmez. Hased “Bir kimsenin, sahip olduğu mevki, şan, şöhret, sıhhat gibi manevi mal, mülk gibi maddi nimetlerini çekememek… Bunlardan rahatsız olmak ve o kişinin elinden bütün bunların gitmesini istemektir.” manasına gelir. (Lugat) Allahu Teâla hased eden kişinin vereceği zararlardan Allah'a sığınılması gerektiğini ayetinde şöyle belirtmiştir: "De ki:Allah'a sığınırım …haset ettiği zaman hasetçinin şerrinden"Felak 113 /5 Bir kimsede bulunan nimetin ondan gitmesini istemeyip, kendinde de bulunmasını istemek, haset olmaz. Buna gıpta (imrenmek) denir. Gıpta güzel bir huydur. “Şu iki kişi dışında hiç kimseye gıpta etmek caiz değildir: Biri Allah’ın kendisine verdiği hikmetle hükmeden ve bunu başkasına da öğreten hikmet sahibi kimse. Diğeri de Allah’ın kendisine verdiği malı hak yolda sarf eden zengin kimse.” (Buhari, Müslim) Mümin gıpta eder, haset etmez Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:“Hasetten kaçının. Çünkü o, ateşin odunu yiyip tükettiği gibi, bütün hayırları yer tüketir.” (Ebû Dâvud) “Her hata ve günahın esası olan şu üç şeyden korunun: Kibirden sakının; çünkü şeytanı Adem’e secde etmemeye sevk eden kibirdi. İhtirastan sakının; zira Adem’i cennette ağaçtan yemeye sevk eden hırstı. Hasetten de sakının; çünkü Adem’in iki oğlundan birini, öbürünü katletmeye haset sevk etmiştir.” (İbni Asakir) Haset, önce haset edene zarar verir Kıskançlık önce kıskanan kimseye zarar verir. Başkasında gördüğü her nimet onu rahatsız eder. Ancak asıl büyük zarar, kıskananın böyle bir hissi içinde taşımakla yetinmeyip, arzusunu gerçekleştirmek üzere, onun gereği olan hile, söz ve fiillere yer vererek faaliyete geçmesiyle meydana gelir. Bilindiği gibi Felak suresinde “kıskananın” kıskandığı zamanki şerrinden Allah'a (cc) sığınmak emredilmiştir.(Kütüb-i Sitte) “Kıskananın içinde sürekli bir ateş yanar. Bu ateş onu yakar, yavaş yavaş eritir. Çünkü birisine haset edildikçe Allah (cc) onun nimetini artırır. Onun nimetinin artması da kıskananın kıskançlığını, dolayısıyla rahatsızlık ve sıkıntısını çoğaltır. Kıskananın göğsü daralır, uykusu kaçar. Amansız bir hastalığa düşer. Kıskanılanın perişanlığı istenirken, kıskanan perişan olur.” (İmâm-ı Şâfî) Haset eden kimse hem dünyada hem ahirette büyük zarardadır “Hasetçi kişi meclislerde, zillet ve yerilmekten başka bir şeye nail olmaz. Meleklerden ancak, lânet ve kine; halktan sertlik ve kedere; kıyamet gününde rezalet ve tenkide nail olur.” (Zübdet’ül-İhya) Haset bir hastalıktır “Benim ümmetime de diğer ümmetlerin hastalığı isabet edecektir. Ashâb-ı Kiram: "O ümmetlerin hastalığı nedir?" diye sordu. Hz. Peygamber: "Kibir, zulüm, malıyla veya soyuyla böbürlenmek dünya hakkında münafese ve mücadele etmek, uzaklaşmak, birbirlerine haset etmek (kıskanmak), öyle ki sonu zulüm sonra karmakarışık olur.” (İbn Ebi'd Dünya) Haset eden kaderi tenkit eder Haset eden kadere karşı çıktığı için, Allah’ın (cc) gazabına maruz kalır. Hem de Allah’ın (cc) emirlerine muhalefet ettiği için günah kazanır. Çünkü insanları kıskanan kimse, Allah’ın (cc) taksimatını adaletli bulmuyor ve insanları o nimetlere lâyık görmüyor, demektir.(Edeb-i Dünya ve'd Din) Bazı hikmet âlimleri diyor ki: “İlâhî kazaya razı olan, kimseye öfkelenmez. Allah’ın (cc) verdiğine kanaat eden de haset etmez.” (Edeb-i Dünya ve'd Din) Haset, güzel amelleri yok eder “Hasetten kaçının; çünkü o, ateşin odunu (veya kuru otu) yiyip tükettiği gibi, bütün hayırları yer tüketir.”(Ebu Davud) “ Haset (çekememezlik) hayırları yer bitirir; tıpkı ateşin odunu yeyip tükettiği gibi. Sadaka hataları söndürür; tıpkı suyun ateşi söndürmesi gibi. Namaz mü’minin nurudur; oruç ateşe karşı perdedir.”(Kütüb-i Sitte) Hasedin haram olmasının sebebi Allah'ın kullar arasında yaptığı taksim ve takdire razı olmamayı, teslimiyet göstermemeyi ifade etmesi ve Kur'ân-ı Kerîm'de ifade ettiği gibi kâfirlerin özelliklerinden birisi olarak sayılmasıdır: "Size bir iyilik dokunsa, bu onları tasalandırır," size bir kötülük dokunsa, ondan ötürü sevinirler" (Âli İmran, 3/120). İlk haset İlk hased ve kibir, şeytanın Âdem -aleyhisselâm- karşısında benliğe kapılıp Allâh’ın emrini icrâ etmemesiyle vukû bulmuştur. Ondan sonra, Âdem -aleyhisselâm-’ın âsî oğlu Kaabil’in, takvâ sâhibi olan sâlih kardeşi Hâbil’i katletmesi, Yâ’kûb -aleyhisselâm-’ın kanlı gözyaşları dökmesine sebep olan Hazret-i Yûsuf’un kardeşleri tarafından kuyuya atılması ve buna benzer hadiseler, gönüllerde alevlenen hasedin bir netîcesi olmuştur. Mûsâ -aleyhisselâm-’dan sonra Tevrat’ı en iyi okuyan ve sâlih bir mü’min olan Kârun, âhir ömründe hasedi sebebiyle îmânını dahî kaybederek bu felâketin bâriz bir misâli olmuştur. Zîrâ o sâhib olduğu servet ve saltanata mağrûr olup şımararak, Hazret-i Mûsâ’nın mevkîine duyduğu hased netîcesinde ilâhî intikâma dûçâr oldu. O, güvendiği, sığındığı, dayandığı saray ve hazîneleriyle birlikte yerin dibine geçti. Ebedî âlemin fukarâsından oldu. Eğer sen, Allâh nûru ile baksaydın, kötülük husûsunda başkasını ayıplar, başkasının kusurlarını görür de gaflete düşer mi idin? Mü'min Hased Eder mi? Hammad bin Humeyd, Hasanı Basri Hazretlerine: “Efendim, mü'min hased eder mi?” Diye sormuştu. Hasan-ı Basri, bu suale şu cevabı verdi: “Hz.Yakub (a.s.)'ın oğullarını unuttun mu? Onlar, kardeşleri Hz. Yu¬suf a (a.s), hased etmişlerdi. Fakat, hased, insanoğlu'nın kalbinde gizli ve üzeri kapalı olarak du¬rur. İnsan eliyle ve diliyle hasedini ortaya çıkarmadığı müddetçe, hasedi ona zarar vermez.” *Bir adam hırsızlık ederek zengin olsa, o malın ondan alınmasını arzu etmek haset değildir. Haset; “Allâh ’ın lütfüyle verdiği” meşru servet, makam yahut fazileti çekememektir. Bunların, bir müminden alınmasını arzu etmek ise, kaderi tenkit ve rahmete itiraz mânâsı taşır. Bir insan düşünelim: Belli bir nimete ulaşmak için elinden gelen gayreti göstermiş, meşru dairede çalışmış, fiilî ve kavlî duasını yaptıktan sonra Rabbinin rahmetini, inayetini gözlemeye başlamıştır. Bu insana yapılan İlâhî lütuf karşısında mü’mine düşen vazife, o nimete kendisi nâil olmuş gibi sevinmektir. Kadere iman da, İslâm kardeşliği de bunu gerektirir. *Efendimiz (s.a.s.) şöyle buyurmaktadır:"Mü'minin dört düşmanı olur:1. Haset eden mümin,2. Gadaplı (öfke besleyen) münafık, 3. Yoldan çıkaran şeytan, 4. Savaşan kâfir." (Münavî, Feyzu'l-Kadîr, 5/373; Kenzu'l-Ummâl, 1:146)*Sabah ve akşam üç kere İhlâs ve Muavvizeteyn surelerini okumak, bela ve sıkıntılardan korur... [Tirmizi] Rivayet edildiği üzere Efendimiz (s.a.s.), yatağına yatmadan önce mutlaka mübarek ellerini birleştirir, İhlâs, Nâs ve Felak surelerini bir arada üç defa okur, avuçlarına üfledikten sonra bütün vücudunu sıvazlar, öyle yatardı (Buharî, "Fedâilü'l-Kur'an, 14; Müslim, "Selâm", 50 [2192]). Haset edenin şerrinden sığınmak için daha başka tedbirler de alınabilir. 1. Haset edenin yaptığına sabretmeli ve sabırsız davranarak onun seviyesine inmemelidir. 2. Haset eden Allah'tan korkmasa, halktan utanmasa ve hattâ çok terbiye dışı davranışta bulunsa da, haset edilen kişi takva ve adaleti elden bırakmamalıdır. 3. Kalbinde haset edene pek yer vermemeli ve fazla düşünmemelidir. Onu fazla düşünmek, ona mağlup olmanın başlangıcı olur. 4. Haset edene karşı kötü muamele yapmamalıdır. Onu bağışlamalı, hattâ belki İmkân varsa ona iyilik ve ihsanda bulunulmalıdır. Haset edenin kendisine ne gibi kötülükler düşündüğüne de aldırmamalıdır. 5. Hasede uğrayan Allâh'a olan itimadında sebat göstermelidir. Çünkü bir insanın kalbinde Allâh'a itimat kökleşmişse, o insan hiçbir kimseden korkmaz. (Bkn. Mevdûdî 1988, 7:326) Dünyadaki En Huzursuz Kimse, Gönlünde Haset ve Kin Tutandır.. [H.z. Mevlana] Ateş ateşi söndürmez.Al elmaya taş atan çok olur. Havariler 1-Yardımcı. 2-Bağlı olduğu önderinin düşünce ve inançlarını yayan kimse. 3-Hz. İsa'nın öğüt ve inançlarını yayma işiyle görevlendirdiği on iki yardımcısından her biri. 4-İnanç ve öğütlerini yaymak için İsa Peygamberin görevlendirdiği 12 kişiden her biri. * Kur'ân-ı Kerim'de de Allah'ın yardımcıları olarak Havarîler beş ayrı yerde zikredilmektedir: Havariler, Hz. İsa’ya (as) iman eden ve ona yardımcı olan kimselerdir. Hz. İsa, kavminin kendisini inkâr etmesi üzerine, “Allah yolunda kim bana yardımcı olur?” diye sorar. Bunun üzerine havariler; “Biz Allah yolunun yardımcılarıyız, Allah’a iman ettik ve biz Müslümanlarız.” (Al-i İmran, 3/52) deyip ve şöyle dua ederler: *“Ey Rabb’imiz! Senin indirdiğine iman ettik, o peygambere de uyduk. Artık bizi şahitlerle beraber yaz.” (Al-i İmran, 3/53) Havariler, dualarında Hz. İsa’ya indirilen İncil’e iman ettiklerini ve Hz. İsa’ya tabi olduklarını dile getirerek Allah’tan kendilerini şahitler grubuna dahil etmesini isterler. Hz. Âdem’den sevgili Peygamberimiz (s.a.s)’e kadar bütün peygamberlerin Allah’a kullukta ve Peygamberlik görevlerindeki gayeleri bu ulvi makamdır. Hepimizin sıkça okuduğu Yasin suresinde Hz. İsa’nın havarileri anlatılır. Rivayete göre üç Havari, İslam’ı anlatmak için bir şehre (Antakya olduğu söylenir) gelirler.Dönemin devlet adamları derhal onların hapsedilmelerini isterler. Emir yerine getirilir ve Havariler hapsedildiler. O yörede herkesin saygı duyduğu ve görüşlerine itimat ettiği Habib-i Neccar ismindeki mümin insan, bu haberi duyunca hemen koşar gelir ve ilgililere şöyle seslenir:“…Ey kavmim! Bu elçilere uyun. Sizden hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiş kimselerdir.” (Yasin, 36/20-21)Görüleceği gibi Habib-i Neccar, halkın elçileri dinlememesi üzerine koşarak gelmiş ve onların dürüst insanlar olduklarını ve asla maddi bir çıkar peşinde bulunmadıklarını dolayısıyla onların sözlerine kulak vermelerini istemiştir. Ne var ki, ikna edici bu sözler de fayda etmemiş, şehir halkı kendisini hunharca katletmiştir (Kur’an Yolu, DİB Yayınları, IV/430-431). Havarî kelimesi Hz. Peygamber'in hadislerinde de geçmektedir: "Benden önce Allah hangi ümmete peygamber göndermişse, bu peygamberlerin hepsinin de ümmeti için havarîleri ve sünnetini takip eden, emrine uyan yakın dostları olmuştur." (Müslim, îmân, 89), "Her peygamberin bir havarîsi vardır." Benim havarîm de Zübeyr ibn Avvâm'dır." (Buhâri, Cihad, 40, 41, 135). Resûlullahın havarisi Zübeyr bin Avvam Zübeyr bin Avvam radıyallahü anh, Cennetle müjdelenen on kişiden biridir. Hazreti Ömer’in vefatından sonra, halife seçimini gerçekleştirmeleri için tayin ettiği altı kişilik “Eshabü’ş-şûrâ” (danışma kurulu) üyelerindendir... İLK KILIÇ ÇEKEN!.. Zübeyr hazretleri, Hazreti Ebu Bekir’in İslâm’a girmesinden kısa bir müddet sonra Müslüman olmuştur. 615 yılında Mekkeli Müslümanlarla birlikte Habeşistan’a hicret etmiştir... Zübeyr radıyallahü anh, cesur ve gözüpek bir Müslümandı. Mekke’de, Allah için ilk defa kılıç çeken odur. Medine’ye hicret ettikten sonra da yapılan tüm savaşlara katılmış, bütün sıkıntılı zamanlarda daima Resul-i Ekrem’in yanında bulunmuştur. Savaşta gösterdiği üstün başarıdan ve çok iyi ok attığından Resûlullah efendimiz onun, “Hadi at! Anam babam sana feda olsun” diyerek memnuniyetini ifade etmiştir. Yine onun hakkında; “Her peygamberin bir havarisi vardır, benimki de Zübeyr’dir” buyurmuşlardır. ENSÂR Mekke'den Medine'ye hicret ettikleri zaman (M. 622) Peygamber efendimiz (s.a.s.) ve muhâcirlere kucak açıp tüm imkânlarıyla yardım eden Medineli müslümanlar. Lûgat itibarıyla ensâr, yardımcılar demektir. Hz. Peygamber'e sağladıkları yardım dolayısıyla kendilerine ensâru'n-nebî (Peygamber'in yardımcıları) da denilir. Ensâr kelimesi Kur'an-ı Kerîm'de Medineli müslümanlara delâlet etmek üzere iki yerde geçmektedir. *İlk muhacirler ve Ensar ile onlara güzellikle uyanlar var ya... İşte onlardan Allah razı olmuştur. Onlar da Allah’dan razı olmuşlardır”. Tevbe 9/100 *Andolsun ki Allah, müslümanlardan bir gurubun kalpleri eğrilmeye yüz tuttuktan sonra, Peygamberi ve güçlük zamanında ona uyan muhacirlerle ensarı affetti. Sonra da onların tevbelerini kabul etti. Çünkü O, onlara karşı çok şefkatli, pek merhametlidir. Tevbe 9/117 *Sen büyük dava yolunda hicret yap ki, dünya seni zılletle terk etmeden sen onu izzetinle terk ederek hicret yolunun yolcusu olasın. *Gaylan b. Cerîr anlatıyor: Enes b. Malik (r.)’e sordum:—Sizin hakkınızda daha önce Ensar ismi kullanılır mıydı? diye sordum. Enes:—Hayır, Bu ismi bize Allah verdi, dedi. Buharî: Menakıbu’l-Ensar 1 *Hz. Ömer(r.a) anlatıyor: Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’den umreye gitmek için izin istedim. Bana izin verdi ve “Sevgili Kardeşim!.. Dualarında bizleri unutma” dedi. Ebu Davud: Vitir 27; Tirmizî: Deavât 110; İbn Mace: Menasik 5. Ashab-ı Kehf yedi uyurlar aynı yolun yolcuları. MUHACİRİYİM ENSAR YÜREĞİNİN Rabbım dan dileğimdir göz yaşlarım göz yaşlarına dokunsun, Adım her iki cihanda da adının yanında okunsun... Muhaciriyim o ensar yüreğinin Düşmüşüm çile dolu bir dünya nın bağrından Hicretim yüreğinedir ey sevgili Kabul buyurmazmısın o eşsiz yüreğine Tutunsam ellerine çekip çıkarmzmısın beni katına Savurmazmısın sevda ikliminde gönül tozumu Sevda yorgunu akşamlarda kalmışım Taşımaz mısın beni sabaha Hadi sar beni yüreğine yaşı dinsin gözlerimin. Hicretim yüreğinedir ey sevgili Muhaciriyim o ensar yüreğinin.Abdullah KARTAL Haya Utanma, sıkılma, ar anlamına gelir. Canlılar içinde sadece insan haya sahibidir. O da küçük yaştan itibaren öğretilir. Aslolan, herşeyden önce Allah'tan utanmasını öğrenmektir. Allah'tan hakkıyla utanan kul, insanlar arasında da haya sahibi olur. İnsanlara karşı haya konuşmada, giyinmede, davranışlarda belli olur. Allah'a karşı haya ise günah işlemekten korkmak demektir. *Şüphesiz ki Allah, size adaleti, iyilik yapmayı ve yakınlara bakmayı emreder; hayasızlıktan, fenalıktan ve azgınlıktan nehyeder. Öğüt almanız için size böyle öğüt verir.Nahl 16/90 *“Ey Âdemoğulları! Size, mahrem yerlerinizi örtecek giysi, süslenecek elbiseler yarattık. (Bir)de takvâ elbisesi. İşte o daha hayırlıdır. Bunlar Allah’ın âyetlerindendir.”Araf 7/26 *“Ey Âdemoğulları! Şeytan ayıp yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak ana-babanızı cennetten çıkardığı gibi, sizi de aldatmasın…” Araf 7/27 Yasakları çiğnemek insanın ar damarını çatlatır. Ar damarı çatlayanlar ise çıplak gezmekten rahatsız olmazlar. Tevbe kişinin çatlayan ar damarını yeniden dikmektir. Yasak meyveyi yeyince üzerlerinin açılı-verdiğini ve ağaç yapraklanyla örtünmeye başladıklarını 19-20 nci ayetlerde haber vermiştir. Ar damarı çatlamayanlar tekrar örtünürler. Ancak asıl örtü takva örtüşüdür. Allah'ın gözetimi altında olduğunu hisseden, bilen inanan bir insanın eli, ayağı, gözü, kulağı günahdan uzaklaşır, işte bu takva elbise-sidir. Ancak son zamanlarda, İslamı üzerinden atamamış, batının küfrünü tutamamış bir kısım insanımız batılı gibi yaşayıp,İslamı da dilinden düşürmeyip, bu ayeti alarak "asıl olan takvadır, gönlün temiz olsun" diyerek açılmaya fetva çıkarmaya çalıştılar. Rabbimiz ayetinde, önce elbisenin indirildiğini haber veriyor. Sonra takva elbisesinden bahsediyor. Biz içimizi Hak için, dışımızı halk için temiz ve güzel tutacağız.1374[28] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 3/198-199. Değerli Kardeşlerim! “Utanmıyorsan dilediğin gibi yap” Buhârî, Enbiyâ 54. sözü Hz. Peygamber (s.a.v) ve önceki peygamberlerin bir hadisidir. İslam terbiyesinden uzak yetişen çocuklar edep ve hayâdan da mahrum kalmaktadırlar. Bu ise bizim için ve gelecek nesillerimiz için büyük tehlikelere davetiye çıkarmaktadır. Hayâ ve edebinden bir şey kaybetmeyen milletler yoksulluklara, kıtlıklara ve savaşlara yenilmemiş buna karşılık hayâsını kaybeden, ar damarı çatlayan milletler er geç her şeyini kaybetmeye mahkûm olmuştur.Hayâ, İslam’ın özü ve imanın bir parçası olduğuna göre genç, ihtiyar; kadın erkek herkesin hayâ sahibi olması gerekir. *En büyük edep, ilahi sınırları muhafaza etmek, Allah Teâlâ’nın emirlerine uymak, yasaklarından sakınmaktır. Bir kimsenin edepli olması, iyi kalplilik ve akıllılık alametidir. İnsan edep ile dünya ve ahirette yüksek derecelere kavuşur. Peygamber efendimiz (s.a.v) bir hadisi şeriflerinde şöyle buyuruyorlar:‘‘İmanın yetmiş kadar şubesi varır. En efdalı, lailahe ilallah’dır; en aşağısı da, yolda gelip geçenlere sıkıntı veren, diken ve benzeri şeyleri yoldan kaldırmaktır. Hayâ da imandan bir şubedir.’’Buhari, MüslimRiyazussalihin/125 “Hayânın hepsi hayırdır.”Keşfü’l-Hafâ Hadis No:1183 buyurmuşlardır. Her insanın Cenab-ı Allah'ın yanında, halk arasında yükselmesi ancak haya iledir. Hayası kalmayan bir insanın şerefi de kalmaz. İslamiyet ve İmanımızın bir şubesi olan haya ve utanma. el-haya, vel-iman: Efendimiz de (sav); “Hayâ imandandır” R.S. 2/96 Hadis No: 685 buyurmuştur. İnsan, utanma duygusunu doğuştan getirir ama imanla korur ve geliştirir. Bütün güzellikler gibi, utanmanın, iffetin, hayânın da kaynağı imandır ve bu sebeple de kadın erkek herkesin asıl değeri, doğru bir biçimde Allah’a ve ahirete inanmaktadır. İslam imanı, bütün mensuplarını iffete ve edebe çağırır. Allah tarafından her an görüldüğünü ve gözetildiğini bilen bir insan, yaptıklarından hesap vereceğini de bildiği için elbette ki kendisi için çizilmiş sınırlara uyar; nerede durması gerektiğini, nerede serbest olduğunu hep hesaba katar. Çünkü dünya hayatının sonunda kurulacak olan en büyük mahkemede, her halinden dolayı sorgulanacak ve en küçük iyiliğinin de, en küçük kötülüğünün de karşılığını mutlaka görecektir. “O, Allah’ın kendisini gördüğünü bilmez mi?” (Alak; 14) “Şüphesiz Allah, sizin üzerinizde her şeyi görüp gözetendir.” (Nisa; 1) “Nerede olursanız, O sizinle beraberdir.” (Hadid; 4) Görürcesine bir Allah imanı ve Allah tarafından görüldüğüne kesin olarak inanmak, iffetli olmayı doğurur. Böyle bir mü’min, sürekli Cenab-ı Hakk’ın nazarına muhatap olması itibariyle hayâda, iffette, edepte derinleşir, kesintisiz bir temkin üzere yaşar. Hak dostu Hz. Mevlana ise iman-edep ilişkisine şöyle değinir: "Aklım, kalbime; 'iman nedir?' diye sordu. Kalbim ise aklıma; 'iman edepten ibarettir' dedi" Allah Resulünü tanıyanlar, onun hakkında şöyle buyurmuşlardır: “Resulullah aleyhissalatu vesselam, çadırdaki bakire kızdan daha çok hayâ sahibi idi. Hoşlanmadığı bir şey görmüşse biz bunu yüzünden hemen anlardık (yüzü kızarırdı).” (Buhari, Edeb, 77) Hz. Peygamber aleyhissalatu vesselam iffetsizlik yapmak şöyle dursun, müstehcen sözleri konuşmaktan bile kaçınırdı. Rasulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki: “Edepsizlik ve çirkin söz, girdiği şeyi çirkinleştirir. Hayâ ise girdiği şeyi güzelleştirir.”(Tirmizi, Birr, 47) Edebini muhafazaya çok itina gösterirdi. Daha çocuk yaştayken, edep yeri açılacak şekilde elbisesini omzuna çekecek olsa gaipten bir sesle uyarılırdı. O, Rabbi tarafından küçük yaştan itibaren böyle korunuyordu. Böylece hiçbir zaman kötülüklere yaklaşmadı bile. Ümmetine temiz ahlak ve hayâ örneği oldu. Ümmetini, hem haliyle hem de sözleriyle iffet ve hayâ ahlakına davet etti. Edep Edeb, haddini bilmektir.Hz. Ali *Gezdim Haleb’i Şam’ı eyledim ilmi talep, Meğer ilim gerideymiş illa edep illa edep, Yunus Emre Efendimizin şu hadisi ne güzel bir derstir almasını bilene. “Altı şey güzeldir, ama şu altı sınıf insanda olursa, daha güzeldir: 1- Adalet güzeldir, yöneticide olursa daha güzeldir. 2- Cömertlik güzeldir, zenginde olursa daha güzeldir. 3- Verâ (takva) güzeldir, âlimde olursa daha güzeldir. 4- Sabır güzeldir, fakirde olursa daha güzeldir. 5- Tövbe güzeldir, gençte olursa daha güzeldir. 6- Hayâ güzeldir, kadında olursa daha güzeldir.” (Deylemi) O halde nerede bizim edep giysimiz, nerede bu elbiseden mahrum gençlerimiz? Büyüklerimiz “Edebin yoksa istediğini yap!” buyurmuşlardır. Edepli olmak en güzel zikirlerden üstündür. Edebi gözetmeyen Hakka kavuşamaz. En büyük edep, ilahi sınırları muhafaza etmek, Allah Teâlâ’nın emirlerine uymak, yasaklarından sakınmaktır. Bir kimsenin edepli olması, iyi kalplilik ve akıllılık alametidir. İnsan edep ile dünya ve ahirette yüksek derecelere kavuşur. Edebi olmayanın başına neler gelir? Neler gelmez ki! Erzurumlu İbrahim Hakkı hazretlerinin meşhur beytidir: Edep bir tac imiş nur-u Hüda’dan,Giy ol tacı emin ol her beladan. “İlim meclisine vardım kıldım taleb / İlim ta gerilerde kaldı, illa edeb illa edeb!” buyurmuyor mu Yunus Emre hazretleri? *Bazen de bazı cümlelerin… “Bu da geçer ya Hû” veya “Edep ya Hû” gibi. Aziz Mahmut Hüdai hazretlerinin dergâhına gidenler bilir, daha ilk kapıdan içeri girerken hemen kapının üzerinde “Edeb ya Hû” yazar. Yani edebin yoksa ilk kapıdan bile içeri adımını atma demektir. Edebin yoksa burada işin olmaz demektir. Edeb: Aklın dıştan görünüşüdür. Utancı giden kimsenin kalbi ölür. İnsanla hayvan arasında ki fark edeptir. Mevlana Edebi kimisi “e,d,b” harflerine atıfta bulunarak “eline, diline, beline hâkim olma” şeklinde tarif eder. Edebim elvermez edepsizlik edene en güzel cevap susmak edebi elden gidene Yunus emre İnsanda Yok İse "EDEP" Neylesin Medrese Mektep! .. Allah c.c bizleri edepli olanlardan eylesin inşallah. Hayel Zihinde tasarlanan, canlandırılan ve gerçekleşmesi özlenen şey, düş, imge, hülya; görüntü. bir kimse ya da bir şeyin bellekte kalan görüntüsü; belli belirsiz görülen şey, gölge gerçeklikten uzak tasarı; Hayâli Allah rızası olanın, Hayâl kırıklığı olmaz. Kalpten çıkan söz,kalbe kadar gider; dilden çıkan kulağı aşamaz.. Bir şeye hayalî demek, onun gerçek olmadığına işaret etmek demek. Hayâl kuvveti olmasaydı, herkes birbirini unutur, kimse kimseyi tanımazdı. Enes b. Malik (r.a) Hz. Peygamber (s.a.v) den şöyle bir hadis nakleder: “Mü’minin niyeti amelinden hayırlıdır Beyhakî, Şuabü’l-İman, Beyrut, 1990. V, 343 “Ameller niyete göredir. Herkesin niyeti ne ise eline geçecek de ancak odur.” Buhârî, Bedü’l-vahyi, 1. “Bir saat tefekkür bazen bir sene ibadetten daha hayırlıdır.”(Suyutî, Camiu’s-Sağir, II/127; Aclûnî, I/310) “Allah hiç kimseye gücünün yettiğinden fazlasını yüklemez” Bakara 2/286. "Andolsun ki, insanı biz yarattık ve nefsinin ona ne gibi vesveseler verdiğini biliyoruz ve biz ona şah damarından daha yakınız." (Kâf, 50/16) Cenab-ı Hakkın insanlar üzerindeki rahmet tecellileri çeşitlidir. İster iyilik, ister kötülük olsun insanların yaptıklarına rahmeti ile karşılık verir. Kur'an-ı Kerimde bir kimsenin iyilik yapmasına on kat sevap verileceği, kötülük yapmasına da misli kadar günah yazılacağının beyan buyurulması bu sonsuz rahmetin bir tecellisidir. Resul-i Ekrem (a.s.m.) bir hadis-i şerifte bu hususu açıklamaktadır. “Allah iyiliklerin ve fenalıkların yazılmasını emretti” buyurduktan sonra şöyle devam etmektedir: “Bir kimse bir iyilik yapmaya niyetlenir de yapamazsa, Allah kendi katında o kimse için tam bir iyilik sevabı yazar. Eğer hem niyetlenir, hem de o iyiliği yaparsa on iyilik sevabı yazar ve bu sevabı yedi yüze ve daha fazlasına kadar çıkarır. Ve eğer fenalık yapmaya niyetlenir de sonra vazgeçerse, Allah onun için tam bir iyilik sevabı yazar. Eğer kötü işe hem niyetlenir, hem de onu yaparsa, Allah o kimse için bir günah yazar.” Buhari, Rikak:31, *Malını Allah yolunda infak ediyor gibi görünmesine rağmen gösteriş için sarfedenler kıyamet günü sevaplarını almazken, Bkz. Müslim, İmaret, 152; Tirmizî, Zühd, 48 İyi niyet ve samimi olarak “benim de malım olsaydı falan kişi gibi hayırda harcardım!” diyen kişilerin bu niyetiyle infak yapmış gibi sevaba nail olacağını Hz. Peygamber haber vermektedir. Tirmizî, Zühd, 17. Resul-i Ekrem (a.s.m.) bir hadis-i şerifte bu hususu şöyle beyan eder: “Geceleyin kalkıp nafile namaz kılmak niyeti ile yatağına giren ve sabah namazı zamanına kadar uyuya kalan kimse için niyet ettiği namazın sevabı yazılır ve onun uykusu, Rabbi tarafından kendisine verilen bağış olur” İbni Mace, İkame: 177, *Hayallerini bu dünya ile sınırlı tutmak Müslüman açısından dar görüşlü bir ameliye olacaktır Sadece dünya ile, yani dünyevi arzularla sınırlanmış hayaller İslam’da emel şeklinde ifade edilmektedir İnsanoğlu fıtratı icabı hayal kurmak durumundadır Ancak kurulan bu hayaller, dünya denen bu imtihan alemini aşıp ötelere ulaşmadıkça değersiz kalacaktır. İnsanoğlunun büyük bir zaafı da Allah (cc) tarafından kendisine verilen bu hayal kurma yetkisini sadece bu dünyaya hasrederek, tabir caizse orman içerisinde sadece bir ağaca takılıp kalma ve ormanı o ağaçtan ibaret sanma gafletidir. Bir kitabın manası, onun kapağının rengi, cildi yahut yazı karakterinde değil, ihtiva ettiği düşüncelerdedir. Bir kitabı anlamak demek, ondaki manayı kavramak demektir. Yoksa hiçbirimiz bir kitabın rengini, sayfa sayısını, ağırlığını ölçerek onu anladığımızı iddia edemeyiz. Hiç şüphe yok ki, kişi yakın dostunun dini üzeredir; yakın arkadaş, kendi ölçüsündeki arkadaşına çoğu şeylerde uyar. Kuşlar ancak kendi şeklindeki kuşların kafilesinde yer alır. Resulüllah (asm) Efendimiz ne doğru buyurmuştur: "Kişi yakın dostunun dini üzeredir. O halde sizden her biriniz kimi yakın dost ediniyorsa ona dikkatle baksın." (Tirmizi) *Dünyada aldanışın sonu yoktur; insan bir defa kapılmaya görsün; kapılır ve aldanır gider de nereye ve niçin demeden ömür boyu bir takım hayallerin peşinde koşarak miadını doldurur. “Enes ‘(radiyallahu anh) şöyle dedi: “Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) yere bir takım çizgiler çizdi. Sonra da çizgileri göstererek şöyle buyurdu: ‘Bu, insan; şu da onun ecelidir. İnsan bir takım hayaller içinde yaşayıp giderken, bir de bakar ki en yakın ölüm çizgisi karşısına gelivermiş.” (Buhari, Rikak, 4; Ayrıca Tirmizi, kıyamet, 22; İbn-i Mace, Zühd, 27) *Geçmişte de başaranlar hep hayal edenler olmuştur. Süleymaniye Mimar Sinan’ın önce hayallerini süslemiş ardından İstanbul’un incisi olmuştur. Çil, çil kubbelerin, kütüphanelerin ardında hep hayal vardır. Fatih Sultan Mehmet hayal kurmuş, gemileri karadan yürütmüş, karanlık bir çağı kapatmış aydınlık bir çağı bu kapılarını ardına kadar açmıştır. Osman Gazi bir düş görmüş ve cihan devleti Osmanlı imparatorluğunun tohumlarını atmıştır. Veysel KARANİNİN özlem Ateşi: Dünya takvimlerine göre, Resul’den çok önce geldi O dünyaya. Dünya imtihanındaki yerini Resul’den önce aldı. Yokluk ve çile dolu günler içinde bir de annesinin hastalanması ve O’nun bakımına ihtiyaç duyması ile Üveys’in imtihanına bir başkası daha eklendi. Resul aşkı kalbine doğmuş, hiç görmediği ama hep duyduğu Peygamber’e karşı muhabbet rüzgârlarına kapılmıştı. Allah’ın izniyle Resul’ü sevenler kervanına O da katılmıştı. Rüyalarında görür, çoğu zaman deve otlatmak için dağlara çıktığında, yalnız kaldığında hayaller kurardı. Tek bir emeli vardı, bir gün O’nu görebilmek. Bu hasretle yandı, tutuştu. Arkadaşlarının Teklifi: Resulullah’ı görmek için bir teşebbüste bulunmuştu; ama annesinden aldığı iznin yeterli olamayışı sonucunda bu denemesi de başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Mekke’den Resulullah’ı göremeden döndüğü günün akşamında annesi, ”Üzülme oğlum üzülme, sen beni memnun ettin ya, Allah da seni memnun edecektir. Resulullah’ı sana öbür dünyada gösterecektir” der. Gazzali der ki: “Allah aşkı her gönülde var olan bir çekirdektir. Ancak şartlar elverdiğinde yeşerir,filizlenir ve güçlenir.’’Bu çekirdek hepimizde var ise eğer Üveys gibi onu sulayacak gözyaşları lazım bize. Ama çoğumuzun böyle bir derdi dahi yok. Ama bizim bu yazıları yazmamızın sebebi,kendimizde dahil hepimizin bu dert ile dertlenmesi için değil mi? “Dünya sevgisi her hatanın başıdır!” “Lezzetleri bıçak gibi kesen – ölümü– çokça hatırlayın!” (Tirmizi, Zühd, 4; 1861 – 1862; Nesei, Cenaiz, 3; İbn-i Mace Zühd, 31) buyurularak, kalplere yerleşen dünya sevgisi marazından kurtuluşun ilacı haber verilmiştir. Dünya zevkleri afyon gibi, insanı uyutur ve uyuşturur… Ölümü ve akıbeti unutan insan, dünyalık emellerin peşine takılarak ömür boyu deli gibi sağa sola koşturur durur… Sonunda aradığını bulamadan ve hayallerine kavuşamadan kafayı mezar taşına vurur!.. Sonu mezarlıkta biten fani dünya rüyasına aldanan her gafilin akıbeti budur; yalan dünyanın hayalleriyle yatıp kalkan herkes sukut-u hayale uğramaya mahkûmdur… Ama geç kalmış bir feryadın hiç kimseye faydası yoktur! Gafletten kurtulmak ve işi vaktinde anlamak için birkaç saatlik tefekkür; Hakk’ın inayetiyle belki uyanmak nasip olur… * İmam-ı Azam Ebu Hanefi’ye kendisinden daha az zengin biri gelerek: -Ya imam, namazda aklıma hep sahip olduğum servet geliyor, develerimi hayal ediyorum. Siz ise daha çoğuna sahip iken, bu ibadet zevkini ve vecdini nasıl bulabiliyorsunuz? diye sorar. İmam-ı Azam şu harika cevabı verir:- Ben develerimi ahıra bağlarım, kalbime değil… Ufukta hayalini gördüğümüz,isteklerimiz var * Bunlar hiçbir zaman tamamlanmadan bizim ömrümüz tamamlanıp gidiyor.Şöyle hayatımızı düşünüverin.Gencecik bir delikanlı iken,”bir evlensem” diyor .Evleniyor sonra”küçücük bir evi olsun”istiyor.O eve sahip oluyor,”iki odalı bir salonlu olsa.”diyor.Ona da sahip oluyor,”daha genişi olsa”istiyor ”Havuzlusu,bahçelisi olsa”diyor.Bunlara da sahip oluyor,”deniz kenarında yazlığım,villam olsa”diyor.Bir gün bütün bunlara sahip olanlarımız var,fakat tam ona sahip olduğunda bazı ağrılar beliriyor,doktora gidiyor,doktor diyor ki;”tatlı yemeyeceksin şekerin yükselir.Yağlı yemeyeceksin kollestrolun yükselir.Evin balkonuna çıkmayacaksın,cereyandan kendini sakınacaksın.Buz dolabından soğuk su içmeeyceksin.”yani tam yaşayacağım..!diyorsunuz.! İnsanoğlu en değerli zamanlarını kazanmak için geçiriyor,tam”kazandım artık yiyeceğim”diyor,tatlıyı tuzluyu,yağlıyı ve serin havayı ve buz gibi suyu içemez hale geliveriyor.Velhasıl bu dünyadan zevk alamadan gidiyor.Zevk alacağını zannediyordu.Aslında her insan iç dünyasında kaybettiği cenneti arıyor. *İnsanın düşünce ve fikirleri bir otomobil gibidir. Kontrol edilmezse her tarafa gidebilir. Ama güzel ve uzman bir şoför onu doğru bir yöne yönlendirip maksadına ulaştırabilir. O halde mü'minler hayal ve niyet gibi bütün duygularını ebedi hayatın kazanmasına faydası olacak şeylerde harcamalıdırlar. Hayal gibi güzel bir duyguyu basit ve adi şeylerde değil de ulvi ve manevi şeylerde harcamak en uygunudur. “Ayrılacağı şeye insan nasıl bağlanır, Akıbeti görür de bile bile aldanır… Dünya aldanış yurdu, son durağı kabristan Şu yalancı dünyada, insana en son mekân…” Cenab-ı Hakk hayallerimizi bu dünyanın geçici hevesleriyle sınırlandırmaktan bizleri muhafaza eylesin! Bizleri ötelerin muştusunu elde etmek amacıyla hayal kuran kullarından eylesin! Amin… Hayır Hayır: İyilik, karşılık beklenmeden yapılan yardım. İyilik ve hayırda yarışmak, Allah yolunda harcamada bulunmak ve toplumdaki kimsesiz, fakir ve düşkünlere yardım elini uzatmak, Kur’an-ı Kerim’in en çok üzerinde durup teşvik ettiği hususlardandır. Birçok ayet ve hadis, kalıcı olanın, bu tür hayır ve yatırımlar olduğunu bildirmektedir. Hz. Peygamberin fiilî örnekliği, Müslümanlarda kesintisiz hayır işleme bilincini geliştirmiş ve bunun bir sonucu olarak vakıflar ortaya çıkmıştır. Hz. Peygamber, Medine-i Münevvere’deki yedi parça mülkünü bizzat vakfettiği gibi sahabe-i kiramın ileri gelenleri de birçok vakıf yapmışlardır. Öyle ki bu anlayış, Müslümanlar arasında "İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olan; malın en hayırlısı, Allah yolunda harcanan,Allah yolunda harcananın en hayırlısı da insanların en çok ihtiyaç duydukları şeyleri karşılayandır" şeklinde bir ilkenin yerleşmesini sağlamıştır. İnsanların hayırlısı: “İnsanların hayırlısı, insanlara faydası olandır” .(Binbir Hadis 1. Cilt, Hadis No: 426 Mehmet Arif Tercüman 1001 Temel Eser ), “Kim Allah’ın huzuruna bir iyilikle gelirse, kendisine on kat sevap vardır. Kim bir kötülükle gelirse, o da ancak o kötülüğün misliyle cezalandırılır. Onlara zulmedilmez!” En’am 6/160 “Kim zerre kadar bir iyilik yaparsa, onun mükâfatını görür. Kim zerre kadar bir kötülük yaparsa onun cezasını görür.” Zilzal 99/ 7, 8 Rasûlullah (s.a.v.) buyuruyor ki:“Mü’minin benzediği bir ağacı söyleyiniz, o öyle bir ağaçtır ki yaprakları hiç dökülmez, meyvaları bir vakit yok olmaz. O işte hurma ağacıdır.” (Mü’min de her yönüyle başkalarına faydalı olmalı ve öziyle meyvasını dağıtmalı) (İmam Suyuti, Camiu’s-Sağir Ve Tercümesi, Aydın Yayınevi: 1/34) Namaz, oruç gibi hizmetlerin yanında insanlara, Müslümanlarla, bir araya gelecek yurt dışında ve yurt içinde dernek ve teşkilatların, mescitlerin yapılması ve açılması da onlara sohbet imkânı sağlamakta büyük bir ibadettir. Bu konuda da kâinatın efendisi şöyle buyuruyır: “Bir hayrın yapılmasına yardım eden hayır ve sevapta onu yapan gibidir. “(Binbir Hadis, Hadis No: 442 M Arif ), “Gençlerinizin en iyisi, ihtiyarlarınıza benzeyenlerdir. İhtiyarlarınızın en kötüsü de gençlerinize benzeyenlerdir.” (Heysemî, Mecmau’z-Zevaid, X/270; İbn Hacer, el-Metalibu’l-Aliye, III/3; Feyzü'-l Kadîr, 15:776). Biz, iyiliğini gördüğümüz ve faydalandığımız insanlara duâ edelim. Malın en hayırlısı, Allah yolunda harcanan: “…Hayırda yarışın…” Mâide, 3/48; Mü'minûn, 23/61 "Öyle ise siz de (ey mü'minler) hayır işlerine koşun, birbîrinizle yarış edin". (Bakara, 2/148) "Rabbinizin mağfiretine ve takva sahipleri için hazırlanmış olan cenne­te -ki eni göklerle yer (kadardır)- koşuşun". (Âl-i imrân, 133)[235] “…Onlardan bir kısmı da hayırda yarışırlar. Bu büyük bir lütuftur.” Fatır, 35/32 "Sevdiğiniz şeylerden Allah için harcamadıkça tam hayra erişemezsiniz." Âl-i İmrân, 3/92. Sadaka-i câriye’, sürekli sevap kazandıran sadaka anlamına gelir. Bir hadiste sürekli sevap kaynağı olan ameller şöyle belirlenir: "Âdemoğlu öldüğü zaman, amel defteri kapanır. Üç kimse bundan müstesnadır. Kesintisiz sadaka (sadaka-i cariye) meydana getirenler, topluma yararlı bir ilim (talebe/eser) bırakanlar ve kendisine hayır dua eden hayırlı çocuk yetiştirenler." Müslim, “Vasıyye”, 14; Ebû Dâvud, “Vesâyâ”, 14; Tirmizî, “Ahkâm”, 36. *Efendimiz (sas)’in şu güzel hadis-i şerifi Müslümanların ilham kaynağı olmuştur: “Bir Müslüman bir ağaç diker veya bir ekin ekerse; ondan kuş, insan veya hayvan yerse bu onun için sadaka olur.” Müslim, ‘Müsakat’ 2 (İyi işe vesile olan, hayatında ve öldükten sonra da o işi yapanlar kadar sevap kazanır. Kötü işe ön ayak olana da, bu iş terk edilinceye kadar, bunun günahı yazılır.) [Taberani] Allah yolunda harcananın en hayırlısı da insanların en çok ihtiyaç duydukları şeyleri karşılayandır" İhlâslı Bir İnfak Şuuruyla HAYIRDA YARIŞMAK *Sonra Kitab'ı, kullarımız arasından seçtiklerimize verdik. Onlardan (insanlardan) kimi kendisine zulmeder, kimi ortadadır, kimi de Allah'ın izniyle hayırlarda öne geçmek için yarışır. İşte büyük fazilet budur.Fatır 35/32 Âyette «verdik» diye tercüme edilen fiil aslen; «mîrasçı kıldık» mânâsındadır. Vârisler, mîrâsa hiçbir gayret ve emek sarf etmeden erişirler. Bizim için Kur’ân da; gayret sarf etmeden, bedel ödemeden âdetâ mîrâsa konarcasına eriştiğimiz bir nimettir. Fakat her mîrasçı ondan aynı şekilde istifade edememiştir. Bu nimetten istifade husûsunda mü’minler üç sınıf olmuştur: ÜÇ SINIF MÎRASÇI 1-Kimi kendisine zulmeder (bedbahtlık eder) Kur’an’a göre amel etme yönünde kusur etmek 2-Kimi ortadadır (aksaklık ve ihmalcilik eder) Günahı sevabına denk olmak 3-Kimi de Allâh’ın izniyle hayırlarda öne geçmek için yarışır (kıyâmet günü korkmayacak ve üzülmeyecek kimselerdir). Hayırda öne geçmek, Kitab’a uygun olan davranışa başkalarını da yöneltmek şeklinde tefsir edilmiştir. 1. Nefsine zulmedenler (Kur’ân’dan istifade edemeyenler)… Hayatlarını, Kur’ân hakikatleri ve fermanlarıyla tanzim etmeyenler… Kur’ân’ı; hayatlarının, eğitimlerinin, ticârî, ailevî, içtimâî hayatlarının merkezine yerleştirmeyenler… Onu, muârızları ve düşmanlarına karşı muhafaza ve müdafaa etmeyenler… Nefs-i emmâreye zebûn olarak günahlar işleyenler…Onları son nefeste de, mahşer yerinde de büyük belâlar beklemektedir. Kur’ân’sız harâbe hâline gelmiş gönüller, son nefeste îmân ile hüsn-i hâtimeye erebilecek midir? Acaba abus çehreli ve belâlı günde onların hâli nice olacaktır?!. 2. Muktesid, orta yolda gidenler… Kur’ân nimetine sahip çıkan, onu hayatına nakşetmek için gayret eden, fakat o nimete hak ettiği büyük fedâkârlık ve gayreti sarf etmekte geri kalanlardır. Hayatın med-cezirleri karşısında muvâzeneyi korumakta güçlük çeken, zaman zaman hatalara savrularak, istikameti şaşıranlardır. Bunlar da ebedî hüsrandan kurtulsalar bile, daha fazla gayret etmediklerine pişman olacaklardır. Kur’ân nimetinin hesabını vermek onlar için de kolay olmayacaktır. Hiç beklemedikleri mes‘ûliyetler, mahşerde yakalarına yapışacaktır. 3. Hayratta öne geçenler… “Ve (kıyâmet günü) sizler de üç sınıf olduğunuz zaman; (1.) Defterleri sağdan verilenler. Ne bahtiyardır onlar! (2.) Defterleri soldan verilenler. Ne perişandır onlar! (3.) (Bir de îman ve sâlih amelleri işlemekte yarışarak) öne geçenler ise (âhirette de) öne geçenlerdir. İşte onlar (Allâh’a) yaklaştırılmış kimselerdir.”(el-Vâkıa, 7-10) Sahâbî dâimâ öncülük vasfında oldu. Öne geçmek, hayırda yarışmak, fazîletlere asla doymamak onların şiârıydı. «Yaptığım fedâkârlık yeter!» demediler. «Biraz da başkası yapsın!» demediler. Canlarıyla, mallarıyla, bütün güç ve enerjileriyle, ömürlerinin her ânında Allâh’ın dînine yardım etmek yarışında oldular. Böylece Allâh’ın rızâsına, hoşnutluğuna eriştiler.Hayırlarda yarışmak, ibâdetin her nevinde olur. Fakat hayır yarışının en anlamlı olduğu saha infaktır. “Olgun bir mü’min, sonu cennet oluncaya kadar hiçbir hayra doymaz ve hiçbir hayırdan geri kalmaz.” Tirmizi, İlim, 19 Peygamberimiz (s.a.v) : “Zalimde olsa mazlumda olsa kardeşine yardım et!” buyurmuş, Ey Allah’ın Rasülü! Kardeşim mazlum ise yardım ederim, zalim ise nasıl yardım edeyim? diye sorulduğun da ise, Allah Rasulü (s.a.v): “Onun zulmetmesine engel olursun, senin ona yardımın budur ” Riyazüs-Salihin:C:2,Sh:205 (Erkam Yayınları 2009); Buhari: Mezalim:4 cevabını vermiştir. Bir başka hadis-i şeriflerinde ise: “Yarım hurma vermek suretiyle de olsa kendinizi cehennem ateşinden koruyunuz. Bunu da bulamayan, güzel bir söz ile kendisini korusun. Riyazüs-Salihin:C:1,Sh:488 (Erkam Yayınları 2009); Buhari:Zekat:10 buyurmuşlardır. Ensar, bu yardımı, çok zengin oldukları için değil Kur'ân'ın ifadesiyle, “kardeşlerini kendilerine tercih ettikleri” Haşr S: 59/ 9. A.K için gerçekleştirmişlerdir. Bu anlayışın temeli, mal zenginliğine değil, iman ve gönül zenginliğine, Allah rızasını, mal sevgisine tercih etmeye, dahası sevdanın odağına Allah'ı koymaya dayanır. Âdil İmam/devlet reisi. Allah’a ibadet içinde yetişen genç. Tekrar dönünceye kadar kalbi mescide bağlı olan kimse. Allah için birbirlerini seven, Allah rızası için bir araya gelip Allah rızası için ayrılan iki kişi. Güzel, makam sahibi bir kadın tarafından davet edildiği halde, “Ben Allah’tan korkarım” deyip davetine icabet etmeyen kimse. Sağ eliyle verdiğini sol eli görmeyecek kadar gizli bir şekilde sadaka veren kimse. Allah’ı tek başına zikrederken, gözlerinden yaş boşanan kimse.”(Buharî, Ezan, 36, Zekât, 16; Müslim, zekât, 91; Tirmizî, Züht, 53). “Sizin en hayırlınız ahlakı en güzel olandır.”(Buhari) “İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.” (Buhari, Megazi, 35) “Sizin en hayırlınız Kuran’ı öğrenen ve öğretendir.” (Buhârî, Fedâilu’l Kur’ân 21) “Arkadaşın iyisi arkadaşına, komşunun iyisi ise komşusuna iyilik edendir.” [Tirmizî] “En iyiniz, kendisinden hep iyilik beklenen ve kötülük etmeyeceğinden emin olunandır.” [Tirmizî] “Sizin en hayırlılarınız, hanımlarına karşı en iyi davrananlarınızdır.” Tirmizî, Radâ’, 11; ‹bn Mâce, Nikâh, 50 Her şerde vardır bir hayır Olur ki hoşunuza gitmeyen bir şey, sizin için hayırlıdır ve olur ki, sevdiğiniz şey de sizin için bir şerdir.ALLAH (c.c.) bilir de siz bilmezsiniz.” Bakara 2/216 Şöyle geçmişe doğru bir bakıp bugüne kadar yaşadıklarınızı kısaca gözden geçirecek olursanız, uzun yıllara sığan olayların aslında dakikaları aşmadığını görürsünüz. Peygamber (s.a.v.) aleyhinde hergün dedikodu ediyorlar. Hergün yeni planlar uyduruyorlar, peygamberimiz onların söylediklerine cevapla vakit geçirmiş olsaydı, tebliğe sıra bulamazdı. İslami tanıtmaya fırsat bulamazdı. Kur'an bize ne diyor? Onu öğrenemezdik. Yolda doğruca yürüyeceğiz, etrafımızdaki sataşmalara cevap bile vermeyeceğiz.Kendi mesajımızı sunacağız. Eğer devamlı kendi mesajınızı sunarsanız karşı taraf sizin çizginizde yürüme ihtiyacı hissedecektir. 1902[92] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 3/496-499. *Bizler de insanlara faydalı olma yolunda hayırda yarışalım. Yapılan hayırlı işler insanı manevî açıdan mutlu ettiği gibi onun cennete girmesine de vesile olacaktır. Unutulmamalıdır ki bu yarış, kaybedeni olmayan ve sonunda herkesin kazanacağı bir yarıştır. Rabbimiz hayırlı amellerle uğraşmayı, hayırlara vesile olmayı, hayırda yarışmayı ve bu yarışta kazanmayı bizlere nasip eylesin. Allah bizleri ölümü düşünüp fâni dünyanın zevklerine dalmayan, kabir ve Cehennem azâbından kurtulan kullarından eylesin. Helal “Ey iman edenler! Eğer siz sadece Allah’a kulluk ediyorsanız, size verdiğimiz rızıkların helal ve temizlerinden yiyin ve Allah’a şükredin. Bakara 2/172 Helal; dinen yapılması veya yenilip içilmesi yasak olmayan, serbest bırakılan şey demektir. Allah ve Rasulünün bir şeyin helal olduğunu bildirmesi veya o şeyin yasaklandığına dair bir delil bulunmaması da o şeyin helal olduğunu gösterir. Çünkü eşyada asıl olan helal oluşudur. Buna göre, dinin açık bir hükmüne, yasağına ve ilkesine aykırı olmadıkça; o şey helâldir, meşrudur.[ Diyanet, Dini Kavramlar Sözlüğü] Dinimizde helal sınırları, haram sınırlarından daha geniştir. Yani; helal rızkı elde etmek, haramdan daha kolaydır. Haramda hayır da, bereket de yoktur. Kazançlarının helal olup olmadığını düşünmeden sadece dünyalık peşinde koşanlar dünyada huzur bulamadıkları gibi manevi hayatları da felç olur. Ne ibadetlerinin ne de yaptıkları iyiliklerin zevkine varabilirler. “Allah faize karışan malın bereketini giderir, sadakası verilen malların bereketini de artırır”Bakara 2/276 *Helal kazanç duyarlılığının azalması ise kişinin inancının ve dindarlığının zayıflaması anlamına gelmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s.): "İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki, o devirde kişi ele geçirdiği malı helalden mı, yoksa haramdan mı kazandığına hiç aldırmayacak." (Buharî, Buy’ü, 7; Nesai, Buyü, 2) buyurarak bu konuda ümmetini uyarmışlardır. Bu nedenle İslam büyükleri kişinin servetinin kaynağını araştırmamasını ve devamlı olarak Allah’ın murakabesi altında bulunduğunun bilincinde olmamasını iman zayıflığı olarak açıklamışlardır. *Bilmem, seherde aç havalanıp akşama tok dönen kuşları gördünüz mü hiç? Yahut, tarladan mahsul alabilmek için tohum eken elleri düşündünüz mü? Meyve devşirmek üzere ağaca uzanan kolları? Ağını dolu çıkarmak için düğüm bağlayan ince emekleri? Ve arılar gibi damla damla işlenen petekleri? Şimdi düşünün. Evine haram sokmamak için çırpınan canları düşünün. Kendinizi düşünün. Maksat için yürüdüğünüz yolları, rızık için boyun eğdiğiniz kulları düşünün. Sonra dikkatle bakın kazandıklarınıza. Bakın, inceleyin, görün. Görmek için bakın; bakın ki, haramdan mıdır rızkınız, helalden mi? Ekmeğiniz sağlam mıdır, şüpheli elden mi? Hani alırken yığın yığın, bütün bütün… Akşam çocuğunuza içirdiğiniz sütün… Sorun hesabını kendinize. Masum musunuz, değil mi? Efendiler! Haramdan kaçının, helalinden isteyin! Allah’tan haram mı istersiniz efendiler, helal mi? Bahtınıza karanlık mı düşsün, hilal mi? Bu akşam… Yatmadan önce… Kalbinizi elinizle sımsıkı tutun… Küpürtüsünü hissedesiye kadar tutun… Dinleyin bakalım, niyetleriniz ve düşünceleriniz helale mi yakın, harama mı? “Ey insanlar! Yeryüzündeki şeylerin helâl ve temiz olanlarından yiyin! Şeytanın izinden yürümeyin. Çünkü o sizin için apaçık bir düşmandır.” (Bakara, 2/168.) Ve Efendiler Efendisi (s.a.s) de “Hiç kimse kendi elinin emeğinden daha hayırlı bir yiyecek asla yememiştir.” (Buhâri, Büyû, 15.) buyuruyor. *Helal kazanç, helal rızık, helal yaşam İslam’ın şiarlarıdır. Helal kazanç, alın teri ister, beceri ister, ehliyet ister, kanaatkârlık ister. Allah’a kul olabilmek, ibadetleri hakkıyla yerine getirmek ve mutlu bir hayat yaşayabilmek için, kazancın mutlaka helal olması gerekir. Nasıl ki, hakiki bal kıymetli ve şifalı ise, saf helal olan rızık da öyledir. Aile fertlerinin temiz yetişmesinde kazancın büyük etkisi vardır. Helal kazanç, aile fertleri açısından hamur için sağlam bir maya gibidir. “Helal Kazanç, Helal Lokma” Her şeyden önce her türlü nimet, yaratılış gayesine uygun olarak kullanılmalıdır. Helal Kazanç Çok mu Zor? Yüce Allah şöyle buyurmuştur: “Ey peygamberler! Temiz, helal rızık yiyin ve salih amel/güzel iş yapın.” Mü’minûn suresi, 23:51 Hz. Peygamber (s.a.v.) de: “Allah temizdir, ancak temiz olanı kabul eder; Allah peygamberlere neyi emretmişse müminlere de onu emretmiştir.” buyurarak bu ayeti okumuştur. Müslim, Zekât, 65 Peygamberimizin (sav) bir hadisi şerifi ile bitiriyorum. *“Ailesinin geçimini helalinden kazanmak için koşan kişi, Allah yolunda cihat yapan kişi gibidir.”Mesabih *Efendimiz (s.a.v.) bir hadisinde “Helâl olan şeyler belli, haram olan şeyler bellidir. Bu ikisinin arasında, halkın birçoğunun helâl mi, haram mı olduğunu bilmediği şüpheli konular vardır. Şüpheli konulardan sakınanlar, dinini ve ırzını korumuş olur. Şüpheli konulardan sakınmayanlar ise gitgide harama dalar. Tıpkı sürüsünü başkasına ait bir arâzinin etrafında otlatan çoban gibi ki, onun bu arâziye girme tehlikesi vardır.Dikkat edin! Her padişahın girilmesi yasak bir arâzisi vardır. Unutmayın ki, Allah’ın yasak arâzisi de haram kıldığı şeylerdir.Şunu iyi bilin ki, insan vücudunda küçücük bir et parçası vardır. Eğer bu et parçası iyi olursa, bütün vücut iyi olur. Eğer o bozulursa, bütün vücut bozulur. İşte bu et parçası kalbdir.”[Buhârî, Îmân 39] *Bir şeyin bana şüphe verip vermediğini nasıl anlayabilirim? diyen kişiye Hz. Peygamber şu tavsiyede bulunmuştur: “Elini kalbinin üzerine koy. Çünkü kalp haramdan irkilir ve çırpınır, helalden de sükûn ve huzur bulur” (Heysemî, Mecme’u’z-zevâid, X, 294). *“Kıyamet gününde insan, malını nereden kazanıp nereye harcadığının hesabını vermedikçe Allah’ın huzurundan ayrılamaz.” Tirmizî, Sıfatu‘l-Kiyâme 1, Hadîs No: 2416. *Peygamberimiz, Tebük seferinden dönerken Sa`d b. Muâz ile karşılaşıp tokalaşınca ellerinin nasırlaşmış olduğunu görmüş ve bunun sebebini sormuştur. O da "Çoluk çocuğumun nafakasını temin için hurma bahçemde çalışıyorum" cevabını verince Hz. Peygamber, Sa`d b. Muâz'ın elini tutmuş ve "İşte bu eller Allah'ın sevdiği ellerdir" buyurmuştur. Serahsî, Mebsut, c. 30, s. 245.Bu olayda da görüldüğü gibi aileyi helal dairesinde geçindirmek için çekilen sıkıntılar ve zorluklar Müslümanı Allah’ın sevabına mazhar kılacaktır. *Hz.Mevlana’nın diliyle: “Bilgi de hikmet de helal lokmadan doğar; aşk da, merhamet de helal lokmadan meydana gelir. Bir lokmadan haset, hile doğarsa, bilgisizlik, gaflet meydana gelirse sen o lokmanın haram olduğunu bil. Hiç buğdayını ektin de arpa çıktığını gördün mü?” (Tahirul-Mevlevi, Şerhi Mesnevi,3/832-834) Helalin Tadı Başkadır Talebelerinden biri, Mevlanaya bir sebet incir getirmiş. Mevlana inciri aldı ve ," Hayli güzel incir,fakat kemiği var" buyurdu ve yere bıraktı.Talebe ;"incirin nasıl kemiği olur efendim?" diye hayret etti ve yavaşca incirleri alıp gitti."Bir zaman sonra tekra bir sepet incirle dönüp geldi ve sepeti Mevlana'nın önüne koydu.Mevlana bir tane alıp yedi ve "Bu incirin kemiği hiç yoktur"dedi ve incirleri orada dagıtmasını emretti. Herkes bu duruma şaşakaldı. Talebe sorulara şöyle cevap verdi. "Bir dostum vardı:Onun bahcesinde ugradım.Bahçıvanı bağda bulamadım. İzni olmadan bir sepet toplayıp Mevlanay'a getirdim.Fakat niyetim bahcıvanı gördügümde topladıgım incirlerin bedelini ödemekti.Mevlana ,bunu anladı ve yemedi: İşte incirin kemiği buydu. "Bu defa ise,doğruca o dostun bağına vardım.Ondan incir satın alıp Bedelini ödedim." İşte Mevlana bu son getirdigim inciri kabul edip iltifatlarda bulundu.. *Binlerce kazanç sağladılar. Fakat bu kazançla evlerini genişlettiler, kabirlerini daralttılar. Hassan bin Sabit*Az olsun zor olsun helal olsun.*Alın teri, el emeği, göz nuru, helal kazanç mübarektir ve kutsaldır. Ne mutlu helalinden kazanıp helal lokma yiyen bahtiyar Müslümanlara… Peygamberimiz (s.a.v.)’in Hz.Ali (r.a.)’a öğrettiği bir dua: “Allah’ım! Bana helâl rızık nasip et ve haramlardan koru! Lütfunla beni senden başkasına muhtaç etme!” Tirmizî, Daavât 111 Hesap Sözlükte “saymak, hesap etmek, hesaba çekmek, sayım ve sayma” gibi anlamlara gelen hesap, dinî literatürde, mükellef insanların dünyadaki inanç ve davranışlarından dolayı âhirette hesaba çekilmeleri demektir. Kur’ân’da hesap kelimesi, türevleriyle birlikte kırk âyette geçmiştir: “Muhakkak ki Allah hesabı pek çabuk görür.” (Âl-i İmrân, 3/81-89) Peygamberimiz, “Hesaba çekilmeden kendinizi hesaba çekiniz.” buyurmuştur (Tirmizî, Kıyamet, 14). Kıyamet günü insan, bütün inanç, söz, fiil ve davranışlarından; namazından, ömründen, malından, vücudundan, ilminden… hesaba çekilecektir. Bu yüzden âhiret Kur’ân’da, yevmü’l-hisab (hesab günü) olarak isimlendirilmiştir (İbrahim, 14/41) “Kişinin kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçacağı gün kulakları sağır edercesine şiddetli ses geldiği vakit, işte o gün onlardan herkesin kendini meşgul edecek bir işi vardır.” (Abese, 80/33-37) Haşir,mahşer,mizan,ameldefteri,sırat,şefaat,cennet,cehennem.nedir.7 sınıf. HAŞİR İnsanların sura ikinci kere üflenmesiyle yeniden diriltilmesi. MAHŞER Yeniden dirilişin ardından insanların toplanacağı büyük meydan. AMEL DEFTERLERİ Mahşerde herkes toplandıktan sonra insanlar için dünyada yazıcı melekler tarafından tutulan amel defterleri dağıtılır. Dünyada insanın yaptığı her şey, bu defterlerde bütün teferruatıyla kayıtlıdır. Unutulmamalıdır ki, bunları dünyadaki defter ve kitaplara benzetmek yanlıştır. Amel defterleri, bir kısım insanlara sağdan, diğer bir kısmına da soldan veya arkadan verilir. Amel defterini sağdan alanlara "Ashab-ı yemin" denir ki, bunlar cennete girmeyi hak eden müminlerdir. Onların hesabı kolay ve sevinci fazla olacaktır. Sınıfını geçen örencinin karnesini alınca herkese göstermesi gibi, onlar da her önüne gelene, alın alın, kitabımı okuyun diye gösterirler. Amel defterlerini soldan veya arkadan alanlara "Ashab-ı şimal" denir ki, bunlar, hesabı çetin olacak ve sonuçta cehenneme gidecek olanlardır. Bunlara defterleri verilirken: "Oku kitabını, bugün hesap görücü olarak sen kendine yetersin." (Isra / 14) yani defterini okuyunca hesap neticesinde nereye varacağını kendin de anlarsın, denir. I) HESAP VE SUÂL Mahşerde ilahi adaletin tecellisi için mahkeme kurulacak ve herkes yaptıklarından sorguya çekilecektir. Orada mutlak hakim olan Allah'ın huzurunda herkes hesap verecektir. Allah Tealâ aslında her şeyi bilmektedir. Amel defterlerini alan herkes de kendi yapıp ettiklerini en ince ayrıntılarına kadar görmüştür. Ancak Allah Tealâ, herkese suçlarını bir bir itiraf ettirmek, azabı hakkettiğini göstermek için daha doğrusu böyle istediği için kullarını bir bir hesaba çeker. Ancak, bir anda insanlardan birinin hesaba çekilmesi, diğerlerinin hesabının görülmesine engel olmaz. Ahirette insanların nelerden sorguya çekilecekleri bir hadis-i şerifte ana hatlarıyla açıklanır. Buna göre insan: 1- Ömrünü ne yolda tükettiğinin, 2- İlmini ne yolda kullandığının ve onunla hangi amelleri yaptığının, 3- Malını nereden kazanıp nereye harcadığının, 4- Cismini ne yolda yıprattığının hesabını mutlaka verecek, bu hesabı vermeden hiçbir yere gidemeyecektir. Hesap ve sual esnasında, melekler tarafından tutulan amel defterleri yanında, insanın elleri, ayakları ve derilerinin de şahitlik edeceği Kuran’da bildirilmiştir. Fussilet 41 /19-21 O gün onların ağızlarını mühürleriz; yaptıklarını bize elleri anlatır, ayakları da şahitlik eder.Yasin 36/ 65 O gün, kendilerine Allah’ın bir lütfu ve dünyada yaptıklarına karşılık hesap ve sualden muaf tutulanlar da vardır. J) MİZAN Mizan, mahşer gününde herkesin amellerinin miktarını bildiren bir ölçüdür. Bu ölçü vasıtasıyla herkes kendi sevap ve günahının derecesini anlayacaktır. Gerçek mahiyetini sadece Allah’ın bildiği mizanın varlığı Kuran’la sabittir. Kur'an'da bu konuda şöyle buyurulur: "Kiyamet gününde amellerin tartılması haktır, gerçektir. Tartıları agır gelenler, işte onlar kurtulanlardır." (A'raf /8) "Biz kıyamet gününe mahsus adalet terazileri kuracagız. Hiçbir kimse hiçbir Haksızlıga ugratılmaz. Bir hardal tanesi kadar bile olsa, yapılanı ortaya koyarız. Hesap gören olarak biz yeteriz." (Enbiya /47) Mizan, hiçbir kimsenin en küçük amelinin dahi zayi' olmasına meydan vermeyen, tam manasıyla haklı ve adaletli bir ölçü aletidir. Herkesin ameli, mahiyetini bilmedigimiz bu aletle ölçülecektir. Iyilikleri agır gelenler cennete gönderilirler. Kötülükleri agır gelenler de cehenneme gönderilirler. Ancak cehenneme gidenlerden iman sahibi olanlar cehennemde sürekli kalmazlar. Günahlari kadar cehennemde ceza çektikten sonra cennete gönderilirler. K) SIRAT Lügatte yol demektir. Terim olarak sırat, cehennem üzerine kurulmuş olan son derece ince ve keskin bir köprüdür ki, herkes bunun üzerinden geçecektir. Cennete gitmek için sırattan başka yol yoktur. Ancak sırattan geçmek, geçen şahsin iradesine degil, dünyadaki yaşayışına, iman, amel, ihlâs ve ahlâkına baglıdır. Buna göre müminlerden bazıları derecelerine göre sıratı göz kayması, şimşek, rüzgâr, kuş, yarış atı... hızıyla geçerken bazıları da zorluk çekecek veya tamamen geçemeyecektir. Kâfir ve münafiklar ise sıratı geçemeyip cehenneme atılacaklardır. Sıratı ilk geçen ümmetin bizim peygamberimizin ümmeti olacagi da bu konuda gelen haberler arasındadır. L) ŞEFAAT Şefaat: Ahirette günahkâr olup ta cehenneme girme durumunda olan müminlerin affi, ibadet ve taat ehlinin daha büyük derecelere ulaşmasi için peygamberler ile ümmetin büyüklerinin Allah Tealâya yalvarmalarıdır. Beş çeşit şefaat vardır: 1. Şefaat-i uzma: En büyük şefaat demektir. Kıyamet günü mahşerdeki bekleyişin sona erip hesabin başlaması için Peygamber Efendimizin bütün insanlıga şefaatidir. 2. Bazi müminlerin hesap görmeden cennete girmelerini saglayan şefaat. Bu da Resülullah (s.a.v.)e mahsus olan bir şefaattir. 3. Cennette bazi müminlerin derecelerinin yükselmesi için olan şefaat 4. Günahlari sebebiyle cehenneme girecek olan müminlerin, cehenneme girmeksizin cennete girmelerini saglayan şefaat. 5. Cehenneme girmiş olan müminlerin, cezasını tam çekmeden affedilip çıkarılması için olan şefaat. Son üç maddede yer alan şefaate, Allah'ın izniyle Peygamberimizin yanında diger Peygamberler, ilmiyle âmil olan âlimler ve şehitler de yetkilidir. Allah'in izni olmadan hiç kimse şefaat edemeyecegi gibi, Allah'in izin vermedigi hiç kimseye de şefaat edilmez. Şefaatte de ilâhi adalet daima gözetilir. CENNET: İyilik sahiplerinin gideceği mükafat yurdu. CEHENNEM:Kötülük sahiplerinin gideceği azap yurdu. Kendine hesap sorma Allah bize hesap sormadan önce belki de her akşam kendi muhasebemizi yapmamız faydalı olacaktır. Gün boyunca Allah’ı ne kadar sık andık? Yaptığımız işlerde onun rızasını gözettik mi? Yoksa sadece daha fazla para kazanmak için onun rızasına aykırı olabilecek işler yapıp başkalarının hakkını mı aldık? Çalışırken amacımız ne idi? Yaptığımız işlerde hayra ve barışa yönelik bir yön bulunmakta mıydı? Elimize geçen başkalarına yardım etme, malımızı Allah yolunda harcama fırsatlarını iyi değerlendirdik mi yoksa bunları kaçırdık mı? Başımıza gelen sıkıntılara sabredebildik mi? Yoksa isyan mı ettik? Allah’a sahip olduklarımız için gerektiği gibi şükredebiliyor muyuz? Gibi soruları sormanın ve aslında geçici olarak bu dünyada bulunduğumuz, ve sonradan hesaba çekileceğimiz bilincini canlı tutmanın çok önemli olduğunu düşünüyorum. Hesap gününe hazır olalım Rabbim, Rahmetiyle muamele eylesin... Allah’ım Bizim hesabımızı kolaylaştır…Amin Hediye Hediyeleşmek güzel ahlaktır Hediye sevgiyi arttırır, aradaki bağları güçlendirir Hediye; İslam’ın güzel ahlakındandır, insanlar arasında ki sevgiyi ve muhabbeti arttırır. Yakınlığa vesile olup, karşılık beklemeden, gönül arzusuyla verilen bir ikramdır. Hediye; kalpleri yumuşatır ve sevginin sembolüdür. İnsan sevgisini kalpte duyar. Hediyeleşmek ise bu sevginin sembolü olur. İslam, sevgi, dostluk, tanışma ve kardeşlik dinidir.Sevgiyi, hediye ile bildirmek, dili ile bildirmekten daha kolay ve daha mühimdir. Resûlullah (s.a.s) prensip olarak hediye kabul ederdi, sadakayı almazdı. Sadakanın Ehli-i Beyt'e haram olduğunu söylerdi. Şöyle buyurmuştur: “Sadaka ile Allah rızası gözetilir, hediye ile Resûlullah'ın rızası ve ihtiyacın giderilmesi gözetilir.” Eve bir şey getiren olunca bunun sadaka mı, hediye mi olduğunu sorardı, hediye ise şahsen istifade edebilirdi, değilse istifade etmeden muhtaçlara dağıtırdı. *Hz. Peygamber, âilesinin geçimini temin etmekle beraber, hanımlarının kazanç sağlamalarına da engel olmuyordu. Nitekim Hz. Zeynep, deri işlemekte ve dikmekte mahir olup, bu işi yapmakta; gelirini de sadaka olarak dağıtmaktaydı. “Hediyeleşmek” Sünnettir Hediyeleşmek menfaat veya başka bir maksat gözetmeksizin, sırf Allah rızası için yapılırsa, sünnettir. Peygamber Efendimiz (asm) bir hadisi şerifinde şöyle buyurmuştur: “Hediyeleşin, zira hediye, kalpteki kuşkuları giderir. Komşu kadın, komşusu kadından gelen (hediyeyi) hakir görmesin, bir koyun paçası olsa bile.” (Tirmizi) Peygamber Efendimiz'in (s.a.v)in Hadîslerinde Hediye ve Hediyenin Önemi "Hediyeleşin, birbirinize karşı sevginiz artsın." Muvattâ, II, 908. "Birbirinize yiyecek hediye edin. Bu, rızkınızda genişlik hâsıl eder" Kenzu'l-ummâl, Beyrut 1985, VI, 15058. "Resûlullah Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) hediyeyi kabul eder, ona karşılıkta bulunurdu." Buhari, Hibe 11; Ebu Davud, Buyû' 82; Tirmizi, Birr 34. Hayır için ne harcarsanız Allah(cc) bunun ardından daha iyisini lutuf eder. (Sebe /39) Adi İbni Hatim (ra) dan rivayet edildiğine göre Resulullah (asm) şöyle buyurdu: “ Yarım hurma ile de olsa, cehennemden korunun!” (Buhari, Müslim) Hediye Kabul Edilmelidir Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) bir kısım hadîslerinde, verilen hediyeyi reddetmemeyi, kabul etmeyi emreder: "Kime bir kardeşinden talep etmediği hâlde bir iyilik gelirse, onu kabul etsin, geri çevirmesin. Zîrâ o, kendisine Allah'ın (celle celâluhu) gönderdiği bir rızıktır. Hediye, değersiz bile olsa kabul edilmelidir." Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 221 Hediyeye Mukâbele Etmelidir Peygamberimiz (sallallahu aleyhi ve sellem), en basit iyiliği bile karşılıksız bırakmazdı. Karşılığını mutlaka verirdi. Bunu ümmetine de öğütlerdi. Hediyeleşmeye teşvik eden bir kısım hadislerde, gelen hediyeye mukâbele etmek emredilir: "Kim size bir iyilik yaparsa ona karşılığını verin, bir karşılık bulamazsanız, ona dua edin. Hattâ bilin ki, bu dua ile onun karşılığını verdiniz." Ebu Davud, Zekât 38; Nesâî, Zekât 70; Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 99. Kur'ân-ı Kerîm'de Hediye Hemen hemen her toplumda görülen hediyeleşme âdetinin neredeyse insanlık tarihi kadar eski bir geçmişi vardır. Kur'ân-ı Kerîm'de hediye verme ve he¬diye kabul etmenin hükmüyle ilgili özel bir açıklama bulunmamakta; ancak Neml Sûresi'nin iki âyetinde (35 ve 36) hediye kelimesi geçmektedir. *"Ben onlara bir hediye göndereyim de, bir bakayım elçiler neyle dönerler." Neml 27/35 *(Elçi hediyelerle) Süleyman´a geldiği zaman: "Sizler bana mal ile yardımda mı bulunmak istiyorsunuz? Allah´ın bana verdiği, size verdiğinden daha hayırlıdır; hayır, siz, hediyenizle sevinip öğünebilirsiniz" dedi. Neml 27/36 Bu âyet-i kerîmelerde Sebe' Melikesi Belkıs'ın, Hz. Süleyman'a bazı hediyeler gönderdiği; ancak bu hediyelerin Hz. Süleyman tarafından reddedildiği anlatılmaktadır. Belkıs'ın hediyeleri aslında bir denemedir. Hz. Süleyman'ın hediyeleri kabul etmesi, onun dünyalık peşinde koşan bir kral olduğunu, kabul etmemesi ise, onun bir peygamber olduğunu gösterir. Aynı zamanda bu hediyeler, Hz. Süleyman'a rüşvet olarak arz edilmiş ve böylece İslâm'a çağırmaktan vazgeçirmeye çalışılmıştır. Onun için Hz. Süleyman bu hediyeleri kabul etmemiştir. Yasak Hediye: Rüşvet Hangi şekilde ve hangi isim altında olursa olsun İslâm, rüşvet almayı ve vermeyi haram kılar. Meselâ ona "hediye" isminin verilmesi, onu haramdan helâle çevirmez. Allah Resûlü'nün (sallallahu aleyhi ve sellem) zekât toplamak üzere gönderdiği memurlardan, dönüşte "şu zekât malı; şu da bana verilen hediye" diyen olmuştu. Peygamber Efendimiz (s.a.v), memurun aldıkları hediyelerin hediye sayılmayıp rüşvet olacağını anlamada muteber bir ölçü koyar: "Eğer o kişi sözünde doğru ise, babasının veya anasının evinde otursaydı da kendisine hediyesi gelseydi ya! Allah'a yemin ederim ki, sizden biriniz haksız olarak bir şey alırsa, kıyamet gününde o aldığı şeyi yüklenmiş vaziyette Allah'ın huzuruna çıkar…"Buhârî, Hiyel 15, Zekât 3, Hibe 17, Cihâd 189, Eymân 3, Ahkâm 24; Müslim, İmâre 26-27. Ayrıca bk. Ebû Davûd, İmâre 11; Nesâî, Zekât 6. Çünkü memura hediye veren kişi, ödemesi gereken zekâtın bir kısmını ödememe karşılığında bunu vermiş olabilir ki, bu asla kabul edilemez ve câiz olmaz. Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem), hediye ve hediyeleşme konusuna çok önem vermiştir. O (s.a.v) gerek Müslümanlardan, gerekse gayrimüslimlerden gelen hediyeleri kabul etmiş, aynı zamanda hediyelere hediyelerle mukabelede bulunmuş ve böylece Müslümanları da hediyeleşmeye teşvik etmiştir. Dostların ziyaretine eli boş gelmek, değirmene buğdaysız gitmektir.Mevlana Yemeğinizi iyi insanlar yesin! Bir kardeşimizin iftar davetine gidip, yiyip içtikten sonra ona dua etmek de bir sünnettir. Nitekim Abdullah İbn Zübeyr (ra)'nın anlattığına göre, Resul-i Ekrem Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem, Sa'd İbn Muaz'ın evinde iftar yapmış ve onlara şöyle dua etmişti:"Yanınızda hep oruçlular iftar etsin. Yemeğinizi iyi insanlar yesin. Melekler de size dua ve istiğfarda bulunsun." [Müsned] Maddi durumu iyi olanlar için, misafire ikram edilen yiyeceklerin çok ve çeşitli olması rahmettendir ancak maddi durumu uygun olmayanlar için aynı husus uygun olmayacaktır.İkramın abartılması da hem davet eden hem de davet edilen için sıkıntı olacaktır. Çünkü mükellef bir sofra hazırlığına girişmek her zaman ve her davette mümkün olmayacağı için, farz olan dost ve akraba ziyaretlerine engel teşkil edecektir. * En küçük bir iyilik yapana bile teşekkür etmeyi insanlık görevi biliyoruz. Halbuki, bizi ve bize iyilik yapanı yaratan, yapılan iyiliği, nimeti yoktan var eden, iyilik yapana bu güzel özelliği veren ve sevdiren, bizi o iyilikten zevk alacak şekilde vücuda getiren, her şeyin gerçek sahibi ALLAH'tır. Öyleyse her şeyden önce, O'na hamd etmeliyiz. Bize hediye getirmede aracı olan postacıya teşekkür edip, hediyeyi postalayan gerçek ikram sahibini unutmak uygun olur mu? Helak “Helâk”in sözlük anlamı, mahvolmak, yok olmak, yıkıma uğramaktır. Yüce Allah, yaratılmışların en şereflisi olan insana akıl ve irade vermiş ve bunun sonucunda ona bir takım sorumluluklar yüklemiştir. Bu sorumlulukları yerine getirebilmesi için de peygamberler ve kitaplar göndermek suretiyle ona rehberlik etmiştir. Kur'ân-ı Kerim, Yüce Allah tarafından Hz. Muhammed (a.s.)’e gönderilen son ilahi kitaptır. Bu Yüce Kitabın muhatabı bütün insanlar, gayesi de, onların dünya ve ahiret mutluluklarını sağlamaktır. Bu gayeye ulaşabilmemiz için, Kur'ân’ı okuyup anlamamız, emir ve yasaklarına uymamız gerekmektedir. *Andolsun biz, sizin benzerlerinizi hep helâk ettik. Düşünüp ibret alan yok mu? Kamer 54/51 Kamer suresi 17, 22, 32, 40. âyetlerde geçen “Düşünecek yok mu?” tarzındaki ilâhî çağrıya, bu defa 51. âyette hemen herkesin kolayca kavrayabileceği bir gerçeğe, daha önce nice nesillerin helâk edilmiş olduğuna dikkat çekildikten sonra bir kez daha yer verilmektedir. Allahû Tealâ: "Ve andolsun biz, sizin gibi olanları helâk ettik, mahvettik, yok ettik." buyuruyor. Ama bu yok etmelere ve her türlü cezalar verilmesine rağmen ibret alanların sayısının yok denecek kadar az olduğunu ifade buyuruyor. Genel Olarak Toplumların Helaki İslam âlimleri, Hz. Peygamber (sas)’in, “Hud süresi benim saçlarımı ağarttı” demiş olmasını iki ana sebebe bağlarlar: 1. Bu sürede tarihte helak olmuş değişik kavimlerin isimleri zikredilerek helak şekillerinin verilmiş olması. 2. Hud Süresi 112-113. ayetlerde “Sen, beraberindeki tevbe edenlerle birlikte emrolunduğun gibi dosdoğru ol. Aşırı gitmeyin, doğrusu Allah yaptıklarınızı görür. Zulmedenlere eğilim göstermeyin, yoksa size ateş dokunur.” Şeklinde yapılan bir hitapla Hz. Peygamberin sadece kendisinden sorumlu tutulmayıp tabi olanlardan da sorumlu olduğunun ifade edilmiş olmasıdır. Hud 116. ayette, “fazilet sahibi kimselerin fesadı önleme” mecburiyetinin olduğu ve zulmedenlerin ise, içinde bulundukları refahın peşine düştükleri belirtilmektedir. Hemen ardından gelen ayette (Hud 117) ise “Halkı, ıslah eden kimseler iken, senin Rabbin o ülkeleri zulm ile helak edecek değildi.” Açıklaması yapılarak “Fesad”-“Zulüm”- “Islah Etme/Etmeme”- “Helak Olma/Etme” denklemindeki önemli bir kanuniyete, ilahi bir sünnete işaret edilmektedir. Kendilerine gönderilmiş olan peygamberlerinin davetine icabet etmeyip onlara direnen, onlarla savaşan ve peygamberlerini öldürmeye kalkan toplulukların helak edilme nedenleri ve helak şekilleri farklıdır. Bu nedenler ve helak şekilleri, Kur’an-ı Kerim’in değişik ayetlerinde ve Hz. Peygamberin değişik hadislerinde anlatılmaktadır. Hz. Peygamberin benim saçlarımı ağarttı dediği Hud süresinde, helak olmuş kavimlerle ilgili genel bir hatırlatma yer almaktadır: Helak edilen bütün kişi ya da toplumlar, kendi elleri ile yaptıkları işlerden dolayı cezayı hak etmişlerdir. Allah onlara zulmetmemiş, onlar kendilerine zulmetmişlerdir(11Hud 101). Hangi Toplumlar Helâk Edildi? Kur’an, sadece örnek vermek ve ibret için bazı toplumların helâk edilişinden bahseder. Yoksa tüm helâk edilen toplumların listesini vermez. İbret almasını bilenler için bu örnekler yeter. Kur’an’ın, helâk edildiğini haber verdiği toplumların başında şunlar gelir: Nûh (a.s.) Kavmi: (71/Nûh, 1-28; 7/A’râf, 59-64) Âd (Hûd a.s.) Kavmi: (7/A’râf, 59-64; 9/Tevbe, 70) Semûd (Sâlih a.s.) Kavmi: (7/A’râf, 73-79; 9/Tevbe, 70) Lût ve İbrâhim (a.s.) Kavmi: (7/A’râf, 80-84; 9/Tevbe, 70) Medyen (Şuayb a.s.) Kavmi: (7/A’râf, 85-93; 9/Tevbe, 70) Sebe’ Kavmi: (34/Sebe’, 15-21) Tubbâ Kavmi: (50/Kaf, 14; 44/Duhân, 37) Ress Kavmi: (50/Kaf, 12, 14; 25/Furkan, 38-39) Firavun Kavmi: (7/A’râf, 103-136) İsrâiloğulları: (7/A’râf, 161-166) Bunların hepsi elçileri yalanlayıp uyar¬dığım (azab)ı hak ettiler." Kâf: 50/12-14 Ümmetin helak şekli: Parçalanıp birbirine zulmetme, birbiri ile savaşma Muhammed (s.a.v) Ümmetinin Helak şekli Hz. Peygamber(s.a.v), bu helak şekillerinden ve Hud süresi 112. ayette sorumlu tutulduğu kendine tabı olanlardan hareketle, ümmetini koruma amacıyla, Allah’a yaptığı değişik dualarda, helak şekillerini de belirterek, Ümmetinin helak edilmemesini talep etmiştir. Bu dualara verilen cevaplardan, Hz. Peygamberin taleplerinin bir kısmının kabul edilmediği anlaşılmaktadır: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm): “Rabbimden üç şey talep ettim. İkisini verdi, birini geri çevirdi:Rabbimden ümmetimi umumi bir kıtlıkla helak etmemesini talep ettim, bunu bana verdi.Ümmetimi suda boğulma suretiyle helak etmemesini diledim, bana bunu da verdi.Ümmetimin kendi aralarında savaşmamalarını da talep etmiştim, bu geri çevrildi.” Müslim, Fiten 20, (2890); Buharı, (4519) *(İnsanı) helâk eden şu yedi şeyden kaçının.Onlar nelerdir ya Resulullah dediler. Bunun üzerine: Allah’a şirk koşmak, sihir, Allah’ın haram kıldığı cana kıymak, faiz yemek, yetim malı yemek, savaştan kaçmak, suçsuz ve namuslu mümin kadınlara iftirada bulunmak buyurdu. Buhârî, Vasâyâ, 23, Tıbb, 48; Müslim, Îmân, 144. " Helak " kelimesi içeren ata sözleri Yerine düşmeyen gelin yerine yerine,boyuna düşmeyen esvap sürüne sürüne eskir. Kendine uygun bir evlenme yapamayan kız, yerine yerine helak olur. Boya göre dikilmemis elbise de yerde sürünerek yıpranır gider. Allah'ı, peygamberlerini ve âyetleri inkâr, Allah'a ortaklar koşma, isyan ve zulüm helak edilen kavimlerin ortak özellikleridir. Bak;Araf,7/5, Yunus,10/13, Hud,11/101,102,116, İbrahim,14/13, Kehf, 18/59, Enbiya,21/11,14,97, Hac,22/48, Muminun,23/41, Rum,30/9 Bir hadis-i şerif meali: “Lâ havle ve lâ kuvvete illâ billahil aliyyil azîm” okumak, 99 derde devadır. Bunların en hafifi sıkıntıdan kurtulmaktır. [Ebu Nuaym] (Sıkıntıları sadaka ile önleyin.) [Deylemî] (İstigfara devam eden, sıkıntılardan kurtulur.) [Nesâî] Lâ ilâhe illallah demek 99 belâyı defeder, en aşağısı sıkıntıdır. [O. Asakir] Evet; bu dünyada kendini helak eden kimsenin, öbür dünyada da helak olacağı ve neticede zarara uğrayanlardan olacağından da hiç şüphe yoktur. *"ALLAH yolunda harcayın, kendinizi, kendi ellerinizle tehlikeye atmayın. Ve güzel hareket ediniz. Çünkü ALLAH güzellik ve iyilik edenleri sever" (Bakara 2/195) Bera İbn-i Azib ve Ubeydetü’s-Selemi (Radıyallahu Anhüma) bu ayetin tefsirinde; "Elleriyle tehlikeye atmaktan maksadın," günah işlemek ve ümidi kesmek olduğunu rivayet etmişlerdir. ALLAH-u Zülcelal'in yasak ettiği şeyleri yapan kimse, iki dünyada da hüsrana uğrayacaktır. *Ey nefsim! Hangisini istersin? Helak olmayı mı, yoksa ebedi saadeti mi? Malını, canını, zamanını ve her şeyini, ebedi bir saadet karşılığında ALLAH'a satıp dünya ve ahirette huzur ve rahatı mı istersin? Yoksa her şeyini nefis, şeytan, heva ve hevesin doğrultusunda tüketip, kendini de tükettiğin için her iki dünyada da rezil olmayı mı? Elbette huzur ve saadeti istersin." Her kavim için dünyada belirli bir yaşama süresi vardır. Bu süre geldiği anda geri bırakılmaz ve ertelenmez. Dünya üzerinde yaşamış olan kavimlerin helak edilmeleri, işledikleri şirk, küfür, isyan ve zulüm gibi günahları sebebiyledir. Allah kullarına asla zulmetmez. Geçmiş kavimlerin kıssalarında insanlar için ibretler ve öğütler vardır. Helak edilen kavimlerin kıssaları da böyledir. Hırs İnsanda bir takım duygular vardır ki, bu duygular iyiye de kullanılabilir, kötüye de. Bunlardan birisi hırstır. Nefsin hastalıkları. Dünya malı dünyada kalacak. Tamahkarlık Basit İnsanlara Özgüdür. Hırsı kötüye kullanan insan.Kurttan daha yırtıcı. ’Gerçek şu ki bunlar, çarçabuk geçmekte olan (dünyay)ı seviyorlar. Önlerinde bulunan ağır bir günü bırakıyorlar.’ (İnsan Suresi, 27) Ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.Adiyat 100/8 Hz. Peygamber (s.a) şöyle buyurmuştur:Eğer Âdemoğlunun iki vâdi dolusu altını olsaydı muhakkak üçüncü bir vâdi daha isterdi! Âdemoğlunun gözünü ancak toprak doyurur. Tevbe edenin tevbesini Allah kabul eder.Müslim, Buhârî Hırs: Tama, aç gözlülük, aşırı tutku, sonu gelmeyen istek gibi manalara gelir.Nahl, 97; Hıcr, 40-42; Sâd, 83. Eğer insan bu duyguya kapılırsa mal, mülk, makam, mevki hırsı öylesine kendini sarar ve kaplar.*Kâ’b İbni Mâlik radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“Bir koyun sürüsünün içine salıverilmiş iki aç kurdun o sürüye verdiği zarar, mala ve mevkiye düşkün bir adamın dinine verdiği zarardan daha büyük değildir.” Tirmizî, Zühd 43 “Bir koyun sürüsünün içine salıverilmiş iki aç kurdun o sürüye verdiği zarar…” Örnekte seçilen hayvan cinsi koyun ve kurt… Tüm dünyada varlığından haberdar olunan iki farklı hayvan cinsi… Bu iki hayvan cinsinden biri otçul, diğeri ise etçildir… Hadisimizde bahsedilen kurdun koyun sürüsüne dalmasıyla vereceği zararı bilmeyenimiz yoktur sanırım. Zaten hadisimizde kurdun yaptığı tahribatın detayına girilmemiş…Evet… Ağıla giren kurt, koyunların büyük bir kısmını telef edip koyun sahibinin maldan eksilmesiyle imtihanına sebep olur… O yılı fakir geçirebilir… Ama ertesi yıl tekrardan eski zenginliğine kavuşma ihtimali her zaman vardır… Fakat bu hadisimizde kurdun verdiği zarardan daha büyük bir zarardan bahsediliyor… Bu adam ne yaptı ki dinine bu kadar büyük zarar verebiliyor? “… Mala ve mevkiye düşkün bir adamın dinine verdiği zarardan daha büyük değildir.”Mal ve mevki…Dünya malına sahip olmak nefes alan her insanın fıtratına yüklenmiştir; Böyle bir kimse, dinini dünyalık elde etmeye vesile kılabilir. Dinini ticaretine aracı yapan kimse, iyi ve makbul müslüman kabul edilmez. Bu sebeple de ne Allah ne de samimi mü’minler tarafından sevilmez. Din perdesi arkasına gizlenerek işini yürüten nice sahtekâr her dönemde ve her yerde bulunabilir. Bir çok insan bunlara bakarak din ve gerçek dindarlar hakkında yanlış kanaat ve yersiz şüphelere sürüklenirler. İşte böyle kimselerin dine vereceği zarar,aç kurtların bir koyun sürüsüne vereceği zarardan daha büyüktür. *“Nefsanî arzulara, (özellikle) kadınlara, oğullara, yığın yığın biriktirilmiş altın ve gümüşe, salma atlara, sağmal hayvanlara ve ekinlere karşı düşkünlük insanlara çekici kılındı. Bunlar, dünya hayatının geçici menfaatleridir. Halbuki varılacak güzel yer, Allah'ın katındadır.” Ali İmran 3/14. Ve insan düşkün olduğu mal için yaratıldığını zannettiği an dünya malının kulu olur. Malının artması için de helal ve haram sınırlarına asla dikkat etmez…Tek bir hedef vardır; bankadaki hesabın artmasıdır… Bir yandan ticari tüm haramlar tadılırken diğer yandan çevresine kötü örnek olmuş olunur…Allah ve resulünün savaş açtığı haramlardan olan faiz belasına da bulaşması zor olmayacak… Derken tüm toplum faiz çamurunda çırpınmaya başlayacak. Gerçekten de gökten inecek olan bereketin engellenmesine yol açılmış olunacak…Bir de mevki belası vardır…İnsanları yönetme zevki...Bunun için de rüşvetler havalarda uçuşmuş olacak… Ve daha nice haramlara bulaşılacak…Bu hadisimiz bizlere bir insanın dinine verebileceği en büyük iki mikrobun adını bizlere hatırlatmıştır… Dünya ve dünya sevgisi, kötü bir hırs meydana getirir. Yâni içimizde kötü bir hırs doğurur. Dünyâya karşı hırs, bütün vakitleri çalışmak ve ticaretle geçirmeyi neticelendirir. Âhireti düşünmeden, hesap vermeyi hatırlamadan dünyâya böylesine dalmak elbette ki doğru değildir. Veyahut başkasının elinde bulunan nesnelere göz dikmeyi doğurur. Bu, birinciden daha kötüdür. *Gerçekten insan, pek hırslı (ve sabırsız) yaratılmıştır. Mearic 70/19. Bu ayetlerde Allah (c.c), insanın karakterine dikkat çekiyor.'Üniversite öğrencileri yaz tatiline çıkınca; "hocam hangi kitabı okuyalım" diyorlar. Bende onlara; "Kur'an-ı Kerim ve tefsirini okumalarını" tavsiye ediyorum. Çünkü Kur'an'ı-Kerim bizim hayatımızın bütün yönlerini ilgilendiren bilgileri bize vermektedir. Bu ayetlerde de insan olarak bir özelliğimize dikkat çekiliyor."Helü" kelimesi bazı meallerde "aceleci" bazı meallerde "hırslı" diye terceme edilmiş. İnsan hırslı ve aceleci olarak yaratılmıştır. Bu, bütün insanlar için geçerlidir. Rabbim tarafından bize verilmişse o kötü değildir. Demekki hırs da kötü bir şey değildir.Hırs, her insanda nötr haldedir. Onu yönlerdirmek esastır. Yönlendirdiğiniz tarafa göre sevap veya günah kazanıyorsunuz. Sevgili peygamberimiz de hırslıydı. Tevbe sûresinin son ayet-i kerimesinde; "Harisun aleyküm" "O sizin üzerinizde çok hırslı idi" Duyuruluyor. Sizin cennetlik insanlar olmanızı istiyor, Cehennemde yanmamanız için gayret gösteriyor demektedir. Bu hırsı kötü yönde de kullanabilir insan. Kendisine bir kötülük isabet ettiğinde feryadü figan ediyor ama kendisine bir hayır, bir mal isabet ettiğinde cimrileşiveriyor. Kendi topluyor başkalarına yedirmiyor. Burada ki hırs kişinin kendisine zarar verir. Müslümanlarda da hırs vardır, ama hırslarını İslam'a hizmette, namaz kılmakta, mal kazanmakta malı da fakirlerle beraber yemekte kullanırlar. Kazandığımız mallan da, kazanamayan, çalıştığı halde yeterli mal mülk edinemeyen insanlarla paylaşmasını bileceğiz.4676[15] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/61-62. *'İbn Mesud (ra), kâinatın, yüzü suyu hürmetine yaratıldığı Hz. Peygamber'in bir yol üzerinde dinlendikleri sırada şöyle buyurduğunu rivayet eder: ' Dünyayı ben neyleyim? Benim dünya ile ilgim, bir ağacın altında oturup dinlendikten sonra, kalkıp orayı terk eden garip bir yolcunun hâli gibidir.' (Tirmizi) Hırs faydalıdır. Çünkü;hırslı olan insan kafasına koyduğunu (tabi bu iyi bir şey ise)yapar,yapmaya çalışır ve onu yıldırmaya çalışanlara kulak asmaz. Burada en önemli husus, insanın asli görevinin en temel ihtiyacı; sevgi, şefkat, iyilik, güven gibi birincil duyguları yaşayabilmesidir. Ölümü hatırlamak, hırs ateşini söndürür. (İmam Gazali) Hırs zararlıdır. Çünkü;hırslı olan insan gittiği yolu kestiremeyebilir ve onu yoluna döndürmeye çalışanları da dinlemez ve gittiği yolda başına çok kötü sorunlar açıp,bedelini ağır bir şekilde ödeyebilir. Hırs, Birçok Hastalığın Sebebi Hırs ve ona eşlik eden diğer olumsuz duygular, başta kanser olmak üzere kalp ve damar hastalıkları, ülser, migren gibi fiziksel hastalıklara; kaygı bozuklukları, psikotik bozukluklar ve kişilik bozuklukları gibi psikiyatrik sorunlara da neden olabilir. Hırsı bırak, kendini boş yere harcama! Şu toprak altında çırak da bir, usta da. . . ! (Hz. Mevlana) Hırsız Başkasının malını çalan kimse, arakçı, uğru. Başkasına ait bir malı,korunuyor olduğu yerden izni olmaksızın almaktır. Hırsızlık Büyük Günahlardandır İnsanlar neden Hırsızlık yapmaktadırlar? Hırsızlık şekil ve yöntemleri sonradan öğrenildiğine göre,bu davranışlar doğuştan getirilmemektedir.O halde insanlar neden bu tür davranışlara yönelmektedirler? İşsizlik,açlık,lüks içinde yaşayanların yaşantılarına özenme,öyle yaşamak için amacına götüren her yolu mubah sayma,Tembellik,Şeytanın ve kötü düşüncesinin tahrikine uymak,Lüks içinde yaşayanların haksız kazandığına inanmak,hased düşüncesi(Onlar neden lüks içinde yaşıyorlar?Ben neden bu şekilde yaşayamıyorum düşüncesi?) ,çekilen sıkıntı ve zorluklardan en kısa zamanda,en kestirme yoldan kurtulma düşüncesi,İnanç zayıflığı,Allah ,Cennet,Cehennem inancının olmaması Gibi sebepler insanları bu yanlış davranışa sevk edebilir Hırsızlılk, kolay para kazanma ve kolay mal sahibi olmak için yapılır. Zamanla alışkanlık halini alır. Çünkü bu onlara ayrı bir haz verir. Genelde karekteri ve inancı zayıf insanlar hırsızlık yapar. “Ağaç yaş iken eğilir” atasözünü hatırlayalım, bu değerleri kişi genellikle çocuk yaşta kazanır. Bunda ailelerin çocukken yetiştirme tarzıda etkilidir. Boşuna mı demişler “Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” Küçük çocuklardaki bu çalma arzusunun temelinde başlıca iki neden yatmaktadır. Birincisi ebeveynlerin sorumsuz olmaları ve çocuğu kendi haline bırakıp, belli kurallara alıştırmamış olmaları. İkincisi ise sevgi eksikliğidir. Çocuk içindeki sevgi boşluğunu, farkında olmadan çaldığı eşya ya da parayla doldurmaktadır. Birçok nedeni olabilir,psikolojik rahatsızlıklarda etkendir. İhtiyacı olmayan şeyleri çalıyosa çalma hastalığı vardır. Aslında suçun büyüğü düşünce aşamasında başlar. Hırsızlığı planlamak bile yapmakla eşdeğerdir. Asla hırsızlık yapma. Herhangi bir şeyin çalındı mı?— O zaman ne hissettin? Hırsızlık çeşitleri 1-Başkasına ait bir malı (şeyi)çalmak. 2-Bir malı ölçerken,tartarken eksik ölçüp tartmak.eksik vermek. 3-Devlete ait bir malı kendi çıkarı için özelişinde kullanmak. 4-Alışverişte hile yapıp müşteriyi kandırmak. 900 gr şekeri,1 kg etiketle satmak, 5-Toplumun ihtiyaç duyduğu malı piyasadan çekmek,pahalanmasına sebep olmak;sonra yüksek fiyatla satmak.(Malın değerinin yükselmesi için piyasadan mal çekmek,stokçuluk) 6-Rüşvet,adam kayırma,makam ve mevkisini,otoritesini kullanarak,başkalarının malına konmak ve haksızlık yapmak 7-Kap-kaç,haraç almak,yankesicilik,eli uzunluk,Gasp(hazine arazilerini yağmalamak) 8-Başkalarının emek harcayarak yaptığı projenin altına kendi imzasını atmak,başkalarının bilimsel buluşlarını ,kendi buluşu olarak sunmak 9-Çalıştırdığı işçisinin hakkını vermemek,zamanında vermemek,yada onun mecbur olmasını bilerek fırsatçılık yapmak. *Ey iman edenler! Mallarınızı aranızda batıl yollarla yemeyin” Nisa 4/29 *“ Kimin üzerinde din kardeşinin ırzı, namusu ve malıyla ilgili bir haksızlık varsa, altın ve gümüşün geçmediği hesap günü gelmeden helalleşsin” Buhari mezalim 10 İslam dininde, aslı ve tabii kazanç yolu emektir, alın teridir. Sevgili Peygamberimiz emeğin kutsallığına işaret eden veciz bir sözünde şöyle buyurmaktadır: “Hiç kimse elinin emeğinden daha hayırlı bir şey yemiş değildir.” (Buhari, Bûyû, 15)Öyleyse nefsimize ağır gelse de, zorlansak da helal lokmadan şaşmamalıyız. Peygamber efendimiz; “Muhakkak sizden birinizin sırtında odun toplaması, her hangi bir kimseden dilenmesinden hayırlıdır.” (Buhari, Bûyû, 15) demek suretiyle buna işaret etmektedir. Dinimiz emeği, çalışmayı, alın teri akıtmayı kutsal kabul ettiği gibi bunu aynı zamanda ibadet olarak kabul etmiştir. İnsanlara ,Allah ın kendisini her yerde her zaman gördüğü düşüncesi ,yaptıklarına Ahirette (Cennet-Cehennemde)karşılık verileceği düşüncesi anlatılmalı.kavratılmalı böyle bir eğitimin pratik hali öğretilmeli.İşte bu durumda kötülük yapma isteği karşısında insanın eli kolu bağlanacaktır. Haramın (sağlam) binası olmaz,hesabı da, azabı da ağır olur. Haram kazanç, bir işe yaramadan telef olur gider. Haram kazanç bir gün elden uçup gider. hak edilmemiş servetten hayır gelmez. Haram Yolda Huzur Arayana Huzur Haram Olur *Kim zulmünden sonra tevbe eder ve düzelirse Allah kesinlikle tevbesini kabul eder. Muhakkak ki Allah Gafur’dur, Rahim’dir. Maide 5/39 Allah (c.c) bu ayette, hırsızlık yapmaktan pişman olup tevbe eden ve yaptığı fesadı düzelten kişilerin hükmünü bildirerek şöyle demiştir: “Kim, hakime getirilmeden önce yaptığı hırsızlık cürümünden pişman olur, bundan tevbe ederek Allah’a yönelir, insanlardan haksız yere çaldığı malları iade eder veya karşılığını verir, böylece nefsini günahtan arındırarak iyi ameller işlemeye çalışır ve bu suçu bir daha işlememek üzere halis bir niyetle söz verirse Allah, tevbesini kesinlikle kabul eder ve daha önce yaptığı hırsızlıklardan dolayı kıyamet günü ona azab etmez.” Allah ikrahını versin bu kardeşlerimize. ... “Ey!.. Nefis; Bir ezan ile geldin./ Bir selâ ile gideceksin./ Ölüm senin peşinde, sen neyin peşindesin?.? / Azrail yüzünü çevirmiş, bize doğru geliyor. “Unutmayalım ki; bu gün amel var, hesap yok./ Yarın da hesap var amel yok.” Hz. Ali. Hicret Hicret Hz.Muhammed ve diğer müslümanların baskılar yüzünden 622'de Mekke'den Medine'ye göçüne verilen isimdir. Bu göçün sonucunda Medine'de bir İslam Devleti kurulmuştur Mekkeli müşriklerin baskılarına dayanamayan müslümanlar daha önce de iki kafile halinde Habeşistan'a hicret etmişlerdir. Önceki peygamberlerden pek çoğu da anlattıkları gerçeklere karşı çıkan toplumlar tarafından zulme maruz kalarak hicret etmek zorunda bırakılmışlardır. Nitekim Hz. İbrahim, Hz. Lut, Hz. Şuayb, Hz. Musa ve daha birçok peygamberin hicret ettiği bizlere gelen haberler arasındadır. Rahmetin hicreti Hicret Allah için yapılan en büyük fedakârlıklardandır. Onun dinini yaşayabilmek için her türlü sıkıntıya katlanmak demektir. Hicret, yârını, diyârını, malını-mülkünü Allah için, göz kırpmadan terk eden Muhacir ve onları bağırlarına basan. Haşr, 59/9. Ensârın destanıdır. Ayrıca hicret, Gönüller Sultanı’nın ifadesiyle, haram ve günahları terk ederek Yüce Allah’a teslimiyettir. Ölümü göze alarak Kutlu Peygamber’in emanetlerini üstlenen Hz. Ali; can yoldaşı, sadık dost Hz. Ebu Bekir; müşriklere meydan okuyarak Mekke’ye veda eden Hz. Ömer ve İslam uğruna tüm varlığını ortaya koyan Hz. Osman bu hicretin sembol isimleridir. *“İyi Müslüman, dilinden ve elinden Müslümanların emin olduğu kişidir. Asıl hicret eden de Allah'ın yasakladıklarını terk edendir.” Buhârî, Îmân 4. buyuran Efendiler Efendisi bu hususa ne de güzel dikkat çekmiştir. Hicret'in sonuçları 1- İslamın yayılması için iyi bir ortam oluştu. 2- Göç edenlere muhacir, Medine'de onları ağırlayan ve yardımcı olan Medine'li Müslümanlara ensar denildi. 3- Medine'de İslam Devleti'nin temelleri atıldı. 4- Medine'deki Yahudilerle Medine Antlaşması imzalandı. 5- Medine'ye Mescid-i nebi yapıldı. 6- Mekke Dönemi Sona ermiş Medine dönemi başlamıştır. 7- Mekke ve Medine halkları arasında kardeşlik tesis edilmiştir. 8- Hicri takvim başlamıştır. *Kendilerine yazık eden kimselere melekler, canlarını alırken: "Ne işde idiniz!" dediler. Bunlar: "Biz yeryüzünde çaresizdik" diye cevap verdiler. Melekler de: "Allah'ın yeri geniş değil miydi? Hicret etseydiniz ya!" dediler. İşte onların barınağı cehennemdir; orası ne kötü bir gidiş yeridir. Nisâ, 4/97 Erkekler, kadınlar ve çocuklardan (gerçekten) âciz olup hiçbir çareye gücü yetmeyenler, hiç bir yol bulamayanlar müstesnadır. Nisâ, 4/98 *Hicret; nurun hayat buluşu, karanlığın aydınlığa dönüşüdür. Bu büyük dönüşümün gerçekleşmesine katkıda bulunmuş olmanın Allah katında elbette bir mükâfatı vardır. Yüce Kitabımız Kur’an bu mükâfatı: “İman edip hicret edenlerin ve Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla cihat eden kimselerin mertebeleri, Allah katında daha üstündür. İşte onlar, başarıya erenlerin ta kendileridir.” Tevbe, 9/20. ayetiyle dile getirmektedir. * Her ibadette olduğu gibi hicrette de samimiyet ve Allah rızası çok önemlidir. Peygamber efendimiz: “Yapılan işler niyetlere göre değerlenir. Herkes yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır. Kimin niyeti Allah’a ve Resûlü’ne varmak, onlara hicret etmekse, eline geçecek sevap da Allah’a ve Resûlü’ne hicret sevabıdır. Kim de elde edeceği bir dünyalığa veya evleneceği bir kadına kavuşmak için yola çıkmışsa, onun hicreti de hicret ettiği şeye göre değerlenir.” Buhari, Nikah.5 buyurmuştur. Günahlarla, isyanlarla kirlenen gönül dünyamızın, kulluğa, itaate, ibadete yönelmesinin de gerçek hicret olduğunu unutmayalım.: “Gerçek Muhacir, Allah’ın yasakladığı şeylerden uzak durandır.” Buhari, Sahih, İman, 4. O halde kardeşlerim geliniz; … … …… günü yeniden idrak edeceğimiz hicri yılbaşı münasebetiyle hicretin anlamını ve mesajlarını daha iyi kavramaya çalışalım. Efendimizin öğrettiği şekilde, Allah’ın emrettiklerini yapıp yasaklarından uzak kalalım ve böylece bizler de hicret sevabına nâil olalım. HZ. İBRAHİM (A.S)'IN HİCRETİ: Hz. İbrahim, kendi kavmine Allah'ın dinini anlatmada hiç bir engel tanımamış, Nemrut'un zorbalıgına boyun egmemiş, bir bir işkencelere maruz kalmasına ragmen yolundan dönmemiştir. Fakat O'nun bütün gayretleri bir netice dogurmamış ve toplumunu küfür bataklıgından çekip almamıştır. Artık netice belli olmuştur; kavmi kendi dogrultusunda gitmektedir. Hz. İbrahim de tevhid üz ere yoluna devam etmektedir.Hz. İbrahim kavminin iman etmesine imkân ve ihtimal kalmadıgını anlayınca, sapıklık ve küfür diyarından uzak kalmak amacıyla, her şeyiyle yalnız Allah'a kulluk edebilmek için hicret etmiştir (Elmalili Muhammed Hamdi Yazir, Hak Dini Kur'ân Dili, II, 1437).Hz. Peygamber (s.a.s) de şöyle buyurmustur: "Her kim diniyle bir yerden bir yere hicret ederse, gittigi yer bir karş yer de olsa Cennet'te İbrahim ve Muhammed (s.a.s) onun arkadaşı olur." ASHAB-I KEHF'İN HİCRETİ: Batıl düzenler, gerçekten Hakk'a inananlara hayat hakkı tanımak istemezler. Onlar gerektiginde bütün zulüm mekanizmalarını inananların aleyhine çalıştırmaktan geri durmazlar. Çünkü, yarasanın ışıktan ürktügü gibi, onlar da inananların gerçekleri ve mutlak dogrulari gözleri önüne sermeleri böylece kendi menfaatlerinin ortadan kalkmasından, ilahlık davalarının sahteliginin ortaya çıkmasından, sömürü çarklarının durmasından endişelenirler, korkarlar. Tarih boyunca inananlara zâlim düzenler eliyle yapılan zulüm, baskı ve şiddetin asıl nedeni budur. Bugün yeryüzünün her bölgesinde müslümanlar üzerindeki baski ve terör bundan kaynaklanmaktadir. Kur'ân-i Kerîm Ashab-i Kehf'ten: "Rablerine inanan gençler" (el-Kehf, 18/13) olarak söz etmektedir. Bunun üzerine; "Allah da onlarin hidayetlerini artırmıştı". Ashab-i Kehf'in, kavimleri Allah'tan başka tanrılara taptıkları için onlardan uzaklaşmalarını Kur'ân övgüyle anlatmaktadır. Onlar bu davranışlarıyla dogru yolu bulman ve Allah'in rahmetine kavuşmayı gaye edinmişlerdi."... Şunlar, şu bizim kavmimiz, Ondan (Allah'dan) başka tanrılar edindiler. Bunların üzerine bari açik bir delil getirseydiler ya? Artik yalan yere Allah 'a karşi iftira edenlerden daha zâlim kimdir?" dediklerinde, onların kalplerini (sabır ve sebat ile hakka) baglamıştık."(Birbirlerine şöyle demişlerdi):"Madem ki siz onlardan ve Allah'tan başka tapmış olduklarından ayrıldınız, o halde magaraya (çekilip) sıgının ki; Rabbiniz size rahmetinden genişlik versin, işinizden de size fayda hazırlasın " (el Kehf,18/ 14,16) Böylece onlar, zâlim bir toplum içinde yasayip, dinlerini açıga vuramamaktansa magaraya çekilip orada inançlarını yaşamayı tercih etmişler ve son derece az olduklari için, mevcut düzene karşı duramayacaklarını anlamış bulunuyorlardi. HABEŞİSTAN'A HİCRET: Islâm'In ilk yıllarında, sahabîlerin önemli bir kısmına ve özellikle zayıf ve kimsesizlere, "Rabbiniz Allah'tır" demeleri nedeniyle sayısız zulümler uygulanıyor, dinlerinden vazgeçirmeleri için onlara büyük baskılar yapılıyordu. Peygamber Efendimiz, sayıları yüzü bulan sahabiye Habeşistan'a hicret etmelerini tavsiye etti. Orada kendilerini himaye edecek iyi niyetli bir hükümdarın varlıgından söz etti. Bunun üzerine Habeşistan'a iki defa hicret edildi. Mekke o sıralarda gerçekten İslâm gibi eşsiz, tevhide dayalı yüce bir inanç ve hayat düzenini kabul edenler için agır şartları bulunan bir ortamdı. Habeş istan'da da Islâmî bir düzenin varlıgindan söz edilemezdi ama. en azından orada dini hürriyet vardi ve zulüm yoktu. Diger taraftan İslâm ülkesi diyebilecegimiz bir yerin de varlıgı söz konusu degildi. Henüz böyle bir teşebbüse girebilmek için gerekli sart ve imkanlardan da müslümanlar tamamiyla mahrum bulunuyorlardi. Bu nedenle Dârü'l- Küfr olan Mekke'yi birakip Darü'l-Emin (güven ülkesi)'e göç için bir izin verilmiş oluyordu... Hidayet "Hidayet", Türkçe'de doğru yol, hak olan Müslümanlık yolu; "hidayete ermek" de Müslüman olmak ve İslam dinini kabul etmek anlamına gelir. Herhangi bir gayr-i müslimin -kafirin, müşrikin, münkirin- dinini bırakıp İslam dinini benimsemesi, "Müslüman oldu", "hidayet erdi" cümleleriyle ifade edilir. Hz. Peygamber (s.a.v)'in, “Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra, anne-babası onu Hıristiyan, Yahudi veya Mecusi yapar.” (Buhârî, cenâiz 92; Ebû Dâvut, sünne 17; Tirmizî, kader 5) Bu hadisteki temel mesaj, İslâm fıtratı üzere doğan yavruları batıl inançların, menfi ideolojilerin yahut sefahat odaklarının eline düşmekten koruma konusunda anne babaya düşen büyük görevi ve sorumluluğu ihtar etmektir. *Bu (Kur'an), insanlar için bir açıklama, Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için bir hidayet ve bir öğüttür. Âl-i İmrân 3/138 Emr-i maruf ve nehy-i münker farzdır. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (İman edip iyi işler yapan, hakkı ve sabrı tavsiye edenler hariç, insanlar zarardadır.) [Asr 2,3] “İnsanların en hayırlısı, insanlara en çok faydası dokunandır. Mu’cemu’l-Kebir, 12. Cild, 453 *"Allah'ın, senin vasıtanla bir adamı doğru yola getirmesi senin için, güneşin doğduğu ve battığı şeylere sahip olmaktan daha hayırlıdır" (On Kere Kırk Hadîs, s. 34, 35 no.lı hadîs. 3. 40 hadîs). *vasıtanla Allah-u Teala' nın bir kimseye hidayet bahşetmesi, senin için kırmızı develere sahip olmaktan daha hayırlıdır."buyuruyorlar. (Buhari) Kırmızı deve arapların nazarında çok kıymetli olduğu için öyle zikredilmiştir. Bu bakımdan bir kimsenin kurtuluşuna vesile olabilmek büyük bir menfaati muciptir. Allah' ımızın bu lütuf kurtuluş yolu ile hem kişinin hayat-ı edebiyesi kurtuluyor, hemde onun aldığı bütün ecir ve sevaplara Hazret-i Allah vasıta olanı ortak ediyor. Bununla beraber unutmamak lazımdır ki; hidayet Hakk' tandır.Kul kula hidayet veremez.Ancak teşvik eder.Bize düşen kurtuluşuna vesile olmaya çalışmaktır. *Hidayet Allah’tandır. Tüm dünya bir araya gelse, Allah’ın hidayet vermediği kimsenin hidayeti elde etmesine imkân yoktur. “Doğrusu sen sevdiğine hidayet edemezsin. Ve lakin Allah kimi dilerse hidayete erdirir ve hidayete erecek olanları en iyi O bilir.” mealindeki Kasas Suresi’nin 56. Ayet-i Kerimesi bu hususu ifade etmektedir. Ancak bu hal, yani hidayetin ancak Allah’ın izni ile tahakkuk etmesi, insanların hidayeti için gayret gösterilmesine mâni değildir. Bu hususta en büyük gayret Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’e aittir. Hayatı boyunca bu uğurda gayret göstermiş, kendisine vazgeçmesi karşılığında birçok dünyalıklar vaat edilmesine rağmen asla tereddüt etmeden vazifesine devam etmiştir. *Ebu’l Faruk Silistrevi Hz.leri de bütün gücüyle Ümmet-i Muhammed’in hidayeti için gayret sarfetmişler ve şöyle buyurmuşlardır: “Vazifeniz batağa düşmüş olan ümmet-i Muhammed’in evladını bataklıktan kurtarmak, gaye rızâ-ı ilâhîdir. Sunguroğlunun Notları,159 İnsanların çoğu kendileri ile dargındır, barıştırmak lazım. Bir el tutun ne kadar karanlığın dibine batmış olsada çekin götürün onu aydınlığa. Bir insan sele kapılmış gidiyor.Merhamet edip onu kurtarmaya çalışmaz mısınız? Dalalet girdabına kapılmış bir insanı kurtarmak, ona da benzemez.Bir insanın ebedi hayatını kurtarmak oluyor.En kötü insanken, hidayet erişiverince bir de bakarsın dünya hapishanesinden kurtulur, en iyi insan olur. Cenab-ı Fahr-i Kainat [s.a.v] Efendimiz Hadis-i şerif' lerinde: "Cenab-ı Allah' ı kullarına sevdiriniz ki, Allah da sizi sevsin." buyuruyor.(Teberani) *Hidayet ALLAH'a ulaşmayı dilemek demektir. Cenabı Hak insana hidayet ve dalalet olmak üzere iki yol göstermiştir. İnsanlar bizzat kendi iradelerini kullanarak imana talip olmadıkça, Cenabı Hak kimsenin kalbine imanı zorla koymaz. ALLAH'ın insana imanı nasip etmesi, yine insanın bu hususta göstereceği gayrete bağlıdır. ALLAH (c.c.) çeşitli vesilelerle insanları hidayete erdirir. Peygamberler insanların hidayetine vesile olduğu gibi, gönderilen kitaplarda yine aynı şekilde insanların hidayetine vesiledir. Tebliğ yapan insanların yaptıkları tebliğ ve irşad faaliytleri de bu manada birer vesile ve vasıta kabul edilir. İşte firavun sarayında bir mümin-i al'i , Firavun ve Asiye yetişir. ALLAH (c.c.) insan oğlunu hidayete götürecek bütün vesileleri yaratır, yeter ki insan istesin, ALLAH'ın hidayeti yaratması insan iradesine banğlıdır. *Buhârî ve Müslim'in naklettiği bir hadise göre, Allah Resûlünün amcası Ebû Talib, Rasûlullah'ı (s.a.v) korur, ona yardım ederdi. Hz. Peygamber (s.a.v.) de onu tabiî bir sevgi ile severdi. Vefatına yakın, yanına gelerek şöyle demişti: "Ey amca, Allah katında kendisiyle senin lehinde şahadette bulunabileceğim bir kelimeyi; 'Allah'tan başka ilâh yoktur' kelimesini söyle" Ancak, Ebû Talib, bu kelimeleri söyleyemedi. İbn-i Kesir, Tefsir, 3:406 Vefatından sonra, Hz. Peygamber'in (s.a.v.), onun hakkında istiğfarda bulunması üzerine hidayete ermeyenler için yapılacak duanın geri çevrileceği şu âyetle bildirilmiştir: "Ne Peygamberin ne de Mü'minlerin, cehennemlik oldukları belli olduktan sonra, yakın hısımları da olsa, müşrikler için af dilemeleri asla doğru olmaz." Tövbe, 9:113 *Rızık ve şifa Allah'tan olduğu gibi hidayet de Allah'tandır; ancak insanın rızık için çalışması ve şifa için ilaçları kullanması gerektiği gibi hidayet için de irade-i cüz'iyesini iman ve ibadet yönüne sarf ederek imanda terakki edip hidayeti hak etmesi gerekir. Ehl-i sünnet o kimsedir ki bir yerde bir saat kalsa,orada hayırlı bir iz bırakır. Hüseyin bin said.(Sıddik Gümüş Rahmetullahi aleyh) (Hayrın yolunu gösteren onu işleyen gibidir.) [Ebu Davud, Tirmizi] Hidayete uyana, hak yolda olana selam olsun.) [Nesai] (Ya Rabbi, bizi hidayetten sonra, başkalarının hidayetine vesile olanlardan eyle.) [Buhari] Hizmet Hizmete nereden başlamalı? Önce Şahsımızda, ailemizde islamı yaşamak. Eşlerden biri hizmet ederken bir diğeri de hizmettin sevabına ortak olduğunu unutmamalıdır. Çünkü hizmeti yapan kadar, onun üzerindeki sorumlulukları paylaşan eşi de sevaba ortak olur. Asr-ı Saadet insanı islamı yaşayarak örnek olmuşlardır. Bugüne kadar hemen herkes, doğduğu yeri, o yüce davâsı uğruna terketmiş ve başka bir yere gitmiştir. Kim ister ki doğduğu toprakları terk etmeyi. Onların tek bir gayesi oldu yaşamları boyunca; Allah rızası uğrunda, O’nun adını ve mesajını dünyanın dört bir tarafına ulaştırmak. Kur’an hizmetine mâni olmak için inançlıları en ücra yerlere sürgün edenler, farkında olmadan hicretlerine vesile olmuşlar, böylece hizmetlerine zemin hazırlamışlardır. Hâkim güçler zulüm ve haksızlık ederken, kader onları hicrete ve hizmete sevk etmiştir. Büyüklerin ifadesiyle, kendisine faydası olmayanın başkasına faydasının olması zordur çünkü. Kendisi yakin derecesinde inanmayan, hakkıyla bilmeyen, kamil manada yaşamayan birinin, başkalarına İslam’ı yaşamaları için vereceği hizmet daha baştan kusurlu doğmuş olur. Hizmet karşılıksız olmalıdır. İnsan yaptığı iş, söz ve davranışlarda gösterişe yer vermemelidir. Hizmetin temel hedefi, Allah’ın rızasını kazanmaktır. Allah rızası için insanlara dini ve dünyevi açıdan faydalı olabilme adına yapılan bütün işler hizmettir. Buyrulduğu üzere, “Hizmet, nefsini Ümmet-i Muhammed’in menfaati için feda etmektir. Hizmet, insanların dünyevi fakirliklerini gidermekten daha ziyade dini fakirliklerini giderme, onların ahiretlerini kurtarmaya yönelik çalışma ve çabalardır.” “İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.” Buhârî, Mağâzî, 35 prensibinden hareketle, Müslüman için hayatı bütünüyle hizmet alanı olarak değerlendirmek mümkündür.Hizmet gönüllüleri bir neslin imanını, irfanını kurtarmak için çırpınır. Vakıflar hizmetin devamlılığını sağlar. Bir hizmetin sürüp gidebilmesi için, kişilerin kendi istekleriyle bağışladıkları para ve mülklere “vakıf” denir. Hizmetlerin, toplumsal yardımlaşmanın en güzel şekilde yürütüldüğü yerlerden biri de vakıflardır. Kur’an-ı Kerim’de, “İnsanlardan öylesi vardır ki, Allah’ın rızasını kazanma uğrunda kendilerini ve mallarını feda ederler” (Bakara, 207) ayetiyle kendisini hizmete adayan kişiler övülmüştür. Vakıflar Rasulullah’ın (s.a.v) hadis-i şeriflerinde bildirdikleri sadaka-i cariye (Allah rızası için devamlı hizmet veren eser bırakmak) esas alınarak kurumsallaştırılmış hayır yerleridir. Yaratılan ne varsa, Yaratan’dan ötürü onlara yardım etmek, ikramda bulunmak, kucak açmak, yaralarını sarmak vakfın esas gayesidir. İşte zamanın Ulubatlıları böyle bir azim ve imanla gidiyorlar hizmet yerlerine. Müslüman'ın Iki ideali Vardır.Birincisi Allah'ın dinine HİZMET Etmek, ikincisi imkan buldukça O'nun kullarına Faydalı olmaktır. Allah’ın dini hepimizin ise, Allah’ın dinine hizmet etmekte hepimizindir. Dini öğrenmek, öğretmek, korumak hatta yaymak mü’min olmanın gereğidir. İslâm dini, Müslüman olarak hayatımızın bütün anlarında bizden hizmet ister. “Din bizimdir” diyenler, “dinin yükü de bizimdir” demiyorlarsa, henüz din sahibi olmamışlar demektir. Hazret-i Mevlânâ'nın buyurduğu gibi "Kalplere merhem olmaya çalışır, diken olmaya değil!..." Hizmet ehli insan, ne kadar çok koşuşturursa koşuştursun, yorulmak bilmez. Hizmet ehli, rûhî sıkıntı görmez, gönlü geniş olur. Ülfet ve muhabbet ehli olur. Yüzünden daima tebessüm yayılır, onu gören insanlar dertlerini hüzünlerini unuturlar. İçlerindeki gam yükü kaybolur. Dini yaşamak ve yaşatmak noktasındaki faaliyetlerin tamamına ‘hizmet’ ismi verilebilir. Müslüman; dürüst, çalışkan, iyi niyetli, insanları seven ve dinine hizmet etmeye gayret eden bir kişi olmak durumundadır. İslam'da ferdi sorumluluğun ötesinde ailevi ve çevresel sorumluluk da vardır. Bu hususta Rabbimiz; "Ey iman edenler, kendinizi ve ailelerinizi bir ateşten koruyun ki, onun yakacağı insanlar ve taşlardır; onun başında son derece katı, çetin mi çetin melekler görevlidir. Allah kendilerine ne emrettiyse ona isyan etmezler ve emrolundukları her şeyi yaparlar." (Tahrîm, 66) buyurarak bizleri uyarmaktadır. Diğer bir ayette Rabbimiz, bizlere sorumluluklarımızı ve O'nun yardımının nasıl gerçekleşeceğini hatırlatmak üzere; "Ey inananlar, eğer siz Allah(ın dinin)e yardım ederseniz (Allah da) size yardım eder; ayaklarınızı (hakkı koruma yolunda) sağlam tutar" (Muhammed,47/ 7) buyurarak, dualarımızın kabulü için O'nun dinine hizmet etmemiz gerektiğini bildirmektedir. Dini hizmet, İslâmiyet’i samimi bir şekilde yaşamak ve yaşatmakla mümkün olur. İslam'a gönül verip Kur'ân rehberliğinde bir hayat sürmek isteyen, onu içselleştirmeli ve bu güzellikleri de davranışlarına yansıtmalıdır . Müslüman; ibadetlerinde ihlâslı, dürüst, çalışkan, iyi niyetli, insanları seven ve hizmet şuuruna sahip bir kişi olmak durumundadır. Dava Adamı Herkes dini için çalışırken, bazılarının dinde derinleşmeleri gerekmektedir. Bu da dava adamı ve temsil noktası gibi bir hususu gündeme getirmektedir. Rabbimiz savaş halinde bile İslamî ilimlerin ihmal edilmemesini istemektedir. Ayet-i Kerime'de; "Bununla beraber müminlerin hepsinin birden, topyekûn savaşa katılmaları uygun değildir. Her kabileden bir kısım insanlar da din ilimlerinde derinleşmeli ve kabileleri savaştan dönüp gelince onları uyarmalıdır ki, böylece Allah'ın azabından sakınırlar." (Tevbe, 122) şeklinde bizlere yol gösterilmektedir. Seni secdeye götürmeyen aşk, cennete nasıl götürsün… “Kefenin cebi yok” kalıcı hizmet yapmalı. Dine HİZMET ederken, sıkıntıyı nimet bil. Herkese nasip olmaz, HİZMETİ ganimet bil. Mü’minlerin çocuklarını dert edinen,din gönüllülerini tebrik ederim. Ey Rabbimiz! yaratmışsın dünyayı dahi iki, İlkinin gayesi ise İslâmdan başka ne ki? Arkamızdan bağırsalar, -Bunlar delinin teki! Onlara gül atar atmaz, Hizmete gideceğiz.. Rabbim, önce kendi nefsimizde tatbik etmeyi nasip etsin. Sonra da bütün Müslüman kardeşlerimize, bu sohbetin bereket ve feyzini ihsan eylesin. Âmin Huşu Huşu; Tevazu göstermek, hakka boyun eğmek, korku ve sevgi ile beraber edepli bir vaziyet almak demektir. Zıddı gaflet, kibirlenmek, kalp huzurundan mahrumiyettir. Bir ibadetin kıymeti huşulu olması nispetinde artar. Haşyet de; Tazimle (saygıyla) karışık, kalbe ait bir korku demektir. Allah korkusuna haşyetullah denir. Kalbinde haşyetullah (Allah korkusu) bulunmayan bir kimseden her türlü fenalık meydana gelebilir. Bir hadis-i şerifte: “Hikmetin başı Allah korkusudur.” (Beyhaki, Deylemi) buyurulmuştur. Allahu Teâlâ’nın kudretini, azametini düşünen her tefekkür eden müminin kalbinde Allah korkusu parlar, kendisini daima iyiliğe sevkeder durur.. Kaynak:Büyük İslam İlmihali/ Ömer Nasuhi Bilmen *“Muhakkak ki iman edenler kurtulmuştur. Onlar öyle kimselerdir ki, namazlarını huşu ile kılarlar” Mü’minun 23/1-2 *Bu ayette Allah (c.c); "Mii'minlerdir kurtulan, kurtuluşa eren" diyor da, Araplar'dır, Türkler'dir,Japonlar'dır,demiyor. Mii'minlerdir kurtulanlar... buyruluyor. Yine zenginlerdir, fakirlerdir demiyor. Fazilet, ne millet de, ne fakirlik de ve ne de zenginliktedir. Fazilet "imanda"dır. İman eden kişi ırkı, dili, rengi veya sosyal konumu ne olursa olsun kurtuluşa ermiştir.Tabii ki, Mü'minin sıfatları vardır. Birinci derecede aranacak olan sıfat "iman" sıfatıdır. İkinci derecede ise o imanın görüntüsü olan "namaz"dır. 2940[2] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/285-286. *Hz. Peygamber laubali bir şekilde namaz kılan birini görünce; "Bunun namazında huşu yoktur" buyurmuştur. Bu ayet nazil olduktan sonra da sahabe Hz. Peygambere bakarak namazlarını huşu içinde ve namaz esnasında sadece secde yerine bakarak namaz kılmaya başlarlar. Daha Önce namazda sağa, sola, gökyüzüne de bakabiliyorlarmış. Biz de Mü'min olarak namazımızı huşu içinde vede Allah'ın ayetlerinin manasını düşünerek kılmamız, dışda görünen el,ayak baş gibi organlarımızı, düşündüğümüz manalara uygun olarak kullanmamız gerekir. 2941[3] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/286-287. İnsanda nefis vardır. Nefis insanı her zaman ibadetlerden soğutmaya çalışır. Buda gösteriyor ki içinizden gelen ses nefis ve şeytanın sesidir. Ayrıca namazım geçerlimidir gibi vesveseye kapılmaya gerek yoktur. Biz namaz kılmakla mükellefiz. İbadetlerimizi kabul edecek olan Allahtır.Bu dermansız derdin çaresi nedir? Değerli Kardeşlerim! Dünyevi hırs ve tamahlarımızdan kurtulamadıkça, temizlenmedikçe gerçek anlamda Allah’ın manevi huzuruna çıkmak ve “huşu” mertebesine ulaşmak mümkün değildir. Çünkü insan duyguları bir sarmaşık otu gibi meşgul olduğu şeylere yapışıp kalır. Ayran dolu bir kabı sütle doldurmak için ayranı boşaltmaktan başka çare var mıdır? Kalbimiz de bir kaptır. İçindeki dünya hırsını boşaltmadan ibadet huşuunu yakalayamayız. Öyle ise dünya işleri bütün sıcaklığı ile kalbimizde yer etmeye devam ederken, namaza durmaya ve sonra da “neden huşu ve huzura eremiyoruz” diye şikayette bulunmaya hakkımız yoktur.Aslında temizlik ve abdest gibi ön hazırlıkların namazdan önce öngörülmesinin bir hikmeti de budur. "İman edenlerin kalpleri, Allah'ı ve O'ndan gelen hakikatleri hatırlayarak huşu ile dolma zamanı gelmedi mi?" (Hadid, 57/16) mealindeki ayette huşu kavramı doğrudan kalbin bir fonksiyonu olarak ortaya konmuştur. *Namaz kılarken acele etmeden, rükünlerin hakkını vererek ve Rabbimize derin bir saygı ile namazımızı kılmalıyız. Peygamberimiz (s.a.v): “Hırsızlıkta insanların en kötüsü namazını çalan kimsedir” buyurdu. “Ey Allah'ın Resûlü bu nasıl olur?” diye sorulduğunda: “Namazda rükûyu, secdeleri ve huşûyu tam olarak yapmazlar” Tirmizî, Salât 196 diye cevap verdi. Değerli Müslümanlar! Şartlarına dikkat edilerek dosdoğru kılınan namaz, insanı her türlü kötülükten muhafaza eder. Yüce Rabbimiz bu konuda: “(Resûlüm!) Sana vahyolunan kitabı oku, namazı da dosdoğru kıl. Çünkü namaz, hayâsızlıktan ve kötülükten alıkoyar. Allah’ı anmak elbette (ibadetlerin) en büyüğüdür. Allah yaptıklarınızı biliyor” Ankebut, 29/45 Demek ki namaz kıldığı halde kendisinde bir düzelme hissetmeyen, dinin yanlış saydığı davranışlara devam eden kişiler namazlarını gözden geçirmelidir. Kur'an'ı Kerim'i hakkıyla okumak; harflerin mahrecine dikkat ederek manasını da anlayarak ve gereği ile amel ederek okumaktır. İmansız insanların, müslümanlara en çok sataşıp rahatsız ettiği hususlardan biri namazdır. Namaz; imansızın gözüne batar. "Sanki namazla herşeyi halledecekmisin, namaz kılınca en iyi sen misin?, Namaz kılmakla mı kalbimiz düzelecek?" şeklinde mü'minin namazına sataşılıp, rahatsız edilmek istenir. Alimlerimiz, kişi Allah'a en büyük ibadet olarak hangi ameli işlemeli? diye münazara yapmışlar ve "namaz" olduğu kanatine varmışlar. Zira namazda hem Kur'an okuma hem de rüku ve secde gibi hususlar vardır. Hz. Peygamberin mescidi; devlet konağı, üniversite ve askeri karargah idi. 3300[45] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 6/90-92. “Büyük günahlardan kaçınıldığı müddetçe, beş vakit namaz ile iki cum’a, aralarında işlenen küçük günahlara keffârettir.” (Müslim, Tahâret, 14) Namazda dikkat edilmesi îcab eden bir başka husus da; namaz kılanın özrü olmadan öksürerek boğazını temizlemesidir. Bir özür veya meşrû bir sebeb bulunmaksızın eh-öh diyerek boğazı temizlemek namazı bozar. Fakat zorlamadan, kendiliğinden gelen öksürme namazı bozmaz. Kıldığımız namazlarımız Rabbimize kul olmamızın nişanesidir. Namazlarımızda vesvese ve gafletin olması insanlık hallerindendir. Ancak bundan kurtuluş yolları vardır. Mâsivayı yani dünya hırs ve tamahını ne kadar azaltabilir, Allah sevgisini yerleştirebilirsek o kadar gaflet ve vesveseden kurtuluruz. *Kalbi huşu içerisinde olmayan insan, ibadetlerinden zevk almaz. Bugün bizler namazlarımızı huşu içerisinde kılmak istiyorsak, Sevgili Peygamberimiz (s.a.v)’in şu tavsiyelerine uymamız gerekir. Başta ihsan şuuru ile namaz kılmalı. O da “Allah’a onu görüyormuş gibikulluk ederek.” Müslim, İman, 1 ve “ Namaz kıldığımızda o namazı veda namazı, yani son namaz gibi kılarak!” İbn-imace, Zühd:15 mümkün olur. *Nebi -aleyhisselâm- Hz. Bilal -radıyallâhu anh-’a hitaben:“Yâ Bilal! (Ezan okuyuver de) bizi namazla ferahlandır.” buyururdu. (Ebû Dâvud, Edeb, 78) *Sahabelerden Ammar Bin Yasir -Radıyallahü anh- 'ın bildirdiğine göre, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuştur: "Öyle durumlar olur ki, kişi namazını bitirince defterine kıldığı namazın sadece onda biri, dokuzda biri, sekizde biri, yedide biri, altıda biri, beşte biri, dörtte biri, üçte biri veya yarısı kadar sevap yazılır."(Darimi, Salat, 91) *Ne mutlu namazlarını huşu içerisinde kılanlara! Allahı'm! Fayda vermeyen ilimden, huşu duymayan kalpten, kabul olunmayan duadan doymayan nefisten sana sığınırım. (Müslim,Zikir,73) Namazda huşûu yakalamak için duâ etmekten ve namaz gayretimizi hiç ara vermeden sürdürmekten başka çaremiz yok. Yüce Rabbimiz cümlemizi kendisine ihlâsla, huşu ile ibadet eden kullarından eylesin. Hutbe Anlamı: “Ey Cömertlerin en Cömert’i ve Ey merhametlilerin en merhametlisi Allah’ım, bize rahmet kapılarını aç, iyilik ve kereminin hazinlerine ulaşmamızı bize kolaylaştır.” Anlamı: “Rabim gögsümü genişlet, işimi kolaylaştır, dilimdeki tutukluğu çöz ki sözümü anlasınlar. Rabbim; Gerçekten bana mülk verdin ve bana sözlerin yorumunu öğrettin. Rabbim ilmimi ve anlayışımı artır, beni Salihlerden eyle”. Taha 20/25-28 Yusuf 12/101 Anlamı: “Allah’ım! Bu şerefi ben elde etmedim sen verdin. Bu makamı ben kazanmadım sen verdin. Allah’ım işimi kolaylaştır ve yaptığım işi kabul eyle. Tüm Rasullere ve Nebilere selam olsun. Hamd Âlemlerin Rabbi Allah’a mahsustur.” Anlamı: “Hamd Allah’a mahsustur. Peygamberimiz Hz. Muhammed’e, Ehline ve ashabına salât ve selam olsun. Allah’tan başka hiçbir ilah olmadığına onun ortağı olmadığına şahitlik ederiz. Ve yine şahadet ederiz ki Efendimiz Hz. Muhammed Allah’ın kulu ve Rasulüdür. Ey Allah’ın Kulları, Allah’a karşı gelmekten sakının ve ona itaat edin. Şüphesiz Allah takva sahipleri ile beraberdir. Allahü Teala Kuranı keriminde şöyle buyuruyor: Kovulmuş şeytandan Allah’a sığınırım. Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.” Anlamı: “Dikkat ediniz ki; Sözün en güzeli, Nizamın en kapsamlısı, Aziz, Mülk sahibi ve Her şeyi bilen Allahın kelamıdır. Yüce Allahu tealanın kuranında buyurduğu gibi: "Kur'an okunduğu zaman onu dinleyin. Ve susun ki merhamet olunasınız" A'râf, 7/204 Besmele: “Şüphesiz Allah katında din islamdır.” Ali İmran 3/19 Anlamı: “Allah’ım bize, ölü ve diri, erkek ve kadın bütün Mü’min ve Müslümanlara, bereketini artır. Şüphesiz sen, duaları işitir kabul edersin.” Hatip bu duayı okuduktan sonra kalkar ve ikinci hutbeyi okur. Anlamı: “Kamil anlamda Allah’a hamd ederim. Peygamberimiz Hz. Muhammed’e, âl ve ashabına salat ve selam olsun. Yüce Allah: “Şüphesiz Allah ve melekleri Peygamber’e salat ve selam ediyorlar. Ey iman edenler. Siz de ona salat edin, selam edin buyurmuştur.” Ahzab 33/56 ALLAHÜMME SALLİ Anlamı: Allahım! Muhammed'e ve Muhammed'in ümmetine rahmet eyle; şerefini yücelt. İbrahim'e ve İbrahim'in ümmetine rahmet ettiğin gibi. Şüphesiz övülmeye lâyık yalnız sensin, şan ve şeref sahibi de sensin. ALLAHÜMME BARİK Anlamı: Allahım! Muhammed'e ve Muhammed'in ümmetine hayır ve bereket ver. İbrahim'e ve İbrahim'in ümmetine verdiğin gibi.Şüphesiz övülmeye lâyık yalnız sensin, şan ve şeref sahibi de sensin. Sesli bir sekilde su dua okunur. ALLAHIM islama ve müslümanlara yardim et Vatanımızı ve milletimizi her türlü tehlikeden koru Bize dünyada ve ahirette iyilikler ve güzellikler ihsan eyle Bizi ,anne-babamizi ve büütün müminleri bagişla Şüphesiz SEN işiten ve dualarımızı kabul edensin. Anlamı: “Ey Allah’ın Kulları, Allah’a karşı gelmekten sakının ve ona itaat edin.” Sonra Cuma hutbesine devam edilir. Hutbenin sonunda Nahl, 16/90.ayeti yerine.İsra 17/111 İsra sure’sinin son ayeti okunur. Hürmet Saymak, saygı göstermek Hürmet, herhangi bir şeye veya kimseye değer verme, saygı duyma ve edepli davranma gibi anlamlara gelir. Hürmet edilecek eğer bir şahıs ise; bu, ya onun ilmi, diyaneti, dirayeti, hamiyeti ve fedakarlığı gibi faziletleri sebebiyle olur, ya da yaşı ve konumu sebebiyle olabilir. *Âlemi Hızır bil bâtın u zâhir Olayım der isen bu yolda mâhir Harabât ehline hor bakma zâkir Defîneye mâlik virâneler var. İbrahim Hakkı Erzurûmî “Oğula devlet gerek ise, anaya ataya hürmet eyleye”. Müminleri seven sevilir, onlara hürmet eden hürmet görür. Helal ile beslersen çocuğunu" Hürmet " ile öder borcunu, "Haram " ile beslersen o'nu "Hakaret " ile öder borcunu... Necip Fazıl Kısakürek “Veysel Karâni’nin kavuştuğu bütün ihsan ve dereceler, annesine yaptığı iyilik sebebiyledir.” (Riyaz’ün Nasihîn) İkram ve İyilikte Öncelik Hakkı Dinimiz, ikram, hürmet ve yardım edilecek kimseleri sıraya koymuş, bu sıraya uyulmasını istemiştir: "Allah'a ibadet edin. O'na hiçbir şeyi ortak koşmayın, ana-babaya, akrabaya, öksüzlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanında bulunan arkadaşa, yolcuya, ellerinizin altında bulunanlara iyilik edin, Allah, kurumlu, böbürlenen insanları sevmez" (en-Nisâ, 4/36). Özellikle anne-babaya "yumuşak, güzel söz" söylenmesi emredilmiştir (el-İsrâ, 17/23). Anne-babaya iyilik eden Allah (cc) katında çok sevimli bir amel işlemiş olur Abdullah Bin Mesud (ra) der ki: “Rasulullah (asm)’a: “Hangi iş ve davranış Allah’a daha sevimlidir?” diye sordum. O da: “Vaktinde kılınan namazdır.”dedi. Ben: “Sonra hangisi?” “Ana-babaya iyilik etmek.” “Sonra hangisi?” “Allah yolunda cihad etmektir.” buyurdu. (Buhârî, Müslim) “Kesinlikle makbul olan üç dua vardır; zulme, haksızlığa uğrayan kimsenin duası, misafirin duası ve ana babanın çocuklarına duaları…” (Tirmizî) *Peygamber Efendimiz (s.a.s.), yaşlılara saygı ve hürmet göstermeyi Allah'a duyulan saygının bir gereği olarak görüyor ve şöyle buyuruyordu: "Saçı sakalı ağarmış yaşlıya saygı gösterip ikram etmek, Allah'a saygıdandır." (Ebu Davud, Edeb, 23) Büyüklerimiz, üzeri meyve dolu bir ağaç dalı gibidir. İsteyen, onların “Tecrübe” meyvelerinden faydalanır, isteyen problemlerini onların fikirlerini sorarak halledebilir. Onların duasını alanlar, istediklerine nâil olurlar. : “Eğer Allah'ın beli bükülmüş kulları, süt emen yavrular, otlayan hayvanlar olmasaydı, başınıza sağanak sağanak ve kesintisiz azap yağardı.” (Münavi, Feyzü’l-Kadir, 5/344) Herhangi bir genç yaşlılığından dolayı bir ihtiyara hürmet ederse, Yüce Allah da yaşlandığında ona hürmet edecek kimseler halkeder. (Tirmizî, "Birr," 15; Ebu Davud, "Edeb," 58 BEREKET BÜYÜKLERİMİZDEDİR Hazreti Ebû Bekir, Mekke fethinden sonra yaşlı babasını Sevgili Peygamberimizin huzuruna getirdi. Çünkü babasının İslâm'a girmekte çok gecikmiş olması onu üzüyordu. Şimdi ise onun İslâm'a girmesi ümidini taşıyordu. Her konuda olduğu gibi nezaket ve zarafette de önder ve örnek olan Efendimiz Hazretleri, Hazreti Ebû Bekir'in, babasını huzuruna getirdiğini görünce, yaşlılığı sebebiyle gerekirse kendisinin onun yanına gidebileceğini söyledi. Efendimiz Hazretleri'nin Hazreti Ebû Bekir'in yaşlı babası için söylemiş olduğu bu söz, yaşlılara gösterilmesi gereken ilgi açısından büyük önem taşımaktadır. Hazreti Ebû Bekir, babasının huzura gelmesinin daha uygun olacağını ifade etti ve bu ziyaret, yaşlı babanın (Ebû Kuhâfe'nin) İslâm'a girmesiyle sonuçlandı. Bir gün Peygamber Efendimiz, aralarında Hazreti Ebû Bekir, Hazreti Ömer ve Hazreti Ebû Ubeyde b. el-Cerrah'ın da bulunduğu bir mecliste oturup sohbet ediyordu. Bu sırada şerbet ikram edildi. Peygamberimiz kâse içindeki şerbeti önce Hazreti Ebû Ubeyde'ye uzattı. İhtimal ki Hazreti Ebû Ubeyde mecliste bulunanların yaşlıları arasındaydı. O, geri çevirmek istediyse de Peygamberimizin ısrarı üzerine almak zorunda kaldı. Hazreti Ebû Ubeyde'nin geçirdiği bu tereddüdü gidermek için Sevgili Peygamberimiz şu ilginç sözleri söyledi: "Sen iç, çünkü bereket büyüklerimizdedir. Küçüklerimize şefkat, büyüklerimize de saygı göstermeyen bizden değildir." (Tirmizi, Birr, 5) *“Rabbin şöyle emretti: Sadece Allah’a ibadet edeceksiniz. Ana ve babanıza iyi davranacaksınız. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, sakın onlara “of!” bile deme! Onları azarlama! Onlara saygıyla hitap et! Onlara merhamet ederek tevâzu kanatlarını aç da, “Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl şefkatle büyüttülerse, sen de onlara öyle merhamet et, de!” (İsra Suresi, 17, 23 ve 24. Ayetler) Düşkünleri görüp gözetiniz, zira siz ancak düşkünleriniz sayesinde yardım görür ve rızıklanırsınız. (Tirmizî, "Cihad," 24; Ebu Davud, "Cihad," 70) Huzurevleri, darulacüze gibi yerler, bu değerlerin kaybolduğu toplumlarda alternatif olarak doğmuş yerlerdir. Buralarda yaşlılara çok iyi bakılsa bile, aile ortamında var olan evlat sevgisi ve sıcak ilgisiyle asla bir olmaz. Dünyada en huzurlu ev, büyüğüyle küçüğüyle, yaşlısıyla, genciyle herkesin birlikte sevgiyi, tecrübeyi paylaştığı, torunların, dedelerinin, ninelerinin dizlerinde uyudukları onların sevgisini, merhametini, şefkatini tattıkları huzurlu evlerdir. Rabbim bizleri büyüklerimizin dualarından mahrum eylemesin. “Onlar kendi aralarında gayet merhametlidirler.” (Fetih 48/29) ayeti kerimesi ile buna vurgu yapmaktadır. Müslüman bütün mahlûkâta karşı saygılıdır. Hattâ o zâhiren saygı ve hürmete lâyık olmayan kötü ahlâklı kimselere karşı, saygıyı tâlim etme niyetiyle hürmetkâr davranır. Cenâb-ı Hak seçkin kullarının hasletlerini sayarken onların. *"Biriniz oruçlu olduğunda çirkin söz söylemesin, kimseyle çekişmesin Şayet birisi kendisine sataşırsa 'Ben oruçluyum, ben oruçluyum' desin " Buhari, Savm, 2 *Rahmân'ın(has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında (incitmeksizin) "Selam!" derler (geçerler);Furkan 25/63 "Müslüman, elinden ve dilinden Müslümanların emin olduğu kimsedir." (Buhârî, İmân, 3; Müslim, İmân, 58.) Yine Allâh Teâlâ 'nın Hz. Mûsâ'yı Firavun'a gönderirken ona yumuşak söz söylemesini emretmesi, saygılı davranmanın en katı kalplerin bile husûmetini azaltacağını ve onları daha saygılı kılacağını göstermektedir. Saygı göstermenin âdâbıyla alâkalı örnekler verecek olursak, herhangi bir ikrâmda sağ taraf gözetilmek sûretiyle büyükten başlanmalı veya aynı mecliste büyüklerin konuşması lâzım gelen husûslarda küçükler öne çıkmamalıdır. Fahr-i Kâinât -sallallâhu aleyhi ve sellem- buyuruyor ki; “Rüyamda dişlerimi misvaklıyordum. Derken beni, biri diğerinden daha yaşlı iki adam çekiverdi. Ben misvakı küçüğüne vermek istedim. Ancak bana, «büyüğe ver» denildi. Ben de büyüğe verdim. ” (Müslim, Rü'yâ, 19) İnsanlar yaşlandıkça çocuklaşır. Bunun için bize karşı bazı sıkıntıları, yanlış tutum ve davranışları olabilir. Bunları anlayışla karşılamalıyız... Unutmayalım ki, onlar bizim gençlik halimizi yaşamayacaklar fakat biz onların halini yaşayacağız!.. Bugünün yarını da var... "Ey Rabbimiz! (Amellerin) hesap olunacağı gün beni, ana-babamı ve müminleri bağışla!"İbrahim 14/41 Amin.. Hüsnüzan Hüsnü zan, iyi, güzel fikir besleme,demektir. Iyi zan Beslemek Hüsnü Zan; Kamil iman ve iyi niyet sahibinin kalbinde doğan bir duygudur. Hüsn-ü zan,cehennemden kurtulmanın vesilesi olduğu gibi, cennetteki yüce derecelere ulaşmanın da merdivenidir. *Allahü Teâlâ bizi gerek zat-ı ilâhisi hakkında gerekse din kar¬deşlerimiz hakkında iyi zan beslemekle emretmiştir Hüsnü zan, kâmil iman ve iyi niyyet sahibinin kalbinde doğan bir duygudur. Kötü zan ise bozuk niyyet sahibinin kalbinde yaşar. *İman sağlam, niyyet iyi olduğu zaman, göz baktığında; kulak, dinlediğinde iyilik müşahede eder.Vücud ikliminin sultanı bulunan kalb, bozuk olunca emrindeki uzuvlar da kötülüğe meyyal olur. Yaratılmışlara olduğu gibi, Halikımıza da hüsnü zan beslemekle memuruz. *Bir kâfir hakkında hüsnüzan hakkı yüzde bir ise, bir mü'min hakkında yüzde doksan dokuz virgül dokuz olmalıdır. Mü'min, ancak bu kadar az bir ihtimalle kardeşi hakkında suizan edebilir ve onu da bir mü'mine yakışır afv u safh yoluyla savıp gözünü yumarak yine Kur'ân'ın ifadesiyle, Onlar yalan yere şehadet etmezler;"Boş söz ve işlere rastladıklarında vakarla oradan geçip giderler." Furkan 25/72 gereğince âlicenâbâne çekip gitmelidir. Zira mü'min, âyet-i kerimenin ifadesiyle etrafına müsamaha ile bakan, affedici olan ve kusurları görmeyen insandır. Bkz.: Teğâbun sûresi, 64/14 Evet, mü'minin şiarı budur. *Cenâb-ı Hak hiç kimseyi bir tek kusurundan dolayı hemen yerin dibine batırmamıştır. Eğer Allah bir tek kusurdan dolayı mü'minleri itap etseydi, bugün yeryüzünde kimse kalmazdı. O, pek çok kusurlarımız olduğu hâlde, yağmuru kesmemekte, gökten ve yerden akıp gelen rızıkların önünü almamakta ve bizleri aç, susuz bırakmamaktadır. Bu sebeple mü'min, Allah ahlâkı ile ahlâklanmalı ve kardeşleri hakkında mümkün oldukça hüsnüzan etmelidir. *Allahü teâlâya hüsnü zan etmenin ibâdet olduğunu düşünerek Allahın rahmetinin, affının bol olduğunu bilmelidir. Günahlarımız çok olsa da Allahü teâlânın affedebileceğini düşünmek hüsnü zan olur. Kur’an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki: (Ey günahı çok olan kullarım, Allahın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Allah günahların hepsini affeder. O sonsuz magfiret ve nihayetsiz merhamet sahibidir.) [Zümer 53] *İyi zan (hüsnü zan) Örneğin; müslüman olarak vefat ettiği sanılan kimsenin cenaze namazının kılınması ve müslüman mezarlığına gömülmesi; kıbleyi bulamayan kişinin çabaları sonucu bir yer tahmin etmesi ve oraya doğru namaz kılması, besmele çekildiğini bilmediği halde kesilen hayvanın etini “Müslüman, Allah’ın adını anmadan kesmaz” diye düşünmesiyle yemesi, tüm olumsuzlukları iyiye çeviren zandır. *Onun için büyüklerimiz demiş ki: "Her gördüğünü Hızır bileceksin, her geceni kadir bileceksin!" Yâni, karşındaki insana hüsnüzan besliyeceksin. Kendisi yaşlı ise, "Bu benden çok yaşadı, benden çok ibadet etti; makamı benden üstün!" diyeceksin. Yaşı senden küçükse, "Bu benden az yaşadı, günahı az işledi; bunun günahı benden daha az!" diyeceksin. Herkese güleç yüzle ve iyi nazarla bakacaksın ve gördün olayları hayra yorumlayacaksın, şerre yorumlamayacaksın; "Elbet bir sebebi vardır." diyeceksin. Efendimiz şöyle buyurmuştur Şu üç özelliği taşıyan Müslüman’ın kalbinde hıyanet ve kin bulunmaz; 1-Allah için ihlaslı amel 2-Bütün Müslümanlara karşı iyi niyetli ve nasihatçi olma 3-Fikir ve amelde Müslümanlarla birlik olma (İbn Mâce, Mukaddeme, 18) Allah bizleri de daima güzel düşünen, iyi niyet ve maksat içinde olan, bilmediği şeyin ardına düşmeyen, olayları pozitif bir düşünceyle değerlendiren kâmil insanlardan eylesin……

G

Garip

Gençlik                                                                                                                                                                                                                    Gıybet                                                                                                                                                                                                                 Gizlemek                                                                                                                                                                                                     Gönül

Görmek

Gusül                                                                                                                                                                                                                           Günah

Gül

Gülmek

Güzellik

Garip

                                                                 Yüce Rabbimiz, “Allah’ın sana verdiği şeylerde ahiret yurdunu ara. Dünyadan da nasibini unutma…” Kasas, 28/77. buyurur ve iki alemin de gereğini yapmamızı ister. 

Dert etme, dua et!                                                                                                                                                  “Kapı açılır sen yeterki vurmayı bil.                                                                                                     Ne zaman bilmem? Yeter ki o kapıda durmayı bil!”

Nasibinde varsa                                                                                                                            Alırsın karıncadan bile ders                                                                                                           Nasibinde yoksa bütün cihan                                                                                                         Önüne serilse sana ters.Mevlana                                                                                                                   Diplomaya,işe kilitlenmemeliyiz,ömrümüzün en verimli günleri başıboş geçirmemeli.Gençliğe mesaj.

En büyük garip Allah Rasulü’ydü. O’nun bütün hayatı hüzünle geçti. Doğduğunda babası yoktu, daha büyümeden annesi de göçüp gitti. Küçük Nebi de bütün peygamberler gibi garip kaldı. Garipliğinde oturdu sonsuzluk tahtına. Gök ehlinden Cebrail, yer ehlinden Ebubekir’le dost olmadan önce Hira Magarası’nda, yalnızlık mektebinde çile çekti… Aynı zamanda cahiliyenin günahlarından incinen mübarek ruhları bu yalnızlıkta inşirah buldu. Devrin karanlığında tükenen insanlar arasında garip kalmıştı. Garipti O, hem de gariplerin en büyüğüydü. Garip Nebi ashabına önce sevmeyi öğretti. Rabbi’nden aldığı dersle insana saygı duymayı, müsamahayı tahsil ettirdi. “İnsanların bir kısmının bozgunculuk yaptığı dönemde, İslam dinini yaşayan ve tebliğ görevini sürdüren gariplere müjdeler olsun!”

En garîb ve muhtac olduğun gün, kabre konduğun gündür. (Ebû Zer Gıfârî)                                             (Garip, gurbette Allah yolundaki mücahid gibidir. Her adımında derecesi yükselir ve elli sevap yazılır. Gurbette garibe Cennet vaciptir. Garibe ikram edin. Çünkü, onun kıyamette şefaat hakkı vardır. Belki onların şefaati ile kurtulursunuz.) [Ebu Nuaym]

Allah'ın emirlerine boyun eğen ve sadece Hak rızası için garipliğe ve gurbete razı olan mü'minleri Peygamberimiz (asv) şöylece müjdelemektedir: “İslam, şüphesiz garip olarak başladı ve günün birinde garip hale dönecektir. Ne mutlu o garip mü'minlere!” Gariplerin kim olduğunu soran Abdullah bin Mesud'a, Peygamberimiz (asv), “Kabilelerinden dinleri için ayrılıp uzaklaşanlardır.” buyurmuştur. Müslim, İman: 232.

  Gurbette yaşayan bir yabancı, orada kalıcı olmadığının farkındadır. Bu sebeple oranın dâimi sakinleri gibi hareket etmez. Geçici olarak bulunduğu o yerin ne makam ve mevkii, ne de mal ve mülkü kendisini o derece ilgilendirir. Onun düşüncesinde, daha ziyade dönüp varacağı asli vatanı vardır. Tedariki, birikimleri, gayretleri ve hareketleri ona göredir. Yolcu da uğrayıp geçtiği yerlere takılıp kalmaz. Yolculuğu esnasında hep gideceği yeri göz önünde bulundurarak hareket eder. Oralara takılıp kaldığı takdirde, devam eden yolculuğu esnasında çok sıkıntı çekeceğinin bilincindedir. Bu yüzden tedarikini ona göre yapar.            “Onlar orada, 'Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar ki dünyada iken işlemekte olduğumuzdan başka ameller, salih ameller işleyelim’ diye bağrışırlar. Onlara şöyle denilir: Sizi, düşünüp öğüt alacak kimsenin düşünüp öğüt alabileceği kadar yaşatmadık mı? Size uyarıcı da gelmişti. Öyle ise tadın azabı. Çünkü zalimler için hiçbir yardımcı yoktur.”(Fatır /37)

 ‘’Son pişmanlık neye yarar,

Her şeyin bedeli var,

Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) gurbetle ve gurbetin garibe kazandırdıklarıyla alâkalı şöyle buyurmaktadır: "Cenâb-ı Hakk nezdinde kulların en sevimlisi gariplerdir." Kendisine gariplerin kimler olduğu sorulunca da:

"Dinlerini yaşama adına halktan uzaklaşabilenlerdir ki, onlar kıyamet günü Meryem oğlu Îsâ ile haşrolacaklardır." İbn Kayyim el-Cevziyye, Medâricü's-sâlikîn 3/185 şeklinde cevap vermiştir.

Abdullah bin Amr (r.a) anlatıyor: "Bir gün Peygamberimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem) yanında bulunuyorduk. Kendisi 'gariplere müjdeler olsun' buyurdu. Kendisine 'garipler kimlerdir ey Allah'ın Resulü' diye soruldu. O da şöyle cevap verdi: 'Onlar salih insanlardır. Kalabalıklar içinde azdırlar. Onlara isyan edenler, itaat edenlerden daha çoktur." Müsned, I/398; İbn Kayyim el-Cevziyye, a.g.e., 185

Abdurrahman b. Senne tarikiyle gelen rivâyette, "...Yâ Rasûlallah, garipler kimlerdir?" diye sorulunca, "İnsanların bozduklarını (ifsad ettiklerini) düzelten (ıslah eden) kimselerdir" cevabını vermiştir. Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 73-74.

"Garipler kimlerdir, ya Resulallah!" denilince yine Sünnet'i ihya hususu şöyle dile getirilmiştir: "Garipler, Sünnet'imi ihya eden ve onu insanlara öğretenlerdir." İbn Kayyim el-Cevziyye, a.g.e, 185

Allah’ın Resulü (sav) şöyle buyurdu: Altı şey, altı yerde gariptir: 1- Mescid, kendisinde namaz kılmayan kavmin arasında gariptir. 2- Mushaf, okunmayan evde gariptir. 3- Kur'an, fasık kişinin kalbinde gariptir. 4- Müslüman ve saliha bir kadın, zalim ve kötü huylu bir erkeğin elinde gariptir. 5- Müslüman ve salih bir erkek, söz dinlemeyen ve kötü huylu bir kadının elinde gariptir. 6- Âlim, kendisini dinlemeyen bir kavmin arasında gariptir. (bk. Menakıb-ı Çihar Yâri Güzin; Ramuzu'l-Ehadis)

Bu hadis- şerif, kıyamet günü Allah’ın rahmetinden mahrum kalarak garip olacak insanlardan bahsetmektedir. O halde bu hadise son derece dikkat kesilmeli ve ahirette garip kalmanın sebebini öğrenerek, o sebebi hemen terk etmeliyiz. Evet, ceza, amelin cinsindendir. Dünyada garip bırakanlar, ahirette garip olacaklardır! Allah-u Teâlâ, bu hadisin hürmetine bizleri kıyamet günü garip olan ve rahmetinden mahrum kalan zümreye dâhil eylemesin. Âmin 

(Müminler, dünyada gariptir.) [Ebu Nuaym]                                                                                         (Kötüler arasında bulunan salih kişi gariptir.) [Deylemi]

Kıymetli Kardeşlerim!                                                                                                                       Böylesine değersiz ve fâni bir dünya için Allah' ı unutmamalı, ahireti bırakmamalı...Günlük koşturmacalar namazdan alıkoymamalı... Dünyalık telaşlar duayı unutturmamalı... Her işte Allah rızasını esas almalı... Dünyayı ahiretin tarlası bilmeli...Hesap günü gelmeden nefsi hesaba çekmeli...

Atalarımız demiş ki: Mal, gurbette vatandır. Fakirlik vatanda gurbettir. Fakir, her yerde gariptir                Yunus Emre de garipler için diyor ki:                                                                                                    Söyler dilim ağlar gözüm, gariplere göynür özüm                                                                                Gurbet elde geçmez sözüm şöyle garip bencileyin                                                                                   Bir garip ölmüş diyeler, üç günden sonra duyalar                                                                                  Soğuk su ile yuyalar, şöyle garip bencileyin.

“Sopayla kilime vuranın gayesi, kilimi dövmek değil, tozu almaktır.                      ��                                            Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye kederlenirsin?”

Hani,kuru bir ağaç parçası feryad ediyordu firkatinden,eğer şefkat elin dokunmasaydı ona, kıyamete dek ağlayacaktı hasetinden.Ya biz…

Yarabbi herşeyi sen verdin sen alırsın.Senin verdiklerini senin yolunda feda etmemi nasip eyle.               Şu garibin canını senin yolunda gazp et yarabbi .

Anne Hakkı Ödenmez dini hikaye Anne hakkı ile ilgili dini hikaye Anne hakkı ödenmez Allah Resulü Bir Gün Selman-i Farisiye -ey Selman Garipleri Ziyarete Gidelimmi -selman-i Farisi : Garipler Kimlerdir Ya Resulallah Demiş Allah Resulü :garipler Kabristanda Yatanlardir Demiş Bunun üzerine Gitmişler Kabristana Allah Rasulü Orda Bir Kabre Bakarak Ağlamaya Başlamiş Selmani Farisi Demiş Ki : Neden Ağlarsin Ya Resulallah Demiş Bunun üzerine Allah Resulü Demiş Ki :burda Bir Genç Yatar Gençliğinde Anasina Iyi Davranmadiği Için Ateşler Içerisinde Yatiyor Ya Selman Git Medineye Haber Ver Herkes Toplansin Kabrinin Başina Selman-i Farisi Medineye Haber Salmiş Herkes Toplanmiş Kabrinin Başina Ama Allah Resulünün Ağladiği Yandiği Kabrin Başina Gelen Olmamiş Daha Sonra Elinde Bastonuyla Yaşli Bir Kadin Gelmiş Allah Resulü Ey Ana Bu Kabristanda Yatan Yavrunmudur Demiş Yavrumdur Ya Resulallah Demiş -ey Ana Yavrun Ateşler Içerisinde Yaniyor Ne Olur Hakkini Helal Et Ona Demiş -etmem Ya Resulallah Ben Ona Yemedim Yedirdim Içmedim Içirdim Ama O Bana Zulm Etti Ya Resulallah Ben Ondan Razi Değilim Demiş Bunun üzerine Allahin Rasulü Kadinin Gözlerine Elini Sürmüş Ve Gözünde Ki Perdeyi Kaldirmiş Kadin Bak Miş Ki Yavrusu Ateşler Içerisinde Bağiriyor :ey Ana Hakkini Helal Et Bana Ana Dayanamamiş Dayanir Mi ,bu Ana Taş Değil Dayansin -hakkim Helal Olsun Yavrum Hakkim Helal Olsun Yavrum Demiş Ve Gencin Mezari Cennet çukurlarindan Bir Kabre Dönüşmüş Siz Siz Olun Annenizin Kalbini Kirmayin Ona Zulm Etmeyin Onlara Of Bile Demeyin.

  Gençlik

Gençlik Geleceğimizdir

Gençlik,Yüce Allah’ın insanlara bahşettiği ömrün önemli bir dönemidir Çünkü gençlik, çalışıp kazanma, evlenip âile yuvası kurma, insanlara yararlı olma ve Allah’a ibâdet etme bakımından hayatın en verimli çağıdır Bunun için her insan, Allah’ın verdiği bütün nimetlerden ve özellikle de gençliğini nerede ve nasıl harcadığından sorguya çekilecektir Kur’ân-ı Kerîm’de; “O gün, hepiniz bütün nimetlerden sorguya çekileceksiniz” Tekasür, 102/8 buyrulmuştur

Ey genç kardeş Bir işe başlamadan evvel hayır mıdır,şer midir iyice düşün;ondan sonra,o işe başla. Mert olan,hanımlar gibi süslenmeye hiç meyleder mi?Gösterişli elbise giyerek vakarını halka göstermeye kalkma.Tilkinin,avcının eline düşmesine sebep postudur.Sinek gibi gelecek günlerin parlak olacağına inanma ki,gaflete düşüp örümceğin ağına düşmeyesin.

Şu bir gerçektirki gençliğini eğlenmekle, boş emellerle, faydasız şeylerin peşinde koşturarak geçirenler, ihtiyarlıklarını ağlamakla geçireceklerdir.

  *Şimdi size,İmamı Azam(k.s)’in babasının ısırdığı için elmanın suyunu helal ettirebilmek için,uzun bir süre elmanın sahibine hizmet ettiğini anlatsak,belki buna gülersiniz.Ama bu iman’a sahip olan imamı azam(k.s)’ın babasına,Allah (c.c) İmamı Azam(k.s) gibi bir evlat nasip eylemiştir.Bizlerde gerçek huzur ve mutluluğa,ancak böyle bir imana sahip bir gençlik yetiştirdiğimiz zaman ulaşacağız.

En Hayırlı Gençler 

Yüce Peygamberimiz (a.s.m.)en hayırlı gençlerle ilgili bir ha­dislerinde şöyle buyurur:"Gençlerinizin en hayırlısı ihtiyarlarınıza benzeyen­dir. İhtiyarlarınızın en şerlisi, gençlerinize benzeyen­dir." (Feyzü'-l Kadîr, 15:776)                                                                                                         Elbette buradaki "benzemek"ten kasıt, kılık-kıyâfet-te birbirlerini taklit etmek veya saçların ağarması, dö­külmesi, yüzlerin kırışması değildir. Nitekim bir Allah dostu, bu hadîsi izah ederken, şunları söy­ler:                                                                                                                                                             "En hayırlı genç odur ki, ihtiyar gibi ölümü düşü­nüp âhiretine çalışarak, gençlik hevesâtına esir olma­yıp gaflette boğulmayandır.                                                                                                                 Ve ihtiyarlarınızın en kötüsü odur ki, gaflette ve he-vesatta gençlere benzemek ister, çocukcasına, hevesât-ı nefsaniyeye tâbi olur."

Evet, bir gencin yaşlılara benzemesi, kanının en deli aktığı ve beşerî garîzelerinin kendisini sürekli dünyaya çağırdığı bir dönemde dahi âhiret yolcusu olduğunu unutmaması, başında şafak emareleri tulû etmiş, saçı-sakalı ağarmış bir ihtiyar gibi bir ayağı ötedeymişçesine yaşaması, şeytanın binbir oyununa rağmen olgun bir gönül adamı edasıyla hayatını dine, imana, Kur'an'a, hizmete adaması ve her zaman ihsan şuuruyla hareket ederek bütün cismanî isteklerine, şehevî arzularına başkaldırması, günahlara karşı isyan bayrağı açması demektir. 

*Hz.Peygamber efendimiz (S.A.V) de gençliğin önemine dikkat çekmiş “ İnsanoğlu, kıyâmet gününde; gençliğini nerede ve ne sûretle harcadığından, yaptığı işleri ne maksatla yaptığından, malını nereden ve nasıl kazandığından, nerelere sarf ettiğinden, vücudunu ve sıhhatini nerede ve ne suretle yıprattığından sorguya çekilmedikçe, yerinden ayrılamaz” Tirmizi, Kıyamet, 1 buyurmuştur.

Vahiy kâtiplerini genellikle gençler arasından seçmiştir. İslam’a davet mektuplarını gençlere yazdırmıştır. Gençlerin yabancı dil öğrenmelerini teşvik etmiştir. Çoğu yaşlı sahabelerden oluşan orduya, liyakatli bir genç komutan atamaktan çekinmemiştir. Bedir savaşında sancaktar olan Hz. Ali henüz 20 veya 21 yaşındadır. Efendimiz?in rahle-i tedrisinden geçen gençler onun vefatından sonra da,yeryüzünde ahlak ve fazilet timsali, örnek şahsiyetler olarak dünyayı aydınlatmaya devam etmişlerdir.

Hz. Peygamber güvenilir bir şahsiyetti. Gençliğinde, 25 yaşlarında iken Mekke’de sadece "el-Emîn" diye anılıyordu. 

Hz. Peygamber, 20 yaşında iken Hilfü’l-fudûl cemiyetine katılmıştı. Bu suretle Mekke’nin emniyetinin sağlanmasına henüz genç iken katkıda bulunmuştu. Bu hareketiyle haksızlığa karşı olduğunu göstermişti. 

Hz. Peygamber, tebliğe başladığı ilk andan itibaren kadın-erkek, genç-ihtiyar, zengin-fakir, hür-köle ayırımı yapmaksızın tüm insanları İslam’a davet etmiştir. Daveti kabul eden insanlar arasında gençlerin çoğunlukta olduğu görülmektedir. 

Mesela genç yaşta İslam’ı kabul edenlerden

Hz. Ali 10, Zeyd b. Hârise 15, Abdullah b. Mes’ud ve Zübeyr b. Avvam 16, Talha b. Ubeydullah, Abdurrahman b. Avf, Erkam b. Ebi’l-Erkam ve Sa’d b. Ebî Vakkas 17, Mus’ab b. Umeyr 18-20, Abdullah b. Ömer 13, Câfer b. Ebî Tâlib 22, Osman b. Huveyris, Osman b.Affan, Ebû Ubeyde ve Hz. Ömer 25-31 arası. Bunların dışında genç yaşta İslam’ı kabul eden pek çok şahıs mevcuttur. (Diyanet Aylık Dergi, Nisan 1999 Sayı 100, Doç. Dr. İbrahim SARIÇAM)

Tarihimiz de genç insanlarımızın başarıları ile doludur:Osman Gazi, Fatih, Genç Osman, Nene Hatun ve isimsiz pek çok kahraman…

Yürü hala ne diye oyunda oynaştasın

Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın.

Değerli Müminler!                                                                                                              Gençler bir milletin ümidi ve geleceğidir. Bizler geçmişimize sahip çıktığımız gibi geleceğimize de sahip çıkmalı ve gereken hassasiyeti olgunlukla göstermeliyiz. Yarınlarımızı emanet edeceğimiz gençlerimizin dini ve milli değerler açısından iyi yetiştirilirse geleceğimizden o kadar emin olabiliriz. Çocuklarını ve gençlerini dini ve milli değerler açısından iyi yetiştirmeyen milletler bunun sorumluluklarını yüklenmeye ve kaybolmaya mahkûmdurlar.

Dinimiz gençlerin ve çocukların eğitimine ilim, fikir ve sanat bakımından iyi yetiştirilmesini istemektedir. Bunun sorumluluğu da başta ana ve babalar olmak üzere toplumumuzun bir görevidir. Hz. Peygamber (S.A.V.) bu konuda şöyle buyurmuşlardır: “Hiçbir baba çocuğuna güzel terbiye ve edepten daha değerli bir miras bırakmış olamaz.” Tirmizi, Birr, 33 Dolayısıyla, gençliğin bedenen ve ruhen eğitilmesi ve her türlü zararlı alışkanlıklardan korunmasında, aile ve eğitim kurumları başta olmak üzere hepimize görev düşmektedir.

“Beş şey gelmeden önce beş şeyin kıymetin bilin” buyurur Peygamberimiz (asm). Bunlar:1- Hastalık gelmeden önce sağlığın, 2-Ölüm gelmeden önce hayatın,3- İhtiyarlık gelmeden önce gençliğin,4- Fakirlik gelmeden önce zenginliğin,5- Dolu vakit gelmeden önce boş vaktin kıymetini bilmektir.Keşfü’l-Hafa, 1:166-167 (Hakim ve Beyhaki’den.)

Halk arasında "gençliğini yaşamak" tabiri çok sık kullanılır.

Gençliğini yaşamak demek, birtakım arzuların peşinde koşmak anlamına gelmemelidir. Elde fırsat varken iyi bir insan, iyi bir müslüman olmanın yolları aranmalıdır. İbadetin yaşı ve sınırı yoktur. Büluğ çağından itibaren herkes mükelleftir. Üstelik ölümün ne zaman geleceği de belli değildir ve sorguya çekileceğini de unutmamalıdır.

Rasulullah (s.a.v) Allah’a ibadet içinde olan gence nasıl bir müjde vermişti                                                                                                                                  

Hz. Ebu Hureyre (r.a) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v) buyurdular ki:

*"Yedi kişi var, Allah onları hiçbir gölgenin olmadığı Kıyamet gününde kendi gölgesinde gölgeler:

-Adil imam, -Allah'a ibadet içinde yetişen genç, -Tekrar dönünceye kadar kalbi mescide bağlı olan kimse, -Allah için birbirlerini seven, Allah rızası için biraraya gelip, Allah rızası için ayrılan iki kişi,

-Güzel ve makam sahibi bir kadın tarafından davet edildiği halde; "Ben Allah'tan korkarım" de(yip icabet etmey)en kimse, -Allah'ı tek başına zikrederken gözlerinden yaş boşanan kimse."(Nesâi, Kudât 2)

*Alemlere rahmet olarak gönderilen Kainatın Efendisi müjde veriyor ve buyuruyor ki:”Allah ,kendini ibadete vermiş olan genci meleklerine takdim eder.Bakın kulum benim için şehvetini bırakıyor,der.Kula hitaben de ,sen benim nazarımda bazı muhterem melekler gibisin buyurur.”Ramuz,92.

--Cenab-ı Hakk’ın indinde tövbekar gençlerden sevgili bir şey yoktur.    (Camiu’s – sağıyr – Menavi)

Değerli Kardeşlerim!                                                                                                              Peygamber efendimiz büyüklerine saygılı gençler hakkında şöyle buyurmuştur:                                       Enes İbni Mâlik (r.a)’den rivayet edildiğine göre, Peygamber (s.a.v) şöyle buyurdu: “Allah Teâlâ, yaşından ötürü bir ihtiyara saygı gösteren gence, yaşlılığında hizmet edecek kimseler lutfeder.”(Tirmizî, Birr 75)"Merhamet etmeyene merhamet olunmaz" buyurdu." (Buhari, Edep 18, Müslim, Fedail 65 (2318))

“Ebu Hüreyre (r.a) anlatıyor; Hz. Peygamber (s.a.v): "Her çocuk (İslam) fıtrat üzerine doğar, onu anne ve babası Yahudileştirir veya Hıristiyanlaştırır veya Mecusileştirir.” buyurdu. (Müslim, Kader 22, (2658)

Gençlik de diğer varlıklar gibi insana verilen bir emanettir ve de nimettir. O nimetin şükrünü eda edenler, ömür dağlarına kar düşmeden önce gençliğini ebedi bir baharda saklamasını bilenlerdir.

Alemlere rahmet olarak gönderilen Kainatın Efendisi müjde veriyor ve buyuruyor ki:”Allah ,kendini ibadete vermiş olan genci meleklerine takdim eder.Bakın kulum benim için şehvetini bırakıyor,der.Kula hitaben de ,sen benim nazarımda bazı muhterem melekler gibisin buyurur.”Ramuz,92.

--Cenab-ı Hakk’ın indinde tövbekar gençlerden sevgili bir şey yoktur.    (Camiu’s – sağıyr – Menavi)

*Meyve ekşi bile olsa, olmadıkça ona ham derler.

*Gençlik Çağının Kıymetini Biliniz! Bu Kıymetli Günlerinizde, İslâmiyet Bilgilerini Öğreniniz Ve Bu Bilgilere Uygun Yaşayınız! Kıymetli Ömrünüzü Faydasız, Boş Şeyler Arkasında, Oyun Ve Eğlence Ile Geçirmemek Için Uyanık Olunuz.

  *Gençlik çağı, yoluna en fazla tuzaklar kurulan dönemdir. O tuzakların farkına vararak gençliğini her şeyden önce imanıyla korumayı bilenler, ihtiyarlık kışında gözyaşı da dökmeyecektir. Çok kısa sürecek bir zaman dilimindeki gülüşleri sonsuz ağlayışlara tercih etmek akıllı insanın işi olmasa gerek. Ve sonunda emaneti asıl sahibine bırakırken, emaneti korumanın karşılığında daha büyük mükâfatlarla birlikte gençliğini de geri alacaktır.

Gençlik, ömrün en kıymetli zamanıdır

Hz. Mevlâna'nın anlattığı bir hikayeye göre, bir gün bir sultan bir elçisini uzak bir şehre gönderir. Bir emaneti o şehrin valisine ulaştırmasını ister. Elçi yola çıkar. Meşakkatli bir yolculuktan sonra şehre varır. Şehre geldiğinde valiye emaneti ulaştırmak yerine başka işlerle meşgul olur. İlim meclislerine katılır. Şairleri dinler. Pazara gider, alışveriş yapar. İnsanlarla hasbihal eder. Bu gibi işlerle uğraşırken emaneti valiye ulaştırmayı unutur ve ülkesine geri döner. Sultanın huzuruna çıktığında o şehirde yaptıklarını ve bu gezinin kendisi için ne kadar faydalı olduğunu, ufkunun genişlediğini anlatır. Sultan emanetin yerine ulaşıp ulaşmadığını sorduğunda, elçi o konuyu tamamen unuttuğunu hatırlar. Ve çok mahcup olur, özür diler. Sultanın ona verdiği cevap ise kayda değerdir: "Ben seni o şehre tek bir iş için gönderdim. Sen ise onun dışında on iş yaptın ama asıl maksadına ulaşamadın geri geldin. Var bunun hesabını sen yap."

(Allah inkârcılara) "Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?" diye sorar. Mü’minun 23/112

"Birgün veya yarım gün kaldık, sayanlara sor" dediler. Mü’minun 23/113

(Allah) Buyurur: "Siz çok az bir zaman kaldınız (dünyada). Keşke (dünyanın azlığını) bilmiş olsaydınız. Mü’minun 23/114

Şairin: "Zindanda dakika farksızdır ay'dan" dediği gibi cehennemdeki bir an dünyada kaldıkları yüz seneden uzun geldiğinden kafirler hesabın nasıl ve neye göre yapılacağını bilemediklerinden bunu hakkıyla bilenlere sorulmasını isterler.Bu dünyada her adımını, her nefesinin sayılı olduğunu bilip ona göre harcayan mü'minler başarılı olacaktır.

Sizi boşuna yarattığımızı ve bize dönmeyeceğinizi zannettiniz. Mü’minun 23/115

*Kıyametten sonra “yeniden yaratılış” herkesi kapsayan bir tecellidir.  Hiç kimse bu “yeniden yaratılış lütfundan” hariç kalmaz. Kur’ân müjde ediyor ki: “Şüphesiz, Biz onları yepyeni bir yaratılışla yarattık.”Vakıa Sûresi: 35.                                                                                                                                Kur’ân’ın müjdesi, Cennette babaların, annelerin, dedelerin, ninelerin, dedelerin dedelerinin, genç nesiller ile hepsi genç yaşta yaşıt ve akran olarak yeniden yaratılmış olacakları şeklindedir. Bize, Cennete girmek kalıyor.Allah bütün.İman ehlini Cennetine alsın. Âmin.                                                                                                “ Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl! Allah’ım bizleri takva sahiplerine önder eyle ”Furkan,27/74

Gıybet

Gıybet nedir?

Gıybet "Bir kimsenin arkasından hoşuna gitmeyecek şekilde konuşmak" demektir. Türkçe'de bu kavramın karşılığı olarak "dedikodu" ve "çekiştirme" kelimeleri kullanılır. İslam'da büyük günahlardan biridir. Hucurat suresi 12. ayette, Gıybet yapmak, ölmüş kardeşinin etini yemeye benzetilmiştir

Yediden yetmişe herkesin bu kuyuya düşmesini, gıybetin ne olduğu konusundaki bilgisizliğimize bağlanıyor.

  Gıybetin büyük günahlar arasında yer almasının elbette bir hikmeti var. Allah, Müslümanlara dillerini doğru söylemek için kullanmalarını emrediyor.

 Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) şöyle dedi:“Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):‘Allah’a ve ahiret gününe iman eden kimse, komşusuna eziyet etmesin! Allah’a ve ahiret gününe iman eden misafirine ikramda bulunsun! Allah’a ve ahiret gününe iman eden kimse, ya hayır söylesin veya sussun!’ buyurdu.” (Buhari 13/6099, Müslim 75/47, İbni Mace 3971)

  Ancak, başka birinin arkasından yapılan her konuşma gıybet sayılmaz. Örneğin, herhangi bir haksızlığa uğramış birinin, sorununu, çözebilecek birine anlatması veya bir kişiyi ona zarar verebilecek birine karşı (iddia tahminlerle değil, bir bilgiye dayanıyorsa) uyarmak gıybet kapsamına girmez.

*“Ey iman edenler! Zannın birçoğundan kaçının. Çünkü zannın bir kısmı günahtır. Birbirinizin kusurlarını ve mahremiyetlerini araştırmayın. Birbirinizin gıybetini yapmayın. Herhangi biriniz ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? İşte bundan tiksindiniz! O halde Allah’a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz Allah tövbeyi çok kabul edendir, çok merhamet edendir” Hucurat 49/12

 *Sevgili Peygamberimiz, ashabına; “Bilir misiniz gıybet nedir?  diye sorduğunda;-Allah ve Resulü bilir, cevabını verdiler,  bunun üzerine Peygamber Efendimiz; “Gıybet; din kardeşini, hoşlanmayacağı bir vasıf ile gıyabında anmandır.” buyurdular.Bu arada ashabdan birisi; -Ey Allah’ın elçisi! Eğer söylediğim şey, din kardeşimde varsa ne buyurursunuz? diye sordu.

Buyurdular ki: “Eğer söylediğin şey, kendisinde varsa işte o zaman onun gıybetini yapmış olursun. Şayet yoksa o zamanda iftiradır”  Müslim, “Birr”, 70; Ebu Davut, “Edeb”, 40 buyurdular.

Gıybet'in çeşitleri nelerdir?

1- İnsanın bedeni ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kişi hakkında "Kördür, topaldır, keldir, şaşıdır, kısa boyludur, uzun boyludur, çirkindir.." gibi kişinin duyduğunda hoşlanmayacağı kusurlarını söylemek gıybettir. Mesela, iki kişi evlendiklerinde damat tarafı; "Damat güzeldir, gelin çok çirkindir." veya gelin tarafı; "Damat kısa boyludur veya geline layık değildir." gibi sözler sarf etmektedirler. Bu tür sözler gıybettir.

2- İnsanın elbisesiyle ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Pantolonu kısadır, eteği uzundur, elbisesi eskidir, ceketi kirlidir..." gibi kişinin duyduğunda hoşlanmayacağı ayıplarını söylemek gıybettir.

3- Dünya işleri ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Terbiyesizdir, çok yer, çok uyur, ailesi çok gezer, evi temiz değildir..." gibi kişinin duyduğunda rahatsız olacağı sözleri söylemek gıybettir.

4- Ahlakı ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kişi hakkında "Kötü huyludur, acizdir, zayıftır, korkaktır, cimridir, öfkelidir..." gibi kişiyi rencide edici şeyleri söylemek gıybettir.

5- Asaleti ile ilgili kusurlarını söylemek: "Annesi hizmetçidir, babası çöpçüdür, kapıcıdır, çiftçidir veya ayakkabı boyacısıdır..." gibi kişiyi küçük düşürücü sözleri söylemek gıybettir.

6- Dini işleri ile ilgili kusurlarını söylemek: Bir kimse hakkında "Fasıktır, yalancıdır,anne ve babasına itaat etmez, zalimdir, namaza tembeldir, daha Fatiha’yı bile düzgün okuyamıyor, üçkağıtçıdır, helal ve harama aldırmaz..." gibi duyduğunda kişiyi rahatsız edecek kusurlarını söylemek gıybettir.

7- Gıybet sadece dil ile yapılmaz: Dil ile söylemek, ancak başkasına  müslüman kardeşinin bir eksikliğini anlattığın ve hoşuna gitmeyen bir vasfını belirttiğin için  haram olmuştur. Bu bakımdan ta’rizen (gizlice) kendisinden bahsetmek, açıkça kendisinden bahsetmek gibidir. Bu hususta  fiil de söz gibidir. İşaret, ima, dudak bükme, göz kırpma, yazı, haraket ve maksadı belirten her türlü söz, açıkça söylemek gibidir. O halde bunların tümü gıybet ve haramdır. “Diliyle çekiştirip, yüzüyle de alay eden kimsenin vay haline!”Hümeze 104/1.                                                                                               8- Gıybeti dinleyen de yapan gibidir: "Gıybeti dinleyen de gıybet edenlerden birisidir." (Taberani)  “Her duyduğunu anlatması, kişiye günah olarak yeter”Hucurat 49/12                                                  

Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki: Günahlar iki kısımdır. Biri,Allahü teâlâ ile kulları arasında,diğeri ise kulların kendi arasındadır.

Allahü teâlâ çok merhametli olduğu için çoğunu affediyor,ama kullar arasında kul hakkı olursa,o adalete sevk ediliyor. Namaz kılmamışsa,namaz borcu varsa,o da mahkemeye gidiyor. Onun için,her fırsatta kaza namazı kılmalı,namazsız geçen zamanların affı için de,Ehl-i sünnet âlimlerinin eserlerinden,çok kitap dağıtmalı.

Kul Hakkı Nasıl Ödenir

İki türlü kul hakkı vardır:                                                                                                                   1- Kişiye maddî olarak zarar vermek.                                                                                                           Maddî zarar ödenir; manevî zarar telâfi edilir ve her iki halde de helâlleşilir.                                             Şayet hak sahibi hayatta değilse mirasçılarına gidecek, üzerindeki hakkı mirasçıya ödeyecek, böylece maddi kul hakkından kurtulması mümkün olacaktır.                                                                                      2- Kişiye manevî olarak zarar vermek.                                                                                                              Aslında çoğu zaman manevî hasarın telâfisi maddî hasarı ödemekten çok daha zordur.                      Üzerinde maddi kul hakkı olan kimse bu maddi hakkı ödemek için hak sahibiyle bizzat görüşüp helalleşecektir. Şayet hak sahibi hayatta değilse mirasçılarına gidecek, üzerindeki hakkı mirasçıya ödeyecek, böylece maddi kul hakkından kurtulması mümkün olacaktır.

Ancak, manevi kul hakkı olan gıybet hakkından kurtulmak ise, bu kadar kolay olmayacaktır. Çünkü gıybet hakkı maddi değil manevi kul hakkıdır. Böyle olunca gıybetini yaptığı kimsenin mirasçısına varıp da akrabanın üzerimdeki gıybet hakkı için şu kadar para vereyim de bana hakkını helal et diyemeyecektir.                 Gıybetçi, aleyhinde konuştuğu kardeşiyle yüz yüze mahşerde görüşerek helalleşmek zorunda kalacaktır. Bu hesaplaşmada; yaptığı gıybetine mukabil sevaplarını verecek, sevapları yetmezse gıybetini yaptığı kardeşinin günahlarını yüklenerek helalleşme mümkün olacaktır!                                               Demek ki manevi kul hakkı olan gıybet helalleşmesi, maddi kul hakkından da zor bir helalleşme ile mümkün olacaktır. Bu da gıybetçinin mahşerde iflası gibi bir sonuç olacaktır Allah korusun!                                Gaspi hırsızlık veya izinsiz olma gibi yollarla elde edilen haram para veya mal, sahipleri biliniyor ise kendilerine yahut mirasçılarına , bilinmiyor ise fakirlere veya hayır kurumlarına onların namına sadaka olarak verilmelidir. Ayrıca yapılan bu kusurlardan dolayı da, Allah’tan (cc) af ve mağfiret dilenmelidir.           Hz. Peygamber (s.a.s.), üzerinde kul hakkı bulunan kişilerin, hak sahibi olan mazlumlardan helallik almalarını öğütlemiştir. Bunun yapılmaması durumunda haksızlık yapan kişinin salih amellerinin, haksızlığı ölçüsünde alınarak hak sahibine verileceğini, eğer verilecek salih amel bulunamazsa o zaman da mazlumun günahlarının zalime yükleneceğini belirtir (Buhari, Mezalim, 10). Yine Peygamberimiz (s.a.s.), imkanı olduğu halde zamanı gelmiş bir borcu ödemeyenlerin kul hakkını ihlal ettiğini şöyle ifade eder: “Ödeme gücü olan zengin kişinin, ödemeyi ertelemesi zulümdür” (Buhari, Havale, 1).

Gıybet yapmayanlar

*Peygamberimiz s.a.v.“Bana kimse, ashabımın birinden (canımı sıkacak bir) şey getirmesin. Zira ben, sizin karşınıza, içimde hiçbir şey olmadığı halde çıkmak istiyorum.” Ebu Davud, Edeb 33, (4860).

*Gıybetten uzak durmak ve dilimizden gelebilecek zararlardan insanları korumak gerçek anlamda olgun Müslüman olmamızın göstergelerindendir. Peygamberimizin ifadesi ile “Gerçek Müslüman elinden ve dilinden gelebilecek kötülüklerden diğer Müslümanların emin olduğu kişidir.”Tirmizî, Îman, 12; Nesâî, Îmân, 8. *Efendimiz (sav) bir başka beyanlarında dilinin başkalarına verebileceği zararlar ve iffeti hakkında kendisine teminat verene, Cennete girmesi için kefil olacağını belirtmişlerdir. Buharî, Rikak, 23.

Gıybet toplumsal bir hastalık

 “Her duyduğunu anlatması, kişiye günah olarak yeter” 49/Hucurat 12. buyuran Resulullah Efendimiz, miraçta bir topluluğun yanından geçerken onların, bakırdan tırnaklarıyla yüzlerini ve göğüslerini tırmaladıklarını görür ve Cebrail (as)’e bunların kim olduklarını sorar. Cebrail: “Bunlar gıybet etmekle insanların etlerini yiyenler, onların şeref ve namuslarıyla oynayanlardır.” cevabını verir. Ebû Davud, Edeb, 4874.

*Gıybet eden yalnızca gıybetini ettiği kişiye zulmetmiş olmaz. O aynı zamanda kendine de zulmetmiş, günahını artırmış olur. Hz. Peygamber, hanımlarından birinin kusurunu aktaran Hz. Aişe`ye “Öyle bir kelime sarfettin ki, eğer o denize karıştırılsaydı denizin suyunu kirletirdi”  Ebu Davud, Edeb 40, (4875). buyurmak suretiyle gıybetin dalga dalga yayılarak tüm topluma zarar veren bir kötülük olduğuna vurgu yapmıştır. Gıybet Edenler Karşısında Vazifemiz:                                                                                                              Gıybet  edenler karşısında ilk vazifemiz uygun bir dille gıybet edeni emr-i bil-maruf ve nehyi anil-münker etmek ve o ameli yapmaktan sakındırmaktır. Sonra da gıybeti yapılan kimseyi  savunmak ve ona isnad edilen şeyi  reddetmek ve onu  bu isnattan tenzih etmek ve ona yardımcı olmaktır. Eğer bunu yapamazsa ve gıybet edeni yaptığı işten vazgeçiremezse, o meclisten kalkmalı ve orayı terk etmelidir.

Yoksa eğer oturup dinler ve söylenenlerden hoşlanırsa veya en azından itiraz etmezse, o da gıybet günahına ortak olmuş olur. Bu konuda aşağıdaki hadislere dikkatinizi çekmek istiyoruz:

Hz. Ali (a.s): "Gıybeti dinleyen kimse, gıybet eden gibidir." (Mizan-ül Hikme, c.7, s.352)                          Gıybeti dinleyen olamazsa veya önlenirse gıybet eden de bir daha gıybet etmeye cesaret edemez. Ama gıybeti dinlemek, ona itirazda bulunmamak insanları bu günaha daha fazla cüretkar kılıyor.

Hatırlatılması gereken bir başka husus ise şudur ki, bir başka insan bir başkasının arkasından gıybet edip çekiştirir, ama yüzüne gelip onu methedip yağcılık yaparsa,  böyle birisinin günahı başkasınınkinin iki katıdır. Zira bu bir nifaktır ve hadislerde iki dilli, bizim aramızda ise iki yüzlü olarak tarif edilir.

Bir hadiste şöyle deniyor: "Kıyamet günü iki dilli insan ateşten iki dile sahip olduğu halde mahşere gelir."(Mekasip kitabı, Gıybet Babı)

*Görüldüğü gibi gıybetin çeşitli durumları onun vebalinin de artmasına veya azalmasına vesile olur. Zaman ve mekanlar da gıybetin ve günahların vebalini etkiler. Mesela Ramazan ayında yapılan bir gıybet ile başka zamanda yapılan bir gıybet aynı değildir. Mesela bir camide yapılan gıybet ve günahla başka yerde yapılan aynı değildir.Mu'minin de derecesine göre gıybetlerinde vebali değişebilir

Kusur Bulmak İçin Bakma Birine,Bulmak için Bakarsan Bulursun.Kusuru Örtmeyi Marifet Edin!İşte O Zaman Kusursuz Olursun..

"Her söylediğin doğru olsun ama her doğruyu söylemen doğru değil!" Bediüzzaman Said Nursî'nin Başkalarının sözlerini sana taşıyan bir kimse, bil ki senin sözlerini de onlara taşıyordur Hasan-i Basri                                                                                                                      Başkalarının sizi giybet etmesinden kederlenmeyiniz Zira gıybet eden, farkında olmayarak size iyilik etmiş olur Horasani

“Ve O Zattır ki kullarından tövbeyi kabul eder, günahlarını afv eder ve ne yaptıklarını bilir.”Şura 42/25 Hangi kapıyı iki kere çalsak yinemi sen derler Rabbim bizi kullarına bırakmasın.

Bilmediğin şeyin peşine düşme. Çünkü kulak, göz, kalp gibi azaların hepsi de sorguya çekilecektir. İsra / 36

 Değerli Mü’minler!

            İnsan onurunu zedeleyen, dargınlık ve düşmanlıklara sebep olan gıybetten uzak duralım. Gıybet kardeşliğe saplanan hançer; sevgiyi solduran bir alevdir. İnsanlar arasındaki birliği ve beraberliği bozan, fitne ve fesat kaynağıdır. Tek kelimeyle günah batağıdır.

O halde; böyle bir davranış ve alışkanlığımız varsa tövbe edip, gıybetini yaptığımız kardeşlerimizle helalleşelim. “Dilini muhafaza et. Evinle meşgul ol. Günahlarına ağlayarak tövbe et” Tirmizi, “Zühd”, 61

Gizlemek

Saklamak, görünmeyecek, belli olmayacak bir yere veya bir duruma koymak.                                           Cesareti olmayanın hep bir bahanesi vardır.                                                                                                              Sevdiğini belli et ; Gizlemek başkalarına fırsat vermektir..  N. Fazıl Kısakürek

 "Kendisine bir ilim sorulup da bunu gizleyen kimseye kıyametgününde ateşten bir gem vurulacaktır." (İbn Mâce, Hâkim).

İnsanlardan gizler de Allah'tan gizlemezler. Halbuki geceleyin, O'nun razı olmadığı sözü düzüp kurarken O, onlarla beraber idi. Allah yaptıklarını kuşatıcıdır (O'nun ilminden hiçbir şeyi gizleyemezler).Nisa 4/108

Allah, Gafûr sıfatını insanlara hatırlatarak, günahların örtülmesi ve gizlenmesinin gerekliliğine dikkat çekmektedir.                                                                                                                                         Kişinin günahını gizlemesi bir nevi pişmanlık olduğundan, tövbenin kabulü için ilk adım sayılmış ve Allah, günahını gizleyen insanları affedeceğini bildirmiştir. Hz. Peygamber "Allah (c.c.) kıyamet gününde mümin kuluna yaklaşır, şefkatiyle örterek insanlardan gizler; "Şu, şu günahını biliyor musun?' der; kul Evet Rabbim biliyorum' der. Allah tekrar "Şu şu günahını da biliyor musun?' der; o kul Evet Rabbim' der. Böylece o insan bütün günahlarını ikrar eder. Artık ben kurtulamam diye düşünmeye başlayınca Allah, "Ben senin bütün o günahlarını dünyada örttüm. İşte bugün de onları mağfiret edeceğim' der" (Buhârî, Mezâlim, 3).

Kibir, gösteriş, gıybet, iftira gibi kötü huyları olan önce kendi zarar görür. En kolay ibadet, susmaktır. Susmak, insanı yalandan, gıybetten, iftiradan, kötü söz söylemekten alıkoyan diline sahip olma halidir.Müslüman ya hayır söylemeli yada susmalıdır. Tirmizî, Kıyamet 51, H. No: 2502                          *Hakkı batıla karıştırıp da bile bile hakkı gizlemeyin.Bakara 2/42

İnsana zehiri billur kâsede bal şerbeti içinde verirler.

Müslümanı sapıtmak için gelenler kâfir kıyafetinde gelmezler müs-lüman kıyafetinde gelir. Allah'ın âyetlerinden hareket ederek kâfirlerin sistemleri ile Kur'ân'ın uyuştuğunu açıklamaya çalışırlar.

Gizlemek ise Efendimiz zamanında Tevrat ancak birkaç kişinin elinde vardı. Ve onlar istemediklerini okumazlardı.

Peygamber Efendimiz ve Kur'ân'dan haber veren âyetleri okumuyorlardı.

Günahları gizlemek gerekir

Ebû Hüreyre r.a.’dan rivayet edildiğine göre, Resûlullah s.a.v.  şöyle buyurdu:“İşlediği günahları açığa vuranlar dışında, ümmetimin tamamı affedilmiştir.

Bir adamın gece kötü bir iş yapıp, Allah onu örttüğü halde, sabahleyin kalkıp:

Ey falan! Ben dün gece şöyle şöyle yaptım”, demesi, açık günahlardandır. Oysa o kişi, Rabbi kendisinin kötülüğünü örttüğü halde geceyi geçirmişti. Fakat o Allah’ın örttüğünü açarak sabahlıyor.”  (Buhârî, Edeb 60; Müslim, Zühd 52)

Bir şahsın hakkında hoşuna gitmeyecek yazı yazmak, televizyon,radyo,gazete,internet,dergi ve gazete gibi ; Topluma yayın yapan basın, yayın yoluyla duyurmak çok daha korkunç bir günahtır.

Dedikoduyu yapanla onu dinleyenin günahı aynıdır. Gıybeti dinlememeli, veya gıybeti yapılan kişi savunulmalı , veya oradan uzaklaşılmalıdır.

*Allah Resulu söyle buyurur: 

"Bir kimse yaninda hakarete maruz kalan bir mümine gücü yettigi halde yardim etmezse, Allah o kimseyi kiyâmet gününde insanlarin önünde rezil eder" (Tebarâni).

“Her kim gıyabında kardeşinin kusurlarını söyletmezse,kıyamet gününde Allah da onun kusurlarını örtmeyi tekeffül eder.” İbn Ebi’d Dünya.

Müminlere yardım etmek de bize düşer. Rum 30/47

 (Kim bir ayıp örterse, diri diri kuma gömen suçsuz kız çocuğunu kurtarmış gibi sevap olur.) [Ebu Davud, Nesai, Hakim]

(Kim arkadaşını, tevbe ettiği bir günahtan dolayı ayıplarsa, o kimse, aynı günaha müptela olmadan ölmez.) [Tirmizi] Beşer zulüm eder kader adalet eder hakikatinin bir tecellisi olarak aynı günahı işlemeye mecbur kalıyorlar. 

*Rasulullah (s.a.v) Muaz bin Cebel’i Yemen’e gönderdi. Yolculuk zamanı gelince Rasulullah (s.a.v) Muaz’ı uğurlamaya geldi. Muaz:

Ey Allah’ın Rasulü! Ben gidiyorum, bana nasihat eder misiniz? dedi. Rasulullah (s.a.v) şöyle buyurdu:

Ey Muaz! Gücün yettiğince Allah’tan kork! Gücün yettiği kadar Allah için hayırlı ameller işle. Her ağaç ve taşın yanında Allah’ı an. Bir günah işlersen arkasından hemen tevbe et. Gizli olan günahın ardından gizli olarak, açık olan günahın ardından da açık olarak tevbe et…”Mecmeu’z-Zevaid 10/74.

*Emr-i bi‘l-ma‘rûf, onu yapan kimselerden kötülüğü giderir. Peygamber

(sav): ―şüphesiz gizli bir Şekilde verilen sadaka Allah‘ın gazabını giderir,

akraba bağlarını kesmemek ömrü uzatır, emr-i bi‘l-ma‘rûfta bulunmak

kötülüklerden korur. Aynı Şekilde: ―Lâ ilahe illallah sözü onu söyleyene en

küçüğü üzüntü olmak üzere 99 tane bela kapısını kapatır. Taberanî, ―Evsat, ―Mecmau‘z-Zevaid, 3/115; Ġbn Asakir ki lafız ona aittir: ―Kenzu‘l-Ummâl, 6/398.buyurmuşlardır.

*"Ey iman edenler! Zannın çoğundan sakınınız; çünkü bazı zanlar günahtır. Gizlilikleri

araştırmayın, birbirinizin gıybetini yapmayın; herhangi biriniz, ölmüş kardeşinin etini yemekten hoşlanır mı? Bak bundan tiksindiniz! Allah'a itaatsizlikten de sakının. Allah tövbeleri çokça kabul edendir, rahmeti sonsuzdur".Hucurat 49/12

ALLAH (c.c) Süslenmek için Değil, Süsleri Gizlemek için Örtünmeyi Farz Kılmıştır...                         Tesettürün niteliği: Tesettür, arapça "setere" kökünden "tefe'ul" vezninde bir mastar olup, sözlükte; örtünmek, gizlenmek, bir şeyin içinde veya arkasında saklanmak anlamlarına gelir. Bir fıkıh terimi olarak tesettür, erkek veya kadının şer'an örtülmesi gereken yerlerini örtmesi demektir. Bir kimsenin örtmesi gereken ve başkasının bakması haram olan yerlerine "avret yeri" denir.  "Ey Ademoğulları! Şeytan ana ve babanızı kötü yerlerini kendilerine göstermek için elbiselerini soyarak nasıl cennetten çıkardıysa, sizi de aldatmasın.'' (el-A'râf, 7/27)         ALLAH (c.c.) süslenmek (makyaj, elbise, takı) için değil, süsleri gizlemek için örtünmeyi farz kılmıştır.. TESETTÜR TARZ DEĞİL FARZDIR                                                                                 Batıla dayanan Batı’nın sembollerinden birisi de, modadır.Batıla dayanan Batı’nın modası, bir nevi cehennemin odasıdır. Kur’an tesettürü emrederken kadının ziynet ve cazibesinin örtülmesini istemiştir.  Mü’mine kadın için tesettür, inandığını inandığı gibi yaşamaktır. Mü’min olarak inandıklarını inandıkları gibi yaşamayanlar, yaşadıkları gibi inanmaya başlayanlardır. Kur’an’a inanıp bağlı kalanlar farzı, bağlı kalmayanlar ise tarzı ihya ederler. 

Gizli dua yapmak                                                                                                                       Kur’an’da: ‘‘Yalvararak gizlice dua edin. Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın. Azabından korkarak, rahmetini umarak Allah’a dua edin.’’ (A’raf:55-56) diye emrediliyor.                                                           Peygamberimiz (as): ‘‘Rabbimiz seher vakti: ‘‘Yok mu dua eden duasını kabul edeyim. Yok mu benden affını isteyen onu af edeyim’’ buyurur. (B.Hadis Külliyatı: 5/9226) diyor

Müslüman yalan söylemez                                                                                                            Yalan ve yemin kazancın bereketini giderir.’’ (Müsned:11/235)                                                            Peygamber (a.s):  ‘‘Her şeyi söylemek, insana yalan olarak yeter.’’ (R.Salihin 1577)

Yalancı şahitlik mümin bir kulun vasfı olamaz                                                                           Yalan ve yemin kazancın bereketini giderir.’’ (Müsned:11/235)

“Onlar o müminler ki, yalan yere şahitlik etmezler. Boş şeyler söz ve hareketler ile karşılaştıkları zaman yüz çevirerek, vakarla geçip giderler.” (Furkan, 72)

Yalancı şahitlik en büyük günahlardandır 

Biz Resulüllah’ın (asm) yanındaydık, üç defa:  “Size en büyük günahları haber vereyim mi?” diyerek şunları sıraladı:  1.Allah’a ortak koşmak  2. Ana babaya asi olmak  3.Yalancı şahitlik yapmak,  Dikkat ediniz yalancı şahitlik ve yalan konuşmak birdir” dedi ve yaslandığı yerden doğrulup oturdu. Bunları tekrar tekrar söyledi. Nihayet biz -üzüntü ve acıdan dolayı- keşke sussa diye düşündük. (Buhari, Müslim, Tirmizi) 

Şahitlikten çekinen yalancı şahitlik yapmış gibi olur 

“Şahitliğe çağrıldığında onu gizleyen -şahitlikten çekinen- kimse yalancı şahitliği yapmış gibi olur.”(Taberânî) 

Kim gözünü kapatıp çirkinlikleri görmez, dilini tutup her şeyi söylemez, fikrini savurmayıp kontrol ederse, kendini beğenmeyip kusurlu görürse başkalarını ayıplamaz, tenkit etmez, aşağılamaz, suçlamaz ve alçaltmaz. Böyle yaptığı sürece kimsenin günahıyla, hatasıyla ve kusurlarıyla işi olmaz. Ayıplamadığı için ayıba, suçlamadığı için suça, aşağılamadığı için aşağılamaya maruz kalmaz.Vesselam.

“Allah, ümmetimin içinden geçirdiklerini -söylemedikçe ve yapmadıkça- bağışlamıştır.”(Müslim, “Îmân”, 201-202)

*“Kulum iyi bir şeyi yapmaya niyetlendiği zaman ona bir sevap yazarım, onu yaptığı zaman ise ondan 700’e kadar katlayarak sevap yazarım. Kötü bir şey yapmaya niyetlenip de onu yapmadığı zaman günah yazmam, yaptığı takdirde ise bir günah yazarım.”(Müslim,“Îmân”,204-207)

*Sahâbe Resûlullah’a gelerek zihinlerinden, inançla ilgili olup açıklamaları mümkün olmayan bazı kötü düşüncelerin gelip geçtiğini söylediklerinde Allah’ın elçisi kendilerine şu cevabı vermiştir: “O imanın ta kendisidir” (Müslim, “Îmân”, 209).

“İnsan hiçbir söz söylemez ki onun yanında (yaptıklarını) gözetleyen (ve kaydeden) hazır bir melek bulunmasın.” (Kaf, 50/18)

*“(Ey Muhammed!) Sen hangi işte bulunursan bulun, ona dair Kur’an’dan ne okursan oku ve (ey insanlar, sizler de) hangi şeyi yaparsanız yapın, siz ona daldığınızda biz sizi mutlaka görürüz. Ne yerde, ne de gökte, zerre ağırlığınca, (hatta) bu zerreden daha küçük veya daha büyük olsun, hiçbir şey Rabbinden uzak (ve gizli) olmaz; hepsi muhakkak apaçık bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da yazılı)dır.” (Yunus, 10/61)                                                                                                                             *Ammar (r.a) kendine yapılan zulüm ve cefaya maruz kalmıştı. Birgün yine ona aklını kaybedesiye, soluğu kesilinceye, derileri soyuluncaya kadar çok ağır işkence yaptılar. Putlarını hayır ile yâd etmedikçe bırakmayacaklarını söylediler. O da ölümden kurtulmak için onların istedikleri şekilde Lât ve Uzza lehinde zarûreten konuşmak zorunda kaldı. Müşriklerin elinden kurtulur kurtulmaz doğruca Rasûlullah (asm) Efendimizin huzuruna vardı. Başından geçenleri ağlayarak anlattı. Efendimiz (asm) ona: “Bu sözleri söylerken kalbini nasıl buldun?” diye sordu. O da:

“Kalbimde Allah’a imanda en ufak bir değişiklik olmadı.” dedi. Bu cevap üzerine Efendimiz (asm):“Ammar’ı başından ayağına kadar iman kapladı. İman kemiklerine işledi.” buyurdu.(Ahmed b. Hanbel, Müsned, 4/69-90)

Gözyaşlarını mübarek elleriyle sildi. Kalbde iman yerleştikten sonra diliyle zarûrete binaen söylemenin imana zararı olmadığını, hatta yine işkenceye ugrarsa aynı sözleri söyleyebilecegini ona şu âyet-i kerime ile müjde verdi. Meâlen:

Kim iman ettikten sonra Allah'ı inkâr ederse -kalbi iman ile dolu olduğu halde (inkâra) zorlanan başka- fakat kim kalbini kâfirliğe açarsa, işte Allah'ın gazabı bunlaradır; onlar için büyük bir azap vardır.Nah 16/106

Söylenen söz kalmaz muallakta, ya sağa yazılır ya sola.

Gönül

                                                   Allah elbette(Ona gönülden)iman edenleri de,iki yüzlüleride bilir. Ankebut 29/11

Ey Gönül Dostları! Ey Birbirlerini Allah İçin Sevenler!

Gönül Allah’ı der Allah’ı söyler Dilinde Vird Edip Hergânı Söyler

El karda,gönül yarda gerek.                                                                                                            El çalışacak dünya için,kalp çalışacak Allah için

Allah'ım, Seni konuşmayacak, Seni anlatmayacak, Sana tercüman olamayacaksam, dilime gem vur'

Gözün aç uykudan uyan                                                                                                           Gönül sana demedimmi                                                                                                             Kalır yolda çok uyuyan                                                                                                             Gönül sana demedimmi

Bir Gönül Yapmak Gelmiyorsa Elinden, Bari Bir Gönül Yıkılmasın Dilinden!!

İstemeyerek, elinizde olmayarak kırıcı davranıyorsanız, özür dilemekte asla gecikmeyin. Telafi etmek için de bir hediye veya güzel bir sözle sevdiklerinizin gönlünü almaya çalışın. Peygamberimiz (sav) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: "Nerede ve hangi hâlde olursan ol Allah'tan kork. Kötülük işlemişsen hemen bir iyilik yap ki, o iyilik kötülüğün günahını silsin. İnsanlara güzel muamelede bulun" (Tirmizî, Birr ve Sıla, 55) Mevlana kalp kırma konusunda şöyle der: "Bir gönül yıkmak, bin kâbe yıkmaktan daha kötüdür" Yunus Emre'nin de şöyle güzel bir şiiri var, ilahi olarak da söylenir:                                             İnsanlıktan sen çıkma Dost kazanmaktan bıkma  Gönül yap ama yıkma  Çoğu bir kaşanedir  (yani bir saraydır)

Sakın incitme bir canı yıkarsın Arş-ı Rahmanı

Bir kırık kalbi, bir viran gönlü tamir etmek, güzel söz söylemekle mümkün ve bu durum sahralar kadar koyun sahibi olmaktan daha mühim, daha güzel, daha kârlı!

“Kopunca bir teli bağlansa da düğümlü kalır,  Dokunma gönlüme şart-ı mahabbet öyle değil.”  Muhyiddin Raif 

 Gönül almak çok zor; ama kırmak ise kolaydır ve gönlün tamiri oldukça güçtür. Gönül bir defa kırılmaya görsün, üzerinde çatlaklar oluşur, her ne kadar düzeltmeye çalışsak da. 

“Bir bahçeye giremezsen,  Durup seyran eyleme.  Bir gönlü yapamazsan,  Yıkıp viran eyleme.”  Yunus Emre 

Mevlânâ'nın gönül dili

Mevlânâ Hazretleri hem hayatında hem de büyük eseri Mesnevi'de 'konuşma dili' yerine kalbin dili olan 'gönül dili' kullanmıştır. Mevlânâ'yı zamanın gerisinden zaman ötesine taşıyan ve milyonlarca insanın gönlüne yerleştiren sırrı, belki de bu kelamsız 'gönül dili'dir.

Gönül gözü gönül dili

“Gönül” genel olarak “kalp”, bazen de “nefis” anlamına kullanılan özbeöz Türkçe bir kelimedir. Kur’an’daki: “Kör olan gözler değil, göğüslerdeki kalplerdir.” (Hac, 46.) ayetinde “gönül körlüğü” anlatılmaktadır. Gönül iman nuruyla aydınlanan kalptir. Genellikle iman nuruyla dolan kalbe gönül; inkâr, küfür ve hevaiyyata meyleden kalbe nefis denirse de “gönlün bilir, gönlüm çekti” gibi deyimlerde geçen “gönül” nefis manasınadır. 

Günümüzde gönül insanı denilince aydınlanmış bir kalbe sahip, davranışlarını kalp ve gönül yörüngesinde yöneten, empati yapmasını bilen insan hatıra gelmektedir. Kalbin aydınlanıp sadrın genişlemesi, merhamet, sevgi ve hoşgörü ile olur.

Rahman adıyla gönül arasında bir münasebet vardır. Çünkü Rahman ismi istisnasız bu âlemdeki bütün yaratıkları rahmetle kuşatır. Gönül bu tür bir tecelliye mazhardır ve her varlığa şefkat ve merhamet nazarıyla bakmayı telkin eder. Rahman sıfatı, kalbe yufkalık, gönle enginlik verir.

Gönül insanı canını ve malını Allah’a adayarak (Tevbe, 111.)  kalb-i selime (Şuara, 89.)  eren ve gönlünü, Gönüller Sultanı’na verendir.

Gönül, Hak binasıdır. Kâbe’yi Hz. İbrahim, gönlü Allah inşa etmiştir. Allah’a olan bütün zahiri yönelişlerin merkezi Kâbe, bâtıni yönelişlerin merkezi ise kalp; yani gönül Kâbe’sidir. Çünkü gönül Hakk’ın tecelligâhıdır. Yunus’un gözünde gönül, Kâbe’den üstündür.

Gönül mü yeğ Kâbe mi yeğ

Eyit bana ey aklı eren

Gönül yeğ durur zîrâ kim

Gönüldedir dost durağı. (Yûnus Emre Dîvânı, haz. Mustafa Tatcı, II, s. 352, 366/7.)

Çünkü insan bu durağa gönüller yapmaya gelmiştir:

Ben gelmedim dâvî için

Benim işim sevi için

Dostun evi gönüllerdir

Gönüller yapmağa geldim. (Yûnus Emre Dîvânı, II, s. 176, 179/2.)

Gönlün, heva ve hevese kurban edilmemesi istenir. Çünkü nisyan ve gaflet özelliği insana kulluk görevini unutturuverir. Onun bu zaafını tashih ve tamir etmenin yolu ibadet ve zikirden geçer. Hayatın temel gayesi de budur. Namaz, oruç, zekât ve hac ile zikir ve tesbihat âdeta gönül Kâbe’sinin bekçileridir.

Allah Rasulü’nün günahları yok edip derecelerin yükselmesine vesile olan ameller arasında saydığı şu üç şeye dikkat etmek lazımdır: “Zorluğuna rağmen güzelce abdest almak, camilere yönelen adımları çoğaltmak ve namazdan sonra diğer namazı beklemek; işte bu sizin için ribat; yani gönlü korumak için nöbet tutmaktır.” (Bkz. Müslim, Tahâret, 41; Tirmizî, Tahâret, 39.)

Bir gönülde iki sevdâ olmaz

Kimi Mecnun, kimi Leyla olmaz.

Gönülde daima tek sevda bulunmalıdır. O da Allah’a kulluktur. Bir bedevi gelip Hz. Peygamber’e sorar: “Ben orucumu tutar, namazımı kılarım. Bunun dışında pek fazla bir ibadetim yok. Çünkü fakir bir adamım. Hac ve zekâta gücüm yok. Kıyamette benim yerim neresi?” Hz. Peygamber tebessüm ettikten sonra buyurur ki: “Gözünü haramdan ve insanlara küçümseme nazarıyla bakmaktan; kalbini haset ve fesattan, dilini yalan ve gıybetten korursan yerin cennettir.” (Ebû Tâlib Mekkî, Kûtü’l-kulûb, Beyrut 2005, II, 356; Gazzâlî, İhyâ, Beyrût ts., Dâru’l-ma’rife, IV, 149.)

Gönül bir sevgi ve merhamet merkezi olduğundan hassas bir terazi gibidir. Bu yüzden insanlara gönle danışmaları tavsiye edilmiştir. Nitekim Hz. Peygamber: “Müftüler her ne kadar fetva verseler de sen gönlüne danış!” (Dârimî, Büyû’, 2; İbn Hanbel, IV, 238.)  buyurur.

Gönülden gönüle yol vardır. Allah’ı sevenler dilden çok kalp ile anlaşırlar. Birbirini sevenler eş zamanlı olarak aynı duyguyu hissederler.

Gönül ve kalp dili en iyi anlaşma aracıdır. Çünkü gönüller dil dudak deprenmeden sessizce anlaşırlar.

Gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Sıkça görmeyi istemek sevme alametidir. Seven sevdiğini görmek ister. Gözden, etraftan uzaklaşmak gönül ve sevgi uzaklığına işarettir.

Gönül vermek, birisine canla başla sarılmak, âşık olmak ve bir işe bütün varlığı ile koyulmak demektir.

Yarım elma, gönül (hatır) alma                                                                                Sunulan armağan küçük de olsa, gönül almaya yeter. Çünkü önemli olan dostlarımızı unutmadığımızı, hatırladığımızı ortaya koymaktır.

İnsan gönlü en ufak bir iyilikle bile kazanılabilir. Yeter ki gönül almasını bilelim. İnce yaratılışlı ve akıllı kimseler bilir ki, gönül almak, hatır sormak için küçük bir armağan bile yeterlidir. Önemli olan, değerli armağan götürmek değil, arayıp sormuş olmaktır. Armağan küçük de olsa, gönül almaya yarar. Hatırlanıp aranmış olmak o kimse için daha değerlidir

Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır.

Bu atasözüyle anlatılmak istenen, yapacağınız bir iyiliğin kolay kolay unutulmayacağıdır. Bazı insanlar bu tür davranışlara çok değer verirler. Kendilerine bir kişi iyilik yaptığında bunu unutmazlar. En kısa zamanda gördükleri iyilik karşısında, iyilik yapana yardım etmek için fırsat kollarlar. İyilik yapan kişi belkide yaptığı iyiliği hiç önemsemez, basit bir şey gibi görür. Ancak karşısında ki buna çok değer verir.

Yolda iki kişi karşılaşınca sadece selamlaşıyorlarsa;Onlar Tanıdıktır, Yolda iki kişi karşılaşınca selamlaşıp hal hatır soruyorlarsa;Onlar Arkadaştır, Yolda iki kişi karşılaşıp sohbetlerine kaldıkları yerden devam ediyorlarsa;Onlar Dosttur.Hz.Mevlana

Eğer gönlün benimle olursa, Yemen'de olsan bile yanımdasın. Eğer gönlün benimle değilse, Yanımda olsan bile uzaktasın

    G��rmek

  (Resûlüm!) De ki: Sizi yaratan, size işitme duyusu, gözler ve kalpler veren O'dur. Ne az şükrediyorsunuz! Mülk 67/23

Görmek

Göz yardımıyla bir şeyin varlığını algılamak, seçmek 

Kulun gayesi Allah rızası olursa Rabbim bizlere hakikatı görmeyi nasip eder. 

Kiramen Kâtibin

Kiramen Kâtibin melekleri bilindiği gibi, insanların sağında ve solunda bulunup iyi ve kötü bütün işlerini yazmakla görevlendirilmiş iki melektir.

“Celalim hakkı için, insanı (biz) yarattık ve nefsinin ona ne vesvese verdiğini biliriz! Çünkü biz, ona şah damarından daha yakınız! O iki kaydedici (melekler her yaptığınızı) kaydederken(onlar) sağdan ve soldan (her iki tarafınızda) oturmakta olan (melekler)dir. (İnsan) hiçbir söz söylemez ki, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici (melek) bulunmasın!” (Kaf, 16-18)

Hz. Peygamber (s.a.s): "Allahu Teâla şöyle buyurmuştur: "Kulum bir günah işlemeye karar verirse onun cezasını yazmayın. Şayet o kötülüğü işlerse ona bir günah yazın. Bir iyilik yapmaya karar verirse yapmasa bile ona bir iyilik yazın. Yaparsa on iyilik yazın " der (Müslim, İmân, 203).

Bu kudsî hadiste bildirilen karar vermek duygularla ilgili bir özellik olduğu için bunu hafaza melekleri nasıl tespit ederler meselesi tartışılmıştır. Bu husus Şüfyan es-Sevrî'ye sorulunca şöyle cevaplandırmıştır: "Kul iyiliğe karar verince ondan bir misk kokusu yükselir. Kötülüğe karar verince de leş kokusu yükselir. Bunu melekler duyar ve yazarlar" (Kurtubî, a.g.e., XIX, 248).                 Peygamber Efendimize (asm), hicret edenlerin arasında birisinin, sadece bir kadını nikâhlamak niyeti taşıdığı, bunun için hicret ettiği bildirilir. Peygamber Efendimiz (asm): “Ameller niyetlere göredir. Herkese ancak niyet ettiğinin karşılığı vardır. Kimin hicreti Allah ve Resulü için ise, hicreti Allah ve Resulü içindir. Kimin de hicreti dünya malı veya nikâhlayacağı kadın için ise, hicreti onun içindir” buyurur. Buhârî, 1,50; Müslim, İmâre, 155; Riyâzu’s-Sâlihîn, 1; Câmiü’s-Sağîr, 1/1,

Günahı sevaba, sevabı günaha çevirir. Niyet; adî, ama ibadet kastıyla yapılan bir hareketi ibadete; gösteriş için yapılan bir “görünüşte ibadeti” de günaha dönüştürür. Meselâ, varlıklara sebeplerin yaptığı şeyler niyetiyle bakılırsa cehalet olur; Allah’ın yarattığı şeyler niyetiyle bakılırsa marifet olur, ilim olur, irfan olur; imanı olgunlaştırır. Mesnevî-i Nûriye, s. 45,

Müminin niyeti amelinden hayırlıdır.

Kâdı İyâz’ın Şifâ–i Şerîf’inde, şöyle bir kıssa anlatılır: Horasan krallarından ve komutanlarından bir zât, vefatından sonra rüyâda görülür. Kendisine, “Allah sana ne yaptı ve nasıl muâmelede bulundu?” diye sorulur. O da, – Allah beni bağışladı. Bana bağışlama muamelesinde bulundu, diye cevap verir. Bunun üzerine, – Allah hangi amelinden ötürü seni bağışladı? diye sorulur? O da, – Amelimden ötürü değil; niyetimden ötürü Allah beni bağışladı, der ve bunun mânâsını şöyle anlatır: Bir gün başlarında bulunduğum ordumu teftiş etmek üzere bir tepenin üstüne çıkmıştım. Ordumun çokluğunu ve ne dersem yapacakları bir durumda olduklarını görünce kibirlenmek ve gururlanmak yerine içimden şunu geçirdim: “Keşke, bu ordumla birlikte Rasûlüllah sallallahü aleyhi ve sellem zamanında yaşasaydım da, Uhud gibi savaşlarda bu ordumla O’nu korusaydım ve O’na yardımcı olsaydım.” İşte Allah, beni bu niyetimden ötürü bağışladı. Bundan anlaşılıyor ki, hadîs–i şerîfin haykırdığı “Mü’minin niyeti amelinden hayırlıdır.” (Tirmizî, zühd, 17) hükmü, gerçekten çok parlak bir hakikattir. Bu hakikat elbette ki günümüzde de geçerliliğini devam ettirmektedir.

* Ebu Hüreyre (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre Rasulullah (s.a.v.), Allah şöyle buyurmuştur, dedi.“Her kim benim dostum olan kuluma düşmanlık ederse ben de ona harb açarım. Kulum bana kendisine farz kıldığım ibadetlerden daha sevimli bir şeyle yakınlık sağlayamaz. Kulum bana farzlarla birlikte işlediği nafile ibadetlerle durmadan yaklaşır nihayet ben onu severim. Kulumu sevince de adeta onun işiten kulağı gören gözü, tutan eli ve yürüyen ayağı olurum. Benden her ne isterse onu mutlaka veririm. Bana sığınırsa da onu korurum.” (Buhari, Rikak 38)

  *Ebû Hüreyre radıyallahu anh, Nebî sallallahu aleyhi ve sellem'in şöyle buyurduğunu haber vermiştir:

"Müslüman kardeşini hor görmesi kişiye kötülük olarak yeter.” (Müslim, Birr 32; Ebû Davud, Edeb 35; Tirmizî, Birr 18)

Allah Resulü (sav),  “Kardeşini güler yüzle karşılama iyiliğini bile küçük görme.”(Müslim)

Resulü (sav), “Kardeşinin yüzüne tebessüm sadakadır.” (Tirmizi) buyurmuştur.

  Görmek istersen denizi Yukarıya çevir yüzü Deniz gibidir gökyüzü Gören göze karanlık perde olmaz,görmek istemeyen göze ışık ne yapsın?

Gerek yok her sözü, laf ile beyana... Bir bakış bin söz eder, bakıştan anlayana...Hz. Mevlana

Sevgide güneş gibi ol,

Dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, Hataları örtmede gece gibi ol, Tevazuda toprak gibi ol, Öfkede ölü gibi ol,

Her ne olursan ol,

Ya olduğun gibi görün,

Ya da göründüğün gibi ol.Hz. Mevlana

Cennetliklere cehennemlikler birbirini görecekmi?

Herkes,kazandığına karşılık rehindir. Ancak sağdakiler hariçtir.Onlar cennetlerde olacak ve suçlulara soracaklardır."Sizi Sekar'a sürükleyen nedir? Onlar'da şöyle cevap vereceklerdir:"İnanıp kulluk edenlerden değildik.Yoksulları doyurmuyorduk.Batıla dalanlarla birlikte dalardık.Ceza gününü yalanlardık.Sonunda ölüm geldi çattı.Müddessir 38-47

Allah'ı (cc) görmek mümkün müdür?

Âlimler, Allah’ı (cc) görmenin mümkün olup olmadığı konusunu “ahirette, dünyada ve rüyada Allah’ı (cc) görmek” olmak üzere üç başlıkta incelemiştir: Allah’ı (cc) ahirette görmek “Nice yüzler vardır ki, o gün (ahirette) parlaktırlar! Rablerine nazar edicidirler! (Allah’ın cemalini görmeye mazhar olurlar!)” (Kıyame, 22-23) Hz. Cabir İbn-u Abdillah (ra) anlatıyor:“Resulullah (asm) buyurdular ki: Cennet ehli nimetler arasında yaşarken onlar için bir nur parlar. Onlar derhal başlarını kaldırırlar. Rab Teâlâ’yı başlarının üzerinde kendilerine yaklaşmış ve:“Ey cennet ehli sizlere selam olsun!” dediğini görürler.Resulullah (asm) devamla dedi ki: “İşte bu hal Kurân’da zikri geçen ‘Rahmet sahibi Rab’lerinden onlara selam vardır.’ ayetinin haber verdiği durumdur. Rab Teâlâ onlara onlar da Rab Teâlâ’ya bakarlar. O’na baktıkları müddetçe etraflarındaki cennet nimetlerinden iltifat etmezler. Bu hal onların nazarında Rab Teâlâ hicaba bürününceye kadar devam eder. Rab Teâlâ hicaba bürünür, fakat Allah’ın (cc)nuru ve bereketi cennet ehlinin üzerinde ve makamlarında baki kalır.” (Kütüb-i Sitte) Bu ayet ve hadisten açıkça anlaşıldığı üzere kadın-erkek cennet ehli olan bütün müminler ahirette Allah’ı (cc)görecektir. Müminlerin ahirette Allah’ı (cc) görmesinin mümkün olacağına apaçık bir diğer delil de; Peygamber Efendimiz’in (asm) Miraç gecesi “ahirette” Allah’ın (cc) rüyetine mazhar olmasıdır. Âlimlere göre Allah’ın (cc) tecellisi iki şekilde olacaktır. Biri genel tecelli, diğeri özel tecellidir. “Allahü Teâlâ cennet ehline her cuma günü tecellî eder.” (C. Sağir) Hadis-i şerifine göre; genel tecelli bütün cennet ehline ve bir cuma günü kadardır. Özel tecelli ise; müminlerin ilim ve ameldeki olgunluklarına göredir. En yüksek derecede olanlar, her zamanAllah’ı (cc)müşahede ederler. Allah’ı (cc)dünyada görmek “Hiçbir göz onu (dünyada) ihata ve idrak edemez; fakat o (ilmiyle) bütün gözleri (varlıkları) ihata eder. O bütün incelikleri bilir ve her şeyden haberdardır.” (En'âm, 103) “Musa tayin ettiğimiz vakitte gelip Rabbi ona hitap buyurunca: ‘Rabbim! Bana (kendini) göster; sana bakayım!’ dedi. (Rabbi) buyurdu ki: ‘(Sen) beni (bu dünyada) asla göremezsin; fakat dağa bak, şayet o yerinde durabilirse, o halde (sen de) beni görebilirsin!’ derken Rabbi dağa tecelli edince onu paramparça etti; Musa da bayılarak (yere) düştü! Nihayet ayılınca: ‘(Rabbim!) seni her noksanlıktan tenzih ederim! (Bu talebimden dolayı) sana tevbe ettim ve ben iman edenlerin ilkiyim!’ dedi.” (A'râf, 143) Bu ayetlerden açıkça anlaşıldığı üzere dünyada Allah’ı (cc) görmek mümkün değildir.

*Dünyâda Cenâb-ı Hakk’ın künh-ü Zâtını görmek ise sahip olduğumuz gözler ile imkân dışıdır. Çünkü gözlerimizin görme özelliği, boyutu, eb’adı, çapı, görüş ufku ancak yaşadığımız âlemdeki maddî ve cismânî şeyleri görebilecek mâhiyettedir. Çıplak bir görüşle güneşe bir süre baktığımızı farz etsek gözlerimiz kamaşmakta; daha da ilerisi, kör olma tehlikesiyle yüz yüze gelmekteyiz. Güneşin aydınlığını ve nûrunu görmekten âciz kalan gözlerimizin, daha dakîk ve daha lâtîf nûrânî varlıkları, meselâ cinleri, melekleri ve rûhânîleri ise tamamen göremediğini biliyoruz.

 “Gözler O’nu göremez! O ise bütün gözleri görür. O Latîf’tir, Habîr’dir.En’âm Sûresi, 6/103

Allah’ı (cc) rüyada görmek “Rüyanın en hayırlısı, kulun Rabb’ini görmesi veya peygamberini görmesi yahut Müslüman olan anne babasını görmesidir.” (Akâid, Ömer Nesefî) Bu hadis-i şerife dayanarak ehl-i sünnet âlimlerinden çoğu rüyada Allah’ın (cc) görülebileceğine hükmetmiştir. İmâm-ı Âzam, İmâm-ı Ahmed Bin Hanbel, Kurra-i Seb’a'dan Hamza ve Muhammed b. Ali Tirmizi gibi bir çok zât rüyalarında Allah’ı (cc) gördüklerini rivayet etmişlerdir. Ehl-i sünnet âlimlerinin büyüklerinden İmâm Âmidî ve Saadettin Teftazanî; rüyada Allah’ı (cc) görmeye hiçbir engel olmadığını fakat bu görüşün bir çeşit gözlem olup, göz ile değil kalp ile olduğunu belirtmişlerdir. Rüya tabircilerinin imamı Muhammed İbn-ü Şirin de: “Rüyada Rabbi'ni gören kimsenin rüyası, onun cennete gireceği şeklinde tabir olunur.” demiştir. 

Allah’ı rü’yâda görmekle ilgili bir takım sâlih insanlar hakkında gelen rivâyetlere gelince; bu tür rivâyetleri ne inkâr etmeli, ne de fevkalâde büyütmeli! Allah’ın künh-ü Zâtını gözler göremediği gibi, rü’yâda rûhen görmek de imkân dışıdır.  Ancak bir lütf-u ilâhî ve bir rahmet eseri olarak Cenâb-ı Hakk’ın, kulunu, rü’yâsı içinde, binler perdeler gerisinden bir isminin veyâ bir sıfatının nûruna mazhar kılması mümkün ve vâki olabilir.     

Nebiler Sultanı rüyalara misafir olur mu?

*Peygamber Efendimizi (asm) şehadet alemindeyken görmüş olmak şarttır. Öyleyse Onu (asm) vefatından sonra ister rüyasında isterse uyanık olarak görenler sahabi değillerdir. (Fethu'l-Bari, XIV, 136; Tedribü'r-Ravi, II, 210)                                                                                                                                        Alimlere göre rüyada Efendimiz’i görmenin delaletleri:                                                                 Gamdan sonra feraha, Bir sıkıntının akabindeki rahatlığa, Nimetlerin artmasına, Tevbenin kabulüne, Ahirette şefaate nâil olma ve Cennet’te O’nun (sallallahu aleyhi ve sellem) gül cemalini açıktan açığa görme yoluna girmeye işarettir. Efendimiz’in rüyada hüzünlü ve münkesir görülmesi ümmete bir uyarıdır. Böylesi rüyalar bizi kendimizi tekrar gözden geçirmeye yönlendirmeli. Çünkü Resulullah gayet parlak bir ayna gibidir ki, o aynaya bakan kendi şeklini görür.

MUHAMMED’E MUHAMMED’E

Canı dilden aşık oldum

Muhammed’e Muhammed’e

Mevlam layık eyle bizi

Muhammed’e Muhammed’e

  Aklı olan arif olsun

Ciğer yansın püryan olsun

Bir canım var kurban olsun

Muhammed’e Muhammed’e

Rüyada görüştür bizi

Murada eriştir bizi

Mevlam sen kavuştur bizi

Muhammed’e Muhammed’e

  Gusül

Gusül (Boy) abdesti nasıl alınır?

Gusül (Boy Abdesti)

Eğer cünüp oldunuz ise, boy abdesti alın.Maide 5/6

Gasl, yıkamak demektir. Gusül ve iğtisal da, yıkanma anlamını taşır. Din deyiminde gusül: Bütün bedenin yıkanmasıdır, boy abdesti alınmasıdır. Buna taharet-i kübra (büyük temizlik) denir. Böyle bir temizliği gerektiren hal cünüplüktür. Ayrıca kadınların hayız ve nifas kanlarının sona ermesidir. Cünüplük hali ise, aşağıda açıklanacağı üzere, şehvetle meninin atılmasından ve cinsel ilişkiden meydana gelir. Buna "cenabet olmak" ta denir.

Kısaca gusül abdestini nasıl alırız?

Gusletmek, yani boy abdesti almak isteyen bir kişi önce besmele okur ve :"Niyet ettim Allah rızası için gusül abdesti almaya" diye niyet eder. Elleri bileklere kadar yıkadıktan sonra edep yerlerini temizler. Bundan sonra sağ avucuyla ağzına üç kere su alır ve her defasında ağzını boğazına kadar gargara şeklinde çalkalar. Oruçlu ise boğazına su kaçmamasına dikkat eder. Sağ avucuyla burnuna, genzine kadar üç defa su çeker, her defasında sol eliyle burnunu temizler. Bundan sonra tıpkı namaz abdesti gibi abdest alır.

Abdest aldıktan sonra önce başına, sonra sağ, daha sonra da sol omuza üçer defa su döker ve vücudunu yıkar. Suyu her döküşte elleriyle vücudunu iyice ovuşturur. İğne ucu kadar kuru yer kalmaksızın vücudun her tarafını güzelce yıkar. Gusülde bıyık, saç ve sakal diplerine suyun iyice işlemesi için ovuşturulur. Göbek boşluğu, küpe delikleri dikkat edilerek yıkanır. Böylece gusül abdesti almış oluruz.

* Bayanlar ve Erkekler aynı şekilde gusül abdesti alır. Bayan için ayrı erkek için ayrı bir boy abdesti alınış şekli yoktur.

Guslü (Boy abdesti) Gerektiren Haller:

a. Cünüplük: Cinsî münasebet, ihtilam ve ne şekilde olursa olsun meninin vücut dışına çıkması boy abdestini gerektirir.                                                                                                             b. Hayız ve Nifas (Lohusalık): Hayız ve nifas hali sona erince gusül farz olur.                                  Şehvetle yerinden ayrılan ve şehvetle dışarıya atılan bir meniden dolayı gusletmek gerekir. Şehvetle yerinden aynlıp, şehvet kesildikten sonra dışarıya atılan meniden dolayı da, İmamı Azam ile İmam Muhammed'e göre, gusletmek gerekir. Fakat İmam Ebu Yusuf'a göre gusül gerekmez.

Rüyada şehvetle ayrılan bir meninin, şehvet kesildikten sonra dışarıya akıtılmasını sağlamak için tenasül organını tutmak ve sonra dışarıya akıtmakta, misafir ve soğukta bulunanlar için İmam Ebu Yusuf görüşünü seçmekte kolaylık vardır. Bu yönden bu görüşün tercih edilmesini uygun görenler vardır. Bakmak ve dokunmak suretiyle şehvetle gelen meniden dolayı da gusletmek gerekir.

Cinsel ilişki halinde sünnet yerinin veya o kadar bir kısmın duhulü ile, buluğ çağına ermiş erkek ve kadının gusletmeleri gerekir. Meninin gelip gelmemesine bakılmaz. Bunlardan yalnız biri buluğ çağına ermiş ise sadece ona gusül gerekir, diğerine gerekmez. Ancak buluğ çağına yaklaşmış bir devrede ise, yıkanmadan namaz kılmasına izin verilmez. Namaza devam için taharette tedbirli olmak lazımdır. Bu ve buna benzer hangi haller olursa olsun ihtiyat olan yol gusletmek suretiyle şüpheli hallerden sakınmaktır.

Uykudan uyanan kimse, yatağında, çamaşırında veya bedeninde bir yaşlık görünce bakılır: Eğer rüyada cinsel ilişkide bulunduğunu hatırlıyorsa, gusletmesi gerekir. Yaşlığın meni olup olmamasında şüpheye düşmesi bir önem taşımaz. Ancak ihtilam olduğunu hatırlamadığı takdirde, yaşlığın mahiyetinin ne olduğu üzerinde durulmaz ve gusül gerekmez. Çünkü akıntının şehvetle geldiği bilinmemektedir. Bu mesele İmam Ebû Yusuf'a göredir, İmamı Azam ile İmam Muhammed'e göre, gelen akıntının mezi olduğunu anlıyorsa, gusl etmesi gerekmez. Fakat meni olduğunu biliyor veya şübheye kapılıyorsa, gusletmesi gerekir. İhtiyata uygun olan da budur. Onun için fetva buna göredir.

Yatağından uyanıp kalkan kimse, ihtilam olduğunu hatırladığı halde, tenasül organında bir yaşlık görse gusletmesi gerekir. Ayakta veya oturduğu yerde uyuyan kimse, uyanıp da bu organında bir yaşlık görse, bakılır: Eğer bu yaşlığın meni olduğuna kanaati varsa veya uyumadan önce bu organı hareketsiz bir halde idi ise, gusletmesi gerekir. Fakat böyle bir kanaati yoksa ve tenasül organı da önceden uyanık durumda idi ise, gusletmesi gerekmez. Bulunan yaşlığın mezi olduğuna hükmedilir. Çünkü organın uyanık olması, mezinin çıkmasına sebeb olur.

Sarhoş veya bayılmış olan bir kimse uykusundan uyanıp da, kendisinde meni bulacak olsa, gusletmesi gerekir. Mezi bulacak olsa yıkanması gerekmez.

İdrarını yaparken, tenasül organı uyanık olduğu halde meni gelse, yıkanması gerekir. Organ uyanık olmayınca; gusletmek gerekmez, çünkü uyanıklık şehvetin bulunmasına delildir.

Bir erkek veya bir kadın rüyada ihtilam olsa da, meni dışarıya çıkmış olmasa, yıkanmak gerekmez. İmam Muhammed'e göre, böyle bir kadının ihtiyat olarak yıkanması gerekir. Çünkü kadından çıkacak bir sıvının yine ona dönmesi ihtimali vardır.

İhtilam olan veya cinsel ilişkide bulunan bir kimse, idrarını yapmadan veya çokça yürümeden veya yatıp uyumadan yıkansa da, sonra kendisinden meninin arta kalan kısmı çıkacak olsa, ikinci kez yıkanması gerekir. Fakat idrarını yaptıktan veya epeyce yürüdükten veya uyuduktan sonra şehvetsiz olarak gelecek meni guslü gerektirmez. Çünkü bu durumda o meni, yerinden, şehvet olmaksızın ayrılmış bulunur. Yine bir kadından, yıkandıktan sonra, kocasının menisi çıkacak olsa, tekrar gusletmesi gerekmez.

Bir yatakta yatıp uyuyan iki kimse, uyandıkları zaman ihtilam olduklarını hatırlamayarak yatakta meni gibi bir yaşlık görseler veya kurumuş meni görüp de o yatakta kendilerinden önce başka bir kimse yatmış olsa bu durumda meninin kime ait olduğu bilinmese her ikisinin de ihtiyaten yıkanması gerekir.

Şehvet olmayıp da döğülmeden, ağır bir yük kaldırmadan ve yüksek bir yerden düşmeden dolayı meni gelmesiyle gusül gerekmez.  (İmam Şafî'ye göre bu hallerde de gusül abdesti gerekir.)

Yerinden şehvetle ayrılan bir meni, bedenin dışına veya dış hükmünde olan yere çıkmadıkça gusül gerekmez.

Bakire bir kızın bekaretini yok etmemek sureti ile yapılan bir ilişkide meni gelmeyince gusül gerekmez; çünkü bekaret, sünnet yerine kadar duhule engel olmuş demektir.                                           Cünüplük, hayız veya nefselik (loğusalık) halinde iken, gayrimüslim bir kadın veya gayrimüslim bir erkek ihtida etse, gusletmesi farz olur. Hayız veya nefseliği son bulmuş olsa da, yıkanmamış bulunsa, yine gusül gerekir. Fakat yıkanmış bulunan veya henüz cünüplük, hayız ve nefselik haline düşmemiş olan erkek veya kadın gayrimüslim ihtida etse, yıkanması mendub olur.

Gusül Abdestinin Farzları:

1. Ağza su alıp boğaza kadar çalkalamak.                                                                                      2. Burna su çekip yıkamak.                                                                                                       3. Bütün vücudu ıslanmayan yer kalmayacak şekilde yıkamak.

Gusül Abdestinin Sünnetleri:                                                                                                1. Gusle niyet etmek.                                                                                                         2. Besmele ile başlamak.                                                                                                              3. Bedenin bir tarafında pislik varsa onu önceden güzelce temizlemek.                                    4. Avret yerini yıkamak                                                                                                           5. Gusülden evvel abdest almak.                                                                                                   6. Bedenine üç defa su dökmek ve suyu bedenin her tarafına ulaştırmak.                                                     7. Su dökünmeye baştan başlamak, sonra sağ omzuna, sonra sol omzuna dökmek ilk defa döktüğü zaman bedeni ovmak ve suyu bedenin her tarafına ulaştırmak.                                             8. Ayağının olduğu yere su birikirse, abdest aldığı zaman ayak yıkamasını sonraya bırakmak.                    Kaynak: Büyük İslam İlmihâli, Türkiye Cumhuriyetinin beşinci Diyanet İşleri Başkanı, Ömer Nasuhi Bilmen

Gusl

Guslün farzı üç müdür? Elbette a canım, elbette a canım, Gusül almak güç müdür? Kolaydır a canım, kolaydır a canım Ağza üç kere dolu dolu su vermek, Buruna üç kere dolu dolu dolu su çekmek, Sonra da bütün vücudu yıkamak, İşte budur temiz ve huzurlu olmak                                                                                                

Günah

Farsça bir kelime olan günah, lügat-ta; "suç" anlamına gelir. Terim anlamı ise; "Allah'ın emirlerine aykırı olan ve ahi-rette cezayı gerektiren iş, dini suç" mana­sına gelmektedir. Bütün dini yasaklara günah diyoruz.

Günah, her konuda Allah ve Peygamberin emir ve yasaklarına muhalefet etmektir.

Günahtan sakınmanın en etkin çaresi, günaha giden yolu kapamak, bir daha o günaha yaklaşmamak ve günah işlememek için Allah’a verdiğimiz sözü her an hatırda tutmaktır. Buna rağmen insan bir günah işlenmişse, bu günahtan pişmanlık duymalı ve hemen  tövbe edip Allah’tan af dilemelidir.

KUSUR ARAYAN “ KUSURSUZ ” İNSAN N.H.

Az Nimeti az sanma,kimden geldi ona bak

Az günahı az sanma kime karşı ona bak! (Kalemdar)

"Hayret edilir o kimseye ki, hayatında zararı dokunacak yemeklerden kaçınır da, vefatında zararı dokunacak günahlardan kaçınmaz." Zeynelabidin

Günahları örtün ki Allah da örtsün! HANGİMİZİN günahı yok ki? Hangimiz melek kadar temiz, saf ve berrağız. Hiçbirimiz. Her birimizin kendimize göre bir günahı vardır.

 “Annesinden doğan her insan fıtrat üzerine tertemiz doğar” (Müslim, Kader, 25

Peygamberlerden başka hiç kimse masum yani günah işlemekten korunmuş değildir. Peygamberlerde bulunması gerekli sıfatlardan birisi ''İsmet'' sıfatıdır ki, onlar günah işlemekten korunmuşlar demektir. Peygamberlerin dışında bu sıfat kimsede bulunmaz. Peygamberimiz (s.a.s.) buyuruyor:

  “Ademoğlunun hepsi günah işler. Günah işleyenlerin en hayırlısı ise tövbe edenlerdir.( İbn Mâce Zühd, 30.)

Şüphesiz Allah, insanı boş yere yaratmadığı gibi,  Mü’minûn,23/115.

onu başı boş da bırakmamıştır. Kıyâme,75/36  

Onu ibadetle yükümlü kılmış, Zariyat,51/56  

O ki, hanginizin daha güzel davranacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır. O, mutlak galiptir, çok bağışlayıcıdır. Mülk, 67/2. 

İnsanın bu imtihanda başarılı olabilmesi, yaratılış gayesi olan kulluk görevini yapabilmesi, ilâhî azaptan kurtulup cennet nimetlerine nail olabilmesi; iman edip sâlih ameller işleyebilmesine; inkâr ve isyandan uzaklaşıp günahlardan sakınabilmesine bağlıdır.

*Eğer yasaklandığınız büyük günahlardan kaçınırsanız, sizin küçük günahlarınızı örteriz ve sizi şerefli bir yere sokarız.Nisa 4/31 İnsanlar, melekler gibi yaratılışları icabı günahtan korunmuş değildir, günah ve suç işleme kabiliyetleri vardır, faziletleri de. Faziletleri, nefsani arzularına karşı geldikleri mücadeleden gelmektedir. Kul elinden geleni yapınca Mevla, ufak tefek kusurları örtecek, yüze vurmayacaktır.

Kur’anda zikredilen bazı büyük günahlar şunlardır:

Günah, Kur’an’da ayetlerde belirtilen Allah’ın sınırlarını ( hududullah ) aşmaktır:

Kim Allah'ın sınırlarını aşarsa, şüphesiz kendine zulmetmiş olur. Talak, 65/1

- Hırsızlık yapmak (Maida:38)

- Allah‟a ortak koşmak ( Maida:72)

- içki içmek, kumar oynamak ( Maida:90)

- Cana kıymak ( İsra:31+33)

- Zina etmek ( İsra:32)

- Ana babaya isyan etmek ( İsra:23)

- Yetim malı yemek ( Nisa:10)

- Yalan söylemek, yalan Şahitliği yapmak (Nisa:137)

- Büyü yapmak ( Bakara:102)

- Faiz yemek ( Bakara:275)

- İnsanları Allah yolundan alıkoymak (Bakara:219)

- Temizi pis olanla değiştirmek (Nisa:2)

Hadislerde zikredilen bazı büyük günahlar şunlardır:

- Allah‟a ortak koşmak

- Cana kıymak, çocuğunu öldürmek

- Komşusunun namusunu kirletmek ( Tecrid-i Sarih Ter.11/38)

- Kişinin ana babasını lanetlemesi ( Age:8/122)

- Yalan söylemek ( Age:8/68)

- Lanetleşmek, içki içmek, çalgı çalıp eğlenmek, zina etmek ( Ramun-el Ehadis:53/18)

  Âlimlerimiz, “Günahın küçüklüğüne büyüklüğüne bakma, kime karşı suç işlediğine bak” demişlerdir. Dolayısıyla Allah’ı tanımaya, kulluğa engel olan, Allah ile kulun arasına perde olan herşey günahtır ve uzak durulması gerekir.

Bataklığa tohum ekenler:

*Ne ekersen onu biçersin.

Dünya tarlasına günah ve zulûm tohumları ekenler, ahirette ancak azap çiçekleri biçerler.

*Ağaç istiyorsan tohum ekmelisin. Cenneti istiyorsan ibâbet etmelisin.

1-Tevbe

Günahların affı:

Allah’ın rızasına uygun yapılan ameller günahları affediricidir.

Nasuh tevbesi ile tevbe etmek.

Tevbenin şartları: Allah hakkıyla ilgili bir günahtan tevbenin sahih olabilmesi için şu şartları taşıması gerekir:

a- İşlenen günaha pişman olup üzülmek: Hz. Peygamber; “Pişman olmak, tevbedir” İbn Mâce, Zühd, 30; Ahmed b. Hanbel, a.g.e., I, 423.

Günaha pişmanlık, dil ve kalp ile yapılmalıdır.

b- Günahı işlemeyi terk etmek. Kur’ân-ı Kerim’de; “Kim yaptığı haksızlıktan sonra tevbe eder, halini düzeltirse, şüphesiz ki Allah, onun tevbesini kabul eder. Çünkü Allah, çok bağışlayan ve merhamet edendir” Mâide,5/39.buyurulur.

Ġnsanın durumunu düzeltmesi, içinde bulunduğu an emredilenleri yerine getirmesi ve yasaklananlara

yaklaşmaması ile mümkündür. Dolayısıyla içki içmek, kumar oynamak gibi Allah hakkıyla ilgili günahlardan tevbe eden kişi, geçmişte onları yaptığından dolayı pişman olup üzülmeli ve onları terk etmelidir. Namaz kılmamak, oruç tutmamak gibi günahlardan tevbe eden kişi ise, geçmişte onları yerine getirmediğinden dolayı pişman olmalı, bu emirleri bir daha terk etmemeli ve kılmadığı namazları kaza etmeli,

tutmadığı oruçların keffaretini yerine getirmelidir. İbn Hacer, a.g.e., XI, 86, 103; Aliyyü’l-Karî, Şerhu Kitâbi’l-Fıkhi’l-Ekber, s. 235.

c- Bir daha günah işlememeye kesin karar vermek. İbn Hacer, a.g.e., XI, 106.

Bazı alimler bu şartlara, günah işlenen yeri terk etmeyi, Ancak Hz. Peygamber’in; “Günde yetmiş kere günaha dönse bile, istiğfâr eden ısrar etmiş olmaz” Ebû Dâvûd, Süleymân b. el-EĢ’as es-Sicistânî, Sünenü Ebî Dâvûd, Çağrı Yay., Ġstanbul, 1992, Salât, 361; Tirmizî, Deavât, 106

Kul hakkıyla ilgili bir günahtan tevbenin sahih olabilmesi için, yukarıda belirttiğimiz üç şartla birlikte hak sahiplerinin haklarından arınmak da gereklidir. Kul haklarından arınmak, ya kul haklarını sahiplerine geri vermek veya sahibinden helallık almakla mümkün olur. Nevevî, a.g.e., XVII, 59; Ġbn Hacer, a.g.e., XI, 85; Aliyyü’l-Karî, a.g.e., s. 235

“Kim din kardeşine bir zulüm yapmışsa -ki ahirette altın ve gümüş yoktur- ahirette kendi salih amellerinden alınıp haksızlık yaptığı kardeşine verilmeden, eğer salih amelleri bulunmazsa kardeşinin kötülükleri alınıp ta kendi üzerine yüklenmeden önce onunla dünyada helalleşsin” Buhârî, Rikâk, 48; Tirmizî, Sıfatu’l-Kıyâme, 2.

Hz. Peygamber kul haklarını iade etmeyenlerin ahirette düşeceği durumu ise şöyle bildirir: “Şüphesiz ki ümmetimden iflas eden, kıyamet günü namaz, oruç ve zekât sevabıyla birlikte şuna sövmüş, buna zina isnat ve iftirasında bulunmuş, şunun malını yemiş, bunun kanını dökmüş, şunu dövmüş olarak gelip de iyiliklerinin sevabı şuna buna verilen ve üzerindeki kul hakları bitmeden sevapları biterse, hak sahiplerinin günahları alınıp kendisine yüklenen sonra da cehenneme atılan kimsedir” Müslim, Birr ve’s-Sıla, 59; Tirmizî, Sıfatu’l-Kıyâme, 2; Ahmed b. Hanbel, II, 303, 334

.

    2- İstiğfâr

İstiğfâr, geçmişte yapılan günahların kötülüğünden korunmayı istemek. İbn Kayyimi’l-Cevziyye, Muhammed b. Ebî Bekr, Medâricü’s-Sâlikîn, Beyrut, 1973, I, 308; İbn Manzûr, a.g.e., V, 26; Âlûsî, a.g.e., VI, 207.

,tevbe ise gelecekle ilgili olup günahlara tekrar düşülmemesini istemek ve onlardan korunabilmek için Allah’a sığınmak manasına gelir. Âlûsî, a.g.e., XI, 207; İbn Ebi’l-İzz, a.g.e., s. 327-328; İbn Kayyim, a.g.e., I, 308.

*Sen aralarında iken Allah onlara azap etmez. Onlar istiğfar ederlerken de Allah onlara azap etmez.

Allah (c.c.) Nuh'u gemiye bindirdikten sonra kafirleri helaketti. Musa'yı denizin karşı tarafına geçirdikten sonraFiravunu helak etti. Lut'u şehirden çıkardıktan sonra imansızahlaksızları helak etti.Bir toplumun içinde gerçekten salih bir insan varken veyabir toplum, yaptıklarından pişman olup Allah'a af talebinde bulunurken, Allah o toplumu helak veya azap etmez.1607[41] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 3/289.

Kur’ân-ı Kerim’de Allah’tan korkan müminlerin özelliklerinden birinin de bile bile günah üzerinde ısrar etmemek olduğu şöyle bildirilir: “Bir de onlar bile bile, işledikleri (günah) üzerinde ısrar etmezler”Âl-i İmrân,3/135.

Hz. Peygamber; “İstiğfâr eden ısrar etmiş olmaz, günde yetmiş kere (günaha) dönse bile” Ebû Dâvûd, Salât, 361; Tirmizî, Deavât, 106. buyurarak ayette ifade edilen ısrarın, günah işledikten sonra istiğfâr etmemek olduğunu bildirir.

İstiğfarın yani Allah’tan bağışlanmayı dil ile ifade etmenin, günahların bağışlanmasına sebep olduğu bir çok hadiste haber verilmiştir. Mesela, Enes b. Mâlik’ten rivayet edilen bir kudsî hadiste Hz. Peygamber şöyle buyurur: “Allah Teâlâ şöyle buyurdu: Ey Ademoğlu! Sen bana dua ettiğin ve benden affını umduğun sürece, işlediğin günahlar ne kadar çok olursa olsun, onların büyüklüğüne bakmadan seni bağışlarım. Ey Ademoğlu! Günahların gökyüzünü kaplayacak kadar çok olsa, sonra da benden affını dilesen, seni affederim. Ey Ademoğlu! Sen yeryüzünü dolduracak kadar günahla karşıma gelsen, fakat bana hiçbir şeyi ortak koşmamış olsan, şüphesiz ben de seni yeryüzü dolusu bağışla karşılarım” Tirmizî, Deavât, 98; Ahmed b. Hanbel, a.g.e., V, 172.

Nefsâni duyguların esiri  olmamak için dua ve niyazla Allah’a sığınmalı, günaha tahrik eden ortamlardan uzaklaşmalıyız. Mahşer gününde  mahcup bir duruma düşmemek için Yüce Allah’ın bizi görüp gözettiğini, her halimizden haberdar olduğunu, asla unutmamalıyız. Günahlarımıza derhal tevbe etmeli ve şimdiden O’nun eşsiz rahmet ve mağfiretine     sığınmalıyız. Çünkü Allah,  samimi olarak tevebe eden kullarını sever ve tevbelerini kabul buyurur.

Günahlarımızdan arınmak için Allah tövbe kapısını her zaman açık bırakmıştır. Nitekim âyet-i kerimede şöyle buyrulmuştur: “ Deki: Ey kendi nefisleri aleyhine haddi aşan kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin. Çünkü Allah bütün günahları bağışlar. Şüphe yok ki O, çok bağışlayan, çok esirgeyendir.”  Zümer 39/53

Kur’an-ı Kerim’de Allah bizlere nasıl tövbe ve dua edeceğimiz hususunda da örnekler verir.  Bunların başında Hz. Adem ile Havva validemizin tövbesi gelir. Onlar Allah Teâla’ya şöyle yalvarıp yakarmışlardı. “Rabbimiz! Biz kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka hüsrana uğrarız.” Araf, 7/23.

Manevî temizliğin temeli olan tövbe, günahtan pişman olmak, bir daha o günaha dönmeme konusunda kararlı olmak ve kul hakkıyla ilgili günahlarda hak sahipleriyle helalleşmektir. En geniş anlamıyla tövbe, dinimizin yasakladığı kötülüğe götüren bütün sebeplerden ve kötülüklerden uzak durmak, kötü duyguları kalbimizden silmek, ibadetleri yerine getirmek, riya ve gösterişten sakınmak, hülasa haramlardan ve yasaklardan kaçınmak demektir.

  Günahın büyüğünden küçüğünden, gizlisinden açığından uzak durmaya gayret edelim, Günah asla hayır getirmez; başlangıçta tatlı ve çekici gelse de sonu acıdır hüsrandır. Bu hep böyle olmuştur.Allah hepimizi günahlardan uzak duranlardan ve günahından tövbe edenlerden eylesin.

Gül

  Katmerli, kokulu çiçekleri olan, pek çok türleri bulunan gülgillerin örnek bitkisi.                     Cennetin bir gülü dünyaya gelmiş olsaydı bütün dünya bu bir gülle çok güzel kokacaktı ve dünyanın hiçbir pisliği de o güzel gülün kokusunu bastırmayacaktı.

*Gökyüzü yarılıp gül gibi (kızardığında), yağ gibi eridiğinde. Rahman 55/37

Gül güzeldir şüphesiz ama ömrü kısadır. Kısa süren bu güzelliği nasıl sadece bahar şartlarında yaşamak mümkünse, bir göz açıp yummuş gibi çarçabuk geçip gidecek dünya hayatını da ancak İslâm’ın bahara benzeyen zemininde güzelleştirmek mümkün olabiliyor. Öte yandan gül, dikenlere rağmen açılıp güzelliğini sergilediğine, dikenin varlığı gülün güzelliğine mani olmadığına göre, “gül gibi geçinmek”, meşakkatsiz bir ömür manasına gelmiyor. Yahut bu deyim, türlü sıkıntılar içinde de insanın güzel bir yürüyüşle dünya üzerinden geçip gidebileceğini böylece anlatıyor. Yani en güzel örnek olan Hz. Peygamber s.a.v.’e işaret ediyor aslında. Yürüyüşünüzdeki gül güzelliği, ihtişam, konfor ve debdebe ile değil; kanaatle, ancak kifaf miktarı, yani yaşamaya yetecek kadar rızık talebi ile her dem tazeleniyor. Fakat yol üzerindeki makam, servet, şöhret tuzaklarına gözünüz kaydığı an vakitsiz soluveriyor. Gül gibi geçinip gitmek varken, dünyadan geçemeyip geçimsizliğe düçar olmak akıl kârı mıdır öyleyse?

Peygamber Efendimiz (sav)'e de  bir sembol bulmakta gecikmemiş ve O'na (sav) GÜLsembolünü layık görmüştür. Kültürümüzde gül, Peygamberimiz (sav)'in, Peygamberimize (sav) duyulan muhabbetin sembolüdür.

Gül, Peygamberimizin (sav) sembolü olduğu içindir ki Fatih O'na (sav) olan muhabbetini belirtmek için gül koklar. Onun içindir ki edebiyatımızda sevgililer hep güle benzetilir. Gül, Peygamberimiz (sav)'in sembolü olunca, ad olarak da kullanılmıştır.  Peygamberimiz (sav)'in sevgili zevcesi Hz. Aişe (ra)'nin adını, Peygamberimiz (sav)'in sembolüyle birleştirmiş AYŞEGÜLyapmıştır. 

Lafzatullah, yani Allah lafzı ile lale ilgisine gelince: Ebced hesabında bir durum var lâle ile Lafzatullahın değeri ikisi de 66 ya tekabül ediyor; bu nedenlede laleyi Cenab-ı Hakk'ın simgesi olarak sayanlar vardır. Bazı yörelerimizde "işi altmış altıya bağlamak" deyimi hala kullanılır. 

Resulullah aleyhisselatu vesselam buyurdular : Benim kokumu almak isteyenler kırmızı gül koklasınlar.  (Camiu’s – sağıyr – Menavi)

Gül bahçesine girenler gül olmasalar da gül kokarlar.Gül kokunu özledim Efendim.Gel o bayıltan renklerinle gönlüme dökül Bir gül olmak isterdim, dalımdan koptuğum an yalnız senin için kopayım ve yalnız senin yolunda solayım diye  Efendim                                    

Olgun insanda hem ilim, hem amel, hem de ilahî aşk birlikte olur  (Yunus.)                                   

Diyelim ki, bir gül bahçesi oluşturdunuz. Ertesi yıl o gül bahçesine hiç bakmadınız, budamadınız, sulamadınız.Sonu ne olur.          

Sözün bir gül ise sen bir gül bahçesisin. (Mevlana.)

“Eğer burnun koku alamıyorsa bâri güle kabahat bulma.” (Mevlânâ)

Gül düşünürsen Gülüstan olursun Diken düşünürsen Dikenlik olursun.(Mevlânâ)

“Toprakta yeşeren gül bahçesi yok olur, gö­nülde yeşe­ren gül bahçesi ise ne hoş ... (Mevlânâ)

Kuşlar farklı yerlerde yaşarlar. Karga leşi, baykuş viraneyi, bülbül de gülzarı sever. Bağda, bahçede, çiçekler içinde dolaşmakla beraber bülbül daha çok gül dalları ve yaprakları arasında görülür.   Ayrıca gül camiye, servi minareye, bülbül de Kur'an okuyan kişiye benzetilir.

Neredeyse gül ve bülbülden söz etmeyen şair yok.

Bir gül dalında durduğu müddetçe tazedir Bir gül çelenge düştüğü gün bir cenazedir.

Atasözlerimiz de güllerle bezeli: Gülü seven dikenine katlanır. Gülü tarife ne hacet, ne çiçektir biliriz;

  Yine sordum çiçeğe Gül sizin neniz olur, Çiçek eydür Ey dervi��, Gül Muhammed teridir.

  Gül Gibi Hayat

Güller Sultanı Efendimizin hayatı… Yani O’nun gibi yaşamak…Gül Gibi Hayat… O’nun ahlâkı ile ahlâklanmak...Gül Gibi Hayat… O’nun gibi düşünmek…O’nun gibi olmak… İşte o zaman;Âdetlerimiz ibadet olacak… Uyumak, dinlenmekYemek, içmekOturmak, kalkmak…

Seni övdüklerini sananlar Senden habersiz yaşıyorlar

Gül der ki yüzüm yüzlerden güzelken Ezer suyumu çıkarırlar bilmem neden. Bülbül şöyle der ona sanki içinden: Bir yıl dert çekmeden var mı bir gün sevinen?

İbret

Gonca gonca açan güller misk ü anber saçan güller

Ağlar ağlar zikrederler boynu bükük solan güller

Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet

Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret

  Gül budanır gonca olur bağ budanır onca olur

Yunus’un odunu gibi budanan kul doğru olur

Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet

Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret

  Sen de budan gonca iken gözüne batmadan diken

Pişman olur nadim olur budanmadan ömrü biten

Güllere bak al bir ibret hiç kimseye etme gıybet

Boynu bükük güller gibi ağla sen de Hakkı zikret

    Gülmek

Hoşuna ya da tuhafına giden olaylar, durumlar karşısında, genellikle sesli bir biçimde duygusunu açığa vurma.

Allah Rasûlü çok gülmezdi. Kahkaha ile gülenden hoşlanmazdı. O’ nun gülmesi, tebessümdü. Bazen de ön dişleri gözükürdü. Şöyle derdi: “Çok gülmeyiniz! Gülmenin aşırısı kalbi öldürür.”   (Tirmizi, Zühd: 2)

Kahkaha ile gülmek şeytandan, tebessüm etmek ise Allah tandır.(Tirmizî, Kenzül Hakâyık )

*Bir insanın nasıl güldüğünden terbiyesini, neye güldüğünden ise zekâsını ve seviyesini anlarsınız. Mevlana Celaleddin-i Rum

Gülmekde ölçü

Resûlüllah (s.a.v.)'in yüzünden eksik olmayan gülme şekli "Tebessüm" dür. Feyzü'l-Kadir,c. 5, sh. 183.

Namaz dışında gülmek abdesti bozmaz.Namazda iken gülmek, yanındaki şahısların duyabileceği şekilde sesli olarak gülmek hem abdesti hem de namazı bozar (Merğinani, I, 15). Namaz içinde "Kahkaha" yolu ile gülen kimsenin namazı ile birlikte abdesti de bozulur. Allah'ın huzurunda yaptığı ciddiyetsizlik, abdestinin de hükümsüzlüğünü tescil etmektedir.                                                          *O gün bir takım yüzler parıl parıl, Abese 80/ 38 * Güler ve sevinir. Abese 80/ 39                                      “Güler yüzle insanlara selâm vermen sadakadır.” (Câmiü’s-Sağîr, 4/1513)                                                    “Allah yumuşak ve güler yüzlü kimseyi sever.” (Câmiü’s-Sağîr, 2/503)

“Siz mallarınızla bütün insanları memnun edemezsiniz. Öyle ise, güler yüzlülüğünüz ve güzel huyunuzla onları memnun ediniz.” (Câmiü’s-Sağîr, 2/661)

“Allah’tan kork ve hiçbir iyiliği küçümseme. Bu, su isteyen birisine kovandan su vermek veya Müslüman kardeşini güler yüzle karşılamak dahî olsa.” (Müslim, Birr, 144; Tirmizî, Et’ime, 30)

İki çeşit gülme vardır:

Bir gülme vardır ki, Allah sever. Bir gülme vardır ki, Allah gazap eder. Allah’ın sevdiği gülme şudur: Kişi görmeyi arzuladığı bir din kardeşiyle karşılaşır ve onu gördüğünden dolayı sevinir.

Allah’ın gazap ettiği gülme ise, kişi incitici, eziyet verici, küçük düşürücü, alay edici, kaba veya batıl bir sözü hem gülmek ve hem de başkalarını güldürmek amacıyla söyler. Bu yüzden yetmiş kat Cehennem uçurumundan aşağı yuvarlanır. (Câmiü’s-Sağîr, 3/1149)

Gülmemekte ölçü

Gülme komşuna, gelir başına: İnsan başkasının başına gelen yıkımla alay etmemelidir. Gün olur, öyle bir yıkım kendisininde başına gelir.

 “Hazret-i Peygamber (asm) çok susar, az gülerdi.” (Müsned, 5/86)

Kur’ân, gereksiz gülmeye taraftar değildir. Buyurur ki:“Ağlayacak yerde gülüyorsunuz!..” (Necm, 53/60) Kazandıkları günahın cezası olarak, artık az gülsünler, çok ağlasınlar.Tevbe 9/82    İşledikleri günahların ahiretteki cezası şiddetlidir. Onun için onların gülmeleri değil ağlamaları gerekir “Siz benim bildiğimi bilseydiniz az güler çok ağlardınız. Yüksek dağlara çıkar, sızlanarak Allah’a yalvarırdınız. Çünkü kurtulup kurtulamayacağınızı bilemiyorsunuz.” (Câmiü’s-Sağîr, 4/1427 “Kim gülerek günah işlerse, ağlayarak cehennem ateşine girer.”(Câmiü’s-Sağîr, 4/1534)             

Peygamberimizin Gülmesi

Çok gülmek kalbi karartır!

Allah Resulü (sav) mütebessim idi. Ancak kahkaha atmaz, çok gülmezdi. “Çok gülme zira çok gülmek kalbi karartır” buyurmuştur. (Tirmizi, İbn Mâce)                                                                                  Hz. Aişe (ra) şöyle söylemiştir: “Ben Resûlullah (sav)’ı ciddi bir şekilde, küçük dili görünecek derecede güldüğünü görmedim. O sadece tebessüm ederdi.” (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi) Gülerken bazen gözlerini hafifçe yumardı. Dişleri dolu tanesi gibi parlardı. (Taberânî)                                     Sahabeden Abdullah bin Haris ise şöyle demiştir: “Resûlullah (sav)’dan daha çok tebessüm eden birini görmedim.” buyurmaktadır. (Tirmizi)                                                                                  Allah Resulü (sav), bir şeye sevindiği zaman, mübarek yüzü ay gibi parlardı. (Buhari, Müslim, Ebu Davut, Nesai, Tirmizi)                                                                                                            Efendimiz (sav) dünya ve nimetlerine dalmaz, bu konuda ashabını uyarırdı. Çok gülmenin iyi olmadığını hatırlatırdı. “Vallahi eğer benim bildiklerimi bilseniz, az güler çok ağlarsınız…” buyurmaktadır. (Tirmizi)

Müslüman’ın din kardeşine tebessüm etmesi de bir iyiliktir. (Buhari, Müslim, Tirmizi)                                      Ebu Zer (ra) anlatıyor!                                                                                                                                        Peygamber Efendimiz (as): “Ben, Cennet’e ilk önce girecek olan adam ile en son girecek olan şahsı yakinen bilirim. Kıyamet gününde, bir adam hesap mahalline getirilip, Allah tarafından meleklere:“Onun büyük günahlarını gizleyerek, kendisine, küçük günahlarını birer birer gösterin!” denir.Melekler de, bu adamın büyük günahlarını gizleyerek:“Sen, derler, filan senenin, şu gün, şu saatinde, şöyle günah işlemişsin! Adamcağız, bu suçlarını dili ile ikrar eder; inkâr etmez. Fakat tam büyük günahlarının da hesabının sorulacağı korku ve tedirginliği içinde iken denir ki:“Bu kuluma, işlediği bütün günahlarının yerine sevap verin.”Adamcağız, hiç de beklemediği bir şekilde, ceza yerine mükâfatla karşılaşınca, tamahkârlığı tutarak:“Benim daha birçok büyük günahlarım vardı, amel defterinde onları göremiyorum!Ebu Zer (ra) der ki, Bu adamın tavrı karşısında, Peygamber Efendimiz (as), dişleri görünecek derecede güldüler. (Tirmizi)

Dini Alaya Alan Fıkraları dinlemenin ve gülmenin sakıcası

Allah ve din ile alakalı uygunsuz bazı fıkralara gülmek ve bunları anlatarak yaygınlaşmasına vesile olmaktır. Yüce Allah’ın ve güzel dininin fıkralarda uygunsuz şekilde dillendirilmesi, anlatılanlarla insanların eğlenmesi ve bu esprilerin yaygınlaştırılması büyük bir hatadır. Allah’ın kudretini ve Kahhar sıfatını unutarak böyle bir gaflete bilerek ya da bilmeyerek düşen milyonlarca insan artık uyanmalıdır. Bu tür uygunsuz fıkraları yaygınlaştırmak yerine şahit olunduğu anda tepki gösterilmeli ve yanlışlığı dile getirilmelidir. Ayrıca, ayetlerin alaya alındığı ortamların terk edilmesi gerektiği Nisa Suresi 140. Ayette şu şekilde bildirilmiştir: "Allah'ın ayetlerinin inkar edildiğini ve onlarla alay edildiğini işittiğinizde, onlar bir başka söze dalıp geçinceye kadar, onlarla oturmayın, yoksa siz de onlar gibi olursunuz" (Nisa Suresi 140) Allah’ın, ayetleriyle dalga geçenleri cehennemle müjdelediğini unutmayalım ve bu konuya karşı çok duyarlı olalım inşaAllah. İşte, inkar etmeleri, ayetlerimi ve elçilerimi alay konusu edinmelerinden dolayı onların cezası cehennemdir. (Kehf Suresi, 106)

Ömrümde bir defa güldüm, ona da pişmanım. (İmam-ı a’zam)

Çok gülenin heybeti azalır, çok şaka yapan hafife alınır. (Hz. Ömer)

  Hasan Basrî şöyle derdi;"Peşinde cehennem olan şu gülene, sonu ölüm olan şu sevinçliye hayret ediyorum."

Hasan-ı Basri hazretleri de, kahkaha ile gülen bir gence, (Oğlum, Sıratı mı geçtin veya Cennete gideceğine dair bir garantin mi var da böyle gülüyorsun?) buyurmuş, o gencin de bir daha boş yere güldüğü görülmemiştir

Güzellik

Dünyada Güzellik Âhirette Güzellik

"Rabbimiz, bize dünyada da iyilik ve güzellik ver, âhirette de iyilik ve güzellik ver ve bizi Cehennem azabından koru!"Bakara 2/201

İşte böyle diyenlere kazandıklarından bir nasip vardır. Allah, hesabı çok çabuk görür.Bakara 2/201 Peki, hayatımızın, zamanımızın, canımızın, imkânlarımızın ne kadarını din için, ahiret ve Allah rızası için kullanmalıyız, 

Dünya hayatı ancak Allah rızası ve ahiret hayatı için bir araç niteliğindedir. Yani inanan kişi hayatını, zamanını, imkânlarını Allah rızası ve ahiret hayatını kazanacak şekilde kullanmalı ve kararlarını, tercihlerini de buna göre yapmalıdır.

De ki: Şüphesiz benim namazım, kurbanım, hayatım ve ölümüm hepsi âlemlerin Rabbi Allah içindir. En’am 6/162 Mealde kurban olarak tercüme ettiğimiz “nüsuk” kelimesi bazı müfessirlerce ibadet olarak açıklanmıştır.

Ümmet-i Muhammed olarak bizim de başta namazlarımızın ka’de-i âhirelerinde (son oturuş) ve daha başka zamanlarda da hep okuduğumuz bu dua Fatiha Sure-i kerimesinden sonra en çok okunan dua olmuştur.

Kaynaklara baktığımızda Hazreti Katâde'nin bir suâli üzerine, Enes b. Mâlik (radıyallahü anh) Hazretleri'nin, Peygamber Efendimiz'in dua ederken en çok bu âyette zikredilen dua-âyetini okuduğunu ve okunmasını tavsiye buyurduğunu naklettiğini ve yine Hazreti Enes'in kendisinin de dua edeceği zaman bu duayı hiç ihmal etmediğini öğreniyoruz. Müslim-i Şerif'te bu âyeti okuyarak dua etmenin fazileti hakkında birçok hadîs vardır. Bu eserdeki rivayetlerden birinde anlatıldığına göre, sahabe efendilerimizden birisi bir rahatsızlığa maruz kalmış, bu hastalık sebebiyle de iyice zayıflayıp bîtap düşmüştü. Peygamber Efendimiz hastalığa maruz kalan bu arkadaşını ziyarete gidip durumunu gördüğünde ona, "Sen dua ettiğin zaman nasıl dua ediyorsun, Cenab-ı Mevlâ'dan ne talep ediyorsun?" diye sordu. O zât da, "Allahım! Şâyet beni âhirette bir husustan dolayı cezalandıracaksan, benim cezamı ta'cil buyur ve beni şimdi cezalandır, diye dua ediyorum." dedi. Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) o zaman, "Fesübhanellah! Buna nasıl tahammül edebilirsin!" buyurdu. Ardından da "'Allahım, bize dünyada da iyilik ve güzellik ver, âhirette de iyilik ve güzellik ver ve bizi Cehennem azabından koru!' şeklinde dua etmeli değil miydin?" buyurdular. Daha sonra Efendimiz o sahabîye dua ettiler; o zât da Allah'ın izniyle şifa buldu. 

KURAN`A GÖRE DÜNYA VE AHİRET BİR BÜTÜNDÜR

Kuran kötülerin daha bu dünyada cehennemi yaşamaya başlayacağını, iyilerin ise cenneti daha bu dünyadayken yaşamaya başlayacağını söylüyor:

-Allah`ın mescitlerinde, Allah`ın isminin anılmasını engelleyen ve onların harap olmasına çalışan kimselerden daha zalim kim olabilir? Bunların oralara korka korka girmekten başka çareleri yoktur. Bunlara dünyada zillet, ahirette de büyük bir azap vardır. -O inkar edenleri, dünya ve ahirette şiddetli bir azaba çarptıracağım, onların hiçbir yardımcıları da olmayacak! (Al-i İmran suresi 56. ayet) -Allah da onlara hem dünya nimetini verdi hem de ahiretin güzel sevabını verdi; öyle ya Allah güzel iş yapanları sever. (Ali İmran suresi 148. ayet) (Bu ayette hem dünyada hem de ahirette cennet yaşamına, güzelliklere, nimetlere kavuşan insanlardan bahsediliyor. )

Rahman'ın Has Kulları kimlerdir??

Yüce Allah, inanan insanları Kur’an-ı Kerim’de çeşitli surelerde çeşitli ayetlerde anlatmakta ve onların özelliklerini açıklamaktadır.

“Rahmân'ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler” (Furkan 25/63)

“Kendini bilmez kimseler onlara laf attığında (incitmeksizin) “Selam!” derler (geçerler)” (Furkan 25/63)

“Rabbimiz! Cehennem azabını bizden uzaklaştır. Doğrusu onun azabı gelip geçici değil, devamlıdır.” derler. (Furkan 25/65)

“(O kullar), harcadıklarında ne israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar.” (Furkan 25/67)

“Yine onlar ki, Allah ile beraber (tuttukları) başka bir tanrıya yalvarmazlar, Allah'ın haram kıldığı cana haksız yere kıymazlar ve zina etmezler. Bunları yapan, günahı (nın cezasını) bulur.” (Furkan 25/68)

“Onlar, yalan yere şahitlik etmezler, boş söz ve işlere rastladıklarında vakarla oradan geçip giderler.” (Furkan 25/72)

“Kendilerine Rablerinin ayetleri hatırlatıldığında, onlara karşı sağırlar ve körler gibi davranmazlar.” (Furkan 25/73)

“Ey keremi bol Rabbimiz! Bize gözümüzün, gönlümüzün süruru olan temiz eşler ve nesiller ihsan eyle ve bizi takva sahiplerine önder kıl.” (Furkan 25/74)

*Allah da onlara dünya nimeti ile âhiret sevabının en güzelini birlikte verdi. Çünkü Allah iyilik yapan ve iyi kulluk edenleri sever.Ali İmran 3/148

Sözlü duanın yanında bir de fiili dua vardır.

Örneğin sigara içen birisi kanser vb. hastalıklara yakalanmak için fiili dua etmektedir. Derslerine günü gününe çalışan, sınavlarına hazırlık yapan birisi de sınıfını geçmek için fiili duada bulunmaktadır.

Bu açıdan fiilli dua ile sözlü dua arasında bir uyum bulunursa bu duanın kabul şartlarından olan samimiyeti ve ihlâsı gösterir.

Yani fiilen yapılması gerekeni yapmışlar. Ondan sonrada dua etmişler ama. Tarlaya

tohum atmadan buğday istenmez. Yarabbi şöyle buğday isterim diye, önce tohum atacaksın, gerekeni yapacaksın,süreceksin, sulayacaksın, gübresini vereceksin yağmurlama ile sulayacaksın ondan sonra "yarabbi Afettan koru, rızkı bol ver" diye dua edeceksin. Rab-bim bize dûan'm

adabını öğretiyor.

Dua, Allah’a (c.c.) sunulan bir dilekçedir. Yöntemine ve kurallarına uygun olarak yapılırsa kabul edilir. Dua insana kulluğunu hatırlatan güzel ve yararlı bir ibadettir. İnsanların evlerinin yanması, iflaslar, işten atılmaları, hastalıklar, her türlü işinin ters gitmesi… genellikle kalp kırmaların sonucudur.  Mutasavvıflar kalbin içinde gizli olan bir şeyden daha söz ederlerdi. Buna gönül (süveyda) derlerdi.Bunu yıkmak ise Kabe’yi yıkmakla eş tutulurdu. Kalp kırmak genellikle yanlışlıkla, gafletle, bilmeyerek olur. Tabii gönül yıkmak bilerek insanlara zulmetmekle olur ki onun bu dünyadaki cezası insandaki ibadet ve iman cevherinin alınması ile sonuçlanır. Peygamberimiz evinden dışarıya çıktığı zaman şu duayı yaptığı hadislerde geçmektedir: ‘Ya-Rabbim zulmetmekten ve zulme uğramaktan sana sığınırım.’ Öyle ya, her ne kadar insanların duasını almak, beddualarından uzak durmak gibi bir amacımız olsa da kader Allah’ın (c.c.) elindedir. Bizleri ağır şeylerle imtihan edebilir. Bu duaya da sığınmak akıl karıdır.

Ebu Hüreyre (r.a)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu: “Fakirlikten, darlıktan, zillete düşmekten, zulmetmekten ve zulme uğramaktan Allah’a sığınırız.” (İbn Mâce, Dua: 78; Ebû Davud, Salat: 367)

*“Sana güzellikten her ne ererse bil ki Allah’tandır, kötülükten de başına her ne gelirse anla ki sendendir…” (Nisa, 4/79)

Hayır ve şerrin Allah'dan olduğuna iman ediyoruz. Bu ayette ise hayrın Allah'dan, kötülüğün kendimizden olduğu bildiriliyor. Arada çelişki var gibi ama çelişki yoktur.Çünkü ateşin yakması için Allah'ın koyduğu tabiat kanunlarının olması şart. Ateş olsa benzin olsa da hava olmasa yangın olmaz. Kötülüğün oluşması için kişinin hevası olması şart. Bu, Allah'ın koyduğu kanun olması nedeniyle, hevayı da Allah yarattığı için "hayrı da şerri de yaratan Allah'dır" diyoruz. Günaha girilecek şeyle iradeyi bir araya getiren insan olması nedeniyle kötülük insana nispet edilmiştir.872[97] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 2/286.

  'Allah der ki, kimi benden çok seversen onu senden alırım.

Ve ekler, onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.

Ve mevsim geçer gölge veren ağaçların dalları kurur,sabır taşar,canından saydığın yar bile bir gün el olur.Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür.

Düşman kalkar dost olur.Öyle garip bir dünya.Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.Düşmem dersin düşersin.

Şaşmam dersin şaşarsın.En garibi de budur ya; öldüm der durur yine de yaşarsın.'' -Mevlana

eyk kS(�� eP� � >

Sıkıntı anında Hani çırpınırken uzanacak bir dost eli ararsınız, fakat bulamazsınız bir türlü; ve kala kalırsınız ya hani dertlerinizle baş başa, kimsesiz, dostsuzOzaman bilin ki Allah kimsesizlerin kimsesidir Bilin ki Allah dosttur: "Dost istersiniz Allah yeter!"YALNIZ DEĞİLSİNİZ:Herkesin ve her şeyin bittiği anlarda da Allah var!

Düğün

Bismillahirrahmanirrahim. Hamd Alemlerin rabbi olan Allah adır. Selat ve selamlarımız Hz. Muhammed e, ehline, ashabına ve tüm peygamberlerin üzerine olsun.                                                                                            Değerli misafirlerimiz hoşgeldiniz.                                                                                          Düğünde sizleride hayır dualarınızla birlikte aramızda görmekten mutluluk duyarız. Allah'ın (cc) rızasını kazanma yolunda                                                                                    Rasulü Hz Muhammet (sav)'in sünneti gereğince                                                                     Bu iki yavrumuzun yuvasını kuruyoruz.Aileleri,şahısları,eş ve dostları için hayırlı olsun.                          Bundan Sonraki yaşantılarında Evin içinde erkeğin sözü veya kadının sözü olmaz.                        "Allah'ın dediği olur.Söyleyenlerden Rabbim eylesin.

İstermisiniz düğüne rahmet melekler gelsin.                                                                                     Peygamber Efendimiz s.a.v.Düğünlerinizi mescitlerde yapınız.(Feyzü’l-Kadir,II/11;Hadis no:1198)           Demek ki,mescitte yepılması yasak olan şeyler düğün merasimlerinde de yasaktır..Diğer bir ifade ile,mescitlerde yapılamayan,düğün salonlarında da yapılmamalı.(Mehmet Paksu,Kadın,Evlilik va Aile) Düğünün amacı, evlenen çiftleri çevreye ilan etmek, duyurmaktır. Nitekim Peygamberimiz (s.a.v): “Evliliğin alâmeti nikâhın îlân edilmesidir.” Nesâî, Nikâh, 72  ifadesini kullanmıştır

Hazreti Adem Aleyhisselam ve Hazreti Havva validemizle cennette başlayan aile hayatı, Allah’ın takdir ettiği evlilik kanunu ile ademoğullarına intikal etmiş, İslâm dini ile ebedileşmiştir. Gerçekten İslâm dini, koyduğu kaidelerle aile hayatına cennet huzuru ve daimi bir baharın seması olmuştur.

Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir. (Nur Suresi:34/ 32)

Yüce Rabbimiz Kur`an-ı Kerimde şöyle buyurmaktadır: “Kendileriyle huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi Onun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir.” Rum,30/21

*Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:  "Evlenen, îmanın yarısını tamamlamış olur, kalan yarısı hakkında ise Allahtan korksun!" (Enes radıyallahu anh, Taberânî)

  ‘’Bereket bakımından nikahın en güzeli masraf olarak en kolay olanıdır.’’Ebu Davut Nikah 32 buyurmuştur.

  Nisa suresinde birinci ayetinde de aynı şekilde anlatıldığı gibi insan için hayatta önemli

olan eşdir. Dünyanın bütün nimetleri bu dünyada kalıcıdır.Fakat kişinin eşi kadın için erkeği, erkek içinde kadını öbür dünyaya beraber gidicidir.

Dünyada Ve Ahirette El Ele

Hz. Peygamber hadisinde;"Kadınlar erkeklerin tam ikiye ayrılmış bir parçasıdır"buyurmaktadır.3346[20] Tirmizi Taharet 83, Ebu Davut taharet 94

 Kişinin bakmakta, ilgilenmekte usanmadığı tek şey eşidir, ailesidir. Dünyanın en güzel manzaralı yerinde insan kalsa kalsa ençok bir iki ay kalır.Daha sonra eşine ailesine geri döner.

  İnsanın namusunu koruyan en sağlam kalesi imanıdır.

Ancak o kaleye saldıran düşmanlar çok fazladır.

Bu korunma yöntemlerinden biri de bekarların evlendirilmesidir.

(Ev alanla evlenene Allah yardım eder) Atasözleri genelde âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerin açıklaması mahiyetinde olur. Bu söz de, diğer atasözleri gibi doğrudur.

Deylemi’nin bildirdiği (Rızkı evlilikte arayın!) hadis-i şerifi gereğince, evlilik genelde rızık bolluğuna ve nimet çokluğuna sebep olur.

"Kadınlara davranışlarınız konusunda Allah’tan korkunuz. Çünkü siz onları Allah’tan emanet olarak aldınız." (Ebu Davud)                                                                                     

 "Evlilikte başarı yalnız aranan kişiyi bulmakta değil, aynı zamanda aranan kişi olmaktır.

Hayırlı bir eş insana dindarlıkta yardım eder, destek olur; ibadetleri muhabbetle beraberce yaparlar. Teheccüde beraber kalkarlar, orucu beraber tutarlar, hacca beraber giderler... Ne güzel...  

"Hayatta bir kere söyleyip günah işlememeli çünkü imtihanda hayatta bir kere.                                     İnsanlar ne der’’ diye değil, Allah ne der diye düşünelim.                                                     Ömrümüzde bir defa evleniyoruz diye mazeret aramayalım.                                                       “Mümin, bütün davranışlarında ölçülü olmalı, evlenirken ve düğün yaparken de aynı özelliğini muhafaza etmeli, israftan, aşırılıktan ve meşru olmayan eğlencelerden uzak durmalıdır. 

Uzmanlar, evlenmeden önce kişinin hem kendisini hem de evleneceği kişiyi tanıması gerektiğini söylüyorlar.Kişinin, kendisini tanımasının, evleneceği kişiyi tanımasından önce geldiğinin de altını çiziyorlar.                                                                                                         Evlenmenin, yeni bir yuva kurmanın sorumluluk üstlenmek ve ciddi bir hayat sınavına tabi tutulmaktır. Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah onları sever, onlar da Allah’ı sever) Maide 5/54 buyuruluyor. Allahü teâlâ, önce kendi sevgisini bildirmiştir. Yani sevilmeyen sevemez. Şu halde sevilmeye layık olmak için de İslam âlimlerinin bildirdiği yolda bulunmak gerekir.

(Herkesin değeri, söylediği güzel sözlere, yaptığı iyi işlere göre ölçülür.) [M. Cami]                           Her müslümanın, bilhassa yeni evlilerin, ehl-i sünnet olan ve haramlardan sakınan, ibadetini yapan salih müslümanlar arasında ev araması gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Ev satın almadan önce, komşuların nasıl olduklarını araştırınız! Yola çıkmadan önce, yol arkadaşınızı seçiniz!)[Şir’a]                                                                                                                               Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Tahrim 66/6

Yunus Emre ne güzel söylemiş:

Derviş Yunus der hoca

İstersen var bin hacca

Hepisinden iyice

Bir gönüle girmekdir

Yine bir başka anlamlı söz:

Kalbimin telini kırma,

Eklesen de düğüm kalır.

Düğün duası

Yâ rabbel âlemîn!

Senin emrine, Rasülü"nün sünnetine uymak amacıyla; hayatlarını birleştirme yolunda ilk adımlarını atmış bulunan bu kardeşlerimizin dünya ve ahiretlerini ma"mur eyle ya rabbi.

Kendilerine bol rızıklar, hayırlı evlatlar ve huzur dolu bir hayat nasip eyle ya rabbi.

Ve en önemlisi de bundan sonraki hayatlarında senin sevdiğin ve razı olduğun aileler zümresine dahil eyle ya rabbi.

Hz.adem ve Havva arasında, Hz. Muhammed ve ve Hz. Hatice arasında nasıl bir huzur ve muhabbet ihsan eylediysen, aynı huzur ve muhabbeti bu genç kardeşlerimize de nasip eyle ya rabbi.

Evlatlarını gelin ve damat görme şerefine erecek olan her iki aileyi de iki cihanda aziz eyle ya rabbi.

El açıp amin diyen kardeşlerimizi de aynı duygulara erişmeyi nasip eyle ya rabbi.

Hayırların fethi, şerlerin def"i, ümmet-i Muhammed"in sıhhat ve selâmeti için Allah rızası için El- FATİHA.

Düğün Örnek Program İçeriği;                                                                                                                           Açılış Konuşması                                                                                                            Kur'an-ı Kerim Tilaveti                                                                                                       Evlilik Sohbeti                                                                                                                 İlahi                                                                                                                              Dua                                                                                                                               Kapanış Konuşması

Düğün hikmetli sözler

Yaşlı Birisi Anlattı

  Bak Evladım Diye Başladı Söze:

  Çayın Alt Demliği Evdeki Kaynanadır ; Devamlı Kaynar Durur.

  Üst Demlik Evdeki Gelindir; Alt Demlik Kaynadıkça O Olgunlaşır, Demlenir.

  Gelinin Kocası İse Bardaktır ; Biraz Kaynana Doldurur Onu Biraz Da Gelin.

  Çocuklar Çayın Şekeridir ; Tat Verir.

  Görümce İse hepsi değil bazıları Çay Kaşığıdır ; Arada Bir Gelir Ve Karıştırır Gider.

  Kaynataya Gelince; O Da Bardak Altıdır; Dökülenleri Bir Araya Toplar.

  Çay Deyip De Geçmemek Lazım Demek Ki...

KIRK YILLIK KÂNİ, OLUR MU YÂNİ                                                                                              Kâni, Bükreş’te Ulah Beylerinin hizmetinde bulunduğu sıralarda bir kıza gönlünü kaptırmıştı. Güzelliği ile birlikte, dinine (Hıristiyanlığa) son derece bağlı olan kız, Kâni’ye şöyle der:                Benim dinimi kabul edersen, seninle hemen evlenirim.                                                               Kâni, derbeder bir hayatın içindedir, ama bu teklifi de kabul edemeyeceğini şu sözleriyle bildirir:Kırk yıllık Kâni, hiç olur mu Yâni…Mehmet Dikmen, “Tüm Zamanların Üçlüleri”, Sur Dergisi, Haziran 1997, Sayı:225, s.37.

Dünya

Dünya, insanoğlunun imtihan edilmek üzere gönderildiği, oyun ve oyalanmadan ibaret olan ve geçici lezzetlerin bulunduğu bir mekândır.                                                                                           Ahiret ise, bu dünya imtihanının sonunda, ebedi cennet veya cehennemle sonuçlanacak ölümsüz bir hayatın başlayacağı, ölümsüz bir yurttur.                                                                              Bu gerçeği Cenab-ı Hak Kasas suresinin 60. ayetiyle onaylayarak şöyle buyurur:  

*“Size verilen herhangi bir şey, dünya hayatının bir geçimliği ve süsüdür. Allah katında olan ise daha iyi ve daha kalıcıdır. Aklınızı kullanmaz mısınız?” Kasas Suresi: 28/60 Bu, dünyayı istemeyin anlamında değildir bu. Bu ayetikerimeler bu dünyayı isterken ahireti inkar ve ihmal edenler içindir. Ama iki dünyada Rabbimindir ve iki dünyada da Allah'ın ahkamım hakim kılmak için çalışmalıyız. Bu dünya ahiretin tarlasıdır.

*(Kötülüklerden) sakınanlara: Rabbiniz ne indirdi? denildiğinde, "Hayır (indirdi)" derler. Bu dünyada güzel davrananlara, güzel mükâfat vardır. Ahiret yurdu ise daha hayırlıdır. Takvâ sahiplerinin yurdu gerçekten güzeldir! Nahl Suresi:16/ 30  Bazı tefsirlerin nakline göre hac mevsiminde Arap boyları Mekke’ye heyetler göndererek Hz. Muhammed hakkında bilgi toplarlardı. Bir heyet yetkilisi geldiği zaman müşrikler ona mani olmak istemiş ve dönmesini emretmişlerdi. Ayrıca, “Onunla görüşmemen senin için daha hayırlı olur” demişlerdi. O da “Eğer ben Muhammed hakkında bilgi almadan kavmime dönersem çok kötü bir temsilci olurum” demiş, Allah Resulü’nün arkadaşlarına onun durumunu sormuştu. Onlar da, “O bize hayır getirmiştir” diye karşılık vermişlerdi. Ayet bu olaya değinmektedir.

  "Hayır" kelimesi birçok manaya geliyor.                                                                                    Hayır; İslâm demektir. Hayır; nimet demektir.                                                                                 Hayır; herşeyin en güzeli manasına geliyor.                                                                           Böylelikle, dünya ve ahiret arasındaki bağlantıyı net bir şekilde açıklayarak, aklını kullananlara ve Allah’a saygılı olanlara, sonsuz huzur mekânı olan ahirette ölümsüz ve güzel bir hayatı işaret eder.     Bizi bizden daha çok seven ALLAH’ımız ahiretin güzelliklerini işaret ederken bizim bizden olan düşmanlarımız da dünyanın aldatıcı güzelliğine çekerek ahiretin ebedi güzelliklerini kaybetmemizi isterler.

*“Dünya hayatı bir oyun ve oyalanmadır. Eğer inanır ve (Allah’a karşı) saygılı olursanız, O size karşılıklarınızı verir; O sizden (bütün) malınızı istemiyor.” (Muhammed 47/ 36)

"Süs"; hani bir eşyanın üzerini süslersiniz, zaman içerisinde o süs yok olur gider. Bu dünyada bir süstür ve geçicidir. Bir oyundur, oyunun da bir sonu vardır.

Deniz kenarında çocuklar kumdan evler ve kaleler yaparlar,ikindiden sonra evlerine gelirken kendi elleriyle evlerini ve kalelerini yıkarlar. Bu dünyada da herkes bunu yapmıyor mu? 70- 80 sene kazanıyor, kazanıyor ve bir gün ölüm döşeğinde iken elinin ucuyla itiveriyo. Böylece kendi kalesini yıkıp bu dünyadan öbür dünyaya inlikal ediveriyor.                                                                                                                 Bunu söylerken, mal kazanmiyalım demiyorum. Mal kazanacaksınız. Daha çok sadaka vereyim, daha çok zekat vereyim, helalinden kazanayım, helalinden yedireyim,helalinden dağıtayım, helalinden borç paralar vereyim diye kazanacaksınız.                                                                                      Herkes bu oyunun içerisinde Hz. Musa, Fravun, Hz.Peygamber efendimiz, Ebu Cehil, şu andaki mü'minler ve kafirler bu oyunun içerisinde.                                                                                 Ama biz iyi rolü üstlenmeye gayret edeceğiz.

Peygamber Efendimiz bir defasında, Uhud şehitlerinin kabrini ziyaret ettikten sonra yanındakilere şöyle buyurdular: “Ben, aranızda bulunduğum sürece sizin rehberinizim. Benden sonrasında ise sizin tekrar putperestliğe döneceğiniz gibi bir kaygım yok. Tek korkum, sırf bu dünya için yaşamanızdır.” el-Mucemu’l-kebîr, XVII, 278.

  *İbni Ömer radıyallahu anhu şöyle dedi: “Resulullah sallallahu aleyhi vesellem benim iki omzumu tuttu ve: ‘Dünyada, sanki bir garip veya bir yolcu gibi ol!’ buyurdu.”  İbni Ömer radıyallahu anhu (sık sık) şöyle derdi: “Akşama ulaştığında sabahı gözetme, sabaha kavuştuğunda da akşamı bekleme. Sağlıklı anlarında hastalık zamanın için, hayatın boyunca da ölümün için tedbir al!” (Buhâri, Tirmizî, İbn Mâce)

Hadis-i şerifte geçen “garip”, memleketinden ve ailesinden uzakta bulunan kimse anlamına gelir. Yolcu da hemen hemen aynı anlamı ifade eder. Aradaki mana farkı şudur: Garip, memleketinden ve ailesinden uzak ise de bulunduğu ve bir müddet kaldığı gurbette, ikamet ettiği yerde bir kaç tanıdık edinmiş olabilir. Gelip geçici yolcu bundan da mahrumdur.

Bir de şunu unutma! Vatana döndüğün zaman, seni sevenler eline bakacaklar. ‘Bakalım bize ne getirmiş’ diyecekler. Bu gerçeği düşünerek, vatana eli boş dönmemeye bak!” Abdullah İbn-i Ömer bu nasihatleri aynen tutmuş, dünyanın geçici zevklerini unutmuş, çok zengin biri olduğu halde, dünyasını ahiretine satmıştır.  “Ölmeden önce ölmek” dedikleri bu olmalıdır. 

Bu hadis-i şerifin kadri çok yüce, faydaları pek büyük, birçok hayır ve öğütleri kapsayan bir hadistir. Bu hadis, kişinin dünyada gerçekleşmesi zor yahut imkânsız olan bir takım emel ve arzuları da azaltmasında esastır. Zira müminin dünyayı vatan ve mesken tutup orada hoşnut ve razı olarak mutlu bir şekilde uzun süreli yerleşmeye çalışması uygun değildir.  Mümin dünyada azık ve eşyalarını tedarik edip uzun bir sefere çıkacakmış gibi bir tavır sergilemelidir ve bu şekilde, o büyük güne hazırlanmalıdır: “O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. Ancak Allah’a kalb-i selim (temiz bir kalp) ile gelenler (o günde fayda bulur).” (Şuara;26/ 88-89)

Allah katındaki üstünlüğün mal ve mülkte değil de takvada olduğuna inanmak, kişinin dünya hayatından zevk almasını sağlar.  Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.

Yürü yürü yalan dünya

Yalan dünya değil misin

Yedi kez boşalıp yine

Dolan dünya değil misin Yunus Emre

*İki parmağının ucunu GÖZÜNE koy. Bir sey görebiliyor Musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye met alem yok Değildir. Görememek ayıbı, göstermemek kusuru, uğursuz nefsin parmağına AIT işte.

‘’Ey insan, seni yaratan ve seni düzenleyip, sana biçim veren, çok cömert ve bağışlayıcı Rabbine karşı seni aldatan nedir? ’’(İnfitar Suresi 6 ve 7. Ayet)  Sen kimsin? Seni kim, nasıl ve neden yarattı? Sen ki, bu kadar özenle yaratılmış bir varlıksın. Kendinde bir eksiklik veya fazlalık bulabilir misin? Sen bütün bu nimet ve imkanlarla donatıldıktan sonra, kısacık ömrünü, geçici bir takım hevesler uğruna mı harcayacaksın?

Dünya hayatı onları aldatır

Unutmayın bugün ‘AMEL’ var ‘HESAP’ yok, yarın ‘HESAP’ var ‘AMEL’ yok.

Biri sizi bir defa aldatırsa suç onundur.

İkinci defa aldanırsanız bilin ki suç sizindir. Senin meşgul olduğun şeylerden daha önemli bir gayen olmalı. 

‘’Ben insanları ve cinleri, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.’’(Zariyat Suresi 56.ayet)  

Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.  

  Bişr-i Hafi

Îtibârlı bir âileye mensûb olan Bişr-i Hâfî, Merv reislerinden birinin oğludur. Bu sebeple çocukluğu ve gençliğinin bir kısmı bolluk, refâh içinde geçti. Gençliğinde kendisini oyun ve eğlenceye verdi. Dünyânın câzibesine kapıldığı ve nefsin, şeytanın ve kötü arkadaşların teşviklerine kapılarak oyun ve eğlence âlemlerine daldığı gençlik yıllarında,Bir gün kapısı çalındı. Hizmetçisi kapıya çıkarak gelen kimseye kimi aradığını sordu. Kapıdaki adam; "Bu evin sâhibi hür mü, kul mu?" diye sordu. Hizmetçi, "Hürdür." diye karşılık verdi. Adam; "Belli!.. Eğer kul olsaydı, kulluğun edebine riâyet edecek oyun ve eğlence ile uğraşmayacaktı." diyerek çıkıp gitti. Hizmetçi içeri girip kapıda olanları Bişr-i Hâfî'ye anlattı. Bişr-i Hâfî, yalın ayak adamın peşinden koştu. Ona yetişerek söylediklerini tekrarlattı. O kimsenin sözlerinden etkilendi, yaptıklarına pişmân olup tövbe etti.

Müslüman’ın kalitesi maddî meselelerde anlaşılır...

*Hz. Ömer (ra), bir kişinin bir adamı övdüğünü duyunca, “Onunla yolculuk ettin mi?” diye sormuş. Adam, “Hayır” demiş. “Onunla alışveriş yaptın mı?” diye sormuş. Adam buna da, “Hayır” deyince Hz. Ömer (ra) buyurmuş ki: “Allah’a yemin ederim ki senin onu tanıdığını zannetmiyorum.”

Kıssadan bir hisse.Enes bin Malik (ra) anlatıyor                                                                         Enes bin Malik (ra) anlatıyor: Ebu Musa (ra) ile bir yolculuk yaptık. Yolculuğumuz sırasında bir toplantıya rastladık. Toplantı yerinde kelli felli bir adamın basit bir iş için sıradan birisine dil döküp, yalvarıp yakardığını gördük. Bunu görünce Ebû Musa (ra) bana: ?Ey Enes! Gel Rabbimizi analım, Ona yalvarıp yakaralım. Şu adam, bunun yarısı kadar Rabbine yalvarsaydı nice nimetlere ererdi. İnsanlar dünyalık basit işleri için katı yürekli insanlara ne kadar dil döküp yalvarıyorlar. İşleri de olmuyor. O kadar yalvarmaları boşuna gidiyor. Ey Enes! Bu insanlar ahireti bilmiyorlar? dedi. Ben de: ?Nefisleri ve şeytanları onları bu gaflet ve uykuya sürüklemiştir? dedim. Ebû Musa (ra) bana: ?Hayır, hayır! Dünya onlara peşin gösterilmiş. Ahiret ise perdelenmiştir. Eğer dünyayı gördükleri gibi ahireti de görmüş olsalardı, ahiretten yüz çevirmez ve dünyaya bu kadar sarılmazlardı.? dedi. (El-Hılye, 1/259)

F

Farz

Faiz

Fakir                                                                                                                                 Fedakâr                                                                                                                                                                       Fıkıh

Fitne

  Farz

  Farz nedir?

Farz, İslam dini terimi. Efal-i mükellefin'dendir. İslam dinine göre Allah'ın müslümanlara yapılmasını açık bir şekilde emrettiği kurallardır. Bunları yapmayan günah işlemiş olur. İnkar edenler ise İslam dininden çıkmış olur

(Resûlüm!) Kur'an'ı (okumayı, tebliğ etmeyi ve ona uymayı) sana farz kılan Allah, elbette seni (yine) dönülecek yere döndürecektir. Kasas 28/85

Farz iki kısma ayrılır:

1- Farz-ı Ayn: Mükellef olan her müslümanın bizzat kendisinin yapması gereken farzlardır. Örnek: Namaz kılmak, Oruç tutmak gibi.

2- Farz-ı Kifaye: Farz-ı Kifaye, İslam Dini'ne göre farz olan bir davranışı, durumu veya görevi, Müslümanlardan bir kısmı yerine getirdiğinde diğerlerinin sorumluluktan kurtulduğu, gerektiği kadar müslümanın yaptığında diğer müslümanlara sorumluluk düşmeyen farzlardır.

Farz-ı Kifaye, genellikle toplumda gerekli olan işlerin kesinlikle yapılması gerektiğini emreder. Farz-ı kifaye'den bazıları şunlardır:

1- Cenazeyi yıkamak, kefenlemek, cenaze namazı kılmak ve gömmek farz-ı kifaye’dir. Erkek yoksa, bu işleri kadınlar yapar.

2- Kuran-ı kerim'i ezberlemek, yani hafız olmak farz-ı kifaye’dir.

3- Bir toplumda bilim adamlarının bulunması farz-ı kifaye'dir.

4- Kuran-ı kerim okunan bir ortamda en az bir kişinin dinlemesi farz-ı kifaye'dir.

5- Bir topluma selam verene cevap vermek farz-ı kifaye’dir. Cevabı geciktirmek ise haramdır.

6- Cihad etmek farz-ı kifaye’dir.

7- Fen bilgilerinden sanatına, ticaretine lazım olanları, yalnız bu işle meşgul olanların öğrenmeleri ve yapmaları farz-ı kifaye’dir.

8- Her şehirde, Fetva verebilen, sorunları çözebilen bir alimin bulunması farz-ı kifaye’dir.

İnsan başıboş yaratılmamıştır. Yaptıklarından sorumludur. Çünkü insan, insan olmanın, diğer bir deyişle yeryüzünde Allah’ın halifesi olmanın sorumluluğunu taşımaktadır. Kur’ân-ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır:  “Şüphesiz biz emaneti göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar onu yüklenmek istemediler, ondan çekindiler. Onu insan yüklendi. Çünkü o çok zalimdir, çok cahildir.” (Ahzab, 33/72) İnsanın yüklendiği emanet; başta akıl, irade ve iradeyi serbestçe kullanmanın gerektirdiği sorumluluk ve dîni görevlerdir.

“İnsan, kendisinin başıboş bırakılacağını mı zanneder” (Kıyame, 75/36)

Efal-i mükellef.       

Ergenlik çağına gelen akıllı insanlara mükellef denir. Mükellefle ilgili hükümler 8 tane olup ilk 5'i yapılması; son 3'ü ise yapılmaması yani terki istenen vazifelerdir.

  Mükellef, dinin emirlerini yapmak ve yasaklarından sakınmakla sorumludur. Bir müslümanın dinde yapması veya sakınması gereken işler sekiz çeşittir; mü'minin fiilleri bunların dışında gerçekleşmez

Mükellef ile ilgili hükümler sekize ayrılır. 1) Farz                            5) Mübah                     2) Vacib                          6) Haram    3) Sünnet                       7) Mekruh 4) Müstehab                    8) Müfsid

  1. FARZ: Dinimizce, yapılması kesinlikle emredilen şeye farz denir. Namaz kılmak, oruç tutmak ve zekât vermek gibi.  Farz İki Çeşittir: a) Farz-ı Ayın: Her mükellefin TEK TEK yapması gereken farz demektir. Beş vakit namaz kılmak gibi. b) Farz-ı Kifaye: Bazı mükelleflerin yapması ile diğerlerinin üzerinden kalkan farz demektir. Cenaze namazı kılmak gibi. Farzın Hükmü: Farz olan görevleri yapan, karşılığında sevab kazanır. Özürsüz olarak yapmayan azabı hak etmiş olur. Farzı inkâr eden ise dinden çıkar. 2. VACİP: Farz kadar kesin olmamakla beraber kuvvetli bir delil ile yapılması emredilen şeye vacib denir. Bayram namazı kılmak, fıtır sadakası vermek ve kurban kesmek gibi. Vacibin Hükmü: Vacipleri yapan sevab kazanır. İtikadı açıdan, inanma bakımından farzın hükmü gibi değildir. Yani vâcibi inkâr eden dinden çıkmaz. Bir ibâdetin vâciblerinden birisini kasden terketmek tahrimen mekruhtur. Özürsüz olarak yapmayana azap gerekir. Hanefi mezhebinde, farz ile sünnet arasında vacip gibi bir derece bulunmakla beraber, diğer mezheblerde farzdan ayrı olarak bir vacip hükmü yoktur. farz ile vacip aynı şeydir. Bu mezheblere göre, bir ibadet farz değilse, sünnettir. Mesela Hanefi mezhebine göre vacip olan fıtır sadakası vermek diğer üç mezhebe göre farzdır.  3. SÜNNET: Peygamber efendimizin yapılmasını övdüğü, yahut devam üzere kendisinin yaptığı veyahut yapılırken görüp de mani olmadığı şeylere denir.  Farz ve Vacip kapsamı dışında kalan yani kesin ve bağlayıcı olmaksızın Hz. Peygamberin tavsiye ve örnek olma niteliğini taşıyan söz ve fiillerin genel adıdır. Sünnetin üç kısmı vardır: 1-SÜNNETİ MÜEKKEDE: Peygamberimizin sürekli yaptığı çok az terk ettiği amellerdir. Cemaatle namaz kılmak, abdest alırken ağız ve buruna su vermek bu tür sünnetlerdendir. Bu sünneti terk edenler azaba çarptırılmasa da dinen azarlanmayı ve kınanmayı hak eder.  2-SÜNNETİ GAĞRİ MÜEKKEDE: Peygamberimizin bazen yaptığı bazen de terk ettiği amellerdir. İkindi ve yatsı namazının ilk sünnetleri gibi. Bu sünnetleri yapanlar sevap kazanır yapmayanlar kınanmaz. Sünneti müekkede ve sünneti gayri müekkede’ye Hüda sünneti de denir.  3-ZEVAİD SÜNNET: Peygamberimizin sırf insan olmasından dolayı yaptığı normal ve beşeri davranışlara denir. Peygamberimizin giyimi, kuşamı, yeme ve içme tarzı, zevkleri gibi. Hükmü: Yapılması tavsiye edilen fakat terkedilmesinde bir günah ve ceza gerekmeyen fiillerdir. 

4. MÜSTEHAP:

Mendup da denilir. Peygamberimizin bazen yapıp, bazen de yapmadığı şeye Müstehab denir. Peygamber efendimizin sevdiği, beğendiği hususlardır. Kuşluk namazı kılmak Doğan çocuk için akika hayvanı kesmek, güzel giyinmek, güzel koku sürünmek ,müstehaptır. Bunları yapana sevap verilir, yapmayan günaha girmez. 

Müstehabın Hükmü: Müstehab olan şeyleri yapan sevab kazanır, yapmayan azarlanmaz.

5. MÜBAH: 

Yapılması emir olunmayan ve yasak da edilmeyen şeylere mubah denir. İyi niyetle işlenmesinde sevap, kötü niyetle işlenmesinde azap vardır. Uyumak, helalinden çeşitli şeyler yiyip içmek, helalinden çeşitli elbiseler giyinmek gibi işler, mubahtır. Bunlar, İslamiyet'e uymak, emirlere sarılmak niyetiyle yapılırsa sevap olur. Sıhhatli olup, ibadet yapmaya niyet ederek, yemek içmek böyledir.

6- HARAM Dinimizde “yapmayınız” diye açıkça yasak edilen şeylerdir. Haramların yapılması ve kullanılması kesinlikle yasaklanmıştır. Haram olan şeyleri terk etmek, onlardan sakınmak farzdır ve çok sevaptır. Haram iki çeşittir: Haram li-aynihi: Adam öldürmek, kumar oynamak, şarap ve her türlü alkollü içki içmek, yalan söylemek, hırsızlık yapmak, domuz eti, kan ve leş yemek gibi şeyler haram olup, büyük günahtır.  Haram li-gayrihi: Bunlar asılları itibariyle helal olup, başkasının haklarından dolayı haram olan şeylerdir. Mesela bir kişinin bağına girip, sahibinin izni yok iken meyvesini koparıp yemek, ev eşyasını ve parasını çalıp kullanmak, emanete hıyanet etmek, rüşvet, faiz ve kumar ile mal, para kazanmak gibi. Haramlardan kaçınmak, ibadet yapmaktan daha çok sevaptır. Onun için haramları öğrenip, kaçınmak lazımdır. 7- MEKRUH İbadetlerin sevabını gideren şeylere mekruh denir. Mekruh iki çeşittir: Tahrimen mekruh: Vacibin terkidir. Harama yakın olan mekruhlardır. Bunları yapmak azabı gerektirir. Güneş doğarken, tam tepede iken ve batarken namaz kılmak gibi. Bunları kasıtla işleyen asi ve günahkâr olur. Cehennem azabına layık olur. Namazda vacipleri terk edenin, tahrimen mekruhları işleyenin, o namazı iade etmesi vaciptir. Eğer unutarak işlerse, secde-i sehv, yani unutma secdesi gerekir. Tenzihen mekruh: Mubah, yani helal olan işlere yakın olan, yahut, yapılmaması yapılmasından daha iyi olan işlerdir. Gayri müekked sünnetleri veya müstehapları yapmamak gibi. 8- MÜFSİD Dinimizde, meşru olan bir işi veya başlanmış olan bir ibadeti bozan şeylerdir. İmanı ve namazı, nikahı ve haccı, zekatı, alış ve satışı bozmak gibi. Mesela, dine imana sövmek küfür olup, imanı bozar. Namazda gülmek, abdesti ve namazı bozar. Oruçlu iken bilerek yemek, içmek orucu bozar. Farzları, vacipleri ve sünnetleri yapana ve haramdan, mekruhtan sakınana sevap verilir. Haramları, mekruhları yapan ve farzları, vacipleri yapmayana günah yazılır. Bir haramdan sakınmanın sevabı, bir farzı yapmanın sevabından kat kat çoktur. Bir farzın sevabı, bir mekruhtan sakınmanın sevabından çoktur. Mekruhtan sakınmanın sevabı da, sünnetin sevabından çoktur.

Farz: 

*İki cihân (dünyâ ve âhiret) seâdetine kavuşmak, ancak ve yalnız, dünyâ ve âhiretin efendisi olan Muhammed aleyhisselâma tâbi olmağa (uymağa) bağlıdır. O'na tâbi olmak için îmân etmek ve ef'âl-i mükellefîni öğrenmek ve yapmak lâzımdır. (İmâm-ı Rabbânî)                                                                   *Ef'âl-i mükellefîni yerine getirmek çok kolaydır. Kalbi bozuk olana güç gelir. Bir çok işler vardır ki, sağlam insanlara kolaydır. Hastalara ise güçtür. Kalbin bozuk olması, şerî'ate, İslâmiyete tam olarak inanmaması demektir. Bu gibi insanlar, inandım dese de hakîkî tasdîk (inanma) değildir. Laf (dil) ile tasdîkdir. Kalbde hakîkî tasdîkin, doğru îmânın bulunmasına bir alâmet, Ef'âl-i mükellefîni yerine getirmekte kolaylık duymaktır. (İmâm-ı Rabbânî)

*Birbirine bakan iki aynanın ortasına durduğunuz zaman, hangi aynaya bakarsanız bakın, kendinizin binlerce suretini görürsünüz. Tıpkı farz namazında, aynı safta, iki ayna

hükmündeki mü'müminin arasına durduğunuz zaman sağınızdaki ve solunuzdaki yüzlerce mü'mini kendiniz gibi veya kendinizi onlar gibi aynı şeyi fısıldarken, aynı hareketleri yaparken görürsünüz.                           Bir meyhanedeki ellerin aynı anda mide ve ciğerlere titrek ellerle zehir döktüğü ve herkesin karşısındakini sallanırken gördüğü gibi...O halde kişi hem gönül aynasını temiz tutmalı ki,başkalarına ayna oîsun, hem de gönül aynası tertemiz olanları kendine dost edinmeli ki, kendi hatalarını görsün.

*Bizler de günümüzde; herkesin aklına geleni söylediği ve her akıl sayısınca sapıklığın arttığı bir dönemde, bütün insanların aklına hitab edecek ve bütün insanların aklını kendisine çekebilecek kelimeleri-ki onlar Allah'ın kelamıdır- manasıyla, insanların anlayabileceği bir dille anlatmaya çalıştığımızda, bazı yerlerde size, "deli"diyebilirler, desinler. "Bu söz Peygamberimize de söylenmiş" deyip tebliğe devam diyeceğiz. 4630[4] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/28.

 *Bir namazda 12 tane farz var. Bir günde 60 farz eder. Bir müslüman, beş vakit namazını kılmazsa, günde tam 60 kere Allahü teâlâya karşı gelmiş oluyor.

Kıyamet günü hesap evvela imandan, sonra namazdandır.

Bir cemaat içinde, Allahü teâlâ en çok hizmet edeni sever.                                                                   *"Bu alış verişi yapanlar), tevbe edenler, ibadet edenler, hamdedenler, oruç tutanlar, rükû edenler, secde edenler, iyiliği emredip kötülükten alıkoyanlar ve Allah'ın sınırlarını koruyanlardır. O müminleri müjdele!"Tevbe: 9/112

Allah (c.c.) da mü'minlerin sıfatlarından bir taneside seyahat edenler diyor. Dinimizin çok uzak ülkelere yayılmasında birinci rolü tüccarlarınız üstlenmişlerdir. Hani Malezya'ya biz ordular göndermedik, Filipinlere ordular göndermedik,ama oralara kadar İslamı götürenler müslüman tüccarlar olmuştur. Onlarda bu seyahatin neticesinde hem ticareti halletmişler, hemde İslam'ın oralara kadar ulaşmasını temin etmişler.

Yağmurdan kaçanların kuraktan yakınmaya hakkı yoktur.

Bir insan inandığı gibi yaşamazsa yaşadığı gibi inanır. Yaşadığı gibi inananlar her duruma uyarlar, eyvallah derler. Amma unutmamak lazım ki, ebedi saadet dünyada kazanılır. Yani insan cennetini de cehennemini de bu dünyada hazırlar. Bu sebepten mü’min, “Allah’ın rızası neredeyse, arayıp bulmalıyım.” şuuruyla yaşamalıdır.

“Dinsiz,imansız ve amelsiz kişi,pusulasız gemiye benzer.”(Atasözü)

İlim Öğrenmek Kadın olsun erkek olsun herkese farzdır.

Bu zamanın En Büyük herkese farz vazifesi,İslam birliğini (kardeşliğini)Muhafaza etmektir.

  Faiz

  Faiz

Faizin açıkça yasaklandığı ilk olarak Al-i İmran suresinde bildirilmiştir: “Ey iman edenler! Kat kat artırılmış olarak faiz yemeyin Allah’a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz” Ali İmran 3/130

Sizlere, tüm semavi dinlerin reddettiği, insanları bunalımların eşiğinde intiharlara götüren, evler yıkıp ocaklar söndüren,faizden bahsedeceğim.                                                                              

Faiz; diğer adlarıyla riba ve tefecilik; alacak ve verecek konumunda olanların alış verişlerinde haksız kazanca ve haksız artırıma yer vererek aynı cinsten malların değişim durumunda fazlalık bir değer istenmesi borçlunun aldığından daha fazlasını geri ödemesi manalarındadır.                       

Faiz ve tefecilik sisteminde; faizle borç alan kişi çalışır, ancak kârını, bazen de sermayesini üstüne koyarak borcunu öder. Bazen ödeyemez kavga eder. Bazen hapse düşer, bazen icraya düşüp, evini ocağını kaybeder. Bazen faizli borcunu ödemek için, başka başka faizlere bulaşarak çıkmazlara girer. Bazen toplumda izzet ve şerefini kaybederek, “üçkâğıtçı ve yalancı" mührünü yiyerek toplum dışı kalırlar. Bazen de bunalıma girip ya başkalarının canına veya kendi canlarına kıyarlar.                                            Faizle borç verip tefecilik yapanlar ise; paralarına güvenip tembelliğe düşerler. Helâlinden çalışanlar Allah'ın sevgilisi olurken; onlar şeytana sevgili olurlar. İnsanlara paraları kadar kıymet verip, insanlıktan uzaklaşırlar.                                                                                                                               Bu tür insanlar haram kazançlarına kılıf bulmak için "faiz de bir alışveriştir" diyerek dini istismar ederler. Harama, helâl dedikleri için de dinden çıkmış olurlar. “İnsan için ancak çalıştığı vardır.”  Necm, 53/39     “Bu mallar yalnız içinizden zenginlerin elinde dolaşan bir servet olmasın.” Haşr, 59/7                                                               Şöyle etrafımıza bir bakalım. Bir tarafta açlıktan ölen insanlar, diğer tarafta köpeğinin mamasına binlerce dolar harcayan insanlar. Bütün bunlar İslam’ın yasakladığı savurganlığın sonucudur.                                                                  * "Faiz fakirden zengine aktarımdır""Faiz bir beladır bir musibettir""Faiz virüs ve veba gibi yayılıyor"Haram Yolda Huzur Arayana Huzur Haram Olur

Rızık daralır ve çoğalır mı?

 “Hatırlayın ki, Rabb´iniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size nimetimi artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz, hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir! diye bildirmişti.” (İbrahim 7) “Allah (cc), faizi tüketir, sadakaları ise artırır.” (Bakara 276)

Yüce Allah’ın insanlığa gönderdiği İslam dini kemale ermiş, nimet tamamlanmıştı.  Hz. Muhammed (s.a.v.), Veda Haccını ifa ederken özelde ashabına, genelde bütün insanlığa şöyle seslenmişti: “Ey İnsanlar! Biliniz ki, içinde bulunduğumuz bu şehir, bu gün ve bu ay nasıl mukaddes ve dokunulmaz ise canlarınız ve mallarınız da öylece dokunulmazdır. Cahiliye devrindeki her türlü faiz kaldırılmıştır. Ayağımın altındadır...”  Müslim, Kitabu’l- Hac, 147

 Nitekim Allah Teala Kur’an’da, “Alışverişi helal, faizi haram kılarken, faizi mahvedeceğini, sadakayı bereketlendireceğini” Bakara, 2/275 – 276  bildirmiştir. Ayrıca: “akrabaya, yoksula, yolda kalmışa hakkını vermemizi emrederken, faizli işlemlerden elde edilen gelirin sadece rakam olarak yükselebileceğine, ancak bunun asla artmayacağına, zekatın ise kat kat bereketlendirileceğine vurgu yapmıştır.” Rum, 30/37-40

“Ey iman edenler! Allah'tan korkun. Eğer gerçekten inanıyorsanız, mevcut faiz alacaklarınızı terkedin. Eğer böyle yapmazsanız, Allah ve Resûlüyle savaşa girdiğinizi bilin. Eğer tövbe edecek olursanız, anaparalarınız sizindir. Böylece siz ne başka-larına haksızlık etmiş olursunuz, ne de başkaları size haksızlık etmiş olur…”  Bakara, 2/278-279

FAİZ İNSANLARI MUTSUZ EDER

  Dinimizde faizin hükmü nedir? Bugün faizin, içkinin, zinanın haram olduğunu bilmeyen müslüman yoktur. Haramlar zamanla helal olmaz. Şu kadar var ki, (Zaruretler, haram olan bir şeyi mubah kılar), fakat zaruret bitince haramlığı devam eder. Mesela susuzluktan ölecek kimsenin, şaraptan başka içecek bir şey bulamazsa, ölmeyecek kadar şarap içmesi caiz olur. Daha fazla içmesi caiz olmaz. Açlıktan ölecek kimsenin leş yemesi de böyledir.Bu ve benzeri durumlar haricinde faize helal denmez.

Bir tarafta tüketim esaslı bir hayatın cazibesi ve bu cazibeye kapılarak yapılan hesapsız harcamalarla zor durumda kalan, kredi kartlarının limitlerini zorlayarak bütçesini altüst eden, böylece bunalıma giren, aileleri dağılan

  * E b u   H ü r e y r e  (r.a.)’den Resulullah (s.a.v.)’ın şöyle buyurduğu rivayet edildi:

“Büyük günahlar yedi tanedir :                                                                    

1-Allah’a ortak koşmak                                                                                    

2-Haksız yere bir şahsı öldürmek.   

3-Faiz yemek                                                                                            

4-Yetim malı yemek .                                                                           

5-Harpten kaçmak                                                                                        

6-Namuslu kadınlara zina isnat edip iftirada bulunmak.                                

7-(İslam yurduna) hicret ettikten sonra tekrar gayri Müslim ülkesine dönmek.”         

Bezzar,Amr b.Ebi Şeybe’den rivayet etmiştir.Tergib ve Terhib Cilt 4 Sayfa 141

* C a b i r  b.  A b d u l l a h  (r.a.)’dan şöyle rivayet edildi : Resulullah (s.a.v.) :“ Faiz yiyene,yedirene,yazana ve şahitlerine lanet etti,onlar (günahta) eşittirler”dedi.  

 (27) Müslim ve diğerleri rivayet etmişlerdir. Tergib ve Terhib Cilt 4 Sayfa 141

  “Bir adamın bilerek yediği bir dirhem miktarı fâiz, Allah katında otuz altı defa zina yapmaktan daha şiddetlidir.” (Feyzu’l-Kadîr, 6/306)                                                                                               "Faiz yetmiş büyük günaha tekabül eder ki, bunların en hafifi kişinin annesi ile cinsî münasebette bulunmasıdır." (İbni Mace)

Ebu’l Melih (ra) babasından naklederek şöyle diyor: Resulullah’tan (asm) işittim şöyle diyordu:  “Allah abdestsiz namazı kabul etmez, çalıntı (ve haram olan) mallardan zekat olmaz.” (Buhari, İbn-i Mace)       

*Peygamberimiz buyurur ki: “Mirac gecesi, bir kavme uğradım ki, karınları evler gibi iriydi, bu karınların içi yılanlarla doluydu ve yılanlar dışardan gözüküyorlardı. Ben: ‘Ey Cebrail! bunlar kimlerdir?’ Diye sordum. ‘Bunlar, faiz yiyenlerdir.’ Dedi.” Kütüb-i Sitte: 17/260  Hadis No: 6692 

*Peygamber (aleyhisselâtü vesselam ve ala âlihi) Efendimiz buyurdular ki: “Akıllı kimse, nefsini muhasebe eden ve ölümden sonrası için çalışandır. Aciz de, nefsini hevâsını peşine takan ve Allah (cc)´tan temennide bulunan kimsedir.” (Tirmizî)  

Ölüm nedir?

Bir kapıdan bir yapıya giriştir. Ölüm gerçekle yüzleşmedir. Her şeyin bittiği, dönüşü olmayan gerçektir. Ağlasan mı, sevinsen mi, karar veremezsin.Cenab-ı Zülcelâl Hazretleri, faizle uğraşanları ıslah eylesin, bizleri de faiz ve tefecilik illetinden muhafaza buyursun. Amin.

*Bir zamanlar İmam Azam’ın,bir evin civarında güneşin sıcağı altında beklediğini gördüm.Kendisine “Niçin duvarın gölgesine girmeyip güneşin sıcağı altında duruyorsun? diye sorunca: “Bu evin sahibinde bir miktar alacağım vardır, eğer evin gölgesinde gölenirsem bir menfaat elde etmek düşüncesi akla gelebilir korku suyla gölgelenmiyorum, çünkü bunun faiz olmasından korkuyorum.” cevabını verdi.

Mutluluk allahın emirlerine riayet ederek helal dairede rızk ararken yorulmak önüne çıkan haramları reddederse günahları dökülmesine sebep olur.Hasta olan bir mümin hastalığa sabrederse günahları dökülür.Allahın haram kıldığı bir şeyi yapmayarak Helal dairede Canabı Allah musade ederse bir şey alırım yoksa sabrederim harama girmeden faize bulaşmadan yirmi sene elli sene beklerim helal yolla.(…….ne) aldıysa mutlu olur haram yolla alan mutlu olamaz kalbi ruhu ağlar mutlu olamaz..Mutluluk Allah’ın emirlerin içindedir.Yaptığın işi Allah rızası için yap.İnsan rızka çok düşkün olduğu için rızka çalışmak bahanesini kulluğa mani zannedip kendine bir özür buluyor.

Faize bulaşanın vay haline.

Faiz akıntısına kapılanın vay haline.

Toprağın üstünde dimdik duramayanlar, toprağın altında sürünmeye mahkûmdurlar.Faiz helal sayanların, inançları kayanların, vay haline, vah haline. Kumarhane işletmek, müstehcen neşriyat yapmak, dinin haram kıldığı kötülüklerin helâl olduğunu iddia eden kitaplar yazıp yaymak.. gibi kazançlar bu cümledendir..Haram gelir, helali da götürür.Haramdan şifa umulmaz.Haramın binası olmaz.Dünya ve ahretini kurtarmaya çalışan İslam dinine sarılsın.

    Fakir

Namaz kılınınca artık yeryüzüne dağılın ve Allah'ın lütfundan isteyin. Allah'ı çok zikredin; umulur ki kurtuluşa erersiniz.Cuma 62/10

Ey fakir olduğunu sanan.

Sağlık,huzur;farzları yerine getirme, iyi arkadaş vb. tümü rızıktır.

Müslüman çalışkan ve zengin olacakki onun ekmek kırıntısından karıncalar bile faydalansın.

Eyyub (a.s.)ın halinden dahamı fakirsin.

Ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol…

  Fakir kanaatkar olmalı:

İhtiyaç halinde bir şey istemek  durumunda kaldığı zaman, kanaatkârlıktan ayrılmamalıdır. İhtiyacından fazla­sının verilmesi halinde biriktirme cihetine gitmemelidir.

Kimden iste­yebileceğini iyi araştırmalıdır. Helal haram ayırmaksızın yiyen ve işinde haram­dan sakınmayan kimselerden hiç bir talepte bulunmamalıdır. Fakir, ihtiyacını aldıktan sonra bir daha istememelidir. El açmayı alışkan­lık, meslek ve sanat haline getirmemelidir. Fakir, verdiği bağıştan dolayı hiç bir zengini aklamamalı, ver­mediği için de kınayıp yargılamamalıdır.

  Dilenmek helal kazanç yolu değildir.

Az-çok kazanmaya gücü olan her müslüman için dilenmek haramdır.

Dilenmekteki ölçü

Bir günlük yani sabah-akşam yiyeceği olanın dilenmesi caiz değildir. Dilencinin önünde bir günlük yiyecek parası varsa, ona bir şey vermek caiz olmaz. Fakat önünde para yoksa veya çok az varsa, onun bir günlük yiyeceği olduğu bilinmediğinden sadaka vermek caiz olur.

(Kendisinin veya çoluk çocuğunun katlanamayacakları bir ihtiyacı yok iken, dileneni Allâh ü teâlâ ummadığı yer ve zamanda muhtaç eder) [Beyheki]

  Ebu Hanife Hazretleri Miskin,hiçbir şeyi olmayandır.

Fakir ise,ölmeyecek kadar iaşesi bulunandır.Tefsir-i Kuşeyri,9/60’ın tefsiri.

Fakir Geçimini güçlükle sağlayan, yoksul, fukara,

Aslî ihtiyaçların dışında, zekât nisabı kadar mala mâlik olmayan veya nisaptan daha fazla mala sahip olduğu halde, bunlar ihtiyaçlarına yeterli bulunmayan kimseye "fakir?', hiçbir şeyi bulunmayan yoksula da "miskin" denir.

Fakir, bir şeyi olmadığı gibi kazanma imkanları da olmayan insandır. 

Fakirlik maddi fakirlik degil asıl fakirlik imandan yoksun olmak.çükü imanı olmayan birisi için dünyada nekadar malı olursa olsun onun aleminde yokluga gidecektir dolayısıyla her şeyi yoklugun kapısında gören insan zengin olamaz.Ama dünyada nekar fakir olursa olsun Allaha imanı varsa ve Allahın razı olacagı işlerle meşgul oluyorsa asıl zengin odur.

Kim ki Rabb’ine uzaktır,  Bil ki bedbahttır, fakirdir.

(Yapacağınız hayırlar,) kendilerini Allah yoluna adamış, bu sebeple yeryüzünde kazanç için dolaşamayan fakirler için olsun. Bilmeyen kimseler, iffetlerinden dolayı onları zengin zanneder. Sen onları simalarından tanırsın. Çünkü onlar yüzsüzlük ederek istemezler. Yaptığınız her hayrı muhakkak Allah bilir.Bakara 2/273 Bu ayette anılan fakirler hayatlarını Allah yolunda savaşa adayan mücahitler ile ilim yolcularıdır.

Prof.Dr.Suat Yıldırım’ın ifade ettiği gibi.Bu ayette Allah Teala kendilerini tamamen İslam hizmetine adamış,bu sebeple geçimlerini kazanamayan müminlere yardımcı olunmasını istemektedir.Ashabı-ı Suffa(radiyallahu anhüm)bu sınıf başında gelirdi.Efendimiz(a.s.m)onlara İslamı öğretir başkalarınada öğretmek ve diğer hizmetler için onları hazır kuvvet olarak bulundururdu.

(Gerçek yoksul, ihtiyacını karşılayacak bir şeyi olmayan, hatırlanmadığı için sadaka verilmeyen, kendisi de kalkıp kimseden bir şey istemeyen kişidir) [Buhari]

Madem ki yolcuyuz,yaşayışımız da yolcu gibi olmalı.

Zekât vermeyen, verenin ruh halini anlamaz.

Balıklar, su içinde yaşadıklarını anlamazlar.

Zengin, fakirin halini, ancak oruç tutarak anlar. Zekât’a inanmayanlar, zekât verenleri anlamazlar.

Sürekli ‘yok’larını sayanlar, ‘var’larını anlayamazlar.

İnanmayanlar, inananların nasıl inandıklarını anlamazlar.  Hasta olmayanlar, hastanelerde yatanların halini anlamaz.

Özel arabası olan, olmayanının hâlini, ancak dolmuşa bindiğinde anlar.

Fakirin halinden ancak fakirler anlar.Onlarında elinden hiçbirşey gelmez.

  Fakirlik de zenginlik de birer imtihan aracıdır..

DÜNYA İMTİHAN SALONU GİBİDİR!  Böylece bütün insanlar, bir imtihan salonu olan şu dünyada imtihandadırlar. İmtihan tamamlanınca bir daha geri dönmemek üzere hayata veda edeceğiz.  İmtihan şekilleri ayrı ayrıdır: Kimi zenginlik ile, kimi fakirlikle, sıhhatli olanlar sıhhatleri ile, hasta olanlar da hastalıkları ile imtihan olunurlar. Kazananlar olabildiği gibi kaybedenler de çoktur. 

Hayat baştan başa bir imtihanlar zinciridir. İmtihanın olmadığı yerde altını taştan, elması kömürden ayırmak imkânsızdır.

Dünyadaki en muhteşem güzellikler dahi cennetteki zenginliğin yanında son derece basit kalacaktır. 

İmtihanı kazananlar:

Bir Müslümanın zarûrî ihtiyâçlarını karşılamak ve fakîrlere yardım etmek için, çalışıp, helâl kazanması iyidir, sevaptır. Peygamberlerden Süleymân aleyhisselâm ve Eshâb-ı kirâmdan, hazret-i Osmân ve Abdurrahmân bin Avf hazretleri, mâl ve mülk sâhibi idiler. Bu servetleri, sahâbîlik derecelerinin azalmasına sebep olmadı.

  *İnsanları dış görünüşleriyle ele almak, onları giyimlerine kuşamlarına göre değerlendirmek bizim en zayıf yanlarımızdan biridir.                                                                     İbrahim Hakkı Erzurûmî  hazretlerinin dediği gibi:Harâbât ehline hor bakma, Şâkir Defîneye mâlik vîrâneler var

Halkımızın Veysel Karânî diye bildiği Üveysü’l-Karenî’nin, “tâbiîn neslinin en hayırlısı olduğunu” söyleyen Peygamber Efendimiz, Hz. Ömer’e ve diğer sahâbîlere onun hakkında bir tavsiyede bulunmuş ve:                                                                                                    “Üveys bir şey hakkında Allah’a yemin edecek olsa, muhakkak Allah onun yeminini yerine getirir, duasını kabul eder. Duası makbul bir zât olduğu için, eğer kendinize dua ve istiğfâr ettirebilirseniz ettirin” buyurmuş ve görmediği Üveys’in belli başlı özelliklerini söyleyerek onu tanıtmıştı (Müslim, Fezâilü’s-sahâbe 224).

Eyyûb (aleyhisselâm) :

İmtihanların şiddeti kişinin büyüklüğüyle doğru orantılıdır. En zor imtihanlar peygamberlerin imtihanlarıdır. İşte Eyyûb (aleyhisselâm)'ı Cenâbı-ı Hak vücudunun her yanını saran korkunç bir hastalıkla imtihan etmişti.                                                                                                     Eyyûb (aleyhisselâm) salih bir kuldu. Allah; onu, malı, ailesi ve vücuduyla imtihan etmek istemişti. Evet, bir zamanlar hatırı sayılır bir zenginken bütün servetini kaybedip fakir düşmüştü. Çok geçmeden ailesini de yitirmiş yalnız kalmıştı. Üstelik vücudu amansız bir hastalığa tutulmuş acılar içinde kıvranıyordu. Fakat her şeye rağmen Eyyûb (aleyhisselâm) bir an bile olsun sabretmekten geri durmamış, ibadet ve şükrünü bir zerre eksiltmemişti. Aksine musibetler arttıkça Rabbine olan bağlılığı da artmıştı.

Eyyûb (aleyhisselâm) Günlerini bu üç dostla geçiriyordu. Hastalık, fakirlik ve yalnızlık. Fakat o alternatif bir üçgen üretmişti. Sabır, şükür ve ibadet...

*Gerçekten biz Eyyub'u sabırlı (bir kul) bulmuştuk. O, ne iyi kuldu! Daima Allah'a yönelirdi. Sad 38/44

Rahmân ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla.

1. Asra yemin ederim ki 2. İnsan gerçekten ziyan içindedir. 3. Bundan ancak iman edip iyi ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler müstesnadır.Asr 103/3

İmtihanı kaybedenler:

"Fakirlik zenginlikten üstündür." diye bir kaide bulunmamaktadır. Ancak zenginlik zor bir imtihan olduğu için, çoğu zenginler üzerlerine düşen vazifeleri gereğince yerine getirememekte, dünya işlerine dalıp ahireti unutmaktadırlar. Bu sebebten cennete gidecek olanlardan fakir olanlar zengin olanlardan daha fazladır.

Salebe Peygamberimiz (sav)zamanında beş vakit namazı mescitte kıldığından dolayı lakabı Mescit Kuşu olan Salebe isminde bir Müslüman vardı. Bu zat, birkaç kere fakirlikten şikâyet ederek, Peygamberimizden kendisine bir miktar dünyalık verilmesi için dua etmesini istedi. Peygamberimiz (sav);

‘’Ya Salebe, şükrünü eda edebildiğin az mal, şükrünü eda edemediğin çok maldan daha hayırlıdır’’ der. Üç hafta boyunca Salebe aynı isteği tekrarlayınca, Peygamberimiz ellerini açarak; ‘'Ya Rabbi! Salebe’nin malına bereket ver’’ diye dua eder. Salebe’nin 2-3 cılız koyunu, bir anda çok süt vermeye başlar. Tek doğum yapan koyunlar, ikişer- üçer tane kuzu verirler ve malı çoğalır. Salebe, vakit namazlarına gelmemeye başlayınca peygamberimiz niçin gelmediğini sahabelere sorar. Onlar da koyunlarının çoğalıp şehirden uzaklaştığını söylerler. Salebe, malı arttıkça Cuma namazlarına da gelmez olur.

Zekât Memurları gönderilerek, bu koyunların zekâtlarını vermesi istendi. Salebe; ‘’Hayır, bu koyunları ben kazandım. Kimseye vermem’’ diyerek zekâtını vermez. Memurlar gelip durumu anlatınca Peygamberimiz (sav); ‘’Vah Salabe'ye, vah Salebe'ye, yazık oldu Salebe'ye..’’ diyerek üzüntülerini belirtirler. Sonradan pişman olan Salebe, zekâtlık koyunlarını göndermişse de Peygamberimiz, bu konuda Allah'ın hükmü var diyerek kabul etmemiştir. Peygamberimizden sonra Hz. Ebubekire ve sırasıyla diğer halifelere de göndermiştir. Peygamberimizin kabul etmediğini, ben nasıl kabul edebilirim? Diyerek geri göndermişlerdir. Sonuçta Salebe de, malı-mülkü de yok olup gitmiştir.

Dilenciyi de azarlama Duha 93/10

Onların mallarında isteyen ve istemeyen yoksullar için bir hak vardır.Zariyat 51/18

“Fakirleri kollayıp gözetiniz. Aranızdaki zayıflar sâyesinde Allah’dan yardım görüp ve rızıklandığınızdan şüpheniz olmasın.”  (Ebû Dâvûd, Cihâd 70)

“Allah bu ümmete, aralarındaki zayıfların duası, ibadeti ve ihlâsı sebebiyle yardım etmektedir.” (Nesâî, Cihâd 43)

Ey müslümanlar, fakir ve çâresiz mü’minlerin sizin için bir nimet olduğunu bilin. Onların sevgisini kazanmaya ve dualarını almaya bakın!.. (bk. TDV İslam Ansiklopedisi, Fakir md.; Riyazü's sâlihîn Tercümesi ve Şerhi, Heyet, Erkam Yayınları, hadis no: 273-274)

"Herhangi bir genç yaşlılığından dolayı bir ihtiyara hürmet ederse, Yüce Allah da yaşlandığında ona hürmet edecek kimseler halkeder."(Tirmizî, "Birr," 15; Ebu Davud, "Edeb," 58)

Rızık, Azalıp Çoğalabilir mi?                                                                                                                               Kur'an, bu konuda net cevap vermektedir:"Allah, kimi dilerse, onun rızkını genişletir, daraltır." (13/Ra'd, 26)

"Allah, rızıkta kiminizi diğer bir kısmınıza üstün kıldı." (16/Nahl, 71)

Allah, kulunun gidişatına göre, mükâfat olarak rızkını çoğaltır veya ceza olarak daraltır."Hatırlayın ki, Rabbiniz size: Eğer şükrederseniz, elbette size (nimetimi) artıracağım ve eğer nankörlük ederseniz, hiç şüphesiz azabım çok şiddetlidir! diye bildirmişti." (14/İbrahim, 7) 

"Allah, faizi tüketir, sadakaları ise artırır (faiz karışan malın bereketini giderir, sadaka verilen malın bereketini artırır)." (2/Bakara, 276)

Rızıklarını elde etmede insanların çalışkanlıklarının rolü vardır. Kulun rızkının genişliğinin sebeplerinden birisi de, günahlardan kaçınmak ve namazı dosdoğru ve devamlı kılmaktır.

Bir Müslüman, çalışmadan kazanılamayacağını bilerek, dünya işleri için gerekli bütün tedbirleri aldığı gibi, ibadet etmeden ve Allah’ın emirlerini yapıp, yasaklarından kaçınmadan da cennete gidilemeyeceğini bilerek kulluk vazifesini yerine getirir ve sonunda Allah’a tevekkül eder.

  Fazilet En faziletli şey

Bir şeyin kıymetli olması, hâle, zamana ve kişinin durumuna da bağlıdır. Onun için, (En faziletli şey şudur) diye kesin bir şey söylenemez. Peygamber efendimiz, en faziletli şeyi, soranların hallerine ve içinde bulunulan şartlara göre bildirmiştir. Mesela yiyeceklerin bol bulunduğu; fakat suyun bulunmadığı yerde, susuzluktan yanan kimseye bir bardak su vermek, fırın dolusu ekmek vermekten daha makbul olur. Vahşi hayvanların veya düşmanların saldırısına veya tehlikeli bir hastalığa maruz kalan kimsenin, ölümden kurtulmasına sebep olmak, ona yapılacak diğer iyiliklerden daha kıymetlidir.

Fedakâr

Allah Yolunda Fedakarlık

İş insanın aynasıdır.

İnsan fedakar olsa hayatta keşkeler kalmazdı.

İyilik ve hizmette sıra

1-Allah’ın hakkı

2-Bedenin hakkı,

3-Ailesinin hakkı,

4-Çevresinin hakkı vardır.

Cenab-ı Hak, “İyilik ve takvada birbirinizle yardımlaşın; günah ve düşmanlıkta yardımlaşmayın.” buyurmaktadır. (Maide 5/2).

İnsana yapılacak en büyük iyilik, onun kalbini iman, ihlâs ve güzel ahlâkla süslemek, ruhunu huzura ulaştırmak, nefsini manevi kirlerden temizlemek ve onu edeple zengin yapmaktır.

Allah rızası için inandığı değerler uğruna,insanlık adına kendi menfaatlerinden vazgeçmesidir.

İslam dininin kısa sürede yeryüzüne yayılmasında Ashab-ı kiramın gösterdiği fedakarlıkların çok büyük rolü vardı.

Kimisi malı ile, kimisi canı ile bu dava için fedakarlıkta bulunuyordu. Bu fedakarlıkları bazen Allah-u telala Kur’an’da övüyor. Bazen de Allah resulü onları takdir ediyordu.

Kur’an-ı Kerîm’de, sahâbe-i kirâm bize tanıtılırken, “Onlar, kendileri darlık içinde olsalar bile, diğerlerini (Mekke’den Medine’ye göç edenleri) kendi öz canlarına tercih ederler” Haşir 59/9 buyurulur.

*Fedakârlıkta inancımız ve imanımız gereği Hz. Mevlana’nın tabiriyle adeta akarsu gibi olmalıyız, Peygamber Efendimiz ( s.a.v )’in buyurduğu gibi: 

“İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olanıdır.” El-Aclûnî, Keşfu'l-Hafa, 1254.

Bir başka anlatımla bu hadis şöyledir:

Hayrı yapanla hayra aracılık eden sevapta ortaktır.Muslim,Ebu Davud Tirmizi

“Mümin, cennete girene kadar hayra doymaz.” (Tirmizî)

 Bu hadisi hayatımıza düstur yapıp hiçbir menfaat beklemeden, insanlık adına fayda veren işlerin peşinde zamanımızı harcamalı ve bu yolda hayat istikametimize yön vermeyi kendimize görev bilmeliyiz. Allah’ın bize ihsan ettiği nimetleri onun yolunda harcamalı ve insanlara faydalı olma konusunda da hayatımızda cömertliği ve fedakârlığı asla elden bırakmamalıyız.

İslam tarihinde Mekkeli Müslümanların Mekke'de karşılaştıkları dayanılmaz işkence, tazyik ve sonrasında da mal ve mülklerini bırakıp inançları uğruna hicret etmesi, diğer yandan Medineli Ensarın Muhacirlere kucak açması fedakarlığın güzel bir örneğidir.

  Allah’a kul olma bilinciyle yaşayıp, onun bize verdiği sayısız nimetlere mukabil çokça şükreden bir kul olmalıyız. Ve her anımızı onun emir ve yasaklarına uymanın bilincinde olup, imkânlarımızın yettiği ve zamanımızın el verdiği ölçüde bize düşen İslami tebliğ, cömertlik ve fedakârlık vazifesini ifa etmeye çalışmak her müslümanın öncelikli görevlerinden olduğunu bilmeliyiz.

“Mü’minler ancak kardeştirler.” Hucurat 10

  Rasul Sallallahu Aleyhi Vesellem bu konuda şöyle demişti: "Mü'minler birbirlerini sevmekte, birbirlerine merhamet etmekte ve birbirlerini korumakta bir vücut gibidirler. Vücudun herhangi bir uzvu rahatsız olursa diğer uzuvlar da bu yüzden rahatsız olurlar. Uykusuzluk ve humma ile (yüksek ateş ile) onun için birbirlerini yardıma çağırırlar." (Müslim, Buhari)

Kur’an-ı Kerîm’de belirtildiği gibi, Allah dünyayı ve ondaki nimetleri elbette kullarının faydalanması için yarattı. Ama Yüce Rabbimiz ayrıca bunlarla bizi imtihan etmekte, fedakârlığımızı denemektedir.

Tarihden örnekler:

*Uhud Savaşı nın en tehlikeli anında Allah Resulü (s.a.s.) in önünden ayrılmayan Ebû Talha (r.a.) gür sesi ile,  Canım, canın için feda; Yüzüm, yüzün için kalkandır.  anlamına gelen sözleriyle seslenirken, attığı oklar ile üzerlerine gelen düşmanı geri püskürtüyordu. O nun hayatı, Efendimiz (s.a.s.) e sevginin, bağlılığın ve onun yolunda mal ve canını feda edişin örnekleri ile doludur.  Peygamberimiz (s.a.s.) e derinden bağlılığı ile tanınan Ebû Talha nın İslâm a girmesine vesile olan ve her durumda kendisine yardımdan geri durmayan eşi Ümmü Süleym in de hatırlanması zarureti vardır. Zira, Ebû Talha nın iman, ihlâs ve fedakârlık konularında sergilediği örnek hareketlerde Ümmü Süleym her zaman kendisine eşlik etmiştir. Bu mübarek sahabe hanım biricik oğlu Enes in elinden tutarak Efendimizin hizmetine vermişti. On yaşında bir çocuk iken Efendimiz (s.a.s.) e hizmet şerefine nail olan Hz. Enes, O nun (s.a.s.) hayatının sonuna kadar yanından ayrılmamıştır. 

  *İnsanlardan öyleleri de var ki, Allah'ın rızasını almak için kendini ve malını feda eder. Allah da kullarına şefkatlidir.Bakara 2/207 -İbn Abbas’tan gelen rivayete göre bu ayet Suheym b. Sinan er-Rumi hakkında inmiştir. Mekke müşrikleri bu zatı yakalamış, dininden döndürmek için işkence etmişlerdi. Suheyb, Mekkelilere “Ben ihtiyar bir adamım. Malım da var. Sizden veya düşmanlarınızdan olmamın size bir zararı olmaz, ben bir söz söyledim ondan caymayı iyi görmem, malımı ve eşyamı size verir, dinimi sizden satın alırım” demişti. Onlar buna razı olmuşlar, Suheyb’i salıvermişlerdi. Oradan kalkıp Medine’ye gelirken bu ayet nazil oldu. Şehre girerken kendisine rastlayan Hz. Ebubekir, “Alışverişin karlı olsun ya Suheyb” demiş, o da “Senin alışverişin de zarar etmesin” cevabını vermiştir.

  İrili ufaklı düşmanlarının İslâm alemine ve Müslüman topluluklarının başına üşüşmelerini Rasul Sallallahu Aleyhi Vesellem 1400 yıl önce şöyle tasvir etmişti: "Bir gün gelecek (kâfir) milletler sizin başınıza oburların yemek çanağına üşüştükleri gibi üşüşecekler. (Orada bulunanlar) dediler ki; O gün biz az olacağımız için mi böyle olacak ya Rasulallah? RasulullahSallallahu Aleyhi Vesellem dedi ki; Hayır o gün siz çok olacaksınız, lakin siz selin üzerinde sürünüp giden çer çöp gibi olacaksınız. Zira Allah heybetinizi (korkunuzu) düşmanlarınızın kalbinden çekip alacak ve sizin kalbinize vehen yerleştirecek. Dedikler ki; Vehen nedir ya Rasullallah?Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem dedi ki; Dünya sevgisi ve ölümü kerih görmek (ölüm korkusu). (Ebu Davud)

Düşmanları/kâfir millet ve devletler İslâm ümmetine böylesine saldırırken bu ümmetin başında bulunan ve 50'ye yakın devlet denilen varlıkların konum ve tutumları nedir?

Her sabah ve akşam; "La İlahe İllallah, Muhammedun Rasulullah" diyorlar. Fakat bu söz vücudunda herhangi bir kıl kımıldatmıyor, kalbinde herhangi bir ürperme meydana getirmiyor, duygularını tahrik etmiyor, hayatında onu karınca hareketi kadar bir harekete geçirmiyor.                

Dünyada her şeyin bir ölçüsü tartısı vardır. Sevginin tartısı da fedakarlıktır. Fedakarlık yapmayanın sevgisine inanılmaz. (Abdülaziz Bekkine)

İyilik de kötülük de sahibine döner:                                                                                                     

“Kim ne yaparsa kendisine yapar” denilmiştir. İyilik de kötülük de sonuçta sahibine döner. Kazanan veya kaybeden insan olur. Hz. Ali r.a. bir defasında yanındakilere, – Ben hiç kimseye bir iyilik ve kötülük yapmadım, dedi. Oradaki bulunanlar şaşırarak, – Bu nasıl olur? Kötülük yapmadığınız doğru. Fakat hiç kimseye bir iyilik yapmadınız mı? Bizler sizin çok iyiliğinizi gördük, dediler.Hz. Ali r.a, – Ben her ne yaptımsa kendime yaptım, dedi ve şu ayeti okudu: “Kim bir iyi amel yaparsa bu onun kendi faydasınadır. Kim de bir kötü amel yaparsa bunun zararı kendinedir. Sizler sonuçta Rabbinize döndürülürsünüz (O, size hak ettiğiniz karşılığı verir).” (Câsiye, 15)

İyiliği kime yaptığına değil, kim için yaptığına bakmalıdır. Allah için yapılan hiçbir amel, ibadet ve iyilik zayi olmaz. Atalarımız, “Sen bir iyilik yap denize at, balık bilmezse hâlık (yaratıcı) bilir” demişlerdir.          Allah rızası için birlik içinde hareket etmek, müminlerin zorluklar karşısında başarı elde etmesinde önemli bir imani sırdır. Müslümanların tarih boyunca yaşadıkları olaylara baktığımızda da zorluk ve sıkıntıların hep bu şekilde aşılabildiğini görürüz. Başta Allah'ın tüm insanlara örnek kıldığı Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) ve sahabeler olmak üzere, Müslümanlar bu ahlakı en güzel şekilde yaşamış, gösterdikleri üstün tesanüd ve fedakarlık örnekleriyle İslamiyet'in ve Kuran ahlakının tüm dünyaya yayılmasına vesile olmuşlardır.

Fıkıh

(Resûlüm!) Dehşeti her şeyi kaplayan kıyametin haberi sana geldi mi?

“Fıkıhsız ibadet olmaz. Dinin direği fıkıhtır.” (Ramuz el-Ehadis:376/1)        

Fıkıh Nedir?  Kişinin amel yönünden faydasına ve zararına olan şeyleri bilmesidir

Yüce Allah'ın kulları için koyduğu bütün hükümlerdir.

Allah-ü Taâla şöyle buyurdu: - “Peygamber size ne verdiyse onu alın. Size neyi yasakladıysa ondan sakının ve Allah'tan korkun.” (Haşr; 7) Allah’tan korkunuz. O’na muhalefet etmeyiniz.

Kur’an ve sünnet yolundan başka, her kapı kapalıdır. Biz onlara göre amel etmeliyiz. Aksi, şeytan ve nefsin yoludur.

    Dünya ve ahiret işleri hakkında Abdulkadir Geylani Hazretleri şöyle buyurmaktadır: “Ahiret sermayen olsun. Dünyayı ticaret yeri say. Zamanını sermayeni batırmamak için evvela ahiretine sarfet. Eğer fazla kalırsa onu da dünyaya harca, geçimini sağla. Sakın dünyayı sermaye, ahireti ticaret saymayasın. Bunu yapınca namazını vaktinde kılamazsın. Kılsan da erkanını yerine getiremezsin. Rükûu belli olmaz, sücudu belli olmaz. Çünkü senin için maksat dünya olmuştur. Yorgunluk gelir, uyursun. Namazın kazaya kalır, kılamazsın.                                                                                                                                     Ahireti kaybedersen, dünya sana isyankar olur. Her şeyini güçlükle alırsın, ufacık bir makam elde etmek için güçlük çekersin. Çünkü Allah’ın sevmediği bir insan oldun

İnsanlar iki kısımdır. Biri dünya arar, diğeri ahiret. Bunlar kıyamet günü de böyle olacak. Bir kısmı cennet ehli, diğer kısmı da cehennem...

Dört delil:

Kur’an, Sünnet, icma ve kıyastır. Edille, delil kelimesinin çoğuludur. Erbaa dört demektir. "Dört delil" anlamına gelir. Bu tâbir İslam hukukunda fıkhın dayandığı dört ana kaynağı ifade eder. Bunlar; Kitap, Sünnet, İcmâ ve Kıyas'tır. 

1- Kur'an-ı Kerim: 

Kur'an-ı Kerim Allahu Tealâ'nın kelâmıdır. Rabbimiz bu mukaddes kitabı rasulü Hz. Muhammed Mustafa s.a.v.'e, insanlar ve cinler alemini küfr ve zulmetten aydınlığa çıkarması için indirmiştir.  Kur'an-ı Kerim, İslâm hükümlerinin ilk kaynağıdır. Müçtehit alimler bir meselenin hükmünü öğrenmede ilk önce Kur'an'a müracaat eder, eğer burada bulunursa ona göre hükmeder. Mesela: Kumar oynamanın, içki içmenin, putlara tapmanın, fal bakmanın haram oluşunu Rabbimiz Kur'an'da bildirir:                                    “Ey İnsanlar! Şarap, kumar, dikili taşlar, şans okları çekmek şeytan işi birer pisliktir. Bunlardan kaçının ki kurtuluşa eresiniz.” (Maide, 90) Bunun gibi, alış veriş ve ribanın (faizin) hükmünü de Kur'an'dan öğreniriz.                                                                                                                              “Allah, alış verişi helal, ribayı (faizi) haram kılmıştır.” (Bakara, 275)  Kur'an-ı Kerim İslâm fıkhının ilk kaynağıdır, fakat bütün meseleleri teker teker zikredip hükümlerini açıklamamıştır. İslâm inanç esaslarının üzerinde tafsilatlı bir şekilde durmuş, ibadet ve insanlar arası ilişkilere dair hükümleri ise genel prensipleriyle açıklamıştır. Kur'an'da müslümanlar için ana hatlar çizilmiş, tafsilat Rasulullah s.a.v.'in Sünnet'ine bırakılmıştır. Mesela: Kur'an'da namaz kılınması emredilmiş, fakat hangi şekilde, kaç rekât olarak kılınacağı açıklanmamıştır. Zekat emredilmiş, ne kadar ve hangi maldan verileceği ise açıklanmamıştır. Bunlar gibi daha birçok misal, Hz. Peygamber s.a.v.'in Sünnet'iyle açıklanmıştır. Bu sebeple Kur'an-ı Kerim Sünnet-i Rasulullah ile sıkı sıkıya irtibatlıdır. Sünnet-i Seniyye, Kur'an-ı Kerim'in mücmel (genel) kısımlarını tafsilatlı olarak açıklar.                                               2- Sünnet: Sünnet Resulullah (sav)’in söz ve davranışlarıdır. Kur’an-ı Kerim’den sonra dinin ikinci önemli temel kaynağıdır. Sünnet aynı zamanda Kur’an-ı Kerim’i hayata taşıma ve O’nu anlama biçimidir. Bu nedenle Kur’an-ı Kerim ayetlerini en güzel şekilde anlamak ve yorumlamak için hadis ve sünnete bakılır.Peygamberimizin söylediği sözlere ve yaptığı işlere Sünnet denir. Bu da üç kısma ayrılır:                a. Kavlî sünnet, Peygamberimizin sözlerine Kavlî Sünnet;                                                          b. Fi'lî sünnet, işlerine Fi'lî Sünnet;                                                                                               c. Takrirî sünnet... Sahâbelerden birinin söylediği bir sözden, yahut işlediğini gördüğü bir işten, onu men'etmeyip susmalarına da Takrirî Sünnet denir.

Bunların hepsine birden Hadîs denebilirse de, bu tâbir, bilhâssa, Peygamberimizin sözleri (Kavlî Sünnet) için kullanılır.Peygamberimizin sünneti, şer'î delil olan Kur'an'dan sonra mühim bir asıldır. Sünnet, Kur'an'daki dinî hükümlere bir açıklık ve tefsir getirdiği gibi, Kur'an'da olmayan yeni hükümler de koymuştur.

3- İcmâ'-i Ümmet::

İcma dini bir konuda yapılan görüş ve fikir birliğidir. İnsanlar dini konularda yanlış hüküm çıkarabilir ve yanılabilirler. Fakat İslam alimlerinin bir konuda fikir birliğinde olması ve görüşlerinde herhangi bir ayrılığa düşmemeleri o hükmün ve sonucun isabetli olduğunu gösterir.

İctihad Nedir?

İctihad, şer'î bir hükmü, şer'î delilinden çıkarmak için olanca ilmî kuvvetini sarfetmektir. İctihadı yapacak ilmî ehliyete sâhip olan kimseye müctehid denir.

 İctihad yapabilmek için Kitabı, Sünneti, İcma'ı,  Kıyâs'ı,bütün teferruatıyla ve incelikleriyle bilmek şarttır.

 "Bir hâdisenin hükmü Kur'an ve Sünnette açıkça belirtilmemiş ise ictihâda gidilir. Yani, Kur'an ve Sünnet'in ışığı altında hükmünü çıkarmak için cehd ve gayret gösterilir. İctihad yüce dinimizin en büyük meziyyetlerinden biridir. İctihad sebebiyle hayat sahnesinde ortaya çıkan bütün hâdiselerin hükmü beyan edilir. Dînimizin her asrın bütün ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir kabiliyete sahip olmasının sebeblerinden biri de budur." (Halil Günenç -Günümüz Mes'elelerine Fetvalar İkinci Bölüm)

4- Kıyas: Diğer bir ana kaynak ise "Kıyas"tır Kıyas, Kur’an, sünnet yoluyla hakkında hüküm bulunmayan konularda hakkında hüküm bulunan benzer bir hükümle kıyaslayarak sonuca varma yöntemidir.

 Meselâ: Şarabın içilmesi haram olduğu, hem Kitab, hem de Sünnet ile sâbittir. Şarabın haram olma illeti sekr, yani, sarhoşluk vermesidir. O halde şarabın dışında sarhoşluk veren bütün alkollü maddelerin içilmesi de haram olmalıdır. Bu hüküm kıyâs yoluyla ortaya çıkmaktadır. Kıyâsı, ancak müctehid seviyesindeki din ve fıkıh âlimleri yapabilir.

İslam Fıkhının Özellikleri

1-İslam fıkhının en önemli esasının ilahi vahiy olmasıdır.

İslam fıkhının Kur'an ve sünnetten kaynaklanması, fıkhi beşeri kanun­lardan ayıran bir özelliktir.

Fıkıh Peygamber (s.a.v.)'e vahiy indiği devrede usullerinin kemale er­mesi, bu usul kaidelerinin tamamlanması, esasların sabitleştirilmesi en olgun gelişmeyi göstermiş, düzgün bir yapı ve sağlam bir temele öylece oturtulmuştur. Fıkhın en büyük kaynağı olan Kur'an'ı Kerim, son gelen,

"Bugün sizin için dininizi ikmal ettim . Size olan nimetimi tamam­ladım ve sizin için din olarak îslamı seçtim. (Maide: 5/3)

Fıkhı Terimler

Mükellef: Mükellef, sorumlu demektir. Akıllı, buluğ çağına eren, Allah'ın emir ve yasaklarıyla sorumlu olan müslümanlara mükellef denir. Mükellef, Allah'ın kendisine emr olunanı yapmakla, yasaklanandan da kaçınmakla yükümlüdür.

Mükellefin şartları üçtür:

1- Müslüman olmak.

2- Akıllı olmak: Akıl hastalan, deliler mükellef değildir. Çünkü bunlar iyi ile kötüyü birbirinden ayırtedemezler.

3- Buluğ (ergenlik) çağına gelmek: Ergenlik, kişinin kendi cinsiyetini ve şahsiyetini anlaması demektir. Bu devre genelde erkeklerde 12-15, ka­dınlarda ise 9-15 yaş arasıdır.

Onbeş yaşına geldiği halde ergenlik çağına gelmeyen kadın ve erkek­ler İslam'ın emirleriyle yükümlü olup, mükellef hükmüne girerler. Kadı Ebu Şuca’, Ğayet’ül-İhtisar, Ravza Yayınları: 33.

Efâl-i mükellefin, mükellefiyet çağına giren her Müslümanın yapmak zorunda olduğu dini vazifeler. Bunlar 8'e ayrılır. Bu 8 fiilden ilk 5'i yapılması; son 3'ü ise yapılmaması, yani terki istenen vazifelerdir. Yapılması istenen fiillere "emir;" terki istenenlere de "nehy" adı verilir.1-Farz 2-Vacib 3-Sünnet 4-Müstehap 5-Mübah 6-Haram 7-Mekruh 8-Müfsid

Fitne                                                                                                                                                                      

     Fitne; insanların itikadını, ahlakını, dinini, güzel geçimini ve huzurunu bozmaktır. Bunu yapan kimselere “fitneci” denir. Fitneciler şeytanın askerleridir. Sadece içlerindeki kötülük duygusunu tatmin ederler. Zaman zaman dünyalık bir takım menfaatler elde etmek için, birileri hesabına çalışanlar çıkabilir. Fitne herkes için bir imtihandır. Kazanmak ta var, kaybetmekte var.

 “Kâfir olanlar bile birbirlerinin yardımcılarıdır. Eğer siz bunu yapmazsanız yeryüzünde bir fitne ve büyük bir fesat olur.” Enfal 8/73   

*Rabbimiz bizi kafirlerin fitnesi kılma. Bizi affet Şüphesiz sen herşeye galipsin ve herşeye hakimsin. Mumtehine 60/5

Kur'ânıyla terbiye eden Rabbimiz. Kafirler için bizi bir fitne yapma.Bu ne demek? Anlamı şu. "Ya Rabbi! bize İslâm'ı, Kur'ân'a ve sünnete göre yaşama gücü ver. Eğer biz Kur'ân'a ve

sünnete uygun yaşamazsak, cahil insanlardan öğrendiğimiz abuk sabuk şeyleri din diye insanlara gösterirsek, müslüman olmak isteyen kafirler dahi bizim halimize bakar da "böyle bir dine niye gireyim" der. O kafirin müslüman olmasına ben engel olurum. Beni bir kafirin müslüman olmasına engel kılma ya rabbi!" diye dua ediyoruz.

  İslam dışındaki her şey,fitnedir.

Fitne insanların hak yoldan ayrılmasıdır.

Fitne,insanı Allah’tan uzaklaştıran her türlü karışıklık ve olumsuzluklardır.

Islah olmayan kalbler her türlü fitneye müsaittir.

Yılan tıslar, bülbül şakır; herkes ahlakının gereğini yerine getirir, kendinde olanı sunar.

Başkalarına sana davranılmasını istediğin gibi davran.

“Fitne, katilden daha kötüdür” Bakara/217 

“Fitne çıkarmak, adam öldürmekten daha kötüdür.” (Bakara, 191) buyuruyor Rabbimiz. 

"Fitne uyumaktadır. Allah onu uyandırana lâ'net etsin" (Feyz'ül-kadir c. 4, s. 461).

Fitne yüzünden kimi yolunu şaşırarak başka yollara sapar, kimi yolsuz kalır. Kimi isyanın yanında inkarla toptan her şeye karşı durur, asıl yurda bu hal üzere geçer.

  Bir fitneden bahsediliyorsa demek ki bir de o fitnenin çıkarıcısı bulunmaktadır. Fitnenin başı keşfedildiği takdirde onunla savaşım kolaylaşır.O keşfedilemediği takdirde ise kör dövüşü sürüp gider. Kör dövüşü, adı üstünde, kimin kime ne için, ne maksatla yumruk salladığının belli olmadığı bir ortamın adıdır..

Yunus Emre Hazretlerinin dediği gibi:  Gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.  Sevelim ama sevilmeye layık olanları… Zira, Peygamber Azimüşşanın dediği gibi "Kişi sevdiğiyle beraberdir." Ebedi âlemde kiminle bir ve beraber olmak istiyorsanız, dünyada da onu seviniz, onun yolundan gidiniz. 

Uyuyan fitneyi uyandırma: Unutulmuş düşmanlıkları gündeme getirmemeliyiz. İnsanlar arasındaki güven ve dayanışmayı bozacak davranışlardan uzak durmalıyız.                                                                       Mal ve mevki gibi,ilim de mayası bozukların eline fitne ve fesat aletidir.Mevlana Celaleddin Rumi

İki testi tokuşunca biri kırılır:                                                                                                          El için kuyu kazan, kendi düşer:                                                                                                   Düşmanı kazanmak kolay, gütmesi zordur:                                                                                Düşman, karınca da olsa sen onu fil zannet.

Fitne Esnasında Savaşmaktan Nehy

Nitekim, “İyilikle kötülük bir olmaz. Sen kötülüğü en güzel şekilde sav. O zaman aranızda düşmanlık bulunan kimse, sanki samimi bir dost gibi oluverir.” Fussılet, 41/34.

Eğer müminlerden iki gurup birbirleriyle vuruşurlarsa aralarını düzeltin. Şayet biri ötekine saldırırsa, Allah'ın buyruğuna dönünceye kadar saldıran tarafla savaşın. Eğer dönerse artık aralarını adaletle düzeltin ve (her işte) adaletli davranın. Şüphesiz ki Allah, âdil davrananları sever.Hucurat 49/9

Anlaşmazlık vuku bulan tarafların arası öncelikle ıslaha çalışılır.Barışa yanaşmayan, aradaki anlaşmazlığı sürdüren tarafa karşı,toplumsal müeyyideler devreye sokulur.Başka bir ifade ile onunla olan bireysel bazdaki ilişkinin kesilmesi,kitlesel bir boyuta dönüştürülür.Her konuda olduğu gibi insanlar arasında vuku bulan anlaşmazlıkların çözümünde de adalet değişmez ilke ve emirdir.

Yine bu surede müminler arasında sevgi ve kardeşlik bağlarının ku­rulması gerektiği ilân edilmekte, İslâm cemaatinin bozulması; müslüman fertler arasında anlaşmazlıkların ortaya çıkması; ister erkek ister kadın ol­sun başkalarıyla alay etme, arkadan çekiştirme, yüze karşı kaş göz hare­ketiyle eğlenme ve kötü lakapla çağırma, tecessüs (gizli hallerin araştırılması), gıybet ve bozgunculuk vb. sebeplerle hoşnutsuzluk, kin ve nefretin doğmasından müminler sakındırılmıştır. *Peygamber Efendimiz, “Mü’minin mü’mine olan yardımı tuğlaları birbirine yardım eden sımsıkı örülmüş bir bina gibidir” buyurmuştur. Ebu Musa el-Eş’ari Peygamber Efendimizin bu hadisi irad ettikten sonra parmaklarını birbirine geçirdiğini rivayet ediyor. (Buhari, Sahih, Mezalim 5)

Birbirlerine her yönden sımsıkı sarılacaklardır.

İslâm binasını meydana getiren taş ve tuğlalardan biri, işlediği günahla çatlarsa hemen onun ayıbı örtülüp kapatılıp sağlamlaştırılmalı.

Mü’min kardeşinin ayıbını örtenin ayıbını Allah örter. (Buhari 5/7)

Günaha giren mü’mine lanet ederek, insan ve şeytanlarına yardımcı olmamamızı ister Peygamber Efendimiz. (Buhari 12/57)

“Taş yerinde ağır” sözünde de olduğu gibi, her taş kendi yerinde en büyük görevi yapmaktadır. Ebû Zerr el-Gıfari ile Amr b. As. Hz. Ali ile Bilâli Habeşi, Halid b. Velid ile Vahşi her biri ayrı ayrı, ama aynı binayı ayakta tutmuşlardır.

  Yirmibeş gram ağırlığındaki bülbülden tavuk yumurtası beklenemez. Kara kargadan da bülbül sesi beklenemez.Bir araya gelerek deniz fenerinin kulesi gibi olmalı. Yolunu,

limanını kaybedenlere yol göstermeli.Deniz kenarında dalganın geliş yönüne göre hareket eden ve her hareketinde birbirlerini yiyip bitiren çakiltaşlan gibi olmamalı.

Sevgili Peygamberimize kulak veriniz: “Müslüman, Müslüman’ın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu kâfire teslim etmez” (Buhari, Sahih Hadis no: 2442, Müslim Savhih, hadis no: 2580)

“Bir Allah kulu kardeşine yardım ettiği sürece Allah da ona yardım eder.” (Müslim Sahih, hadis no: 2699)

Fitnenin Sebepleri

A. Cehaletin Yaygınlaşması

B. Alimlerin Bozulması

C. İdarecilerin Bozulması

D. Dini Münakaşaların Yapılması

E. Dini hayatın zayıflaması

F. İyiliği Emredip Kötülükten Sakındırmanın Terk edilmesi

G. Adaletin Terk edilmesi

  «Ebu Hüreyre'den (ra): Peygamberimiz (asm) buyurdu: "Öyle fitneler olacak ki; oturan ayakta durandan, ayakta duran yürüyenden, yürüyen (o fitneye) koşandan daha hayırlıdır. Kim o fitneye karışırsa, fitne onu kendi içinde yere çarpar. Kim ondan korunacak bir yer bulursa oraya sığınsın!" Sa’d b. Ebi Vakkas (ra), Ebi Vakkas (ra): "Ey Allah’ın Resulü, biri evime girip, beni öldürmek için elini uzatırsa, ne buyurursun?" Peygamberimiz (asm): “Beni öldürmek için sen bana elini uzatırsan, ben seni öldürmek için elimi sana uzatmam” (Maide Sûresi 5:28) diyen Hz. Âdem’in oğlu gibi. Âdem’in oğlu gibi; ol! buyurdu. Ebu Musa’dan (ra): Peygamberimiz (asm) fitne hakkında; şöyle buyurdu: "Oklarınızı kırın, kirişlerinizi koparın; fitne halinde evlerinizin içinden ayrılmayın ve Âdem'in (as) oğlu gibi olun!"

Her iyi veya kötü söz-iş sahibine dönecek Abdullah b. Amr (r.a.)’dan nakledildiğine göre Allah Rasulü (s.a.s.)  şöyle buyurmuştur:  “Büyük günahların en büyüklerinden birisi kişinin ana-babasına lanet etmesidir. “Ey Allah’ın elçisi! Nasıl olur da kişi ana-babasına lanet eder!” denilince Hz. Peygamber, “Bir adam, başka bir adamın babasına söver, o da onun babasına ve annesine söver.” buyurdu. (Buhârî, Edeb, 4.)

Bizim sevgili peygamberimiz "Soğan veya sarımsak yiyen kimse evinde otursun, bizden ve mescidimizden uzak dursun" (Buhârî, "Ezân", 160; Müslim, "Mesâcid", 73) diyerek soğan ve sarımsak gibi ağzı kokutan ve başkalarını rahatsız eden şeyler yiyen kimselerin mescide gelmelerini yasaklamıştır. Bu yasak sadece soğan ve sarımsakla sınırlı olmayıp, cemaate rahatsızlık verecek her şeyi içine almaktadır.

İnsanlar kendilerine zarar veren, kanını emen bit, pire, tahta kurusuyla mücadele eder.                         Yine insanlar zirai mahsullerine zarar veren haşerat ilede mücadele eder.

*İnkâr eden ve (başkalarını da) Allah yolundan alıkoyanlar şüphesiz doğru yoldan çok uzaklaşmışlardır.Nisa 4/167

O halde genelde insanları,özelde inananları Allah yolundan alıkoymak fitnenin bir türü olarak adam öldürmekten çok daha büyük,ağır bir vebal ve günahtır.

Yönetime gelen kafirler ise; yönettiği insanların İslamla şereflenmesini engelleyerek onları toplu halde cehennem çukurunda yakmak için sevketmektedir.

İşte Rabbimiz, biz müslümanlara bu yakma işine engel olmamızı emretmektedir.                Teblig ve savunma için günümüzde kitle iletişim ve haberleşme araçlarına sahip olmak gerekmektedir. Bu zamanda yapılacak cihad, maddî değil, manevîdir. Bunun da yolu eğitim, ıslâh, tamir ve müsbet harekettir.

Ashab-ı Uhdud,Kuran-ı Kerim’de temas edilen zalim bir zümredir.Buruc suresinin 4-10 ayetleri onlardan bahseder.

Ama,hiçbir zalim felah bulmadığı gibi,bunlar da felah (kurtuluş) bulmamış:ayeti kerime,Ashabı-ı Uhdud’un mahvedildiklerini belirtmektedir.                                                                                                          KÜFÜR FİTNESİ VE ÂHİRETTEKİ ÂKIBETİ                                                                                                            Her kötü söz sahibine dönecek                                                                                                                                  O gün onlar ateşe sokulacaklardır. Zâriya 51/13 Azabınızı tadın! Acele gelmesini beklediğiniz şey budur işte! (denir.) Zâriya 51/ 14         

  Sahte dostlardan uzak durmalı.

(Fitneden sakının.) [Enfal 25]

(Onlara; “Yeryüzünde fitne fesat çıkarmayın” dendiği zaman, “Biz ancak ıslâh edicileriz” derler.) [Bekara 11]

E

Ehl-i beyt

Ekme ve biçme                                                                                                                                           Emanet                                                                                                                                                                          Emekli                                                                                                                                                                       Emir

Ertelemek

Esma-ül  Hüsna                                                                                                                                               

Evlilik

Ev

Ezan

  Ehl-i beyt

Ehl-i Beyt Kavramı Hz. Peygamber (s.a.s.)'in ev halkı.Ehl-i Beyt, bir evde yaşayan aile fertleri, aile demektir. Ehl-i Beyti sevmek; onların iman ettiği gibi iman etmek, ahlakıyla ahlaklanmak , kısacası her şeyiyle onlara benzemektir.

Yeryüzündeki bütün Müslümanlar ehl-i beyti sevmede ortaktırlar. Bu konuda hiçbir ihtilaf yoktur. Ehl-i beyti sevmek imanın gereğidir. Namazlarda tahiyyattan sonra ehl-i beyte selam yollamak kuvvetli bir sünnettir.

Ona ve onun tertemiz Ehl-i beytine sayısız selât-ü selam olsun.

“Ehl-i Beytim Nuh’un gemisi gibidir; ona binen kurtulur; uzak duran boğulup helâk olur.” (Hâkim, Müstedrek, III, 151; Ahmed, Müsned, III, 157; Tabarânî, el-Kebîr, No:2636-2638.)

İman sahibi her insan, Allah Teâlâ'yı ve onun yüce Peygamberini sever. Bunun aksini düşünmek mümkün değildir. Bir kimse Allah'ı ve Resûlü'nü sevmeden Müslüman, olamaz. Bu muhabbet, iman sahibi olmanın şartıdır.

Ehl-i beyt sevgisi Peygamber Efendimiz (s.a.v) bu konuda bizlere şöyle buyurmuşlardır. “Nimetleriyle sizi beslediği için Allah’ı sevin, beni de Allah sevgisi için sevin, Ehl-i beytimi de   benim sevgim için sevin.” Buhari, Fezail, 4492.

”(Ey Muhammed!) Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik.” Enbiya suresi ayet-107  beyanı ile de Peygamber Efendimiz (s.a.v)’i rahmete bir vesile olduğunu, ona uyanların ve sevmenin kurtuluşa vesile olacağını belirtmektedir.

Unutulmamalıdır ki Ehli beyte mensup olanlar, Hz. Peygamber’in neslinden gelme şerefini taşımakla birlikte, hata ve günahtan korunmuş değillerdir. Bunun için de her Müslüman gibi ahirette Allah’ın rızasına ulaştıracak ameller yapmaya özen göstermelidirler.                                          Sevgili Peygamberimizin kızı Hz. Fatıma’ya söyledikleri ve bizlerin de hayatımızda rehber olarak görmemiz gereken bir tavsiye ile bitirmek istiyorum. Hz. Peygamber (s.a.v) buyurdular: “Kızım Fatıma! Kıyamet günü Allah’ın huzuruna salih amelle gel.  Sakın bana ve nesebine güvenme! Çünkü orada herkes kendi ameliyle baş başa kalacaktır.” Buhari, Tefsir, 26

  Kur'an-ı Kerimde Yüce Allah Ehl-i Beyt'e Size bir değer vermiş ve  onlar  hakkında  şöyle buyurmuştur: "Ey Peygamberin ev halkı! Allah, sizden ancak günah kirini gidermek ve sizi  tertemiz yapmak istiyor." Ahzab, 33/33 âyet-i kerimesi nazil olduğu zaman, Sahabe-i Kiram, Peygamber Efendimize Ey Allahın Resulü Ehl-i Beyt kimdir diye sormaları üzerine, Peygamberimiz: Hz. Ali,  Hz. Fatıma, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin'i yanına çağırarak cübbesinin altına almış ve onların  Ehl-i  Beyti   olduğunu söylemiştir.

  Ehl-i Beyt'e sahip çıkmanın önemi

Cenab-ı Hakk'ın; "(Habîbim, yâ Muhammed!) de ki: Vazifem karşılığında sizden bir ücret istemiyorum; sizden istediğim, ancak akrabaya sevgi ve Ehl-i Beyt'ime muhabbettir." (Şura, 42/23) Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in Ehl-i Beyt’ine duyduğumuz sevgiyi ifade eden ve namazlarda okuduğumuz salli-barik duasının meâlleri.

*“Allahım! İbrahim’e ve onun yakınlarına rahmet ettiğin gibi Muhammed’e ve onun yakınlarına da rahmet et. Şüphesiz övgüler Sanadır ve Sen çok yücesin. ”       *“Allahım! İbrahim’e ve onun yakınlarına bereket verdiğin gibi Muhammed’e ve onun yakınlarına da bereket ver. Şüphesiz övgüler Sanadır ve Sen çok yücesin.“

*Peygamberimizin “Benden sonra sizlere iki şey bırakıyorum; bunlara iyi sarıldığınız müddetçe sapıklığa düşmezsiniz. Birisi, Kur’ân, diğeri de benim sünnetimdir” Buyurmuşlardır.Diğer bir rivayette ise“ biri Kuran, diğeri sünnetim üzere olan Ehl-i beytimin yoludur” Buhari, 4/126-127; Tecrid Tercemesi, 10/437-330 (Hadis No: 1654); İbn Hişam, 4/251 -  Tirmizi, Menakıb, 32. şeklindeki buyrukları, Ehl-i beyt dairesinde olanların Kur’an ve Sünnet çizgisinden asla sapmamalarına ayrı bir tembih olarak kabul edilmelidir.  Arık, Dr. Selim, Ehl-i Beyt.

Sâdat defterleri Seyyidlerin isimleri, silsileleri, ikametgâhları "Şecere-i Tayyibe" denen defterlere kaydedilirdi. Bu kayıtlar sayesinde Seyyidlerin nesebi muhafaza edilmiş Seyyid olmayanların asılsız iddialarının da önüne geçilmiştir. Defterde kaydı olanlara Seyyidliklerinin delili olarak 'hüccet' adındaki belge verilmiştir. İstanbul'da Nikâbet Merkezi'nde tutulan Sâdat Defterleri'nden Seyyidlik kontrolü, hüccet verme ve Seyyidlerin geçmişinin araştırılması gibi durumlarda faydalanılırdı. Vazife değişikliklerinde bu defterler bir sonraki nakîbe devredilerek defterlerin eksiksiz tutulması sağlanırdı. 

Peygamber Efendimiz'i seven her mü'min, onun ehl-i beytini, aile efradını ve şecere-i Muhammediye'nin meyveleri bulunan Hazret-i Ha­san ve Hazret-i Hüseyin'i de sever. Onları sevmek, Resûlullah'a mu­habbetten ileri gelir.

Her ağacın kökünden fışkıran filiz, o ağacın asaletini ve mahiye­tini taşır.

Kur'an'da Ehl-i Beyt Teriminin Kullanılışı

Nuh (a.s)'ın Oğlu Ehl-i Beytten Sayılmadı

"Mal ve oğullar, dünya hayatının süsüdür. Bakî kalacak olan iyi ameller ise, Rabbinin katında, sevabca da hayırlıdır, ümid yönünden de daha hayırlıdır. (Kehf, 18/46)

"Nuh Rabbine niyaz edip dedi ki: "Ey Rabbim! Oğlum benim ehlimdendi senin vaadin de elbette haktır ve gerçektir. Ve sen hakimler hakimisin."

Allah: "Ey Nuh! O kesinlikle senin ehlin (âilen)'den değildir. Çünkü o salih olmayan bir amelin sahibidir. Hakkında bilgin olmayan bir şeyi benden isteme! Ben, seni, cahillerden olmaktan sakındırırım." (Hud, 11/45-46)

Lut (a.s)'ın Karısı da Ehl-i Sayılmadı

"Bunun üzerine onu ve ailesini kurtardık. Yalnız karısı müstesna; onun geride (azaba uğrayanların içinde) kalmasını takdir ettik"  (Neml, 27/57)

Yunus’un Mısralarında Ehl-i Beyt Sevgisi

Müslüman Türk insanı tarih boyunca Ehl-i Beyt’in sevinciyle gülmüş, üzüntüsüyle ağlamıştır. Nitekim Yunus Emre şiirinde şöyle diyor:

Şehidlerin ser-çeşmesi, evliyanın bağrı başı

Fatma ana gözü yaşı, Hasan ile Hüseyin’dir.

Hazreti Ali babaları, Muhammed’dir dedeleri,

Arşın iki gölgeleri, Hasan ile Hüseyin’dir.

  Allah Teâlâ, Habîb-i Kibriyâ Efendimizin Ehl-i Beytine rahmet etsin ve sevenlerini şefaatine eriştirsin!

  Ekme ve biçme:

Ne Ekersen Onu Biçersin

Kim zerre miktarı hayır yapmışsa onu görür.Zilzal 99/7 Kim de zerre miktarı şer işlemişse onu görür. Zilzal 99/7

Zerreyi bir ilim adamı şöyle tarif etmiş: Camdan içeriye güneş ışığı giriyor ve bir yere değiyor. O esnada havada güneş ışınları arasında gözle gördüğünüz bir şeyler var. İşte

zerre odur. Yani o kadarlık hayrınız varsa, onun karşılığını göreceksiniz.

Sevgili Peygamberimiz bunu şöyle açıklamış bize; "Velevki bir hurmanın yarısı kadarda olsa, cehennem ateşinden kendinizi koruyun.''5137[12] Buhari Menakıp 25.

Öyleyse biz amellerimizi küçümsemiyeceğiz.

Yeryüzünde bir tek hurmadan başka birşeyiniz olmasada;

"Ben zengin değilimki, nasıl sadaka, vereyim?" demeyin.

Elinizde var olanın yarısını vermeniz, sizin cennete girmenize sebep olabilir.5138[13] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/339-340.

Yarım elma, gönül alma

Gönül almak, hatır sormak için yarım elma gibi küçük bir armağan yeter. Önemli olan,değerli armağan götürmek değil, hatırlayıp aramış olmaktır.

Ne Ekersen Onu Biçersin ...!

Ne ekersen onu biçersin, ne edersen onu çekersin.?                                                                                           Kişiler dunya halinde neye ne kadar yatırım yaparsa ona o şekilde bu yatırımlar mutlaka ama mutlaka geri doner. Insanın karşılaştıgı iyilikler ve kötülükler, kendi söz ve davranıslarının birer sonucudur.                     Insan, tıpkı tohum eken bir çiftci gibidir..Çiftci topraga ne ektiyse hasat vakti sadece onu biçer..Insan da başkalarına nasıl davranırsa öyle karşılık görür. İyilik yaparsa iyilik, kötülük yaparsa kötülük bulur....İnsanların iyi ve kötü davranışları, dünyadaki beşeri ilişkilerini dogrudan etkiler..Öte yandan, dünyada yapılanların karşılıgının ahirette de görülecek olmasi, Islami bir hakikattir......                     

*Kim bir kötülük işlerse, onun kadar ceza görür. Kim de kadın veya erkek, mümin olarak faydalı bir iş yaparsa işte onlar, cennete girecekler, orada onlara hesapsız rızık verilecektir.(Mü,min , 40/40 )                  “ Dünya, ahiretin tarlasıdır ,” (Müslim, İman, İİ/ 322)sözünde belirtildigi gibi insanlar dünyada yaptıklarının karsılıgını ahirette bulacaklardır ...

*Varlıkların en şereflisi insanın dünyaya geliş maksadı, Yüce Rabbine kulluk etmek ve hem dünyası, hem de ahireti için çalışmaktır.

Nebe’ Süresinin hikmet ve mana yüklü mesajıyla başlamak istiyorum.

“Yeryüzünü bir beşik, dağları da onun için birer direk kılmadık mı?.

Sizi çift çift yaratmadık mı?.

Uykunuzu dinlenme vakti kılmadık mı?

Geceyi bir örtü yapmadık mı?.

Gündüzü çalışma vakti kılmadık mı?.

Üstünüze yedi kat sağlam gök bina etmedik mi?.

Parlak ışık veren Güneş’i var etmedik mi?.

Taneler, bitkiler, ağaçları sarmaş dolaş bahçeler yetiştirmek için yoğunlaşmış bulutlardan bol yağmur yağdırmadık mı?” Nebe’ Suresi Ayet,6-16  buyrularak, yeryüzü, gökyüzü, onların yaradılışı ve onlardaki nimetler anlatılarak; gündüzün çalışma, gecenin de dinlenme vakti olduğuna dikkat çekilmiştir.

Gökyüzündeki Ay, Güneş ve yıldızlar; yeryüzündeki canlı cansız bütün varlıklar çalışıp bir görev ifa ederken; insanın çalışmaması, tembellikle ömrünü geçirmesi elbette doğru bir şey olamaz. Bu duruma işaret eden milli şairimiz Mehmet Akif Ersoy şöyle diyor:

“Bir baksana, gökler uyanık yer uyanıktır

– Dünya uyanıkken uyumak maskaralıktır.

Varlıkların en şereflisi insan, daima çalışmak zorundadır. Onun beslenme, barınma ve giyinme gibi önemli ihtiyaçları vardır. Bu ihtiyaçların temini ve insanın onurunu koruması, hayatını devam ettirmesi için çalışması vaciptir.

Atalarımız, “Ne ekersen onu biçersin” sözüyle çalışmadan, bir şeye sahip olmanın mümkün olamayacağını ifade etmişlerdir. İbni Haldun da: “Hayvanlar ihtiyaçlarını çevrelerinde hazır bulurlar. İnsanlar ise, üretmek zorundadırlar.” diyor ve çalışmaya dikkat çekiyor.

Dünya nimetler deryasıdır. Bu nimetleri elde etmek için çalışmak şarttır. Çalışan insan: Çalışarak, kazanarak, zekatını, vergisini vererek devletine ve milletine karşı görevlerini eksiksiz bir şekilde yerine getirmiş olur.

Milletlerin ve medeniyetlerin yarış halinde olduğu çağımızda, ileri ülkelerin nasıl çalıştığını ve medeniyet yarışında öne geçtiğini bilmeyenimiz yoktur. Öyleyse her ayetinde bir hikmet ve mesaj bulunan Kur’anın: “İnsana ancak çalıştığının karşılığı verilecektir” (Necm:53/ 39-40) prensibi ile Peygamber Efendimizin: “İki günü eşit olan aldanmıştır.” hadisi şerifine kulak verelim…

(İki günü aynı olan, [her gün ilerlemeyen, yeni bir şey öğrenmeyen] ziyan etti.) [Beyheki]

 İbadetlerin kıymeti, niyete, ihlasa ve imanın kuvvetine, parlaklığına göredir.

*"Ameller niyetlere göredir. Her bir kimse için niyet ettiği şey vardır" Buhari, Bed’ü-l Vahy, 1; Müslim, İmare, 155

*"Mü'minin niyeti (maksat ve ihlâsı) amelinden hayırlıdır." Taberani, el-Mu’cemu’l-Kebir, c.6, s,185

*Çünkü bunlar, kalbin amelidir. İslâm nazarında da amellerin değeri, onların ortaya çıkmasına sebep olan niyet ve ihlâs ile ölçülür. Yâni bir fiilin ortaya çıkmasında onu yapan kişinin maksadı ne ise, hüküm ona göredir. Nitekim hadîs-i şerîfte bu gerçeği te'yîden:

Hz. Ömer radıyallahu anh anlatıyor: "Rasulullah (s.a.v) buyurdular ki:"Ameller, niyetlere göredir. Herkese niyet ettiği şey vardır. Öyleyse kimin hicreti Allah'a ve Resûlüne ise, onun hicreti Allah ve Resûlünedir. Kimin hicreti de elde edeceği bir dünyalığa veya nikâhlanacağı bir kadına ise, onun hicreti de o hicret ettiği şeyedir."   Buhari, Bed’u-l Vahy, 1; Müslim, İmare, 155

*Yemin ederim ki, bir kimse, Uhud dağı kadar altın sadaka verse, Eshabımdan birinin bir müd [bir avuç] arpası kadar sevap alamaz.)[Buhari] 

Gece gündüz şahsımız, ailemiz ve milletimiz için çalışalım. Hiç kimseye muhtaç olmadan onurumuzla yaşayalım.

Dinimizin emirlerine uygun bir hayatla hep iyilikler ekelim ve cennetin eşsiz nimetlerini biçelim inşallah. Allah cümlemize nasip eylesin.

Dünya Kimseye Kalmaz Dünya Kimseye Kalmaz Bir misafirhanedir Arifler ana dalmaz Bilir ki efsanedir

Ne ekersen biçersin Döktüğünü içersin Bir gelirsin bir geçersin Gerisi bahanedir İnsanlıktan sen çıkma Dost kazanmaktan bıkma Gönül yap ama yıkma Çoğu bir kaşanedir İyilik yapmaktır kârın Kalır ancak o varın Öleceksin sen yarın Anla bak dünya nedir. Yunus Emre

  Ne doğrarsan aşına o çıkar kaşığına Kişi, çalışma miktarına ve biçimine göre karşılık görür. Çok ve iyi çalışan iyi, az ve kötü çalışan da kötü sonuçla karşılaşır. Elde edilen verimin iyi veya kötü olmasında niyetin rolü de büyüktür.

  Emanet

  Emanet, "emn” kökünden gelir "Emn” ise korku ve endişeden emniyette, güvende olmaktır Emanet, hıyanetin zıttı olarak güvenilir olma, bir kişiye geçici olarak bırakılan şey anlamında kullanılırBirisinin koruması için bırakılan maddî ve manevî hak. Emniyet edilip inanılan şey. Peygamberlerde bulunan sıfatlardan biri de "emânet"tir. Kur'an'a, Sünnete ve Resulullah'ın eşyasına da "emânet" denir.  

Yüce Dinimiz İslam’ın insanları dünya ve ahiret saadetine kavuşturmak için belirlediği ve uyulmasını emrettiği vazgeçilmez prensiplerden birisi de  emanete riayet etmektir.

İnsanlık, isyanla değil, verilen emanetleri verildiği doğrultuda kullanarak dünyada gönül rahatlığı, ahrette Rabbın rızasını ve cennetini elde etmeye çalışmalıdır.185[23] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 1/65-67.

Allah (c.c.) şöyle buyurur: "Biz, emaneti göklere, arz'a ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler. Ondan korktular da onu insan yüklendi. (Bu) insan cidden çok zâlim, çok câhil bulunuyor."  Ahzâb, 72

Dünya da muhatap olduğumuz her şey emaneti teşkil eder.

Emanet; yaratılanların, yaratıcıdan aldıkları her tür değerlerdir. Canımız emanet, malımız emanet ve tasarrufunda bulunduğumuz her şey birer emanettir.

“Allah size emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder.”  Nisa suresi: 58

Ebu Zerr (r.a.) anlatıyor: "Resulullah (s.a.v.) 'a beni bir göreve tâin etmez misiniz? dedim. O, elini omuzuma koyarak; "Ya Eba Zerr! istediğin iş bir emanettir. Sen ise zayıfsın. O, kıyamet gününde sahibi için perişanlık ve pişmanlıktır. Ancak bu görevi hakkıyla alıp yerli yerinde kullanan müstesnadır. " Müslim, imaret, 17

Emanetler ehline verlmezse kurdu kuzuya çoban  yapmış,ehil olmayanlara görev verilmiş olur

Emanet; Allah (c.c.)’ın yeryüzündeki  halifeliği ve Mü’minlerin en büyük özelliğidir. Peygamberlerin ve Mü’minlerin  asli sıfatlarındandır.

    Adamın biri Resulullah'a gelerek: "Kıyamet ne zaman" dedi. Resulullah (s.a.v.) ''Emanet zâyi edildiği zaman, sen kıyameti bekle" buyurdu. Adam: "Emanet nasıl zayi olur?" dedi. Resulullah: "Görev (yönetim) ehil olmayanlara teslim edildiği zaman sen kıyameti gözle" buyurdu. Buhâri, İlm, 2               Allah-û Tealâ; Mü’minlerin özelliklerini sayarken: “Mü’min-ler, emanetini gözeten ve sözlerini yerine getirenlerdir.” Mu’minun suresi:23/8 buyurur.

İnsanoğlu henüz ruhlar âleminde iken, “kalu belâ” cevabıyla emaneti teslim almış ve onu koruyacağına söz vermiştir. Ve insan Kelime-i Tevhidi söylemekle; bu dinin tüm değerlerine sahip çıkıp, onu koruyacağına dair yemin etmiştir. Bu açıdan bakıldığında; dinin yaşanmayan ve hafife alınan her noktasında emanete ihanet vardır. Kur’an ve sünnetten habersiz yaşamak ve vurdum duymaz duygularla imani endişe taşımamak birer ihanettir.

Kime emanet

Kur'an bize emanettir. Ona sımsıkı sarılarak kendi canımızı ve tenimizi cehennemden koruyacağız. Akıl emanettir,inkarla kirletmeyeceğiz. Dil emanettir, şirk ve yalanla kirletmeyeceğiz.                           Sözlerimize, senetlerimize, çeklerimize sahip çıkacağız. Allah'ın varlığı ve birliğine Muhammed 'in (sav) Onun Rasulü olduğuna şahitlik, yaptığımız gibi, gördüğümüz ve bildiğimiz konularda şahitlikten kaçınmayacağız. Namazlarımızı da dosdoğru kılıp, cennette ağırlananlardan olmak için gayret göstereceğiz.4679[18] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/63-64.

Komşu komşuya, arkadaş arkadaşa emanettir. Komşuluğu ve arkadaşlığı tek taraflı menfaate dayayarak, komşu ve arkadaş hukukuna tecavüz etmek; emanete ihanettir. Misafir ve ev sahibi birbirine emanettir ve birbirlerinin can ve malından sorumludurlar. Birbirlerine verecekleri zarar, emanete ihanet sayılır. Öğrenciler öğretmenlere, hastalar doktorlara, cemaatler liderlere, bir ülke onu yönetenlere emanettir.

Birilerinin size verdiği sırları birer emanettir. O sırları korumayıp başkalarına söylemek, emanete ihanettir.

Her şey birbirine bağlı ve her şey birbirine emanettir. Bunun yanında; din, adalet, ahlâk kuralları ve toplumun temel realiteleri; “ben insanım” diyen her kese emanettir. Bu kurallara riayet etmeyip, insanlar arasında ikincilik meydana getirmek, “doğruluğu koruma” emanetine  ihanet sayılır.

İnsan, ibadet ve kulluk için yaratılmışken, bu vazifeyi yerine getirmesi için verilen canı  ve bedeni bile; ölümle teslim edeceği bir emanettir.                                                                       Onun için; her şeyin birer emanet olarak dolaştığı bu dünyada, emanetin gerçek sahibinin huzurunda mahcup olmayacağımız bir biçimde yaşayalım.

Mümin, canını yaratanın Allah olduğunu, malını verenin Allah olduğunu bilir ve O'nun yolunda mal ve canıyla cihad eder."Onlara verdiğimiz nzıktan infak ederler" âyetini okuyunca biz verdiğimizi kendi malımızdan değil, Allah'ın bize emaneten verdiğinden infak ettiğimizi anlıyoruz.Düğün evinde yemek kazanının başındaki aşçı yemek dağıtırken kimseyi minnet altına alamadığı gibi, kimsenin başına kakamadığı gibi, "Ben malımdan dağıtıyorum"diyerek övünemediği gibi infakda bulunan kişide haddini bilir.238[31] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 1/85-86.

Peygamber Efendimiz (s.a.v) bu husustaki davranışları ve sözleri ile bizlere en büyük örnektir. Daha  kendisine Peygamberlik verilmeden önce toplumda “Muhammedül–Emin” olarak meşhur olması ve hatta kendisine duyulan güvenden dolayı yanına bırakılmış olan emanetleri Hicret esnasında sahiplerine geri vermek üzere Hz Ali’yi görevlendirmesi, O’nun emanet konusundaki hassasiyetini vurgulayan örnek davranışlardan biridir. İbni Hişam        

İnsan için en önemli emanetlerden biri de can ve mal’dır. Günümüzde can ve mal faktörüne yönelik büyük tehlikelerden biri de şüphesiz trafik kazalarıdır. Trafik kazalarına da genellikle sürücülerin kural ihlalleri sebep olmaktadır. Buna yaya ve yolcuların sebep olduğu kazaları da eklersek, kazaların çoğunun insan unsurundan kaynaklandığı görülmektedir.

İnanan insanlar olarak bizler Peygamber Efendimizin uyarı niteliğindeki şu Hadis-i Şerifini  asla hatırımızdan çıkarmamalıyız: “Münafığın alameti üçtür: Konuştuğunda  yalan söyler, söz verirse sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edilirse hıyanet eder.Buhar, İman  24

*Bu sorumluluk yüklenen her insan “çoban” ve elinin altında bulunan sürüyü iyi büyütüp yetiştirecek, kurda kuşa kaptırmayacaktır Aksi takdirde şu ayetin muhatabı olmaktan kendini kurtaramaz "Ey iman edenler! Allah'a ve peygamberine hainlik etmeyiniz ki bile bile kendi emanetlerinize hıyanet etmiş olmayasınız” Enfâl, 8/ 27

Sizleri, her halinizle emanetin gerçek sahibi olan Allah’a emanet ediyorum.

"Yüreğimiz kıymet bilene emanet"(mevlana)

Yûnus Emre’nin çok şiirleri atasözü hâlini almıştır. Dünyâ fâniliği hakkında şöyle demektedir:

Mal sahibi mülk sahibi, Hani bunun ilk sahibi? Mal da yalan mülk de yalan, Var biraz da sen oyalan.                                                                                                            Ayrıca bir çok şiirlerinde gönül kırmamağa dikkat edilmesini dile getirmiştir.                                        Durma kazan, ye, yedir, Bir gönül ele getir. Yüz Kabe’den yeğrektir, Bir gönül ziyareti. diyerek insan gönlüne ve insanlara yakın olma, onlara hizmet etme duygusunu ifâde etmektedir.

Mağarada yılan olma, güvercin gibi vefalı ol,

Örümcek gibi tehlikelere perdedar ol!,

Mağara gibi al Muhammed ileri, al yedi genci,

Al bütün bir gençliği …

Evlerinde çıkamayanlar neyin emanetçisi acaba,

Bilecik istasyonunda yaşlı ana,

Oğlunu cepheye uğurlarken ona ;

“ Oğlum ! babanın Dİmetoka’da , dayını Şipka’da ,

ağabeylerini Çanakkale’de kaybettim,

sen benim son yongamsın

sen de dönmezsen ben Allah’a emanet” diyordu

ve ilave ediyordu; “ git sen de git,

minareler ezansız, camiler Kur’an’sız kalacaksa sen de git ,

ezan, Kur’an , vatan kime emanet?

Bİlaller, dem tutan bülbüller nerede ,

Arkadaş , gül de , bülbül de , bağ da , bahçıvan da ,

Bıçak altındaki İsmailler ,

Ateş içindeki İbrahimler,

Kuyuda ki Yusuflar,

Şu gerideki isimsiz kümbet,

Şu ilerideki ıssız mabet,

UNUTMA!! HEPSİ SANA EMANET!

  Emekli

Belirli bir süre çalıştıktan sonra kanunlar gereği işi ile ilgisi kesilerek kendisine aylık bağlanmış olan (kimse)

İlkbahar Gençlik Sınavı 

Gençlik ilkbahar gibidir, yaşlılık ise kışa benzer.  Öyle bir kış ki, arkasından bahar gelmez...

  Ve sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et! Hicr 15/99

Bu ayette; yakından maksat ölümdür. Ölümün gelinceye kadar ibadet et demektir. Onun için hasta yatağında yatan adam gücü ve şuuru yerinde ise namazını kılacak. Şöyle hastaydı böyle hastaydı, abdest alacak durumu yoktu olmaz. Teyemmüm yaparak yine de namazını kılmalıdır.Bu ayette sadece namaz zikredilmiyor (kulluk ibadet) zikr edilmiş (ibadet kulluk) deyince de; Allah'ın kanunlarını tanımak, islamın beş esası ve diğer bütün emir ve yasakları da içine girer.

Kulluk Veya İbadet Kelimesi İnanan Bir İnsanın Aklının, Kalbinin Ve Bedeninin Ortak Faaliyeti Olarak Anlaşılmalıdır. Hac İbadetini Yerine Getirdikten Sonra Dünya Bağlantılı İşleri Rafa Kaldırmanın Ne Kadar Sorumluluğu Varsa, Emekli Olan Bir İnsanın Dünya Bağlantılı Yapılması Gereken İşleri Rafa Kaldırmanın Da O Derece Sorumluluğu Vardır.

  Huzur Evlerinde Adeta Ölümünü Beklercesine Ömrünün Son Zamanlarını Geçiren Kardeşlerimizi Ve Emekli Olduktan Sonra Huzur Evinde Kalanların Hayatına Benzeyen Bir Hayatı Hedeflemiş Emekli Kardeşlerimizin Ortak Dünyaları Aynıdır.

“Nerede olursak olalım, ne iş ve ne tahsil yaparsak yapalım, hangi mevki ve makamda bulunursak bulunalım; hiç değişmeyen vazifemiz Allah’a kulluktur.

Biz bu dünyaya bunun için geldik. Kulluk vazifemiz ömrümüzün sonuna kadar devam eder. Terhisi ve emekliliği yoktur. 

Ayrıca “bu kulluğun ölüm gelip çatana kadar” (Hicr (15) /99) devamı emredilmiştir. Böylece görüldüğü gibi; iman ehli için kulluk; bülûğdan ölüme kadar emekliliği olmayan bir meslek ve terhisi olmayan bir askerliktir.

*İki önemli fırsat: Çocuklarda tatil, yaşlılarda emeklilik devresi...

İki önemli fırsat: Çocuklarda tatil, yaşlılarda emeklilik devresi...Geriye dönüp de hayatımıza serinkanlı şekilde bakınca iki büyük fırsatın kaçırıldığını görmekteyiz.  Biri hayatın başlarında, diğeri de hayatın sonlarında                                                                                                                                Hayatın başlarındaki fırsat, okulların tatil olup boşta kalındığı koskoca yaz devresi fırsatı.                Hayatın sonundaki fırsat da, emeklilik devresinin başladığı boşluk devresi fırsatı.                              Neden bu iki devre kaçırılmaması gereken altın fırsatlar devresi?..Çünkü her ikisinde de ebedi hayatın kazanılması söz konusu da ondan.Mesela, çocukların ileride yaşayacakları koskoca bir hayatın dinî temeli, tatillerde atılabilir.                                                                                                                    Nitekim dinî hayatı severek yaşayan tüm yaşlılar, bu sevgilerini gençliklerinde öğrendikleri din bilgilerine, tatilde aldıkları İslam terbiyesine bağlarlar, tatil devrelerindeki eğitimin hayatlarının temelini teşkil ettiğini yaşlılıkta bile iftiharla anlatırlar.                                                                                 Anlaşılan, çocukken kaçırılan öğrenme fırsatları ömür boyu dinî hayattan uzak kalmaya da sebep olabilir.              *İnsan hayatında kaçırılan ikinci altın fırsat ise hayatın sonundaki emeklilik devresi fırsatıdır. Artık ununu eleyip eleğini duvara asmış bulunan emekli, hayatının son devrelerini boşa geçirmemelidir. İş güç devrelerinde kılamadığı namazı, pek okuyamadığı Kur'an'ı, elde edemediği dinî bilgilerini tam kazanma devresindedir. Eline kâğıdı kalemi alıp meşguliyetinin çokluğu günlerinde ihmal ettiği ibadetlerini, yapamadığı dinî görevlerini hesap eder. Her gün birkaç vakit namaz kaza etmeye, hizmetler yapmaya başlayarak ibadet borcunu işte bu devrede ödemeyi hedef alır. Derken emeklilik devreleri ebedi hayatını kurtaran tam bir altın fırsat devresi olup çıkar.

*Bir iş yerinden emekli olanlara o iş yeri tarafından bir ikramiye veriliyor. Yirmi beş otuz yıllık hizmetlerinin mukabilinde kendilerine bir toplu para ödeniyor. Kazasız belâsız hizmetlerini ikmal edenler bu ikramiyeyi hak ettikleri için büyük bir mutluluk duyuyorlar. İnsan dünyada nafakasını temin etmek için çalışıp sonunda hem ikramiye, hem de bir maaş hak ederek emekli olduğu gibi, bir gün fâni olan dünya hayatından da emekli olup daha büyük ikramiyelerin kendisini beklediği ahiret âlemine göç edecektir. Eğer kulluk vazifesini hakkıyla yerine getirmek sûretiyle dünyadan emekli olduysa, kendisine ebedî saadet diyarı olan cennet gibi bir ücret verilecektir. Ayrıca, bu ücretten çok daha değerli olan, Cenâb-ı Hakk’ın Cemâlini görmek gibi ikramiye ile mükâfatlandırılacaktır.                                                                        Asıl emeklilik mutluluğu, ebedî âlemdeki ücret ve ikramiyeyi hak etmekle yaşanan mutluluk olacaktır. Böyle bir emekliliği hak etmek için de bu dünyada Allah’ın rızası doğrultusunda gayret ve emek sarf etmek gerekmektedir.

Emekli nerden emekli.

Helal lokma

Hak edene helal olsun

Faziletli insan topluma kendiliğinden önder olur, örnek alınan kişi olur.

Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım.

Ölüm herkesin başına gelir, ama geç ama erken.. Ya kazanırken, ya da kazandığını yerken.

Siz hiç bir sarrafın bağırdığını duydunuz mu? Kıymetli malı olanlar bağırmaz.

İki insan çeşidi vardır. Zaman geçtikte hatalarıyla yüzleşen! Zaman geçtikçe YÜZSÜZLEŞEN.

Ne kervan kaldı, ne at, hepsi silinip gitti, İyi insanlar iyi atlara binip gitti.

  Mal canın yongasıdır' derler; doğru sözdür; bu yüzden olmalıdır ki, canı korumayı ilke edinen İslam, diğer bazı değerler yanında, helal yoldan kazanılmış ve üzerine yüklenen zekat, vergi, karz-ı hasen gibi borçları da ödenmiş malı korumayı maksatlardan biri kılmıştır.

Emaneti ehline teslim eden kişiler emanet sahibi tarafından kendilerine hakları helal yoldan, hak ettikleri kadar verilir. Dolayısıyla Allah’ın mülkünden helal yolla yeterince rızıklanmış olurlar.

  Emekli nerden emekli.

Haram lokma ailenizden çıkar sonra. 

Yanlış yollara kaptırırlar kendilerini.

Kendilerine acımıyorlarsa, çocuklarına acısınlar. 

Bakın o para size dünyada da, ahirette de saadet getirmez.

O servetleri, geldiği gibi gider..

Kökünü beğenmeyen dal ve dalını beğenmeyen meyve olgunlaşmadan çürür.

  Emir

Allah’ın İlk Emri: “Oku”

Alak, insanın yaratılış safhalarından olan aşılanmış yumurtayı ifade eder. Bu sûreye "İkra' sûresi" de denir. Mekke'de inmiştir; 19 âyettir. İlk 5 âyeti,

Kur'an'ın ilk inen âyetleridir. Bu sûrede okumanın, öğrenmenin üstünlüğü, insanın yaratılışı, kalemin özelliği, bunların insana Allah'ın ihsanı olduğu, insanın bunları düşünmesi, Rabbine itaat etmesi gerektiği, aksi halde azaba dûçar olacağı anlatılır. Rahmân ve Rahîm (olan) Allah'ın adıyla. *Yaratan Rabbinin adıyla oku! Alak Suresi 96/1

Yüce Allah’ın Peygamberimize  vahyettiği  ilk  Ayet ve ilk emir…  OKU!   Ve Yüce Rab’bim emrediyor! OKU! Anlaman ve  gereğini  yapman için… OKU!

*Yeryüzündeki insanlar hududullaha göre üç farklı durumda bulunuyorlar. Bunlar:

1-sınırlara riayet edenler – bilinçli Müslümanlar

2- sınırın içinde olup sınırlara riayet etmeyenler – bilinçsiz Müslümanlar, fasıklar

3-sınırın tamamen dışında olanlar – kâfirler.

İslamın emir ve yasakları düzenli bir hayatın ve toplum düzeninin oluşturulabilmesi için konulmuş hudutlardır. Bu hudutları gereksiz yere geçmek hiçbir Müslüman’a yakışacak bir davranış değildir. Bütün Müslümanlar inançlarının gereği olarak emir ve yasakların doğrultusunda hareket etmelidirler. Bu bizleri yaratan Allahın ezeli ve ebedi isteğidir.ve bu istekleri gerçekleştirmek bizim boynumuzun borcudur.

Cennete Giriş Sınavı

Cennete Giriş Sınavında da ana dersler Allah’a, peygamberlerine, Kuran’a, meleklerine, ahiret gününe ve kadere imandır. İlk etapta bunlara iman edip sonra bunlara bağlı olarak sorumlu tutulacağınız ödevlerinizi yerine getirdiğiniz takdirde CGS’ yi iyi bir notla geçmeniz zor olmayacaktır.

Dünya ve ahiret sınavlarında her daim başarılı olmamızı Rabbim nasib etsin..

Nasılki veliler, çocuklarının çok önemli bir imtihanında her hangi bir uyarıyı on defa, yirmi defa yaparlar sonunda birde kendileri konturol ederler ve imtihan salonuna girerken son bir dafa daha uyarırlar.

İşte bizim Mevlamız'da bizi uyarıyor,

2743[1] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/111.

*İnsanların hesapları yaklaştı, onlar ise gaflet içinde (hakdan) yüz çeviriyorlar. Enbiya 21/ 1

Hesabın yaklaşmasından maksat, bütün insanların ölümünden sonra başlayan ahiret hayatındaki mahşer yerinde toplanıp, dünyada yaptıklarının tartılıp hesaba çekilmesi anlamına gelir. Birde bu hesabın yaklaşmasını fert açısından ele alacak olursak, insan kabirde ilk defa Münker ve Nekir melekleri tarafından Rabbin kimdir? Dinin hangisidir? Peygamberin kimdir? Kitabın nedir? şeklinde bir hesaba çekilecektir ki, her insanda an be an bu hesablanna yaklaşmaktadır.

2744[2] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/111-112.

  Onlar Allah’tan önce söz söylemezler ve hep O’nun emriyle iş görürler.Enbiya 21/ 27 

Yine Nisa suresi 31. ayette, Eğer yasaklandığınız büyük günahlardan kaçınırsanız, sizin küçük günahlarınızı örteriz diyerek, bizlerin hareketlerimizde özgür bırakıldığımızı, fakat takip edildiğimizi, izlendiğimizi yine birçok ayetinde açıklamasını yapıyor.

Yine Allah Zühruf suresi 44. ayetinde; Doğrusu Kur’an, sana ve kavmine bir öğüttür. İleride ondan sorumlu tutulacaksınız diyorsa, bizlerin özgür iradesi ile sorumlu tutulacağımız bir kitaptan, imtihan olacağımız çok açıktır.

Okullarda eğitim sonu sınavdan geçtik.

Önce araştırdığımız konuyu doğru anlayabilmek için, kendi yaşantımızdan bir örnek verelim. Hepimiz okullarda bir eğitimden geçtik. Kimimiz dersimize çok çalıştık başarılı olduk, zamanımızı iyi değerlendirdik. Kimimizde haylazlık yaptık iyi çalışmadık, istediğimiz başarıyı sağlayamadık. Bakın hepsi özgür irademizle yapılıyor.  Okullarda öğretmenlerimiz, bizleri eğitmek için çok çalıştılar ve bizleri çalıştığımız, çaba gösterdiğimiz ölçülerde değerlendirip, imtihanlar yaparak, bir meslek sahibi olmamızı sağladılar. Dikkat ederseniz hepimiz bu çabamızda özgürdük,  ama hepimiz farklı makamlara geldik, çalıştığımız çaba gösterdiğimiz ölçüde. Kimimiz güzel lüks evlerden otururken, kimimiz oturacak ev bulmakta bile zorluk çeker durumda olduk.

Ailede sınavdan geçtik.

Bizler evlatlarımızı yetiştirirken, onların yaşamlarında doğruyu bulmaları adına, küçük müdahaleler yapmaya, onlara yol göstermeye çalışırız. Ama hepside bir yere kadardır. Çünkü biz anne babalar olarak, ancak onlara tavsiyeler de bulunuruz. Onlar belirli yaştan sonra özgür iradeleri ile hayatlarını kendi akıl ve nefisleri doğrultusunda yön verirler. Yaradan da bizlere aynısını yapıyor. Tavsiyeler de bulunuyor, uyarıyor. Daha sonrada yaptıklarımızın, yaşantımızın değerlendirmesini yaparak, gerçek adaleti sağlıyor.

Ankebut 2: İnsanlar, imtihandan geçirilmeden, sadece “İman ettik” demeleriyle bırakılıvereceklerini mi sandılar?

 Yaptıklarımız ve imtihanımız. Detayını Allah bilir.

Anlamaya çalıştığımız konuyu kısaca özetlersek, evet bizler yaşantımızda özgürüz. Özgürüz ama yaptığımız her şeyden, attığımız her adımdan da sorumluyuz. Hatırlayınız Allah bizleri, melekleri aracılığıyla her an kontrol altında tuttuğunu anlatır Kur’an da. Peki neden? Neden kayıt altına alınır yapılanlar? Neden alacağımızı borcumuzu yazarız, kaydederiz? Bir gün hesabını vereceğimiz, ya da alacağımız içindir elbette. Bizlerin yaptıklarının kayıt altına alınmasının nedeni de, yeri ve zamanı geldiğinde, hesabının sorulması adına olduğu çok açıktır.

Sınırsız, kontrolsüz güç, güç değildir mantığından yola çıkarsak, sınırsız, kontrolsüz özgürlükte asla olamaz.

Allah sizleri Kur’an dan sorumlu tutuyorum diyorsa, gelin Kur’an ın ipine sarılalım, onu anlamaya çalışalım. Kur’an dışından, hükümler, veliler, şefaatçiler aramayalım. Allah şefaat tümden bana aittir dediği halde, şefaatçiler edinerek, sakın velilerin ardı sıra gitmeyin dediği halde Veliler edinip, emin olmadığınız bilgilerin ardına düşmeyin dediği halde, Kur’an ın hiç bahsetmediği bilgilerin ardı sıra giderek, güzelim imtihanımızı, Allah ın vaat ettiği sonsuz yaşamımızı tehlikeye atmayalım.

Özgürsek, özgürlüğün de bir sınırının, bedelinin, zorlu bir imtihanın olduğunu asla unutmadan,  sınırı aşmadan, verilen emaneti doğru kullanmalıyız ki, sonunda mükâfata ulaşabilelim.

  Allah’a Açılan Kapı : Kur’an Bir Müslüman olarak Kur’an’la aramız nasıl? Kuran-ı Kerim'i okumanın, dinlemenin, anlamanın, hayata yansıtmanın ayrı ayrı birer ibadet olduğunu belirterek, 'Kuran-ı Kerim bizim hayat kitabımızdır. Yüce Rabbimiz bize onu anlamak için göndermiştir. Kuranı Kerim olmadan hayatımız eksik olur.'

İnanıp yaşayanlar için yarın bugünden hayırlıdır

Hz. Adem bir dane için 200 yıl ağladı

Hz. Adem, cennet için o kadar ağladı ki, gözyaşları yüzünde iz bıraktı.

Çünkü o cennet hayatını gördü, yaşadı.

Allah ın istediği doğru yolda olmamız.

Müslüman olarak bizler, Kur’an ın her ayetine iman etmedikçe, gerçek iman etmiş sayılmayacağımızı söyleriz ve buna inanırız. Peki söyleyip, inanmakla iş bitiyor mu? Elbette bitmiyor,  sanırım hatalarımız, söylediklerimizi yaşamımıza geçirme safhasında başlıyor.

  Güvenli yarınlar için bugünden birikim zamanı.

Unutmayın Damlaya Damlaya göl olur. 

  *Rablerinin da'vetine uyanlara en güzel: (cennet) vardır.Onun davetine uymayanlara gelince, eğer yeryüzündekilerin tamamı onların olsa, bir o kadar daha olsa (cehennemden kurtulmak için) muhakkak fidye olarak verirlerdi. İşte hesabın en kötüsü onlaradır. Sığınakları cehennemdir. O ne kötü bir yatakdir.Ra’d 13/18

  Rabbim cümlemizi daima kazançlarını arttıranlardan eyleyip, Firdevsi alada Peygamber Efendimize komşu eylesin. Amin…

  Ertelemek

  Sonra yaparım deme, kulluğu erteleme                                                                                        “Sonra yaparım” sözü, inanan insana yakışmaz.

İnsanoğlu, önünde sayısız gibi duran günlere güvenerek işleri, görevleri, çalışmaları ve hatta bazı ibadetleri erteliyor, sonraya bırakıyor. “acelesi yok daha vaktimiz var” diyor. Bu durum aslında bir hastalıktır. Çünkü vakit ziyanı/israfı söz konusudur. Rabbimiz (c.c.) Araf Suresi 31. ayet-i kerimede, ”... israf etmeyin. Çünkü Allah israf edenleri sevmez” buyuruyor. Rabbimiz’in sevgisini kaybetmemek için, az olsun, çok olsun her türlü israfı terk etmeye karar kılalım inşaallah.

Bir düşünelim; şu ana kadar neleri erteledik?                                                                        “Şunu, şunu bilgisayar’a yükleyeyim de sonra bakarız.”

 “Daha sınava çok var sonra çalışırım.”

“Daha erken sonra evlenirim.”

“Haftaya hallederiz.”

“Sabah hallederiz. ”

“Yarın yaparız. ”

“Şu dizi bitsin hele, ne acelemiz var. “

Ya da okumayı ertelediğimiz kitapları düşünelim.                                                                                 Ne kadar da çok erteliyoruz değil mi?                                                                                                                     Erteleyip erteleyip sonunda hiç bir şey yapamamış olmak..zamanın geçmesi ve hayatın boşa geçtiğini görmek...en fenasıda bu sanırım

Hz.Muhammed (sav) ki geçmiş ve gelecek günahları ALLAH tarafından affedilmiştir. Böyle olmasına rağmen geceleyin kıldığı namazlar yüzünden ayakları su toplardı. Ölüm anında bile “NamazNamaz !” diyorayağa kalkmaya çalışıyordu. “Namaz !” diye diye Hakka kavuştu. Kul ALLAH’a yaklaştıkça şeytan feryadı basacaktır. Öyleyse ey mümin başını secdeye koymak için bahane ara.

Hiçbir şey hakkında: "Ben bunu yarın mutlaka yapacağım" deme. Ancak: "Allah dilerse" (inşaAllah yapacağım de)... (Kehf Suresi, 23–24)                                                                                                    “Öyleyse bir işi bitirdiğin zaman yeni bir işe koyul.” (İnşirah, 94/7)

  Şeytanın Oyunu: Ertelemek                                                                                                     Şeytanın önemli bir taktiği olan erteleme, onun en sinsi oyunlarından biridir.                                          Şeytanın sinsi telkinlerden biri de dini vazifeleri ertelemeye yöneliktir. Bir saat sonra, bir hafta sonra, bir ay sonra, gelecek yıl veya yaşı daha ilerlediğinde yaparsın gibi tulu emeller… Çünkü şeytan, kendi ayağını da bu mantıkla kaydırmıştı. İblis: Beni, (insanların) tekrar dirilecekleri güne kadar ertele, dedi. Allah: Haydi, sen mühlet verilenlerdensin, buyurdu (Araf,14,15)                                              Şeytan erteleme ile kendini kurtaracağını zannetti. Aynı zanla insanları da kandırmaktadır. Niye namaz kılmıyorsun henüz vakti değil, Kuran ve sünneti tanımak mı? Hele okul bir bitsin! Hac mı? Şimdi erken. Sakal mı? Daha genciz! Cihad mı? Şimdi olmaz güçlenince! Çevremize çocuklarımıza âyet hadis anlatmak mı? O hoca işi gibi bir sürü gereksiz mazeretler… Oysa her vaktin kendine ait bir vazifesi ve bir ibadeti vardır.

 Bu kadar aceleci olan insan, konu ahiret olunca bir o kadar da ertelemecidir.                                 “Tevbeyi geciktirmek aldanıştır,                                                                                                      Zaman, geçirmek değil kazanmak içindir. Her saniye çok değerlidir; çünkü tekrarı yoktur.                           Her yeni gün, yaşanacak yeni bir yirmi dört saat değil, Allah’ın hoşnutluğunun kazanılabilmesi için yeni bir fırsattır.

Din ahlakını yaşamaya samimi niyeti olmadığı için sürekli bahaneler öne sürüp, ibadetlerini ileriki tarihlere erteleyen insanlarla çok karşılaşmışsınızdır.

Her zaman bahaneleri hazırdır. Ev işleri, çocuklar, arkadaş toplantıları, derken ibadet edecekleri vakitleri kalmadığından şikâyet ederler.

Yine iş seyahatleri ve toplantılardan başlarını kaşıyacak zamanları olmadığını söyleyen bu insanlar, çoğu zaman bütün bu telaşların son bulduğu, emekli oldukları, çocukları iş güç sahibi yapıp evlendirdikleri yaşlılık dönemlerinde ibadet edeceklerini söyleyip kendilerini kandırırlar.

         Oysa atladıkları çok önemli bir gerçek vardır ki, yaşlılığa ulaşmak konusunda hiç kimsenin asla bir garantisi yoktur. İbadetleri ertelemek, ahreti ve ölümü düşünmeyen ve kendilerine uzak gören insanların düştüğü bir gaflettir. Kimsenin ölüm konusunda bir sözleşmesi yoktur. Aldığı nefesi dahi vereceğini bilemeyen insanın ibadetler konusunda gevşeklik göstermesi, kendisini geri dönülmez bir azaba sürükleyebilir.

*Bir ayetinde “Ertelemek ancak inkarda artıştır...” (Tevbe Suresi – 37) buyuran Rabbimiz, ibadetler konusunda gösterilen gevşekliğin, inkarı artırdığına dikkat çekmiştir. İnkâr edenlerin varacağı son ise, göz ardı edilemeyecek kadar gerçek ve acıdır.                                                                                                     *Hz. Peygamber de şöyle buyurur: Erteleyenler helak olmuştur. Muhakkak ki, onlar amellerini geriye erteleyen/yarıncı kimselerdir.(Müsned)

 *Artık gerçekten o inkar edenlere şiddetli bir azap tattıracağız ve yaptıklarının en kötüsüyle cezalandıracağız. (Fussilet Suresi -27)

 İnsanın tek yapması gereken şey, sabah yatağından kalktığı anda, Allah’ın rızasını kazanabileceği bir güne daha sağlıklı başladığı için Rabbine şükretmek ve gününün her saniyesini Allah’a adayıp, O’nu razı edecek ve O’na yakınlaşabilecek vesileler arayarak salih bir kul olmaya çalışmaktır. İnsan ancak bu şekilde huzura ve mutluluğa kavuşur ve ahrette kurtuluşa erenlerden olmayı umut edebilir. 

*Ey iman edenler, Allah'tan korkup-sakının ve (sizi) O'na (yaklaştıracak) vesile arayın; O'nun yolunda cihad edin, umulur ki kurtuluşa erersiniz. (Maide Suresi - 35)

İnsan, biraz çaba sarf edip irade göstererek Allah’ın da izni ile sonsuz cenneti kazanabilecekken, şeytana uyup tembellik ederek, ibadetlerini sürekli erteleyip, hem bu dünyasını, hem de ahretini kaybedeceğini asla unutmamalıdır. Ertelemekten vazgeçen ve ibadetlerinde kararlılık gösteren insan, samimiyeti ölçüsünde, kısa zamanda imani bir olgunluk ve derinliğe erişebilir. 

*“O gün, 'sonunda varılıp karar kılınacak yer (müstakar)' yalnızca Rabbinin Katıdır. İnsana o gün, önceden takdim ettikleri ve erteledikleri şeylerle haber verilir.” (Kıyamet Suresi -12–13)                                              *Daha ilkokuldan itibaren test çözmek, dershaneye gitmek, sınava hazırlanmak gibi bir cenderenin içine attığımız çocuklarımız, okullar bitinceye kadar ibadetleri erteliyorlar. Okullar bitince, bu sefer de bir işe girinceye kadar yeni bir koşuşturmaca başlıyor. Emekli olunca da ek iş derdi başlıyor. Bütün bunlar daha müreffeh ve daha huzurlu bir hayat yaşamak içindir. Peki, kaç kişi hedefine ulaştı? Ve kaç kişi umduğunu bulabildi? Bu arada hiç yere ertelenen ebedi ve uhrevi istikballer nerde? Onlar ne olacak

*Biz Müslümanlar için önceleri engellenen İslami hayatlar vardı, fakat şimdilerde ise ertelenen İslami hayatlar var. Kendi elimizle küçük dünyamızı mamur etme adına ebedi olan uhrevi istikballeri tehir ediyoruz. Kaç ana-baba vardır, evlatlarının dini eğitimini hep bir daha ki yaza erteleyen, kaç genç kız örtünme işini okul sonrasına, kaç delikanlı namaza başlamayı bir başka bahara erteleyen vardır. Hep yarın diyoruz. “Allah, eceli gelmiş bulunan hiçbir kimseyi kesinlikle (yarına) ertelemez” (Münafikun,11) Yüce Allah soruyor: İman edenlerin Allah'ı anma ve O'ndan inen Kur'an sebebiyle kalplerinin ürpermesi zamanı daha gelmedi mi? Onlar daha önce kendilerine kitap verilenler gibi olmasınlar. Onların üzerinden uzun zaman geçti de kalpleri katılaştı. Onlardan birçoğu yoldan çıkmış kimselerdir. (Hadid,16) Allah’ı unutan ve bu yüzden Allah’ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın. (Haşr, 18,19) 

 Kur’ani Kerimde uhrevi istikballeri erteleyenlerin kötü sonucu anlatılırken onlardan hiçbir mazeretin kabul edilmeyeceğine de vurgu yapılır: Onlar cehennemde: Rabbimiz! Bizi çıkar, (önce) yaptığımızın yerine iyi işler yapalım! diye feryad ederler. Size düşünecek kimsenin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi? Size uyarıcı da gelmedi mi? (Niçin inanmadınız? Niçin ihmal ettiniz) Şimdi tadın (azabı)! Zalimlerin yardımcısı yoktur. (Fatır,37)

Hayırlı işleri yapmaya mani çıkmadan önce acele edin! Yüce Allah’ı çok hatırlayın! Zekât ve sadaka vermekte acele edin! Böylece Rabbinizin rızklarına ve yardımına kavuşun! (İbni Mace) Tesvif eden helak olur. (Berika) (Tesvif, hayırlı iş yapmayı sonraya bırakmaktır.) Kim iyi bir iş yaparsa, bu kendi lehinedir. Kim de kötülük yaparsa aleyhinedir. Rabbin kullara zulmedici değildir. (Fussilet 46)

  Esma-ül  Hüsna

Esmâ-i Husnâ, ALLAH'ın güzel isimleri demektir. En güzel isimler (el-esmâü'l-hüsnâ) Allah'ındır. O halde O'na o güzel isimlerle dua edin. A'râf,7/180

Hz. Ebu Hüreyre (r.a.) anlatıyor: “Resûlulah (s.a.v.) buyurdularki: “Allah’ın doksan dokuz ismi vardır. Kim bunları ezberlerse cennete girer. Allah tektir, teki sever.” (Buhârî, Daavât 68)

ALLAH

Bu ism-i şerif, Cenâb-ı Hakk'ın has ismidir. Bu itibarla diğer isimlerin ifade ettiği bütün güzel vasıfları ve İlâhî sıfatları içine alır. Diğer isimler ise, yalnız kendi mânalarına delâlet ederler. Bu bakımdan Allah isminin yerini hiçbir isim tutamaz.

Bu isim, Allah'tan başkasına ne hakikaten ve ne de mecazen verilemez. Diğer isimlerin ise, Allah'tan başkasına isim olarak verilmesinde bir mahzur yoktur. İnsanlara Kadir, Celâl ismini vermek gibi. Yalnız bu isimlerin başına, insanlara izafe edildiklerinde, "kul" mânâsına gelen "abd" kelimesinin ilâvesi güzeldir. Abdülkadir ismi gibi..

Allahü teâlânın Tirmizi’de bildirilen 99 ismi şunlardır:

ESMA-ÜL HÜSNA

<Allah, er-Rahmân, er-Rahîm,el-Melik, el-Kuddûs, es-Selâm,el-Mü'min, el-Müheymin, el-Azîz, el-Cebbâr, el-Mütekebbir, el-Hâlık, el-Bâri', el-Musavvir, el-Gaffâr,el-Kahhâr, el-Vehhâb, er-Rezzâk, el-Fettâh, el-Alîm, el-Kâbıd,el-Bâsıt, el-Hâfıd, er-Râfi, el-Muiz, el-Müzill, es-Semi', el-Basîr,el-Hakem, el-Adl, el-Lâtîf, el-Habîr, el-Halîm, el-Azîm, el-Gafûr,eş-Şekûr, el-Aliyy, el-Kebîr, el-Hafîz, el-Mukît, el-Hasîb, el-Celîl,el-Kerîm, er-Rakîb, el-Mücîb, el-Vâsi', el-Hakîm, el-Vedûd, el-Mecîd,el-Bâis, eş-Şehîd, el-Hakk, el-Vekîl, el-Kaviyy, el-Metîn, el-Veliyy,el-Hamîd, el-Muhsî, el-Mübdî, el-Muîd, el-Muhyî, el-Mümît, el-Hayy,el-Kayyûm, el-Vâcid, el-Mâcid, el-Vâhid, es-Samed, el-Kâdir, el-Muktedir,el-Mukaddim, el-Muahhir, el-Evvel, el-Âhir, ez-Zâhir, el-Bâtın, el-Vâli,el-Müteâlî, el-Berr, et-Tevvâb, el-Müntakim, el-Afüvv, er-Raûf,Mâlikü'l-Mülk, Zü'l-Celâli ve'l-İkrâm, el-Muksit, el-Câmi',el-Ganiyy, el-Muğni, el-Mâni', ed-Dârr, en-Nâfi', en-Nûr, el-Hâdi, el-Bedî', el-Bâkî,el-Vâris, er-Reşîd,es-Sabûr.

1- Allah: Her ismin vasfını ihtiva eden öz adı. Kendinden başka ilah bulunmayan tek Allah. Bu ism-i şerif, Cenâb-ı Hakk'ın has ismidir. Bu itibarla diğer isimlerin ifade ettiği bütün güzel vasıfları ve İlâhî sıfatları içine alır. Diğer isimler ise, yalnız kendi mânalarına delâlet ederler. Bu bakımdan Allah isminin yerini hiçbir isim tutamaz. Bu isim, Allah'tan başkasına mecazen de verilemez. Diğer isimlerinden bazılarının, Allah'tan başkasına isim olarak verilmesi caizdir. 2- Er-Rahmân: Dünyada bütün mahlûkata merhamet eden, şefkat gösteren, ihsan eden.  3- Er-Rahîm: Ahirette, sadece müminlere acıyan, merhamet eden. 4- El-Melik: Mülkün, kâinatın sahibi, mülk ve saltanatı devamlı olan. 5- El-Kuddûs: Her noksanlıktan uzak ve her türlü takdîse lâyık olan. 6- Es-Selâm: Her türlü tehlikelerden selamete çıkaran. Cennetteki bahtiyar kullarına selâm eden. 7- El-Mü’min: Güven veren, emin kılan, koruyan, iman nurunu veren. 8- El-Müheymin: Her şeyi görüp gözeten, her varlığın yaptıklarından haberdar olan.  9- El-Azîz: İzzet sahibi, her şeye galip olan, karşı gelinemeyen. 10- El-Cebbâr: Azamet ve kudret sahibi. Dilediğini yapan ve yaptıran. Hükmüne karşı gelinemeyen. 11- El-Mütekebbir: Büyüklükte eşi, benzeri yok.  12- El-Hâlık: Yaratan, yoktan var eden. Varlıkların geçireceği halleri takdir eden. 13- El-Bâri: Her şeyi kusursuz ve mütenasip yaratan.  14- El-Musavvir: Varlıklara şekil veren ve onları birbirinden farklı özellikte yaratan. 15- El-Gaffâr: Günahları örten ve çok mağfiret eden. Dilediğini günah işlemekten koruyan.  16- El-Kahhâr: Her istediğini yapacak güçte olan, galip ve hâkim. 17- El-Vehhâb: Karşılıksız nimetler veren, çok fazla ihsan eden.  18- Er-Razzâk: Her varlığın rızkını veren ve ihtiyacını karşılayan.  19- El-Fettâh: Her türlü sıkıntıları gideren.  20- El-Alîm: Gizli açık, geçmiş, gelecek, her şeyi, ezeli ve ebedi ilmi ile en mükemmel bilen. 21- El-Kâbıd: Dilediğinin rızkını daraltan, ruhları alan. 22- El-Bâsıt: Dilediğinin rızkını genişleten, ruhları veren. 23- El-Hâfıd: Kâfir ve facirleri alçaltan. 24- Er-Râfi: Şeref verip yükselten.  25- El-Mu’ız: Dilediğini aziz eden. 26- El-Müzil: Dilediğini zillete düşüren, hor ve hakir eden. 27- Es-Semi: Her şeyi en iyi işiten, duaları kabul eden. 28- El-Basîr: Gizli açık, her şeyi en iyi gören.  29- El-Hakem: Mutlak hakim, hakkı bâtıldan ayıran. Hikmet sahibi.  30- El-Adl: Mutlak adil, yerli yerinde yapan.  31- El-Latîf: Her şeye vakıf, lütuf ve ihsan sahibi olan. 32- El-Habîr: Her şeyden haberdar. Her şeyin gizli taraflarından haberi olan. 33- El-Halîm: Cezada, acele etmeyen, yumuşak davranan, hilm sahibi. 34- El-Azîm: Büyüklükte benzeri yok. Pek yüce. 35- El-Gafûr: Affı, mağfireti bol. 36- Eş-Şekûr: Az amele, çok sevap veren.  37- El-Aliyy: Yüceler yücesi, çok yüce. 38- El-Kebîr: Büyüklükte benzeri yok, pek büyük. 39- El-Hafîz: Her şeyi koruyucu olan.  40- El-Mukît: Rızıkları yaratan.  41- El-Hasîb: Kulların hesabını en iyi gören.  42- El-Celîl: Celal ve azamet sahibi olan. 43- El-Kerîm: Keremi, lütuf ve ihsânı bol, karşılıksız veren, çok ikram eden. 44- Er-Rakîb: Her varlığı, her işi her an gözeten. Bütün işleri murakabesi altında bulunduran. 45- El-Mucîb: Duaları, istekleri kabul eden.  46- El-Vâsi: Rahmet ve kudret sahibi, ilmi ile her şeyi ihata eden.  47- El-Hakîm: Her işi hikmetli, her şeyi hikmetle yaratan.  48- El-Vedûd: İyiliği seven, iyilik edene ihsan eden. Sevgiye layık olan. 49- El-Mecîd: Nimeti, ihsanı sonsuz, şerefi çok üstün, her türlü övgüye layık bulunan. 50- El-Bâis: Mahşerde ölüleri dirilten, Peygamber gönderen. 51- Eş-Şehîd: Zamansız, mekansız hiçbir yerde olmayarak her zaman her yerde hazır ve nazır olan. 52- El-Hak: Varlığı hiç değişmeden duran. Var olan, hakkı ortaya çıkaran.  53- El-Vekîl: Kulların işlerini bitiren. Kendisine tevekkül edenlerin işlerini en iyi neticeye ulaştıran. 54- El-Kaviyy: Kudreti en üstün ve hiç azalmaz. 55- El-Metîn: Kuvvet ve kudret menbaı, pek güçlü. 56- El-Veliyy: Müslümanların dostu, onları sevip yardım eden.  57- El-Hamîd: Her türlü hamd ve senaya layık olan.  58- El-Muhsî: Yarattığı ve yaratacağı bütün varlıkların sayısını bilen.  59- El-Mübdi: Maddesiz, örneksiz yaratan.  60- El-Muîd: Yarattıklarını yok edip, sonra tekrar diriltecek olan.  61- El-Muhyî: İhya eden, yarattıklarına can veren.  62- El-Mümît: Her canlıya ölümü tattıran.  63- El-Hayy: Ezeli ve ebedi bir hayat ile diri olan. 64- El-Kayyûm: Mahlukları varlıkta durduran, zatı ile kaim olan. 65- El-Vâcid: Kendisinden hiçbir şey gizli kalmayan, hiçbir şeye muhtaç olmayan. 66- El-Mâcid: Kadri ve şânı büyük, keremi, ihsanı bol olan.  67- El-Vâhid: Zat, sıfat ve fiillerinde benzeri ve ortağı olmayan, tek olan.  68- Es-Samed: Hiçbir şeye ihtiyacı olmayan, herkesin muhtaç olduğu merci.  69- El-Kâdir: Dilediğini dilediği gibi yaratmaya muktedir olan.  70- El-Muktedir: Dilediği gibi tasarruf eden, her şeyi kolayca yaratan kudret sahibi.  71- El-Mukaddim: Dilediğini yükselten, öne geçiren, öne alan.  72- El-Muahhir: Dilediğini alçaltan, sona, geriye bırakan. 73- El-Evvel: Ezeli olan, varlığının başlangıcı olmayan. 74- El-Âhir: Ebedi olan, varlığının sonu olmayan. 75- Ez-Zâhir: Yarattıkları ile varlığı açık, aşikâr olan, kesin delillerle bilinen. 76- El-Bâtın: Aklın tasavvurundan gizli olan.  77- El-Vâlî: Bütün kâinatı idare eden, onların işlerini yoluna koyan. 78- El-Müteâlî: Son derece yüce olan. 79- El-Berr: İyilik ve ihsanı bol olan. 80- Et-Tevvâb: Tevbeleri kabul edip, günahları bağışlayan. 81- El-Müntekım: Asilerin, zalimlerin cezasını veren. 82- El-Afüvv: Affı çok olan, günahları mağfiret eden. 83- Er-Raûf: Çok merhametli, pek şefkatli.  84- Mâlik-ül Mülk: Mülkün, her varlığın sahibi. 85- Zül-Celâli vel İkrâm: Celal, azamet, şeref, kemal ve ikram sahibi.  86- El-Muksit: Mazlumların hakkını alan, adaletle hükmeden, her işi birbirine uygun yapan. 87- El-Câmi: İki zıttı bir arada bulunduran. Kıyamette her mahlûkatı bir araya toplayan. 88- El-Ganiyy: İhtiyaçsız, muhtaç olmayan, her şey Ona muhtaç olan. 89- El-Mugnî: Müstağni kılan. İhtiyaç gideren, zengin eden.  90- El-Mâni: Dilemediği şeye mani olan, engelleyen.  91- Ed-Dârr: Elem, zarar verenleri yaratan.  92- En-Nâfi: Fayda veren şeyleri yaratan.  93- En-Nûr: Âlemleri nurlandıran, dilediğine nur veren. 94- El-Hâdî: Hidayet veren.  95- El-Bedî: Misalsiz, örneksiz harikalar yaratan. (Eşi ve benzeri olmayan). 96- El-Bâkî: Varlığının sonu olmayan, ebedi olan. 97- El-Vâris: Her şeyin asıl sahibi olan.  98- Er-Reşîd: İrşada muhtaç olmayan, doğru yolu gösteren. 99- Es-Sabûr: Ceza vermede, acele etmeyen.

    Evlilik 

İslam evlenip yuva kuracağımız eşi seçerken bazı hususlara dikkat etmemizi istemektedir.                      Çünkü aile, İslam toplumunun can damarı, sarsılmaz temeli ve köşe taşı konumundadır. Aile yapısı ne kadar sağlam olursa, toplum o denli sağlam ve sağlıklı olur.

Eğer, İlerde Birgün KEŞKE Demek İstemiyorsan, 3 Şeyi Doğru Seç! EŞİNİ, İŞİNİ, ARKADAŞINI

İnsan, evleneceği kişinin imanını çok iyi bilmelidir…

Haramdan kazanan, harama harcayan birisi ile evlilik, baştan harama rıza göstermek olur!                       Dünyadaki Cennet Nimeti Aile Huzurudur                                                                                       İslam’da Evliliğin Ufku Cennete Uzanan Beraberlik Olmalı                                                    Aile Nikahla Kurulur                                                                                                                                        Evlilik olmadan, evlilik sözleşmesi yapılmadan aile kurulmaz. Bunun için dinimiz evlenmeyi teşvik etmiştir.                                                            En sağlam sözleşme evlilik akdidir. Kur’an-ı Kerim’de bu sözleşme “misak-ı galiz” olarak tanımlanmıştır.

Evlilik; Kur'an-ı kerim, Sünnet-i seniyye ve İcmâ ile sabittir.

"Beğendiğiniz kadınlardan (size helâl kılınanları) nikâhlayınız." (Nisâ: 3)

“Kendileriyle huzur bulasınız diye size kendi (cinsi)nizden eşler yaratması ve aranıza bir sevgi ve merhamet vermesi de O’nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir.”Rum 30/21

  "Verdiğiniz sözü yerine getirin. Çünkü verilen söz sorumluluğu gerektirir." (İsra sûresi, 17/34)

Evet evlilik geciktirilmemelidir. Hz. Peygamber (SAV) : “Üç şey geciktirilmez; vakti gelince namaz, hazır olunca cenaze, dengini bulunca kız” buyurmuştur. (Tirmizi Salat : 1/171)

                İslâm Hukuku'na dair yazılan kitaplardan bazısında; "Bizim için Hz. Adem'den bu güne kadar, meşrû olarak devam ede gelen ve Cennette de devam edecek olan iki şey vardır; bunlar, evlenme ve imandır (İbn Âbidin, III, 3) şeklinde kaydedilmektedir.                                   .

  Evlenecek Erkekte Aranacak Özellikler

Damat adayını önce aile reisi ve çevresi tanımalı, onun ahlak, fıtrat, sıhhat ve iş yönlerini araştırmalıdır.

Ahlakı kötü, diniterbiyesi zayıf, aile hukukuna uymamasından korkulan kimselere kızınıvermemelidir. Bir de kültür farkına dikkat etmelidir.

1-Müslüman olmalı ve bunu yaşayışında göstermelidir.

2-Nesepçe asaletli olmalıdır. Nesepte ve toplumun yapısında aşağıda olan erkek, asil bir kadına küfüv (eşit) olamayacağından neseben ve toplum yapısındaki derecenin denk olması gerekmektedir.

3-Ailenin geçimini temin edecek iş veya meslek sahibi olması gerekmektedir.

Evlenecek Kadında Aranacak Özellikler

Evlenmek mutlu olmak içindir. Mutluluk güzel geçime bağlıdır. Güzel geçimin temeli güzelahlaktır. Sonra diğer şartların güzel olması gelir. Ailede tek taraflı mutlulukolmaz. Ailede koca gibi kadın da sevgi ve huzurdan payını almalıdır. Herkesinmutluluk tarifi, şekli ve sebebi aynı değildir. Fakat biz mutluluk deyincedünya ve ahirette devam eden huzuru kastediyoruz. Böyle bir huzura yardımcıolacak kadında şu özelliklerin bulunması tavsiye edilmiştir:

1- Dinine bağlı,saliha biri olması,

2- Ahlaklı, güzelhuylu olması,

3- Güzel olması,

4- Mehrinin azolması,

5- Çocukdoğurmaya elverişli olması,

6- Bakire olması,

7- Güzel bir çevrede yetişmesi.

Bu hususta atasözlerinden bazıları şöyledir: 

—      Asıl azmaz, bal kokmaz

— Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al. — Asıl zadeyle evlenmek zorsa da, geçinmesi kolaydır. — At alırsan taydan, kız alırsan soydan al.

—      Kız soydan alınıp, soya verilmeli

— Atı yazın al, deveyi güzün, kızı da gezin [araştırarak] al.  — Bezi Musul'dan, kızı asıldan al. — Alma soysuzun kızını, sürer gider anasının izini.

    Bunlar şu hadis-i Şerif'te özetlenmiştir:  “Kadın dört şey için nikâh edilir. Malı, soyu, güzelliği ve dini. Siz dindar olanı tercih ediniz ki, elleriniz hayır görsün.” (Bkz., Buhârî, Nikah, 15; Ebû Dâvûd, Nikah, 2; İbn Mâce, Nikah, 6; Nesâî, Nikah, 13; Dârimî, Nikah, 4; Mâlik, Muvatta, Nikah, 21.)                                                        *"Kadınları güzellikleri için nikahlamayınız, olur ki güzellikleri ahlakça düşmelerine sebep olur. Onları malları içinde nikahlamayın, zira malları azgınlıklarına yol açabilir. Kadınları dindarlıktan dolayı nikahlayın. Şüphesiz dindar olan yırtık elbiseli bir cariye (böyle olmayanlardan) daha üstündür." (İslam Fıkıhı Ansiklopedisi 9.C SH. 14) Dindar bir insan, dindar bir eş istemelidir.                                                        “Nikahın en hayırlısı kolay ve külfetsiz olanıdır.” Ebu Davud , H.No:2117

  Hz. “Rahme…                                                                                                                                                         Hz. “Rahme Ana” Hz. Rahme sabır peygamberi Hz. Eyyûb (as)ın yol arkadaşı, sabırdaşı, eşi. Hz. Rahme, peygamber soyundan gelmektedir. Büyük bir zenginlikten sonra fakirleşen ve hastalanan Hz. Eyyûb (as) hep yanında olmuştur. Onu iyi gününde terk etmediği gibi kötü gününde de yanında olmuştur. Duruşu ile bugünün kadınlarına örnek bir annedir.                                        

Hz. Hatice… Allah Rasulü (s.a.v.)’e ilk kez eş ve yoldaş olan, Rasulullah ile on beş yıl nübüvvetten önce, on yıl da nübüvvetten sonra olmak üzere yirmi beş yıl aynı haneyi paylaşan ve Peygamber’in arkasında, yüce dergâhın önünde el bağlayarak ilk namaz kılan kişi ve en önemlisi hanımlar âleminin sultanı olarak bilinen ve bir Müslüman hanımın nasıl olması gerektiğini hayatı ile bizlere gösteren öncü hanım... Mekke’nin en zengin kadınıyken, bütün varlığını İslam davasına harcamıştır. Selam olsun sana, Ey dünya kadınlarının efendisi olan Fâtımatu-z Zehrâ’nın anası.  Selam olsun sana, Ey ilk iman eden kadın. Selam olsun sana,                                                                  Ona elinden gelen hiçbir yardımı esirgemeyen ve düşmanlar karşısında onu müdâfaa eden.  Ey Cebrâil’in kendisine selam verdiği ve yüce Allah’tan kendisine selam getirdiği kimse. Ne mutlu sana Allah’ın verdiği fazl-u ihsandan dolayı.  Allah’ın selamı, rahmet ve bereketi senin üzerine olsun.                              

Evlilik Kişiyi Haramlardan Korur                                                                                      Pek çok kötülüklere karşı en önleyici vasıta ailedir. Peygamberimiz buyuruyor ki:                   *Gençler, içinizden evlenmeye gücü yeten evlensin. Zira evlenmek gözü (haramdan) daha çok yumdurucu, iffeti daha çok koruyucudur. Gücü yetmeyen ise oruç tutsun, çünkü orucun şehveti kıran bir özelliği vardır. (Buhârî, Nikah, 3/4678)                                                                                                        *“Kul evlendiği vakit dininin yarısını tamamlamış olur. Artık geri kalan yarısında da Allah'a karşı gelmekten kaçınsın.”(Tergib,Beyrut, 1968, 3/42  (Beyhâkî'den)                                                                              *Allah-u Teala : “Allah evlerinizi sizin için huzur ve dinlenme yeri yaptı”(Nahl süresi,80)buyurmuştur.

İslami Olmayan Evlilikler Hüsrandır                                                                                                     Müslüman olduklarını söyleyenler yakışıklılık, güzellik, zenginlik, soy-sop gibi özelliklere aldanarak eş seçmeye kalkışmaktadırlar. Hele bu özelliklere sahip olanların tevhidi görüşte olup olmadıklarını araştırmayanlar, kendi ateşlerini ellerine alarak cehennemin yolunu tutmuşlardır.          *Allah Resulü; “Hadra-i dimenden sakınınız’’ buyurdu. Sahabe “hadra-i dimen” nedir Ya Rasulallah?” dediler. Hz Peygamber; ‘’Bataklıkta (kötü çevrede) yetişmiş güzel kadındır” buyurdu. (Aclûni, Keşfü’l Hafa, 1,319 -320)

İslam dininde evlenmenin hükmü sünnet-i müekkededir. Fakat bazı şartlarda farz, vâcip, hatta haram da olabilir:

1-Farz olan evlilik                                                                                                                                           Harama düşmemek için evlenmek esastır.                                                                      Evlenmediği takdirde zina suçunu işleyeceğini kesinlikle bilen, malı ve bedeni evlenmek için yeterli olan kimsenin evlenmesi farzdır.                                                                                                Haramla yüz yüze gelen birinin başvuracağı tek çare evlenme olmalıdır.                                            Ama bu harama düşme tehlikesinin yanında evlenecek kişinin evini geçindirecek mali güce sahip olması, evlenirken eşine vereceği mihri ödeme selahiyeti bulunması, eşine karşı maddi sorumlulukların yanında manevi sorumlulukları da yerine getirebilecek ona iyi bir eş olabilecek selahiyetleri taşıması gerekir. Eğer bir insan evlenecek maddi güce sahipse ve oruç da tutamıyorsa ona evlilik farz olmuştur. "Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı, eşlerinizden de sizin için oğullar ve torunlar yarattı..." (en-Nahl, 16/72). 2-Vacip olan evlilik                                                                                                           Evlenmediği zaman zinaya düşüp düşmeyeceği kesin olmayan kimsenin evlenmesi vâciptir.                    Mehir, nafaka gibi evlilik külfetlerini yapmaya imkan olur, hanımına zulmetmekten ve hakkını vermekten de korkmazsa evlilik bu kimseye vacip olur. 3-Sünnet-i müekkede olan evlilik                                                                                        Evlenmediği zaman zinaya düşmekten korkusu olmayan, normal insanın evlenmesi sünnet-i müekkededir.

4-Haram olan evlilik                                                                                                            Evlendiği takdirde karısına kötülük edeceğini, ona karşı kocalık görevlerini yapamayacağını kesinlikle bilen kimsenin evlenmesi ise haramdır.                                                                                                                            Kişi evlilik masraflarını karşılayamayacak durumda ise, evlenmesi ile birlikte evinin geçimini sağlamak için haram olan yollara tevessül edecekse (hırsızlık, ihtilas, rüşvet ve gayri meşru kazanç yolları) bu kişinin evlenmesi haramdır.                                                                                   Hz. Peygamber (s.a.s.), evliliğin sağladığı yararları, bir grup gence hitapları sırasında şöyle dile getirmişlerdir; "Ey gençler, sizden evlenmeye gücü yeten kimse hemen evlensin; zira evlilik gözü haramdan en iyi koruyan ve tenasül uzvunun en sağlam kalesidir. Evlenmeye imkânı olmayan ise oruç tutsun; zira oruç şehveti kırmaktadır... (Buhâri, Savm, 1, Nikâh, 2 3; Müslim, Nikâh,1, 3; Ebû Dâvûd Nikâh, 1, İbn Mâce, Nikâh, 1).                                                                                          

İmam Ahmed b. Hanbel'e göre ise, geçimini temin edebilsin, edemesin; ailesini geçindirsin, geçindiremesin, mihir verebilsin, veremesin; zinaya düşme tehlikesi karşısında herkesin evlenmesinin farz olduğu görüşündedir. Esasen bu görüşler tetkik edildiğinde birbirlerine çok da uzak olmadıkları görülecektir.

5-Mekruh olan evlilik                                                                                                                                         Kişinin evlendiği zaman aile hukukuna riayet etmeyip kötü davranıp zarar vermesinden, cinsel ilişkiye yönelik şevk ve kudretinin zayıflamasından korkulursa evlilik mekruh olur. İhtiyarlık, sürekli hastalık ya da daimi bir iktidarsızlık gibi sebepler bulunan kimse için de evlilik mekruhtur.

6-Mubah olan evlilik                                                                                                                                Helalinden kazanan, zinaya düşme ihtimali bulunmayan, mihir verecek güce ve nafakaya da gücü yeten temkinli ve tedbirli birinin izdivacı da memduh veya mubahtır.

Sen imanlı olanı seç ki mutlu olasın..

Eskiden kız isterken damadın pantolon dizine... gelinin alın izine bakılırmış, Namaz kılıyor mu diye... Şimdi birinin cebine bakıyorlar, birinin güzelliğine...

  Ev

                                                        Yalnız bir ailenin oturabileceği biçimde yapılmış yapı.                                                                                            İnsanın istirahat ettiği ve barındığı yer olan ev, Kura’nı Kerim’de "mesken" ve "beyt" olarak isimlendirilir. Kura’n ve sünnette ev ve ev halkı ile ilgili çeşitli anlatımlar mevcuttur.Ev dendiğinde akla ilk gelenin, yemek ve uyku olması doğru değildir. Evlerimiz Allah’ın adının zikredildiği, insan olma vasfının en iyi tahakkuk ettiği istirahat ettiğimiz mekânlarımızdır. Evlerini inançlarına göre düzene koyamayanlar sokaklarını, işyerlerini, toplumlarını düzeltmezler. Müslüman’ın evi ‘Darul isyan’ değil, ‘Darul İslam’ olmalı. 

Allah’ın adının anıldığı evler, betondan, ahşaptan veya çadırdan olması hiç önemi değil. Evleri ev yapan eşyalar, mobilyalar, seramikler, kat kat perdeler değil, biziz biz.            Evdeki yaşantımız sadece dünyaya yönelik olmamalı. Tek dünyalı yaşamak zordur. İki kova suyu taşımak, bir kova suyu taşımaktan daha kolaydır. Eviniz cennetiniz olsun, sizi her türlü günahtan koruyan sığınağınız olsun. İlim ve irfan sofranız olsun. Böyle bir evin muhafızları melekler olur. Evinizi cennet yurdu yapmak da cehenneme çevirmek de elinizde.

"Ben Gelmedim Dava İçin - Benim işim sevgi için                                                                                        - Dost'un evi gönüllerdir - Gönüller yapmağa geldim" Yunus'

Bir gün peygamberimizin evimize ziyarete geldiğini düşünün?

Ah Bir Evim Olsa                                                                                                                                        Haram kazançtan bir ev olursa                                                                                       Müslümanın haramla işi olmaz. Haram ve günah ortamlarında çalışılmaz. Cenab-ı Allah insana soracak: Nereden kazandın? diyecek,Harama sebep olmak, haram işleyenin işini kolaylaştırmak haramdır. O ortamı hazırlamak suça ortaklık olur.Bir şey haramsa, onun bedeli ve o yolla kazanılan şey de haramdır.

Haram harama gider.

Haramın temeli (binası) olmaz                                                                                                      Olur ise hayır vermez Verir ise sonu gelmez                                                                             Haram Yolda Huzur Arayana Huzur Haram Olur  

Haramın ocağı olmadığı gibi zulmün de ocağı yoktur. Biraz gecikerek de olsa hak ve adalet elbetteki tecelli eder.                                                                                                                                          Haram kazanç, bir işe yaramadan telef olur gider.Haram mal yiyen insanın ne kendisi ne de ailesi ömür boyunca rahat edemez, ahirette de cezasını görür.Haram kazanç, kalp ve ruhu huzursuz eder, aile ortamının saadetini kirletir, karartır.

 İslam, insanları bütün haramlardan kaçınmayı emreder. Ancak, faiz konusunda daha şiddetli tehditler vardır. Kur’an-ı Kerim, faiz yiyen ve onu teşvik edenler için “Allah ve Rasülü’ne harb açmış kişiler” (Bakara, 279) olarak niteler. Diğer haramlarda böyle bir tehdit yoktur. Fakat, tevbe edip vazgeçenler için af kapısının açık olduğunu (Bakara, 279) da haber vermeyi ihmal etmez.

Fazizle ev alan o evde huzurlu olamaz sabret faize bulaşmadan kirada otur dünyadada ahretdede rahat edersin.                                                                                                                                 Kalbimiz, bir tür misafirhane gibidir. Hayat boyu meydana gelen iç ve dış tesirlere ev sahipliği yapar durur. Bu tesirlerin en önemlisi de, irade dışı meydana gelen iç fısıltılardan oluşur. Bu fısıltıların bir kısmı iyi huylu, bir kısmı kötüdür. Bu durumda ev sahibine düşen; iyileri ağırlayıp, kötüleri uğurlamaktır.

Hayy'dan gelen Hu'ya gider

Herkesin yanlış bildiği ve günlük hayatta çok yanlış, anlamı dışında kullanılan bir sözdür bu; "Haydan gelen huya gider..."

Bu söz, günlük hayatımız içinde "kolay ve emeksiz kazanılan şeyler elden kolay çıkar" gibi bir anlam yükleyerek kullandığımız bir atasözüdür. Oysaki bambaşka bir sözdür bu ve bambaşka bir anlam içerir....

Bu cümlenin aslı; "Hayy'dan gelen Hu'ya gider" dir... Yani, Yüce Mevlâ'mızın "Hayy" ve "Hu" sıfatları kastedilerek, "Her zaman diri olan Rab'den gelen yine o Rabbe dönecektir." manasına gelen bir sözdür... "İnna lillah ve inna ileyhi raciun" (Allah'dan geldik ve yine Allah'a döneceğiz) ayetinin tasavvuftaki karşılığıdır.

Günümüzde anlamının tamamen dışına çıkmış bu güzel sözü yerinde ve anlamının o güzel sırlarına mazhar olarak kullanabilmek temennisiyle..

Haydan gelen huya gider (selden gelen suya gider): (atasözünün anlamı) Kolay ve emeksiz kazanılan şeyler, havadan kazanılan para elden kolay çıkar, işe yaramayan şeyler için harcanır gider.

Helal kazançtan bir ev olursa

Helâl kazanın ve helâl yiyin. Helal Kazanç, Dürüst ve Hilesiz Kazançtır...

Helâl kazanmak için yorulup evine dönen kimse, günahsız olarak yatar ve yatağından Allah’ın sevdiği kimse olarak kalkar. (Acluni, a.g.e., I,285)

Kötü meskenin başlıca vasfının darlık olduğu belirtilmiş olmakla berâber, bâzı rivayetlerde "komşusunun kötülüğü", "ezân ve kaamet işitilmeyecek derecede mescide uzaklığı" da zikredilmiştir. Gürânî, bunlara "havasının kötü olmasını" da ilâve eder.

(Evine girince, ev halkına selam ver ki, evin iyiliği ve bereketi artsın!) [Haraiti]

(Allah’ım, yuvama dirlik, huzur, hanımıma,çocuklarıma ve bana İslam ahlakıyla ahlaklanmayı nasip et, İslamiyet’e uygun yaşamayı nasip et! Dualarımı sevdiklerin hürmetine kabul et!)

(Eve girerken İhlas suresini okuyan, yoksulluk görmez.) (T. Kurtubî)

“Kur’an’ın en faziletli ayeti Bakara suresindeki Âyetü’l-Kürsi’dir. Bu ayet bir evde okunduğu zaman şeytan oradan uzaklaşır.” (Tirmizî, “Fedâilü’l-Kur’an”, 2)

Kadın huzuru evinde bulur.

Harama helale dikkat etmek şartıyla ALLAH yolunda veya zaruret gereği dışarı çıkılabilir. 

“Din, nasihattir.” (Müslim, İman, 95)

Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in bazen kendi evinde, bazen diğer sahabelerin evinde uyguladığı tebliğ ve davet çalışmalarının meclisleri olmuştur. Bununla birlikte, daha sonraki yıllarda yapılan neredeyse bütün ev sohbetleri sahabeden Hz. Erkam’ın ismi ile anılır olmuştur. Allah Resûlü, ashabını sohbet ile eğitmiştir.

Zâriyât suresindeki, “Sen yine de öğüt ver. Çünkü öğüt müminlere fayda verir.”(Zâriyât suresi, 51/55) ayetiyle, nasihatlerde bulunmanın ve sohbet ortamında olmanın ilahî bir emre dayandığını da görmekteyiz. Dinimiz, bu ev okullarında öğrenilmiş.

Zaman da canlarımız, mallarımız ve sevdiğimiz diğer birçok şey gibi emanet bize.                                    Bu yüzyılın Müslümanları mesai saatleri, televizyon programları, alışveriş alışkanlıkları ve daha sayamadığım diğer birçok meşgale yüzünden belki de en çok zamanla imtihan ediliyor.                Temeli bozuk atılmış bir ev. Yıkıldı yıkılacak. Her daim sallanıyor. Birileri de boyuna rengi solmuş tuğlaları değiştirmekle, patlamış ampulleri yenilemekle ve eve yeni güzel eşyalar almakla meşgul.

Nasılsa öğrenmek istenilen her şey internet/kitaplar/dergiler/televizyon programları sayesinde öğrenilebiliyor, öyle değil mi? Amaç sadece öğrenmek ise evet. Kafanıza takılan bir soruyu bir telefonla/bir e-posta ile kolayca sorabilirsiniz dileğiniz âlime. Duymak istediğiniz fetvaları da zahmetsizce bulursunuz. O halde neden ille de ilmi sohbet ortamlarında bulunmalı?

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Bir cemaat Allah’ın evlerinden bir evde toplanır, Allah’ın kitabını okur ve aralarında müzakere ederlerse, üzerlerine sekînet iner, onları rahmet kaplar ve melekler etraflarını kuşatır. Allah Teâlâ da o kimseleri kendi nezdinde bulunanların arasında anar.”

Müslim, Zikr 38. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Vitr 14; Tirmizî, Kırâat 12; İbni Mâce, Mukaddime 17 

Bir Müslümanın evi nasıl olmalı?                                                                                     Müslüman bir ailenin evinde, ana-baba için, banyosu içinde bir oda, kız veya erkek, ergenlik yaşına gelmiş her çocuk için müstakil birer oda, geniş bir mutfak ve misafir odası bulunmalıdır. İmkânsızlık halinde erginlik çağına basmış erkeklere bir oda, kızlara da bir oda verilebilir.

Peygamberimiz (sav)' şöyle bir hadisi bulunmaktadır: *"Şu üç şey Âdemoğlunun saadetindendir; saliha bir hanım, geniş ev, rahatbinek." (Müsned, 1/168)

“Üç şey insanın mutluluğundan, üç şey de mutsuzluğundandır.

İnsana mutluluk veren üç şey: İyi bir eş, uygun bir ev ve iyi bir binektir. İnsanın mutsuzluğuna sebep olan üç şey ise: Kötü eş, kötü ev ve kötü binektir.” (Müsned)

*“Allah, evlerinizi sizin için bir huzur ve sükun yeri yaptı…” (Nahl, 16/80) ayetiyle Yüce Allah dünyada mutluluğun adresi olarak evi göstermektedir. Yine kulluk kitabımız, evlerimizi bir mektep, irfan kektebi, Kuran mektebi olarak görür .

Buradan hareketle şunu söyleyebiliriz: İnsanın dünyada rahat edebileceği yer, evidir. Cennet’in bir köşesindeymiş gibi yaşamak varken, eften püften sebeplerle evi cehenneme çevirmenin bir anlamı yoktur.

Huzur ve mutluluk evde yaşanmazsa hiçbir yerde yaşanamaz. İç dünyanız düzelmeden iş dünyanız da düzelmeyecektir.

  * Musa (A.S) ve kardeşine vahyettik: “İkinizin kavmi için Mısır'a evler yapın ve evlerinizi kıble kılın ve namazı ikame edin. Ve mü'minleri müjdele!” Yunus 10/87

Anadoludan gelenlerimiz ve eski İstanbullularımız babalarınızın, dedelerinizin evlerini gözünüzün önüne getirin, bütün pencereler kıbleye bakar. Köyünüzdeki evlere bakın, pencereleriniz kıbleye bakar. Yani tesadüf değildir.Bu ayet-i kerimenin, bir devletin milletinin evlerine, mührünü vurmasıdır bu. Evlerin pencereleri kıbleye bakar, ve babanızın evine, dedenizin evine gittiğinizde evleriniz de kıble düz olur, pencereye karşı olur.Hem kıbleye gelecek, hemde güneşe gelecek.

Dini için mutlu evini terk eden genç                                                                                     Mus'âb İbnu Umeyr (radıyallahu anh)'dir. İslâm'dan önce bolluk içinde olduğu halde, Müslüman olunca, ailesi onu evlatlıktan çıkarıp, her türlü maddî destekten mahrum bırakmıştı. Büyük maddî sıkıntılara rağmen İslâm için hizmet verirken Uhud'da şehid düştüğü zaman, vücudunu örtecek kefen bile bulunamadı. Elbisesi ile baş tarafı örtülünce ayak tarafı açık kalmıştı, ayakları kuru otlarla örtülerek mezara kondu.Bizler Hizmetlerimizin mükâfaatını dünyada almış gibiyiz.                     "Peygamberimiz bir gün evinize gelse!.." diye başlayan ve hepimizin nefis muhâsebesi yaparak kendimizi, evimizi sorgulamamız gerektiğini hatırlatan hayalî kıssa, hangimiz için geçerli değildir?              Bir toplumda, bir ailede ibadet, taat, Allah rızası olmadı mı şeytan araya girer ve o kişiyi, aileyi, toplumu oyuncak eder, maskaraya çevirir.   Allah’ın nuruyla ışıldayan evler kurma temennisiyle…

Ezan

“Ezan,” duyurmak ve bildirmek’’ manasına gelir. Ezan aracılığı ile namaz vaktinin girdiği ve cemaatle namaz kılınacağı duyurulmaktadır. Ayrıca Allah’ın büyüklüğü, yüceliği, O’ndan başka İlah olmadığı, Hz. Muhammed’in O’nun elçisi olduğu bildirilmekte, namazın kurtuluş kapısı olduğu ilan edilmektedir. Namaz vakitleri güneşin hareketine göre belirlendiği için bu hakikat Dünya’da günün her saatinde semalara yükselmektedir. Ezanı duyan bütün varlıklar kıyamet günü okuyanın lehine şahitlik yapacaktır.

Ezan;Farz namazların vaktini bildiren, nasla belirlenmiş belli lafızlardan müteşekkil bir semavi ilandır.Ezan hem vaktin, hem de namazın sünnetidir.                                                                                         Mehmet Akif:                                                                                                                                 Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,                                                                                     Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli

Kulluğa çağrı.

Allah’ın davetine icabet.

İbadete davet eder,

Ezan ilahi bir davettir.

Ne bahtiyâr o kişi ki, Okuduğu Kur'an ola.. Ezân, ikâmet duyunca, Gönlü dolu imân ola.!

Müminler ezanla kalkıp namaza hazırlanmalı.

Şöyle bir düşünelim isterseniz; Bir insanın ortalama 60 sene hayat sürdüğünü varsayarsak eğer ve bunun 7 senesini çocukluk devresi olarak geçirdiğini sayıp hiçbirşeyden haberi olmadığını varsayarsak geriye kalan 53 sene boyunca 96,725 defa ezan-ı muhammediyeyi işitti ve duydu ve 96,725 defa Allah Teala'nın farz kılmış olduğu namazı hatırlattı ve çağırdı.Bu kadar ikazı dikkate almayanın hali ne olur orası da mechul.

Geceleri pek az uyurlardı.Zariyat 51/17

Onlar geceleri çokça ibadet yapıyorlardı. Seher vakitlerinde Allah'a istiğfarda bulunuyorlardı. Kur'ân-ı Kerim'de bir kaç yerde "seher vakitlerinde istiğfar" olayı geçmektedir. Bunu yapanlarımız, bu dini anlatmak, davet için Mekke ve Medine'de Medine'den çıkmışlar, Buhara'ya ve Semerkant'a kadar varmışlar.

  Ezan, ümmeti Muhammed ile yapılan misakın, sözleşmenin, ümmetin bütün fertlerine bir hatırlatmadır.

Ezan, bir beldede müslümanların varlığının sembolüdür.

Ezan, zamanın dili, imanın sesi, şehrin zikridir. 

  Çocuklar doğduğunda isim konurken, sağ kulağına ezan, sol kulağına ,kamet okuyoruz. Neden? Kulağı ezanda, gönlü namazda, dili niyazda bir mü’min olsun diye.

Ömür, namazsız ezanla, ezansız namaz arası kadardır.

Yaşadığımız şu zamanda insan, akıntıya kapılmış gibi yaşıyor.

  Peygamber Efendimiz’in (asm) tavsiye ettiği sünnetlerdendir. Resûlullah (asm), torunu Hasan'ın kulağına ezan okumuştur. (Ebu Davud, Tirmizi, Ahmed, Müsned)  Allah'ın Resûlü (asm) şöyle buyurmuştur:  ''Her kim yeni doğan bir çocuğun sağ kulağına ezan, sol kulağına da kamet okursa, o çocuğa ümmü sıbyan hastalığı (havale ve cin çarpması) isabet etmez." (Ebu Ya'la, Beyhaki, İbn Hacer, Müsned) 

Namaz vakitleri doğudan batıya her an, dakika dakika değişiyor. Müslümanların yaşadığı her yerde böylece her an ezan okunuyor ve Allah’ın adı anlıyor.

  İslam’ın şiarı, tevhidin ilanı, ümmetin ortak dili olan ezan; Abdullah bin Zeyd’in ve Hz. Ömer’in rüyası, Rasulullah (as)’ın onayı ve Hz Bilal’in gür sesiyle Hicretin 1. Yılında Medine’de bir İslam Devleti kurulmasıyla beraber meşru kılınmıştır. 

“Ey iman edenler! Cuma günü namaz için çağrı yapıldığı zaman, hemen Allah’ın zikrine koşun ve alışverişi bırakın. Eğer bilirseniz bu, sizin için daha hayırlıdır.”  Cuma, 62/9

Ezan, kişiyi namaza hazırlayan ilahi bir ses, ruhu okşayan ulvi bir nefes, imanı tazeleyen bir hatırlatmadır. Namaz ile ezan bir bütündür. Namaz vaktin habercisi olan ezanla başlar. Yüce Allah’ın; ‘’(Davete) ancak dinleyenler uyar’’ buyurduğu gibi, namazı hakkıyla eda etmek, ezanı gönülden dinlemekle başlar. Ecdadın da dediği gibi “Namazda gönlü olmayanın, kulağı ezanda olmaz”

  “Siz namaza çağırdığınız vakit onu alaya alıp eğlence yerine koyuyorlar. Bu şüphesiz onların akılları ermeyen bir toplum olmalarındandır.”  Maide, 5/58

Dinimize deger vermeyenleri ezan sesinden rahatsız olanları bizde dost edinmeyecegiz.

(Ezanı işitince tekrar edip bana salevat getirin! ) [Buhari] 

Ezana nasıl saygı göstereceğimizi ise, dinimiz adına her şeyde olduğu gibi Efendimiz (s.a.v.)’den öğreniyoruz: „Müezzin, ‘Allahu ekber Allahu ekber’ deyince sizden kim samimiyetle ‚Allahu ekber’ der ve devamını müezzinle tekrar ederse, sonra müezzin ‘Hayya ale’s-salah’ ve ‘Hayya ale’l-felah’ deyince, ‘La havle vela kuvvete illa billah’ deyip, müezzinle ezanı tamamlarsa cennete girer.” ] Müslim, Salat 12; Ebu Davud, Salat 36. 

  Ezanı bu şekilde takip etmek sünnet ama, ezanın çağrısına uymak her mümin için farzdır.                                                                        Ezanın bitiminde dinleyen kişi ezan duasını okur.

    Anlamı: Câbir radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

         "Kim ezanı işittiği zaman: Ey şu eksiksiz davetin ve kılınacak namazın rabbi Allahım! Muhammed'e vesîleyi ve fazîleti ver. Onu, kendisine vaadettiğin makâm-ı mahmûda ulaştır, diye dua ederse, kıyamet gününde o kimseye şefâatim vâcip olur."

 Buhârî, Ezân 8, Tefsîru sûre(17), 11. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Salât 37; Tirmizî, Mevâkît 43; Nesâî, Ezân 38; İbni Mâce, Ezân 4

“Ezan ile kamet arasında yapılan dua reddedilmez.”  Riyazü’s-Salihin, Hadis No: 1043

“Namaz için ezan okunduğu zaman, şeytan ezanı duymamak için arkasını dönüp yellenerek kaçar. Ezan bitince tekrar geri gelir. Namaz için kamet edilince yine arkasını dönüp kaçar. Kamet bittiğinde yine gelir ve kişi ile nefsi arasına sokulur ve ona: Filân şeyi hatırla, filân şeyi hatırla diyerek, namazdan önce aklında olmayan şeyleri hatırlatır da, neticede insan kaç rek’at namaz kıldığını bilemez olur.” Riyazü’s-Salihin, Hadis No: 1038                                                                                                                                                              Ezanlar! Kovun tüm şetanları ülkemizden                                                                                        Silinsin yadı beynamazlığın töremizden!...

1037. Abdullah İbni Abdurrahman İbni Ebû Sa‘saa’dan rivayet edildiğine göre, Ebû Saîd el-Hudrî radıyallahu anh  ona şöyle dedi:“Ben senin koyunu ve kır hayatını sevdiğini görüyorum. Koyunlar arasında veya kırda iken, namaz için ezan okuduğunda sesini iyice yükselt. Çünkü müezzinin sesinin ulaştığı yere kadarki alanda olup da onu işiten cin, insan ve her varlık, kıyamet gününde ezan okuyanın lehine şahitlik yaparlar.”  Ebû Saîd:Ben bunu Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’den işittim, dedi.Buhârî, Ezân 5, Tevhîd 52, Bed’ü’l-halk 12. Ayrıca bk. Nesâî, Ezân 14

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“İnsanlar ezan okumanın ve namazda birinci safta bulunmanın ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, sonra bunları yapabilmek için kur’a çekmek zorunda kalsalardı kur’a çekerlerdi. Şayet camide cemaate erken yetişmenin ne kadar faziletli olduğunu bilselerdi, birbirleriyle yarışa girerlerdi. Eğer yatsı namazı ile sabah namazındaki fazileti bilselerdi, emekleyerek ve sürünerek de olsa bu iki namaza gelirlerdi.” Buhârî, Ezân 9, 32, Şehâdât 30; Müslim, Salât 129

Bir sahabi, Müezzinler çok sevab kazanıyor, bizim onlara yetişmemiz mümkün mü? Diye sorunca, Allah Resulü, Evet, Müezzinin sesini duyunca dediklerini tekrar et, sen de aynı sevaba nail olursun. buyurdu.Ezanı okuyana müezzin denir. Müezzinler, Peygamberimizin ifadesi ile Hakikatıntercümanıdırlar ve Cennete en uzun boylu kimseler müezzinler olacaktır. Müezzin, sesinin ulaştığı mesafe kadar, mağfiret edilir. Kuru ve yaş her varlık, onun lehine şahadet eder.(EbuDavut,Salat,31;Nesai, Ezan,14;İbn-i Mace,Ezan,5)

Peygamberimiz, şu beş şey için semanın kapısı açılır: Kur’an okunduğu an, düşmanla karşılaşıldığı an, yağmur yağdığı an, mazlum dua ettiği an ve ezan okunduğu anbuyurmuşlardır. (Ebu Davut)                        Yani bu esnada yapılan dualar kabul olunur. Kamet getirilen an da böyledir. (Kenzü’l-Ummal ,II s.110)

Sözün özü

"Davetler çeşit çeşittir. Bir kimseye "gel" denildiğinde, çağıran sevmediği biri ise durum farklı, dostu ise daha farklı, annesi ise çok daha farklı, hele sevdiği biri ise bambaşkadır.  Öyleyse Allah'ın davetine icabet, çok farklı bir gönül coşkusu içinde ve teslîmiyet neşvesi hâlinde olmalıdır. Bilhassa günde beş def......a yerleri ve gökleri dolduran (Haydi namaza!) davetine karşı gönlümüzdeki şevk ve heyecanımızın nasıl olduğunu Hakk'a bağlılık ve muhabbet terazisinde dâima mîzân etmeliyiz. Hazret-i Mevlânâ ne güzel buyurur: "Aklını başına al!.. Madem ki Cenâb-ı Hak seni taleb ediyor, bu isteğe karşı sen başını bile ayak yap da koş!.."  "Zirâ O'nun gel demesi, insana yücelikler verir. Manevî coşkunluk verir, sonsuz ihsanlar bağışlar, ebedî yaygılar yayar, yüce sofralar kurar."                                                                             Bahçeler nasıl gök gürleyince sevinir.                                                                                       Ezan okununca Mümin’lerin gönülleride öyle neşelenir.                                                            Rabbimiz bizi, seni çok anan, senin çağrına uyan ve emirlerine itaat eden kullarından eyle                 nasıl yüzümüz olabilir ki?  Bu kainatı ve bizleri Allah(cc) yaratt.Sahip oldugumuz herseyi o verdi.Bizden istedigi kendisini tanımamız,onu sevmemiz ,ondan korkmamız ve verdikleri için sükretmemiz sadece.

Allah, yapılan hiçbir iyiliği zayi etmez. Mum ışığından güneş ışığına kadar ışık dereceleri olduğu gibi, duaların da dereceleri vardır. Haram işleyen kimseler, işledikleri haramların büyüklüğüne göre, bu duaların derecesini düşürmektedirler.

* "Bir kimse (Hak yolunda) uzun sefere çıkar, saçları dağılmış, toza toprağa bulanmış bir hâlde ellerini semâya uzatarak: Yâ Rabbî, yâ Rabbî! diye duâ eder. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haram (hâsılı) kendisi haramla beslenmiş olursa, böyle bir kimsenin duası nasıl kabul edilir?” (Müslim, Zekât, 19; Tirmizî, Tefsir,3;  Ahmed b. Hanbel, 2/328)düşürmektedirler.

Tirmizî bu hadis rivayeti için “hasen-garip” ifadesini kullanmıştır.(a.g.e). Burada önemli bir nokta da şudur: Dua eden kişi haramların havuzunda yüzmektedir. Tövbe etmemektedir. Bir yandan Allah’a isyan etmekte, diğer yandan O’ndan dilekte bulunmaktadır. Bu gerçekten çirkin bir tutumdur, bir utanmazlık örneğidir. Bu konuda bir diğer önemli noktada şudur: Suç işlemekle itaat etmek arasında ters orantılı bir ilişki vardır. Bu iki zıt kutbun sürekli yan yana bulunması, bir problemin varlığına işarettir. Her ne kadar peygamberlerden başka kimse masum değilse de, sürekli olarak suç işlemek, Allah’a karşı isyan etmek, Allah’a samimi olarak iman eden, onun büyüklüğünü gönlüne yerleştiren bir kimsenin bu samimiyeti ile bağdaşmaz. O zaman kişinin bu samimiyetini sorgulaması gerekir.

Yüce Allah, şu ayette Peygamberin muünafıklar için yaptığı af dilemeyi kabul etmeyeceğini bildirmektedir:“Onlar (münafıklar) için ister af dile, ister dileme, onlar için yetmiş defa af dilesen, yine Allâh onları affetmez. Böyledir, çünkü onlar, Allâh’ı ve elçisini tanımadılar/inkâr ettiler; Allah, yoldan çıkan kavmi doğru yola iletmez.” (Tevbe, 9/80)

Duanın Karşılığı Var mı?

Şartlarına uygun olarak yapılan Dua asla karşılıksız kalmaz. Çünkü Rabbimiz Dua edenin duasına icabet edeceğini vaat etmiştir. Akıllara, “O halde neden şartlarına uygun Dua yaptığımız halde kabul olmuyor?”sorusu gelebilir.

Kul, duası kabul edilmediği zaman şu ihtimalleri düşünmelidir; ya günah işleme ve akrabayla ilişkiyi kesme gibi Rabbimizin yasak ettiği bir şey dilemiştir, ya istediği şey ahirete bırakılmıştır yahut da kendisinden duası oranında bir bela ve kötülük giderilecektir.

Bu durum hadis-i şerifte şöyle haber veriliyor: “Müslümanın duası, günah ve sıla-i rahmi koparma hususunda olmamak şartıyla şu üç şekilden biriyle kabul edilir: Ya dünyada onun istediği peşin verilir veya onun için (mükafatı) ahirete saklanır veyahut da yaptığı Dua kadarı ile kendisinden bir bela ve kötülük giderilir.”(Müsned)

Yalnız bazen kabul olması için yalvarıp yakardığımız şey bizim hayrımıza olmadığı için geri çevrilmiş veya ertelenmiş de olabilir. Çünkü kul, kendi hakkında neyin hayır neyin şer getireceğini bilmekten çoğunlukla acizdir. Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Belki hoşunuza gitmeyen bir şey sizin için daha hayırlıdır. Belki hoşunuza giden bir şey de sizin için daha kötüdür. Allah bilir, siz bilemezsiniz” (Bakara, 216)

                                                        Onların dualarının sonu da şudur: Hamd, âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur.Yunus 10/10

“Rabbim! Doğrusu kendimi ziyana uğrattım. Sen beni bağışla.” (Kasas, 16)

Cenâb-ı Hakk cümlemizi gerek kalbi ve diliyle gerek fiilleriyle kendisine hakkıyle dua ve kulluk edenlerden eylesin!

  Şimdi dua zamanı

Allah’ım! Sen affedicisin affetmeyi seversin bizleri de affet. Tirmizî, “Deavât”, 84          

Bizim geçmiş ve gelecek günahlarımızı bağışla.Rahmet ve tüm  nimet kapılarını aç.

Bizlere  Zikreden dil, şükreden kalb, sabreden beden ve hayırlı bir ömür nasip eyle.    

Dualarımızı Kabede-Arafatta-Müzdelifede-Minada-Mescidi Nebevvide-Mescidi Aksada Seher vaktinde yapılan dualardan eyle,                                                                                                               Kur’an-ı Kerim hürmetine,Habîbin Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.s.) hürmetine ,Ramazan hurmetine,Kadir gecesi hurmetine,Cuma hurmetine,Şehitler hürmetine,İsmi Azam hurmetine, Esma-i Hüsna hurmetine Bin bir ismin hurmetine,Sevdiklerinin hurmetine dualarımızı kabul eyle.                                      

Bizi kendine hakiki kul, Peygamberimizede hakiki ümmet eyle, ahirette şefaatine nail eyle, mahşerde sanacağının altında olmayı,cennette kendisine komşu eyle.

Kuranı Klabimizde kabrimizde nur eyle.Din ve vatan düşmanlarını ıslah eyle ıslahı mümkün degilse Sana havâle ediyoruz Yâ Rabbi!

Hastalara şifa, dertlilere deva, borçlu kullarına edalar nasib eyle Yâ Rabbi!                                            Kıyamet gününde amel defterimizi sağ tarafımızdan almayı nasip eyle.  

Hazret-i Mûsa Aleyhisselâma denizi.Hazret-i İbrahim Aleyhisselâma ateşi.Hazret-i Davud Aleyhisselâma dağı, demiri.Hazret-i Süleyman Aleyhisselâma cinni ve insi.Hazret-i Muhammed  Aleyhissalâtü Vesselâm'a şems ve kameri teshir ettiğin gibi, bizide nefis ve şeytanın şerrinden,kabir azabından ve  cehennem ateşinden muhafaza eyle,din kardeşlerimizle berabercennetül-firdevse girmeyi nur cemalini görmeyi nasip eyle.

 “Allah’ım, Habibin Muhammed Mustafa (s.a.v.) senden neyi istemişse biz de onu istiyoruz. Ve o neden sığınmışsa, biz de onun şerrinden sana sığınıyoruz…”                                                                                         Senden cenneti ve rızanı istiyoruz.Bizleri belalarla ve sıkıntılarla imtihan etme rahmetinle imtihan et.

Namaz kılan gençlerimizin sayısını artır.Bizleri İslam için  çalışanlardan eyle.Yapmış olduğumuz dualarımızda hakkımızda hayırlı olanı bize nasib et.

Ölüm anında imdadımıza yetiş yarabbi.Kabir’in içine vardığımızda imdadımıza yetiş yarabbi.Mahşer meydanında imdadımıza yetiş yarabbi.Mizan terazisi başında imdadımıza yetiş yarabbi Son nefesimizde de Sağımızda Kur'an Kerim Kalbimizde İman,dilimizde

  Söyleyerek.Abdestliyken Oruçlu ve namazda iken şehit olarak ölmeyi! İman ile ruhumuzu teslim etmeyi nasip Eyle.

   Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! Bakara, 2/201"Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et!" İbrahim 14/40

"Ey Rabbimiz! (Amellerin) hesap olunacağı gün beni, ana-babamı ve müminleri bağışla!" İbrahim 14/41

  Abdullah Bin Cahş'ın Duası (?-624)

Onun Uhud harbinde gösterdiği kahramanlık dillere destan olmuştu. O gün Sad ibnı Ebı Vakkas (r a) ile aralarında şöyle bir konuşma geçmiştir. Sa'd (r.a.) bu konuşmayı şöyle nakleder: " Uhud günü çarpışmaların çok şiddetlendiği bir andı Abdullah ibnı Cahş yanıma sokuldu, elimden tuttu , beni bir kayanın dibine çekti ve "Şimdi burada sen dua et, ben amin diyeyim Ben dua edeyim, sen amin de'" dedi Ben de peki dedim. Ben şöyle dua ettim: "Allah'ım! benim karşıma çok kuvvetli çetin birini çıkar. Onunla kıyasıya çarpışayım, onu öldüreyim ve gazi olarak geri döneyim " dedim. O da amin dedi. Sonra kendisi dua etmeye başladı ve şöyle yalvardı: "Allah'ım! beni güçlü kuvvetli iyi vuruşan biriyle karşılaştır. Senin yolunda onunla kıyasıya vuruşayım ve onu öldüreyim. Sonra birisi beni şehit etsin, burnumu kulağımı kessin. Kanlar içinde senin huzuruna varayım. Sana kavuştuğumda. Sen bana " Abdullah! burnunu, kulaklarını ne yaptın'' diye sorasın. Ben de Ya Rabbı ben onlarla çok kusur işledim. Senin huzuruna getirmeye utandım. Senin ve Peygamberinin yolunda onlar kesildi. Toza toprağa bulanarak huzuruna geldim, diyeyim", dedi. Böyle bir duayı kendisi istediği ve önceden söz verdiğim için ben de amin dedim. Daha sonra kılıçlarımızı çektik, savaşa devam ettik. İkimiz de önümüze geleni öldürüyorduk. O yiğitçe çarpışarak düşman safları arasına daldı. Şehidlik özlemiyle hamle üstüne hamle yaptı. O kadar kahramanca çarpıştı ki, bir ara kılıcı kırıldı. Sevgili Peygamberimiz onu gördü ve hemen bir hurma dalı uzattı. Böylece savaşa devam etmesini istedi. O yiğit kahramanın elinde bu dal bir kılıç oldu, onunla vuruştu. Fakat kendisi de sayısız oklara maruz kaldı ve şehadet şerbetini içti. Kafirler onun cesedine hücum etti. Burnunu ve kulağını kesti. O, isteğine kavuşmuştu. Sevgili Peygamberimiz onu gözyaşları arasında "Şehidlerin efendisi" Hazreti Hamza (r a) ile birlikte aynı yere defnetti. Cenab-ı Hakk'tan onun gibi kahramanlık duygularıyla dolu olmayı ve şefaatlerine ermeyi niyaz ederiz. Amin.

Senin Allah demen O nun buyur demesi sayesindedir.                                                                         Senin her  Ya Rabbi demenin altında ,Allah ın buyur demesi vardır.                                                  Cahilin,gafilin canı bu duadan  uzaktır..                                                                                                                                                                                                                                                        Dertsiz Dünya soğuktur.Dertliyeken yapılan dua gönülden kopar.                                                  "KAPIYI VURMAZSANIZ KAPI AÇILMAZ"         

Sen Allah'ı seversen Allâh seni sevmezmi Emrine hizmet etsen Hakk ecrini vermezmi Sen rıza kapısında Aman Allah dersen O âlemler sultanı Lebbeyk kulum demezmi

Sıkıntı anında Hani çırpınırken uzanacak bir dost eli ararsınız, fakat bulamazsınız bir türlü; ve kala kalırsınız ya hani dertlerinizle baş başa, kimsesiz, dostsuzOzaman bilin ki Allah kimsesizlerin kimsesidir Bilin ki Allah dosttur: "Dost istersiniz Allah yeter!"YALNIZ DEĞİLSİNİZ:Herkesin ve her şeyin bittiği anlarda da Allah var!

Düğün

Bismillahirrahmanirrahim. Hamd Alemlerin rabbi olan Allah adır. Selat ve selamlarımız Hz. Muhammed e, ehline, ashabına ve tüm peygamberlerin üzerine olsun.                                                                                            Değerli misafirlerimiz hoşgeldiniz.                                                                                          Düğünde sizleride hayır dualarınızla birlikte aramızda görmekten mutluluk duyarız. Allah'ın (cc) rızasını kazanma yolunda                                                                                    Rasulü Hz Muhammet (sav)'in sünneti gereğince                                                                     Bu iki yavrumuzun yuvasını kuruyoruz.Aileleri,şahısları,eş ve dostları için hayırlı olsun.                          Bundan Sonraki yaşantılarında Evin içinde erkeğin sözü veya kadının sözü olmaz.                        "Allah'ın dediği olur.Söyleyenlerden Rabbim eylesin.

İstermisiniz düğüne rahmet melekler gelsin.                                                                                     Peygamber Efendimiz s.a.v.Düğünlerinizi mescitlerde yapınız.(Feyzü’l-Kadir,II/11;Hadis no:1198)           Demek ki,mescitte yepılması yasak olan şeyler düğün merasimlerinde de yasaktır..Diğer bir ifade ile,mescitlerde yapılamayan,düğün salonlarında da yapılmamalı.(Mehmet Paksu,Kadın,Evlilik va Aile) Düğünün amacı, evlenen çiftleri çevreye ilan etmek, duyurmaktır. Nitekim Peygamberimiz (s.a.v): “Evliliğin alâmeti nikâhın îlân edilmesidir.” Nesâî, Nikâh, 72  ifadesini kullanmıştır

Hazreti Adem Aleyhisselam ve Hazreti Havva validemizle cennette başlayan aile hayatı, Allah’ın takdir ettiği evlilik kanunu ile ademoğullarına intikal etmiş, İslâm dini ile ebedileşmiştir. Gerçekten İslâm dini, koyduğu kaidelerle aile hayatına cennet huzuru ve daimi bir baharın seması olmuştur.

Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir. (Nur Suresi:34/ 32)

Yüce Rabbimiz Kur`an-ı Kerimde şöyle buyurmaktadır: “Kendileriyle huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi Onun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir.” Rum,30/21

*Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:  "Evlenen, îmanın yarısını tamamlamış olur, kalan yarısı hakkında ise Allahtan korksun!" (Enes radıyallahu anh, Taberânî)

  ‘’Bereket bakımından nikahın en güzeli masraf olarak en kolay olanıdır.’’Ebu Davut Nikah 32 buyurmuştur.

  Nisa suresinde birinci ayetinde de aynı şekilde anlatıldığı gibi insan için hayatta önemli

olan eşdir. Dünyanın bütün nimetleri bu dünyada kalıcıdır.Fakat kişinin eşi kadın için erkeği, erkek içinde kadını öbür dünyaya beraber gidicidir.

Dünyada Ve Ahirette El Ele

Hz. Peygamber hadisinde;"Kadınlar erkeklerin tam ikiye ayrılmış bir parçasıdır"buyurmaktadır.3346[20] Tirmizi Taharet 83, Ebu Davut taharet 94

 Kişinin bakmakta, ilgilenmekte usanmadığı tek şey eşidir, ailesidir. Dünyanın en güzel manzaralı yerinde insan kalsa kalsa ençok bir iki ay kalır.Daha sonra eşine ailesine geri döner.

  İnsanın namusunu koruyan en sağlam kalesi imanıdır.

Ancak o kaleye saldıran düşmanlar çok fazladır.

Bu korunma yöntemlerinden biri de bekarların evlendirilmesidir.

(Ev alanla evlenene Allah yardım eder) Atasözleri genelde âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerin açıklaması mahiyetinde olur. Bu söz de, diğer atasözleri gibi doğrudur.

Deylemi’nin bildirdiği (Rızkı evlilikte arayın!) hadis-i şerifi gereğince, evlilik genelde rızık bolluğuna ve nimet çokluğuna sebep olur.

"Kadınlara davranışlarınız konusunda Allah’tan korkunuz. Çünkü siz onları Allah’tan emanet olarak aldınız." (Ebu Davud)                                                                                     

 "Evlilikte başarı yalnız aranan kişiyi bulmakta değil, aynı zamanda aranan kişi olmaktır.

Hayırlı bir eş insana dindarlıkta yardım eder, destek olur; ibadetleri muhabbetle beraberce yaparlar. Teheccüde beraber kalkarlar, orucu beraber tutarlar, hacca beraber giderler... Ne güzel...  

"Hayatta bir kere söyleyip günah işlememeli çünkü imtihanda hayatta bir kere.                                     İnsanlar ne der’’ diye değil, Allah ne der diye düşünelim.                                                     Ömrümüzde bir defa evleniyoruz diye mazeret aramayalım.                                                       “Mümin, bütün davranışlarında ölçülü olmalı, evlenirken ve düğün yaparken de aynı özelliğini muhafaza etmeli, israftan, aşırılıktan ve meşru olmayan eğlencelerden uzak durmalıdır. 

Uzmanlar, evlenmeden önce kişinin hem kendisini hem de evleneceği kişiyi tanıması gerektiğini söylüyorlar.Kişinin, kendisini tanımasının, evleneceği kişiyi tanımasından önce geldiğinin de altını çiziyorlar.                                                                                                         Evlenmenin, yeni bir yuva kurmanın sorumluluk üstlenmek ve ciddi bir hayat sınavına tabi tutulmaktır. Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah onları sever, onlar da Allah’ı sever) Maide 5/54 buyuruluyor. Allahü teâlâ, önce kendi sevgisini bildirmiştir. Yani sevilmeyen sevemez. Şu halde sevilmeye layık olmak için de İslam âlimlerinin bildirdiği yolda bulunmak gerekir.

(Herkesin değeri, söylediği güzel sözlere, yaptığı iyi işlere göre ölçülür.) [M. Cami]                           Her müslümanın, bilhassa yeni evlilerin, ehl-i sünnet olan ve haramlardan sakınan, ibadetini yapan salih müslümanlar arasında ev araması gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Ev satın almadan önce, komşuların nasıl olduklarını araştırınız! Yola çıkmadan önce, yol arkadaşınızı seçiniz!)[Şir’a]                                                                                                                               Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Tahrim 66/6

Yunus Emre ne güzel söylemiş:

Derviş Yunus der hoca

İstersen var bin hacca

Hepisinden iyice

Bir gönüle girmekdir

Yine bir başka anlamlı söz:

Kalbimin telini kırma,

Eklesen de düğüm kalır.

Düğün duası

Yâ rabbel âlemîn!

Senin emrine, Rasülü"nün sünnetine uymak amacıyla; hayatlarını birleştirme yolunda ilk adımlarını atmış bulunan bu kardeşlerimizin dünya ve ahiretlerini ma"mur eyle ya rabbi.

Kendilerine bol rızıklar, hayırlı evlatlar ve huzur dolu bir hayat nasip eyle ya rabbi.

Ve en önemlisi de bundan sonraki hayatlarında senin sevdiğin ve razı olduğun aileler zümresine dahil eyle ya rabbi.

Hz.adem ve Havva arasında, Hz. Muhammed ve ve Hz. Hatice arasında nasıl bir huzur ve muhabbet ihsan eylediysen, aynı huzur ve muhabbeti bu genç kardeşlerimize de nasip eyle ya rabbi.

Evlatlarını gelin ve damat görme şerefine erecek olan her iki aileyi de iki cihanda aziz eyle ya rabbi.

El açıp amin diyen kardeşlerimizi de aynı duygulara erişmeyi nasip eyle ya rabbi.

Hayırların fethi, şerlerin def"i, ümmet-i Muhammed"in sıhhat ve selâmeti için Allah rızası için El- FATİHA.

Düğün Örnek Program İçeriği;                                                                                                                           Açılış Konuşması                                                                                                            Kur'an-ı Kerim Tilaveti                                                                                                       Evlilik Sohbeti                                                                                                                 İlahi                                                                                                                              Dua                                                                                                                               Kapanış Konuşması

Düğün hikmetli sözler

Yaşlı Birisi Anlattı

  Bak Evladım Diye Başladı Söze:

  Çayın Alt Demliği Evdeki Kaynanadır ; Devamlı Kaynar Durur.

  Üst Demlik Evdeki Gelindir; Alt Demlik Kaynadıkça O Olgunlaşır, Demlenir.

  Gelinin Kocası İse Bardaktır ; Biraz Kaynana Doldurur Onu Biraz Da Gelin.

  Çocuklar Çayın Şekeridir ; Tat Verir.

  Görümce İse hepsi değil bazıları Çay Kaşığıdır ; Arada Bir Gelir Ve Karıştırır Gider.

  Kaynataya Gelince; O Da Bardak Altıdır; Dökülenleri Bir Araya Toplar.

  Çay Deyip De Geçmemek Lazım Demek Ki...

KIRK YILLIK KÂNİ, OLUR MU YÂNİ                                                                                              Kâni, Bükreş’te Ulah Beylerinin hizmetinde bulunduğu sıralarda bir kıza gönlünü kaptırmıştı. Güzelliği ile birlikte, dinine (Hıristiyanlığa) son derece bağlı olan kız, Kâni’ye şöyle der:                Benim dinimi kabul edersen, seninle hemen evlenirim.                                                               Kâni, derbeder bir hayatın içindedir, ama bu teklifi de kabul edemeyeceğini şu sözleriyle bildirir:Kırk yıllık Kâni, hiç olur mu Yâni…Mehmet Dikmen, “Tüm Zamanların Üçlüleri”, Sur Dergisi, Haziran 1997, Sayı:225, s.37.

Dünya

Dünya, insanoğlunun imtihan edilmek üzere gönderildiği, oyun ve oyalanmadan ibaret olan ve geçici lezzetlerin bulunduğu bir mekândır.                                                                                           Ahiret ise, bu dünya imtihanının sonunda, ebedi cennet veya cehennemle sonuçlanacak ölümsüz bir hayatın başlayacağı, ölümsüz bir yurttur.                                                                              Bu gerçeği Cenab-ı Hak Kasas suresinin 60. ayetiyle onaylayarak şöyle buyurur:  

*“Size verilen herhangi bir şey, dünya hayatının bir geçimliği ve süsüdür. Allah katında olan ise daha iyi ve daha kalıcıdır. Aklınızı kullanmaz mısınız?” Kasas Suresi: 28/60 Bu, dünyayı istemeyin anlamında değildir bu. Bu ayetikerimeler bu dünyayı isterken ahireti inkar ve ihmal edenler içindir. Ama iki dünyada Rabbimindir ve iki dünyada da Allah'ın ahkamım hakim kılmak için çalışmalıyız. Bu dünya ahiretin tarlasıdır.

*(Kötülüklerden) sakınanlara: Rabbiniz ne indirdi? denildiğinde, "Hayır (indirdi)" derler. Bu dünyada güzel davrananlara, güzel mükâfat vardır. Ahiret yurdu ise daha hayırlıdır. Takvâ sahiplerinin yurdu gerçekten güzeldir! Nahl Suresi:16/ 30  Bazı tefsirlerin nakline göre hac mevsiminde Arap boyları Mekke’ye heyetler göndererek Hz. Muhammed hakkında bilgi toplarlardı. Bir heyet yetkilisi geldiği zaman müşrikler ona mani olmak istemiş ve dönmesini emretmişlerdi. Ayrıca, “Onunla görüşmemen senin için daha hayırlı olur” demişlerdi. O da “Eğer ben Muhammed hakkında bilgi almadan kavmime dönersem çok kötü bir temsilci olurum” demiş, Allah Resulü’nün arkadaşlarına onun durumunu sormuştu. Onlar da, “O bize hayır getirmiştir” diye karşılık vermişlerdi. Ayet bu olaya değinmektedir.

  "Hayır" kelimesi birçok manaya geliyor.                                                                                    Hayır; İslâm demektir. Hayır; nimet demektir.                                                                                 Hayır; herşeyin en güzeli manasına geliyor.                                                                           Böylelikle, dünya ve ahiret arasındaki bağlantıyı net bir şekilde açıklayarak, aklını kullananlara ve Allah’a saygılı olanlara, sonsuz huzur mekânı olan ahirette ölümsüz ve güzel bir hayatı işaret eder.     Bizi bizden daha çok seven ALLAH’ımız ahiretin güzelliklerini işaret ederken bizim bizden olan düşmanlarımız da dünyanın aldatıcı güzelliğine çekerek ahiretin ebedi güzelliklerini kaybetmemizi isterler.

*“Dünya hayatı bir oyun ve oyalanmadır. Eğer inanır ve (Allah’a karşı) saygılı olursanız, O size karşılıklarınızı verir; O sizden (bütün) malınızı istemiyor.” (Muhammed 47/ 36)

"Süs"; hani bir eşyanın üzerini süslersiniz, zaman içerisinde o süs yok olur gider. Bu dünyada bir süstür ve geçicidir. Bir oyundur, oyunun da bir sonu vardır.

Deniz kenarında çocuklar kumdan evler ve kaleler yaparlar,ikindiden sonra evlerine gelirken kendi elleriyle evlerini ve kalelerini yıkarlar. Bu dünyada da herkes bunu yapmıyor mu? 70- 80 sene kazanıyor, kazanıyor ve bir gün ölüm döşeğinde iken elinin ucuyla itiveriyo. Böylece kendi kalesini yıkıp bu dünyadan öbür dünyaya inlikal ediveriyor.                                                                                                                 Bunu söylerken, mal kazanmiyalım demiyorum. Mal kazanacaksınız. Daha çok sadaka vereyim, daha çok zekat vereyim, helalinden kazanayım, helalinden yedireyim,helalinden dağıtayım, helalinden borç paralar vereyim diye kazanacaksınız.                                                                                      Herkes bu oyunun içerisinde Hz. Musa, Fravun, Hz.Peygamber efendimiz, Ebu Cehil, şu andaki mü'minler ve kafirler bu oyunun içerisinde.                                                                                 Ama biz iyi rolü üstlenmeye gayret edeceğiz.

Peygamber Efendimiz bir defasında, Uhud şehitlerinin kabrini ziyaret ettikten sonra yanındakilere şöyle buyurdular: “Ben, aranızda bulunduğum sürece sizin rehberinizim. Benden sonrasında ise sizin tekrar putperestliğe döneceğiniz gibi bir kaygım yok. Tek korkum, sırf bu dünya için yaşamanızdır.” el-Mucemu’l-kebîr, XVII, 278.

  *İbni Ömer radıyallahu anhu şöyle dedi: “Resulullah sallallahu aleyhi vesellem benim iki omzumu tuttu ve: ‘Dünyada, sanki bir garip veya bir yolcu gibi ol!’ buyurdu.”  İbni Ömer radıyallahu anhu (sık sık) şöyle derdi: “Akşama ulaştığında sabahı gözetme, sabaha kavuştuğunda da akşamı bekleme. Sağlıklı anlarında hastalık zamanın için, hayatın boyunca da ölümün için tedbir al!” (Buhâri, Tirmizî, İbn Mâce)

Hadis-i şerifte geçen “garip”, memleketinden ve ailesinden uzakta bulunan kimse anlamına gelir. Yolcu da hemen hemen aynı anlamı ifade eder. Aradaki mana farkı şudur: Garip, memleketinden ve ailesinden uzak ise de bulunduğu ve bir müddet kaldığı gurbette, ikamet ettiği yerde bir kaç tanıdık edinmiş olabilir. Gelip geçici yolcu bundan da mahrumdur.

Bir de şunu unutma! Vatana döndüğün zaman, seni sevenler eline bakacaklar. ‘Bakalım bize ne getirmiş’ diyecekler. Bu gerçeği düşünerek, vatana eli boş dönmemeye bak!” Abdullah İbn-i Ömer bu nasihatleri aynen tutmuş, dünyanın geçici zevklerini unutmuş, çok zengin biri olduğu halde, dünyasını ahiretine satmıştır.  “Ölmeden önce ölmek” dedikleri bu olmalıdır. 

Bu hadis-i şerifin kadri çok yüce, faydaları pek büyük, birçok hayır ve öğütleri kapsayan bir hadistir. Bu hadis, kişinin dünyada gerçekleşmesi zor yahut imkânsız olan bir takım emel ve arzuları da azaltmasında esastır. Zira müminin dünyayı vatan ve mesken tutup orada hoşnut ve razı olarak mutlu bir şekilde uzun süreli yerleşmeye çalışması uygun değildir.  Mümin dünyada azık ve eşyalarını tedarik edip uzun bir sefere çıkacakmış gibi bir tavır sergilemelidir ve bu şekilde, o büyük güne hazırlanmalıdır: “O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. Ancak Allah’a kalb-i selim (temiz bir kalp) ile gelenler (o günde fayda bulur).” (Şuara;26/ 88-89)

Allah katındaki üstünlüğün mal ve mülkte değil de takvada olduğuna inanmak, kişinin dünya hayatından zevk almasını sağlar.  Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.

Yürü yürü yalan dünya

Yalan dünya değil misin

Yedi kez boşalıp yine

Dolan dünya değil misin Yunus Emre

*İki parmağının ucunu GÖZÜNE koy. Bir sey görebiliyor Musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye met alem yok Değildir. Görememek ayıbı, göstermemek kusuru, uğursuz nefsin parmağına AIT işte.

‘’Ey insan, seni yaratan ve seni düzenleyip, sana biçim veren, çok cömert ve bağışlayıcı Rabbine karşı seni aldatan nedir? ’’(İnfitar Suresi 6 ve 7. Ayet)  Sen kimsin? Seni kim, nasıl ve neden yarattı? Sen ki, bu kadar özenle yaratılmış bir varlıksın. Kendinde bir eksiklik veya fazlalık bulabilir misin? Sen bütün bu nimet ve imkanlarla donatıldıktan sonra, kısacık ömrünü, geçici bir takım hevesler uğruna mı harcayacaksın?

Dünya hayatı onları aldatır

Unutmayın bugün ‘AMEL’ var ‘HESAP’ yok, yarın ‘HESAP’ var ‘AMEL’ yok.

Biri sizi bir defa aldatırsa suç onundur.

İkinci defa aldanırsanız bilin ki suç sizindir. Senin meşgul olduğun şeylerden daha önemli bir gayen olmalı. 

‘’Ben insanları ve cinleri, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.’’(Zariyat Suresi 56.ayet)  

Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.  

  Bişr-i Hafi

Îtibârlı bir âileye mensûb olan Bişr-i Hâfî, Merv reislerinden birinin oğludur. Bu sebeple çocukluğu ve gençliğinin bir kısmı bolluk, refâh içinde geçti. Gençliğinde kendisini oyun ve eğlenceye verdi. Dünyânın câzibesine kapıldığı ve nefsin, şeytanın ve kötü arkadaşların teşviklerine kapılarak oyun ve eğlence âlemlerine daldığı gençlik yıllarında,Bir gün kapısı çalındı. Hizmetçisi kapıya çıkarak gelen kimseye kimi aradığını sordu. Kapıdaki adam; "Bu evin sâhibi hür mü, kul mu?" diye sordu. Hizmetçi, "Hürdür." diye karşılık verdi. Adam; "Belli!.. Eğer kul olsaydı, kulluğun edebine riâyet edecek oyun ve eğlence ile uğraşmayacaktı." diyerek çıkıp gitti. Hizmetçi içeri girip kapıda olanları Bişr-i Hâfî'ye anlattı. Bişr-i Hâfî, yalın ayak adamın peşinden koştu. Ona yetişerek söylediklerini tekrarlattı. O kimsenin sözlerinden etkilendi, yaptıklarına pişmân olup tövbe etti.

Müslüman’ın kalitesi maddî meselelerde anlaşılır...

*Hz. Ömer (ra), bir kişinin bir adamı övdüğünü duyunca, “Onunla yolculuk ettin mi?” diye sormuş. Adam, “Hayır” demiş. “Onunla alışveriş yaptın mı?” diye sormuş. Adam buna da, “Hayır” deyince Hz. Ömer (ra) buyurmuş ki: “Allah’a yemin ederim ki senin onu tanıdığını zannetmiyorum.”

Kıssadan bir hisse.Enes bin Malik (ra) anlatıyor                                                                         Enes bin Malik (ra) anlatıyor: Ebu Musa (ra) ile bir yolculuk yaptık. Yolculuğumuz sırasında bir toplantıya rastladık. Toplantı yerinde kelli felli bir adamın basit bir iş için sıradan birisine dil döküp, yalvarıp yakardığını gördük. Bunu görünce Ebû Musa (ra) bana: ?Ey Enes! Gel Rabbimizi analım, Ona yalvarıp yakaralım. Şu adam, bunun yarısı kadar Rabbine yalvarsaydı nice nimetlere ererdi. İnsanlar dünyalık basit işleri için katı yürekli insanlara ne kadar dil döküp yalvarıyorlar. İşleri de olmuyor. O kadar yalvarmaları boşuna gidiyor. Ey Enes! Bu insanlar ahireti bilmiyorlar? dedi. Ben de: ?Nefisleri ve şeytanları onları bu gaflet ve uykuya sürüklemiştir? dedim. Ebû Musa (ra) bana: ?Hayır, hayır! Dünya onlara peşin gösterilmiş. Ahiret ise perdelenmiştir. Eğer dünyayı gördükleri gibi ahireti de görmüş olsalardı, ahiretten yüz çevirmez ve dünyaya bu kadar sarılmazlardı.? dedi. (El-Hılye, 1/259)

D

D                                                                                                                                                                                                                                       Davet                                                                                                                                                                    Değer vermek                      

Dil                                                                                                                                                            Dilenmek                                                                                                                                                                          Din

Dost                                                                                                                                                                   Doğruluk

Dua                                                                                                                                                                 Düğün

Dünya

Davet

Yüce Allah, Kur’ân’da Hz. Musa ve Hz. Harun’a yönelik şöyle hitapta bulunmaktadır: “İkiniz Firavun'a gidin; çünkü o, iyice azdı. Tâhâ, 20/43                                                                         Ona tatlı, yumuşak bir tarzda hitap edin. Olur ki aklını başına alır, yahut hiç değilse biraz çekinir."Tâhâ, 20/44

Nâziât Sûresi’nde geçen                                                                                                          Firavun'a git! Çünkü o çok azdı. Nâziât, 79/17                                                                               De ki:Nasıl arınmağa gönlün var mı? Nâziât, 79/18.                                                                                     Soru tarzında gelen bu cümle son derece nazik, kibar ve muhataba değer veren bir hitap özelliğine sahip olması yönüyle Hz. Musa’nın Firavun’la konuşurken nasıl bir üslûp kullanması gerektiğini bildirmektedir. Bu da peygamberlik makamına yaraşır bir şekilde muhatapla konuşurken -düşman bile olsa- son derece tatlı ve yumuşak bir hitap seçmektir.

Yine Firavun’la konuşurken onun konumunu dikkate alacak şekilde bir künye ile hitap etme de, Mehmed Vehbi Efendi, Hulasatü'l-Beyan, İstanbul, 1966, 8/ 3291. bu âyet etrafında yapılagelen tefsirlerdendir. Taberî, Câmiu'l-Beyân, Beyrut, 1984, 16/169 O dönemde Firavun’a yönelik farklı şekildeki lâkaplarla (ebu murre, ebu’l-abbas, ebu’l-velid, ebu musab) hitap edildiği söylenmektedir. Künyeyle hitap etme ise genel olarak muhataba bir değer ve şeref verildiğini gösterir.

Fazl b. İsa, Kur’ân’da Firavun’a karşı gösterilen yumuşaklık ve nezaketten esinlenerek İlahî ahlâkı şöyle ifade eder: “Ey kendisine düşmanlık yapana bile sevgisini gösteren Allah’ım,  Kim bilir seni dost edinene ve sana yakarışta bulunana nasıl yakınlık gösterirsin!” Yine bu âyetten ilham alan Yahya b. Muaz, ağlayarak duygularını şu özlü ve mânâ yüklü cümlelerle dile getirir: “İlahî “Ben ilahım.” diyerek Sana ilâhlık taslayana işte Sen’in merhametin,  Kimbilir “Sen Allah’sın.” diyerek Sen’in ilâhlığını kabul edene karşı Sen’in merhametin nasıl olur!” Hâzin, Tefsirü’l-Hazin, Beyrut, 1995, 3/205; Âlûsî, a.g.e., 16/195.

“Yumuşak söz” şeklinde tercüme edilen “kavl-i leyyin” ifadesi ise nezaketle, şefkatle ve tatlı dille konuşma anlamlarını ihtiva etmektedir.

Ayrıca Kur’ân’daki “kavl-i leyyin” ifadesi çerçevesinde dikkatleri çeken bir husus da şudur: Hiçbir insan, Firavun gibi kötü olamayacağına göre her ne inançtan olursa olsun, diğer insanlara karşı sertliği ve kabalığı bırakarak yumuşak tavır sergileme, güler yüz gösterme ve tatlı dille konuşma, insanlar arası münasebetlerin sağlıklı bir zemine oturması için Kur’ân’ın getirdiği temel ilkeler arasında yer almaktadır.              *Abbasi Devleti’nin seçkin halifelerinden Harun er-Reşid’in yanına bir gün zahid bir kişi gelir. Bu zât, yaptığı işlerden dolayı halifeye öyle sert bir dil kullanır ki, Harun er-Reşid: “Bu senin yaptığın nasihat ve irşad değil, insaflı ol.” deme mecburiyetinde kalır ve şunu söyler: “Cenab-ı Hak senden daha çok hayırlı birisini (Hz. Musa ve Hz. Harun’u) benden çok daha şerli birisine (Firavun’a) göndermiş ve yumuşak sözle muamele etmelerini, güzel bir şekilde davette bulunmalarını emretmiştir.” İbnu’l-Cevzi, el-Muntazam, Beyrut, 8/328.

Büyük Müfessir Fahruddîn er-Râzî davette yumuşak davranmanın kalb ve gönüllere daha çok tesir edeceğini buna mukabil kaba ve sert davranışın da nefreti ve kabul etmemeyi netice vereceğini bildirmektedir. Râzî, a.g.e., 13/33.

Yumuşak söz ve tatlı dil sadece Hz. Musa ve kardeşine ait bir tutum değil bütün peygamberlerin Hakk’a davet metotlarıdır.( Bir amaca erişmek için izlenen, tutulan yol, usul, sistem.)

Bize göre, yumuşak dil ile yumuşak söz aynı gibidir. Meğerki yumuşak dilden yumuşak ses tonu kastedilmiş olsun. Zira dilin sert veya yumuşaklığı telaffuz ettiği sözlerin konumuyla doğru orantılıdır. Ancak, yumuşaklık kavramı, hakikatleri anlatmamak manasına gelmez. Fakat her doğruyu her yerde söylememek anlamına gelir. Ayrıca, ayette yer alan “Kavl-i leyyin=yumuşak söz” ifadesi, içinde  güzel bir sunum barındıran, arzu edilen konuya teşvik eden, söylenenlerin  doğruluğunu gösteren unsurlar ihtiva eden, hak ile batılı açıkça ortaya koyan ve bununla beraber muhatabın damarına dokunduracak hiçbir unsur barındırmayan söz demektir. (bk. İbn Aşur, ilgili ayetin tefsiri)

Bu açıdan bakıldığı zaman, “Zulmedenleri hariç, Ehl-i kitab ile en güzel olan şeklin dışında bir tarzda mücadele etmeyin ve onlara şöyle deyin: “Biz, hem bize indirilen kitaba, hem size indirilen kitaba iman ettik. Bizim İlahımız da sizin İlahınız da bir ve aynı İlahtır ve biz O’na gönülden teslim olduk.” (Ankebut, 29/46) mealindeki ayette yer alan ilahî emir bütün medeni, tahsilli insanlar için söz konusudur.

Peygamber Efendimiz ve Yumuşak olma durumu.

Hz. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem), insanlığa İslâm dinini tebliğ etmiş ve İslâm’a davet vazifesini bütün Müslümanlara bir görev ve miras olarak tevdi etmiştir. Ancak O, ümmetine sadece tebliğ görevini değil, tebliğ görevinin metodunu ve nasıl yapılması gerektiğini de miras olarak bırakmıştır.                                        Kuran, Hz. Peygamber’e (sallallahü aleyhi ve sellem) hitaben(Resûlüm!) Sen, Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel şekilde mücadele et! Nahl 16/125

Ve sen elbette yüce bir ahlâk üzeresin.Kalem 68/4

“İnsanlara yumuşak davranman da Allah’ın merhametinin eseridir. Eğer katı yürekli, kaba biri olsaydın, insanlar senin etrafından dağılıverirlerdi.” Âl-i İmrân, 3/159

*Hz Peygamber  s.a.v.“Cehennem’e haram olan veya Cehennem’in kendisine haram olduğu kimseyi size haber vereyim mi?  Cehennem her yumuşak huylu, uysal, sakin, kolaylık gösteren ve insanlara yakın duranlara haram kılınmıştır. Ahmed b. Hanbel,1/415;Beyhakî, Şuabu’l-İman, 2/215.

Ancak burada göz ardı edilmemesi gereken bir husus şudur: Yumuşaklık ve mülâyemet, hiçbir zaman davet konusu olan iman ve İslâm esaslarının yumuşatılması ve değiştirilmesi mânâsına gelmez.

Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) de, yaşayışıyla her daim ‘Emr-i bi’l ma’rûf ve nehy-i anil münker’i (iyiliği emretme ve kötülükten men etme) en temel düstur edinmiş, insanları İslam’a davet etmede gönül alıcı bir üslup sergilemiş. Acaba bugün hayatımızda, Gönüller Sultanı’nın kullanmış olduğu bu insan kazanma yöntemlerinin hangilerini uygulayabiliyoruz?

*Peygamber efendimiz Ebu Cehile tebliğ için gitmiş midir? Gitmişse ne kadar (kaç defa ) gitmiştir? Ebu Cehil Resulullah’ın düşmanı idi. Bir rivayette Peygamberimiz (a.s.m.) buyuruyor ki: “Benim de firavunum Ebu Cehil’dir.” Peygamberimiz risalet gözüyle onun daireyi imanını, İslâmın en baş düşmanı olduğunu bildiği halde, bir rivayette Peygamberimiz yetmişten ziyade Ebu Cehil’e İslam dinini tebliğ etmiştir. O, İslâm'ı yaymak için kapı kapı dolaşır, tekrar tekrar anlatır ve eline geçen her fırsatı değerlendirirdi. Bıkmak, usanmak nedir bilmezdi. En acımasız bir şekilde düşmanlık edenlere bile aynı hakîkatleri defâlarca anlatmıştı. Buna misâl olabilecek bir müşâhedesini Muğire bin Şûbe şöyle nakleder: Ben ve Ebû Cehil Mekke sokaklarından birinde giderken Allâh Resûlü ile karşılaştık. Resûl-i Ekrem Efendimiz, Ebû Cehil'e: “– Ey Ebü'l-Hakem! Gel Allâh'a ve Resûlü'ne tâbî ol da senin için Allâh'a duâ edeyim?” buyurdu.            Ebû Cehil: – Yâ Muhammed! Sen yine ilâhlarımıza dil uzatacak, onlara tapmaktan bizi men edeceksin, değil mi? Yemin olsun ki söylediğin şeylerin gerçek olduğunu bilseydim sana tâbî olurdum! dedi. Efendimiz ayrılıp gidince de bana dönüp: – Vallâhi ben iyi biliyorum ki onun söyledikleri hak ve gerçektir!... îtirâfında bulundu. Daha sonra Ebû Cehil imân etmemesinin, kabileler arası üstünlük sağlama yarışından ve kıskançlık yüzünden olduğunu uzun uzun anlatmıştır. (İbn-i Kesîr, el-Bidâye, III, 113)

Amelinizde rıza-yı İlahi olmalı.                                                                                                          Eğer o razı olsa,bütün dünya küsse ehemmiyeti yok.                                                                           Eğer o kabul etse,bütün halk reddetse tesiri yok

*Kur’ân baştan sona kadar muazzam teşvik ve tehditlerle bu hakikati insanlara hatırlatmakta, ebedi bir saadetin fırsa­tını kaçırmamak için bizi uyarmaktadır.

Ne var ki, bir taraftan Âlemlerin Rabbi, “Ey kullarım, si­zin için gözlerin görmediği nimetler hazırladım. Onu ka­zanmaya bakın” diye bizi cennete çağırırken, sanki bu sıra­dan, basit, ehemmiyetsiz bir hadiseymiş gibi, dünyaca ünlü birisinin yemek davetine verdiğimiz ehemmiyeti dahi bu muazzam davete vermeksizin dünyanın fani koşuşturmalarıyla ömür tüketmeye devam ediyoruz.

İnsan, cennet için yaratılmıştır. "Allah sizi cennete davet eder" (Bakara, 221) âyeti bu mânâya işaret eder. Davete icabet sünnettir. Fakat davet Allah'tan gelince, icabet farz olur. Cehenneme ise, davet yoktur. Ama o da boş kalmayacaktır. Kendilerine verilen kabiliyetleri kötü kullanan ve ömür sermayelerini boşa tüketenler, orada ceza çekeceklerdir. 

 Peygamberimiz (s.a.s.): "Müslümanın müslüman üzerinde altı hakkı vardır" buyurdu. Ashab'ın bunların neler olduğunu sormaları üzerine şöyle devam etti: "Karşılaştığın zaman ona selâm ver; seni davet ettiği zaman davetine git; senden öğüt istediği zaman ona öğüt ver: aksırdığı zaman "elhamdülillah " derse yerhamükellah (Allah sana rahmet etsin!) de; hasta olduğu zaman onu ziyaret et, öldüğü zaman cenazesinde bulun." (Tirmizî, Edeb,1; Nesâî, Cenâiz, 52; İbn Mâce, Cenâiz. 1)

Cenab-ı Allah : “Doğrularla beraber olun” buyuruyor.(Tevbe Sûresi : 119)  Kötülük işlenen, Allah’a isyan edenlerin bulunduğu yerlere Allah’ın rahmeti yağmaz, gazabı yağar.                                            "Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz; müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. " (Buhârî, Cihâd, 164);

Unutulmamalıdır ki, en sert ve en katı insanlar bile tatlı dil ve güler yüz karşısında yumuşama gösterebilir. Dilimize yerleşmiş olan “Tatlı söz, yılanı deliğinden çıkarır.” atasözü de bu hususu çok veciz bir şekilde açıklamaktadır

  Değer vermek

    İnsanın değeri yaşadığı yıllarla değil; bilgisi, görgüsü ve yaptığı işlerle ölçülür.

"İnsanın değeri ne ile ölçülür bilir misin?Aradığı şeyle! insan neyi ararsa ona layıktır.."Mevlana

Insan Kendi Kazanır Ve Kaybeder Bunu Unutmamalı .

Maddî durumu iyi olmayanların arasında mükemmel insanlar, manevî bakımdan yücelmiş kimseler vardır. 

Görünüşe aldanmamalıdır.

İnsana insan olduğu için değer vermelidir. 

Değerin kimin verdiği de önemlidir.

Değer vermeyi hak ediyorsa değer verilir.

Kısaca kişi insanı özellikleri ile değer kazanır.

“Allah razı olduktan sonra bütün dünya küsse ehemmiyeti yok”                                                      Demek asıl olan Allah katında değerli olmak!                                                                                       Sen Allah yolunda olursun da insanlar seni beğenmeyebilir, sevmeyebilir, hatta düşman bile kesilebilirler. Bunun o kadar önemi yok. Yeter ki Allah razı olsun.

Puta tapanlar Süheyb, Ammar, Habbab gibi fakir Sahabîleri hor ve hakir görürlerken onların Allah katında ne kadar değerli birer insan oldukları hakkında haberleri bile yoktu. Allah âyetleriyle bildirdiğinde bile anlamazdan gelebiliyorlardı. Evet, imtihan dünyasıydı bu. Müşrikler şaşaa ve saltanat sahibi idiler. Ama Allah katında sinek kadar olsun değerleri yoktu. Süheyb, Ammar ve Habbab (r.a.) gibiler ise âyetle tebrik edilecek kadar değerliydiler.

*Hz Muhammed(SAV)’in insanlara değer vermesi ve saygıyla yaklaşırdı. Farklı görüşte olanların düşüncelerini dinler, insanların sorunlarını önemser, sevinç ve üzüntülerini paylaşarak herkese değer verdiğini gösterirdi.                                                                                                    Hz. Muhammed, insanları ayrım yapmaksızın sever ve onlara değer verirdi. Bu konu ile ilgili şu örnek dikkat çekicidir. Mekke’de müşriklerin zengin ve ileri gelen¬leri Hz. Muhammed’e gelerek, "Biz senin yanına geldiğimizde, fakir ve zavallı insanları huzurundan kov. Biz o insanlarla bir arada olmaktan hoşlanmamaktayız. Çünkü biz, büyük ve zengin kimseleriz." dediler. O, bu durumu kabul etmeyince, tekliflerini biraz daha hafifletip "Hiç olmazsa biz senin yanına geldiğimizde, fakir ve zavallı kimseler kalkıp gitseler." dediler. Bunun üzerine şu ayet indi:" Sabah akşam, Rablerinin rızasını dileyerek ona yalvaranları kovma. Onların hesabından sana bir sorumluluk yoktur, senin hesabından da onlara bir sorumluluk yoktur ki onları kovarak zulmedenlerden olma." (Enam 52)

*Peygamberimiz, toplumda hasta olanları ziyaret eder, onların şifa bulması için Allah’a dua ederdi. Komşularına eziyet etmez, onlara her konuda yardımcı olurdu. Kendisi için istediğini başkaları için de isterdi. Kendisi için uzaklardan gelenleri ağırlar, onlara yakınlık gösterirdi. Fakir-zengin, efendi -köle, büyük-küçük, zenci- beyaz, kadın-erkek, onun gözünde herkes eşitti. Mescidinebi’yi süpüren zenci bir kadın vardı. Hz. Peygamber, bir ara göremeyince ashabına o kadını sordu.

Arkadaşları öldüğünü haber verince, peygamberimiz, "Bana haber vermeniz gerek¬mez miydi?" diye sitemde bulundu. Ashab, olayı çok fazla önemsememişti. Peygamberimiz hemen "Bana kabrini gösterin" dedi. Gidip, kabri yanında namaz kılıp o kadın için dua etti. (Buhari 23 Cenaiz 66) Bu insanın yoksul, siyah ve hiç kimsenin tanımadığı birisi oluşu, onun için önemli değildi.

ALLAH'IN DEĞER VERDİĞİ İNSANLAR

Şüphesiz, Allah Katında sizin en üstün (kerim) olanınız, (ırk ya da soyca değil) takvaca en ileride olanınızdır.  (Hucurat Suresi,49/ 13) 

Tek üstünlük Allah (cc)'ın bize bildirdiği gibi imanın ve takvanın üstünlüğüdür.

Takva, koruma anlamında olan "vekaye" kökündendir. Takva, "kendini koruma ve nefsi kontrol etmek" demektir. Takva, insanı soğuktan ve sıcaktan koruyan bir ev ve elbise gibidir.

İBADETTE FETVA NEDİR, TAKVÂ NEDİR ?

Dinî emirleri nefsimizde tatbik ederken iki ölçü ile karşılaşırız. Bu iki ölçü:

1 ? Fetva,

2 ? Takvâ ölçüsüdür.

Fetva ile amel etmek kolay ve hafiftir. Bu sebeble avâm ile halk, hatta topyekûn Müslümanlar fetva ile amel etmek mecburiyetindeler. Çünkü fetvadan aşağıda tutunulacak başka bir derece yoktur.

Fetvadan da mahrum kalan, artık kendisi için bir başka kurtuluş ölçüsü bulamaz. Fetvadan düşen tutunacak yer bulamaz, kuyu dibine düşer.

Ancak takvâ böyle değildir. Takvâ, fetvanın üzerinde daha yüksekçe erişilmesi güç bir yerdir. Bu sebebten dolayıdır ki, takvâ ile amel etmek mecburi değil, ihtiyarîdir.

Yâni, herkesi takvâ ölçüsüyle amel etmeye zorlayamayız.

Dileyen takvâ ile amel etme şevki duyup o dereceye kadar çıkar, çıkamayan da fetva ile amel etmeyi kâfi bulur, fetvadan düşmemeye gayret eder.

Bizler, şahsî hayatımızda, ferdî tercihlerimizde takvâyı esas alıp, takvâ ile amel etmeye gayret edebiliriz. Ancak, başkalarını da bu tercihimize icbâr edemeyiz. Onlar hakkında fetva ölçüsünü aramakla yetiniriz ....

İmam-ı A`zam Hazretleri, bir gün camiye giderken, yol kenarındaki bir çukura göllenmiş yağmur suyundan üzerine az bir miktar bulanık su sıçrar. Derhal çeşmeye koşan Hazret-i İmam, sıçrayan çamuru iyice yıkar ve namaza da ancak bundan sonra gider. Çamurlu suyu yıkamak için gösterdiği heyecan ve telâşı görenler sorarlar:

- Yâ İmam, siz bize elbiseye sıçrayan necâset, avuç içi kadar bir sahayı kirletmedikçe namazı mâni olmaz demiştiniz. Halbuki siz necâset şöyle dursun, şer`an temiz sayılan çamurlu suyun ıslattığı yeri bile yıkamadan namaza girmediniz. Sebebi nedir? İmam-ı A`zam şu karşılığı verir:

- Söyledikleriniz doğrudur. Ben başkalarına fetvâ ile amel etmeyi söylerim, ama kendim için daima takvâyı tercih ederim. Fetvâ bakımından elbiseye sıçrayan galiz necâset avuç içi kadar bir sahayı kirletmedikçe namaza mâni olmaz. Lâkin ben, takvâ ile amel ettiğim için üzerime sıçrayan şey, necâset değil, şer`an temiz sayılan çamur da olsa yıkayıp, her türlü lekeden uzak bir elbiseyle namaz kılmak isterim. Nefsim için tercihim budur." (Ahmed Şahin, Hayatın Gerçekleri ve Biz`den)

  De ki: İbadetiniz (duanız) olmasa Rabbim size ne diye değer versin?”Furkan 61/ 77 De ki: Şayet ibadetiniz olmasa Rabbim sizi ne yapsın, niye size ehemmiyet versin? Çünkü, insanın şerefi ve itibarı marifet ve taat iledir. Yoksa o, hayvanlarla müsavidir.

*"Rabbim, beni ve neslimden olanları namazı dosdoğru kılanlardan eyle. Rabbimiz, duamı kabul eyle.İbrahim (A.S.),"Yarabbi beni de benden sonra gelecek olan neslimi de namaz kılanlardan eyle."diye duada bulunmuştur.Namaz çok önemli bir ibadettir. Savaş anında dahi namazın nasıl kılınacağı Kur'an'da izah edilmiş, yine Kur'an, namazı;"şüphesiz ki namaz kişiyi fuhşuyat ve münkerattan alıkor"(Ankebut 145) diye ifade etmektedir.İbrahim (a.s.)'da kendisinden sonra gelecek zürriyeti için;putlara tapınmakdan uzak durmaları, namazı kılmaları ve o beldenin güvenli olması için dua ediyor. Onun için evlatlarımızın iyi yetişmesine, okullarda nasıl bir tahsil gördüklerine dikkat etmemiz gerekir.

Ebeveynlerin evladını uğurlarken “Aman ha dikkatli ol” temennisidir dua.

Peygamber Efendimiz bir hadîs-i şerîfte:

"Duâ ibadettir." (Ebû Dâvud, Vitir, 23) buyurarak duânın, bütün ibadetlerin özü olduğunu belirtmiştir. Mü'minin özelliklerinden biri, ibadet ehli olmasıdır. Kulluk, mümin olmanın amele dönüşmesidir. İbadeti olmayan bir mü'minlik yarım, teslîmiyeti noksan olur. O yüzden İslâm'ın temel esasları, "îmânî" ve "amelî" konular diye ikiye ayrılmıştır. Îman dairesine girmek bir insan için birinci hedef, îmanının gereği olan kulluk vazifelerini îfâ etmekse meselenin ikinci kademesidir.

Îman, mücerred; amel ise müşahhastır. Amellerimizin keyfiyeti bir yönü ile îmanımızın kıvamını göstermektedir.

İbadetlerin tamamını bir "duâ" çeşidi olarak düşünürsek, o zaman ibadeti olmayan bir mü'minin Allah katında bir değeri olmadığını daha iyi anlarız. Bu, yukarıda meâlini zikrettiğimiz Furkan Sûresi'nin 77. âyetinde de vurgulanmıştır. İnsana değer katan, îman ve kulluktur. Zaten insanın yaratılış gâyesi de kulluk değil midir?!

Rabbimiz, "Ben, cinleri ve insanları ancak Bana ibadet etmeleri için yarattım." (ez-Zâriyât, 56)buyuruyor.

Bir başka âyet-i kerîmede de, "Beni zikredin (anın) ki, Ben de sizi anayım..." (el-Bakara, 152) buyuran Rabbimiz, kul olarak Allâh'ı anmanın karşılığını, Allah tarafından anılmak gibi yüksek bir pâyeye muhatap olmakla müjdelemiştir.

  Anne Babaya değer vermek

“Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, ana-babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine "of!" bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: "Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi de sen onlara (öyle) rahmet et!" diyerek dua et.” İsra, 17/23-24

Sevgili Peygamberimize sorulan bir soru karşılığında vermiş olduğu şu cevap anne hakkının ne kadar önemli olduğunu bizlere bildirmektedir. “Bir adam Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e gelerek: Kendisine en iyi davranmam gereken kimdir? diye sordu. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem:  “Anan!” buyurdu.  Adam:  Ondan sonra kimdir? diye sordu.  “Anan!” buyurdu. Adam tekrar:  Ondan sonra kim gelir? diye sordu.  “Anan!” dedi. Adam tekrar:  Sonra kim gelir? diye sordu. Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem: - “Baban!” cevabını verdi.” Riyazü’s-Salihin, Hadis No: 318

  Peygamberimiz insanlara başta kendilerine,aile efradına ve Kuran’da Allah’ın ”Biz insanı en güzel şekilde yarattık” Tin,4diye buyurmuş olduğu insana,   kalbini kıracak, onurunu rencide edecek davranışlardan uzak durmamız gerektiğini emretmektedir.

Sevgili Peygamberimiz de Hadis-i Şeriflerinde  “Can, mal, inanç, iffet gibi, insanların en temel hak ve hürriyetleri uğrunda mücadele verirken kişinin öldürülmesi halinde şehit sayılacağını haber vermiştir. Ebu Davut Sünen,29. Öyleyse Sevgili Peygamberimizin örnekliliğini rehber edinip, tüm insanların can, mal, namus, yaşam haklarını korumak için çaba sarf etmeliyiz.

  Sevgili Peygamberimizin insan onurunu korumada ne denli hassas olduğunu bir örnekle ifade etmek istiyorum. Şöyle ki Ebuzer Gıfari

Bilal-i Habeş’e “Kara kadının oğlu” sözünü söylemesi üzerine, Allah Resulü(s.a.v) Ebu Zer’el Gaffari’ye “Ya eba Zer! Sende hala cahiliye tavrı var. Sen cahiliye düşüncesi taşıyan bir kimsenin” Buhari İman, 22

 sözleriyle Ebu Zer’i sert bir şekilde uyarmış  ve bu tavrının doğru olmadığını ifade etmiştir. Öyleyse bizler de insan onurunu korumada böyle hassas olmalı hiç kimseyi sözlerimizle hareketlerimizle asla incitmemeliyiz. 

  *Ünlü bir düşünür “Ben insanlara değer vermem, insanlar değerlerini kendileri alırlar” diyerek değerin hak edileceğini vurgulamıştır.

Herkese hak ettiği değeri vermeniz ve aynı şekilde değer görmeniz dileğiyle..

Değer ya verilir ya bilinir. Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,yoksa değersiz olan hep sen olursun... Mevlana der ki; Bir adamın birçok hüner, fen, bilgi sahibi olduğuna bakma.. Verdiği sözde duruyor mu? değer veriyor mu,Vefası var mı? Asıl ona bak!!!!

Peygamber efendimiz (as)  “Arabın arap olmayana, arap olmayanın araba; beyazın siyaha, siyahın beyaza üstünlüğünün yoktur; en üstün insan, hem kendi haklarına sahip çıkan, onları koruyan, hem de başkalarının haklarına saygı göstererek onları yaşatmaya çalışan insandır” (Veda Hutbesi, Siret-i İbn Hişam)

Hikmetli sözler

İnsanlar kıyafetleriyle karşılanır, fakat fikirleriyle uğurlanır                                                            *Lokman Hekim'in fiziki yapısını gören biri bakar ki, siyah renkli, kalın dudaklı bir görüntü var. Küçümser Lokman Hekim'i. Adamın yanlış değerlendirmesini anlayan Lokman Hekim ise şöyle uyarıda bulunur:-Ne yüzümün boyasını ben sürdüm, ne de dudaklarımın modelini ben çizdim. Ben ancak benim emeğimle kazandığımın adamıyım. Bulduğum ilaçlar; söylediğim sözlerle bakın bana. Benim eserim olmayan fiziki görüntümle değil. O Yaratan'ın uygun bulduğu takdiridir. Ben O'nun takdirinden asla küçüklük duygusuna girmem.

*Büyük sahabi İbn-i Mesud Hazretleri bir ağaca tırmanırken aşağıdan çöp gibi ince bacaklarını görenlerin gülüşmeleri üzerine Efendimiz şöyle uyarıda bulunur:                                                      -Ne gülüşüyorsunuz mahşerde sevabı Uhud'dan da ağır gelecek kardeşinize?.. Evet, bacakları ince, bedeni sıska, ama bunlar kendi eseri değildir ki?. Yaratan'ın takdiridir. Onun eseri kendi amelidir. Kendi ameli ise mahşerde Uhud Dağı'ndan da ağır gelecek durumdadır. Öyle ise ince bacak, sıska bedenine rağmen İbn-i Mesud imrenilecek zatlardandır!

*Bilal-i Habeşi'yi müşrikler 'Kara karga' diye küçük görürlerdi. Allah Resulü Efendimiz ise, 'Bilal benim müezzinimdir!' diye sevgisini ifade eder, değerlendirmesini şöyle yapardı:- Allah sizin beden yapınıza ve dış görünüşünüze bakmaz. Kalbinizdeki niyetinize ve amellerinizdeki tercihlerinize bakar. Çünkü bunlar sizin kendi kazancınızdır! Sözün özü: gençler fiziki ve fıtri yapısıyla değil, kendi idrak ve iradeleriyle kazandığı vasıflarıyla, bilgi ve becerileriyle değerlenir, itibar kazanırlar. Var mı kendimizi vasıflı insan haline getiren bilgi, beceri ve emek mahsulü vasıflarımız, azim ve gayretlerimiz? Yoksa kendi eserimiz olmayan fıtri yapımızla mı kendimizi yüceltiyor, ya da aşağılıyoruz?

*Abanın kadri yağmurda bilinir. Önemsiz gibi görünen bir şeyin gerçek değeri, ona çok ihtiyaç duyulduğunda, ancak yeri ve zamanı geldiğinde anlaşılır.

* Abdalın dostluğu köy görünceye kadar. Çıkarı için yakınlık gösterip dostluk kuran kimse, beklediği yararı elde ettikten, işini yürütecek başka yollar bulduktan sonra sizinle olan ilişkisini keser.

  Dil                                                                                                                                        

  Dil Dir İnsanı Rezil Eder, Dildir İnsanı Vezir Eder

Dil, kalp de bulunanların tercümanıdır.Kalb temiz olursa, dilden güzel sözler çıkar. Dil, gönlün aynasıdır.

Bana benden olur her ne olursa, başım rahat olur dilim durursa. Mevlana                                               İnsan ne çekerse dilinden çeker; dünyada da, ahrette de!                                                                 *Emri bi’l-ma’ruf ve’n-nehyi ani’l-münker prensibi bütün Müslümanların görevidir. Âl-i İmrân, 3/110                               Müslümanlar olarak üzerimizde tebliğ görevi var.                                                                            Hayır kapıları, ancak dil anahtarı ile açılacaktır.

Diline hakim olan cennete girmeye de muvaffak olur.

İnsana verilen her bir nimet, aynı zamanda bir imtihan vesilesidir. İnsan bunlardan sorguya çekilecek, hesap verecektir. Mal-mülk, evlad-u ıyal, sağlık, gençlik… böyledir. Tıpkı bunun gibi, insana verilen organların her biri de bir emanettir ve insan o organları vasıtasıyla yapıp ettiklerinden de sorguya çekilecektir.

Dil, Allah'ın büyük nimetlerinden ve harikulâde sanatının inceliklerindendir. Dilin kendisi küçüktür, fakat ibadeti veya isyanı pek büyüktür; zira küfür ve iman ancak dilin şehâdetiyle açığa çıkar.Dilin tehlikesi büyüktür. Onun tehlikesinden kurtuluş ancak gereksiz konuşmamakla mümkündür.

Söz insanın terazisidir. Fazlası ziyan, azı kârdır Az konuşan kınanmaz, üstelik itibarı çok olur  Şaka, alay ve boş konuşmak, belâya yol açar Çok konuşmak dostluğu bozar, lüzumsuz konuşmak ayıpları açar, acı söyleyenden dostlar kaçar  Eğer kalbde darlık ve üzüntü, vücutta bitkinlik ve halsizlik, rızıkta eksiklik ve bereketsizlik olursa, bunun boş ve yersiz konuşmalardan meydana geldiği bilinmelidir! 

*“Bir tatlı söz, bir bağışlama, arkasından incitmenin geldiği sadakadan, daha hayırlıdır”Bakara, 2/ 263 Sevap , niyyete bağlıdır. Bundan dolayı "iyiliği yap, denize at, balık bilmezse hâlık (yaratıcı) bilir." Onlara güzel söz söyleyin, tatlı söz söyleyin, hoş görülü olun. Onlara yardımda bulunarak arkasından burunlarından getir­menizden, onurlarını kırmanızdan daha iyidir.İhtiyaçlı olan kişiye güzel söz söylenir güler yüz gösterilir. Eğer ona o anda verebilecek bir şeyimiz yoksa Kardeşim şu anda imkânım yok. Allah ihtiyaçlarını gidersin. Allah yardımcımız olsun! Gibi güzel söz söylenir ve o kişinin ih­tiyacını açığa vurmadan kusuru affedilirse hem Allah’ın rızası kazanılır hem de ihtiyaç sahibi kişinin kin, haset ve nefreti engellenmiş olur. Allah’ın Rasûlü bir hadislerinde:

"Güzel söz sadakadır. Müslüman kardeşini güler yüzle karşılaman iyiliktir."Buyurur. (Müslim) Güzel bir söz, tatlı bir üslup, katı bir kalbi yumuşatıp güzel bir diyalogun başlangıcı olabilir.  Şairin de ifade ettiği gibi:

Söz ola kese savaşı, söz ola kestire başı

Söz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir söz                                                                                             * “Ey iman edenler, sadakalarınızı, başa kakmak ve gönül kırmak suretiyle boşa çıkarmayın” Bakara, 2/ 264

  *Biz ona iki göz vermedik mi?Beled 90/8

İmansız, kendi yaptığı kötülüklerin görülmediği kanaatindedir, Ama Rabbim diyor ki; "yahu senin gözünü yaratan benim."

İki gözden maksat

1-kafamızdaki iki gözdür,

2- bir de basiret dediğimiz gönül gözümüzdür.5035[8] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/275.

*Bir dil ve iki dudak (vermedik mi?) Beled 90/9

İnsana verilen bu organlar, nerede ve nasıl kullanıldıklarına bağlı olarak sevap ve mükâfat vasıtası olabileceği gibi, günah ve azap vasıtası da olabilir. Bu, tamamen insanın kendi elindedir.

Kaf suresinde ise şu şekilde anlatılırlar: 'İki melek (insanın) sağında ve solunda oturarak yaptıklarını yazmaktadırlar. İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın.' (Kâf, 50/17-18)

  Müslüman Diline Sahip Olur                                                                                              Müslüman’ın en çok dikkat edeceği, sahip çıkmak zorunda olduğu organı dilidir.Atalarımız: “Eline, beline, diline sahip ol” demiştir.Cenab –ı Allah:- “Rahmanın has kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler laf attığında incitmeksizin “selam” derler geçerler.” (Furkan: 63)- “O Allah’ın has kulları yalan söylemezler, boş sözlerle karşılaştıklarında vakar ile oradan geçip giderler.” (Furkan: 72)

İslami hakikatlerle alay edilen mekândan, onlar başka bir konuya geçinceye kadar uzak durmak, boş sözlerden ve cahillerle tartışma ortamından uzaklaşmak da güzel bir ayrılışı gerektirir. Kasas, 28/55; En’am, 6/68; A’raf, 7/199.

  Atalarımız aynen şöyle söylemişler. “Söz ağzından çıkmadan senin esirindir. Fakat ağzından çıkınca sen onun esiri olursun! “ “Bin düşün, bir söyle!” diyen de atalarımızdır.

Keza “Bıçak yarası geçer; dil yarası geçmez” diyen de atalarımızdır.

  Peygamber Efendimiz (asm) buyuruyor ki: “Şu altı şeyi koruyacağınıza dair garanti verin; ben de sizin Cennete gireceğinize kefil olayım: 1- Namaz. 2- Zekât. 3- Emanet. 4- Namus. 5- Mide. 6- Dil.” Camiü’s-Sağir.1/385.

Peygamber Efendimiz’in (asm) bir duâsı da şöyledir.

: “Allah’ım! Kulağımın şerrinden, gözümün şerrinden, dilimin şerrinden, kalbimin şerrinden ve şehvetimin şerrinden Sana sığınıyorum.” Camiü’s-Sağir.1/412.

Keza Peygamberimiz (asm) bir diğer hadislerinde buyuruyorlar ki: “Cesedin hiçbir organı yoktur ki, dilin kötü konuşmalarından şikâyetçi olmasın.” Camiü’s-Sağir.4/1449.

Meşhur hadis kitaplarından Tirmizi’de anlatıldığına göre: "Sabah olunca insanın bütün azaları, dile yalvarırlar: "Bizim hakkımızda Allah`tan kork. Zira biz sana tabiyiz. Sen düzgün olursan biz de düzgün oluruz, sen sapıtırsan biz de sapıtırız" derler." Tirmizi Zühd,61

  *Cenâb-ı Hak, Hazreti Musa ve Hazreti Harun`a hitaben, “Ona tatlı, yumuşak bir tarzda hitab edin. Olur ki aklını başına alıp düşünür, öğüt dinler yahut hiç değilse biraz çekinir.” (Tâ Hâ, 20/44) buyurarak her şeyden önce peygamberâne bir üslubu nazara vermiş; muhatap, Firavun gibi kalb ve kafası imana kapalı bir insan bile olsa, yine de hak ve hakikati “kavl-i leyyin” (Yumuşak söz. Sert olmayan söz.) ile anlatmak gerektiğine işaret etmiştir. Peygamber de olsa bir tebliğci, kimin hidayete erip kimin ermeyeceğini bilemez. Ona düşen, uygun bir lisanla davet etmektir.

Bir insanın hidayetine vesile olmak, dünyanın en güzel nimetlerinden biridir. Bu nimeti elde etmek için, üslubumuzu terbiye etmek büyük bir görevdir.

Dil hikmetli sözler

Dilsiz ol, yalancı olma. - Hz.Ali (r.a.)                                                                             Doğruluk, hakkın dilidir. - Hz. Ali (r.a.)                                                                          Yiğit olan sırrını kimseye demez, kötü kalbindekini dile getirir. – Karacaoğlan                                                                  Az ve öz konuşmak aklın alametidir, dile hâkimiyet, başın selametidir.                                                            Cahil ile sakın şaka etme! Dili zehirli olduğundan gönlünü yaralar.  - Hz. Ali (r.a.)                                           Cahil ile sohbet etmek güçtür bilene. Çünkü cahil ne gelirse söyler diline. - Muhammed Celâleddin-i Rûmî (Mevlana)

Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et; Çünkü söz yürekten gelir, dilden çıkar.Mevlana

Suskunluğum Asaletimdendir Her Lafa Verecek Cevabım Var Lakin Bir Lafa Bakarım Lafmı Diye, Birde Söyleyene Bakarım Adammı Diye !Mevlana

Aynı dili konuşan değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilirler. - Muhammed Celâleddin-i Rûmî (Mevlana) Neden duasız bırakıyorsun dilini? Kapıyı çalmadan, açılmasını bekleyenlerden misin yoksa? - Muhammed Celâleddin-i Rûmî (Mevlana)

*Zemahşerî, Lokmân Hakîm'in hikmetine misâl olarak şu hâdiseyi nakleder: Birgün Dâvûd -aleyhisselâm-, Lokmân Hakîm'den bir koyun kesip en iyi yerinden iki parça getirmesini istedi. Lokmân Hakîm de ona, kestiği hayvanın dilini ve yüreğini getirdi. Aradan birkaç gün geçtikten sonra Dâvûd -aleyhisselâm-, bu defâ hayvanın en kötü yerinden iki parça et getirmesini taleb etti. Lokmân Hakîm, yine koyunun dil ve yüreğini getirdi. Hazret-i Dâvûd, ona bunun sebebini sorunca da şöyle dedi:                             “–Bu ikisi iyi olursa, bunlardan daha iyisi; kötü olursa, bunlardan daha kötüsü olmaz!..” (Zemahşerî, Keşşâf, V, 18)

Dil Yarası (Dini Hikaye)                                                                                                                           Babası oğluna bir torba çivi verir ve ona sabrını her kaybettiğinde kapağın arkasına bir çivi çakmasını söyler.Birinci gün çocuk 37 çivi çakar.Haftalar ilerledikçe çocuk kendini kontrol etmeyi öğrenir, ve daha az çivi çakmaya başlar.                                                                                     Daha sonra, kendini kontrol etmesinin gidip kapağa çivi çakmaktan daha kolay olduğunun farkına varır. Hiç çivi çakmadığı ilk günün sonunda durumu babasına bildirir. Bu defa baba, oğluna kendini kontrol ettiği her günün sonunda çivi sökmesini söyler. Günler geçer ve en son çivi söküldüğünde çocuk yine babasına haber verir. Babası çocuğu elinden tutup kapağın yanına götürür ve şunları söyler:  - "Bak oğlum çok çalıştin, fakat kapağın üzerindeki tüm deliklere bir bak. Hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaklar. Her sabırsızlığında karşındakilerde böyle yaralar oluşur. Birini bıçaklayıp tekrar bıçağı çıkarabilirsin, önemli değil ama ne kadar özür dilersen dile o bıçak yarası daima orada duracaktır..."

                                                                                    Dilenmek      

Mallarında(yardım isteyen ve(iffetinden dolayı istemeyip) muhtaç ve yoksullar için bir hak vardır.Zariyat 51/19

(Dilenmeye mani olan zenginlik, sabah-akşam yiyeceğe malik olmaktır.)Rüzeyn

Dilenmekteki ölçü Bir günlük yani sabah-akşam yiyeceği olanın dilenmesi caiz değildir. Dilencinin önünde bir günlük yiyecek parası varsa, ona bir şey vermek caiz olmaz. Fakat önünde para yoksa veya çok az varsa, onun bir günlük yiyeceği olduğu bilinmediğinden sadaka vermek caiz olur.

Her gün az da olsa sadaka vermelidir. Bir ay bekleyip de daha çok vereyim diyerek sadakasız gün geçirmemelidir.

Sadakayı günlük veremesekde aylık olarak alışkanlık haline getirelim.

Önceden unutmuş olduğumuz belki zekatlarımız olabilir.Mümkünse sadaka yerine zekat niyetiyle verelim.

İslâm Dini, dilenciliği hoş görmediği gibi, ihtiyacından dolayı dilenmek zorunda kalan fakir ve yoksulları eli boş çevirmeyi de tasvip etmemiştir.

İhtiyacın­dan dolayı mecbur kalıp kapı kapı dolaşan fakirleri de güler yüzle, yumu­şak, tatlı dille karşılayıp imkânları elverdiği nisbette boş çevirmesinler.

Nitekim Resûlüllah (A.S.) Efendimiz şöyle buyurmuştur:«Yarım hurmayla da olsa miskini boş olarak geri çevirme!» Tirmizi, Zühd: 37.

Dilenciliğin altında hangi sebep yatarsa yatsın, hepimizin tartışmasız kabul edeceği acı bir gerçek vardır. Bu hastalık toplumun kapanmaz, şifa bulmaz bir yarasıdır.

Görüldüğü kadarıyla, dilenen kişiler ya ihtiyar, kötürüm, sakat ve hasta gibi bedenî özürlerinden dolayı iş bulamayan, çalışma imkânından mahrum kimseler; veya özürlü olduğu halde aza kanaat etmeyip kolayından bol paraya göz dikenler yahut bedenen ve ruhen sağlam olup bu yolu bir kazanç ve meslek hâline getirenlerdir.

Sadaka taşı nedir bilir misiniz?

Osmanlıda, derdini kimseye anlatamayan fakirler ihtiyacı olduğunda gecenin geç saatlerinde   sadaka taşının  yanına para almaya gelirlermiş. Parayı aldıktan sonra, kalanını kendisi gibi ihtiyacı olanları düşünme terbiyesi ile bırakır ve sadakayı  bırakana kalbinden duasını edip dönermiş.

Büyük ve asil ecdadımız, asaleti, fazileti ve hassasiyeti en güzel şekilde çözüme ulaştırmış sadaka taşlarıyla.

Genellikle 2 metre boyunda, silindir şeklinde olan bu taşlar, şehir ve kasabalarda cami, çeşme yanı, hastane gibi işlek yerlerde olabildiği gibi, sadakayı alanın da vereninde kimsenin görmeyeceği tenha yerlere de konulmuştur.

Bu bakımdan sadaka taşlarına, asalet ve merhametin simgesi olarak da bakılırmış.

Dilenmek günah mıdır?

*"Kim (malını artırmak için) insanlardan dilenirse, o mutlak surette ateş talep etmiş olur. Öyleyse ister azla yetinsin isterse çoğaltmayı istesin." (Müslim, Zekat,105)

*Hz. Ebû Ümâme şöyle demiştir: “Resûlüllah (s.a.s.) bana kim bey’at edecek diye sordu. Sevbân, hepimiz bey'at ettik ya Rasulallah dedi. Bunun üzerine Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: Ama başkalarına el açıp hiç bir şey istemeyeceğinize bey'at edeceksiniz. Sizden biri dilenmeye devam ettiği takdirde yüzünde bir parça et kalmamış halde Allah'a kavuşur." (Buhari, Zekât 52; Müslim, Zekât 103)

*Enes bin Mâlik anlatıyor:

Bir gün Resulullahın (a.s.m.) huzurunda Ensardan birisi gelerek birşey istedi. Resulullah ona sordu:

“Evinde bir şey var mıdır?”

“Evet, yâ Resulallah, bir çulumuz var. Bir kısmını altımıza seriyoruz, bir kısmıyla da örtünüyoruz. Bir su kabımız var, onunla da su içiyoruz.”

“Öyleyse hemen kalk, çul ve su kabının her ikisini de al, bana getir.”

O kişi gitti, her ikisini de getirdi.

Resul-i Ekrem çulla su kabını eline aldı, hazır olanlara göstererek, “Şu iki eşyayı satın alacak kimse var mı?” diye sordu.

Cemaattan bir zat, “Ben her ikisine de bir dirhem veririm” dedi.

Resulullah iki-üç defa, “Bir dirhemden fazla veren yok mu?” diye tekrarladı. Daha sonra başka birisi, “Ben iki dirheme alırım” dedi. Resulullah çulu ve su kabını o zata sattı. İki dirhemi aldı, eşya sahibine verdi ve şöyle buyurdu:

“Bu paranın bir dirhemi ile yiyecek al, âilene bırak; bir dirhemine de bir balta al, bana getir.”

O adam gitti, bir balta aldı, geldi. Resul-i Ekrem baltaya kendi eliyle bir sap taktı. Sonra da o adama vererek, “Al bunu, git odun kes, topla, sat. Seni on beş gün görmeyeceğim” buyurdu.

O adam gitti, odun kesti, topladı, sattı. Resulullahın huzuruna geldiğinde on beş dirhem kazanmıştı. Bir kısmına giyecek, bir kısmına da yiyecek almıştı. Resulullah bunun üzerine şöyle buyurdu:

“Dilencilik yüzünden siyah bir nokta olarak Kıyamet gününde gelmektense şu hâlin ondan daha hayırlıdır.

“Dilenmek ancak şu üç kişiye caizdir:

(1) Toprağa yapıştıran fakirliğe uğrayana (son derece fakir düşene),

(2) altından kalkamayacak derecede borç altına girene,

(3) ara bulmak için kan parası yüklenen kimseye.” Başka bir rivâyette ise dördüncü bir şart getirilir: “Çok acı veren müzmin (sürekli) bir hastalığa kapılan kimse ihtiyacı kadar isteyebilir.” Ebû Dâvud, Zekât: 26.

  Hadisten açıkça anlaşılan odur ki, çalışamayacak kadar mağdur, sakat ve özürlü olan kişi, kendisine bakacak bir kimse yoksa, devlet de yardım etmiyorsa, ancak zarurî ihtiyacını telâfi edebilecek kadar başkalarından isteyebilir, dilenebilir. Borçluluk hali de buna eklenmektedir.

  Bu zarurî hâlin dışında, dilenciliği sırf bir geçim vasıtası haline getirenler büyük bir mes’uliyet altına girmektedir. Bu çeşit kimselere Peygamberimizin ikazı şöyledir:

“Her kim malını çoğaltmak için insanlardan mallarını isterse, o ancak ve ancak ateş parçası ister. Artık bunun ister azını, isterse çoğunu ister.” Müslim, Zekât: 35

Bu hadis-i şerif, ihtiyacı olmadığı halde dilenmeyi caiz görmeyip Cehennem azabını netice verecek bir iş olduğunu ifadeyle haram saymaktadır.

  İşte haram işleyenlerin sayısının artmaması için bu tür kimselerin türemesine meydan vermemek lâzımdır. Duhâ Sûresinde geçen “Birşey isteyeni geri çevirip azarlama” Duha 93/10 mealindeki âyet-i kerimeden esas murad, ilmî bir mesele soranı, birşey öğrenmek isteyeni geri çevirmemektir. Yoksa her isteyeni boş çevirmemek şeklinde anlaşılmamalıdır. Es-Sâvî, 4: 330. Çünkü bu takdirde dilenciliğe yol açılmış olur.

*"Sadaka zengine helal değildir; sağlığı yerinde güç kuvvet sahibine de helal değildir. O, sersefil edici bir fakirliğe düşen, haysiyeti kırıcı borca giren, eleme boğan kana bulaşan kimseler dışında hiç kimseye helal değildir. Öyleyse, kim malını artırmak için insanlara el açarsa, bu, kıyamet günü suratında cırmalama yaralarına ve cehennemde yiyeceği kızgın taşlara dönüşür. Öyleyse (buyursun) dileyen azla yetinsin, dileyen de çoğaltmaya çalışsın." Resülullah'ın bu sözü üzerine Hz. Ömer (r.a.): "Ey Allah'ın Resulü! Öyleyse ateş olan bir şeyi niye veriyorsunuz?" diye sordu. Aleyhissalatu vesselam Efendimiz: "Allah benim cimri olmamı kabul etmedi, insanlar da benden istememeyi kabul etmedi!" cevabını verdi. Orada bulunanlar: "Dilenmeyi haram kılan zenginlik nedir?" diye sordular. Efendimiz aleyhissalatu vesselam: "Sabah veya akşam yetecek kadar yiyecektir!" buyurdular. (Tirmizi, Zekât 23)

  Dilenciyi azarlamamak bir Allah emridir. Dilenciye hem verip, hem de onu inciten bir davranışta bulunmaktansa güzel bir sözle onu savmak da Allah (cc) emridir.(bk. K. Bakara (2) 263) 

  *İbrahim b. Edhem: "Dilenciler ne iyi adamlardır; ahirete bizim için azık taşıyorlar" demiş, İbrahim en-Nehâi de: "Dilenci ahiretin postacısıdır. Kapınıza kadar gelir ve yakınlarınıza bir şey göndermek istiyor musunuz, diye sorar" dermiş.

ALLAH Teala:  "Sizi bir imtihan olarak kötülüklerle (şer) ve iyiliklerle (hayr) deneyeceğiz. Hepiniz de sonunda bize döndürüleceksiniz" (Enbiya/35)  İbn-i Abbas bu ayet-i kerimedeki; "şer ile hayır" dan darlık ile bolluk, sıhhat ile hastalık, zenginlik ile fakirlik ve helal ile haram murad edilmiştir ve bunların hepsi imtihandır" demiştir. 

Rızkı veren şüphesiz ki Allah’tır. Onun içindir ki O’nun verdikleri O’nun yolunda sarf edilmelidir. Kişi bu hususta kendini aracı olarak görmelidir. 

Gazali der ki: “Malı olmayan kişide hırs değil, kanaat olmalıdır.                                                    Malı olan kişide ise cimrilik değil, cömertlik olmalıdır.”

"Allah'ım! Fayda vermeyen ilimden, kabul edilmeyen duadan, korkmayan kalpten ve doymayan nefisten Sana sığınırım." (Tirmizî, Kitabu'd-Deavât 68, hadis no: 3711;)

Rabbim, azdıran zenginlikten ve isyan ettiren fakirlikten sana sığınırım.

Rabbim kimseyi fakirlikle imtihan etmesin edenlere de sabır versin.

Din

Din Nedir?

Din: Allah tarafından peygamberler aracılığı ile insanlara ulaştırılan ilahi bir kanundur. Dinin kurucusu Allah, muhatabı insanlardır. Dinin amacı, insanları iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı, güzel ile çirkini bildirmektir, onları dünya ve ahiret mutluluğuna kavuşturmaktır.

  İslam Dini ve Diğer Dinler

İlk insan olan Hz. Adem (a.s.) aynı zamanda ilk peygamberdir. İnsanlığın ilk dini de Hak din'dir. Hz. Adem'den Peygamberimiz Hz. Muhammed'e kadar gelen bütün peygamberler insanlara Allah'ın birliği inancını tebliğ etmişler ve Allah'a nasıl ibadet edileceğini öğretmişlerdir. Ancak son peygamber Hz. Muhammed'den önceki peygamberlerin tebliğ ettiği iman esasları ve dinî hükümler zamanla bozulmuş ve insanlar karanlıklar içinde kalmıştı. İnsanlığı düştüğü bu durumdan aydınlığa çıkaracak bir kurtarıcıya ihtiyaç vardı.

  Bunun üzerine Yüce Allah, son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s.) aracılığı ile bütün insanlara son ve en mükemmel din olan İslâm'ı göndermiştir. Bu gerçek Yüce Allah tarafından Kur'an-ı Kerim'de şöyle bildirilmiştir: "Allah katında din, şüphesiz İslâmdır." (Al-i İmran Suresi, 19) İslam'ın dışındaki dinler, Allah katında makbul değildir. Bunların insanlara bir yararı olmayacaktır.

«Ben her fikre saygılıyım» diyen insan kendi fikrinin kesin doğru olduğuna inanmayan insandır. Biz İslama zıt olan herşeyin yanlış olduğuna inanırız. Çünkü sözlerin en doğrusu Allah'ın sözüdür. Ama her insana saygımız vardır.

  Bu konu Kur'an-ı Kerim'de şöyle açıklanmıştır: "Kim İslâm'dan başka bir din ararsa ondan asla kabul edilmeyecektir. O, ahirette de zarara uğrayanlardandır."(Al-i İmran Suresi, 85)

  İslâm Dini, Allah tarafından gönderildiği gibi hiçbir değişikliğe uğramadan ve bozulmadan günümüze kadar gelmiştir. Bundan sonra da bu özelliğini koruyacaktır. İslâm, Allah katında makbul olan tek dindir. Bazı insanlar tarafından ortaya konulan dinler de vardır, ancak bu dinler, batıl ve geçersizdir. Çünkü bunlar, Allah tarafından gönderilmemiş, insanlar tarafından uydurulmuştur.

  İslam Dini’nin Özellikleri;

1) Hz. Muhammed tarafından tebliğ edilen İslâm, son dindir. Ondan başka din gelmeyecek, hükümleri kıyamete kadar devam edecektir.

2) İslâm evrensel bir dindir. Önceki peygamberlerin tebliğ ettikleri dinler, belirli milletlere geldiği halde İslâm dini, bütün dünya milletlerine gönderilmiştir.

  3) İslâm dini'nin hükümleri insanların ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde mükemmeldir. Bu sebeple başka bir dine ihtiyaç kalmamıştır.

4) İslâm dini, kendinden önce Allah tarafından gönderilen peygamberleri ve ilâhi kitapları tasdik eder. Ancak o kitapların hükümlerini yürürlükten kaldırmıştır. Çünkü onlar, belirli milletlere sınırlı zamanlar için gönderilmişti. İslâm Dini ise bütün milletlere gönderilen ve kıyamete kadar değişmeden devam edecek olan Din'dir.

  İslam Dininin Kaynakları

  İslam dininin ilk, en önemli ve birinci kaynağı "Kur'an-ı Kerim"'dir. Dini bir konu öncelikle Kur'an-ı Kerim'de aranır. İkinci kaynağımız, Peygamberimizin sünnetini oluşturan sözleri ve davranışlarıdır. Kur'an-ı Kerim'den sonra ikinci önemli dini kaynağımız "sünnet"tir. Üçüncü dini kaynağımız Peygamberimizden sonra herhangi bir çağda yaşayan İslam bilginlerinin kendi zamanlarında dini bir konuda görüş birliğine varmış olmalarıdır. Buna "İcma" denir. Dördüncü kaynağımız "Kıyas"tır. Kıyas, belirttiğimiz üç kaynakta hüküm bulunmayan bir dini hükmü başka bir dini hükme benzeterek, benzetme yolu ile sonuca varmaktır.

  O halde; dinimizin dört ana kaynağı vardır: KUR'AN, SÜNNET, İCMA ve KIYAS. Bunlardan birine dayanmayan dini görüşlere değer verilmez, güvenilmez ve bu tür dini görüşlere göre hareket edilmez.

*Hiç şüphe yok ki Allah iman edenleri doğru yola iletir.Hac 22/54

Kalbleri katılaşmış ve kalblerinde hastalık olan insanları imtihan için Allah(cc), onların kalblerine, şeytana vesvese verme fırsatını verir.

Mü'minle kâfiri ortaya çıkarmak için Allah(cc) şeytana vesvese verme imkanını vermiştir. "Herşeyin yaratıcısı Allah'dır" âyetinde ifade edildiği gibi, onun vesvesesini de

Rabbim yaratır.O Mü'minler, Allah'tan gelen hakka iman ederler. Kalbleri de Allah'tan korkar. Allah(cc) iman edenleri dosdoğru yola hidâyet eder. İslam yolunda olmamızın ilk müsebbibi Allah (cc)'dır. Bu Rabbimızin Mü'minlere olan bir lütf-û keremidir. Aynı göze ve uzuvlara sahip bir imansız bunu başaramıyor.2910[60] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/262-263.

  Dinin muhatabı akıl sahipleridir.

Allah, insana iyiyi kötüden ayırabilecek yetenek, akıl ve fikir vermiştir:

İnsanı mes’ul eden, akıldır. Akıl olmazsa, insanın mes’uliyeti yoktur. Namaz kılmaz, oruç tutmaz, haram-helâl, günah-sevap onun için yoktur. Akıldır insanı insan eden!                              Dolayısıyla cansız varlıklar (cemâdât), bitkiler (nebâdat), hayvanlar, deliler, akılsızlar, çocuklar ve bunaklar din ile mükellef değildirler.

Yani dinin hükümleriyle ancak akıl sahibi kimseler mükelleftir.(İlmihal I s.9)

Çoğu akıllarını kullanmaz.” (Mâide 5/103)

Akıllı insan Rabbini inkar edemez.Allah’ın varlık delillerini görmemek aklın iptalidir,gaflettir.

*“O inkar edenlerin durumu, sadece (çobanın) bağırıp çağırmasını işiten hayvanların durumu gibidir.(Onlar), sağır, dilsiz ve kördürler. Onlar akıllarını kullanmazlar.” (Bakara 2/171)

Bu ayetlerde insanların körü körüne eskiye bağlanmaları, yeni ortaya konmuş fikirlere kulak vermemeleri kötülenmiş, bu konuda doğru olanın, akılcı olarak hareket edilmesi olduğu söylenmiştir. Zemahşeri’ye göre ayetin meali şöyledir:Kafirleri doğru yola çağıran davetçinin (Peygamber’in) durumu, bağırıp çağırmadan başka bir şey işitmeyenlere seslenen çobanın durumu gibidir.

*Akıl verilmeyen hayvanlar, sorumlu da tutulmamaktadırlar. Ama insan aklını ister kullansın, ister kullanmasın sorumludur. Yani “Rabbim aklımı kullanmadığım için benden ne beklediğini bilmiyordum” diyemez. Tıpkı trafiğe çıkan birinin “ben kuralları bilmiyordum” mazeretinin arkasına saklanamayacağı gibi. Çünkü Allah Galü-Bela ifadesiyle (A’raf-172) insanın fıtraten aklını kullanarak Rabbini bulmaya ve tanımaya kabiliyetli yaratıldığını vurgulamaktadır. - Ey iman edenler! Sorumluluklarınızı kasten yerine getirmeyerek Allah ve Rasülüne ihanet etmeyin. ENFAL-27

*İnsan düşünmemekle sorumluluktan kaçamaz. Düşünmekse beraberinde sorgulamayı getirir.Örneğin şu elimdeki kalemi ben size kalem olarak söylüyorsam “buyurun sorgulayın” derim, çünkü sorgulama iddamı ispatlayacaktır. Ama eğer ben bu kalemi cep telefonu diye yutturmaya çalışıyorsam şöyle söylerim: ”sakın bunu kurcalama sorgulama, ne diyorsam inan yeter”, çünkü sorgulama söylediğim şeyleri çürütecektir. Bu nedenle onlar akla değil duygulara hitap eden bir din sunar ve bunun akılla anlaşılamayacağını idda ederler. İnsanların çoğu akledip sorumluluk almaktansa bunlara uyup taklit etmeyi tercih eder ve sıfır kilometre akıllrla ölürler.

*Aklı devre dışı bırakan kitlesel uyuşturucular olan futbol dini, dizi dini(TV), moda dini, aklınızı ve iradenizi teslim ettiniz.Dünya hayatının bir oyun ve eğlenceden ibaret olduğunun farkına varmalı (Dünya hayatı sadece bir oyun ve eğlencedir. Ahiret hayatı korkanlar için daha hayırlıdır. Aklınızı kullanmaz mısınız. En’am-32)

Rasülün şikayet edeceği din gününde (Rasul: “Rabbim! Kavmim bu Kuranın davetine kulak asmadı” der. Furkan-30) bizler de: -“Keşke vahye kulak vermiş ve aklımızı kullanmış olsaydık da çılgın alevli ateşe atılmasaydık” Mülk-10 diyenlerden oluruz ki bundan ALLAH’a sığınırım.

Dinî sorumluluğun akılla olan ilişkisi sevgili Resûlümüz Muhammed as.’dan nakledilen iki hadiste şöyle ifade edilmektedir:

Aişe (Radiyallahu Anh) şöyle dedi: “Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): ‘Üç kişiden kalem kaldırıldı. 1−Uyuyan uyanıncaya kadar, 2−Deli akıllanıncaya kadar, 3−Çocuk büyüyünceye ihtilam oluncaya kadar (bunlara sorumluluk yoktur)’ buyurdu.” Ebu Davud (4398) Nesei (3432) Darimi (2/93) İbni Mace (2041) İbni Hibban (142) İbnu’l-Carud (148) Hâkim (2/59) Ahmed (6/100)

Sevmek söz vermektir

Sevmek, alamet ister netice ister; sevdiğiyle bütünleşmeyi ister.                                                    Allah seviliyorsa emrine itaat ister.                                                                                       Kur’an seviliyorsa hükümleri baş ve gönül tacı olmayı ister.                                                     Peygamber seviliyorsa, hayatını örnek almayı, nesline muhabbeti ister.                                        İnsan tatlıyı severse yer,öğrenmeyi severse öğrenir.                                 

Allah’ın sevdiklerini Sevmeyi becerenlere helal olsun.

Din, samimiyettir                                                                                                                                      Samimiyet,bir şeyi irade ve sevgiyle kabul etmektir.Gönülden istemek, içten gelerek yapmaktır.Şüphesiz inanmak ve inancın edebini korumaktır

Rasulullah s.a.v. Efendimiz: “Din, bütünüyle samimiyetten ibarettir” buyurmuştur. Kendisine, “kime karşı samimiyet ve sadakat gösterilecek” diye sorulunca: “Allah’a, Kitabına, Rasülüne, müminlerin başındaki imamlarına ve bütün müminlere” (Buharî, Müslim) cevabını vermiştir.

Biz bir insanın Allah yolunda ne kadar samimi olduğunu edebi ve ameli ile anlarız. 

  Dost

ALLAH’I DOST EDİNMEK                                                                                                         İnsanoğluna her noktada ‘seçme’ hakkı veren Allah-u Teâlâ dost seçiminde de hiçbir zorlama yapmamıştır... İstediğin an istediğin varlığı dost seçebilirsin...                                                          İster kendine Allah’ı ve dostlarını dost seç, ister şeytanı ve dostlarını... Ama unutmayalım ki seçeceğimiz dost kim olursa olsun Ya Allah’ın dostudur ya da şeytanın.                                                     İnsanoğlu her konuda hata yapmaya müsait yaratılmıştır... Durum böyle olunca da Yüce Yaratıcı yer yer uyarıcılar göndererek kullarının doğru yolu bulmalarını istemiştir. Mesela;                                           Hayata gözlerini açan insanoğlunu bir çok din ile tanışma imkânı bulmuştur... Bu dinlerin biri dışındakilerinin tamamı kişiyi Cehenneme ulaştırır... İşte tam bu sırada ilahi rahmet devreye girerek; “... Allah’ın dininden başka bir din mi arıyorlar?..” (Al-i İmran: 3/83) diye dikkatini kendine çeker...                       ‘... Allah’ın dostlarına korku yoktur; Onlar üzülmeyecekler de.’ (Yunus: 10/62)                                                  Hem neden korksunlar ki?! Nasıl olsa Allah’ın yazdığı isabet edecek...                                          Böylelikle her halukârda huzurlu olurlar... Hastalık gelir; sabrederler, günahları dökülür... Can ve maldan imtihan edilirler; sabrederler, sevap kazanırlar... Çünkü Allah dostları şunu çok iyi bilir;   ‘Doğrusu güldüren de ağlatan da O’dur. Öldüren de dirilten de O’dur.’ (Necm: 53/43-44)       Gerçek dost, arkadaşının dünyada da ahirette de mutlu olmasını hedefler. 

Bizler, Allah’ın kalplerini birbirine ısındırdığı ve Sevgili Peygamberimizin: “Ey Allah’ın kulları kardeş olunuz.” emriyle, elleri ve gönülleri birbirlerine bağlı mü’minleriz. Gönlümüzdeki iman; bizi birbirimize sevdiren, yakınlaştıran ve dost olmamızı sağlayan bir unsurdur. Yüce Rabbimiz Tevbe suresinin 71. ayetinde

“Mü’min erkekler ve mü’min kadınlar birbirlerinin yardımcılarıdırlar. İyiliği emrederler, kötülükten sakındırırlar” buyurarak bu dostluğu vurguluyor.

Dost ne demektir ? Dost: İyi ve kötü günde insanın yanında olan, zor anında yanlız bırakmayan, iyi olana yönelen ve yönelten, şerden sakınan ve sakındıran, sevgisini ve buğzunu Allah’ın ölçülerine göre ayarlayan kimsedir.

Biz müslümanların en yakın, en sevgili, en değerli dostu Allah Teala’dır. Bu gerçek Al-i İmran suresinin 150. ayetinde şöyle ifade olunmaktadır:

“Oysa sizin dostunuz-mevlanız- Allah’tır. Ve O, en hayırlı yardımcıdır.”

Allah’ı ve Resulünü dost edinenler ve dostluğun gereklerini yerine getirenler, dünyanın en bahtiyar insanlarıdır. Çünkü onlar, iki cihanda da kurtuluşun yolunu bulmuş olan kimselerdir. Bu gerçek Maide Suresinin 56. ayetinde şöyle ifade olunuyor: “Kim Allah’ı, Resulünü ve iman edenleri dost edinirse üstün gelecek olanlar şüphesiz Allah’ın tarafını tutanlardır”

“... Allah dost olarak yeter. Allah yardımcı olarak da yeter.” (Nisâ, 4/45),

"O gün, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar dışında, dost olanlar birbirine düşman olurlar” (Zuhruf; 67)

*Peygamber Efendimiz de şöyle buyuruyor: "Allah’ın kulları arasında öyle bir grup vardır ki, onlar ne peygamberlerdir ne de şehitlerdir. Üstelik kıyamet günü Allah katındaki makamlarının yüceliği sebebiyle peygamberler ve şehitler onlara gıpta ederler." Orada bulunanlar sorarlar: "Ey Allah’ın Resulü! Onlar kimlerdir?" Efendimiz buyurur: "Onlar aralarında ne kan bağı, ne de dünya menfaati için birbirlerine bağlı olmadıkları halde, Allah’ın nuru (Kur’an) adına bibirlerini sevenlerdir.” (Buhari - Tevhid,33 ; Müslm - Birr,157)

  *"Birlikte oturduğunuz dostlarınızın en hayırlısı, görünüşüyle size Allah’ı hatırlatan, sohbetiyle sizin güzel amellerinizi arttıran, salih ameliyle/güzel fiil ve davranışlarıyla size ahireti hatırlatan kimsedir." (Suyutî, Camiu’s–sağir, 2/14). "Dostun hayırlısı; Allah’ı zikrettiğinde sana yardım eden, Onu unuttuğunda sana hatırlatandır"(Suyutî, Camiu’s–sağir, 2/11).

*Peygamber Efendimiz s.a.v buyuruyor ki: “İyi arkadaş ile kötü arkadaş örneği; misk taşıyan ile körük çeken insan gibidir. Misk sahibi sana kokusundan verir ya da sen ondan satın alırsın. Körük çekene gelince ya elbisesini yakar ya da sen onun pis kokusunu alırsın.” (Feyzü’l Kadir, 5/507) 

"Söyler misiniz, kaç çeşit dost var?" şeklindeki soruya Şair Baki şu cevabı vermiş: "Üç çeşit dost vardır:  Bir dost vardır; gıda gibidir. Sen onu her zaman ararsın. Bir dost vardır; ilaç gibidir. Lazım olduğunda ararsın. Bir dost daha vardır ki; hastalık gibidir. O seni seni arar."Kürk baharda değil, kışın işe yarar. Kötü dostla ünsiyet belaya bulaşmaktır. Akıllı başka bir akılla bütünleşince nuru artar yol meydana çıkar.

Dost hikmetli sözler

*Bir gün yaralı bir kuş Hazret Süleymana gelerek, kanadını bir dervişin kırdığını söyler. Hz.Süleyman, dervişi hemen huzuruna çağırtır. Ve ona sorar; Bu kuş senden şikayetçi, neden kanadını kırdın? Derviş kendini savunur; Sultanım, ben bu kuşu avlamakistedim. Önce kaçmadı, yanına kadar gittim, yine kaçmadı. Ben de bana teslim olacağını düşünerek üzerine atladım. Tam yakalayacağım sırada kaçmaya çalıştı, o esnada kanadı kırıldı. Bunun üzerine Hz.Süleyman kuşa döner ve der ki; "Bak, bu adam da haklı. Sen niye kaçmadın? O sana sinsice yaklaşmamış. Sen hakkını savunabilirdin. Şimdi kolum kanadım kırıldı diye şikayet ediyorsun?" Kuş kendini savunur; Efendim ben onu derviş kıyafetinde gördüğüm için kaçmadım. Avcı olsaydı hemen kaçardım. Derviş olmuş birinden bana zarar gelmez, bunlar Allah’tan korkarlar diye düşündüm ve kaçmadım. Hz.Süleyman bu savunmayı doğru bulur ve kısasın yerine getirilmesini ister. "Kuş haklı, hemen dervişin kolunu kırın" diye emreder. Kuş o anda; Efendim, sakın öyle bir şey yaptırmayın diyerek öne atılır. Neden diye sorar Hz.Süleyman. Kuş sebebini şöyle açıklar; Efendim, dervişin kolunu kırarsanız, kolu iyileşince yine aynı şeyi yapar... Siz en iyisi mi, bunun üzerindeki derviş hırkasını çıkartın... Çıkartın ki, benim gibi kuşlar bundan sonra aldanmasın....

Dost acı söylemez!                                                                                                        Diyorlarki, dost acı söyler! Acıyı söyleyene dost denilmez ki! Seni sevmeyen, acı söyler. Dostun sana söyleyeceği acı dahi olsa, senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söyler. Şems-i Tebrizi

Bir dost arıyorum .. ama dosdoğru bir dost…!!!

DOSTLUK ÜZERİNE

Sevgide Güneş Gibi Ol,  Dostluk Ve Kardeşlikte Akarsu Gibi Ol,  Hataları Örtmede Gece Gibi Ol, Tevazuda Toprak Gibi Ol,  Öfkede Ölü Gibi Ol, Her Ne Olursan Ol,  Ya Olduğun Gibi Görün, Ya Göründüğün Gibi Ol.

İyi gün dostu - Kötü gün dostu                                                                                                                          “İyi gün dostu bulmak kolay, önemli olan kötü gün dostu bulmak. İyi günde herkes yanında olur, ama kötü günde yanında kimse kalmaz.”Böyle bir bilgi ile büyüyen bizler dostlarımızı da ölçerken hep kötü gündeki davranışları ile değerlendirdik. Eğer kötü günde yanımdaysa o benim gerçek dostumdur.

“Sizin dostunuz (veliniz), ancak Allah, O’nun elçisi,rüku’ ediciler olarak namaz kılan ve zekatı veren mü’minlerdir.”(Maide Suresi, 55)

Kuran ahlakını yaşama çabası içinde olmayan kimseler, gerçek bir yakın dostu asla bulamaz, yaşamları boyunca ararlar. Onlar ‘çok yalnızdırlar’, ‘bir tane dahi dostları yoktur’ ve ‘tüm arkadaşları iyi gün dostudur’!..Bu kişilerin zenginlik, güzellik, saygınlık, makam gibi değerler üzerine kurdukları dostlukları hiçbir zaman uzun süreli olmaz. Çünkü bu değerlerde bir değişiklik olduğunda, dostluk da biter. Örneğin güzellik ya da zenginliğe dayalı dostluklar, kişilerden birinin bunları kaybetmesi durumunda gördüğü ilgi, yakınlık ve dolayısıyla dostluk da son bulur.

*Eğer dostluk, Allah korkusu, iman ve güzel ahlak üzerine kurulmuş ise, sapasağlam temeller üzerine inşa edilmiş demektir.Ancak Kur’an’dan yüz çeviren, Allah’ın sınırlarını korumaktan kaçınan kişiler, hesap günü Allah’ın huzuruna çıktıklarında “… Keşke benimle senin aranda iki doğu (doğu ile batı) uzaklığı olsaydı. Meğer ne kötü yakın-dost(muşsun sen).” (Zuhruf Suresi, 38) diyerek birbirlerine lanet edeceklerdir.

Doğruluk

Doğruluk İslamın emridir.

Olduğun Gibi Görün ya da Göründüğün Gibi Ol Hz.Mevlana

Bir Kez Yalanını Yakaladığın Birinin, Bin Kez Doğrusunu Sorgularsın.

Kimisi mülayimdir, kimisi hemen kızar, Her kapta ne var ise, içten dışa o sızar.

O halde seninle beraber tevbe edenlerle birlikte emrolunduğun gibi dosdoğru ol! Aşırı da gitmeyin. Çünkü O, sizin yaptıklarınızı çok iyi görendir. Hud Suresi, 11/112 Efendimiz (sas), ‘Emrolunduğun gibi dosdoğru ol’ ayeti için ‘Beni ihtiyarlattı.’ yorumunu yapıyor. Fakat biz ne ibadet hayatımızda ne de insanî ilişkilerimizde bu bilinçte değiliz. Efendimizi ihtiyarlatan ayet bize neden etki etmiyor?

*"Alemlerin Rabb'i Allah'a hamdolsun, Rahman'dır, Rahîm'dir. Din gününün sahibidir. Ancak sana kulluk eder, ancak senden yardım dileriz. Bizi doğru yola ilet. Nimet verdiğin kimselerin yoluna..." (el-Fâtiha, 1/1-6) âyetleriyle başlayan Kur'ân-ı Kerim, doğruluk yolunu ve bunun aksini sapmışların yolu olarak çeşitli âyetlerle açıklar. O'na kulluk etmek, doğruluğun ve doğru yolun ta kendisidir. Allah, O'na inananları ve yoluna yapışanları rahmet ve lutfa mazhar eder, onları doğru yola iletir.

Öğüt alanlar için âyetleri Allah geniş geniş açıklamıştır.

*Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu.

Acı da olsa, doğruları söyleyiniz.” (Müsned, 5/159)

Rasûlullah şöyle buyurmuştur: "Allah'a inandım de, sonra da dosdoğru ol." (Müslim, İman, 62; Ahmed b. Hanbel, III, 413).

Başka bir hadis-i şerifte de "Doğru olunuz, kurtuluşa erersiniz" (İbn Mâce, Tahâre, 4, Dârimî, Vudu', 2) buyurulmuştur. 

  Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen. ( Yunus Emre )                                 

Budur benim hayatta beğendiğim meslek, sözün odun gibi olsun doğrun tek.Mehmet Akif ERSOY

İste bu Kitap, Allah'ın doğruluk rehberidir, onunla istediğini doğru yola eriştirir. Zümer Suresi/23

"Rabbimiz Allah'tır" deyip sonra da dosdoğru yaşayanlara korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir. Ahkaf Suresi/13

Doğruluk yalancılığın zıddıdır. Doğruluktan kasıt, söz söylemede, söz vermede,  yaşantıda, iş hayatında, aile hayatında vs. doğru olmak, yalancılıktan beri olmaktır. Doğruluk kişiyi iyiliğe sevk eder, yalancılık ise kötülüğe sevk eder.

*Yalan dolanla iş çevirenler, işlerine sahtekârlık katanlar, belki bir zaman için başarılı olabilirler; fakat sonunda kaybeden onlar olacaktır. Allah’ın insanoğluna verdiği nimetlerin en büyüğü akıl, zekâ ve konuşma yeteneğidir. Yüce Rabbimiz bunları bize, hak ve hayır yolunda kullanalım diye vermiştir; yalancılık, hilekârlık gibi ahlâk dışı yollarla şunu bunu aldatmak için değil!.. Resûl-i Zîşan efendimizin şu hadisi, dürüstlükten uzaklaşmanın dinî hayatımız için ne büyük bir tehlike teşkil ettiğini dile getirmektedir: “Münâfığın alâmeti üçtür:

(1) Konuştuğu zaman yalan söyler,

(2) Söz verdiğinde sözünden döner,

(3) Kendisine bir emanet bırakıldığında emanete hıyanet eder.” Buhârî,  Müslim,  Tirmizî,  Bu hadis de gösteriyor ki, sadece sözlerimizde değil; işlerimizde, duygu, düşünce ve niyetlerimizde de dürüst olmamız gerekiyor.

*Sahabeden Süfyan b. Abdullah es-Sakafi (r.a) naklediyor. Diyor ki: “Ya Resulallah! Bana İslâm hakkında öyle bir söz söyle ki, senden sonra bu konuda hiç kimseye bir şey sormayayım.” Resulullah Efendimiz (s.a.s) buna az, öz ama kapsamlı bir cümleyle şöyle cevap veriyor: “Allah’a iman ettim de! Sonra da dosdoğru ol!” Müslim, İman, 62.                                                                                                                                  Evet, kardeşlerim, Peygamber Efendimiz (s.a.s), bu sözünde İslâm’ı, kalbe ve hayata dair iki kavramla ifade ediyor: İman ve İstikamet… İman ettim diyerek dosdoğru yola çıkmak ve bu yoldan hiç sapmadan, savrulmadan cennetle, cemâlullahla müşerref olana kadar dosdoğru ilerlemek…

Gerçekten bugün Müslümanlar olarak bizler “iman ve istikamet” noktasında nerede duruyoruz? Kur’an’ın yanında, Peygamberimizin tarafında mıyız? Hakkı istiyor, hakikati arıyor muyuz? Akıl ve irademizi hak ve hakikat yolunda kullanıyor muyuz? Her işimizin doğru, her sözümüzün hak olmasına özen gösteriyor muyuz?

Zulmedenlere meyletmeyin; sonra size ateş dokunur (cehennemde yanarsınız). Sizin Allah'tan başka dostlarınız yoktur. Sonra (O'ndan da) yardım göremezsiniz!Hud 11/113

  *Peygamber Efendimiz (s.a.s) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: 

“Kalp istikamet üzere olmadan kişinin imanı istikamet üzere olamaz.

Dil istikamet üzere olmadan kişinin kalbi istikamet üzere olamaz.

Komşusu kötülüklerinden emin olmayan kişi de cennete giremez.” İbn Hanbel, III, 199.

 Buna göre kalp ve dil istikamet üzere olmadan iman istikamet bulamaz. Kişinin ahlakı doğruluk ve dürüstlük üzerine yönelmeden nefsi istikamet bulamaz. Hal ve hareketleri istikamet üzere olmayan kişinin bütün emekleri boşa gider. Ahlaki nitelikleri ve huyları istikamet üzere olmayan kişinin manevi gelişmesi mümkün değildir.

*“Rabbimiz! Bizi doğru yola eriştirdikten sonra kalplerimizi saptırma!

Bize tarafından bir rahmet bağışla.

Hiç kuşku yok, lütfu bol olan yalnız Sensin.” Âl-i İmrân, 3/8.

  (Resûlüm!) De ki: Sizi yaratan, size işitme duyusu, gözler ve kalpler veren O'dur. Ne az şükrediyorsunuz! Mülk 67/23

Gül ağacı toprağı yiyor güle dönüşüyor. İnsan toprakdan yaratılmış. Halen topraktan gelen nimetleri yiyor, işiten kulak, gören göz, anlayan ve seven gönüle sahip oluyor.Yeryüzünde hiçbir güç bunu başaramadığına göre bize düşen görev: İşiten kulaklarımızla Hakkın kelamını dinlemek, gören gözlerimizle Hakkın kelamım okumak,anlayan gönlümüzle Hakkın kelamın, anlamak ve anladığım bütün varlığımızla yaşamaktır.4621[22] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 8/22-23.

*“Bana şu altı şey hakkında tekeffülde bulunun (söz verin) ben de size Cennet’i tekeffül edeyim: Konuştuğunuz zaman doğru konuşun! Vaad ettiğiniz zaman yerine getirin! Emanette emin olun! Apış aranızı koruyun! Gözlerinizi harama yumun! Ellerinizi haramdan uzak tutun.” (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 5/323)

Evet, O hep ok gibi doğru yaşamış, doğruluğu tavsiye buyurmuş ve o kendine has doğrulukla âdeta imkân-vücub arası bir noktaya ulaşmıştı. 

   *“Doğruluktan ayrılmayınız. Doğruluk sizi birr’e (iyiliğe), o da sizi Cennet’e ulaştırır. Kişi doğru olur ve daima doğruyu araştırırsa Allah katında sıddıklardan yazılır. Yalandan sakının. Yalan insanı fücûra (günaha), o da Cehennem’e götürür. Kişi durmadan yalan söyler ve yalan araştırırsa Allah katında yalancılardan yazılır.” (Buhârî, Edeb, 69)                                                                                  Kurtuluş ve necat doğruluktadır. İnsan doğrulukla ölse bile bir kere ölür; hâlbuki her yalan ayrı bir ölümdür.                                                                                         

Cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen. ( Yunus Emre )                                 Eğri olan gölgesi de eğridir. ( Hz. Ali r.a. )

*Yunus Emre tam 40 yıl tekkeye odun taşır. Buraya odun bile eğri girmez diye dümdüz ve kuru odunları bularak getirir hep. Öylesine saygıyla ve bağlılıkla hizmet etmiştir ki günden güne Aşkı artmıştır, duygusu enginleşmiştir.

“Kulil-hak” dedi Çalab, sözü doğru desene

Bugün yalan söyleyen yarın utanasıdır

Yol oldur ki doğru vara göz oldur ki Hakk’ı göre

Er oldur ki alçak dura yüceden bakar göz değil

  *Doğru olsam ok gibi yabana atarlar beni Eğri olsam yay gibi elde tutarlar beni Hiç keder elem etme boş yere matem etme Düşmanlarını tanı uzak dur sitem etme Ne fakiri aç gördüm ne zengini tok Hedefine varır elbet doğru ok.Mevlana

  Terazimiz doğru tartar, sözümüz doğru Sade terazimiz değil, özümüz değil

Edirne’de iki adam gitmiş çarşıya Bal, yağ, peynir, un almaya girmiş dükkana Dükkancı, balı tartmış tam uzatırken

Demiş tamamdır ben siftah ettim Yağıda komşumdan alın o da siftah etsin

Adamlar şaşkın bir hal gitmiş komşuya Yağ, un, peynir ver demişler duran adama Dükkancı, yağı tartmış tam uzatırken

Demiş tamamdır ben siftah ettim Ununda komşumdan alın o da siftah etsin *Hz. Ömer (ra), bir kişinin bir adamı övdüğünü duyunca, “Onunla yolculuk ettin mi?” diye sormuş. Adam, “Hayır” demiş. “Onunla alışveriş yaptın mı?” diye sormuş. Adam buna da, “Hayır” deyince Hz. Ömer (ra) buyurmuş ki: “Allah’a yemin ederim ki senin onu tanıdığını zannetmiyorum.”

    Dua

Dua kelime olarak çağırmak, davet etmek, dilemek, istemek gibi anlamlara gelir. Terim olarak dua, yaratılmış insanın bütün benliği ile Yüce Allah’a yönelerek ondan istek ve dilekte bulunması demektir.

Rabbiniz şöyle buyurdu: "Bana dua edin, duanızı kabul edeyim..." (Mü'min: 40/60)                                      Dua, yaratıcı ile irtibattır ve dertlere çaredir.                                                                                 Rabbimiz bizi duaya davet etmektedir.                                                               Dua Rahmet Kapılarının Anahtarıdır

Peygamber Efendimiz (asm) “Dua ibadetin ta kendisidir. Dua, ibadetin özü ve iliğidir.”(Tirmizi) İbadetler, aslın da duanın çeşitli halleridirler. Zekât ibadeti servetle dua, oruç ibadeti bedenle dua, cihad ibadeti canla dua, iyiliği emir kötülükten nehiy ibadeti lisanla dua, ilim ibadeti zihinle duadır.                             Abdest alan camiye varan,  Orada Allah’a yalvaran.  Müminlerin ruhunu saran,  Dua ibadetin özüdür.

Dua iki çeşittir.                                                                                                                                                     Biri kavli diğeri ise fiili duadır.                                                                                                           Kavli dua:Sözlü yada kalpten geçirilerek edilen duadır.                                                                                             Fiili dua:Bir işi başarmak adına sarfedilen gayrettir.

         Fiili dua, kişinin herhangi bir arzusuna ulaşmak için elinden gelen herşeyi tamamen yapmasını ifade eder. Bir insanın üniversite imtihanına girmek için form doldurması,ders çalışması bir duadır. Bununla birlikte tüm bu işleri yaparken Allah'ın kendisine başarı vermesi için istekte bulunması da bir duadır. Fiili dua, sözlü dua ile birlikte yapılması gereken temel bir ibadettir. 

Dua, “hayır dua” ve“beddua” şeklinde olabilir. Dua, insanın kendisine veya başkasına yönelik olabilir. İçeriği açısından dua, maddî veya manevî isteklere,dünyevî ve uhrevî isteklere yönelik olabilir.

Kabul olan duaları üç kısımda ele alabiliriz:                                                                                                    1. Bazı kimselerin yaptığı dualar,                                                                                             2. Belirli zamanlarda yapılan dualar,                                                                              3. Belirli mekânlarda yapılan dualar.

1.     Bazı kimselerin yaptığı dualar,

Usul ve adabına riayet ederek mü’minlerin yaptıkları dualar kabul olur.                               *Kullarım sana, beni sorduğunda (söyle onlara): Ben çok yakınım. Bana dua ettiği vakit dua edenin dileğine karşılık veririm. O halde (kullarım da) benim davetime uysunlar ve bana inansınlar ki doğru yolu bulalar. Bakara 2/186 Rivayete göre bir bedevi Resulullah(s.a)a “Rabbimiz yakın mıdır yoksa uzak mıdır? Yakınsa ona fısıltı şeklinde dua edelim, uzaksa bağıralım” dedi. Bunun üzerine ayet indi. Allah’ın istediği iman ve itaattir. Allah, iman edip itaat edenlerin dualarını kabul edeceğini vadetmiştir. Gerçek manada iman edip Allah’a kulluk edenlerin duası kabul olunur.

2. Belirli zamanlarda yapılan dualar,                                                                                                  Müslüman, her zaman dua yapabilir, ancak bazı ay, gün ve gecelerde mesela üç aylarda, özellikle Ramazan aylarında, Kadir, Berat, Regaip, cuma ve bayram gecelerinde, seher vakitlerinde, secde halinde, ezan ile kamet arasında, namazdan sonra yapılan duaların kabul olacağı ile ilgili hadisler vardır.

         *Bir gün Resûl-i Ekrem Efendimiz’e (asm) soruldu ki: “Ya Resûlallah! Hangi duâ makbuldür?” Peygamber Efendimiz (asm): “Gecenin son kısmında ve beş vakit namazların arkalarında yapılan duâlar makbuldür.” buyurdu. El-Ezkâr, Nevevî, 66, 67.                                                                                                                                                            * Peygamber Efendimiz (asm) bir diğer hadislerinde: “Bir farz namazı kılan kimsenin bir makbul duâ hakkı vardır. Kur’ân’ı hatmeden kimsenin de bir makbul duâ hakkı vardır.” Câmiü’s-Sağîr, 4/1576. buyurmuştur. 

3. Belirli mekânlarda yapılan dualar.                                                                                                               Evde, caddede, sokakta, iş yerinde, tarlada kısaca, tuvalet gibi ibadete elverişli olmayan yerler ile kumarhane ve meyhane gibi günah işlenen mekânların dışında her yerde dua edilebilir. Bununla birlikte cami ve Kâbe gibi ibadet yerlerinde, Arafat ve Müzdelife gibi mübarek mekânlarda yapılan dualar daha faziletlidir. Mesela Peygamber Efendimiz (SAV), Medine’deki Mescid-i Nebevî’de kılınan bir rekât namazın, Mescid-i Haram dışındaki diğer mescitlerde kılınan bin vakit namaza denk olduğunu, Mescid-i Haram’da kılınan namazın ise diğer mescitlerde kılınan namazlardan yüz bin kat daha fazla sevap olduğunu bildirmiştir. Dua da bir ibadet olduğuna göre Mescid-i Haram’da, Mescid-i Nebevî’de yapılan dualar da daha faziletli ve makbul olur.

Kimlerin Duasi Kabul Olmaz 

Mü’min olmayan insanların yaptığı ile usul ve adabına uymadan yapılan dualar kabul olmaz. Allah'tan dualarımızı kabul etmesini istiyorsak önce onun bizden istediklerini yerine getirmemiz gerekir.Onun bizden istedigi ibadet ve amelleri yerine getirmiyorsak,yaptıgımız iyilikleri arttırıp günahlardan kaçınmıyorsak Allah'tan bir sey istemeye nasıl yüzümüz olabilir ki?  Bu kainatı ve bizleri Allah(cc) yaratt.Sahip oldugumuz herseyi o verdi.Bizden istedigi kendisini tanımamız,onu sevmemiz ,ondan korkmamız ve verdikleri için sükretmemiz sadece.

Allah, yapılan hiçbir iyiliği zayi etmez. Mum ışığından güneş ışığına kadar ışık dereceleri olduğu gibi, duaların da dereceleri vardır. Haram işleyen kimseler, işledikleri haramların büyüklüğüne göre, bu duaların derecesini düşürmektedirler.

* "Bir kimse (Hak yolunda) uzun sefere çıkar, saçları dağılmış, toza toprağa bulanmış bir hâlde ellerini semâya uzatarak: Yâ Rabbî, yâ Rabbî! diye duâ eder. Hâlbuki yediği haram, içtiği haram, giydiği haram (hâsılı) kendisi haramla beslenmiş olursa, böyle bir kimsenin duası nasıl kabul edilir?” (Müslim, Zekât, 19; Tirmizî, Tefsir,3;  Ahmed b. Hanbel, 2/328)düşürmektedirler.

Tirmizî bu hadis rivayeti için “hasen-garip” ifadesini kullanmıştır.(a.g.e). Burada önemli bir nokta da şudur: Dua eden kişi haramların havuzunda yüzmektedir. Tövbe etmemektedir. Bir yandan Allah’a isyan etmekte, diğer yandan O’ndan dilekte bulunmaktadır. Bu gerçekten çirkin bir tutumdur, bir utanmazlık örneğidir. Bu konuda bir diğer önemli noktada şudur: Suç işlemekle itaat etmek arasında ters orantılı bir ilişki vardır. Bu iki zıt kutbun sürekli yan yana bulunması, bir problemin varlığına işarettir. Her ne kadar peygamberlerden başka kimse masum değilse de, sürekli olarak suç işlemek, Allah’a karşı isyan etmek, Allah’a samimi olarak iman eden, onun büyüklüğünü gönlüne yerleştiren bir kimsenin bu samimiyeti ile bağdaşmaz. O zaman kişinin bu samimiyetini sorgulaması gerekir.

Yüce Allah, şu ayette Peygamberin muünafıklar için yaptığı af dilemeyi kabul etmeyeceğini bildirmektedir:“Onlar (münafıklar) için ister af dile, ister dileme, onlar için yetmiş defa af dilesen, yine Allâh onları affetmez. Böyledir, çünkü onlar, Allâh’ı ve elçisini tanımadılar/inkâr ettiler; Allah, yoldan çıkan kavmi doğru yola iletmez.” (Tevbe, 9/80)

Duanın Karşılığı Var mı?

Şartlarına uygun olarak yapılan Dua asla karşılıksız kalmaz. Çünkü Rabbimiz Dua edenin duasına icabet edeceğini vaat etmiştir. Akıllara, “O halde neden şartlarına uygun Dua yaptığımız halde kabul olmuyor?”sorusu gelebilir.

Kul, duası kabul edilmediği zaman şu ihtimalleri düşünmelidir; ya günah işleme ve akrabayla ilişkiyi kesme gibi Rabbimizin yasak ettiği bir şey dilemiştir, ya istediği şey ahirete bırakılmıştır yahut da kendisinden duası oranında bir bela ve kötülük giderilecektir.

Bu durum hadis-i şerifte şöyle haber veriliyor: “Müslümanın duası, günah ve sıla-i rahmi koparma hususunda olmamak şartıyla şu üç şekilden biriyle kabul edilir: Ya dünyada onun istediği peşin verilir veya onun için (mükafatı) ahirete saklanır veyahut da yaptığı Dua kadarı ile kendisinden bir bela ve kötülük giderilir.”(Müsned)

Yalnız bazen kabul olması için yalvarıp yakardığımız şey bizim hayrımıza olmadığı için geri çevrilmiş veya ertelenmiş de olabilir. Çünkü kul, kendi hakkında neyin hayır neyin şer getireceğini bilmekten çoğunlukla acizdir. Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz şöyle buyuruyor: “Belki hoşunuza gitmeyen bir şey sizin için daha hayırlıdır. Belki hoşunuza giden bir şey de sizin için daha kötüdür. Allah bilir, siz bilemezsiniz” (Bakara, 216)

                                                        Onların dualarının sonu da şudur: Hamd, âlemlerin Rabbi Allah'a mahsustur.Yunus 10/10

“Rabbim! Doğrusu kendimi ziyana uğrattım. Sen beni bağışla.” (Kasas, 16)

Cenâb-ı Hakk cümlemizi gerek kalbi ve diliyle gerek fiilleriyle kendisine hakkıyle dua ve kulluk edenlerden eylesin!

  Şimdi dua zamanı

Allah’ım! Sen affedicisin affetmeyi seversin bizleri de affet. Tirmizî, “Deavât”, 84          

Bizim geçmiş ve gelecek günahlarımızı bağışla.Rahmet ve tüm  nimet kapılarını aç.

Bizlere  Zikreden dil, şükreden kalb, sabreden beden ve hayırlı bir ömür nasip eyle.    

Dualarımızı Kabede-Arafatta-Müzdelifede-Minada-Mescidi Nebevvide-Mescidi Aksada Seher vaktinde yapılan dualardan eyle,                                                                                                               Kur’an-ı Kerim hürmetine,Habîbin Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.s.) hürmetine ,Ramazan hurmetine,Kadir gecesi hurmetine,Cuma hurmetine,Şehitler hürmetine,İsmi Azam hurmetine, Esma-i Hüsna hurmetine Bin bir ismin hurmetine,Sevdiklerinin hurmetine dualarımızı kabul eyle.                                      

Bizi kendine hakiki kul, Peygamberimizede hakiki ümmet eyle, ahirette şefaatine nail eyle, mahşerde sanacağının altında olmayı,cennette kendisine komşu eyle.

Kuranı Klabimizde kabrimizde nur eyle.Din ve vatan düşmanlarını ıslah eyle ıslahı mümkün degilse Sana havâle ediyoruz Yâ Rabbi!

Hastalara şifa, dertlilere deva, borçlu kullarına edalar nasib eyle Yâ Rabbi!                                            Kıyamet gününde amel defterimizi sağ tarafımızdan almayı nasip eyle.  

Hazret-i Mûsa Aleyhisselâma denizi.Hazret-i İbrahim Aleyhisselâma ateşi.Hazret-i Davud Aleyhisselâma dağı, demiri.Hazret-i Süleyman Aleyhisselâma cinni ve insi.Hazret-i Muhammed  Aleyhissalâtü Vesselâm'a şems ve kameri teshir ettiğin gibi, bizide nefis ve şeytanın şerrinden,kabir azabından ve  cehennem ateşinden muhafaza eyle,din kardeşlerimizle berabercennetül-firdevse girmeyi nur cemalini görmeyi nasip eyle.

 “Allah’ım, Habibin Muhammed Mustafa (s.a.v.) senden neyi istemişse biz de onu istiyoruz. Ve o neden sığınmışsa, biz de onun şerrinden sana sığınıyoruz…”                                                                                         Senden cenneti ve rızanı istiyoruz.Bizleri belalarla ve sıkıntılarla imtihan etme rahmetinle imtihan et.

Namaz kılan gençlerimizin sayısını artır.Bizleri İslam için  çalışanlardan eyle.Yapmış olduğumuz dualarımızda hakkımızda hayırlı olanı bize nasib et.

Ölüm anında imdadımıza yetiş yarabbi.Kabir’in içine vardığımızda imdadımıza yetiş yarabbi.Mahşer meydanında imdadımıza yetiş yarabbi.Mizan terazisi başında imdadımıza yetiş yarabbi Son nefesimizde de Sağımızda Kur'an Kerim Kalbimizde İman,dilimizde

  Söyleyerek.Abdestliyken Oruçlu ve namazda iken şehit olarak ölmeyi! İman ile ruhumuzu teslim etmeyi nasip Eyle.

   Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! Bakara, 2/201"Ey Rabbim! Beni ve soyumdan gelecekleri namazı devamlı kılanlardan eyle; ey Rabbimiz! Duamı kabul et!" İbrahim 14/40

"Ey Rabbimiz! (Amellerin) hesap olunacağı gün beni, ana-babamı ve müminleri bağışla!" İbrahim 14/41

  Abdullah Bin Cahş'ın Duası (?-624)

Onun Uhud harbinde gösterdiği kahramanlık dillere destan olmuştu. O gün Sad ibnı Ebı Vakkas (r a) ile aralarında şöyle bir konuşma geçmiştir. Sa'd (r.a.) bu konuşmayı şöyle nakleder: " Uhud günü çarpışmaların çok şiddetlendiği bir andı Abdullah ibnı Cahş yanıma sokuldu, elimden tuttu , beni bir kayanın dibine çekti ve "Şimdi burada sen dua et, ben amin diyeyim Ben dua edeyim, sen amin de'" dedi Ben de peki dedim. Ben şöyle dua ettim: "Allah'ım! benim karşıma çok kuvvetli çetin birini çıkar. Onunla kıyasıya çarpışayım, onu öldüreyim ve gazi olarak geri döneyim " dedim. O da amin dedi. Sonra kendisi dua etmeye başladı ve şöyle yalvardı: "Allah'ım! beni güçlü kuvvetli iyi vuruşan biriyle karşılaştır. Senin yolunda onunla kıyasıya vuruşayım ve onu öldüreyim. Sonra birisi beni şehit etsin, burnumu kulağımı kessin. Kanlar içinde senin huzuruna varayım. Sana kavuştuğumda. Sen bana " Abdullah! burnunu, kulaklarını ne yaptın'' diye sorasın. Ben de Ya Rabbı ben onlarla çok kusur işledim. Senin huzuruna getirmeye utandım. Senin ve Peygamberinin yolunda onlar kesildi. Toza toprağa bulanarak huzuruna geldim, diyeyim", dedi. Böyle bir duayı kendisi istediği ve önceden söz verdiğim için ben de amin dedim. Daha sonra kılıçlarımızı çektik, savaşa devam ettik. İkimiz de önümüze geleni öldürüyorduk. O yiğitçe çarpışarak düşman safları arasına daldı. Şehidlik özlemiyle hamle üstüne hamle yaptı. O kadar kahramanca çarpıştı ki, bir ara kılıcı kırıldı. Sevgili Peygamberimiz onu gördü ve hemen bir hurma dalı uzattı. Böylece savaşa devam etmesini istedi. O yiğit kahramanın elinde bu dal bir kılıç oldu, onunla vuruştu. Fakat kendisi de sayısız oklara maruz kaldı ve şehadet şerbetini içti. Kafirler onun cesedine hücum etti. Burnunu ve kulağını kesti. O, isteğine kavuşmuştu. Sevgili Peygamberimiz onu gözyaşları arasında "Şehidlerin efendisi" Hazreti Hamza (r a) ile birlikte aynı yere defnetti. Cenab-ı Hakk'tan onun gibi kahramanlık duygularıyla dolu olmayı ve şefaatlerine ermeyi niyaz ederiz. Amin.

Senin Allah demen O nun buyur demesi sayesindedir.                                                                         Senin her  Ya Rabbi demenin altında ,Allah ın buyur demesi vardır.                                                  Cahilin,gafilin canı bu duadan  uzaktır..                                                                                                                                                                                                                                                        Dertsiz Dünya soğuktur.Dertliyeken yapılan dua gönülden kopar.                                                  "KAPIYI VURMAZSANIZ KAPI AÇILMAZ"         

Sen Allah'ı seversen Allâh seni sevmezmi Emrine hizmet etsen Hakk ecrini vermezmi Sen rıza kapısında Aman Allah dersen O âlemler sultanı Lebbeyk kulum demezmi

Sıkıntı anında Hani çırpınırken uzanacak bir dost eli ararsınız, fakat bulamazsınız bir türlü; ve kala kalırsınız ya hani dertlerinizle baş başa, kimsesiz, dostsuzOzaman bilin ki Allah kimsesizlerin kimsesidir Bilin ki Allah dosttur: "Dost istersiniz Allah yeter!"YALNIZ DEĞİLSİNİZ:Herkesin ve her şeyin bittiği anlarda da Allah var!

Düğün

Bismillahirrahmanirrahim. Hamd Alemlerin rabbi olan Allah adır. Selat ve selamlarımız Hz. Muhammed e, ehline, ashabına ve tüm peygamberlerin üzerine olsun.                                                                                            Değerli misafirlerimiz hoşgeldiniz.                                                                                          Düğünde sizleride hayır dualarınızla birlikte aramızda görmekten mutluluk duyarız. Allah'ın (cc) rızasını kazanma yolunda                                                                                    Rasulü Hz Muhammet (sav)'in sünneti gereğince                                                                     Bu iki yavrumuzun yuvasını kuruyoruz.Aileleri,şahısları,eş ve dostları için hayırlı olsun.                          Bundan Sonraki yaşantılarında Evin içinde erkeğin sözü veya kadının sözü olmaz.                        "Allah'ın dediği olur.Söyleyenlerden Rabbim eylesin.

İstermisiniz düğüne rahmet melekler gelsin.                                                                                     Peygamber Efendimiz s.a.v.Düğünlerinizi mescitlerde yapınız.(Feyzü’l-Kadir,II/11;Hadis no:1198)           Demek ki,mescitte yepılması yasak olan şeyler düğün merasimlerinde de yasaktır..Diğer bir ifade ile,mescitlerde yapılamayan,düğün salonlarında da yapılmamalı.(Mehmet Paksu,Kadın,Evlilik va Aile) Düğünün amacı, evlenen çiftleri çevreye ilan etmek, duyurmaktır. Nitekim Peygamberimiz (s.a.v): “Evliliğin alâmeti nikâhın îlân edilmesidir.” Nesâî, Nikâh, 72  ifadesini kullanmıştır

Hazreti Adem Aleyhisselam ve Hazreti Havva validemizle cennette başlayan aile hayatı, Allah’ın takdir ettiği evlilik kanunu ile ademoğullarına intikal etmiş, İslâm dini ile ebedileşmiştir. Gerçekten İslâm dini, koyduğu kaidelerle aile hayatına cennet huzuru ve daimi bir baharın seması olmuştur.

Aranızdaki bekârları, kölelerinizden ve cariyelerinizden elverişli olanları evlendirin. Eğer bunlar fakir iseler, Allah kendi lütfu ile onları zenginleştirir. Allah, (lütfu) geniş olan ve (her şeyi) bilendir. (Nur Suresi:34/ 32)

Yüce Rabbimiz Kur`an-ı Kerimde şöyle buyurmaktadır: “Kendileriyle huzur bulasınız diye sizin için türünüzden eşler yaratması ve aranızda bir sevgi ve merhamet var etmesi Onun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir.” Rum,30/21

*Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:  "Evlenen, îmanın yarısını tamamlamış olur, kalan yarısı hakkında ise Allahtan korksun!" (Enes radıyallahu anh, Taberânî)

  ‘’Bereket bakımından nikahın en güzeli masraf olarak en kolay olanıdır.’’Ebu Davut Nikah 32 buyurmuştur.

  Nisa suresinde birinci ayetinde de aynı şekilde anlatıldığı gibi insan için hayatta önemli

olan eşdir. Dünyanın bütün nimetleri bu dünyada kalıcıdır.Fakat kişinin eşi kadın için erkeği, erkek içinde kadını öbür dünyaya beraber gidicidir.

Dünyada Ve Ahirette El Ele

Hz. Peygamber hadisinde;"Kadınlar erkeklerin tam ikiye ayrılmış bir parçasıdır"buyurmaktadır.3346[20] Tirmizi Taharet 83, Ebu Davut taharet 94

 Kişinin bakmakta, ilgilenmekte usanmadığı tek şey eşidir, ailesidir. Dünyanın en güzel manzaralı yerinde insan kalsa kalsa ençok bir iki ay kalır.Daha sonra eşine ailesine geri döner.

  İnsanın namusunu koruyan en sağlam kalesi imanıdır.

Ancak o kaleye saldıran düşmanlar çok fazladır.

Bu korunma yöntemlerinden biri de bekarların evlendirilmesidir.

(Ev alanla evlenene Allah yardım eder) Atasözleri genelde âyet-i kerime ve hadis-i şeriflerin açıklaması mahiyetinde olur. Bu söz de, diğer atasözleri gibi doğrudur.

Deylemi’nin bildirdiği (Rızkı evlilikte arayın!) hadis-i şerifi gereğince, evlilik genelde rızık bolluğuna ve nimet çokluğuna sebep olur.

"Kadınlara davranışlarınız konusunda Allah’tan korkunuz. Çünkü siz onları Allah’tan emanet olarak aldınız." (Ebu Davud)                                                                                     

 "Evlilikte başarı yalnız aranan kişiyi bulmakta değil, aynı zamanda aranan kişi olmaktır.

Hayırlı bir eş insana dindarlıkta yardım eder, destek olur; ibadetleri muhabbetle beraberce yaparlar. Teheccüde beraber kalkarlar, orucu beraber tutarlar, hacca beraber giderler... Ne güzel...  

"Hayatta bir kere söyleyip günah işlememeli çünkü imtihanda hayatta bir kere.                                     İnsanlar ne der’’ diye değil, Allah ne der diye düşünelim.                                                     Ömrümüzde bir defa evleniyoruz diye mazeret aramayalım.                                                       “Mümin, bütün davranışlarında ölçülü olmalı, evlenirken ve düğün yaparken de aynı özelliğini muhafaza etmeli, israftan, aşırılıktan ve meşru olmayan eğlencelerden uzak durmalıdır. 

Uzmanlar, evlenmeden önce kişinin hem kendisini hem de evleneceği kişiyi tanıması gerektiğini söylüyorlar.Kişinin, kendisini tanımasının, evleneceği kişiyi tanımasından önce geldiğinin de altını çiziyorlar.                                                                                                         Evlenmenin, yeni bir yuva kurmanın sorumluluk üstlenmek ve ciddi bir hayat sınavına tabi tutulmaktır. Kur'an-ı kerimde mealen, (Allah onları sever, onlar da Allah’ı sever) Maide 5/54 buyuruluyor. Allahü teâlâ, önce kendi sevgisini bildirmiştir. Yani sevilmeyen sevemez. Şu halde sevilmeye layık olmak için de İslam âlimlerinin bildirdiği yolda bulunmak gerekir.

(Herkesin değeri, söylediği güzel sözlere, yaptığı iyi işlere göre ölçülür.) [M. Cami]                           Her müslümanın, bilhassa yeni evlilerin, ehl-i sünnet olan ve haramlardan sakınan, ibadetini yapan salih müslümanlar arasında ev araması gerekir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Ev satın almadan önce, komşuların nasıl olduklarını araştırınız! Yola çıkmadan önce, yol arkadaşınızı seçiniz!)[Şir’a]                                                                                                                               Ey inananlar! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun. Tahrim 66/6

Yunus Emre ne güzel söylemiş:

Derviş Yunus der hoca

İstersen var bin hacca

Hepisinden iyice

Bir gönüle girmekdir

Yine bir başka anlamlı söz:

Kalbimin telini kırma,

Eklesen de düğüm kalır.

Düğün duası

Yâ rabbel âlemîn!

Senin emrine, Rasülü"nün sünnetine uymak amacıyla; hayatlarını birleştirme yolunda ilk adımlarını atmış bulunan bu kardeşlerimizin dünya ve ahiretlerini ma"mur eyle ya rabbi.

Kendilerine bol rızıklar, hayırlı evlatlar ve huzur dolu bir hayat nasip eyle ya rabbi.

Ve en önemlisi de bundan sonraki hayatlarında senin sevdiğin ve razı olduğun aileler zümresine dahil eyle ya rabbi.

Hz.adem ve Havva arasında, Hz. Muhammed ve ve Hz. Hatice arasında nasıl bir huzur ve muhabbet ihsan eylediysen, aynı huzur ve muhabbeti bu genç kardeşlerimize de nasip eyle ya rabbi.

Evlatlarını gelin ve damat görme şerefine erecek olan her iki aileyi de iki cihanda aziz eyle ya rabbi.

El açıp amin diyen kardeşlerimizi de aynı duygulara erişmeyi nasip eyle ya rabbi.

Hayırların fethi, şerlerin def"i, ümmet-i Muhammed"in sıhhat ve selâmeti için Allah rızası için El- FATİHA.

Düğün Örnek Program İçeriği;                                                                                                                           Açılış Konuşması                                                                                                            Kur'an-ı Kerim Tilaveti                                                                                                       Evlilik Sohbeti                                                                                                                 İlahi                                                                                                                              Dua                                                                                                                               Kapanış Konuşması

Düğün hikmetli sözler

Yaşlı Birisi Anlattı

  Bak Evladım Diye Başladı Söze:

  Çayın Alt Demliği Evdeki Kaynanadır ; Devamlı Kaynar Durur.

  Üst Demlik Evdeki Gelindir; Alt Demlik Kaynadıkça O Olgunlaşır, Demlenir.

  Gelinin Kocası İse Bardaktır ; Biraz Kaynana Doldurur Onu Biraz Da Gelin.

  Çocuklar Çayın Şekeridir ; Tat Verir.

  Görümce İse hepsi değil bazıları Çay Kaşığıdır ; Arada Bir Gelir Ve Karıştırır Gider.

  Kaynataya Gelince; O Da Bardak Altıdır; Dökülenleri Bir Araya Toplar.

  Çay Deyip De Geçmemek Lazım Demek Ki...

KIRK YILLIK KÂNİ, OLUR MU YÂNİ                                                                                              Kâni, Bükreş’te Ulah Beylerinin hizmetinde bulunduğu sıralarda bir kıza gönlünü kaptırmıştı. Güzelliği ile birlikte, dinine (Hıristiyanlığa) son derece bağlı olan kız, Kâni’ye şöyle der:                Benim dinimi kabul edersen, seninle hemen evlenirim.                                                               Kâni, derbeder bir hayatın içindedir, ama bu teklifi de kabul edemeyeceğini şu sözleriyle bildirir:Kırk yıllık Kâni, hiç olur mu Yâni…Mehmet Dikmen, “Tüm Zamanların Üçlüleri”, Sur Dergisi, Haziran 1997, Sayı:225, s.37.

Dünya

Dünya, insanoğlunun imtihan edilmek üzere gönderildiği, oyun ve oyalanmadan ibaret olan ve geçici lezzetlerin bulunduğu bir mekândır.                                                                                           Ahiret ise, bu dünya imtihanının sonunda, ebedi cennet veya cehennemle sonuçlanacak ölümsüz bir hayatın başlayacağı, ölümsüz bir yurttur.                                                                              Bu gerçeği Cenab-ı Hak Kasas suresinin 60. ayetiyle onaylayarak şöyle buyurur:  

*“Size verilen herhangi bir şey, dünya hayatının bir geçimliği ve süsüdür. Allah katında olan ise daha iyi ve daha kalıcıdır. Aklınızı kullanmaz mısınız?” Kasas Suresi: 28/60 Bu, dünyayı istemeyin anlamında değildir bu. Bu ayetikerimeler bu dünyayı isterken ahireti inkar ve ihmal edenler içindir. Ama iki dünyada Rabbimindir ve iki dünyada da Allah'ın ahkamım hakim kılmak için çalışmalıyız. Bu dünya ahiretin tarlasıdır.

*(Kötülüklerden) sakınanlara: Rabbiniz ne indirdi? denildiğinde, "Hayır (indirdi)" derler. Bu dünyada güzel davrananlara, güzel mükâfat vardır. Ahiret yurdu ise daha hayırlıdır. Takvâ sahiplerinin yurdu gerçekten güzeldir! Nahl Suresi:16/ 30  Bazı tefsirlerin nakline göre hac mevsiminde Arap boyları Mekke’ye heyetler göndererek Hz. Muhammed hakkında bilgi toplarlardı. Bir heyet yetkilisi geldiği zaman müşrikler ona mani olmak istemiş ve dönmesini emretmişlerdi. Ayrıca, “Onunla görüşmemen senin için daha hayırlı olur” demişlerdi. O da “Eğer ben Muhammed hakkında bilgi almadan kavmime dönersem çok kötü bir temsilci olurum” demiş, Allah Resulü’nün arkadaşlarına onun durumunu sormuştu. Onlar da, “O bize hayır getirmiştir” diye karşılık vermişlerdi. Ayet bu olaya değinmektedir.

  "Hayır" kelimesi birçok manaya geliyor.                                                                                    Hayır; İslâm demektir. Hayır; nimet demektir.                                                                                 Hayır; herşeyin en güzeli manasına geliyor.                                                                           Böylelikle, dünya ve ahiret arasındaki bağlantıyı net bir şekilde açıklayarak, aklını kullananlara ve Allah’a saygılı olanlara, sonsuz huzur mekânı olan ahirette ölümsüz ve güzel bir hayatı işaret eder.     Bizi bizden daha çok seven ALLAH’ımız ahiretin güzelliklerini işaret ederken bizim bizden olan düşmanlarımız da dünyanın aldatıcı güzelliğine çekerek ahiretin ebedi güzelliklerini kaybetmemizi isterler.

*“Dünya hayatı bir oyun ve oyalanmadır. Eğer inanır ve (Allah’a karşı) saygılı olursanız, O size karşılıklarınızı verir; O sizden (bütün) malınızı istemiyor.” (Muhammed 47/ 36)

"Süs"; hani bir eşyanın üzerini süslersiniz, zaman içerisinde o süs yok olur gider. Bu dünyada bir süstür ve geçicidir. Bir oyundur, oyunun da bir sonu vardır.

Deniz kenarında çocuklar kumdan evler ve kaleler yaparlar,ikindiden sonra evlerine gelirken kendi elleriyle evlerini ve kalelerini yıkarlar. Bu dünyada da herkes bunu yapmıyor mu? 70- 80 sene kazanıyor, kazanıyor ve bir gün ölüm döşeğinde iken elinin ucuyla itiveriyo. Böylece kendi kalesini yıkıp bu dünyadan öbür dünyaya inlikal ediveriyor.                                                                                                                 Bunu söylerken, mal kazanmiyalım demiyorum. Mal kazanacaksınız. Daha çok sadaka vereyim, daha çok zekat vereyim, helalinden kazanayım, helalinden yedireyim,helalinden dağıtayım, helalinden borç paralar vereyim diye kazanacaksınız.                                                                                      Herkes bu oyunun içerisinde Hz. Musa, Fravun, Hz.Peygamber efendimiz, Ebu Cehil, şu andaki mü'minler ve kafirler bu oyunun içerisinde.                                                                                 Ama biz iyi rolü üstlenmeye gayret edeceğiz.

Peygamber Efendimiz bir defasında, Uhud şehitlerinin kabrini ziyaret ettikten sonra yanındakilere şöyle buyurdular: “Ben, aranızda bulunduğum sürece sizin rehberinizim. Benden sonrasında ise sizin tekrar putperestliğe döneceğiniz gibi bir kaygım yok. Tek korkum, sırf bu dünya için yaşamanızdır.” el-Mucemu’l-kebîr, XVII, 278.

  *İbni Ömer radıyallahu anhu şöyle dedi: “Resulullah sallallahu aleyhi vesellem benim iki omzumu tuttu ve: ‘Dünyada, sanki bir garip veya bir yolcu gibi ol!’ buyurdu.”  İbni Ömer radıyallahu anhu (sık sık) şöyle derdi: “Akşama ulaştığında sabahı gözetme, sabaha kavuştuğunda da akşamı bekleme. Sağlıklı anlarında hastalık zamanın için, hayatın boyunca da ölümün için tedbir al!” (Buhâri, Tirmizî, İbn Mâce)

Hadis-i şerifte geçen “garip”, memleketinden ve ailesinden uzakta bulunan kimse anlamına gelir. Yolcu da hemen hemen aynı anlamı ifade eder. Aradaki mana farkı şudur: Garip, memleketinden ve ailesinden uzak ise de bulunduğu ve bir müddet kaldığı gurbette, ikamet ettiği yerde bir kaç tanıdık edinmiş olabilir. Gelip geçici yolcu bundan da mahrumdur.

Bir de şunu unutma! Vatana döndüğün zaman, seni sevenler eline bakacaklar. ‘Bakalım bize ne getirmiş’ diyecekler. Bu gerçeği düşünerek, vatana eli boş dönmemeye bak!” Abdullah İbn-i Ömer bu nasihatleri aynen tutmuş, dünyanın geçici zevklerini unutmuş, çok zengin biri olduğu halde, dünyasını ahiretine satmıştır.  “Ölmeden önce ölmek” dedikleri bu olmalıdır. 

Bu hadis-i şerifin kadri çok yüce, faydaları pek büyük, birçok hayır ve öğütleri kapsayan bir hadistir. Bu hadis, kişinin dünyada gerçekleşmesi zor yahut imkânsız olan bir takım emel ve arzuları da azaltmasında esastır. Zira müminin dünyayı vatan ve mesken tutup orada hoşnut ve razı olarak mutlu bir şekilde uzun süreli yerleşmeye çalışması uygun değildir.  Mümin dünyada azık ve eşyalarını tedarik edip uzun bir sefere çıkacakmış gibi bir tavır sergilemelidir ve bu şekilde, o büyük güne hazırlanmalıdır: “O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. Ancak Allah’a kalb-i selim (temiz bir kalp) ile gelenler (o günde fayda bulur).” (Şuara;26/ 88-89)

Allah katındaki üstünlüğün mal ve mülkte değil de takvada olduğuna inanmak, kişinin dünya hayatından zevk almasını sağlar.  Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.

Yürü yürü yalan dünya

Yalan dünya değil misin

Yedi kez boşalıp yine

Dolan dünya değil misin Yunus Emre

*İki parmağının ucunu GÖZÜNE koy. Bir sey görebiliyor Musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye met alem yok Değildir. Görememek ayıbı, göstermemek kusuru, uğursuz nefsin parmağına AIT işte.

‘’Ey insan, seni yaratan ve seni düzenleyip, sana biçim veren, çok cömert ve bağışlayıcı Rabbine karşı seni aldatan nedir? ’’(İnfitar Suresi 6 ve 7. Ayet)  Sen kimsin? Seni kim, nasıl ve neden yarattı? Sen ki, bu kadar özenle yaratılmış bir varlıksın. Kendinde bir eksiklik veya fazlalık bulabilir misin? Sen bütün bu nimet ve imkanlarla donatıldıktan sonra, kısacık ömrünü, geçici bir takım hevesler uğruna mı harcayacaksın?

Dünya hayatı onları aldatır

Unutmayın bugün ‘AMEL’ var ‘HESAP’ yok, yarın ‘HESAP’ var ‘AMEL’ yok.

Biri sizi bir defa aldatırsa suç onundur.

İkinci defa aldanırsanız bilin ki suç sizindir. Senin meşgul olduğun şeylerden daha önemli bir gayen olmalı. 

‘’Ben insanları ve cinleri, ancak bana ibadet etsinler diye yarattım.’’(Zariyat Suresi 56.ayet)  

Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler. Bakara, 2/201.  

  Bişr-i Hafi

Îtibârlı bir âileye mensûb olan Bişr-i Hâfî, Merv reislerinden birinin oğludur. Bu sebeple çocukluğu ve gençliğinin bir kısmı bolluk, refâh içinde geçti. Gençliğinde kendisini oyun ve eğlenceye verdi. Dünyânın câzibesine kapıldığı ve nefsin, şeytanın ve kötü arkadaşların teşviklerine kapılarak oyun ve eğlence âlemlerine daldığı gençlik yıllarında,Bir gün kapısı çalındı. Hizmetçisi kapıya çıkarak gelen kimseye kimi aradığını sordu. Kapıdaki adam; "Bu evin sâhibi hür mü, kul mu?" diye sordu. Hizmetçi, "Hürdür." diye karşılık verdi. Adam; "Belli!.. Eğer kul olsaydı, kulluğun edebine riâyet edecek oyun ve eğlence ile uğraşmayacaktı." diyerek çıkıp gitti. Hizmetçi içeri girip kapıda olanları Bişr-i Hâfî'ye anlattı. Bişr-i Hâfî, yalın ayak adamın peşinden koştu. Ona yetişerek söylediklerini tekrarlattı. O kimsenin sözlerinden etkilendi, yaptıklarına pişmân olup tövbe etti.

Müslüman’ın kalitesi maddî meselelerde anlaşılır...

*Hz. Ömer (ra), bir kişinin bir adamı övdüğünü duyunca, “Onunla yolculuk ettin mi?” diye sormuş. Adam, “Hayır” demiş. “Onunla alışveriş yaptın mı?” diye sormuş. Adam buna da, “Hayır” deyince Hz. Ömer (ra) buyurmuş ki: “Allah’a yemin ederim ki senin onu tanıdığını zannetmiyorum.”

Kıssadan bir hisse.Enes bin Malik (ra) anlatıyor                                                                         Enes bin Malik (ra) anlatıyor: Ebu Musa (ra) ile bir yolculuk yaptık. Yolculuğumuz sırasında bir toplantıya rastladık. Toplantı yerinde kelli felli bir adamın basit bir iş için sıradan birisine dil döküp, yalvarıp yakardığını gördük. Bunu görünce Ebû Musa (ra) bana: ?Ey Enes! Gel Rabbimizi analım, Ona yalvarıp yakaralım. Şu adam, bunun yarısı kadar Rabbine yalvarsaydı nice nimetlere ererdi. İnsanlar dünyalık basit işleri için katı yürekli insanlara ne kadar dil döküp yalvarıyorlar. İşleri de olmuyor. O kadar yalvarmaları boşuna gidiyor. Ey Enes! Bu insanlar ahireti bilmiyorlar? dedi. Ben de: ?Nefisleri ve şeytanları onları bu gaflet ve uykuya sürüklemiştir? dedim. Ebû Musa (ra) bana: ?Hayır, hayır! Dünya onlara peşin gösterilmiş. Ahiret ise perdelenmiştir. Eğer dünyayı gördükleri gibi ahireti de görmüş olsalardı, ahiretten yüz çevirmez ve dünyaya bu kadar sarılmazlardı.? dedi. (El-Hılye, 1/259)

Ç

Ç

Çalışmak                                                                                                                                                                     Çile                                                                                                                                                                      Çocuk

Çalışmak

Çalışmada Dünya-Ahiret Dengesi

Tüm namazlarımızda tahiyyata oturduğumuzda bir dua okumaktayız. Yüce Rabbimize şöyle yalvarmaktayız. “Onlardan bir kısmı da: Ey Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver. Bizi cehennem azabından koru! derler.” (Bakara, 2/201)

Tüm namazlarımızda duamıza konu olan dünya-ahiret dengesi çalışma hayatımızın temelini de oluşturmalıdır. Çünkü bu dengenin olmasını Yaratan (c.c.) istemektedir. Kasas süresine kulak verelim.

Allah’ın sana verdiğinden (O’nun yolunda harcayarak) ahiret yurdunu iste; ama dünyadan da nasibini unutma. Allah sana ihsan ettiği gibi, sen de (insanlara) iyilik et. (Kasas, 28/77.)

Sevgili Peygamberimizde (s.a.s) bir hadislerinde şöyle buyurmaktadır. “Dünya işlerinizi ıslah edip yoluna koyunuz, ahiretinizi de ihmal etmeyip onun için çalışınız,” (İbn Mace, nr. 2142)

 “İnsan için ancak çalıştığı vardır. Şüphesiz onun çalışması ileride görülecektir” Necm, 53 /39, 40  buyuruyor. Bu ayetlerle, Mevla’mız gerek dünyada, gerekse ahirette bedeni ve fikri hiçbir emeğin karşılıksız kalmayacağını vurgulamaktadır. Bir kutsi hadiste ise, Allah Teâlâ kıyamet gününde kendisine verdiği sözü tutmayanın, çalıştırdığı işçiye emeğinin karşılığını vermeyenin hasmı Buhari, “icare” 10 olacağını ifade etmektedir. Sevgili peygamberimiz (s.a.v): “Çalışan kişi de işverenin malının koruyucusudur” Buhari, “istikraz” 20buyurmaktadır.

İş ortamında kullanılan araç ve makineler için gerekli olan güvenlik tedbirlerini almalı, her insanın maddi ve manevi ihtiyaçları için de gerekli olan mekân ve zamanı ayarlamalıdır

Birisinden bir şey istemek ancak üç durumda helâl kabul edilmiştir.                                                          a) Kan diyeti borcunun ödenememesi,                                                                                                     b) Borçlunun borcunu ödemekte çaresiz kalması                                                                                                  c) Çok fakir olması. (Müslim, Zekât, 109; Ebû Dâvûd, Zekât, 26).                                                               Çok fakir olmaktan kasıt, bir günlük nafakası olmamaktır. Zira bir günlük nafakası olanın dilenmesi helâl değildir. Çalışmaktan aciz olan kişinin kimseden bir şey istemediğinden dolayı açlıktan ölmesi, onu sorumlu kılar. Böyle bir halde dilenmek zillet sayılmaz. Zillet, böyle fakirleri arayıp soruşturmayan toplum içindir. Böyle bir fakirin durumunu öğrenen herhangi bir müslümanın onu yedirmesi farzdır. Bu görev yerine getirilmezse bu hale vâkıf olan müslümanlar toptan sorumlu ve günahkâr olurlar.Şâmil İA

Fani dünyada her şeyin mutlak sahibinin Allah olduğunu, insanların işveren ve işçi olarak emanetçi olduklarını hatırlatır. Yüce Allah işçi işveren olarak birbirimizle kenetlenmeyi, daha güzel üretimler yapmayı ve helal kazançlar elde etmeyi nasib eylesin.

Peygamber Efendimiz bu hususta şu müjdeyi veriyor: “Kim işinden yorulmuş olarak geceyi geçirirse Allah’ın mağfiretini kazanarak gecelemiş olur.”Kütüb-i Sitte Muhtasarı, 14/498

Evet, çalışmak günahların affına da vesiledir. Bu hayatı Allah’ın emri doğrultusunda yaşayıp, ahirete göç ettiğimizde ise bizi Kur’an’ın diliyle şu müjdeler beklemektedir.  “O gün yüzler vardır ki nimet içinde mutludurlar. Yaptıklarından dolayı hoşnutturlar. Yüksek bir cennettedirler.” Gaşiye Suresi, 8-10Rabbimiz bizi bu müjdeye lâyık eylesin

*"İşçiye, teri kurumadan ücretini veriniz." (İbn Mâce) 

*Sevgili Peygamberimiz, bizzat çalışmış ve bunu herkese tavsiye etmiştir. Her konuda olduğu gibi, çalışma hususunda da bizler için en güzel örnek olmuştur. Bunu, Hz. Peygamber, gerek cemiyet hayatında ve gerek şahsî ve ailevi hayatında örnekleriyle ortaya koymuştur. Mescid-i Nebevi'nin inşaatında taş taşıdığı gibi, kendi evinde de hiçbir hizmetten kaçınmamıştır. Özellikle çalışma ve emek harcama konusunda daima diğer insanlarla eşit bir muameleye tabi olmak istemiştir. Başkasına yük olmayı değil, onlara yardımcı olmayı prensip edinmiştir. El emeğine son derece önem vermiş ve herkesin de buna çok dikkat etmesi gerektiğini vurgulamıştır. Konuyla ilgili çarpıcı sözlerinden birisi şöyledir:"Hiç kimse elinin emeği ile kazandığından daha hayırlı bir lokma yememiştir."Buhârî, Buyû, 15

*Bir Müslüman her konuda olduğu gibi, çalışma konusunda da dünyasını ve ahiretini birlikte düşünmelidir. Ahiret hayatında amelsiz ve sevapsız kalmak hiç hoş olmayacağı gibi, bu dünyada ise başkalarına muhtaç bir duruma düşüp perişan olmak da akıl işi değildir. İnsan, dünyasını ve ahiretini, buradaki maddi ve manevi çabasıyla kazanabilir. Çünkü dünya, hepimiz için çalışıp kazanma yeri ve ahiretin tarlasıdır. Burada ne ekersek, öte dünyada onu biçeriz. Çalışmayan, emek ve gayret sarf etmeyen kişinin, dünya ve ahirette Allah'tan ve Resulü'nden bir şey beklemeye hakkı yoktur. Müslüman'ın değil günü ve saati, dakika ve saniyesi bile çok kıymetlidir. Çünkü Müslüman, bu dünyada alıp verdiği nefeslerden ve bu nefesleri nerede tükettiğinden dahi sorumlu olacağını bilen ve başarılı veya başarısız bütün işlerinin, sonuçta kendisine fatura edileceğini düşünen insandır. Milli şairimiz Mehmet Akif'in şu sözleri, adeta konumuzu özetlemektedir:

"Kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası,                                                       Dostunun yüz karası; düşmanın maskarası!" Ersoy, M. Akif, Safahât, S. 71

 “Allah’ım ‎ sıkıntı ve hüzünden, acizlikten, tembellikten, korkaklıktan ‎ ve pintilikten, insanların kahrından sana sığınırım ” (Taç, c. ‎ 5, shf. 113)                                                                                                           Yâ Rabbi! Ne mal ne de evladın fayda vereceği o gün bizleri razı olduğun sâlih kullarından eyle. Dünya-ahiret dengesini korumamızı kolaylaştır, dünyada da ahirette de iyilik ve güzellik ver. Yüce Rabbimiz dünya ve ahiret için çalışmayı bizlere nasip eylesin. Yüce Rabbimiz, haramlarla meşgul olanlardan değil, helalinden çalışıp kazanmayı, helalinden yemeği bizlere nasip eylesin. Allah’a emanet olun.

Çalışmak hikmetli sözler  

Çalışanlar, kötülük düşünmeye vakit bulamazlar. Çalışmayanlar ise, kendilerini kötülükten kurtaramazlar.Hz.Ali r.a.                                                                                                                                       "Vakit nakittir" atasözü Çünkü vakit nakit kazandırır ama nakit vakit kazandırmaz. Bilhassa eğitim ve öğretimlerini sürdüren gençler, gerektiğinde bütün sıkıntılara, fedakârlıklara göğüs gererek zamanlarını çalışarak değerlendirme hususunda katiyen taviz vermemelidirler.

Çalışkan ol, üretici ol. Zîra Peygamber Efendimiz “çalışmak ibâ dettir” buyuruyor. Alınteri olmadan hiçbirşeyin kıymeti bilinmez.İyi evlat yetiştir, ilmi eser bırak Ağaç dik.  Dut ağacı 400 sene, ceviz ağacı 700 sene, kestane ağacı 900 sene, çınar ağacı 1500 sene yaşar. Ihlamur ağacı dik, çiçeği şifalıdır.

Çile

Çile inandığı şekilde yaşamaya çalışan insanların çektiği eziyetler sıkıntılar.

Çile, yüce hedeflere varmanın ve yüksek neticeler elde etmenin tek yoludur. Hakikat yolcusu, çile ile günahlardan arınır; onunla saflaşır ve onunla özüne erer. Çilenin olmadığı yerde ne olgunlaşmadan ne de ruhla bütünleşmeden bahsedilemez.

Allah rızası için yola çıkan bir kimse, bu yolda bütün çileleri baştan kabul etmelidir.  Halkın çilesini çekmek bütün peygamberlerin en başta gelen sünnetidir. Onlar, Allah rızası için hayatları boyunca halkın içinde olmuşlar, dertleri ile dertlenmişler, onların zahmet ve yükünü çekmişlerdir. Peygamberlerin sultanı Hz. Resûlullah (s.a.v) Efendimiz, yeri Arş-ı A'la ve cennet iken yeryüzündeki insanların arasında zahmet çekmeyi tercih etmişti. Onun insanlar tarafından yerli yersiz rahatsız edildiği gören amcası Abbas (r.a) bir gün Efendimizin huzuruna gelip:                                                                         -Ya Rasulellah! Görüyorum ki şu insanlar size çok eziyet veriyorlar, çıkardıkları tozlar zat-ı alinizi rahatsız ediyor. Kendinize yüksekçe özel bir yer yaptırsanız da onlarla oradan konuşsanız! diye üzüntüsünü dile getirdi. Hz. Resûlullah (s.a.v) Efendimiz'in cevabı şu oldu:                                                       -Hayır! Allah beni içlerinden alıp huzuruna kavuşturana kadar onların arasında duracağım. Varsın ökçelerime bassınlar, elbiselerimi çeksinler, bir şey olmaz."                                                                  Arifler: "canı değerli olanın dini değersiz olur." demişlerdir. Yani insanlardan, fakirlikten, kınanmaktan, gelecekten korkarak Yüce Allah'a dostluk ve güzel kulluk yapılamaz. Korkunun çaresi korkmamaktır. Çilenin çaresi, sevgilinin hatırına çileyi sevmektir. Maldan ve candan fedakarlık etmeden sevginin tadı nasıl tadılacak ve cennete nasıl adım atılacaktır? (S.Muhammed Saki hz. K.S.A.)

Bazıları, servet ve makamı, şan ve şöhreti, lüks ve gösterişi saadetle aynı zannederler. Halbuki çevrelerinde nice insanlar görürler ki, dünyanın her türlü imkânına kavuşmuş ve diledikleri her zevki tatma gücüne sahiptirler, ama mesut değildirler. Kimi hanımıyla geçimsizdir, kimi oğlunun haylazlığından dertlidir. Kimi, annesinin amansız derdine şifa aramaktadır. Kiminin piyasada bir hayli alacağı vardır, ödenmemektedir; kimi ortağıyla problemlidir. Böyle binlerce, on binlerce sebep, insanoğluna dünyanın rahat yeri olmadığını aralıksız ders verir.

  Muhakkak biz insanı,meşakat,imtihan ve çile yüklü bir hayata gönderdik.Beled 90/4

“Şu muhakkak ki, gerek mallarınızla, gerek canlarınızla imtihana tabi tutulacaksınız.” Âl-i İmrân, 3/186.

Buna göre dünya bir imtihan meydanıdır.

Hani bir atasözümüz var “Ne ekersen onu biçersin”diye. Dinimizin emirlerine uygun bir hayatla hep iyilikler ekelim ve cennetin eşsiz nimetlerini biçelim inşallah. Allah cümlemize nasip eylesin.

Her işadamı piyasayı yoklar. "Ne alıp, ne satayım? Nerede, nasıl satayım da daha çok para kazanayım?" diye dolaşıp gezer. Ramazan ayı sevabın bol olduğu bir aydır.Hâni pek çok kimse..."Bir camide, zenginin birisi her gelene para dağıtıyor!" diye duyulsa, o cami tıklım tıklım dolar, öbür camilerde cemaat kalmaz. Neden?.. Para dağıtılıyor. Halbuki, "Filânca alimin camisinde namaz kılarsan, şu kadar sevap var!" desen, kimse gitmez oraya... Hatimle namaz kılınıyor, kimse gitmez veya çok az kimse gider, çok az kimse kadrini, kıymetini bilir. İşte imtihan olduğu için, böyle herkesin rağbet edeceği şeyler müslümanlara dünyada verilmiyor ki, hakîkaten iman edenler, gerçekten işin iç yüzünü anladığı için, Allah'a iyi kulluk etmek maksadıyla imana gelenler, o sebeple müslüman olsun... Yoksa, başka bir sebeple, göz diktiği menfaatten dolayı olmasın diye; ihlâslı, hakîkî, samîmî imanlıları bulup, ayırmak, çıkarmak, belirlemek; onların gelmesini sağlamak için, Cenâb-ı Mevlâ böyle kanun koymuştur.

Başarmak, başarılı olmak güzeldir. Gül de güzeldir ama dikenleri var. Dikenine katlanmayan güle kavuşamaz. Çalışmak, çile çekmek, sıkıntılara, eziyetlere katlanmak da, başarı yolunun dikenleridir. Başarmak, muvaffak olmak isteyen, bu dikenlere katlanmak mecburiyetindedir.

"Sabır acıdır fakat meyvesi tatlıdır'' demiş atalarımız. Sabır acıdır.. Evet çileli ve ızdırablıdır sabır.. İğneli fıçı içine düşmüş bir insan nasıl acı çekerse, nasıl inlerse öyle kıvrandırır acıdan ızdırabtan... Sabır insanı yükselten kanat. Sabır, ruhu bir meyve gibi olgunlaştıran güç.

Bazen insan "Bunca çile ve ızdırablar da çekilir mi?" der. Der, der ama ''Sabrın sonu selamettir" atalar sözünü hiç düşünmez. "Yokuşta akmayan ter, çukurda gözyaşına dönüşür" vecizesine hiç kulak asmaz.

  Sonunda İnsan"Çekilmez bu hayat'' der. "Geçmez bu ömür" der. Fakat ebedî mükâfat için her çileye katlanılır. Bunu bilemez.

Zira Yakub olup Yusuf için kanlı gözyaşları dökmeden,

Eyyub olup yara bere içinde acı ve ızdırab çekmeden,

Sümeyra olup Medine'den Uhud'un bağrına "Zülf ü yare bir zarar dokundu diye" çığlık olup düşmeden bu sarp ve yalçın engeller aşılmaz,bu yollar geçilmez.

    Sırlı Mağara Sakinleri: Ashab-ı Kehf

Her türlü haksızlık, adaletsizlik ve zulme karşı çıkarak imanlarını, şahsiyet ve ahlaklarını koruyan ve bu sebeple övgüye mazhar olan Ashab-ı Kehf gençlerini de Rabbimiz bize örnek olarak seçmiş ve methetmiştir. Onların mücadelelerini Kur’an’ımız şöyle anlatmıştır: 

  Onların kalplerini metîn kıldık. O yiğitler (o yerin hükümdarı karşısında) ayağa kalkarak dediler ki: "Bizim Rabbimiz, göklerin ve yerin Rabbidir. Biz, O'ndan başkasına tanrı demeyiz. Yoksa saçma sapan konuşmuş oluruz. Kehf Suresi, 18/14 *Şu bizim kavmimiz Allah'tan başka tanrılar edindiler. Bari bu tanrılar konusunda açık bir delil getirseler. (Ne mümkün!) Öyle ise Allah hakkında yalan uydurandan daha zalimi var mı? Kehf Suresi, 18/15

 Yaşlarına gelince, bu kişilerin hepsi de gençlerdi. Öyleyse, ilk gençlik yaşı dediğimiz 18-25 yaşları arasında oldukları tahmin edilmektedir. 

Özetlemek gerekirse, Kuran-ı Kerimdeki Ashab-ı Kehf kıssasında üç ders saklıdır.                

1- Hakk(cc)tan başkasına boyun eğmemek.

2- Zalimlere karşı kıyam etmek.

3- Dünyanın geçici rahat ve konforunu değil, ahiretin sonsuz mutluluğunu tercih etmek.

  Selam olsun Ashab-ı Kehf’teki o mübarek gençlere ki aldatıcı fani Dünyaya değil de ebedi gerçek Dünyaya meylettiler ve bu meyil üzerine kıyam ettiler.  O meyil kendilerini bir mağaraya götürdü ki, kurtuluş demekti o. O mağara bir sığınma yeriydi. Peki şimdiki gençler, Dünyanın her türlü aldatıcılığından ve azgınlığından nereye sığınmalıdır. Mağaralara mı? Elbette hayır. Zamanın fitne ve fesadı, zararlı yayın yapan sinema, televizyon  ve internet ya da benzeri tüm medyadır. Dünyadaki zalim kral artık bunlardır. Bu zalim kraldan kurtulmak için, Kuran’a, Sünnet’e ve Alimlerimizin Eserleri’ne sarılacağız. Mekan olarak sığınma yerimiz elbette camiilerdir. Bu da çıkartmamız gereken dördüncü derstir. 

  İlim adamının kendisini anlamayanlar içinde bulması da büyük bir çiledir. Çilenin son ufku da Peygamberlere âittir. Hz. Âişe RadıyAllah u Anhâ, Uhud dönüşü sorar: "Ey Allah 'ın Resûlü, Uhut'tan daha çetin bir günle karşılaştın mı?" Efendimiz, acı acı tebessüm buyururlar. Büyük çilekeş, mahzun Nebi, kalbi kırık insan, "Kavmimden çok çektim." der ve Tâif vakasını anlatır, o dehşetengiz olayı.  Çile bir gözyaşı değildir. Olsa, gece kalkar, karanlıkta döker kurtulursun. Onu bilmeyenler acı ve ekşi görürler. Ondan huzursuz olurlar. Çile bir bakıma tatlı belâdır. Çile çekenin kalbi mesûddur. İmanı varsa mesûd olacaktır. Çilede öyle bir zevk vardır ki, bunu anlamak için Bilâl'in kalbini taşımak lâzım.  Her şeyin bir erkânı olduğu gibi çilenin de bir erkânı vardır. Onu gizlemek, kimseye söylememek, elbisenden bile saklamak… Istırabını dillere destan eden, çilenin zevkine eremez.  "Âşıkım dersin belâ–yı aşktan âh eyleme  Âh edip ağyarı âhından haberdâr eyleme" 

  Ahiret için gözyaşı

Ahiret Daha Hayırlı / Dünyaya Aldanmayın!

Ölmekten Niçin Korkmamalıyız? Ya da Ölmekten Niçin Korkuyoruz?.

Peygamberimiz s.a.v.İbn Mesud'a, kendisine bir miktar Kur'ân okumasını emretmişti, o da Nisâ sûresinden bir kısım âyetler okuyup da nihayet "Her ümmetten bir şahit (peygamber), seni de bunların üzerine şahit getirdiğimiz zaman bakalım nasıl olacak!" Nisâ sûresi, 4/41. meâlindeki fermana geldiğinde eliyle işaret edip kesmesini söyledi. İbn Mesud diyor ki, "Dönüp baktığımda gözleri şakır şakır yaş döküyordu." Buhârî, Fezâilü'l-Kur'ân 33; Müslim, Salâtü'l-Müsâfirîn 247.

İLMİN ÇİLESİNİ ÇEKMEK

İlim yolcusu, ilim yolunda engellere ve sıkıntılara katlanmalıdır. Nitekim Hz. Musa da (a.s) Hızır ile birlikte yaptığı ilim yolculuğunda şöyle demiştir; “…Gerçekten bu seyahatimizde epey yorgun düştük.” Kehf suresi; 18/62 Bu söz yalnız ilim için yola çıkıldığı zaman kendisinden nakledilmiş olup, diğer yolculuklarında böyle bir şey söylediği nakledilmemiştir. Bunun sebebi, ilim yolunun güçlüklerle ve zorluklarla dolu olduğuna dikkat çekmek içindir.

  Çile Uyarıdır:

Etrafımızda pek çok insanın dinden uzak yaşam tarzlarına şahit oluruz. Allah’a ibadet etmek yerine dünya hayatının geçici zevklerine ya da koşuşturmacalarına kapılan bu insanlar, sadece zorluk anlarında Allah’ı anar, O’ndan yardım dilerler. Yüce Rabbimiz, ibadeti unutan ve şeytanın yoluna kayan kullarına, çeşitli zorluk ve sıkıntılar vererek Kendini hatırlatır. Girdikleri gaflet uykusundan uyanmaları ve doğru yolu bulmaları için kullarını uyarır. Bazı insanlar bu uyarının farkına varıp Allah’a teslim olurlar; bazıları ise çile çekerken Allah’a dua edip, çile kendisinden giderilince eski hayatlarına geri dönerler.

Onlar gemiye bindikleri zaman, dini yalnızca O`na `halis kılan gönülden bağlılar` olarak, Allah`a yalvarıp yakarırlar. Ama onları karaya çıkarıp kurtarınca, hemen şirk koşarlar. (Ankebut Suresi, 65)

  Allah`ın Nimeti Çile

Çile, zulüm, zorluk ve yaşanan tüm olumsuzluklar, kaderde varolan ve Allah tarafından özel olarak yaratılmış olaylardır.Çile insan için çok büyük nimettir…Çile Sınavdır: Hayatın bir kader üzerine yaratıldığına inanan insan için yaşanan olaylar, Allah’ın sınavı olarak görülür. Herşeyin Allah’ın kontrolünde olduğunu bilen bir mümin, en büyük zorlukta dahi sabırlı ve tevekküllü davranır. Mümin için zorluk, insanı isyana değil, Allah’a götüren bir nimettir. Allah’ı seven ve O’ndan sakınan kişi, bu olumsuz anları sınav olarak düşünür ve sınavını en iyi şekilde vermeyi amaçlar. *‘Yoksa siz, Allah, içinizden cihad edenleri belirtip-ayırt etmeden ve sabredenleri de belirtip-ayırt etmeden cennete gireceğinizi mi sandınız?’ (Ali İmran Suresi, 142) ayetinde de bildirildiği gibi sabredenlerden olmak için çaba gösterir. Şeytan, insanı duygusallığa ve isyana sürüklemeye çalışırken, mümin, aklını Allah sevgisi ve korkusuyla besler, O’na sığınır. Müminin çileye karşı ilacı sabrıdır.

‘Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlık ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceğiz. sabır gösterenleri müjdele. ’(Bakara Suresi, 155)

Çile Uyarıdır: Etrafımızda pek çok insanın dinden uzak yaşam tarzlarına şahit oluruz. Allah’a ibadet etmek yerine dünya hayatının geçici zevklerine ya da koşuşturmacalarına kapılan bu insanlar, sadece zorluk anlarında Allah’ı anar, O’ndan yardım dilerler. Yüce Rabbimiz, ibadeti unutan ve şeytanın yoluna kayan kullarına, çeşitli zorluk ve sıkıntılar vererek Kendini hatırlatır. Girdikleri gaflet uykusundan uyanmaları ve doğru yolu bulmaları için kullarını uyarır. Bazı insanlar bu uyarının farkına varıp Allah’a teslim olurlar; bazıları ise çile çekerken Allah’a dua edip, çile kendisinden giderilince eski hayatlarına geri dönerler.

Onlar gemiye bindikleri zaman, dini yalnızca O`na `halis kılan gönülden bağlılar` olarak, Allah`a yalvarıp yakarırlar. Ama onları karaya çıkarıp kurtarınca, hemen şirk koşarlar. (Ankebut Suresi, 65)

Size denizde bir sıkıntı (tehlike) dokunduğu zaman, O`nun dışında taptıklarınız kaybolur-gider; fakat karaya (çıkarıp) sizi kurtarınca (yine) sırt çevirirsiniz. İnsan pek nankördür. (İsra Suresi, 67)

Çile Nimettir:

Görünürde çile gibi görünen her olay aslında Allah’ın rahmetiyle doludur. Zorluk, çile ve acı insanın gıdası gibidir. İnsan çileyle olgunlaşır, güçlenir, mükemmelleşir. Olumsuz durumlar gibi gözükse de temelinde mutlaka hayır olduğu akıldan çıkarılmamalıdır. Rabbimizin bize verdiği sıkıntıları, O’na yakınlaşmak için bir vesile olarak algılarsak, üzerimizdeki merhametini de anlamış oluruz. Karaya çıkıp kurtulunca sırtını dönen nankör kullarından olmamak dileğiyle..

  Çile Ne Demek? Çile kelimesini nasıl anlamalıyız?

  *Farsça’da kırk anlamındaki “çihl” kelimesinden türeyen bir kelimedir. Tasavvufî bir kavram olarak ise nefsin bayağı arzularından kurtularak ruh temizliğine erişmek için tenha ıssız bir yere çekilip kırk gün kırk gece sıkı bir perhiz ve mahrumiyet döneminden geçme anlamında kullanılmaktadır. Bu süre içinde yeme-içme, uyku ve dünya kelâmı azaltılarak nefis terbiyesi sağlanır. Tasavvuf kaynakları, çile uygulamasına Hz. Musa’nın vahiy almak üzere kırk gece Tûr’da kalarak ibadet ettiğine işaret eden A’râf, 7/142 âyeti ile Bakara, 2/51 ve Mâide, 5/26 âyetlerini delil gösterirler.

Allah katında yüce mertebelere ulaşmanın yolunun dünya nimetlerinden uzak durmak ve nefsine acı çektirmekten geçtiği zannıyla evlenmemeye, sürekli oruç tutmaya veya geceleri sabahlara kadar namaz kılmaya karar veren üç sahâbi bu davranışı (Buhârî, Nikâh, 1.),                                                                         Osman ibn Maz’ûn’un kendisini iğdiş etmek istemesi (Buhârî, Nikâh, 8; Müslim, Nikâh, 6, 7.),                           Ebû İsrâil’in sıcak bir günde güneş altında ayakta oruç tutma teşebbüsü Hz. Peygamber tarafından reddedilmiştir (Buhârî, Eymân, 31; İbn Mâce, Keffaret, 21).                                                                                Ayrıca Kur’ân’da dünya nimetlerinden ölçülü bir şekilde yararlanılması emredildiğinden (el-A’râf, 7/33; el-Kasas, 28/77.)                                                                                                                          insan fıtratına aykırı düşen hal ve hareketleri tasvip etmek mümkün değildir.

Sakın sırrını kimseye söyleme ,yan fakat tütme.

Çocuk

Dinimiz İslam şu beş değerin korunmasına büyük önem vermiş, bu maksatla Kur’an’da ve Sünnet’te birçok hüküm, tâlimat ve tavsiyeye yer verilmiştir. Bu değerler hayat, din, mal, nesil ve akıldır.

“Çocuklarınızın ve mallarınızın, sizin için bir imtihan olduğunu ve büyük mükâfatın,  kesinlikle Allah katında bulunduğunu bilin.” Enfâl, 8/28.                                                                                                                    Her insan yaradılış itibariyle günahsızdır, lekesiz tertemiz olarak iman ve İslam'a yatkın bir şekilde doğar. Daha sonraki yaşlarda kişi yolunu anne -babası ve çevrenin etkisiyle ya bu orijinal halini korur İslam'ın gereğine göre yaşar. Ya da başka bir dinin gereklerine göre yaşamını sürdürür.Hz. Peygamber (sas): “Her çocuk fıtrat üzere doğar, sonra çocuğu anne ve babası ya Yahudileştirir ya Hristiyanlaştırır veya Mecusileştirir...”(Buhari, Cenâiz,80) Alimlerimiz buradaki fıtrattan muradın İslâm olduğunu söylemişlerdir.

Çocuklar bizlere Allah‘ın birer emaneti ve de en güzel nimetidir. Bizlere düşen görev Allah’ın emaneti olan yavrularımızı O’nun istediği şekilde yetiştirmektir. Çocuklar şekil vermeye hazır hamur gibidirler. Onlara anne ve baba olarak istediğimiz sekli verebiliriz. Çocuklar bereketli toprağa ekilen tohum gibidir. Neyi eker isek ileride mutlaka onu hasat ederiz.

Sevgili peygamberimiz (sav), çocukları“Cennet çiçeği” ve “gönül meyvesi” olarak nitelemiş ve “Bir babanın evladına bırakabileceği en değerli hediyenin güzel bir terbiye” (Tirmizi, Birr 33)olduğuna vurgu yapmıştır.                                                                                                                                                   Peygamber Efendimiz (s.a.v.) çocuğa gösterdiği özeni ana rahmine düşmeden evvel başlatır Buhari, Be’dü’l-halk, 11. doğum ile de devam ettirirdi. Yeni doğan bir çocuğun kulağına ezan okur, güzel bir isim verir, akika  kurbanı keser, başını tıraş ederek saçlarının ağırlığında gümüş tasadduk eder, onlar için hayır duada bulunurdu. Buhari, Buyu, 49; Tirmizi, Udhiyye, 15, 18; Ebu Davud, Edeb, 61;

Efendimizin çocuklarla olan bu ilgisi hayatın diğer alanlarında da devam ederdi. Bazen çocuklar onun yanına gelir, bazen de o çocukların yanına giderdi. Bu, kimi zaman onlara olan özlemin giderilmesi, kimi zaman bir ziyaret, kimi zaman da onların bir ihtiyacı için olurdu. Rasul-i Ekrem (s.a.v.) çocukları bağrına basar, öper, omzuna çıkarır, sırtına alır, bineğine bindirir, sofrasına çağırırdı. Demir, Bekir, Hz. Peygamber ve Çocuk Eğitimi, İst., 2002, s. 40.                                                                                                            Hatta sokakta çocukların oyununa katılırdı. Onları temiz olmaya teşvik eder, sır saklamayı öğretirdi. Müslim, Fedâilü’s-sahabe, 145; Ebu Davud, Tereccül, 12.                                                                                                    “Evladım! Elinden gelirse hiçbir zaman kimseye karşı kin ve düşmanlık besleme” diyerek çocuklara kin ve düşmanlık beslememeyi öğrettiği gibi, onları başkasının hakkına tecavüzden de sakındırırdı. Tirmizi, İlim, 95; Ebu Davud, Salat, 26.                                                                                                      “Evladım! Evine girdiğin zaman evde bulunanlara selam ver. Bu hem sana, hem onlara bereket getirir Tirmizi, İsti’zan, 10” buyurarak çocuklara evlere giriş adabını da öğretirdi.                                             Sohbet toplantılarında çocuklara da yer verir, onları beraberinde davetlere ve hasta ziyaretlerine Buhari, İlim, 14; Buyu’, 30; Buhari, Merdâ, 15. götürürdü.                                                                           Çocukları iş başarmaya alıştırır, ilim öğrenmeye özendirirdi. Rasulullah (s.a.v.), kız çocuklarına ayrı bir önem verir, onların yetiştirilmeleri ve himaye edilmelerini özel olarak teşvik ederdi. Nitekim bir hadis-i şerifinde şöyle buyurmuştur: “Kimin üç kız kardeşi yahut iki kızı, yahut iki kız kardeşi olur da onlara güzel davranır, onlar hakkında (yani onlara kötülük etmemek konusunda) Allah’tan korkarsa cenneti kazanmış olur.” Tirmizi, Birr, 13.

Peygamberimiz (sav);  çocuklara özel bir şefkat ve sevgi göstermiş, “ Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı duymayan bizden değildir” buyurmuştur. (Tirmizi 7/155)                                            Onun çocuklara olan şefkati o kadar güçlü idi ki, bir çocuğun ağlamasına dayanamaz, ağlayan bir çocuk oldu mu namazı kısa tutardı. Buna mukabil secdede sırtına çıkan torunlarının hatırı için secdeyi uzatırdı.

Peygamberimiz (sav) ayrıca, yeni doğan bebeklere, çocuklarına, torunlarına ve ashabının çocuklarına hep dua etmiştir. Onları severken ya da onların oyunlarını izlerken, onlar için Allah'tan hayırlı ve uzun bir ömür, ilim, hikmet ve iman istemiştir. Örneğin torunları Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'e her vesilede dua etmiş ve bu duasının, Hz. İbrahim'in Hz. İshak ve Hz. İsmail için ettiği dua olduğunu belirtmiştir.Canan, İbrahim, Kütüb-ü Sitte Tercüme ve şerhi

Din Eğitimi ve Çocuk

İslam dininin insanlığa ilk mesajının ''oku'' olduğu ''Bunun anlamı üzerinde çok iyi düşünmek gerekir. Çünkü insan, okumak ve öğrenmekle doğruyu bulur, mutluluğa erer, vatanına ve milletine yararlı olur. Günlük hayatımızdaki ihtiyaçlarımızı düşündüğümüz zaman, bunların elde edilmesinde ilmin, fennin ve sanatın büyük bir rolü olduğunu görürüz. Bunlar da ancak, okuyup yazmak, eğitim ve öğretim görmekle mümkündür.'' İslam dininin kadın-erkek her Müslüman'a, okuyup öğrenmesi farzdır.                                                      Her alandaki eğitim gibi, din eğitimi de insanın çocukluk yılarından itibaren verilmesi gereken bir eğitimdir. Çocuğun ruhsal ve zihinsel gelişimine uygun olarak verilmesi gereken din eğitimi ilgi, sevgi, kolaylık, yumuşaklık ve hoşgörü ilkeleri içerisinde verilirse bir kıymet ifade eder. Çocuklar bu eğitimi evden almaya başlar, okullarda devam eder. Bu sebeple evde bulunan bir seccade, evde okunan Kur’an-ı Kerim ve sofrada yapılan dua,  çocukta dini duygunun oluşmasına katkı sağlayacaktır. Her fidan aşılandığında güzel meyve verir. Ama aşılanmayan fidanlar ormanları, bahçeleri, odun veya kereste olacakları günü bekleyerek gölgelendirirler. Diğer taraftan insan fıtratında bulunan inanma ve ibadet etme arzusu doğru bir şekilde yönlendirilmez ise, gelecek neslin yanlış inanç ve fikirlere dalmasının önüne geçilemez. 

Çocuğu sadece maddi veya sadece manevi yönden yetiştirmenin, onu yarı yarıya ihmal etmektir.''Çocuğun yetiştirilmesinde asıl olan, onun her iki yönünü de dikkate almaktır. Bir çocuğa verilecek eğitim ve öğretim esnasında onun, din ve ahlak eğitimini de, ihmal etmemek gerekir''

Yüce Rabbimiz Kur'an-ı Kerim'de: "Ey iman edenler! Kendinizi ve çoluk çocuğunuzu, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyunuz..." Tahrim, 66/ 6 buyurmaktadır.                                                        Çocuklarımızı, İslami terbiye ile cehennem ateşinden koruyabiliriz. Elmalılı, Hak Dini Kurân Dili, VII/5122                    Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) çocuklarımıza karşı görevimizi şöyle ifade ediyor: “Çocuklarınıza iyi muamele ediniz. Onları güzel terbiye ediniz.” İbn Mâce, Edep:3. 

Günümüzde insanlık, balığı, kuşu,köpeği, kazı, ördeği eğitirken kendi evladını terbiye edememekten şikayetçi ise bir yerlerde bir hata yaptığı muhakkaktır. Hata nerededir? Eğer telafi edilmezse vahim sonuçlar doğuracak olan, hatta sizlerin zaman zaman: “Neslimizi kaybediyoruz” diyerek yakındığınız bu tehlikenin telafisi var mıdır?

Büyük hükema Sadi Şirazi: “Çocuklarınızı kuzu gibi büyütmeyiniz ki, gelecekte koyun gibi güdülmesinler” diyor.Bir Batılı yazar ve düşünür de: “Çocuklar donmamış beton gibidirler;üzerlerine ne düşerse iz bırakır” demektedir.                                                                                                              Torunları Hasan ve Hüseyni sırtına ve omuzlarına alıp dolaştırırdı. Peygamber olan bir insanın bunu yapması mümkün müydü? O tereddütsüz bunu severek yapardı. Yine bir gün torunları Hasan ve Hüseyin O’nun sırtında iken, Hz. Ömer, Peygamber (s.a.v.)’ in hanesine girdi. Onları böyle şerefli bir yerde, Peygamberimizin sırtında görünce, “Ne güzel bineğiniz var!” dedi. Bunun üzerine Allah Resülü de: “Onlar da ne güzel süvarilerdir” buyurdu.Kenzu’l-Ummal, XIII, 650

Ebeveynler hayırlı evlat isterler Bunu yerine getirmek için; helal lokma ile beslemek, huzurlu ve kavgasız bir aile ortamı hazırlamak, ruh dünyalarını güzel ahlak ile süslemek, sorumluluk bilinci aşılamak, dini görevlerini zamanı geldiğinde uygun bir tarzda anlatmak ve öğretmek, onları kendimize dost, arkadaş bilip, her türlü samimi ilgiyi göstermek zorundayız Dinimizin ısrarla üzerinde durduğu noktalardan biri de yetim ve kimsesiz çocukların kollanıp gözetilmesi ve ihtiyaçlarının giderilmesidir Kendisi de bir yetim olan Peygamberimiz (sa), kimsesiz çocuklara özel ilgi göstermiş, onlara kötü muameleyi yasaklamış ve şöyle buyurmuştur: “Müslümanların evlerinin içinde en hayırlı ev, yetime bakılan evdir Müslümanların evlerinin içinde en kötü ev, yetime kötülük yapılan evdir”İbni Mace Edeb,6 Yarınlarımızın teminatı olan çocuklarımıza gereken değeri vermeliyiz Neslimizin dünya ve ahiret mutluluğumuza vesile olmalarını istiyorsak onları Rabbimizin bize emrettiği doğrultuda yetiştirmeliyiz.

  Çürük

*Mevlana şöyle ifede etmiş.Diyor ki:”Dişiniz sizin en değerli orğanlarınızdandır.Sizin için çok hizmet verir.Ama birgün gelir dişiniz çürür ağrı yapmaya başlar.Duramayacak hale gelirseniz ,o kendinizden olan diş fayda vermeyecek hale gelince çeker atarsınız.O sizden sayılmaz artık”diyor.Çünkü içine kurt düşmüş onun.Sizin bir organınıza kurt düşünce o artık sizin olmaktan çıkmıştır..Onu çekip atın diyor.Dişçiye gidip;yahu bunu ben kırk elli sene taşıdım kıyamam diyemiyoruz.O bize kıymaya başlayıp,sabahlara kadar inlemeler başlayınca,bu durumda biz ona kıyacağız.

İşte Nuh (a.s.)’ın oğlu,Lut (a.s.)’ın hanımı,İbrahim (a.s.)’ın babası böylesine içine imansızlık kurdu girenlerdendir.Bunlar şunu anlatır bize.Mesela:Oğlunun çok iyi olması babaya fayda vermez.Babanın çok salih bir insan olması,imansız oğluna fayda vermez.Rabbim bunları anlatarak:”Bak,Peygamber olan babanın oğluna faydası yok.-İman yoksa.

C

C                                                                                                                                                                               Cami                                                                                                                                                                                      Cahil                                                                                                                                                                               Cemaat                                                                                                                                                                  Cennet                                                                                                                                                                Cehennem                                                                                                                                                             Cenazeyi izlemek                                                                                                                                                      Ceza İslam hukukunda                                                                                                                                Cihad                                                                                                                                                                    Cömertlik

 Cami

Müslümanların bir araya geldikleri, toplu halde bulundukları yerlerden biri de camidir.  Bilindiği gibi dinimiz, cemaatle namaz kılmayı teşvik etmiş,bunu, birlik ve beraberliğin sembolü olarak görmüştür.

Müezzinin haydi namaza haydi felah’a diye davet ettiği Allah’ın misafirleri olarak burada bulunuyoruz.Ezanla davet edildiğimiz, Allah’a ibadet için geldiğimiz Camide, Rabbi-mizin huzurunda olduğumuzu, toplu halde bir arada bulunduğumuzu düşünürsek birtakım kuralların olması kaçınılmazdır.

İbadet için Camilere gidecek kimselerin maddi pisliklerden temizlenmiş olmaları yanında, Abdest ve gusül ile de manevi kirlerden arınmış olarak camilere gitmeleri gerekir.   

(Mescidler Allah’ın evleridir. Oraya gelen müminler de Allah’ın birer ziyaretçisidir. Allahü teâlâ da ziyaretçisine ikram eder.)[Hakim] 

Kur'an-ı Kerim'de Bakara Suresi 125. ayette, Allahuteala Kabe için "beytim", yani evim tabirini kullanmaktadır. Buradan da Kabeye "beytullah" denilebileceği anlaşılmaktadır. Camilere de Allah'ın evi demekte bir sakınca yoktur. Cami Kâbe-i Muazzama’nın şubesidir. Her cami Kâbe’yi bulunduğu yerde temsil eder. İlk cami Kâbe idi.

Şüphesiz, âlemlere bereket ve hidayet kaynağı olarak insanlar için kurulan ilk ev (mâbet), Mekke'deki (Kâbe)dir.Al-İmran 3/96 Esasında biz hacca veya umreye niye gidiyoruz.Baba ocağını ziyarete gidiyoruz. İnsanlığın ilk evini ziyarete gidiyoruz.Allah insanın yeryüzünde ilk imar faaliyetini böyle ödüllendiriyor. Aslında bu insana şu demektir.Ey İnsan!Evinden başla.Evin Kabe’nin şubesi olsun.Ey İnsan!Evini imar et.Sen Ademsin.Eğer adam olmak istiyorsan,beşer olmak değil de insan olmak istiyorsan evini beytullah et.Allah’ın evi.Ev nasıl beytullah olur?İçinde Allah’ın hükmü tatbik edilirse,içinde Allah’ın yasakları işlenmez emirleri işlenirse,içinde Allah’ın istediklerinin yapıldığı ev işte o zaman Beytullah olur.Ama öncelikle Beytullah’ın (Kabe’nin) şubesi olan camiler.                                                                                     İmanın evi var mı?Eğer imanın evi olsa neresi olması lazımdır dense,el cevap imanın evi cami’dir derdik. Herkesin bir evi var.İman camiyi ev edinmiştir.Çünkü camiye gelen Mü’mindir.Biz birinin imanı hakkında camiye geldiği zaman Mü’min olduğuna şahit oluruz.                                                            Beş vakit namaza cemaatle devam eden kimse Müslümandır. Dünyevi bir menfaat için beş vaktin hepsine devam etmek çok zordur. Bilhassa yatsı ve sabah namazlarını cemaatle kılmak münafıklara ağır gelir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:  (Mescide devam edenin imanlı olduğuna şahitlik edin! Çünkü Allahü teâlâ, “Allah’ın mescitlerini ancak Allah’a ve ahirete inanan imar eder” buyurdu.) [İbni Mace]  Demek ki, mescitlerin imarının içinde, mescide [camiye] devam etmek de vardır.                                  Kabe Kur’an-ı Kerim’deki adıyla el beytil atîk. Beyt-i Atik (Kâbe)’dir. Hac Süresi  22/33 Beyt-i Atik:Hem eski ev, hem de özgürlük evi demektir.Itk:Köle azat etmeye denir.Dolayısıyla camiler özgürlük evidir.Esasen kişi nefsini esir ettiği kadar özgürdür.Eğer insan cami ile irtibatını sürdürüyor ise nefsine dur dediği yerde camiye yürü diyecektir.Onun için camiler özgürlük mabedidir.Allah Resulu (s.s.v) Medine-i Münevvere’ye teşrif ettiğinde üç müessese yaptı.

1-Bir cami yeri beğendi. Bizzat kendisi inşaatında kerpiç taşıdı ve Mescid-i Nebi’yi inşa etti. 2-Suffe idi.Hemen caminin yanına beyt’us-suffe’yi (suffe evini) yaptı.Cami kalbi doyuruyordu.Suffe aklı doyuruyordu.

3-Pazar yeri idi.Cami ile kalp,suffe ile akıl,Pazar yeri ile karın doyuruluyordu.Kalp imanla,akıl ilimle,pazarda helal rızık ile doydu ve doldu.İşte Allah Resülü bu üçünü bir araya getirmiş oluyordu.Onun için cami,bir şehri medeni yapan ilk unsurdur.Eğer bir yerde medeniyetten söz edilecekse Medine (şehir) ’den söz etmeniz lazım.Şehirden söz edecekseniz camiden söz etmeniz lazım.Camisiz medeniyet olmaz.

Kur’an’da, hadislerde ve ilk tarihi kaynaklarda “câmi” yerine “mescid” kelimesi geçmektedir “Mescid”, “secde edilen yer” anlamında bir mekan ismidir.                                                                    İçinde Allah’a ibadet edilen her yere mescid denilmiştir (Şamil İslam Ans Cami maddesi)

Camilerimiz, ezan sesleriyle; Mescid-i Haram’ın, Mescid-i Nebevi’nin ve Mescid-i Aksa’nın birer şubeleridir. Camiler, dua ve ibadetlerin Allah’a topluca arzedildiği, gönüllerin yıkandığı, elem ve sevinçlerin paylaşıldığı kutsal mekânlardır.

“Camiler şüphesiz Allah’ındır…” buyrulur. (Cin:18)                                                                          “Allah’ın dinine yardım ederseniz, Allah da size yardım eder” Muhammed, 47/7

*Allah'ın mescidlerini sadece, Allah'a ve ahiret gününe inanan, namaz kılan, zekat veren ve ancak Allah'tan korkan kimseler onarır. İşte onlar doğru yolda bulunanlardan olabilirler. Tevbe Suresi Sure 9/18  

Efendimiz (sas) bir hadîslerinde 'Yeryüzünde Allah'a en sevimli yerlerin mescidler' olduğunu bildirmiştir. (Müslim, Salât, 53)  

MESCİDLERİN ÎMÂRI

İki türlüdür:

A- ÎMÂR kelimesini Maddî anlamda ele aldığımızda:

Mescid yapmak, mescitleri onarmak, temizlemek ve sürekli ibadete açık tutmakla olur. Hz. Peygamber (sav), maddî îmâr hakkında:

“Her kim, Allah rızası için bir mescide bina ederse Allah da ona Cennette onun gibi bir köşk bina eder” Müslim, Mesâcid. buyurmuşlardır.

Bu işlev, günümüzde öyle ya da böyle birileri tarafından ya Allah rızası gözetilerek veya başka sebeplerle icra ediliyor. Eğer gerçekten bu mescide yapımına ihtiyaç var ve bunu yapan da Allah rızasını gözeterek bu görevi yapmaya çalışıyor veya yapanlara yardımcı oluyorsa Hz. Peygamber (sav)’in vaad ettiği bu mükâfatı elbette alacaktır.

Ancak âyette geçen îmâr kelimesinin manevî yönü üzerinde durmak günümüzde daha fazla önem kazınmıştır.

B- Manevî Îmâr     

Camileri manevî îmâr etmek, onlarda ibadet yapmakla, onları ziyaret etmekle, oralarda itikafa girmekle, ilim okumakla; kısacası Allah Rızası için o mescitleri şenlendirmekle olur. Ama ne yazık ki, günümüzde bu manevî îmârı ihmal edilmiş, daha çok maddî îmârı ön plana çıkartılmaktadır.

Şunu hiç unutmayalım ki; cemaatsiz, içinde ibadet ve zikir yapılmayan bir camiyi siz ne kadar süsleseniz de; gerçekte Allah indinde bu cami, harap olmuş bir camidir. Camilerin asıl süsü, içerisinde Allah aşkıyla yanıp tutuşan, Allah’ı tesbih ve zikirle meşgul olan Allan için ibadet yapan cemaatlerin varlığıyla gerçekleşmektedir.

Eğer böyle bir cemaat grubu o camilerimizde yok ise, gerçekten âyette geçen o ÎMÂR kelimesinin manasını yerine getirememişizdir. O âyetteki manevî îmârdan söz edemeyiz.

Ama Allah’ın gerçek muttakî kulları, mescitleri manevî anlamda îmâr etmek için orada Allah’a ibadet için yarışırlar.

"Asıl iş cami inşa etmekle değil, inşaat sonrasında başlıyor"

"İnşaat işi bittikten sonra imar işi başlayacak. İmar işi çocuklarımızla gençlerimizle, eşlerimizle, ailelerimizle biz bu camii şenlendirmeye, mamur etmeye geldiğimizde ibadet etmeye geldiğimizde imar etmeye başlamış oluruz." İnancımıza göre yeryüzü bize mescit kılınmıştır ve temiz olan bütün toprağın üzerine biz secde edebiliriz. Peki camide neden bir araya geliyoruz? İbadetle birlikte yüreklerimizi, kalplerimizi birleştirmek için. Saflarımızı sık ve düzgün tutmak, kardeşliğimizi pekiştirmek için bir araya geliyoruz. Camiler bizim bilgi mekanımız. Biz rabbimizi öğreniyoruz. Peygamberimizi, dinimizi, imanımızı, dünyamızı ve ahretimizi öğreniyoruz.

*İslâm'ın ilk yıllarında müşrikler, İslâm'ı seçen zayıf ve desteksiz müslümanları dinlerinden döndürmek ve yeniden kendi küfür düzenlerine ve putlarına ibadet ettirmek için onlara korkunç işkenceler yapıyorlardı. Hz. Bilâl, Ammâr İbn Yâsir ve Habbâb'ın uğradığı işkenceler, diğerlerine nazaran en şiddetlileri idi.              Diğer müslümanlar, zaman zaman namazlarını Harem-i Şerif'te kılıyorlardı. Müşrikler güçlü kabilelere mensup olan müslümanlara fazla yaklaşamıyorlardı. Ama bu garip ve cefakâr müslümanlar, Harem'de namaz kılamıyorlardı. Hatta müslümanlıklarını gizlemek zorunda kalıyorlardı. İşte Erkam b. Ebi'l-Erkam'ın evinden sonra ilk mescid, Ammar b. Yâsir'in gizlice namaz kılmak maksadıyla evinin bir bölümünde bir yer ayırmasıyla gerçekleştirilmişti.İkinci mescid ise yine hicretten evvel Hz. Ebû Bekr es-Sıddık'ın kendi evinde inşa ettirdiği mescittir.                                                                              İslâm'da Hz. Peygamber'in umuma açık olarak ashabı ile birlikte namaz kıldığı ilk mescid Hicret esnasında inşa edilen Kubâ'dır. Hicret'ten sonra Hz. Peygamber Medine'de Mescid-i Nebevî'yi inşa etti. Bu iki mescidin inşasında Hz. Peygamber ashabı ile birlikte bir işçi gibi çalışmıştır. Sonraları Medine'de dokuz mescid daha yaptırılmıştır. İslâm'ın yayılmasına orantılı olarak mescidler geniş bir alana yayıldılar.

Hz. Peygamber (s.a.s) Mescid-i Nebevî'deki "Suffe" ile, üniversitelerin ilk temelini atmıştır. Suffe yatılı bir üniversite özelliği taşımakta idi. Hz. Peygamber (s.a.s)'le başlayan ders halkaları değişik ilim dallarını da içine alarak yüzyıllarca, mescidlerde devam etmiştir.

Camilerimiz bizlerin günde beş defa bir araya gelip omuz omuza verdiğimiz, milli birlik ve beraberliğimizin sağladığı, dostluk ve kardeşliğin pekiştirildiği, hasta ve dertlilerin dertlerine çare bulunduğu kutsal mekânlardır.

CAMİ ADABI

1. Camiye giderken temiz giysiler giymek, kokulu yiyeceklerden ve sigara vb. gibi cemaate zarar verici rahatsız edici kokulardan sakınmak,

2. Camiye abdest arak ve sükûnetle gitmek,

3. Ezanı müezzin okurken ona iştirak etmek (Ezan duyduğunuz zaman, müezzinin sesine iştirak edin.

Ezana icabetin esas manası, o vaktin namazını kılmaktır. Ezana icabet de iki şekilde olur. Birincisi, “kavlî” icabettir. Bu ezanı dinlemek ve tekrar etmektir.İkincisi, “fiilî” icabettir. Bu da ezanı duyduğu zaman camiye gitmek ve cemaate iştirak etmektir                                                              Resulullah Efendimiz (sav): "Ezanı duyduğunuzda müezzinin dediği gibi deyin" buyurur.(Müslim, salat 7) 

4. Camiye girerken,314- Fatimatül-Kübrâ (r.anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir:  “Rasûlullah (s.a.v.) mescide girdiği zaman salat ve selam getirir ve:  Rabbim günahlarımı bağışla Rahmet kapılarını aç” derdi.  Yine mescidden çıkarken salat ve selam getirir ve: Rabbim günahlarımı bağışla tüm nimet kapılarını aç” diye dua ederdi. (Nesâî, Mesacid: 16; İbn Mâce, Mesacid: 13) 

5. Kerahet vakti değilse mescide girildiğinde selamlama anlamında "Tehıyyatül mescit" namazı kılmak. Mescite ilk girişte selâmlama anlamında Allah rızası için en az iki rekât "Tehıyyatül mescit" namazı kılınması sünnet olup, mescitin manevî havasına intibakı sağlar. Ebû Katade -radıyallahu anh- 'den rivayet edildiğine göre; Rasulullah -sallallahü aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: "Sizden her kim mescide girerse iki rekat namaz kılmadan oturmasın" (Buhari, Salat, 59) 

6. Cemiye girildiğinde arka tarafta değil de ön tarafta yer varsa, oralara oturup; safların düzenine riayet etmek, çünkü ön safın sevabı çoktur.

Peygamberimiz (s.a.s.), hem cemaatin faziletini hem de erkekler açısından ilk safın sevabını şöyle açıklamıştır:  “İnsanlar ezan okumanın ve ilk safta yer almanın sevabını bilselerdi, ön safta durabilmek için kura çekmekten başka yol bulamazlardı. Namazı ilk vaktinde kılmanın sevabını bilselerdi bunun için yarışırlardı. Yatsı namazı ile sabah namazının faziletini bilselerdi, emekleyerek de olsa bu namazları cemaatle kılmaya gelirlerdi.”(Müslim, Salât, 129; Buhârî, Ezan, 9, 32) 

7. Camide Kur’ân okunuyor veya vaaz-u nasihat yapılıyorsa kemâl-i edeble dinlemek,

Kur'an okunduğu zaman onu dinleyin ve susun ki size merhamet edilsin. A‘râf, 7/204.

8. Camilerde Allah kelamının dışında dünya kelamı konuşmamak, konuşmak icab ettiğinde yüksek sesle konuşmamak,

9. Camilerde kayıp ilanı yapmamak,

10. Camiden çıkarken sol ayakla çıkmak.

Allah'ın mescidlerinde O'nun adının anılmasına engel olan ve onların harap olmasına çalışandan daha zalim kim vardır! Aslında bunların oralara ancak korkarak girmeleri gerekir. (Başka türlü girmeye hakları yoktur.) Bunlar için dünyada rezillik, ahirette de büyük azap vardır.Bakara 2/114

---

Cami hadisler

İbnu Ömer (radıyallahu anhümâ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)  buyurdular ki: "Biriniz mescidde iken uyuklayacak olursa, bulunduğu yerden bir başka yere gidip orayı değiştirsin." [Ebu Davud, Salat 239, (1119); Tirmizî, Salat 379, (526).] Kütub-i Sitte

*Allah Rasûlü (sa) da şunları söyle­miştir: "Kim Allah için bir mescid yaparsa, bu mescid bir kuş kafesi kadar da olsa, Allah Teâlâ o kimseye cennette bir köşk yapar.", "Mescide ülfet edene Allah da ülfet eder." (Taberânî),                                                                                                                           *Nitekim Asr-ı Saadet’te Mescid-i Nebevi’yi devamlı olarak süpüren zenci bir kadın vardı. Bir ara Rasulullah (s.a.v) onu görmedi. Merak ederek sordu. Sahabiler “öldü” dediler. Bunun üzerine Efendimiz (s.a.v); “Bana haber vermeniz gerekmez miydi?” diye buyurdular. Sevgili Peygamberimiz (s.a.v), bu durumdan hoşlanmadı ve “Bana kabrini gösterin” diye buyurdular. Sahabe O’na kadının kabrini gösterdi ve kadının kabri üzerine cenaze namazı kıldı ve dua etti. Buhari , Salat, 72, Cenaiz, 66; Müslim, Cenaiz, 23                            *“Allah'ın en çok sevdiği yerler mescidlerdir” (Müslim, Mesâcid 288)  

*(Şu beş şey ibadettendir: Az yiyip içmek, camide oturmak, Beytullaha bakmak, Mushaf’ı açıp okumadan bakmak ve salih âlimin yüzüne bakmak.) [Deylemi]                                        

“Sizden biriniz, abdestini bozmadan namaz kıldığı yerde oturduğu müddetçe, melekler kendisine:– Allahım, Bunu bağışla, buna rahmetinle muamele et, diye dua ederler.”  Buhârî, Ezan 36

EVLERİDE MESCİDLER EDİNMEK

(Evinizi kabre çevirmeyin, evde de namaz kılın!) [Buhari]                                                          *Aişe (ra) şöyle buyurmuştur: " Rasulullah (sav) bize evlerde mescidler yapmamızı ve onu temizleyip güzelleştirmemizi emretti. " (Tirmizi, Ebu Davud, Müsned)                                               “Biriniz farz namazını mescide kıldığı zaman, o namazından evine de bir pay ayırsın. Zira Allah Teâlâ bu namaz sebebiyle evinde hayır yaratır.” Müslim, Müsâfirîn 210

sünnetlerin evde kılınmasının daha faziletli olduğunu beyan buyurmuşlardır.     

  Cami hikmetli sözler

Yeryüzünün merkezi olan Kâbe ile insanın merkezi olan kalp beytullahtır, Allah’ın evidir. Her ikisi kutsal birer semboldürler. Her ikisine saygı, onların sahibi olan Allah’a saygı demektir. Her ikisine karşı yapılan saygısızlık, aslında ev sahibine karşı yapılan saygısızlıktır.

Hazret-i Ömer, sabah namazında, camide Süleyman isimli bir genci göremeyince, nerede olduğunu sordu. Dediler ki: (O, gece pek uyumaz. Teheccüd ve benzeri nafile ibadetle meşgul olur, belki şimdi uykuya dalmıştır.)  Hazret-i Ömer buyurdu ki:  (Eğer bütün gece uyuyup da sabah namazını cemaat ile kılsaydı daha iyi olurdu.) [İmam-ı Malik] 

*Said İbni Müseyyeb şunu söylemiştir: "Mescitte oturan bir kimse, Rabbiyle oturuyor demektir. Onun için, bu kim­senin söz ve hareketlerine dikkat etmesi gerekir."

Neha'î şöyle demiştir: "Karanlıkta mescide gitmek, cenneti hak ettirir."

Hz. Ali (ra) şunu söylemiştir: "Sâlih bir mümin öldüğü zaman, onun mescitteki yeri ve amellerinin göğe çıkış güzergahı onun için ağlarlar." Sâlih olmayan bir kimse öldüğü zaman ise, onun için ağlayan yoktur. Allah Teâlâ, helak edilen Firavun ve kavmi için şöyle buyurmuş­tur: "Yer ve gök onlar için ağlamadı ve kendilerine daha fazla mühlet de verilmedi."

Atâ şunu söylemiştir: "Kul, bir yerde namaz kılar veya Allah Teâlâ'yı zikrederse, o yer civardaki yerlere karşı ifti­har eder."                                                                                                         Her durulan yer, orada duran kimseye ya iyi amelin­den dolayı rahmet okur, ya da kötü amelinden dolayı lanet eder.                                                                                                                                      *İman camilerde, silah korkaklarda, para cimrilerde, karar zayıflarda olursa bu iş yürümez.Hz. Ebubekir (r.a.)

                                                                                                                                    Cahil

Söyle gönül:Sen Rabbini nasıl bilirsin?                                                                                     Canı sahibi’ne “kurban” bilirim.

Günümüzün temel sorunu KUR'ANSIZLIKTIR. Şimdi herkes kendine sorsun Kur'an bizim hayatımızın neresinde? Onu ne kadar anlamaya çalışıyoruz ? Ona ne kadar sahip çıkıyoruz.                          Osman ibni Affân’da (Allah ondan razı olsun) rivâyet edildiğine göre Rasûlullâh (sallallâhu ‘aleyhi vesellem) şöyle buyurdu: “Sizin en hayırlınız Kur’ân’ı öğrenen ve öğretendir.” (Buhârî, Fedâilu’l Kur’ân 21)                      “Kur’an’dan kopan Müslümanlar şah damarı kesilmiş bir beden misalidir”                                   Sözün özü , Kur'an bizden onu anlamamıızı istiyor. Onu yaşamayı ve yaşatmayı, Onu hayatın merkezine almamızı istiyor. Gelin Kur'anın bu isteğini geri çevirmeyelim.

Kur’an-ı Kerim bir yandan “Sakın ha, cahillerden olma!” En-am,6/35                         “Cahillerden yüz çevir.”Araf,199Ayetleri ile cahillerden ve cahil olmaktan kaçınmamızı emretmiştir. Diğer yandan da “Oku” fermanıyla eğitimin yolunu göstererek                                                     “Oku, Rabbin nihayetsiz kerem sahibidir. O, kalemle yazmayı öğretendir. İnsana bilmediğini O öğretti.” Alak,1-5  Buyurur.                                                                                                               Bir başka ayet-i kerimede de bilenlerle bilmeyenlerin eşit olmayacağı Zümer,9 belirtilmiş, Peygamber Efendimiz de ilim tahsil etmenin her Müslüman üzerine farz olduğunu En-Nahbani, el fethu’l-Kebir II. 45. söylemiştir.                                                                                                                               Hayatın Kur’anla bütünleşmesi durumunda cehalet ve izleri yok olacaktır.                                                     “Oku kitabını! Bu gün hesap sorucu olarak nefsin sana yeter.” İsra,14 Kur’anla barışık yaşamak “eli kitaplı” bir topluma dönüşmek her iki dünyamız adına kurtuluş reçetesi olacaktır.                 Peygamberimiz (s.a.v.)                                                                                                              “Ya öğreten ol, ya öğrenen veya dinleyen yahut da öğrenenleri sevenlerden ol, sakın beşincisi olma helak olursun” Fethul Kebir, 1/204 ifadesiyle nasıl hareket edeceğimizi göstermektedir. Bir atasözünde de                                                                                                                    “İnsana okumasını öğretirsen o, kendi kendini eğitmesini bilir.” Denilmiştir.

Kuran'a göre "cahil insan" kimdir?İyisi mi; biz susalım, Kur’an konuşsun.

Kuran'da kullanılan "cahil" sıfatı, halk arasında bilinenden farklı bir anlam içerir. Kuran'da ifade edilen cahillik kişinin, yaratılış amacından, Yaratıcısı'nın üstün özelliklerinden, kendisine gönderilen kitaptaki bilgi ve hikmetten, sonsuz yaşamını ilgilendiren konulardan habersiz olması ve bu cehaletin doğurduğu şuursuz bir yaşam biçimini benimsemesidir.                                                                                          Allah'ı tek ilah olarak tanımayan, O'nun elçileriyle gönderdiği doğru yola itaat etmeyen insanların "cahillik" etmekte olduklarına Kuran'da şöyle dikkat çekilmiştir:

Dediler ki: "Sen, bizi ilahlarımızdan çevirmek için mi bize geldin? Şu halde eğer doğru söylüyorsan, tehdit ettiğin şeyi, bize getir. Dedi ki: "İlim ancak Allah katındadır. Ben size gönderildiğim şeyi tebliğ ediyorum; ancak sizi cahillik eden bir kavim olarak görüyorum." (Ahkaf Suresi, 22-23)

Cahil:Rahmân'ın(has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında (incitmeksizin) "Selam!" derler (geçerler);Furkan 25/63                                       *Rahmanın kulları da rahmet gibi olurlar. Vakarla yumuşak yürürler. Yerde bir halkı incitseler Hakkı inciteceklerine inanırlar."Cahil" kelimesi burada "Kafir" anlammadır. Her kafir cahildir. Ama her cahil kafir değildir. Olur mu hocam, Ay'a giden adama cahil denir mi? demeyin. O kafirAy'a gider ama, kendini yaratan, kalb atışını sağlayan, kanını coşturan Allah'tan habersiz ise bu cahildir.İşte bu cahiller, iman edenlere hakeret etseler; iman edenler onlara hakaretle cevap vermezler. Güzel bir şekilde cevap verirler. Çünkü yarın tebliğ için yine gelecekler. Hiçbir insanın gönül kapısını kapatacak söz etmeyin. 3122[33] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 5/429-431.                                                                     Cahil:Şüphe yok ki münafıklar cehennemin en alt katındadırlar. Artık onlara asla bir yardımcı bulamazsın.Nisa 4/145                                                                                                                 Cahil:Yusuf dedi ki: Siz, cahilliğiniz yüzünden Yusuf ve kardeşine yaptıklarınızı biliyor musunuz?Yusuf/12/89 Tefsirlerde belirtildiğine göre Hz. Yusuf’u kuyuya atan kardeşleri, bu en küçük kardeşlerine de daima hakaret ve eziyet ederlerdi.

Cahil: Allah’ın emirlerine karşı soğuk davranan, o emirleri basite alıp gereğince önemsemeyen ve daha da kötüsü o emirlerin üzerine başka sözler söyleyendir. (Bakara 2/67)

Cahil: Şehvet ve nefsanî arzularının peşinde koşan, insanı ayartan iç güdülerinin esiri olandır. (Yusuf 12/33)

Cahil: Emanete ihanet eden, kendisine teslim edilen her ne ise, onu koruyup gözeteceği yerde, umursamayıp zayi edendir. (Ahzab 33/72)

Cahil: Boş ve faydasız söz, iş ve düşüncelerin peşinde olan, nerede nasıl davranacağı belli olmayan, kendini bilmez ve taşımaz bir hayatın sahibi olandır. ( Kasas 28/55)

Kuran'a göre insan zalim ve cahil bir varlık mıdır yoksa Allah'ın halifesi midir?                                         *Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, (sorumluluğundan) korktular. Onu insan yüklendi. Doğrusu o çok zalim, çok cahildir.Ahzab 33/72

Hz. Ali (a.s) bir rivayette şöyle buyurmaktadır: " Yüce Allah, meleklerin yaratılışında şehvetsiz olarak aklı yerleştirmiş, hayvanlarda ise akılsız şehveti yerleştirmiştir. Lakin insana akıl ile şehveti bir arada vermiştir. Kimin aklı şehvetine galip gelirse, o, meleklerden daha iyidir; kimin de şehveti aklına üstün gelirse, o, hayvanlardan daha kötüdür."es-Safi Tefsiri, c:3,s:188.

Ayetlerden ve Hz. Ali'nin (a.s) buyurmuş olduğu bu rivayetten açıkça insanın iki boyutlu bir varlık olduğu anlaşılmaktadır. Bir yönü melekuti, diğer yönü ise hayvanidir. İnsanoğlu Allah'ın ona bahşetmiş olduğu nimetleri doğru kullanarak, özgür iradesiyle doğru yolu seçecek olursa ve nefsinin esiri olmaktan kurtulursa sürekli yükselişe geçer öyle ki meleklerden de üstün olur. Fakat hakka sırt çevirir ve nefsanî isteklerinin esiri olursa, işte o durumda da düşüşe geçer öyle ki hayvanlardan bile daha aşağı olur.

" Onların kalpleri vardır, onlarla kavramazlar; gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır, onlarla işitmezler. İşte onlar hayvanlar gibidir; hatta daha da şaşkındırlar. İşte asıl gafiller onlardır." Araf:179.

Tarih sahnesinde şöyle bir yolculuk yaptığımız zaman; yeryüzüne gelmiş geçmiş insanların en barbar, en yobaz, en cahil ve en karanlık günlerini İslâm öncesi cehalet döneminde yaşadıklarını görürüz.                   Ve yine yeryüzüne gelmiş geçmiş insanların en mutlu, en medeni, en huzurlu günlerini de; İslâmın gelişiyle şeref kazanan Asr-ı Saadet’te görüyoruz.                                                           Bu, taban tabana zıt olan yaşam biçimleri, aynı çağda meydana geliyor. 23 Senelik bir zaman dilimi, eşkıyaları sahabeye çeviriyor. Puta tapanlar, tapındıkları putlarını ayaklarıyla çiğniyor. Kendi öz kızlarını diri diri toprağa gömenler ise İslâmla tanıştıktan sonra artık gerçek kadın haklarını ve gerçek insan haklarını evrensel boyuta taşıyarak tüm dünyaya yayıyorlar. Öldürdükleri insan sayısıyla gurur duyanlar; artık insan yaşatmaya ve insanlığı yaşatmaya seferber oluyorlar.                                Risaletin 23 senelik zaman diliminde, nice nice azgın insanların kimisi ufacık bir tavsiye ile kimisi bir kaç günlük tebliğ ile kimileri de bir kaç senelik bekleyişle eski cehalet yaşantılarını terk edip gerçek medeniyetin kapısından giriyor, daha önce körü körüne uğruna can verdikleri şeylerini bu sefer nefretlerinin sembolü haline getiriyorlar.                                                                      Cehalet devrindeki insanlar, kapkara düşünceleriyle kapkara bir hayat yaşıyorlardı. Çünkü Kur'an ve İslâmla tanışmıyorlardı.                                                                                     Bugünün insanlarından bazıları, Kur'an ve İslâmla tanıştıkları halde; maalesef cehalet devrinden daha kötü bir durumda yaşıyorlar.                                                                    

Cahili adet bir seferde olup biten bir hareket değildir.                                                                                                   Hz. Resulullah salallahu aleyhi vesellemin Medineli Müslümanlardan, kutladıkları bayramlarını terk etmelerini isterken, onlara bu bayramlardan daha güzel bayramları Allah’ın kendilerine hediye ettiğini ifade etmesinden sonra cahiliyeden kalma cahiliyenin bayramlarını terk etmelerini istemiştir.  Yetkili ve etkili tüm Müslümanların toplum arasına yerleşmiş ve kitleye tabi olma duygusu ile cahili adetin arkasına vermiş bilinçsiz Müslümanlar için İslami bayram ve kutlamaları daha cazip hale getirmeleri gerekmektedir ki, cahiliyenin bayramlarına tevessül bile etmesinler.                                                                   Peygamber Efendimiz (asm) buyurmuştur ki: “Kim benden sonra terk edilmiş bir sünnetimi diriltirse onunla amel eden herkesin ecri kadar o kimseye -onların sevabından hiçbir şey eksiltilmeden- sevap verilir. Kim de Allah’ın ve Resûlü’nün rızâsına uygun düşmeyen bir kötü bid’at icat ederse, onunla amel eden insanların günahları kadar o kişiye -onların günahlarından hiçbir şey eksiltilmeden- günah yükletilir.”Tirmizî, İlim, 2817 Peygamber Efendimiz (asm) bir diğer hadislerinde: “Her bid’at dalâlettir. Her dalâlet ateştedir.” Beyhâkî, Sünen, 3/213, 214 Buyurmuştur.                                                                                         Bid’ate lüzum yoktur. Çünkü sünnet vardır, sünnet boşluk bırakmamıştır, tüm yeni durumları da sünnet zaptetmiştir. Çünkü bu din eksik bırakılmamış, tamamlanmıştır. Zaten eksik bırakılmış olsaydı, yine beşer aklıyla değil, vahiyle tamamlanacaktı. Vahiy bu dini tamamladığına göre, beşer aklına yeni icatla ilgili bir mesele bırakılmamıştır.

---

Dünyanın en zengin insanlarına, en şöhretli sanatçılarına ve artistlerine, en popüler futbolcularına bakınız, elde ettikleri modern yaşam ve lüks hayat onları mutlu edememiştir, bu kimseler fıtratlarına yatkın hayatı bulamadıkları için arayışlara girerek ya İslam’ı seçerler ya hayatlarına son verirler.       Biz sahip olduğumuz kutsallarımızı koruduğumuz oranda korunur, korumadığımız orada da şerre ulaşırız. Sahip olduklarımız, İslami değerlerse cennete gireriz, cahili değerlerse de cehenneme düşeriz. Cahillik, utanılacak durum değildir utanılacak olan cahil kalmaktır, ilme doğru değişmemektir.

Cahil hadisler

*"Oruç bir kalkandır; sakın bir kimse oruçluyken cahillik edip de kem söz söylemesin. Birisi sataşır veya kötü söz söyleyecek olursa 'ben oruçluyum, ben oruçluyum' desin." (Buhârî, Savm, 2, 9)

  Cahil hikmetli sözler

İnsan Cahil Olduğu Şeyin Düşmanıdır. [Hz. Ali]

Yalnızlık, cahil kişilerle oturmaktan daha hayırlıdır.Hz. Ömer {r.a}

Cahil olanların merhameti ve lütfu azdır. Mevlana

"Cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır." Mevlana

Cahillerle tartışmayın çünkü ben hiç yenemedim - Gazali

Cahil adam meyve vermeyen ağaca benzer

Cahile söz anlatmaktansa,deveye hendek atlatmak iyidir.

Cahilin dostluğundan alimin düşmanlığı yeğdir.

Cahil ile sohbet etmek güçtür bilene ; Çünkü cahil ne gelirse söyler diline.

Cahil insan kendinin bile düşmanı iken, başkasına dost olması nasıl beklenir.

Ne kadar okursan oku:bilgine yakışır şekilde davranmadığın sürece,cahilsin demektir.

Her kişinin dostu aklıdır; düşmanı da cehaletidir.

Cahil kimsenin yanında kitap gibi sessiz ol. MEVLANA

Her şey insanoğluna feda iken insanoğlu ise kendine cefa olmuştur. Şems-i Tebrizi

  Cemaat

   Müslümanların Allah yolunda birlik sağlamaları farz-ı ayındır. Bu birlik, güzel kulluk ve takva için olmalıdır. Tevhid inancı bunu ister. Yüce Rabbimiz hepimize özel ve şerefli bir görev vermiştir. Bu görev, Yüce Allah’ın adını duyurmak, dinini yaymak, ilahî emir vehükümleri yaşamak ve bu yolda var gücüyle gayret göstermektir. Şu kâinatta var oluşumuzun asıl gayesi budur.

Dört şey her Müslüman’da bulunmalıdır. Onlar olmadan dinin hakkıyla yaşanması ve temsil edilmesi mümkün değildir. Bunlar, sağlam iman, doğru ilim, güzel ahlak ve cemaat terbiyesidir. Bunların içinden hangisi göz ardı edilse işin sonu hayra çıkmaz.

Namazı tam kılın, zekâtı hakkıyla verin, rükû edenlerle beraber rükû edin.Bakara 2/43 Cemaat, Arapça kökenli bir kelime olup, Türkçe olarak topluluk anlamı taşımaktadır. Dinde ise cemaat ibadet etmek maksadıyla bir araya gelen topluluğa denmektedir.                                      Bu cemaatin ana özelliği, aynı Din’e, yani Tevhid Dinine inanmaları, aynı kıbleye yönelmeleridir. Dünyanın neresinde yaşarlarsa yaşasınlar, bütün müslümanlar İslâm cemaatinin birer üyesidirler.      İslâm cemaatinin en küçük örneği, müslümanların namazda bir araya gelmeleridir. Mü’minler, tıpkı namazda olduğu gibi toplum hayatında de birbirlerinin yanındadırlar.                             Müslümanlar namazda niçin bir araya geldiklerinin şuurunda oldukları gibi, müslümanlarla niçin bir arada olmaları gerektiğinin de farkındadırlar. Onların cemaat oluşu bilinçli bir tercihtir. Onların aralarındaki bağ iman bağıdır; soy, hemşehrilik, ırk, kabile, hizib, ya da vatandaşlık, hele hele çıkar beraberliği hiç değildir. Müslümanlar, yaşadıkları yerlerde azınlık ta olsalar cemaat olmaya çalışmalılar. Bunu yapmazlarsa ve cemaat şuurunu diri tutmazlarsa; cemaat olmanın avantajlarını ve nimetlerini kaçırırlar. ‘Cemaat’, yani şuursuz, sıradan sürü haline gelirler. Sürüleri güden çobanlar de her zaman bulunur.

  İslâm dini, müslümanların cemâat halinde yaşamalarına; her hususta birbirlerini destekleyen ve birbirlerine yardımcı olan bir toplum olmalarına önem vermiştir.                                              Kur’an asırlar öncesinden Müslümanları şöyle uyarmaktadır.Dinlerini paramparça eden,her gurubun kendi sahip olduğu ile övündüğü kimseler gibi olmayın.Rum 30/32                                            Allah'ın birliği ve toplumun bütünlüğü inancı etrafında toplanmayı en mühim gaye sayan İslâm dininde, "cemâat" denilince: inançta olduğu gibi, dünya işlerinde de bir araya gelip yardımlaşarak yaşayan samîmî ve ihlâslı müslümanların teşkil ettiği birlik akla gelir.                                     *Kur'an-ı Kerîm de, Müminler kardeştirler.Öyleyse (dargın olan) kardeşlerinizin arasını düzeltin.Allah’tan korkun ki size merhamet edilsin.Hucurat 49/10 Allah'ın birliği ve toplumun bütünlüğü inancı etrafında toplanmayı en mühim gaye sayan İslâm dininde, "cemâat" denilince: inançta olduğu gibi, dünya işlerinde de bir araya gelip yardımlaşarak yaşayan samîmî ve ihlâslı müslümanların teşkil ettiği birlik akla gelir.                                                                                                       *Allah Resûlü, mü’minlerin birbirleri karşısındaki durumlarını, tuğlaları birbirine kenetlenmiş sağlam bir binaya benzetmiştir ki, (Buharî, salât, 88) böyle bir toplumun vücut bulmasında, baştaki âyet-i kerimede yer alan anne-baba hakkının gözetilmesi, akrabalık bağlarının güçlendirilmesi, düşkünlere sahip çıkılması ve komşuluk hukukuna riayet edilmesi gibi hususlar önem arz etmektedir.                                                                                                           *Demek karınca ve arı gibi toplulukları dahi başsız bırakmayan Allah, insanların da başsız olmasını murad etmez. Âlemdeki düzen her topluluğun başında bir idareci bulunmasını gerektiriyor.     *Kuşlar sürüler halinde bir arada hareket eder ve enerjiden tasarruf amacıyla V şeklinde uçarlar. Böylece en öndeki kuşlar, havanın kendilerine karşı oluşturduğu direnci arkadan gelen kuşlar için daha aza indirirler. Bu mucizevi uçuştaki sürüden, "bir kenarda yalnız da uçarım" diyerek ayrılan kuşun enerjisi kalmaz, yoluna devam edemez. Müminlerin birlikteliği de Kur'an ahlakından kaynak bulur ve ondan güç alır. Vicdanlı insanların birlikte olması çok önemlidir. Ayrı ayrı hareket etmek ise yanılgıdır; çünkü biliriz, sürüden ayrılanı kurt kapar. Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Şeytan, koyunun kurdu gibi insanoğlunun kurdudur. Sürüden ayrılan ve uzaklaşan koyunu kurt nasıl kaparsa, şeytan da cemaatten uzaklaşan insanı öyle kapar. Onun için tenha yollardan (ayrılıktan) uzak durun. Cemaatten, topluluktan ve mescitlerden ayrılmayın!”(Ahmed b. Hanbel) buyuruyor.                                                                                         Bu nedenle müminler birlikte olmalıdırlar; birbirlerine muhtaçtırlar. Her mümine bir mümin lazımdır Allah’ı hatırlatması için. Peygamberimiz(sav)'in buyurduğu gibi; "Gördüğünüzde sizlere Allahü teâlâyı hatırlatan, konuşması ilminizi artıran, ilmi ahireti düşünmenize yarayanla beraber olun!" [Ebu Ya’la]                                                                                                             *Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve doğrularla beraber olun.Tevbe 9/119 Eğer dünyada devlete gitmek istiyorsanız sadıklarla beraber olacaksınız. Ahirette cennete gitmek istiyorsanız sadıklarla beraber olacaksınız. Sadık, bir Allah'ın kitabını tasdik eden adam ki, o kitap doğrultusunda hareket eden adam sözleri ve davranışlarıyla dosdoğru adam. Yani doğruluğun ölçüsü Kur'anla olacaktır.                                                                                                                       *Sizi yaratan O'dur. Böyle iken kiminiz kâfir, kiminiz mümindir. Kur'an, Tegabün Suresi,64/2 ayeti ile dünyada insanların iki grup olduğunu haber verir: Müminler ve kafirler. O halde her insan ya mümin ya da kafirdir.                                                         Dünya ve ahirette aynı özelliklerdeki kimseler bir aradadırlar. Ahirette nasıl cennet ehli cennette, cehennem ehli de cehennemde bir arada ise dünyada da iyiler birlikte, kötüler ve kötülüğü örgütleyenler de birliktedirler. O halde müminler birarada olmalıdırlar.                                          *Bela müminlerin üzerine yağar; yağmur gibi yağar ama akar gider. Eğer sağanak yağarsa biraz nem kalır ancak güneş çıktığında o da kurur. Çünkü müminler birbirlerine güneş etkisi yaparlar. Müminler arasında herhangi bir rekabet yaşanmamalıdır. Tek bir bedende, birbirleriyle uyum içindeki organlar gibi, her mümin bir diğerinin yardımcısı ve destekçisi olmalıdır. Yapılan işler sonucu Allah’ın verdiği başarı da bu ortak çalışmanın sonucunda gerçekleşir. “Hayırlarda yarış” Rahmani bir yarıştır. Bu yarışta kıskançlık ve rekabet gibi duygulara yer yoktur.                                                                  *Nu’man b. Beşir radiyallahu anh’ den Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem'in şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Mü’minler bir tek adam gibidirler. Başı ağrısa bütün vücudu ağrır, gözü ağrısa bütün vücudu ağrır." (Müslim, Ahmed, Ebu Naim-Hılye’de) Baş ve göz çok hassas bölgelerdir. O yüzden hadiste bu organlar belirtilmiştir.                                                                                                                                                                                                        *Ebu Musa Abdullah b. Kays El Eşari (r.a)’den Rasulullah (s.a.s) ‘in: «Mü’minler bir duvarı oluşturan bölümler gibidir.Birbirini sımsıkı tutarlar» buyurduğu ve bunu söylerken parmaklarını birbirine geçirip kenetlediği rivayet olunur.(Buhari)                                     Cemaatle Namaz Kılmanın Fazileti

*Kıyamet günü arşialanın gölgesinde istirahat edeceklerden biri de; camilere gönül veren, cemaate devam eden müslümanlardır, buyurarak cemaatin önemini belirtmiştir. Riyazü's-Salihîn. C.1.M.377

İslâm dini birlik ve beraberliğe büyük önem vermiştir. Günde beş vakit namazın bir arada eda edilmesinin teşvik edilmesi, haftada bir cuma namazının ve senede iki kez olan bayram namazlarının topluca kılınmasının gerekli görülmesi,müminlerin görüşüp halleşmelerine, birbirleriyle yardımlaşmalarına vesile olmak gibi bir anlam taşımaktadır.                                                          "Ve sen içlerinde olup da onlara namaz kıldıracak olursan, onlardan bir bölümü seninle birlikte namaza dursun, silâhlarını da yanlarına alsınlar" (en-Nisâ 4/102) âyetinde Allah Teâlâ cihad sırasında korkulu anlarda bile cemaatle namaz kılmayı söz konusu etmektedir. Korkulu anlarda cemaatle namaz kılmanın teşvik edilmesi, normal zamanlarda cemaate riayet edilmesinin daha öncelikli ve önemli olduğunu da belirtmiş olmaktadır. Savaş durumunda namazın, normal kılınış biçiminin dışında farklı bir şekilde kılınması, cemaatin önemi ve güvenlik gibi sebeplerle açıklanabileceği gibi, bunda sahâbenin Peygamber'le birlikte namaz kılma iştiyakının da rolü bulunmaktadır. İnsanlar Hz. Peygamber'in arkasında, iki ayrı grup halinde nöbetleşe namaz kılınca, hem cephe terkedilmemiş, hem de herkes Hz. Peygamber'in arkasında namaz kılmış olmakta ve bu suretle Hz. Peygamber'in belli bir grupla namaz kıldığı takdirde ortaya çıkması muhtemel olan yanlış anlamanın önüne geçilmiş olmaktadır.                                                                                            Hz. Peygamber cemaatle namazı teşvik sadedinde cemaatle kılınan namaz��n, tek başına kılınan namazdan yirmi yedi veya yirmi beş derece daha faziletli olduğunu belirtmiştir (Buhârî, "Ezân", 30; Müslim, "Mesâcid", 42). Kendisi de hayatı boyunca cemaate namaz kıldırmış, hastalandığında ise cemaate katılarak Ebû Bekir'in arkasında namaz kılmıştır. Cemaatle namaz, içerdiği dayanışma ve yardımlaşma anlamı nedeniyle İslâm'ın bir şiarı ve sembolü haline gelmiştir ve vazgeçilmez bir uygulama olarak öylece devam etmiştir.                                                                                   Cuma namazı dışında en kuvvetli cemaat, sabah namazının cemaati, sonra yatsı namazının cemaati, sonra ikindi namazının cemaatidir. Ebû Hüreyre'den rivayet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: "İnsanlar ilk safın sevabını bilselerdi, ön safta durabilmek için kura çekmekten başka yol bulamazlardı. Namazı ilk vaktinde kılmanın sevabını bilselerdi bunun için yarışırlardı. Yatsı namazı ile sabah namazının faziletini bilselerdi, emekleyerek de olsa bu namazları cemaatle kılmaya gelirlerdi" (Buhârî, "Ezân", 9, 32; Müslim, "Salât", 129, 131). Bir başka hadiste de "Kim yatsı namazını cemaatle kılarsa, gece yarısına kadar namaz kılmış sevabını alır. Sabah namazını da cemaatle kılarsa bütün geceyi namaz kılarak geçirmiş gibi sevap alır" (Buhârî, "Ezân", 34; Müslim, "Mesâcid", 260) buyurmuşlardır. Safların en faziletlisi en ön saftır. Bu fazilet imama yakınlık derecesindedir. Fakat imama en yakın duran kişiler imamlığa ehil olan kişiler olmalı ki imamın abdesti bozulduğunda, hemen birini yerine geçirebilsin.

Cemaatle Namazın Hükmü Cemaat fazileti her ne kadar bir kişiyle de olabilir ve hâne halkıyla dahi cemaatle namaz kılınabilirse de bu, camiye çıkmanın ve daha kalabalık bir cemaatte bulunmanın sevabına denk olmaz. Farz namazların cami ve mescitlerde cemaatle kılınışı İslâm dininin bir sembolü ve şiarı olduğu için bunun terk ve tatil edilmesi asla câiz görülemez.                                                                                     *Hz. Peygamber, cemaatin iki kişiden meydana gelebileceğini ifade etmişti [Buhârî, "Ezan", 35; Nesâî, "İmamet", 43-45].                                                                                                              *Hz. Peygamber "Üç kişi bir köyde veya sahrada bulunur ve cemaatle namaz kılınmazsa, şeytan onlara hâkim olur. Öyleyse cemaatten ayrılma. Çünkü kurt ancak sürüden ayrılan koyunu yer" buyurmaktadır (Ebû Dâvûd, "Salât", 47).

Cuma namazının sahih olması için cemaatin şart olduğu konusunda bütün bilginler ittifak etmekle birlikte, gerekli görülen asgari sayının kaç olduğu hususunda farklı görüşler belirtmişlerdir.                Cuma namazının kılınabilmesi için, İmam Ebu Hanife ve İmam Muhammed’e göre, imamın dışında en az üç, Ebu Yusuf’a göre ise, iki kişinin bulunması gerekir (İbnü’l-Hümam, Fethu’l-Kadir, II/31). Şafii ve Hanbeli mezheplerine göre, en az kırk kişi bulunmalıdır (Nevevi, el-Mecmu’, IV, 353; İbn Kudame, Muğni, II, 171, 217).                                                                                                   Maliki mezhebine göre ise on iki kişinin bulunması şarttır (Huraşi, Şerhu Muhtasari Halil, II, 76-77).

CemaatleSohbet:

*“Yedi sınıf kimse var ki, Allah onları kendi gölgesinden başka gölge bulunmayan o günde, gölgesi altında gölgelendirecektir. Bunlardan birisi de: Birbirlerini Allah için seven, yan yana gelişleri ve ayrılışları Allah için olan kimselerdir…” Buhari: 2.C.693. s - Tirmizi: 4.C.2500.n

*Ebû Hüreyre radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Sevgili Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Bir cemaat ALLAH’ın evlerinden bir evde toplanır, ALLAH’ın kitabını okur ve aralarında müzakere ederlerse, üzerlerine sekînet iner, onları rahmet kaplar ve melekler etraflarını kuşatır. ALLAH Teâlâ da o kimseleri kendi nezdinde bulunanların arasında anar.” [Müslim, Zikr 38. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Vitr 14; Tirmizî, Kırâat 12; İbni Mâce, Mukaddime 17.]     

Hadisten Öğrendiklerimiz                                                                                                           1. Cami, mescid,medrese ve evlerde bir araya gelerek Kur’an okumak ve müzakere etmek en büyük faziletlerdendir.                                                                                                                                   2. Kur’an’ın ilmine, akâidine, fıkhî ahkâmına, âdâb ve ahlâkına dair bilgiler edinmek, hangi alanda yetişirse yetişsin bir müslümanın ilminin temeli olmalıdır.                                                                    3. Kur’an’ın okunduğu ve ilminin öğrenildiği yerlere sekînet iner, orayı rahmet kaplar ve melekler kuşatır.                                                                                                                                                  4. Allah Teâlâ kitabını okuyup ona değer veren ve müzakere eden kullarını semada melekler arasında anar ve mertebelerini yüceltir                                                                                                                 Peygamber Efendimiz (asm) şöyle buyurur: “Bir topluluk Allah’ı anmak üzere toplanırsa, dağıldıklarında onlara, “Günahlarınız bağışlanmış olarak kalkınız!” denilir.” Câmiü’s-Sağîr, 4/1465. “Rablerinin rızâsını isteyerek sabah akşam O’na yalvaranları kovma!”buyurmaktadır [En’âm sûresi (6), 52].                                                                                                    

Cemaatle Yolculuk:         

İnsanlar yalnız başına yolculuk yapmanın ne kadar sakıncalı olduğunu bir bilselerdi hiçbir binek sahibi gece yolculuğuna yalnız çıkmazdı. (Buhari)                                                                                              Ebû Saîd ve Ebû Hüreyre radıyallahu anhümâ’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Üç kişi yolculuğa çıkarlarsa, aralarından birini başkan seçsinler!” (Ebû Dâvûd, Cihâd 80.)

Hayatın her cephesinde cemaat olmaya bakmak gerekir ki, küçük cemaatlerden en büyük İslam cemaati oluşabilsin. (Abdullah Parlıyan, Açıklamalı Tam Riyazu’s-Salihin Tercümesi: 286.)

“Dünyanın ücra bir köşesinde de olsa, üç kişinin, içlerinden birini kendilerine emir (idareci) tayin etmeden yaşamaları doğru olmaz” (Ahmed İbni Hanbel, Müsned, II, 177)

Dünyanın ücra bir köşesindeki üç kişiye bile Resulullah asm. Başınıza bir idareci seçin diyorsa yüzbinlerce talebenin başsız ve idarecisiz kalması savunulabilir mi? Eğer bu savunulsa Hz. Peygamber asm.ın bu emrine muhalefet edilmiş olmaz mı?!

Peygamberimiz (sav) buyuruyor ki: Cemaat rahmettir, tefrika (ayrılık çıkarma) ise azaptır. bk. Ahmed bin Hanbel, 4/145                          Yüce Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de “Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın...” (Al-i İmran, 3/103) diyor. Kardeşliğin, birlik olmanın, beraber olmanın nasıl bir nimet olduğunu yaşayanlar bilir. Bu nimeti elimizden kaçırmamak için çok dikkatli ve hassas olmalıyız. İnşallah böylece rahmetin oluk oluk aktığı meclislerimiz ve o meclislerden istifademiz çoğalır.                                                              *Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir. (Al-i İmran,3/104)                                                                                                                                  Müfessirler, bu ayetin emri uyarınca, müslümanlar içinde, iyiliği emreden, kötülükten alıkoyan bir içtimai kontrol müessesenin bulunmasının farz-ı kifaye olduğunu belirtmişler; ancak, bu görevi üstlenen kişilerde, görevin iyi ve hakkaniyete uygun olarak yerine getirilmesini mümkün kılacak bazı şartların bulunması gerektiğine de işaret etmişlerdir.                                                          "Allah'a yemin ederim ki, Cenab-ı Hakkın senin aracılığınla bir tek kişiyi hidayete kavuşturması, en kıymetli dünya malından, kırmızı develere sahip olmaktan daha iyidir." [Buhari, Müslim]                                                                                                                               İnsanlar ölünce amel defterleri kapanır.Fakat iyi veya kötü işte önderlik edenlerin amel defterleri kapanmaz.                                                                                                       (Dinimizde iyi bir çığır açana, bunun sevabı ile bununla amel edenlerin sevabı verilir, o çığırda [o yolda] gidenlerin sevabından da hiçbir şey eksilmez. Dinimizde kötü bir çığır açana da, bunun günahı ile, bununla amel edenlerin günahı verilir, o kötü yolda gidenlerin günahından da hiçbir şey eksilmez.) [Müslim]                                                                                              "İnsanların en hayırlısı insanlara faydalı olandır.Buhari,Mağazi,35 

Bir de, bu hizmetleri yapmamıza vesile olacak, hizmetlerimizi koruyacak alt yapı manasındaki hizmetler vardır. Bunlar vesile hizmetlerdir. Mesela; bina tutmak, inşaat yapmak, içini tefriş etmek, organize hizmetlerle meşgul olmak, bu hususta kitaplar bastırmak v.s. gibi hizmetlerde vesile hizmetlerdir.

Vesile hizmet yapanların, maksat hizmet yapanlara göre sevabı fazla, mes’uliyeti azdır. Sevabı fazladır, çünkü hem vesile hizmet sevabı alıyor, hem de, maksat hizmet yapmaya sebebiyet verdiği için, sebep olmanın sevabını da kazanıyor. Maksat hizmet yapanların vesile hizmet yapanlara göre sevabı az, mesuliyeti fazladır.

(Ev almadan önce komşu, yola çıkmadan önce arkadaş edinin! Yolculuktan önce de azık tedarikine çalışın!) [Taberani] (Ahiret yolcusunun azığı doğru iman ve arkadaşı da salih ise ne mutlu ona)

---

Kuran-ı Kerim de şöyle ifade edilmiştir: “Allah’a ibadet edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana babaya, akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yakın arkadaşa, yolcuya, elinizin altında bulunanlara iyi davranın; Allah, kendini beğenen ve daima böbürlenip duran kimseleri sevmez.” (Nisâ, 4/36)buyurmaktadır.

Cemaat hikmetli sözler

İbadetlerin en üstünü müslümanlara din ilmi öğretmektir.                                       *İbadetine sık devam edenlerde, seyrek devam eden veya hiç etmeyenlere oranla gözle görünür oranda daha az hastalıkla karşılaşılıyor.                                                                                     *Ehl-i sünnet ve’l-cemaat çizgisinden ayrılmak cennete götüren yolu terk edip, cehenneme yönelmektir.                                                                                                                          *Hz. Hanzele r.a., Rasulullah s.a.v. Efendimiz'e, “Ya Rasulallah, yanında bulunduğumuz zaman bize cennet ve cehennemden bahsediyorsun, bunları gözümüzle görüyor gibi oluyoruz. Huzurundan ayrıldıktan sonra, eş, dost ve evlatlarımızla uğraşıyor ve bunların çoğunu unutuyoruz.” demiş, Hz. Rasulullah s.a.v. de şöyle cevap vermiştir: “Vallahi buradaki halinizi muhafaza etseniz, melekler gelir, yataklarınızda iken ve yolda yürürken sizinle musafaha ederlerdi. Fakat ey Hanzele, bu duygular zaman zaman olur.” (Müslim) 

*Sohbet, müslümanların kalplerinin birbirine bağlanıp, feyzden, rahmetten faydalanmaları için önemli bir usüldür. Bu nedenle, hem sohbet edenlerin, hem dinleyenlerin, edebine, adabına riayet ederek, sohbetin kıymetini korumaları gerekir.  Hakkı, hakikati yaşayıp yaşatmalı, söze hayat vermelidir. Bunun dışındaki her söz kuru bir laftır.

Cennet

Cenneti kazanmak bir bedel ister

Her nimetin bedeli olduğu gibi cenneti kazanmanın da bir bedeli vardır. Talip olduğunuz şey çok pahalı olduğu için bunun biraz sıkıntısı olacaktır.

Cennet, Allah‟ın mümin kulları için hazırladığı ve akla hayale gelmeyen çeşit çeşit nimetlerle donattığı ebedî mutluluk ve huzur yurdudur. Cenab-ı Hak, dünya imtihanında başarılı olan, fani dünyaya aldanmayıp kul olduğu bilinciyle temiz bir hayat yaşayan insanları cennetiyle ödüllendirecek, yapılan hiçbir iyiliği karşılıksız bırakmayacaktır.                                                                                                     *Rabbimiz Kur‟an‟da şöyle buyurarak insanları cennete davet etmektedir. “(Ey insanlar!) Rabbinizin affına ve Allah‟a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan, genişliği gökler ve yerler kadar olan cennetini kazanmaya koşunuz!”  Al-İmran 3/133  

Mü’mine yakışan, büyük hedeflere sür’atle yönelmektir. İyilik yarışı, en büyük yarıştır. Bu yarış cennetle sonuçlanır. Böyle bir yarıştan geri kalmak olur mu? Herkes kendi imkânı ölçüsünde, kendi alanında ama mutlaka bu yarışta yerini almalıdır.

Bütün insanlık Hz. Adem'in çizgisinden itibaren kıyamete kadar gelecek olanlar da.Allah'ın rahmeti ve cennetini kazanmak üzere bir yarışa sokulmuşlardır.

Herkes koşuyor. Şu anda dünyada … milyar insanın hepsi koşmaktadır. Fakat kimisi sahanın dışında koşuyor, kimisi de sahanın içerisinde koşuyor. "Efendim ben çizginin dışında koşarım ama yine koşarım." diyor bazıları. Yani "İslâm'ın, dışında ben yaşarım. Ama dürüst yaşa­rım." diyorlar.

Bütün yarışmalarda aynı düdükle hareket eden, aynı çizgiden hare­ket eden ve aynı yoldan koşanlar derece alırlar. Oysa çizginin dışında koşanlar, düdüğe riayet etmeyenler, aynı çizgiden başlamıyanlar ne kadar süratli olurlarsa olsunlar, onlara itibar edilmez.

Faydalı işler ve hizmetlerde gözü açık davranmak, fırsatları anında değerlendirmek.İyilik yapmayı, faydalı iş görmeyi nefis ve şeytan istemez, bu onlara çok ağır gelir. Onun için de bu tür işlerin daima tehir edilmesini isterler. Oysa gelecek günlerin neler getireceği hiç belli olmaz.

Kötüler ve kötülükler, ancak iyiler ve iyilikleri çoğaltmak ve desteklemek suretiyle önlenebilir.

Yarışı kazananlar

Cennete kimler koşar.Öncelikle peygamberler.Ya sonra. Sahabiler, yani Peygamberimizin arkadaşları…Ondan sonra da diğer inananlar…

“Ümmetimin en hayırlıları benim sahabelerimdir. Sonra onları takip edenler, daha sonra onları takip edenlerdir.” (Tirmizî, Menakib: 58)

Aşere-i Mübeşşere; henüz hayatta iken Hz. Peygamber (sav) tarafından cennetlik oldukları kendilerine müjdelenen on sahâbî anlamına gelmektedir. Cennetle müjdelenen sahabeler, Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Talha bin Ubeydullah, Zübeyr bin Avvam, Abdurrahman bin Avf, Sa'd bin Ebî Vakkas, Ebu Ubeyde bin Cerrah ve Saîd bin Zeyd'dir.Tirmizi, Hanbeli

Hz. Muhammed s.a.v. bu on sahabe için "ensarî" (yardımcılarım) ifadesini kullanmıştır.

Aşere-i Mübeşşere’nin ortak özellikleri;

1-Hepsi ilk Müslümanlardandır.

2-Bedir Savaşı'na katılmışlar ve inandıkları din uğruna en yakın akrabalarıyla savaşmışlardır.

3-Bir siyer nakline göre de; İslâm'ı ve İslâm peygamberini sonuna kadar koruyacaklarına dair Hudeybiye gününde söz vermişlerdir.

Aşere-i Mübeşşere dışında da farklı zamanlarda cennetle müjdelenen sahabeler vardır. Ancak Müslümanlar gözünde içlerinde büyük sahabelerin isimlerinin geçtiği Aşere-i Mübeşşere’nin hususi bir yeri vardır.

Hangimiz cenneti istemeyiz? Elbette hepimiz isteriz. İşte önümüzde Peygamberimize uyanlar, yaptıkları hizmetler ve daha ahirete gitmeden dünyadayken aldıkları cennet müjdesi… Buyurun, cennet önümüzde ve start verildi. Koşun cennete, uçun cennete, girin cennete! Kalın cennette, yaşayın cennette!

  *“Allah kullarını “Darü’s-Selam”a / Cennet’e davet ediyor” (Yunus,10/25)

Bu dünyaya baktığımızda karada yürüseniz tehlike var.Denize girseniz tehlikesi var, havada uçsanız tehlikesi var.Yeryüzünde yaşasanız hastalık kapma, mikrop kapma,ölme tehlikesi var. Hele hele ihtiyarlığa mani olamama hali var. Hani insan genç olarak hayatının devam etmek ister.Ama hiç mani olamıyor. Simsiyah saçlarının beyazlaşmasını istemez ama hiç farkına varmaz.İhtiyarlığımızı veren, gençliğimizi alan çeşitli hastalıklara müptela kılan ve bir günde öbür dünyaya götüren Allah

(c.c.) Selam ülkesi ne davet ediyor. Orasıda cennettir. Yani selam ülkesi demek ihtiyarlığın olmadığı, fakirliğin bulunmadığı, yandırıcı sıcağın, dondurucu soğuğun olmadığı,gönüllerin istediği her şeyin bulunduğu bir cennet.İhtiyarlık yok, hastalık yok, insanı üzücü,hiç bir şey yok, insanları rahatsız eden hiç birşey yok.Ama insanoğlunun gönlünün arzu ettiği herşey var. Onun için (Darüs Selam) yani insanoğlunun hoşlanmadığı şeylerden beri olan bir yurda Allah (c.c.) insanları davet ediyor.Peygamber efendimiz (s.a.v.) bunu şöyle ifade etmiş bize "Hani bir devlet başkanı ülkesinde bir bina inşa eder ve o şehrin insanlarını o binada yemeğe davet etmek için elçi gönderir.Oraya gelenlerden hoşlanır, onları sever. Davetine icabet edip katılmayanları da o sevmez. İşte Allah (c.c.) bu İslam yurdunda, yani müslümanların yaşadığı ülkeye,cennet evine Allah (c.c.) davet ediyor.(Ibni Ceriri Taberi) Davetine aracı olarak peygamberlerini göndermiş.Peygamber (s.a.v.) geliyor diyor ki: "Ey insanlar Allah sizi cennet yurduna davet ediyor." Orada hastalık, ihtiyarlık,ölüm, üzülmek, dert, keder, fakirlik, zillet, hiçbir şey yok.Oraya sizi davet ediyor. O davete icabet eden, İslama giren,islamca yaşayan insanlardan Allah (c.c.) razı oluyor.Girmeyenlerden ise razı olmuyor.Günümüzde Cumhurbaşkanının davetine katılmayı ayrıcalık kabul edenler var. Cumhurbaşkanlarını,kıralları,yaratan Allahın daveti var,bu davete icabet ediniz.

1851[41] Mahmut Toptaş, Kur’an-ı Kerim Şifa Tefsiri, Cantaş Yayınları: 3/452-453.

*Bilelim ki "sin", "lâm" ve "mim" den oluşan, "slm" kökünden gelen bu kelimeler, Kur'ân-ı Kerim'de en çok mânâlandırıldığı şekliyle "teslim"i ihata eder. Onun için Allahû Tealâ'nın selâm yurduna davet etmesi aslında teslim yurduna davet etmesidir. 

Allah dostlarından birinin dediği gibi, “Mevlâ Teâlâ öyle cömerttir ki, kullarını cennet sofralarına davet ederken, bu daveti reddeden veya gelmekte gevşeklik gösterenleri azapla korkutur ki; ihmal etmesinler, mutlaka gelmeye özen göstersinler…” 

Eli Boş Gidilmez Gidilen Yere 

Cennetin kapıları açılıyor, salih amel sahibi müminler her kapıdan davet ediliyor. Namaz kapısı, oruç kapısı, sadaka kapısı, cihad kapısı… Her birinde teşrifatçılar dizilmiş, ihlâslı amel sahiplerini davet ediyor.

Oku Beni Ey Kur’an! İşin doğrusu Kur'an-ı Kerim bize sesleniyor ama biz oynadığımız dünya hayatı oyununa öyle bir dalmışız ki, onu duymuyor veya tam manasıyla anlamıyoruz.

İslam davetçisinin birçok ödül ile mükâfatlandırılacağı kesindir.                                   Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve selem buyurur ki: “İnsanları doğru yola çağıran kimseye, kendisine uyanların sevabı gibi sevap verilir. Ona uyanların sevaplarından da hiçbir şey eksilmez.” Müslim, İlim 16.           Subhanallah! Ne büyük bir mükâfat! Ne büyük bir ödül! Siz bir insanı İslam’a kazandırdığınızda onun işlemiş olduğu tüm ameller hiçbir eksiltme olmaksızın size de verilecektir. Bu ne manaya gelmektedir?O, Allah için bir namaz kılsa sizin hanenize otomatikman “Bir namaz” sevabı yazılacaktır.Allah için oruç tutsa “Bir oruç” sevabı hemen sizin hesabınıza aktarılacaktır.Zekât verse, hacca gitse, cihad etse, yardım yapsa, zikretse, güzel söz söylese… Hiçbir noksanlık olmaksızın size bunların mükâfatından verilecektir.O da bir başkasına tebliğ yapsa tebliğ yaptığı insanın da elde ettiği sevaplar hiç eksiltme olmaksızın sizin hanenize aktarılacaktır.Ve bunun gibi daha nice mükemmel ameller. Müslüman kendisine yüklenen bu görevin eğer değer ve kıymetini bilmezse yapmış olduğu davette olumlu bir neticeye ulaşamaz.

Cenneti istemek dualarda

*(Namazı bitiren kimse, dua ederken “Allahümme ecirnî min-en-nâr ve edhılnil Cennete” demezse melekler, “Yazık şuna, Cehennemden korunmasını istemekten âciz kaldı,” Cennet de, “Yazık şuna Cenneti istemekten âciz oldu” der.)[Taberanî]

*(Allah’tan üç kere Cenneti isteyen kimseye, Cennet, “Yâ Rabbî bunu Cennete sok” diye dua eder. Kim de Cehennemden üç defa azatlık isterse, Cehennem de, “Allah’ım onu ateşten uzaklaştır” der.) [Nesaî]

Rabbim bizlere son nefesimize kadar cennet davetiyesi olan Kuran’a ve namaza iştirak edenlerden eylesin.

  Cennet hikmetli sözler

Sabır etmekle sonunda bir cefasına bin sefa karşılık cennet mükafat olmuştur.                              "Müminin dünyâya bakışı öyledir ki, dünyâdaki zevk ve sefâya bakar, arkasında Cehennem'i görür. Meşakkate, hizmete bakar, arkasında Cennet'i görür. Yâni müminin nazarı dünyâya takılmaz."

Hz. Yunus                                                                                                                                       Cennet Cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri İsteyene ver sen anı, bana seni gerek seni Yunus'dürür benim adım, gün geçtikçe artar odum İki cihanda maksudum, bana seni gerek seni Yunus

Böyle sözleri bir veli söylerse, o zaman tevil edilir. Yunus Emre bu sözleriyle, (Ben yalnız Cennete gitmek niyetiyle değil, sırf senin rızan için ibadet ediyorum) demek istiyor. Zaten her müminin de, Allah rızası için ibadet etmesi gerekir. Sadık kul, Cenab-ı Hakka hep (Senin rızan, senin rızan) der. Bunun için aşık Yunus da (Bana seni gerek seni) diyor.

Hiçbir Müslüman Cennet Cehennem için ibadet etmez. Allah için eder, O emrettiği için eder. Onun rızasına kavuşmak için eder. Onun sevdiklerini sever, Onun sevmediklerini sevmez. Mesela Müslümanları sever, kâfirleri sevmez.  Cenneti istemek Allah rızasına aykırı değildir. Allah’ı seven, Onunla buluşmayı ister. Buluşma yeri Cennettir. Cenneti isteyen, aslında Allahü teâlâ ile buluşmayı, Ona kavuşmayı istemektedir.

Hz. Mevlânâ                                                                                                                             Cenneti nasıl kendi ellerimizle yaparız. “Bir Müslüman secde yâhut rükû edince, onun secdesi ve rukûu âhiret âleminde cennet olur. Birinin ağzından Cenâb-ı Allah'ı övme, hamd ü senâ çıkınca, Cenâb-ı Hakk o hamdi, o övgüyü cennet kuşu yapar. Senin elinden sadaka ve zekât verilince, o sadaka ve zekât cennet bağı ve bahçesi olur. Senin sabır suyun, cennet ırmağı kesilir, cennette akan süt ırmağı da senin sevgindir, aşkındır. İbâdetten aldığın zevk, cennetteki bal ırmağıdır. Kendinden geçişin, mest oluşun da şarap ırmağıdır. Bu sebepler, yaptığın işlere benzemez. Fakat Allah bu sebeplerin yerine o eserleri nasıl getirdi? Bunu da kimse bilemez. Bu sebepler, dünyada iken nasıl senin fermânın, buyruğun ve irâden meydana gelmişse, cennetteki o dört ırmak da senin buyruğuna, irâdene uyacaktır. Dünyadaki güzel sıfatlar senin emrinde olduğu gibi, cennetteki ırmak¬lar da senin emrindedir. Cennetteki ağaçlar da, senin buyruğunu yerine getirirler. Çünkü o ağaçlar, senin dünyadaki iyi sıfatlarından, ahlâkından yeşerdiler, meyve verdiler. Bu güzel sıfatlar, bu dünyada senin buyruğun altında idiler. İyi huylarına, ibâdetlerine karşılık olarak verilen şeyler de, öteki dünyada, senin elinde olacaktır.”  İşte yaptıklarınıza karşılık size mirasçı kıldığımız CENNET! (Araf-43)

Cehennem

   Cehennem, Allahı ve Resulu’nü inkar eden, her türlü kötülüğü yapan insanların ilahi bir adalet ile cezalandırılacağı yerdir.                                                                                                           Kur'an-ı kerim'in yetmiş kadar Âyet-i kerime'sinde cehennem kelimesine yer verilmekte; kâfirlerin, münafıkların, zâlimlerin, Hakk ve hakikata boyun eğmeyenlerin çeşitli şekillerde azap görecekleri yer olarak tasvir edilmektedir.

"İnkâr Eden ve Âyetlerimizi Yalanlayanlara Gelince, Onlar Cehennem Halkıdırlar." (Mâide: 10)

"Ebedî Olarak İçinde Kalmak Üzere Girin Cehennemin Kapılarından! O Kendini Beğenmişlerin Yerleşip Kalacakları Yer Ne Kötüdür!" (Zümer: 72 - Mümin: 76)                                                                                                          Kişi ileride eziyet çekeceği için korkuyorsa, şu anda korkusundan ötürü eziyet çekmeye başlamış demektir.

Cehennem kafirlerin buluşma yeridir.                                                                         Şüphesiz ki onların hepsine vaad edilen yer cehennemdir.Hicr 15/43

Kimler cehenneme girecek                                                                                                                       İnsanı cehenneme sürükleyen nedenler                                                                                                         Allah Kur'an'da cennet ehlinin cehennem ehli ile konuşmalarını şöyle bildirir:                                              "Sizi şu yakıcı ateşe sokan nedir?" diye Müddessir 74/42 Onlar şöyle cevap verirler: Biz namaz kılanlardan değildik, Müddessir 74/42 Yoksulu doyurmuyorduk, Müddessir 74/42 (Bâtıla) dalanlarla birlikte dalıyorduk, Müddessir 74/42 Ceza gününü de yalan sayıyorduk, Müddessir 74/42 Sonunda bize ölüm geldi çattı. Müddessir 74/42                                                                                                      ” İnsan kul olmak için yaratılmıştır. Mesele kime kul olacağındadır. Ya Allah’a kul olursun yada nefsine kul olursun. Namazda kulluğun en açık göstergelerindendir. Eğer insan bundan eksik kalırsa fıtratsal olarak da eksik olur. Yani her varlığın bir amacı vardır. İnsan dışında hiçbir varlık amacından sapamaz. Mesela arı bal yapar. Amacı budur. Bunun dışında başka da bir şey yapmaz. Yapamaz. Ağaçtan elma çıkar, meyve çıkar yaradılışı budur, süt çıkmaz, patates çıkmaz, çıkamaz. Gibi… İşte bizimde Kur’anda geçen ifadesiyle salatı yani duayı, Allah’ı anmayı, namaz kılmayı ihmal etmemeliyiz.

Ayetlerimiz hakkında (onları tesirsiz kılmak için) birbirlerini geri bırakırcasına yarışanlara gelince, işte bunlar, cehennemliklerdir.Hac 22/51                                                                                     Ama kimin tartıları hafif gelirse Karia 101/8

Cehennem yolunda arkadaşlık yoktur.                                                                             Bugün arkadaşımız gücenmesin diye hep olumsuzlukların içerisinde bulunuyoruz. Oysaki arkadaşlık hep iyiliğe, hep iyiye götürmeli iken, günümüzde bu durum tam tersine dönmeye başladı. “Hiç mi hatırımız yok”, “bir kereyle bir şey olmaz” denilerek ilk sigaraya arkadaşımızla başlıyoruz. Dünya ve ahiret arkadaşlığı hep doğrularla yapılmalıdır.                                                                                                     *Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve doğrularla beraber olun. Tevbe, 9/119 Abdullah İbni Mes’ûd radıyallahu anh şöyle dedi:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’e bir adam geldi ve:

- Ey Allahın Resûlü, bir topluluğu seven fakat onların işlediği amelleri işleyemeyen bir insan hakkında ne buyurursunuz? dedi. Hz.  Peygamber de:

– “Kişi, sevdiği ile beraberdir” cevabını verdi. Riyazü’s-Salihin, Hadis No: 371                              *Abdalın dostluğu köy görünceye kadar.Çıkarı için yakınlık gösterip dostluk kuran kimse, beklediği yararı elde ettikten, işini yürütecek başka yollar bulduktan sonra sizinle olan ilişkisini keser.

İnsanın düşmanı Şeytan insanı yoldan çıkarır. Adem ile Havva’nın ayaklarını kaydırıp sınırı aşırtarak onları Cennetten o çıkardı.Bakara 2/36                         Adem ile Havva’ya bunu yaptıran şeytan, bu günün insanının da ayakları kaydırmaya, Allah’ın sınırlarının  dışına çıkartmaya devam etmektedir.                                                                                          Şeytana maskara olma.

İnsanın düşmanı nefis içinizde sürekli size  kötülüğü emreder.                                                                     Nefis daima hata ve günahlara, keyif ve sefaya meyillidir. Onun için Allah-u Zülcelal bir ayet-i kerimede şöyle buyurmuştur:“Çünkü nefis, daima kötülüğü emreder.” (Yusuf; 53)                                           Mevlana Hazretleri şöyle der; Nefsine danıştın mı? O alçak ne derse onun tersine yap! Mevlana                   Nefis tembeldir yatmak uyumak ister; halbuki hayat ciddî bir mücadele acımasız bir savaş devamlı bir uğraştır; Diktatörleri savaşa sürükleyen nefstir, hırsıza hırsızlığı yaptıran nefstir, rüşvetçiye rüşveti aldıran nefstir, zalime mazlumu sömürttüren nefstir. Fakat toplum hayatı tamamen aksinedir; ölçü ister. Nefis keyif ehlidir,Sade giyinmez süs, zinet, pırlanta,ister. Köşk bulur yalı ister, … kâfirin  mümin olmasını engelleyen nefistir. Evlerimizde Okuma saati yok, dizi saati var. 10 dakika kitap okumayan bir toplum 2 saatlik diziyi göz kıpırdatmadan izliyor..                                                                                        Nefse köle olma.

*Peygamberimizin bildirdiğine göre kabirde Münker ve Nekir’in ilk suali, “Rabbin kim? Peygamberin kim?” şeklinde olacak, kişi mümin ise bu suale kolayca cevap verecektir. Bunun üzerine kabri genişleyecek, kabrinden cennete doğru bir kapı açılacak ve cennetin güzel kokuları kabrine dolacaktır. Kişi mümin değilse cevap veremeyecek, Muhammed diye bir peygamber tanımadığını söyleyecek, bunun üzerine kabri daralacak, kabrinden cehenneme doğru bir kapı açılacak ve kavurucu alevler, ağır kokular içeriye dolacaktır.Ebu Davud “Sünnet”,34                                                                                                                          *Onlar, ta mahşer gününe kadar bu hal üzere kalacaklardır. Buhari “Cenaiz”,90; Tirmizi “Cenaiz”, 70

*Bu ilahi beyanlar karşısında aklı selim ve kamil bir imanı olan kimselerin, cennete ulaştıracak işlere sarılması, cehenneme götüren şeylerden şiddetle kaçınması gerekir. Çünkü Allah’ın rızası, emirlerinde; azabı da yasaklarında gizlidir.Ne mutlu dünyada iken kendini cehennemden korumaya çalışıp ahirette ebedi saadete erenlere.

Cehennem Ateşinden Korunma Duâsı

Resulullah (s.a.v.) Hâris et-Temîmî ’ye şöyle buyurmuşlardır: “Akşam namazını kıldığın zaman yedi kere şöyle de: “Allahümme ecirni minennâr”(Allah ‘ım beni Cehennem azabından koru). Şayet bu duâyı okur, o gece de ölürsen, Cenab-ı Hak seni Cehennemden uzak kılar. Aynı şekilde sabah namazını kıldıktan sonra okur, o gün ölürsen, yine Cehennemden âzat kılınmış yazılırsın.” (Ebû Dâvud, Edeb: 110; Hadis No: 5079)

Cehennem Tabakaları:                                                                                                                               Cehennem üstüste yedi tabaka halindedir, her birinin ayrı ayrı kapısı vardır.Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime'sinde:"O cehennemin yedi kapısı vardır. Her bir kapıya onlardan bir kısmı taksim olunmuştur." (Hicr: 44)                                                                                                                               Cehennemlikler küfür ve isyanlarına, işledikleri suça göre sınıf ve derecelere ayrılırlar. Ayrıca sapıklığın da sınıf ve derecesi farklı farklıdır. Asiler lâyık oldukları dereceye göre kendilerine ait olan kapılardan girerler ve orada yerleşirler.Dünya hapishanelerinde de durum böyledir. Katillerin koğuşu ayrı, hırsızların ve diğer adi suçluların koğuşları ayrı ayrıdır. Kimisi hücrede tutulurken kimileri de yarı açık cezaevlerinde cezalarını çekerler. Fakat hiç şüphesiz ki cehennem azabı, herhangi bir azapla kıyas bile edilemez.                                                                                                                                                      Cehennemin yedi kapısı olduğunu beyan eden Âyet-i kerime'de işaret buyurulduğu üzere cehennemin yedi tabakası olduğu anlaşılmaktadır. Bu tabakalar üstüste olup, üstten aşağıya doğru inildikçe ateşin şiddeti de artar.                                                                                                                                                                               "O gün cehenneme 'Doldun mu?' deriz. O da 'Daha yok mu? ."  (Kâff: 50/30)                                     

Ateşin Derecesi:                                                                                                            Cehennem ateşi bizim bildiğimiz dünya ateşi gibi değildir. Dünyada en şiddetli azap bu ateşin azabı olduğu için cehennem ateşi onunla tarif olunmuştur.Cehennem ateşi dünya ateşinden yetmiş misli daha yoğundur.Ebu Hüreyre -radiyallahu anh-den rivayet edilen bir Hadis-i şerif'lerinde Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:"Yaktığınız bu ateş var ya, cehennem ateşinin yetmiş parçasından bir parçadır." (Buhârî)

Resulullah Efendimizin Ramazan ile İlgili rüyası

(Rüyamda acayip şeyler gördüm. Ümmetimden birini azap melekleri yakalamıştı. Aldığı abdestler gelip, onu içindeki zor durumdan kurtardı. Birini gördüm, kabri onu sıkıyordu. Kıldığı namazlar gelip, onu kabir azabından kurtardı. Birine şeytanlar musallat olmuştu. Ettiği zikirler gelip, şeytandan onu kurtardı. Birinin de susuzluktan dili çıkmıştı. Tuttuğu Ramazan orucu gelip, susuzluğunu giderdi. Birini zulmet sarmıştı. Yaptığı hac gelip karanlıktan çıkardı. Birine ölüm meleği gelmişti. Ana babasına yaptığı iyilikler gelip, ölümüne engel oldu, geciktirdi. Birini Müslümanlarla konuşturmuyorlardı. Sıla-i rahim gelip, ona şefaat etti, onlarla konuştu. Peygamberinin yanına gitmek isteyen birine engel oluyorlardı. Aldığı gusül, onu alıp yanıma getirdi. Ateşten korunmak isteyen birisine, sadakası gelip ateşe perde oldu. Birini zebaniler alıp Cehenneme götürürken, yaptığı emr-i maruf ve nehy-i münker gelip kurtardı. Biri Cehennem ateşine atılmıştı. Allah korkusu ile döktüğü gözyaşları gelip oradan kurtardı. Birine amel defteri solundan verilirken, Allah korkusu gelip, defterini sağa aldı. Sevapları hafif gelen birine, kendinden önce ölen çocukları gelip, sevabını ağırlaştırdı. Cehennemin kenarında, korkudan titreyen birine, Allahü teâlâya olan hüsnü zannı gelince, titremesi durdu. Sırattan zorla geçen biri, Cennete geldi. Fakat kapılar kapalıydı. Kelime-i şehadeti gelip, onu Cennete koydu.) [Taberani, Hakîm-i Tirmizi]

Cehennem hikmetli sözler                                                                                                                *Sular beyhude akar, oluklar başıboş,Kim sahip çıkacak ki, çocukların başıboş                                        Hz Mevlana buyuruyor ki: “Akıllılar, önceden ağlarlar; bilgisizlerse işin sonunda başlarını vururlar. İşin başlangıcında sonunu gör de ceza gününde pişman olma.” O zamanki pişmanlık işe yaramaz. Hem kendini hem de evladını yakmış olursun.”

Hz. Mevlânâ                                                                                                                  Cehennemi nasıl kendi ellerimizle yaparız. “Cehennem de yine senin elindedir, senin eserindir. Elinden bir mazlûm yaralandı, zulüm gördü ise o zulmün cehennemde bir ağaç olur, ondan zakkûm meyvesi husûle gelir ve onu yersin. Sen hiddete kapılıp, gönüller kırdı, gönüllere ateş düşürdü isen, o ateş cehennem ateşinin mayası olur seni yakar yandırır. Senin öfke ateşin bu dünyada insanların gönlünü yakardı. Ondan doğan cehennem ateşi de, orada seni yakar, yandırır. Senin hiddet ateşin, burada, insanlara kastederdi. Ondan doğan cehennem ateşi de, orada sana saldıracaktır. Dünyada hiddete kapıldığın zaman ağzından çıkan yılan ve akrep gibi insanları sokan sözlerin, orada yılan ve akrep olup senin kuyruğundan yakalayıp sokacaktır. İşte böylece yaptığın iyiliğin de kötülüğün de karşılığını ahirette bir bir aynıyla göreceksin.” Kim bir zerre miktarı hayır üretmişse onun karşılığını görür. Kim bir zerre miktarı şer üretmişse onun da karşılığını görür. (Zilzal-7-8) Biz kimseye zulmetmeyiz herkes kendi elinin ettiğini çeker. İyilik ve güzellikten sana ne gelirse hepsi Allah’tandır. Kötülük ve çirkinlikten de sana ne ulaşırsa bil ki o da senin nefsindendir. (Nisa-79) Bunlar elinizin önceden gönderdiği şeylerdir. ALLAH kullarına asla zulmetmez. (Enfal-51) Al işte bu senin iki elinin önceden gönderdiği şeylerdir. Şu bir gerçek ki; Allah kullarına asla zulmedici değildir. (Hac-10) Size gelip çatan her nusubet ellerinizin kazandığı yüzündendir. Allah birçoklarını da af ediyor. (Şuara-30) Tüm bu anlatılanları Hz. Mevlânâ’mız aslında bir tek beyitte toparlamış; Div. clt.1.388: “Hiddet ve öfkeye kapılıp insanları çiğneyip geçme ki Cenâb-ı Allah da kudret ayağıyla seni iki cihanda çiğneyip geçmesin.”Ölümden ancak Hakk âşığı olmayanlar korkar.

Herkes Kendi Ateşini Götürür (!) Abbasi'lerin ünlü halifesi Harun Reşid zamanında yaşamış olan Behlül Dana (VIII. yüzyıl) dönemin evliyasındandı. Zaman zaman aklından zoru olan kimselere has tavırlar takınır, herkes de bundan dolayı kendisini deli sanırdı. Ama bunu maksatlı yapardı. Behlül daima Harun Rediş'in yakınında bulunur, çeşitli sebepler hasıl ederek onu uyarırdı. Bir gün Behlül, üstü başı toz toprak içinde uzun bir yolculukan gelmiş olmanın belirtileri ile Harun Reşid'in huzuruna çıktı. Harun Reşid sordu: - Be ne hal Behlül, nereden geliyorsun? - Cehennemden geliyorum ey hükümdar. - Ne işin vardı cehennemde? - Ateş lazım oldu da ateş almaya gittim. - Peki, getirdin mi bari? - Hayır efendim getiremedim. Cehennemin bekçileriyle görüştüm, onlar "Sanıldığı gibi burada ateş bulunmaz, ateşi herkes dünyadan kendisi getirir" dediler.

*İmamı Azamın atının üzengisini tutuyor bir delikanlı diyor ki   ;  Ey İmam Allah’a  yakışır mı yarattığı bu aciz kulunu  Cehennemde yakmak , o da diyor ki  Allah kulunu Cehennemde yakmaz kul  günah işledikçe Allah’tan uzaklaşır  bu uzaklaşma onun Cehennemi olur.                                                   

  Cihad

Cihad kelime olarak “El Cehd” veya “El Cühd” kökünden gelir. Düşmana karşı savunmada bütün gücü ile çalışmak demektir. Diğer bir manası da meşakkate tahammül ederek fazla derece çalışmaktır. 

  Allah(‘ın rızasına ulaşmak) uğrunda hakkıyla cihad edin. Hac,22/ 78

İlk cihad "Oku!"  Alak, 1/5 emriyle başlamıştır.

Dinin temeli ve esası imandır

Asıl cihad, insanın gönlünü kazanmaktır.

Asıl cihad, bir kalbi hakikate açmaktır.

Günümüzde cihad vasıtaları nelerdir?

Günümüzün cihad vasıtaları kitap, gazete, video, televizyon, radyo gibi basın yayın vasıtaları, medlya araçlarıdır. En geçerli ve bu zamanda en lüzumlu vasıtalar bunlardır. Bunlara sahip ve hâkim olamayan bir millet tam manasıyla cihad veremez. Kuranda namaz 70 defa Cihad ise 300 defa geçmektedir, kuranda geçen 300 Cihad kelimesinin 185 tanesi kıtal yani savaş anlamındadır

Demek ki cihat demek, Allah’ın dinini dünyaya anlatmak demektir.

“ Dünya menfaati beklemeden Allah’ın adını üstün kılmaktır.”

Cihad, görünen, açık düşmana, şeytana ve nefse karşı yapılır. Ragıb, Müfredat, c-h-d mad.                 Dolayısıyla “İslâm adına yapılan her türlü çalışma, faaliyet, aktivite cihaddır. Her gün düzenli olarak namaz kılmak, bazen sıcak günlerde oruç tutmak da cihad alanına girer. Bütün bir hayatı içine alacak şekilde nefsimiz ile ruhumuz arasında verdiğimiz sürekli mücadelenin adıdır cihad.”Seyyid Hüseyin Nasr, İslâm, 96.

*Günümüzdeki savaşların sadece harp cephelerinde olmadığını bilmek, evlere kadar yayılan savaş araçlarını iyi değerlendirmek gerekmektedir. Çağımızdaki silâhların içinde bilim kadar filmin, silâh kadar kalemin, bomba kadar enformasyonun, iletişimin önemli olduğunu unutmamak gerekiyor. Mü’min, hangi imkân ve nimetlere sahipse, onları Allah yolunda kullanarak cihad yapabilir. İlim sahibi ilmiyle, zengin parasıyla, bileği kuvvetli olan gücüyle, alınteriyle, lisanı veya kalemi güçlü olanlar, bu araçlarla cihad yapabilir/yapmalıdır.

Allah, verdiği nimetleri nereye kullandığımızı soracağına göre, bu bilinçle her imkânın Allah’ın emâneti olduğunu unutmayıp, onları esas sahibinin istediği alanda kullanmak, hâin damgası yemekten kurtulup; mücâhid ismi almak için gereklidir. Cihad, kendini ve imkânlarını Allah’a adamak, O’nun yolunda kullanmaktır. Allah yolunda bitmeyen mücâdele ve çabanın, soğuk ve sıcak savaşın, meşrû her yola başvurularak yapılan çalışmanın adıdır cihad. Hakkı tebliğin, Hakkı hâkim kılma gayretinin ve bâtılla mücâdele çabalarının ortak kavramıdır.  

Ümmet-i Muhammed, “insanlık için” ortaya çıkarılmış “en hayırlı” ümmettir. Kur’an-ı Kerim bu gerçeği güçlü biçimde vurgulamaktadır: “Siz, insanlık için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. Ma’rufu emreder, münkerden sakındırır ve Allah’a iman edersiniz.” (Âl-i İmran, 110)

*" Sizden her kim bir kötülük görürse, eğer gücü yetiyorsa eliyle düzeltsin. Yetmezse, diliyle düzeltsin. Onu da yapamazsa, hiç olmazsa kalbiyle buğz etsin. Fakat bu, imanın en zayıf mertebesidir." Tirmizi, Fiten, 11; İbnu Mace, Fiten, 20; Ebu Davud, Salat, 242

*Bir gün Resulullah, etrafındakilere şöyle der: "Sizden birisi kendini küçük düşürmesin!" Bunun üzerine "Ya Resulullah, derler. Bizden biri kendini nasıl küçük düşürür?" Resulullah şöyle cevap verir: "Kötü bir durum görür. Orada Allah için bir söz söylemesi lazımdır. Fakat o, bir şey demez. Allah ona kıyamet günü "şöyle şöyle demene engel olan neydi ?" der. O kimse, "insanlardan korktum" deyince, Cenab-ı Hak buyurur: "Asıl benden korkman gerekmez miydi ?"  İbnu Mace, Fiten, 20 "                     *Bana dokunmayan yılan bin yaşasın" şeklindeki bir düşünce, İslami olamaz. Müslüman, toplumda meydana gelen olaylara ilgisiz kalamaz. Bu konuda Hz. Ebu Bekir'in şu ikazı, son derece anlamlıdır: "Ey insanlar ! Sizler, "Ey iman edenler! Siz kendinize bakın. Siz hidayette olduktan sonra, başkasının dalaleti size zarar, vermez" (Maide Sûresi,105) ayetini yanlış anlıyorsunuz. Biz Resululah'ın şöyle dediğini duyduk: "İnsanlar kötülüğü görüp de, onu değiştirmeye çalışmazlarsa, Allah'ın onlara umumi bir bela vermesi yakındır."İbnu Mace, Fiten,20; Ebu Davud, Melahim,17; Tirmizi, Fiten, 8

*Resulullah'ın şu ifadesi de, kâmil müminin kötülüklere karşı tavrını belirlemektedir: " Cihadın en efdali, zalim sultanın yanında, hak sözü söylemektir." Ebu Davud, Melahim,17; Tirmizi, Fiten, 13; İbnu Mace,Fiten, 20

*Toplumdaki kötülerle iyilerin mücadelesini Resulullah (asm.), aynı gemide yer alan iki grup yolcu temsiliyle anlatır. Bir grup yolcu geminin güvertesinde, diğer grup yolcular ise, geminin alt katındadır. Alt kattakiler güvertedekilerden su isterler. Üstekiler ise, ne su verirler ne de onların su almak için yukarı çıkmasına müsaade ederler. Bunun üzerine, alt kattakiler, su elde etmek niyetiyle gemiyi delmeye başlarlar. Üsttekiler, buna engel olurlarsa hepsi kurtulacaklar; onları kendi hallerine bırakırlarsa, beraber boğulacaklardır.  Tirmizi, Fiten,12 İşte toplum o gemidir. Tarihin her devrinde bu gemiyi batırmak isteyenler olmuştur. Günümüzde de, yaşadığımız toplum gemisini batırmaya çalışanlar az değildir. Bu menfi çalışanlara mukabil, müspet cephede yer alanlar, görevlerini yapmak zorundadırlar. 

Cihad başlıca dört kısma ayrılır.  1. Cehalete Karşı Cihad: Bu cihat, insanlara hakkı, doğruyu ve güzeli öğretmektir. Kur'an-ı Kerim'de Cenab-ı Hak, Peygamber Efendimize (asm) hitaben şöyle buyurur:

“Rabbinin yoluna hikmetle, güzel öğütle çağır. Onlarla en güzel şekilde mücadele et.” (Nahl, 16/125)   Bir başka ayet-i kerime:          "Sizden hayra çağıran, iyiliği emreden ve fenalıktan men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erişenler onlardır.”(Âli İmran, 3/104)                                                                          2. Nefisle Cihad: Bir ayet-i kerimede nefsin desiselerine karşı müminler şöyle ikaz edilirler:              “Heva ve hevesine uyma, sonra seni Allah yolundan saptırır.” (Sad, 38/26)                                                  Peygamber Efendimiz (asm.) de;                                                                                                                       “Cihadın en büyüğü nefisle cihattır.” ve “Senin en büyük düşmanın, içinde bulunan nefsindir.” (Aclûnî, Keşfü’l-Hafa, Beyrut, I, 143, Hadis No: 413)  hadis-i şerifleriyle bu cihadın önemine dikkatimizi çeker. Nitekim, bir harp dönüşünde,                                                                                                               “Küçük cihattan büyük cihada döndük.” (Kenzu’l-Ummal, IV / 430, Hadis No: 11260)  buyurmakla nefsi yenmenin düşmanla harp etmekten daha zor ve daha önemli olduğunu çok veciz bir şekilde dile getirir.  3. Şeytana Karşı Cihad: Kur'an-ı Kerim'de,

“Şüphesiz ki şeytan sizin için bir düşmandır. Siz de onu düşman tutun,”(Fatır, 35/6) ayet-i kerimesiyle insanlara en büyük düşman olarak şeytan gösterilmiş, dolayısıyla da en büyük cihadın, bu en büyük düşmanla yapılan cihad olacağına dikkat çekilmiştir.  4. Silahla Harp Etmek: Bu cihat devamlı olmadığı gibi herkese de farz değildir. Devletin yeterli gücü bulunması halinde cihad farz-ı kifayedir; yani bir gurup insanın cihad etmesiyle diğer insanlardan bu vazife düşer.

İnancımızı yaşamak ve yaşatmak anlamına cihadı ferdî, âilevî ve sosyal cihad bölümlerine de ayırabiliriz:

İslam düşmanlarına  karşı ilk cihad izni hicretin birinci yılında (7. ayında) ""Kendilerine savaş açılan müminlere, zulme uğramaları sebebiyle cihad izni verildi. Şüphesiz ki Allah onlara yardım etmeye hakkıyla kadirdir. Onlar `Rabbimiz Allah'tır` demiş olmalarından başka hiçbir sebep olmaksızın, haksız yere yurtlarından çıkarılmışlardır…"" (Hac 39-40) ayetinin nazil olması ile verilmiştir.

  "Sizinle savaşanlarla; Allah yolunda siz de savaşın. Fakat haksız yere saldırmayın." (el-Bakara, 2/190)

Cömertlik

Cömertlik

Cömertlik cennetin anahtarı.

Cömertlik, dalları dünyaya uzanan cennet ağaçlarından bir ağaçtır. Kim onun dallarından birine tutunursa, bu onu cennete götürür.Cömertlik Arapçada cud ve sehavet kavramları ile ifade edilmiştir.

Cömertlik ayet ve hadislerle övülmüş çok yüksek bir islam ahlakıdır. Aynı şekilde Allah’ın sevgisini kazanmanın yollarından biridir.Cömertlik Allah’ın sıfatıdır. Allah cömerttir. Allah’ın cömertliği Esmaül Hüsnadan Kerem ismi ile ifade edilir. Kur’an-ı Kerimde Allah’ın cömert oluşu pek çok ayetlerle ifade edilmiştir. İlk inen ayette “ Oku ! senin Rabbin en cömert olandır.” (Alak Suresi.96 / 3)

Allah, bütün yarattıklarına karşı cömerttir. Bütün canlıların rızkını karşılıksız veren odur. Kendisine iman eden ve etmeyen tüm insanların rızıklarını bol bol verir. Kendine iman ile itaat eden müminleri de cennette en güzel şekilde nimetlerle ödüllendirecektir.

Allah cömert olduğundan kullarından da cömert olanları sever. Bu nedenle Allah’ın sevgisini elde etmenin yolundan biri de cömert olmaktır.

Peygamber Efendimiz (sav) bir hadisinde: İki haslet var ki, Allahü teâlâ onları sever ve iki haslete de buğz eder. Sevdiği hasletler, cömertlik ve güzel ahlâktır. Sevmediği iki huy da, kötü ahlâk ve cimriliktir. Allahü teâlâ bir kulunun iyiliğini dilediği zaman, onu, insanların işlerini görmekte istihdam eder.Yine bu konu ile alakalı başka hadislerde : Allahü teâlâ cömerdi, gece gündüz ibadet eden cimriden daha çok sever.-Tirmizi                                                                                         Cömert, Allah’a, insanlara, Cennete yakın, Cehennemden uzaktır. Cimri ise bunun aksinedir.-Tirmizi